Przejdź do zawartości

Amiral Bourgois

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Amiral Bourgois (Q82)
ilustracja
Klasa

okręt podwodny

Historia
Stocznia

Arsenal de Rochefort(inne języki)

Położenie stępki

maj 1908

Wodowanie

25 listopada 1912

 Marine nationale
Wejście do służby

sierpień 1914

Wycofanie ze służby

12 listopada 1919

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


556 ton
735 t

Długość

56,2 m

Szerokość

5,5 m

Zanurzenie

3,6 m

Zanurzenie testowe

40 m

Rodzaj kadłuba

dwukadłubowy

Napęd
2 silniki wysokoprężne o łącznej mocy 1400 KM
2 silniki elektryczne o łącznej mocy 1000 KM
2 śruby
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


13,85 węzła
8,65 w.

Zasięg

powierzchnia: 2500 Mm przy 10 w.
zanurzenie: 100 Mm przy 5 w.

Uzbrojenie
8 torped; od 1917: 1 działo kal. 65 mm
Wyrzutnie torpedowe

4 × 450 mm

Załoga

25

Amiral Bourgois (Q82)francuski eksperymentalny oceaniczny okręt podwodny z okresu I wojny światowej. Został zwodowany 25 listopada 1912 roku w stoczni Arsenal de Rochefort(inne języki), a do służby w Marine nationale wszedł w sierpniu 1914 roku. Podczas wojny operował na wodach kanału La Manche, a w listopadzie 1919 roku został skreślony z listy floty.

Projekt i budowa

[edytuj | edytuj kod]

„Amiral Bourgois” zamówiony został na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1906 roku[1][2]. Jednostkę zaprojektował inż. M. Bourdelle[1][3]. Problemy z silnikami Diesla spowodowały znaczne opóźnienie w przyjęciu okrętu do służby[3].

„Amiral Bourgois” zbudowany został w Arsenale(inne języki) w Rochefort[1]. Stępkę okrętu położono w maju 1908 roku[4], został zwodowany 25 listopada 1912 roku[1][3], a do służby przyjęto go w sierpniu 1914 roku[4]. Okrętowi nadano nazwę na cześć jednego z konstruktorów pierwszego francuskiego okrętu podwodnego, późniejszego wiceadmirała Siméona Bourgoisa. Jednostka otrzymała numer burtowy Q82[1].

Dane taktyczno–techniczne

[edytuj | edytuj kod]

„Amiral Bourgois” był średniej wielkości oceanicznym okrętem podwodnym o konstrukcji dwukadłubowej. Długość całkowita wynosiła 56,2 metra, szerokość 5,5 metra i zanurzenie 3,6 metra[1][2]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 556 ton, a w zanurzeniu 735 ton[1][3]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwa czterosuwowe silniki wysokoprężne Schneider o łącznej mocy 1400 koni mechanicznych (KM)[1][3][a]. Napęd podwodny zapewniały dwa silniki elektryczne SEE o łącznej mocy 1000 KM[1][3]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 13,85 węzła na powierzchni i 8,65 węzła w zanurzeniu[1][2]. Zasięg wynosił 2500 Mm przy prędkości 10 węzłów w położeniu nawodnym oraz 100 Mm przy prędkości 5 węzłów pod wodą[1][2]. Dopuszczalna głębokość zanurzenia wynosiła 40 metrów[4].

Okręt wyposażony był w cztery wewnętrzne wyrzutni torped kalibru 450 mm: dwie na dziobie jednostki i dwie na rufie, z łącznym zapasem 8 torped[1][2][b]. W sierpniu 1917 roku na okręcie zamontowano działo pokładowe kal. 65 mm[3].

Załoga okrętu składała się z 25 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][3].

Służba

[edytuj | edytuj kod]

„Amiral Bourgois” podczas wojny pełnił służbę na wodach kanału La Manche[3]. Okręt został skreślony z listy floty 12 listopada 1919 roku[1][3].

  1. Jane's Fighting Ships of World War I podaje, że moc silników Diesla wynosiła 1560 KM[5].
  2. Taki zestaw uzbrojenia podają jeszcze: P.E. Fontenoy[3], Navypedia[4] i Naval-History.Net[6]; według J. Gozdawy-Gołębiowskiego, T. Wywerki Prekurata oraz Jane's Fighting Ships of World War I okręt uzbrojony był w siedem wyrzutni torped[5][7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l m n Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 210.
  2. a b c d e Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 150.
  3. a b c d e f g h i j k Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 84.
  4. a b c d Ivan Gogin: AMIRAL BOURGOIS submarine (1914). Navypedia. [dostęp 2017-02-21]. (ang.).
  5. a b John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: 1990, s. 198.
  6. Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. [dostęp 2017-02-21]. (ang.).
  7. J. Gozdawa-Gołębiowski, T. Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: 1994, s. 537.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
  • Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Ivan Gogin: AMIRAL BOURGOIS submarine (1914). Navypedia. [dostęp 2017-02-21]. (ang.).
  • Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
  • Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: Ian Allan Ltd., 1974. ISBN 0-7110-0445-5. (ang.).
  • John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: Studio Editions, 1990. ISBN 1-85170-378-0. (ang.).
  • Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. [dostęp 2017-02-21]. (ang.).

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]