Gangut
Historia | |
Stocznia | |
---|---|
Położenie stępki | |
Wodowanie | |
Rosyjska Carska MW | |
Nazwa |
Gangut |
Wejście do służby | |
Marynarka Wojenna ZSRR | |
Nazwa |
Gangut |
Marynarka Wojenna ZSRR | |
Nazwa |
Oktiabrskaja Riewolucyja |
Wycofanie ze służby | |
Los okrętu |
złomowany w 1959 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
24 800 ton metrycznych (24 400 długich ton, 27 300 krótkich ton) |
Długość |
181,2 m |
Szerokość |
26,9 m |
Zanurzenie |
8,99 m |
Napęd | |
4 wały, turbiny parowe Parsonsa 25 kotłów parowych Yarrowa typu Admiralicji o mocy łącznej 52 000 KM (38 776 kW) (na próbach) | |
Prędkość |
24,1 węzła (44,6 km/h, na próbach) |
Zasięg |
3200 mil morskich (5900 km) przy prędkości 10 węzłów (19 km/h) |
Uzbrojenie | |
12 dział 305 mm 16 dział 120 mm 1 działo 76 mm 4 wyrzutnie torped kalibru 450 mm | |
Opancerzenie | |
pas pancerny na linii wodnej: 125–225 mm pokład: 12–50 mm wieże: 76–203 mm barbety: 75–150 mm nadbudówka: 100–254 mm | |
Załoga |
1149 |
Gangut (ros. Гангут) – rosyjski, a następnie radziecki, pancernik typu Gangut z okresu I i II wojny światowej. Początkowo nazwany „Gangut” dla uczczenia miejsca bitwy morskiej stoczonej podczas III wojny północnej, w 1925 okrętowi zmieniono imię na „Oktiabrskaja Riewolucyja” dla upamiętnienia rewolucji październikowej. Była to czwarta jednostka w historii Rosyjskiej Marynarki Wojennej, która nosiła imię "Gangut".
Historia
[edytuj | edytuj kod]Stępkę pod pierwszy pancernik typu Gangut położono w Stoczni Admiralicji w Piotrogrodzie 16 czerwca 1909. Wodowanie okrętu nastąpiło 20 października 1911, zaś wejście do służby 11 stycznia 1915. W tym samym czasie, kiedy okręt został przyjęty do służby, został on przydzielony do 1 Brygady Okrętów Liniowych Floty Bałtyckiej, która stacjonowała w Helsinkach.
W grudniu 1939 podczas wojny zimowej okręt ostrzeliwał fińskie fortyfikacje, jednak bez znacznych sukcesów. We wrześniu 1941 okręt przybył do Leningradu, gdzie przez kolejne 3 lata ostrzeliwał wojska niemieckie oblegające miasto. W tym czasie w stronę niemieckich pozycji wystrzelił 1140 pocisków kalibru 305 mm, stając się zarazem celem niemieckich samolotów (we wrześniu 1941 został trafiony 6 bombami zrzuconymi z samolotów Junkers Ju 87 (Stukasów), a w kwietniu 1942 ponownie 4 bombami). 22 lipca 1944 okręt został odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru.
24 lipca 1954 roku okręt został jednostką szkolną, zaś 17 lutego 1956 został wycofany ze służby. Złomowanie nastąpiło w 1959.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wszystkie daty a propos historii budowania okrętu są według nowego porządku.