Imperio do Xapón
O Imperio do Xapón (大日本帝国 Dai-Nippon/-Nihon Teikoku?) foi o estado xaponés que existiu dende a Restauración Meiji en 1868 ata a proclamación Constitución do Xapón reformada en 1947.[1] Dende o 29 de agosto de 1910 ata o 2 de setembro de 1945, abranguía o arquipélago xaponés, illas Kuriles, Karafuto (despois de 1943), Corea e Taiwán. Outros territorios como o territorio arrendado de Kwantung e o Mandato dos Mares do Sur eran territorios dependentes do imperio. Nas fases finais da Segunda Guerra Mundial, co imperio derrotado xunto co resto do Eixe, o Acto de rendición do Xapón foi emitido en cumprimento da Declaración de Potsdam dos aliados vitoriosos, e o territorio xaponés de facto reduciuse posteriormente para cubrir só o arquipélago xaponés.
大日本帝国 (ja-hani)  | |||||
| Himno | Kimigayo (1880) | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Localización | |||||
| |||||
| Capital | Cidade de Toquio (1889–1943) Prefectura de Toquio (–1943) Toquio (1943–) | ||||
| Poboación | |||||
| Poboación | 97.770.000 (13,21 hab./km²) | ||||
| Lingua oficial | lingua xaponesa | ||||
| Relixión | Xintoísmo e budismo | ||||
| Xeografía | |||||
| Parte de | |||||
| Superficie | 7.400.000 km² | ||||
| Comparte fronteira con | Dinastía Joseon (–1897) Imperio de Corea (1897–1910) Dinastía Qing (–1912) República da China (1912–1915) Imperio da China (1915–1916) República da China (1916–1940) Imperio Ruso (–1917 (Xuliano)) República Rusa (1917 (Xuliano)–1917 (Xuliano)) República Socialista Soviética Federativa de Rusia (1917 (Xuliano)–1918) Estado Ruso (1918–1920) República do Lonxano Oriente (1920–1922) Unión Soviética (1922–) Manchukuo (1932–) Réxime de Wang Jingwei (1940–) | ||||
| Datos históricos | |||||
| Creación | 3 de xaneiro de 1868: causado por Restauración Meiji (Restoration of imperial rule (en)  ) | ||||
| Disolución | 3 de maio de 1947 | ||||
| Sucedido por | Xapón | ||||
| Organización política | |||||
| Forma de goberno | monarquía absoluta (1868–1890) monarquía dual (1890–1947) monarquía | ||||
| Órgano lexislativo | Dieta Imperial , | ||||
| Membro de | |||||
| Moeda | Ien | ||||
| Identificador descritivo | |||||
| Fuso horario | |||||
Baixo os lemas de fukoku kyōhei (enriquecer o país e reforzar as forzas armadas) e shokusan kōgyō (promover a industria), que seguiron á Guerra Boshin e á restauración do poder do emperador a partir do Shōgun, Xapón pasou por un período de industrialización e militarización a grande escala, a miúdo considerado como a máis rápida modernización de calquera país ata a data. Estes aspectos contribuíron ao xurdimento de Xapón como unha gran potencia tras a Primeira Guerra Sino-Xaponesa, a Rebelión dos Bóxers, a Guerra Ruso-Xaponesa e a Primeira Guerra Mundial. A turbulencia económica e política na década de 1920, incluída a Gran Depresión, levou ao ascenso do militarismo, o nacionalismo, o estatismo e o autoritarismo, e este cambio ideolóxico acabou culminando coa adhesión de Xapón á alianza do Eixo coa Alemaña nazi e a Italia fascista, e tamén a conquista de gran parte da Asia do Pacífico.[2] Durante este período, o exército xaponés cometeu moitas atrocidades, incluíndo a Masacre de Nanjing. Non obstante, houbo debate sobre a definición do sistema político de Xapón como ditadura.[3]
As Forzas Armadas Imperiais Xaponesas lograron inicialmente éxitos militares a grande escala durante a Segunda Guerra Sino-Xaponesa e a Guerra do Pacífico. Non obstante, a partir de 1942, e especialmente despois dos decisivos avances aliados no atol de Midway e Guadalcanal, Xapón viuse obrigado a adoptar unha postura defensiva contra os Estados Unidos. A campaña de island hopping liderada por Estados Unidos levou á perda eventual de moitas das posesións das illas de Oceanía de Xapón nos tres anos seguintes. Finalmente, o exército estadounidense capturou Iwo Jima e a illa de Okinawa, deixando o continente xaponés desprotexido e sen unha forza de defensa naval significativa. En agosto de 1945, fixéronse plans para unha invasión aliada do Xapón continental, pero foron arquivados despois da rendición de Xapón ante un grande avance dos Estados Unidos e a Unión Soviética, co primeiro detonando dúas bombas atómicas sobre Hiroshima e Nagasaki, e o último invadindo os territorios do norte do Xapón. A Guerra do Pacífico terminou oficialmente o 2 de setembro de 1945, o que provocou o inicio da ocupación aliada de Xapón, durante a cal o líder militar estadounidense Douglas MacArthur administrou o país. En 1947, grazas aos esforzos aliados, promulgouse unha nova Constitución do Xapón, que pon fin oficialmente ao Imperio do Xapón para formar o actual Xapón. Durante este tempo, as Forzas Armadas Imperiais Xaponesas foron disoltas e substituídas polas actuais Forzas de Autodefensa de Xapón. A reconstrución baixo a ocupación aliada continuou ata 1952, consolidando a moderna monarquía constitucional xaponesa.
En total, o Imperio do Xapón tivo tres emperadores: Meiji, Taishō e Shōwa. A era imperial chegou ao seu fin a metade do reinado de Shōwa, permaneceu como emperador ata 1989.
Notas
editar- ↑ "Chronological table 5 December 1, 1946 – June 23, 1947". ndl.go.jp. Consultado o 2010.
- ↑ "Japan's Quest for Empire 1931–1945". bbc.co.uk. Consultado o 2018.
- ↑ J. Lee, Stephen (2016). European Dictatorships 1918-1945. p. 364. ISBN 978-0415736138.
There has also been some debate as to whether Japan was even a ‘dictatorship’.