Λαϊκισμός και ανάκτηση της Δημοκρατίας: Μια συζήτηση με την Σαντάλ Μουφ

Αναδημοσίευση από το ΚΟΙΤΑ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

Μετάφραση: Αντώνης Γαλανόπουλος

Πηγή: Verso

Στις 8 Ιουλίου η Σαντάλ Μουφ βρισκόταν στη Μπογκοτά για να δώσει μια ομιλία με θέμα την δημοκρατία και το πάθος. Πριν την εκδήλωση μίλησε στο περιοδικό Palabras al Margen για το σύγχρονο νόημα του λαϊκισμού και της δημοκρατίας.

Ποια είναι η σημασία της σημαίνουσας εργασίας σας Ηγεμονία και Σοσιαλιστική Στρατηγική σήμερα, τριάντα χρόνια μετά τη δημοσίευσή της;

Όταν γράψαμε το βιβλίο ήταν σαφές ότι ήταν απαραίτητο να επανεξετάσουμε το σοσιαλισμό με έναν τρόπο που θα μπορούσε να περιλαμβάνει τα αιτήματα των νέων κοινωνικών κινημάτων - από το φεμινισμό έως την οικολογία και τους gay αγώνες. Αυτό εξακολουθεί να είναι σήμερα ένα εξαιρετικά επίκαιρο ζήτημα. Ωστόσο, δεν θα πρότεινα σήμερα ένα θεωρητικό έργο που προσπαθεί να επαναδιαμορφώσει το σοσιαλισμό - γιατί ενώ όταν γράφαμε την Ηγεμονία η ιδέα του σοσιαλισμού ήταν κεντρική, αυτό δεν συμβαίνει σήμερα. Σε εκείνη την στιγμή, υποστηρίξαμε την αναδιατύπωση του σοσιαλιστικού σχεδίου από την άποψη της ριζοσπαστικοποίησης της δημοκρατίας. Σκεφτήκαμε ότι δεν ήταν αρκετό το να σκεφτόμαστε το σοσιαλιστικό σχέδιο, εντός των περιορισμένων όρων των αιτημάτων της εργατικής τάξης και μόνο. Σήμερα η μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε ένα αριστερό σχέδιο και σε ένα δεξιό έχει τις ρίζες της στο γεγονός ότι μόνο το πρώτο μπορεί να υποστηρίξει οποιοδήποτε είδος ριζοσπαστικοποίησης της δημοκρατίας.

Ο Νάνος Βαλαωρίτης έκανε στην κατοχή το ταξίδι των Σύρων Προσφύγων αντίστροφα

Η 11η θέση του Αλτουσέρ

( Με αφορμή το διήμερο: (Ξανα)διαβάζοντας τον Αλτουσέρ σήμερα... )

α. Το τέλος της ταξικής πάλης στις εκβιομηχανισμένες χώρες, καπιταλιστικές και σοσιαλιστικές.

β. Το τέλος των κοινωνικών τάξεων (σας υπενθυμίζω την θέση μου για την προτεραιότητα του ταξικού αγώνα έναντι των τάξεων, διατυπωμένη στην απάντηση μου στον JohnLewis την οποία το ΚΚ Γαλλίας θεωρεί ότι είναι απλά κοινοτοπία).

γ. Το κεφάλαιο: Η μετατόπιση της ταξικής πάλης από την οικονομία και την πολιτική στην ιδεολογία. Αυτό είναι γεγονός κεφαλαιώδους σημασίας, και είναι αναγκαίο να μην το «παραβλέψουμε». Είναι η ταξική σύγκρουση στο επίπεδο της ιδεολογίας που θα κρίνει το μέλλον του ταξικού αγώνα εν γένει.

(από το ανέκδοτο κείμενο του Αλτουσέρ «Θέσεις του Ιούνη»)

Θέση 11

Ο Aλτουσέρ εδώ αναφέρεται στην αναγκαιότητα αυτές οι «απλές παρατηρήσεις» που διατυπώνει να «διορθωθούν και να εξειδικευτούν για κάθε κοινωνικό σχηματισμό από αυτούς τους συντρόφους που αγωνίζονται [γαλ. «militent»] για την απελευθέρωση των λαών τους». Καταλήγει όμως στο εξής: «δεν μπορούμε παρά να επισημάνουμε τον εντυπωσιακό χαρακτήρα του συσχετισμού δύναμης μεταξύ του κομμουνισμού και της απελευθέρωσης από τη μία πλευρά [9] και του ιμπεριαλισμού από την άλλη». Προκειμένου οι πρώτοι «να αποκτήσουν συνείδηση αυτού του συσχετισμού δύναμης και να δράσουν συμφώνα με αυτόν», η ενδέκατη θέση του Aλτουσέρ αναφέρεται στην παρούσα κατάσταση «αυτού του κόσμου» (Τ11): Αφού επισημάνει «την τεχνολογική επανάσταση που ζούμε» για την οποία θεωρεί «ότι δεν υπάρχει προηγούμενο στην ιστορία» –«εάν οι άνθρωποι αδράξουν την ευκαιρία αυτής της καινοτομίας χωρίς προηγούμενο, τα πάντα θα είναι και θα γίνουν δυνατά»–, σκιαγραφεί έναν κόσμο που έχει χάσει τον προσανατολισμό του (γαλ. «déboussolé»), δηλαδή, έναν κόσμο «που έχει χάσει τις παραδοσιακές του “αξίες” και μαζί με αυτές κάθε είδους κέντρο, θεωρητικό, πολιτικό, οικονομικό».

Ζακ Ρανσιέρ: Να βγούμε από το μίσος

Αναδημοσίευση από το «ΚΟΙΤΑ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ»

Μετάφραση: Ρούλα Λαμπράκη

Πηγή: Bibliobs

Ο φιλόσοφος Ζακ Ρανσιέρ επανέρχεται στις αιτίες των μετατοπίσεων των ταυτοτήτων θρησκευτικού τύπου που γνωρίζει η Γαλλία. Μια καταστροφή που πρέπει να καταπολεμηθεί από την πολιτική.

Ένα χρόνο μετά το Σαρλί και δυο μήνες μετά την επίθεση στο Μπατακλάν, πώς βλέπετε την κατάσταση της γαλλικής κοινωνίας; Είμαστε σε πόλεμο;

Ο επίσημος λόγος λέει ότι είμαστε σε πόλεμο αφού μια εχθρική δύναμη μας πολεμά. Οι επιθέσεις που διαπράχθηκαν στην Γαλλία έχουν ερμηνευθεί ως επιχειρήσεις αποσπασμάτων που εκτελούν στο έδαφός μας πολεμικές πράξεις για λογαριασμό του εχθρού. Το ζήτημα είναι να ξέρουμε ποιος είναι ο εχθρός. Η κυβέρνηση υιοθέτησε την λογική Μπους, ενός πολέμου που είναι ταυτόχρονα ολοκληρωτικός (αποβλέπουμε στην καταστροφή του εχθρού) και επικεντρωμένος σε έναν συγκεκριμένο στόχο, το ισλαμικό κράτος. Κάποιοι διανοούμενοι συμπληρώνουν, δίνοντας μια άλλη απάντηση σύμφωνα με την οποία το Ισλάμ μας έχει κηρύξει πόλεμο και επιχειρεί ένα παγκόσμιο σχέδιο για να επιβάλλει το νόμο του στον πλανήτη. Αυτές οι δύο λογικές συναντώνται στο βαθμό που η κυβέρνηση, στην μάχη της ενάντια στο Daesh, πρέπει να ενεργοποιήσει ένα αίσθημα εθνικό, ένα αίσθημα που είναι αντιμουσουλμανικό και αντιμεταναστευτικό. Η λέξη “πόλεμος” είναι ο σύνδεσμος.

Βασίλης Λεβέντης: Ο καταλληλότερος επόμενος πρωθυπουργός

Αναδημοσίευση από το efsyn.gr

του Δημήτρη Κουφοβασίλη [*]

Μοιάζει να έχουν περάσει δεκαετίες, αλλά, στην πραγματικότητα, λίγα μόλις χρόνια πριν οι αντικειμενικές δημοσκοπήσεις βάφτιζαν «καταλληλότερο πρωθυπουργό» πρώτα τον Κ. Καραμανλή (τον εξαφανισθέντα), έπειτα τον Γ. Παπανδρέου (που έφερε το πρώτο μνημόνιο), τον Α. Σαμαρά (που έφερε το δεύτερο) και τον Α. Τσίπρα (που έφερε το τρίτο).

Όταν κάποια στιγμή οι γνωστές για την τιμιότητά τους δημοσκοπήσεις βρέθηκαν και οι ίδιες σε αδυναμία να απαντήσουν πειστικά στο ερώτημα «ποιος είναι ο καταλληλότερος πρωθυπουργός», διότι οι υποψήφιοι ήταν καταφανώς ανίκανοι έως κοινωνικά επικίνδυνοι, ο ένας χειρότερος από τον άλλο, τότε ο όρος «κανένας» πρόβαλε για πρώτη φορά στις μετρήσεις, δίνοντας λύση στον σχετικό γρίφο.

Ο ομηρικός «Ούτις», ο «Κανένας», επανήλθε στο προσκήνιο, αυτήν τη φορά, ωστόσο, όχι σε υπόβαθρο έπους, αλλά τραγωδίας.

Έχει στρατηγική η ελληνική αστική τάξη;

Η εποχή των μνημονίων στην χώρα μας ανέδειξε με τον πιο εμφανή τρόπο την πολιτική ανεπάρκεια όλου του πολιτικού συστήματος να διαχειριστεί με όρους αστικής πολιτικής την κρίση. Πρόκειται για μια  καθολική ανικανότητα, η οποία χαρακτηρίζει τους πολιτικούς μηχανισμούς και το πολιτικό προσωπικό που τους στελεχώνει. Εκδηλώνεται ως μια γενικευμένη απουσία στρατηγικών η οποία δεν καταγράφεται μόνον σε αυτά που συνέβησαν αλλά και σε αυτά που ...δεν συνέβησαν: Εναλλακτικά σχέδια μπορούν να υπάρχουν μόνον όταν έχεις ένα κύριο σχέδιο. Αν δεν το έχεις, δεν μπορείς να έχεις και εναλλακτικό...

Αυτή η πολιτική ανικανότητα  θα πρέπει να αναγνωριστεί πρώτα απ' όλα ως ένα σημαντικό υπαρκτό ζήτημα της κρατικής διαχείρισης, γιατί συνήθως υποτιμάται. Η ερμηνεία του είναι κομβικό σημείο όχι μόνον  για τις πολιτικές εξελίξεις και τις εναλλαγές στην κυβερνητική εξουσία, αφού  το κράτος υπάρχει και ασκεί τις πολικές του (ως ο βασικός εγγυητής της αναπαραγωγής και της επέκτασης της κεφαλαιακής σχέσης), ανεξάρτητα από τις ανεπάρκειες και τις ανικανότητες του πολιτικού μηχανισμού του.

Η παρουσίαση από τη ΝΑΝΤΙΑ ΒΑΛΑΒΑΝΗ του βιβλίου «ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ»

Η παρουσίαση από τη ΝΑΝΤΙΑ ΒΑΛΑΒΑΝΗ του βιβλίου «ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ» των Γιάννη Μηλιού, Τάσου Παππά & Στάμου Παπαστάμου - Γεράσιμου Προδρομίτη, που έγινε στην Στοά του Βιβλίου, 15.3.2016

Το παρόν βιβλίο με τα τρία δοκίμια του είναι το πρώτο στο θέμα του. Κινείται στο πλαίσιο ενός πρώτου κύματος αρθρογραφίας και συνεντεύξεων σε εξέλιξη, κυρίως ανθρώπων που έζησαν «από τα μέσα» μέρος των γεγονότων που οδήγησαν στην πρώτη στην ιστορία της Ελλάδας κυβέρνηση ενός κόμματος - πάλαι ποτέ, βέβαια, σήμερα - της ριζοσπαστικής αριστεράς σε συνεργασία με ένα μικρό αντιμνημονιακό κόμμα συντηρητικής προέλευσης. Καθώς και στη διαπραγμάτευση μιας συμφωνίας απεμπλοκής από τα μνημόνια, που όμως κατέληξε στην αποδοχή του Γ’ Μνημόνιου και όλου του μνημονιακού καθεστώτος σε βάρος των συμφερόντων της εργαζόμενης συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας και της χώρας.

Η παρουσίαση ενός τέτοιου βιβλίου εμφανίζει τρεις κυρίως βαθμούς δυσκολίας.

Η αυτόκλητη(;) υπηρεσία των “εσωτερικών υποθέσεων” της ΛΑΕ σε δράση...

Είναι φανερός σε όλους όσους έχουν ασχοληθεί έστω και λίγο με το Facebook ο χαρακτήρας αντιπαραθέσεων που γίνονται εκεί καθώς και έλειψη εγκυρότητας και η αξιοπιστίας πολλών από των πληροφοριών που διακινούνται. Παρ' όλα αυτά η συμμετοχή σε ομάδες που συγκροτούνται στη βάση κοινών ενδιαφερόντων είναι μια μορφή έκφρασης και επικοινωνίας που συγκροτεί σε ένα ορισμένο βαθμό κάποιες συλλογικές ταυτότητες. Μερικές φορές αυτές οι ομάδες, όταν προσελκύουν μέλη ή οπαδούς πολιτικών μορφωμάτων, αποκτούν χαρακτηριστικά μιας οριζόντιας και άτυπης μορφής επικοινωνίας και ενημέρωσης η οποία ως λειτουργία συνήθως απουσιάζει ή δεν είναι επιθυμητή από αντίστοιχους πολιτικούς μηχανισμούς.

Το ψηφοδέλτιο της «Λαϊκή Ενότητα» που κατέβηκε στις εκλογές τον περασμένο Σεπτέμβρη πότε δεν απέκτησε - ούτε είναι στις προθέσεις των επιτελείων του - μια οργανωμένη λειτουργία οριζόντιας επικοινωνίας για ενημέρωση και ανταλλαγή προβληματισμού πάνω στα γενικά και σε ειδικά θέματα που αφορούν την υπό διαμόρφωση ταυτήτά του ως πολιτικού οργανισμού. Με αυτά τα δεδομένα κάποιες ομάδες στο fecebook με τον λογότυπο της «Λαϊκής Ενότητας» υποκαθιστούν σε μεγάλο βαθμό αυτές τις λειτουργίες.

Η προβολή από τον Γ. Καλαντζόπουλο,  ο οποίος είναι μέλος της ΛΑΕ,  κειμένων που έχουν δημοσιευθεί εδώ σε ομάδες της «Λαϊκής Ενότητας» στο facebook  έγινε αφορμή για την διαγραφή του απ' αυτές με χαρακτηρισμούς όπως αυτούς:

Εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ Ζωγράφου παρουσία των ΜΑΤ (VIDEO)

Αναδημοσίευση από το RProject.gr

Επίθεση των ΜΑΤ απέναντι σε νεολαίους και κατοίκους του Ζωγράφου, που διαμαρτύρονταν για το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο και τη ρατσιστική πολιτική της κυβέρνησης στο προσφυγικό και ήθελαν να παρέμβουν ειρηνικά σε εκδήλωση του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ, με ομιλητή τον Ν. Παππά.

Με χη­μι­κά και ξύλο από την ΕΛ.ΑΣ. αντι­με­τω­πί­στη­κε η δυ­να­μι­κή δια­μαρ­τυ­ρία νε­ο­λαί­ων της πρω­το­βου­λί­ας ενά­ντια στο ασφα­λι­στι­κό νο­μο­σχέ­διο «Block it» και μελών της Επι­τρο­πής Αγώνα Ζω­γρά­φου, την ώρα που ήταν προ­γραμ­μα­τι­σμέ­νη εκ­δή­λω­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ με ομι­λη­τή τον υπουρ­γό επι­κρα­τεί­ας Νίκο Παππά και θέμα τη δήθεν μάχη ενά­ντια στη δια­φθο­ρά-δια­πλο­κή (προ­φα­νώς η μάχη αυτή γί­νε­ται τις ώρες που η κυ­βέρ­νη­ση δεν κλεί­νει δου­λειές μαζί της…).

Που πάει η «Λαϊκή Ενότητα», 6 μήνες μετά τις εκλογές

Αν θέλετε να καταλάβετε μερικά απλά πράγματα σχετικά με το παρόν και το μέλλον της Λαϊκής Ενότητας, δεν θα σας παραπέμψουμε στους προβληματισμούς και τις απόψεις που θα εκτεθούν στο ενδιαφέρον διήμερο που θα γίνει το Σαββατοκύριακο 2 και 3 Απρίλη στο παλιό κτίριο της Νομικής με θέμα “(Ξανα)διαβάζοντας τον Αλτουσέρ σήμερα”. Ένας απλός πίνακας με μερικά στατιστικά στοιχεία [*] μπορεί να αποτυπώνει αυτή την κατάσταση, την οποία αρνούνται να αποδεχτούν δημόσια τα  επιτελεία της και να αναγνωρίσουν τα δικά τους λάθη, με αποτέλεσμα να προστίθενται και κι' άλλα που χειροτερεύουν τα πράγματα:

(κλικ για μεγέθυνση)

(Ξανα)διαβάζοντας τον Αλτουσέρ σήμερα...

(Ξανα)διαβάζοντας τον Αλτουσέρ σήμερα

Πολιτική, φιλοσοφία, μαρξισμός

Οι συναντήσεις θεωρίας με θέμα «(Ξανα)διαβάζοντας τον Αλτουσέρ σήμερα: Πολιτική, φιλοσοφία, μαρξισμός», που διοργανώνουν οι εκδόσεις Εκτός Γραμμής, θα διεξαχθούν το σαββατοκύριακο 2 και 3 Απρίλη στο παλιό κτίριο της Νομικής (αμφ. Παπαρρηγοπούλου –είσοδος από Σόλωνος).

Η έναρξη του διημέρου θα γίνει το Σάββατο 2 Απρίλη, στις 10:30 π.μ. με το στρογγυλό τραπέζι «Ο Αλτουσέρ και οι σύγχρονοί του: Λακάν, Φουκώ, Ντελέζ, Ντερριντά», ενώ το απόγευμα της ίδιας ημέρας στις 7 μ.μ. θα διεξαχθεί η κεντρική παρουσίαση του Για τον Μαρξ με θέμα «Για τον Μαρξ 50 χρόνια μετά: Ξαναγυρνώντας στη “στιγμή Αλτουσέρ”» και ομιλητές τον Στάθη Κουβελάκη, τον Γιάννη Μηλιό, τον Παναγιώτη Σωτήρη και τον Γιώργο Φουρτούνη.

Την Κυριακή, 3 Απρίλη, το πρόγραμμα των συναντήσεων ξεκινάει στις 10:30 π.μ. με το θεματικό τραπέζι «Το συλλογικό θεωρητικό εγχείρημα: Ο Αλτουσέρ και οι συνοδοιπόροι του». Οι συναντήσεις θεωρίας ολοκληρώνονται το απόγευμα της ίδιας ημέρας στις 7 μ.μ. με το δεύτερο κεντρικό τραπέζι του διημέρου, με θέμα «Ο Αλτουσέρ και η πολιτική» και ομιλητές τον Δημήτρη Δημούλη, τον Γιώργο Καλαμπόκα, τον Δημήτρη Μπελαντή, τον Δημοσθένη Παπαδάτο-Αναγνωστόπουλο και τον Αλέξανδρο Χρύση.

Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Εγγραφείτε στο event του διημέρου για να λαμβάνετε ειδοποιήσεις σχετικά με τη διεξαγωγή του και υλικό:https://www.facebook.com/events/1689622301314015/

Το Podemos «αδειάζει» τον Τσίπρα: Επικρίνει έντονα τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας

Αναδημοσίευση από το 'Hit & Run"

Την αντίθεσή του στη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας εκφράζει το Podemos, που κινείται σε διαφορετικό μήκος κύματος απ΄ ό,τι ο Έλληνας πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας, ασκώντας μάλιστα κριτική στον πρωθυπουργό της Ισπανίας κ. Μαριάνο Ραχόϊ επειδή δεν την καταψήφισε.

  «Η συμφωνία καλείται να καλύψει στην πράξη συλλογικές απελάσεις και δεν περιέχει συγκεκριμένες εγγυήσεις για το πώς μπορεί να πραγματοποιηθεί η εξατομικευμένη διαδικασία ασύλου σε λίγες ημέρες (2 ή 3) σε συμμόρφωση όχι μόνο με την Ευρωπαϊκή οδηγία της διαδικασίας, αλλά πάνω απ όλα με το διεθνές δίκαιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» αναφέρει σημείωμα των Podemos για τη συμφωνία.

Συνέδριο ΓΣΕΕ: Ο κόσμος το έχει τύμπανο και η ΛΑΕ κρυφό καμάρι

(η σιωπή ...δεν είναι χρυσός)

Πριν μερικές μέρες είχαμε ασχοληθεί με το θέμα «Η Λαϊκή Ενότητα στο ίντερνετ ». Σήμερα θα μετατοπιστούμε με κάτι πιο ...παραδοσιακό: «Η Λαϊκή Ενότητα στη ΓΣΕΕ». Αν θα διαβάσετε το κείμενο «ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΣΕΕ: ΕΝΙΣΧΥΜΕΝΕΣ ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ» που δημοσιεύεται στο iskra.gr θα διαπιστώσετε ότι ο κυβερνητικό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ στο συνέδριο της ΓΣΕΕ δεν είχε εκεί καμία παρουσία! Όμως άλλα δημοσιεύματα παρουσιάζουν μια εντελώς διαφορετική πληροφόρηση, όπως αυτό:

Τη δεύτερη θέση θα διεκδικήσουν το ΠΑΜΕ (πρόσκειται στο ΚΚΕ) και το ΜΕΤΑ, η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ που διατηρεί την ενότητά της, παρά τη διάσπαση του κόμματος τον περασμένο Σεπτέμβριο, με την αποχώρηση της ομάδας Λαφαζάνη και τη δημιουργία της ΛΑΕ.

Στο εσωτερικό του ΜΕΤΑ διατηρείται ένα κλίμα ενότητας για συντροφικούς, αλλά και για προφανείς λόγους εκλογικής σκοπιμότητας, με την πλειονότητα των συνέδρων να είναι πολιτικά ενταγμένοι στη ΛΑΕ.

 ( από το  Μονομαχία ΣΥΡΙΖΑ - ΚΚΕ στο συνέδριο της ΓΣΕΕ )

αλλά και αυτό:

ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ: κτίζοντας τον ενιαίο και αλληλέγγυο δικό μας κόσμο

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΩΡΑ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ 
ΝΑ ΠΕΣΟΥΝ ΟΙ ΦΡΑΧΤΕΣ/ΑΝΟΙΧΤΑ ΣΥΝΟΡΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ /ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Συνάντηση :  Τετάρτη 23/3/2016  Αρχιτεκτονική  Σχολή ΕΜΠ, ώρα 6.30 μ.μ.

Ο πόλεμος, η προσφυγιά, η μετανάστευση διαλύουν σήμερα, όπως και στο παρελθόν, εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές. Ο θάνατος, οι διωγμοί, ο εκπατρισμός, ο αποχωρισμός από αγαπημένα πρόσωπα και οικείες πατρίδες αποτελούν μια γενικευμένη συνθήκη του παγκοσμιοποιημένου άξενου κόσμου της εποχή μας. Ολόκληρες χώρες και περιοχές της γης, που απέκτησαν ψυχή μέσα από τον ανθρώπινο μόχθο, τις κοινές και προσωπικές ιστορίες και τους αγώνες των κατοίκων τους, μεταβάλλονται σε σωρούς ερειπίων. Σύνορα κλείνουν, σύνορα επαναχαράσσονται με τη βία του πολέμου. Πανάρχαιοι πολιτισμοί λεηλατούνται και εξαφανίζονται.

Κι όμως εκατομμύρια άνθρωποι αγωνίζονται να αποδράσουν από τη φρίκη με νέους κινδύνους για τη ζωή τους, ελπίζοντας να ξαναρχίσουν τον αγώνα της ζωής σ’ ένα ασφαλές έδαφος. Οι πρόσφυγες, όπως και οι μετανάστες, έχουν δικαιώματα τα οποία κατοχυρώνονται από διεθνείς συνθήκες. Όμως και αυτή η στοιχειώδης αναγνώριση του ιδιαίτερου καθεστώτος στο οποίο υπάγονται αμφισβητείται. Η Ευρώπη υψώνει τείχη, γίνεται σιδερόφραχτο φρούριο, την ίδια ώρα που η κίνηση του κεφαλαίου, η στυγνή εκμετάλλευση της εργασίας και η υφαρπαγή του παγκόσμιου πλούτου προχωρούν με ιλιγγιώδη ταχύτητα, χωρίς κανένα περιορισμό. Η Ευρώπη αρνείται να δεχθεί και να εντάξει στις κοινωνίες της τα θύματα των πολέμων στους οποίους η ίδια συμμετέχει.

Αυτοδιαχείριση μέσα στον καπιταλισμό; Μια πρόκληση με πολλά ερωτηματικά…. (video)

περισσότερα εδώ:

Αυτοδιαχείριση μέσα στον καπιταλισμό; Μια πρόκληση με πολλά ερωτηματικά….

Πού είναι η Αριστερά;

(κλικ στην εικόνα για να δείτε την «ΕΚΛΕΙΨΗ ΗΛΙΟΥ» του ΤΖΩΡΤΖ ΓΚΡΟΣ) 

Το κείμενο, με τίτλο «Πού είναι η Αριστερά», πρωτοεμφανίστηκε στο μπλογκ του Σαραμάγκου, την 1.10. 2008. Δημοσιεύτηκε, μαζί με άλλα κείμενα από το ίδιο μπλογκ, στο βιβλίο του Το τετράδιο. Κείμενα που γράφτηκαν για το blog, Σεπτέμβριος 2008-Μάρτιος 2009. Στα ελληνικά κυκλοφορεί, όπως και όλα σχεδόν τα βιβλία του Σαραμάγκου, σε μετάφραση Αθηνάς Ψυλλιά, από τις εκδόσεις Καστανιώτη.

«ΕΝΘΕΜΑΤΑ»

μετάφραση από τα πορτογαλικά: Αθηνά Ψυλλιά

Πριν από τρία-τέσσερα χρόνια, σε μια συνέντευξή μου σε μια νοτιοαμερικάνικη εφημερίδα, αργεντίνικη νομίζω, μου βγήκε πάνω στις διαδοχικές ερωταποκρίσεις μια δήλωση που κατόπιν φαντάστηκα πως θα προκαλούσε αναταραχή, διαμάχη, σκάνδαλο (μέχρι αυτού του σημείου έφτανε η αφέλειά μου), ξεκινώντας από τις τοπικές στρατιές της Αριστεράς και μετά, ποιος ξέρει, σαν ένα κύμα που εξαπλώνεται σε κύκλους, στα διεθνή μέσα, είτε αυτά ήταν πολιτικά, συνδικαλιστικά ή πολιτιστικά, τα οποία πρόσκεινται στην εν λόγω Αριστερά.

Je suis Mouzalas ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πτώση τής κυβέρνησης...

(κλικ στην εικόνα για περισσότερα...)

ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ Ο ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ

της Ελένης Πορτάλιου

Δεν μας φτάνουν οι σκατόψυχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι ακροδεξιοί και οι φασίστες στις διάφορες ευρωπαϊκές χώρες που υψώνουν φράχτες, κυνηγούν και κακοποιούν απελπισμένους ανθρώπους, δεν μας φτάνει η ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού και η επικοινωνιακή πολιτική για το προσφυγικό ζήτημα, χθες προστέθηκε στη χορεία κυνηγών κεφαλών ο υπουργός των ΑΝΕΛ Π. Καμμένος.

Η επίθεση στον αν. υπουργό για το Μεταναστευτικό κ. Γιάννη Μουζάλα από έναν ακροδεξιό, ο οποίος κυκλοφορεί με στρατιωτική στολή και εμποδίζει κάθε μέτρο χρησιμοποίησης χώρων του στρατού που διαθέτουν επαρκείς υποδομές για να στεγάσουν πρόσφυγες, είναι άθλια και κατάπτυστη. Όσοι άκουσαν τη συνέντευξη του κ. Μουζάλα - στην οποία η γειτονική χώρα αποκλήθηκε με το όνομα Σκόπια, FYROM, Μακεδονία - σίγουρα θα αναγνώρισαν την ειλικρίνεια και τη σοβαρότητα των απαντήσεών του πάνω στα εξαιρετικά δύσκολα και κρίσιμα θέματα του προσφυγικού, τα οποία χειρίζεται απελπιστικά μόνος.

μια συζήτηση που πρέπει να προχωρήσει...

Αυτοδιαχείριση μέσα στον καπιταλισμό; Μια πρόκληση με πολλά ερωτηματικά….

 ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ:

Νομική, αίθουσα Χατζημιχάλη, 
1ος όροφος (είσοδος από Σόλωνος)

Σάββατο, 19 Μάρτη, 7μ.μ.

Αντρές Ρουτζέρι, συγγραφέας του βιβλίου

ΑΝΑΚΤΗΜΕΝΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ

ενημέρωση από τους «Ρομπέν του ξύλου», εργάτες του δεύτερου κατειλημμένου εργοστασίου στην Ελλάδα και από ΒΙΟΜΕ

- Μπορεί, εδώ και τώρα, να υπάρξει μία άλλη οργάνωση της παραγωγής, άλλες σχέσεις εργασίας που να δημιουργούν όρους χειραφέτησης από τα δεσμά της εκμετάλλευσης;

- Μπορεί να υπάρξει, εδώ και τώρα, μια οικονομία των εργαζομένων ενάντια στην οικονομία της αγοράς;

Διοργάνωση: Κολεκτίβα εργασίας ΤΟ ΠΑΓΚΑΚΙ

Γ. Μηλιός: το σημείο μη επιστροφής του ΣΥΡΙΖΑ εντοπίζεται στην άνοιξη του 2014...

Οι δήθεν «anonymous» της ΛΑΕ ετοιμάζονται να εκδώσουν την δική τους «ανεξάρτητη και ακομμάτιστη» εφημερίδα...

Διαβάζατε πρώτα το παρακάτω κείμενο το οποίο δηλώνει την ταυτότητα της ιστοσελίδας exodospress.gr:

ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ

Από διαφορετικές διαδρομές, μακριά από πολιτικές, οικονομικές, κομματικές εξαρτήσεις, συναντηθήκαμε γιατί ανήκουμε σε αυτούς:

• που παραμένουν πιστοί στις αρχές και τα ιδεώδη μας, εμπνευσμένα από τις αρχές της Αριστεράς κι αυτό δεν αποτελεί συμπλεγματισμό, δογματισμό, μονολιθικότητα,

μια 15λεπτη ομιλία του Σάντερς με ελληνικούς υπότιτλους (video)

περισσότερα εδώ:

Μπέρνι Σάντερς: Προς ένα πρωτόγνωρα μαζικό κίνημα στις ΗΠΑ;

Το «κάλιο αργά παρά ποτέ» δεν ισχύει στην πολιτική...

Με αφορμή την συμβολική κατάληψη των γραφείων της ΕΕ από το διευθυντήριο της ΛΑΕ θυμηθήκαμε μια άλλη κατάληψη πριν 6 χρόνια στον ίδιο χώρο με εντελώς όμως διαφορετικό χαρακτήρα.

 Η πρόσφατη κατάληψη ήταν μια συμβολική πράξη που στόχευε να αναδείξει ότι η Διοίκηση της ΛΑΕ δεν είναι κλεισμένη μόνον στα γραφεία της ούτε κινείται μόνον στα κανάλια που της προφέρουν δημοσιότητα, όπως το κανάλι του «Δημοσιογράφου». Κινείται και στον δρόμο, κάνει και καταλήψεις; αν χρειαστεί... Βέβαια αυτές οι πρακτικές δεν έχουν κανένα μαζικό χαρακτήρα συμμετοχής, ούτε προτρέπουν αυτούς στους οποίους απευθύνονται να κάνουν κάτι συγκεκριμένο. Είναι χάπενινγκ που προσπαθεί να προσθέσει μερικές χολιγουντιανού τύπου αγωνιστικές πινελιές στο προφίλ των οργανωτών.

Πριν 5 χρόνια, μια άλλη κατάληψη πριν 6 χρόνια στον ίδιο χώρο είχε έναν εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα. Ήταν ένα διαφορετικό κάλεσμα για την ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ που είχε προκηρυχθεί την 24-2-2010:

Πόσο απέχουν οι «κακίες» από τα «ψέματα» στην προπαγάνδα του μνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ;

(η φωτογραφία είναι από την «αυγή»)

Υπάρχει μια γκεμπελικού τύπου προπαγάνδα στήριξης του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνησης συνέχισης των μνημονίων, η οποία εμφανίζεται ως παράπλευρη και συμπληρωματική δράση της επικοινωνιακής πολιτικής  που εκπορεύεται από την Κουμουνδούρου, για την οποία έχουμε αναφερθεί αρκετές φορές στο παρελθόν. Αυτή η πλευρά  της επικοινωνιακής πολιτικής η οποία είχε ιδιαίτερη άνθηση στην προεκλογική περίοδο τον Σεπτέμβρη, μετά την αλλαγή του χρόνου άρχισε να λαμβάνει αυξητικές τάσεις  και να εμπλουτίζεται από νέους φορείς. Τα «επίσημα» ενημερωτικά μέσα του ΣΥΡΙΖΑ  - όπως είναι εξάλλου αναμενόμενο  - ποτέ δεν έχουν ανοίξει μέτωπο καταγγελίας αυτών των φαινομένων. Απλά φροντίζουν σε περιπτώσεις που το ψέμα είναι τόσο μεγάλο που βγάζει μάτι να παρουσιάζουν μια πιο ήπια και διαφοροποιημένη εκδοχή και να μην ταυτίζονται.

Η «Λαϊκή Ενότητα» στο ίντερνετ και όχι μόνο...

Η αυτόνομη έκφραση της «Λαϊκής Ενότητας» στο ίντερνετ (και όχι μόνο εκεί) είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη. Εκεί η «φωνή» της ΛΑΕ είναι το iskra.gr, η ιστοσελίδας του αριστερού ρεύματος, Πρόκειται για το ίδιο ακριβώς μοντέλο ενημέρωσης που υπήρχε και στον ΣΥΡΙΖΑ, όπου τα ενημερωτικά μέσα του ΣΥΝασπισμού (left.gr, η αυγή και το 105.5) είχαν αναλάβει την δημόσια και επίσημη ενημέρωση/προβολή της πολιτικής του.

(κλικ για μεγέθυνση)

Η επισκεψιμότητα του iskra.gr (παρ' όλη την μεγάλη πτώση που έχει σημειώσει μετά τις εκλογές του Σεπτέμβρη) είναι μπροστά με μεγάλη διαφορά από την ιστοσελίδα της Λαϊκής Ενότητας αλλά και τις ιστοσελίδες των συνιστωσών της. Η ιστοσελίδα της «Λαϊκής Ενότητας» άντεξε στο να έχει μια σταθερή επισκεψιμότητα από τις εκλογές μέχρι την 1η πανελλαδική σύσκεψη (τέλος Νοέμβρη 2015), σε αντίθεση με την ιστοσελίδα του iskra.gr που αυτή την περίοδο σημείωνε καθημερινά μια σταθερή πτώση.  Γενικά μπορούμε να πούμε πως η επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας της «Λαϊκής Ενότητας» είχε παρόμοια πορεία με αυτή της επίσημης ιστοσελίδας του ΣΥΡΙΖΑ σε αναλογία με τα άλλα ιντερνετικά ενημερωτικά μέσα του ΣΥΝασπισμού.

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου στον Α. Παπαχελά - (8-3-16)

ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Θέλω να δω τον Πάπα...

Διαβάζοντας στο kommon.gr το άρθρο «3η συνδιάσκεψη ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Εκατοντάδες άνθρωποι αναζητούν», προσπαθησαμε να καταλάβουμε τι αναζητούν. Τελικά, αφού ξαναδιαβάσαμε το άρθρο καταλήξαμε στο παρακάτω συμπέρασμα:

Από το ιδεώδες του Διαφωτισμού, στον θρίαμβο του απόλυτου Καπιταλισμού

του Χάρη Ναξάκη

Ο Ζαν Κλωντ Μισεά στο βιβλίο του τα «μυστήρια της Αριστεράς», Εναλλακτικές εκδόσεις 2014, διερευνά τους λόγους μετάλλαξης της αριστεράς σε οικονομικό, πολιτικό και πολιτισμικό φιλελευθερισμό ως αποτέλεσμα εκτός των άλλων της θρησκευτικής της πίστης στην πρόοδο, η οποία είναι κληρονομιά του διαφωτιστικού προτάγματος. Επειδή στον πυρήνα του διαφωτιστικού μηνύματος βρίσκεται η κουλτούρα του εγωισμού, το αυτοαναφορικό άτομο, αναρωτιέται ο Μισεά μήπως πρέπει να στοχαστούμε με τον διαφωτισμό εναντίον του διαφωτισμού.

6 ΧΡΟΝΙΑ ΜΜΗΜΟΝΙΩΝ - ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ;

-  Ξεκινώντας από το τέλος...

Παρουσίαση της εκδήλωσης - συζήτησης που οργάνωσε ο ΠΟΔΟΝΙΦΤΗΣ με θέμα «6 χρόνια Μνημονίων - Και τώρα;», την Δευτέρα 7 Μάρτη  στο καφενείο του Μπούρχα  (Ν. Ιωνία) με ομιλητές τον ΣΤΑΥΡΟ ΣΤΑΥΡΊΔΗ την ΒΙΚΥ ΣΚΟΥΜΠΗ και τον ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΣΕΦΕΡΙΑΔΗ.

Πέμπτη 10/03 στο Αλκυονίς

1.  18:00 Προβολή δύο ντοκιμαντέρ:
«Η κραυγή του Φαγιού Ουτζμού» / «The call of Fayu Ujmu»
«Μιλώντας με τα ψάρια και τα πουλιά»/ «Talking with Fish and Birds»
Γλώσσα Ισπανικά με Αγγλικούς και Ελληνικούς Υπότιτλους
Είσοδος Δωρεάν
Θα προλογίσει η κ Σουσάνα Βάσκες-Αλβεάρ, Πρόξενος της Δημοκρατίας του Εκουαδόρ παρουσία του σκηνοθέτη της ταινίας.

I Forgot My Phone

Λαγκάρντ: Η αύξηση του προσδόκιμου ζωής απειλεί τους προϋπολογισμούς των χωρών

Η διευθύντρια του ΔΝΤ είπε κατά τη διάρκεια ομιλίας της στο ΜΙΤ ότι η αύξηση του μέσου όρου ζωής των πολιτών θα έχει δραματικό αντίκτυπο στις ολοένα και αυξανόμενες ανάγκες των ασφαλιστικών ταμείων, ενώ τόνισε ότι οι κυβερνήσεις πρέπει να αυξήσουν και τους φόρους κατανάλωσης.

Οικογενειακές υποθέσεις: ΤΟ BREXIT ΩΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΔΥΟ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΩΝ

. Και μπορεί ο Μάο να θεωρούσε ότι η μεγάλη αναταραχή είναι μια ωραία κατάσταση, αλλά το θεωρούσε γιατί ήξερε ότι μπορεί να παρέμβει αποφασιστικά στο χάος και να δημιουργήσει μια νέα τάξη, ευνοϊκή για τα πολιτικά του σχέδια. Στην παρούσα φάση, λαμβάνοντας υπόψη τον συγκεκριμένο συσχετισμό ταξικών και πολιτικών δυνάμεων, μου φαίνεται απίθανο η επικράτηση χάους να σημάνει την βελτίωση της θέσης των δυνάμεων της εργασίας.

Αναδημοσίευση από το k-lab

της Ντίνας Τζουβάλα

Ας ξεκινήσουμε με ένα γκραμσιανό κλισέ: ζούμε στην εποχή των τεράτων. Παρόλο που η αποστροφή χρησιμοποιείται συχνά και με ελαφρότητα, είναι μάλλον η καλύτερη περιγραφή του δημοψηφίσματος του Ηνωμένου Βασιλείου (ΗΒ) για την παραμονή ή όχι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το οποίο είναι προγραμματισμένο για τις 23 Ιουνίου.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Για διαφορετικούς λόγους που σχετίζονται τόσο με τον μεταπολεμικό Κευνσιανισμό του ΗΒ όσο και με την πρόσδεση της χώρας στις ΗΠΑ και την ανάπτυξη ενός διαφορετικού δόγματος ασφάλειας απέναντι στην ΕΣΣΔ, αλλά και την αργή συνειδητοποίηση του τέλους της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και με την πολιτισμική απόσταση από την ‘Ευρώπη’ (στο ΗΒ ‘Ευρώπη’ σημαίνει γενικά ‘ηπειρωτική Ευρώπη'), το ΗΒ δεν ανήκε στις χώρες που ίδρυσαν την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα και την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. Μάλιστα, λόγω αλλεπάλληλων βέτο της Γαλλίας, το ΗΒ έγινε μέλος της ΕΟΚ μόλις το 1973. Έτσι μια σειρά εξελίξεων για τον Βρετανικό καπιταλισμό συνέβησαν σχετικά ανεξάρτητα από τις πολιτικές της ΕΟΚ. Ίσως το πιο σημαντικό - και παραγνωρισμένο - γεγονός υπήρξε η ‘κρίση της στερλίνας’ το 1976, η οποία ήταν απότοκο της πετρελαϊκής κρίσης του 1973. Η κρίση οδήγησε στην ήττα της αριστερής πτέρυγας του Εργατικού Κόμματος και σε ένα δάνειο ύψους 4 δισεκατομμυρίων από το ΔΝΤ. Μάλιστα, αυτή ήταν η πρώτη περίπτωση (αρκετά πριν την κρίση χρέους στην Λατινική Αμερική του '80), όπου το ΔΝΤ έθεσε αυστηρά προαπαιτούμενα δημοσιονομικής πειθαρχίας για την παροχή δανείων. Αυτή η παρέμβαση έθεσε τις βάσεις τόσο για τον μετέπειτα ρόλο του ΔΝΤ στη νεοφιλελεύθερη αναδιάρθρωση του παγκόσμιου καπιταλισμού, όσο και για την εκλογή της Μάργκαρετ Θάτσερ στην πρωθυπουργία του ΗΒ.

Ευρωβουλευτές της Αριστεράς και των Πρασίνων στηρίζουν την Επιτροπή Αλήθειας για το Χρέος

Αναδημοσίευση από το contra-xreos.gr
Ανταπόκριση από τις Βρυξέλλες του Μωυσή Λίτση

νέο ξεκίνημα για την Επιτροπή, με μετατροπή της σε Σωματείο και εκπόνηση έκθεσης για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα

Δεκατρείς Ευρωβουλευτές της Αριστεράς και των Πρασίνων υπέγραψαν στις Βρυξέλλες κείμενο στήριξης στη συνέχιση του έργου της Επιτροπής Αλήθειας για το Ελληνικό Δημόσιο Χρέος, που είχε συστήσει πέρυσι η πρώην πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Η υπογραφή του κειμένου έγινε με αφορμή εκδήλωση της Ομάδας της Ευρωπαϊκής Αριστεράς(GUE/NLG)  στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την οποία παρακολούθησαν περισσότερα από 120 άτομα και στην οποία παρουσιάστηκε το μέχρι στιγμής έργο της Επιτροπής. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο συντονιστής του έργου της Επιτροπής Αλήθειας Ερίκ Τουσέν, ο οποίος ήταν ομιλητής στο ένα από τα δύο πάνελ της ημερίδας, «σπανίως έχω δει τόσο γεμάτη την αίθουσα αυτή».

Το κείμενο στήριξης στην Ελληνική Επιτροπή Αλήθειας για το Δημόσιο Χρέος υπογράφουν οι Έλληνες ευρωβουλευτές, Σοφία Σακοράφα (έχει ανεξαρτητοποιηθεί μετά την πρόσφατη διαφωνία της για τη συνθηκολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ),  Νίκος Χουντής (Λαϊκή Ενότητα), Κωνσταντίνα Κούνεβα (ΣΥΡΙΖΑ), ο Jean Luc Melenchon  από το Μέτωπο της Αριστεράς στη Γαλλία, η Eva Joly από το κόμμα των Πρασίνων, η Barbara Spinelli και η Eleonora Forenza οι οποίες εξελέγησαν με τη Λίστα Τσίπρα στην Ιταλία,, ο Fabio De Masi από το Κόμμα της Αριστεράς (Die Linke)  της Γερμανίας, η  Marina Albiol από την Ενωμένη Αριστερά της Ισπανίας (Izquierda Unida), οι  Miguel Urban και η Lola Sanchez από τους Podemos (Ισπανία), η Malin Bjork από το Κόμμα της Αριστεράς (Vänsterpartiet) της Σουηδίας και η Marie Christine Vergiat από το Μέτωπο της Αριστεράς της Γαλλίας.

Ένα spot που λογόκρινε η ΕΡΤ

περισσότερα εδώ:

Η ΕΡΤ λογοκρίνει διαφήμιση του UNFOLLOW

Ελευθερώνεται η καλλιέργια κλωστικής κάναβης στην Ελλάδα

Hμερίδα στο Ευρωκοινοβούλιο στις Βρυξέλλες διοργάνωσε ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Στέλιος Κούλογλου για την κλωστική και ιατρική κάνναβη. Η «ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ» δεν συμμετείχε βέβαια στην εκδήλωση και δεν έχει πάρει θέση για το θέμα, τόσο σήμερα που είναι εκτός κοινοβουλίου, όσο και όταν ήταν στην κυβέρνηση, όπου στον τομέα των κυβερνητικών ευθυνών του Π. Λαφαζάνη ήταν η αρμοδιότητα της έκδοσης της σχετικής υπουργικής απόφασης. Σήμερα η ΛΑΕ ασχολείται με σοβαρά ζητήματα που αφορούν στον αντικαπιταλιστικό και αντιιμπεριαλιστικό προσανατολισμό της και δεν μπορεί να διαθέσει τις δυνάμεις της σε  ζητήματα που είναι αμφιβόλου χρησιμότητας σε αυτόν τον αντικαπιταλιστικό αγώνα,  στον οποίο συγκεντρώνει όλες τις δυνάμεις της....

Τρίβουν τα χέρια τους στην Κουμουνδούρου για την πορεία της «ΛΑΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ»...

(;ένα κείμενο του Δ. Μπελαντή που το αγάπησε η ...«αυγή» )

Ένα από τα ελάχιστα πράγματα που θεωρεί η κυβέρνηση ότι δεν μπορούν να αποτελέσουν απειλή απέναντί της είναι οι πολιτικές πρωτοβουλίες της «ΛΑΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ». Τα επιτελεία της ΛΑΕ κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να δημιουργήσουν αυτή την εικόνα. Παραθέτουμε μερικά δείγματα αυτής της κατάστασης:

Ελένη Πορτάλιου: ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝΤΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΑ ΝΙΑΤΑ

η ομιλία της Ελένη Πορτάλιου 

στην πολιτική εκδήλωση  "Τι αριστερά χρειαζόμαστε";

που οργάνωσε το  ΚΟΚΚΙΝΟ ΔΙΚΤΥΟ, Δευτέρα 29/2 στην ΕΣΗΕΑ

Οι συνομιλητές/συνομιλήτριες του σημερινού πάνελ αποτυπώνουν συγκροτημένες ομαδοποιήσεις της αριστεράς που απέμεινε μετά τη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ των αντιμνημονιακών διακηρύξεων σε κόμμα εφαρμογής του τρίτου μνημονίου. Βεβαίως είναι και οι σύντροφοι από δύο οργανώσεις, οι οποίες μετείχαν πριν στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Με λίγα λόγια, όλοι εμείς είμαστε τμήματα της αριστεράς που ηττήθηκε, αλλά αυτή η ήττα δεν είναι καθόλου ηρωϊκή. Με διαφορετικούς όρους και σε διαφορετικό βαθμό, αντιστοιχεί στον καθένα και την καθεμία, πρωτίστως στις οργανωμένες ομάδες, ένα μέρος ευθύνης γι’ αυτό που συνέβη μπροστά στα μάτια μας. Μάτια που δεν ήθελαν να βλέπουν, δεν έβλεπαν, δεν βλέπουν ακόμα ;

Το σημερινό πάνελ απεικονίζει, επίσης, ομαδοποιήσεις που με διαφορετικό βαθμό εμπλοκής - από πλήρη συμμετοχή έως συνεργασία - κινούνται εντός ή εκτός ή εντός/εκτός της Λαϊκής Ενότητας, η οποία όμως, θα το πω εξαρχής, έχει σχεδόν ταυτιστεί de facto με το Αριστερό Ρεύμα. Μιλώ για τις διαδικασίες, τις ιδέες, τις αντιλήψεις, τη δημόσια εικόνα, τις πολιτικές εκπροσωπήσεις, τη θεωρητική παιδεία.

Που βαδίζουμε όλοι εμείς, αναλαμβάνοντας κατά δήλωση μας υποθέσεις της αριστεράς η οποία παγκόσμια έχει συνθλιβεί και στη χώρα μας βρίσκεται μπροστά στην αχαρτογράφητη κοινωνική επικράτεια μιας μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας, που έχει χάσει το έδαφος κάτω απ’ τα πόδια της και μετρά τη ζωή της «με το κουταλάκι του καφέ» ;

Για την Αριστερά που χρειαζόμασταν ...χθες

Η παράφραση του τίτλου της εκδήλωσης «Για την Αριστερά που χρειαζόμαστε άμεσα» του Κόκκινου Δικτύου (ΚΔ) - που πραγματοποιήθηκε χθες (29/2) στην αίθουσα εκδηλώσεων της ΕΣΗΕΑ με μεγάλη συμμετοχή κόσμου - εκφράζει την γενική εικόνα που αποκομίσαμε από τις τοποθετήσεις των ομιλητών που εκφωνήθηκαν εκεί. Παρ' όλα αυτά, θα  πρέπει να επισημάνουμε ότι η πρωτοβουλία του «Κόκκινου Δικτύου» είναι θετική, γιατί τουλάχιστον "ανοίγει" θέματα προς συζήτηση μέσα από δημόσιο διάλογο, σε σχέση άλλες πολιτικές ομαδοποιήσεις εντός της «Λαϊκής Ενότητας» που παραμένουν επιφυλακτικές ή αναμένουν ακόμα να «ωριμάσουν οι συνθήκες". Αυτή η συζήτηση  θα έπρεπε να είχε ήδη ξεκινήσει την επόμενη μέρα των εκλογών...

Η εκδήλωση ήταν μια παράθεση απόψεων οργανωμένων δυνάμεων που συγκροτούν ή συνεργάζονται με την ΛΑΕ. Οι απόψεις αυτές, αν και ήταν διατυπωμένες με καθαρό τρόπο - επειδή πλέον η εκφορά του λόγου δεν προσαρμόζεται στις ανάγκες μιας σκληρής εσωκομματικής διαπάλης ( είτε εντός του ΣΥΡΙΖΑ, είτε ή εντός της ΑΝΤΑΡΣΥΑ) - δεν εμπεριέχουν “τομές” που καταγράφουν κάτι το καινούργιο. Δεν βρεθήκαμε - ούτε το αναμέναμε εξάλλου - μπροστά σε μια “παρθενογέννεση”,  αλλά μπροστά στην συνέχεια μιας ιστορικότητας στην οποία κυριαρχούν οι όροι αναπαραγωγής απέναντι στους όρους μετασχηματισμού της. Απ' αυτή την σκοπιά, θα θέλαμε να τονίσουμε ότι η αυτοκριτική τοποθέτηση του Τάσου Κορωνάκη εμπεριέχει κάποια  στοιχεία μιας τέτοιας τομής, σε αντίθεση με τις τοποθετήσεις κάποιων άλλων ομιλητών που κινήθηκαν στην κατεύθυνση ότι «εμείς τα λέγαμε» και τώρα επιβεβαιωθήκαμε...