درگاه:محمد
محمّد بن عبداللّه (حدود ۵۵۰ تا ۵۷۰ – ۶۳۲ یا بعد از ۶۳۴ میلادی) بنیانگذار و پیامبر اسلام است. مسلمانان او را آخرین پیامبر در سلسلهٔ پیامبران الهی و تحویلدهندهٔ قرآن میدانند. منابع تاریخی برای بازسازی سرگذشت محمّد، قرآن، یافتههای باستانی، منابع غیراسلامی معاصر او و روایات اسلامی هستند. جزئیات قابلاطمینان زندگی او بسیار کم هستند؛ در روایات اسلامی مثل احادیث، بهطور مفصل به زندگیاش پرداخته شده اما برخی از محققان، به این علت که روایات اسلامی قرنها بعد از محمّد نوشته شدهاند، آنها را فاقد ارزش تاریخی میدانند. تاریخ تولد محمّد مشخص نیست؛ او در بازهای میان ۵۵۰ تا ۵۷۰ میلادی زاده شده است. از طفولیت و اوایل بزرگسالیاش جز اینکه به گفتهٔ قرآن یتیم بوده است و احتمالاْ از قبیلهٔ بنیهاشم بوده و تجارت میکرده است، اطلاعات چندانی در دست نیست و تنها با نخستین آیات قرآن وارد تاریخ شده است. در سورههایی که فرض میشود نخستین باشند، محمّد به اهل مکّه هشدار نزدیکی روز حساب، پایان جهان و ثواب و عقاب الهی میدهد اما آنها پیامش را نمیپذیرند. بهگفتهٔ قرآن، کفّار نقشه میکشیدند تا محمّد را «بکشند» یا «اخراج» کنند. محمّد که موفقیتی حاصل نکرده، با پیروانش به یثرب (مدینه) هجرت و آنجا امت خود — که در آغاز شامل یهودیان و مسیحیان هم میشده — را تأسیس میکند. در مدینه، محمّد پیروانش را به جهاد علیه مکّیان میخواند و پس از چند نبرد، موفق به فتح مکّه میشود. در سورههای مدنی، هشدارهای آخرالزمانی کاهش یافتهاند، اما احادیثی مثل «حدیث دو انگشت» نشان میدهند محمّد کماکان در انتظار پایان جهان بوده است. در سورههای مکّی محمّد کاملاً انسانی با اوصاف بشری توصیف شده است و جایگاه او در سورههای مدنی بالاتر رفته است. از اقدامات محمّد در سالهای پایانی عمر، تدارک حمله به سرزمین مقدّس بوده؛ منابع غیراسلامی همعصر او چنین مینمایانند که محمّد شخصاً مهاجمان را رهبری کرده است، هر چند منابع اسلامی سعی در کمرنگ کردن نقش او در این جنگ داشتهاند. محمّد حدود ده سال پس از هجرت، در سال ۶۳۲ یا بعد از سال ۶۳۴ میلادی درگذشت. (Full article...) |
حجةالوداع آخرین حج محمد بود که در ذیالحجه ۱۰ (قمری) برابر مارچ ۶۳۲ (میلادی) انجام پذیرفت حجةالوداع را حجتالاسلام، حجةالبلاغ و حجةالتمام نیز نامیدهاند. حجةالوداع آخرین حج دوران زندگی محمد و نخستین حج کامل بود شمار همراهان محمد در حجةالوداع در منابع ۹۰٬۰۰۰، ۱۱۴٬۰۰۰ و بیش از آن آمدهاست . محمد پس از تهیهٔ وسائل سفر، پنج روز (به قول مقریزی) یا شش روز (به قول ابن حزم) مانده به پایان ذیقعده همراه یارانش از مدینه بیرون رفت. به قول دهخدا «پس نماز ظهر، در ذیالحلیفه گزارد و هنگام نماز ظهر احرام بست.» بنا بر برخی منابع دیگر تا ظهر فردای آن روز صبر کرد تا یاران و هدی از عقب برسند و با دو لباس جامه احرام ساخت: یک ازار و یک ردا. طبق روایاتی دیگر، او نماز ظهر پنجشنبه، شش روز از ذیقعده مانده را خواند و حرکت کرد و نماز عصر را در ذوالحلیفه خواند تا یاران و زنانش رسیدند. سپس «در مسجد ذوالحلیفه طرف راست هدی را به دست خویش اشعار کرد.» و به سمت قبله دو لنگهٔٔ کفش آویخت و به راه افتاد. محمد در حجةالوداع احکام و جزئیات حج را به مسلمانان آموزش داد و یکی از مشهورترین، و یکی از مستندترین خطبههایش (از لحاظ تاریخی) را که به خطبةالوداع مشهور است، خواند. او در این خطبه مسلمانان را «برادر» یکدیگر معرفی کرد. (مطالعه بیشتر ) |
إنَّ من أكملِ المؤمنين إيمانًا أحسنُهم خلقًا وألطفُهم بأهله رواه ترمذی في سننه، عن عائشه بنت ابوبكر، رقم: 2612. |
ﷺ (به عربی: اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَرَسُولِكَ، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ، وَبَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا بَارَكْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ.)
|
|
قال انس بن مالک: لما قُبض رسول الله صل اللہ علیم وآلہ وسلم أظلمت المدينة حتى لم ينظر بعضنا إلى بعض، وكان أحدنا يبسط يده فلا يراها أو لا يبصرها وما فرغنا من دفنه حتى أنكرنا قلوبنا. |
|
|
|