"Maska" - gdzie czai się zło?

"Palec mnie świerzbi, co dowodzi, że jakiś potwór tu nadchodzi. Odsłońcie otwór, niech wnijdzie potwór!" - taki cytat z Makbeta wybrał sobie Dean Koontz na motto do horroru "Maska".

Na Deana Koontza trafiłam kilka lat temu. Do tamtej pory nawet o nim nie słyszałam (z horrorów czytałam jedynie dzieła Stephena Kinga, które towarzyszą mi do dziś). "Maska" była pierwszą i, jak na razie, jedyną książką, którą przeczytałam tego autora. Natknęłam się na nią w bibliotece i zabrałam na próbę. A nuż mi się spodoba - pomyślałam, choć bez przekonania. Miłośnicy Kinga wiedzą dlaczego. I muszę przyznać, że miło się zaskoczyłam...

Głównymi bohaterami są Carol i Paul Tracy - małżeństwo z krótkim stażem. Ona jest psychiatrą dziecięcym, on - wykładowcą na uczelni i pisze książkę. I choć odnoszą sukcesy, w ich życiu brakuje czegoś istotnego - dziecka. Niestety nie mogą go mieć z powodu bezpłodności Carol. Dlatego decydują się na adopcję, nie wiedzą nawet, jak ta decyzja wpłynie na ich życie. Zamieni się ono w pasmo katastrof, których uwieńczeniem będzie potrącenie przez Carol nastolatki o imieniu Jane. Kim w rzeczywistości jest ta urocza blond dziewczynka?

Powieść podzielona jest na dwie części, które poprzedza je intrygujący prolog. W pierwszej części zło się zbliża do państwa Tracy, w drugiej - czeka na odpowiednią okazję, by zadać im cios. Warto wspomnieć, że tytuł powieści nawiązuje do cytatu z "Księgi policzonych smutków", fragment ten stał się mottem do drugiej części:

Zło nie jest nieznajomym bez twarzy,
mieszkającym w odległym sąsiedztwie.
Zło ma zdrową, znajomą twarz,
Wesołe oczy i otwarty uśmiech.
Zło chodzi wśród nas, nosi maskę,
która wygląda jak twarze nas wszystkich.

Choć nie jest to przerażający horror, to ma w sobie coś, co mnie zaintrygowało. Pewnie są lepsze powieści tego autora, ale ta naprawdę nie jest zła. Szczególnie, że weźmie się pod uwagę to, że "Maska" została napisana w 1981 roku. Od tego czasu wiele się zmieniło. Dziś czytelnicy potrzebują mocniejszych emocji, by poczuć dreszcz. Podobnie jest przecież z "Carrie" Stephena Kinga (podobała mi się, że mnie nie przeraziła. W dodatku wersje filmowe były miejscami zabawne).

"Maskę" czyta się szybko, gdyż jest napisana lekkim i zwięzłym językiem, nie ma w niej zbędnych opisów. W dodatku historia wciąga czytelnika od pierwszych stron. Nie brakuje nagłych zwrotów akcji, które zmieniają perspektywę o 180 stopni. Koontz umiejętnie dozuje informacje, które pod koniec zaczynają układać się w logiczną całość. Ostatni rozdział jest najbardziej emocjonujący, nie wiemy, jakie będzie rozwiązanie. Na domiar złego, autor pozostawia czytelnika z zakończeniem otwartym. Ja za tym nie przepadam.

Niemniej jednak powieść polecam miłośnikom horrorów oraz Deana Koontza. Chętnie przeczytałabym teraz inną książkę tego autora.

Dean Koontz (ur. 1945 r.) jest amerykańskim pisarzem, specjalizującym się w powieściach z pogranicza thrillerów i horrorów. Co ciekawe, karierę rozpoczął od powieści z gatunki fantastyki. Zadebiutował w 1968 roku powieścią "Star Quest". Na swoim koncie ma także m.in. powieści "Szepty", "Przepowiednia" oraz "Odd Thomas". Wiele z nich zostało zekranizowanych. Warto wspomnieć, że Koontz porównywany jest do Stephena Kinga w dziedzinie liczby sprzedawanych książek.

Autor: Dean Koontz
Tytuł: "Maska"
Liczba stron: 326
Oprawa: miękka





Książka przeczytana w ramach wyzwań:

Czytam fantastykę II
Czytam literaturę amerykańską
Klasyka horroru
Od A do Z (tytuł na M)
Trójka e-pik (horror)
W prezencie II (MA)
Wyzwanie Biblioteczne