Przejdź do zawartości

Kąty (województwo zachodniopomorskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kąty
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

goleniowski

Gmina

Goleniów

Wysokość

6 m n.p.m.

Liczba ludności (2022)

225[2]

Strefa numeracyjna

91

Kod pocztowy

72-100[3]

Tablice rejestracyjne

ZGL

SIMC

0775296

Położenie na mapie gminy Goleniów
Mapa konturowa gminy Goleniów, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kąty”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Kąty”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kąty”
Położenie na mapie powiatu goleniowskiego
Mapa konturowa powiatu goleniowskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kąty”
Ziemia53°37′19″N 14°44′16″E/53,621944 14,737778[1]

Kąty (tuż po wojnie[doprecyzuj!] Kuniewo[4] niem. Kattenhof) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Goleniów[5][6].

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie szczecińskim. W roku 2007 wieś liczyła 210 mieszkańców.

Geografia

[edytuj | edytuj kod]

Wieś typowo rolnicza, leży ok. 12 km na północny zachód od Goleniowa, przy drodze wojewódzkiej nr 112, na skraju Doliny Dolnej Odry i Równiny Goleniowskiej (Puszczy Goleniowskiej), nad rzeką Krępą.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wieś została założona w 1748 roku przez miasto Goleniów, do którego to należały tereny, na których powstała wioska. Pierwszymi osadnikami we wsi byli: Michał Kayse z Polski, Ephraim Wendland z Meklemburgii, Weege nieznanego pochodzenia, Siegfried Wellnitz nieznanego pochodzenia.

W roku 1776 było w Kątach 16 gospodarstw. W 1847 roku mieszało tu 3 krawców, 1 piekarz, 1 szewc, 1 stolarz, 1 ślusarz i 1 murarz, a wielu mieszkańców utrzymywało się pracy stałej, dniówkowej ( w 1847 roku było to 25 mężczyzn i 33 kobiety)i służby w gospodarstwach ( w 1847 roku było to 7 mężczyzn i 3 kobiety). Wszyscy mieszkańcy wsi byli wyznania ewangelickiego.

We wsi znajdował się wiatrak oraz gorzelnia. Był również kościół ewangelicki rozebrany w 1950 roku oraz cmentarz.

Liczba mieszkańców na przestrzeni lat:

1754- 25 mieszkańców

1811- 230 mieszkańców

1814- 209 mieszkańców

1820- 273 mieszkańców

1828- 277 mieszkańców

1834- 291 mieszkańców

1840- 323 mieszkańców

1843- 343 mieszkańców

1871- 435 mieszkańców w tym wg spisu z dnia 1 grudnia : 226 mężczyzn i 209 kobiet, 120 dzieci poniżej 10 roku życia, 285 osób powyżej 10 roku życia, potrafiących czytać i pisać oraz 30 analfabetów

1905- 333 mieszkańców

1939- 296 mieszkańców

2000- 190 mieszkańców

2007- 210 mieszkańców[7]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 51888
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 452 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Pierwsze lata polskiego Pomorza Zachodniego w archiwaliach z zasobu Archiwum Państwowego w Szczecinie | Archiwum Państwowe w Szczecinie [online], www.szczecin.ap.gov.pl [dostęp 2024-06-26].
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. GUS. Rejestr TERYT
  7. styczeń 2020 – Historia – zachodniopomorskie [online], 30 stycznia 2020 [dostęp 2024-06-26] (pol.).