Να σε νιώσω έστω κ έτσι.
Πέρασαν μέρες, μήνες κι όμως πότε πότε νιώθω πως μου λείπεις.
Δεν ξέρω γιατί στα γράφω αυτά, δεν θα τα διαβάσεις και δεν με νοιάζει πια.
Απλά θέλω να τα γράψω για να αλαφρωσει η ψυχη μου.
Πάει καιρός που θέλω να γράψω,αλλά οι λέξεις δεν δένουν.
Τα γράμματα απομακρύνονται, σα να θέλουν να με αποτρέψουν.
Να περνάς καλά,
Να χαμογελάς
Που και που να με θυμάσαι.....
Και το ερώτημα, θα γίνεις εσύ η πρώτη Ελληνίδα master chef. Θέλω αφιέρωση στο πλατό όταν γίνει αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤρελοκόριτσο, αν γινει αυτο θα το δεις μονη σου χεχεχε
Διαγραφήτελειο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήγεματο νοσταλγια θα ελεγα
Σε ευχαριστω πολύ Κικη μου!
ΔιαγραφήΕυτυχως Αριαδνη μου που τα γραφτα μενουν και δεν χανονται οταν βρεθουν οι λεξεις..εστω και αν περνανε μηνες χρτονια αυτα ειναι εκει και περιμενουν καποιον να τα διαβασει οπως εγω καλή ωρα ..που ηρθα εστω και αργα εδώ...καλοκαιρακι και εχουμε χαλαρωσει...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι οπως λες και εσύ..
Να χαμογελάς..
Να περνας καλα ... με οτι κανεις θα συμπληρωσω εγω... καλο υπολοιπο καλοκαιρακι φιλακιαααα!!
Πολύ όμορφο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλως σε ξαναβρηκα!