[71] "Dziennik kata" - John Ellis

Autor: John Ellis

Wydawnictwo: Aktywa

Rok wydania: 2019

Liczba stron: 288

Ocena: 8/10

Opis z okładki: "Jak zachowywali się zabójcy w ostatnich godzinach i w ostatnich chwilach swojego życia, stojąc na szubienicy? Nikt nie znał odpowiedzi na to pytanie lepiej niż John Ellis, pełniący przez niemal ćwierć wieku obowiązki pierwszego kata Wielkiej Brytanii. Z jego relacji czytelnik dowiaduje się, jak omdlewającą Edith Thompson niesiono na szubienicę, jak doktor Crippen z uśmiechem maszerował na spotkanie stryczka, i jak William Palmer walczył zaciekle o życie w celi śmierci. I dlaczego młodociany Jack Griffiths popędził naprzeciw śmierci. Jedni ginęli jak bohaterowie, inni zaś jak tchórze... Kat John Ellis wykonał wyroki na dwustu trzech osobach i spisał kronikę ostatnich gestów wielu spośród tych, którzy przeszli przez jego ręce na finałowej prostej swej podróży ku wieczności".

Powiem Wam szczerze, że już dawno nie miałam do czynienia z tak wstrząsającą i poruszającą powieścią jaką jest "Dziennik kata" autorstwa Johna Ellisa. Książka ta jest zdecydowanie przeznaczona dla osób o mocnych nerwach. Opisane w tej lekturze historie wydarzyły się naprawdę. Ta książka to zarazem autobiografia kata Johna Ellisa.

John Ellis to mężczyzna, który pełnił obowiązki pierwszego kata Wielkiej Brytanii. Przez ponad ćwierć wieku miał okazje obserwować zachowania morderców idących na pewną śmierć. Ellis opowiada o tym jak ludzie zachowywali się chwilę przed nieuchronnym wyrokiem. Jedni szli pewnie, inni zaś omdlewali. Ten kat wykonał ponad dwieście wyroków, a w swoich kronikach opisał te historie, dzięki czemu dzisiaj mamy możliwość poznania najbardziej bohaterskich, czy też tchórzliwych postaci jakie chodziły po tym świecie.

Zabierając się za czytanie tej książki miałam pewne obawy. Szczególnie wobec samego Ellisa. Myślałam, że będzie to postać o kamiennym sercu. Osoba, która nie będzie miała w sobie krzty empatii i współczucia. Ale okazało się zupełnie inaczej. Kat John Ellis to postać, która posiada własną rodzinę, ma kochającą żonę i dzieci. Mimo, że początkowo jego żona nie akceptowała tego, że chciał zostać katem to po czasie zaczęła go wspierać. Ponadto Ellis miał w sobie pewną cechę, która była bardzo pomocna w wykonywaniu jego "zawodu". Mianowicie opracował metodę, która powodowała, że skazaniec umierał natychmiastowo. John ustalał długość sznura dla skazańca na podstawie jego wzrostu i wagi, często nie zwracając uwagi na wytyczne innych, a głównie dlatego, że więźniowie podczas pobytu w więzieniu albo przybierali na wadze, albo na niej tracili. Także Ellis dzięki swoim obserwacjom był w stanie "zaserwować" skazańcom natychmiastową, bezbolesną śmierć. Dzięki opracowanej metodzie John był bardzo ceniony w swoim fachu. Przez co miał okazję wieszać najbardziej znanych, na terenie Wielkiej Brytanii, morderców.

"Zawsze czułem, że żadna istota ludzka nie może zapłacić za swoją zbrodnię ceny większej niż poświęcenie życia. W moim przekonaniu humanitaryzm nakazywał, by oszczędzać nieszczęśnikom tyle zbytecznego bólu, ile było możliwe".

Po przeczytaniu tej książki czytelnik uświadamia sobie jaki to był ciężki zawód. Wydaje nam się, że to nic takiego, jednak czytając tą powieść okazuje się, że kat ponosił bardzo dużą odpowiedzialność za wykonywanie wyroku. John Ellis mimo, że był empatyczny to pociągając za dźwignię zachowywał pokerową twarz.

Czytając tę powieść ciężko nam to sobie wyobrazić, gdyż w dzisiejszych czasach kara śmierci jest rzadko spotykana, a jeżeli już to na pewno nie przez powieszenie.

Język książki jest prosty w zrozumieniu. Jednocześnie powieść jest napisana współczesnym językiem co bardzo ułatwia czytelnikowi zrozumienie tekstu. Dzięki tak prostemu językowi książkę czyta się bardzo szybko. Ponadto historie opisywane w tej lekturze są bardzo realistycznie opisywane przez co ta powieść jest jeszcze ciekawsza.

Jeżeli macie słabe nerwy, albo nie czujecie się na siłach na tego typu literaturę to nie sięgajcie po tę książkę. Natomiast jeżeli lubicie poczytać książki w takim klimacie to jak najbardziej tę powieść Wam polecam. Mimo, że poruszana jest tu trudna tematyka to lektura ta jest na tyle ciekawa, że ciężko przejść obok niej obojętnie.

Czytaj więcej »