Meklemburgia: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
szablon |
||
Linia 13: | Linia 13: | ||
}} |
}} |
||
[[Plik:Karte-Mecklenburg.png|thumb|upright=1.3|Mapa Meklemburgii 1815-1934]] |
[[Plik:Karte-Mecklenburg.png|thumb|upright=1.3|Mapa Meklemburgii 1815-1934]] |
||
'''Meklemburgia''' ({{niem.|Mecklenburg}} – kalka obodrzyckiej nazwy ''Weligard'', staroniem. ''mikile'' – wielki) – kraina historyczna położona pomiędzy rzekami [[Łaba|Łabą]] a [[Recknitz|Reknicą]], zajmuje płaskie i faliste tereny [[Pojezierze Meklemburskie|Pojezierza Meklemburskiego]]. Obecnie jest to zachodnia i największa część kraju związkowego [[Meklemburgia-Pomorze Przednie]] (''Mecklenburg-Vorpommern'') w [[Niemcy|Niemczech]]. |
'''Meklemburgia''' ({{niem.|Mecklenburg}} – {{fakt|kalka obodrzyckiej nazwy ''Weligard'', staroniem. ''mikile'' – wielki}}) – kraina historyczna położona pomiędzy rzekami [[Łaba|Łabą]] a [[Recknitz|Reknicą]], zajmuje płaskie i faliste tereny [[Pojezierze Meklemburskie|Pojezierza Meklemburskiego]]. Obecnie jest to zachodnia i największa część kraju związkowego [[Meklemburgia-Pomorze Przednie]] (''Mecklenburg-Vorpommern'') w [[Niemcy|Niemczech]]. |
||
[[Plik:Mecklenburg-Vorpommern Map Districts Border Mecklenburg Western Pomerania - Landkreise Grenzen Karte MV MeckPomm.svg|thumb|upright=1.3|Land [[Meklemburgia-Pomorze Przednie]] z zaznaczoną granicą dawnej [[Pomorze (prowincja)|prowincji Pomorze]], uznawaną za granicę Pomorza Przedniego]] |
[[Plik:Mecklenburg-Vorpommern Map Districts Border Mecklenburg Western Pomerania - Landkreise Grenzen Karte MV MeckPomm.svg|thumb|upright=1.3|Land [[Meklemburgia-Pomorze Przednie]] z zaznaczoną granicą dawnej [[Pomorze (prowincja)|prowincji Pomorze]], uznawaną za granicę Pomorza Przedniego]] |
Wersja z 13:48, 4 wrz 2023
| |||||
Państwa | |||||
---|---|---|---|---|---|
Stolica | |||||
Ważniejsze miejscowości |
{{{ważniejsze miejscowości}}} | ||||
Powierzchnia |
{{{powierzchnia}}} | ||||
Populacja ({{{rok}}}) • liczba ludności |
| ||||
• gęstość |
{{{gęstość zaludnienia}}} | ||||
Położenie na mapie {{{nazwa mapy}}} [[Plik:{{{mapa}}}|240x240px|alt=Mapa {{{dopełniacz nazwy}}}|{{{opis mapy}}}]] {{{opis mapy}}} | |||||
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||
Położenie na mapie brak Brak mapy: {{{kod mapy}}} Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} |
Meklemburgia (niem. Mecklenburg – kalka obodrzyckiej nazwy Weligard, staroniem. mikile – wielki[potrzebny przypis]) – kraina historyczna położona pomiędzy rzekami Łabą a Reknicą, zajmuje płaskie i faliste tereny Pojezierza Meklemburskiego. Obecnie jest to zachodnia i największa część kraju związkowego Meklemburgia-Pomorze Przednie (Mecklenburg-Vorpommern) w Niemczech.
Meklemburgia graniczy na zachodzie z Holsztynem, na południowym zachodzie z Ostfalią, stanowiącą część dawnego Księstwa Saksonii, na południu z Brandenburgią, a na wschodzie z Pomorzem.
Historia
Meklemburgia powstała na dawnych ziemiach zachodniosłowiańskich jako kontynuacja plemiennego księstwa Obodrzyców (Reregów) z ośrodkiem o charakterze miejskim (Mechlin) leżącym wówczas pomiędzy obecnym Wismarem a Schwerinem. Na zachód od nich zamieszkiwali Połabianie wokół grodu Racibórz, należącego obecnie do Holsztyna.
Wiadomości o zasiedleniu wczesnośredniowiecznym i historii oraz wprowadzaniu chrześcijaństwa na terenach północnej Europy przekazał Adam z Bremy zwany również Adamem Bremeńskim, niemiecki kronikarz, kanonik bremeński. Ludność miejscowa, a zwłaszcza Obodrzyce, czynnie sprzeciwiali się wprowadzaniu nowych porządków.
Dopiero Henryk Lew 1129–1195, syn księcia bawarskiego Henryka Pysznego z niemieckiego rodu Welfów, wnuk cesarza Lotara III, w latach 1160–1163 ostatecznie podbił i skolonizował ziemie Obodrzyców i odnowił biskupstwo w Ratzeburgu.
W XIII i XIV wieku Meklemburgia została skolonizowana przez ludność niemiecką i w większości zgermanizowana, jednak całkowicie zniemczona dynastia meklemburska książąt obodrzyckich zachowała tron do roku 1918.
W średniowieczu główne miasta należały do Związku Hanzeatyckiego.
Miasto Wismar od 1648 do 1803 r. znajdowało się pod panowaniem Szwecji, choć Szwedzi ostatecznie zrzekli się praw do miasta dopiero w 1903 roku.
W roku 1701 nastąpił podział na dwa księstwa: Meklemburgia-Schwerin i Meklemburgia-Strelitz. W 1871 znalazły się w granicach Niemiec. Obydwa terytoria zjednoczono w jeden kraj w roku 1934[1].
Demografia
Największymi miastami są:
nazwa w j. niemieckim |
populacja (2014) | ||
---|---|---|---|
1. | Rostock | 204 167 | |
2. | Schwerin | 92 138 | |
3. | Neubrandenburg | 63 311 | |
4. | Wismar | 42 392 | |
5. | Güstrow | 28 791 | |
6. | Waren (Müritz) | 21 042 | |
7. | Neustrelitz | 20 476 | |
8. | Parchim | 17 794 | |
9. | Ribnitz-Damgarten[a] | 15 103 | |
10. | Ludwigslust | 12 243 |
Ludność miejscowa mówi językiem dolnoniemieckim (plattdeutsch), jednak w miarę potrzeby posługuje się powszechnie używanym językiem niemieckim.
Gospodarka
Jest to obszar o najmniejszej gęstości zaludnienia w Niemczech, klasyczny kraj rolniczy, wielkie posiadłości ziemskie (dawne latyfundia junkierskie), tylko w większych miastach powstało trochę zakładów przemysłowych i handlowych.
Obecnie jedyną dziedziną wykazującą rozwój jest turystyka na wybrzeżu Bałtyku oraz nad licznymi jeziorami Pojezierza Meklemburskiego.
Zobacz też
- Połabie
- Wielkie Księstwo Meklemburgii-Schwerin
- Wielkie Księstwo Meklemburgii-Strelitz
- Władcy Meklemburgii
- Bytyńcy
Uwagi
Przypisy
- ↑ Jan Wąsicki Rzesza a kraje niemieckie 1914-1949, Wydawnictwo Poznańskie 1977.