Jean Calas
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 19 de marzo de 1698 Lacabarède, Francia |
Morte | 10 de marzo de 1762 (63 anos) Tolosa, Francia |
Causa da morte | pena de morte, morte na fogueira |
Relixión | Protestantismo |
Actividade | |
Ocupación | comerciante |
Descrito pola fonte | Obálky knih, The Nuttall Encyclopædia >>>:Calas, Jean Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron |
Jean Calas, nado en 1698 e finado en 1762, era un comerciante téxtil de Tolosa coñecido por ser xulgado polo seu protestantismo e condenado a morte, converténdose nun símbolo da intolerancia relixiosa en Francia canda Pierre-Paul Sirven e Jean-François de la Barre.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Jean Calas e a súa dona eran protestante nunha Francia que tiña como relixión oficial o catolicismo e aínda que as persecucións iniciadas no tempo de Lois XIV na época recuaran e había unha certa tolerancia cara ao protestantismo aínda existía intolerancia no seo da sociedade francesa, así a pesar que dos seus fillos xa se convertera ao catolicismo en 1756 ao aparecer morto na noite do 13 ao 14 de outubro de 1761 comezaron os rumores que fora o pai quen o matara para evitar a súa abxuración da fe protestante; interrogada a familia primeiro declararon que fora asasinado por un intruso pero logo recoñeceron que o atoparan morto e para evitar a denigración que na época tiña o suicidio finxiran que fora un crime violento. Non llo creron e o 9 de marzo de 1762 o parlamento de Tolosa condenouno a morte na roda que se cumpriu o día seguinte mentres o axustizado clamaba a súa inocencia, outro dos seus fillos, Pierre, tivo que marchar ao desterro. Voltaire, coñecedor do caso, sospeitando que se trataba dun caso de fanatismo antiprotestante visitou o fillo máis pequeno, Donat, que estaba refuxiado en Xenebra e tras falar con el e solicitar máis información a coñecidos de Tolosa quedou convencido que se resolvera inxustamente [1], obsesionado[2] co caso comezou unha campaña para revisar a sentecia afirmando que o fillo cometera suicidio por débedas de xogo e non ser capaz de rematar a universidade se o confesaba, Voltaire escribiu máis de 100 cartas sobre o asunto tivo éxito e en 1765 declarouse ao finado Jean Calas inocente de todos os cargos e a súa familia recibiu 36000 francos do rei como compensación.
Notas
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Jean Calas |