Przejdź do zawartości

(65) Cybele

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(65) Cybele
Ilustracja
Planetoida Cybele
Odkrywca

Wilhelm Tempel

Data odkrycia

8 marca 1861

Numer kolejny

65

Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność
obiektu

zewnętrzna część
pasa głównego

Półoś wielka

3,4395 au

Mimośród

0,1079

Peryhelium

3,0682 au

Aphelium

3,8107 au

Okres obiegu
wokół Słońca

6 lat 138 dni 11 godzin

Średnia prędkość

16,01 km/s

Inklinacja

3,56°

Charakterystyka fizyczna
Średnica

237,26 km

Masa

1,4 × 1019 kg

Średnia gęstość

? g/cm3

Okres obrotu

(6 h 4 min 53 s) h

Albedo

0,0706

Jasność absolutna

6,62m

Typ spektralny

P

Średnia temperatura powierzchni

~150 K

Satelity naturalne

1 - S/1979 (65) 1

(65) Cybeleplanetoida należąca do zewnętrznej części pasa głównego planetoid.

Odkrycie i nazwa

[edytuj | edytuj kod]

Planetoida ta została odkryta 8 marca 1861 roku przez Wilhelma Templa z obserwatorium w Marsylii. Nazwa jej pochodzi od imienia Kybele, frygijskiej bogini płodności, urodzaju i wiosny[1]. Pierwotnie otrzymała nazwę Maximiliana na cześć króla Bawarii Maksymiliana II, lecz zmieniono ją po proteście kilku astronomów, gdyż nie wywodziła się z klasycznej mitologii[1].

Orbita

[edytuj | edytuj kod]

(65) Cybele okrąża Słońce w ciągu 6 lat i 138 dni w średniej odległości 3,44 au, po orbicie o mimośrodzie 0,11.

Właściwości fizyczne

[edytuj | edytuj kod]

(65) Cybele ma średnicę 237 km. Jej jasność absolutna to 6,62m, albedo zaś jest bardzo niskie i wynosi 0,07. Średnia temperatura na powierzchni planetoidy to ok. 150 K. Należy ona do planetoid typu P.

Jest drugą, na której powierzchni odkryto występowanie lodu wodnego i substancji organicznych[2].

Prawdopodobny satelita

[edytuj | edytuj kod]

Prawdopodobnie planetoida ta posiada naturalnego satelitę oznaczonego tymczasowo S/1979 (65) 1. Po raz pierwszy był on pośrednio zaobserwowany przez radzieckich astronomów 17 października 1979 roku podczas zakrycia jednej z gwiazd (AGK3 +19 599) przez (65) Cybele, podczas którego dokonano dokładnego obliczenia średnicy tej asteroidy. Dodatkowo zaobserwowano drugie, krótsze zaćmienie, które dało możliwość wysunięcia przypuszczenia o istnieniu księżyca. Miałby on rozmiary 11 km i krążyłby w średniej odległości około 917 km.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2007, s. 21. ISBN 978-3-540-29925-7.
  2. Mike Wall: Water Ice Common on Asteroids, Discovery Suggests. [w:] Space.com [on-line]. 2010-10-08. [dostęp 2016-03-17]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]