Mertensja
Mertensia paniculata | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
mertensja | ||
Nazwa systematyczna | |||
Mertensia A. W. Roth Catalecta 1: 34. Jan-Feb 1797[3] | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
M. pulmonarioides A. W. Roth[3] | |||
Synonimy | |||
|
Mertensja (Mertensia) – rodzaj roślin należący do rodziny ogórecznikowatych (Boraginaceae). Obejmuje około 40[5]–45[6] gatunków. Występują one na półkuli północnej w strefie klimatu umiarkowanego[5]. Na wybrzeżach północnej Europy rośnie jeden gatunek – M. maritima (brak go nad Bałtykiem)[7]. W Ameryce Północnej rosną 24 gatunki (na południu sięgając do Meksyku), pozostałe w Azji, z czego 6 w Chinach[8]. Niektóre gatunki uprawiane są jako rośliny ozdobne, zwłaszcza mertensja wirginijska[6]. Kłącze M. maritima jest warzywem dla Inuitów[5].
Nazwa rodzaju upamiętnia niemieckiego botanika Franza Karla Mertensa (1764–1831)[6].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Byliny osiągające do 1 m wysokości. M. maritima ma pędy płożące[6]. Rośliny nagie lub omszone, zwykle z grubym kłączem[8].
- Liście
- Skrętoległe, pojedyncze i zwykle nagie, nierzadko sinoniebieskie[6]. Pierwsze liście skupione w rozetę przyziemną, ale te szybko więdną w miarę rozwoju ulistnionej łodygi[8].
- Kwiaty
- 5-krotne[6], skupione w szczytowe skrętki, zwykle zwisające[8]. Działki kielicha zrośnięte tylko u nasady. Płatki korony zrośnięte w długą rurkę, zwykle u nasady zwężoną, rozszerzoną wyżej, barwy niebieskiej. Końce płatków zaokrąglone. Osklepek brak, czasem z kępkami włosków w gardzieli rurki. Pręciki równej długości, krótsze od rurki korony, nitki dość długie, pylniki krótkie. Zalążnia górna, czterokomorowa, z pojedynczą szyjką słupka zwykle wystającą z rurki korony[6].
- Owoce
- Rozłupnie rozpadające się na cztery zwykle gładkie lub pomarszczone rozłupki, czasem ze skrzydełkiem na brzegu[6].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj należy do plemienia Asperugeae w podrodzinie Cynoglossoideae w obrębie rodziny ogórecznikowatych Boraginaceae[4]. W obrębie plemienia tworzy parę z siostrzanym rodzajem Anoplocaryum. Dla pary tej siostrzanym jest rodzaj lepczyca Asperugo, a bazalnym rodzajem w obrębie plemienia jest rodzaj Memoremea. Plemię to jest siostrzane dla plemienia Omphalodeae[9].
Nazwa Mertensia ma szereg homonimów w taksonomii[3]:
- Mertensia Willdenow, Kongl. Vetensk. Acad. Nya Handl. 25: 165. 1804 = Dicranopteris Bernhardi 1805 (glejcheniowate)
- Mertensia Thunberg ex A. W. Roth, Catalecta 3: 318. Jan-Jun 1806 = Champia Desveaux 1809 (krasnorosty)
- Mertensia Kunth in Humboldt, Bonpland et Kunth, Nova Gen. Sp. 2: ed. fol. 25; ed. qu. 30. 28 Apr 1817 = Momisia F. G. Dietrich 1819 (konopiowate)
- Wykaz gatunków[10]
- Mertensia alpina (Torr.) G. Don
- Mertensia arizonica Greene
- Mertensia bakeri Greene
- Mertensia bella Piper
- Mertensia bracteata (Willd. ex Schult.) Kamelin
- Mertensia brevistyla S. Watson
- Mertensia campanulata A. Nelson
- Mertensia ciliata (James ex Torr.) G. Don – mertensja orzęsiona[11]
- Mertensia corymbosa (Lehm.) G. Don
- Mertensia cusickii Piper
- Mertensia davurica (Sims) G. Don
- Mertensia denticulata (Lehm.) G. Don
- Mertensia drummondii (Lehm.) G. Don
- Mertensia dagastanica Regel
- Mertensia franciscana A. Heller
- Mertensia fusiformis Greene
- Mertensia humilis Rydb.
- Mertensia jenissejensis Popov
- Mertensia kamczatica DC.
- Mertensia lanceolata (Pursh) DC. ex A. DC.
- Mertensia longiflora Greene
- Mertensia macdougalii A. Heller
- Mertensia marginata (Nutt.) G. Don
- Mertensia maritima (L.) Gray
- Mertensia mexicana L.O. Williams
- Mertensia meyeriana J.F. Macbr.
- Mertensia oblongifolia (Nutt.) G. Don
- Mertensia pallasii (Ledeb.) G. Don
- Mertensia paniculata (Aiton) G. Don – mertensja wiechowata[11]
- Mertensia perplexa Rydb.
- Mertensia pilosa (Cham.) G. Don
- Mertensia platensis (Rydb.) Rydb.
- Mertensia platyphylla A. Heller
- Mertensia primuloides C.B.Clarke – mertensja pierwiosnkowata[12][11]
- Mertensia serrulata (Turcz.) DC.
- Mertensia sibirica (L.) G. Don – mertensja syberyjska[11]
- Mertensia simplicissima G. Don
- Mertensia tarbagataica B. Fedtsch.
- Mertensia umbratilis Greenm.
- Mertensia virginica (L.) Pers. ex Link – mertensja wirginijska[12]
- Mertensia viridis (A. Nelson) A. Nelson
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2018-12-31] (ang.).
- ↑ a b c Mertensia. [w:] Index Nominum Genericorum [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2018-12-31].
- ↑ a b Genus: Mertensia Roth. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2018-12-31].
- ↑ a b c David J. Mabberley , Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 580, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200 .
- ↑ a b c d e f g h Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2002, s. 237. ISBN 0-333-74890-5.
- ↑ T.G. Tutin, V.H. Heywood i in.: Flora Europaea. Vol. 3. Cambridge, London, New York, New Rochelle, Melbourne, Sydney: Cambridge University Press, 1981, s. 110. ISBN 0-521-08489-X.
- ↑ a b c d Mertensia Roth. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2018-12-31].
- ↑ Juliana Chacón i inni, The borage family (Boraginaceae s.str.): A revised infrafamilial classification based on new phylogenetic evidence, with emphasis on the placement of some enigmatic genera, „Taxon”, 65 (3), 2016, s. 523–546, DOI: 10.12705/653.6 .
- ↑ Mertensia. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2018-12-31].
- ↑ a b c d B. Grabowska, T. Kubala: Encyklopedia bylin, tom II, K–Z. Poznań: Zysk i S-ka, 2012, s. 590-591. ISBN 978-83-7506-846-7. (pol.).
- ↑ a b Wiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina botanica, 2008, s. 124. ISBN 978-83-925110-5-2.