Przejdź do zawartości

Bomba Millsa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mills Bomb
Ilustracja
No. 36
Dane podstawowe
Państwo

 Wielka Brytania

Przeznaczenie

Granat obronny

Lata produkcji

1915–?

Dane techniczne
Masa

600 g

Materiał wybuchowy

69 g

Opóźnienie

około 4 sekundy

Promień rażenia

275 m

Bomba Millsa (granat Millsa; ang. Mills bomb) – wspólna nazwa serii brytyjskich granatów obronnych.

Były to pierwsze granaty odłamkowe o konstrukcji „ananasa”, tj. o odlewanej z żeliwa obudowie[1], szlifowanej w sposób ułatwiający pewne uchwycenie. Kolejne wersje rozwijane od 1915 roku znane były jako No. 5, No. 23, No. 36, No. 36M, przy czym podczas II wojny światowej w użyciu była już tylko wersja No. 36M[1].

Granat posiadał zapalnik czasowy, działający ze zwłoką 4 sekund. Granat waży 680 g, (przy masie materiału wybuchowego – 69 g), duże odłamki osiągają odległość 275 m. Używany również jako granat nasadkowy[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Andrzej Ciepliński; Ryszard Woźniak Encyklopedia współczesnej broni palnej s. 161.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994. ISBN 83-86028-01-7.