Saltu al enhavo

Norda Ligo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Norda Ligo
partio
organizaĵo Redakti la valoron en Wikidata
Komenco 10-a de februaro 1991 vd
Antaŭe Norda Ligo Piemonto • Liga Veneta • Lombarda Ligo vd
Lando(j) Italio vd
Sidejo Milano
Ideologio

federismoregionismoEŭroposkeptikismo • dekstra popolismo • socia konservativismo • ekonomia liberalismo • Padia naciismo

Fondinto(j) Umberto Bossi vd
Posedatoj La Padania Redakti la valoron en Wikidata vd
Retejo Oficiala retejo
vdr
Ligo
Lega
partioorganizaĵo
Lando  Italio
Estro Matteo Salvini
Fondiĝo La 4-an de decembro 1989
Ĉefa sidejo via Bellerio, 41 20161 Milano
Ideologio Federismo, aŭtonomismo, regionismo, separismo, Naciismo[1][2][3][4][5]
Ĵurnalo La Padania
Junulara organizaĵo Movimento Giovani Padani (MGP)
Retejo http://www.leganord.org/
vdr

La Norda Ligo por la Sendependeco de la Padanio, ofte mallongigata Norda Ligo, estas politika partio, federacio de diversaj aŭtonomistaj movadoj en italaj regionoj, inter kiuj, speciale, la Lega Lombarda kaj la Liga Veneta.

La partio, ofte nomata kiel Carroccio en gazeta stilo, estas aktiva ĉefe en la Norda Italio, sed ankaŭ en aliaj regionoj de centra Italio. La federacia sekretario kaj gvidanto de la partio estas Matteo Salvini.

Unue subtenanto de la federismo, ekde 1996 Norda Ligo proponis la secesion de la Nordaj regionoj, difinitaj kiel Padanio. Aktuale, reproponas la projekton de federacio, efektivigebla per fiska federacio kaj la transigo al regionoj de kelkaj taskoj praktikitaj de Ŝtato. Ĝi proponas ankaŭ la pligrandigon de la politika valoro de Norda Italio kaj la pliigon kaj la valorigon de la regionaj kulturoj kaj dialektoj.

Norda Ligo batalas por la realigo de pliseveraj normoj kontraŭ la islama fundamentismo; kontraŭas la eniro de Turkio en la Eŭropa Unio kaj estas konsiderita kiel Eŭroposkeptika movado[6]. Ĝi emfazas ankaŭ la batalojn kontraŭ la kontraŭleĝa enmigrado kaj kontraŭ la malŝparoj en ŝtata administrado.

La partio subtenas la transformon de Italio en federacian ŝtaton kaj la donadon de larĝa aŭtonomio al certaj regionoj en Italio, precipe en la nordo (al la provincoj de Veneto, Lombardio, Piemonto, Ligurio, Emilia-Romanjo kaj Toskanio). La konstitucio de la partio deklaras ke ĝi apogas impostan federacion, en kiu la tuta distrikto estos impostita.

Matteo Salvini, en Torino, 2013
Reklam-kamioneto de la Norda Ligo por la Sendependeco de la Padanio
Matteo Salvini, 2015.

La Norda Ligo naskiĝis en 1989, kiel konfederacio de multaj aŭtonomismaj movadoj de malsamaj nord-italaj regionoj. Ĝi tuj gajnis popularecon en la Nordo de Italio, kaj en la ĝeneralaj elektoj de 1992 ĝi ricevis pli ol 8 % de la naciaj voĉdonoj. La pozicio de la partio estis, ke la riĉa nordo de Italio ne devas resti en la sama ŝtato kiel la pli malriĉa sudo, kiu forprenas monon kaj rimedojn de la laborema nordo pere de la koruptita registaro en Romo. Ĉi-tiu pozicio ofte estis esprimita de Bossi kaj de la aliaj politikistoj per tre vulgaraj kaj perfortaj vortoj, limantaj kun rasismo, kaj la Norda Ligo famiĝis inter italoj kiel populisma kaj demagoga partio, kies politikistoj havas nek grandan kulturon nek sofistikecon. Tamen la oficiala linio de la partio akordiĝis kun la pensoj de minoritata parto de la loĝantaro de la nordo de Italio. Unu el la plej konataj sloganoj estis "Roma Ladrona" (Romo estas ega ŝtelisto).

En la ĝeneralaj elektoj de 1994 la Ligo eniris lan dekstra aliancon gvidatan de Silvio Berlusconi, kiu gajnis la elektojn, sed post kelkaj monatoj la registaro disfalis, ĝuste pro malkonsentoj inter la movado de Bossi kaj tiu de Berlusconi.

Italio laŭ Norda Ligo. La Norda Italio, Padanio, dividita el la Suda Italio

En la ĝeneralaj elektoj de 1996 la Norda Ligo prezentiĝis sola kaj gajnis 10 % de la naciaj voĉdonoj, sed en kelkaj nordaj regionoj ĝi atingis 30 %. Alveninte je la pinto de sia populareco, Bossi deklaris la sendependecon de Padanio en granda manifestacio en Venecio, deklaracio kiu estis konsiderata de la plejmulto de Italio kiel speco de ŝerco. Tamen, la Ligo eĉ organizis Padanan parlamenton kaj Padanan registaron, kiuj evidente estis rekonitaj de neniu ekster la partio.

En 2001, la Norda Ligo denove alianciĝis kun Berlusconi, kiu gajnis la elektojn, kaj ĝi restis en la dekstra registaro ĝis 2006, kiam nova koalicio gajnis la elektojn. Ne surprize, la partio iom moderiĝis, dum ĝi estis en la registaro, rezignante pri kompleta sendependiĝo, sed ĝi sukcesis aprobigi kelkajn leĝojn, kiuj donas pli grandan aŭtonomecon al la malsamaj italaj regionoj.

Dum la lastaj jaroj la Norda Ligo akiris ĉiam pli ekstremajn poziciojn kontraŭ enmigrintoj, ĉefe islamaj enmigrintoj, kiujn ili denuncas kiel potencialajn krimulojn kaj teroristojn. En la paroladoj de ĝiaj politikistoj oni ofte povas aŭdi rekte rasismajn komentojn. Multaj internaciaj analistoj konsideras ĝin kiel ekstreme dekstran partion.

Gvidanto de la ligaj parlamentanoj en la Italia Senato

[redakti | redakti fonton]
  • Francesco Speroni (1992-1994; 1996-1998)
  • Francesco Tabladini (1994-1996)
  • Luciano Gasperini (1998-1999)
  • Roberto Castelli (1999-2001; 2006-2008)
  • Francesco Moro (2001-2004)
  • Ettore Pirovano (2004-2006)
  • Federico Bricolo (2008-nun)

Gvidanto de la ligaj parlamentanoj en la Ĉambro de Deputitoj de Italio

[redakti | redakti fonton]
  • Marco Formentini (1992-1993)
  • Roberto Maroni (1993-1994; 2006-2008)
  • Pierluigi Petrini (1994-1995)
  • Vito Gnutti (1995-1996)
  • Domenico Comino (1996-1999)
  • Giancarlo Pagliarini (1999-2001)
  • Alessandro Cè (2001-2005)
  • Andrea Gibelli (2005-2006)
  • Roberto Cota (2008-nun)

Gvidanto de la ligaj parlamentanoj en la Eŭropa parlamento

[redakti | redakti fonton]
  • Francesco Speroni (19891992; 19992004)
  • Luigi Moretti (1992–1999)
  • Mario Borghezio (2004–nun)
  1. Pierre-André Taguieff, L'illusione populista, eldonejo Bruno Mondadori, Milano 2003.
  2. Bruno Luverà, I confini dell'odio, Editori Riuniti, 1999
  3. Giuseppe Scaliati, Dove va la Lega Nord. Radici ed evoluzione politica di un movimento populista, Edizioni zero in condotta, Milano 2006
  4. Roberto Biorcio, La Padania promessa. La storia, le idee e la logica d’azione della Lega Nord, Il Saggiatore, Milano 1997
  5. Luciano Costantini, Dentro la Lega. Come nasce, come cresce, come comunica, Koinè, Roma 1994
  6. [2005] L'Europa in Italia. Élite, opinione pubblica e decisioni, ‑a eldono (itale), p. 106.

Bibliografio

[redakti | redakti fonton]
  • Corrado Poli, La geografia politica di fronte ai movimenti autonomistici. Riflessioni sul caso "Liga Veneta", Memorie della Società Geografica Italiana, volume nº XL, Romo 1986.
  • Comitato regionale lombardo Democrazia Cristiana, Localismo politico: il caso lega lombarda, Varese, 1989.
  • Giuseppe Belotti, La Lega lombarda. Saggio critico, Trescore Balneario, Editrice San Marco, 1990.
  • CISL Lombardia, Ufficio studi, Mutamenti sociali e nuove aggregazioni. (Dentro il fenomeno delle Leghe). Materiale documentario in preparazione del Seminario di studio organizzato a Milano il 25 giugno 1990, 1990.
  • Giancarlo Galli, I lumbard. Ragioni, pretese, spropositi, Roma, EBE, 1990.
  • Vittorio Moioli, I nuovi razzismi. Miserie e fortune della Lega Lombarda, Roma, Edizioni associate, 1990.
  • Daniele Vimercati, I lombardi alla nuova crociata. La Lega dall'esordio al trionfo. Cronaca di un miracolo politico, Milano, Mursia, 1990.
  • Grazie Lega. Storia di veleni italiani con qualche antidoto, Milano, Centro studi Lotario, 1991.
  • Sergio Cappelli, Davide Maranzano, La gente e la Lega. Un'ipotesi divenuta realtà, Milano, Greco & Greco ed., 1991.
  • Franco Cardini, La vera storia della lega lombarda, Milano, A. Mondadori, 1991.
  • G. Ciammarughi, La vera storia della Lega lombarda, Rozzano, Editoriale Il Carrobbio, 1991.
  • Antonio Costabile, Il Fronte dell'uomo qualunque e la Lega lombarda. Movimenti antipartito e crisi di legittimazione nel sistema politico italiano, Messina, Armando Siciliano, 1991.
  • Riccardo Fragassi, Leghismo, Edizioni Agemina (Firenze), I ed. 1991.
  • Renato Mannheimer, La Lega lombarda, Milano, Feltrinelli, 1991.
  • Feo di Bean (Alfeo Mizzau), Caro D'Aronco. Friulani, veneti e lombardi tra leghe, movimenti e partiti, Udine, La nuova base, 1991.
  • Vittorio Moioli, Il tarlo delle leghe, Trezzo sull'Adda, Comedit 2000, 1991.
  • Giuseppe Adamoli kaj aliaj, Il dissenso delle leghe. II Convegno della sinistra DC, Lecco, novembre 1990, Lecco, Centro di cultura politca Giovanni Marcora, 1992.
  • Stefano Allievi, Le parole della Lega. Il movimento politico che vuole un'altra Italia, Milano, Garzanti, 1992.
  • Umberto Bossi, Daniele Vimercati, Vento dal nord, Milano, Sperling & Kupfer, 1992.
  • Raffaello Canteri, Achille Ottaviani, I cento giorni della Lega. Gli 80 parlamentari a Roma. Le storie, le battaglie, l'impegno politico, Verona, Euronobel, 1992.
  • Centro Studi PDS, Il fenomeno della Lega Lombarda, Mantova, 1992.
  • Sergio Bertolini, Massimo Soncini, Umberto Bossi i suoi uomini le sue donne. Luci ed ombre del leghismo, Milano, SO.G.EDI, 1992.
  • Raffaello Canteri, Achille Ottaviani, I cento giorni della Lega. Gli 80 parlamentari a Roma. Le storie, le battaglie, l'impegno politico, Euronobel, Verona 1992.
  • Franco Compasso, Leghe. Un rischio per il Sud, Napoli, Edizioni scientifiche italiane, 1992.
  • Maurizio Costanzo, Bella Italia perché le Leghe, Milano, Rusconi, 1992.
  • Massimo Introvigne, Tra leghe e nazionalismi. Religione civile e nuovi simboli politici, Milano, Effedieffe, 1992.
  • Alessandro Leto, La Lega Nord. Riflessioni su un fenomeno politico contemporaneo, Perugia, Delta, 1992.
  • Max Ottomani, Brigate rozze. A sud e a nord del senatore Bossi, Napoli, T. Pironti, 1992.
  • Giulio Savelli, Che cosa vuole la Lega, Milano, Longanesi, 1992.
  • Umberto Bossi, Daniele Vimercati, La rivoluzione, Milano, Sperling & Kupfer, 1993.
  • Federico Caravita, Lega Nord. Storia fotografica, 1990-1991, Legnano, EdiCart, 1993.
  • Andrea Chiti-Batelli, Le leghe, l'Italia, l'Europa alle soglie del Duemila. Dal crollo dell'impero sovietico, al mercato unico, alla federazione paneuropea?, Settimo Milanese, Marzorati, 1993.
  • Franco Compasso, Leghismo, mezzogiorno, unità nazionale, Minturno, Caramanica, 1993.
  • Luigi De Marchi, Perché la Lega. La rivolta dei ceti produttivi in Italia e nel mondo, Milano, A. Mondadori, 1993.
  • Ilvo Diamanti, La Lega. Geografia, storia e sociologia di un nuovo soggetto politico, Roma, Donzelli, 1993.
  • Ambrogio Fusella, Arrivano i barbari, Milano, Rizzoli, 1993.
  • Gino & Michele, Il pianeta dei bauscia. Viaggio al centro della Lega, Milano, Baldini & Castoldi, 1993.
  • Marco Giusti, Bossoli, Roma, Theoria, 1993.
  • Massimo Greco, Alberto Bollis, Carroccio a Nord-Est. Storia, programma e uomini della Lega Nord del Friuli-Venezia Giulia, Trieste, MGS press, 1993.
  • Antonietta Mazzette kaj Giancarlo Rovati, La protesta dei forti. Leghe del Nord e Partito sardo d'azione, Milano, F. Angeli, 1993.
  • Feo di Bean (Alfeo Mizzau), Il latte versato. La Democrazia cristiana e le leghe. Cronaca di un confronto mancato, Udine, La Panarie, La nuova Base, 1993.
  • Toni Visentini, La Lega. Italia a pezzi? Verso la seconda Repubblica, Bolzano, Raetia, 1993.
  • I leghisti. 1979-1994, Roma, Ebe, 1994.
  • Luciano Costantini, Dentro la Lega. Come nasce, come cresce, come comunica, Roma, Koine, 1994.
  • Paolo De Lalla Millul, La Destra. Le radici processuali, istituzionali e politiche di Tangentopoli e del crollo della prima repubblica, e i loro nessi potenziali con le Destre emergenti, Napoli, Edizioni scientifiche italiane, 1994.
  • Giovanni De Luna, Figli di un benessere minore. Lega 1979-1993, Scandicci, La nuova Italia, 1994.
  • Roberto Iacopini, Stefania Bianchi, La Lega ce l'ha crudo. Il linguaggio del Carroccio nei suoi slogan, comizi, manifesti, Milano, Mursia, 1994.
  • Piero Ignazi, L'estrema destra in Europa, Bologna, Il Mulino, 1994; 2000.
  • Gianfranco Miglio, Io, Bossi e la Lega. Diario segreto dei miei quattro anni sul Carroccio, Milano, A. Mondadori, 1994.
  • Pino Nicotri, Fratelli d'Italie. Dialoghi polemici tra il presidente della Lega Nord Franco Rocchetta, il sociologo Sabino Acquaviva, l'economista Renato Brunetta a proposito di Lega, Italie ed Europa, Verona, Progei, 1994.
  • Giovanna Pajetta, Il grande camaleonte. Episodi, passioni, avventure del leghismo, Milano, Feltrinelli, 1994.
  • Bernd Baumgartl kaj Adrian Favell, La nuova xenofobia in Europa. Diversità e intolleranza alla fine del millennio, Firenze, Ponte alle Grazie, 1995.
  • Ugo Besola, Il compito storico della Lega. Teoria e strategia di un movimento storico: il localismo, Este, Rinnovamento, 1995.
  • Aldo Bonomi, Pier Paolo Poggio, Etnos e demos. Dal leghismo al neopopulismo, Milano, Mimesis, 1995.
  • Umberto Bossi, Tutta la verità, Milano, Sperlig & Kupfer, 1995.
  • Christophe Bouillaud, Les droites en Italie. La science politique italienne face à un objet renouvelé, in Politix, n. 30, paĝoj 151-167, 1995.
  • Ilvo Diamanti, La Lega. Geografia, storia e sociologia di un soggetto politico, Roma, Donzelli, 1995.
  • Andrea Sarubbi, La Lega qualunque. Dal populismo di Giannini a quello di Bossi, Roma, Armando, 1995.
  • Umberto Bossi, Il mio progetto, Milano, Sperling & Kupfer, 1996.
  • Domenico Comino, Io sto con la Lega. Il Nord all'assalto del Palazzo, Torino, Sintagma, 1996.
  • Ilvo Diamanti, Il male del Nord. Lega, localismo, secessione, Roma, Donzelli, 1996.
  • Memy Marzano, La civiltà si e fermata a Empoli. Federalismo: un popolo di camicie, Milano, Nuovi autori, 1996.
  • Fabrizio Rizzi, Addio, Italia crudele. Bossi, la Lega e la rivolta del Nord, Milano, Il minotauro, 1996.
  • Gian Antonio Stella, Dio Po. Gli uomini che fecero la Padania, Milano, Baldini & Castoldi, 1996, ISBN 88-8089-200-2.
  • Emma Bassani Castelli, A proposito della Lega Nord e dell'ideale federalista. Filosofia politica per le società occidentali del 2000, Vigevano, Editoriale Viscontea, 1997.
  • Roberto Biorcio, La Padania promessa, Milano, Il saggiatore, 1997.
  • Vittorio Moioli, Sinistra e Lega: processo a un flirt impossibile. Dalle intese di Monza e Varese alle prove di secessione, Milano, Comedit 2000, 1997.
  • Benito Pastorelli, Il culto del nordismo nel mito del Bossi-pensiero, ovvero I contropensieri di un sudista milanese, Galatina, Congedo, 1997.
  • Angelo Ruggeri, Leghe e leghismo. L'ideologia, la politica, l'economia dei forti e l'antitesi federalista al potere dal basso, Milano, Centro culturale Il lavoratore!, 1997.
  • Paolo Rumiz, La secessione leggera, Roma, Editori riuniti, 1997.
  • Francesco Valsecchi, Il popolo della Lega. Alle radici di una protesta, Genova, Marietti, 1997.
  • Umberto Bossi, Daniele Vimercati, Processo alla Lega, Milano, Sperling & Kupfer, 1998.
  • Enzo Carnazza, Il Carroccio tradito, Milano, Bietti, 1998.
  • Pietro Cipollaro, Lettere per un amico leghista, Fiesole, Arno, 1998.
  • Raimondo Fassa, Dalla Lega di Stato alla Lega di città. Riflessioni tra il Municipio di Varese e l'europarlamento di Strasburgo, 1998.
  • Cesareo R. Aguilera de Prat, El cambio politico en Italia y la Liga Norte, Madrid, CIS, Siglo veintiuno de Espana, 1999.
  • Umberto Bossi, La Lega. 1979-1989, Milano, Nord, 1999.
  • Fabrizio Comencini, La Liga dei veneti. Mario Zwirner intervista Fabrizio Comencini, Verona, Telenuovo, 1999.
  • Giuseppe Gangemi, Grande Padania piccola cultura. Il Nord Est nella nuova Europa, Roma, Ediesse, 1999.
  • Paola Marino, La sconfitta di Cattaneo. Le ragioni del consenso verso l'odierno leghismo, Hyria, 2000.
  • Palo Rumiz, La secessione leggera. Dove nasce la rabbia del profondo Nord, Milano, Feltrinelli, 2001.
  • Damian Tambini, Nationalism in italian politics. Stories of the Northern League, 1980-2000, London and New York, Routledge, 2001.
  • Daniele Albertazzi, "Transition in Italian Politics", Italian Politics Specialist Group panels held at the Political Studies Association’s 52nd Annual Conference, 5-7 April 2002, University of Abrdeen, in Modern Italy, volume 7, fascicolo 2, novembre 2002, pp. 205-208.
  • Daniele Albertazzi, Recent studies of the Lega Nord, in Modern Italy, volume 7, fascicolo 2, novembre 2002, pp. 209-213.
  • Andrea Chiti-Batelli, I radicali (e la Lega) visti da un federalista. Peggio di Picasso, parole in libertà e politiche in cattività, Manduria, P. Lacaita, 2002.
  • Margarita Gomez-Reino Cachafeiro, Ethnicity and nationalism in Italian politics. Inventing the Padania: Lega Nord and the northern question, Ashgate, Aldershot 2002.
  • Luciano Vandelli, Devolution e altre storie. Paradossi, ambiguità e rischi di un progetto politico, Bologna, Il mulino, 2002.
  • Thomas W. Gold, The Lega Nord and contemporary politics in Italy, Houndmills, Palgrave Macmillan, 2003.
  • Francesco Tabladini, Bossi: la grande illusione. La Lega nel racconto di un protagonista, Roma, Editori riuniti, 2003.
  • Michel Huysseune, Modernità e secessione. Le scienze sociali e il discorso politico della Lega Nord, Carocci, 2004.
  • Vittorio Locatelli, La Lega contro l'Italia. La storia del Carroccio nelle parole di Umberto Bossi, Roma, Nuova Iniziativa Editoriale, 2004.
  • Daniele Albertazzi, The Lega Nord in the Second Berlusconi Government: In a League of Its Own, in West European Politics, volume 28, fascicolo 5, novembre 2005, pp. 952-972.
  • Daniele Albertazzi, "Back to our roots" or self-confessed manipulation? The uses of the past in the Lega Nord’s positing of Padania, in National Identities, volume 8, fascicolo 1, marzo 2006, pp. 21-39.
  • Daniele Albertazzi, The Lega dei Ticinesi: The Embodiment of Populism, in Politics, volume 26, fascicolo 2, 4 aprile 2006, pp. 133-139.
  • Giuseppe Scaliati, Dove va la Lega Nord. Radici ed evoluzione politica di un movimento populista, Edizioni zero in condotta, Milano 2006.
  • Christina Schori Liang, Europe for the Europeans. The Foreign and Security Policy of the Populist Radical Right, Ashgate, Aldershot 2007.
  • David Parenzo, Davide Romano, Romanzo Padano, Sperling & Kupfer, 2008.
  • Alessandro Trocino, Adalberto Signore, Razza padana, Biblioteca Universale Rizzoli, 2008.
  • Francesco Jori, Dalla Liga alla Lega. Storia, movimenti, protagonisti, Venezia, Marsilio, 2009.
  • Guido Passalacqua, Il vento della Padania. Storia della Lega Nord 1984-2009, Mondadori, Milano 2009.

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]

Plia legaĵo

[redakti | redakti fonton]

Pucciarelli, Matteo Kiel Matteo Salvini konkeris Italion 'Le Monde Diplomatique', junio 2019.