Palau
Palau[1][2] (en palauano: Belau), [a] oficialmente a República de Palau[b][3] e historicamente Belau, Palaos ou Pelew, é un país insular no oeste do Pacífico. A nación ten aproximadamente 26 illas e 340 illotes e conecta a cadea occidental das Illas Carolinas con partes dos Estados Federados de Micronesia. Ten unha superficie total de 466 kilometros cadrados (180 sq mi).[4] A illa máis poboada é Koror, onde se atopa a cidade máis poboada do país, o mesmo nome. A capital Ngerulmud está situada na illa próxima de Babeldaob, no Estado de Melekeok. Palau comparte límites marítimos con augas internacionais ao norte, os Estados Federados de Micronesia ao leste, Indonesia ao sur e Filipinas ao noroeste.
Republic of Palau (en) Belau (pau) | |||||
Himno | Hino nacional de Palau (pt) | ||||
---|---|---|---|---|---|
Lema | «sen valor» «Paradwys Perffaith Palaw» | ||||
Localización | |||||
| |||||
Capital | Ngerulmud (2006–) | ||||
Contén a división administrativa | |||||
Poboación | |||||
Poboación | 21.729 (2017) (46,67 hab./km²) | ||||
Lingua oficial | lingua inglesa palauano lingua xaponesa | ||||
Xeografía | |||||
Parte de | |||||
Superficie | 465,550362 km² | ||||
Bañado por | Océano Pacífico | ||||
Punto máis alto | Monte Ngerchelchuus (pt) (242 m) | ||||
Punto máis baixo | Océano Pacífico (0 m) | ||||
Comparte fronteira con | |||||
Creación | 1 de outubro de 1994: Independencia | ||||
Organización política | |||||
Órgano executivo | Government of Palau (en) | ||||
• Xefe do goberno | Surangel Whipps Jr. (pt) (2021–) | ||||
Órgano lexislativo | Congresso Nacional do Palau (pt) , | ||||
Máxima autoridade xudicial | Supreme Court of Palau (en) | ||||
Membro de | Grupo de Estados de África, Caribe e Pacífico Alianza dos Pequenos Estados Insulares Organización Mundial da Saúde ONU (1994–) Agência Multilateral de Garantia de Investimentos (pt) (1997–) Corporação Financeira Internacional (pt) (1997–) Banco Internacional para Reconstrução e Desenvolvimento (pt) (1997–) Associação Internacional de Desenvolvimento (pt) (1997–) UNESCO (1999–) Banco Asiático de Desenvolvemento (2003–) Organização para a Proibição de Armas Químicas (pt) (2003–) Organização Mundial das Alfândegas (pt) (2024–) | ||||
PIB nominal | 217.800.000 $ (2021) | ||||
Moeda | dólar estadounidense | ||||
Identificador descritivo | |||||
Fuso horario | |||||
Dominio de primeiro nivel | .pw | ||||
Prefixo telefónico | +680 | ||||
Teléfono de emerxencia | 911 | ||||
Código de país | PW | ||||
Outro | |||||
Irmandado con | |||||
Páxina web | palaugov.pw |
O país habitouse orixinalmente hai aproximadamente 3.000 anos por emigrantes do Sueste asiático marítimo.[5][6] Palau foi debuxado por primeira vez nun mapa europeo polo misioneiro Checo Paul Klein[7] baseado nunha descrición dada por un grupo de Palauenses naufragados na costa de Filipinas en Samar. As illas Palau pasaron a formar parte das Indias Orientais Españolas en 1885. Tras a derrota de España na Guerra hispano-estadounidense en 1898, as illas foron vendidas á Alemaña en 1899 baixo os termos do Tratado alemán-español, onde foron administrados como parte da Nova Guinea alemá. Despois da primeira guerra mundial, as illas pasaron a formar parte do Mandado dos Mares do Sur gobernado polos xaponeses pola Liga das Nacións. Durante a segunda guerra mundial, libráronse escaramuzas, incluíndo a principal Batalla de Peleliu, entre as tropas estadounidenses e xaponesas como parte da campaña das Illas Marianas e Palau. Xunto con outras Illas do Pacífico, Palau pasou a formar parte do Territorio fiduciario das illas do Pacífico gobernado polos Estados Unidos en 1947. Tras votar nun referendo en contra da adhesión aos Estados Federados de Micronesia en 1978,[8][9] as illas lograron a soberanía total en 1994 baixo un Pacto de Asociación Libre cos Estados Unidos.
Politicamente, Palau é unha república presidencial en libre asociación cos Estados Unidos, que proporciona defensa, financiamento e acceso aos servizos sociais. O poder lexislativo concéntrase no bicameral Congreso Nacional de Palau. A economía de Palau baséase principalmente no turismo, a agricultura de subsistencia e a pesca, cunha parte importante do produto nacional bruto (PNB) derivada da axuda exterior. O país usa o dólar dos Estados Unidos como moeda das illas
Historia
editarHistoria das ocupacións
|
Historia antiga
editarPalau foi habitado orixinalmente entre o 3º e o 2º milenio a.C., moi probablemente desde Filipinas ou Indonesia.[10] Sonsorol, parte das Illas do suroeste, unha cadea de illas de aproximadamente 600 km. da principal cadea de illas de Palau, foi avistado polos españois xa en 1522, cando a misión española do Trinidad, o buque insignia da viaxe de circunnavegación de Fernando de Magalhães, avistou dúas pequenas illas ao redor do paralelo 5 norte, nomeándoas "San Juan".[11] Foron redescubertas polos españois no 1543 por Ruiz López de Villalobos.
Despois do século XVI
editarA seguinte gravación da existencia de Palau por parte dos europeos chegou un século despois, en 1697, cando un grupo de palaueses naufragou na illa filipina de Samar ao noroeste. Foron entrevistados polo misioneiro checo Paul Klein o 28 de decembro de 1696. Klein puido debuxar o primeiro mapa europeo coñecido de Palau baseándose na representación dos habitantes de Palaus das súas illas de orixs que fixeron a cambio de 87 seixos de praia. Klein informou dos seus descubrimentos ao Superior Xeral dos Xesuítas nunha carta enviada en xuño de 1697.[12]
Época española
editar- Artigos principais: Nova España, Capitanía xeneral de Filipinas e Indias Orientais Españolas.
Este mapa e a carta provocaron un amplo interese nas novas illas. Outra carta escrita polo P. Andrés Serrano enviouse a Europa en 1705, copiando esencialmente a información dada por Klein. As cartas resultaron en tres intentos xesuítas de viaxar a Palau desde as Filipinas españolas en 1700, 1708 e 1709. As illas foron visitadas por primeira vez pola expedición xesuíta dirixida por Francisco Padilla o 30 de novembro de 1710. A expedición rematou co naufraxio dos dous sacerdotes, Jacques Du Beron e Joseph Cortyl, na costa de Sonsorol, porque o barco nai Santísima Trinidad foi conducido a Mindanao por unha tormenta. Outro barco foi enviado desde Guam en 1711 para salvalos só para envorcar, causando a morte de tres sacerdotes xesuítas máis. O fracaso destas misións deu a Palau o nome orixinal español Islas Encantadas (Illas Encantadas).[13] Visitadas polos británicos e logo ocupadas por España no 1875 baixo o nome de Islas Palaos (o papa León XIII confirma a soberanía española sobre as Carolinas en 1885, en detrimento de Alemaña). España evanxelizou a poboación autóctona a traves dos capuchos, quen introducen a alfabetización, ata a súa derrota cando a guerra hispano-norteamericana, onde as Palau son vendidas a Alemaña no 1899 coas outras illas Carolinas.
Época das transicións
editarOs comerciantes británicos convertéronse en visitantes habituais de Palau no século XVIII (o barco de paquetes da Compañía Británica das Indias Orientais Antelope naufragou na illa de Ulong en 1783, o que levou a Príncipe Lee Boo a Londres), seguida da expansión da influencia española no século XIX. Palau, baixo o nome de Palaos, foi incluído no Congreso de Malolos en 1898, o primeiro congreso revolucionario de Filipinas, que quería a total independencia dos colonialistas. Palau, nese momento, formaba parte das Indias Orientais Españolas con sede en Filipinas. Palau tiña un membro designado para o Congreso, converténdose no único grupo de illas de todas as Illas Carolinas que tiña unha alta representación nun Congreso filipino non colonial. O Congreso tamén apoiou o dereito de Palau á autodeterminación se algunha vez quixo seguir ese camiño.[14] Máis tarde, en 1899, como parte das Illas Carolinas, Palau foi vendida polo Imperio Español ao Imperio Alemán como parte de Nova Guinea alemá no Tratado xermano-español (1899). Durante a primeira guerra mundial, o Imperio Xaponés anexionou as illas despois de apoderarse delas a Alemaña en 1914. Despois da primeira guerra mundial, a Liga das Nacións puxo formalmente as illas baixo administración xaponesa como parte do Mandado dos Mares do Sur. Na segunda guerra mundial, o Xapón utilizou Palau para apoiar a súa invasión de Filipinas en 1941, que tivo éxito en 1942. A invasión derrocou a Mancomunidade Filipina instalada polos estadounidenses e instalou a Segunda República Filipina apoiada polo Xapón en 1943.[15]
Época dos Estados Unidos
editarDurante a segunda guerra mundial, os Estados Unidos capturaron Palau ao Xapón (15 de setembro ao 10 de outubro do 1944) despois da custosa Batalla de Peleliu, cando máis de 2.000 estadounidenses e 10.000 xaponeses morreron e máis tarde a Batalla de Angaur. En 1945–1946, os Estados Unidos restableceron o control de Filipinas, e xestionaron Palau a través da capital filipina de Manila. No último semestre de 1946, con todo, Filipinas obtivo a total independencia coa formación da Terceira República de Filipinas, trasladando a capital do Extremo Oeste do Pacífico dos Estados Unidos a Guam. Palau pasou formalmente aos Estados Unidos baixo os auspicios das Nacións Unidas en 1947 como parte do Territorio fiduciario das Illas do Pacífico establecido de conformidade coa Resolución 21 do Consello de Seguridade.
Independencia
editarCatro dos distritos do territorio formaron un estado federal en 1979 os Estados Federados de Micronesia, pero os distritos de Palau e das illas Marshall votaron en contra da constitución proposta. Palau aproba entón, nun referendo, a súa independencia en 1979, aproban unha nova constitución que entra en vigor o 1 de xaneiro do 1981[16] e asinan un tratado de libre asociación cos Estados Unidos no 1982. Despois de oito referendos e unha emenda á Constitución das Palau, a Libre Asociación é ao fin ratificada no 1993 e entra en vigor o 1 de outubro do 1994[17] facendo Palau de iure independente, aínda que era de facto independente desde o 25 de maio de 1994, cando rematou a tutela. As relacións diplomáticas formais coas Filipinas restablecéronse no mesmo ano, aínda que as dúas nacións xa tiñan canles diplomáticas de respaldo antes de 1994.[Cómpre referencia] Palau tamén se fixo membro do Foro das Illas do Pacífico, pero retirouse en febreiro de 2021 tras unha disputa sobre a elección de Henry Puna como secretario xeral do Foro.[18][19]
A lexislación que convertía a Palau nun centro financeiro "offshore" foi aprobada polo Senado dos Estados Unidos en 1998.[20]
En 2001, Palau aprobou a súa primeira regulación bancaria e leis contra o branqueo de capitais.[Cómpre referencia]
En 2005, Palau liderou o desafío de Micronesia, que conservaría o 30% das augas costeiras próximas á costa e o 20% dos bosques dos países participantes para 2020. En 2009, Palau creou o primeiro santuario de quenllas , prohibindo a pesca comercial de quenllas nas súas augas. En 2012, as Illas Rocks de Palau foron declaradas como Patrimonio da Humanidade da UNESCO.[21]
En 2015, Palau converteuse en membro do Climate Vulnerable Forum baixo a presidencia de Filipinas e, ao mesmo tempo, o país protexeu oficialmente o 80% dos seus recursos hídricos, converténdose no primeiro país en facelo.[22] A protección dos seus recursos hídricos provocou importantes incrementos na economía do país en menos de dous anos.[23] En 2017, a nación converteuse na primeira en establecer unha ecopromesa, coñecida como Palau Pledge, que están seladas nos pasaportes locais e estranxeiros.[24] En 2018, Palau e Filipinas comezaron a reconectar as súas relacións económicas e diplomáticas. Filipinas apoiou a Palau para converterse nun estado observador na ASEAN, xa que Palau tamén ten orixes étnicas do sueste asiático.[25]
En novembro de 2020, Surangel Whipps Jr foi elixido novo presidente de Palau para suceder ao presidente Tommy Remengesau. [26]
Política
editarO parlamento nacional da República de Palau denomínase Olbiil Era Kelulau (OEK), o que signifia a Casa das decisións paroladas. Este parlamento consta de dúas cámaras renovadas cada 4 anos. A cámara dos delegados tén 16 membros, un de cada estado de Palau. O Senado tén 9 senadores que son elixidos en función da poboación de cada distrito.
O poder executivo (goberno) de Palau consta dun Presidente, un Vicepresidente e un Consello dos Xefes. O vicepresidente é un dos ministros.
O Consello das xefes está composto por un dos xefes de cada estado da República. O Consello consella ao Presidente en canto a dereito en relación coa constitución e leis de Palau.
A Constitución de Palau dá o poder xudiciario supremo á Corte suprema. Baixo a súa xurisdición, ten a Corte nacional (Nacional Court).
Estados federados
editarPalau está dividido en dezaseis estados (e 1984 municipios). A continuación móstranse as súas superficies (en quilómetros cadrados) e as poboacións estimadas de 2012 e do censo de 2015:
Estado | Capital | Superficie (km2) |
Poboación (Censo 2015) |
---|---|---|---|
Norte de Babeldaob | |||
Kayangel | Kayangel | 3 | 54 |
Babeldaob | |||
Aimeliik | Mongami | 52 | 334 |
Airai | Ngetkib | 44 | 2,455 |
Melekeok | Melekeok | 28 | 277 |
Ngaraard | Ulimang | 36 | 413 |
Ngarchelong | Mengellang | 10 | 316 |
Ngardmau | Urdmang | 47 | 185 |
Ngeremlengui | Imeong | 65 | 350 |
Ngatpang | Ngereklmadel | 47 | 282 |
Ngchesar | Ngersuul | 41 | 291 |
Ngiwal | Ngerkeai | 26 | 282 |
Suroeste de Babeldaob | |||
Angaur | Ngaramasch | 8 | 119 |
Koror | Ngerbeched | 65 | 11,444 |
Peleliu | Kloulklubed | 13 | 484 |
illas do suroeste | |||
Hatohobei | Hatohobei | 3 | 25 |
Sonsorol | Dongosaru | 3 | 40 |
Historicamente, as Illas Rock formaron parte do Estado de Koror. As illas do suroeste (Estados de Sonsorol e Hatohobei) non falan Palauan, senón a sonsorolense-tobiana (relacionada coa wolea do atol Woleai, Estado de Yap)
Xeografía
editarÉ un arquipélago do océano Pacífico, ao sur do mar de Filipinas e ao norte da Papuasia. O arquipélago fai parte do conxunto chamado Micronesia.
As illas principais de Palau son Angaur, Babeldaob, Koror e Peleliido que están preto da mesma barreira de coral. Case dous terzos da poboación vive en Koror. Ao norte destas illas está o atol Kayangel. As illas Chelbacheb ou Rock islands (aproximadamente 70) están deshabitadas. Forman igualmente parte das Palau un grupo illado de seis illas, a máis de 600 km das illas principais Illas suroeste, formando os estados de Sonsorol e Hatohobei.
Economía
editar- Artigo principal: Economía de Palau.
A economía consiste principalmente no turismo, na agricultura de subsistencia e na pesca. O goberno é o principal empregador da forza de traballo, confiando fortemente na axuda financeira dos Estados Unidos. As visitas por negocios e turismo chegaron a 50.000 persoas no ano financeiro 2000/2001. A poboación goza dun ingreso per cápita dúas veces maior que o de Filipinas e de gran parte de Micronesia. Propostas clave de longa duración para o sector turístico foron moi alentadas pola expansión do transporte aéreo no Pacífico, a crecente prosperidade dos países líderes do leste de Asia, e a vontade dos estranxeiros por financiar o desenvolvemento da infraestrutura.
En xullo de 2004, Micronesia Air foi lanzada con servizos desde Palau a Yap, Guam, Micronesia, Saipán, Australia, e as Filipinas.
Cultura
editarA lingua principalmente falada nas Palaus, o palauano, é unha lingua austronesia; mais, contrariamente á maior parte das linguas faladas en Oceanía, é máis próxima das linguas faladas en Asia do Sueste (en especial en Filipinas) que das doutras linguas da Micronesia.
Notas
editar- ↑ i/pəˈlaʊ/; Modelo:Lang-pau, Modelo:IPA-xx, xaponés: パラオ
- ↑ Modelo:Lang-pau, xaponés: パラオ共和国
- Referencias
- ↑ "Listaxe de países participantes en Rio2016, ordenados por continente" (PDF). Portal das Palabras. Consultado o 16 de agosto de 2016.
- ↑ "Entrada palauano en Digalego". Arquivado dende o orixinal o 08 de outubro de 2018. Consultado o 12 de xuño de 2017.
- ↑ Constitución de Palau Arquivado 2013-05-26 en Wayback Machine.. (PDF). palauembassy.com. Consultado o 1 de xuño de 2013.
- ↑ "Statistical Yearbook 2015". República de Palau Oficina de Orzamento e Planificación Ministerio de Facenda (1 de febreiro de 2016). Consultado o 21 de agosto de 2018.
- ↑ Clark, Geoffrey; Anderson, Atholl; Wright, Duncan (2006). "Human Colonization of the Palau Islands, Western Micronesia". Journal of Island & Coastal Archaeology 1 (2): 215–232. doi:10.1080/15564890600831705.
- ↑ Smith, Alexander D. (2017). "The Western Malayo-Polynesian Problem". Oceanic Linguistics 56 (2): 435–490. doi:10.1353/ol.2017.0021.
- ↑ Francis X. Hezel, SJ. "Catholic Missions in the Carolines and Marshall Islands". Consultado o 15 de xaneiro de 2015.
- ↑ Ming-chao, Tang (25 de setembro de 1978). "Referendum on the draft constitution for the Federated states of Micronesia, xullo 1978" (PDF). United Nations. p. 5. Consultado o 12 de xuño de 2021.
- ↑ Nakayama, Tosiwo; Henry, Bethwel (14 de setembro de 1978). "Letter to the United Nations" (PDF). United Nations. pp. 8–10. Consultado o 12 de xuño de 2021.
- ↑ Palau – Historical Boys' Clothing. Consultado o 25 de maio de 2012.
- ↑ Palau Arquivado 10 de maio de 2012 en Wayback Machine. – Foreign Ships in Micronesia. Consultado o 25 de maio de 2012.
- ↑ Serrano, Andres (1707). Los siete principes de los Angeles: validos del Rey del cielo. Misioneros, y protectores de la Tierra, con la practica de su deuocion. por Francisco Foppens. pp. 132–.
- ↑ Francis X. Hezel, SJ, Catholic Missions in the Carolines and Marshall Islands. Micsem.org. Consultado o 12 de setembro de 2015.
- ↑ Balabo, Dino (10 de decembro de 2006). "Historians: Malolos Congress produced best RP Constitution". Philippine Star. Consultado o 12 de agosto de 2013.
- ↑ Perkins, Dorothy (1997). Japan Goes to War: A Chronology of Japanese Military Expansion from the Meiji Era to the Attack on Pearl Harbor (1868–1941). DIANE Publishing. p. 166. ISBN 9780788134272.
Admiral Takeo Takagi led the Philippines support force to Palau, an island 800 kilometers (500 miles) east of the southern Philippines where he waited to join the attack.
- ↑ "Pacific Island Battleground Now the Republic of Belau". Bangor, Maine, USA. Associated Press. 23 de xaneiro de 1981.
- ↑ "Palau obtén a súa independencia o sábado". Salt Lake City, Utah, EUA. Associated Press. 30 de setembro de 1994.
- ↑ Cave, Damien (5 de febreiro de 2021). "Pacific Islands' Most Important Megaphone Falls Into Discord". The New York Times. ISSN 0362-4331. Consultado o 8 de febreiro de 2021.
- ↑ "Key Pacific body in crisis as Palau walks out". France 24. 5 de febreiro de 2021. Consultado o 8 de febreiro de 2021.
- ↑ "Palau (11/03)". U.S. Department of State. Consultado o 2022-04-13.
- ↑ Centre, UNESCO World Heritage. "Palau – UNESCO World Heritage Centre". whc.unesco.org.
- ↑ "Tiny Island Nation's Enormous New Ocean Reserve is Official". 28 de outubro de 2015.
- ↑ "This Small Island Nation Makes a Big Case For Protecting Our Oceans". 3 de abril de 2017.
- ↑ "Pacific island forces visitors to sign eco-pledge". South China Morning Post. 8 de decembro de 2017.
- ↑ "PH, Palau agree to enhance ties". Manila Bulletin. 16 de febreiro de 2018. Arquivado dende o orixinal o 22 de decembro de 2019. Consultado o 12 de setembro de 2022.
- ↑ "Surangel Whipps Jr to be Palau's new president". RNZ.co.nz. 6 de novembro de 2020. Consultado o 24 de agosto de 2021.
Véxase tamén
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Palau |
Ligazóns externas
editarGoberno
editar- Republic of Palau National Government
- Embassy of the Republic of Palau in Japan
- Chief of State and Cabinet Members
- Honorary Consulate of the Republic of Palau to the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland
- Honorary Consulate-General of Palau to Belgium
Medios informativos locais
editarInformación xeral
editar- Palau. The World Factbook. Central Intelligence Agency.
- Palau from the University of Colorado at Boulder Libraries (USA) – Government Publications
- Palau en Curlie (en inglés)
- Palau profile from the BBC News
- "Palau"—Encyclopædia Britannica entry
- Wikimedia Atlas de Palau.
- NOAA's National Weather Service – Palau
- The Interesting History of Prince Lee Boo, Brought to England from the Pelew Islands—From the Collections at the Library of Congress