Bronisław Rutkowski

Bronisław Rutkowski
	; Bronisław Rutkowski (ok. 1935 r.)
Data i miejsce urodzenia	27 lutego 1898 ; Komaje, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	1 czerwca 1964 ; Lipsk, Niemiecka Republika Demokratyczna
Instrumenty	organy
Gatunki	muzyka dawna
Zawód	organista, pedagog, dyrygent, kompozytor
Powiązania	Akademia Muzyczna w Krakowie
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Bronisław Rutkowski (ur. 27 lutego 1898 w Komajach (pow. święciański)^[1], zm. 1 czerwca 1964 w Lipsku) – polski organista, pedagog, krytyk muzyczny, dyrygent i kompozytor.

Życiorys

Tablica upamiętniająca prof. Bronisława Rutkowskiego w elewacji budynku Szkoły Muzycznej jego imienia przy ulicy Józefińskiej 10–12 w Krakowie

Studiował grę na organach w konserwatorium w Petersburgu (1915–1918) oraz w Konserwatorium Warszawskim (1921–1924) u Mieczysława Surzyńskiego (organy) i Henryka Melcera (dyrygentura). Studia kontynuował w Paryżu u Louisa Vierne′a. Studiował także na wydziale humanistycznym Uniwersytetu Wileńskiego w latach 1919–1921. W 1920 r. brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Odznaczony Orderem Virtuti Militari V kl.^[1]

Uczestnik powstania warszawskiego. Po wojnie profesor (w latach 1955–1964 rektor) Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie (obecnie Akademii Muzycznej), wykładowca na Uniwersytecie Jagiellońskim i kierownik artystyczny Filharmonii Krakowskiej (1955–1956). Autor wielu opracowań muzyki dawnej.

Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1954)^[2] i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1959)^[3]. W 1960 roku otrzymał nagrodę miasta Krakowa^[4].

Zmarł 1 czerwca 1964 roku w Lipsku przy grobie Jana Sebastiana Bacha w kościele św. Tomasza, pełniąc funkcję jurora na Międzynarodowym Konkursie Bachowskim. Rok później jego imię nadano reprezentacyjnej sali koncertowej „Florianka”, a 2 kwietnia 1974 roku – szkole muzycznej przy ul. Józefińskiej w Krakowie^[5].

Pochowany został na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w alei zasłużonych^[6] (kwatera LXVII-zach.-2-6)^[7].

Jego uczniami byli m.in. Joachim Grubich, Jan Janca, Jan Jargoń, Henryk Klaja, Feliks Rączkowski i Tadeusz Paciorkiewicz.

Życie prywatne

Był synem Józefa i Marii z Rutkowskich. Dnia 26 lipca 1924 r. zawarł związek małżeński z Zofią Wośkowską^[1]. Ich jedyna córka, Ewa, zginęła w bombardowaniu Lublina w 1939 r.^[8] ^[9]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?, Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, Warszawa, 1938, s. 639.
↑ M.P. z 1954 r. nr 105, poz. 1377.
↑ Profesorowie PWSM otrzymali wysokie odznaczenia państwowe. „Dziennik Polski”. Nr 235, s. 4, 3 października 1959.
↑ Nagrody miasta Krakowa na 1960 r., „Życie Literackie (1951–1991)” (24), 24 czerwca 1960, s. 5 .
↑ O szkole – Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Bronisława Rutkowskiego w Krakowie. Oficjalna strona [dostęp 2020-02-15].
↑ Karolina Grodziska Opis trasy zwiedzania cmentarza Rakowickiego, [w:] Cmentarz Rakowicki w Krakowie wyd. przez Obywatelski Komitet Ratowania Krakowa, Agencja Omnipress Warszawa 1988, s. 134.
↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Bronisław Rutkowski. rakowice.eu. [dostęp 2021-06-06].
↑ https://biblioteka.teatrnn.pl/Content/34327/text.pdf
↑ DziennikD. Wschodni DziennikD., Zbiórka na renowację nagrobka na cmentarzu przy Lipowej. Rodzina zaskoczona [online], Dziennik Wschodni [dostęp 2024-08-01] (pol.).

Linki zewnętrzne

[czy-1] Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?, Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, Warszawa, 1938, s. 639.

[2] M.P. z 1954 r. nr 105, poz. 1377.

[3] Profesorowie PWSM otrzymali wysokie odznaczenia państwowe. „Dziennik Polski”. Nr 235, s. 4, 3 października 1959.

[4] Nagrody miasta Krakowa na 1960 r., „Życie Literackie (1951–1991)” (24), 24 czerwca 1960, s. 5 .

[5] O szkole – Szkoła Muzyczna I i II stopnia im. Bronisława Rutkowskiego w Krakowie. Oficjalna strona [dostęp 2020-02-15].

[6] Karolina Grodziska Opis trasy zwiedzania cmentarza Rakowickiego, [w:] Cmentarz Rakowicki w Krakowie wyd. przez Obywatelski Komitet Ratowania Krakowa, Agencja Omnipress Warszawa 1988, s. 134.

[7] Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Bronisław Rutkowski. rakowice.eu. [dostęp 2021-06-06].

[8] ttps://biblioteka.teatrnn.pl/Content/34327/text.pdf

[9] DziennikD. Wschodni DziennikD., Zbiórka na renowację nagrobka na cmentarzu przy Lipowej. Rodzina zaskoczona [online], Dziennik Wschodni [dostęp 2024-08-01] (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

Dyrektorzy Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego	Władysław Żeleński (1888–1921) Wiktor Barabasz (1921–1928) Michał Julian Piotrowski (1929–1938) Bolesław Wallek-Walewski (1938–1939)
Rektorzy Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej	Zbigniew Drzewiecki (1946–1952) Stefania Łobaczewska (1952–1955) Bronisław Rutkowski (1955–1964) Eugenia Umińska (1964–1966) Jan Hoffman (1966–1969) Józef Chwedczuk (1969–1972) Krzysztof Penderecki (od 1972)
Rektorzy Akademii Muzycznej	Krzysztof Penderecki (do 1987) Krystyna Moszumańska-Nazar (1987–1993) Marek Stachowski (1993–1999) Barbara Świątek-Żelazna (1999–2002) Marek Stachowski (2002–2004) Stanisław Krawczyński (2005–2012) Zdzisław Łapiński (2012–2016) Stanisław Krawczyński (2016–2020) Wojciech Widłak (2020–2024) Mariusz Sielski (od 2024)

Państwowa Wyższa Szkoła Muzyczna (1945-1978)	Jan Hoffman (1945–1949) Karol Klein (1949–1950) Bronisław Rutkowski (1950–1951) Józef Chwedczuk (1951–1954) Jan Hoffman (1954–1955) Józef Chwedczuk (1955–1969) Jan Jargoń (1969–1972) Zbigniew Jeżewski (1972–1975) Krzysztof Missona (1975–1978)
Akademia Muzyczna (od 1978)	Zbigniew Szlezer (1978–1981) Janusz Dolny (1981–1987) Leszek Werner (1987–1993) Andrzej Godek (1993–1996) Andrzej Pikul (1996–1999) Zbigniew Kamionka (1999–2005) Mirosława Semeniuk-Podraza (2005–2012) Zbigniew Kamionka (2012–2016) Mariusz Sielski (2016–)

Państwowa Wyższa Szkoła Muzyczna (1945-1978)	Bronisław Rutkowski (1957–1964) Józef Chwedczuk (1964–1972) Jan Jargoń (od 1972)
Akademia Muzyczna (od 1978)	Jan Jargoń (do 1996) Józef Serafin (1996–2012) Mirosława Semeniuk-Podraza (2012–2016) Dariusz Bąkowski-Kois (2016–)