Ang kuwento ay tungkol sa mga langgam at ang kanilang pag-uugali. Binanggit na ang mga langgam ay maaaring may utak at may sariling lipunan gaya ng tao. Binigyang diin na maaaring matuto tayo sa pag-aaral sa mga langgam.
Ang kuwento ay tungkol sa mga langgam at ang kanilang pag-uugali. Binanggit na ang mga langgam ay maaaring may utak at may sariling lipunan gaya ng tao. Binigyang diin na maaaring matuto tayo sa pag-aaral sa mga langgam.
Ang kuwento ay tungkol sa mga langgam at ang kanilang pag-uugali. Binanggit na ang mga langgam ay maaaring may utak at may sariling lipunan gaya ng tao. Binigyang diin na maaaring matuto tayo sa pag-aaral sa mga langgam.
Ang kuwento ay tungkol sa mga langgam at ang kanilang pag-uugali. Binanggit na ang mga langgam ay maaaring may utak at may sariling lipunan gaya ng tao. Binigyang diin na maaaring matuto tayo sa pag-aaral sa mga langgam.
Download as PPTX, PDF, TXT or read online from Scribd
Download as pptx, pdf, or txt
You are on page 1of 28
LITERATURA NG
REHIYON II KALAGAYANG PANGKAPALIGIRAN
Ang Lambak ng Cagayan ay matatagpuan sa pinakadulong
hilagang- silangang Luzon. Angmga taga- rehiyong ito ay nagsasalita ng Ilokano, Itawis, Ibanag at Isinay. Masisipag ang mga mamayanan dito. Ginagamitnila ang kanilang ulo sa pagdadala ng kanilang ikabubuhay, ang kanilang pagsusunog. Sakulay ng kanilang balat ay mapaptunayan ang kanilang paglalagi sa bukid at iba’t iba pang maaring pagkakitaan. MGA TULA NG REHIYON II IVATAN MUYIN PARA NINU Kaninong mukha ang aking nasaslamin Sa maiinit na tubig na aking iinumin? Ayaw kong inumin ang aninong nakikita Kung ako’y mamatay ay huwag mo akong ililibing Sa krus ni San Felix ilibing mo ako Sa ilalim ng iyong mga daliri, para ako’y Maisubo mong kasabay ng iyong mga daliring iyong kakainin Para ako’y mainom mong kasama ng bawat tao Ng tubig ng iyong iinumin. DUMHEB AKO DUMANIS Itinatago ko aking mukha at umiiyak ng tuwing makita ko Ang aking mga kababata Lahat sila’y tumatangkad at mas malaki pa Sa mga halaman sa chipuhu at nunuk Subalit ako, ang kawawang ako, di man lang tumangkad Gaya ng damo sa pastulan Ngayon para akong ligaw Na kahoy na di man lang tinangkang hanapin Ng aking mga pinsan at ibalik sa tahanan. MEDIKO ni Benigno Ramos
May isang medikong matapos mamatay
Nagtangkang umakyat sa sangkalangitan, Siya, na sa lupa ay iginagalang, Walang salang doo’y may sadyang luklukan.
Yang kaluluwang ngayo’y naglalakad
Walang automobile at resetang hawak, Sa gitna ng ilang ay iiyak-iyak Na animo’y batang natyanak sa gubat. Nag-iisa siyang bumangon sa hukay At walang aliping sa kanya’y nagbantay Walang konsulteryong siksikan sa dalaw Walang telepono na nananawagan.
Walang tanging damit sa kanyang paglakad
Kung hindi ang lambong ng maputing ulap. Wala ni isa mang taong makausap, Ang lahat sa kanya ay kasindak-sindak. Tumuktok sa pinto, pagdatinh sa langit, “Huwag kang tumuloy!” ang sigaw ng tinig. “Sa bayan ng Diyos ay walang may sakit, Dito ay wala kang kwartang mahahaplit.” Benigno Pantaleon Ramos (1892-1946) Ipinanganak siya sa Taliptip, Bulakan, Bulacan noong 1892. Siya ay isang makata, mambibigkas, mamamahayag, mananalumpati,lider- rebelled, pulitiko. Siya din at tagapagsulong ng kasarinlan ng Pilipinas mula sa Estados Unidos. ANG DIYOS KO Ni Benigno Ramos Ang Diyos ko’y wala sa loob ng templo Ni sa mga pista’t ugong organo, Ni wala sa piling ng mga Obispo At ng magagara’t mayayamang tao.
Ang Diyos ko’y naro’n sa gitna ng bukid,
Sa laot ng parang, sa nayong tahimik, Naroon sa piling ng naghihinagpis At sa mga batang may pusong malinis. Naroo’t kapiling ng obrerong abang Di tinitilaan ng pawis sa mukha Naroon sa tabi ng abang matandang Namamatay- gtuom at lipos ng luha…
Naroon sa diwa ng nangasisikap
Magising ang baya’t magbagong- palad Naroon sa bibig ng katuwirang ganap Na di natatakot yumakap sa hirap Ang Diyos ko’y wala sa gitna ng aliw At di nakikita sa gitna ng ningning, Doon sa may lungkot, doon sa may lagim, Doon sa may habag- doon mo hanapin! ANG LOYALISTA Ni Reynaldo A. Duque PINANGANAK NOONG OCTOBER 29,1945 BAGANI UBBOG CANDON, ILOCOS SUR NAMATAY SIYA NOONG APRIL 8, 2013. SI REYNALDO A. DUQUE AY NAGTRABAHO BILANG MANAGING EDITOR NG LIWAYWAY NA MAGASIN. SIYA RIN ANG NAGING PRESIDENTE NG GUNGLO DAGITI MANNURAT NG ILOKANO (GUMIL) FILIPINAS. SIYA RIN AY NAGSUSULAT NG TULA, NOBELA, MAIKLING KWENTO NA NASA WIKANG ILOCANO, TAGALOG, AT INGLES. NAKAKUHA SI DUNQUE NG MAHIGIT 63 NA PARANGAL AT GAWAD SA WIKANG INGLES, ILOCANO AT TAGALOG. SA 63 NA PARANGAL NA YAN 8 ANG GALING SA DON CARLOS PALANCA MEMORIAL AWARDS SA ASPEKTONG PANITIKAN, 2 GALING SA PALIHANG AURELIO TOLENTINO AT 4 GALING SA GAWAD CCP SA PANITIKAN.
HALOS LAHAT NG KANYANG MGA NAISULAT NA.MAIKLING KWENTO AT NOBELA AY
NAILATHALA SA BANNAWAG, BISAYA, YUHUM, P.M NEWS, BALITA NG MAYNILA, AT SA IBA PANG MGA SIKAT NA MAGASIN. ANG LOYALISTA Ni Reynaldo A. Duque
Huwag , huwag kang nang mag- imberna
Sa gitna ng bunos ng ulan Malayo, malayo pa ang iyong lalakbayin Nakapinid na ang mga taberna Panaghoy mo’y di na alintana Dito, ipapako ka na nila At duduraan ka pa sa mukha! Huwag, huwag mong hintayin Na tumila pa ang bhos ng ulan Bagak na, bagak na ang hininga Ng kerwe ng sakbibi ng bakling sanga Hagkan mo ang dilim sa iyong palad Wala na trito ang kawaksi mong liyag Dito, wala nang samaritano Ng huhusgahan mga sugat mo! Huwag , huwag ka nang tumigil Sa gitna ng buhos ng ulan, Huwag, huwag ka nang marapa sa lansangan Daan mo’y dapat ding bagsakan ng ulan Ipagpatuloy ang paglalakbay Hayaan mo silang maghilik sa hukay Ditp, matindi ang mga bangungot Na gigisingin ng sigaw mong kurus! AWIT NG PAG – IBIG NG ISANG DALAGA (Ibanag) Hintayin mo ako, hintayin mo ako Doon kung sa’n sa namumtol ng puno Pumunta tayo doon at manguha ng dalandan Kakainin natin sa damuhan
Sa damuhan ng kinatitirikan ng ating mga bahay
Nanggagling ka sa kagubatan At hindi na nakauha ng anumang binhi Wala ka ring binhi para sa akin. BIUAG AT MALANA (Epiko ng Cagayn) Norma S. Miguel Purok ng Kanlurang Tuguegarao
Ang epiko ng Cagayan ay ang alamat ng dalawang
bundok na matatagpuan sa tabing ilog ng Matalag. Ito ay kwentong tanyag sa mga Ibanag at ito ay tungkol sa dalawang matikas na binate noong unang panahon- sina Biuag at Malana. Mga Tauhan: Malana – taga Malawueg,Cagayan Buiag- taga bayan ng Enrile sa Cagayan Dyosa- Ang nagbigay ng kapangyarihan kay buiag Dalaga- Ang anak ng dyosa na nagbigay ng kapangyarihan kay buiag. Ang dalagang sanhi ng tunggalian ng dalawang binata TAGPUAN : Enrile- Isang bayan sa cagayan kung saan naninirahan si Biuag. Malawueg- Ang bayan na kung saan nakatira si Malana. Sto. Niño- Ang lugar ng pag-asa ng mga mamamayan ng Malawueg. Ang pinagkuhanan ng bigas at makakakain ni Malana. LANGGAM: ANG LIMOY NA NILALANG Ni Benjamin P. Pascual
• Si Benjamin P. Pascual ay ipinanganak
sa Lungsod ng Laoag, Ilocos Norte. • Isa siyang kuwentista at nobelista. Marami na siyang naisulat na maikling kuwento sa wikang Ilokano at nakasulat na rin ng dalawang nobela sa wikang ito ang Rubaiyat at Pamulinawen LANGGAM: ANG LIMOY NA NILALANG Ni Benjamin P. Pascual Puntahan mo ang langgam, ikaw na tamad; Pag – aralan mo ang kanilang mga gawi, nang tumalino ka. Bagong Tipan: Mga Kasabihan
Isa na marahil ang langgam sa limot ng tao
Ngunit ang langgam ay insekto at wala pangmakapgsasabi kung ito, gaya ng karaniwang hayop, ay may utak Kailanganlamang sundan mo ang mahabang prusisyon nila habang kagat-kagat nilang nilalakad ang kanilang pag-agdong buhay Ang mga langgam , gaya ng tao ay naghahalal ng namumunong presidente ay may lide (mangyari pa ay mayroon ding unang ginang) ”Punta ka roon! tiba-tiba roon” Ayon kay Mark Twain, isa sa mga nagaaral ng sikolohiya ng langgam, ang langgam ay ang pinakamalakas na nilalang sa buong mundo, kasama na rito ang tao. Isapang obserbasyon ni Twain ang sumulat ng bantog na nobelang Huckleberry. May nakasalubong akong hayop kung tawagin ay tao. Tatanga- tanga ang gago kaya kinagat ko sa paa.