Μετάβαση στο περιεχόμενο

65 Κυβέλη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
65 Κυβέλη
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε απόΒίλχελμ Τέμπελ
Ημ/νία ανακάλυψης8 Μαρτίου 1861
Τροχιακά χαρακτηριστικά
Εποχή 23 Μαΐου 2014
Αφήλιο3,806 AU (569,4 εκατομ. km)
Περιήλιο3,049 AU (456,1 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς
3,428 AU (512,8 εκατομ. km)
Εκκεντρότητα0,1105
2317,85
341,80°
Κλίση3,562°
155,64°
= 102,39°
Απόλυτο μέγεθος (H)
6,83[2]

Η Κυβέλη (Cybele) είναι ένας πολύ μεγάλος αστεροειδής, που περιφέρεται στην εξωτερική (δηλαδή προς την πλευρά του Δία) περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 6,62. Ανακαλύφθηκε το 1861 από τον Γερμανό αστρονόμο Βίλχελμ Τέμπελ, ο οποίος παρατηρούσε από τη Μασσαλία και της έδωσε το όνομα της αρχαϊκής θεάς της Γης. Για την ακρίβεια, μία μικρή διαμάχη υπήρξε ως προς την ονοματοδοσία: Ο Τέμπελ παρεχώρησε την τιμή της ονοματοδοσίας του νέου αστεροειδή στον Καρλ Άουγκουστ φον Στάινχάιλ ως αναγνώριση των επιτευγμάτων του στην κατασκευή τηλεσκοπίων. Ο φον Στάινχάιλ επέλεξε το όνομα «Μαξιμιλιανή» προς τιμή του τότε βασιλιά Μαξιμιλιανού Β΄ της Βαυαρίας (αδελφού του βασιλιά της Ελλάδας `Οθωνα). Ωστόσο εκείνη την εποχή έδιναν στους αστεροειδείς που ανακαλύπτονταν αρχαία ελληνορωμαϊκά γυναικεία ονόματα, οπότε κάποιοι αστρονόμοι διαμαρτυρήθηκαν για την επιλογή του σύγχρονου ονόματος. Για τον λόγο αυτό, επιλέχθηκε τελικώς το όνομα «Κυβέλη». Το «Μαξιμιλιανή» δόθηκε τελικώς στον αστεροειδή με αύξοντα αριθμό 1217 προς τιμή άλλου προσώπου.

Φυσικά χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η τροχιά του αστεροειδή Κυβέλη 65. Εργαστήριο αεριώθησης, Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνια (Κάλτεκ).

Η μέση διάμετρος της Κυβέλης υπολογίσθηκε σε 237 ή 273 χλμ., ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 17,8 τετράκις εκατομμύρια τόνους. Το 1985 ο Green έδωσε μία μεγαλύτερη εκτίμηση για τη μέση διάμετρο της Κυβέλης, στα 330 χλμ., ενώ το 2004 ο Müller υπελόγισε με βάση θερμοφυσική προτυποποίηση (TPM) διαστάσεις 302 επί 290 επί 232 χλμ. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Κυβέλης υπολογίζεται σε 6,63 cm/sec² (148 φορές μικρότερη από την αντίστοιχη γήινη), ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 125,5 m/sec (452 χιλιόμετρα την ώρα). Ο φασματικός τύπος της Κυβέλης είναι C (ανθρακούχος) ή P (κατά Tholen), ενώ το άλβεδό της είναι 0,05 (0,071 το γεωμετρικό). Η εξέταση του φάσματος υπερύθρου δείχνει χαρακτηριστικό απορροφήσεως παρόμοιο με εκείνο του φάσματος του αστεροειδή 24 Θέμις και μπορεί να ερμηνευθεί από την παρουσία πάγου νερού: Η Κυβέλη ίσως καλύπτεται από ένα στρώμα σκόνης πυριτικών ορυκτών ανακατεμένης με ποσότητες πάγου και οργανικών στερεών ενώσεων. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 123 βαθμούς C κάτω από το μηδέν.

Η Κυβέλη περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 6 ώρες 4 λεπτά και 53 δευτερόλεπτα.

Επιπροσθήσεις και πιθανός δορυφόρος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρώτη επιπρόσθηση αστέρα από την Κυβέλη που παρατηρήθηκε ποτέ έγινε στις 17 Οκτωβρίου 1979 και παρατηρήθηκε από την τότε ΕΣΣΔ. Ο αστεροειδής εμφανίσθηκε να έχει ακανόνιστο σχήμα με μέγιστη διάσταση («χορδή») 245 χλμ. Κατά την ίδια επιπρόσθηση, παρατηρήθηκε μία ένδειξη για την ύπαρξη ενός πιθανού δορυφόρου της Κυβέλης με διαστάσεις περί τα 11 χιλιόμετρα. Δύο ακόμα επιπροσθήσεις έχουν παρατηρηθεί ακόμα μέχρι σήμερα από την Κυβέλη:

  • Στις 24 Αυγούστου 2008, του αστέρα 12,7 μεγέθους 2UCAC 24389317 στον Οφιούχο.
  • Στις 11 Οκτωβρίου 2009, ενός αστέρα 13,4 μεγέθους στον αστερισμό Υδροχόο.
  1. 1,0 1,1 JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000065. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2024.
  2. JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000065. Ανακτήθηκε στις 4  Νοεμβρίου 2024.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]