Przejdź do zawartości

Mertensja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mertensja
Ilustracja
Mertensia paniculata
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

ogórecznikowce

Rodzina

ogórecznikowate

Rodzaj

mertensja

Nazwa systematyczna
Mertensia A. W. Roth
Catalecta 1: 34. Jan-Feb 1797[3]
Typ nomenklatoryczny

M. pulmonarioides A. W. Roth[3]

Synonimy
  • Pneumaria Hill
  • Steenhammera Rchb.[4]
Mertensia alpina
Mertensia maritima na wybrzeżu kanadyjskiego Quebecku

Mertensja (Mertensia) – rodzaj roślin należący do rodziny ogórecznikowatych (Boraginaceae). Obejmuje około 40[5]–45[6] gatunków. Występują one na półkuli północnej w strefie klimatu umiarkowanego[5]. Na wybrzeżach północnej Europy rośnie jeden gatunek – M. maritima (brak go nad Bałtykiem)[7]. W Ameryce Północnej rosną 24 gatunki (na południu sięgając do Meksyku), pozostałe w Azji, z czego 6 w Chinach[8]. Niektóre gatunki uprawiane są jako rośliny ozdobne, zwłaszcza mertensja wirginijska[6]. Kłącze M. maritima jest warzywem dla Inuitów[5].

Nazwa rodzaju upamiętnia niemieckiego botanika Franza Karla Mertensa (1764–1831)[6].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Mertensia longiflora
Pokrój
Byliny osiągające do 1 m wysokości. M. maritima ma pędy płożące[6]. Rośliny nagie lub omszone, zwykle z grubym kłączem[8].
Liście
Skrętoległe, pojedyncze i zwykle nagie, nierzadko sinoniebieskie[6]. Pierwsze liście skupione w rozetę przyziemną, ale te szybko więdną w miarę rozwoju ulistnionej łodygi[8].
Kwiaty
5-krotne[6], skupione w szczytowe skrętki, zwykle zwisające[8]. Działki kielicha zrośnięte tylko u nasady. Płatki korony zrośnięte w długą rurkę, zwykle u nasady zwężoną, rozszerzoną wyżej, barwy niebieskiej. Końce płatków zaokrąglone. Osklepek brak, czasem z kępkami włosków w gardzieli rurki. Pręciki równej długości, krótsze od rurki korony, nitki dość długie, pylniki krótkie. Zalążnia górna, czterokomorowa, z pojedynczą szyjką słupka zwykle wystającą z rurki korony[6].
Owoce
Rozłupnie rozpadające się na cztery zwykle gładkie lub pomarszczone rozłupki, czasem ze skrzydełkiem na brzegu[6].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]
Mertensia sibirica

Rodzaj należy do plemienia Asperugeae w podrodzinie Cynoglossoideae w obrębie rodziny ogórecznikowatych Boraginaceae[4]. W obrębie plemienia tworzy parę z siostrzanym rodzajem Anoplocaryum. Dla pary tej siostrzanym jest rodzaj lepczyca Asperugo, a bazalnym rodzajem w obrębie plemienia jest rodzaj Memoremea. Plemię to jest siostrzane dla plemienia Omphalodeae[9].

Nazwa Mertensia ma szereg homonimów w taksonomii[3]:

  • Mertensia Willdenow, Kongl. Vetensk. Acad. Nya Handl. 25: 165. 1804 = Dicranopteris Bernhardi 1805 (glejcheniowate)
  • Mertensia Thunberg ex A. W. Roth, Catalecta 3: 318. Jan-Jun 1806 = Champia Desveaux 1809 (krasnorosty)
  • Mertensia Kunth in Humboldt, Bonpland et Kunth, Nova Gen. Sp. 2: ed. fol. 25; ed. qu. 30. 28 Apr 1817 = Momisia F. G. Dietrich 1819 (konopiowate)
Wykaz gatunków[10]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2018-12-31] (ang.).
  3. a b c Mertensia. [w:] Index Nominum Genericorum [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2018-12-31].
  4. a b Genus: Mertensia Roth. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2018-12-31].
  5. a b c David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 580, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  6. a b c d e f g h Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2002, s. 237. ISBN 0-333-74890-5.
  7. T.G. Tutin, V.H. Heywood i in.: Flora Europaea. Vol. 3. Cambridge, London, New York, New Rochelle, Melbourne, Sydney: Cambridge University Press, 1981, s. 110. ISBN 0-521-08489-X.
  8. a b c d Mertensia Roth. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2018-12-31].
  9. Juliana Chacón i inni, The borage family (Boraginaceae s.str.): A revised infrafamilial classification based on new phylogenetic evidence, with emphasis on the placement of some enigmatic genera, „Taxon”, 65 (3), 2016, s. 523–546, DOI10.12705/653.6.
  10. Mertensia. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2018-12-31].
  11. a b c d B. Grabowska, T. Kubala: Encyklopedia bylin, tom II, K–Z. Poznań: Zysk i S-ka, 2012, s. 590-591. ISBN 978-83-7506-846-7. (pol.).
  12. a b Wiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina botanica, 2008, s. 124. ISBN 978-83-925110-5-2.