Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2014

Είδα την "Προίκα" της Μπέττυς Μαγρίζου


Πρόκειται για το βραβευμένο θεατρικό έργο της Μπέττυς Μαγρίζου «Η ΠΡΟΙΚΑ» (β΄ βραβείο ΥΠΠΟ 2007), σε σκηνοθεσία Φώτη Μακρή και Κλεοπάτρας Τολόγκου, με την Στέλλα Παπαδημητρίου στο ρόλο της Αρετής.

Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2014

Ένα μαχαίρι - Νίκος Καββαδίας



Απάνω μου έχω πάντοτε στη ζώνη μου σφιγμένο
ένα μικρό αφρικανικόν ατσάλινο μαχαίρι
- όπως αυτά που συνηθούν και παίζουν οι Αραπάδες -
που από ένα γέρον έμπορο τ' αγόρασα στ' Αλγέρι.

Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2014

"Δεν είμαι ρατσιστής αλλά...." σποτ του Χριστόφορου Ζαραλίκου


 
Στο πλαίσιο της εκστρατείας της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, με τίτλο «Και 1 θύμα ρατσιστικής βίας είναι πολύ», γνωστοί κωμικοί στέλνουν το δικό τους μήνυμα ενάντια στο ρατσισμό.

Σάββατο 12 Ιουλίου 2014

Ολα επιλεκτικα

Επιλεκτικα  συναισθηματα
επιλεκτικες ζωες
επιλεκτικες στιγμες
επιλεκτικες μοναξιες
επιλεκτικοι ανθρωποι....

Δευτέρα 7 Ιουλίου 2014

Είμαι εδώ...


Θυμάσαι που σ' αγκάλιαζα με όλη μου την ψυχή;
Ξανά και ξανά...
Ένιωθα την καρδιά σου να χτυπά δυνατά,
η δική μου δεν υπήρχε είχε γεμίσει με τόση γλυκά,
που δεν την ένιωθα καν να χοροπηδά.
Σαν μαριονέτα κι αυτή της κινείς τα νήματα.

Θυμάσαι που σ' αγκάλιαζα με όλη μου την ψυχή;
Πότε θα κάνουμε μαζί αυτό το ταξίδι που μου ταξες;
Δεν θέλω να είναι μακρινό, αλλά αληθινό...
Είμαι εδώ....
Για σενα....

Θυμάσαι που σ'αγκάλιαζα με όλη μου την ψυχή;
Κάνω βήματα δύσκολα πλάι σου,
αλλά είμαι εδω, με βλέπεις;
Δεν έχω καταλήξει ακόμη...Τι πονάει περισσότερο;
Η απόσταση ή η επαφή;

Σε σκέφτομαι

Κυνήγι....


Η αέναη μάχη ανάμεσα στα δυο φύλα...
Μήπως όμως απο το πολύ κυνηγητό χάσουμε το θήραμα;
Τίποτα δεν είναι δεδομένο και πολλές φορές γίνεται ζητούμενο.
Η κούραση και η απογοήτευση πολλές φορές νικούν...
Σκέφτεσαι πως θες να πεθάνεις...
στην ουσία όμως θέλεις να σωθείς...
Η δική σου πλευρά ήταν πάντα λίγο πιο μοναχική απο τη δική μου...

Σε σκέφτομαι

Παρασκευή 4 Ιουλίου 2014

Ομόκεντροι κύκλοι


Ποτέ δεν συμπάθησα τα μαθηματικά.
Ένα κι ένα κανουν ένα, έλεγα στο νηπιαγωγείο.
Στην πορεία κατάλαβα πως οι αείμνηστοι Ρασούλης και Παπάζογλου με δικαίωσαν!


Στη συνέχεια άρχισαν οι πολλαπλασιασμοί στο Δημοτικό.
Μου άρεσαν γιατί τους είχα συνδυάσει με τα συναισθήματα, αλλά πάντα στις πράξεις έβγαζα μεγαλύτερο αποτέλεσμα....

Γυμνάσιο...
Οι ομόκεντροι κύκλοι.
Ο ένας μέσα στον άλλο.
Καμία επαφή.
Να θες να χωρέσεις μέσα του και να μην σου δίνει χώρο.

Λύκειο...
Πιθανότητες...
Ανάλυση τυχαίων φαινομένων...
Πάλι η τύχη...
Παντου η τύχη....

Ανέκαθεν ερμήνευα τα μαθηματικά με τη δική μου οπτική.
Οι πράξεις ήταν ψυχρές για μένα ειδικά όταν αφαιρούσαν ή διαιρούσαν.
Ήθελα να προσθέτω και να πολλαπλασιάζω, όχι να αφαιρώ..

Σελίδα στο Facebook!

Πάνω απο 50.600 επισκέψεις
Πάνω απο 100 αναγνώστες
Το blog απέκτησε τη δική του σελίδα στο Facebook!

Σας περιμένω και εκει :)

Only you!

Πέμπτη 3 Ιουλίου 2014

Ένα πρόσωπο ~ Γιάννης Ρίτσος


Είναι ένα πρόσωπο φωτεινό, σιωπηλό, καταμόναχο
σαν ολόκληρη μοναξιά, σαν ολόκληρη νίκη
πάνω στη μοναξιά. Αυτό το πρόσωπο
σε κοιτάζει ανάμεσα από δυο στήλες ασάλευτο νερό.


Και δεν γνωρίζεις ποιο απ΄ τα δύο πείθει
Περισσότερο.

Άλλος με τη βάρκα μας;;;;;


Λατρεύω τη θάλασσα και συνεπώς ό,τι  αυτή περιλαμβάνει.

Κάνω αυτό που αισθάνομαι....


Τόσο απλά, λιτά και λακωνικά.