Antoni Zawadzki (generał)

Antoni Zawadzki
	; płk Antoni Zawadzki (przed 1920)
	generał brygady
Data i miejsce urodzenia	18 marca 1859 ; Wiedeń
Data i miejsce śmierci	24 stycznia 1928 ; Siary
	Przebieg służby
Lata służby	1881–1921
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier; Cesarsko-królewska Obrona Krajowa; Wojsko Polskie
Jednostki	Dowództwo miasta Warszawy
Stanowiska	dowódca miasta
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa,; wojna polsko-bolszewicka
	Odznaczenia

Antoni Zawadzki, niem. Anton Zawadzki-Graßl von Rechten Ritter (ur. 18 marca 1859 w Wiedniu, zm. 24 stycznia 1928 w Siarach) – generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys

Antoni Zawadzki urodził się 18 marca 1859 roku w Wiedniu. Maturę złożył w Tarnowie po czym wstąpił do cesarskiej i królewskiej armii. W latach 1878–1881 był słuchaczem Terezjańskiej Akademii Wojskowej w Wiener Neustadt. Przez kolejnych osiem lat pełnił służbę w Galicyjskim Pułku Ułanów Nr 1. W 1889 roku został przeniesiony do Pułku Huzarów Nr 4, a w 1894 roku do Pułku Ułanów Obrony Krajowej Nr 3 w Samborze^[1]. Od 1904 pełnił służbę w Pułku Ułanów Obrony Krajowej Nr 4, który stacjonował w Ołomuńcu, i którego dowódcą w latach 1904–1910 był pułkownik Emil Tarłowski^[2]. Po awansie na majora został w tym pułku dowódcą I dywizjonu. W 1910 roku na własną prośbę został przeniesiony w stan spoczynku. W 1914 roku został reaktywowany i wyznaczony na stanowisko komendanta stacji i etapu oraz komendy uzupełnień w Gródku Jagiellońskim. Od 1915 roku pełnił służbę w Generalnym Gubernatorstwie Wojskowym w Polsce. Początkowo, jako komendant obwodu w Lubartowie, następnie inspektor gospodarki, a od października 1917 roku komendant obwodu w Puławach.

18 listopada 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z armii austro-węgierskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia pułkownika^[3]. Z dniem 30 listopada 1918 roku został przeniesiony z rezerwy personalnej do dowództwa miasta Warszawy na stanowisko dowódcy^[4]. 28 czerwca 1919 roku został przeniesiony, jako oficer nadliczbowy, do 3 pułku Ułanów Śląskich z pozostawieniem na dotychczasowym stanowisku komendanta miasta Warszawy^[5]. 29 maja 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu pułkownika, w kawalerii, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej^[6]. 11 czerwca 1920 roku Naczelny Wódz, na wniosek Ogólnej Komisji Weryfikacyjnej, przyznał mu tytuł generała podporucznika^[7]. Z dniem 1 kwietnia 1921 roku został przeniesiony w stan spoczynku, w stopniu rzeczywistego generała podporucznika z prawem noszenia munduru^[8]. Od 5 maja 1922 roku, po wejściu w życie ustawy z dnia 23 marca 1922 roku o podstawowych obowiązkach i prawach oficerów Wojsk Polskich, przysługiwał mu tytuł generała brygady.

26 października 1923 roku Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu generała brygada^[9]. Na emeryturze mieszkał w miejscowości Rokitna^[10]. Zmarł 24 stycznia 1928 roku w Siarach, w gminie Sękowa^[11].

Syn generała, doktor Aleksander Ostoja-Zawadzki urodzony 28 listopada 1896 roku we Lwowie, kapitan rezerwy 6 dywizjonu artylerii konnej i wicedyrektor Powszechnego Banku Kredytowego, zginął 4 grudnia 1928 roku w Warszawie, w pojedynku z Stanisławem Strumph-Wojtkiewiczem^[12]. Aleksander był żonaty z Marią, córką Władysława Długosza i Kamili.

Ordery i odznaczenia

Krzyż za 25-letnią Służbę Wojskową (niem. Militärdienstzeichen für Offiziere 3. Klasse)
Brązowy Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii
Krzyż Jubileuszowy Wojskowy

Awanse

porucznik (niem. Leutnant) - 1 września 1881
starszy porucznik (niem. Oberleutnant) - 1 listopada 1886
rotmistrz (niem. Rittmeister 2. Klasse) - 1 maja 1893
rotmistrz (niem. Rittmeister 1. Klasse) - 1 maja 1893
major (niem. Major) – 1 maja 1905
podpułkownik (niem. Oberstleutnant) – 1 maja 1909
pułkownik (niem. Oberst) – 1917
tytularny generał podporucznik - 11 czerwca 1920
generał podporucznik - 1 kwietnia 1921
generał brygady - 1922, zatwierdzony 26 października 1923

Przypisy

↑ Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrat Vertretenen Königreiche une Länder für 1894, Wiedeń 1894, s. 81, 428.
↑ Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrat Vertretenen Königreiche une Länder für 1911, Wiedeń 1910, s. 391, 416.
↑ Dziennik Rozporządzeń Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 6 z 27 listopada 1918 roku, poz. 91.
↑ Dziennik Rozporządzeń Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 9 z 7 grudnia 1918 roku, poz. 197.
↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 74 z 8 lipca 1919 roku, poz. 2416.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 21 z 9 czerwca 1920 roku, poz. 547.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 23 z 23 czerwca 1920 roku, poz. 597.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 2 z 15 stycznia 1921 roku, poz. 96. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 2 kwietnia 1921 roku, poz. 430.
↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 70 z 7 listopada 1923 roku, s. 738.
↑ Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1577. Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1406.
↑ „Polska Zbrojna” Nr 28 z 28 stycznia 1928 roku, s. 4.
↑ Sękowa.info - serwis turystyczno - historyczny, prezentujący cmentarze, cerkwie, kościoły oraz miejscowości gminy Sękowa. [online], sekowa.info [dostęp 2022-03-14] .

Bibliografia

Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych.
Roczniki Oficerskie 1923 i 1924.
Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Editions Spotkania, Warszawa 1991, wyd. II uzup. i poprawione.
PiotrP. Stawecki PiotrP., Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa: Bellona, 1994, ISBN 83-11-08262-6, OCLC 830050159 .

[1] Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrat Vertretenen Königreiche une Länder für 1894, Wiedeń 1894, s. 81, 428.

[2] Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrat Vertretenen Königreiche une Länder für 1911, Wiedeń 1910, s. 391, 416.

[3] Dziennik Rozporządzeń Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 6 z 27 listopada 1918 roku, poz. 91.

[4] Dziennik Rozporządzeń Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 9 z 7 grudnia 1918 roku, poz. 197.

[5] Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 74 z 8 lipca 1919 roku, poz. 2416.

[6] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 21 z 9 czerwca 1920 roku, poz. 547.

[7] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 23 z 23 czerwca 1920 roku, poz. 597.

[8] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 2 z 15 stycznia 1921 roku, poz. 96. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 2 kwietnia 1921 roku, poz. 430.

[9] Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 70 z 7 listopada 1923 roku, s. 738.

[10] Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1577. Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1406.

[11] „Polska Zbrojna” Nr 28 z 28 stycznia 1928 roku, s. 4.

[12] Sękowa.info - serwis turystyczno - historyczny, prezentujący cmentarze, cerkwie, kościoły oraz miejscowości gminy Sękowa. [online], sekowa.info [dostęp 2022-03-14] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]