Temat: Opis adresu IPv4.

1. Adresy i maski.
2. Zasady adresowania IP.
3. Przynależność adresu IP do sieci.

Adresy i maski
Adres IP – 32 bitowa liczba binarna nadawana interfejsowi sieciowemu, grupie interfejsów,
bądź całej sieci komputerowej opartej na protokole IP, służąca identyfikacji elementów
warstwy trzeciej modelu OSI – w obrębie sieci oraz poza nią (tzw. adres publiczny). Adres IP
nie jest "numerem rejestracyjnym" komputera, nie identyfikuje jednoznacznie fizycznego
urządzenia, może się dowolnie często zmieniać (np. przy każdym wejściu do sieci Internet).
W najpopularniejszej wersji czwartej (IPv4) jest zapisywany zwykle w podziale na oktety w
systemie dziesiętnym (oddzielane kropkami.

np. 32 bitowy adres: 10000000 00001010 00000010 00011110

jest zapisany jako: 128. 10. 2. 30

Maska sieci – liczba o długości adresu IP służąca do wyodrębnienia w adresie IP części

sieciowej od części hosta. Jest liczbą składającą się z ciągu bitów o wartości 1 w części
sieciowej, po których następuje ciąg zer w części hosta, podawaną najczęściej w postaci
czterech liczb 8-bitowych (zapisanych dziesiętnie) oddzielonych kropkami (na przykład
255.255.255.224). Wartość maski musi być znana wszystkim routerom i komputerom
znajdującym się w danej podsieci. W wyniku porównywania maski adresu (np.
255.255.255.0) z konkretnym adresem IP (np. 192.180.5.22) router otrzymuje informację o
tym, która część identyfikuje podsieć (w tym przypadku 192.180.5), a która dane
urządzenie (.22). Często można spotkać się ze skróconym zapisem maski, polegającym na
podaniu liczby bitów mających wartość 1. Najczęściej spotykany jest zapis, w którym
podawany jest adres sieci, a następnie po oddzielającym ukośniku skrócony zapis maski. Dla
powyższego przykładu byłoby to: 192.180.5.0/24.
Część sieci adresu IP – początkowe bity adresu IP, które są niezmienne dla wszystkich
adresów należących do tej samej sieci. Są to te bity, którym odpowiadają wartości 1 w
masce sieci.
Część hosta adresu IP – końcowe bity adresu IP, które są unikatowe dla każdego hosta
należącego do tej samej sieci. Są to te bity, którym odpowiadają wartości 0 w masce sieci.
Adres sieci – jest to adres całej sieci. Jest on pierwszym adresem w sieci, czyli takim, który
ma w części hosta same 0. Adresu tego nie można przypisać żadnemu hostowi w sieci.
Adres rozgłoszeniowy (broadcast) – jest to adres służący do rozsyłania pakietów do
wszystkich hostów w całej sieci. Jest on ostatnim adresem w sieci, czyli takim, który ma w
części hosta same 1. Adresu tego nie można przypisać żadnemu hostowi w sieci.

Zasady adresowania IP
1. Numer musi w sposób jednoznaczny identyfikować sieć dlatego musi być unikalny w

obrębie danej sieci.

2. Numer hostu w obrębie danej sieci musi być unikalny w numerach sieci nie można

stosować numerów zaczynających się od 127 adresy zaczynające się od 127 są

zarezerwowane i służą do adresowania pętli zwrotnej. Pętla zwrotna jest
wykorzystywana przy testowaniu systemów. Pakiety wysyłane na adres pętli
zwrotnej nie opuszczają komputera. Najczęściej stosowanym adresem pętli zwrotnej
jest adres 127.0.0.1.
3. Nie można stosować adresów składających się z samych jedynek tzn.

(255.255.255.255). Adres składający się z samych jedynek przeznaczony jest do

rozgłoszenia rozgraniczonego. W lokalnej sieci fizycznej, każdy pakiet wysłany na
adres złożony z samych jedynek trafi do wszystkich interfejsów pracujących w danej
sieci.
4. Nie można stosować adresów, w których wszystkie bity mają wartość 0. Adres

składający się z samych zer jest zarezerwowany do oznaczania bieżącego komputera

jest on wykorzystywany w sytuacjach, gdy nie można podać prawidłowego numeru
komputera.
5. Nie można stosować numerów hostów składających się z samych 0 np.

(192.168.0.0) przeznaczony jest on do oznaczenia samej sieci a nie konkretnego

hosta w tej sieci.
6. Nie można stosować numerów hostów składających się z samych jedynek np.

(192.168.255.255). adres taki przeznaczony jest do oznaczenia pakietu rozgłoszenia

 ukierunkowanego broadcast adress. Pakiet wysłany na taki adres wędruje do danej
sieci a następnie jest rozsyłany do wszystkich interfejsów sieciowych pracujących w
danej sieci.

Przynależność adresu IP do sieci

Aby ściśle zdefiniować adresy przynależne do danej sieci wymyślono pojęcie maski podsieci.
Umówiono się, że określona liczba pierwszych bitów adresu IP ma być taka sama, a
pozostałe bity w sieci mogą się różnić. W ten sposób powstaje proste kryterium,
pozwalające komputerom na określenie swojego położenia na podstawie adresu. Aby adres
IP należał do danej sieci musi zawierać się pomiędzy pierwszym adresem w danej sieci, czyli
adresem sieci, a ostatnim adresem, czyli adresem rozgłoszeniowym w danej sieci. Host
musi wiedzieć, czy adres IP pod który zamierza wysłać pakiet należy do tej samej sieci co on
sam. Jeśli tak, to pakiet zostaje wysyłany bezpośrednio do hosta docelowego, w
przeciwnym razie musi zostać wysłany do bramy domyślnej, a ta z kolei prześle pakiet dalej.
Weźmy dwa adresy IP i sprawdźmy czy należą do tej samej sieci. Wyznaczymy dla nich
adresy sieci i adresy rozgłoszeniowe i zobaczymy czy są takie same.
Adres a
Maska 1111111 11111111 11111111 00000000
255 . 255 . 255 . 0
IP a 11000000 10101000 00000001 00000011
192 . 168 . 1 . 3
Sieć a 11000000 10101000 00000001 00000000
192 . 168 . 1 . 0
Rozgłoszeniowy a 11000000 10101000 00000001 11111111
192 . 168 . 1 . 255
Adres b
Maska 1111111 11111111 11111111 00000000
255 . 255 . 255 . 0
IP b 11000000 10101000 00000001 00000010
192 . 168 . 1 . 2
Sieć a 11000000 10101000 00000001 00000000
192 . 168 . 1 . 0
Rozgłoszeniowy a 11000000 10101000 00000001 11111111
192 . 168 . 1 . 255
Sieć a i Sieć b są równe oraz Rozgłoszeniowy a i Rozgłoszeniowy b są równe wobec czego
komputery są w tej samej sieć. Tak naprawdę skoro maski sieci są takie same i Sieć a jest
równa Sieć b to nie ma potrzeby wyznaczać adresów rozgłoszeniowych, gdyż to wystarczy
by adresy należały do tych samych sieci.