Το τελευταίο διάστημα βασική μας ενασχόληση είναι η αξιολόγηση της νοητικής, μαθησιακής, αισθητηριακής, κινητική, ψυχολογικής και κοινωνικής ανάπτυξης της Λυδίας ώστε να μπορέσουμε να καταλήξουμε στο κατάλληλο πλαίσιο και σχήμα ένταξής της στο εκπαιδευτικό περιβάλλον.
Η Λυδία λοιπόν ετοιμάζεται να ενταχθεί του χρόνου σε κανονικό σχόλειο μέσα από πρόγραμμα χαλαρής φοίτησης (λιγότερες απαιτήσεις, λιγότερη ώρα παρακολούθησης μαθημάτων, ξακούραση σε πιθανώς κατάλληλα διαμορφμένο χώρο της τάξης ένταξης κ.λπ.). Όλα αυτά μέσα από τη συντονισμένη δράση ομάδας θεραπευτών και γιατρών και περιμένοντας την τελική πρόταση και το ολοκληρωμένο σχέδιο από το αρμόδιο ΚΕΔΔΥ. Προφανώς πολλοί από τους αναγνώστες έχουν προηγούμενη εμπειρία από ΚΕΔΔΥ (τα παλιά ΚΔΑΥ) και ξέρουν τα προβλήματα και τις δυσκολίες.
Η κατάσταση της υγείας της Λυδίας παραμένει σταθερή. Τόσο ο ίδιος ο όγκος όσο και οι νευρολογικές και άλλες επιπτώσης της νόσου και των θεραπειών παραμένουν σταθερές.
ΟΚ, αρκετά με τις "ειδήσεις". Λοιπόν η μικρή είναι ξετρελλαμένη με την μουσικοθεραπεία και την θεραπευτική κολύμβηση. Δεν θα πω περισσότερες λεπτομέρειες, αλλά οι δύο αυτές θεραπευτικές παρεμβάσεις έχουν κάνει θαύματα για την Λυδία σε πολλούς τομείς και είμαστε ευγνώμονες στις θεραπεύτριες και τους θεραπευτές της. Η κυρία Πόλα τα σπάει!!! Αγαπάμε κυρία Πόλα!!!!
Το πολύ σημαντικό που έχει κερδίσει η Λυδία στα δύο αυτά χρόνια που ακολουθεί το πρόγραμμα πρώιμης παρέμβασης είναι ότι έχει επιτέλους αρχίσει να έχει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον εαυτό της και να προσπαθεί να κάνει πράγματα χωρίς να απογοητεύεται με το πρώτο όταν δεν τα καταφέρνει. Αυτό τη βοηθάει να επιδιώκει να έχει ισότιμη σχέση τόσο με τα αδέλφια της όσο και με όλα τα άλλα παιδιά που συναντάει. Ίσως αυτό να είναι και το στοιχείο που θα την σώσει του χρόνου, όταν θα βρεθεί στο άγριο τοπίο του δημοτικού σχολείου και στα χέρια ενός δασκάλου...
Η Λυδία φέρνει συνεχώς στο μυαλό της τις δύσκολες στιγμές των νοσοκομείων (κυρίως της "δεύτερης" περιόδου - ακτινοβολίες, εγκεφαλικό κ.λπ.) και τις ξορκίζει ονοματίζοντας και βρίζοντάς τες. Το βασικό της άγχος είναι να μην βρεθεί πάλι σε τέτοια κατάσταση, καθώς τώρα πια έχει πληρέστατη κατανόηση της ταλαιπωρίας, του πόνου και των πραγμάτων που θα μπορούσε να χάσει σε μια τέτοια περίπτωση. Είναι δύσκολο για εμάς να προσπαθούμε από την μιά να ζούμε και να στηριζόμαστε στην "κανονική" μας καθημερινότητα, αυτήν που η κατάσταση της Λυδίας μας επιτρέπει, και από την άλλη η ίδια η ζουζούνα να μας "ρίχνει" με τις κουβέντες της και με τις εκφράσεις του φόβου της. Ο συναισθηματικός οργανισμός της πετάει έξω το κακό παρελθόν για να αποτοξινωθεί.
