Ο Ιωαννίδης παραδέχεται ότι οι σφαγές των δεκεμβριανών ήταν προγραμματισμένες απ΄το 1943

Όπως ξέρουμε κατά τα δεκεμβριανά οι κομμουνιστές ευθύνονταν για σφαγές αμάχων στις οποίες προέβησαν τότε. Κάποιοι καλοπροαίρετοι μπορεί να πιστεύουν ότι αυτές οι σφαγές ήταν φυσικό αποτέλεσμα μίας ένοπλης σύγκρουσης. Τα στοιχεία όμως που υπάρχουν δείχνουν ότι αυτές οι σφαγές δεν ήταν απόρροια των οξυμένων παθών εκείνων την ημερών, αλλά ήταν προγραμματισμένες πολιτικές εκκαθαρίσεις.

 Αυτό το ομολογεί ευθέως ο οργανωτικός γραμματέας του ΚΚΕ, Γιάννης Ιωαννίδης στις "Αναμνήσεις" του.

 Συγκεκριμένα, στις σελ.289-90 λέει:

"Εμείς είχαμε την ΟΠΛΑ και ξέραμε όλους τους συνεργάτες των Γερμανών. Εμείς είχαμε επισημάνει μαζί με τον Στέργιο τον Αναστασιάδη, εγώ ήμουν στην Αθήνα, δεν είχα ακόμη αρρωστήσει, είχαμε επισημάνει τα πρόσωπα εκείνα που με την πρώτη ρήξη θα έπρεπε να πιάσουμε και να εξουδετερώσουμε. Ώστε αυτοί, οι Εγγλέζοι και άλλοι, να μην έχουν άνθρωπο που να τους εξυπηρετήσει.

 Αυτή η σκέψη μου ήταν σκέψη που την κάναμε μαζί με τον Γληνό, πρωτού ακόμα  βγούμε στο βουνό. Ο Γληνός είχε αυτήν την σκέψη επειδή είχε και πείρα από τα άλλα πραξικοπήματα που γινόντουσαν από παλιά στην Αθήνα. Και μου’λεγε: Γιάννη θα πιάσουμε 5-6.000 στην Αθήνα και τον Πειραιά και μία αντίστοιχη αναλογία στην Θεσσαλονίκη και σε μερικές άλλες μεγάλες πόλεις. Θα τους πιάσουμε ξαφνικά με μία έφοδο, εφόσον ξέρουμε που κάθεται καθένας από αυτούς. Θα τους πιάσουμε, θα τους εξουδετερώσουμε και έπειτα αυτοί θα μείνουν ξεκρέμαστοι. Γιατί δεν θα έχουν με ποιους θα τους αντικαταστήσουν. Και αυτοί που θα μείνουν, γιατί με 5-6.000 δεν τους πιάνεις όλους, θα χώσουν το κεφάλι τους στο καβούκι και δεν θα κινηθούν. Και έτσι ήταν δηλαδή.

 Εγώ το είχα δει αυτό και είχα πειστεί με την άποψη του Γληνού και από την πείρα έβλεπα πως στα διάφορα πραξικοπήματα που γίνονταν εξουδετερώνονται οι αντίπαλοι. Εμείς θα τους εξουδετερώναμε γιατί κάναμε επανάσταση και η επανάσταση δεν ξέρει άλλα. Τ’άλλα είναι πράσινα άλογα. Όταν κάνεις εμφύλιο πόλεμο δεν τον κάνεις με συναισθηματισμό. Κάνεις εμφύλιο πόλεμο. Θα εξουδετερώσεις τον εχθρό με όλα τα μέσα. Πιο σκληρός πόλεμος απ΄τον εμφύλιο δεν υπάρχει. Έτσι;

 Λοιπόν, αφού εμείς κινήσαμε να κάνουμε αυτό το πράγμα και είχαμε φτάσει και στο σημείο αυτό, εμείς έπρεπε να εξουδετερώσουμε αυτόν τον κόσμο."

  Σύμφωνα με τον Ιωαννίδη, η ιδέα για τις εκκαθαρίσεις ήταν του Γληνού. Ο Γληνός εθεωρείτο ένας απ΄τους "μεγάλους διανοητές" της αριστεράς και έχαιρε μεγάλης εκτίμησης στους κύκλους των κομμουνιστών. Ήταν αυτός που έγραψε και το -ιδιαιτέρως πετυχημένο- προπαγανδιστικό φυλλάδιο 'Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ". Πέθανε τον Δεκέμβριο του 1943 μετά από εγχείρηση. 

 Συνεπώς, οι παραπάνω απόψεις του περί εκκαθαρίσεων 5-6.000 αντιφρονούντων θα έγιναν προφανώς μες στο 1943 ή και ακόμη νωρίτερα. Άρα οι σφαγές των δεκεμβριανών ήταν προγραμματισμένες από παραπάνω από έναν χρόνο πριν.

Αυτές οι ανθρωποφαγικές προθέσεις του "διανοητή" Γληνού , τις οποίες υιοθέτησε ο Ιωαννίδης καθ'ομολογία του, ήταν στο ίδιο κλίμα με τα εμφυλιοπολεμικά κηρύγματα που έκανε ο τελευταίος στους ακροναυπλιώτες συγκρατούμενούς απ΄το 1941 κιόλας. Τα είχαμε δει εδώ:
  http://istoriakatoxis.blogspot.gr/2013/07/1941.html

 Βλέπουμε ότι ο Ιωαννίδης υποστήριζε ότι "αυτές οι εκκαθαρίσεις γίνονται στα πραξικοπήματα" και ότι "ο Γληνός τα έλεγε αυτά επειδή είχε πείρα από προηγούμενα πραξικοπήματα που είχαν γίνει στην Αθήνα". 
 Το σκεπτικό του ήταν ότι "αφού και οι άλλοι πραξικοπηματίες τα έκαναν στο παρελθόν, ε τότε πρέπει και εμείς οι επαναστάτες να τα κάνουμε τώρα".

 Και πάλι όμως ψεύδεται ασυστόλως, διαστρέφοντας προκλητικά τα ιστορικά γεγονότα προκειμένου να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.

 Είναι γεγονός την περίοδο του Μεσοπολέμου είχαν γίνει πολλά κινήματα και πραξικοπήματα στην Ελλάδα με επίκεντρο την πρωτεύουσα, αλλά σε κανένα από αυτά δεν έγιναν σφαγές τύπου δεκεμβριανών, ούτε εξολοθρεύονταν κατά χιλιάδες οι εκάστοτε πολιτικοί αντίπαλοι των κινηματιών. Αυτά τα αίσχη ήταν καθαρά κομμουνιστική έμπνευση, και σύμφωνα με τον Ιωαννίδη, ήταν ιδέα του "μεγάλου διανοητή" της αριστεράς Γληνού..

 

 Τα παραπάνω εγκληματικά εμφυλιοπολεμικά σχέδια δεν έμειναν στα χαρτιά. 
 Όπως ξέρουμε, εφαρμόστηκαν. Γι'αυτό άλλωστε υπήρχε και η ΟΠΛΑ...
 Παρακάτω ο Ιωαννίδης είναι αποκαλυπτικός (σελ.319): 

"Εμείς πιάναμε συνέχεια. Είτε συμφωνούσαμε με αυτούς είτε όχι, είτε κάναμε  ή δεν κάναμε πόλεμο, εμείς τους χαφιέδες δεν μπορούσαμε να τους αφήσουμε. Και ούτε ήταν σωστό να τους αφήσεις. Εμφύλιο πόλεμο κάνεις και θα αφήσεις όλα αυτά τα τέρατα για να τα έχεις και πάλι στο κεφάλι σου; Δεν γίνεται. Ο εμφύλιος πόλεμος είναι πόλεμος άγριος. Είχαμε σκοπό να συλλάβουμε περί τις 5.000 αν άναβε το πελεκούδι. Τι θα έκανες; Οι Γιουγκοσλάβοι σε 2-3 μέρες εξουδετερώσανε περί τις 20.000. Γίνεται τώρα εμφύλιος πόλεμος χωρίς τέτοια;"

 Φυσικά η φρασεολογία περί "χαφιέδων" δεν είναι σοβαρή. Οι κομμουνιστές απλά αρέσκονταν στο να καθυβρίζουν τους εχθρούς τους, ακόμα και αφού τους είχαν σφάξει.


 Θεωρούμε ότι δεν χρειάζονται περισσότερα σχόλια, καθ'ότι ο κυνισμός του Ιωαννίδη είναι υπεραρκετός.

Οι σχέσεις του κομμουνιστή Δημήτρη Γληνού με τους εκπροσώπους των ελληνικών κατοχικών κυβερνήσεων

Ο Δημήτρης Γληνός ήταν κομμουνιστής διαννοούμενος με έντονη δράση απ’την εποχή του Μεσοπολέμου. Το 1936 είχε εκλεγεί βουλευτής του Παλλαϊκού Μετώπου και κατά την διάρκεια της Κατόχης ανέπτυξε δράση στα πλαίσια του ΕΑΜ. Είναι αυτός που έγραψε το βιβλιαράκι Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ όπου αναπτυσσόνταν με προσεκτικό τρόπο οι πολιτικές θέσεις του ΕΑΜ προκειμένου να γίνουν αποδεκτές από ευρύτατα λαϊκά στρώματα και όχι μόνο απ΄τους κομμουνιστές. Τον Δεκέμβριο του 1942 στην Β΄πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΚΚΕ εξελέγη στην Γραμματεία και στο Πολιτικό Γραφείο. Πέθανε ένα χρόνο αργότερα τον Δεκέμβριο του 1943 μετά από εγχείρηση στο συκώτι.

 Γενικότερα θεωρείται απ’τους αριστερούς ως σημαντική πνευματική και πολιτική προσωπικότητα. Ενδεικτικά παραθέτουμε κάποια δημοσιεύματα του Ριζοσπάστη:

 http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=3710203&publDate=4/1/1998

http://www1.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=3858785&publDate=6/1/2007

 Ο θάνατός του προκάλεσε βαθιά συγκίνηση στις τάξεις του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ καθώς τον θεωρούσαν μεγάλο αγωνιστή και δάσκαλο και έναν απ’τους ηγέτες του αγώνα τους.

 ("Το 30^ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ" του Θαν.Μητσόπουλο, σελ.211-2)

 Εξίσου κολακευτικά σχόλια για τον Γληνό έγραφε και ο Αλέκος Παπαπαναγιώτου που τον χαρακτήριζε κορυφαίο διανοητή και αγωνιστή για την λαϊκή παιδεία και κατά του φασισμού      

      ("Αναμνήσεις" του Γ.Ιωαννίδη, σελ.542-3)

 Γενικότερα λοιπόν εθεωρείτο σαν μία κορυφαία μορφή του ΚΚΕ και κα’επέκταση του ΕΑΜ.

 Τα πράγματα όμως δεν ήταν τόσο κρυστάλλινα. Ο Ιωαννίδης, οργανωτικός γραμματέας του ΚΚΕ, αναφέρει ότι όταν ήρθε στην Αθήνα μετά την απόδρασή του απ΄την Πέτρα, τα στελέχη του ΚΚΕ του έλεγαν ότι δεν έχουν εμπιστοσύνη στον Γληνό και τον έχουν απομονώσει επειδή τον είχαν συλλάβει οι Ιταλοί και τον είχαν αφήσει ελεύθερο. Για να τον αφήσουν λοιπόν οι Ιταλοί ελεύθερο, σημαίνει ότι ο Γληνός θα έκανε κάποια υποχώρηση. 

("Αναμνήσεις" του Γ.Ιωαννίδη, σελ.101-2)

Στην συνέχεια προφανώς θα αναθεώρησαν (ίσως κατόπιν προτροπής και του Ιωαννίδη ο οποίος σύμφωνα με τα λεγόμενά του δεν συμφωνούσε με την περιθωριοποίηση του Γληνού) εφόσον τον εξέλεξαν και στο Πολιτικό Γραφείο του κόμματος.

 Για το συγκεκριμένο ζήτημα έχει γράψει και ο κατοχικός υπουργός, και για λίγο πρωθυπουργός, Κ.Λογοθετόπουλος που ισχυρίζεται ότι μεσολάβησε ο ίδιος προσωπικά στους Ιταλούς για να απελευθερωθεί ο κομμουνιστής ηγέτης Δ.Γληνός.

 ("Ιδού η Αλήθεια" του Κωνσταντίνου Λογοθετόπουλου σελ.140-1).

 Αυτό βέβαια καταδεικνύει ότι ο μεγάλος διανοητής και κομμουνιστής αγωνιστής Δημήτρης Γληνός διατηρούσε επαφές και καλές σχέσεις με εκπροσώπους των ελληνικών κατοχικών αρχών.  

 Τον ρόλο του Λογοθετόπουλου στην προστασία (δεν μιλάει για απελευθέρωση αλλά για μη-σύλληψη με την εγγύηση του Λογοθετόπουλου) του Γληνού απ’τους Ιταλούς τον επιβεβαιώνει και ο γνωστός (συνεργάτης του Ράλλη, σπουδαγμένος στην Γερμανία και παντρεμένος με την κόρη του Ζήμενς, διευθυντικό στέλεχος του γερμανικού συγκροτήματος Siemens-AEG-Telefunken, διευθυντής της Ραδιοφωνικής Εταιρείας, εκ των εμπνευστών της ιδρύσεως των Ταγμάτων Ασφαλείας) Ιωάννης Βουλπιώτης σε επιστολή του προς τον κατοχικό πρωθυπουργό Ιωάννη Ράλλη στις 25/05/1943:

 

   "Οι μυστικές διαπραγματεύσεις του ΕΑΜ με την κυβέρνηση Ιωάννη Ράλλη" του Δημ.Κούκουνα, σελ.24

  Παρακάτω ο Βουλπιώτης αναφέρεται στις άριστες προσωπικές σχέσεις του με τον Γληνό: 

 

  στο ίδιο, σελ.24

 Για τις καλές του σχέσεις με τον Γληνό μιλάει και ο Ράλλης σε απάντησή του προς τον Βουλπιώτη, λέγοντας πως τον τιμά ως άνθρωπο:

 

    στο ίδιο, σελ.27

 

  Βλέπουμε λοιπόν πως ο μεγάλος αντιφασίστας και κομμουνιστής διανοητής δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να διατηρεί άριστες σχέσεις με ορκισμένους αντικομμουνιστές όπως οι Ράλλης, Βουλπιώτης, Λογοθετόπουλος και τις οποίες μάλιστα αξιοποιούσε για να την βγάζει καθαρή όταν είχε μπλεξίματα με τις κατοχικές αρχές. Δεν ήταν βέβαια ο μόνος…

 Κατά τ'άλλα οι κομμουνιστές καθύβριζαν με τα χειρότερα λόγια τους Ράλληδες και τους Βουλπιώτηδες...