Przejdź do zawartości

Jozef Migaš

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jozef Migaš
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 stycznia 1954
Pušovce

Przewodniczący Rady Narodowej
Okres

od 1998
do 2002

Przynależność polityczna

Partia Demokratycznej Lewicy

Poprzednik

Ivan Gašparovič

Następca

Pavol Hrušovský

Jozef Migaš (ur. 7 stycznia 1954 w Pušovcach) – słowacki polityk i dyplomata, były przewodniczący Rady Narodowej i p.o. głowy państwa, ambasador Słowacji na Ukrainie, w Rosji i na Białorusi.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu studiów na wydziale filozofii Kijowskiego Uniwersytetu Państwowego pracował w Słowackiej Akademii Nauk w Koszycach, następnie był wykładowcą w wyższej szkole politycznej przy KC Komunistycznej Partii Słowacji. W latach 1979–1982 odbył aspiranturę na Uniwersytecie Kijowskim[1]. W 1990 wraz z reformatorsko nastawionymi komunistami skupionymi wokół Petera Weissa współtworzył Partię Demokratycznej Lewicy (SDĽ). W latach 1995–1996 reprezentował Słowację na Ukrainie jako ambasador nadzwyczajny i pełnomocny (wcześniej od 1993 był radcą w ambasadzie Słowacji w Kijowie[1]).

Od 1996 do 2001 stał na czele SDĽ. W latach 1998–2002 sprawował mandat poselski, pełnił w tymże okresie funkcję przewodniczącego Rady Narodowej, wykonując od 1998 do 1999 (wraz z premierem) obowiązki głowy państwa. Po 2002 związany z sektorem prywatnym[1]. W 2009 objął stanowisko ambasadora Słowacji w Rosji[2] (z akredytacją na Azerbejdżan i Armenię). Pełnił tę funkcję do 2014. W latach 2015–2016 pracował jako doradca premiera Słowacji do spraw polityki zagranicznej[1]. W 2016 objął urząd ambasadora na Białorusi[1]. Ustąpił z niego w 2020; podał się do dymisji po wzięciu udziału w paradzie w Mińsku, którą władze białoruskie zorganizowały w ramach obchodów 75. rocznicy zakończenia II wojny światowej mimo pandemii COVID-19[3][4].

Jego bratem był dyplomata Juraj Migaš, pełniący m.in. funkcję ambasadora na Węgrzech[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Veľvyslanec: Prof.h.c., Dr.h.c., Doc. PhDr. Jozef Migaš CSc.. mzv.sk. [dostęp 2020-06-18]. (słow.).
  2. Nový veľvyslanec Migaš mal donášať ŠtB. pravda.sk, 19 czerwca 2009. [dostęp 2014-07-09]. (słow.).
  3. Jerzy Haszczyński: Był na paradzie Łukaszenki, nie jest już ambasadorem. rp.pl, 15 maja 2020. [dostęp 2020-06-17].
  4. Veľvyslanec Migaš rezignoval. Nahnevali ho otázky, prečo išiel na Lukašenkovu oslavu. dennikn.sk, 13 maja 2020. [dostęp 2020-06-18]. (słow.).
  5. Veľvyslancom SR v Maďarsku bude zrejme diplomat Juraj Migaš. sme.sk, 16 lipca 2004. [dostęp 2014-07-09]. (słow.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]