Autor: Weronika Tomala
Wydawnictwo: Dla.czemu
Rok wydania: 2019
Liczba stron: 320
Ocena: 9/10
Opis z okładki: "Martę i Rabiha połączyła prawdziwa przyjaźń od dziecka. Są jak brat i siostra, jak papużki-nierozłączki, jak dwie połówki tego samego kamienia. Różni ich tylko jedno - w żyłach Rabiha płynie arabska krew. Choć wychował się w Polsce i czuje się prawdziwym Polakiem, nie jest akceptowany przez otoczenie ze względu na kolor skóry i egzotyczną urodę, którą odziedziczył po ojcu. Nieszczęśliwy splot wydarzeń sprawia, że ich wyjątkowa relacja urywa się, blednie, majaczy we wspomnieniach dorosłych już ludzi. Los bywa jednak przewrotny - Marta i Rabih spotykają się ponownie i to w okolicznościach, o których oboje chcieliby zapomnieć. Ona wiedzie poukładane, szczęśliwe życie, on za moment staje na ślubnym kobiercu. I świat staje na głowie. Czy w obliczu tłumionego przez lata gniewu i żalu potrafią odnaleźć dawnych siebie? Czy targani sprzecznymi emocjami wreszcie ujrzą to, przed czym tak zaciekle się bronią?"
Z twórczością Weroniki Tomali spotykam się po raz drugi. Muszę szczerze przyznać, że po raz drugi to spotkanie było bardzo owocne. Po raz kolejny zostałam bardzo miło zaskoczona, a powieść "Rabih, znaczy wiosna" dosłownie wbiła mnie w fotel. Jest to książka, która jest emocjonalną mieszanką wybuchową. To jedna z lepszy książek jaką miałam okazję w tym kończącym się roku przeczytać.
Rabih i Marta to najlepsi przyjaciele od dziecka. Ich przyjaźń jest na tyle silna, że wydawałaby się, że nic nie jest w stanie ich rozdzielić. Są dosłownie jak papużki nierozłączki. Jedyną cechą jaka ich różni to to, że Rabih w połowie jest Arabem. Dla nich osobiście ta różnica nie ma znaczenia. Jednak z roku na rok zauważają, że Rabih jest coraz gorzej traktowany i nie jest akceptowany przez otoczenie. Pewnego dnia ich przyjaźń urywa się, a Rabih wyjeżdża bez żadnej wiadomości. Marta jest załamana jednak zdaje sobie sprawę, że musi stanąć na nogi i ułożyć sobie życie bez przyjaciela przy boku. Jednak pewnego dnia przyjaciele zostają znów postawieni na swojej drodze. Czy wypowiedziane kiedyś słowa mogą zostać zapomniane? Czy tłumiony przez lata gniew nie stanie naszym bohaterom na drodze odbudowaniu dawnych reakcji?
Marta i Rabih to główni bohaterowie powieści "Rabih, znaczy wiosna". Do obojga bohaterów zapałałam wielką sympatią i bardzo ciężko było mi się z nimi rozstać. Marta to dziewczyna bardzo wrażliwa, uczuciowa. Rabih to jej jedyny przyjaciel. Bardzo ciężko jej jest odnaleźć się w środowisku rówieśników bez przyjaciela przy boku. Po jego utracie długo stara się stanąć na nogi. Rabih to chłopak, który ma bardzo skomplikowaną sytuację rodzinną. Jego matka to Polka, natomiast ojciec jest Arabem, który rządzi synem i żoną bardzo twardą ręką, a awantury w ich domu to codzienność. Chłopak nie raz był bity i poniżany przez ojca, przez co staje się zamknięty w sobie. Jak jego ojciec odchodzi od rodziny widać wielką różnicę w jego zachowaniu, jednak nie na długo. Brak akceptacji otoczenia sprawia, że chłopak czuje się bardzo nieswoje w Polsce, kraju, w którym wychowywał się od dziecka. Nasi główni bohaterowie to postaci, których nie da się nie lubić, dlatego rozstanie z nimi , przynajmniej dla mnie do przyjemnych nie należało.
Powieść "Rabih, znaczy wiosna" pokazuje, że słowa mogą ranić dużo bardziej niż czyny. To przez słowa przyjaźń głównych bohaterów się rozpadła. Jak już wyżej wspomniałam ta książka to istna bomba emocjonalna. W jednym momencie się uśmiechamy, za chwilę natomiast mamy łzy w oczach i ciężko nam pogodzić się z tym co się dzieje. Rozwój wydarzeń jest dynamiczny przez co czytając tę książkę nie ma czasu na nudę. Z każdą kolejną stroną zatracamy się w powieści coraz bardziej przez co bardzo ciężko się z nią rozstać. Język powieści jest bardzo prosty i zrozumiały. Jest to język stylizowany młodzieżowo, jednak tej powieści do grona młodzieżówek zaliczyć nie mogę. Ta książka zawiera w sobie bardzo głębokie przesłanie, które każdy powinien w niej odnaleźć. Mnie się to udało. Mam nadzieję, że i wam się uda.
Z całego serca polecam Wam powieść "Rabih, znaczy wiosna" autorstwa Weroniki Tomali. Obiecuję Wam, że na tej książce się nie zawiedziecie. Ta lektura zostanie w Waszej pamięci na długo. Nie będziecie żałować przeczytania tej książki i będzie ona budzić w Was zawsze pozytywne odczucia i emocje.
