Τρίτη, Μαρτίου 11, 2008
-Τι Κιούπκιοϊ τι Βαϊμάρη!
Μάλιστα! Εβδομήντα τρεις ολόκληρες Υπουργικές Αποφάσεις απαιτούνται για την εφαρμογή του προς ψήφιση ασφαλιστικού νομοσχεδίου, που κατατέθηκε με διαδικασίες κατεπείγοντος σήμερα στην βουλή των Ελλήνων.
Επειδή μου είναι αδύνατον να φαντασθώ ότι η κυβέρνηση Καραμανλή ρέπει προς τον αυταρχισμό, (είτε προς την αφόρητη προχειρότητα - πάρτε το όπως θέλετε), δεν μπορώ παρά να σκεφθώ ότι η απεριόριστη επέκταση των εξουσιών της εκτελεστικής εξουσίας στην νομοθετική σφαίρα, -επέκταση που το ίδιο το κοινοβούλιο θα ψηφίσει απεκδυόμενο αυτοβούλως των αρμοδιοτήτων του-, είναι το ανώτερο εξελικτικό στάδιο της μετα - Κιουπκιολίδικης δημοκρατίας. Ή άλλως της δημοκρατίας των διαταγμάτων των φωτισμένων.
Πολλοί θα θυμηθούν ότι το άρθρο 48 του Συντάγματος της Βαϊμάρης, που θέσπιζε υπέρ του αρχηγού του κράτους τις ευρύτατες εξουσίες "εκτάκτου ανάγκης" και τις απεριόριστες δυνατότητες να "εκδίδει τις ρυθμίσεις και τις εκτελεστικές διατάξεις που είναι απαραίτητες για την εφαρμογή των νόμων", ήταν αυτό που οδήγησε τελικά στην διάβρωση των θεσμών της ομώνυμης δημοκρατίας και στην άνοδο των Ναζί στην εξουσία.
Άστοχα όμως. Γιατί δεν θα λάβουν υπόψη τους ότι η ατυχής Γερμανία του μεσοπολέμου δεν διέθετε το ασύλληπτων διαστάσεων πολιτικό κεφάλαιο ενός Κώστα Καραμανλή. Αλλά ούτε και το σπινθηροβόλο πνεύμα μίας Φάνης Πάλλη Πετραλιά, που μια ευτυχής συγκυρία την έφερε την περίοδο αυτή στο τιμόνι του επικινδύνως κλυδωνιζόμενου ασφαλιστικού μας σκάφους. Έναν ξεκούτη γέρο καραβανά, τον Χιντενμπουργκ, είχαν οι δυστυχείς και το πληρώσαν ακριβά. Ας πρόσεχαν.
Βέβαια, για να σοβαρευτούμε λίγο, οι εβδομήντα και βάλε υπουργικές αποφάσεις που υποτίθεται ότι θα θέσουν στο μέλλον σε κίνηση την μηχανή του νόμου μπορεί θαυμάσια να αποτελέσουν και το ιδανικό προκάλυμμα της μη εφαρμογής του. Πως; Μα με την μη έκδοση τους. Έτσι θα έχουμε πετύχει με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Από την μια θα έχουμε περάσει στην ιστορία ως δήθεν μου μείζονες μεταρρυθμιστές. Και από την άλλη, την πραγματική, θα έχουμε αφήσει το πτώμα στο υπόγειο να σαπίζει, και θα την έχουμε κάνει με ελαφρά πηδηματάκια χωρίς να στενοχωρήσουμε κανένα. As usual.
Τελικά δεν υπάρχει αμφιβολία. Ο Θεός ηγάπησε μεγάλως την Ελλάδα.
Tweet
Κυριακή, Δεκεμβρίου 23, 2007
-Κράτος κουρελού
"Σε αναζήτηση τεχνοκρατών με γνώσεις επί των ασφαλιστικών θεμάτων βρίσκεται η νέα υπουργός Απασχόλησης κυρία Φάνη Πάλλη-Πετραλιά που επιχειρεί να συγκροτήσει μια ομάδα κρούσης. Σύμφωνα με πληροφορίες θα αντικατασταθούν ο γενικός γραμματές Απασχόλησης κ. Δ. Κοντός και ο γενικός γραμματές Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Δ. Μαμμωνάς".
Αυτά μας λέει, μεταξύ άλλων, το σημερινό κυριακάτικο ΒΗΜΑ, για την έντονη κινητικότητα που παρατηρείται χρονιάρες μέρες στο Υπουργείο Απασχόλησης.
Η κ. Πετραλιά, λοιπόν, βρίσκεται σε αναζήτηση πολιτικών στελεχών ανώτατης βαθμίδας που θα αναλάβουν τις θέσεις των Γενικών Γραμματέων. Και εξειδικευμένων τεχνοκρατών, με ειδικές γνώσεις, στους οποίους θα αναθέσει την εφαρμογή των πρωτοποριακών ιδεών της.
-Κατά τα λοιπά το εν λόγω υπουργείο είχε ήδη από καιρό έτοιμο ένα σοβαρό και πλήρως επεξεργασμένο σχέδιο για την επίλυση του προβλήματος της κοινωνικής ασφάλισης. Και βρισκόταν ένα μόλις βήμα, μια μικρή ανάσα, πριν από την πλήρη εφαρμογή του.
-Κατά τα λοιπά το σχέδιο αυτό δεν ήταν αποτέλεσμα τυχαίων εμπνεύσεων της στιγμής. Αντίθετα αποτελούσε μέρος ενός ευρύτερου και μακράς πνοής κυβερνητικού προγράμματος, που εκτυλίσσεται σε διάστημα τετραετιών και αντλεί έμπνευση από τα λαμπρά οράματα του άξιου ηγέτη και πρωθυπουργού μας.
-Κατά τα λοιπά η ατυχής συγκυρία που οδήγησε στην πρόσφατη ταπεινωτική αποπομπή ενός ανώτατου πολιτικού στελέχους, -για λόγους που ασφαλώς ήταν άσχετοι με την απολύτως επιτυχή άσκηση των καθεαυτό αρμοδιοτήτων του-, δεν επρόκειτο σε καμία περίπτωση να επηρεάσει την αδιατάρακτη εκτέλεση του κυβερνητικού έργου. Που θα παρέμενε, υποτίθεται, σταθερή και στενά συνδεδεμένη με τον σε βάθος χρόνου αρχικό προγραμματικό σχεδιασμό.
-Κατά τα λοιπά το κράτος επανιδρύθηκε και απέκτησε επιτέλους συνέχεια και αταλάντευτη συνέπεια. Με αποτέλεσμα η διοίκηση να ασκείται πλέον από έμπειρα στελέχη. Με τις γνώσεις και τις εμπειρίες που απέκτησαν στο διάστημα της μακράς παραμονής στις θέσεις ευθύνης τους. Και όχι από τίποτε τυχάρπαστους, ανεύθυνους και ιδιοτελείς μικροσυνωμότες που έτυχε για κάποια φεγγάρια να αποτελούν μέρος της αυλής των "έμπιστων" κολάκων του κάθε υπουργού.
-Κατά τα λοιπά είναι προφανές ότι η κυβέρνηση μας είχε έτοιμο για ψήφιση, (από τους άβουλους και άμοιρους βουλευτές της), ένα ακόμη νομοσχέδιο κουρελού που σκόπευε να μας σερβίρει για μείζονα μεταρρύθμιση. Και τώρα, υπό την απειλή της οσμής των σκανδάλων και μετά τις μείζονες πολιτικές παρεμβάσεις του κ. Λούλη και των λοιπών δημοσκόπων και άλλων σκοτεινών τεχνικών της εξουσίας, το παίρνει πανικόβλητη πίσω. Για να το αντικαταστήσει με μια νέα κουρελού, καθαρή και φρεσκομπαλωμένη αυτή τη φορά από τα επιδέξια χέρια της εθνικής μας σούπερ γιαγιάς.
Σάββατο, Δεκεμβρίου 15, 2007
-Ο δ', αυτός υμνών, αυτός εστίν ο κτανών τον παίδαν τον εμόν
Για να αποδειχθεί για ακόμη μία φορά ότι η δουλόφρων υποταγή είναι το μόνον εφόδιον που απαιτείται για μια μακρά και λαμπρή πολιτική σταδιοδρομία.
(Διότι η Φάνη μας, σε αντίθεση με την Θέτιδα, ξέρει και δεν ρωτά. Και όταν την βρίσκουν συμφορές στρέφει την κεφαλή στον ουρανό και περιμένει ατάραχη και με εμπιστοσύνη την απόδοση της ακατάληπτης θείας δικαιοσύνης. Την ώρα που κάποιοι άλλοι χάνουν τα λογικά τους. Και μέσ' στον οδυρμό τους τα βάζουν οι κουτοί με τους Θεούς. Και ξεσκίζουν τα πορφυρά τους ρούχα. Και πετούν στο χώμα τα βραχιόλια και τα δακτυλίδια τους. Η Φάνη όμως ξέρει. Ότι, όπως λέει σοφά και ο ποιητής, ήταν "ο Απόλλων, αυτός ο ίδιος", που "κατέβηκε στην Τροία και με τους Τρώας σκότωσε τον Αχιλλέα")