Mito Script

Noong unang panahon, pinaniniwalaan ng mga
ninuno natin ang mga sirena, mga mahiwagang nilalang na

kalahating tao at kalahating isda. Patok rin noon ang pinaguusapang gantimpala sa sinumang makakahuli ng sirena,
patay man o buhay.
Maraming siglo na ang nakaraan, mayroong namuhay na
isang makisig na mangingisdang nagngangalang Santiago.
Sa mga dagat ng Pagadian, siya ay nakikipagsapalaran
kasama ang bawat alon ng tubig upang makarami ng huli
kada araw. Isang hapon... (Kanina pa andon yung sirena
pero ngayon pa lang siya kakanta)
Sa kabilang dako ay naroon sina Santiago at Clara

sa lugar na nakasanayan nilang puntahan, sa likod ng
malaking bato kung saan silang unang nagkita.
Pauline: *sings Hanggang ngayon...*
Joshua: (Katulad lang nung dati, papasok ka lang kapag
kakantahin mo na line mo) *sings Hanggang ngayon...*
Ikaw lamang, hanggang ngayoooon.
Christian: Hanggang ngayon nalang kayo!
Jhian: Hoy babaeng malansa! Layuan mo tong kaibigan
namin!
Pauline: Ikaw na ba si Mr. Right? Ikaw na ba love of life?....
Pauline: Sino ba kayo? Bakit niyo ba kami pinapakialaman?
Joshua: Kaninong boses yon? Napakaganda ng kanyang

tinig! Hmmm. teka, m-may buntot siya?! *Adlib*
Joshua: Junjun? Junard? Junathan?
Pauline: Wag!? Wag ka lalapit!? Huhulihin mo ako no?

Hindi maaari to!
Joshua: *magsasagwan papunta kay Clara* *hahabulin si
Clara* Teka lang! Ako to si Santiago! Gusto lang kitang
makilala dahil sa maganda mong tinig. Hindi kita huhulihin
pangako! Atsaka, pwede mo ba akong kantahan?
Pauline: Ako si Clara at, *sings Ako'y isang sirena...*
(Habang nagna-narrate, kunwari nag-uusap kayo then eexit
si Joshua bago matapos mag-narrate si Jella)
Jhian: Santiago? Kinain ka na ba ng sistema? Hindi mo ba

alam na bihag ka nila? *Pasugod na sila with sagwan*
Joshua: Teka nasaan ba kayo nung pinapakuha ko sainyo
yung isang baso ng tubig nung may lagnat ako? Tapos
ngayon namang masaya ako sa piling niya, paghihiwalayin
niyo naman kami? Hindi ko hahayaang mapatay niyo ang
mahal ko! Ako muna ang patayin niyo! *Haharang muna
siya tapos mamatay siya*
Christian: Hala namatay. Sabi mo eh.
Pagkatapos nang nangyari, araw-araw na silang

nagkikita at nag-uusap sa lugar na iyon hanggang sa
nahulog sila sa isat-isa.
Clarenz: Kasalanan mo tong malansang isda ka! Dapat kang

mamatay!
Jhian: Oo nga!
Pauline: *sings Ba't di papatulan, ang pagsuyong

nagkulang? Tayong umaasang... Hilaga't Kanluran, Ikaw
ang hantungan at di ba't kanlungan koooo... *
Pauline: SANTIAGOOOO! HUHUHUHU. Pagbabayaran

niyo to! Mga mamamatay-tao! *Lalaban siya kaso isang
palo lang namatay agad*
Joshua: (NOTE: Saka ka lang papasok kapag sasabihin yung

ako ang sasagip sayo) *continues to sing Ako ang sasagip
sayooo...*
*Pauline dies*
Pauline: *tatawa ng pabebe*

Joshua: Alam mo napakaganda mo. Gusto ko na'ng sumama
sa iyong kaharian.
Pauline: Ngunit hindi maaari!? Strict ang parents ko!
Joshua: Hindi, akong bahala. *Adlib*
Noong una, hindi sumang-ayon si Clara sa gusto ng
binata ngunit nagpumilit ito kayat pumayag na lang siya.
Pagkalipas ng tatlong araw ng hindi pag-uwi ni
Santiago, nagtaka na ang kanyang pamilya at nagsimulang
mangamba.
Nio: Junjun! Junard! Junathan! Ang anak ko! Ang anak
ko! Ang anak ko!
Christian: Bakit?
Clarenz: Bakit?
Jhian: Bakit?
Nio: Yung anak ko?!
Christian: Bakit nawawala?
Nio: Tatanungin ko ba kung hindi? Baka nabihag na yon
ng mga sirena? Hanapin niyo ang anak ko! (Nio exits with
pag-aalinlangan)
Sinabi ng mga isda ang kanilang nakitang marahas

na pagpatay sa dalawa sa puno ng kaharian ng mga sirena
na napuno ng galit kayat gustong bigyan ng parusa ang
mga tao upang matuto ang mga ito. (Habang nagna-narrate,
nag-eenjoy/nagluluksa sa pagkamatay ng kaibigan nila at ng
sirena sila Junjun) (Saka lang papasok si Mother fish pag
sasabihin niya na line niya)
Mother fish: Ngayon, matatanggap din nila ang nararapat sa
kanila. Mga hayop! Inutil! Bigyan ng tsunami yan!
Junjun, Junard, and Junathan: AAAAAAAH!
*Nagka-tsunami then the end na sila*
Nalunod at namatay ang mga mangingisda at
nagdulot ng malaking pagkakasira sa buong lungsod ng
Pagadian ang malalaking alon.
(Everyone will try to enter then magpprepare na
para magbow)
Nag-iwan ang tsunaming ito ng isang bangin na
nagsisilbing palatandaan sa kasakiman ng mga tao noon na
nagdulot sa nangyari sa magkasintahan. Ngayon, naging
napakabait na ng mga tao sa dagat, mga isda, sa kapwa nila,
at hindi na mang-aapi ng sirena sakaling makakita sila nito.
THE END

Mito Script

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Mito Script

Uploaded by

Document Information

Original Description:

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Mito Script

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Noong unang panahon, pinaniniwalaan ng mga

ninuno natin ang mga sirena, mga mahiwagang nilalang na

Sa kabilang dako ay naroon sina Santiago at Clara

Pauline: Ikaw na ba si Mr. Right? Ikaw na ba love of life?....

Pauline: Sino ba kayo? Bakit niyo ba kami pinapakialaman?

Joshua: Kaninong boses yon? Napakaganda ng kanyang

Joshua: Junjun? Junard? Junathan?

Pauline: Wag!? Wag ka lalapit!? Huhulihin mo ako no?

Jhian: Santiago? Kinain ka na ba ng sistema? Hindi mo ba

Pagkatapos nang nangyari, araw-araw na silang

Clarenz: Kasalanan mo tong malansang isda ka! Dapat kang

Pauline: *sings Ba't di papatulan, ang pagsuyong

Pauline: SANTIAGOOOO! HUHUHUHU. Pagbabayaran

Joshua: (NOTE: Saka ka lang papasok kapag sasabihin yung

Pauline: tatawa ng pabebe

Sinabi ng mga isda ang kanilang nakitang marahas

You might also like