Groothertog Georgi Aleksandrowitsj van Rusland
Hierdie naam is volgens die Oos-Slawiese gebruik; die patroniem is Aleksandrowitsj en die van is Romanof.
| Georgi Aleksandrowitsj | |
|---|---|
| Groothertog, Tsesarewitsj | |
 | |
| Huis | Romanof |
| Vader | Aleksander III van Rusland |
| Moeder | Prinses Dagmar van Denemarke |
| Gebore | 21 Mei [O.S. 9 Mei] 1871, Tsarskoje Selo, Russiese Ryk |
| Oorlede | 22 Junie [O.S. 10 Junie] 1899, Georgië, Russiese Ryk |
Groothertog Georgi Aleksandrowitsj (Russies: Георгий Александрович; 21 Mei [O.S. 9 Mei] 1871 – 22 Junie [O.S. 10 Junie] 1899) was die derde oudste seun van keiser Aleksander III van Rusland en sy vrou, prinses Dagmar van Denemarke. Hy was ’n groothertog en tsesarewitsj.
Lewe
[wysig | wysig bron]
Georgi is genoem na sy ma se ouer broer, koning George I van Griekeland.[1] Nes sy sibbes, is hy sonder luukses grootgemaak. Die gesin het meestal in die paleis by Gatsjina gewoon. Hy het twee ouer broers gehad: Nikolaas en Aleksander. Aleksander is op amper 11 maande oorlede.
Georgi is beskou as die slimste van Aleksander III se kinders. Hy het ook goed met ander oor die weg gekom, nes sy ma.[2] Georgi en Nikolaas het dieselfde onderwysers gehad, maar in aangrensende kamers studeer. Hulle onderwysers was vooraanstaande professore.
Albei broers het foutlose Engels gepraat en geskryf. Hulle het ook 'n liefde vir sport ontwikkel, veral skiet en hengel. Hulle het ook Frans vlot en Duits en Deens redelik goed gepraat.[2]
Dit het gelyk of ’n belowende loopbaan in die Russiese vloot op Georgi wag toe hy in 1890 tuberkulose kry.[3] Die keiser en keiserin het in dié jaar besluit om Georgi en Nikolaas op ’n nege maande lange reis na Japan te stuur. Hulle het gehoop die son en seelug sou Georgi goed doen. Die twee groothertoë het Gatsjina op 4 November 1890 verlaat. Hulle is eers na Athene, waar hul neef prins George van Griekeland by hulle aangesluit het. Van daar is hulle na Egipte en Bombaai. Van Bombaai af het Nikolaas vir sy ouers laat weet Georgi het probleme met sy been, en later het hulle gehoor hy sal moet terugkeer huis toe omdat hy koors het.[4] In werklikheid het Georgi akute brongitis gehad en hy is na Athene gestuur waar hy deur keiserlike dokters ondersoek sou word.
In November 1894 is keiser Aleksander III oorlede en Nikolaas het Nikolaas II van Rusland geword. Omdat Nikolaas nie toe kinders gehad het nie, het Georgi amptelik die tsesarewitsj, of troonopvolger, geword. Weens Georgi se swak gesondheid het hy na Likani in Georgië verhuis en kon hy nie sy pa se begrafnis bywoon nie.[5]
Hy het ook die doop van Nikolaas se oudste twee dogters, Olga en Tatjana, misgeloop. Kort ná die geboorte van Nikolaas se derde oudste dogter, Maria, in Junie 1899 het Georgi aan sy broer geskryf: "Ek is so hartseer dat ek nog nie jou dogters gesien en hulle leer ken het nie; maar wat kan ek doen! Dit beteken dis nie vir my beskore nie, en alles is die wil van God."[6]
In 1895, terwyl hy saam met sy ma op besoek aan Denemarke was om familie te besoek, het Georgi se toestand versleg. Hy moes in die bed bly totdat hy na Likani kon terugkeer.
Dood
[wysig | wysig bron]
Georgi is skielik op 9 Augustus 1899 in Likani dood; hy was 28 jaar oud. Hy was alleen uit op sy motorfiets en toe hy ná 'n paar uur nie terugkom nie, het sy bekommerde personeel 'n soektog gelas. Toe hulle hom opspoor, was dit te laat. ’n Vrou het hom langs die pad gekry terwyl hy op sy motorfietsrit was; bloed het uit sy mond geloop en hy het gesukkel om asem te kry. Sy het hom vasgehou totdat hy dood is.[7]
Die nuus het Nikolaas per telegram bereik en hy moes sy ma meedeel. Die familie was heeltemal platgeslaan – veral Nikolaas oor die heengaan van sy jonger broer en speelmaat uit sy kinderjare.[7]
Georgi is op 14 Julie 1899 in die Katedraal van Petrus en Paulus in Sint Petersburg begrawe, naby sy pa, Aleksander III. Tydens die diens het sy ma geen traan gestort nie, haar gesig was net die toonbeeld van lyding.
Toe die kis in die graftombe geplaas word, het Maria Fjodorowna met groot, onsiende oë na haar dogter Ksenia gekyk en kliphard gesê: "Kom ons gaan huis toe. Kom ons gaan huis toe; ek kan dit nie meer vat nie!" en sy het buitentoe gestorm. In die koets het sy lank gehuil terwyl sy Georgi se hoed, wat sy van die kis af geneem het, teen haar bors vasdruk.[8]
DNS-bewyse
[wysig | wysig bron]Dekades later is sy lyk in die Katedraal van Petrus en Paulus opgegrawe om DNS-monsters van sy oorskot te neem en die beendere van sy ouer broer, Nikolaas, te eien wat ná die Russiese Rewolusie saam met sy gesin vermoor is. Dit het ’n deurslag gegee in die eiening van die bene. Ná die tyd is hy weer begrawe, nie ver van die grafte van Nikolaas en sy gesin nie.[9]
Sien ook
[wysig | wysig bron]Verwysings
[wysig | wysig bron]Bronne
[wysig | wysig bron]- Hall, Coryne (1999). Little Mother of Russia - A Biography of Empress Marie Feodorovna. Londen: Shepheard-Walwyn Bpk. ISBN 978-0-85683-229-1.
- Lerche, Anna; Marcus Mandal (2003). A Royal Family : The Story Of Christian IX And His European Descendants. Egmont Lademann A/S Denmark. ISBN 87-15-10957-7.
- Maylunas, Andrei; Mironenko, Sergei (1997). A Lifelong Passion : Nicholas and Alexandra - Their Own Story. Londen: Phoenix. ISBN 0-7538-0044-6.
Skakels
[wysig | wysig bron]
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Groothertog Georgi Aleksandrowitsj van Rusland.
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
