Ernst Heinrich Weber
 Ernst Heinrich Weber | |
| Data i miejsce urodzenia |
24 czerwca 1795 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
26 stycznia 1878 |
| Zawód, zajęcie |
anatom, fizjolog, psycholog |
| Uczelnia | |
| Krewni i powinowaci |
Wilhelm Weber (brat) |
Ernst Heinrich Weber (ur. 24 czerwca 1795 w Wittenberdze, zm. 26 stycznia 1878 w Lipsku) – niemiecki anatom, fizjolog i psycholog; brat fizyka Wilhelma Eduarda Webera[1][2][3].
W latach 1818–1871 pracował na Uniwersytecie w Lipsku[3]. Jest autorem prawa określającego zależność między bodźcami i wyrażeniami zmysłowymi[1]. Sformułował prawo Webera-Fechnera, uzależniające odpowiedź od bodźca pobudzającego[1][4]. Prawo to zostało ujęte w matematyczną postać przez Gustava Theodora Fechnera[4][3]. Wraz z bratem Eduardem odkrył działanie hamujące nerwu błędnego na czynność serca. Opisał szkieletowe połączenie między pęcherzem pławnym i błędnikiem u ryb, nazwane na jego cześć narządem Webera[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Weber Ernst Heinrich, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-10-18].
- ↑ Weber Wilhelm Eduard, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-10-18].
- ↑ a b c Ernst Heinrich Weber [online], britannica.com [dostęp 2024-10-18] (ang.).
- ↑ a b Webera–Fechnera prawo, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-10-18].