One

"Mommy no pleaseee!" halos lumuhod na siya para pakiusapan ang mommy niya na wag
magpakasal ulit.

She really knows how her mother love her late dad, kaya hindi niya alam kung ano
naisipan nito at gusto niya ulit mag asawa after a year and half.

"Its for your future, our future. I want to be secured. Gusto kong maging maganda
ang kinabukasan mo kahit wala na ako".

"but mom, 1 year nalang at mag gragraduate narin ako bilang isang Architect,
matutulungan na kita. Hndi mo na kailangan magpakasal ulit".

"No Sab, my decision is final. I will marry Don Gerardo Gabriel. And in two weeks
time lilipat tayo sa mansiyon nila.

She can see determination on her moms eyes, parang wala ng makakapagpabago ng isip
nito at parang nanlumo siya.

Mabilis lumipas ang mga araw at ngayon ay ang kasal ng mommy niya kay don Gerardo,
ito din ang unang araw na makikita niya ang Don. Isang kasal sa huwes lang ang
hiniling ng mommy ko at tanging kami lang ang naging saksi at ilang piling kamag-
anak. May edad na ang don, ngunit mapaghahalata mo na talaga namang napaka kisig
nito noong kabataan. Dahil napaka tikas parin nito at hindi mo iisiping 63years old
na ito. Napaka ganda naman ng mommy ko sa suot na simpleng bestidang puti. Maganda
at sexy parin ito at maraming nagsasabi na sakanya ko namana ang aking kagandahan.

Natapos ang kasal ng hindi man lang niya nakikita ang anak nito. Nasabi ng mommy
niya na may nag-iisang anak ang don.

Agad na lumapit sa kanya ang mommy niya akay-akay ang bago nitong asawa.

"Sab, meet your tito gerardo". Nakangiting sabi ng mommy niya.

Dahil pinalaki siya ng mga magulang niya na may disiplina hindi niya ito pinahiya.

"Nice to meet you tito". at nakipag beso-beso siya dito.

"Its also my pleasure to finally meet you hija, totoo nga ang sabi ng mommy mo. You
are really beautiful. bagay na bagay kayo ng anak ko."

"Teka nga, bat hindi ko pala nakikita yang anak mo honey?" tanong ng mommy niya.

"He's so busy with our company napaka workaholic ng batang yun". but don't you
worry you will meet him on dinner".

Two

Namangha ako ng makita ang bahay nina don gerardo, hindi ito basta-basta bahay ito
ay isang mansiyon, napaka laking mansiyon.

"Welcome to San Quintin Senyoritas". magalang na pagbati ng mga kawaksi sabay

yukod.
"Naku, maraming
salamat" nakangiting sabi ng mommy niya sa mga ito. siya naman ay ngumiti lang.

"Halina kayo sa loob" yaya ng don sa kanila.

Kung namangha siya sa labas mas namangha siya sa loob. Fully furnished ito, ni wala
atang kulang na gamit dito. Inihatid siya ng isang katulong sa magiging kwarto
niya. Gusto niyang matulala. Para siyang nasa loob ng isang doll house, purong pink
ang kwarto at mga gamit.

Alam niyang ito ang pinapangarap nila ng mommy niya na hindi naibigay ng yumao
niyang ama, pero binusog naman sila nito sa pagmamahal kaya sobra nilang mahal ang
isat-isa.

Bumalik siya sa realidad ng marinig ang katok ng pintuan.

"Senyorita, pinapasabi po ng don na bumaba kayo ng alas-siete para sa hapunan" sabi

ng katulong na napagbuksan niya.

"Sige, salamat" nakangiting sabi niya rito pagkatapos ay umalis na. Nang matapos
niyang ayusun ang mga gamit niya ay naligo na rin siya at nagbihis. Simpleng Blouse
at skinny jeans lang ang suot niya na tinernuhan niya ng flat footwear.

Hindi niya na hinintay na tawagin siya ay kusa na siyang bumaba. Nabungaran nya ang
mommy niya at don sa dining table at masayang nagjwekwentuhan.

"Oh hija, mabuti at nariyan kana. Umupo kana rito at padating na rin ang anak kong
si Rafael". sabi ng don

Magiliw naman niya itong pinagbigyan at umupo narin. Mukhang mabait naman talaga
ang don, kaya din siguro hindi naging mahirap para sa mommy niya ang pakasalan ito.

Nagsimula na silang kumain kahit wala pa ang anak nito. Habamg kumakain ay maraming
itinanong ang don, biglang gumaan ang loob niya rito at nakukuha narin niyang
makipagtawanan. Nasa ganoon silang eksena ng may tumikhim ng malakas.

"It seems that your enjoying your stay here huh?" sarkastikong sabi nito at
nakatingin sa kanya

"Oh rafael hijo buti at narito kana. Umupo kana para makilala mo sina Katrina at
Sab"

Umupo ito sa sa upuang kaharap niya kaya nakatapat ito sa kanya.

"Hijo, ito nga pala ang tita katrina mo at ang anak niyang si sab"

Ngumiti lang ito sa mommy niya at di man lang siya tinapunan ng kahit konting
tingin at may itinanong na ito sa don

Gwapo sana pero antipatiko! Yun ang pumasok sa isip niya.

Halos puro negasyo ang pinagusapan ng mga ito, parang na out of place pa nga sila
ng mommy niya.

Pagkaraan ng ilang sandali, tumayo na ito at nagpaalam.

Pagkatapos ng dinner ay naisipang niyang hanapin ang terrace para magpahangin.

Halos magkaligaw ligaw pa siya bago nahanap ang terrace. Napakaganda sa itaas.
Tanaw mo ang napaka laking lupain ng mga Gabriel, halos pagmamay-ari na ata nila
ang kalahati ng lupain ng bayan ng San Quintin. Ang ganda rin pagmasdan ng mga ilaw
na nagmumukhang bituin.

"What do you think about this place?"

Halos atakin siya sa puso ng biglang may magsalita.

"Gusto mo ba akong patayin sa gulat?!" galit na sabi niya sa binata ng mapag sino
ito.

Ngumisi lang ito sa kanya.

Three

"Hindi kayang tanawin lang ng mga mata mo ang lupaing pag-aari namin, naisip mo na
ba kung anong parte ang gusto mo?" seryosong tanong nito.

"Anong ibig mong sabihin?" naguguluhang tanong niya dito.

"Don't be hypocrite. Alam mo kung anong gusto kong sabihin" Naglakad ito papalapit
sa kanya.

"Sinasabi mo bang pera lang ang habol namin ng mommy ko sa inyo?"

"Kung hindi pera ano?" sa puntong ito ay tuluyan na itong nakalapit sa kanya.

Tila napipilan siya sa narinig, di ba yun naman talaga ang plano ng mommy niya? Ang
magkaroon sila ng magandang kinabukasan? Anong sasabihin niya? na ang mommy niya
lang ang may kagustuhan nun at hindi siya?

"Oh ano? Nakain mo na ba ang dila mo kaya wala kang maisagot? Guilty? Aren't you?"
Seryosong sabi nito.

"Hindi totoo yan, nagkakamali ka! Mahal ng mommy ko si Don Gerardo!"

"Mahal?" Napangisi ito. "Hindi ako tanga Sabrinne Kate Fajardo, kung nabilog niyo
ng mommy mo ang ulo ng daddy ko. ibahin niyo ko, I've already known from the very
start na pera lang ang habol niyo sa amin!" At hinawakan siya nito ng mahigpit sa
braso.

Nagulat siya ng malamang alam nito ang buo niyang malaman, pinaimbestigahan ba siya
nito? He have all the power and resources kaya hindi na niya kelangang magtaka.

Bumalik siya sa realidad ng humigpit ang kapit nito sa braso niya.

"Ano ba! Na-nasasaktan ako!" Pagpupumiglas niya.

"Eto ang tatandaan niyo, I will do anything and everything para mapalayas kayo
dito. And that's a promise!" Matigas na sabi nito.

Pagkatapos ay binitawan na siya nito at umalis na, naiwan siyang nakatulala. gusto
niyang matakot sa banta nito. Kaya ba niyang makisama sa ganoong uri ng tao?

Hanggang sa makabalik siya ng kwarto ay hindi parin niya maiwasang isipin ang
nangyari sa terrace hanggang sa makatulog siya.

Kinabukasan ay nagulat siya ng malamang alas-diyes na pala ng umaga masyado yata

siyang nag-isip kagabi kaya napasarap ang tulog niya. Agad siyang naligo at
nagbihis. Palabas na siya ng makitang palabas din ng kwarto si Rafael, So,
magkatapat pala sila ng kwarto? gusto niyang mapataas ng kilay.
"Mukhang hiyang mo ang pagiging donya ah?"

Bungad nito sa kanya.

Four

Hindi siya sumagot dito. Sa halip ay nilampasan niya lang ito ngunit agad siya
nitong nahigit sa braso.

"Hindi sa lahat ng panahon ay maiiwasan mo ko" at bumaba na ito.

Sumunod naman siya dito papuntang komedor. Nandoon na ang mommy niya at nauna ng
kumain ng breakfast.

"Oh, goodmorning mga anak, buti at narito na kayo may sasabihin sana kami ni
katrina sa inyo". Masayang sabi ng don

Hindi siya nagkomento, sa halip ay nakinig nalang siya ng magsalita ulit ang don.

"Balak namin maghoneymoon sa ibang bansa at nakapagpabook na kami ng Cruise sa loob

ng isang buwan, At hija wala kanang alalahanin sa eskwela dahil nagawan ko na ng
paraan para makapasok kana sa lunes sa bago mong school. At dahil si Rafael ang mas
nakakatanda sa inyo siya na muna ang magbabantay sayo" mahabang sabi ng don

Magbabantay? Anong akala nila sakin? Batang paslit? MyGod! I'm already 20 years
old!

"Don't worry papa, akong bahala kay Sab. Enjoy your honeymoon" Nakangiting sabi
nito at tumingin sa kanya.

Gusto niyang matunaw sa klase ng ngiti nito. Pero alam ng may binabalak itong hindi
maganda.

Dumating ang araw ng pag-alis ng mga ito at inihatid nila anlg mga ito sa airport
si rafael ang nagdrive. Matapos makasakay sa eroplano, naisip niyang silang dalawa
nalang ang uuwi. Parang gusto niyang kabahan.

Uupo sana siya sa backseat ng sitahin siya nito.

"Balak mo ba kong pagmukhaing driver?"

Wala siyang nagawa kaya umupo nalang siya sa frontseat katabi nito.

"Are you afraid of me?" nakangisi ito.

"There's nothing to be afraid of" matapang na sabi niya.

"So anong kinukuha mo ngayon?" Pag iiba nito sa usapan

"Architecture" sagot niya

"Nice course, pwede ka namang yumaman jan gamit ang sarili mong sikap"

May laman nanaman ang salita nito.

"Sorry pero hindi ako komportable sa ganiyang usapan" tinatamad na sagot niya.

"Bakit? Nasasaktan ka ba? I don't mean anything by that" painosenteng sabi nito.

"No, I am not!" At isinandal na niya ang ulo sa headboard gusto niyang matulog para
wag na siyang kausapin nito.

Pinilit niyang ipikit ang mga mata niya pero bakit mukha ni rafael ang nakikita
niya? Tinignan niya ito habang seryoso itong nagdridrive.

Matangkad..

Makapal na kilay..

Mahabang pilik-mata..

Matangos na ilong..

Manipis at mamula-mulang labi..

Mamasel na katawan..

Morenong kulay..

Malakas ang dating. Yung tipong mahirap kalabanin.

"Are you done checking me out? Do you like what you see?" at tumingin ito sa kanya.

Patay! Nahuli siya nitong nakatitig sa kanya.

Author's note: Guys pinalitan ko yung font sa pagsusulat.

READ.VOTE.COMMENT

Five
Im not checking you out!" tanggi niya.

"Gusto mo rin bang tignan yung mga parteng hindi kayang tignan ng mga mata mo
pagnakadamit ako?" nang-aasar na sabi nito.

Halos ikapula iyon ng mukha niya.

"Woah You're blushing, bakit hindi ka pa ba nakakakita ng hubad na lalaki?"

"Ofcourse nakakita na ko. Hindi na bago sakin yun" kahit ang totoo ay hindi pa siya
nakakakita, ayaw nitong isiping napakainosente niya sa mga ganoong bagay.

Nang tignan niya ito ay parang dumilim ang anyo nito.

"What would you expect to a city girl like you? Wild and free" at tumingin ito sa
kanya. Papalit palit ang tingin nito sa kanya at sa kalsada.

"I'ved just wonder kung ilang lalaki na ang nakasama mo? Hindi na rin ba bago sa
iyo ang ganon?" tuloy pa nito sa sinasabi

Sa puntong iyon ay hindi na siya nakapagpigil. Nang bumaling ito sa kanya ay

sinampal niya ito.

"Wala kang karapatan para bastusin ako ng ganyan!" galit na sabi niya

Nung una ay hindi siya nagsisisi sa ginawa niya, ngunit ng makita niya ang mukha
nito ay parang gusto niyang maglaho nalang.

Itinabi nito ang sasakyan sa gilid ng kalsada.

"Wala pang sinuman ang nangahas na sampalin ako! At hindi kita binabastos! Kung
gusto mong malaman ang kahulugan ng totoong bastusan sige ipapakita ko sayo!"

Pagkatapos ay sinunggaban siya nito. Sinandal siya sa pintuan ng kotse sa may gawi
niya.

Pagkatapos ay hinalikan siya nito ng mariin. Nagpumiglas siya pero malakas ito.
Hindi siya masyadong makagalaw dahil masikip sa loob ng sasakyan. Pilit nitong
pinapasok ang dila sa loob ng bibig niya.

Ang mga kamay nito ay hindi niya namalayang nasa loob na ng blouse niya at
hinihimas ang dibdib niya.

"Wag rafael ano ba!" pagpupumiglas parin niya pero parang bingi ito.

Hindi niya namalayang naitaas na pala nito ang blouse niya kaya kitang-kita na nito
ang dalawang dibdib niya.

Hinawakan nito ang dalawang kamay niya at bumaba ang ulo nito para halikan ang
dibdib niya.

May kumawalang ungol sa bibig niya. hindi niya inaasahang sa bibig niya nanggaling
ang ungol na yun.

Bumaba pa ang halik nito sa may bandang puson niya. Naramdaman niyang dinadama nito
ang pagkababae niya sa labas ng pantalong suot niya.
Biglang niyang naisip ang sinabi nito kanina "Ive'd just wonder kung ilang lalaki
na ang nakasama mo?"

Doon siya biglang natauhan. Ginamit niya ang buong lakas niya para itulak ito.

"Damn!" umayos at bumalik na ito sa pagkakaupo. Bago nito paandarin muli ang
sasakyan ay nagsalita ito.

"Fix yourself" nang hindi manlang tumitingin sa kanya. At tuluyan na nitong binuhay
ang sasakyan.

Nang mga oras na yun ay isa lang ang hinihiling niya. Ang makauwi na agad at
makalayo sa binata.

---------------------
Sorry for the errors.

READ.VOTE.COMMENT
@funnymariaclara

Six

Matapos ang insidente sa sasakyan ay iniiwasan niya na ito. Bababa lamang siya para
mag-almusal pag nakaalis na ito papuntang trabaho at aakyat na agad sa kanyanh
kwarto pag malapit na itong umuwi.

Ni hindi man lang ito nagtangkang humingi ng sorry sa kanya.

Mag-aalas onse na ng gabi pero wala pa ito. Alam niya kasi kung umuwi na ito dahil
naririnig niya ang ugong ng kotse. Kalimitan ay alas siete hanggang alas-otso ng
gabi ang kadalasang uwi nito.

Kahit anong gawin niya ay hindi siya dalawin ng antok. Bukas ay ang unang araw ng
pasok niya sa bago niyang school.

Naisipan niyang bumaba para magtimpla ng gatas. Baka sakaling antukin siya. Pababa
siya ng hagdan ng may marinig siyang parang mga kaluskos.

Dahan-dahan siyang naglakad para hindi makagawa ng kahit anong ingay.

Nagtago siya sa likod ng pinto.

Ganoon nalamang ang panlalaki ng mata niya ng makitang may kahalikang babae si
Rafael.

Ang hudyo! Hindi niya malaman kung bakit para naiinis siya sa eksenang naabutan.

Imbis na magtipla ng gatas ay bumalik nalang siya sa kwarto dahil parang nawalan na
siya ng gana.

Kinabukasan ay hindi niya pwedeng hintayin munang makaalis si rafael dahil baka ma-
late siya sa school.

Pagbaba ay naabutan niya itong umiinom ng kape. May kasama itong babae. Its her!
sabi niya sa isip ang kahalikan nito kagabi. At talagang dito pa ito natulog, ano
kaya ang ginawa ng mga ito kagabi? Parang nainis siya sa sarili ano bang pakialam
niya?

Didiretso na sana siya palabas ng pinto ng mapansin siya nito.

"Come on, breakfast is ready" yaya nito sa kanya.

Napatingin sa kanya ang babaeng kasama nito.

"Hindi na, di naman ako gutom marami akong nakain kagabi kaya busog pako hanggang
ngayon" tanggi niya.

"Eat breakfast! that's an order! Sakin ka ibinilin ni papa at ng mommy mo kaya sa

ayaw at sa gusto mo ako ang masusunod sa pamamahay na ito." mariing sabi niya.

Dahil ayaw niya ng makipagtalo ay umupo na siya. Nararamdaman niyang pinag-aaralan

siya ng babae.

"By the way Honey, this is Sab" Pagkuway sabi ni rafael

Honey? Tsk. So girlfriend niya nga ito.

"I guess you are the daughter of tito gerardo's new wife, right?" at ngumiti ito
sa kanya.

Isang pekeng ngiti. Marunong siyang kumilatis ng tao alam niya kung ano ang totoo
at peke. Kaya imbis na sagutin ang tanong niya at tumayo na siya "Im done, I have
to go. Baka malate ako"

Bigla ring tumayo si Rafael "Ihahatid na kita, madadaanan ko rin naman ang school
mo since hindi kapa familiar sa lugar"
Ihahatid niya ko e iniiwasan ko nga siya. Tumanggi siya pero mapilit ito. Wala
siyang nagawa, bago umalis ay binalingan muna nito ang babae.

"Honey, I have to go ipapahatid nalang kita sa driver pag gusto munang umuwi"

Nakita niyang umasim ang mukha nito pero hindi ito nagsalita. Buti nga sayo sa
isip-isip niya.

Seven

Nag readback ako sa mga previous chapter, next time nalang ako mag eedit pinalitan
ko pala yung lastname nina Rafael, imbis na Perez ginawa kong Gabriel. Biglang
nawala yunh chapter 7 kaya kailangan kong ulitin ;(
___________________________________________

Wala ni isa man samin ang gustong umimik ng nasa loob na ng sasakyan. Hindi naman
ganun kalayo ang school sa tahanan ng mga Gabriel kaya di kalaunan ay natatanaw ko
na ang paarala. Eto daw ang pinakamagandang school dito sa San Quintin.

Huminto ang sasakyan sa harap ng malaking gate. Bababa na sana ako ng magsalita
ito.

"After your class susunduin ka ni Mang domeng. Wag na wag kang aalis. Maliwanag?"

Isang tango lang ang isinagot niya rito. At tuluyan ng bumaba. Gusto niyang malula
pagkapasok sa loob. Napakalaki nito kumpara sa dati niyang school. 15 Minutes
nalang at magsisimula na ang unang subject niya.

Kanina pa siya pababalik balik pero hindi niya mahanap ang unang klase niya. Kaya
hindi niya napansin ang kasalubong na binata.

"What the!"

Narinig niyang nagulat ito kasabay ng pagkahulog ng isang bagay sa sahig na lumikha
ng ingay.

Halos lumuwa ang mata niya ng makita kung anong bagay iyon. Nagkapira-piraso ang
cellphone nito.

"Oh my! I'm so sorry" kasabay ng pagluhod niya upang pulutin ang mga ito.

"Its okay miss, stand up I can take care of that"

"Hindi, baka pwede pa ito" hindi parin siya tumatayo

"Cellphone lang yan, makakabili pa ako ulit ng ganyan, Come on" At inalalayan siya
nitong tumayo.

Ngayon niya lang napagmasdan ang lalaki. Maputi ito at chinito parang may lahing
Chinese.

"By the way I'm Marco Jay Gamboa and you are?" sabay lahad ng kamay
"Sabrinne Kate Fajardo" sabay abot ng kamay dito.

"Your name really suits you" sabay ngiti nito.

Napakagwapo nito pag nakangiti. Para itong isang boy next door.

"Bakit nga pala parang problemado ka kanina?"

"Ah-eh, di ko kasi mahanap yung first subject ko" Nahihiyang sabi niya rito.

"Let me see your schedule, I think i can help you with that"

Inabot niya rito ang COR niya. Napaka wagas talaga nitong ngumiti.

"Tignan mo nga naman ang pagkakataon! Classmate pa tayo" nakangiti nanaman ito.
"Halika na, late na tayo!" at hinila na siya nito

At dahil late sila ng ilang minuto nakatingin lahat sa kanila ang mga classmate
nila at nagbulungan.

Sino siya? bakit magkasama sila ni Pres. Marco?

Yan ba yung bagong transferee?

Sila ba?

Naku, itchura palang mukhang malandi na!

"Don't mind them" ngumiti ito at pinaupo siya sa tabi nito.

Ilang sandali lang ay dumating na ang professor nila. Tinawag siya at nagpakilala.
Ganoon din ang mga sumunod na subjects niya kasama niya parin si marco at walang
naging problema hanggang sa matapos ang buong klase niya.

Palabas na siya ng tawagin ni Marco

"Kate wait!"

Kate? Ang daddy niya lang ang nagtatawag sa kanya ng ganun. Bigla niya tuloy ito
namiss.

"Uwi ka na ba? hatid na kita"

"Naku, wag na salamat may susundo na kasi sakin"

"Boyfriend?" ngunot noong tanong nito.

Natawa siya rito.

"Hindi, si Mang domeng" ngiti niya

"Halika, samahan na kitang hintayin siya" at hinila na siya nito sa parking lot.

Halos isang oras at kalahati na silang naghihinting pero wala parin ito.

"Are you sure susunduin ka niya?"

"Oo, yun ang sabi sakin"

Lumipas pa ang 15 minutes pero wala talagang mang domeng na dumarating.

"I think I should take you home. Ayokong magkaugat ang paa mo sa kakahintay" biro
nito

Siguro nga hindi na iyon darating kaya sumama na siya rito. Besides alam niyang
mabait ito kahit ngayon lang sila nagkakilala kaya alam niyang safe siya.

Eight

Sumakay na sila sa BMW nito.

"Bago kita ihatid, pwede bang samahan mo muna kong magmerienda? Gutom na kasi ko"
at tumungin ito sa kanya

"Ano kasi e, baka hanapin ako samin" Naisip niya bakit hindi nga ba niya kinuha
ang number sa mansiyon para nakatawag man lang siya. Mag aalas sais na ng gabi.

"Hindi ka man lang ba naaawa sakin?"

At pinalungkot nito ang mukha. Gusto niya bumunghalit ng tawa.

"Sige na, pero sandali lang tayo ah? Malapit na din kasing mag gabi"

"Sure!" at biglang nagliwanag ang mukha nito

Sa isang cupcake house sila pumunta. iyon daw ang madalas niyang puntahan. Halos
kilala na nga siya ng mga nagtratrabaho doon.

Malaman niyang President pala ito sa Supreme Student Council sa Architecture

Department. Marami pa silang napag-usapan. Napakasaya nito kausap at hinding hindi
ka maiinip. Parang ngang antagal na nilang magkakilala.

Hindi niya namalayan na Alas-siete e medya na ng gabi.

"Naku. Napasarap ang kwentuhan natin. Halika na tiyak na hinahanap nako" pag-aalala
niya.

Habang pauwi ay hindi matigil tigil ang pagpapatawa nito. Hanggang makarating at
makababa siya ay tumatawa parin siya.

"You still have time to laugh and flirt while we are all worried about you for pete
sake!"

Nagulat siya nang makitang nasa harap ng pinto si Rafael at galit na galit.

Nagulat man ay agad siyang nakabawi.

"I'm so sorry its my fault. Inaya kupa kasi siyang kumain bago umuwi" singit ni
Marco

Ni hindi siya pinansin ni Rafael.

"Go inside now!" utos nito sa kanya

Binalingan niya si marco, "Sige papasok nako, Sorry" hinging paumanhin niya rito.
"Are you sure your okay?" nag-aalalang tanong nito

"Yes. Salamat sa paghatid at libre"

"Papasok ka ba o kailangan pa kitang kaladkarin?" halos magkikiskisan ang mga

ngipin nito.

Dahil natakot na si Sab sa nakikita niya kay rafael ay humakbang na siya papuntang
pinto. Si marco naman ay nakita niyang pumasok na din ng sasakyan nito, pero bago
ito umalis ay nagsalita pa ito.

"See you tom. Goodnight!" at pinaharurut na nito ang kotse.

Bago pa siya makahuma ay hinila na siya nito papasok sa bahay. Nandoon lahat sa
sala ang mga taga-silbi ngunit wala ni isa man sa kanila ang gustong makialam.

Nasasaktan na siya sa hawak nito pero patuloy parin ito sa pagkaladkad sa kanya.
Dinala siya nito sa isang guest room at doon ibinalya pagkatapos ay ini-lock ang
pinto.

"I told you not to go and wait for Mang domeng!" galit na galit na sabi nito.

"Hinintay ko siya pero hindi siya dumarating" natatakot na sabi niya

"That's why you choose to go with that fucking man?!"

"Hindi, nagmagandang loob lang naman siyang ihatid ako"

"MyGod Sab! What if he tries to rape you! Anong gagawin mo?"

"He will never do that, mabait siya" pagtatanggol niya

"Mabait? Gaano mo na ba katagal kilala yung lalaking yun para malaman na mabait
siya? Isang oras? Dalawa? Tatlo?!"

"Nararamdaman ko mabait siya"

"That's how you define a person? Okay, I will ask you. What do you think of me?"
Nanghahamon na sabi nito at patuloy na humahakbang palapit sa kanya

Imbis na sumagot ay umiwas siya dito "Magpapahinga nako" at naglakad

Pero bago pa siya makalagpas dito ay nahawakan na siya nito at idinikit sa pader.

"No, not yet. Not that fast sab" sabay taas ng dalawa niyang kamay at idinikit din
sa pader.

Guys next chapter is BS, ipaprivate ko po to. Kaya yung mga nagfafollow lang sakin
yung makakabasa. Pero hindi naman to makakaapekto sa takbo ng story in case na di
niyo man mabasa ;)

READ.VOTE.COMMENT
Nine

My heart was beating so fast ng magtama mga mata namin. I can see anger in his
eyes, and LUST.

He was breathing heavily na parang pilit pa nitong nilalabanan ang nararamdaman.

"Let me repeat it sab. What do you think of me?" seryosong tanong nito at tutok na
tutok ang mata.

Pinilit niyang kumawala pero mahigpit ang hawak nito.

Halos manlambot ang mga tuhod niya ng bumulong ito sa tenga niya. "I want to kiss
you"

Dahan-dahan nitong binaba ang bibig nito para halikan siya, parang binibigyan pa
siya nito ng pagkakataong umiwas. Ngunit hindi niya alam kung bakit imbis na umiwas
ay ipinikit pa niya ang kanyang mga mata.

Naramdaman niya ang malambot na labi at mabangong hininga nito. Nung una ay banayad
lamang ang mga halik nito ngunit di kalaunan ay naging madiin at sabik na ito.

Binuhat siya nito at iniupo sa drawer. Parang nalalasing siya sa mga halik nito.

Maramdaman nalang niya ang mainit na labi nito sa tuktok ng isa niyang dibdib.
Naalis na pala nito ang blouse at bra niya ng di niya namamalayan.

Isang impit na ungol lang ang naging sagot niya.

"Ohhh Rafael" at naisabunot niya ang mga kamay niya buhok nito

"You don't know what your doing to me sab" paos na sabi nito. Kinuha nito ang kamay
niya at dinala sa pagkalalaki nito.

Halos manlaki ang mata niya ng maramdaman ang bagay na iyon sa palad niya. It was
so huge, ito ang unang beses niyang makahawak ng ganoon.

"Just play with it baby" tila kinakapos na hiningang sabi nito

Tinuruan nito ang palad niya kung paano gumalaw. Taas baba.

"Shit! that's it baby"

Ng parang hindi na ito makatiis ay binuhat siya nito papuntang sofa. hiniga siya
nito, pagkatapos ay dahan-dahang tinanggal ang skinny jeans niya.

Tinakpan niya ang pagkababae ng bumungad ito sa kanya. Pero inalis nito iyon.

"You don't have to hide it. Its beautiful" at yumuko ito diretso "doon"
Ginalugad nito ang pagkababae niya, nararamdaman niyang malapit na siya.

"Come on, spill it baby. I want to taste your juices" nakangising sabi nito

Isang mahabang ungol ang pinakawalan niya ng marating ang sukdulan.

"That was so sweet baby, Are you tired? Di pa tayo naguumpisa sab"

Pinaghiwalay nito ang hita niya. And position himself to her. He thrusted so hard.
At parang hiniwa ang pagkababae niya. Halos bumaon ang kuko niya sa balikat nito.

Author's note. di ko muna po ipaprivate ito. Pasensiya na sa BS. hahaha

READ.VOTE.COMMENT

Ten

"What the!" Sabay tayo ni rafael sa pagkakapatong sa kanya.

Nakatingin lang ito sa kanya at parang naguguluhan.

"You never told me! Damn you woman!" sigaw ni rafael

Di siya nakaimik. Kinuha nito ang kumot at itinakip sa hubad niyang katawan.

"Do you believe if I told you?"

"Bullshit! Bakit ka pumayag? Is this still part of your plan?" asik nito

"I don't know what your talking about" Tumayo siya at pinulot ang mga damit niya na
nagkalat.

"Where are you going?" Hablot nito sa kanya nang akmang lalabas na siya.

"Please, I'm tired." pakiusap niya nito. parang hinang-hina siya

"Okay, but let me tell you this. Iwasan mo ang lalaking yun. Ako na ang maghahatid
at susundo sayo. Is that clear?" seryosong sabi nito

"You don't have to do that, I can take care of myself" wala na siyang lakas
makipag-usap dito.

"Im the one who's responsible in your welfare"

"Di na ko bata, isa pa diba galit ka sakin? Samin ng mommy ko? Why do you need to
protect your enemy?"
Tila napipilan ito at walang masabi.

"You're now my sister, and already part of the family" diretsong tingin nito sa
kanya

"Sister? So are you accepting us? And FUCKING ME is your way of welcoming us? Then,
thankyou for your warm welcome" sarkastikong sabi niya at tuluyan ng lumabas.

Pagkapasok sa loob ng kwarto ay di niya mapigilang mapaiyak. I don't know why she
let him do this to her. She's attractive to him. Yes. But she never expect to gave
in to his charm easily.

Ang isa sa pinakamahalagang bagay sa buhay niya na iningatan niya sa loob ng ilang
taon ay nabigay niya lang ng ganoon kadali. At may girlfriend pa ito, and he was
her damn STEP-BROTHER!

Pinilit niyang makatulog pero napakadamot ng antok sa kanya. She just decided to
open her facebook account until she falls asleep.

Kinabukasan kahit hindi kaagad nakatulog ay maaga siyang nagising. Ayaw muna niyang
makisabay kay Rafael, pagkatapos magayos ay nagpahatid nalang siya kay Mang domeng

Muntik pa siyang mapasigaw ng may bumusinang Ford sa likod niya.

Bumaba dito si Marco. Napahinga siya ng malalim.

"Did I scared you?" nakangiting sabi nito.

"Almost!" nakangiti ding sagot niya

"Ang aga mo yata ngayon?"

Bigla siyang napasimangot.

"Did anything happen lastnight, pinagalitan ka ba ng Kuya mo?" nag-aalalang tanong

nito.

Kuya? sa isip-isip niya. Akala ba nito older brother niya si rafael?

"Ah hindi naman, napagsabihan lang ng konti"

"I'm sorry, I know its my fault. Come on i'll treat you breakfast" hila nito sa
kanya papuntang canteen.

Bakit ba ang hilig manghila ng mga lalaki dito sa San Quintin?

Last update muna sa ngayon. Meron bang nagbabasa dito?

READ.VOTE.COMMENT

Eleven

Hello Guys! Sorry for the late update nereformat ko yung phone ko so basically
nawala lahat ng nasave kong chapters so I have to write it again ;(
-------------

Umupo kami sa may pinaka dulo at tagong parte ng canteen.

"So what do you want for breakfast Miss beautiful?" Todo ngiti nanaman ito

"Pancake would be great!" ngiting sagot din niya.

"Okay right away ma'am!" at tumalikod na ito.

I just wondered kung marunong kayang magalit o sumimangot si Marco?

5minutes ng nakakaalis si marco ng biglang may lumapit sa kanyang tatlong babae na

talaga namang napakaliit ng mga palda.

"You must be Sabrinne right?" tanong ng nasa gitna.

Para itong isang living barbie doll. kung hindi lang ito nakasimangot at
nakasimangot.

"Yes, why?" ngumiti parin siya ng alanganin.

"Stay away from marco! He's already mine!" galit na sabi nito

"What? were not doing anything wrong!" pagtatanggol niya sa sarili

"Really? kaya pala magkasama kayo ngayon at sabay na magbrebreakfast!"

"What's wrong with that? Wag mong lagyan ng malisya yun!"

"Kay marco alam kong walangmalisya yun, but for a bitch like you i know its
impossible!" sabay lahad ng palad sa babaeng katabi nito.

Bago pa niya nalaman ang gagawin nito ay nabuhusan na siya nito ng bottled water.

Napatayo siya sa pagka gulat dahil narin sa lamig ng tubig na sinaboy nito.

"That's what you got bitch if you don't stay away from my future husband!"

"Hey Mikah! what are you doing?!" biglang dating ni marco at lapit sa kanya.

"I just teach her a lesson sweetheart" then she smiled to marco at tumalikod na.

"Are you okay? your clothes are wet" alalang tanong nito. "here use my hanky" sabay
abot

"Yes im okay, medyo basa nga pero matutuyo din ito" punas niya sa damit.

"I'm so sorry for mikah's behavior, she's always like that pag may nakikitang
siyang kasama kong babae" at nalungkot ito.

"Hey, ano ka ba im okay damit lang ito matutuyo din" ngiti niya dito.

"Come on, since maaga pa naman ihahatid kita sa inyo to change your clothes"

Bigla niyang naisip si rafael, baka hindi pa ito nakakaalis ng bahay ayaw niya pa
itong makita.
"No its okay im fine, matutuyo din ito" tanggi niya rito.

"No, magkakasakit ka pag hinayaan mong matuyo yang damit mo. And i dont let that
happen. Let's go" at hinawakan na siya nito sa braso.

Nakasakay na sila sa sasakyan nito at patungo na ng mansiyon.

"Hmm, marco can I ask?" nahihiyang tanong niya.

"Sure, what's that?"

"Who's mikah?" curious na tanong niya

"She's my Godsister" simpleng sagot nito at seryosong nakatingin sa daan.

"Yun lang? Nothing more?"

"Yes, bakit?" ngunot noong tanong nito at lumingon sa kanya.

"Pero bakit sinabi niyang ikaw yung future husband niya?

Bigla itong natahimik, bago ito muling nagsalita. "Because she's my twin brother's
fiancee. Namatay and kapatid ko sa mismong araw ng kasal nila"

"Oh God! I'm sorry marco" sabay tutop niya sa bibig.

"That's why I promised her to marry after I graduated"

Hindi siya naka-imik.

"We're here!" ngiti nito ulit sa kanya.

Inihinto nalang nito ang sasakyan sa harap ng gate. Ang pagbaba nila sa sasakyan
ang saktong paglabas ng sasakyan ni rafael sa gate.

Huminto ang kotse at bumaba si rafael na magkasalubong ang dalawang kilay.

***********
Author's Note:
Gusto niyo bang gawan ko ng story si marco at kung anong nangyari sa twin brother
niya? :)

Twelve

Lumapit ito sa kanila. Tinignan siya nito at lalong tumalim ang tingin.

"Pumasok ka sa loob and change your fucking clothes!" galit na sabi ni rafael

Bumaling siya kay marco bago nagsalita "just wait for me here okay?"

"No! ako ang maghahatid sayo, so if you don't mind you can go" mariing sabi nito.
Tumingin si marco sakanya na parang nag aalangan pero tinanguan niya nalamang ito.

"Okay, I'll just wait for you in school then" sabi ni marco

"Yes take care" ngiti niya rito. hinintay niya lang itong makaalis at pagkatapos ay
hindi na niya hinintay makapagsalita si rafael. Tuloy-tuloy siya sa kanyang kwarto
without knowing na hindi niya na-lock ang pinto.

"Are you flirting that guy?"

Halos mapatalon siya, paano ito nakapasok? Wala siyang suot na pang-itaas kaya
kitang kita nito ang dibdib niya.

Hindi niya alam kung paano tatakpan ito. Ng makita ang towel ay agad niya itong
kinuha at itinakip sa dibdib. Ngunit nanlaki ang mata niya ng hilain nito iyon at
itinapon sa sahig.

"What are you doing!" sa nanlalaking mata.

"Why? Am I not allowed to see those?" parang bale walang sabi nito.

Akmang pupulutin nito ito ng hilahin siya nito at yakapin.

Bigla siyang napatingin dito, isang malaking pagkakamali niya dahil bigla siyang
hinalikan nito.

Hindi katulad ng mga naunang halik nito na mariin at marahas napakabanayad ng

pagkakahalik nito.

Hindi niya dapat ito maramdaman pero parang nagugustuhan niya ang halik nito.
Naramdaman niya ang kamay nitong pumipisil sa kaliwang dibdib niya.

"What are doing to me sab, you're always turning me on" sabi nito sa gitna ng
paghalik.

Bumaba pa ang halik nito patungo sa dibdib niya.

Bakit kaya di niya magawang manlaban? sa halip ay nagugustuhan niya pa ang halik at
haplos nito.

Napahawak siya sa buhok nito ng bumaba ang ulo nito sa dibdib niya, hinalikan nito
iyon at sinipsip ang pinaka tuktok.

"Ahhh, rafael!"

Lalo pa nitong pinagbuti ang ginagawa.

"Do you like it sab?" paos na sabi nito

At ngayon ang isa nitong kamay ay naglalandas sa loob ng pantalon niya, diretso sa
pagkababae niya.

"You're wet" bulong nito sa tenga niya na talaga namang nakapagpataas ng balahibo
niya.

"Ahhhhhhh shit!" ungol niya ng bigla nitong pinasok ang daliri nito gitna ng
kanyang mga hita.

"Tell me sab do you like what im doing?" at binilisan nito ang ginagawa.
"Ahhh, rafael ahhhh!" puro ungol lang ang sinasagot niya dito.

"Answer me, do you like me to continue or do like me to stop?" at lalong binilisan

Halos mabaliw na siya sa ginagawa nito at parang nawala sa sarili ng makarinig sila
ng malalakas na katok.

"Mam sab! Anjan pa ba kayo? may tawag po kayo galing Canada!"

Tinig yun ni manang elsa.

Parang natauhan siya.

"Sumunod ka nalang, ako ng bahala fix yourself" at tuloy tuloy na itong lumabas.

Paglabas nito ay nagmadali siyang nagbihis parang hindi maganda ang pakiramdam
niya.

Pagbaba niya sa sala ay saktong pagbaba ni rafael sa telepono.

"Tatagan mo ang loob mo" baling nito sa kanya ng mapansin ang pagdating niya.

Walang emosyon ang mga mata nito. Lalo siyang kinabahan.

"Papa and your mommy met an accident lastnight"

Thirteen

"What? No!" para siyang nanghina sa narinig, mabuti nalang at maagap siya nitong
nadaluhan kung hindi ay bumagsak na siya sa sahig.

"What happened to them? Asan ang mommy ko? Okay lang ba sila?" hysterical na tanong
niya
"Calm down Sab" alo nito sa kanya at tuluyan na siyang niyakap.

"Okay lang si Mommy diba? Maayos naman lagay nila ni Tito gerardo diba? Please
rafael answer me, please okay sila diba?" hahulgol na sabi niya.

"Hush baby, everything will going to be okay, walang mangyayaring masama sa kanila"
habang hawak nito ang mukha niya.

"Wag mo hahayaang may mangyaring masama sa kanila ah, please?" parang wala na sa
sariling tanong niya

"Get ready, we are going to fly there now" at inalalayan siya nitong tumayo,
hinatid siya nito sa kwarto niya.

"Be sure to bring some clothes, we dont know how long we are going to stay there"
sabi nito bago tuluyang lumabas.

Kasalukuyan na silang nakasakay ngayon sa private plane nila. Di niya nakalimutang

magdala ng rosary, nagdadasal siya.

Bahagya siyang nagulat ng ipatong nito ang kamay sa kamay niyang nakalagay sa arm
rest.

"Don't over think things" sabay pisil sa kamay niya.

Isang ngiti lang ang isinagot niya rito.

Pagkalapag ng private plane na sinasakyan nila ay dumoble ang kabang nararamdaman

niya.

Agad silang pumunta sa private hospital na pinagdalhan sa mga ito. Pagdating doon
ay nagkakagulo ang mga nurses at doctor sa ICU.

"Anong nangyayari rafael?" nagpapanic na tanong niya at pumasok pero pinigilan siya
ng mga nurse

"I'm sorry Ma'am you're not allowed to go inside" harang ng nurse sa kanya.

"But my mother was there please!" pinipilit niya paring pumasok

"I'm very sorry, but its our policy" apologetic na sabi parin ng nurse.

"Sab, lets just wait here", hawak sa kanya ni rafael

"No! hindi ako maghihintay nalang dito" galit na sabi niya kay rafael. Kinakabahan
na siya at di alam ang gagawin dahil nakikita niyang sobrang nagkakagulo na sa
loob.

Nang makitang pinupump na ang mommy niya ay tumakbo siya sa loob, wala ng nagawa
ang mga nurses.

Ang pagpasok niya sa loob ay kasabay ng pagpikit ng mommy niya, ng pang habang
buhay..

"Mommy! Andito nako, mom wake up!" pilit parin niya itong ginigising at niyayakap.

"Mom, andito nako bat di niyo ko hinintay?! Mom, I love you please wake up!"
pakiramdam niya ng mga sandaling iyon ay gusto na rin niyang mamatay.
Si rafael ay nakamasid lang sa kanya, tahimik, walang emosyon ang mukha.

"Mommmmmy!" iyak parin siya ng iyak. nagbabakasakali na muling babangon ang mommy
niya.

"Tama na sab, they need to bring your mom to the funeral" hinawakan na siya nito
sa balikat at pilit tinatayo at linalayo sa labi ng mommy niya.

"No! Wag mo ilalayo sakin ang mommy ko!" pagpupumiglas niya.

Pero pinilit parin siya nitong yakapin at pakalmahin. Wala itong pakialam kahit
hinahampas at pinagsusuntok niya ito.

Siya din ang sumuko at napagod.

"Rafael, ang mommy, siya nalang ang meron ako" mahinang sabi niya kasabay ng walang
ampat na mga hikbi.

"I'm still here, I am your Brother"

Author's Note:

Salamat sa walang sawang pagbabasa at pagboto, dahil sa inyo naging Number 8 ito sa
Random. Keep READING.VOTING.COMMENTING.

Fourteen

I'ved decided to just cremate my mother's body.

Ngayon lang pumasok sa utak ko si Tito Gerardo. Agad kong pinuntahan si Rafael.

"Where is tito gerardo"? seryosong tanong ko.

"I thought you would never asked" Walang emosyon parin ito. "He's still fighting
for his life, and now he don't want to accept that tita katrina is already gone".

"I understand his feeling, hanggang ngayon ayaw parin tanggapin ng puso ko ang mga
pangyayari" Namumuo nanaman ang mga luha sa kanyang mga mata.
"Rafael, bilisan mo ang Don!" tarantang sabi ni Atty. Serano ang abogado ng pamilya
gabriel. agad silang napasunod sa ICU.

She saw how helpless tito gerardo's condition, he has a lot of aparatus on his
body.

He was breathing so heavily. Pero ng makita siya nito ay itinaas nito ang kamay at
parang inaaboot siya. Napalingon siya kay rafael.

"Lapitan mo siya" habang tumatango.

Nang ganap akong makalapit ay hinawakan ko ang kamay niya.

"H-hija... sa maikling p-panahon... ay itinuring na kitang parang isang tunay... na

anak... ipangako mo sakin na... hindi ka aalis ng mansiyon... d-d doon nalang kami
magsasama ng mama mo sa taas..." Nahihirapang sabi nito.

"Wag niyo pong sabihin yan, be strong tito" sabay higpit ng kamay niya sa don

"Mas magiging masaya ako hija... kung makakasama kami ng mama mo... mahal na mahal
ko siya" kasabay ng isang ngiti

Ngiting hinding hindi na mauulit. Tuluyan na itong bumitaw sa magkahawak nilang mga
kamay.

Sabay na inuwi ang mga abo nina tito gerardo at ng kanyang mommy sa pilipinas,
halos sumama na siya sa hukay ng ilibing ang mama niya, she never expected that
this will happened. Nang matapos ang libing ay nilapitan siya ni Marco at niyakap.
"My condolences to your lost kate" seryosong sabi nito.

"Salamat" at gumanti siya ng yakap dito.

"Ehem, we need to go home sab, kailangan daw tayong kausapin ni Atty." sabi ni
rafael ng bigla itong lumapit sa kanya.

"My condolences also to your lost pare" Baling ni marco kay rafael

"Thanks" sagot ni rafael kay marco

"Marco, pasensiya kana we need to go. Salamat sa pagpunta" sabi niya kay marco

"No problem, I'll just see you on school" nakangiting sabi nito

____________________

"Whaaat?!!" halos mapasigaw siya sa gulat ng marinig ang Last will ni don gerardo.

"What's wrong Ms. Fajardo?" ngunot noong tanong ng abogado.

"You will think i will agree on that will? Hindi ako hibang para magpakasal kay
rafael kapalit ng 50 Million pesos!"
"But this is what the don want's" mariing sabi ng attorney.

"Ganoon ba talaga kamahal ng papa ang mama mo para pamanahan ka ng 50 Million

pesos?" nag-uuyam na sabi nito sa kanya.

"And lastly, Rafael kapag hindi pumayag si Ms. Fajardo na magpakasal sayo ay
mapupunta lahat sa charity ang lahat ng ari-arian ng Don" seryosong sabi ng abogado
sa kanila

"Shit!" Napatayo si Rafael sa kinauupuan "This is totally insane!" Galit na sabi

nito

___________________________
Author's Note:
Sorry for the lame update :( Madami kasi ko iniisip. Bawi ako Guys!
READ>VOTE>COMMENT!

Fifteen

Pagkaalis ni Attorney Serano ay agad siyang hinarap ni Rafael.

"Look, i don't know what is going on, on my father's mind ng ginagawa niya ang
testamentong iyon, but one thing is for sure this is pure bullshit!" Galit na sabi
ni Rafael

"If you think na nagugustuhan ko ang nangyayari, nagkakamali ka. Di ko pinangarap

na magpakasal sa isang katulad mo rafael" kalmadong sabi niya

"Don't play innocent sab, I know this is what you want from the very start, kayo ng
mommy mo!" nagtatagis ang mga bagang na sabi nito
"Wag na wag mong idadamay ang mommy ko dito!" Galit na sabi niya dito, di siya
makakapayag na idawit nito ang pangalan ng nananahimik na niyang mommy.

"Then I think, we don't have any choice. Kailangan natin magpakasal ASAP!"
Determinadong sabi ni rafael

"Wala akong balak magpakasal sayo rafael, di ko kailangan ang yaman niyo!"

"Really sab? Bakit iniwanan ka ba ng maraming ari-arian ng mommy mo? The last time
I check mahirap pa kayo sa daga bago magpasakal ang mommy mo at ang papa ko" Ngisi
nito sa kanya

Nang akmang sasampalin niya ito ay agad nitong nahuli ang kamay niya.

"Wag na tayo maglokohan, parehas lang tayo makikinabang dito. After a year you're
already a Millionaire, let's make a deal" Seryosong sabi nito.

______________________________

Nasa kwarto siya ngayon at nag-iisip tungkol sa sinabi ni rafael. Tama ito, ano nga
ba ang meron siya ngayon? Ni wala man lang naiwan ang mommy niya sa kanya, wala
silang mga ari-arian at pera sa banko. Paano na nga ba siya pagkatapos nito? Isang
taon pa bago siya grumaduate at wala siyang aasahan sa mga kamag-anak niya.
Kakayanin ba niyang makasama si rafael sa loob ng isang taon? Bigla niyang naalala
ang sinabi nito.

"let's make a deal, ako ng bahala sa lahat ng gastusin mo sa school hanggang sa

maka-graduate ka plus a 20 thousand monthly allowance, we will leave on the same
roof but we can do what we want. But when we get married wag na wag mong dudungisan
ang pangalan ko. We can also have sex if you want like a normal couple" Ngisi nito
sa kanya. "After a year we can live happily, I'll give you a week to decide"
Alam kong gusto ng mommy na gumanda ang buhay ko, at pinangako ko sa kanya na mag
gragraduate ako, I will not disappoint her, kahit kapit sa patalim wala na siyang
choice.

Agad siyang kumatok sa kwarto ni rafael. Nakangiti ito ng pagbuksan siya.

"Like what I've already expected, pero hindi ko alam na ganyan ka kabilis mag
desisyon" Ngisi nito

"Pumapayag nako, Lets get married" buong determinasyong sabi niya dito

Napakabilis ng mga pangyayari, kinabukasan din ay nagpakasal sila sa huwes, tanging

si Atty. serano lang ang naging saksi, wala talagang sinayang na oras si rafael.
Pagkatapos ng kasal ay diretso na siya sa school at si rafael naman ay dumiretso sa
opisina. Parang wala man lang nangyari ng araw na iyon, pero isa lang ang sigurado.
Isa na siyang ganap na Gabriel.

_________________________
Author's Note;
Guys sorry ha, hindi ako makapag-isip ng tama ngayon, please pray for my mom's
speed recovery kelangan kasi niya mag-pa biopsy at chemo therapy :(
Maraming salamat po sa lahat ng nagbabasa at walang sawang bumoboto dito, sa mga
naiinis po kay rafael, may dahilan po kung bakit ganoon siya malalaman niyo sa POV
niya :)
Open narin po ako for Dedication, Salamat :) Godbless
READ>VOTE>COMMENT

Sixteen

Nagulat si Marco ng makita siya sa canteen ng school

"Hey kate, are you okay now?" nag-aalalang tanong nito.

"I have to be strong marco" ngumiti siya ng pilit

Nagulat siya ng hawakan nito ang kamay niya, come on I'll show you something.
Hinila siya nito papuntang parking lot.

"Wait marco, may pasok pa tayo" Naguguluhang sabi niya

"I forgot to tell you that today is our intramurals, so it means there will be no
classes" Nakangiting sabi nito "Come on!" at pinagbuksan na siya nito ng pinto

"Salamat"

Dinala siya nito sa parang paanan ng burol.

"Dito ko pumupunta pag nalulungkot ako, pag gusto kong mag-isip at mapag-isa, Now I
can share this place to you" Nakangiting sabi nito
Ngumiti siya dito at inilibot ang paningin sa paligid, nakaka refresh ng
pakiramdam.

"Thank you Marco"

"Thank you for what?" Ngunot noong tanong nito.

"For bringing me here, for being there, kahit bago palang tayong magkakilala it
feels that we've known each other for very long" Totoong sabi niya rito

Humarap ito sa kanya at hinawakan siya sa magkabilang balikat "You can always count
on me kate, tawagin mo lang ako nandito ko para sayo I can be your super marco if
you need me" Diretsong tingin nito sa mata niya

alam niyang may isa siyang tunay na kaibigan sa katauhan nito.

Naglatag ito ng isang parang malaking panyo sa may damuhan at doon kami umupo.

"Do you really want to marry mikah?" biglang tanong niya rito

"Hmmmmm" di ito agad nakasagot

"It's okay kung ayaw mong pag usapan"

"Well actually, I'm not so sure. Para kasi sakin napakasagrado ng kasal hindi ito
basta-basta lang"

Parang gusto niyang mabulunan sa narinig.

"But in my situation i think i will disregard that idea, pwede ka naman sigurong
magpakasal lalo na kung may sapat kang dahilan hindi ba?" Baling ni marco sa kanya
Napa ubo siya ng sunod-sunod

"Hey kate are you alright?" Nag aalalang tanong nito sabay hagod ng kamay sa likod
niya.

"Yes I am okay, may naka alala lang siguro sakin?" Pilit na ngiti nito sa kanya.

Bumalik nanaman sa sistema niya na asawa na nga pala siya ng isang Gabriel. Bahagya
siyang nagulat ng tumunog ang cellphone niya, it was rafael.

"Where are you?" Bungad nito sa kanya ng sagutin nito ang tawag

"Why?"

"You need to go home early be here at 5pm may pupuntahan tayo dont be late it is
important" nagmamadaling sabi nito

Ni hindi man lang siya nito hinintay na makapag salita agad nitong pinatay ang
tawag.
"Bastos talaga!" Galit na sabi niya

"Woah, easy! Is that your brother? bakit parang hindi yata kayo magkasundo?" Takang
tanong nito

"He doesn't like me because he's just my Step-brother, and now my husband" Pag-amin
niya rito

_______________________________

Guys! number #2 po ngayon ang Step-Brother sa Random, Thank you sa lahat ng comment
at vote niyo at mga private message lalong lalo na sa prayers niyo sa mom ko. I
LOVE YOU ALL.

READ.VOTE.COMMENT

Seventeen

Nakita ko ang gulat sa mga mukha ni marco, ilang sandali itong nanahimik, hindi
nagsalita.
"My mother just married Don gerardo month ago, galit samin si rafael dahil pera
lang daw ang habol namin sa kanila" malungkot na sabi niya

Tumingin si marco sa kanya. Pero hindi parin nagsalita kaya nagpatuloy siya.

"I admit, iyon ang unang plano ng mommy ko, but she sees how the don treated us. He
was a good man even sakin, alam ko napamahal na ang mommy ko sa don"

"Then, I don't get it, why do you need to marry him?" Ngunot noong tanong nito

"Iyon ang nakasaad sa last will ni tito gerardo"

"Bakit kailangan kang idamay?"

"Everything has a purpose marco, gaya nalang ng sitwasyon niyo ni mikah" Malungkot
na sabi niya

Napa buntong hininga nalang ito. "Okay, I will not ask you now kung ano man yun,
but remember this kate, kapag may hindi magandang ginawa sayo si rafael i will not
hesitate to protect you."

"Thank you"
_________________________________________

It was already 4:50pm in the afternoon nakalimutan niyang pinapauwi pala siya ng
maaga ni rafael. 5:30pm na ng makarating siya sa mansiyon, dali-dali siyang
pumasok. She saw rafael, and two woman standing in front of him at may pinapakitang
mga gown.

"I told you to come early!" Sita sa kanya nito ng mapansin siya

"I'm sorry, i was busy in school"

"Nah, come here" pinakilala siya nito sa dalawang babae. "This is Sabrinne Gabriel
my wife, and this is Elly and Shey sila na ang bahala sayo" at umakyat na ito sa
itaas

"Oh my God! You're so beautiful darling" Sabi ng pinakilalang si Elly.

Nag blushed siya sa narinig. Dinala niya ang mga ito sa kwarto niya.

"Ahm, pwede po bang magtanong muna?" Naguguluhan kasi siya kung bakit kailangan
siyang ayusan ng mga ito.

"Of course, what it is?" Nakangiting tanong ni Shey.

"What's the occasion why do I need to dress up?"

Nagkatinginan ang dalawang babae at nangunot noo. "Ohhh! You don't know? This is a
special day to your husband, ipapakilala na siya bilang ganap na CEO ng Gabriel
Corporation Inc."

Tumango-tango nalang siya, napakawalang kwentang asawa naman niya para hindi
malaman ang ganoong kaimportanteng bagay. sabagay wala naman sinasabi si rafael sa
kanya para maging aware siya.

Siya ang pumili ng damit na susuotin niya. Isang simpleng long dark blue evening
dress ang napili niya at isang 3 inches brown sandals (See picture)

Nang matapos ay parang hindi niya makilala ang sarili. It was 7 o'clock in the
evening ng matapos sila nitong ayusan. Pababa na siya ng hagdan when she saw
rafael, He was in his black tuxedo, he was so handsome as ever.

Saglit itong natulala ng makita siya.

Pero agad ding nakarecover.

"Let's go everyone is waiting for us" iwas nito.

Inalalayan siya nito sa pagpasok ng sasakyan.

"Thank you" Ngiti niya rito. may tinatago rin naman palang pag ka
gentleman ang lalaking ito. Napangiti siya sa naisip.
"What are you smiling at?"

----------------------------
Sumingit lang po ako ng update. Next update on Saturday. Thank you

READ.VOTE.COMMENT

Eighteen

"Wala I just realized na may kabaitan karin palang taglay kahit konti" At tumingin
siya rito na hindi parin tinatanggal ang pagkakunot noo.

"Don't think that i am treating you nicely dahil asawa na kita, just always
remember we just need each other for our own benefits" seryosong sabi nito.

"Alam ko, you don't need to remind me, but what if hindi ako pumayag? what would
you do?" Hindi siya nakatingin dito, nakatanaw siya sa daang tinatahak nila.

"I will make yor life miserable then, you know what im capable of" Tumingin ito sa
kanya.

"Your so impossible rafael!"

Ngumisi lang ito sa kanya, bigla tuloy nasira ang paganda na sanang mood niya.

Ilang minuto lang ay nakarating na sila sa pupuntahan nila. Bago sila bumaba ay may
inabot ito sa kanyang Gold ring. Halos manlaki ang mga mata niya ng makitang may
mga diyamante itong disenyo.

"Wear that, never remove that to your finger from now on" Habang tinitignan siya sa
pagsusuot ng singsing.
Bago tuluyang bumaba ay humirit pa ito.

"I dont want to see that in pawnshop" At tuluyan ng bumaba.

Inismiran niya lang ito, anong tingin niya dito? Gahaman para pagkainteresan ang
bagay na iyon? Hindi moko katulad!

"Hold me" At iginaya nito ang braso sa kanya.

Ikinawit naman niya iyon, huminga muna siya ng malalim bago pumasok.

"Just relax" bulong nito sa kanya

Relax? Paano siya magrerelax kung nakatingin lahat ng tao sa pagpasok nila.

Everything in this place is so perfect, elegant and so beautiful kahit ang mga tao,
mga may sinabi lahat sa buhay ayon narin sa mga nagkikintabang mga damit at alahas
ng mga ito.

Sinalubong sila ng mga board of directors ng kompanya ayon narin dito.

"Just wait for me here, we have something to discuss" Paalam nito sa kanya.

Isang tango lang ang sinagot niya rito. 15minutes na ang nakakalipas kaya naiinip
na siya, ni wala siyang makausap dahil wala naman siyang kakilala dito ni isa.

Napalingon siya sa stage ng bigla nalang magsalita ang Emcee at ipakilala na si

rafael. Pagkatapos ng speech nito ay pinagkaguluhan siya ng mga tao para batiin.

Mamaya nalang niya ito i-cocongratulate.

Naisipan niyang kumuha nalang muna ng juice dahil nauuhaw na siya, she was ready to
get the glass ng may tumabig sa kamay niya. dahilan para mahulog at mabasag ito.

"Shit! What are you doing. Clean your mess! now!" Galit na sabi nito

Paglingon niya ay isang napakagandang babaeng parang bumaba sa langit ang nakita
niya, She is wearing a backless red long dress and a long cut on the cleavage part.
Na talaga namang nagpalutang ng kaputian nito. She has also a long black straight
hair. Di bagay dito ang ganoong pananalita.

"Hey are you deaf?" Pukaw nito sa kanya. "I said clean your mess! or do you want me
to translate it?" Nakataas na kilay na sabi pa nito.

"Excuse me? Ako?" Nagulat na tanong niya, bakit sa akin pa nito gustong ipalinis
iyon?

"Yes, ikaw nga. Clean it!"

Nakakagawa na sila ng eksena, nakatingin na sa kanila ang ibang bisita, tiyak na

magagalit nanaman sa kanya si rafael. Di na siya nakipagtalo. Lumuhod na siya at
isa isang pinulot ang mga nagkalat na bubog. Halos palibutan na siya ng mga tao.

"What the hell are you doing?!!"

Nagulat siya, kaya napadiin ang hawak niya sa isang bubog.

Nang tumingala siya ay nakita niya ang galit na galit na si rafael.

---------------------------------------------

READ.VOTE.COMMENT

SALAMAT GUYS! Sana wag po kayo magsawa sa pag tangkilik dito.

Nineteen

"Stand up!" Madiing sabi nito sa kanya.

"What's wrong with you rafael? Do you know her?" Takang tanong ng babaeng kausap
niya kanina

Hindi ito pinansin ni rafael sa halip ay pinuntahan siya nito at itinayo.

"You are my wife, hindi ka katulong dito you don't need to do that!" Medyo
nabasawan na ang galit nito.

Halos manlaki ang mga mata ng mga taong nakarinig sa sinabi nito.

"What the fucking happened to your hand?!"

Nagulat siya ng tignan ang kamay, tumutulo ang dugo mula rito, ngayon niya lang
naramdaman and pagkirot.

Agad na kinuha nito ang panyo na nasa bulsa at itinali sa kamay niya. At muling
nagsalita.

"Listen, everyone here. No one have the permission to hurt my wife! to humiliate
her! Dahil kapag naulit pa ito. Ako na ang makakalaban niyo!" Sabi niya sa mga
taong naroroon.

Pagkatapos ay hinila na siya nito papuntang parking lot. Pabalibag nitong isinara
ang pinto.

"What's wrong with you?!" Galit na baling nito sa kanya

Hindi siya nagsalita.

"Sab, you are my wife now for pete's sake! hindi ka katulong!" nakatingin ito sa
kanya ng diretso.

"I'm sorry, ayoko lang magalit ka nanaman sakin" nangingilid na ang luha niya.

"Kaya mas pinili mong sundin sila? Look what happened? Nasaktan ka!" At tumingin sa
kamay niyang nakatali ng panyo. "Remember this, ako lang ang susundin mo wala ng
iba"

Pagkatapos ay pinaandar na nito ang sasakyan, dinala siya nito sa ospital.

"Anong ginagawa natin dito?" Takang tanong niya kay rafael

"Pagagamot natin yang sugat mo. It needs to be clean"

"Pero simpleng sugat lang to, gagamutin ko nalang sa bahay"

"No more buts, gusto kong makasigurado from infection"

Wala na siyang nagawa, nilinis at ginamot lang ang sugat niya. Pagkatapos ay
niresetahan siya ng Antibiotics. Pagkatapos ay umuwi na sila.

"You need to rest, Goodnight" sabi ni rafael ng nasa harap na ito ng pinto ng
kwarto niya.

"Ahm, rafael sandali" Pigil niya rito ng akmang bubuksan na ang pinto.

"What is that?" Ngunot nito

"I just want to apologize" Sincere na sabi niya

"For what?"

"Dun sa nangyari sa party, it supposed to be your day. Pero nasira yun ng dahil
sakin. Nakagawa pako ng eksena, I'm sorry" Yumuko siya.

Naramdaman niyang humakbang ito papunta sa kanya. Hinawakan nito ang ulo niya at
itinaas. Ngayon ay malaya niyang nakikita ang mukha nito, at naamoy ang mabango
nitong hininga.

"It's my duty to protect you. So dont over think things okay? Magpahinga kana,
restwell my wife" At hinalikan siya nito sa noo.

Ngumiti pa ito bago pumasok sa kwarto nito. Totoo ba to? Si rafael ba talaga yun?
my wife? hindi niya alam pero parang ang saya niya pag naririnig niya sa mismong
bibig nito ang salitang asawa.

Pagkapasok niya sa kwarto ay agad siyang nahiga. May maganda rin naman palang
naidulot ang nangyari, She saw rafael's soft side.
Restwell my wife..

Restwell my wife..

Restwell my wife..

Hindi niya alam kung bakit paulit-ulit niyang naaalala ang sinabi nito at paghalik
sa noo niya.

Sana umpisa na ito ng magandang pagsasama namin ni rafael, mahinang usal niya sa
sarili.

Pagkatapos ay tuluyan ng pumasok sa banyo at nagbihis bago tuluyang matulog ng

mahimbing.

Restwell my wife.

----------------------------------------------

Waaaaaaah! Salamat sa lahat ng support labs! Keep on VOTING :)

-Funnymariaclara

Twenty

Pagka-gising kinabukasan ay agad siyang bumaba, naisipan niyang wag nalang pumasok
tutal ay intrams naman nila.

Nabungaran niya si rafael sa kusina, may kausap itong babae.

"Honey, why are you here?" Narinig niyang sabi ni rafael.

"Nothing. I just miss you" Tumayo ito at yumakap sa likod ni rafael

Sumilip muna siya, hindi siya nagpakita. So, kahit kasal na kami hindi parin sila
naghihiwalay? may tinatago rin palang kalandian itong lalaki na ito! hmmmft!

"What are you doing? Back off" Tinatanggal nito ang pagkakayakap sa kaniya ng
babae.

"Nakakainis to! Namiss lang naman kita eh!" Pagmamaktol nito

"Ang kulit mo talaga! Umuwi ka na nga sa inyo" pagtataboy nito sa babae

"Pinapunta nga ako dito nina mommy, pinapasabi nila na sorry daw dahil hindi sila
nakapunta sa libing ni tito gerardo, kakauwi lang kasi nila"

"I know, your parents are too busy kaya ako ang ginugulo mo?"

"Yup! nakakaboring kasi sa bahay" At pinalungkot nito ang mukha.

Napangiti dito si rafael at ginulo ang buhok.

Nagulat si sab sa nakita, ngumingiti din si rafael sa kanya? Sabagay girlfriend

niya ito! Bakit parang naiinggit siya? Umiling siya. Kung ano anung naiisip niya.
Naisipan niyang bumalik nalang sa kwarto. Nawalan na siya ng ganang kumain.

Naisipan niyang magbasa nalang, sa sobrang pagkabusy sa binabasa ay hindi niya

namalayang Ala-una na pala ng hapon. Napatingin siya sa pinto ng may marinig siyang
katok.

Nabungaran niya si Mang melda.

"Mam, may naghahanap po sa inyo sa baba"

"Sino daw po?" Ngunot noong tanong niya.

"Marco daw po, naku! napaka gwapo" Nakangiting sabi nito

"Sige po manang salamat, pakisabi bababa na po ako" Pagkaalis nito ay nag quick
shower siya. Ilang minuto lang ay bumaba na siya, nakita niya si marcong nakaupo sa
sala.

"Hi!" Sabi niya rito.

Ngumiti ito sa kaniya ng makita siya at tumayo.

"Are you okay?" Tanong nito

"Yup! Why?" Naguguluhang sabi niya rito.

"Thanks God! I thought something happened kaya di ka pumasok, nakalimutan ko kasing

kunin number mo"

"Oh! Naisip ko kasi na wala naman akong gagawin sa school since its our intramurals
kaya nag decide ako na magpahinga nalang"

"That's good. By the way I'm just checking you out. So pano aalis nako"

"Wait! Since you are already here, why don't you join me for a late lunch i guess?"
Nakangiting sabi niya rito.

"Your not yet eating?"

"Napasarap kasi ako sa pagbabasa kaya di ko namalayan yung oras" Sabi niya, di
naman niya pwedeng sabihin na nawalan siya ng gana dahil nakita niya si rafael na
kaharutan ang girlfriend nito.

"Don't do that again, don't starve yourself" Nag-aalalang sabi nito

"Yes boss!" Ngiti niya rito at inaya na niya ito sa kusina.

"This is the best pinakbet ever!" sabi ni marco pagkatapos kumain

"Hindi nga halata, ang dami mong nakain e!" tawa niya rito.

"Ikaw din naman ang takaw mo, ang lakas mo palang kumain!" Asar sa kanya ni marco

"Kapal mo huy!" Sabay hampas niya rito sa braso at tawa ng tawa

"How sweet the two of you"

Parehas silang napatingin ni marco sa nagsalita, It was rafael nasa pinto ito
kasama parin ang girlfriend nito na nakakapit sa braso nito.

"Hm, i'm just visiting kate" Sagot ni marco kay rafael

"Kate?" Tumaas ang kilay ni rafael

"Ah rafael, kumain na ba kayo?" Singit niya sa mga ito.

"We're done, Honey let's go" At hinila na niya ito paalis.

-----------------------------------------------

Mga 50-60 Chapter siguro ito mga labs.

Salamat sa mga support guys. So overwhelming! ;)

READ.VOTE.COMMENT

Twenty-One

Narinig nila ang ugong ng sasakyan.

"I'm sorry, i forgot your already married" Malungkot na sabi nito.

"Nah, forget about that. kasama naman niya girlfriend niya" Ngiti niya rito

"Ohh! Muntik ko ng makalimutan, I will invite you for my 21st Birthday this friday
night" Sabay abot sa kanya ng invitation.

Inabot naman niya ito, "Happiest Birthday Marco!" Sabi niya rito at niyakap

"Thank you kate, sana makapunta ka. You can invite your husband if you want"

"Sige, susubukan ko"

"Oh pano? I have to go, may pupuntahan pa kami ng ate ko. See you on friday kate"
Bago ito umalis ay kinuha muna nito ang number niya.

Papasok na sana siya ng pinto ng makarinig ng busina, It was rafael.

"Oh? Ngayon palang ba umaalis ang bisita mo? He's really enjoying your company
huh?" Parang naiinis na sabi nito.

"Mind your own" At akmang tatalikuran na niya ito ng hilahin siya nito.
"I told you wag mo kong tatalikuran kapag kinakausap pa kita!" Galit na sabi nito

"Wag mo kong pakialaman sa ginagawa ko dahil hindi ko kayo pinapakialaman ng

girlfriend mo!" Sagot niya rito

"Girlfriend? kunot noong sabi nito

"Wag kana ngang mag maang maangan, nakita ko paghaharutan niyo kaninang umaga, may
pa honey honey kapa nga!"

Napatigil ito ng ilang sandali pagkatapos ay bumunghalit ng tawa

"Girlfriend? Really?" Tawang-tawa parin ito

Tinignan niya ito ng masama.

"Are you jealous?"

He was teasing her.

"Me? Of course not!" tanggol niya sa sarili

"She was my Godsister, inaanak siya ni Papa, i'ved known her when she was little.
Lagi niya kong kinukulit to marry her, but I know she just seeing me as a big
brother"

"You don't need to explain" At inismiran niya ito.

Maglalakad na sana siya papuntang kwarto ng tawagin siya nito.

"By the way, her name is honey"

Di na siya nagsalita at nagtuloy-tuloy nal ang sa pagpasok sa kwarto, parang gumaan

ang pakiramdam niya ng malamang di niya ito girlfriend. My God what is happening to
me? Naguguluhan na siya sa sarili.

Bigla niyang naalala ang birthday ni Marco, dali dali niyang pinuntahan si Rafael.

Pinuntahan niya ito sa kwarto pero walang sumasagot kaya naisipan niya itong
puntahan sa library. He was busy on his laptop ng makita niya ito.

Tumikhim siya, dahilan para mag-angat ito ng ulo.

"What do you want?" Tanong nito

"I just--"

Magsasalita palang siya ng magsalita nanaman ito.

"You just want to admit that your jealous?" Asar nito sa kanya

"You wish!" ismid niya "I just want to say that it was marco's birthday party on
friday night"

"You're not going!" biglang nag bago ang mukha nito

"Di ko hinihingi ang permiso mo, Sinasabi ko lang since i was living in this house"

"I am your husband baka nakakalimutan mo"

"Hinding-hindi ko yun makakalimutan" Matatag na sabi niya.

"Okay, since you really want to go. I'll go with you. Baka ano pang gawin mo na
ikasisira ng pangalan ko. I don't want to let that happen"

Wala na siyang nagawa. Akala ko pa naman unti-unti ng lumalabas ang soft side niya.
Sabagay a monster will always be a monster!

-------------------------------------------

Friday Evening.

She just wearing a Black dress above the knee na nagpalutang ng kaputian niya.
Hakab hakab nito ang maganda niyang katawan. Medyo mababa ang tabas ng damit na
iyon sa may dibdib kaya kitang-kita ang cleavage niya. Inilugay niya lang ang buhok
niya at kinulot sa may dulo.
She just decided to wait rafael outside.

Nang bumaba ito ay nakita niya ang pag-asim ng mukha nito.

"Change your clothes" Halata sa mukha nito ang pagkadisgusto.

"What?! why should I? What's wrong with my clothes?" Naiirita siya dito,
pinaghandaan niya ang damit na iyon.

"Change your clothes or we will not going to attend that fucking party?!"

"Ano bang problema mo sa suot ko? wala kong nakikitang masama dito!"

"Walang masama? I don't want to get in trouble dahil jan sa damit mo. Your already
showing some part of your breast damn you woman!" Galit na sabi nito

"No! I will not change, kung ayaw mong sumama. I can go there with myself" At
nagmartsa na siya papasok ng sasakyan.

-------------------------------------------

Ang conservative pala ni Fafa Rafael ;)

Salamat sa mga votes guys. Sa mga nagpPm sakin Salamat, Sorry sa mga di ko pa
narereplyan.
READ.VOTE.COMMENT

Twenty-Two

Nagulat siya ng sumakay din ito sa front seat.

"Why are you here?" Galit na sabi niya rito

"I don't want to let you go by yourself with that damn revealing clothes!"
Iritableng sagot nito

"Please, I don't want to fight with you, not now" ayaw niyang masira ang gabing
ito.

Dahil nasa invitation naman ang address hindi sila nahirapang hanapin ito.

Gamboa's Mansion, iyon ang nakalagay sa invitation.

Pagkapasok palang nila sa mansion ay may mga iilan ng mga kalalakihan ang nakamasid
sa kanya. Gayun din kay rafael, halos lahat yata ng mga babae doon ay kinikilig.

Ng makita sila ni marco ay agad sila nitong sinalubong.

"I'm glad you came!" Masayang sabi nito.

He was so handsome in his suit. Mukha talaga itong chinese model.

"Of course! Happy Birthday!" Sabay abot ng regalo

"Happy Birthday" Malamig na bati ni rafael

"Thank you pare, Im glad you came too" Ngiti nito, come on let's go to the table.

May 3 tao nakaupo sa table nila, dalawang lalake at isang babae, ang babae ay
nakatalikod kaya hindi niya makita ang mukha.
"I will introduce you to my sister" Sabi ni marco

Nang humarap sa kanya ang babae ay nagulat siya. It was her! Yung babae sa party.

"Ate Elize this is kate and her husband Rafael" Pakilala ni marco

"You?" Elize said

"Do you know her?" Takang tanong ni marco

Matagal bago nakasagot si elize, nakita niyang nagkatitigan ito at si rafael.

"Hmm, no. magkamukha lang pala"

"Okay, And this two handsome is Enrico and Luis my cousin's" Ngumiti ang mga ito sa
kanila "Come on let's sit" aya ni marco sa kanila. Pinaghila pa siya nito ng upuan,
nagpasalamat siya dito. Nakita nanaman niyang tumalim ang mga mata ni rafael.

"After this we need to go" bulong sa kanya ni rafael

"But why? Kadarating lang natin" takang tanong niya, she saw elize deeply looking
at rafael.

There is something between the two of them, I can feel it.

"Hmm, marco where is your restroom?" Panira naman tong tiyan na to, ngayon pa
sumakit.
"Come on I'll give you the way" Inalalayan siya nito.

"Buti napapayag mo ang asawa mo na sumama dito?" Tanong nito ng tinatahak nila ang
lugar papuntang restroom.

"Di ko nga rin alam e"

"Baka binabakuran kana niya" Sabay ngiti nito

"Baliw!" sabay tawa

Pagkatapos sa restroom ay nakita niya si marco na naghihintay sa labas.

"Why are you still here? Baka hinahanap kana ng mga bisita mo"

"Don't mind them, you are my special guest" Ngiti nito "let's go?"

Pagbalik sa party nakasalubong nila si Mikah.

"There you are!" Ngiti ni mikah kay marco, pero ng makita siya ay agad din iyong
nawala.

"I told you to stay away from him!" Baling nito sa kanya.
"Mikah, don't make a scene here!" Matigas ang pagkakasabi ni marco

"Then leave her alone!" Sigaw ni mikah kay marco.

"I'm sorry kate, I have to talk to mikah" Apologetic na sabi nito.

"Go ahead" Tango niya.

Pagkatapos ay hinila na ni marco si mikah. Naisipan niya ng bumalik sa table nila.

But rafael and elize is not there.

Halos libutin na niya ang lugar pero hindi niya mahanap si rafael, napunta siya sa
garden aalis na sana siya ng makarinig ng mga taong parang nagtatalo.

Lumapit siya sa pinanggagalingan ng boses.

"I still love you rafael!"

Twenty-Three (SPG)

Author's Note: Gusto ko lang pong ipaalam na ang chapter na ito ay naglalaman ng
mga di ka aya-ayang pangyayari. Read at your own risk. SPG po ang part na ito.

--------------------------------
Rafael? Halos manlaki ang mata niya, dali-dali siyang naghanap ng mapagtataguan
para makita at marinig ang mga pangyayari.

"I still love you despite of all this years, I love you. Please come back to me" at
hinawakan ni elize ang mukha ni rafael

"Do you think I'm still the old rafael that you know?" Mariin na sabi nito "Do you
think I will believe in every fucking words you say?!' Sigaw nito

"I'm sorry, It's all my fault. But believe me, I don't want to do that! May dahilan
kung bakit kinailangan kong gawin yun!"
Umiiyak na sabi nito.

" I don't care whatever the reason is!" At inalis nito ang kamay sa mukha niya.

"Do you love her?" Tanong nito habang patuloy parin sa pag-iyak

Ngumunot ang noo ni rafael

"Your wife, do you love her?"

"You don't need to know" Malamig na tugon nito

"Kaya ba ganoon mo nalang siya ipagtanggol dun sa party?"

"Why you care? Everything happened in the past will never be changed with every
bullshit words that is coming in your mouth, Leave us alone" Seryosong sabi nito.

Tumalikod na si rafael, pero hinawakan parin siya nito sa braso.

"Remember this, Babalik ka din sakin, makukuha kita ulit rafael. And that is a
promise!" Diretsong sabi nito

Pero walang sinabi si rafael, tuluyan na itong naglakad paalis.

"That is a promise!" Sigaw parin ni elize kahit wala na ito.

Gustong manlambot ni sab sa mga narinig, kaya ba ginawa sakin yun ni elize sa
party? dahil kay rafael? Rafael? Bigla siyang nagmadali baka hanapin siya nito.

Nang balikan niya ito sa table ay nakatayo lang ito at parang hinihintay siya. Ng
makita siya nito ay sandaling nagtama ang mga mata nila. All she can see is pain in
his eyes.

Gaano ba nito kamahal si elize noon? o hanggang ngayon? Parang nasaktan siya sa
isiping iyon. Nang lumapit siya rito ay hinila na siya nito.

"Let's get out of here!"

Nang makarating sa bahay ay tuloy-tuloy ito sa library, pero bago yun ay binilinan
siya nitong matulog na.

Balisa ito, gaano ba kalalim ang naging relasyon nila ni Elize para magreact siya
ng ganoon? It was already 12 in the midnight pero hindi parin siya makatulog.

"Sab! Open this door!"

Nagulat siya ng makarinig ng malalakas na katok. Rafael?

"Open this damn door!" Sabay katok ng malakas

Nang buksan niya ang pinto, Nakita niyang hindi parin ito nakapagpapalit ng damit.
Amoy alak din ito.

Pumasok ito sa kwarto niya.

"Rafael, lasing ka. Magpahi---"

Bago pa niya matapos ang sinasabi ay hinaklit na siya nito sa bewang at hinalikan
ng mariin.

"Rafa--el sanda--li lang" piglas niya rito

Pero patuloy parin ito sa paghalik sa kanya, pero ilang sandali lang ay naging
banayad na ang mga halik nito. Puno ng pag-iingat.

Nagulat siya ng mapagtantong tumutugon narin siya sa mga halik nito.

Inihiga siya nito sa kama, tinanggal nito ang damit niyang pantulog.

She just wearing her underwears. Tinitigan nito ang katawan niya.

"Beautiful" Sabay hawak sa dibdib niyang natatakpan parin ng bra.

Nang hindi makuntento ay tinanggal niya ito, ngayon ay malaya na nitong nahahawakan
ay dibdib niya. Agad niya itong hinalikan.

He was sucking her breast like a baby, licking and massaging it. Halos mapaliyad
siya sa sensasyong nararamdaman.

"Ohhhh! Ohhhh!"

"Your breast are so full" kasabay ng pagbaba ng kamay nito papunta sa pagitan ng
kanyang mga hita.

And now his hands is so busy exploring her body. habang dumadausdos din pababa ang
bibig nito papunta sa sentro ng kanyang pagkababae.

Halos mapaigtad siya ng halikan nito "iyon" kahit may suot paring undies ay ramdam
na ramdam niya ang init ng bibig nito.

Halos manlaki ang mata niya ng ibaba nito ang p*nty niya gamit ang bibig nito.

Nang ganap na mahubaran ay bumalik ito sa pakay, pinaghiwalay nito ang dalawang
hita. Ginalugad nito ang pagkababae niya gamit ang dila nito.

Halos maisabunot niya ang kamay dito. Habang ginagawa nito iyon ay nakatingin ito
sa kanya, para bang nang-aakit.

"Do you like this babe?" Kasabay ng pagpasok ng gitnang daliri nito sa kanya.
"Ahhhh Shit!"

"Do you like this? Come on answer me" At pinabilis pa iyon lalo.

"Yes! Yes!" Kasabay ng malalakas na ungol

"Wag mong pigilan, spill it" bulong nito sa tenga niya na nagpadagdag lalo ng
sensasyong nararamdaman niya.

Isang sandali lang ay naramdaman niyang nakarating na siya sa sukdulan. Halos

manlaki ang mata niya ng sipsipin ni rafael ang daliring ginamit sa kanya.

"Taste sweet babe" ngisi nito

Tumayo ito at tinanggal ang damit, tumambad sa kanya ang naghuhumindig nitong
pagkalalaki. Pinaluhod siya nito.

"Can you talk to my junior?" nakakalokong sabi nito, nang makita ang pag aalangan
sa mukha niya ay yumuko ito at hinalikan siya "Don't worry i'll teach you"

Giniya nito iyon sa bibig niya, ilang sandali lang ay natuto na siya at napapalakas
na ang ungol ni rafael

"That's it babe! Keep on doing that! Ohhh"

Lalo pa niyang pinagbuti ang ginagawa. Pagkatapos ay pinatayo na siya nito at

binuhat pabalik ng kama.

"It's my turn, you will experience heaven. I promise" Puno ng pagnanasang sabi
nito.

Pinaghiwalay na nito ang hita niya at itinutok ang kahandaan nito.

"I'll be gentle" At dahan-dahan ipinasok.

"Ahhhh! Ahhhh! Rafael!" ungol niya

Nang matiyak nito na handa na siya he started penetrating her. Slowy, then make it
faster while kissing, sucking, licking and massaging her breast.

"Sab.. Ohhh! Ohhh!" paos na sabi ni rafael

Siya naman ay walang ibang ginawa kundi namnamin ang sarap na dulot ng ginagawa
nila ni rafael.

"I'm gonna cum sab, I'm gonna cum!" At pinabilis ng pinabilis ang ginagawa.

Naramdaman niya ang pagsabog nito sa loob niya.

Ilang sandali silang hindi gumagalaw.

I love you rafael, at tuluyan na siyang nakatulog sa pagod.

----------------------------

Sorry di ako masyado marunong gumawa ng bedscenes. Hihihi

-Funnymariaclara

Twenty-Four

Kinabukasan, she still feel sore. Nang maalala niya ang nangyari ay napangiti siya.
Sabado ngayon at wala siyang pasok.

Bumaba siya sa kusina, nagulat siya ng makita si rafael na naghahain sa lamesa on

his cute pink apron. Ang cute niya! yun agad ang pumasok sa isip niya at napangiti
siya. Nang mapansin siya nito ay ngumiti ito.

"Babe, Come on! Breakfast is ready" Malawak na ngiti nito.

Natulala siya. Si rafael ba to? Josko wag niyo na po ibalik ang masunget na rafael.

Inakay na siya nito at pinanghila ng upuan.

Pinaglagay pa siya nito ng pagkain sa plato. Naninibago siya, pero gusto niya ang
pagbabagong iyon.

"Since it's saturday, I'ved decided to go out of town" Baling sa kany ni rafael

"Out of town?"
"Yeah, we will go to Palawan, finish your breakfast and pack your things" Ngiti
nito sa kanya

OhmyGosh! Rafael? Ikaw ba talaga yan? Mag hohoneymoon ba kami doon? Bigla siyang
na-excite sa naisip. Nagmadali siyang kumain, at nag impake na. Nagdala siya ng 3
pares ng swimsuit.

They've just landed to Palawan, sakay ng private plane nila. This place was totally
heaven! Napaka linis, all you can see is a perfect structures of a great island.
Hinatid sila ng receptionist sa kanilang hotel room. Parang gusto niyang dukutin
ang mata ng babae na halatang nagpapa-cute sa asawa niya.

Napakaganda din ng kwarto nila, parang ang sarap tumira sa ganitong klaseng lugar.

"I'll just wait you at the lobby. I just need to call someone" Paalam ni rafael

She just decided to wear a red two piece, na pinatungan ng black see through dress.
At hinayaang nakalugay ang buhok

Nang makita siya ni rafael ay agad itong ngumiti.

"Let's go wife" At hinawakan nito ang kamay niya.

Magkahawak kamay silang naglalakad. Ni sa hinagilap ay hindi niya naisip na

mangyayari ito.

Dinala siya nito sa isang kubo malapit sa isla, may mga nakahandang malalaking
sugpo, alimango, tahong at kung ano ano pang seafoods.

Halos maglaway siya sa mga nakahain.

"Come on let's eat, I know your hungry. Mas masarap kainin to ng nakakamay" Sabi
nito sa kanya.

"Nakakagutom nga ang mga ito" Ngiti niya. Nagsimula na silang kumain.

"Here" Pinaghimay siya nito ng sugpo.

Nang akmang kukunin niya ito ay inilayo nito ang kamay sa kanya.

"Wait wife, ako ang magsusubo sayo nito" Inilapit nito iyon sa bibig niya.

Binuka niya ang bibig at kinain iyon, pagkatapos ay isinubo naman ni rafael ang
daliri nito.

"Delicious" Sinipsip niya iyon. Ginawa nito iyon na parang nang-aakit. Nananakam.
Naku rafael! Wag kang ganyan baka ako pa ang di makapagpigil! Pagkatapos ng
tanghalian ay halos hindi na siya makatayo sa sobrang kabusugan.

Inaya niya itong maglakad-lakad sa isla para naman bumaba ang kinain niya.

They are already walking ng hawakan nanaman nito ang kamay niya.

"Sab?" Tawag sa kanya ni rafael

Napatingin siya rito "Yes?"

Huminto sila sa paglalakad at humarap ito sa kanya

"Let's start a good relationship, A normal husband and wife thing" Seryosong sabi
nito habang nakatingin sa mata niya.

"Are you sure? Di ka na ba galit samin, o sakin?" Tanong niya rito.

"Before your mother and papa leave for honeymoon, your mother gave me a letter
i'ved decided not to open it because i think it's just a piece of trash. But after
the accident i am planning to read it until I am ready. I'ved already red it Last
night before I go to your room"

Napayuko siya at namula ng maalala ang sumunod na nagyari. Inangat nito ang mukha
niya.

"She confessed everything to me, inamin niyang pera lang talaga ang habol niya sa
papa ko noong una na mahigpit mong tinutulan. Pero habang nakakasama niya ang papa
ko, totoong minahal niya ito. Im sorry for judging you and your mother"

Naiyak siya sa narinig.

Pinagdikit nito ang noo nila "Sab, Can we start a new begginning? Hindi ko
pinapangakong magiging perpekto akong asawa, but i will try"

"Yes rafael, I will make you forget all the bad things happened to your life. Lahat
ng masasakit na alaala"

Saglit itong di nagsalita.

Hinawakan niya ang mukha ni rafael "I know, nakakulong ka parin sa nakaraan.
tutulungan kitang makalaya, I just want to confessed something also"

Ngumunot ang noo nito "What is that"

"The first time i saw you, I have a crush on you. Pero dahil napaka antipatiko mo
at suplado napalitan yun ng inis. I don't know what's happening to me pag
nagkakalapit tayo, but one thing is for sure... I'm starting to love you rafael"

---------------------------------------

Author's Note:

Just want to clarify things, hindi po ako profesional writer. Di rin po ako
magaling sa pagbuo ng english words and sentence. Di po ako dictionary para di
magkamali sa mga spellings. Pero lately may nababasa nakong mga pambabash. I'm not
writing to impress anyone, I'm just writing to express. Kung ayaw niyo sa story ko,
malaya kayong i-unfollow ako at i-remove ito sa reading list niyo. I am not forcing
anyone to read my story.

Sa mga nagsasabi malaswa ang story na ito, una sa lahat. Sa cover palang ng story
nababasa niyo na ang SPG, ano pa po ba ang dapat niyong i-expect?

Iniisip ko ngayon kung dapat ko pa bang ituloy ang story na ito.

Sa mga patuloy na nagbabasa, salamat. Passion ko lang po ang pagsusulat at

naboboring lang ako dito sa bahay habang wala pa ko ulit trabaho.

-Funnymariaclara

Twenty-Five

"I already know that, no one can resist my charm" ngisi nito

"Kapal mo!" Ngiti niya dito at hinampas niya ito sa dibdib

"You're so violent wife" At binuhat siya nito na parang bagong kasal.

Tili siya ng tili ng ihagis siya nito sa tubig. Maybe this is the good start. Sana
lang magtuloy tuloy na to at wala ng maging problema.

Samantala may isang pares ng mata ang kanina pa nagmamasid sa kanila.

"You will be mine again rafael, you are mine in the first place di ako makakapayag
na mapunta ka sa kanya" Galit na sabi nito

-----------------------------------------
Dahil nabasa ang see through dress niya ay bakat na bakat ang katawan niya.

"Let's go to our room" Inis na sabi nito

"Pero maaga pa, di pa nga ko masyado nakakalangoy" simangot niya rito

"Ayokong pagpiyestahan ka ng mga lalaki dito" Tingin nito sa mga lalaking kanina pa
pala nakatingin sa kanya

Lihim siyang kinilig. Napaka conservative talaga ng lalaking to.

"Ano ka ba? Natural magswiswiming tayo, gusto mo bang magsuot ako ng kumot?" Pang-
aasar niya dito.

"If you can wear that while swimming then be it, I am selfish with my property"
Seryosong sabi nito

Bigla siyang natawa, para itong batang ayaw maagawan ng candy.

"What are you laughing at?" Inis na sabi nito

Pero tawa parin siya ng tawa. Ang cute cute nitong tignan.

"If you don't stop laughing. I'll make love to you here" At tumingin sa kanya ng
diretso.

Bigla siyang napatigil. Here? Seriously?

"Scared huh?" Ngisi nito sa kanya.

"Of ccc-course not!" Nabubulol na sabi niya. "Let's go, bumalik na tayo sa hotel
naisip ko mainit na pala niyan" Aya niya rito

"Alright, Let's make love there then"

Halos maubo siya. Ito naman ay tumawa ng malakas. Pinagtritripan ba niya ko?

Pagkadating sa hotel room ay agad siya nitong hinila sa loob at isinandal sa pinto
ng maisara iyon.

Inilapit nito ang bibig sa kanya "I'm just fighting the urge to kiss your delicious
body awhile ago"

Namula siya at nahiya.

Lalo nitong idinikit ang sarili sa kanya, parang hindi na kayang dumaan ni hangin
sa sobrang lapit nila.
"Did you enjoyed last night?" Namamaos na sabi nito.

Dahan-dahan siyang tumango. Nagulat siya ng ikawit nito ang magkabila niyang hita
sa bewang nito. Ngayon ay buhat buhat na siya nito habang nakasandal parin sa pinto
at habang nakayakap ang dalawa niyang braso sa leeg nito

Napaungol siya ng bigla nitong daklutin ang isang dibdib niya.

"This is mine, and also this" Sabay haplos din sa isa pang dibdib niya "You are
mine now sab, no one have the permission to touch you, except me" Halos halikan na
siya nito habang nagsasalita.

"Yes rafael, I'm yours" Sang-ayon niya rito halos maramdaman niya ang matigas na
bagay na tumutusok sa kanya.

"Good, and now I will enjoy what's mine"

At hinalikan na siya nito, Napuno ng ungol ang buong kwarto, hanggang sa pag
shoshower ay hindi siya tinantanan ni rafael. They made love. Love? Oo siguro para
sakin. But I promise i will teach you how to love again.

-----------------------------------

Author's Note

Umpisa na ba ito ng masayang pagsasama nila ni rafael?

Salamat sa mga nagpapalakas ng loob ko to continue writing this story, I love you
all.

Magsusulat nalang po ako para dun sa mga taong patuloy parin na nagbabasa dito. I'm
just planning to make this story short nalang. Hanggang 40 Chapters instead of 50-
60 na original plan ko. Pero depende parin sa mood ko. Yun lang. Enjoy reading.

-Funnymariaclara

Twenty-Six

Nagising si sab sa sikat ng araw na . kurtina.

She saw rafael peacefully sleeping like a baby, Napangiti siya ng maalala ang mga
nangyari. Okay na sila ni rafael.
Nakayakap ito sa bewang niya kaya di siya makatayo.
Napakagwapo talaga nito kahit sa malapitan, kissable lips. She remembered how those
lips landed to her body.
Rafael, I hope this happiness will never end. Masaya ko na magsimula ng magandang
alaala kasama ka. "I love you" bulong niya dito sabay halik sa noo.
Nang subukan niyang tumayo ay lalo nitong hinigpitan ang pagkakayakap sa kanya.
"Let's stay like this for a while" Sabi nito habang nakapikit parin
At niyakap pa siya nito ng mas mahigpit. Ilang minuto din silang nanatili sa
ganoong position ng magsalita ito
"Come on let's enjoy our lastday here wife, let's try jetskie" Sabay halik sa kanya
sa labi.
Ng tumayo ito ay tumayo narin siya, nakalimutan niyang wala pala siyang suot na
damit sa ilalim ng comforter. Kaya dumausdos ito pababa dahilan para malantad ang
maganda niyang katawan.
"What if we just stay here for whole day?" Kumikislap ang kapilyuhan sa mga mata
nito.
"Rafael naman, I want to experience surfing and jetskie" Maktol niya rito.
"Just kidding wife, but can I eat breakfast first?"
"Hah? Sandali, tatawag nalang ako ng room service" Akmang kukunin niya ang telepono
ng pigilan siya nito

"No need. You're much delicious than any breakfast serve in this hotel my wife" At
binuhat na siya nito papuntang banyo

They made love under the warm water.

Kasalukuyan nilang ng nagbibihis ng tumunog ang phone niya. Unknown number. She
decided to answer it baka importante.

"Marco!" napangiti siya

Napatingin sa kanya si rafael ng banggitin nito ang pangalan nito.

"How are you kate?" Sabi ni marco sa kabilang linya

"I'm more than okay" Masayang sagot niya "And you?"
"I'm okay thanks, I just want to apologize on mikah's behaviour. Nahihiya na tuloy
ako sayo"
"Nothing to worry about, It's okay I understand"

Napatigil siya saglit ng tumikhim si Rafael "I'll just go outside" Di maipinta ang
mukha nito, di na siya nito hinintay magsalita lumabas na ito.

"Is that rafael?" Tanong ni marco ng ibalik sa tenga ang cellphone.

"Yes, where here at palawan"
"How's his behavior towards you then?"

"You know what marco? We are okay now. Gusto niya magstart kami ng maganda"
Masayang sabi nito sa kanya

"That's good then, enjoy your stay there. I'll just see you tomorrow kate" Parang
lumungkot ang boses nito

"See you!" Pagkatapos ay binaba na niya ang tawag.

Dali-dali niyang tinapos pagbibihis, She's wearing a black 2 piece bikini na

pinatungan ng shattered maong short shorts at maluwang na white see through blouse.

Hinanap niya si rafael sa hotel pero wala ito. Nagpasya siyang lumabas at pumunta
nalang sa isla. Saan ba nagpunta si rafael?

Nagpasya nalang siyang maglakad-lakad, she removed her sandals, gusto niyang
maglakad ng nakapaa. Pero hindi niya napansin yung basag na piraso ng bote na
nakakakalat, kaya naapakan niya ito.

"Ouch" Daing niya at napaupo.

She saw her feet running out some blood.

"Hey miss are you okay?" Dinaluhan siya ng lalaking nakakita sa kanya.

Nakita nitong tumutulo ang dugo sa paa niya.

"Come on" Tinulungan siya nitong makatayo, pero ng muntik nanaman matumba ay agad
na siya nitong binuhat

"Wait, I'm okay" tututol niya rito.

"You're not okay, I have to bring you to the Hotel clinic"

______________________________________________________

Author's note:
New character, ano ang magiging kaugnayan nito sa kanila. Sino ang lalaking to?

READ.VOTE.COMMENT

Twenty-Seven

Habang pasan ako ng lalaking ito, nagkaroon ako ng pagkakataon na pagmasdan at pag
aralan ang mukha nito.

He looks like Adam Lavigne of Maroon 5, meron din itong tattoo sa may braso. May
mga patubong balbas din ito na nagpadagdag sa kagwapuhan niya. I can also smell the
scent of his manly perfume.

"He has a wound, It needs to be clean" Sabi nito sa attending nurse na andoon.

Habang ginagamot ay nandun lang ito at tinitignan ang ginagawa ng nurse. Nang
matapos ito ay sinabi ng nurse na magpahinga lang kahit 5 minuto at pagkatapos ay
pwede na silang umalis.

"Ahm, Thank you nga pala" Basag niya sa katahimikan.

"No worries, By the way I'm Troy Schroty. Half Filipino, Half Canadian" Lahad nito
ng kamay sa kanya

"Im Sab Faja-- Gabriel" Tanggap niya sa kamay nito, muntik na niyang makalimutan na
gabriel na pala siya ngayon.

Gabriel? Ohmy! Bigla niyang naalala si rafael, tiyak na hinahanap na siya nito
nakalimutan pa naman niya ang cellphone niya sa sobrang pagmamadali.

"Thank you for saving me, but im sorry I have to go, my husband is already looking
for me" Tarantang sabi niya. Pagkatapos ay tumayo, dahil kumirot ang paa niya
muntik na siyang masubsob kung hindi siya nito naagapan.

"Careful" Sabay hawak sa bewang niya

"Thank you" Awkward na sabi niya rito

"I will just accompany you to your hotel room" At binuhat na siya nito.

Nang malapit na sila sa tinutuluyang kwarto ay nakasalubong nila si rafael.

Salubong ang mga kilay nito, at madilim ang paningin.

"What did you do to her?!" Galit na sabi ni rafael dito at agad siyang kinuha mula
sa pagkakabuhat.

"I didn't do anything, next time don't leave your wife alone" Seryosong sabi nito

"Who do you think you are to lecture me? Get a life!" Galit na sabi nito

Siya naman ay parang naguguluhan "Stop, he's the one who bring me to the hotel
clinic, Thank you again troy"

"It's okay, just be careful next time" Ngiti nito sa kanya

Lalong nagdilim ang paningin ni rafael "Let's go" At anyong maglalakad na papunta
sa kwarto nila ng muling magsalita si troy

"By the way, nice to see you again raffy. You have a very beautiful wife" Tumalikod
na ito at naglakad palayo.

Sandaling napahinto si rafael, pero agad ding nakahuma at nagpatuloy sa pagpunta sa

kwarto nila. Magkakilala ba sila? Takang tanong niya sa sarili.

Pagkadating sa loob ay agad siya nitong ibinaba sa kama.

"I'ved been looking for you all over this place!" Galit na galit na sabi nito

Hindi niya maintindihan kung bakit ganoon nalang ang galit niya.

"Isa pa, hindi ka dapat sumama sa lalaking yun!" Habol pa nito

"He was just helping" Pagtatanggol niya rito.

"Kahit na!" Sigaw nito sa kanya. "Hindi mo siya kilala, he can steal you away from
me!"

Nakikita niya ang galit sa mga mata nito, sakin ba siya nagagalit o sa taong
tumulong sakin para sigawan niya ko ng ganito? Ako na ang nasaktan ako pang mali?
Her eyes starting to get wet.

Nang mapansin yun ni rafael ay agad na lumambot ang expression nito. Agad siya
nitong dinaluhan sa kama at niyakap

"I'm sorry baby, I'm so sorry" kasabay ng mas mahigpit na yakap.

Lalo siyang naiyak sa ginawa nito

"Hush baby, don't cry. I was worried about you, pero di kita dapat sinigawan. I was
over reacted. It just that ayaw kitang mawala sab" Seryosong sabi ni rafael, And
gave a smacked on her lips.

----------------------------------

Author's Note:

Ano sa tingin niyo ang kaugnayan ni troy kay rafael?

Vote and Comment

I'm planning to extend this story at pahabain pa ng konti due to some demmands.
Thank you for supporting this story. Dahil mahal ko kayo nag-update parin ako kahit
may bagyo at baha sa lugar namin. Naka redalert na rin kami. #LANDOph #Keepsafe
#PrayforPh

-Funnymariaclara

Twenty-Eight

He carried me down to his lap. Tumigil ako sa pag-iyak.

"Nagsimula tayo in a wrong way, gusto ko bumawi sayo. I want to built a strong
relationship with you. I'm so sorry for all the wrong things I have done."

"I understand, lahat siguro yun nakaplanong mangyari, pero ang importante okay na
tayo ngayon" Yumakap siya sa leeg nito.

"I'm sorry, were not able to go surfing. You have wound. Are you okay now?" Alalang
tanong nito.

"Yes. As long as im with you i always feel okay" Ngiti niya rito.

"Really? Then, Let's enjoy the rest of the day just you and me" At inihiga siya
nito sa kama.

He started kissing her neck that make her moaned ng biglang tumunog ang tiyan niya.
Napatigil si rafael pagkatapos ay natawa ng malakas.

"Im sorry for starving you wife" He kissed her again on the forehead "What do you
want for lunch i guess?"

"I want pasta with white sauce and a lot of cheese on the top" Ngiti niya rito

"Pasta? For lunch? No, you need to eat rice" Salubong ang kilay nito.

"Then, you should'nt asked me!" At nagtalukbong ng kumot

"Okay fine, wag kanang magtampo" Alo ni rafael sa kanya.

Pero hindi parin siya gumagalaw.

"Sab, I'll count 1 to 10 pag di kapa gumalaw jan, I will titillate you" Pagbabanta
ni rafael sa kanya

1..

2..

Sab..

3..

4..

Baby?
5..

6..

Nang di makatiis si rafael ay tinanggal na niya ang kumot. He saw his wife crying.

"Wife, what's wrong?"

"I hate you, you remind me of foods tapos ayaw mo naman akong ibili" Hikbi niya
rito.

"I'm sorry, don't cry okay. We will buy all the foods that you want to eat"
Niyakap siya nito, pero kita niya ang pagkunot ng noo nito, tila nagtataka ito sa
pagbabago ng mood niya.

What's happening to her? Naguguluhan ding tanong niya sa sarili.

---------------------------------------

It's monday morning, she have to attend school. Pag gising niya ay wala na si
rafael sa tabi niya, doon siya natulog sa kwarto nito. nakabalik na sila ng
mansiyon kagabi pa.

Pagkalabas niya ay nakita niyang nakabukas ang kwarto niya. Nang tignan niya ito ay
may dalawang katulong na nagliligpit ng mga gamit niya.

Teka? Pinapalayas na ba ako ni rafael?

"You were moving to my room"

Napatingin siya sa nagsalita, It was rafael of course. He was leaning on the side
of the door. He look so handsome in his longsleeve.

Lumapit ito sa kanya "Goodmorning wife" sabay halik sa labi.

"Goodmorning too" Sabay pisil sa pisngi ni rafael.

"Ouch, violent wife!" Nguso nito sa kanya

Humagikgik lang siya.

"You have classes right? Come on dress up i'll just wait you in the kitchen lets
eat breakfast together and i'll drive you to school" Ngiti nito sa kanya

"Okay" Pero bago siya umalis ay pinisil muna niya ang kabila pang pisngi ni rafael
sabay takbo ng mabilis at sara ng pinto.

"Wife! I'll give you punishment later!"

Rinig niyang pagsigaw ni rafael. Natawa nalang siya rito. Habang naliligo di niya
maiwasang mapangiti. She was so happy. Just a glimpse of a hand nagbago ang lahat.
From a evil step brother to a sweet and loving husband, I think i am really falling
in love..

----------

"I'll fetch you later" Minsan pa ay hinalikan siya nito sa labi.

Hinintay muna niyang makaalis si rafael bago pumasok sa loob ng school.

She saw Mikah and her group, parang hinihintay siya ng mga ito.

"The whore is here" Sabi ni mikah ng makalapit ang mga ito sa kanya.

Lalagpasan at aalis na sana siya ng hawakan siya nito sa braso.

"Are you scared?" Asar nito sa kanya

"Not here please!" Baling niya dito.

"Ate Elize is right, you're a social climber and a professional whore. Inahas mo na
nga ang boyfriend niya, ngayon naman balak mo pang ahasin ang boyfriend ko? Mang-
aagaw! Bitch!"

Di na niya napigilan ang sarili, nasampal na niya ito.

"Ang kapal ng mukha mo para saktan ako!" Galit na sabi ni mikah "Girls hold her!"

Hinawakan siya ng dalawang kasama ni mikah sa magkabilang braso at Sinampal siya

nito sa magkabilang pisngi. Binuhus niya ang buong lakas niya para makawala sa
dalawang humahawak sa kanya. Pagkatapos ay sinabunutan si mikah.
Nagkakagulo na sila ng dumating ang mga security guard kasabay ni Marco.

---------------------------

Author's Note

Lame update. Sorry guys :3 Naramdaman niyo ba yung Lindol?

#KeepPrayingforPh

-Funnymariaclara

Twenty-Nine

"Slut! Come here kakalbuhin kitang hayop ka!" Sabay sugod ni mikah.

Inawat sila ng dalawang guard habang pumagitna naman si marco.

"Mikah! Stop! What's going on?!" Galit na sabi ni marco

"That bitch hurt me!" Sagot ni mikah

"Is that true kate?" Ngunot noong tanong ni marco sa kanya

Ngunit nanlalabo na ang mata niya, God! Wala akong makita. Kasabay ng pagdilim ng
paningin niya.

Nagising siya sa ingay na nanggagaling sa labas. Pinilit niyang tumayo kahit ang
totoo ay gusto niya pang mahiga.

Nakita niya si rafael hawak-hawak ang kwelyo ni marco, parehas ang mga itong putok
ang mga labi.

"Rafael! Don't!" At lumapit siya sa mga ito

Pabagsak na binitawan nito si marco."Decipline your girlfriend! Dahil kahit babae

siya kayang-kaya ko siyang saktan if she continue bugging my wife! And don't you
dare touch my wife again! Galit na galit na sabi ni rafael kay marco habang
nakahawak naman siya sa braso nito

"Rafael, walang kasalanan si marco please" pagmamakaawa niya rito.

Lumingon sa kanya si marco "Kate i'm sorry" Sabay hawak nito sa kamay niya

"I said don't touch my wife!" Sabay suntok ng malakas kay marco.

Napaupo si marco sa sahig sa sobrang lakas ng pagkakasuntok ni rafael.

"Rafael! Ano bang ginagawa mo!" Galit na sabi niya kay rafael at agad na dinaluhan
si marco "Marco, are you alright? Oh God!" Kinabahan siya ng makita ang
napakadaming dugong lumalabas sa bibig ni marco.
Itinayo naman siya ni rafael "Uuwi na tayo!"

"No! Bakit mo ba siya sinasaktan? Wala siyang kasalanan!"

Nandito sila ngayon sa school clinic, hindi to masyado nadadaanan ng tao dahil nasa
may pinakasulok na parte ito ng school.

"Sab, bakit mo ba siya ipinagtatanggol?!"

"Oh my God marco!

Napatigil at napalingon sila sa nagsalita.

It was the school nurse, tinulungan nito si marco at ipinasok sa loob.

"They can take care of him! Let's go!" sabi ni rafael, hinila na siya nito kaya
napilitan siyang sumama dito kahit ang totoo ay gusto niya munang alamin ang
kalagayan ni marco.

Pagkapasok sa loob ng sasakyan ay hinampas ni rafael ang manibela.

"Fuck!" Galit na sabi nito at sinimulang paandarin ang kotse. He was driving so
fast.

"Rafael, slowdown please!" Kinakabahang sabi niya dito

Ngunit patuloy parin ito sa pagmamaneho ng mabilis.

"Rafael i'm scared!" Humagulgol na siya at itinakip ang kamay sa mukha.

Naramdaman niyang huminto ang sasakyan.

Niyakap siya nito, nung una ay nagpupumiglas siya ngunit bandang huli ay kusa
siyang tumigil "I'm sorry baby, I was mad. Nag-alala ko ng tawagan ako at malaman
yung nangyari, Gusto kong durugin yung mukha niya ng maabutan kong gusto ka niyang
halikan habang natutulog ka"

Napabitiw siya sa pagkakayakap nito. "What?" Naguguluhang tanong niya

"Yes. He's trying to take advantage of you, to kiss you na ako lang ang dapat
gumagawa. You are mine sab, mine alone. So if he tried to do it again di ko alam
kung anong magagawa ko!" his jaw are flinching.

It sounds selfish, pero hindi ko maiwasang kiligin.

"Promise me wife, iiwasan mo na ang lalaking yun simula ngayon" Seryosong sabi nito
sa kanya.

Marco is the only friend he has here in San Quintin, But Rafael is her husband.

"Okay, I promise" Pagkatapos ay niyakap siya nito.

Sorry marco, but I have to do this for the sake of our relationship. Sabi niya sa
isip habang nakayakap parin kay rafael.

Tinanggal nito ang pagkakayakap. " By the way how do you feel?" Habang hinahaplos
ang mukha niya.
"I'm good now, napagod lang siguro ko dahil sa biyahe kagabi"

"It's much better if we see some doctor"

"No need. Magpapahinga nalang ako sa bahay" At ngumiti siya rito

"Are you sure?" Paninigurado nito

"Yes" Habang tumatango.

Nginitian lang siya nito pagkatapos ay pinaandar na nito ang sasakyan.

It was already 2:00 in the morning ng magising siya, Rafael in silently sleeping
beside her.

She needs to go the cr, nang tumayo siya ay bigla siyang nahilo. God! Ano ba tong
nararamdaman ko.

Pero pinilit niya paring tumayo. Hindi pa siya nakakarating ng cr nang bigla
nanaman nagdilim ang paningin niya.

"Baby, can you hear me?" Alam niyang boses iyon ni rafael kahit hindi siya
magmulat.

Nang ganap na mabuksan ang mata, ang gwapong mukha ng asawa niya ang bumungad sa
kanya.

"Thanks God you're alright!" At niyakap siya nito.

"Anong nangyari?"

"We are here in the hospital, you fainted again wife" Paliwanag nito sa kanya

Sandali silang napatingin sa pinto ng may kumatok, bumukas iyon at pumasok ang
isang babaeng doctor.

"Goodmorning Mr. & Mrs. Gabriel, I am Dra. Meryl Ducay an Gynaecologies (ob-gyne)
Your wife is 2 weeks pregnant. Congratulations" Ngiti nito

Wala ni isa man sa amin ni rafael ang agad nakapagsalita.

"She is pregnant?" Di makapaniwalang sabi ni rafael.

"Yes Mr. Gabriel, but your wife has a Hyperemesis Gravidarum"

"What is that?"

"It is an extreme form of morning sickness that cause severe and persistent nausea
and vomiting, it can cause complication to the pregnancy that can also cause
miscarriage that's why you need to take a lot of extra care because you have
history of infertility. Your menstruation is irregular kaya mahihirapan kana
magbuntis ulit" Mahabang paliwanag ng doctor.

-----------------------------------------

Author's Note:

Nabasa ko lang po ang ibang information about pregnancy, sorry kung may mali mang
information diyan. May idinagdag kasi ako. Take care sab! :(

-FunnyMariaClara

Thirty

Bago umalis ang doctor ay binigay nito ang number niya at binilinan na tumawag
kapag may naramdamang kakaiba. Sinabi din nitong pwede na silang lumabas.

She was pregnant? She's going to be a mother. Kaya na ba niya ang responsibilidad
na iyon? Paano ang pag-aaral niya? Pero naputol ang pag aagam-agam niya ng pisilin
ni rafael ang kamay niya.

"I'm going to be a father wife!" Masayang masayang sabi nito.

Nginitian niya ito. "Yes, you will be a daddy soon"

"Yes!" Sigaw nito "Daddy na ako!"

She can see happiness in his face. Masaya siya na masaya si rafael na magkaka baby
na sila. Pero kailangan niyang mag-ingat.

--------------------------

"Oops! Careful" Inaalalayan siya nito sa pag-akyat ng hagdan sa mansiyon.

"Rafael, I'm okay" Ngiti niya rito.

Pinaupo siya nito sa kama ng makapasok sa kwarto habang lumuhod naman ito sa harap
niya habang hawak ang dalawa niyang kamay.

"You need to be careful wife, baka kung anong mangyari kay baby rap-rap" Ngiti nito
"Rap-rap?"

"Yeah, its the name of our baby junior" Habang hindi nawawala ang ngiti sa mga labi

"Are you sure its going to be a boy?" Pagkatapos ay pinisil niya ang ilong nito.

"Ouch wife" Simangot nito "Your mommy is really violent" habang hawak nito ang
maimpis niya pang tiyan.

Tinawanan niya ito.

"But seriously wife, you need to take good care of yourself. I'm planning to hire a
personal nurse for you"

"Rafael, I'm pregnant. I'm not disabled, aalagaan ko naman ang sarili ko tsaka
andiyan ka naman to take good care of me right?" Ngiti niya

Huminga ito ng malalim bago nagsalita " Okay you win" Tumayo ito at hinalikan siya
sa noo "You already have the number of the Ob-gyne right? Seryosong tanong ni
rafael sa kanya

"Ah? Yeah It's already saved in my phone why?" Naguguluhang tanong niya

"I forgot to ask if we can still do the ---- you know" Ngisi nito sa kanya

"Rafael!" Hinampas niya ito sa balikat habang namumula ang mukha niya

"What's wrong? Let's make it twins tonight, malay mo makahabol" Sabay tawa ng
malakas.

"Pervert!" Ismid niya rito

"Just kidding my gorgeous wife" At niyakap nalang siya nito.

I hope we can stay like this forever.

-------------------------------

Kinabukasan sa school she was late, dahil napakasama ng pakiramdam niya. Ayaw na
sana siyang papasukin ni Rafael but she refuse, madami silang kailangan gawin sa
school.
When she entered the room marco is already there, hindi siya tumabi dito gaya ng
nakagawian. Nakamasid lang ito sa kanya hanggang matapos ang mga morning subjects
nila.

Nagpasya siyang kumain nalang sa cafeteria ng school.Habang kumakain nakakarinig

siya ng mga bulungbulungan tungkol sa mga nangyari kahapon.

Lalong lumakas iyon ng lapitan siya ni marco.

"Kate can we talk?" Malungkot na sabi nito, putok parin ang bibig nito at namamaga.

Tumango siya "Just sit"

"Can we go some other place?" Sabi ni marco

"I'm sorry but if you want to say something just say it here" Malamig na sabi niya
rito.

Umupo ito sa may harapan niya.

"Kate" Hinawakan nito ang kamay niyang asa lamesa pero tinanggal niya. "Sorry, I
know its all my fault. The first time I saw you i know you're special. For the very
short time we've been friends unti-unti na pala akong nahuhulog sayo ng di ko
namamalayan" Diretso ang mga mata nitong nakatingin sa kanya.

"I'm already married marco"

"I know. But, do you love him kate?"

"I do" Pag-amin niya rito. "I'm sorry marco but I can't continue being your friend"
Siya naman ang humawak sa kamay nito na nakapatong sa lamesa.

"Why kate? Tanggap ko ng meron kanang asawa, but atleast being your friend is more
than enough" Malungkot na sabi ni marco at pagkatapos ay hinawakan nito ng dalawang
kamay ang isang kamay niyang nakapatong sa kamay nito.

"You've been good to me marco, but I have to do this. Ayoko din lalo pang lumalim
yung nararamdaman mo sakin na alam mong hindi ko kayang suklian. Mabuti kang tao,
may mas deserving para sa kagaya mo" Seryosong sabi niya rito

"But if you still need a friend a companion i'm always here, I can still be your
super marco" At ngumiti na ito ng maluwang

"Thank you marco I will remember that" Ngiti niya rin dito

--------------------------------------

Author's Note:

Lame update again, Hi baby rap-rap! ;)

READ.VOTE.COMMENT

-Funnymariaclara

Thirty-One

Author's Note:

Reminder:

No part of this story may reproduce or copy. Copyrights2015

Mag respetuhan naman po sana tayo. Salamat

-------------------------------------------

Sa nakalipas na mga araw ay lalong nagiging sweet si rafael, he always make time to
surprise her.

"Wife, what's wrong?" Lumapit ito sa kanya at niyakap siya mula sa likod.
Nasa veranda sila ngayon at nakatingin sa buwan.

"I just realized that everything happens for a reason. And I am blessed now that
you are my husband. And soon to be the father of our future child" Naramdaman
niyang lalong humigpit ang yakap ni rafael.

"Wife" Iniharap siya ni rafael "I am more than blessed to have you and our baby" At
hinalikan siya nito.

"I love you rafael" seryosong sabi niya rito

Napatitig lang ito sa kanya. Hindi agad nakapagsalita.

"You don't have to force your self sayin---"

"I love you Sabrinne" Putol nito sa sasabihin niya.

Siya naman ang napatulala.

"You love me?" Di paring makapaniwalang tanong niya rito.

"Yes baby, I love you" At hinalikan siya ulit ni rafael

"Kailan pa?" Namamanghang tanong niya, sa totoo lang handa naman siyang maghintay.
"Hindi ka ba napipilitan lang o di kaya---"

Dinala nito ang isang daliri sa labi niya upang pigilan siyang magsalita "Shhhhh.
One more doubt and I'll make love to you the whole night until you beg me to stop"
At ngumisi ito.

"Rafael!" Nahampas nanaman niya ito.

"Wife, nasasanay kanang saktan ako" Ngunit nakangiti ito

"Ikaw kasi napaka pervert mo!"

"But seriously wife, I love you. I think it was started when I first saw you. But I
need to control my feelings."

She is starting to cry.

"Dont cry baby, I want to marry you again. But this time in front of the many
people. I want to see you in aisle walking with the best wedding gown" Seryosong
sabi nito at nakatitig sa mata niya.

She was so happy. No words can explain how she feels right now.

"But..." Alanganing sabi niya

"But what?" Ngunot noong tanong ni rafael

"I dont want to walk in aisle with my big tummy" Simangot niya rito.

Natawa si rafael sa kanya "But you're still beautiful"

"Kahit na!" Maktol niya rito

"Okay okay wife. We will get married after you gave birth, Are you okay with that?"
Parang kumakausap ito ng bata

"Yup!" At ngumiti na siya ng maluwag.

Niyakap siya ulit nito "Let's go inside baby, it's already cold here" At inalalayan
na siya nito papasok sa loob ng kwarto.

Everything went well. Naging maayos ang pagsasama nila ni rafael. She was three
months pregnant. Marami ng pagbabago sa katawan niya, Lumalaki na ng konti ang
ilong niya at nararamdaman niyang tumataba na siya.

It was already 11pm pero wala parin si rafael. Nag-aalala siya dito dati naman ay
tumatawag ito kung gagabihin ito. Sinusubukan niyang tawagan ang cellphone nito
pero out of coverage.

Nakatulog siya sa paghihintay. It was already 2am in the morning ng silipin niya
ang orasan.

Asan ka ba rafael? Sobra na ang pag-aalala niya rito. She was about to stand ng
bumukas ang pinto.

It's rafael. Lumapit ito sa kanya.

"Why are you still awake?" Tanong nito.

"I can't sleep, nag-aalala ako sayo. Bakit ngayon ka lang?" Naamoy niya ito "Are
you drunk?"

"Sorry wife. I forgot to charge my phone. Medyo napainom lang ng konti. Let's
sleep. Masama sa buntis ang nagpupuyat"

--------------------------

Lately napapansin niyang may pagbabago kay rafael. Hindi na siya ganoon ka sweet.
Madalang nalang din siya nitong sunduin sa school. Late nadin ito kung umuwi. Kapag
tinatanong naman niya ito kung anong problema ay laging wala ang sinasagot nito.
Madalas nadin itong uminom.

When she wake up this morning ay wala na ito sa kama. She just went to the cr like
her morning routine. She examine her self in the mirror. And she started to cry.

"Wife!" Katok nito.

Pero puro hikbi lang ang nagiging sagot niya.

"Wife! What's goin on there?" Nag-aalala ang tono nito

"Open this or I will destroy this fucking door!" Sabay katok ng malalakas sa pinto

She decided to open the door.

"What's wrong? why are you crying?" Sabay yakap nito sa kanya.

Bumitiw naman siya rito. "Ayaw mo na ba sakin dahil mataba na ko?" Seryosong tanong
niya

"What?" Naguguluhang tanong ni rafael habang naka ngunot ang noo.

"Hindi nako sexy. Lumalaki nadin ilong ko kaya nambababae kana" At tuluyang
humagulgol.
"Baby, what are you saying? Wala akong babae. At hindi ka mataba" Alo nito sa kanya

"Pero bat nagbago kana? Late kana umuuwi tapos lagi ka pa nakainom. Di ka naman
dating ganyan"

"Sorry wife, I am just busy with my work but promise pag naayos ko na to magiging
okay na ulit ang lahat" Habang hawak nito ang mukha niya

"Promise?" paninigirado niya.

"I promise. Wag kana ulit mag isip ng kung anu-ano. You're the most beautiful women
i'ved ever seen, especially without those clothes" Pilyong sabi nito

"Rafael!" Simangot niya rito.

"Oo na" Sabay tawa nito. "I love you wife just always remember that" Sabay halik
sa kanya.

Napakasarap isipin na kaya siya nitong tiisin lalo na sa mga panahong nag
tatrantums siya.

--------------------

Sa next chapter po magsisimula ang roller coaster emotion na hinihintay niyo.

Andito nga pala kami sa hospital ngayon. Nakaconfine si mama. Pray for her speedly
recovery ;)

Hi sa mga silent reader jan! Magparamdam naman kayo uy! hahaha

READ.VOTE.COMMENT

-funnymariaclara

Thirty-Two

Milk and Tea house 5:00pm. Let's talk.-Elize

Paano nito nalaman ang number niya? Anong sasabihin nito? Its already 5pm. Sinabi
niya kay rafael na may kailangan pa silang tapusin. Naintindihan naman nito
Nagdesisyon siyang makipagkita kay elize. Pagdating niya ay nandoon na ang babae.

"Its good to know you came" Ngumiti ito sa kanya.

Umupo siya kaharap nito. "Anong kailangan natin pag-usapan?" Tanong niya.

"Are you in hurry?" Ngisi nito.

"Naghihintay sakin ang asawa ko"

"Asawa? tsk" at ngumiti ito. "Sigurado ka bang mahal ka ng asawa mo sab?"

Di siya nagsalita, tumingin lang siya rito at hinintay ang sasabihin nito.

"We're still in highschool when rafael and I started our relationship. Mahal na
mahal niya ko. Until we finished college. But we separated when my family decided
to migrate in Canada." Seryosong sabi nito. "And I know nothing was changed,
nabalitaan kong hindi na siya nagkaroon ng girlfriend after me. And that's 6years
ago. That's why I'm so curious kung bakit ka niya pinakasalan. Panakip butas?" At
ngumisi ito.

"Ikaw narin ang nagsabi, it was already 6 years ago, bakit kailangan mo pang
ungkatin ang nakaraan? Why are you saying this to me?" Mahinahon paring sabi niya.

"Nasa canada na kami ng malaman kong i am two months pregnant"

She was shocked "Pregnant?" Di makapaniwalang sabi niya.

"Yes sab. I tried to call rafael so many times pero hindi siya sumasagot. Ayaw
akong pauwiin ng parents ko, They're against in our relationship"

Parang nanghihina siya sa narinig.

"He's now 5 years old and he needs a father. He is suffering from Leukemia" Matatag
parin na sabi nito

Kulang nalang ay mahulog siya sa kinauupuan. May anak sina elize at rafael?

"Ipaubaya muna sa amin si rafael. Wala pa kayong anak kaya hindi mo ko

maiintindihan pero kailangan na kailangan siya ng anak namin, I know you have a
good heart sab, gugustuhin mo bang mabuhay ang anak ko ng walang ama? maaatim ba ng
konsensiya mong maging masaya habang may nalulungkot at naghihirap na bata? Pag-
isipan mo" At tumayo na ito.

She was left crying. Paano kami ng magiging baby ko? Kailangan niya rin ng ama. Di
ba nito napansin ang maliit na umbok sa tiyan niya?!

Hindi niya kakayaning mawala si rafael sa kanya, Does rafael knows anything about
this? Tanong niya sa sarili.

Everything went blurred when she stands up. Nahihilo nanaman siya. No not now
please. She was already outside of this establishment when he collapse. Pero ilang
segundo lang ay nagising din siya.

"Sab? wake up, are you alright?"

Sabi ng gumigising sa kanya.

"Sab? I will take you to the hospital" At akmang bubuhatin siya nito ng pigilan
niya ang kamay nito

"Don't, im okay" At dahan-dahang minulat ang mata

"Troy?" Di makapaniwalang sabi niya.

Ngumiti ito. "Good to know you still remember me" Tinayo siya nito ng dahan-dahan
"How do you feel? Do you want me to bring you to the hospital?" May pag-aalala
parin sa mukha nito.

"I-im okay" Parang labas sa ilong ang pagkasabi niyang iyon. She don't really feel
okay emotionally dahil sa nalaman niya.

"Are you sure? You look pale. Where is your husband?" Tanong nito sa kanya

"He's still at work" Malungkot na sabi niya.

"He's still the old rafael that I know! He's so irresponsible!" May halong galit na
sabi nito.

Nakita nitong nangunot ang noo niya. "Yes I know him. We have the same mother"

"What do you mean?" Gulat na tanong niya

"Magkapatid kami ni rafael" Seryosong sabi nito.

Pero hindi naman sila magkamukha at alam niya isa lang ang anak ni don gerardo.

"Nagtataka ka ba kung bakit hindi kami magkamukha? Tanong nito parang nabasa nito
ang naiisip. "We have different father, namana ko ang features ng canadian dad ko.
While rafael is the photocopy of our late mother"

Napatango nalang siya. Ilan pa bang rebelasyon tungkol sa nakaraan ang malalaman
niya?

"Sab?" Pukaw nito sa kanya

"I'm sorry. I was shocked for a moment" Pag-amin niya rito.

"Come on I will drive you home"

"No its okay, Dont worry i am fine" Tanggi niya dito pero bigla niyang naramdaman
ang pagsakit ng tiyan niya. "Ouch" Sabay hawak sa tiyan

"Hey what happen?" Dalo nito sa kanya at hinawakan siya

"Ang tiyan ko, ouch" Sobrang sakit ng tiyan niya.

"You are pregnant?' Gulat na tanong nito.

Isang tanong lang ang sinagot niya rito. Hindi naman talaga pansin na buntis siya
dahil mukha lang siyang busog sa mga hindi nakakakilala sa kanya.

Bigla siyang binuhat nito at dinala sa sasakyan. Siya naman ay pawis na pawis.
sobrang sakit ng tiyan niyan. Bigla siyang napahawak dito Baby, kapit ka lang.
malapit na tayo sa hospital. I love you baby. Mahal na mahal ka ni mommy. Please
hold on. At tuluyan na siyang napaiyak. Sobrang sakit na ng nararamdaman niya.

-------------------------------------

Author's Note:

Thank you sa mga prayers niyo. Hopefully na makalabas na kami ng hospital ;)

READ.VOTE.COMMENT

-funnymariaclara
Thirty-Three

"Sab, hold on malapit na tayo" Binilisan nito ang takbo at halatang natataranta
nadin.

"Troy, call rafael please I need him" at umiyak ng sobra

"Sab calm down" At inihinto na nito ang sasakyan

"Emergency please!" Ng maibaba na siya ni troy mula sa sasakyan.

Agad naman siyang inilagay sa stretcher.

"Rafael!" Tawag niya sa asawa habang umiiyak.

"Shhh. Sab relax i am here. I will not leave you hangga't hindi dumadating ang
asawa mo" Pagpapakalma sa kanya ni troy.

Pero umiyak lang siya

Hinawakan nito ang kamay niya "Trust me sab"

Tinignan siya ng doctor. Ultrasound at kung anu-ano pa.

"Okay lang ba ang baby ko? Tanong niya agad sa doctor ng pumasok ito sa kwarto.

Hindi agad nagsalita ang doctor

"Doc! is my baby fine?" nagpapanic na tanong niya.

Lumapit si troy sa kanya at yumakap.

"Please save my baby doc" Umiiyak na sabi niya sa doctor

"Can I talk to your husband first Mrs. Gabriel?" Tanong ng Ob-gyne niya

"He's not here" Biglang sagot ni troy

Malungkot siyang napatingin dito. They are trying to call rafael but he's not
answering. The second time they tried to call the phone is unattended. Maybe he was
to busy. Gusto niyang intindihin ito.

"You can say it to me directly doc" Sabi ni sab

"Mrs. Gabriel, mahina ang kapit ng bata. Napakadelikado ng kalagayan niyo ngayon.
There is a possibility that you might lose your baby. That's why you need to be
careful gaya ng sinasabi ko sayo. But this time kung kailangan ay triplehin mo ang
pag-iingat if you don't want to lose the baby" Sabi ng Ob-gyne

"Iwasan mo ang ma stress at mag isip ng kung anu-ano. You need a lot of rest. I'll
give you vitamins."

Hindi niya kakayaning mawala ang anak niya.

Nagpaalam na ang doctor.

"Troy, my baby I dont want to lose my baby" Umiiyak na sabi niya rito

"You will not lose your baby remember that sab" at niyakap siya nito "I'll bring
you home"

Habang naglalakad sa pathway ng hospital ay parang may naaninag siyang bulto.

Parang si rafael. Sabi niya sa sarili. Baka nalaman nitong dinala siya dito

"Wait troy" At huminto sila.

"What's the problem? May masakit ba sayo? Nag-aalalang tanong nito

Medyo sumasakit pa ang tiyan niya pero hindi na katulad ng kanina. "Parang si
rafael kasi yung nakikita ko"

At tumingin ito sa diresyon na tinitignan niya.

"Yeah, you are right. That's rafael"

Lalapitan na sana niya ito ng may dumating na babae hinalikan siya nito at niyakap.

Elize? halos mapaupo siya sa nakita. Agad tumulo ang luha niya.

"Fuck!" Galit na sabi ni troy. Akmang lalapitan nito si rafael pero mabilis niya
itong pinigilan

"Troy wag" At hinawakan niya ito sa braso. "Umalis nalang tayo. Ihatid mo nalang
ako" Nanlalambot na sabi niya

Huminga lang ng malalim si troy at parang nag aalanganin "If that's your decision
it's fine with me"

Hindi siya umiimik hanggang sa makarating ng mansiyon. Inalalayan siya nito

"Thank you so much troy, kung wala ka baka kung ano ng nangyari samin ng baby ko"
Seryosong sabi niya rito

"Masaya akong tulungan ka" Ngiti nito sa kanya.

"Dalawang beses mo na kong niligtas"

"Kahit ilang beses pa sab, it's my pleasure" May inabot itong papel sa kanya
"That's my number you can call me anytime if you need any help"

Sa puntong iyon ay di niya na napigilan ang sarili. Niyakap na niya ito at umiyak
"Ang sakit sakit troy!" At tuluyang humagulgol

"I know sab, i know" Niyakap rin siya nito habang hinahagod ang likod.

"What's going on here!"

Bigla silang naghiwalay ni troy sa pagkakayakap at napatingin sa nagsalita. It was

rafael. Dumating na pala ito ng di nila napapansin.

Dali-daling lumapit si rafael at sinuntok si troy.

Lumaban si troy kaya nagrumble ang mga ito.

"Ano ba tumigil kayo!" Sigaw niya sa mga ito.

Pero patuloy parin ang mga ito sa pag-aaway.

"Aray!" At napahawak ako sa tiyan ko.

Napalingon silang dalawa.

Agad akong dinaluhan ni rafael at hinawakan.

"Baby what's wrong are you okay?" Nag-aalalang tanong nito

Pero inalis ko ang kamay niya sa pagkakahawak sa akin "Don't touch me!"

Nagulat ito sa ginawa niya.

"What's that sab?! Why did you do that?" Inis na tanong nito

"I hate you!" Iyak niya

Linapitan siya ni troy.

"What's the fucking meaning of this!" Galit na sabi ni rafael at hinaklit ang braso
niya

"You're hurting your wife!" Galit na sabi ni troy kay rafael

"Shut up! I am her husband!" Sigaw nito kay rafael

"Husband? Really? While you are so busy flirting with your Ex-girlfriend, you're
wife is suffering and almost lose her baby!" Galit na sabi ni troy.

Di niya mapigilan ang mapahagulgol. Habang si rafael ay natulala at di agad

nakapagsalita.

"Is our baby alright sab?" Tanong ni rafael ng makahuma ito, puno ng pag-aalala ang
mukha nito.

"We're trying to call you! I thought you're just busy in your company. Why rafael?
why?!" Umiiyak na sumbat niya dito. "Dapat ay magpasalamat ka pa kay troy dahil
siya ang nandito nung mga oras na kailangang kailangan ka namin ng anak mo!"

"I'm sorry wife" Niyakap siya nito pero nagpupumiglas siya.

Si rafael na ang kusang bumitiw "In time you will understand everything sab"
Malungkot na sabi nito.

----------------------------------
Author's Note:

Wala pumapasok sa utak ko ngayon. Sorry guys ang lame nanaman ng update. Ang laki
na ng bill namin. Hopefully makalabas na kami mamaya.

Hi silent readers!

Hi active readers!

READ.VOTE.COMMENT

-funnymariaclara

Thirty-Four

"In time? Rafael asawa mo ko!" Galit na sabi niya dito habang walang tigil ang
pagtulo ng luha niya. "Kung may problema ka andito ako, pwede mo kong sabihan para
maintindihan kita!"

Tumingin muna ito kay troy "Can you leave us first? mag-uusap kami ng asawa ko"
Pinagdiinan ni rafael ang salitang asawa

Tinignan siya ni troy "Your okay?"

"Yes. Thank you troy" Ngiti niya dito ng bahagya.

Pagkaalis ni troy ay tsaka nagsalita si rafael.

"I don't know sab" Naguguluhang sabi ni rafael" At napaupo sa couch na nandoon.

"Do you really love me rafael?" At tumingin siya dito ng diretso

"Of course! Don't question my love for you sab!"

"Then why don't you trust me? I'm here to listen, to understand you!" Naiinis siya
dito. Bakit hindi nito kayang magtiwala sa kanya?

Mahabang katahimikan ang namayani sa kanilang dalawa bago magsalitang muli si

rafael.

"I have a son from elize" Nakayukong sabi nito

Hindi siya nagsalita.

"I never believe her at first. But when I see raven, i know he was mine" Walang
emosyon ang mukha nito
"Yun ba ang dahilan kung bakit parang nag-iba ka lately? Lagi kang lasing at gabi
na umuwi?"

"Sab my son needs me" At nag-angat ito ng tingin sa kanya.

"How about us rafael? how about our baby rap-rap?" Umiiyak na sabi niya "Kailangan
ka din namin!"

"He only have 4 months to live"

"Elize and I talked awhile ago before that incident happened. Gusto niyang ipaubaya
na kita sa kanya. Ang alam ko para yun sa anak niya. Pero hindi ko akalain na para
din yun sa inyong dalawa ni elize! I saw you sa hospital when I need you the most!
She kissed and hugged you!" Sumbat niya rito.

"Sab" Tumayo ito at humarap sa kanya "What you saw is nothing. Inatake si raven
kanina. And he needs a blood transfussion kaya nandoon ako" At hinawakan nito ang
mukha niya

"Sab please, I'm sorry kung hindi ko kayo napuntahan ni baby raprap kanina, hindi
na mauulit. I promise. But please sab, just this one hayaan mo kong maging ama sa
anak ko. He needs me." Malungkot na sabi ni rafael

Nakikita ni sab kung gaano ito nahihirapan sa sitwasyon. Its his son kaya kailangan
niya itong intindihin.

"But promise me rafael, only for your son"

Ngumiti si rafael "Yes wife, I promise" Hinalikan siya nito at niyakap "Thank you
wife"

Diyos ko, sana po tama ang desisyon ko. Wag niyo po kaming pababayaan. Lalo na ng
magiging anak namin dasal ni sab.

Pinagpahinga na siya ni rafael. Tinanong nito kung ano ang sinabi ng doctor at kung
anong mga binilin.

"Wife?" Gising sa kanya ni rafael.

Umungol lang siya.

"Wife wake up, Lets eat. You need to drink your vitamins" at kinintalan siya ng
halik sa labi.

"I'm still sleepy" Sabi ni sab habang nakapikit

"Wife, don't force me to do something" Banta nito sa kanya habang nakangisi

Ngunit tumalikod siya at nagtalukbong ng kumot. She feel so sleepy at gusto lang
matulog.

Ngunit inalis ni rafael ang kumot at pinatungan siya ng bahagya. Itinaas nito ang
dalawang kamay sa kama. Habang nakapikit parin siya.

"Wife, i've warned you already" At hinalikan ang leeg niya.

"Uhmmmm" Ungol niya ng bahagya.

"Nang maramdaman niyang sinipsip nito ang leeg niya ay napamulat siya "Rafael!"
saway niya rito.

"That's what you get wife" ngisi nito at biglang pinisil ang isang dibdib niya.
"Wow! your boobies are much bigger than before" Nakangiting sabi nito. Pagkatapos
ay dahan-dahang pinasok ang kamay sa loob ng tshirt niya.

"Ohhh! Ungol niya ng paglaruan nito ang nipples niya.

Nang di makatiis ay tinaas na nito ang tshirt niya.

Agad nitong sinipsip ang magkabilang tuktok ng dibdib niya. Para itong batang uhaw
na uhaw. "I miss doing this baby" Sabi pa nito habang patuloy parin sa ginagawa.

"Ahh rafael! Ohhhh!" Habang nakasabunot sa buhok nito

Bumaba ang halik nito hanggang sa maliit pang umbok sa tiyan niya.

"Baby rap rap, I love your mommy so much, please hold on okay para di mahirapan si
mommy" At hinalikan niya ng banayad ang umbok na iyon.

She was touch. She can feel how rafael loves their future child.

Banayad lang itong pumatong sa kanya. "I'll be gentle wife, I don't want to hurt
our baby" Ngumiti ito sa kanya. And he trusted slowly.

God! How she missed that feeling. It was heaven.

"I love you and baby raprap wife always remember that and please whatever happens
wag kang susuko" Sabi ni rafael while thrusting slowly but deeply.

"Ahhh, I love you too rafael" Habang nakatingin sa mga mata ni rafael.

"Ahhh sab! Ohhh!" Then rafael kissed her torridly.

"Ahhh rafael! Please! please! please! Ohhhhh!" She was breathing heavily

"Please what wife?" Namamaos na sabi ni rafael.

"Faster rafael! faster!" Sabi ni sab habang patuloy parin sa pag-ungol

"As you wish wife" Then he penetrate so fast.

Her two breast are bouncing at nageenjoy ito sa nakikita. "Shit wife!" Sabi ni
rafael then suck it while penetrating her.

"I love you wife, you're mine. Akin ka lang" Sabi ni rafael at naramdaman niya ang
pagsabog nito sa loob niya.

They were so tired pero ilang sandali lang ay tumunog ang cellphone ni rafael.

Nasa tabi niya ito kaya siya ang kumuha.

Elize?

Sandali siyang natahimik.

"Who's that wife?"

"Si elize" Walang emosyong sabi niya at inabot ito kay rafael

Wala naman tong imik ng inabot niya ang cellphone. Pero tumayo ito at lumabas bago
ito sagutin.

Gusto niyang magselos. But maybe it was for their son. Their son? parang ang sakit
isipin na may anak sila.

******************************

Author's Note:

Sorry for late update. Pero di naman ganoon ka late diba? Nakalabas na kami from
hospital. Wala naman sana nagagalit o naiinis pag di ako agad nakakapag-update. I
have a lot of things to prioritize esp. my mother. Mag uupdate din po ako pag may
time. Salamat sa pang-unawa.

READ.VOTE.COMMENT

-funnymariaclara

Thirty-Five

Pagbalik ni rafael sa kwarto nila ay nagmamadali itong nagbihis.

"Sorry wife, something came. Dinner is ready dont forget to drink you vitamins
after. Wag mo na ko hintayin" Sabay halik sa noo niya at nagmamadali na ulit itong
lumabas.

Huminga siya ng malalim.

Wag mo na kong hintayin..

Wag mo na kong hintayin..

Wag mo na kong hintayin..

Ano ba yan napaparanoid nanaman siya. Everything is for the sake of his son. Yun
lang yun.

Nahirapan siyang matulog, nasanay kasi siyang katabi si rafael.

Kinabukasan ay parang puyat na puyat siya. Namamaga ang mata niya but she needs to
attend her class.

Nang makita siya ni marco ay agad siya nitong linapitan.

"Kate are you okay? Alalang tanong nito

Kinakausap parin siya nito but not as same as before.

"Yes, napuyat lang" Ngiti niya dito pero hindi umabot sa tenga

"I know sab, we can't be friends but if you need someone. I'm always here you can
barrow my two ears" At ngumiti ito
Ito parin ang marcong nakilala niya, palangiti at parang walang problema.

Akmang uupo na siya ng tawagin siya ulit nito. napalingon siya dito.

"Do you know about raven?"

Hindi siya agad nakapagsalita.

"Nandoon si rafael sa bahay kagabi" Walang emosyong sabi ni marco

"Okay lang ba si raven?" Tanong niya rito

"He's okay for now i guess, you? are you okay kate?" Tumingin ito sa mga mata niya
"I know it's not easy, but thank you kate"

"Thank you for what?" takang tanong niya

"Thank you for making my nephew happy for the remaining time of his life" Malungkot
din na sabi ni marco

Napaupo si sab, I know this is the right thing to do, for the sake of raven. Yun
ang pinapasok niya sa utak niya.

Class has ended. Nasa labas na siya ng campus she was waiting for rafael ng may
humintong sasakyan sa harap niya at lumabas si troy

"Sab, I'll bring you home" pagkalapit nito sa kanya.

"Hmm troy sorry but i'm waiting for rafael"

"Sorry to disappoint you sab but rafael is not coming. Sinugod nanaman si raven sa
hospital" At inalalayan na siya nito papasok ng kotse.

Wala siyang imik habang nagbyabyahe.

"Sab?" Tawag sa kanya ni troy

Napalingon siya dito. Ginaganap nito ang isang kamay niya at pinisil.

"I know how hard your situation is" sabi pa nito

"I dont know troy if I can still handle it. Ngayon palang sobrang nahihirapan nako.
Gusto kong magselos sa atensiyong binibigay niya oara kay raven, pero what can I
do? Its his son" Kusang tumulo ang mga luha niya.

"Don't stress yourself sab, makakasama yan sa baby mo"

"Di ko maiwasan troy. Kailangan din naman namin siya ng baby ko" Umiiyak parin na
sabi niya.

Inihinto ni troy ang sasakyan at humarap sa kanya.

Pinunasan nito ang mga luha sa mata niya "Shhh. Don't cry. baka pumangit ang baby
mo ikaw din bahala ka" At ngumiti ito

Bahagya siyang napangiti dito. Nang bigla nanaman niyang maramdaman ang pagsakit ng
tiyan niya.

"T-troy.." Nahihirapang sabi niya

"Why sab? What's happening?" Alalang tanong nito

"Sumasakit nanaman ang tiyan ko" Pinapawisang sabi niya.

"Hah? just relax" At inayos siya sa pagkakaupo at mabilis na pinaharurot ang

sasakyan.

She wants to vomit.

"T-troy.. nasusuka ako" Nanlalambot na sabi niya.

"Wait sab. Malapit na tayo" tarantang sabi ni troy

Pagkababa sa hospital ay agad siyang binuhat ni troy at dire-diretsong dinala sa

emergency room. Agad naman siyang inasikaso ng mga nurse at doctor na nandoon.

"Wait sab, I'm going to call rafael" Sabi ni troy at akmang ilalagay na ang
cellphone sa tenga ng pigilan niya ito.

"Troy wag na please" Umiiyak na siya

"Why?" Takang tanong ni troy

"I don't want to disturb him please" Nagsusumamong sabi niya rito

"Okay, I will just take care of you di kita iiwan" Sabi ni troy at tuluyan na
siyang nakatulog.

After 2 hours ay nagising siya, they are just waiting for the result of her ECG and
Blood Chemistry. Troy is still there hindi nga siya nito iniwan gaya ng sabi nito.
Ilang sandali lang ay dumating ang doctor.

"Goodevening Mr & Mrs Gabriel" Bati ng doctor, iba ang doctor nila dahil hindi sila
sa dating ospital na pinupuntahan nila nagpunta.

"Uhmmm I'm not her husband doc" Pagtatama ni troy sa doctor

"Oh! I'm sorry. By the way Mrs. Gabriel i'm Doctor Salvador a cardiologies. I
already have the result of your ECG and laboratories. Are you aware that you have a
heart disease?" Kunot noong tanong ng doctor

"Ho?" Halos manlaki ang mata nilang dalawa ni troy sa narinig.

"You have a heart disease Mrs. Gabriel and this is a serious matter. Dahil lumalaki
ang puso mo. We suggest you to remove the baby habang maaga. Dahil sa oras
napalakihin mo ang bata malalagay sa panganib ang buhay niyong dalawa sa oras na
manganak ka" Seryosong sabi ng doctor.

"No! No! I will not do that!" Hysterical na sabi ni sab at humagulgol. She can't
afford to lose her baby. Not now, not forever!

*****************************

Author's Note:
Kathang isip ko lang yung tungkol sa sakit di ko talaga alam kung ano epekto nun.
Hehe

READ.VOTE.COMMENT

-Funnymariaclara

Thirty-Six

"Calm down sab please" Pigil sa kanya ni troy

"No! Doc please im begging you i don't want to lose my baby" Pagmamakaawa niya sa
doctor halos lumuhod na siya

"That's the best thing we can do to save your life Mrs."

"I will keep my baby!"

"I know how you feel, but you can think about it first, for now i'll just give you
some medicine"

"You don't know how I feel! I will never ever abort my baby, mas gugustuhin ko pang
mamatay mabuhay lang siya!" Umiiyak na sabi niya

"You can go back here if you have your final decision. But Mrs. dont stress
yourself. dont think a lot of things and bawal na bawal sayo ang mapagod at umiyak
ng sobra, stay away from the things that can cause you heartache" At nagpaalam na
ito

"Sab" Sabi ni troy at pilit siyang itinatayo.

Nang maitayo siya nito ay mahigpit siya nitong niyakap. "Calm down, I'm here they
can't take away your baby"

"Troy" Habang wala parin tigil sa pag-iyak si sab "Don't tell it to rafael please"

"Why? He has the right to know. He's your husband sab"

"No please don't tell it to rafael, baka pilitin niya kong ipatanggal ang baby
namin. Ayoko troy, ayoko!" At humagulhol nanamang muli

"Okay, okay i will not tell this to rafael but please calm down first" At
tinulungan siyang makaupo ni troy.

Nagpahinga lang muna si sab doon hanggang sa maging okay na siya. It was already
9pm tiyak na nag-aalala na sa kanya si rafael. Her phone is drained.

They decided to go home. Hindi pa man sila nakakarating sa mansiyon ay nakasalubong

na nila ang sasakyan ni rafael.

Agad itong bumaba.

Nang bumaba sila ni troy ay nanlilisik ang mga mata nito.

Agad siyang hinila ni rafael."Aray! Rafael N-asasaktan ako!" Daing niya dito

"Rafael! Your hurting your wife again!" Kaya hinawakan din siya nito sa isang
braso.

Ngayon ay para silang naghihilaan.

"Troy! Let her go!" Galit na sabi ni rafael

"No! You're hurting her! Galit din na sabi ni troy

"Damn it! What do you want troy?!" Sigaw ni rafael habang nagtatagis ang mga
bagang. "You keep on bothering us! First is elize! now is my wife! Get a life fuck
you!" Galit na galit ito

"You really believe that there is something between me and elize?" At tumawa si
troy

"I saw both of you kissing!"

"Its just a part of her plan, believe me raffy wala kaming naging ugnayan ni elize"
Seryosong sabi ni troy

Naramdaman ni sab na humigpit ang pagkakahawak ni rafael sa kanya bago magsalita

"What is the sense of bringing back the old time?" At diretsong tumingin kay troy

Bago pa makapagsalita si troy ay may huminto nanamang sasakyan. At bumaba ang isang
batang lalake. Nakatakip ang bibig nito at may bonnet ang ulo. Agad itong tumakbo
papalapit kay rafael.

"Daddy! Daddy!" Sigaw nito.

Sa pagkakataong iyon ay bumitiw sa kanya si rafael. Lumuhod ito at niyakap ang

batang lalaki.

"Wow. What's going on? Sinong may birthday at parang kompleto yata kayo?" Sabi ni
elize pagkababa ng sasakyan

So this is raven? Sabi ni sab sa sarili.

Nang walang magsalita ay nagsalita ulit si Elize "Welcome party niyo ba to sa amin
ni raven? Napaka hospitable niyo naman wala pa naman tayo sa mansiyon sinasalubong
niya na kami" Ngisi ni elize.

"Welcome party?" Naguguluhang sabi ni sab

"Ohhh!" At nagtakip ng bibig si elize kunwari ay nagulat ito "You didn't know? I'm
sorry" Mas lumawak pa ang pagkakangisi nito

"Elize!" Saway ni rafael sa babae

Pero hindi nagpapigil si elize "We will going to be an housemate. Sa mansiyon na

kami titira ni raven" Sabi nito ng hindi nawawala ang ngisi at pagkataas ng kilay.

Nanlambot si sab sa narinig. This can't be! At parang nanikip ang dibdib.

*****************************
Author's Note:

A simple update for you guys! ;)

HAPPY HALLOWEEN! ^____^

READ.VOTE.COMMENT

-funnymariaclara

Thirty-Seven

Lumapit sa kanya si rafael "Wife, I'm sorry i've been waiting for you to tell this"
Malungkot ang mukha

"Rafael, what else?!" Galit na sabi niya rito

"Sab, please understand" Nagmamakaawa ang mukha nito

"Can we go to mansion first? Di maganda para sa anak namin ni rafael ang mahamugan"
Singit ni elize na nakataas parin ang kilay.

Para siyang sinaksak ng paulit-ulit.

"Wife please, lets go" sabi ni rafael pero hindi parin siya umiimik "Please"

Para siyang umaamo sa pakiusap ni rafael, kahit ano parin pala ang gawin nito. She
really loves his husband.

Bago umalis ay bumaling muna siya kay troy na muntik na niyang makalimutang andoon.
"Troy, we can talk some other time" Tumango lang ito nagpasalamat muna siya dito
bago tuluyang umalis.

"Daddy is this my new house?" Tanong ng bata pagdating sa mansiyon.

"Yes baby" Ngiti ni rafael dito

Wala siyang imik, si elize naman ay parang pinagmamasdan ang galaw niya. She feels
uncomfortable.

"And this is also mommy's new house right?" Tanong parin ni raven

Hindi agad naka sagot si rafael. Tumingin ito sa kanya.

"Ofcourse baby, this is also mommy's new house!" Masayang sagot ni elize

Sa puntong iyon ay hindi na siya nakatiis, umiiyak na pumasok siya ng kwarto.

Ilang sandali lang ay pumasok din si rafael.

"Wife i'm sorry" Akmang yayakapin siya nito ng umurong siya.

"After this what else will you ask for me? Sumiping kasama niya?" Galit na sabi
niya

"This will be the last sab please, raven wants to be with me. You know the
situation is, at hindi naman pwepwedeng hindi kasama ang mommy niya" Nakikiusap na
sabi ni rafael

"Paano naman yung mararamdaman ko rafael? paano ko? paano kami ng baby natin?"
Hilam na sa luha ang mga mata niya

"Sab may sakit si raven!" Parang galit na ang boses ni rafael

Gusto niya ring isigaw na may sakit din ako!

"Wag ka naman sanang maging selfish sab"

Ako pa pala ang selfish? Sabi niya sa isip. Nanghihina siya. Napaupo siya sa kama.

"I did'nt expect this to happen" Patuloy parin sa pag-agos ang luha niya "Akala ko
masaya na tayo, akala ko mahal mo ko kami ni baby raprap pero akala lang pala ang
mga yun"

"Sab! Why you're always questioning my love for you?!" Galit na talaga ito

"Dahil ipinaparamdam mong mas mahalaga sila kesa samin!"

"You're important to me sab, nagkataon lang na kailangan ako ngayon ng anak ko"

"Siguro kung hindi ako buntis ngayon, you will just throw me outside of this house"
Di mapigilang sabi ni sab

"Why are you thinking those things?! Sab for pete's sake limang taon kong di
nakasama ang anak ko. Tapos malalaman ko nalang he has only 4 months to live. If
you will be on my shoe you will be doing the same thing" Mariing sabi ni rafael

"I will never do the same thing rafael, esp. when I know there is someone suffering
from it" Pinunasan niya na ang mga luha niya. "I'm tired i want to rest" walang
emosyong sabi niya rito

Humiga na siya, hindi umimik si rafael. pumikit siya. naramdaman nalang niya ang
paghalik nito sa noo niya kasabay ng pagsara ng pinto. Biglang bumuhos nanaman ang
luha niya Lord, give me strength to accept all of this, somehow I understand him.
He loves his son. Naninikip na ang dibdib niya sa kakaiyak. She remember the
medicines the doctor gave. Kinuha niya ito sa bag at uminom ng isa kahit hindi pa
kumakain pagkatapos ay itinago sa drawer. She have to be strong for her baby.
Hinaplos niya ang umbok sa tiyan niya I'm sorry baby if mommy's always crying, but
dont hate daddy okay? I love your daddy so much. And I love you also baby.

Kinabukasan pag gising niya ay wala sa tabi niya si rafael. Hindi rin nagusot ang
pwesto nito San kaya ito natulog?

Pababa na siya ng hagdan ng makarinig ng tawanan.

She saw raven on rafael's lap habang sinusubuan naman ito ni elize. They look like
a happy family.

Aalis na sana siya ng makita siya ni elize.

"Sab" Tawag ni elize

Napalingon si rafael at nagtama ang paningin nila pero agad niya rin itong inalis

"Daddy who's that lady? She's also here lastnight" Takang tanong ni raven

"She's your tita sab say hi to her" Sagot ni rafael dito.

Umalis sa pagkakakandong ang bata at pumunta sa kanya. "Hi tita sab, you're so
pretty" At yinakap siya nito

Nagulat siya. This kid is so sweet.

"Sab, come on let's eat" sabi ni rafael

Hindi siya agad umimik. "Thanks but I only want milk" sabi niya ng magsalita. She
feels dizzy simula ng magising siya. At wala rin siyang ganang kumain. Nasa may ref
na siya at kasalukuyang kumukuha ng gatas ng magsalita si elize at kausapin si
rafael

"Rafael, hindi ka parin nagbabago ang likot mo parin matulog muntik mo na ngang
madaganan si raven" At narinig niyang tumawa si elize

Nabitawan niya ang baso na hawak niya dahilan para mabasag iyon sa sahig.

********************

Author's Note:

Kumusta undas niyo mga labs? Kanina morning pa sana tong update na to kaya lang di
pala na publish ;) Haha

Happy all souls day.

READ.VOTE.COMMENT

-funnymariaclara

Thirty-Eight

"Wife!" Sabi ni rafael at agad siyang dinaluhan "Dont touch that!" Pigil nito sa
kanya ng akmang pupulutin niya ito "Manang! Manang!" Tawag niya sa isang katulong
at pinalinis ang mga bubog.
Si elize naman ay nakamasid lang habang hawak si raven.

Dahil nga kanina pa siya nahihilo ay iginiya siya ni rafael sa sala.

"I'm okay, don't mind me" iwas ni sab kay rafael

"Wife" At hinawakan ni rafael si sab sa dalawang kamay "I know you're not okay.
Your just pretending. But please don't hate me for this, I love you kayo ni baby
rap-rap" Sabi ni rafael na diretsong nakatingin sa kanya

"I don't know rafael, I don't know how long I can handle this situation" Malungkot
na sabi niya

"Baby, trust me. Everything will gonna be okay. Magtiwala ka lang sakin. Sa mga
desisyon ko" Hinalikan siya ni rafael "I will never leave you I promise"

Somehow she felt contented sa sinabi nito. Panghahawakan niya ang pangako nito.

"Kaya mo bang pumasok sa school?" Tanong nito ng papunta sila sa kwarto

"Yes" Mahinang sabi niya

"Are you sure?" Paninigurado nito "Lately hindi kana masyadong kumakain, sab don't
starve yourself"

"I'm okay, ganito siguro talaga pag naguumpisa palang sa pagbubuntis" But deep in
her self may nararamdaman din siyang kakaiba. Nanghihina siya at nahihirapang
huminga.

"Okay. What do you want to eat later?" Tanong ni rafael

Sandali siyang nag-isip "I want a red velvet cake and pandan ice cream with cashew
nuts" Sabi niya rito

"Anything for my wife" Ngiti nito sa kanya at niyakap siya nito ng mahigpit. Parang
ayaw na siya nitong pakawalan "I love you sab"

"I love you too" Gusto niyang maiyak she can feel na naghihirap din ang loob ni
rafael.

"Come on, dress up. Sabay na tayong pumasok" Sabi ni rafael ng humiwalay ito sa
pagkakayakap sa kanya.

Tumango siya dito bago pumasok sa banyo.

Nauna na siyang bumaba kay rafael, nakita niya si raven na nakaupo sa may sala.
Nang makita siya nito ay lumungkot ang mukha nito.

Linapitan niya ito at lumuhod para magpantay ang mga mukha nila.

"Why are you sad?" Tanong niya dito

"Because daddy said you are his wife" Parang maiiyak na sabi nito

Hindi siya nagsalita.

"What is wife tita sab? Does that mean he don't love me?"

"No raven, don't say that. Your daddy loves you so much" Habang hawak niya ang
kamay nito

"Then why you are his wife? Maybe you are my real mommy?" Inosenteng tanong ni
raven.

"When you grow up you will understand everything" Sabi niya rito

"I wish i can grow old, I will protect my mommy and daddy. And also my dada"

"Who's dada?" Takang tanong niya

"Raven!"

Napalingon silang dalawa. It was elize. Nakataas ang kilay "I told you not to talk
to bad person" At kinuha na nito sa raven.

Sakto namang pagbaba ni rafael.

"What's the matter?" Ngunot noong tanong ni rafael.

"Nothing" Sagot ni elize.

"Okay" Lumapit ito kay raven "Daddy is going to work. Be a goodboy okay? Drink all
your medicine" At hinalikan niya ito sa noo.

Akmang aalis na sila ng tawagin ni raven si rafael "Daddy, how about mommy's kiss?"
Takang tanong nito

Nagkatinginan sila ni rafael, nakita naman niyang napangiti si elize.

"Hmmm, baby. Diba I told you that daddy have a new wife?" Pagpapaintindi ni rafael
kay raven.

"But daddy i don't understand? You kissed me, im your son. then you must kiss mommy
also before you leave because she's my mommy"

Napabuntong hininga si rafael. Bata pa si raven and he don't know what he's doing.

Lumingon si rafael sa kanya. bahagya siyang tumango kahit labag na labag sa loob
niya iyon.

Lumapit si rafael kay elize at ang balak nito ay bibigyan lang ito ng isang damping
halik sa pisngi ng hilahin ni elize ang batok ni rafael dahilan para mahalikan niya
ito ng mariin sa labi.

Halos manlaki ang mata ni sab. She felt insulted. Dali-dali siyang lumabas at
tumakbo palayo. Her heart was crashed. Akala niya kaya niya lahat. Pero hindi pala.
He was crying hard. Napahinto siya ng mapagod.

Halos manlabo na ang mata niya sa mga luhang dumadaloy sa mukha niya ng maramdaman
niyang may yumakap sa kanya patalikod.
"Wife. I'm sorry"

Hindi siya nagsalita. Umiyak lang siya ng umiyak.

"Wife don't cry, it breaks my heart please" Pagsusumamo nito.

Tinatanggal niya ang mga kamay ni rafael sa pagkakayakap sa kanya pero mas lalo
niya pa itong hinigpitan.

"I thought kaya ko, but i was wrong. I'm your wife pero may inaasikaso kang iba,
may anak kang kahati ko sa oras at pagmamahal mo. Maybe I can accept all of that
kung yung anak mo lang talaga kakompetensiya ko. But with elize is a different
story" Umiiyak na sabi ni sab habang nagsasalita.

"Wife please, don't cry. I am trying my very best to avoid elize but i don't have
any option, she was raven's mother" Hinarap siya nito. Hindi na siya tumutol

Pinunasan nito ang mga luha niya.

"Until when rafael? Hanggang kailan?! Nung nakita ko kayo kanina you look like a
happy family, ano ba ang laban ko sa isang kagaya ni elize? She was your first
love. She was your everything back then. E ako? napilitan ka lang naman talagang
pakasalan ako because you have to, for the sake of don gerardo's wealth" Hindi
nanaman maampat ang mga luha ni sab kasabay ng mga hikbi.

"Why are you saying that?!" May hinanakit sa tono ni rafael.

"Kung hindi ba tayo nagpakasal magkakabalikan kayo ni elize?"

"Why are you asking that nonsense question?!" May galit na sa tono ni rafael

"I just want to know, now answer me rafael. If we're not force to get married, will
you reconciliate with elize?" Lakas loob na tanong niya kahit ang totoo ay
natatakot siyang narinig ang sagot nito.

Mahabang katahimikan ang nangyari bago ito sumagot.

"Yes...."

*****************************

Author's Note:

Waaaah! Puyat ako, bumisita yung friend ko hindi niya ko pinatulog sa hilik niya!
Haha may after shocked pako kaya ngayon lang ako nakapag-update.

Itapon si elize sa ilog pasig! Hahahaha

This is a original story.

READ.VOTE.COMMENT

-Funnymariaclara

Thirty-Nine

Halos manghina siya sa narinig.

"But that was before" Hinawakan nito ang mukha niya "Everything changed simula ng
dumating ka. You are my life now sab. I can't imagine myself without you. Ngayon ko
palang naramdaman yung ganitong pagmamahal, kahit nung kay elize pa. You are much
different than her"

Walang tigil ang pagpatak ng luha sa kanyang mga mata. He loves so much. I can feel
the sincerity.

"I love you Mrs. Gabriel" At hinalikan siya nito ng mariin, punong-puno ng
pagmamahal.

Nangako ito na iiwasan na si elize sa paraang kaya nito. Magiging matatag na siya,
para kay rafael at lalo na sa baby niya.

Umuwi sila ng magkahawak kamay.

Nakita niyang umasim ang mukha ni elize ng makita sila.

Hinatid na siya ni rafael sa school at pumasok na ito sa trabaho. Nangako din itong
susunduin siya mamaya.

She was so happy.

Nang makapasok sa campus ay nakita niya ang grupo ni mikah na masama ang tingin sa
kanya. Pero ang hindi niya alam mas magugulat siya sa daratnan sa loob ng
classroom.

"T-trooy? What are you doing here?" Takang tanong niya

"Hoy sabrinne! Give respect he is our new Architectural and Design Professor" Sagot
ng isang kaklase niya na halatang inis na inis din sa kanya.

Ngumiti lang sa kanya si troy.

"I'm sorry sir. Goodmorning" Sabi niya rito at umupo sa tabi ni marco dahil wala ng
ibang bakanteng upuan.

Habang nagtuturo si troy ay tutok na tutok ang mga kaklase niya rito, lalo na ang
mga babae na halos tumulo na ata ang mga laway.

"Why he was here" Narinig niyang bulong ni marco habang nakakunot ang noo.

Kilala rin nito si troy? Takang tanong niya sa sarili.

"Since Mr. Delfonso is not here I will be your temporarily adviser. Our 3 days
seminar will be on Friday to Sunday. I believe you already discuss this while Mr.
Delfonso was here right?" Sabi ni troy sa buong klase.

Tumango ang mga ito.Oo nga pala hindi pa siya nakapagpaalam kay rafael

"Okay, that's all for today. See you all on friday" Ngumito ito at lumabas.

Nagugutom na siya kaya naisipan muna niyang pumunta ng canteen tutal isang oras pa
bago ang kasunod ng subject niya.

She was already eating when someone sits infront of her.

Nang magtaas siya ng tingin, it was troy

Halos lahat ng studyante ay nagbulung-bulungan.

"Don't mind them, how do you feel sab?" Tanong ni troy

"I-am okay?" Alanganing sagot niya

"Not sure?" Bahagya itong natawa

Tumango siya dito.

"Nah. Don't stress yourself its not good to your health" Paalala nito

"Yung sinabi ko sa hospital seryoso ako doon"

Ngumunot ang noo nito.

"Na kung dumating yung panahon na papiliin ako over me and my baby. I will
sacrifice myself mabuhay lang siya" Malungkot pero seryosong sabi niya

"Sab" Mahinang sabi ni troy at hinawakan ang kamay niya "Don't think that,
mabubuhay kayong dalawa"

Ngumiti siya dito. "Sana nga troy"

"Kelan mo balak sabihin kay rafael?"

Natahimik siya.

"Sab you can't hide your condition for so long, malalaman at malalaman din niya ang
totoo"

"I know" nangingilid na ang mga luha niya "Pero wala pa akong lakas ng loob na
sabihin sa kanya, ayokong dagdagan pa lahat ng iniisip niya. Raven is sick too"

"Hihintayin mo nalang bang malaman niya?"

Hindi niya magawang sumagot. Dahil sa totoo lang hindi niya rin talaga alam kung
anong gagawin niya.

"What ever your decision sab, basta makakabuti para sa inyo ng baby mo suportado
ako sayo" Ngumiti ito at tumayo na "See you on friday" At tuluyan na itong umalis.

Napakabilis ng oras, uwian na. She was so excited, medyo matagal tagal narin kasi
nung sunduin siya ni rafael.

Ilang sandali lang ay may bumusina ng sasakyan.

Agad siyang sumakay.

"How's your day wife?" Tanong ni rafael habang nakangiti

"Its great" Masayang sagot niya.

"Hi baby rap-rap, ginutom ka ba ng mommy mo?" Baling nito sa tiyan niya

"Of course not" Nguso niya rito

"Where do you want to eat?"

"Huh?" Takang tanong niya

"Its too early, magdate muna tayo" Tumingin ito sa kanya at kinindatan siya.

Gusto niyang magtatalon sa tuwa. Parang ngayon lang sila magdadate

"Korean food tayo, gusto ko ng samgyupsal" Ngiti niya rito

"Right away mam!" At sumaludo pa ito sa kanya.

"Hmm rafael, may seminar kami on friday"

"How long?"

"Until sunday"

"3 days kayo doon? Why so long? Kaya mo ba?"

"That seminar is so important kaya medyo matagal, yup im okay" Ngiti niya rito

"Si marco, kasama ba siya?" lukot na mukhang tanong nito

"Ofcourse were classmates"

Sumimangot ito.

Pinisil niya ang ilong nito habang nagdadrive "Don't worry, wala ka bang tiwala
sakin?"

"Sayo meron, doon sa marco na yun wala" Nakasimangot parin na sabi nito.

Natawa siya rito ang cute-cute nitong magselos. "You're so cute when your jealous"
At pinisil ulit ng mas mariin ang ilong ni rafael

"Oouch! Wife!" Saway ni rafael

Pero tumawa lang siya ng tumawa hanggang mapangiti narin si rafael sa kanya.

They are already on the korean restaurant ng may tumawag kay rafael.

"Hmmmm, wife?"

"Yes?" Masayang sabi niya

"Is it okay kung mag-tatake out nalang tayo?" Alanganing tanong ni rafael

"Huh? bakit?" Napasimangot siya

"Elize just called, kanina pa daw umiiyak si raven at di mapatahan. He's looking
for me"

She was disappointed. Akala niya makakapagdate na sila.

Nang makita ni rafael na nalungkot siya ay hinawakan nito ang kamay niya.

"Wife, don't be sad. Marami pa namang next time. I promise babawi ako"

Tumango lang siya, pagkatapos ay niyakap siya ni rafael "Thank you wife"

*************************

Author's Note:

Hanggang 50-55 chapters lang po ang story nito. May naiisip nakong bagong story
after this. Hope suportahan niyo rin siya gaya ng pag suporta niyo dito sa STEP-
BROTHER. Salamat ;)
READ.VOTE.COMMENT

-Funnymariaclara

Forty

"Tomorrow is your check-up right? I'll go with you after your class" Sabi ni rafael
habang papauwi

"Ah e-ehh, no it's okay kaya ko naman mag-isa" Kinakabahan na sabi niya, kung maari
ay ayaw na muna niya magpasama dito

"Hmm, are you sure?" At pinisil nito ang legs niya

"Y-yess" At ngumiti siya rito.

Pagdating sa mansiyon ay naghihintay na sa may pintuan si raven at elize

Agad tumakbo si raven kay rafael.

"Be careful baby" Sabi ni rafael at nakangiti itong binuhat

"Hello raven" Ngiti niya rito

"Hello tita pretty" ngiti din nito sa kanya.

Nang madaanan nila si elize ay agad siya nitong inirapan at sinimangutan.

Sina raven naman at rafael ay biglang pumasok sa kusina.

"Sab, can we talk?" Tawag sa kanya ni elize

Huminto siya saglit.

"Your too selfish" Sabi ni elize

Humarap siya sa babae " What did you say?"

"I just want raven to be happy and to have a good memories while he was alive pero
inaagaw mo ang atensiyon ni rafael sa amin!" Taas kilay na sabi nito

"Sa inyo? Kasali ka? Let me remind you i am his wife" Pagdidiin niya dito, hindi na
siya makakapayag na kayan kayanin ni elize

Nakita niyang sumimangot si elize "Siguro nga sa ngayon ikaw ang asawa, but who
knows? Baka pag gising mo akin na ulit si rafael. Baka nakakalimutan mo, I am his
first love at may anak kami" Ngisi nito sa kanya

"Well, im going to be a mother soon" Ngiti niya rito

Halos manlaki ang mata nito "You're pregnant?" Di makapaniwalang sabi nito

"Why so shocked? Natatakot ka na ba dahil si raven lang ang kaya mong ipangtapat
sakin?" Inis niya rito

Sumama ang tingin nito sa kanya, pero pagkuwan ay bigla itong tumawa "Do you think
I don't have any plans?" Let see sab, watch and learn. Makukuha ko din si rafael"
At tuluyan ng umalis

Tuluyan ng nasira ang gabi niya. Minabuti niyang umakyat nalang ng kwarto nila ni
rafael.

Raven and rafael was there, Nagdradrawing sila.

She can see happiness on rafael's face.

"Oh wife?" Ngiti nito sa kanya ng makita siya

"Come tita pretty, I'll teach you how to draw" Ngiti ni raven

Napakabibong bata parin nito kahit sa kabila ng sakit na nararamdaman, namumutla

ang mga labi nito dahil wala itong takip sa bibig. Wala ding buhay ang mata nito at
malaki ang mga eyebags, Nakasuot lang ito ng bonnet.

Naputol ang pag-iisip niya ng may maliit na kamay ang humawak sa kanya at hilahin
siya sa study table nila ni rafael sa may kwarto.

"Come on tita pretty" At binigyan siya nito ng papel

Ilang minuto lang ay natapos na magdrawing si raven.

Nagdrawing ito ng isang pamilya, halos maiyak siya sa nakita. It was rafael raven
and elize who's in the picture

"But where is your tita sab?" Tanong ni rafael kay raven

"Wait daddy im not yet finish" Sabi ni raven at pinakita ang susunod na drawing.

It was her and raven holding her hands.

"Someday, i want to marry a pretty and kind woman like you" Ngiti ni raven
"Really?" Amaze na amaze na ngiti ni rafael "We have the same taste on woman, nice
choice baby!" At inapiran si raven.

She was flattered. Napangiti siya sa mag-ama. Good to know na hindi namana ni raven
ang hindi magandang ugali ng ina.

"That's why you have to be strong, drink all your medicines, para makapaglaro pa
kayo ni baby rap-rap" Sabi ni rafael kay raven

"Who's baby rap-rap? Takang tanong ni raven.

"He is also daddy's son"

"But where he is? Can I see him?"

"He's inside your tita pretty's tummy" Nakangiting sabi ni rafael

Nanlaki ang mata nito at parang di makapaniwala "Really daddy? Why he was there?"
At lumapit ito sa tiyan niya

"Because rap-rap is still sleeping" Sagot ni rafael

"But daddy, he can't breath inside tita pretty's tummy" Nag-aalalang sabi ni raven
"Can I touch it?" Paalam nito sa kanya at tumingin na parang nagmamakaawa.

"Sure" Ngiti niya dito at kinuha ang maliit nitong kamay at pinatong sa tiyan niya.

"Hello baby raprap, I'm excited to see you. You need to wake up so that we can
play" Inosenteng sabi nito.

Nagkatinginan sila ni rafael at napangiti. Raven was smart too.

Naputol ang pagkakasayahan nila ng may kumatok. It was elize who else.

"Sorry to disturb you but raven needs to rest" Inis na sabi ni elize.

"Goodnight Daddy" linapitan nito si rafael at hinalikan sa pisngi. "Goodnight tita

pretty" At hinalikan din siya nito sa pisngi

"Raven! Faster!" Simangot ni elize at tuluyan na silang lumabas

"Raven is sweet" Sabi niya kay rafael

"Yes. That's why I love him so much" Masayang sabi nito, pero pagkatapos ay
lumungkot ang mukha "I hope i can be with him more longer"

Pumulupot siya sa leeg ni rafael "God is great, there is a miracle. Just trust him"
Sabi niya rito but deep inside her mind, she just wish that she can be stronger
also.

"Thank you wife" Then he kiss her on her forehead down to her nose and lips. "I
love you sab"

"I love you too rafael"

****************************

Author's Note:

Salamat sa mga walang sawang sumusuporta, lalo na sa mga nagtyatyagang maghintay ng

update. Sa mga walang sawang mag comment at bumoto. Thank you! ;)

My next story will be "Kwento ng isang Kabit" Short story lang po ito mga 20-30
chapters lang hope suportahan niyo rin. Uumpisahan ko pag natapos ko na tong step-
brother.

READ.VOTE.COMMENT

-funnymariaclara

Forty-One

Friday Morning

"Ano ka ba, okay lang ako doon. Di ko naman papabayaan si baby" Sabi niya kay
rafael na kanina pa siya kinukulit.

"What if I'll just go with you?" Hirit pa nito

"Rafael wag na, I'm okay. Tsaka kailangan ka sa opisina niyo"

"Nah! Damn that work! di ko tuloy masamahan ang asawa ko!" Pagtatampo nito

Siya naman ay natawa dito.

"Sunday afternoon. Sunduin mo nalang ako pauwi" Ngiti niya rito

"Okay no problem, behave there okay?" Paalala pa nito.

"Di ba ako dapat ang magsabi niyan? Masosolo ka ni elize" Malungkot na sabi niya

"I will not do anything that make you feel jealous I promise" At itinaas pa nito
ang isang kamay

"Dapat lang! Naku kung hindi pagbubuhulin ko kayong dalawa!" Kunwari ay galit na
sabi niya.

"You are much prettier than her, inside and out. I love you wife. Call me when you
get there" At hinalikan siya nito ng mariin. Hanggang bumaba ang halik nito sa leeg
niya

"Uhmmmm, wait rafael" Pigil niya dito

"W-why?" Sagot nito pero wala parin itong tigil sa paghalik sa leeg niya.

"I'm going to be late. It's already 8am"

"Hindi ba pwedeng humirit kahit isa lang?" Pilyong tanong nito

"Rafael!"

"Okay, okay I'm just joking. I can still wait until sunday" At kinindatan siya
nito.

Hinampas niya ito sa balikat. "Napaka pervert mo talaga"

"Bakit di ka ba nag eenjoy? The way I licked your pussy? and sucked your breast?"
Ngisi pa nito sa kanya ng nakakaloko.

"Rafael stop! Ihatid mo na ko sa school mabuti pa" Sabi niya dito doon kasi ang
meeting place nila

"Why? is you panties getting wet now wife?"

"Ewan ko sayo! Hmmp!" At lumabas siya ng pinto. Gusto ba nitong sumakit ang puson
niya habang nagbiyabiyahe?

"Wife! wait i'm sorry" Naririnig niyang sabi ni rafael habang natatawa sa paghabol
sa kanya.

Nadaanan niya sa may sala sina raven at elize. Raven look even more pale habang
tumatagal.

"Tita pretty are you going to leave?"

"Yes raven I have a 3 day seminar. Do you want anything?"

Umiling ito bago nagsalita "No tita, just take care of baby raprap. I will wait for
him so that we can play"

She was touched. Napakasweet talaga nito. Sana maging katulad nito ang baby niya
pag laki.

"Happy trip sab" Sabi ni elize ng nakangisi.

Di niya ito pinansin. Sa halip ay nagpaalam na siya kay raven. Kinakabahan siya sa
klase ng ngiti ni elize.

CEBU MACTAN AIRPORT

Napakalayo ng binyahe nila at talaga namang nahilo siya ng sobra. Mabuti nalamang
at laging nakaalalay si troy at marco.

"Are you sure your okay?" Nag-aalalang tanong ni troy ng maihatid siya sa hotel
room nila. Apat silang babae sa isang kwarto.

"Yes, thank you sir" Sabi niya rito

"Drop the formality" Sabi nito ng nakangiti

"You're my professor kaya tama lang na gumalang ako sa iyo right?" Ngiti niya rin
dito

"Okay, but we can be civil to each other pag tayong dalawa lang"

"Oo na. Sige i'll just go inside. Thank you ulit"

Pagpasok ng kwarto ay masasama ang tingin sa kanya ng mga kasama niya.

"May something ba sa inyo ni Sir?" Tanong ng isang classmate niya

"Huh? W-wala naman"Sagot niya sa mga ito

"First is marco, second is the ex boyfriend of marco's sister, now is our

professor. Talagang wala kang sinasanto" Nanlilisik ang mata na sabi nito sa kanya
"I dont need to explain myself" Sabi niya sa mga ito at tuloy-tuloy na nahiga sa
kamang nakalaan sa kanya at nagtalukbong she was tired. Bigla nalang siyang
nanlambot at parang di masyadong makahinga.

Nagising siya sa ingay ng mga kasama niya sa kwarto. They are all get up. Tinignan
niya ang orasan. 6pm nga pala ang orientation nila. Dali-dali siyang naligo at
nagbihis. It was already 9pm ng matapos ang orientation. Nang tignan niya ang phone
niya ay may 5 missedcalls siya galing lahat iyon kay rafael.

Nakalimutan niya itong tawagan. She decided to call him back

"Hello?"

Halos manlaki ang mga mata niya.

"Ohh mahal kong sab, are you shocked? Pasensiya kana, napagod kasi si rafael sa
ginawa namin kaya nakatulog siya. Pero wag kang mag-alala sasabihan ko nalang siya
pag gising niya na tumawag ka" At tumawa ito

Hindi niya namamalayan na wala na palang tigil sa pagpatak ang mga luha niya habang
nagsasalita sa kabilang linya si elize, ni hindi niya magawang makapagsalita.
Pinatay na niya ang tawag at naglakad palabas ng hotel.

Hindi niya alam kung ano ang dapat niyang isipin. Rafael why did you do this to me?

Napaupo siya sa isang bench na naroroon at doon humagulgol.

"Sab! Its starting to rain!"

Nang mapalingon siya ay nakita niya si troy.

"Wala ka sa sarili mo kanina kaya sinundan kita. Why are you crying?" Makikita sa
mukha nito ang pag-aalala

"Troy!" Di niya napigilan ang sarili at napayakap dito. "Troy, why I need to
experience all of this? Do I deserve to be hurt?"

"Shhh, don't cry. Makakasama sayo yan" Sabay hagod ng likod niya

Unti-unting pumapatak ang ulan

"Sometimes I want to give up. Pero pag naaalala ko si rafael, nangingibabaw yung
pagmamahal ko para sa kanya. Kahit minsan sobrang sakit na" Patuloy parin siya sa
pag-iyak kasabay ng pagpatak ng ulan.

"Sab pumasok muna tayo sa loob hindi makakabuti para sayo yan"

"Pwede bang duon muna tayo sa room mo?" Pakiusap niya dito, hindi kasi siya
makakapag-isip ng maayos duon sa kwarto kasama ng tatlong babae.

Troy lend his ear buong magdamag. Somehow gumaan ang loob niya.

Ng sumunod na araw palaging tumatawag si rafael pero hindi niya ito sinasagot. She
was mad. Until the day she came. Hindi rin siya sinundo nito gaya ng napagusapan.

Pag-uwi galing mansiyon isang galit na galit rafael ang bumungad sa kanya.

"What is the meaning of all this fucking pictures?!" At inihagis nito sa kanya ang
mga litrato.

Halos manlaki ang mga mata niya, kuha nila iyon ni troy nung araw na dalhin siya
nito sa ospital nakayakap ito sa kanya, pictures sa school nung hawakan nito ang
kamay niya sa canteen, mga pictures sa cebu habang magkayakap sa gitna ng ulan at
picture habang papasok sa hotel room.

*******************

AUTHOR'S NOTE:

Dito na talaga magstart ang totoong laban ng buhay! Haha charot. Few more chapters
to go. Salamat sa mga comment at mga PM na talaga namang nakakataba ng puso di ko
na kayo maiisa-isa.

NEXT STORY: KWENTO NG ISANG KABIT (Dr. Francis Louie Tan & Allysa Laxamana)

READ.VOTE.COMMENT

-funnymariaclara

Forty-Two
"Saan ba galing ang mga ito?" Umiiyak na sabi niya

"Why sab? bakit mo to ginawa?" Mahinahong sabi ni rafael

"Nagkakamali ka sa iniisip mo rafael!" humahagulgol na siya

"When did you start seeing each other?" Mahina pero madiing sabi nito

"Please rafael, listen to me. Hindi totoo kung anu man ang iniisip mo" Hinawakan
niya ito sa braso "Please maniwala ka"

"Answer me!" Bigla itong sumigaw. Kailan mo pa ko ginagago?!" Galit na galit na

sabi nito

Natatakot siya sa nakikitang galit sa mga mata ni rafael.

"Rafael maniwala ka naman sakin, yung sa restaurant aksidente lang pagkikita namin,
siya pa nga tumulong sakin sa hospital hindi ba?" Paliwanag niya rito. Habang
walang tigil sa pagtulo ang mga luha niya

"How about this?!" Pakita nito sa picture na magkapatong ang kamay nila sa canteen
ng school "Paano mo papaliwanag ang picture na to?!" Sigaw nito na halos lumabas na
ang litid niya sa leeg.

"He was my professor" Mahinang sabi niya

"And you didn't bother to tell me?! Dahil may tinatago ka!"

"No! Hindi totoo yan, nagkataon lang talaga lahat please naman rafael maniwala ka"
Hawak niya rito pero tinanggal nito ang pagkakahawak niyang iyon.

"Sa Cebu, yung seminar niyo. Kasama din ba siya dun?!"

Hindi siya umimik.

"Damn!" At tinabig lahat ni rafael ang gamit na naroroon.

Patuloy parin siya sa pag-iyak. Hindi niya inaasahan na mauuwi sa ganito ang lahat.

"Siya ba ang dahilan kung bakit ayaw mo kong pasamahin sa cebu?!" Pagkatapos ay
hinaklit nito ang isang braso niya "Yung picture sa hotel, may nangyayari din ba sa
inyo?!" Pagkatapos ay hinigpitan ang pagkakahawak sa kanya

Hindi siya nakapagpigil at sinampal ito ng ubod ng lakas, hindi siya nasasaktan sa
higpit ng pagkakahawak nito. Mas nasasaktan siyang malaman na ganoon itong mag-isip
sa kanya.

"Ganyan ba kababa ang tingin mo sakin rafael?" Tinignan niya ito ng diretso sa
mata.

Hindi ito nagsalita, umupo lang ito sa magulong kama.

"Alam mong ikaw ang unang lalaki sa buhay ko, alam mong hindi ko magagawa yang mga
sinasabi. Yung mga pictures na yan? Ginawa yan ng taong gustong sumira sating
dalawa. Pero salamat narin sa kanya dahil nalaman ko kung gaano kababaw ang
pagtingin mo sakin" Habang sinasabi niya iyon ay walang tigil ang mga mata niya sa
pagluha.

"Hindi mo ko masisisi kung bakit ganito ang reaksiyon ko, lalaki din ako sab. I was
cheated long time ago. At ang masakit? Parehong tao." Naging mahinahon ito pero
puno parin ng pait ang boses.

"Pinatira mo dito si raven at elize, hindi ako tumutol. May narinig ka ba sa akin?"
Puno ng hinanakit na sumbat niya "Nalaman kong sa isang kama lang kayo natulog,
nagalit ba ako sayo? Lagi mong idinadahilan si raven pero hindi mo ba napapansin
ginagamit lang siya ni elize para makuha ka!" Naninikip na ang dibdib niya

"Wag mong idamay dito ang anak ko!"

"Rafael may anak din tayo ano ka ba!" Hindi na niya napigilan at napaupo sa sahig.
"Asawa mo ko pero hindi mo man lang inisip ang mararamdaman ko. Sana man lang
hiningi mo ang opinyon ko kahit kunwari lang, kahit pakitang tao lang. Para
maramdaman ko naman na bahagi ako ng mga desisyon mo" Hagulgol na sabi niya dito

Nakatingin lang si rafael sa kanya, lumambot ang mukha nito.

"Minsan gusto ko nang sumuko kasi parang sasabog na yung dibdib ko sa sobrang
sakit. Sa tuwing nakikita ko kayong masaya naiinggit ako kasi baka isang araw
gumising nalang ako na wala kana. Na iniwan muna ko" May kasama pang hampas sa
dibdib niya "Kasi rafael hindi ko kaya, kasi mahal na mahal kita kahit sobrang
sakit na!" Pagkatapos ay umiyak ng walang tigil.

"Rafael mahal mo ba talaga ko?" At tumingin siya dito ng diretso

Hindi ito nagsalita. Nasaktan siya

Tumayo siya at akmang lalabas na ng kwarto ng magsalita ito "I love you sab, you
know that already"

"Ngayon kasi parang hindi kuna alam kong dapat pa kong maniwala diyan sa pagmamahal
mo. Ayoko sanang gawin ito. Pero panahon na siguro para intindihin ko naman ang
sarili ko. Gusto kong maging selfish kahit minsan lang" Umiiyak na humarap siya
dito

Ngumunot ang noo nito

"Mamili ka rafael, kami ni baby rap-rap o si elize at raven?" Seryosong sabi niya
rito

"Don't be so childish sab!" Galit na sabi nito

"I need your answer now!" Sigaw niya rito, naninikip na ang puso niya sa tindi ng
sakit na nararamdaman

"Mas kailangan ako ni raven sab, konting panahon nalang at alam mo yan" Mahinahong
sabi nito.

Napapikit siya sa sakit. Hanggang ngayon, wala parin pala siyang binatbat sa mga
ito. Halos yumugyog na ang mga balikat niya sa pinipigilang hagulgol. Kailangan
niyang maging matapang, para sa kanilang dalawa ng baby niya.
"Sab, look makinig ka. It doesn't mean na sila ang pinipili ko, dahil una sa lahat
hindi ko naman talaga kailangang mamili!"

She decided to leave, wala siyang lugar sa bahay na iyon.

"Kapag lumabas ka sa pintong yan, tandaan mo sab wala kanang babalikan kahit
kailan!" Galit na sabi ni rafael sa kanya.

Nabitin ang tangka niyang pagbukas. Ilang segundo siyang napatigil. Lumapit siya
kay rafael at inabot ang wedding ring nila. "Thank you sa pagpapatira sakin dito sa
mansiyon, ayoko ng ipagsisiksikan ang sarili ko sa taong wala ako sa prioridad.
Nakalimutan ko, tao din pala ako. May karapatang masaktan" Pagkatapos ay tumalikod
na siya kay rafael at tuluyang lumabas ng pinto.

Dinig pa niya ang pagwawala nito sa loob ng kwarto

Habang naglalakad palabas ng mansiyon ay napahulgol siya, hindi man lang siya nito
sinundan o pinigilan. Maybe he doesn't love me at all.

"Sab!"

Agad siyang napalingon, but to her dismay its not rafael kundi si troy.

"Sab are you alright?" Alalang tanong nito sa kanya "I know this will happen. Kaya
nag-alala ko sayo"

Hindi siya umiimik. Bigla siyang niyakap ni troy na dahilan para mapahagulgol siya.

"Troy, bat ba ikaw ang laging andiyan sa tuwing kailangan ko ng makakapitan?"

Umiiyak na sabi niya

"Tahan na sab, I will always be here" Pagpapakalma nito sa kanya.

"Ilayo mo ko dito troy please. Hirap na hirap na ko" At tuluyan na siyang

nahimatay.

******************************

AUTHOR'S NOTE:
Sino kaya nagpadala ng mga pictures kay Rafael? -______-

READ.VOTE.COMMENT

-funnymariaclara

Forty-Three

3 Months Later

"Sab, hindi parin ba nagbabago ang desisyon mo?" Malungkot na tanong sa kanya ni
troy

Umiling lang siya. Nasa hospital sila ngayon for her monthly check-up. She was
7months pregnant now. Napakalaki na ng pagbabago sa kanya. She decided to keep the
baby and its going to be a baby boy. She cut her hair short na lalong nagpaganda
sakanya pero maaaninag mo parin ang lungkot sa mga mata niya.

Hindi man maaaninag sa katawan niya ang sakit pero unti-unti itong lumalala sa
pagdaan ng araw. Palagi na ang pagsikip ng dibdib niya.

Nang araw na umalis siya sa mansiyon ay hindi man lang siya tinangkang hanapin ni
rafael, she was living with troy right now. Masaya siya na nagkaroon ng kaibigan sa
katauhan ni troy. Napagpasyahan din niyang tumigil muna for second semester para
narin sa kapakanan ng baby niya.

Nalaman din niyang malala na ang kondisyon ni raven mula kay troy at nakabedrest
nalang ito she feel sad for him, dahil naging malapit na ang loob niya sa bata. But
troy never said any single word about rafael and elize dahil alam nitong ayaw
niyang makarinig ng kahit na ano tungkol sa mga ito.

Naputol ang pagbabalik-tanaw niya ng magsalita si troy "Nagkita kami ni rafael

kanina"

Nanlaki ang mga mata niya.

"He knows that we are living together, tinanong din niya kung ano ng relasyon
nating dalawa" Seryosong sabi ni troy

"You know I don't want to hear anything about them" At iniiwas niya ang tingin
dito.

"Sab, he was sorry for everything. I can see na malaki ang ipinagbago ni rafael, he
was not the old rafael that I know"

Napatingin siya rito pero hindi siya nagsalita

"He was so matured and a responsible man. Sab I can see the sincerity in his eyes.
May dahilan kung bakit hindi ka niya nagawang habulin nung mga panahon na yun"
Mahabang sabi nito

Di niya namalayang umiiyak na pala siya.

"Kakampi kana pala niya ngayon troy. Ayaw mo na ba ako sa bahay mo? Sawa ka na ba
sa pag-aalaga sakin?" Umiiyak na sabi niya

"Hindi ganun yun sab" At niyakap siya nito "Shhhh tahan na, I'm sorry"

"Why is it rafael all this time" Sabi niya habang yakap siya nito "Kahit pinabayaan
niya ko mahal ko parin siya, kahit na puro masasakit na bagay naranasan ko kasama
siya still mahal na mahal ko parin siya. Bakit troy bakit?!" Hagulgol niya

"Shhh sab please, tahan na" Sabi ni troy at mas lalong hinigpitan ang pagkakayakap
sa kanya.

"Akala ko makakalimutan ko siya, akala ko mapapalitan ng galit lahat ng sakit na

naramdaman ko, pero bakit kahit anong pilit kong kalimutan siya, Mahal ko parin
siya. Bakit troy?! Bakit hindi nalang ikaw troy! Bakit hindi nalang ikaw"
Humagulgol na sabi niya.

"Shhh. Don't cry. You can't force yourself. Masaya na akong maging tungkod mo,
Masaya na kong maging katuwang mo sa panahong kailangan na kailangan mo ng aagapay
sayo. Masaya na ako na akong napili mong makasama sa mga panahong nalulungkot ka"
Sabi sa kanya ni troy ng alisin nito ang pagkakayakap sa kanya

Hinawakan niya ang kamay ni troy "Kung sinuman mamahalin mo troy. She's so lucky to
have you" At hinalikan niya ito sa pisngi "Thank you for being my knight in
shinning armor all the time"

-----------------------------

Every morning was boring for sab. Wala siyang nakakausap sa condo ni troy. Mamayang
gabi pa ang uwi nito dahil maraming kinu-compute na grades sa school.

Hinawakan niya ang malaking umbok niya sa tiyan. Baby, be strong okay? Mommy is
ready to sacrifice herself for you. Mahal na mahal ka ni mommy. Somehow she felt
sad dahil hindi niya makakasama at maaalagaan ang baby niya, hindi niya
masusubaybay ang paglaki nito. Doctor said na napakaliit ng chance na mabuhay
silang pareho. But deep inside alam niyang parehas silang lumalaban ni baby rap-
rap.

Nawala ang pag-iisip niya ng tumunog ang doorbell. Ang aga naman ata ni troy? Sabi
niya sa sarili.

Kulang ang salitang pagkagulat kung ilalarawan ang mukha niya ng mga oras na yun.
It was rafael. Bigla nalang itong pumasok ng buksan niya ang pinto.

Tumigil ito ng ilang sandali ng makita siya, pero nagtagal ang tingin nito sa may
tiyan niya.

"What are you doing here?" Pukaw niya sa pansin nito.

"Sinusundo kita. Uuwi na tayo. Asan ang mga gamit mo?" Parang bale walang sabi nito

Natawa siya dito "Sa palagay mo ganoon lang kadali yun? Akala mo ba isa akong gamit
na iniwan mo sa baggage counter at kukunin mo ulit pagkatapos mong mag grocery?"
Inis na sabi niya rito
"Sab please, sumama ka sakin and I will explain everything. Umuwi na tayo"
Pagmamakaawa nito

"No! Hindi ako sasama sayo. Namili kana. At pinili mo sila"

"I told raven na uuwi kana, and he's waiting for you. Namimiss ka na niya sab, pero
mas namimiss kita. I miss you so much wife, kayong dalawa ni rap-rap." Bigla itong
lumapit sa kanya

Nagulat siya ng lumuhod ito at hinawakan ang tiyan niya bago ito muling nagsalita
"How are you my son? I'm sorry daddy is such an asshole. Ang laki ng pagkukulang ko
sa inyong dalawa ng mommy mo" Sabi nito habang nakahawak sa tiyan niya

Nagulat siya at nanlaki ang mata ng makita niyang lumuluha ito. Rafael was crying.

"Hinihintay kana rin ng kuya raven mo, he said he wants to play with you. He was
still fighting for his life kasi gusto pa daw niyang makita yung kapatid niya. Baby
bigyan mo ng second chance si daddy i promise, aalagaan ko na kayo ng maayos.
Kayong dalawa ng mommy mo. I'm so sorry baby" Umiiyak na sabi nito at hinalikan ang
tiyan niya.

Damang-dama nito ang pangungulila ni rafael sa kanila. Tumayo ito at hinawakan ang
mukha niya. "Give me a second chance sab, I'm not perfect nagkakamali din ako.
Gusto kong bumawi sa inyo. Lalo na sayo. Alam kong ilang beses na kitang nasaktan"

Wala na rin tigil sa pagpatak ang luha niya. Nakapagdesisyon na siya at bibigyan
niya ng pagkakataon si rafael.

Tumango siya dito.

"What is that wife?" Tuwang sabi nito "Pumapayag ka na ba?" Di makapaniwalang sabi
ni rafael

Isang tango nanaman ang ibinigay niya dito.

"Thank you sab. thank you!" Tuwang-tuwang sabi nito at hinalikan siya sa labi.
Matagal. Mariin at malalim ang halik na yun. "I love you wife"

*************************
Author's Note:

Few more to go! Keep voting mga labs at bebe's :*

Patawarin niyo na po si fafa rafael. Hahaha

READ.VOTE.COMMENT

-Funnymariaclara

Forty-Four

Sinabi niya ritong mag-eempake muna siya at hihintayin si troy para mag paalam.
Pumayag naman ito pero babalik din mamaya para sunduin siya, may aasikasuhin lang
daw ito.

Pagkatapos niyang mag-empake ay pinagluto niya si troy. Troy been so nice to her.
Kung wala siguro si rafael ay na-inlove na siya dito. But her heart betrays her
mind. She really love rafael no matter what. Handa niya itong bigyan ng second
chance. Para narin sa baby nila, dahil alam niya aalagaan nito si raprap at
mamahalin gaya ng kay raven kahit mawala man siya.

She was crying.

"Sab?" Sabi ni troy pagkapasok ng condo. Nang makita siya ay agad itong napahinto
"Are you leaving?" Malungkot na sabi nito habang nakatingin sa maleta niya

Lumapit ito sa kanya

"Troy.." Malungkot na sabi niya.

"I know one day this will happen. Rafael is still your husband. Hindi kita pwedeng
pigilan sa mga desisyon mo" Sabi nito sa kanya

"Hindi ko alam kung ano ng nangyari sakin kung wala ka. Troy thank you for
everything. For all the help. Napakabuti mo talagang tao" Sabi niya rito

"Hindi ako ganoon kabuti gaya ng iniisip mo sab, may mga maling desisyon at bagay
din akong nagawa sa buhay"

"Lahat naman tayo may mga maling bagay na nagawa e" Ngiti niya rito

"But seriously sab, pag sinaktan kapa ulit ni rafael. Ilalayo na talaga kita dito.
Yung malayong-malayo para hindi kana niya mahanap" Seryosong sabi nito

Nawala ang ngiti sa mga labi niya "Troy"

"You know how I feel for you sab that's why i don't want to see you crying or
hurting. If time comes na saktan ka ulit niya. Hinding-hindi na kita ibabalik sa
kanya" Sa puntong iyon ay napangiti na si troy
Napalingon si troy sa tumunog na doorbell "Oh, ayan na ang sundo mo"

Si troy na ang mismong nagbukas ng pinto

"Troy" Sabi ni rafael

"Rafael, come in" Sabi nito kay troy

"Hindi na, sinusundo ko lang ang asawa ko" Normal na sabi ni rafael

Nakakapanibago, hindi ito galit kay troy. Mabye nagbago na talaga ito.

"Are you ready?" Tanong sa kanya ni rafael ng makita siya.

"Oo" Sabay tango niya dito

Kinuha nito ang mga gamit niya. Si troy naman ay nakamasid lang sa kanila.

"Thank you for taking good care of my wife. Just tell me anything para makabawi ako
sayo" Pag kuwan ay sabi ni rafael kay troy

"Just promise me not to hurt her again is enough" Seryosong sabi ni troy

Tumango si rafael "Makakaasa ka" Pagkatapos ay tumingin na ito sa kanya "Let's go?"

"Troy" sabi niya at niyakap ito "Mag-iingat

Hindi umimik si rafael.

She can see sadness in his eyes. Nang naglakad na sila ay tinawag siya ni troy.
"Sab..."

"I'm sorry" Sabi nito at pumasok na sa loob.

Napangunot siya dito. Para saan yun?

Habang papauwi ay walang umiimik.

Nagulat siya ng pisilin nito ang kamay niyang asa may kandungan niya "Excited na si
raven na makita ka"

Ngumiti lang siya dito ng bahagya, sa totoo lang ay kinakabahan siya sa pagbabalik
sa mansiyon.

Huminga siya ng malalim.

"Relax wife" Ngiti nito sa kanya.

Namiss niya ang mga ngiting iyon.

Huminto sila sa tapat ng mansiyon. Pinagbuksan siya ng pinto ni rafael

"Careful wife" Inalalayan siya nito "Gusto mo bang kumain muna?"

Umiling siya dito. "I want to see raven"

"Sige, Let's go upstairs" Inalalayan siya nito paakyat ng hagdan

Simula ng lumaki ang tiyan niya ay bumigat na rin ito. Kaya madali para sa kanya
ang mapagod.

Huminto sila sa isang kwarto. Nang buksan nito ang pinto ay nagulat siya sa
nasaksihan. He was laying on bed with a dextrose on his right hand. And one on his
neck. Maybe it was for his dialysis. Halos manlambot siya ng makita ang mukha nito.
Ang laki din ng ipinayat nito. Wala itong suot na bonnet kaya makikita mong wala na
itong buhok. Nanlalalim ang mga mata nito at parang mamula-mula sa ibabang bahagi.
Wala din itong suot na mask kaya mapapansin mo rin ang walang kulay nitong mga
labi. Literally with no color at all.

Lumapit siya dito ng di namamalayang umiiyak na pala siya. He was sleeping like an
angel. Ngayon niya napansin ang bagyang pagkakahawig nila ni rafael.

Umupo siya sa upuang naroroon at inabot ang kamay nito.

"Raven, tita sab is already here. Magpagaling ka huh? You promise baby raprap to
play with you right?" Habang hinihimas niya ang kamay nito

Unti-unti itong nagmulat ng mata.

"Tita pretty" Mahinang sabi nito at ngumiti "Wow your tummy is so big" Gulat na
sabi nito

Napangiti siya dito. Raven is a strong boy.

"Does that mean that raprap is going to wake up?" Pilit parin ito sa pagngiti kahit
halata dito na nahihirapan na.

"Yes raven" Ngumiti siya rito

"Don't worry tita pretty I will pray to papa Jesus tonight and ask him to extend my
life so that I can still play with him before I die" Ngiti nito sa kanya pero alam
niyang nalulungkot ito.

"Don't say that raven, I know you are strong right?"

"Of course tita pretty. Where is your pasalubong for me? Daddy said you go to a
vacation"

Napatingin siya kay rafael. Agad nitong pinunasan ang nagtutubig na nitong mata.

"Oh, may bisita pala tayo"

Then she saw elize on the door.

"Sorry to cut your dramas but raven needs to rest so if you don't mind" Masungit na
sabi ni elize

Bago siya tumayo ay hinalikan muna niya sa noo si raven.

She can see elize was shocked ng makita ang malaki ng umbok sa kanyang tiyan.

"Wait wife I need to answer this call" Sabi ni rafael at tuluyang lumabas ng
kwarto.

"Hindi kana dapat bumalik pa" Mariing sabi ni elize

"Para ano? para masolo mo ang asawa ko? Ilugar mo ang sarili mo elize. Nandito ka
dahil kailangan ka ni raven. Kaya wag kang umaasta na parang ikaw ang asawa.
Desperate!" Mahinang sabi niya para hindi marinig ni raven at tuluyan na siyang
lumabas.

She needs to be strong for her baby. She will fight for her right as a mother and
as a wife.

***************************

Author's Note:

At dahil birthday ko ngayon maaga ang update busy kasi ko mamaya :*

Nakakatuwa, may mga nag guguess kung ano magiging kahahantungan. Sino gusto ng
happy ending? :)

#1 Parin po ang SB sa random. Thank you mga bebe.

READ.VOTE.COMMENT

-Funnymariaclara

Forty-Five

Nang pumasok ako sa kwarto ay ganoon parin ang ayos nito.

She admited to herself na namiss niya ang kwartong ito.

Umupo siya sa kama at nag-isip. Maybe it is the right thing to do, kahit anong
mangyari rafael is still my husband. Naputol ang pag-iisip niya ng biglang bumukas
ang pinto at pumasok ang napaka gwapong asawa niya suot ang americana. May dala din
itong boquet of white roses.

Nakangiti ito habang papalapit sa kanya..

"For my very beautiful wife" Sabi nito at inabot sa kanya ang mga bulaklak

Di siya makapagsalita sa pagkagulat.

"I know this is my first time to give you flowers, but I promise starting to day
lagi na kitang bibigyan nito. Thank you for giving me a second chance. Sorry for
being a jerk, but i have no regret" Diretsong sabi ni rafael habang nakatingin sa
kanya.

Napangunot ang noo niya

"I don't have regret that I have a son like raven, I love him so much to the point
that i forgot that i already have my own family. I'm sorry wife, hindi ko na i-
balanse ang oras ko sa inyo. But i promise now i will try to be a good father, im
not perfect at all. Naramdaman ko kung gaano ka kaimportante sakin simula ng umalis
ka"
Napaluha siya sa narinig. Hindi sa sakit kundi dahil sa tuwa. Now, he already
realize their worth.

Kinuha nito ang kamay niya. "Promise me not to leave again wife okay?"

Di na niya napigilan ang sarili, niyakap na niya si rafael.

Gumanti naman ng yakap si rafael.

Pero ilang sandali lang ay bumitiw na ito "Come on, I'll show you something" Sabi
nito at inalalayan siya.

Dinala siya nito sa isang lugar kung saan punong-puno ng maraming flowers and
floating candles. May nakahanda ding table for two, at isang waiter.

She was so speechless, she can't say any single word. Inalalayan siya nitong umupo.

"This is our first time to have a date, and I promise to make a second, third and a
lot of dates" Ngumiti ito sa kanya at hinawakan ang isang kamay niya "Next time
we'll going to watch a movie together, to walk and eat street foods at the park.
Lahat ng di ko pa nagagawa I want to experience it with you wife"

Di na niya napigilan at bumuhos na ang luha niya.

"Wife, don't cry. This is our day" At lumapit ito sa kanya "Can I have a dance to
my one and only wife?" Ngiti nito sa kanya at inalok ang isang kamay.

Di na siya nagpakipot pa at inabot na niya iyon. Inilagay nito ang dalawang kamay
niya sa leeg nito habang hawak naman siya ni rafael sa magkabilang bewang.

"Thank you" Mahinang sabi niya dito

"For what?" Ngiti nito

"For this, sa pagsundo mo sakin. I thought talagang kinalimutan muna ko"

"I will never do that, may kinailangan lang akong ayusin kaya natagalan ako sa pag-
sundo sayo, but believe me di ka nawala sa isip ko. lalong lalo na dito" At itinuro
ni rafael ang kaliwang dibdib niya

Again, she end up crying. But rafael bruised her tears away "I only want to see
those tears when you are happy" At hinalikan nito ng dahan-dahan ang magkabilang
mata niya.

"I love you Mrs. Gabriel" Nakangiting sabi ni rafael habang nakatingin sa mga mata
niya

"And I love you more Mr. Gabriel"

Then rafael claimed her lips.

It was already 11pm ng makauwi sila ng mansiyon. This was unforgettable night for
them.

Naabutan nila si elize sa may labas, she is smoking like a pro.

"What a happy couple" Bungad nito sa kanila

"Stop smoking elize, raven will probably smell that from you" Inis na sabi ni
rafael

"Rafael is right elize, its not good for his health" Sabi niya rin dito, nag-aalala
siya para sa kalusugan ni raven

"Who do you think you are?" Asik ni elize sa kanya "Don't lecture me you are not my
mother!"

"Elize! Don't shout at my wife, she's just concern!" Pagtatanggol sa kanya ni

rafael

"What else can i say? Dalawa kayo e" Inis na sabi nito pagkatapos ay tinapon ang
sigarilyo at nagdadabog na pumasok sa loob.

"Don't mind her, I know she's just worried and stressed about raven's condition"
Paliwanag nito sa kanya

Tumango lang siya dito.

"Let's go" Sabi ni rafael at inakbayan siya nito.

Pagkapasok sa kwarto ay sinabihan siya nitong mahiga na dahil imamasahe daw siya
nito. Bakit ba ang saya ko ngayon? At napangiti siya.

Simula noon ay nagtuloy-tuloy ang pagiging sweet ni rafael. Araw-araw ay binibigyan

siya nito ng mga bulaklak that make her more inlove.

She is preparing for their dinner ng dumating si rafael.

"Hi wife, how's your day?" Tanong sa kanya ni rafael at hinalikan siya nito.

"Good. And you?" Nakangiting sabi niya

"Its great, esp. you are here my lovely wife" At niyakap siya nito

"Ang mabuti pa take a shower, this is about to finish" Taboy niya rito ng nakangiti

Napasimangot ito "Do I smell bad?" At itinaas pa nito ang kamay at inamoy-amoy ang
kili-kili nito.

Natawa siya dito "Rafael your so cute" at pinisil niya ang magkabilang pisngi nito.

Napangisi ito "How about yours?" Sabi nito at biglang sumubsob sa kilikili niya.

Halos magtitili siya ng napakalakas.

"Rafael! Stop it!" Habang walang tigil sa pagtili

Natigil lang iyon ng dumating si elize na masama ang tingin sa kanila.

Nasasanay na siya sa pagsusungit ni elize sa kanya.

Next morning, when she open her eyes rafael is standing infront of her. Parang
hinihintay siya nitong magising.

"What is this?" Galit na sabi nito hawak ang mga bote ng gamot niya.
************************

AUTHOR'S NOTE:

Sorry natagalan pag update guys, I was busy in my interview with Direk Aldwin :)

Sorry lame update.

READ.VOTE.COMMENT

-funnymariaclara

Forty-Six

"Where did you get that?" Kinakabahang tanong niya dito

"From your drawer!"

"Its just a vitamins for my pregnancy" Tanggi niya

"Really sab? This is Dixogin and its for people who have heart disease to make
their heartbeat normal!" Galit na sabi nito

Di siya nakapagsalita. Tears started to fall from her face.

"Tell me sab, are you sick?!" Mataas parin ang tono na sabi ni rafael

Dahan-dahan siyang tumango habang walang tigil sa pag-iyak.

"Damn! Damn!" Sabi ni rafael habang nagwawala.

Lalo siyang naiyak ng makita ito, he was frustrated.

"You are damn sick and you never told me?" Umupo ito sa silya

Rafael is crying.

"I-m s..orry" Hikbi niya "I'm so scared to tell you, i dont want to causte you more
pain, raven is sick too" Sabi niya habang unti-unting lumapit kay rafael

"How long do you know this?!"

Hindi siya nakaimik.

"Fuck! Matagal munang alam? How long do you want to hide it from me?" Nakatingin
ito sa mga mata niya

Kitang-kita niya ang sakit sa mga mata ni rafael

"Does anyone knows about your condition?" Mariing tanong nito at tumayo

"Y-yes" Mahinang sagot niya

"Who?" Kalmadong tanong nito

Hindi siya nagsalita, tiyak na magwawala ito at magagalit sa kanya

"I'm asking you! Answer me sab!"

"Si troy" At napahagulgol siya

"Si troy?!" Bigla itong lumapit sa padel at pinagsusuntok ito "Damn! Damn! You are
sick at mas nauna pa itong nalaman ni troy?!"

Lumapit siya dito at inawat ito, she can see a lot of blood running out from his
hand "Rafael please stop this" Pagmamakaawa niya dito.

Tumigil ito at humarap sa kanya.

"I'm your husband sab, I maybe a jerk but i love you. I may not be a good husband
but i care for you. Gusto kong akong unang makakaalam pag may problema ka to be
with you, para damayan ka. But you just choose to lie. Ako naman ang magtatanong
sab, do you trust me?"

Kitang-kita ko ang lungkot sa kanyang gwapong mukha. He was so hurt

"Of course, its just that I have my own reason. Rafael please, humahanap lang ako
ng tamang pagkakataon to tell you about this" Paliwanag niya dito

"Tamang pagkakataon? Kapag ano? Kapag malala na pala ang sakit mo? Damn! Ayaw
kitang mawala!"

"Hindi ko sinabi kasi alam ko ganito ang magiging reaction mo!"

"What did the doctor said about your condition?! Let's go to the hospital right
now" At hinawakan siya nito sa kamay

"Rafael, I'm okay" At pinigilan niya ito

"Your not okay! Pupunta tayo sa hospital at gagawin natin lahat para gumaling ka!"
Galit na sabi nito at hinila siya

Pero tinanggal niya ang pagkakahawak nito "What ever will happen. I'm ready"

Napangunot ang noo nito.

"I'm ready to sacrifice myself for the sake of raprap" Umiiyak na sabi niya

"What do you mean?" Naguguluhang tanong nito.

"Maaari kong ikamatay ang panganganak ko" Mahinang sabi niya habang walang humpay
ang tulo ng kanyang mga luha

"What?!" Gulat na sabi ni rafael "No! That is not true! Tell me sab you are just
joking!" Hinawakan siya nito sa dalawang balikat

Humagulgol siya, hindi niya mapigilan ang sakit na nararamdaman "I just wish that
this is just a joke"
"Nagalit ka sakin ng hindi ko hiningi ang opinyon mo tungkol kay raven, Aren't you
doing the same thing now sab? You're being selfish" Kalmadong sabi nito pero mariin
habang nakatingin sa kanya ng diretso

"Siguro nga selfish ako, selfish ako kasi hindi ko kayang mawala si raprap, hindi
ko kayang mabuhay kung alam kong may inosenteng batang mawawala" hinawakan niya ang
kamay ni rafael "Please, understand me"

Napabuga ito ng hangin "Nakapagdesisyon kana pala. Sab ano ba ko sa buhay mo? I'm
your husband and we are talking about you and my baby for pete sake!" Biglang
tumaas ang boses nito.

"Yung kamay mo, kailangan natin gamutin yan" Pag-iiba niya sa usapan

Pero hindi siya pinansin ni rafael "Pack your things, pupunta tayo ng america.
lahat ng bansa pupuntahan natin mabuhay ka lang. kayong dalawa ng anak ko!" Habang
walang tigil sa pagpatak ang luha ni rafael

"Please rafael, wala na tayong magagawa. Only miracle can save me"

"Sab, pwede pa naman tayong gumawa ng maraming raprap, Alam kong mahirap but please
sab, I love you so much. I can't afford to lose you!"

"No!" Galit na sabi niya dito "Whatever happen is, promise me to choose the baby"

Hindi umimik si rafael.

"Rafael, promise me. Please promise me to choose our baby over me" Pagmamakaawa
niya dito

Tinignan lang siya nito bago ito umalis.

"Rafael!" Hinabol niya ito pero mabilis itong nakaalis

Halos manlambot siya. Walang patid ang tulo ng mga luha niya

"Puro gulo ang dala mo dito, hindi ka na dapat bumalik"

Napalingon siya dito. It was elize

"Alam mo bang naaawa lang sayo si rafael kaya ka niya sinundo ulit?"

"Akala mo ba maniniwala ko sayo?"

"3 months kang nawala at magkasama kami ni rafael sa isang bubong. You think he
will remain loyal to you?" Nang-iinis na sabi nito

"He will never do that. He loves me!"

"Rafael is a good lover right? He fucks so hard" Sabi nito at tumawa ng malakas

Natigil ang pagtawa nito ng sampalin niya ito.

"How dare you!" At sinampal siya ni elize ng mas malakas

Muli ay binuhos niya ang buong lakas niya upang sampalin ulit ito. Sa sobrang lakas
ng pagkakasampal niya ay halos mabaling ang mukha nito
"Damn you bitch!" At tinulak siya nito

Hindi niya naibalanse ang katawan niya at napaupo siya sa sahig.

"Ouch" At napahawak siya sa tiyan niya.

Nanlaki ang mga mata niya at nagsimulang humagulgol at magpanic ng makita ang
dugong umaagos sa hita niya "Ang b-baaby ko" Nanginginig na sabi niya

Nang tingalain niya si elize ay gulat na gulat ito.

"Elize, ang baby ko. Tulungan mo ko" Nahihirapang sabi niya

Nakatulala lang ito at biglang tumakbo palayo.

*****************

Author's Note

Malapit na tayo mag 1M reads. Thank you mga bebe.

Few more chapters to go

READ.VOTE.COMMENT

-funnymariacla

Forty-Seven

Rafael's Side

I was frustrated ng malaman kong my father want to marry Katrina Fajardo, a widowed
woman with one beautiful daughter. Kaya pinaimbistegahan ko agad ang buhay ng mag-
ina.

According to my sources, walang iniwang kahit na ano ang namayapa nitong asawa sa
kanila. That's why i conclude that they are just using my father for money. Who
could marry in less than a year after your spouse death? Walang duda na pera lang
ang habol nilang mag-ina.

Even though I am against in that marriage i can't break my father's decision.

But the moment i saw sabrinne loudly laughing, I was freeze for a moment. But I
have to fight that urge to say hello to her and smile. Pinanindigan ko ang pagiging
matigas at masungit sa kanilang dalawang mag-ina. But tita katrina was different.
She treated me like her own son na kahit minsan ay hindi ko naranasan sa mama ko,
bago pa niya kami tuluyang iwan at mag-asawa muli sa tatay ni troy na isang
canadian.

Di ko rin maintindihan ang sarili ko pag nagkakalapit kami. All i want to do is hug
her and make her mine. I was just jealous when i see her with marco gamboa. Di ako
alam pero gusto kong pagsusuntukin ang mukha nito ng makita kong magkasama silang
dalawa ni sab.

Kaya nangyari ang isang bagay na hindi ko alam na ikasasaya ko. I am the first man
in her life.

When my father and tita katrina died. I decided to help sab financially, but when i
heard my father's last will i was a damn lucky bastard, but i have to hide my
feeling and excitement kaya nagkunwari akong walang pakialam. We got married. Until
I realize why I was attracted to her, she is so innocent and pure. Hanggang sa
biglang dumating ang babaeng dumurog sa puso ko. Yes, it was elize my first love,
my first kiss my first in everything. But i never felt the same love kahit nung sa
kanya pa. Sab is different. Noong inaya ko siya sa palawan that's the best
experienced for me. Pwera nalang ang biglang pagsulpot doon ni Troy, my half
brother.

Now I have sab. Ayoko na siyang mawala sa akin. Maagaw ng iba. Lalong-lalo na ni
troy. Nang malaman kong buntis si sab at dinadala niya ang magiging anak ko. Damn!
Wala na akong mahihiling pa. Everything was perfect. Hanggang sa kausapin ako ni
elize at sabihing may 5 taong gulang kaming anak.

When i see raven, i can see myself when i was a kid.

My child have cancer, at halos manlumo ako. He was so young to experience this kind
of pain, he's so sweet and kind. Hanggang hindi ko mapansin na unti-unti kong
napapabayaan ang mag-ina ko. Nakalimutan kong may dalawang mahalagang taong
naghihintay sa pag-uwi ko, sa atensiyon ko, sa pagmamahal ko.

Nang hilingin sakin ni raven na gusto niya kong makasama. Hindi ako nagdalawang
isip. Gusto kong sumaya ang anak ko sa natitirang sandali ng buhay niya.

Nagdesisyon akong isama si raven sa bahay, but elize is a witch she blackmailed me.
Kung hindi ko daw siya isasama ay hindi ko na makikita si raven. That's why i don't
have any choice.

I know sab was really hurt when she knows everything. Pero tinanggap niya ito.
Tinanggap niya lahat kahit ilang beses ko na siyang nasaktan. Kahit ilang beses ko
na siyang pina-iyak. Kaya noong umalis siya ng mansiyon, hindi ko kinaya. Kaya
sinundan ko siya. At halos manlumo ako ng makita ko silang magkayakap ni troy.
Dapat ay pinagsusuntok ko si troy at binasag ang mukha. No one has the right to
touch my wife. Akin lang siya. But i dont want to cause her more pain. Kaya hindi
ako lumapit. Pero sinundan ko sila. She was living with troy. Hinayaan ko siya
dahil gusto ko siyang makapag-isip. Pero hindi ako nakampante hanggang hindi ko
nakausap si troy. I still remembered what he said ng tanungin ko siya kung ano na
nga ba ang relasyon nila. "I respect sab so much. Don't worry, nothings changed.
Napakaswerte mo dahil hanggang ngayon Mahal na mahal ka parin niya"

Balak ko na sanang sunduin si sab sa unang linggo niya kay troy because I badly
missed my wife so much. Ilang ulit din ako binalak akitin ni elize pero hindi siya
nagtagumpay. Pero kinailangan namin dalhin si raven sa america. Pero pagkalapag na
pagkalapag ng eroplanong sinasakyan namin ay hindi na ako nagsayang ng pagkakataon
at agad ko siyang pinuntahan. Kaya ng sumama siya sakin pabalik ng mansiyon ay
nangako akong aalagaan siya ng maayos. We had our first date, our first movie
together.
Until I discovered the bottled of medicines in our drawer. I thought its just her
maintenance for her pregnancy but curiousity kills me kaya niresearch ko ito sa
internet. Its a medicine for sick people suffering heart disease. Halos manlumo ako
sa nabasa. Tila tumigil ang mundo ko. My wife has a heart disease? Di ko namalayan
na walang patid ang luha ko. Mga luhang matagal ko ring pinigilan. Simula noong
iwan kami ng mama ko. Pero dahil sa asawa ko, natuto ako ulit umiyak.

I comfronted her, halos saksakin ako ng isang libong kutsilyo ng aminin niya sakin
ang totoo. I was mad. She was sick and she never try to tell me? And worst is
nakapagdesisyon na ito. I decided to walk away. Iniwan siyang luhaan sa loob ng
kwarto namin. While i was walking, i want to punch all people passing by. Gusto
kong ilabas lahat ng sakit na nararamdaman ko. Ayokong mawala sakin ang asawa ko.
But, i can't also afford to lose my baby raprap. My first baby with the woman i
love the most. Hindi ko dapat siya iniwan. Kailangan niya ako ngayon. That's why
nagmadali akong bumalik sa mansiyon, pero mas manlulumo pala ko sa daratnan.
Nagkakagulo ang mga kasambahay. Sab was laying on the floor, with a lot of blood on
her legs.

"Mr. Gabriel?"

Naputol ang pagbabalik tanaw ko ng lumabas ang doctor mula sa operating room.

"Your baby and wife is in danger. But we are doing are best to save them both. But
you need to choose--"

"No! We don't need to choose! Iligtas niyo silang dalawa!" Putol niya sa sinasabi
ng doctor

"Kung hindi ka mamimili Mr. Gabriel, maaaring mamatay silang pareho" Seryosong sabi
ng doctor

Mahabang katahimikan ang nangyari. He was fighting with his mind.

"Save my wife doc please" Pagmamakaawa niya dito at tuluyang napaupo sa sahig ng
ospital.

*********************

Author's Note

Next chapter will still be Rafael's Side.

Magkakabukingan na.

It will be posted later.

Salamat sa mga nagtiyagang maghintay..

READ.VOTE.COMMENT
-funnymariaclara

Forty-Eight

Panginoon, marami akong maling bagay na nagawa sa buhay ko. Pero humihiling ako
ngayon sa iyo bilang anak mo. Iligtas mo ang mag-ina ko. Sila ang buhay ko. Pati
narin ang isa ko pang anak na si raven. Kayo lang po ang may kakayahang magpagaling
sa kanila, ito lang po panginoon ito lang po. Lumalakad po ko sa inyo ng paluhod.
Hindi po madaling magdesisyon pero hihiling na po ako sa inyo ng sobra ngayon.
Iligtas niyo po ang tatlong taong napakahalaga sa buhay ko. Hinding-hindi ko po
mapapatawad ang sarili ko kapag may hindi magandang mangyari isa man sa kanila.
Alam ko po panginoon na ilang beses na kitang nakalimutan pero alam kong hindi mo
sila pababayaan.

Walang patid ang luha niya habang nagdarasal. Mahal na mahal niya si sab.

Nang lumabas siya ng chapel ay wala siya sa sarili. 5 oras na sa operating room si
sab pero di parin lumalabas ang doctor. Hindi rin siya pwedeng pumasok sa loob
dahil delikado ang sitwasyon. He was planning to buy coffee when he saw elize and
troy. Tila nag aaway ang mga ito.

"What did you do to sab?" Galit na sabi ni troy at hinaklit ang braso ni elize

Nagtago si rafael sa gilid para mas lalong marinig ang pag-uusap ng mga ito.

"What will I do to her?" Ngunot noong tanong ni elize

"Wag kang magmaang-maangan! I know your calliber elize. You will do everything para
makuha mo ulit si rafael!" Sigaw ni troy

"That's what she get dahil bumalik pa siya! Dapat ay tinago mo nalang siya at
nilayo dito gaya ng napag-usapan!" Galit na sagot ni elize

Si rafael ng mga oras na yun ay nakakuyom ang mga palad. Gustong-gusto na niya
magpakita pero pinipigilan niya ang sarili dahil alam niyang marami pa siyang
malalaman sa mga ito.

"Hindi ako kasing sakim mo elize! Pag may nangyari kay sab hindi kita mapapatawad!"
Kita sa mga mata ni troy ang galit

"Really? Edi ba, ikaw ang nagpadala ng mga litrato kay rafael para makuha mu si
sab?" Ngisi ni elize

"Your a bitch elize! Sasabihin ko lahat lahat pati narin ang kasinungalingan mo kay
raven!" Akmang aalis na si troy ng pigilan siya ni elize

"Subukan mo troy, para malaman ni sab na may alam ka dito at kamuhian ka niya!"
Galit na galit na sabi ni elize

Sa puntong iyon ay hindi na nakatiis si rafael.

"What is the meaning of this?!" Galit na galit na sabi niya habang madilim ang
paningin.

Nakita niya ang pagkagulat sa dalawa.

"Answer me!" Sigaw niya sa mga ito

Lumapit sa kaniya si elize "babe, let me explain please"

Pero hinawakan niya ang braso ni elize ng mariin "Ikaw ba ang may gawa nito kay
sab?" Galit na galit na sabi niya at mas lalong hinigpitan ang pagkakahawak

"Aray rafael, please nasasaktan ako" Daing ni elize at pilit na tinatanggal ang
pagkakahawak ni rafael

"Nasasaktan ka?! Nasasaktan ka?! Ano sa tingin mo ang nararamdaman ng asawa ko

ngayon habang nasa loob ng operating room na nag aagaw buhay?!" Halos baliin na
niya ang braso ni elize

"Rafael stop that!" Sabi ni troy at inalis ang pagkakahawak niya kay elize

"Isa ka pa!" At binigyan ito ng malakas na suntok.

Hindi lumaban si troy. Hinayaan lang siya nitong saktan siya hanggang siya mismo
ang mapagod at huminto "Pinagkatiwalaan ka ni sab! Pero anong ginawa mo?! Anong
ginawa niyo!" Sigaw niya.

Napaupo si troy sa sahig. Si elize naman ay umiiyak hawak ang nasaktang braso.

"Tell me elize, anak ko ba si raven?!" Nanlilisik na matang tanong niya dito

Hindi ito sumagot pero nakita niyang nanlaki ang mata nito.

"Sagutin mo ang tanong ko! Anak ko ba si raven!"

Nakita niyang umiiyak si elize.

"Isa pang tanong elize, hinding hindi mo magugustuhan ang gagawin ko kapag hindi ka
nagsabi ng totoo!" Mariing sabi niya rito

"Hindi mo anak si raven" Biglang sabi ni troy

Napalingon siya dito.

"Troy wag! Ano bang sinasabi mo. Rafael please wag kang maniwala sa kanya" Sabat ni
elize

"Rafael needs to know everything" Sagot ni troy dito at tumingin kay rafael "Raven
is Don gerardo's child. Kapatid mo siya"

Hindi siya nakahuma sa narinig. Kapatid ko si raven?

Tumawa si rafael "What nonsense are you saying?"

"Nung mga panahong busy ka sa pag-aaral mo dahil malapit na ang graduation, elize
seduce your father, hindi iisang beses nangyari yun sa kanila. Ang pag-iwan sa iyo
ni elize, plano lahat yun ng don dahil buntis na si elize ng mga panahong iyon at
ayaw niya ng eskandalo at pinadala ito at ang pamilya niya sa canada"

"Why do you know this?" Naguguluhang tanong niya rito

"Because i caught them on act, kaya napilitan silang aminin sakin ang totoo at
pinalabas na ako ang dahilan ng paghihiwalay niyo" Seryosong sabi ni troy.
Dahan-dahan siyang napaupo dahil sa panghihina. His father never bothered to tell
him the truth. What irony life is? Ano pa ba ang kailangan niyang malaman?

"Leave me alone" Mahinang sabi niya sa mga ito.

"But babe, please hin--"

"I said leave me alone! Wag na kayo magpapakita dito sa ospital! Lalong lalo kana
elize dahil baka hindi ko mapigilan ang sarili ko at mapilipit ko ang leeg mo!"
Mariing sabi niya habang nagkikiskisan at mga ngipin at nagtatagis ang mga panga

"Mr. Gabriel!" Tawag na sa kanya ng isang nurse na ikinalingon niya

"The doctor is looking for you"

Dali-dali siyang napatayo at humahangos na pumunta ng operating room.

"Doc, how's my wife and my baby?"

"Maayos namin naalis ang baby, he is in incubator right now, he is premature.

Kailangan niyang magpalakas he was so weak dahil kulang siya sa buwan"

"How about my wife doc?"

Matagal bago ito ulit nagsalita "She is in coma, she needs to wake up within 48
hours"

"Paano pag hindi siya nagising?"

"Im sorry" Umiiling na sabi ng doctor. Nagpaalam na ito at umalis

******************

Author's Note:

Wooah! Breathless! May nakahula ba sa inyo ng tungkol kay raven?

READ.VOTE.COMMENT

-funnymariaclara
Forty-Nine

I was froze for a moment. My wife is in coma but i can't do anything to save her
life. Damn i feel so useless!

Damn! Damn! Damn this fucking life! Bakit sila pa? Bakit?!

Agad kong pinuntahan ang anak ko na nasa incubator.

I can't explain my feeling when i saw my baby raprap. He was so tiny, napakadami
ding apparatus na nakalagay sa katawan niya. My poor baby and wife are suffering.
He was so frustrated. Damn! Wala akong kwentang asawa! Nagpaalam siya sa nurse kung
pwede niyang malapitan ang anak niya. Pumayag naman ito at binigyan siya ng 15
minutes.

Nang ganap na makalapit ay parang gusto niyang manghina. His own flesh and blood!

Baby, Daddy is waiting for you. Magpalakas ka, para hindi mag alala and mommy mo
pag gising niya. She really loves you anak ko. Pangako mo kay daddy you will fight,
you will be strong gaya ni tito raven. He's also waiting for you. Marami nagmamahal
sayo baby. Magpalakas ka, so that we can be a happy family.

His face was so wet. Napakahirap pag nakikita mong nahihirapan ang anak mo. Kung
pwede ko lang kunin ang sakit niya ay gagawin ko.

Pagkatapos na labing limang minutong ibinigay ng nurse ay lumabas na siya at

dumiretso ng ICU para puntahan naman si sab.

He was shaking ng buksan niya ang pinto. Sab was laying to the bed with a clip on
her finger. She look so pale. Walang kulay ang mga labi nito. Umupo sya sa upuang
katabi ng higaan ng asawa niya, hinawakan niya ang isang kamay nitong walang swero.

Wife, I already saw our little angel. I think he looks like you. He was so fragile
and innocent. Wife, please wake up. Dont wait for 48 hours, I need you in my life.
Minsan kanang nawala at hindi kuna kakayanin pa.

Habang walang patid ang luha ni rafael.

I know, maraming beses na kitang nasaktan. Maraming beses akong nagkamali,

pinagsisisihan ko lang ng yun. I love you so much my wife. Hinigpitan nya ang hawak
sa kamay nito. Hinalikan nya ito at pagkatapos ay idinikit ang kamay nito sa pisngi
niya.

Diba magpapakasal pa tayo sab? You will be wearing a very special wedding gown
while walking on the aisle. Kaya paano mo gagawin yan kung nakahiga ka diyan?
Please wake up. Tumayo kana diyan. I am waiting for you. We are waiting for you.

Pero hindi parin ito gumagalaw.

"Sorry sir, but visiting time is over" Sabi ng nurse

Tumango lang siya dito, at muling bumaling kay sab.

"Wife, i just need to go out first okay? Don't worry about raprap" At hinalikan nya
ito sa noo bago tuluyang lumabas.

Umuwi siya sa mansiyon para maligo at magpalit ng damit. Elize was in the sofa
while raven is on the wheelchair.
"Daddy!" Baling ni raven sa kanya ng makita siya.

He was froze, this is the first na makikita niya si raven bilang kapatid, hindi
bilang anak.

Lumapit siya dito. Habang si elize ay nakamasid lang.

"How's tita pretty and baby raprap? Can I see them?" Excited na tanong nito.

"Sorry raven, but they are still on the hospital. But don't worry they will be
going home soon" Mahinang sabi niya rito habang nakatingin sa mukha nito, my
brother. my poor brother. Akala niya ako ang daddy niya, napaniwala kami ng walang
konsensiya niyang ina!

"What's wrong daddy?"

"Oh, nothing daddy needs to take a bath" Ngiti niya rito pero hindi umabot hanggang
tenga

"Don't worry raven is here for you daddy" sabi ni raven

Nagulat siya ng hawakan siya nito sa pisngi gamit ang maliliit pa nitong mga kamay
bago nagsalita "I thank God because he gave me a daddy like you, I love you daddy"
At ngumiti ito sa kanya

Agad niya itong niyakap, kahit papaano ay nabigyan siya ng lakas.

Nagpaalam na siya dito at umakyat na ng kwarto, while on the shower he remembered

all the memories he had with sab. Mula sa una nilang pagkikita. Hindi siya dapat
sumuko, kailangan niyang maging malakas para sa pamilya niya.

"Mr. Gabriel good to know you are here" Sabi ng nurse na nakita niya ng
makasalubong siya.

"Why?!" Nag-aalalang tanong niya.

"There is an abnormality on your baby's heart"

"What?!" Gulat na sigaw niya dito.

"Bumabagal po ang pintig ng puso niya"

"Then do something! Gawin niyo lahat-lahat ng makakaya niyo para sa anak ko! I am
willing to pay!" Kinakabahang sabi niya sa mga ito, agad silang pumunta sa nursery.

Nadatnan nila ang mga doctor.

"Please doc do everything!"

"We are doing our best Mr. Gabriel" At tinuloy ang ginagawa

My baby, he was so young para sa lahat ng mga nangyayari.

After an hour ay lumabas na ang doctor.

"How's my baby doc?"

"He is in critical condition right now"

Galit na napabaling siya dito "You said you were doing your best! But what are you
doing?! Magbabayad ako kahit magkano!" Galit na galit na sabi niya at hinawakan ang
doctor

"Calm down Mr. Gabriel hindi makakatulong yan sa sitwasyon" Kalmadong sabi ng
doctor

"Then anong makakatulong?!" Sigaw niya parin dito.

"Mr. Gabriel! Mr. Gabriel!" Tawag ng isang paparating na nurse.

Napalingon siya dito at nabitawan ang doctor.

"Your wife is awake!"

Nanlaki ang mata niya, at biglang tumakbo papunta sa ICU ng makahuma.

Pagkapasok sa kwarto ay nakaupo ito sa higaan nito.

"Wife!" Ngiti niya rito at bigla niyang niyakap ng mahigpit.

"Where is our baby?" Tanong nito agad sa kanya.

Napahinto siya at hindi agad nakapagsalita.

"Rafael! I'm asking you! Where is my baby?!" Sigaw nito sa kanya.

"Wife please, baka bumuka ang mga tahi mo"

"Answer me! Where is baby raprap!" Sigaw nito sa kanya pagkatapos ay pinaghahablot
ang mga swerong nakakabit dito.

"Wife calm down please!" Pigil niya rito.

"Pag may masamang nangyari sa anak ko rafael, I'll swear hinding-hindi kita
mapapatawad tandaan mo yan!" Galit na galit na sabi nito sa kanya habang umiiyak.

**********************

Author's Note:

I have so much respect in everyone of you guys. Kaya wag niyo akong imessage na
reneport ko story niyo kaya blinocked nyo account ko at nireport din story ko. Wala
po akong panahong magreport ng story ng may story and i dont have any benefit in
the doubt para gawin yun.

Respeto lang po sana sa bawat isa, binibigyan ko kayo ng respeto kaya sana ganoon
din ang matanggap ko mula sa inyo. Salamat.

-Funnymariaclara

Fifty

SAB'S SIDE

"Sab!" Gulat na sabi ni rafael

"I told you to choose our baby! I told you to save him!" Hysterical na sabi niya
dito

"Sab please" At hinawakan siya nito ngunit agad niyang tinanggal ang pagkakahawak
nito.

"Ang baby ko! Ang baby ko!" Humahagulgol na sabi niya

"Raprap is alive" Seryosong sabi ni rafael habang diretsong nakatitig sa kanya

Napahinto siya sa narinig. Buhay ang baby ko?

Magsasalita na sana siya ng biglang magsalita ulit si rafael.

"But he is in critical condition right now, hindi normal ang heartbeat niya and he
is premature" Habang hindi ito bumibitiw sa pagkakatingin sa kanya.

Hindi niya maipaliwanag kung anong nararamdaman niya, ang anak ko, ang kawawa kong
anak! Habang walang tigil ang pagbuhos ng mga luha sa kanyang mga mata.

Nanlaki ang mga mata niya ng biglang lumuhod si rafael bago magsalita "I'm sorry
wife, ayokong mawala si raprap, ang anak natin. Pero sab mas hindi ko kakayanin pag
ikaw ang nawala sakin"

Napabuga siya ng hangin sa narinig "Paano mo nasasabi yan rafael? Paano mo nasasabi
yan sa anak natin? Masaya ka ba na nahihirapan siya?! Masaya ka ba?!" Sigaw niya
rito

"Is that what you think sab? Walang magulang ang may gustong nahihirapan ang mga
anak!"

Hindi siya nakasagot, tumayo siya at naglakad kahit nanghihina pa.

"Where are you going?" Ngunot noong tanong ni rafael sa kanya

"Gusto kong makita ang anak ko" Mahinahon at mahinang sagot niya

"Kaya mo na ba? I'll just get some wheelchair" At tumalikod na ito.

Napabuntong hininga siya, napakagulo ng isip niya. Hindi na niya hinintay si

rafael, dahan-dahan siyang nagpunta ng nursery.

Pagdating niya roon ay binuksan ng nurse ang kurtina, di daw pwedeng pumasok kaya
nakuntento na siya.

Baby Gabriel, ang baby ko!

Halos manghina siya ng makita ito, Anak ko! Gustong gusto ko siyang lapitan at
hawakan.

Nagulat siya ng may humaplos sa likod niya.

"Makakaya yan ng anak mo sab"

Nang lingunin niya ito ay kita niya ang nakangiting si troy, putok ang gilid ng
labi nito.

"What happened to you troy?" Alalang tanong niya rito

"Nothing, its my fault anyway, I am such a jerk" Ngiti parin nito

"Don't say that troy, mabuti kang tao"

Hindi ito umimik. Kaya bumalik ang tingin niya sa anak niya.

"Troy, mali ba ang desisyon kong bumalik kay rafael?" habang hindi inaalis ang
tingin sa anak niyang nasa loob ng incubator.

Nang hindi ito magsalita ay tinuloy nya ang sinasabi.

"Kung hindi ba ako bumalik sa kanya, ganito parin ba ang mangyayari? Kung nanatili
ako sa iyo troy, siguro ligtas ang baby ko. Siguro kung nag-ingat ako hindi
hahantong sa ganito" Umiiyak na sabi ni sab habang diretso paring nakatingin sa
anak.

"Sab don't say that. Walang may gusto sa nangyari" Alo ni troy habang hawak ang
likod ni sab

"Wala akong kwentang ina!" At humagulgol.

Pero nagulat sila ng, may nagmamadaling doctor at biglang tinakpan ng nurse ang
kurtina.

"Anong nangyayari troy?! Anong nangyayari? Ang baby ko?" Hysterical na sabi ni sab
at pilit kumakatok sa pinto ng nursery

"Sab, huminahon ka" At hinawakan siya ni troy

"Paano ko hihinahon troy? Hindi ko alam kung anong nangyayari sa anak ko sa loob!"
At wala paring patid ang luha niya

"Magpakatatag ka, nararamdaman ng anak ang nararamdaman ng ina" Mahinahong sabi ni

troy

Wala na siyang nasabi at umiiyak na niyakap nalang si troy. My baby, please save my
baby

Habang lingid sa kaalaman nilang dalawa ay nakamasid lang si rafael.

Napatayo si sab at troy ng bumukas ang pinto, nagulat din si sab sa pagsulpot ni
rafael

"Doc, kumusta po ang baby ko?" Alalang tanong ni sab

"Tatapatin ko na kayo Mrs. It getting worst everyday" Seryosong sabi ng doctor

"I'll inform the nurses na pwede na kayo papasukin, you need to talk to him,
palakasin nyo ang loob nya. Naririnig na niya kayo. Ang esp. don't forget to call
him (Lord)" At nagpaalam na ito

Halos mapaupo si sab sa sahig kung hindi lang siya nahawakan ni troy. Tumayo siya
at pumasok sa loob habang wala padin patid ang luha, napaka bigat pala sa dibdib at
parang sasabog ito.

Napangiti siya habang tumutulo padin ang mga luha ng ganap na makalapit sa anak.

Baby, kamukhang kamukha mo ang daddy. Kahit na masama ang loob ko sa kanya mahal na
mahal ko ang daddy mo baby, Palakas kana anak ko, ayaw kitang nakikitang ganyan.
Mahal na mahal ka namin. Kaya raprap please? Di kakayanin ni mommy pag nawala ka.
Alam ko makakaya mo yan. Kasing lakas mo si daddy diba? Kahit ano gagawin ni mommy
para sayo. I love you raprap.

At tuluyan na siyang humagulgol.

Paglabas ng nursery ay sinalubong siya ni troy at rafael.

"Gusto ko munang mapag-isa, malakas nako. Magbibihis nako"

At tuloy-tuloy na bumalik ng kwarto niya sa hospital at nagbihis.

Dali-dali siyang umalis. Pumunta siya sa may paanan ng burol. Ang lugar na
pinagdalhan sa kanya noon ni marco.

Umupo siya sa may malaking bato.

Mommy, kumusta ka na diyan? Wag mo muna isama ang apo mo jan ha? Ipahiram mo muna
siya sakin. Gusto ko pa siyang makasama ng matagal. Gusto ko pa siyang alagaan,
gusto ko pang makita yung una niyang, tawa, yung una niyang galaw, yung una niyang
salita. Mahal na mahal ko siya, ngayon naiintindihan ko na yung pag-iingat mo sakin
para wag masaktan. Maiintindihan ko na ngayon. Mommy, ibulong mo naman sa diyos na
pagalingin si raprap.

Hindi niya namalayan na hilam nanaman sa luha ang mukha niya.

"Aaaaaahhhh" Sigaw niya sa kawalan. Nag-echo lang ang boses niya.

"Aaaaaahhh!"

Napalingon siya sa sumigaw.

It was marco, nakangiti itong lumapit sa kanya.

"Malungkot kadin ba ngayon? Naguguluhan?" Tanong sa kanya ni marco

"Bakit ganoon karin ba?" Balik niya sa tanong nito

Hindi ito agad nagsalita at tumingin muna sa paligid. Ngumiti ito ng mapait ng
muling tumingin sa kanya "I'm getting married nextweek"

Natutop niya ang bibig "To whom? with mikah?" Ngunot noong tanong niya

Tumango ito "She's pregnant"

************************

Author's Note

Guys, thankyou sa mga naghintay ng update.

Still on the number 1 spot for a month! Thank you mga bebe at labs! :)

READ.VOTE.COMMENT

-funnymariaclara

Fifty-One

Halos nanlaki ang mata niya "S-she's pregnant?"

"Nakakatawa hindi ba? Nabuntis ko ang girlfriend ng kapatid ko" At ngumiti ito ng
mapait

Pinagmasdan niya ito bago nagsalita "Mahalin mo ang magiging anak mo marco, wag
kang tumulad sa nangyari samin"

Tumango ito "Kahit anong mangyari hindi ko pababayaan ang mag-ina ko"

Ngumiti siya rito.

"Hmmm, kate?"

"Ano yun?"

"Sana mapatawad mo siya sa lahat ng kasalanang nagawa niya, hindi naman talaga siya
masamang tao" Seryosong sabi ni marco habang nakatingin sa kanya

Ngumunot ang noo niya

"Si ate elize, hindi naman talaga siya masama. What we have right now is all
because of her. She's the bread winner of our family, alam mo bang kahit na anong
gawin niya hindi siya binibigyan ng halaga ng magulang namin? Kaya siguro naghanap
siya ng pagmamahal sa ibang tao" Malungkot na sabi ni marco

Napamaang siya kay marco bago ito ulit magsalita

"Kaya mahal na mahal niya si raven at ayaw niyang naaagawan ito ng atensiyon at na
eetchapwera kagaya ng nangyari sa kanya.. Kate alam kong mahirap magpatawad pero
alam ko din na mabuti kang tao. Sana buksan mo ang puso mo sa mga tao, may dahilan
ang lahat gaya ng sinabi mo sa akin dati, may dahilan kung bakit kinailangan nilang
gawin yun kahit masama" Titig na titig na sabi nito sa kanya

Pinili niyang wag magsalita.

"Mag-iingat ka kate" At tuluyan na itong humakbang palayo

Lahat ng bagay may dahilan, siguro nga tama siya.

Napagpasyahan niyang bumalik na ng hospital. Napatigil siya sa nakita it was rafael
sitting on the floor, sa labas ng nursery habang natutulog. Parang may matalim na
kutsilyong sumaksak sa kanya.

Linapitan niya ito at umupo din. Halatang puyat ito. Dahan-dahan niyang hinaplos
ang mukha nito. Rafael, sorry hindi ko man lang naisip ang nararamdaman mo. Hindi
ko man lang naisip na nasasaktan ka din sa mga nangyayari. Hindi dapat kita
pinamili, alam ko nahihirapan ka din sa mga nangyayari, naging selfish ako. Sorry
rafael. Habang naglalandas ang mga luha sa kanyang mukha.

Unti-unting dumilat si rafael at bahagyang nagulat "Wife?" Nanlaki ang mata niyo
"Why are you crying?" At pinanusan ang mukha niya gamit ang dalawang kamay

Bigla niyang niyakap si rafael "Im sorry rafael, im sorry" Umiiyak na sabi niya

Humigpit ang yakap ni rafael sa kanya "Ssshh. It's okay wife, I love you that's why
i understand" Habang hinahagod hagod ang likod niya

Ilang sandali ay itinayo siya nito. "Let's go" At inakay siya nito.

Dinala siya nito sa chapel ng hospital.

"Mas maririnig tayo ng diyos kung sabay tayong magdarasal" At ngumiti ito sa kanya

Namiss niya ang mga ngiting iyon.

Nagdasal sila ng sabay habang magkahawak kamay.

Diyos ko, iligtas niyo lang po ang anak ko handa akong magpatawad ng buong puso
mahal na mahal ko po siya panginoon. -Sab

Panginoon, iligtas niyo lang po ang anak namin ng asawa ko, handa ko pong itama
lahat ng pagkakamali ko at punan lahat ng pagkukulang ko. Mahal na mahal ko po
sila- rafael

Pagbalik nila sa nursery ay nakabukas na iyon, pinayagan silang pumasok

"Ma'am, malaki napo ang development kay baby gabriel" Nakangiting sabi ng nurse na
naroroon

"Talaga?" Di makapaniwalang sabi niya

"Opo, gusto niyo po bang kayo ang magpainom ng gatas sa kanya?"

Nagkatinginan sila ni rafael at sabay na ngumiti.

Ibinigay na sa kanya ng nurse ang bote ng gatas

Hindi niya maipaliwanag ang sayang nararamdaman, nagulat nalang siya sa ginagawa ni
rafael

"Wife, ngumiti ka naman" At kinukuhanan siya ng picture

"Ano ka ba ang haggard ko jan e"

"Whatever looks you have, you're still beautiful" At kinindatan siya nito

"Sus. Bola!" Kunwari ay irap niya ngunit nakangiti

"Wife, it's my turn. Gusto ko din painumin ng gatas ang babay raprap ko" Pa-cute na
sabi ni rafael

Natatawang pinagbigyan niya ito.

"Oh wag mo naman ipakapasok sa loob ng bibig baka mabulunan si raprap" Sabi niya
rito

Natatawa nalang ang nurse na naroroon.

"Hmm, nurse pwede mo ba kaming kuhanan ng picture?" Sabi ni rafael

Tumango ang nurse at ibinigay dito ang camera. Muntik pa siyang maiyak ng makita
ang litrato. It was there first family picture.

Araw-araw ay naroroon sila at nagbabantay, kahit hinihintay lang nila ang pagbukas
ng nursery.

Makaraan ang isang linggo ay kinausap sila ng doctor.

"Baby gabriel is so strong, naging normal na ang heart beat niya at malakas na ito,
nakakaubos nadin to ng maraming gatas dahil siguro kayo ang nagpapa-inom kaya naman
pwede niyo na siyang iuwi mamaya. But be sure na dadalhin niyo siya dito monthly
para matignan parin natin siya"

"Opo doc, salamat doc, salamat po" Umiiyak sa tuwang sabi ni sab

Nagpasalamat din si rafael.

Pagkatapos i settle lahat ng bagay ay ready na silang iuwi si Baby Kurt Raphael F.
Gabriel.

Nang iabot sa kanya ng nurse si raprap ay parang idinuyan siya sa alapaap. It was
the best part of her life, ang ganap na mahawakan at mabuhat ang anak niya. nila ni
rafael

"Wife, ako naman" Pagmamaktol ni rafael

"Ano ka ba hindi pa pwede, hindi kapa marunong magbuhat baka mapilay mo lang si
raprap" Sungit na sagot niya rito

"Hindi nga ako marunong magbuhat, pero wife magaling naman akong gumawa" Ngisi nito
sa kanya

"Pervert ka talaga!"

"Kaya baby, bilisan mong lumaki para maturuan kitang dumiskarte sa mga chicks!" At
tumawa ito ng malakas

Napangiti nalang siya sa narinig. Sana ganito nalang kami lagi. Masaya, pero alam
niyang naghihintay si Elize sa pag-uwi nila, at si raven

************************

Author's Note
Hey guys. 2 to 3 chapters to go! Ngayon palang gusto ko ng magpasalamat sa mga
walang sawang sumuporta kina Rafael at Sab, sa mga naiyak at kinilig. Kahit mabagal
ako mag-update ngayon, still on the number 1 spot. Tenchu Tenchu mga labs.

Sana suportahan niyo din po ang Book 2: My Twin Brother's Girlfriend. Marco and
Mikah Story at Kwento ng isang kabit On-Going po ang mga yan, will post the first
chapter this week, suportahan po natin gaya ng pagsuporta niyo sa SB. Salamat!
Spread love :)

-funnymariaclara

Fifty-Two

Nang umuwi sila ng mansiyon ay ganon nalang ang gulat ni elize.

"So the baby is alive?" Ngising sabi nito

Hindi niya ito pinansin. Nakita niya si raven na nakangiti sa kanila habang nakaupo
sa wheelchair, gulat na gulat siya dahil napakalaki ng pinagbago nito. Dumoble ang
pagkaputla nito at talaga namang pumayat ng husto. Hindi niya maiwasang maawa dito.

Lumapit siya dito habang buhat-buhat si raprap

"Is that raprap?" Nakangiting sabi nito.

Nakangiti siyang tumango.

Linapit niya pa lalo si raprap kay raven.

"Hello raprap, I am your kuya raven im so happy to see you. And this is mommy, you
can call her tita elize" Ngiting ngiting sabi ni raven

Siya naman ay hindi nakaimik.

"Ah raven, your tita sab needs to rest" Biglang sabi ni rafael

"Okay daddy. Bye raprap" At hinawakan nito ang kamay ni raprap

Matatalim ang tingin ni elize habang nakasunod sa kanya.

Halos dumoble ang panlalaki sa mga mata niya ng pumasok sa kwarto. Kumpleto ang mga
gamit doon, may mga crib at laruan parang pinaghandaan talaga.

"Do you like it wife?" Ngiti ni rafael.

"Ofcourse! Ang ganda rafael, ikaw ba ang may gawa nito?" Di makapaniwalang sabi
niya

"The one and only!" Ngiti nito at linapitan si raprap "Son, nagustuhan mo rin ba
ang mga binili ni daddy?" Habang hawak hawak ang kamay nito

"Hey, mag alcohol ka muna bago mo hawakan si baby" Sita niya rito

"Look son, wala pa man inaapi na ko ng mommy mo. Grow up faster para may kakampi
ako" Sumbong dito ni rafael
Bigla naman itong ngumiti.

"Ooh! Nakita mo yun wife? Nginitian niya ko! Napopogian siguro sakin ang anak
natin" Ngisi ni rafael

"Baby, may pagkamahangin talaga yang daddy mo no?" Kausap din niya sa anak at bigla
nanaman itong ngumiti

"Oh kita muna, sang-ayon si baby na makapal daw ang mukha mo" At tumawa siya, si
rafael naman ay sumimangot. Hiniga niya sa kama sa raprap.

Pero bigla itong umiyak.

"Oh baby why?" Tanong niya dito pero iyak pa din ito ng iyak

"Baka nagugutom na si baby" Sabi ni rafael

"Ganoon ba? Sige saglit lang baby, ayusin lang ni mommy ang damit niya para
mapadede kita ng maayos" Ngiti niya sa anak.

Umupo siya sa kama at binuhat ang anak pagkatapos ay itinaas ang damit. Tumigil sa
pag iyak ang anak niya, gutom nga ang baby. At napangiti siya

Nang mapatingin kay rafael ay titig na titig ito sa kanya. Sa kanya? O sa anak
namin? Pero bakit parang gutom din ito?

Nang paglingon niya sa anak ay tulog na ito. Kaya hiniga na niya ito sa crib.

"Wife?" Tawag sa kanya ni rafael

Nang lumingon siya dito sa hinila siya nito sa pader at itinaas ang suot na tshirt.
Pagkatapos ay sinubo ang isang dibdib niya.

"Ouch, rafael dahan dahan" Pigil niya rito parang gigil na gigil kasi ito sa kanya

Lumipat ang bibig nito sa isa pa niyang dibdib at sinipsip iyon.

Habang ang isang kamay nito ay bumababa ng dahan-dahan, ngunit hinawakan niya ito
at pinigilan "Hep, ano ka ba rafael? hindi pa nga magaling ang tahi ko" Simangot
niya dito

Nakita niya ang paghihinayang sa mukha nito, binitawan siya nito. Pagkatapos ay
ibinaba na niya ang damit niya

"Masarap pala" Sabi ni rafael

Naguguluhang napangunot siya ng noo dito.

"Yung gatas mo wife, it's so fresh kapa pala sarap na sarap si baby kanina" Sabi
nito at ngumisi

Siya naman ay namula at pinalo ito "Kahit kailan talaga ang pervert mo!"

Pero niyakap siya ni rafael patalikod "Pero mahal mo diba?" At mabilis siyang
hinalikan nito sa pisngi.

Kinabukasan bago pumasok sa trabaho ay nilaro laro muna ni rafael ang anak niya
pagkatapos ay umalis na ito.
Nang makaalis si rafael ay siya namang pagdating ni troy.

"Sab, I heard nakalabas na kayo kaya pumunta ko dito. How's your baby?"

"Okay na siya, salamat troy" Ngiti niya dito

"Can I see him?"

"Sure, halika andoon siya sa taas"

Nakita niya ang tuwa sa mga mata nito ng makita ang anak niya, ngumiti ito sa kanya

"He's smiling at you troy, alam talaga ni raprap yung mga mabubuting tao" Sabi niya
dito habang nakangiti

Natahimik bigla si troy at sumeryoso.

"Sab" Tumingin ito sa kanya ng seryoso "May kailangan kang malaman"

"Ano ba yun troy? Nakakatakot naman ata yan, bat masyado kang seryoso diyan?" Ngiti
niya parin dito

"Yung mga pagkikita natin, hindi lang yun nagkataon. Nakaplano lahat yun sab"
Diretsong sabi nito sa kanya

Nawala ang mga ngiti niya "Ano bang sinasabi mo troy?" Naguguluhang sabi niya

"Planado lahat ng pagkikita natin, mula Palawan hanggang dito sa San Quintin"

Napaupo siya sa kama at di makapaniwala, wala siyang maapuhap na salita

"I thought i was inlove with elize that time nang magkita ulit kami sa canada, kaya
sinundan ko siya dito sa pilipinas at pumayag sa gusto niya. But I was wrong. Nang
makilala kita ng lubusan doon ko nalaman na you're different. Napakadali mong
mahalin sab"

"Y-yung mga p-picture, ikaw din ba ang may gawa? Yung pagpasok mo sa school? Lahat
ba yun kasali sa plano niyo?" Garalgal na sabi niya

Nang tumango si troy ay kasabay ng pagtulo ng mga luha niya "Akala ko iba ka troy,
Paano mo nagawa sakin yun?"

"Elize blackmailed me, sinabi niyang pag hindi ko siya sinunod ay sasaktan ka niya,
Ayaw kitang masaktan sab, tama na saking pagsisihan ko lahat ng maling nagawa ko,
yung pagtira mo sa bahay ko. Sab yun ang totoo. Walang nang-utos o ano pa man.
Inalagaan kita dahil bukal sa loob ko. Dahil noon pa man, tanggap ko ng di ko
mapapalitan si rafael diyan sa puso mo. Kaya kuntento nakong maging kaibigan mo"
Mahaba at seryosong sabi ni troy.

"Bakit hindi mo sinabi sakin yan noon, bakit ngayon lang?" Umiiyak na sabi niya

"Dahil natatakot ako na umalis ka, natatakot ako na baka san ka magpunta at may
mangyaring masama sayo. I'm sorry sab" At yumuko ito

"Hindi ko alam ang dapat kong sabihin troy. Masyado akong nabigla sa mga nalaman
ko"

"Alam kong hindi mo na ko mapapatawad. Naiintindihan kita"

Hindi siya nagsalita.

"Aalis na ko sab, pero tandaan mo sana pinagsisisihan kuna ang lahat ng yun." At
tuluyan na itong lumabas ng pintuan.

*****************

Author's Note

Woah guys, malapit na talaga :)

Next Story Line up

Book 2: My Twin Brother's Girlfriend (SPG)

And

Kwento ng isang kabit

READ.VOTE.COMMENT & SHARE! :)

-funnymariaclara

Fifty-Three

Ilang minuto ng nakaka alis si troy pero hindi parin makahuma si sab, troy why?

Nang bumaba siya para hugasan ang mga bote ni raprap ay nandoon si elize

"Are you happy now sab?" Pagkuwan ay sabi nito ng lampasan niya

Napatigil muna siya bago humarap dito "Of course, I have a very cute son and a
husband that really loves me, what can i ask for?" At nginisihan niya ito

Nakita niyang sumimangot ito.

"Peste ka talaga sa buhay ko! Tandaan mo sab, I still have raven so im still on the
picture"

"Hindi ka ba nahihiya elize? Hindi ka ba nahihiyang ipagsiksikan ang sarili mo

dito?
Wala ka nang lugar dito!"

"You bitch!" At akmang sasampalin siya ng pigilan niya ang kamay nito at siya ang
sumampal sa isang pisngi nito

"Iyan ay para sa lahat ng ginawa mo sakin, at eto para sa anak ko na muntik ng

mawala dahil sayo!" At sinampal nanaman niya ang kabilang pisngi nito

Halos ay umusok ito sa galit.

"Walanghiya ka talaga!" Sabi ni elize at sinabunutan siya nito

"Elize! Stop that! Gumagawa ka nanaman ng gulo! Pagkatapos lahat ng ginawa mo

Magpasalamat ka at hindi kita pinaalis dito, dahil siguradong hahanapin ka ni
raven" Sabi ng paparating na si rafael at inawat sila pagkatapos ay niyakap niya si
sab

"Rafael! Simula ng bumalik ang babaeng yan nakalimutan muna ang responsibilidad mo
kay raven!" Galit na sabi ni elize

"Hindi ko makakalimutan ang responsibilidad ko sa kapatid ko" Sabi ni rafael na

binigyan ito ng diin

Siya naman ay naguluhan. "Kapatid? Sino?" Naguguluhang tanong niya kay rafael

Huminga muna ito ng malalim bago sumagot

"Hindi ko anak si raven sab, raven is my brother. Anak siya ni papa"

Natutop niya ang bibig si raven? Anak ni don gerardo?

"Mommy!"

Sabay-sabay kaming napalingong tatlo.

It was raven, still on a wheelchair, parang galing itong garden. Malamang ay nainip
ito sa paghihintay. Umiiyak ito.

Agad itong nilapitan ni rafael at lumuhod ito sa harap ni raven

"You are not my real daddy?" Umiiyak na tanong ni raven

"Raven listen, what ever happened I am still here. I can be your father" Alo ni
rafael dito at hinawakan ang mukha ni raven na walang ampat sa pag-iyak

"If you are not my daddy, then who's my daddy? Does that mean that im adopted?"
Inosenteng tanong nito

"Of course not. We have the same father. I am your big brother"

"But, can I still call you daddy?"

"Ofcourse raven. I am still your daddy" At nginitian ito ni rafael

Habang si rafael naman ay biglang niyakap ni raven

Mabuti nalang at madaling natanggap ni raven ang lahat. Napakatalino talaga nitong
bata. Nang tignan niya si elize ay mahina itong umiiyak.

Pagkatapos ng pangyayaring iyon ay hindi na siya masyadong pinapansin ni elize

Kaya pagbukas niya ng pinto para kumuha sana ng mainit na tubig sa baba ay nagulat
siya ng nabungaran niya si elize

"Anong kailangan mo? Walang emosyong sabi niya dito

"Pwede ba tayong mag-usap?" Seryosong sabi nito

"Elize please, I'm so tired of all of this"

"I know sab, that's why I am here to apologize"

Nanlaki ang mata niya, tama ba ang narinig niya? Humihingi ito ng tawad?
"I know, marami akong masamang nagawa sa iyo, sa inyo ni rafael. Pati narin sa anak
niyo pero nakapag isip-isip ako nitong mga nakaraang araw. Nagkamali ako, sana
hindi pa huli ang lahat para mapatawad mo ko. I'm really really sorry" Habang
umiiyak ito

Nakikita niya sa mukha nito na seryoso ito kaya ngumiti siya dito "Diyos nga
marunong magpatawad, ako pa kaya? Salamat elize at oo hindi pa huli ang lahat para
magbago"

Niyakap siya nito, kaya niyakap niya rin ito. Nang bigla niyang marinig ang iyak ng
anak niya.

"Ayy oo nga pala, kukuha ko ng mainit na tubig. Hmm elize, pwede mo bang tignan
saglit ang anak ko?" Tanong niya dito

"Sure! Gusto ko din siyang makita" Ngumiti ito sa kanya

"Thank you, sandali lang ako" At nagmadali na siyang kumuha ng mainit na tubig.
Dayoff ng mga kasambahay kaya walang mga tao. Si rafael naman ay siguradong pauwi
na rin. Excited na siyang ipaalam dito na nagkabati na sila ni elize, tiyak na
matutuwa iyon.

Pagbalik sa taas ay hindi na niya naririnig ang iyak ng anak niya. Siguro ay
napatahan na ito ni elize, ngunit pagpasok niya ay wala ito sa kwarto. Nang tignan
niya ang baby niya sa crib ay wala din ito. Nagsimula na siyang kabahan. Nagpunta
siya sa may extension room kung saan naroroon ang nursery, pero wala din ito.
Kumatok na siya sa kwarto ni elize pero wala din ito.

Baby, asan ka na ba? Natatakot na siya. Nagsimula na siyang umiyak

Bumaba siya pero nalibot na niya ang mansiyon pero wala padin ito. Anak ko, asan ka
ba?! Hagulgol na ang iyak niya

"Wife? I'm here"

Nanglingunin niya si rafael ay nagulat ito ng makita ang itsura niya

"What's wrong? Bakit ka umiiyak?" Ngunot noong tanong nito

"Si raprap" Umiiyak na sabi niya

"Anong nangyari sa anak natin sab?" Kinakabahang tanong ni rafael

Napatigil sila ng marinig ang iyak ng sanggol

Nagkatinginan sila at agad na pinuntahan ang pinanggagalingan. Diyos ko ang anak

ko.

Nakadating sila sa may swimming pool ng mansiyon. She saw elize holding there baby,
Nasa may tabi sila ng pool.

Agad siyang napangiti at nakahinga ng maluwag. Akala niya kung ano ng nangyari sa
anak niya, nang akmang lalapitan niya ito ay nagsalita si elize

"Wag kang lalapit sab, kahit sino sa inyo walang lalapit! Kung hindi ay ihuhulog ko
itong anak niyo dito sa pool!" Ngisi nito

Agad nawala ang ngiti niya, hindi ito ang elize na nakausap niya kanina.
"Elize, nagmamakaawa ako sayo. Wag mong idamay dito ang anak ko please" At
humagulgol siya

"Elize! What are you doing! Come back to your senses! Kung dati ay pinalampas ko
lahat ng ginawa mo, pero ngayon sisiguraduhin kong magbabayad ka kapag may ginawa
kang hindi maganda sa anak ko! Kaya ibalik mo na dito si raprap!" Galit na galit na
sabi ni rafael

"Hindi ako tanga gaya ng asawa mo na madaling magtiwala at utuin" At tumawa ito na
parang nababaliw

*********************

Author's Note

Malapit na malapit na talaga mga bebe! :)

READ.VOTE.COMMENT & SHARE

-funnymariaclara

Fifty-Four

"You're insane! Nababaliw kana talaga elize!" Galit na galit na sabi ni rafael

"Really? Kung ganon bakit hindi natin subukan ang pagkabaliw ko?" Sabi ni elize at
mas lumapit pa sa pool

"Waaag!" Sigaw niya "Wag mong gawin yan parang awa mo na please, elize nagmamakaawa
ako" Hagulgol na sabi niya at halos lumuhod na

"Sab, stand up" Sabi ni rafael at pinipilit siyang patayuin

"Kaya mo bang gawin ang lahat para dito sa kawawa mong anak?" Ngisi nito sa kanya

"Oo elize, gagawin ko lahat wag mo lang idamay ang anak ko, please akin na siya" At
pilit inaabot si raprap

"Kung ganon, ang gusto ko umalis ka dito sa mansiyon at isama mo na ang anak mo!"
Sigaw ni elize

Napahinto siya, nang tignan niya si rafael ay galit na galit ito

"What the hell are you saying?!" Sigaw ni rafael kay elize na halos maglabasan na
ang mga litid sa leeg

"Sab, mamili ka ang anak mo o si rafael?" At tumawa ito na para talagang nasisiraan
ng ulo

Walang umimik sa kanilang dalawa ni rafael

"Ano sab? I'm waiting, para yatang nangangawit ako" At itinapat sa pool si raprap

"Oo na elize! Oo na aalis na kami, akina please ang anak ko" Lalong lumakas ang
hagulgol at kaba niya

"Wala kang kasing sama elize, hindi ka naman ganiyan dati. What happened to the
girl i loved the most before? Lahat ng kasamaan mo si raven ang sumasalo! Siya ang
nagdurusa!" Sabi ni rafael

Biglang nag-iba ang itsura ng mukha ni elize "Wag mong idamay ang anak ko dito!"

"Ngayon elize, sana naman ay naiintihan mo ang nararamdaman ko. Ina karing kagaya
ko. Kung ano man ang galit mo sakin, samin ni rafael wag mo ng idamay ang bata
please" Mahinahong sabi niya

"Para ano? Para sumaya kayo?! Hindi! Hindi ako papayag!" Sabi nito sa kanya

"Akala ko elize may chance kapang magbago. Alam mo bang mahal na mahal ka ni raven?
He was asking me kung masama kang tao, alam mo bang siya pa mismo ang humingi sakin
ng tawad? He saw you ng itulak mo ako noon. Ang sabi pa niya sakin he really
appreciates all your efforts, lahat ng pagmamahal mo at pagaalaga sa kanya, I still
remembered his face ng sinasabi niya iyon. Napakasaya niya at proud na proud ito.
Ang sabi pa niya He was so lucky na ikaw ang mommy niya. Na kahit bigyan pa siya ng
pangalawang buhay, ikaw at ikaw parin ang pipiliin niya" Mahabang sabi niya dito

Nang tignan niya si elize ay luhaan ito.

"H-he told you that?" Garalgal at hindi makapaniwalang sabi ni elize

"Oo, sa tingin mo ba matutuwa siyang makita kang ganito?"

Biglang lumungkot ang mukha nito at yumuko. Pero ng itaas nito ang mukha ay
nakangiti na ito habang ang ngiti ay nagiging tawa "Alam mo ang problema sayo sab?
Masyadong malambot ang puso mo, masyado kang mabait tanga!" Sigaw nito sa kanya.

"Elize, ibigay mo na ang bata at patatawarin kita sa lahat ng kasalanan mo!"

Madiing sabi ni rafael

"Talaga? Patatawarin mo ko? Sa lahat ng kasalanan ko? Pati ang nangyari sa papa mo
at sa nanay ng malandi mong asawa?" Ngisi nito kay rafael

Ngumunot ang noo ni rafael

"Ang pagkamatay ni tanda hindi yun aksidente. Ako ang may gawa doon. Nang dahil sa
malanding nanay nito, etchapwera nanaman kami ni raven kay tanda. Kaya naisip ko,
mas mabuting wala nalang makinabang sa kanya" At tumawa nanaman ito

"Walanghiya ka talaga elize! Wala kang kasing hayop!" At akmang lalapitan siya ni
rafael ng umusod nanaman ito sa pool. Malapit na malapit na ito.

"Mommy!"

Nanglingunin nilang tatlo, it was raven with troy.

"Elize! What are you doing? Bakit kailangang humantong sa ganito?" Sabi ni troy

"Isa ka pa! Sinira mo ang plano natin! Kung tumupad ka lang at inilayo mo na dito
ang tangang si sab, e tahimik na sana ang buhay namin ni rafael!"

"Elize, why don't you understand the fact that rafael is already married? All you
have with him is past! Elize, magfocus ka nalang sa anak mo. Kay raven" Giit ni
troy
"Tumahimik ka! Mas maganda siguro kung ilunod ko na ang batang to para wala ng
sagabal!" Nanlilisik ang matang sabi ni elize

"Mommy, please don't do that" Umiiyak na sabi ni raven

"Baby, i am doing all of this for you" Sagot ni elize kay raven

"Mommy, I'm contented on what we have, just you and me. Don't kill raprap"

"No! No!" Sigaw ni elize at binaba si raprap sa tubig

"Elize wag!" Sabay sabay na sabi nila

Halos mamatay sa kaba si sab, nang makitang konting-konti nalang at mahuhulog na

talaga ito.

"Raven!" Sigaw ni troy

Naagaw ang atensiyon ni elize at napalingon.

Raven fell from his wheelchair.

Kitang -kita niya ang takot sa mukha nito.

Mabilis itong lumapit kay raven dala si raprap. Agad nakuha ni rafael si raprap kay
elize

Nang ibigay sa kanya ni rafael ang anak ay agad niya itong niyakap.

Nang lingunin niya ang mga ito ay nagkakagulo ang mga ito kina raven. Nakaluhod si
elize habang kalong ang anak. Ganoon din sina rafael at troy

"Baby, we will bring you to the hospital" Sabi ni elize

"N-no mommy" At dahan dahan hinawakan ang mukha ng ina "I know you're not bad
right? I understand you mommy, sorry for causing you so much trouble because of my
disease. B-but when i reach h-heaven... I will say to papa jesus to guide you..
You're still the best mommy for me" Sabi ni raven habang nahihirapan ng huminga

Si elize ng mga oras na yun ay hilam ng luha.

"Baby, baka may magagawa pa sila. Let's go" Habang pilit tinatayo si raven "Hoy
anong ginagawa niyo jan! Dalhin natin sa hospital si raven parang awa niyo na,
dalhin natin siya sa hospital!" Hysterical na sabi ni elize

Ngunit nakita ko ng pigilan ni raven ang kamay ni elize at ngumiti "I'm ready
mommy" tumingin ito at rafael "Daddy? T..thank you for being with me.. Even you're
not my real dad" Pagkatapos ay tumingin ito sa kanya "Tita pretty.. Thank you for
being good to me.. Tell baby raprap that i am sorry, i can't play with him"

Bumalik ang tingin nito sa ina "Mommy.. can i request something?" mahina na ang
boses ni raven sa pagkakataong yun parang pinipilit nalang nito ang sarili.

"Yes baby" Tumango tango si elize

"Please.. f ff-orgive them"

Hindi agad nakasagot si elize.

"P..please-?"

"Okay I will forgive them. Just hold on okay? I love you" Hagulgol ni elize

Ngumiti si raven "I love you too mom" At bigla na itong tumigil magsalita

Niyakap ito ni elize at niyakap "Raveeeeeeeen!" Sigaw nito

***************

Author's Note

sorry masabaw, puyat si otor :3

Salamat guys, still on number 1

-funnymariaclara

Fifty-Five

(Play Music para damang-dama. Hahaha)

They tried to revive raven but its too late.

This time i know raven is happily goes in heaven. Napakaaliwalas ng mukha nito. Si
elize ng mga panahon na yun ay tahimik lang. I can feel her sadness.

Sa unang gabi ng burol ay nandoon ang pamilya ni elize, hindi kami nagtangkang
lumapit upang bigyan sila ng oras para magdalamhati. Marco and Mikah was there too.
Si troy ay umuwi para magpalit ng damit.

"Raven is a kind kid" Seryosong sabi ni rafael habang nakatingin sa mga taong
nakikiramay.

Nakaupo kami sa dulong bahagi ng chapel habang kalong ko si raprap.

"Tama ka, napakabait niyang bata. Ni hindi mo siya makikitaan ng lungkot nung mga
panahong anjan pa siya at kasama natin"

"Hindi ako nagsisising nakasama ko siya kahit sa maikling panahon" Seryoso paring
sabi ni rafael

Nang lingunin niya si rafael ay may luha sa mga mata nito, parang may kumurot sa
puso niya.

"I'm sorry wife, hindi ko lang mapigilan. Sana mapatawad parin ako ni raven sa
gagawin natin kay elize. Kailangan niyang magbayad sa mga kasalanang ginawa niya,
lalo na kay papa at sa mommy mo"

Hindi siya nakaimik, nakakalungkot isipin na nawala ang mommy niya dahil sa isang
taong punong-puno ng pighihiganti sa puso.

"I hope, this would be the last" Sabi niya kay rafael

Tumingin ito sa kanya ng matagal bago ngumiti at inakbayan siya "Hinding-hindi ko

kayo pababayaan ni raprap, I love you wife" At hinalikan siya sa noo

Pagkatapos ng libing ay nagsialisan na ang mga tao pero andoon parin si elize.

Nang tumayo na ito ay nilapitan namin siya.

"I now realize how you feel sab, patawarin mo ko sa lahat ng sakit at hirap na
naidulot ko sa iyo" Sabi ni elize nang magkaharap-harap kaming tatlo

Hindi siya agad nakaimik

"Alam kong hindi ganoon kadaling magpatawad. Pero, sana dumating yung araw na
mapatawad niyo ko. Kayo ni rafael. Hindi ko na maibabalik pa yung mga nangyari na,
pero hayaan niyo kong itama lahat ng mga pagkakamali ko" Umiiyak na sabi ni elize

Nang biglang may lumapit na dalawang police sa kanya.

"I know this will happen. Tatanggapin ko, pagbabayaran ko lahat ng kasalanan ko"
Umiiyak na sabi nito "Rafael" sabi ni elize at tumingin kay rafael "Sorry kung
nagsinungaling ako tungkol kay raven, when were still together you know my
situation is" at unti-unting lumuluhod

Halos manlaki ang mga mata namin ni rafael sa ginagawa ni elize

"Elize.." Sabi ni rafael

"This is not enough, pero sana malaman niyong sincere ako. Hindi lang para sa
sarili ko kundi pati narin kay raven"

Ibinigay ni sab si raprap kay rafael bago nito hinawakan ang kamay ni elize at
itinayo "Nangako ako sa diyos, na kung pagagalingin niya ang anak ko kahit mahirap,
handa akong magpatawad" Hindi niya namamalayang tumutulo na pala ang luha niya

"Ngayon ko napatunayan kung gaano kabuti ang puso mo sab, dahil kung ako ang nasa
sitwasyon mo hindi ko alam kung kaya kong patawarin ang taong minsan ng sumira ng
buhay ko"

"Tao lang ako elize, kung ang Diyos ay kayang magpatawad ako pa kaya?" At ngumiti
siya rito

"Hmmm elize" Sabi ni rafael at may inabot na papel.

Kinuha ito ni elize, at nang buksan niya ito ay napaluha siya.

It was raven's drawing. Raven and elize while hugging each other ang nasa papel at
may nakasulat pa na "The best mommy in the world" sa baba

Natutop ni elize ang bibig, she was so speechless. Umiyak siya ng umiyak pagkatapos
ay niyakap ang papel.

"I know elize hindi ka masamang tao. Nakasama kita ng ilang taon kaya kilala na
kita. Hindi lang naman puro kasamaan ang nagawa mo. Dahil naging mabuti kang ina sa
kapatid ko, kay raven" Sabi ni rafael

Umiyak lang ng umiyak si elize, kaya hindi nakatiis si sab at niyakap niya ito.
Napangiti siya ng maramdamang humigpit ang yakap nito sa kanya.

Pagkaraan ng ilang sandali ay humiwalay na ito. Pagkatapos ay pinosesan na si elize

ng mga ito.

Nakailang hakbang palang si elize ng huminto ito sandali at biglang humarap sa

kanya ng nakangiti.

"I hope that you two will last until forever, maswerto kayo sa isa't-isa, lalo kana
rafael ang swerte mo sa asawa mo" Pagkatapos ay tuluyan ng sumakay ng police
mobile.

Naiwan sila ni rafael nang nakangiti habang nakaakbay ito sa kanya.

Pasakay na sana sila ng sasakyan ng may tumawag sa kanya, nang lingunin niya ito ay
nakatayo roon si troy.

"Sab.."

"Kanina ka pa ba? Bakit hindi ka lumapit?"

"Kanina pa ko pero hindi nako lumapit, hinintay ko lang matapos mailibing si raven.
Gusto ko din sanang magpaalam sa iyo, sa inyo ni rafael"

Nagulat siya sa narinig "Magpaalam?"

"Oo sab, I'm going back to canada for good. Sana dumating yung panahon na mapatawad
mo ko" Seryosong sabi ni troy

"Sa lahat ng mabuting bagay na nagawa mo sakin, hindi ko kayang magalit sayo troy.
Nabigla lang ako sa mga nalaman ko. Pero kahit kailan hindi ko nagawang magalit
sayo" Pagkatapos ay ngumiti siya dito

"Salamat sab!" Sa sobrang katuwaan ni troy ay nayakap niya si sab

"Ehem" Tikhim ni rafael

Nakangiti akong binitiwan ni troy bago nagsalita at bumaling kay rafael "I hope
that we can also forget what happened in the past and look forward... kuya"

Sandaling hindi umimik si rafael pagkatapos ay ngumiti "Sure bro, mag-iingat ka" At
niyakap si troy at tinapik tapik sa balikat

She was so happy that finally maayos na silang dalawa. Nang biglang umiyak si
raprap.

"Nagseselos ata ang pamangkin ko" sabi ni troy at nauwi kaming tatlo sa tawanan.

**********************

Author's Note:

Guys, meron pa pong special chapter to. salamat salamat sa walang sawang
paghihintay, pagboto at pagcomment. Nakakatuwang isipin na number 1 parin ito sa
random category.

Sana suportahan niyo din ang Book 2: My Twin Brother's Girlfriend chapter 1 is
already published.

I love you all. Mwah!

-funnymariaclara

Epilogue

(Play music)

"I now pronounce you husband and wife, you may now kiss your bride" Nakangiting
sabi ng pari na nagkakasal sa kanila.

Yes. Natupad din ang pangarap nilang ikasal sa simbahan at magsuot ng wedding
dress.

"You're the prettiest bride i've ever seen wife" Nakangiting sabi ni rafael at
buong puso siyang hinalikan.

Everyone was smiling at them. Troy is also there pinakiusapan kasi siya ni rafael
na wag munang umalis at kukuhanin daw siya nitong best man.

Marco and mikah was also there kahit nakasimangot itong huli.

Dali-dali niyang kinuha si raprap sa yaya nito, he's three months old now.

Nang matapos ang reception ay pagod na pagod sila kaya dumiretso na sila nang
mansiyon. Hindi sila pwedeng mag honeymoon sa ibang lugar dahil hindi pa pwedeng
bumyahe si raprap.

"Wife.." tawag sa kanya ni rafael

"Let's enjoy the night" At nagsimula itong halikan siya sa leeg

"Sandali rafael, pupuntahan ko muna si raprap" Iwas niya dito

"Wife, hayaan mo muna siya kay yaya, this is our night. Hahayaan mo nalang ba ko?"
His eyes was pleading.

Tumango siya dito, tutal ngayon lang nila ulit to gagawin.

Bumaba ng bumaba ang halik nito papunta sa dalawang dibdib niya.

"Shit wife, these are more than handful now" Napakahusky nang boses nito na
nagpadagdag ng antipasyon na nararamdaman niya.

Naramdaman niyang sumisipsip si rafael sa magkabilang dibdib niya at umiinom ng

gatas.

"Rafael! Wag mong ubusin tirhan mo naman si baby" Saway niya rito

Nakangiti ito ng tingalain siya "I love your delicious breast wife, it makes me
more arouse" At tuluyan na itong dumausdos paibaba at nagpunta sa pakay.

Nang maramdaman niya ang mainit nitong dila ay napaliyad siya, lalo na ng simulan
nitong ipasok ang dila sa lagusan niya ay naglumikot siya.

"Ahh ahhh ahh rafael ahhh" Sunod-sunod na ungol niya

Naramdaman niyang lalo pang pinagbuti ni rafael ang ginagawa at lalo siyang nawala
sa sarili.

Pumatong na ito sa kanya at hinalikan siya"Taste your juices wife"

Itinaas nito ang isa niyang paa at ikinawit sa balikat nito. Pagkatapos ay dahan-
dahang ipinasok ang kahandaan nito sa kanya.

His dick was so hard.

"Sab, it feels so good!" Sabi ni rafael at lalong binilisan ang ginagawa.

Sabik na sabik si rafael dahil halos malamog na ang dibdib niya sa tindi ng
pagpisil nito.

"Wife, im gonna cum.. let's cum together!" Sabi ni rafael at naramdaman niyang
bumulwak ito sa sinapupunan niya

Naulit pa iyon ng ilang beses. Nagpapahinga na sila ng mga oras na iyon. Nakaunan
siya sa isang braso nito.

"Akala ko hindi na matatapos lahat ng kaguluhan" Sabi niya kay rafael habang
nakatingin sa kisame.

"Everything happened has it's own purpose, I promise wife to love you even more
kayong dalawa ng anak natin at ng mga susunod pa" Nakangiting baling sa kanya ni
rafael.

Ngunit tahimik lamang siya.

"What's wrong baby?" Sabi nito at itinaas ang baba niya

"Did you already forget ang sabi ng doctor? Isa pa paano ang sakit ko? Hindi ko nga
alam kung gagaling pa ko" Malungkot na sabi niya

"Don't say that, hindi maramot ang Diyos. Hindi niya tayo pababayaan.. hindi ka
niya pababayaan"

Tama ito, kailangang magtiwala siya. Tumango siya dito at ngumiti "I love you my
husband"

"And I love you too Mrs. Gabriel" And they made love once more.
***************************

After 3 years

"Raprap! Raven! Don't go too far" Sigaw ni rafael

They are on the cemetery right now. Pinuntahan nila ang mommy niya at si don
gerardo.

"Mommy, I already achieved our dreams. I am now a license architect" At ibinaba sa

puntod ang isang protractor.

"Raprap, raven come here" baling niya sa mga ito at kinuha ang mga ito at inilapit
sa puntod" Binuhat nito ang maliit na batang lalaki. "Mom, this is raprap" turo
niya sa lalaking hawak ni rafael "and this is raven" Nakangiting sabi niya at
itinuro ang batang hawak.

Talagang napakabait ng diyos sa kanila, di lang nito tinanggal ang sakit niya,
biniyayaan pa sila ulit ng cute na cute na anak na isinunod nila sa pangalan ni
raven.

Elize is still in the prison, but they are trying to dismiss her case. Sapat ng
malaman nila na nagsisisi ito sa nagawa.

Marco and mikah already married too. While troy is already in canada. Ang balita
namin ay itinuloy nito ang propesyon niya sa pagtuturo at may nangungulit ditong
isang studyante.

"Wife, I think raprap and raven is old, pwede nanatin silang sundan mamaya" Pilyong
sabi ni rafael habang naka akbay sa kanya

Kinurot niya ito sa dalawang pisngi bago nagsalita "You don't have to ask for that,
your wish is already granted Mr. Gabriel" Napakalaki ng ngiting sabi niya rito.

Nanlaki ang mata nito "What do you mean?"

"What do you think?"

"Y-your preg..nant?" Di makapaniwalang sabi nito

Nang tumango siya ay humiyaw ito.

"We are going to be a big happy family! I love you!" At hinalikan siya sa labi

"And I love you more, my naughty husband till forever"

At magkakahawak silang apat na naglakad, na di magtatagal ay madadagdagan at

magiging lima o higit pa ayon sa kagustuhan ng diyos.

The end.

******************************

Author's Note:

Guys. This is it. Thank you sa lahat ng sumuporta at walang sawang naghintay ng
update. Still on the number one spot.

Spread the love, and my stories! Mahal ko kayong lahat

Special mention for @rodzikadoopzki for the new cover

Date end: December 31, 2015

Next story: My twin brother's Girlfriend.

-funnymariaclara