nie jestem bizneswoman

Odkąd urodził się Kaj nie jestem bizneswoman, nie jestem nawet kucharką, sprzataczką, jestem za to matką trzymiesięcznego dziś Człowieczka z którym spedzam całe dnie na sofie karmiąc lub tuląc, na spacerach i znowu na sofie, coraz cześciej zdarza nam się pogadać i chyba nawet dobrze się już rozumiemy :)
W ciągu dnia nie mam chwili wytchnienia, jeśli ktoś twierdzi że dzieci śpią za dnia więcej niż 40 minut nie uwierzę puki nie zobaczę...no, w każdym razie moje nie śpi, w nocy za to nadrabia :)
Luby spędza całe dnie w lesie korzystając z sezonu na jagody, gromadzimy zapasy owoców jak i pieniędzy (z ich sprzedaży) na zimę, obydwoje jesteśmy zmęczeni, nasz dom zarasta brudem a mnie denerwują zaległości w szyciu, nieskończone prace i masa pomysłów do realizacji których nie jestem w stanie się teraz podjąć...wczoraj duzo o tym myślałam i wywnioskowałam "żyj chwilą dziewczyno!", dziecko tak szybko rośnie, nikt tam nie zwróci tych chwil trzeba z nich korzystać i być ze sobą na maxa...co tam bałagan wokoło, co tam zaległości przecież wiadomo ze nie jestem teraz bizneswoman ani gospodynią doskonałą, teraz moja rolą jest być mamą i poświęcać się dziecku w całości. Mam nadzieję że kiedy Kaj troszkę podrośnie, będziemy mogli spędzać ten czas w domu bardziej aktywnie- choćby razem coś ugotować, posprzątać, nabałaganić, może kiedy zacznie dłużej sypiać w dzień o swoich porach, ja będę mogłą poświęcić się odrobinę szyciu- myślicie że jestem marzycielem? No cóż, nadzieja umiera ostatnia ;A)
A oto cenne 40 minut kiedy Kaj ucina sobie drzemkę

Kilka nocy temu udało mi się zebrać siły i uszyć a w zasadzie wykończyć wcześniej zaczętą laleczkę-pirata, a więc dumnie pokazuję że jednak na coś przydają się moje nici, igły, wstążki i rosnąca sterta materiałów

W planach był jeszcze inny pirat ale jak się domyślacie musi sporo poczekać, na wykończenie czekają też kosmetyczki, ale robota nie zając nie ucieknie ;)
Ściskam Was ciepło i serdecznie, AHOJ!

coś z niczego czyli..

Nawiązując do poprzedniego postu, dziś pokazuję kołderkę jaką uszyłam dla Kaja.
Męczyłam się z nią miesiąc czasu- znalezienie bowiem chwili na szycie przy obecności miesięcznego dziecka w domu graniczy  z cudem.
Kołderkę uszyłam z dzianiny pozyskanej ze starego T-shirta, który nie nadawał się do użytku  z powodu rozległych plam nie do usunięcia, ale jakość materiału, kolory i wzór jakośs nie pozwoliły mi się rozstać z tą koszulką i słusznie bo jak widać doczekała się swojej godziny.
Rozmiar kołderki pasuje w sam raz do wózka, nakombinowałam się potwornie aby z kawałków dzianiny wyszła jedna całość, ale udało mi się nawet uszyć podusię, którą oczywiście musiałam odrobinę spersonalizować doszywając z boku tasiemki z wyhaftowanym imieniem synka (dobrze że takie krótkie to imię, hihi )

Z założenia spód kołderki miał być z miłej białej dzininy ale maszyna odmawiała współpracy w szyciu dwóch warstw streczu więc spodnią stronę zrobiłam z miękkiego płótna bawełnianego.
Kołderka nie jest dziełem idealnym ale spieszyłam się jak mogłam z jej wykonaniem, widząc tępo wzrostu Kaja niedługo mu ona posłuży, ale dla mnie  jak zawsze pozostaje radość tworzenia :)

Teraz wzięłam się za szycie kosmetyczek o których już dawno myślałam. Zaczynam się wściekać bo coś mi nie wychodzi, uparłam się że ma być  tak jak założyłam a nie tak jak wyjdzie, więc prułam pół dnia a w rezultacie zaczęłam szyć nową od początku, teraz już musi  być idealnie!
Na rezultaty jednak musicie poczekać

Pozdrawiam was ciepło i serdecznie :)
|AGA

Kaj

7 lipca przywitaliśmy na świecie naszego małego Szkraba :)
Mimo że minął już miesiąc od tego wydarzenia wciąż mam wrażenie jakby było to wczoraj, czas biegnie tak szybko...
wciąż jeszcze uczymy się siebie na wzajem, poznajemy i każdego dnia zakochujemy się w sobie bardziej my i mały Kaj...
Chciałabym pokazać Wam kilka zdjęć małego Jegomościa ale zapewne nie skończyło by się na kilku a więc pokazuję jedno najbardziej akualne (abyscie na przyszłość wiedzieli o kim piszę i wspominam ;))

 W sprawach szyciowych zastój/ nie wiem co ja sobie wyobrazałam zarzekając się że parę tygodni po porodzie siądę do maszyny, hihi...totalny brak czasu dla samej siebie a co dopiero na szycie, choć czasem uda mi się co nieco podgonić temat szycia, polega ta głównie na cerowaniu spodni Lubego, skracaniu spodenek Kaja lub zwężaniu moich bluzek z czasów ciąży/ o takie mi to szycie
Wciąż jednak mam nadzieję na szybki powrót do świata robótek o czym szybko Wam zaalarmuję ;)
Tymczasem pozdrawiam Was ciepło  serdecznie,, miło że wciąż tutaj zaglądacie
AGA

dzieckowe :)

No tak, a więc i dla mnie nadszedł ten czas kiedy myśli się wyłącznie w kategoriach dziecięcych zabawek, ubranek, przyborów- niebawem bowiem spodziewamy się powitać na świecie małego synka :)
Biorąc pod uwagę wcześniejsze wydarzenia z grudnia, dopiero teraz zaczynam się naprawdę cieszyć i przezywać te chwile- ja i on w jednym ciele- przedziwne uczucie, nowe, zadziwiające, fascynujące....no, cóż czekam z niecierpliwością kiedy go zobaczę ;)
Zauważyłam że tutaj w Szwecji (nie wiem jak w Polsce) dzieci noszą często śliniaczki w formie chustek/apaszek, oczywiście te mniejsze potrzebują mniejszych rozmiarów i funkcji głównie śliniaczka, dla starszych dzieciaków to pewnie kwestia mody.
Śliniaczki te zapinane sa na szyi na zatrzask lub rzep, myślę ze są dość wygodne i praktyczne.
Miałam uszyć jeden, może dwa takie "przydasie" dziecięce ale jak zwykle wyszło więcej :)
Tkaniny miałam nowe, wcześniej uprałam aby się nie skurczyły po uszyciu i proszę bardzo, oto one:

Uszyłam też pościelkę do łóżeczka, lub do wózka.
Miałam kawałek nowego materiału- odrobinę za mało więc wszyłam granatową wstawkę w formie kokardy a spód zrobiłam z jednokolorowej kremowej bawełny- cieszę się że udało mi się coś wykombinować z tego niewielkiego kawałka materiału

Tym dziecięcym akcentem żegnam Was i ściskam ciepło, do następnego postu AHOJ!