Feliks Karolek

Feliks Karolek

Pełne imię i nazwisko	Feliks Józef Karolek
Data i miejsce urodzenia	29 września 1919 Duisburg
Wzrost	183 cm
Pozycja	obrońca, napastnik
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1934–1946 MSV Duisburg 1946–1948 ŁKS Łódź
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1959–1960 Stilon Gorzów Wielkopolski 1960 Górnik Zabrze 1960–1962 Górnik Zabrze (asystent) 1962 Górnik Zabrze 1962–1963 Górnik Zabrze (asystent) 1963–1964 Górnik Zabrze Lechia Zielona Góra Karpaty Krosno CKS Czeladź Metal Kluczbork Concordia Knurów ROW 1964 Rybnik KP Unia Racibórz

Feliks Józef Karolek (ur. 29 września 1919 w Duisburgu, zm. po 1964) – polski piłkarz występujący na pozycji obrońcy i napastnika, trener.

Życiorys

Rozpoczął karierę piłkarską w 1934 roku w MSV Duisburg. Klub reprezentował do 1946 roku, po czym wyjechał do Polski i zasilił ŁKS Łódź. W nowym zespole zadebiutował 14 marca 1948 roku w przegranym 2:1 spotkaniu z Tarnovią Tarnów.

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Karolek został trenerem. W latach 1959–1960 pracował w Stilonie Gorzów Wielkopolski, z którym wywalczył w sezonie 1959 awans do II ligi. Zespół kierowany przez Karolka zajął z dorobkiem dwudziestu dziewięciu punktów pierwsze miejsce w tabeli grupy zielonogórskiej i otrzymał prawo do gry w eliminacjach o II ligę. Stilon wywalczył awans dzięki wygraniu grupy II z dorobkiem ośmiu punktów i bilansem bramkowym 15–11, w której rywalizował z Pafawagiem Wrocław, Lotnikiem Warszawa i Polonią Poznań. W sezonie 1960 drużyna Karolka zakończyła rozgrywki ligowe na dziesiątym miejscu w tabeli grupy północnej z dorobkiem piętnastu punktów i bilansem bramkowym 23–53. Przez gorszy stosunek bramowy z Polonią Warszawa klub spadł jako beniaminek z II ligi.

Na początku 1960 roku objął rolę tymczasowego trenera Górnika Zabrze i sprawował ją do 10 stycznia. Nowym szkoleniowcem „Trójkolorowych” został wówczas Wilhelm Lugr, u którego Karolek został asystentem. Tę samą funkcję pełnił również u kolejnego trenera, Augustyna Dziwisza. W maju 1962 roku Karolek rozpoczął samodzielną pracę w Górniku po tym jak zwolniono Dziwisza, któremu zarzucano nieprzestrzeganie dyscypliny w klubie i wygórowane żądania finansowe. Na ławce trenerskiej „Trójkolorowych” Karolek zadebiutował 27 maja w wygranym 3:1 spotkaniu z Gwardią Warszawa. W skróconym do rundy wiosennej sezonie 1962 drużyna zajęła pierwsze miejsce w tabeli grupy I i przystąpiła do baraży o mistrzostwo Polski z Polonią Bytom, zwycięzcą grupy II, które przegrała i wywalczyła tytuł wicemistrza. Zespół prowadzony przez Karolka dotarł do finału Pucharu Polski, w którym poniósł porażkę 2:1 z Zagłębiem Sosnowiec. Po zakończeniu sezonu trenerem Górnika został Edward Cebula, u którego Karolek objął funkcję asystenta. We wrześniu 1963 roku zarząd klubu stworzył tercet trenerski, w skład którego weszli Cebula, Karolek i Hubert Skolik. Według źródeł miało wynikać to z braku zaufania do trenera Cebuli, który po rundzie jesiennej sezonie 1963/1964 stracił pracę na rzecz Ferenca Farsanga. Po zwolnieniu Cebuli rolę tymczasowego trenera w klubie w styczniu 1964 roku pełnił duet Karolek–Skolik. Górnik zakończył sezon z tytułem mistrza kraju.

W trakcie kariery trenerskiej Karolek pełnił również funkcję trenera w Lechii Zielona Góra, Karpatach Krosno, CKS–u Czeladź, Metalu Kluczbork, Concordii Knurów, ROW–u 1964 Rybnik i Unii Racibórz. W 1961 roku ukończył kurs trenera I klasy, natomiast w latach 1975–1978 pełnił obowiązki szefa młodzieżowej szkółki piłkarskiej w Górniku Zabrze. W źródłach brak informacji na temat jego śmierci.

Bibliografia

• Andrzej Gowarzewski, Joachim Waloszek: Górnik Zabrze. 50 lat prawdziwej historii (1948-1998). GiA Katowice, 1999. ISBN 83-905424-8-X.
• Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1945-1962). 100 lat prawdziwej historii. GiA Katowice, 2017. ISBN 978-83-88232-63-3.
• Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Mecze – Kluby – Sezony (1945-1955). 100 lat prawdziwej historii. GiA Katowice, 2018. ISBN 978-83-88232-64-0.
• Andrzej Gowarzewski: Puchar Polski 1918-2018. GiA Katowice, 2018. ISBN 978-83-88232-55-8.