η εικόνα από εδώ
..μικρός όταν το πρωτοάκουσα.. μου φάνηκε βαρύ.. νόμιζα ότι αν απομονωθεί και καταδικαστεί.. η πλεονεξία.. και προχωρώντας η επιστήμη κι η τεχνολογία.. μπορούσαν οι άνθρωποι να ζήσουν ευτυχισμένοι.. σε μικρές κοινότητες αυτόνομες κι αυτοδύναμες.. συνεργαζόμενες μεταξύ τους.. σιγά σιγά κατάλαβα ότι η επιστήμη κι η τεχνολογία είναι προϊόντα της πλεονεξίας.. ότι η πλεονεξία.. θέλει τους δούλους σε αστικό περιβάλλον.. για να μπορεί να ελέγχει τις βασικές τους ανάγκες.. τους θέλει χωρισμένους σε εθνικές θρησκευτικές κοινωνικές και πολιτικές ομάδες.. για να μπορεί να τις βάζει να σκοτώνονται μεταξύ τους.. ώστε και επαναστάσεις να αποφεύγουν.. και τζίρο στα όπλα τους να κάνουν..
παρ' όλα αυτά.. νόμιζα ότι με το να αντιδράσουμε.. οικονομικά.. απαξιώνοντας τις τράπεζες.. θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε κάπου.. ένα χώρο αποστρατικοποιημένο και απαλλαγμένο από την πλεονεξία.. παιδί ήμουν.. ονειρευόμουν.. μέχρι τα πρώτα γεγονότα της γιουγκοσλαβίας.. τότε άρχισα να καταλαβαίνω.. (ε αμα είναι δίπλα σου σε ακουμπάει).. ότι ο πόλεμος μπορεί να είναι το ύστατο μέτρο.. αλλά δεν είναι και μακριά.. και ο πόλεμος έχει αλλάξει ποιοτικά από την τελευταία μας εποποιία.. κι όλα τα επόμενα γεγονότα.. με έπεισαν.. ότι πια δε φτάνει ούτε να πιστεύεις στο δίκιο σου.. ούτε να αυτοθυσιάζεσαι..
αλλά πάλι.. μπορείς να παραδοθείς αμαχητί; δε καταλαβαίνω την αξία μας ζωής χωρίς τιμή.. ή με τόοοοσο χαμηλή τιμή.. γι αυτό.. επηρεασμένος από τη μέρα φωνάζω..
ΑΕΡΑΑΑΑΑΑ