Χειρότεροι από Ζώα

Αφιερωμένο στον Άνθιμο, τον mister "χειρότεροι από τα ζώα " μέσα από το blog του Fuzzy Burlesque. Καλές βουτιές μητροπολίτη, και πιο κάτω, σε παίρνει..

...Ούτε είδε ούτε άκουσε ούτε έμαθε πως ο μοναδικός του επιτάφιος ήταν μια επιστολή του επισκόπου του Ίβα Όα στους ανωτέρους του, την οποία, όταν πέρασαν τα χρόνια και ο Κοκέ (Γκογκέν) ήταν πλέον διάσημος, τον εγκωμίαζαν και τον μελετούσαν, και τους πίνακες του τους διεκδικούσαν συλλέκτες και μουσεία σε ολόκληρο τον κόσμο, όλοι οι βιογράφοι του θα παρέθεταν ως σύμβολο του πόσο άδικη είναι μερικές φορές η μοίρα με τους καλλιτέχνες που ονειρεύονται να βρουν τον Παράδεισο πάνω σε τούτη την επίγεια κοιλάδα των δακρύων: " Το μοναδικό αξιοσημείωτο που συνέβη τελευταία σε αυτό το νησί ήταν ο αιφνίδιος θάνατος ενός ατόμου ονόματι Πολ Γκογκέν, ενός καλλιτέχνη που έχαιρε εκτίμησης αλλά ήταν εχθρός του Θεού και όλων όσα είναι ευπρεπή πάνω σε αυτή τη γη".

Μάριο Βάργκας Λιόσα , τελευταία παράγραφος, "Ο παράδεισος στην άλλη γωνία"

Master colours.

Ο Paul Gauguin παράτησε στα 40 του μια πετυχημένη καριέρα τραπεζίτη, μια γυναίκα Δανέζα και πέντε παιδιά, και το βαλε μπρος να γίνει μεγάλος ζωγράφος, και άρχισε να ξηλώνεται προσωπικά, οικονομικά, κοινωνικά για να μπορέσει να φτάσει το ιδανικό της τέχνης που τον καλούσε. Σιχαμένος από την αστική ζωή της Γαλλίας, πηγαίνει στο Pont Aven ένα χωριό της Βρετάνης που ακόμα δεν είχε "μολυνθεί" από τους μπουρζουάδες, οι άνθρωποι ήταν απλοί, φτωχοί και θρήσκοι. Φεύγει από κει, ταξιδεύει, σύντομη στάση στην Arles με τον τρελλό Ολλανδό, έχουν βασικές διαφωνίες σε γούστα, χρώματα, συνθέσεις και νοήματα, μόλις κόβει το αυτί του ο τελευταίος σηκώνεται και φεύγει κατευθείαν, από τότε δεν ξαναβλέπονται...παίρνει τους δρόμους πάλι, ταξιδεύει σε διάφορα πλοία για τον Παναμά και τη Μαρτινίκα, γυρίζει στο Παρίσι, πνίγεται και φεύγει για την Ταϊτή, αποικία σχετικά νέα της Γαλλίας σε άλλες θάλασσες. Καυγατζής, ερωτύλος, κολλάει σύφιλη, αντιφατικός, ψάχνει μια καθαρότητα πέρα από όλο το Ευρωπαϊκό μίασμα τόσων αιώνων αστικού και χριστιανικού πολιτισμού. Οι υπόλοιποι άποικοι τον μισούνε που δε ζει σαν Ευρωπαίος αλλά σε καλύβες με Ταϊτινές, ζωγραφίζει. Κουράζεται και εκεί, η σύφιλη του χει ρημάξει τα πόδια, το αλκοόλ και το λάβδανο το μυαλό, και φεύγει ακόμα μακρύτερα στις νήσους Μαρκέσας όπου και πεθαίνει μετά από λίγα χρόνια, τον βρίσκει χαμογελαστό στο κρεβάτι το αγόρι που τον φροντίζει, μόνος και ξεχασμένος απ'όλους. Απατηλή, αδέξια συμπύκνωση μιας ζωής σε δέκα αράδες, έτσι για τη συνοδεία του κυρίως πιάτου, του χρώματος.

Moved by a song

Down tempo άσμα, ηλεκτρονικό, κάτι σαν Κέλτικη γκάϊντα στην εισαγωγή, θλίψη καμμία, ήπια περάσματα κρίσιμα πάνω στα λόγια, λίγο ράθυμο λίγο επικό σαν εμβατήριο μα καθόλου μινόρε. Το εμβατήριο της επίγνωσης της δημιουργού. Η νίκη της στον πόνο.
Σηκώνομαι από το κρεβάτι ξημερώματα, να γράψω αυτά τα λόγια γιατί με καίνε, θα είναι αδύνατον να κοιμηθώ αν δεν τα γράψω προσπαθώντας να στραγγίξω την κρυφή τους σημασία, είναι δική τους αυτούσια? έχουν κάτι να μου πουν ή ο πυρετός μου συντονίζεται, άτυπη υστερία δική μου? Τα πίνω σαν φάρμακο, τα γράφω σαν θεραπεία. Αυτά τα λόγια, αυτή η φωνή που μεγάλωσε, το ξέρει , και δεν τη νοιάζει, είναι η μάγισσα της αρχαίας φυλής πια.

"Μπήκε η Άνοιξη
Τα λουλούδια ανθίζουν
τα φώτα της γιορτής διασχίζουν την ερημιά μου
που δεν είναι βρεγμένο ρούχο
ούτε σκισμένο πέπλο
είναι η σάρκα μου......

Έρπει στον αιχμηρό πλανήτη
με όραση χαώδη
με ήχο, αλύχτισμα πεινασμένης αγέλης

-Που πηγαίνεις?
Ρώτησε ο Θεός...
ΕΝΩ ΗΞΕΡΕ .."

............καιρό είχε κάτι να με καθυσηχάσει τόσο για την πορεία της ζωής μου, όσο αυτό το "ενώ ήξερε" της Λένας Πλάτωνος. Αναρωτιέμαι τι κόστος είχε αυτό, γι'αυτήν , για να το γράψει...

Ισότης για Όλους

Στην Ελλάδα οι γκέι, οι λεσβίες και οι τρανσέξουαλ γνωρίζουν από διακρίσεις. Τις αντιμετωπίζουν καθημερινά στην οικογένεια, την κοινωνική ζωή και τον επαγγελματικό στίβο.

Καμιά φορά όμως φτάνει μια σταγόνα για να ξεχειλίσει το ποτήρι.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου το Υπουργείο Δικαιοσύνης ετοιμάζεται να καθιερώσει ένα "συμβόλαιο συμβίωσης" ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για τα ετερόφυλα ζευγάρια. Δεν θεωρούμε ότι ένα απλό "συμβόλαιο" μπορεί να λύσει τα ζητήματα των ζευγαριών ίδιου φύλου, ούτε να εξασφαλίσει την ισότιμη μεταχείρισή τους. Πιστεύουμε όμως ότι η προτεινόμενη διάκριση είναι κατάφωρα αντίθετη τόσο με το ελληνικό Σύνταγμα όσο και με τις ευρωπαϊκές συνθήκες για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Πόσο μάλλον όταν 18 ευρωπαϊκές χώρες ήδη παρέχουν νομική κατοχύρωση στα ζευγάρια ίδιου φύλου.

Σκοπός αυτής της πρωτοβουλίας είναι να ενημερωθούν σχετικά οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, οι οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιστοσελίδες και ιστολόγια σε όλο τον κόσμο. Αυτό που ζητάμε είναι ίσα δικαιώματα για όλους. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.

Αυτή τη φορά δεν θα μείνουμε σιωπηλοί. Αυτή τη φορά δεν θα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια.

ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΠΛΟΓΚΕΡ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ


In Greece gays, lesbians and transexuals know about discrimination. They face it daily from their families, in their social lives and in the professional field.

But sometimes, all it takes is a single straw to break the camel's back.

According to press reports, the greek government is preparing to introduce a domestic partnership "contract" EXCLUSIVELY for unmarried heterosexual couples. We do not believe that a mere "contract" can resolve the issues same-sex couples face or ensure their fair treatment under the law. However this discriminatory proposal is a direct contravention of the greek Constitution, as well as european human rights treaties. Especially since same-sex couples already enjoy legal rights in 18 european nations.

The aim of this intervention is to make sure that european institutions, human rights organisations, websites and weblogs from around the world learn about these proposals. What we ask for is equal rights for all. Nothing more and nothing less.

This time around we will not sit idly by. This time around we will not keep silent.

GREEK BLOGGERS AGAINST DISCRIMINATION

Στην πρωτουβουλία ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΠΛΟΓΚΕΡ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΝ συμμετέχουν το εξής ιστολόγια:

http://alloparmenos.blogspot.com/
http://alximist.blogspot.com/
http://aphroditescomments.blogspot.com/
http://apsoy.blogspot.com/
http://billzk.blogspot.com/
http://celsius33.blogspot.com/
http://changegreecenow.blogspot.com/
http://cookiebashing.blogspot.com/
http://darkenlight.wordpress.com/
http://dreamsgr.blogspot.com/
http://hotel-iris.blogspot.com/
http://enteka.blogspot.com/
http://erisabetsu.blogspot.com/
http://equilibrium-chaos.blogspot.com/
http://etalon-etalon.blogspot.com/
http://ethanandthecity.wordpress.com/
http://hfaistiwnas.blogspot.com/
http://elementstv.blogspot.com/
http://www.folkefiende.blogspot.com/
http://freedomisland.wordpress.com/
http://www.gaynewsingreek.blogspot.com/
http://www.gayrightsgreece.blogspot.com/
http://giaskepsou.blogspot.com/
http://gordongr.blogspot.com/
http://www.greek-lolita.blogspot.com/
http://gsus-saved.blogspot.com/
http://isimeria.blogspot.com/
http://istherelifeafterbirth.blogspot.com/
http://keen-on-boys.blogspot.com/
http://kousouri.blogspot.com/
http://www.lastnightidreamtthatsomebodylovedme.com/
http://mahler76.blogspot.com/
http://my-greece.blogspot.com/
http://www.nanakos.blogspot.com/
http://www.naterradosdeuses.blogspot.com/
http://naytilostoydiadiktyoy.blogspot.com/
http://neverlandean.blogspot.com/
http://nocturnegr.blogspot.com/
http://novideodoni.wordpress.com/
http://novito.blogspot.com/
http://paolofuego.blogspot.com/
http://poontangdee.wordpress.com/
http://povofag.blogspot.com/
http://raresteak.wordpress.com/
http://revqueer.blogspot.com/
http://sensualmonk.blogspot.com/
http://thebsouth.blogspot.com/
http://the-hourglass-of-life.blogspot.com/
http://themotorcycleboy.blogspot.com/
http://thesparrow.wordpress.com/
http://the-wrong-guy.blogspot.com/
http://www.toksilotisarkoudas.blogspot.com/
http://tobriki.blogspot.com/
http://toumanidis.blogspot.com/
http://u-blogme.blogspot.com/
http://www.umhomemgrego.blogspot.com/
http://www.unamiradagay.blogspot.com/
http://xomeritis.blogspot.com/

Ο μέσος Έλληνας

Άκουσα προχτές σε ένα κανάλι τοπικό της Θράκης το δήμαρχο Αλεξανδρούπολης να σχολιάζει το θέμα της απεργίας των σκουπιδιάρηδων (υπαλλήλων καθαριότητας plus chic) και να λέει εισαγωγικά ότι η Αλεξανδρούπολη είναι μια σύγχρονη Ευρωπαϊκή πόλη, και μου ρθε να τραβήξω τα μαλλιά μου. Το παράδειγμα της Αλεξανδρούπολης είναι αυτό της μέσης ελληνική πόλης, και του δημάρχου της αυτό του μέσου κομψευόμενου, ναρκισσευόμενου τοπικού άρχοντα που επειδή έχει ακόμα τριώροφα στην επικράτεια του και όχι οχταώροφα και μια άπλα που δε μοιάζει με Αθήνα θεωρεί ότι κάνει και το τέλειο θεάρεστο έργο, μεσσίας μέσα στα λοιπά ζωντανά-δημότες (εμάς δηλαδή).

Η πόλη δεν έχει ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ κάδο ανακύκλωσης, επίσης ναρκισσιστικά και ζώντας σε ένα πλανήτη που γυρίζει γύρω από τα προϊόντα μας, τα πετάμε όλα έτσι, χαρτιά, κουτιά όλα.

Η πόλη δεν έχει ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ ποδηλατόδρομο. Ενώ είναι επίπεδη, έχει παράλια ζώνη η οποία είναι και το μεγάλο της ατού σαν ποιότητα ζωής, κανείς δεν έχει ακόμη σκεφτεί να δώσει δυό μέτρα γης και να φτιάξει ένα δίκτυο δυό καθέτων δρόμων που τόσο είναι πια το κέντρο της πόλης, και να ενισχύσει τη χρήση ποδηλάτου. Κάτι παπούδες μόνο βλέπεις να τσουλάνε μέσα στο δρόμο και τους χαίρεσαι, βγαλμένοι από άλλες εποχές. Ως εκ τούτου η πόλη ακολουθεί το μοντέλο της Αθήνας, με κυκλοφοριακό στο κέντρο της τις ώρες αιχμής, και παντελή έλλειψη θέσεων πάρκινγκ, μιας και ο (μέσος) Έλληνας και για τσιγάρα να βγει θα πάρει το αμάξι του.

Για να πετάξεις Αλεξανδρούπολη μέχρι πέρυσι έβρισκες και φτηνά εισητήρια με την Aegean κυρίως, τελευταία και οι δυο εταιρίες έχουν γίνει πανάκριβες και πάνε χέρι χέρι οι τιμές, ανεβασμένες, ένα νέο ολιγοπώλιο σαν το γαλα που πίνουμε. Σύμπτωση τιμών μέχρι και στο ευρώ. Βέβαια με τα ίδια χρήματα πετάς Μαδρίτη, Βερολίνο, Ρώμη, εδώ όμως ούτε μέχρι Πάρο θα σε πάει το αεροπλάνο, θα σ' αφήσει στη μέση της θάλασσας, για Έβρο ακόμα περισσότερο.

Υπάρχει βιολογικός καθαρισμός στην πόλη αυτό είναι το μόνο αισιόδοξο εδώ και χρόνια, μακάρι να λειτουργεί σωστά.

Στη δυτική έξοδο της πόλης προς ένα παραθαλάσσιο χωριό τη Μάκρη ένας δρόμος 7 χιλιομέτρων που λειτουργεί σαν εθνική οδός τώρα πιο ελαφρά μετά την παράδοση της Εγνατίας λίγο βορειότερα, συναντάς ένα εξαιρετικό τοπίο δίπλα στη θάλασσα με ελαιώνες, το πιο βορινό σημείο στην Ελλάδα που φύεται η ελιά και βγάζει ένα υπέροχο έντονο πικρίζον λάδι από το τοπικό ελαιοτριβείο, πολλές από αυτές είναι βιολογικές. Εκεί είναι οι καλύτερες παραλίες, τα καλύτερα εξοχικά, μικρά λιμανάκια, βράχια, ένας μικρός παράδεισος. Αυτά τα χιλιόμετρα στη Νότια Γαλλία ή στην Ιταλία θα ήταν μια έξοχη αγροτουριστική εκδρομή, με ποδήλατα, περιπάτους, δρομάκια για ήπια πράγματα, ήρεμα. Στις ελληνικές πόλεις αυτοί οι δρόμοι είναι καρμανιόλες, και αν σε δουν να κάνεις ποδήλατο σου κορνάρουν κιόλας άσε που πραγματικά κινδυνεύεις.

Απλά πράγματα, απλές λογικές, απλές ιδέες που τόσοι άνθρωποι τις σκεφτόμαστε και ο (πάντα μέσος) συμπολίτης μας μας περνάει για ζαβά όταν τις λες και περισσότερο αυτοί οι υποκριτές οι πολιτικάντηδες. Αυτή είναι η απορία μου εδώ που ζω, τι ετσί μέσος Έλληνας ρε παιδιά, ποιος είναι ο μέσος Έλληνας, ο Τατιάνος, ο μεσημεριανός, ο κοιλαράς, ο θεούσος, ο Μακεδόνας που κλαίει, ο αντιοικολόγος, ο υβρίζων , ποιος είναι επιτέλους ο συγκάτοικος μου, ο σύμβιος μου σ αυτή την πατρίδα. Αυτός είναι ο διπλανός μου??? Αλλά και γω μέσος Έλληνας δεν είμαι? Οι ορισμοί μέσος Έλληνας, Νεοέλληνας με συγχύζουν και μου προκαλούν μια αμηχανία όσο και αν τους χρησιμοποιώ καμμιά φορά, κυρίως γιατί απαξιώνει τον πραγματικό Μέσο Έλληνα ( άνθρωπος με ελπίδα, με φιλότιμο, δημιουργικός και χρήσιμος για αυτόν και τους οικείους του) γιατί ο μέσος έλληνας που μιλάμε δεν είναι ο μέσος έλληνας αλλά ένα φασόν κοπτοραπτικής από δημοσιογράφους και κατίνες. Ορισμοί που φέρνουν παραζάλη σε μια χώρα γεμάτη αντιφάσεις που η μεγαλύτερη παθογένεια της καταπως φαίνεται είναι η βαρεμάρα της για αλλαγές, ακόμα και να θάψει τα σκουπίδια της βαριέται...

Ξάνθη, Carnival 2008

Pause

Παίρνω μαζί μου τους Goldfrapp με τον καινούργιο τους δίσκο ενώ το A and E έχει κολλήσει σαν τσίχλα στο μυαλό μου, την K.D Lang με την αγροτική της φολκ του Watershed που θυμίζει Θρακική πεδιάδα :) (τρελλό τελείως), επίσης παίρνω και τη Μαρία Βουμβάκη που τώρα ανακάλυψα για κάποιο πέσιμο του θυμικού με τα λόγια των ποιητών που μελοποιεί, και θ ανηφορίσω στα πάτρια με ολίγον από καρναβάλι Ξάνθης . Καλές ημέρες να χουμε όλοι!!