Przejdź do zawartości

Krzysztof Woźniak (oficer)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzysztof Woźniak
„Kris”[1]
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

28 czerwca 1976
Bielawa

Data i miejsce śmierci

23 stycznia 2013
Ghazni

Przebieg służby
Lata służby

1996–2013

Siły zbrojne

Siły Zbrojne RP

Jednostki

1 BPanc, 10 BKPanc
JWG

Stanowiska

• dowódca plrozp
• zastępca dowódcy Grupy Szturmowej
• dowódca GSztur

Główne wojny i bitwy

KFOR,
ISAF

Odznaczenia
Znak Spadochronowy
Krzyż Komandorski Orderu Krzyża Wojskowego Krzyż Wojskowy Gwiazda Afganistanu

Krzysztof Marek Woźniak ( ur. 28 czerwca 1976 w Bielawie, zm. 23 stycznia 2013 w Ghazni w Afganistanie)[2][3] – polski wojskowy, żołnierz Wojsk Specjalnych, kapitan Wojska Polskiego, poległ podczas wykonywania zadania bojowego w czasie XII zmiany Polskich Sił Zadaniowych ISAF w Afganistanie, pośmiertnie awansowany na stopień majora.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Dzieciństwo i młodość

[edytuj | edytuj kod]

Krzysztof Woźniak urodził się 28 czerwca 1976 r. w Bielawie w województwie dolnośląskim. W 1991 r. ukończył Szkołę Podstawową, a w 1996 r. Technikum Radiotechniczne w Dzierżoniowie[4].

Przebieg służby wojskowej

[edytuj | edytuj kod]
2000 – Absolwent Wyższej Szkoły Oficerskiej im. Tadeusza Kościuszki

We wrześniu 1996 r. rozpoczął studia we Wrocławiu jako podchorąży Wyższej Szkoły Oficerskiej im. Tadeusza Kościuszki, którą ukończył na kierunku rozpoznawczym i w 2000 r. został mianowany na stopień podporucznika[3]. Po promocji otrzymał przydział służbowy do 1 Brygady Pancernej w Wesołej, gdzie rozpoczął zawodową służbę wojskową na stanowisku dowódcy plutonu rozpoznawczego. W tym czasie był na misji PKW KFOR w Kosowie. W 2005 r. został wyznaczony na stanowisko w 10 Brygadzie Kawalerii Pancernej w Świętoszowie. W 2007 r. przeszedł selekcję w Bieszczadach do Jednostki Wojskowej GROM. W 2008 r. ukończył kurs lądowych i morskich operacji antyterrorystycznych i został skierowany do JW Grom na stanowisko zastępcy dowódcy sekcji w Zespole Bojowym „A”[1][5][3]. Krzysztof Woźniak pełnił służbę w misjach zagranicznych w strukturach ISAF SOF Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie. Podczas V zmiany był na stanowisku zastępcy dowódcy Grupy Szturmowej, a na IX zmianie jako dowódca Sekcji Szturmowej. W latach 2012–2013 był dowódcą Sekcji Szturmowej w pododdziale sił specjalnych tzw. Task Force 49 (TF-49), który podczas XII zmiany (miała status szkoleniowo-stabilizacyjny) tworzyli komandosi GROM (TF-49) oraz komandosi jednostki z Lublińca (TF-50)[6] z dowódcą gen. bryg. Andrzejem Tuzem[7]. 12 października 2012 r. pod jego komendą komandosi GROM (TF-49) brali udział w operacji pod kryptonimem „Shaad”, gdzie odbili pięciu afgańskich zakładników[1].

Śmierć komandosa

[edytuj | edytuj kod]

23 stycznia 2013 r. w godzinach nocnych jako dowódca Sekcji Szturmowej (TF-49) uczestniczył w wykonywaniu zadania w ramach operacji antyterrorystycznej, gdzie doszło w prowincji Ghazni w Afganistanie do ataku na polskich żołnierzy, którzy wspierali akcję funkcjonariuszy afgańskich służb bezpieczeństwa (National Department of Security, NDS[8]), mającą na celu poszukiwanie osób prowadzących działalność terrorystyczną. Operacja była zabezpieczana przez śmigłowce, pojazdy opancerzone oraz żołnierzy Polskich Sił Zadaniowych. Jej przeprowadzenie poprzedziły działania planistyczne oraz rozpoznawcze z udziałem Służby Kontrwywiadu Wojskowego. W trakcie podchodzenia do wytypowanego obiektu żołnierze z grupy szturmowej wojsk specjalnych zostali ostrzelani z broni małokalibrowej i zaatakowani granatami. W wyniku wymiany ognia zostało poszkodowanych pięciu komandosów, jeden kpt. Krzysztof Woźniak został ciężko ranny[9]. Na miejscu zdarzenia rannym udzielono natychmiastowej pomocy medycznej, wezwano śmigłowce ewakuacji medycznej (MEDEVAC). Został przetransportowany do polskiego szpitala w bazie Ghazni. Niestety, lekarzom nie udało się uratować jego życia[5]. Minister obrony narodowej Tomasz Siemoniak pośmiertnie awansował poległego na stopień majora[10], a prezydent RP Bronisław Komorowski odznaczył go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[11]. Mjr Krzysztof Woźniak w Afganistanie służył na misji po raz czwarty. Z JW 2305 związany był w latach 2008–2013. Był pierwszym poległym w misji bojowej żołnierzem GROM-u[8][11][4].

Pochówek, upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

26 stycznia 2013 r. w Zielonce k. Warszawy odbyły się uroczystości pogrzebowe śp. mjr. Krzysztofa Woźniaka z ceremoniałem wojskowym. Wojskową asystę honorową wraz z delegacją podczas uroczystości pogrzebowych wystawiła Jednostka Wojskowa GROM. Msza św. pogrzebowa celebrowana była przez biskupa polowego Józefa Guzdka w kościele pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Zielonce[12]. Miał 36 lat. Pozostawił żonę Iwonę i trzech synów[1].

W 2015 r. w jego rodzinnym mieście w Dzierżoniowie w parku od strony ul. Piastowskiej przy przejściu podziemnym został odsłonięty obelisk poświęcony jego pamięci. Ciąg pieszo-jezdny, przy którym stanął obelisk, zyskał nazwę alei jego imienia[4]. W 2021 r. 2 batalion szkolny Akademii Wojsk Lądowych przyjął majora Krzysztofa Woźniaka na swojego patrona[13]. 8 czerwca 2022 r. obecni i byli operatorzy formacji GROM uczcili pamięć swojego kolegi Krzysztofa Woźniaka, podróżując po Polsce na motorach w swoim wolnym czasie, a Dzierżoniów był jednym z kilku miejsc, które postanowili odwiedzić[14].

Awanse

[edytuj | edytuj kod]

(...)

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

i inne

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Mieszkał i wychowywał się na os. Błękitnym w Dzierżoniowie[4][16].

Od 1996 studia we Wrocławiu w Wyższej Szkole Oficerskiej im. Tadeusza Kościuszki[11][1]. W latach 1996–2001 był w Wesołej, potem w Świętoszowie. Od 2008 r. pełnił służbę w JW 2305 w Warszawie w dzielnicy Rembertów. Jego zainteresowaniem była historia, z zajęć sportowych najbardziej lubił boks[1]. Był doświadczonym skoczkiem spadochronowym specjalizującym się w skokach w systemie HALO i HAHO (skoki z wysokości 10 tys. metrów)[11][1]. Był żonaty z Iwoną Woźniak, z którą miał trzech synów[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i Ostanie pożegnanie majora Woźniaka. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2024-11-16].
  2. a b M.P. z 2013 r. poz. 374
  3. a b c d 11. rocznica śmierci operatora JW GROM. special-ops.pl. [dostęp 2024-11-17].
  4. a b c d Obelisk ku czci mjr. K. Woźniaka [online], dzierzoniow.pl [dostęp 2024-11-18].
  5. a b Jasiński 2014 ↓, s. 16.
  6. Jasiński 2014 ↓, s. 90.
  7. Jasiński 2013 ↓, s. 185-186.
  8. a b Polski komandos poległ w Afganistanie [online], defence24.pl [dostęp 2024-11-17].
  9. Pożegnanie komandosa [online], rp.pl [dostęp 2024-11-17].
  10. Poległy żołnierz wraca do kraju [online], polska-zbrojna.pl [dostęp 2024-11-18].
  11. a b c d e f Jasiński 2014 ↓, s. 17.
  12. Zielonka: pogrzeb kpt. Krzysztofa Woźniaka żołnierza jednostki GROM [online], ekai.pl [dostęp 2024-11-17].
  13. Obchody 10. rocznicy śmierci mjr. Krzysztofa Woźniaka – patrona 2. batalionu szkolnego [online], wojsko-polskie.pl [dostęp 2024-11-18].
  14. Koledzy pamiętają o śp. majorze Krzysztofie Woźniaku [online], dzierzoniow.pl [dostęp 2024-11-18].
  15. Komorowski 2005 ↓, s. 92.
  16. Jak GROM i mieszkańcy złożyli hold majorowi Woźniakowi [online], youtube.com [dostęp 2024-11-18].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]