Scribd Logo
Upload

Welcome to Scribd!

  • 375 views

    Deklamasyon

    Uploaded by

    Iris Jordan
    Ang dokumento ay tungkol sa isang deklamasyon na naglalaman ng pagluluha ng nagsisisi sa mga pagkakamali sa nakaraan. Ang dokumento ay naglalaman din ng isang deklamasyon tungkol sa pagkakalimot ng isang tao sa kanyang inang wika nang siya ay pakasalan ang isang dayuhan.

    Copyright:

    © All Rights Reserved
    Download as DOCX, PDF, TXT or read online from Scribd

    Deklamasyon

    Uploaded by

    Iris Jordan
    375 views2 pages
    Ang dokumento ay tungkol sa isang deklamasyon na naglalaman ng pagluluha ng nagsisisi sa mga pagkakamali sa nakaraan. Ang dokumento ay naglalaman din ng isang deklamasyon tungkol sa pagkakalimot ng isang tao sa kanyang inang wika nang siya ay pakasalan ang isang dayuhan.

    Original Title

    deklamasyon

    Copyright

    © © All Rights Reserved

    Available Formats

    DOCX, PDF, TXT or read online from Scribd

    Did you find this document useful?

    Is this content inappropriate?

    Ang dokumento ay tungkol sa isang deklamasyon na naglalaman ng pagluluha ng nagsisisi sa mga pagkakamali sa nakaraan. Ang dokumento ay naglalaman din ng isang deklamasyon tungkol sa pagkakalimot ng isang tao sa kanyang inang wika nang siya ay pakasalan ang isang dayuhan.

    Copyright:

    © All Rights Reserved
    Download as DOCX, PDF, TXT or read online from Scribd
    Download as docx, pdf, or txt
    375 views2 pages

    Deklamasyon

    Uploaded by

    Iris Jordan
    Ang dokumento ay tungkol sa isang deklamasyon na naglalaman ng pagluluha ng nagsisisi sa mga pagkakamali sa nakaraan. Ang dokumento ay naglalaman din ng isang deklamasyon tungkol sa pagkakalimot ng isang tao sa kanyang inang wika nang siya ay pakasalan ang isang dayuhan.

    Copyright:

    © All Rights Reserved
    Download as DOCX, PDF, TXT or read online from Scribd
    Download as docx, pdf, or txt
    of 2

    Luha ni Rufino Alejandro (DEKLAMASYON)

    Daloy, aking luha daloy aking luha, sa gabing malalim, sa iyong pag-agos, inanod mo
    lamang ang aking damdamin,
    Hugasan ang puso yaring abang pusong luray sa hilahil,
    Nang gumaan-gaan ang pinapasan ko na libong tiisin!
    Nang akoy musmos pa at bagong nunukad yaring kaisipan,
    May biling ganito si Amat si Ina bago sumahukay: Bunso, kaiingat sa iyong paglakad
    sa landas ng buhay, Ang ikawy mabuyo sa gawang masamay dapat mong iwasan.
    Nang akoy lumaki, ang pahat kong isip ay biglang nagpakpak
    Ng kapalaluat ang aral ni Amat ni Inay hinamak;
    Sa maalong dagat ng buhay sa mundoy nag-isang lumayag,
    Iniwan sa pampang ang timbulang baon na aking tinanggap!
    Malayang tumungga sa sarong may lason ng kaligayahan na nitong huli nay saka
    nakilalang alak na nanatay!
    Ang pinagbatayay dapat magpasasa sa kasalukuyat
    Isang Bahala na! ang tanging inyukol sa kinabukasan!
    Kaya naman ngayon sa katandaan ko ay walang nalabi kundi ang lasapin ang dita ng
    isang huling pagsisisi;
    Tumangis sa labi ng sariling hukay ng pagkaduhagit iluha ang aking palad na nasapit na
    napakaapi!
    Daloy, aking luha dumaloy ka ngayon at iyong hugasan ang pusong nabagbag sa
    pakikibaka sa dagat ng buhay; inanod ang dusang dulot ng tinamong mga kabiguan,
    Nang yaring hirap kot susun-susong sakit ay gumaan-gaan!
    Daloy, aking luha dumaloy ka, dumaloy ka!
    Magsisi man ako ay huli na
    Ang panahong nawaglit ay din a maibabalik!
    Kaya mga kabataan, huwag nyong tularan ang aking karanasang
    Ang kinahantungan ay kapighatian
    Kapighatiang patuloy kong pinagsisisihan!
    Daloy aking luha, dumaloy ka

    Inang Wika ni Amado Hernandez (DEKLAMASYON)


    Akoy ikakasal, sa aming tahanay masayang-masaya: may piging, tugtugan,
    awitan, sayawan.
    Ang aking magiging kabiyak ng buhay ay isang binatang puti, binatang sibol sa
    kanluran: magandat makisig, marunong, mayaman tila pulot-gata sa bibig ng isang
    mundong kaibigan.
    Sa tanging sasakyan, nang kamiy lumulan, may natanaw ako sa tapat ng bahay na
    isang matandang babaing luhaan, waring tinatawag ang aking pangalan tila
    humihingi ng kaunting pagdamay; subalit sa gitna ng kaligayahan, siya ay hindi ko
    binati man lamang, siya ay hindi ko pinansin man lamang, habang ang sasakyan ay
    nagtutumulin hanggang sa simbahan.
    Maligaya kaming nagsiluhod kapwa sa harap ng Birhen, sa gintong dambana;
    pagkasaya-sayat ang mga kampana ay di-magkamayaw sa pagbabalita n gaming
    kasalan na pangmaharlika; ngunit ang larawan ng kaawa-awang matanday hindi
    ko matanggal sa diwa, mandiy malikmata; ang nag-uunahang luha ng kandila ay
    tila kanya ring tumutulong luha; gayon man sa piling ng kahanga-hangang kaisangpuso koy niwalang-bahala, sa gitna ng tuway nilimot kong pilit ang gayong
    hiwaga gaya ng liwanag ng buwang palaba na di masisira sa bahid ng ulap sa
    gabing payapa.
    Natapos ang kasal, batian, kamayan, ngiting matatamis, birong maaanghang at
    saboy ng bigas sa amiy salubong pagbaba sa altar ngunit sino yaong aking
    natatanaw, matandang babaing nalugmok na biglat nawalan ng malay at lingid sa
    taong hindi magkamayaw. Ah! Siya rin yaong kanginay hindi ko pinansin man
    lamang.
    Nang saklolohan kot patakbong lapitan, nang kandungin ko na sa aking
    kandungan, ngumiting magiliw sa hapis ng kanyang pag-aagaw-buhay at saka
    nagwikang tigib-kapaitan: Anak ko, bunso kosalamatpaalam Ako ang ina
    mong sawing kapalaran!
    At ang kulang-palad ay napalungayngay. Sa bisig ko na rin namatay namatay!
    Noon ko natanong ang ina kong mahal, ang Inang wika kong sa akiy nagbigay ng
    lahat ng dangal, ang wikang tagalong na naiwang limot nang akoy matanghal, at
    itinakwil ko sa pagtatagumpay, ay isang babaing nabuhay sa dusat sa lungkot
    namatay, nang akoy pakasal sa Wikang Dayuhan.

    You might also like