Kościół pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Klępsku

Zwiedzając miasta Hiszpanii lub Włoch często zaglądamy do ich kościołów. Jesteśmy pod wrażeniem ich wystroju. Można się w nich poczuć, jak byśmy byli w muzeach sztuki. W porównaniu do tamtych kościołów nasze, krajowe, zwykle wyglądają dużo skromniej. Cóż, zawiła historia naszych dziejów, liczne wojny i zabory sprawiły, że rzadko znajdziemy w nich autentyczne wyposażenie liczące kilka wieków.

Jest jednak grupa kościołów, której to nam mogą zazdrościć turyści przybywający z zachodu Europy. To kościoły drewniane. Mamy ich sporo, część z nich została już dostrzeżona, a ich walory spowodowały, że znalazły się na prestiżowej Liście UNESCO, jak np. karpackie cerkwie. Inne z takich kościołów wciąż czekają na odkrycie. Na pewno do nich należy kościół pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Klępsku, niewielkiej miejscowości położonej ok 30 km na północ od Zielonej Góry.

Czytaj dalej

Łagów po sezonie

Łagów to atrakcyjnie położona nad jeziorami Pojezierza Lubuskiego miejscowość. Pierwszy raz odwiedziłem ją jeszcze w czasach studenckich, w trakcie jednej z wypraw rowerowych po zachodniej Polsce. Zapamiętałem je, jako gwarne miasteczko z dużą ilością turystów, których przyciągała malownicza okolica oraz zabytkowy zamek joannitów położony na przesmyku rozdzielającym jeziora Trześniowskie i Łagowskie.

Lubię wracać po latach do miejsc, które mi się dobrze kojarzą. Stąd część zeszłorocznego urlopu postanowiłem spędzić w Łagowie. Ciekawy byłem, jak obecnie, po blisko czterdziestu latach prezentuje się to miasteczko. Nasz pobyt przypadł na początek września, kilka dni po zakończeniu wakacji. Pierwszym zaskoczeniem był prawie całkowity brak turystów, co zobaczycie na zdjęciach, z których większość została wykonana 5 września.

Pierwsze z nich pokazuje widok na zamek z drogi, którą pokonywaliśmy idąc z kwatery do centrum Łagowa. O zamku więcej opowiem później, bliżej widać wody jeziora Trześniowskiego a na łące fragment kościoła św. Jana Chrzciciela.

Czytaj dalej

Ośno Lubuskie

Zimny wrzesień ubiegłego roku sprawił, że podczas naszego urlopu spędzanego na Ziemi Lubuskiej, zamiast plażowania i kajakowania, wybieraliśmy opcję poznawania atrakcji znajdujących się w okolicy. Tak któregoś dnia trafiliśmy do Ośna Lubuskiego. Ta ładnie położona wokół jezior miejscowość leży poza głównymi szlakami komunikacyjnymi województwa lubuskiego i zwykle jest pomijana przez turystów odwiedzających ten rejon kraju.

Pewnie też byśmy tam nie trafili, ale będąc w niedalekich Lubniewicach wpisałem w wyszukiwarce hasło "pokaż atrakcje w okolicy". Tak dowiedziałem się, że Ośno Lubuskie posiada zachowane prawie w całości średniowieczne mury obronne. Nie pozostało nam nic innego, jak pojechać je zobaczyć. Jednak pierwszym obiektem, który nas zaskoczył wyglądem po przyjeździe do miasta był budynek miejscowego ratusza.

Czytaj dalej

Park Mużakowski (Bad Muskau)

W dzisiejszym poście chciałbym Wam przedstawić jedno z największych założeń ogrodowo-pałacowych w Europie Środkowej. Położony na pograniczu polsko-niemieckim Park Mużakowski (Bad Muskau) powstawał w latach od 1815 – 1845. Jego twórcą był Hermann von Pückler. W młodości wiele podróżował po Europie, zwłaszcza Francji i Anglii, gdzie był pod wielkim wrażeniem zwiedzanych parków krajobrazowych.

Gdy w 1811 roku odziedziczył po zmarłym ojcu dobra ziemskie w okolicy Muskau postanowił na ich terenie zrealizować śmiałą wizję nowoczesnego parku krajobrazowego. W zamyśle Pücklera park miał stanowić związek wszystkich przejawów współżycia natury, kultury i techniki. Tworzyć go miało miasto, podmiejskie wsie, rolnictwo, przemysł, łąki, rzeki i stawy.

Realizował tę wizje z niezwykłym rozmachem. M.in. stworzył sztuczne koryto rzeki tzw. Nysę Hermanna, wybudował liczne mostki, wodospady i jeziorka. Zasadził tysiące drzew i krzewów, powstało kilkadziesiąt obiektów architektury ogrodowej i pałacowej. Budowa parku pochłonęła ogromne pieniądze, aż w końcu zmusiła Pucklera do sprzedaży majątku.

Na szczęście kolejni właściciele kontynuowali rozbudowę parku. Powstał ogromny kompleks parkowo pałacowy o powierzchni ok. 700 ha, z czego prawie 500 ha znajduje się po polskiej stronie. Za swoje wyjątkowe walory w roku 2004 Park Mużakowski został wpisany na listę UNESCO.

Zwiedzanie parku zaczynamy w pobliżu tzw. Mostu Podwójnego.

Czytaj dalej

Ścieżka geoturystyczna „Dawna kopalnia Babina”

Ścieżka geoturystyczna położona jest w obszarze dawnej podziemnej i odkrywkowej eksploatacji węgli brunatnych oraz iłów ceramicznych, która na skalę przemysłową prowadzona była w latach 1920-1973 w kopalni "Babina". Znajduje się ona, w bezpośrednim sąsiedztwie Łęknicy, w południowej części morenowej struktury geologicznej nazywanej Łukiem Mużakowa.

Ścieżka przebiega przez obszar, którego naturalny krajobraz był początkowo silnie degradowany. Nastąpiły w nim nieodwracalne zmiany ukształtowania terenu, czego najbardziej widocznym efektem jest powstanie zbiorników kwaśnych wód kopalnianych. Przeprowadzona w latach 70-tych i 80-tych, po zakończeniu wydobycia, rekultywacja terenu, zapoczątkowała rozwój procesów renaturyzacyjnych, które trwają do dzisiaj. W ten sposób wykształcił się nowy krajobraz, pokopalniany, który stanowi obecnie przedmiot ochrony i jest miejscem wielu obserwacji badawczych. Miejsce to znane jest również pod nazwą "Geopark Łęknica"

Zapraszam na 5 kilometrową wycieczkę po tym terenie. Zaczynamy ją w miejscowości Nowe Czaple koło Łęknicy, gdzie znajduje się jedno z 3 wejść na teren dawnej kopalni.

Czytaj dalej