Przejdź do zawartości

Cmentarz wojenny nr 21 – Warzyce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cmentarz wojenny nr 21
Warzyce
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warzyce

Typ cmentarza

wojenny

Stan cmentarza

nieczynny

Liczba pochówków

54

Architekt

Johann Jäger

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Warzyce, cm. wojenny nr 21”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Warzyce, cm. wojenny nr 21”
Położenie na mapie powiatu jasielskiego
Mapa konturowa powiatu jasielskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Warzyce, cm. wojenny nr 21”
Położenie na mapie gminy wiejskiej Jasło
Mapa konturowa gminy wiejskiej Jasło, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Warzyce, cm. wojenny nr 21”
Ziemia49°46′09,9″N 21°32′36,7″E/49,769417 21,543528

Cmentarz wojenny nr 21 – Warzyce – zabytkowy cmentarz z I wojny światowej, zaprojektowany przez Johanna Jägera, znajdujący się w gminie Jasło we wsi Warzyce.

Na cmentarzu pochowanych jest łącznie 54 żołnierzy poległych w pomiędzy 7 a 16 maja 1915 roku:

Obiekt znajduje się w środku wsi, przy drodze do Lubli i jest zachowany w bardzo dobrym stanie. Ma kształt prostokąta. Cmentarz został częściowo zrekonstruowany. Postawiono nowe krzyże zgodne z oryginałem. Krzyże mają wyjątkowy charakter tworzą je dwa wyrzeźbione w drewnie miecze. Na cmentarzu znajduje się także kamienny pomnik zwieńczony drewnianym krzyżem. Na postumencie widnieje napis:

WANDRER HEMME DEN SCHRITT SCHENKE MINUTEN DER ANDACHT HELDEN,
DIE FRIEDLICH HIER RUHN HELPEN DIE STARBEN FÜR DICH
      Hans Hauptmann[1]

Na cmentarzu znajdowały się groby pojedyncze i groby zbiorowe. Na grobach pojedynczych umieszczone były mniejsze krzyże drewniane, a na grobach zbiorowych większe. Spośród 54 pochowanych żołnierzy znana jest tożsamość 35.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ofiaruj minutę milczenia bohaterom, Którzy tutaj polegli dla ciebie i dla pokoju.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]