Onze tweede auto had nog een Nederlands kenteken. Op een of ander manier voel je je dan toch nog en soort toerist en lijkt het alsof mensen je anders benaderen. Daarom ben ik erg blij dat dit laatste stukje Nederlands uiterlijk nu is vervangen voor een Franse kentekenplaat. Het verkrijgen van zo'n plaat gaat gepaard met een behoorlijke papierwinkel. Omdat het een wat oudere auto betrof die al ooit eens van Duitsland naar Nederland wat geïmporteerd, maakte het des te ingewikkelder. Het is namelijk nodig om een conformiteit-verklaring van je auto te hebben om hem te kunnen invoeren. Maar van auto voor 1997 bestaan deze verklaringen niet. Maar zonder dat papiertje kan de fransman geen stempel geven en dus geen kenteken. Hoe we ook duidelijk maken dat dit formulier niet verkrijgbaar is voor deze auto.... Nee je regelt het maar. Ze zijn nog wel bereid ons het nummer van BMW te geven. En voor een lieve duid wilde BMW Frankrijk best wel zo'n ding maken. Naast de andere 7 formulieren lukte het dus om de auto in te voeren en worden we steeds meer Frans.
