Przejdź do zawartości

Kalendarium historii Chorwacji

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kalendarium historii Chorwacji – uporządkowany chronologicznie, począwszy od czasów najdawniejszych aż do współczesności, wykaz dat i wydarzeń z historii Chorwacji.

Czasy najdawniejsze

[edytuj | edytuj kod]

Średniowiecze

[edytuj | edytuj kod]

Nowożytność

[edytuj | edytuj kod]

Okres międzywojenny i II wojna światowa

[edytuj | edytuj kod]

Chorwacja w Jugosławii

[edytuj | edytuj kod]

Wojna domowa

[edytuj | edytuj kod]
  • lipiec 1991 – wybuchła wojna domowa[3].
  • wrzesień 1991 – ⅓ terytorium Chorwacji znalazła się pod kontrolą Serbów[3]
  • październik 1991 – Chorwacja zerwała oficjalne stosunki z Jugosławią[3].
  • styczeń 1992 – specjalny wysłannik ONZ Cyrus Vance przedłożył w Sarajewie plan pokojowy przewidujący natychmiastowe zawieszenie broni, rozmieszczenie 10 tys. żołnierzy ONZ w Slawonii i Krajinie oraz całkowite wycofanie się armii jugosłowiańskiej z Chorwacji do czasu wejścia w życie porozumienia[3].
  • początek 1992 – pod naciskiem Niemiec Unia Europejska i USA uznały niepodległość Chorwacji[3].
  • marzec–kwiecień 1992siły pokojowe ONZ przybyły w rejony Chorwacji przejęte przez Serbów – 14 tys. żołnierzy stopniowo przejęło kontrolę w Krajinie[3].
  • maj 1992 – Chorwacja zostaje przyjęta do ONZ[3].
  • sierpień 1992 – przeprowadzono wybory parlamentarne i prezydenckie – wybory prezydenckie ponownie wygrał Franjo Tuđman[8].
  • styczeń 1993 – armia chorwacka rozpoczęła ofensywę w południowej Krajinie, zmuszając Serbów do odwrotu[3].
  • kwiecień 1994 – zaprzysiężono nowy rząd[3].
  • 1995 – chorwacka armia i policja wkroczyły do Krajiny i zachodniej Slawonii opanowanej przez Serbów. Nastąpił exodus Serbów chorwackich. Chorwacja rozszerzyła ofensywę, atakując Bośnię i Hercegowinę[3].
  • 1995 – Chorwacka Wspólnota Demokratyczna ponownie wygrała w wyborach parlamentarnych[3].
  • 21 listopada 1995 – Chorwacja podpisała układ z Dayton, kończąc tym samym wojnę w Jugosławii[8][10].

Czasy najnowsze

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z Chorwacja. Historia, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2015-10-13].
  2. Diocletian’s Palace. Croatia Traveller. [dostęp 2016-04-17]. (ang.).
  3. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x Oxford Wielka Encyklopedia Świata. T. 2. Poznań: Oxford Educational, 2004, s. 345–346. ISBN 83-7325-542-7.
  4. Michał Kozłowski: Tomisław I – ojciec średniowiecznej Chorwacji. Histmag, 2013-07-31. [dostęp 2016-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-06)]. (pol.).
  5. Repozytorium Uniwersytetu Jagiellońskiego [online], ruj.uj.edu.pl [dostęp 2024-06-16].
  6. Austria. Historia, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-03-23].
  7. a b Serbia. Historia, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-04-09].
  8. a b c d e f Sławomir Lucjan Szczesio: Franjo Tuđman – ojciec Chorwacji czy autokrata?. Histmag, 2006-12-17. [dostęp 2016-04-17]. (pol.).
  9. KONSTYTUCJA REPUBLIKI CHORWACJI z 22 grudnia 1990 r. według stanu prawnego na dzień 1 stycznia 2007 r.. libr.sejm.gov.pl. [dostęp 2016-04-17]. (pol.).
  10. Konferencja pokojowa w Dayton. unic.un.org.pl. [dostęp 2016-04-17]. (pol.).
  11. a b United Nations Mission of Observers in Prevlaka. un.org, 2002. [dostęp 2019-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-20)]. (ang.).
  12. Jędrzej Kołtunowicz: Jadranka Kosor premierem Chorwacji. rp.pl, 2009-07-07. [dostęp 2016-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-26)]. (pol.).
  13. Chorwacja podpisała traktat akcesyjny. „To nie koniec drogi”. TVN, 2011-12-09. [dostęp 2016-04-17]. (pol.).
  14. a b IMAMO NOVU VLADU! S 83 glasa zastupnika Tihomir Orešković postao novi premijer! Pogledajte tko mu je sve dao podršku. jutarnji.hr, 2016-01-22. [dostęp 2016-04-17]. (chorw.).
  15. Chorwacja 28. państwem członkowskim UE. Komisja Europejska. [dostęp 2016-04-17]. (pol.).
  16. Kolinda Grabar-Kitarović prisegnula za predsjednicu RH. hrt.hr, 2015-02-16. [dostęp 2016-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-19)]. (chorw.).
  17. Centre-right MEP designated Croatia’s prime minister [online], EUobserver, 10 października 2020 [dostęp 2020-07-18] (ang.).
  18. Agata Domachowska, Zoran Milanović zaprzysiężony na nowego prezydenta Chorwacji [online], ies.lublin.pl, 29 lutego 2020 [dostęp 2020-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2020-07-18].