Przejdź do zawartości

Czerwonka jedenastokropka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czerwonka jedenastokropka
Hippodamia septemmaculata
(De Geer, 1775)
Ilustracja
Imago
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Rodzina

biedronkowate

Podrodzina

Coccinellinae

Plemię

Coccinellini

Rodzaj

Hippodamia

Gatunek

czerwonka jedenastokropka

Czerwonka jedenastokropka[1] (Hippodamia septemmaculata) – gatunek chrząszcza z rodziny biedronkowatych. Występuje w północnej Palearktyce, od Francji po Wyspy Japońskie. Zamieszkuje siedliska wilgotne.

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1775 roku przez Charlesa De Geera pod nazwą Coccinella septemmaculata[2].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o wydłużonym i lekko grzbietobrzusznie spłaszczonym, owalnym w zarysie ciele o długości od 5 do 7 mm[3]. Głowa jest czarna z żółtawobrunatnym czołem[3]. Przedplecze ma nieobrzeżoną krawędź tylną, a swoją największą szerokość osiąga pośrodku długości[4]. Krawędź przednia przedplecza ma parę zatokowatych wcięć, znacznie wyraźniej zaznaczonych niż u czerwonki trzynastokropki[3]. Barwa przedplecza jest zdominowana przez czarną łatę, która tylko jego brzegi przedni i boczne pozostawia żółtawobiałymi do żółtych[4][3], a czasem nawet obejmuje krawędź przednią[3]. Pokrywy mają na pomarańczowym lub czerwonym tle czarny wzór, typowo złożony z dziewięciu lub jedenastu kropek[4][3]. Przy przednim brzegu obu pokryw leży wspólna kropka, która obejmuje swym zasięgiem tarczkę i rozszerza się w części tylnej. Kropki na pokrywach mogą się czasem zlewać ze sobą lub zanikać[3]. Linie udowe (zabiodrowe) na zapiersiu i pierwszym z widocznych sternitów odwłoka są całkowicie zanikłe. Widoczne sternity odwłoka (wentryty) są czarne z pomarańczowymi kropkami przy krawędziach bocznych. Odnóża mają czarne uda[4], natomiast ich golenie są czarnobrunatne z pomarańczowym rozjaśnieniem u wierzchołka[4][3].

Ekologia i występowanie

[edytuj | edytuj kod]
Imago w środowisku naturalnym

Owad ten zamieszkuje siedliska wilgotne, jak torfowiska, bagniska, wilgotne łąki i skraje lasów[5][6][3]. Sięga od nizin po piętro subalpejskie. Bytuje na brzozach, sosnach, wierzbach, jak i roślinach warstwy podszytu i runa. Zarówno larwy, jak i imaginesdrapieżnikami żerującymi głównie na mszycach (afidofagia). W warunkach klimatycznych Europy Środkowej owady dorosłe są aktywne od kwietnia do października. Zimę spędzają hibernując w ściółce i uschniętych roślinach[5]

Gatunek północnopalearktyczny[5]. W Europie znany jest z Francji (w tym z Korsyki[7]), Belgii, Niemiec, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Estonii, Łotwy, Litwy, Polski, Czech, Słowacji, Białorusi, Ukrainy, Rumunii i Rosji[2]. Dalej na wschód rozprzestrzeniony jest przez Kazachstan, Syberię, Rosyjski Daleki Wschód, Mongolię i północne Chiny po Koreę i Japonię[4]. W Polsce jest owadem rzadko spotykanym[6]. We Francji gatunek ten znany jest z Wogezów, Jury i Alp. Dawniej podawany był też z Masywu Centralnego. Jego występowanie w Pirenejach jest niepewne[7]. Z Iranu podawany był błędnie[4]. W Anglii współcześnie nie występuje, jednak żył tam dawniej – znany jest z osadów czwartorzędowych[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Hippodamia septemmaculata – Czerwonka jedenastokropka. [w:] Insektarium.net [on-line]. [dostęp 2023-08-28].
  2. a b Hippodamia (Hemisphaerica) septemmaculata. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2021-04-24].
  3. a b c d e f g h i Ryszard Bielawski: Klucze Do Oznaczania Owadów Polski: cz. XIX Chrząszcze – Coleoptera: z. 76 Biedronki – Coccinellidae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, Wydawnictwo Naukowe PWN, 1959.
  4. a b c d e f g Amir Biranvand, Oldřich Nedvěd, Romain Nattier, Elizaveta Nepaeva, Danny Haelewaters. Review of the genus Hippodamia (Coleoptera: Coccinellidae) in the Palearctic region. „Oriental Insects”, 2020. DOI: 10.1080/00305316.2020.1763871. ISSN 0030-5316. 
  5. a b c B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Cucujoidea, część 2. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (13), 1986. 
  6. a b Rafał Ruta, Paweł Jałoszyński, Szymon Konwerski, Tomasz Majewski, Tomasz Barłożek. Biedronkowate (Coleoptera: Coccinellidae) Polski. Część 1. Nowe dane faunistyczne. „Wiadomości entomologiczne”. 28 (2), s. 91–112, 2009. 
  7. a b c Bernard Bal. Découverte en Haute-Savoie (F-74) d’Hippodamia (Hippodamia) septemmaculata (De Geer 1775) (Coleoptera Coccinellidae) et bilan de son statut européen et français. „Harmonia”. 10. s. 5–11.