… βουνίσια Καλοκαίρια !

Για το βουνό πηγαίνω κι ανεβαίνω κι ανεβαίνω.

Για το βουνό πηγαίνω και γελάω και τραγουδώ.

Τα δέντρα μου είναι φίλοι και το πράσινο τριφύλλι.

Τα δέντρα μου είναι φίλοι κι όλο πάω και τραγουδώ.

Δεν φοβάμαι το δρόμο πάω τον ήλιο να βρω.
Δεν φοβάμαι το δρόμο κι όλο πάω και τραγουδώ…!

Φίλοι μου καλό Αύγουστο
με την αγάπη μου.


foto by zafora

Προσμονές … σε χρώματα σέπιας !

Προσμονή, ελπίδα, κουράγιο…!
Όλο και κάποιος θα έρθει κι αυτό το καλοκαίρι
δεν μπορεί, έστω και για λίγο.

Παιδιά εγκόνια, συγγενείς
ή κάποια αγαπημένα πρόσωπα ,
που μένουν μακριά τους .

Δουλειά και προετοιμασία.
Κάτι πρέπει να τους φιλέψει, κάτι πρέπει να βρουν,
να τους ευχαριστήσει, μια και δεν έρχονται συχνά.
Ίσως κείνη η πίτα που αρέσει ή το γλυκό συκαλάκι,
με το κρύο νεράκι από το πηγάδι.

Πέπει να είναι έτοιμη και βιάζεται γιατί φτάνουν.

Όμως μπορεί και κανένας να μην έρθει, για κάποιους,
γιατί δεν υπάρχει κανένας …!

Μόνη κι αυτό το καλοκαίρι.
Ίσως το επόμενο που θα μπορέσουν…!
Βλέπεις η δουλειά, οι υποχρεώσεις, τα έξοδα,
ή ο ελάχιστος χρόνος που διαθέτουμε εμείς που ζούμε
στις σύνχρονες πόλεις .

Όμως του χρόνου θα είναι εκεί να μας περιμένει …!



Οι φωτογραφίες είναι
του Φώτη Καζαζή
( φωτογραφικές αφηγήσεις )

Θαλασσόκρινος, ή κρίνος της άμμου.

Θέλω να πω, απλά να πω,

ένα ΓΙΑΤΙ …!

Πρέπει όλοι μας να έχουμε δει

αυτόν το πανέμορφο κρίνο,

στην αμμουδιά, δίπλα στη θάλασσα,

ή εκεί που βάζουμε ανεξέλενκτα τις ομπρέλες ,

τις πολυθρόνες ή τις πετσέτες , για να απολαύσουμε

τον ήλιο του καλοκαιριού, πατώντας ή ξεριζώνοντας

αυτό το μοναδικό είδος κρίνου.

Ο κρίνος της θάλασσας

είναι το μοναδικό φυτό του γένους του

που υπάρχει στην Ελλάδα.


Λευκά μεγάλα λουλούδια σε μορφή μπουκέτου,

με μακρύ σωλήνα και με ένα μοναδικό

μεθυστικό άρωμα , κυρίως όταν βραδιάζει.

Ο βολβός έχει διάμετρο 10 εκ.

και ανθίζει κατά τον Αύγουστο με Σεπτέμβρη.

Η αύξηση του πληθυσμού το καλοκαίρι

με τους παραθεριστές, προκαλεί μεγάλο πρόβλημα

στην επιβίωσή του.

ΑΠΛΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΤΕ ΤΟΝ
όπου τον συναντήσετε, αυτό το Καλοκαίρι.


foto by zafora

Ο γνωστός άγνωστος του διπλανού !

Πάνε πέντε χρόνια που μένει εδώ.
Τέταρτος όροφος εξαόροφης πολυκατοικίας,

άνετο διαμέρισμα, δεν λεω, και με θέα .

Κάποια λουλούδια στη βεράντα,

το κλουβί με το καναρίνι

και δυο αναπαυτικές πολυθρόνες.

Είναι όμως ένα διαμέρισμα

στον τέταρτο, εξαόροφης πολυκατοικίας…!

Πόρτες πέντε στη σειρά και το ασανσέρ στη γωνία.
Ο ίδιος θόρυβος στο ανέβα κατέβα
και το σταμάτημα στον κάθε όροφο.

Έχει μάθει και τον ήχο που κάνουν οι πόρτες,
των διπλανών διαμερισμάτων ,
ακόμα και ποιες είναι.

Πάνε πέντε χρόνια…!

Συναντήσεις συνκατοίκων και ένα γεια ,
καλημέρα ή καληνύχτα σας, αυτό είναι όλο !
Ο καθένας στη δουλειά του, στην απομόνωση του
και στην εσωστρέφεια που δημιουργείται και υπάρχει
με τις σημερινές συνθήκες μιας μεγαλούπολης.

Από το μπαλκόνι τα έβλεπε όλα από ψηλά.
Καθόταν στην πολυθρόνα και έλεγε ότι χαλάρωνε.
Άκουγε και το καναρίνι, που αναζητούσε τη συντροφιά του .
Άραγε ποια η διαφορά ανάμεσά τους ;
Μήπως δεν ζούσαν και οι δυο
στο διαμέρισμα του πέμπτου ή καλύτερα
σε ένα από τα σύνχρονα ανθρώπινα κλουβιά !

Όσο για αυτόν, ήταν ένας γνωστός άγνωστος,
του διπλανού διαμερίσματος στον τέταρτο όροφο,
μιας εξαόροφης πολυκατοικίας ,

σε μια μεγαλούπολη.

Άραγε πόσοι από εμάς
είναι οι γνωστοί άγνωστοι του διπλανού !

Γιατί χάθηκαν όλες αυτές οι όμορφες γειτονιές,
με τις μονοκατοικίες και τους μπαξέδες ,
που μοσχομύριζαν γιασεμί, και αγιόκλημα .

Γιατί δεν είναι πια ο γείτονας του διπλανού,
ο γνωστός, ο επώνυμος και συνάμα ο φίλος ;

Αναρωτιέμαι γιατί τα έχουμε καταφέρει έτσι ;

Γιατί έχουμε δεχτεί τα κλουβιά μας ,
και το χειρότερο,
γιατί δημιουργούμε ακόμα περισσότερα;

Άραγε τι θα μπορούσε να γίνει έστω και αργά
και πως είναι δυνατόν να σταματήσει αυτό ;

--------------------------


Αφιερωμένο στο παλιό σπιτάκι,
στη γωνία της Κρεσταίνων,
που τόσα χρόνια έκλεβα γιασεμιά από την αυλή του,
και που σήμερα χάθηκε μαζί με τα γιασεμιά …!

foto by Ζαφορά