Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

Mετρικό...Έχουμε και Λέμε...

Σκέψεις… αμέτρητες μοναδικές ανήσυχες σκέψεις…
Ξεπηδούν και χρωματίζουν τον χώρο δίπλα τους…ίσως να τον λεκιάζουν κιόλας…
Αφήνονται αυτές ,ελεύθερος και ο καπνός να διαφεντεύει αόρατος γύρω μας…
Και η κάφτρα θέλει να θυμίζει την Φωτιά…στο ανέκδοτο μυαλό μας…
Ανησυχίες…αναμνήσεις…καταστάσεις…λογισμοί…
Όνειρα…φοβίες…θέλω και…παραλογισμοί…

Σπαταλάς χρόνο για τον ίδιο αβέβαιο χρόνο που κανείς δεν μπορεί να αιχμαλωτίσει,να ορίσει, μήτε να διεκδικήσει…

Από τότε…από τα πρώτα κιόλας βήματα…Μας εντάσσουν στο μετρικό σύστημα…

Οτιδήποτε άγνωστο υπήρξε σε μια πολιτισμένη κοινωνία είναι υπό έλεγχο…
Τίποτα δεν είναι έτσι απλά…όλα έχουν ένα όνομα…και αν δεν έχουν κάπου ανήκουν…
Τίποτα δεν μπορεί να υπάρχει έτσι απλά…Όλα είναι εν-τάξη…

Και η μαγεία θέλει να φιλτράρεται μέσα από ορισμούς και γνωστικούς ελέγχους…

Αυτό δεν είναι μήλο…Είναι βατόμουρο…

Γιατί είπαμε τίποτα δεν μπορεί έτσι απλά να είναι…

Είναι που χρειάστηκαν τα χιλιοστά για να ορίσουν τα εκατοστά και ύστερα τα μέτρα…

Κάποιοι άλλοι έχωσαν το νερό σε λίτρα…δεν τους έφτανε απλά να πίνουν και να ξεδιψούν…

Είναι που ήταν της μόδας ,έτσι όρισαν και την θάλασσα σε μοίρες, άλλοι σε ποδάρια και άλλοι , πιο έξυπνοι σε ναυτικά μίλια …δεν τους έφτανε απλά να κάνουν μπανάκια…

Δεν άντεξαν στο ατελείωτο θαύμα της ζωής ,δεν μπορούσαν να καρτερούν να φανεί το ποιο ζεστό άστρο και έτσι του έδωσαν όνομα και μέτρησαν και τον χρόνο…

Τον είπαν Ήλιο και την διαμονή του στο τόπο την όρισαν μέρα…Τον χρόνο δε σε ώρες μέρες χρόνια και δευτερόλεπτα…
Για να μην πούμε για την Σελήνη και την νύχτα…

Είναι που δεν άντεχαν να βλέπουν τα όμορφα αστέρια και τα λογάριασαν και αυτά…

Τα χωρίσανε , τα μπλέξανε και τα βαφτίσανε έτσι απλά γιατί κάπου πρέπει να ανήκουν…
Κοίτα τι όμορφο…Εγώ το λέω Αφροδίτη…Κοίτα εκείνα εκεί…Μοιάζουν με πρόβατο..
-Καλέ τι λες αυτός είναι ο Κριός…

Όρισαν τα πάντα σε αυτή τη ζωή…Και αφού δεν είχαν τι άλλο να βρουν να ονομάσουν , έπιασαν με τους ανθρώπους …και τους βαφτίζουν…
Έτσι έχουμε 7000 Δημήτρηδες , 900Μαρίες,40 Νικους ,3+1 Άκηδες και μόλις έναν άγνωστο γιατί δεν πρόλαβε το Τραμ για το μπλούμ στην κολυμπήθρα…

Τίποτα δεν είναι άγνωστο πια…γιαυτό και δεν μας φοβίζει τίποτα…Για το μόνο που έχουμε να ανησυχούμε είναι για την λύση…εύκολη – δύσκολη…για αυτήν την πουτάνα την λύση σκάμε…
Σαλεμένοι στον πλάνο μαθηματικό τύπο της Ζωής…παλεύουμε …να τα φέρουμε εις πέρας…

Και εκεί πάνω σε αυτήν την θεσπέσια αγχωτική έκσταση τα τσιγάρα δίνουν και παίρνουν…
Ο καπνός νταραβέρι με τον αέρα και όσο εκείνος πιέζεται σε ένα ασφυκτικό δωμάτιο τόσο μας πιέζει και εμάς η σκέψη μας…η μήπως ο χρόνος?

Νάτος και ο καφές με φιλαράκια μοναδικά…και να σου , όλοι μαζί να λικνίζονται καπνίζοντας ,γελώντας , μελαγχολώντας , για τα αβέβαια τα δήθεν τα μεγάλα τα άπιαστα τα όνειρα…
Καλέ ποια όνειρα? Εδώ μιλάμε τα θέλω μας, είναι σωστοί εφιάλτες σε αυτό το μετρικό σύστημα…

Και αυτό γιατί τους μάθανε κάποιοι λέει πως για να ζήσεις μια καλή γαμάτη θεσπέσια τρελή ζωή πρέπει να το φυσάς…Ναι μικρέ , σίγουρα δεν μιλάω για τον καπνό τώρα.

Και αυτό κουσούρι από το μετρηθέν χθες…Ναι τότε που στιγμάτιζαν τον κόσμο γύρο τους…

Είναι που βρήκαν τρόπο πολλά χρόνια πριν να ξεχωρίζουν τους πλούσιους από τους φτωχούς και τους έδωσαν χαρτιά με νούμερα…
Πολλά στους πολλούς ,λίγα στους άλλους…
Τι να πούμε για μερικούς που τους στέρησαν και την ζωή ? θές χειρότερα?
Σε μερικούς έδωσαν νούμερα αντί για όνομα…
Άντε γεια!...

Και η μαγεία της ζωής μας ,έγινε ένα γαμημένο κουτάκι με περιτύλιγμα!!!…τους ίδιους γκρι τοίχους και τα ίδια μαλακισμένα νούμερα που έχουμε για Φύλακες-Φυλακές στο μυαλό μας…

Και όλο λέμε πως θέλουμε να ζήσουμε ελεύθεροι και όλο τα φέρνουμε βόλτα…
Και όσο τα φέρνουμε βόλτα…τόσο πιο πολύ η ζωή πάει περίπατο…
Και πίσω δεν γυρνά…

Γιατί αυτή η γηραιά Ζωούλα κανέναν δεν λογαριάζει…Γιατί είναι μοναδικά ελεύθερη…
Και δεν έχει αμοιβάδες , σύμβολα , χρήματα , νούμερα μήτε πειθαρχία…
Και επειδή γουστάρει και επειδή μπορεί και το κάνει , παίζει ατίθασα μαζί μας ,με το φιλαράκο της το χρόνο…
Μήτε λογαριάζει χαμένους , μήτε προσκυνά νικητές…

Αυτά είναι για μας, τους έξυπνους φιλόσοφους φτωχούς δε το πνεύματι…
Δεν φταίμε εμείς για κάποιους που πήραν την ζωή και την έκαναν καφεδάκο φίλτρου…
Φταίμε που ζούμε στην κονσέρβα μας και προσπαθούμε να ορίσουμε την ζωή μας, αντί να την ζήσουμε έτσι απλά και όμορφα…

Ευτυχώς που ορίσαμε και τα συναισθήματα …Για να ξέρουμε ανά πάσα, σε τι κατάσταση είμαστε ,εμείς και οι άλλες σαρδέλες γύρω μας…

Αχ ρε Αγάπη…
Μόνο εσύ θα μένεις αόριστη , μαζί με την μαγεία σου να μας πλανεύεις!!!
Εσένα που όταν θέλουμε, σε πουλάμε ,σε κρατάμε ,σε ορίζουμε και σε βρίζουμε στο τέλος, ο καθένας μας ξεχωριστά…

Το μπέρδεμα και το ξεμέρδεμα? Δικό μας…
Εσύ την δουλεία που σου αναθέσαμε κάνεις…

Αχ να είχα ένα κουκούτσι για μυαλό και τη Ζωή για λόξα…

3.2.1.τέλος ανάρτησης.
Έχεις χρόνο καλέ μου φίλε?
Μέτρα ή Ζήσε!!!

Ταπεινά Ο!

22 σχόλια:

  1. Βλέπω πως δεν γράφεις συχνά, αλλά όταν γράφεις... γράφεις!

    Δεν ξέρω ποιός χαίρεται περισσότερο, εσυ που με βρήκες ή εγω;

    Μου αρέσουν οι άνθρωποι που κατεβάζουν τις ταμπέλες και απλά ζουν. Οσο είναι δυνατόν γιατί το μετρικό σύστημα έχει ένα όνομα για όλα, όπως σωστά γράφεις.

    Κι έχεις βάλει και το αγαπημένο μου κομμάτι. Μελαγχολικό και γεμάτο αγάπη. Μου αρέσει να ακολουθώ τα βήματα των νέων ανθρώπων κι ύστερα να πηγαίνω και να πίνω τον καφέ μου παρέα με πολύ μεγαλύτερους.

    1 2 3 αρχή σκέψης. Πόσες τέτοιες ελεύθερες σκέψεις δεν ήρθαν, γέννημα αυτού που διάβασα: των δικών σου σκέψεων....

    Περπάτα στο όνειρο κι ίσως κάποτε να το δεις να πραγματώνεται.

    Χάρηκα κι ελπίζω να γράφεις συχνότερα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλώς όρισες "Ψυχή" σε ευχαριστώ για όσα χάρισες!!!

    Ένα βασίλειο και αυτό,που η καρδία και η ψυχή θέλουν να αλλάζουν ρόλους, και άλλοτε πένα άλλοτε γράμματα διασχίζουν ωκεανούς να βγουν να τα πουν να ηρεμήσουν...

    Η χαρά όλη δική μου και ίσως στο χέρι σου να νιώσεις μια ανάσα ταπεινού θαυμαστή σου που θέλει να ασπάζεται την παράξενη γεμάτο χρώμα πέννα σου!

    Είχα καιρό να γράψω...Γιατί ...Έμαθα να ζω σε νέα όνειρα,σε σοκάκια μιας νέας πανέμορφης ζωής...

    Μα ότι και αν κάνω πάλι εδώ θα με βρίσκεις...
    Να,που και που,άλλοτε συχνά και άλλοτε αργόσχολα,πλέκω τον παράξενο ιστό μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλέ μου τα λόγια σου χείμαρρος,
    ορμητικό ποτάμι που τρέχει στην ψυχή.
    Τα διάβασα και τα ξανά διάβασα παρέα με τον ήχο που διάλεξες, ταξίδι κι αυτό, του μυαλού και της καρδιάς.
    Βλέπεις που κι εσύ μέρος είσαι αυτών των ταξιδιών σαν τα δικά μου.
    Και η αγάπη,
    αχ η αγάπη ουράνιο τόξο που γεμίζει χρώματα την ζωή μας, την σιωπηλή κραυγή μας.
    Στιγμές μέσα στον χρόνο που τρέχει λοιπόν, αυτό είναι και εμείς το γεμίζουμε με φίλους, όνειρα, χαμόγελα ακόμη και δάκρυα μα τις ζουμε και αξίζει να τις ζήσουμε ως το μεδούλι!!

    Χαίρομαι τόσο που τα λόγια σου ζωγράφισαν ξανά την μέρα μου!
    Μου έλειψαν τόσο!
    Μην χαθείς ξανά!
    Φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είναι η αγάπη αμέτρητη... Κι αν πεις να μετρηθεί πάλι δε θα χωρά και πάλι δε θα φτάνει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. λοιπόν
    ξερεις τι μάρεσε ?
    που γκαζώνεις !
    ξεκίνησες ήρεμα και τάχωσες εξαιρετικά .

    σαν πρώτη βόλτα εδώ
    να πω ΤΙ ΜΟΥΣΙΚΉ
    και το κείμενο που εξηγεί τι σε ώθησε
    να blogάρεις ...

    χμ...
    νάναι καλά η κοπέλλα που σου άνοιξε αυτή την δίοδο έκφρασης :)))

    η αγάπη δεν μετριέται
    ούτε ορίζεται για μένα
    όπως κι ο χρόνος .

    αλλά αγαπώντας κι άλλο
    μεγαλώνει η καρδιά και ο χρόνος τελικά .

    το μόνο που μετράει νομίζω
    είναι ο τσαμπουκάς με τον οποίο ΖΕΙΣ .

    μια χαρά σε κόβω !!!!

    χάρηκα πολύ που ήρθα
    :)))))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ Αναστασία.

    Κάποτε στα χρόνια του χθες,γεννηθήκαμε...
    Αγαπήσαμε και πονέσαμε...Μάθαμε...
    Πως τα πιο μεγάλα δώρα της Ζωής,τα καθημερινά, έχουν το αντίστοιχο βάρος στην καρδούλα μας,στις αναμνήσεις μας,σε ένα ολάκερο κατάδικο μας "εγώ"...

    Αγάπη...Πολλά και από πολλούς έχουν ειπωθεί..
    Και ο καθένας την γνώρισε μοναδικά μέσα του...

    Στιγμές...αχ αυτές οι κακούργες οι στιγμές...

    Δεν θα χαθώ το υπόσχομαι!

    Γλυκο "φιλί"!
    Να προσέχεις...
    Θα σε προσέχω και εγώ!

    Ταπεινά Ο, ο ταπεινός θαυμαστής σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @Νότια της Νυχτας...
    Όπως τα λες Κυρά...
    Δεν έχει όρια και κατοικεί παντού...
    Ακόμα και στα πιο παράξενα μέρη,ακόμα και κάτω από τα πιο σκληρά συναισθήματα...

    Όνειρα!
    Ταπεινά Ο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @Maya

    Καλως όρισες Κυρά στο φτωχικό της ψυχής μου...
    Γράφω από μικρό παιδί και αν όχι,λεκιάζει η "πέννα" τις σκέψεις μου...
    Κάποτε έμαθα για τα όνειρα,πως μπορείς να είσαι ότι θες να γίνεις...
    Περιπλανήθηκα και έζησα ,θέλοντας να χτίζω εκεί παλάτια και βασίλεια...
    Τα όμορφα όνειρα ,πολύχρωμα χτίζονται...
    Δυστυχώς κλονίζονται και μερικές φορές γκρεμίζονται...

    Ας είναι...
    Η ζωή έχει τον τρόπο της να μας διδάσκει...
    Πρέπει να πέσεις για να σηκωθείς και στην πτώση,το μόνο σίγουρο έχεις να μάθεις πολλά!

    Όνειρα!
    Ταπεινά Ο.
    Και πάλι καλώς σε βρήκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλώς όρισες τρελέ!!!
    Καλώς σε βρήκα!!!

    Ονειρα!
    Ταπεινά Ο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Να πέφτεις εκατό φορές και να σηκώνεσαι εκατόν μία.

    Να γίνεις όχι ο καλύτερος μαθητής της ζωής μα αυτός που μπορεί να την εκπλήξει.

    Εύχομαι να βρίσκεις χρόνο να γράφεις και να φτιάχνεις σιγά σιγά τον ιστό σου, ή να ξετυλίγεις το κουβαράκι της ψυχής σου.

    Με τιμούν τα λόγια σου και σε ευχαριστώ.

    Χαίρομαι που βρεθήκαμε στην μπλογκογειτονιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ωπ....!!!!
    να λοιπον που ερχομαι να πραγματοποιησω υποσχεση μετα την Αλεξανδρα και την σοφοτατη ρηση της....

    Να πέφτεις εκατό φορές και να σηκώνεσαι εκατόν μία.ετσι ειναι....

    να σου πω;;
    εχω διαβασει πολλες φορες από χθες τουτη την αναρτηση ...
    κι αυτο τελικα που μου αφηνει ...ειναι Ε Λ Π Ι Δ Α....

    δεν θα σου πω ...
    χαιρομαι που σε βρηκα...που με βρηκες
    πιστευω οτι με καποιο τροπο βρισκονται οι ανθρωποι...

    να πω.... μονο
    3,2,1 τελος σχολιου...

    εχεις διαθεση καλε μου;;;

    ΖΗΣΕ....
    για να ζουν κι άλλοι γυρω σου....

    συγκοινωνουντα δοχεια ειμαστε....

    συμφωνω μαζι σου...
    Μη μετρας αποστασεις...
    απλα ΖΗΣΕ....
    απλο ...πολυ απλο
    τοσο οσο η ανασα...
    δηλαδη τοσο απλο...που γινεται
    Ζ Ω Η....
    ........................

    ΟΜΟΡΦΗ ΑΥΓΗ ...να εχεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. "Αχ ρε Αγάπη…
    Μόνο εσύ θα μένεις αόριστη , μαζί με την μαγεία σου να μας πλανεύεις!!!
    Εσένα που όταν θέλουμε, σε πουλάμε ,σε κρατάμε ,σε ορίζουμε και σε βρίζουμε στο τέλος, ο καθένας μας ξεχωριστά..."

    Υπέροχη γραφή...
    Και με πολλές αλήθειες...
    Όντως "γράφεις"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @Αλεξάνδρα

    Σε ευχαριστώ για τις συμβουλές Κυρά!
    Είθε το τεφτέρι της δικής μου ζωής να κρατάει το λογαριασμό και να μου χαρίζει τα αντίστοιχα "πτυχία"...

    Να κλέψω κάτι που μου άρεσε και θέλω να το αφήσω αυτούσιο μα "χρεωμένο" στην δική σου ύπαρξη?

    "Με τιμούν τα λόγια σου και σε ευχαριστώ. "...
    Απο καρδιάς!

    Ονειρα!
    Ταπεινά Ο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @Μαρίνα

    Οι υποσχέσεις είναι για να τηρούνται...
    Απο την άλλη όμως όταν δεν τηρούνται αφήνονται ελεύθερες σε ένα αναπάντητο "Γιατι?"

    Καλώς όρισες στον Κήπο μου!

    Θα συμφωνήσω...και θα μας μπλέξω!!!
    Συγκοινωνούντα δοχεία διαφορετικών υγρών...
    Και είναι η χημεία πες που τα κάνει όλα να συνδέονται,όσα πρέπει και τα άλλα ,τα αναπόφευκτα,τα γνωρίζουμε στο ύστερα...
    Και τα φιλοσοφούμε στο πιο μετά...

    ΕΛΠΙΔΑ ε???
    εμένα μερικές φορές που το ξαναδιαβάζω μου αφήνει σημάδι...
    Από ένα χαστούκι,που θέλω να μου δίνω αραιά και που,όταν μπερδεύω τα όνειρα μου στο μετρικό...και ξεχνάω να ζω και πήζω...

    Πολύχρωμα Ονειρα Κυρά!
    Θα τα ...λέμε,υπόσχεση!
    Ταπεινά Ο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @Αρτεμις

    Καλώς όρισες!!!
    Οταν το αόριστο δεν ορίζεται όσο το πλέκεις τόσο πιο πολύ ψάχνεις να το ορίσεις...
    Κάπου εκεί τα χαλάμε όλοι μας...μα με λίγη θέληση και υπομονή βρίσκονται...
    Και όλα υτα,τα πιο πάνω σαφώς και δεν ορίζουν την αγάπη...
    Ποιος άλλωστε με σαφήνεια μπορεί να την ορίσει!

    Ονειρα!
    Ταπεινά Ο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Σαν να ξάπλωσα απέναντι
    από εκείνον το θόλο
    που λένε του Ουρανού ανήκει
    Σαν να κοιτάζω τις λαμπερές του ώρες
    Σαν χάρτης διαβάζεται μπροστά μου
    η διαδρομή των λέξεων

    Σε ευχαριστώ
    για το μεσημεριάτικο
    ταξίδι

    Φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλως όρισες!

    Αγκαλιάζουμε τις σκέψεις και να που μερικές αφήνονται αστέρια σε δικό τους ουρανό,σε σελίδες δίχως μελάνη,να μας θρονιάζουν σε μια άλλη καρέκλα και να γίνονται πάλι στοχασμός...

    Σε ευχαριστώ για την πνοή!

    Ονειρα!
    Ταπεινά Ο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ονειρα
    ονειρα
    και ονειρα......

    χωρις αυτα κανεις δεν ζει!!!!

    ευτυχισμενος αυτος
    που δεν καταφεραν
    να του τα κλεψουν!!!!

    καλο βραδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ονειροβάτης λοιπόν, εεε;;;

    Και χείμαρος συναισθημάτων και
    χείμαρος χρωμάτων
    Λόξα να έχεις τη Ζωή
    και άνεμος να γίνεις
    δίχως τα μέτρα τους
    και τα σταθμά τους
    που μας έπνιξαν
    που μας πνίγουν
    Ζήσε την άλογη λογική αλήθεια σου

    Με φιλιά!

    Ταπεινά εγώ, φίλε μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ντύθηκα μέ τού λοξού το όνειρο,μά η αλήθεια μου γυμνή με περιμένει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Πω πω !!Να μαι και εγώ!Τι εισαι εσύ μάτια μου??Τι χείμαρος ειναι αυτος???Τι πένα πολύχρωμη...τι μουσική ???Καλά με εχεις ξετρελλανει!!!Μπράβο σου!!Τυχαία σε βρήκα απο μπλοκ σε μπλοκ..Πολύ σε χάρηκα!!!Δεν θα ξεκολήσω απο εδώ με τίποτε!!!Συναίσθημα συναίσθημα συναίσθημα εβγαλλες!!!Μπράβο !!Χίλια μπράβο σου αξίζουν!!
    Καλό σου ξημερωμα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

...και αν είσαι ξένος ... και αν θεός ...
...και αν πάλι μόνος ... και αν θνητός...
Καλώς ήρθες , ίσως και πάλι στην Επόμενη Μέρα...

Εκεί που θέλουμε όλοι να τάζουμε τα Όνειρα μας...

Ταπεινά Ο , καλοί μου φίλοι.