Ang Huling Tula na Isusulat Ko para sa ‘Yo ayaw ko

Pangako ‘yan, at totoo. na maging mahalaga…

Hindi ko alam kung magiging ga’no kahaba
kung kasya ba sa isang pyesa, ilang pahina, Hindi ako antigong salamin
ilang minuto ang itatagal at ihahaba nito na matagal mo nang pag-aari,
kaya posibleng hindi ko agad makabisado. na tinitignan mo lang
para ipaalala sa sarili mo na
Pero pangako ‘yan… maganda ka.
Ito na,
ang huling tula Ayaw ko
na isusulat ko na maging mahalaga.
para sa ‘yo.
Hindi ako telepono mong
Itaga mo ‘to sa bato dududukutin lang sa bulsa,
abutin man ako ng umaga dito kapag kailangan mo ng solusyon
hindi ko ipipikit ang mga matang ito. sa kawalan mo ng koneksyon,
uubusin ko ang lahat ng salita sa mundo mong masyado nang malawak
na posibleng tugma para bigyang atensyon ka pa.
ng pangalan mo
o ng anumang tawag ko sa’yo,
(mahal, sinta, irog, pangga, babe, beh, Ayaw ko
bae, asawa ko, mine? na maging mahalaga.
wifey, bae,
kulet, kapal, k*pal, walangya, Hindi ako kwintas na isusuot mo lang
p*ki, p*king *na ka) ano pa ba? sa piling-piling mga okasyon,
Wala akong pakialam kapag mayroong mga sitwasyon
kung abutin ako ng ilang talata dito, na pakiramdam mo ay kulang ka pa.
pero hindi ko na pwedeng patirahin lang, Hindi ako para ibalik
dito sa loob ko, sa loob ng isang kahon
ang mga salitang ito. kapag matutulog ka na sa gabi
sa takot na masakal ka sa yakap ko
Kaya pangako… kapag mahimbing ka na.
Ito na, O ibalik sa loob ng kahon
ang huling tula at itabi sa sulok ng isang aparador
na isusulat ko sa takot na manakaw ako ng iba.
para sa ‘yo.
Ayaw ko
Magsisimula ako sa umpisa, na maging mahalaga..
sa kung paanong nginitian mo ako at tinanong
kung saan ako nakatira Ang gusto ko…
hinidi mo nga pinansin, ay mahalin.
ang mga agiw sa dingding.
Hindi ka nga natinag sa ipis na biglang dumating Ang kailangan ko…
sa iyong pagbisita. ay mahalin.
Pero hindi mo rin man lang din tinignan
ang mga libro
Kailangan ko na mahalin mo ako
na nasa tabi ng kama ko,
gaya ng kape mo sa umaga,
natutulog din.
tanggap ang tamis at pait,
At tangi ko noong kapiling.
kailangan para sa init
pero hindi isinasantabi
Magsisimula ako sa umpisa, dahil lang nanlamig na.
sa kung paanong niyakap mo ako
noong sabihin ko sa’yong,
Kailangan ko na mahalin mo ako
“Mahal Kita…”
gaya ng sarili mong opisina.
Sa kung paanong hinalikan mo ako sa noo
Kabisado kung para saan ang ano
sabay sabi ng:
kabisado kung nasaan nakatago ang alin.
“Mahalaga ka…”
Kabisado ang mga itinatago kong patalim,
At ako naman ‘tong si tanga,
silbi, dumi, lihim..
tuwang-tuwa,
dahil hindi pa nalilinawan
na ayaw ko patalim…
na maging mahalaga, silbi…
dumi… Patawarin mo ako
lihim! sa hindi ko sa ‘yo paglimot,
at patatawarin kita,
Kailangan ko na mahalin mo ako sa hindi mo sa akin pagpili, mahal.
gaya ng unan mo sa gabi.
Niyayakap sa ginaw, Gumawa tayo ng kasunduan:
sinasandalan kahit na mainit, Patatawarin kita,
binubulungan ng mga pinakatatago mong pero patatawarin mo rin ako.
panaginip.
Patawarin mo ako
Ayaw ko sa hindi ko pagbitiw
na maging mahalaga… at patatawarin kita,
sa hindi mo pagkapit.
Ang kailangan ko
ay mahalin… Patawarin mo ako
sa hindi ko paglayo
At nagsulat ako noon at patatawarin kita,
hanggang sa mahalin mo.. sa hindi mo paglapit.

Kaya patawad Patawarin mo ako

pero magsusulat ako sa hindi ko pagsuko,
hanggang sa maubos ko at patatawarin kita,
ang lahat ng salita, sa hindi mo pagsugal.
na posibleng tugma
ng pangalan mo. At patawarin mo ako
sa hindi ko pagkamuhi sa ‘yo,
Patawad. at patatawarin kita,
Pero magsusulat ako, sa hindi mo sa akin pagmamahal, mahal.
para patawarin mo.
Gumawa tayo ng kasunduan:
Dahil minsan Patatawarin kita,
may nakapagsabi sa akin pero patatawarin mo rin ako.
na ang hindi raw marunong magpatawad,
ay hindi makapagsusulat. Para sa wakas
ay matapos ko na itong tula,
Kaya mahal na masyado nang matagal nang nakatira dito.
sa pagkakataong ito,
sa huling pagkakataon At patawad…
na magsusulat ako ng tula kung magiging masyadong mahaba,
para sa ‘yo, at maraming masyadong boladas.
gumawa tayo ng kasunduan…
Pero pangako:
Patatawarin kita, huli na ‘to…
pero patatawarin mo rin ako. huli na ‘to…
huli na ‘to…
Patawarin mo ako
sa hindi ko pagtahan, Magsisimula ako uli sa umpisa,
at patatawarin kita, sa kung paanong nginitian mo ako
sa hindi mo pagluha. at tinanong kung saan ako nakatira…

Patawarin mo ako Magsisimula ako uli sa umpisa,

sa hindi ko pananahimik, sa kung paanong nginitian mo ako…
at patatawarin kita,
sa hindi mo pagsasalita. Magsisimula ako uli sa umpisa…

Patawarin mo ako Magsisimula ako uli…

sa hindi ko pag-alis,
at patatawarin kita,
sa hindi mo pananatili. Magsisimula ako…
Ito na
ang huling tula
na isusulat ko
para sa ‘yo…

Mali!!!

Ito na
ang huling tula
na isinulat ko
tungkol sa ‘yo…

T**g *na mo!

Tapos na ako…