************************************************************************

Wonderland Magical Academy: Touch of Fire

This is all about Clauss Park and Xyra Buenafuerte's love story
Synopsis:
Xyra Buenafuete has been transferred into Wonderland Magical Academy bec
ause of some weird ability she possessed. Being shocked by discovering what's wa
iting for her in this Academy, she met this guy, Clauss Park, who doesn't trust
and befriended anyone. Nakaramdam siya ng pagnanais na maging kaibigan ang lalak
ing ito at hindi naisip na maaari siyang umibig dito.
His blazing fire touched her heart and she trusted him with all her heart
. Sa biglang pag-alis nito sa Wonderland Magical Academy ay nakaramdam siya ng s
obrang kalungkutan. Months later, she met him in the season where power users ar
e being hunted by the Dark Wizards and then discovered that Clauss was one of th
ese power user hunters.
Anong gagawin niya kung ang lalaking mahal niya ang magiging dahilan upan
g mapahamak siya?

-----------------------------Watch the unofficial trailer on the multimedia XD

Official Accounts of the Characters of Wonderland Magical Academy:

Xyra Buenafuerte - https://www.facebook.com/xyrawma825

Clauss Park - https://www.facebook.com/ClaussPark
Felicity Montaverde - https://www.facebook.com/FelicityMontaverde
Xavier Monteverde - https://www.facebook.com/XavierMonteverde9
Claudette Park : https://www.facebook.com/ClaudettePark7
Troy Kazuoko: http://www.facebook.com/troy.kazuoko
Facebook group: http://www.facebook.com/groups/missmaple

All rights reserved March 24, 2013 (c)

************************************************************************
Hindi ko alam kung saan kami pupunta nina dad and mom. Basta pinag-impake nila a

ko dahil ililipat nila ako ng school at doon muna ako pansamantala dahil may dor
mitory naman ang papasukan ko.

I'm Xyra Buenafuerte. 3rd year college. Half Korean and Filipino.

Bakit ako lilipat ng school? Hindi ko rin alam. Hindi naman ako pasaway. Wala na
man akong ginagawang masama sa school. Ako pa nga ang nabubully pero hindi naman
ako lumalaban maliban noong isang araw.

Pero sa tingin ko hindi ko naman kasalanan 'yon dahil wala naman akong ginagawa
sa kanila. Wala nga ba?

Ganito kasi ang nangyari. May nambubully sa akin na apat na babae sa school at n
ang makasalubong ko sila sa hallway bigla na lang akong tinakid. Nadapa ako sa s
ahig. Lampa ako pero hindi ako iyakin sa harap nila. Nagtawanan sila. Tatayo na
sana ako pero sinabunutan naman ako ng isa kaya napadaing ako ng mahina.

Ano ba kasalanan ko sa kanila? Dahil hindi ko na natiis ang ginagawa nila, napas
igaw ako ng malakas. Hindi ko alam kung ano'ng nangyari pero bigla na lang silan
g tumalsik.

It was as if there's a strong force blowing them away from me. Tumama ang likod
nila sa dingding tapos nawalan sila ng malay at bumagsak sa sahig. Hindi ko alam
ang nangyari. Maraming nakakita. They told me that I'm a demon.

Ano ba'ng ginawa ko? Hindi naman ako lumaban, 'di ba? I just shouted because I'm
angry.

Ipinatawag ang mga magulang ko sa school at sinabi ng guidance counselor na hind

i na ako pwede sa school na 'yon dahil takot ang mga estudyante sa akin.

Woah! Bago 'yon! Ako na nga ang binubully nila tapos ako pa ang kinatatakutan? T
hey're insane. Hindi na nga ako nagrereklamo kapag binubully nila ako. Hindi ko
na narinig ang pinag-usapan nila sa loob dahil pinalabas ako sa guidance office.
Hintayin ko na lang daw ang magulang ko sa labas ng office.

Paglabas nina Dad sa loob, sinabi niya na uuwi na raw kami at magtatransfer ako
sa ibang school. A school suitable for me as he said.

Nagtaka naman ako sa sinabi niya. Ano daw? A school suitable for me? Naiinis na
lamang ako na napapailing. Ngayon, papunta na kami sa "school suitable for me" r
aw.

Tumigil kami sa isang malaking gate at mataas na gate. Namangha ako sa taas nito
. Sa tingin ko mahihirapan ang mga magnanakaw na akyatin dahil sa sobrang taas.

Mataas din ang pader kaya hindi ko makita ang loob. Nababalutan ang pader ng hal
aman. Parang hindi maganda ang nasa loob dahil pakiramdam ko ay nasa harap kami
ng gate ng isang haunted house. Nakakatakot.

Tiningnan ko ang nasa loob ng gate mula sa maliliit na butas at siwang nito. Wal
a naman akong nakita. Isang mahabang daan lang at mukhang gubat pa ang dating. N
amangha ako nang biglang bumukas ang gate.Sosyal! Wala kasi akong napansing nagb
abantay sa gate upang pagbuksan kami.

Nagdrive na papasok si dad. Mga dalawang kilometro yata ang tinakbo ng sasakyan
bago kami nakarating sa isang malaking mansion. Mansion nga ba? Para kasing kast
ilyo ang disenyo at mayroon itong left and right side wings. Hindi ito halatang
paaralan. Pagkababa namin ay nabasa ko ang pangalan ng paaralan na nakalagay sa
unahan.

Wonderland Magical Academy

Napakunot-noo ako. Bakit ganito ang pangalan ng paaralan? Magical? Ang tinutukoy
ba nito ay magic na katulad sa perya? Inilibot ko ang paningin sa paligid. Ang
tahimik ng lugar. Wala akong nakikitang estudyante. May lumapit sa Dad ko.

"This way, sir"

Iginiya kami papunta sa Head Master's

umiretso? Hindi ba dapat sa admission
t saan. This school is really creepy.
ory lang o nag-uwian sa kani-kanilang

Pumasok kami sa loob ng office.

Office. Dapat ba talagang sa Head Master d

office muna? Wala talagang katao-tao kahi
Pero Sunday naman ngayon, baka nasa dormit
bahay, 'di ba?

"The three of you, please sit down. Long time no see, Mr. Buenafuerte" Ngumiti a
ng lalaking nakaupo sa swivel chair. Ngumiti din si dad sa lalaki. Umupo kami sa
bakanteng upuan na nasa harapan ng Head Master.

"Yes. It's been a long time, Mr. Williams" bati ng Dad ko sa Head Master.

"Yes. So, this is your daughter?" Nakatingin si Mr. Williams sa akin habang tuma
ngo naman si Dad.

"Akala ko ba wala kang balak dalhin siya dito?" nakakunot-noong tanong ni Mr. W
illiams at ibinaling na ang tingin sa ama ko.

"Yun sana ang gusto ko. Kaso mukhang hindi niya kayang makontrol ang sarili niya
. Yun naman ang itinuturo dito di ba? Siguro time na para ituro sa kanya lahat,"
sagot naman ng ama ko. Tumango lang si Mr. Williams. Ano bang pinag-uusapan nil
a? Wala akong maintindihan.

"Anyway, I'm Robin Williams, the owner of Wonderland Magical Academy. What's you
r name little miss?" pakilala sa'kin ni Mr. Williams. Little miss? Medyo matangk
ad kaya ako.

"Xyra Buenafuerte" maikling sagot ko at kiming ngumiti kay Mr. Williams.

"What's your magic powers? Ano ang kaya mong gawin?" biglang tanong ni Mr. Willi
ams na ikinakunot ng noo ko. Magic? Hindi ako marunong mag-magic. Ano'ng tingin
niya sa akin? Galing sa peryahan? Pero sabi niya magic powers? Mga magics ba na
nabasa ko lang sa W.I.T.C.H. ang tinutukoy niya? Fire, Air, Water, Earth and the
heart of Kandrakar which possesses the power of Absolute Energy? Ang powers nin
a Cornelia?

"Hindi po ako magician." Nakangiting sagot ko na lamang. Natawa ng mahina ang He

ad Master. Tumingin siya sa dad ko samantalang tahimik lang na napapangiti ang i
na ko.

"Hindi niya alam?" namamanghang tanong ng Headmaster kay Dad.

"Yes, hindi ko rin alam kung ano ang naacquire niya dahil wala naman akong napap
ansing kakaiba sa kanya dati." naiiling na sagot naman ng ama ko. Tumango-tango

naman si Mr. Williams.

"Where is her mark? Para malaman natin kung may magic power nga siya." saad ni M
r. Williams. Ano'ng tinutukoy niya? Ang grades ko?

"Nasa batok," agad na sagot ni Dad. Batok? Ang birthmark ko ba ang tinutukoy niy
a? Ano naman ang kinalaman ng birthmark ko sa pagpasok ko rito?

"Let me see" sabi ni Mr. Williams. Pumunta siya sa likod ko tapos tiningnan ang
birthmark sa batok ko. Muli siyang nagsalita. "It's genuine. It's really the mar
k. Anyway, dahil hindi niya alam ang magic power niya, bahala na muna ang anak k
o na si Bryan para magturo sa kanya. He's a teacher here kaya wala kang dapat ip
ag-alala, Mr. Buenafuerte. Siya na ang bahala kung paano madedevelop ang magic n
iya"

Umupo na muli si Mr. Williams sa kanyang swivel chair. Ano ba talaga'ng pinag-uu
sapan nila? May magic daw ako? Gusto kong mapailing at mamangha. Ang laki na nil
a pero daig pa nila ang adik sa anime.

I got the magic in me. Magic Magic Magic. Napakanta na ako sa isip ko. Ano ba ka
si pinag-uusapan nila? Lokohan ba ito?

"Thanks, Mr. Williams. Kayo na ang bahalang magpaliwanag sa kanya ng lahat. Ihah
atid na lang namin siya sa dormitory bago kami umalis." wika ni Dad kay Mr. Will
iams. Tumango lang ang head master. "May maghahatid sa inyo sa dormitory,"wika n
iya. Nagtanguan sila sa isa't isa.

May lalaking naghatid sa'min sa girls dormitory. Napatigil ang mga

g pumasok kami. Sinabi ng naghatid sa amin na new student daw ako.
g nila ako tapos bumalik na muli sa kung anuman ang ginagawa nila.
nagbabasa ng libro, nanonood ng movie. Ang iba naman ay nakikinig
akalat sila sa sala at kusina.

nasa loob nan

Tiningnan lan
May kumakain,
ng music. Nak

Pumasok kami sa isang kwarto. Pang-tatluhan ang room na pinasok namin. Napansin
ko na nakahilata sa kama ang dalawang babaeng naroon at napatingin sa akin. Mata
pos akong suriin ng tingin ay pumikit na sila. Nawirduhan ako sa inasal nila.

Inayos ng mom ko ang gamit ko bago nagpaalam na sila sa akin.

"Mag-iingat ka okay?" nag-aalalang habilin ng ina ko sa'kin. Tumango lang ako. G

inulo naman ni Dad ang buhok ko kaya napasimangot ako.

"Huwag kang magugulat sa makikita mo dito, okay?" nagbibirong wika ni Dad sa'kin
. Lalo akong napalabi. Bakit? Ano ba'ng meron dito? Tumango na lang ulit ako kah
it nagtataka. I kissed their cheeks before they go.

Nang umalis ang mga magulang ko, narinig kong nagsalita ang babaeng nakahiga sa
pink na kama. "What's your name and year?"

Napalingon ako sa babae. Nakangiting sinagot ko ang tanong niya. "Xyra Buenafuer
te, 3rd year. Ikaw? Anong course mo?"

"Frances Tan, 3rd year din. Course? Walang course dito?" nakakunot-noong balik n
a tanong ni Frances sa'kin. Nagtaka ako sa sinabi niya. Walang course dito? Kung
wala, anong meron dito? College ito, 'di ba?

"I'm Wanda Cole, same year" pakilala naman ng babaeng nakahiga sa asul na kama.

"Bakit walang course? Business Administration kaya ang course ko," wika ko sa ka
nila. Baka kasi binibiro lamang nila ako. Natawa sila sa sinabi ko.

"General lang ang pinag-aaralan dito. Ano'ng powers mo?" wika ni Frances. Genera
l? Lalo akong nagtaka. Walang kwenta naman pala kung papasok ako rito. Bakit ako
dinala rito nina Dad at Mom? Saka tinanong na naman ako tungkol sa powers ko.

"Powers?" nagtatakang tanong ko sa kanila. Napatingin silang dalawa sa akin haba

ng parehong nakakunot-noo. "Hindi mo alam?" sabay nilang tanong sa'kin.

Umiling ako saka umupo ako sa kama. Pumikit na si Frances samantalang si Wanda n
aman ay kumuha ng libro at nagbasa.

"Sorry pero hindi ko kayang ipredict ang powers mo, but I can predict the future
and the weather." wika ni Frances pero hindi pa rin iminumulat ang mata. Namang
ha ako sa sinabi niyang kaya niyang gawin.

"I can memorize the whole book by just reading it, hindi ganoon kaganda ang powe
r ko," wika naman ni Wanda.

"Eh? Ang galing. Photographic memory!" natutuwang wika ko sa kanya. Napailing s

ilang dalawa. "Wala talagang alam." Narinig kong bulong ni Frances. Napabuntonghininga ako. Humiga ako sa kama.

"Ano ba kasing meron dito?" naguguluhang tanong ko.

"Malalaman mo bukas," ani Wanda.

Then, I just have to wait for tomorrow? Pumikit ako. Sana maging maayos ang pagp
asok ko sa kakaibang academy na ito.

It's my first day of school here tomorrow. Lagi pa namang hindi maganda ang unan
g araw ko. Sana maiba naman bukas.

Teka, parang highschool lang pala rito? Tsk. Pero Wonderland Magical Academy ang
pangalan ng paaralan. May mga wizard ba rito? Nagtuturo ba sila ng mga spells k
atulad sa Winx Club? Naramdaman ko ang pagsakit ng ulo ko dahil sa pag-iisip. Ip
inikit ko na ang mga mata ko para matulog. Bahala na bukas.

-----------------------------------------------------------------

READERS, DON'T FORGET TO VOTE FOR EACH CHAPTERS :))

Naisip ko *O* haha! Puro ako prologue. Well, I'm a kind of writer na sinusulat l
ahat ng ideas na maisip XD pero hindi naman mahilig mag-update. haha! Hindi ko p
a kasi priority ito. Just wait for my updates.

I'm a very busy person. Sorry guys. Teaser na lang muna sa ngayon.

Chapter 1: First day of School

************************************************************************
XYRA's POV
First day of school. Ano'ng matutunan ko rito kung general ang itinuturo? Parang
bumalik lang ako sa high school. Katatapos ko lang maligo. Nakita ko sina Wanda
at Frances na bihis na. Alas otso kasi ng umaga ang klase namin.

Tumingin sila sa akin at nagsalita si Frances. "Hey, sumabay ka na sa amin para

hindi ka maligaw. Bibigyan ka na rin namin ng konting background dito sa Academy
."
Tumango ako sa kanya. Buti may kasama ako para hindi ako maligaw. Ang laki kasi
ng academy na ito. Malakastilyo.
Nagbihis ako ng uniform. Long Sleeve blouse na may necktie tapos maikling palda
na 2 inches above knee kaya nagcycling ako. Mahirap ng masilipan. Nagsuot din ak
o ng mahaba at puting medyas na hanggang tuhod. Black doll shoes ang isinuot ko
dahil pwede naman kahit ano basta komportable. Ang ibang estudyante na nakikita
ko ay nakatakong. Hindi ako nagtakong dahil mahirap na kasi ang madapa. Tiyak na
pagtatawanan ako.
Sumabay na ako kina Wanda at Frances sa paglalakad.
"Dahil first time mo sa school, bibigyan kita ng briefing sa rules and regulatio
n. Una, kailangang ang papasok sa University na ito ay may mark na katulad nito,
" wika ni Wanda.
Ipinakita niya ang marka na nasa shoulder niya na katulad ng marka na nasa batok
ko. Ang kay Frances naman, ipinakita din niya at nasa dibdib niya. Hindi kaya m
agkakapatid pala kami? Bakit pare-pareho kami ng mga birthmarks?
"Bakit pare-pareho tayo ng mark? Baka magkakapatid pala tayo?" pabirong tanong k
o sa kanila. Natawa lang sila ng mahina sa sinabi ko.
"Hindi rin namin alam. 'Yon daw kasi ang patunay na may special powers tayo. Hin
di ko lang alam kung bakit pare-pareho tayo ng mark na yan," saad ni Frances. N
apatango na lang ako sa sinabi niya.

"Pangalawa, bawal manira ng kahit anong school property sa pamamagitan ng specia

l powers natin. Matindi ang parusang ipapataw kapag nilabag ito." dagdag ni Wand
a.

Tumango akong muli. Wala naman akong balak manira rito. Saka hindi ko nga alam a
ng powers ko, 'di ba?
"Pangatlo, Always wear your ID," wika naman ni Frances. Napakunot-noo ako sa sin
abi niya. Ano'ng ID? Wala yata akong ID. Ipinakita nila sa akin ang mga ID na su
ot nila. Nakakatuwa ang disenyo ng mga ID nila. Ang kay Wanda, may mga libro sa
background at salamin sa mata. Ang kay Frances, ay may bolang crystal sa backgro
und na para sa manghuhula. Dilaw ang kay Wanda samantalang ang kay Frances ay vi
olet.
"Hala, walang ibinibigay sa akin?" natatarantang wika ko sa kanila. Napailing si
la. Napatitig ako kay Wanda nang magpaliwanag siya. "Saka ka lang magkakaroon ng
ID kapag nagamit mo ang special power mo. Bibigyan ka nila ng test kung saan ka
makakakuha ng ID. Ang design ng ID mo ay depende kung ano ang special power mo.
Bigla na lang susulpot ang ID sa harap mo. Hindi sila ang may gawa nun kundi ik
aw. Hindi yan kayang sirain ng kahit sinuman hangga't buhay ka pa."
"Paano 'yon? Hindi ko nga alam ang special power ko?" inosenteng tanong ko sa ka
nila. Saglit na nag-isip sila. "Hindi rin namin alam. First time kasi na may pum
asok dito na hindi marunong gumamit ng power. At ikaw 'yon! Ang alam namin kapag
hindi pa alam gamitin ang powers ay ibinabalik sa elementary," natatawang wika
ni Frances.
Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. Elementary? Bigla akong kinabahan sa nar
inig. Tinitigan ko silang maigi dahil baka nagbibiro lamang sila. "Seryoso?" Kin
akabahang tanong ko. Nanlumo ako nang sabay silang tumango.
"May elementary at high school talaga ang Wonderland Magical Academy. 5 kilomete
rs away from here," seryosong wika ni Frances. Lalo akong kinabahan sa sinabi ni
ya. Mukhang hindi magandang ideya ang pumasok sa paaralang ito.
"Yan lang ba ang rules?" tanong ko na lamang sa kanila.
"Hindi, may isa pa," sagot ni Frances.
"Ano 'yon?" muli kong tanong.
"Panghuli, pwedeng makipag-away sa iba gamit ang special powers basta huwag lang
magpapahuli," natatawang sagot ni Wanda.
"What? Kasama talaga yan?" hindi makapaniwalang tanong ko sa kanila. Tumango sil
ang dalawa. Anong problema ng academy na ito? Ang dami na ngang weird na tao, an
g weird din ng rules.
"Narito na tayo," masayang wika ni Frances.

Tumigil kami sa isang malaking pinto. As in malaki talaga. 15 feet yata ang taas
nun. Ano kaya ang naghihintay sa akin sa loob? Wala naman sanang bully dito.
"Eto na ang room natin?" kinakabahang tanong ko. Tumango sila bago binuksan na n
ila ang pinto. Sumunod lang ako. Nagulat ako dahil sa sobrang taas ng kisame nan
g pumasok ako sa loob. Room ba ito o mansion? Ang ingay sa loob nang pumasok ako
kaso bigla silang natahimik nang makita ako. Ramdam ko ang biglang pagbilis ng
tibok ng puso ko.
"Hey, Everyone, Meet Xyra Buenafuerte. Bago nating kaklase," pakilala sa'kin ni
Wanda.
"Tsk, Wanda nagsama ka pa ng isang weak na kagaya mo?" Sabi ng isang magandang b
abae na nakaupo sa unahan habang nilalaro niya ang mahaba at tuwid niyang buhok.
Maganda sana kaso masama ang ugali.
"Stop it Barbie, Mas matalino naman ako sa'yo at mukha kang hipon" -Wanda.
Naghissed lang yung Barbie. So Barbie pala pangalan niya? Bagay naman sa kanya a
ng pangalan niya dahil mukha siyang manika. Manikang masama ang ugali.
Bumulong sa akin si Frances.
"That's Barbie Crimson, half-american. The doll/puppet controller. Kaya niyang b
igyang buhay ang mga manika at stuff toys. Basta laruan. At kaya ka din niyang i
manipulate kapag nalagyan ka niya ng strings niya. Mahirap makita at mapansin yu
n"
Nakakatakot naman ang kaya niyang gawin. Mukhang maraming nakakatakot na nilalan
g dito.
"Hey, Frances, Anong kaya niyang gawin?" Sabi ng isang babae na naglalaro ng tu
big. As in paikot ikot ang tubig sa kamay niya. Nanlaki ang mata ko sa nakita.
"Hindi ko alam" - Frances
"Tsk, Wala kang kwenta. Hindi mo ba kayang hulaan, Madam Frances?"
Nagtawanan ang mga kaklase ko. Deadma lang si Frances.
"Pero kaya kong hulaan ang future mo Selene. Mamamatay ka na daw bukas"
Natahimik silang lahat. Mukha namang nagbibiro lang si Frances eh. Bakit kaya?
"Huwag ka ng magtaka. Accurate kasi ang hula ni Frances kaya medyo sineseryoso n

ila. Pero nagbibiro lang naman yan" - Wanda

"Joke lang." - Frances
Nagsimula na naman silang mag-ingay. Tinanong ko si Wanda kung sino ang babaeng
naglalaro ng tubig.
"She's Selene Go, half chinese. She's the water controller. Kaya niyang kontroli
n ang tubig, yun ang power niya. Mag-ingat ka baka lunudin ka niyan"
Wow ang cool! Gusto ko rin ng ganun. Kaso natakot ako sa part na baka lunudin ak
o.
"Hindi niya alam ang special powers niya" - Frances.
Nagtawanan lang sila.
"Di ba, sa elementary dapat muna siya?" - girl 1
Nagulat ako dahil bigla na lang akong lumutang. Napairit ako. Pataas kasi ako ng
pataas, halos malapit na sa kisame. Halos 30 feet din ito. Tiyak mababalian ako
kapag nahulog ako.
"Ibaba niyo na ako!"
Buti na lang nakacycling ako! Kung hindi nakakahiya. Nagtatawanan silang lahat.
Mas nakakatakot pala dito kaysa sa isang normal school. Bigla na lang akong nag
paikot-ikot. Nahihilo yata ako.
"Ibaba mo na siya, Jake."
Seryosong utos yan ni Frances.
Nagsalita yung Jake.
"Sabi mo eh."
Naramdaman ko na biglang nawala yung force na nagpapalutang sa akin!. The fuck!
Mahuhulog ako. Dire-diretso akong nahulog pababa. Nauuna ang puwet ko. Mababalia
n pa yata ako sa unang araw ko rito. Napasigaw ako ng malakas dahil malapit na t
alaga ako sa sahig. Naramdaman ko na lang na may force na pumigil sa pagbagsak k
o. Halos isang ruler na lang ang layo ko sa sahig. Kumalma naman ako pero bigla
akong nahulog sa sahig. At least 12 inches lang yun. Napahawak naman ako sa puwe
t ko. Masakit pa rin kahit 12 inches lang yun, pa'no pa kaya kung 30 feet na? Ed
i bali-bali na ang buto ko?

Napatingin ako sa gagong Jake na 'yon. Nakakunot ang noo niya sa akin. Tapos nag
salita siya. "How did you do that? Hindi ako ang pumigil sa pagbagsak mo."
Tumayo na ko tapos dinuro ko siya.
"Ano bang problema mo? Balak mo ba akong patayin? Kung hindi ikaw ang pumigil eh
sino? Takte! Balak mo ba akong tuluyan? Gago!"
"Sinong nakialam sa inyo?" -Jake
Tumingin siya sa mga kaklase namin pero wala namang nagsasalita. Aba! at dineadm
a ako ng gago! Damn!
"Polka dots. Tabi"
Napatingin ako sa lalaki sa likod ko. Ako ba ang tinatawag niyang polka dots?
"Polka dots?"
"Tsk. Polka dots ang panty mo." Walang mababasang ekspresiyon sa mukha niya. Aba
't gago rin ito ha! Narinig ko na nagtawanan ang mga kaklase ko. Namula ako bigl
a. Gusto ko siyang sapakin. Nakakapanggigil. Sasapakin ko sana kaso pinigilan ak
o nina Wanda.
"Hayaan mo na lang" - Wanda.
"Anong hayaan? Eh ang bastos ng mga gago dito. Sino ba sila?" -Ako
"Jake Villena, the floater. Kaya ka niyang palutangin gamit lang ang kanyang mat
a and hand gesture. Napapalutang din niya ang sarili niya gamit ang utak niya. T
apos yung kausap mo kanina ay si Fritz Walter. He can see through things kung ke
lan niya gusto. X-ray Vision ang tawag namin kasi wala kaming maitawag dun. Kaya
huwag kang magtaka kung bakit nasabi niya yun. Hindi lang naman yun ang kaya ni
yang gawin, nakikita rin niya ang labas ng walls ng rooms. Nakikita din niya ang
nilalaman ng libro kahit hindi niya buklatin. Meaning, madaya sa exam." -Wanda
Ang weird ng mga tao. May napansin ako na lalaking tumayo mula sa likod. Mukhang
natutulog siya kanina. Nagising yata dahil sa ingay. Mukhang masama ang gising
niya. Dumaan lang siya sa harap ko. Parang ang sama ng tingin sa akin tapos luma
bas na siya sa room.
"Sino naman yun?"
"Ahh.. yun ba? Siya ang pinakamalakas dito. Si Clauss Park, half korean. He's co

ntrolling the element of fire. He can burn you down into ashes. He's hot like hi
s special power." - Frances.
Nagdodrool na siya. Laway mo.
Napatango na lang ako. Bakit kaya ang sama ng tingin sa akin ng isang yun? Ang s
ama talaga ng first day of school ko pero ito na yata ang pinakamasaklap. Umupo
na kami nina Wanda sa mga bakanteng upuan. Humalumbaba lang ako. Ano kayang gaga
win ko dito?
Dumating na ang prof namin. Hindi na rin bumalik yung lalaking masamang makating
in.

JAKE's POV
Nagulat ako dahil may pumigil sa pagbagsak nung transferee. Sino naman kaya ang
tumulong sa kanya? Wala akong alam na pwedeng gumawa nun kundi ako lang. Hindi k
aya 'yon na ang kayang gawin ng transferee?
Well, maganda ang transferee kaso mukhang clumsy naman. Parang ngayon lang siya
nakakita ng mga taong may special powers. Saka bakit ngayon lang siya pumasok di
to? Dumating na yung prof namin. Yung anak ng may-ari ng school si Bryan Willia
ms.
Hindi namin siya binabati kapag pumapasok siya ng room. No need naman kasi. Tahi
mik lang kaming bumalik sa mga upuan namin.
"May transferee nga pala tayo, Come here in front Miss Buenafuerte. Please intro
duce yourself" -Bryan
Wala akong galang di ba? Bata pa kasi yan. 20 pa lang. 18 at 19 na mga nandito
eh. Napansin ko na nagdalawang isip si Xyra yata yun. Hindi niya alam kung pupun
ta ba siya sa unahan pero wala naman din siyang nagawa kundi sundin ito. Pumunta
siya sa unahan tapos nagsalita na.
"I'm Xyra Buenafuerte, 18 years old. half korean."
Yun lang ang sinabi niya mukhang wala na siyang ibang gustong sabihin eh.
"Where's your mark?"

"Nasa batok"
Tumango-tango lang si Bryan.
"Ang sabi ni dad, hindi mo pa daw alam ang special powers mo kaya ako daw muna a
ng magtuturo sa iyo. Hindi mo na kailangang bumalik sa elementary"
Mukha namang natuwa si Xyra tapos nagthank you siya kay Bryan with matching bows
pa. Bumalik na siya sa upuan niya.
Ano kaya ang kayang gawin ng babaeng ito? Nakucurious ako. Nagsimula ng magturo
si Bryan. Well, may subjects kami na katulad ng itinuturo sa college. English, F
ilipino, Advanced Mathematics, Calculus, Physics, Chemistry, PE, Management etc.
ang naiiba lang talaga may subject dito na tungkol sa pagdevelop ng special pow
ers namin. Kung paano namin makokontrol ng tama ito saka kung paano namin maitat
ago sa mga ordinaryong tao.
Nagpipretend lang na nakikinig ang mga kaklase ko. Ang boring kasi minsan ng sub
ject. Malamang may kanya kanya silang pinagkakaabalahan. Yung iba kasi ay gumaga
mit secretly ng powers nila kahit nasa loob ng klase. Mga pasaway kasi kami. Pat
i mga professors dito may special powers din kaya hindi namin sila dapat kaya-ka
yanin.

CLAUSS' POV
Narito
kod ko
namin.
ree na

lang ako sa isang malaking puno. Nakaupo sa sanga tapos nakasandal ang li
samantalang nakapatong ang kamay ko sa tuhod ko. Katabi lang ito ng room
Ang ingay kasi sa loob ng room. Mukhang pinagkakaguluhan nila ang transfe
hindi alam kung ano ang kaya niyang gawin.

Lumabas na ako sa room dahil ayaw ko ng maingay. Baka sunugin ko silang lahat. N
akikita ko mula dito na nagsisimula ng magturo si Bryan. Nakita ko naman yung ba
baeng transferee na mukhang attentive na nakikinig sa klase. Ano ngang pangalan
ng transferee? Hindi ko narinig. Ang narinig ko lang polka dots daw ang panty ni
ya sabi ni Fritz. Gago talaga ang lalaking yun. Hindi ko alam kung seryoso siya
sa sinabi o hindi. Gago talaga baka pati kaluluwa nung transferee sinilip din ni
ya.
Pumikit na lang ako para ituloy ang tulog ko. Naramdaman ko na lang na may tubig
na pumapalibot sa akin. Napatingin ako kay Selene. Nasa loob siya ng classroom
pero nakatingin siya sa akin at nakangiti. Ginagamit na naman niya ang magic niy

a kahit nasa loob ng klase. Nagsmirk na lang ako tapos pumikit na lang ako. Wala
akong panahong makipaglaro sa kanya. Inalis din naman niya ang mga tubig na nak
apalibot sa akin. Baka nagpapapansin lang.
May gusto siya sa akin pero wala naman akong nararamdaman para sa kanya. Hindi k
o na siguro problema kung ayaw pa niyang sumuko sakin.

XYRA's POV
Pagkatapos ng klase namin, ipinatawag ako ni Sir Bryan sa office niya. Kumatok m
una ako doon bago pumasok.
"Sir, bakit po?"
"You don't have to call me sir, Bryan na lang. Bata pa ako. Anyway pag-uusapan n
atin ang training mo"
Nagtaka ako. Anong training? Training ba yun para idevelop ang magic powers ko?
"Ano pong training?"
"Training para malaman mo ang power mo. Anyway, hindi ko alam kung magiging mada
li ito sa iyo pero kailangan mong gawin para hindi ka na pabalikin sa elementary
"
Ayaw kong bumalik dun. Ang laki ko na kaya.
"Ano pong gagawin ko?"
"Bukas ko na sasabihin. Isinama ko na sa iskedyul mo ang special training. Here"
Iniabot na niya ang schedule ko. Nagpasalamat na lang ako.
"How's your first day of school?"

"This is the worst day ever"

Ngumiti ako kay Bryan. Tumawa lang siya.
"Masasanay ka rin. Anyway, about your ID. Sana magawa mong makuha yun bukas."
Napatango na lang ako.
"Paano po kapag hindi ko nakuha?"
"There's always a second chance. Kaso yun na nga lang ang huli mong chance kung
sakali. Kapag hindi mo nakuha babalik ka talaga sa elementary"
Aw.. Ano ba yan? Mukhang seryoso talaga ah. Kailangan ko talaga ng ID. Bakit kas
i dito pa ako ipinasok ng ama ko? Nakakaasar. Sa ibang skul na lang, pwede? Nagp
aalam na ako kay Bryan at nagthank you. Tumango lang siya sa akin. Bahala na nga
kung ano ang mangyari sa akin dito.
Naglakad lakad akong mag-isa sa loob ng academy. Buti naman nakita ko ang exit n
g academy. Ang lawak pala ng lupain ng Wonderland. Andami ding mga studyante sa
labas. Ang weird ng mga nakikita ko. Yung isa nagtatransform ng itsura. Nagiging
hayop. Yung iba nagteteleport. Pinapraktis ba nila ang power nila? Naglakad lak
ad pa ako hanggang sa makarating ako sa isang malaking puno. Napatingala ako. Mu
khang may natutulog dun. Baka magambala ko kaya dahan dahan lang akong naglakad
.
Baka kasi may power pala siya na nakakarinig ng sounds mula sa malayo. Magalit p
a sa akin. Lalampasan ko na sana yung puno kaso napatalon ako sa gulat kasi may
biglang nagsalita sa likod ko.
"Saan ka pupunta?"
"Ay kambing na walang mata!" - ako
Lalaki siya base sa boses niya. Saan nga ba ako pupunta? Balak ko kasing pumunta
sa forest. Hehe. Humarap ako sa kanya. Napakunot ang noo ko. Siya yung Clauss,
di ba? Napatingala ako sa puno. Wala na yung natutulog dun. Siya ba yung naroon
kanina?
"Ahh pupunta sana ako sa forest"
Nakakaintimidate ang presence niya. Ang lakas ng dating eh. Gwapo kasi siya.
"Tsk. Bawal dun. Nababasa mo ba ang sign?" itinuro niya ang sign board na nasa b
ungad ng forest.

Ngayon ko lang napansin na may ganun pala dun. Ito ang nakalagay.

ENTER AND YOU'LL DIE

Waaahhh.. Katakot na sign board.

"Ahh.. Bakit ganun ang sign board?"
"Marami kasing masasamang elemento diyan. May mga nangangain diyan ng buhay kaya
kung gusto mo ng mamatay, pumasok ka lang diyan *smirk*"
Umakyat ulit siya sa puno. Tapos bumalik sa puwesto niya para matulog.
"Tsk. Salamat!"
Yun na lang nasabi ko tapos umalis na lang ako dun. Mukha namang hindi totoo ang
sinasabi niya. Ang OA naman kung may nangangain ng buhay dun. Pero sabagay, may
mga magic nga kami, di ba? Ibig sabihin maaaring totoo yung sinasabi niya.

CLAUSS' POV
Narinig ko ang pag-alis niya. Ang clumsy naman ng isang yun. Maganda sana pero t
anga lang. Hindi marunong magbasa ng signboard. Feeling niya namamasyal siya sa
isang amusement park.
Lumingon ako sa kanya. Mukhang hindi niya alam kung saan siya pupunta. Baka nali
ligaw na? May mga istudyante pa naman na mahilig mangtrip sa mga transferee na t
atanga-tangang katulad niya. Bahala nga siya.

Pakialam ko ba?
Pumikit na lang ako tapos may narinig ako na bigla umirit ng malakas. Napalingon
ako sa pinanggalingan noon. Nakita ko yung clumsy na transferee na nakaupo sa g
round na parang natae tapos nakatakip ang kamay niya sa ulo niya. Parang takot n
a takot.
Anong nangyari dun? Wala na akong nagawa kundi ang lapitan siya. Bumaba ako sa p
uno tapos pinuntahan siya.
Noong nakalapit na ako sa kanya, saka ko lang napansin na umiiyak pala siya. Ano
ng nangyari dito? She's so weak. I hate weak girls. Humahagulgol na nga eh. Baki
t ba kasi? Wala na akong nagawa kundi ang umupo na rin para tanungin siya. Ano
ba naman itong babaeng ito?
"Bakit?" -ako
Kinukusot kusot niya ang mata niya. Tapos umiiyak pa rin hindi niya ako pinapans
in. Nabatukan ko tuloy siya. Saka lang niya ako napansin dahil mukhang nasaktan
siya. Luhaan siyang napatingin sa akin.
"Ano ba problema mong babae ka?"
"M-may.. may dalawang malaking daga.. *sob* Hinabol ako *sob*"
Sumisinghot singhot pa siya na parang bata. Tangna naman oo! Daga lang, natakot
na agad siya. May narinig akong tumatawa sa di kalayuan. Yung kambal na kaklase
namin. Nagtatransfrom kasi sila sa kahit anong hayop na gusto nila. Eh daga? Hin
di naman yun hayop, peste yun. Naghagis ako ng fireball sa kinaroroonan nila. Tu
makbo lang sila habang tawa ng tawa.
"Tahan na diyan. Wala ng daga. Ang laki mo na takot ka pa dun. Tsk"
Inabutan ko siya ng panyo. Nagdadalawang isip pa ata na kunin pero kinuha na rin
naman niya at siningahan. Takte. Ang pinakamamahal kong panyo. Tsk.
"Alam mo ba ang daan pabalik sa dorm mo?"
Umiling lang siya. Adik naman ng babaeng ito. Tinatamad akong ihatid siya kaya n
aglabas ulit ako ng fire ball.
"O! Sayo na ang fireball na yan"
"Ano ba? Balak mo ba akong sunugin?"

Ibinato ko kasi sa kanya pero hindi ko naman pinatama sa kanya. Nasa harap nga l
ang niya.. Susunugin ko talaga siya kapag hindi siya tumahimik.
"Sundan mo lang yan. Ihahatid ka niyan sa dorm mo. Tsk. Dami mong satsat"
Tumingin lang siya sa akin. Ngumiti na siya tapos nagpasalamat. Hindi ko na lang
pinansin dahil naaasar ako sa itsura niya. Hindi ko alam kung bakit. Naglakad n
a lang ako palayo sa kanya.

XYRA's POV
Nakatingin lang ako sa fireball. Tsk. Mabait naman pala yung Clauss kaso mukha s
iyang masungit. Tumayo na ako tapos sinundan ko ang fireball. Astig nung firebal
l.. Lumilipad *O* Tuwang tuwa naman ako sa fireball niya.
Natakot kasi ako kanina dahil sa dalawang daga na humabol sa akin. Ang laking da
ga nun. Akala ko yun na ang tinutukoy niya na nangangain ng buhay. Tao lang pala
yun. Nakita ko na yung dalawang yun eh.. Kaklase namin. Patay sila sa akin. Tin
akot nila ako.
May narinig akong bulung-bulungan.
"Fire din ang power niya?" -girl 1
"Tanga! Fireball yan ni Clauss, my loves" -girl 2
"Oo nga nuh? Akala ko kanya. Pero bakit hinahatid siya?" -girl 1
"Ewan ko. Nakakainggit naman" -girl 2
Napabuntong-hininga na lamang ako. Nakarating na ako sa dorm ko tapos biglang na
glaho yung fireball. Nagtataka ang tingin sa akin ng mga nasa loob. Bakit kaya?
Pumasok na lang ako sa room namin. Andun na sina Wanda at Frances.
Ipinatong ko ang panyo ni Clauss sa study table ko.

"Saan ka galing?" - Frances

"Sa labas lang ng academy?"
"Ahh.." - Frances
Napansin ko na nakatingin siya sa panyo na ipinatong ko sa table.
"Bakit na sa'yo yang panyo ni Clauss?" -Frances
"Binigay niya sa akin eh"
Sasabihin ko ba ang dahilan. Bigla silang nag-iritan. Problema nila? Lumapit sil
a sa akin.
"B-bakit?"
"Bakit niya binigay sa'yo ang panyo niya? Ikwento mo naman! Ayiiiee" - Frances
Wala na akong nagawa kundi ikwento ang nangyari sa kanila.
"Waaaahhh.. Ang sweet naman ni Clauss!!" - Wanda
"Waahhhh.. Kyaaahh.. sana ako na lang ikaw! Ang swerte mo!! Kyaaaahhh" -Frances
Napailing na lang ako sa kanila. Lalabhan ko pa nga ang panyo na yan dahil sinin
gahan ko. haha! Anyway, dagdag pogi points sa akin si Clauss kahit mukha siyang
nakakatakot.
Naisip kong tanungin ang dalawang ito kung paano ang ginagawang exam para sa ID
kaya tinanong ko sila.
"Uhmm.. ganito kasi ang ginawa namin dati. Sabi lang kasi samin gamitin daw nami
n yung power namin kahit ano daw technique tapos may lalabas na daw na ID. Ganun
lang. Kung gaano kalakas at kapulido ang power na ginamit mo ganun din kaganda
ang ID mo. Parang ikaw nag magpoforge ng ID mo gamit ang power mo. Yung sa iyo k
asi parang yan ang magiging entrance exam mo" -Wanda
Napatango tango lang ako.
"Eh kunyari, pangit yung unang ID na nagawa mo? Pedeng palitan?"

"Oo, exam din kasi yan ng lahat ng students dito. Every month may exam diyan. Pa
rang yan ang nagpapakita kung gaano ka na talaga kasanay na kontrolin ang power
mo. Pwede mo pang mapaganda ang ID mo tapos yun ang magdedetermine kung anong le
vel ka na."
"May level?"
"Oo.. Parang sa game. May lalabas sa ID mo kung anong level na ang power mo."
Biglang sumingit si Frances sa usapan.
"So far, level 10 pa lang kami ni Wanda ^_^"
"Eh? Mataas na yun di ba?"
"Naku hindi, kasi ang pinakamataas na level ay kay Clauss sa ating magkakaklase.
Ang ganda ng ID niya. Saka marami ding humahabol na level sa kanya"
"Anong level na ba ni Clauss?"
"Hanggang level 30 lang kasi ang ID, beyond that sobrang galing na talaga. Level
24 na si Clauss! Tapos yung sunod sa kanya level 20. Genius nga daw si Clauss e
h. Gwapo pa!"
Crush na crush si Clauss ah.
"Anong itsura ng ID niya?"
"SSS! Shining, Shimmering, Splendid! Makintab na red ang ID niya. Pakiramdam ko
nga umaapoy na rin ang ID niya. Tapos nung hinawakan yun nung isang babae, napas
o siya. Si Clauss lang nakakahawak nun. May Fire ball na background yun na hawak
ng isang dragon. Astig!"
Ang cool naman nun!
"Eh sino ang level 20?"
"Ahh. Si Selene. Hinahabol kasi niya si Clauss. Patay na patay yun kay Clauss eh
! Peste! May dragon din ang kanya tapos napapalibutan ng water ang dragon na yun
. Green ang ID niya." - Frances
"Ang kocool ng ID nila! Gusto ko rin ng ganun ^_^"
"Mahirap yun. Anyway tatlo pa lang silang may dragon sa ID. Ang isa ay third yea

r din kaso nasa isang section. Earth dragon ang sa kanya. Golden Brown ang kulay
nu'n."
"May isa pang section?"
"Hindi mo ba alam?"
Napailing na lang ako tapos naghissed na lang si Frances.
"May isa pang section. Tapos iba din ang dorm nila. Nasa right wing ang ating ro
om tapos sa kanila naman ay Left wing. Tigdalawa lang ng section ang bawat year.
"
Ahh.. okay.. Naguguluhan na ako. Basta dalawa ang section kada year. Yun na lang
yun.
"Paano kapag hindi ako nakagawa ng ID bukas?"
"May isa pa namang chance eh. Kaya yan!"
Napatango na lang ako. Hays.. Bahala na nga bukas. Humiga na lang muna ako sa ka
ma ko. Iniisip ko kung paano palalabasin ang lintik na powers na sinasabi nila.

---------------------------------------------YAN!! Haha.. Ang gulo -_Chapter 2: FORGE YOUR OWN ID

************************************************************************
Nagulat ako sa mga nagcomment.. Kaya nainspire akong mag-update XD akala ko wala
ng magbabasa eh. Nakaisip tuloy ako ng instant plot. Salamat sa nagvote, nag-add
sa RL at nagcomment XD Sana magustuhan niyo..

-----------------------------------XYRA's POV
Narito ako sa examination room kung saan pino-forge ang ID. Sabi ni Bryan wala m

unang manonood sa akin dahil parang entrance exam lang naman itong gagawin ko. S
aka lang kasi may nanonood kapag monthly exam ng pagpo-forge ng ID kaya kaming d
alawa lang ang tao rito. Dito rin ginagawa ang monthly exam. Malaki ang room. Pa
rang auditorium na malapit ng maging colliseum sa luwag. May stage sa gitna. Muk
ha siyang battlefield. Nakakakaba siguro kapag maraming nanonood sa iyo. Buti na
lang walang nanonood ngayon.
"Before anything else, sasabihin ko muna sa iyo ang tungkol sa Academy na ito."
-Bryan
Tumango lang ako. Tahimik akong nakinig sa mga sinasabi niya dahil kinakabahan n
ga ako kung magagawa ko bang ilabas ang kapangyarihan ko ngayon o hindi. Hindi k
o alam kung paano magsisimula sa paggamit ng special powers. Paano ba nila napap
alabas iyon? Sabi nina Wanda, gamitin ko daw ang intellect ko and even emotions.
Hindi ko naman makuha kung paano ko gagawin yun.
"Siguro nagtataka ka kung bakit masyadong isolated ang Academy na ito. Malayo si
ya sa kabihasnan, di ba? Siguro naman napansin mo?"
"Yes. Bakit nga ba ang layo niya?"
"As you can see, hindi tayo normal na tao. We're different from them. Marami sa
kanila itinuturing tayong demons, witches and monsters. We're unusual creatures.
Kokonti lang tayong nagtataglay ng special powers at kung malalaman nila na nag
-eexist tayo sa mundong ito baka katakutan nila tayo or worst ay ubusin nila tay
o para mawala ang takot sa dibdib nila. Kaya itinayo ang academy na ito ay para
makontrol natin ang special powers natin at magkaroon ng normal na buhay."
Nakukuha ko ang punto niya. Nakinig lang ako sa sinasabi niya.
"Actually, hindi lang tao ang problema ng Academy na ito. May isang Academy na m
ahigpit na kalaban ang Wonderland which is the Dark Wizard Academy. They're anni
hilating humans at isa iyon sa purpose kung bakit itinayo ang Wonderland. We're
preventing that to happen. Hindi natin hahayaan na magawa nila ang masasama nila
ng binabalak."
Medyo naguluhan ako sa part na ito. Hindi ko siya magets. Bakit naman uubusin ng
mga nasa Dark Wizard ang mga tao? What's the reason? Napapakunot na ang noo ko
kaya napatawa na lang si Bryan tapos napailing.
"Kung naguguluhan ka kung anong Academy ang tinutukoy ko ngayon, malalaman mo ri
n yun sa takdang panahon. Saka lang naman namin sila kinakalaban kapag gumagawa
na sila ng hindi maganda. Natatanaw mo ba ang malaking bundok sa likod ng Academ
y? That mountain is 20 kilometers away from here. Nasa likod lang noon ang Dark
wizard Academy. Anyway, Alam mo na naman siguro ang rules dito sa loob ng Academ
y, di ba?"
Tumango na lang ako dahil yun ata yung sinabi sa akin nina Wanda. Pero iyong tun
gkol sa Dark Wizard Academy? Naguguluhan pa rin ako.

"Good. So, the first thing you must know is how to forge your own ID."
Ayan na. Kinabahan na ako. Tsk. Ano na ang gagawin ko?
"Saka kita bibigyan ng special training kapag nakuha mo ang ID mo ngayon. Pero k
ung hindi mo makukuha iyon, sa monthly exam na ulit ang second chance na ibibiga
y ko sa iyo. Actually, malapit na namang matapos ang buwan dahil June 20 na ngay
on kaya magkakaroon na ng exam sa June 30. Iiwan muna kita dito for 3 hours. Dis
cover your ability. Saka tayo magsisimula sa ID examination pagbalik ko."
"Teka, hindi mo man lang ba ako bibigyan ng tips?"
"Concentrate and Feel it. Kailangang maramdaman mo ang bagay na sa tingin mo ay
kakaiba sa iyo dahil yun ang ang magiging clue mo kung ano ba talaga ang special
power mo. Don't worry. Hindi naman kailangan na malakas agad ang mailabas mong
power. Okay lang kahit pang level 1 lang basta mapalabas mo ang ID mo. Use your
mind, body and emotions. This can help you."
Tumalikod na siya sa akin at lumabas na sa examination room. Naman! Wala ba siya
ng balak tulungan ako? Concentrate and feel it? Paano ko gagawin yun? Naiwan na
akong mag-isa sa room. Paano ko gagamitin ang mind ko kung hindi ko naman alam a
ng iisipin? Tsk. Huhulaan ko ba ang special power ko? Iisipin ko ba na kaya kong
lumipad? Na kaya kong maglabas ng apoy o tubig katulad nina Clauss at Selene? T
sk. Umupo ako sa stage. Indian sit. Sinubukan kong pumikit at pakiramdaman ang s
arili ko. Pinipilit ko talaga kaso wala naman akong nararamdaman na kakaiba. Nag
ulo ko lang ang buhok ko tapos sumigaw ako ng malakas.
Arrrgggghhh!!!
May narinig akong tumawa sa di kalayuan. May tao dito? Hala! Baka naman multo yu
n? Bakit hindi ko man lang naramdaman na may pumasok? Nanlalaki ang mata ko na t
umingin sa pinanggalingan ng tawa. Sana hindi multo. Nakahinga ako ng maluwag ng
mapagtanto na tao naman pala iyon. Lalaki siya. Napakunoot ang noo ko. Paano si
ya nakapasok dito? Lumapit siya sa akin. Hindi ko siya kilala. Ngayon ko lang si
ya nakita.
"Kailangan mo ng tulong?"
Hindi ko alam kung nang-aasar ba ang tono niya o talagang sincere siya. Nakangis
i kasi siya sa akin. Inisip ko na lang na sincere siya.
"Tutulungan mo ako?"
Tumango siya tapos umupo sa stage. Indian sit katulad ng upo ko na nakaharap sa
akin. Nakangisi pa rin siya. Yung tipo ng ngisi na walang gagawing maganda. Kina
bahan naman ako doon.

"Ano pala ang pangalan mo?" -Ako

Ngayon ko lang naisipan na itanong ang pangalan niya. Ang awkward kasing makipag
-usap sa isang stranger. Tapos hihingi pa ako ng tulong, hindi ko naman alam ang
pangalan.
"Troy Kazuoko, half japanese. Ice controller"
Napatango ako tapos inilahad ko ang kamay ko sa kanya para makipagshake hands.
"Xyra Buenafuerte"
Tinitigan lang niya ang kamay ko. Tsk. Don't tell me, he's cold as ice? Tsk. Hin
di niya kinuha ang kamay ko kaya ibinaba ko na lang. Napahiya ako doon.
"Paano mo ako matutulungan? Bibigyan mo ako ng tips?"
"Tips ba ang gusto mo? Alam mo ba na biglang lumalabas ang power kapag nasa bing
it ng kamatayan o nasa isang dangerous situation? Natitrigger kasi noon ang powe
rs natin kaya kahit hindi natin gusto lumalabas na lang bigla. You know why? Dah
il lumalabas ang will na maipagtanggol natin ang sarili natin at makasurvive. Lu
malabas din yun lalo na kapag galit ka. Gusto mo bang subukan? *grin*"
Hala! Don't tell me, balak niya akong patayin sa takot hanggang sa lumabas na an
g powers ko? Tsk, baka mamamatay na ako hindi ko pa rin napapalabas ang lintik n
a power na iyan. Sana naging normal na lang kasi ako para wala na akong problema
.
"Huwag mong sabihin na balak mo akong patayin sa takot?"
Tumawa lang siya ng malakas.
"Iyon lang ang pinakamadaling paraan. Dapat kasi may dahilan ka kung bakit mo gu
stong ilabas ang power mo. Hindi ka dapat napipilitan lang. Hindi mo dapat ginag
awa lang iyan dahil pinagagawa sa'yo at kailangan mong matutunan para lang matan
ggap ka sa academy na ito."
May punto siya doon. Ano nga ba ang dahilan kung bakit ko ito ginagawa? Dahil la
ng ba gusto ko lang malaman kung ano ba talaga ang kaya kong gawin? Hindi ko ala
m eh. Siguro dahil hindi na ako makakabalik sa dati kong school because they tho
ught I'm a demon? Haist. Hindi ko talaga alam.
"Paano kung wala namang dahilan?"
"Madali lang ang sagot diyan. Edi huwag ka ng pumasok dito."

Nagsimula na siyang tumayo at naglakad palayo. Tsk. Bakit nga ba ako narito? Tek
a, gusto kong malaman kung bakit narito ang lalaking ito sa academy kaya tinawag
ko siya. Tumigil naman siya at tumingin sa akin.
"Ikaw? Bakit ka narito at ginagamit ang power mo?"
Natigilan siya sa tanong ko pero sinagot rin niya ako.
"Dahil gusto kong maprotektahan ang mga taong mahal ko"
Natigilan ako.
sa auditorium.
. Hindi ko ata
lan kung bakit

Mabigat pala ang dahilan niya. Lumakad na siya palayo at lumabas

Naggood luck pa nga siya sa akin. Napabuntong hininga na lang ako
kayang palabasin ang powers ko dahil hindi ko naman alam ang dahi
ko gagawin ito. Mukhang mahihirapan ako.

Inalala ko ang nangyari dati noong binully ako sa dati kong school. Sa tingin ko
tama si Troy na lumalabas ang power kapag napapahamak na. Pinilit kong alalahan
in kung ano ba talaga ang nangyari at naramdaman ko nang panahong iyon. Ipinikit
ko ang mga mata ko.

TROY's POV
Kalalabas ko lang sa examination room. Hindi niya ako namalayang pumasok dahil m
ukhang malalim ang iniisip niya kanina. Hindi ko tinanggap ang kamay niya dahil
isang babae lang ang pwedeng humawak sa kamay ko at ang kababata kong si Felicit
y lang yun. Unlike me, she's a human. Wala siyang special power at siya ang gust
o kong protektahan.
--FLASHBACK-Pauwi ako sa dati naming bahay dahil may mga gamit akong kukunin. Nakahood ako p
ara walang makakilala sakin. Baka kasi mapagaya ako sa mga magulang ko. Dadaan s
ana ako sa likod ng bahay namin kaso may narinig akong ingay sa katabing bahay.
Bahay yun nina Felicity.
"Parang awa niyo na, huwag niyong kunin ang anak ko. Hindi namin siya ibibigay.
Umalis na kayo dito!"
Yan ang narinig ko. May lumagabog sa loob ng bahay nila. At dahil nag-aalala ako
kay Felicity papasok sana ako sa bahay nila kaso nakita ko siya sa labas ng bah
ay na nanginginig sa takot kaya nilapitan ko siya. Buhat sa kinatatayuan niya na
kikita niya kung paano tinotorture ang mga magulang niya. Hindi niya magawang um
iyak ng malakas dahil sa takot na baka makita siya ng mga ito. Nakita ko na may
tatak na Dark Wizards ang suot nila. Anong kailangan nila kay Felicity? Pinatay

ng mga ito ang mga magulang niya. Hindi ko matukoy kung ano ang kapangyarihan ng
lalaki dahil sinakal lang niya ang mga magulang ni Felicity at para silang natu
yo at halos buto't balat na lamang noong bitawan ang mga ito. Kahit ako natakot
sa nangyari. Naalerto kami dahil biglang may natabig na paso si Felicity. Hinila
ko si Felicity paalis sa lugar na iyon. Ginamit ko ang ice magic ko para makata
kas sa kanila.
Nagawa naman naming makatakas kaso takot na takot siyang tumingin sa akin. Nagal
it siya sa akin dahil gumagamit din ako ng magic katulad ng mga pumatay sa mga m
agulang niya. She thought na masama ako katulad nila. Tsk. Naiintindihan ko nama
n siya. Alam kong masakit mawalan ng mga mahal sa buhay. Alam kong namayani ang
galit sa dibdib niya kaya hindi niya ako matanggap. Ganoon din kasi ang nangyari
sa akin. My parents were killed by humans dahil nalaman nila na may kapangyarih
an si Dad and Mom. Hindi sila lumaban kaya napatay sila. Nasa Academy ako noon k
aya hindi ako nadamay. Hindi na ako bumalik sa lugar na iyon dahil sa nangyari.
Elementary lang ako noon. Dinala ko na lang si Felicity sa isang safe na lugar.
Sa mga kamag-anak niya. Malayo iyon sa bahay nila kaya sa tingin ko magiging saf
e siya doon. Well, binabantayan ko si Felicity mula sa malayo. Hindi ako nagpapa
kita sa kanya dahil alam kong magagalit siya.
--FLASHBACK ENDS-Anyway, galing nga pala ako sa kabilang section kaya hindi ko kaklase yung Xyra.
Pinapunta lang ako dito nina Akira dahil gusto nilang malaman kung sino ang bag
ong tranfer student at kung totoong hindi ito marunong gumamit ng power nito. Iy
on kasi ang pinag-uusapan sa buong Academy. Nakakapagtaka daw kasi na pinayagang
pumasok dito as Third year ang transfer student pero hindi naman marunong gumam
it ng power. Naglakad na ako papunta sa room namin.
Pagpasok ko tinanong agad ako ni Akira kung anong balita. Siya nga pala si Akira
Kouji, earth element controller, half japanese. May roaring dragon sa ID niya n
a nasa harap ng wall of soil. Level 21. Ako? Level 19 pa lang. Ang ID ko ay may
design na crystals of ice sa background nito.
"Nakita ko na. Xyra Buenafuerte nga ang pangalan. Mukhang lampa at hindi talaga
marunong gumamit ng power. Hindi nga rin niya alam kung ano ang kaya niyang gawi
n."
Napatango lang si Akira. Sinabi niya na gusto niyang makita yung babae kaya tina
wag niya si Lily. Tsk. Ang power ni Lily ang pinakaayaw ko sa lahat. Why? Becaus
e she's the mind projector. Kaya niyang iproject sa hologram kung ano ang nasa m
emory mo. Tsk. Meaning gagamitin niya sa akin iyon. That sucks. Wala akong magag
awa kundi ang sumang-ayon na lamang kahit ayaw ko ng ganoon. Nagsimula na si Lil
y. Naproject niya ang nangyari kanina simula sa pagpasok ko sa examination room
hanggang sa paglabas ko. Syempre ang makikita lang sa hologram ay si Xyra. Tsk.
Nanood lang ng tahimik ang mga kaklase ko pati si Akira. Napansin ko na mukhang
interesado si Akira sa babae. O baka naman guni-guni ko lang iyon?
Bigla siyang tumayo at lumabas ng room namin. Hindi man lang nagsabi kung saan s
iya pupunta. Tsk. Ano kayang iniisip niya? Napailing na lang ako.

WANDA's POV
Kinakabahan ako sa resulta ng exam ni Xyra. Narito kami sa room. Magagawa kaya n
iyang mapalabas ang power niya? Hindi kasi namin siya matulungan dahil ang hirap
niyang turuan. Hindi kasi niya makuha kung ano ang sinasabi namin sa kanya. Par
a siyang isang newborn. Haist. At napakahirap ipaintindi sa kanya lahat sa isang
iglap lang. Kapag kasi nasa elementary ka, hindi binibigla ang pagtuturo. Untiunti lang ang pagdedevelop ng power. Ipinaiintindi muna sa iyo kung ano lahat ng
kakaibang nararamdaman mo sa sarili mo. Hindi katulad ng kay Xyra na ipinalalab
as agad kahit hindi naman niya maintindihan kung anong ilalabas niya. Tumingin a
ko kay Frances at kinausap ito.
"Hoy, Frances! Hulaan mo na kaya?"
Tumawa lang ito.
"Nahulaan ko na."
Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.
"Ano? May pag-asa ba?"
Nagkibit-balikat lamang ito. Hindi ko tuloy alam ang iisipin. Kinukulit ko siya
pero ayaw naman niyang sabihin. Hintayin ko na lang daw na dumating si Xyra. Tsk
. Pinapakaba niya ako. Anyway, si Frances nga pala ay nakakapanghula lang kapag
gusto niya lang. Hindi ito automatic na nag-aappear sa utak niya. Nagbasa na lan
g ulit ako dahil mukhang hindi ko siya mapipilit.
Napansin ko na ang topic pala sa buong classroom na ito ay ang exam ni Xyra. Pin
agpupustahan pa nga nila yun eh. Tsk. Mga wala talagang magawa sa buhay nila. Na
pailing na lang ako.

XYRA's POV
Tahimik akong lumabas sa examination room. Hinang-hina ako. Tsk. Parang gusto ko
ng umiyak. Ano ba yan! Napakaweak ko naman. Nagtataka ba kayo kung anong nangyar
i sa examination?
--FLASHBACK-Malapit ng mag-3 hours kaso wala pa rin akong nararamdamang kakaiba. Nakapikit l

ang ako ngayon at pinipilit magconcentrate. Nanlamig ang katawan ko dahil biglan
g may umihip na malakas na hangin. Saan galing iyon? Nagmulat ako. Nakita ko si
Bryan na naglalakad na papalapit sa akin. Sa kanya ba galing iyon? Nakakunot lan
g ang noo niya sa akin.
"Handa ka na ba?" - Bryan
Tsk. Hindi pa ako handa! Wala pa nga akong clue eh. Waaah.. Mapapabalik ata ako
sa elementary. Umupo siya sa upuan na nasa unahan tapos napapailing.
"Mukhang alam ko na kung ano ang kaya mong gawin pero kailangan ko pang kumpirma
hin. Nakita ko na kanina pagpasok ko dito sa examination room" - Bryan
Hala! Nakita na niya? Bakit ako? Hindi ko man lang naramdaman? Ano kaya yun?
"Anong nakita mo?"
"Discover it for yourself. Kailangang ikaw ang makadiskubre nun. Kapag nagawa mo
ulit yun sa examination na ito, malalaman mo at makukumpirma ko naman ang nakit
a ko. Lalabas na rin ang ID mo. Magsimula na tayo?"
Tsk. Bakit ba kasi hindi na lang sabihin sa akin kung ano yung nakita niya? Tuma
ngo na lang ako sa kanya kahit hindi ako sigurado sa gagawin ko. Uulitin ko na l
ang ang pagkoconcentrate ko. Baka naman lumabas ulit yung nakita niya, di ba? Pu
mikit na lang ako at nagconcentrate ulit kaso mukhang hindi ko na magawa ngayon.
Shit! 30 minutes na ata ako sa ganitong posisyon pero wala pa rin talaga akong
maramadamang kakaiba.
Narinig kong nagsalita na si Bryan kaya nagmulat na ako.
"That's enough. You failed."
Nanlumo ako sa narinig ko.
"Hindi mo mapapalabas ang power mo kung ganyan ang gagawin mo. Hindi mo ba narar
amdaman na parang may tumatawag sa iyo? Dapat maramdaman mo na parte siya ng buo
mong pagkatao at hindi yung pinipilit lamang."
Naasar ako sa sinabi niya. Hindi naman kasi ako expert dito. Tumayo na siya.
"Your second chance will be on June 30. Marami ng manonood sa iyo that time. Don
't worry. Hindi kita pababayaan lalo na at kailangan ng Academy na ito ang power
mo. I'll send you a tutor."
"Sino?"

"Clauss Park"
Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.
"W-what?"
Hala! Nakakatakot naman ang magiging tutor ko. Baka tustahin ako nun at gawing r
oasted chicken. Watdapak! Papayag kaya yun?
"You heard it right. Si Clauss ang magtuturo sa iyo. You still have 10 days para
pag-aralan at idiscover ang power mo."
"Baka hindi pumayag si Clauss?"
"Don't worry. Ako ang bahala sa kanya."
Lumabas na ito sa room. Naiwan akong natitigilan. Hala! Anong gagawin ko? Si Cla
uss ang magiging tutor ko? Hindi ba pwedeng iba na lang? Shit! Nakakatakot. Nags
imula na akong maglakad palabas sa examination room.
--FLASHBACK ENDS-Haist ano ang gagawin ko? May napansin akong lalaki na nakahalukipkip at nakasan
dal lang sa pader. Lalampasan ko sana dahil hindi ko naman kilala pero kinausap
niya ako.
"How's your examination?"
Paano niya nalaman na may exam ako ngayon? Lumingon ako sa kanya ng nakakunot an
g noo. May kapangyarihan ba siya na mind reader? Natawa lang siya sa ekspresyon
ng mukha ko. Ngayon ko lang napansin na gwapo pala ito. At lalaking lalaki siyan
g tumawa. Hot. Hala! Nasabi ko yun? Tsk. Ano ba ang pumapasok sa utak ko ngayon?
"Don't get me wrong. Nabalitaan ko lang na may mag-eexam daw na transfer student
. Nacurious lang ako kaya ako pumunta dito. Anyway, I'm Akira Kouji, earth contr
oller. Half Japanese. 3rd year from the second section"
Inilahad niya ang kamay niya kaya tinanggap ko.
"Xyra Buenafuerte. Half Korean. 3rd year first section. My power is unknown. "
Natawa lang ito sa pagbibiro ko. Napansin ko na hindi pa rin niya binibitawan an
g kamay ko kaya ako na ang dahan-dahang nagtanggal noon. Napakamot naman siya sa
ulo niya. Bakit parang ang cute ata niya? Parang nahihiya kasi?

"Ahh. Hindi ako nakapasa sa exam. Sige. Pupunta na ako sa room ko"
Tumango lang ito. Tinalikuran ko na siya at naglakad na papunta sa room.

AKIRA's POV
Gusto ko sanang sabihin na ihahatid ko na siya sa room niya pero nahiya ako bigl
a kaya napatango na lang ako. Tinanaw ko na lang ang pag-alis niya. Napabuntong
hininga na lang ako at napailing. May narinig akong boses sa likod ko.
"Tsk. Interesado sa transfer student?"
Si Troy yun. Hindi ko alam na sinundan pala niya ako. Napailing na lang ako. Hin
di ko alam kung bakit bigla akong nagkainteres kay Xyra. Para kasing kakaiba siy
a. Parang siya yung tipo ng babae na kailangang protektahan. She's fragile. Napa
nsin ko nga kanina na parang iiyak na siya noong lumabas siya ng examination roo
m. She's weak. I don't know but I feel the urge that I need to protect her. Hind
i ko na lang pinansin si Troy at naglakad na pabalik sa room namin. Sumunod nama
n si Troy sa akin.
"Don't tell me na nalove-at-first sight ka kay Xyra."
Tumawa siya ng malakas. Inaasar niya talaga ako. Love-at-first sight ba ang tawa
g dun? Tsk. Hindi ko rin alam. Tsk.

XYRA's POV
Papasok na sana ako sa loob ng room pero bigla akong may nabangga. Hindi ko napa
nsin dahil ang lalim ng iniisip ko kanina. Sino ang nabangga ko? Si Clauss lang
naman at ang sama niyang makatingin sa akin ngayon. Palabas kasi siya ng room. A
lam na kaya niya? Mukhang hindi pa. Napailing na lang ito at saka naghissed.
"Tumingin ka nga sa dinadaanan mo."
Ang suplado talaga niya. Tsk. Gwapo sana. Haist. Napailing na lang ako. Wala ako
ng balak makipag-away sa kanya dahil hindi pa rin ako makaget-over sa exam kanin
a. Naglakad na siya palayo. Saan kaya siya pupunta? Bigla kong naalala ang panyo
niya kaya hinabol ko siya para iabot sa kanya yun. Napatigil naman siya sa pagl
alakad at tumingin sa akin.

"What do you want?"

"Ahh.. Ibabalik ko lang sana ang panyo mo. Ito oh"
Iniabot ko sa kanya ang panyo. Tinitigan lang niya yun. Mukhang hindi siya natut
uwa na ibinabalik ko iyon.
"Sa iyo na. Nasingahan mo na yan tapos ibabalik mo pa sa akin. Baka mahawa pa ak
o sa pagiging clumsy mo."
What? Grabe naman siya. Takte! Nakakaasar! Ang sarap niyang suntukin at bangasan
. Iniwan niya akong natitigilan sa hallway. May narinig pa nga akong bulung-bulu
ngan.
"Nireject siya ni Clauss?" -girl1
"Siguro nagtapat siya ng pag-ibig kay Clauss. Expected na naman na marereject si
ya." -girl2
"Hindi pa naiinlove si Clauss kaya expected na iyon" -girl3
Tsk. Ano ba naman ang mga taong ito. Anong tingin nila sa akin hahabol sa isang
lalaki? Tsk. Asar naman. Naglakad na lang ako papunta sa room namin.

FRANCES' POV
Nakita naming pumasok sa loob si Xyra. Natahimik kaming lahat. Alam kong lahat n
ag-aabang kung nakapasa ba siya o hindi pero alam ko na na hindi siya nakapasa.
Hindi ko alam kung bakit medyo blurred yung nakita ko kanina pero parang nakita
ko ang power niya na pumapalibot sa kanya. Hindi ko lang talaga matukoy kung ano
ang force na iyon. Alam kong nailabas niya iyon unconciously. Tsk. Mukhang kail
angan niya ng matinding practice para madiscover iyon.
Maraming nagtanong sa kanya kung nakapasa ba siya. Umiling lang siya at nagtuloy
tuloy sa upuang katabi namin. Marami ang nagdiwang dahil nanalo daw sila sa pus
tahan. Mga baliw talaga. Mukhang naasar si Xyra dahil pinagpupustahan siya ng mg
a kaklase naming walang magawa sa buhay. Napailing na lang siya saka umupo na sa
tabi namin.

"Ayos lang yan. May second chance pa naman." -Wanda

"tsk. Hindi naman yun ang iniisip ko. Ang magiging tutor ko ang problema ko." Xyra
Napakunot ang noo namin ni Wanda. Anong tutor?
"Tutor?"
Sabay kaming nagtanong ni Wanda.
"Si Clauss ang magiging tutor ko."
"Huwwwwaaattt??"
Parehas kaming napasigaw ni Wanda. Napatingin sa amin ang mga kaklase namin. Nag
peace sign kaming pareho sa kanila. Sorry, OA lang. Napansin namin na nakatakip
pala sa tainga niya si Xyra. Mukhang malakas nga ata ang pagkakasigaw namin. Nap
ailing na lang ito.
"Hindi ba pwedeng kayo na lang ang magturo sa akin?" - Xyra
Nagkatinginan kami ni Wanda tapos umiling kami. Level 10 lang kasi kami at hindi
naman magaling. Mas matutulungan siya ni Clauss. Napabuntong hininga na lamang
siya. Mukhang hindi niya alam ang gagawin niya ngayon. Nagulat kaming lahat dahi
l pumasok si Clauss at lumapit kay Xyra. Medyo kinabahan kami dahil mukhang wala
siya sa mood.

CLAUSS' POV
Ipinatawag ako ni Bryan sa office niya. Pagkalabas ko sa room nabangga ko pa si
Xyra. Tsk. Hindi tumitingin sa daan. Lumakad ako palayo kaso hinabol niya ako pa
ra iaabot ang panyo ko. Hindi ko iyon tinanggap dahil ayaw ko ng kunin pa ang ib
inigay ko na sa kanya. At ayaw kong kunin yun para hindi na ako magkaroon pa ng
kahit anong bagay na may koneksiyon sa kanya. Wala akong kaibigan sa Academy na
ito dahil ako lang din ang mahihirapan kung sakali. Nagtuloy-tuloy na ako sa pag
lalakad papunta sa office ni Bryan.
Kumatok ako bago tuluyang pumasok.
"Why?"

"Tsk. Yan agad ang bungad?"

Napapailing si Bryan sa akin. Wala na akong balak magpaligoy-ligoy pa kaya "why"
agad ang tinanong ko sa kanya.
"You need to be Xyra's tutor para madevelop ang power niya within 10 days. Start
ing tomorrow"
"What? You're kidding right?"
"I'm not. Alam na rin niya na ikaw ang magtuturo sa kanya."
"Paano kung ayaw ko?"
"Then, makikick-out ka sa academy na ito"
Napailing na lang ako. Hindi ako pwedeng makick-out dito. May mabigat akong dahi
lan kung bakit kailangan kong manatili dito. Tsk. Wala akong magagawa ngayon kun
di ang sumang-ayon kahit ayaw ko.
"Okay. Tuturuan ko siya"
"Good. I'm looking forward to it"
"Tsk"
Napailing na lang ako at nagdire-diretso na sa room ko.

XYRA's POV
Nagulat ako sa biglang paglapit ni Clauss. Ang sama ata ng aura niya ngayon. Bak
it kaya? Alam na siguro niya.
"Be ready tomorrow. I'll teach you but I want to make it clear that I don't baby
sit. Huwag kang lalampa lampa"
Namula ang mukha ko sa sinabi niya. Tsk. Napahiya naman ako sa sarili ko.

"Ano bang problema mo? Kung ayaw mo akong turuan edi huwag!"
Nagsmirk lang siya saka napailing.
"Kahit gustuhin ko mang gawin yan hindi pwede"
Lumabas na ulit siya ng room. Tsk. Ngayon ko lang napansin na ang tahimik pala n
g mga kaklase ko tapos nakatingin lang sa akin.
"Maghanda ka. Hindi magiging madali ang training mo. Baka sunugin ka nun pagkata
pos. haha!" - Jake
Napailing na lang ako. Tsk. Disaster ata ang mangyayari sa pagtuturo niya sa aki
n. Kasing init siguro ng hell ang mangyayaring training bukas. Tsk
----------------------------------yan na muna..
Chapter 3: The Arrogant Tutor

Hulaan niyo ang power ni Xyra kung gusto niyo dahil ilalabas ko na iyon sa next
chapter XD bwahaha..

************************************************************************
May update ako. Lol dito ako nakapag-update.. Gusto ko sana sa isang story ko pe
ro dito ako nagkaidea.. Baka matagalan ang sunod kong update after nito :) Anywa
y, enjoy reading..

------------------------------------------------------------Chapter 3: The Arrogant Tutor

XYRA's POV
Dinala ako ni Clauss sa isang special training room pagkatapos ng klase. Hindi s
iya umattend kanina pero hindi pwedeng hindi ako aattend kaya ngayong hapon niya
lang ako pwedeng maturuan. Wednesday ngayon. Natatakot ako kay Clauss dahil ala
m ko na masisigawan niya ako.
Tahimik lang siyang nakatingin sa akin. Kinakabahan talaga ako. Para kasing napa
kaseryoso niya. Saka hindi siya masyadong nakikihalubilo sa mga tao. Parang wala
siyang kaibigan. Umupo siya sa sahig tapos sumandal sa dingding. Ang cool lang
ng upo niya. Parang wala naman siyang balak turuan ako kaya nagtanong na ako sa

kanya.
"Anong gagawin ko?"
Nakakunot lang ang noo niya sa akin.
"Gawin mo ang dapat mong gawin"
Napakawalang kwentang tutor naman ng isang ito. Pumikit na siya pagkatapos. Masi
siraan ata ako ng ulo sa kanya. Umupo ako sa sahig na nakaindian sit at pumikit
na rin. Para tuloy akong nagyoyoga. Kailangang malaman ko muna ang power ko para
alam ko kung saan magsisimula kaso bigla siyang nagsalita.
"Do you believe that this power we possessed is a gift from god? May mga spirits
sa likod nito. Dapat maramdaman mo na tinatawag ka nila. Concentrate at subukan
mong makipagcommunicate sa kanila dahil hindi inborn ang magic power natin. We'
re the chosen ones kaya naacquire natin ang power na ito." - Clauss.
Napamulat ako at napatingin sa kanya. Binibigyan niya ako ng tips? Nakapikit lan
g siya.
"I'll give you a short history for now at subukan mong isipin at iabsorb lahat n
g sinasabi ko dahil mukhang hindi ito naikwento sa iyo ni Bryan."
Tahimik lang akong nakikinig. Nakapikit siya kaya malaya kong napagmamasdan ang
mukha niya. Ang cool niyang tingnan kaso bigla siyang nagmulat.
"Don't stare at me like that."
Ramdam pala niya yun. Namula naman ang mukha ko sa hiya. Baka isipin nito na int
eresado ako sa kanya.
"Matagal na itong kwentong ito. History na siya kaya makinig kang mabuti dahil w
ala na akong balak pang ulitin ito. Sasabihin ko kung bakit biglang nag-exist an
g mga power users na katulad natin."
Tumango-tango ako sa kanya. Wala kasi akong masabi..
"Dati, wala naman talagang power users. Ang nag-eexist lang talaga ay ang five g
ods at ang mga tao na sumasamba sa kanila. These five gods are the god of fire,
god of air, god of water, god of earth and the god of nothingness. Sila ang nagb
abalance sa lahat."
"god of nothingness?"

Ano naman yun? Meron bang god na ganun?

"It is the god who acquires the power of heaven, null or void. Siya ang may kaka
yahang magdisable sa kapangyarihan ng apat na elemento. Siya ang nagbibigay ng p
eace sa mga alitan kung may umuusbong man."
"Ahh.. Okay.. Tapos?"
Ayos din pala siyang magkwento eh.
"May mga dumating na evil people. They deceived these gods at gusto nilang makuh
a ang kapangyarihan ng mga ito. Masasabing nagtagumpay sila naacquire nila ang k
apangyarihan na gusto nila. Pero hindi nila nakuha lahat dahil matatalino ang go
ds na ito. Walang nakakuha ng power of heaven sa kanila dahil nawala lahat ng go
ds at kokonting elemental power lang ang napapunta sa kanila. Hinati ng mga gods
ang kapangyarihan na meron ang bawat elemento at ibinigay sa mga taong napili n
ila. Kaya may spirit sa bawat kapangyarihan na taglay natin. They believe na ang
mga taong napili nila ang susugpo sa kasamaan. This academy believes that each
power users acquire small portion of god's power pero limang tao lang talaga ang
nag-aacquire sa buong kapangyarihan nila."
"Sino naman ang mga evil people na ito?"
"The Dark Wizards. They're annihilating humans and power users na kagaya natin p
ara lalo silang lumakas. Hinahanap rin nila ang taong nagtataglay ng power of he
aven. Naniniwala kasi sila na isang tao lang ang maaaring magtaglay nun. At mata
talo sila ng taong ito kung hindi nila mapapatay o makukuha ang kapangyarihan ni
to."
Napatango-tango ako. Parang nakikinig lang ako ng fairy tale.
"May hinahanap din ang academy na ito. They're finding the four element power us
ers. Naniniwala sila na sa mga taong ito nagtatago ang mga gods. They believe na
natagpuan na nila ang tatlong element. Fire which is mine. Water for Selene and
Earth for Akira. May isa pa silang hinahanap. The Air element user. Pagkatapos
nilang mabuo ang apat na ito hahanapin naman nila ang Null power user kung saan
nagtatago ang god of nothingness para tuluyang matalo ang Dark Wizards. Hindi ko
na alam pa ang ibang binabalak ng Academy na ito kaya hanggang dito na lang ang
masasabi ko sa iyo."
Napatango-tango lang ako.
"Nakuha mo na ang sinasabi ko? You must know that spirit lying beneath your soul
. Kailangang magkaroon ka ng connection sa kanya para matulungan ka rin niya. Hi
ndi mo lang siguro napapansin pero tinatawag ka niya."
Tumayo na siya at akmang aalis na. Hala! Tapos na ang training?

"Saan ka pupunta?"
"Aalis na. Tapos na ang briefing ko ngayon. Ikaw na lang ang makakatulong sa sar
ili mo. Idiscover mo muna ang power mo at bukas na tayo magsisimula ng totoong t
raining. Kapag hindi mo pa nalaman ngayon ang kaya mong gawin, you're dead tomor
row dahil pipilitin kong palabasin yan. Tsk. By all means"
Hala! Balak niya siguro akong sunugin bukas. Nakakatakot naman siya. Lumabas na
ito sa room. Naiwan akong mag-isa. Napatingin ako sa relo ko. 6pm na pala. Kaila
ngan kong pumunta sa dining hall para kumain. Tumayo na rin ako. Mamaya na lang
ako babalik dito. Baka kasi mapatay ako bukas ni Clauss.

CLAUSS' POV
Hindi ko akalaing magkukwento ako ng ganoon. Pero may nakalimutan pa pala akong
sabihin sa kanya. Hindi ko nasabi na magkaiba ang mark ng Dark Wizard at ng mga
Chosen power users. Yun ang magdidistinguish kung evil user ba ang isang tao o h
indi. Anyway, lahat naman ng pumapasok dito ay pare-parehas ng mark kaya nakasis
iguro ang academy na hindi evil users ang pumapasok dito. Pero hayaan na nga, sa
ka ko na lang siguro sasabihin sa kanya. Dumiretso na ako sa dining hall. Nakita
ko si Selene. Lumapit siya sa akin.
"Tinuturuan mo daw si Xyra?"
"Yes. And that doesn't concern you"
"It concerns me, of course. Kapag nalaman nila na may tinutulungan ka dito we're
both dead."
Napailing na lang ako. Alam ko naman yun.
"Huwag kang mag-alala. Hindi naman siguro malakas ang power niya. She's weak."
Nagkibit-balikat na lang si Selene tapos umalis na rin. Napabuntong hininga na l
ang ako. Ano kaya ang kayang gawin ng Xyra na yun? Sana hindi malakas para hindi
na siya madamay sa gulo kung sakali man. Teka nga. Bakit ko ba iisipin ang kapa
kanan ng babaeng yun? Umupo na lang ako para kumain. Iisa lang ang dining hall p
ara sa mga estudyante dito. Malaki naman kasi ang dining hall.

AKIRA's POV
Nakita ko si Xyra na papasok sa dining hall. Gusto ko siyang lapitan kaso nakaka
hiya naman. Baka sabihin niya feeling close ako. Tinapik ni Troy ang balikat ko.
"Kung gusto mo siyang lapitan, lapitan mo na. Baka maunahan ka pa ng iba. Mukhan
g maraming nagkakacrush diyan eh. Ikaw rin baka maunahan ka."
Tumawa ng malakas si Troy. Napailing na lang ako. Wala na akong nagawa kundi ang
lumapit sa kanya. Mukhang natotorpe ako. Hindi niya namalayan na nasa tabi na n
iya ako dahil kumukuha siya ng pagkain.
"Kamusta ang training?"
Halata bang updated ako sa nangyayari kay Xyra? Alam ko na tinuturuan siya ni Cl
auss.
"Uy, Akira! Ikaw pala yan. Ayos lang naman. Hindi ko pa rin alam kung paano ko m
adidiscover ang power ko. Kumain ka na ba?"
"Hindi pa."
"Sabay ka na sa akin? Tara kain tayo. Mukhang wala na rin naman akong makakasaba
y. Tapos na rin naman sina Wanda."
Natuwa ako pero hindi ko ipinahalata. Baka sabihin niya ang babaw ng kaligayahan
ko. Tumango ako sa kanya kasi hindi ako makapagsalita. Kumuha na rin ako ng pag
kain ko. Umupo kami sa isang table. Nagkukwentuhan lang kami. Makulit pala siya.
Pagkatapos naming kumain, sabi niya babalik daw siya sa training room dahil kai
langan na daw niyang malaman kung ano ang power niya. Bawal na daw ipagpabukas.
Sabi ko sasamahan ko siya pero tumanggi naman siya. Baka daw nakakaabala sa akin
.
Hindi ko na lang siya pinilit. Tinanaw ko na lang siya palayo.

XYRA's POV

Bumalik ako sa training room. Nakakatakot palang mag-isa dito. Feeling ko may mu
lto. Dapat pala pumayag na akong magpasama kay Akira pero ayos na rin para makap
agconcentrate ako. Naupo na lang ulit ako, pumikit at sumandal ako sa dingding.
Sobrang tahimik kaya siguro naman magagawa ko ng malaman ang power ko. Hindi ko
alam kung ilang oras na ba akong nakapikit. Hindi ko rin alam kung paniginip lan

g ba ang nangyari sa akin dahil pakiramdam ko nahulog ako sa isang malalim na lu

gar. At nahulog ako sa isang lugar na mukhang paraiso. Tumayo ako. Nakikita ko n
a napapalibutan ako ng mga bulaklak. Ang lakas ng ihip ng hangin. Nasaan ako?
Hindi pa naman siguro ako patay, di ba? Wala naman siguro ako sa heaven? Nanlami
g ako dahil sa malamig na boses na narinig ko. Parang may tumatawag sa pangalan
ko.
"Xyra... Xyra.."
Pinilit kong pakinggan ang tinig na iyon.. Hinanap ko ang pinanggagalingan ng bo
ses kahit natatakot ako. May nakita akong kweba sa di kalayuan. Sa tingin ko, do
on nanggagaling ang boses na tumatawag sa akin. Nag-aalinlangan ako dahil hindi
ko alam kung ano ang nasa loob ng kwebang iyon. Baka mapahamak lang ako.
"Xyra.."
Naramdaman ko na lang na iginigiya ako ng hangin papunta sa kweba kaya wala na a
kong nagawa kundi ang pumunta at pumasok sa loob noon. Madilim sa loob. Nakakata
kot.

May nakita akong babaeng nakatalikod. Nakasuot siya ng puting damit. Hindi ko al
am pero nakakulong siya sa isang wall of air. Parang tornado na paikot ikot iyon
sa kanya. Humarap siya sa akin. Sobrang ganda ng babaeng iyon. Mukha siyang god
dess pero napansin ko na nakakadena ang paa niya. Ngumiti siya sa akin. Inilahad
niya ang kamay niya sa akin na parang gusto niyang abutin ko iyon. Lumapit ako
sa kanya. Ang ganda kasi ng pagkakangiti niya kaya hindi ko iniisip na baka masa
ma siya.
"Matagal na kitang hinihintay.. Xyra"
Natatakot akong abutin ang kamay niya dahil nasa loob iyon ng tornado. Sinabi ni
ya na huwag akong matakot kaya ipinasok ko ang kamay ko doon. Hindi ako nasaktan
.
Malapit ko ng maabot ang kamay niya kaso..
"Hoy! Gising!"
Napamulat ako ng mata. Panaginip lang pala yun. Napatingin ako sa gumising sa ak
in. Si Clauss yun. Gusto kong mapailing bigla.
"Bakit dito ka na natulog?"
"Bakit mo ba ako ginising? Nakakaasar ka naman! Seryosong natutulog yung tao eh!
Sayang malapit ko ng maabot ang kamay noong magandang dilag! Panira ka!"

"Tomboy ka ba?"
"Anong tomboy? Gusto mong makatikim ng suntok ng tomboy? At saka bakit ka ba nar
ito?"
Napasimangot si Clauss.
"Tanghali na po kasi at hinahanap ka na nina Wanda. Hindi ka daw umuwi sa dorm n
iyo. Nag-aalala na sila sa iyo. Tsk. Pumunta ka na nga doon."
Hindi ko alam kung matutuwa ako sa ginawa niya pero.. Shit! Hindi ko pa alam ang
power ko. Patay ako mamaya kay Clauss. Naiiyak na ako. Pumunta na lang ako sa d
orm namin para magpalit ng damit. Kinulit ako nina Wanda kung bakit hindi ako um
uwi kagabi. Sabi ko nakatulog ako sa training room. Nakahinga naman sila ng malu
wag tapos binatukan nila ako. Ang sakit nun. Half Day lang kami ngayon kaya matu
turuan ako ni Clauss after lunch.
Pero iniisip ko pa rin kung sino ang babaeng nakita ko sa kweba. Ano kayang mang
yayari kapag nahawakan ko ang kamay niya? Nakakaasar naman kasi si Clauss! Malap
it na talaga yun eh!
Pagkatapos kumain, nagpunta na kami ni Clauss sa loob ng training room.
"Ready ka na ba?"
Napailing ako. Naasar naman siya sa akin.
"Ano bang ginawa mo kagabi? Nakatulog ka na nga dito tapos wala pa ring nangyari
?"
"Wala akong ginawa. Nanaginip lang ako. Peace"
Bigla niya akong binato ng fireball niya. Natakot ako kaya tumakbo ako. Buti nam
an biglang naglaho iyon. Nakakatakot talaga si Clauss. Walang awa.
"Dadaanin ko sa dahas ang paglalabas ng power mo kaya naman humanda ka. Simulan
na natin? *grin*"
Nakakatakot siyang ngumisi. Devil grin kasi. Napalunok na lang ako. Sinimulan na
niyang maglabas ng apoy mula sa kamay niya. Waaahh!! Papatayin ba niya ako? Sin
imulan na niyang magpaulan ng apoy. This time hindi na fireball ang ginamit niya
. Naglabas kasi siya Arrow and bow na gawa sa apoy. Shit! Papanain niya ako. Tum
akbo lang ako sa loob ng training room. Patuloy lang siya sa pagpana sa akin. Na
papaiyak na ako dahil hindi ko na kayang tumakbo dahil pagod na pagod na ako. Na
patigil ako sa pagtakbo kaso pagharap ko, malapit na akong matamaan ng arrow ni
Clauss. Kinabahan na ako at ipinikit na lang ang mata ko.

CLAUSS' POV
Naaasar ako
gamitin ang
Nasa likod
pikit lang.
arang bula.

sa babaeng ito. Takbo lang siya ng takbo pero hindi niya naiisip na
power niya kahit para makasurvive lang. Nagulat ako ng tumigil siya.
lang niya ang arrow ko. Pagharap niya mukhang natakot siya pero napa
Matatamaan na siya kaya pinatigil ko ang arrow at naglaho na iyong p

Napailing na lang ako. Masusunog siya ng wala sa oras. Nagmulat siya at napaiyak
. Walang lugar ang awa sa puso ko pero hindi ko alam kung bakit naramdaman ko iy
on sa kanya.
Humakbang na lang ako paalis sa training room. Ayaw kong nakakakita ng babaeng u
miiyak dahil naaalala ko sa kanya ang kapatid kong babae na mas bata sa akin. Si
ya na lang ang pamilya ko kaya siya na lang ang dahilan kung bakit ako nabubuhay
at pumapasok dito sa Academy na ito. Bago ako umalis sa room. Tumingin muna ako
kay Xyra at nagsalita.
"If you think those tears are pitiful, then grow stronger para hindi ka na umiiy
ak ng ganyan. Bukas na lang ulit tayo magtraining. Gawin mo na lang ang magagawa
mo ngayon"
Tuluyan na akong lumabas sa training room. Hindi ko matatagalan ang itsura niya.
She's so weak.

XYRA's POV
"If you think those tears are pitiful, then grow stronger para hindi ka na umiiy
ak ng ganyan. Bukas na lang ulit tayo magtraining. Gawin mo na lang ang magagawa
mo ngayon"
Lumabas na siya Clauss. Damn! I'm so weak! I hate myself for being like this. Ta
ma siya. Kailangan kong maging malakas para hindi na ako umiiyak ng ganito. Pero
paano?
"Xyra.."
Nagulat ako sa boses na iyon. Iyon ang boses mula sa panaginip ko. Pakiramdam ko
nanlamig na naman ang buo kong katawan. Nagpalinga-linga ako pero wala akong ma
kitang kahit ano. Dahil sa takot ko lumabas na rin ako sa training room. Shit! I
'm such a coward. Nakasalubong ko si Selene.

"Mukhang mahirap ang training mo ah"

Sinabi ni Selene yan na parang nang-iinsulto. Pinunasan ko na lang ang mata ko a
t hindi siya pinansin. Nilampasan ko siya at dire-diretsong naglakad kaso biglan
g may tubig na sumakal sa akin. Shit. Iniharap ako ni Selene sa kanya gamit ang
water power niya.
"Sa susunod kapag kinakausap kita, huwag mo akong tatalikuran"
Shit. Humihigpit ang pagkakasakal ng tubig sa akin. Napasigaw na lang ako dahil
wala akong balak mamatay sa lugar na ito. Bigla na lang may malakas na force na
nagpatalsik kay Selene. Nagulat siya pati ako. Hindi ko matukoy kung ano ang for
ce na iyon dahil shock na shock ako at mabilis ang pangyayari. Nawala ang tubig
na sumasakal sa leeg ko. Nasaktan si Selene dahil sa isang basurahan siya tumama
. Napatingin ako sa paligid. Buti na lang walang tao. Nilapitan ko si Selene par
a tulungan pero tinabig niya ang kamay ko.
"You'll pay for this!" -Selene
Tumayo siya at inis na iniwan ako. Lumabas ba ang kapangyarihan ko? Shit! Bakit
hindi ko matukoy kung ano yun?

BRYAN's POV
Nakita ko ang ginawa ni Xyra. Hindi niya ako nakita dahil gamit ko ang power ko
para magtago. I'm the shadow controller. Kaya kong magtago sa shadows at kaya ko
ring kontrolin ang isang tao gamit ang shadow nito. Nakumpirma ko na ang hinala
ko. Kailangang malaman ito ng ama ko kaya pumunta na ako sa opisina niya.
Kung ganoon isang tao na lang ang kailangan naming hanapin para mapabagsak ang D
ark Wizards at matigil ang kasamaan nila. Hindi namin kilala kung sino ang hahan
apin namin kaya nahihirapan kami kung saan magsisimula. Pumasok ako sa opisina n
g ama ko at sinabi sa kanya ang mga nalaman ko. Mukhang natuwa siya kaya siya na
daw ang bahala sa sunod na hakbang na gagawin para mahanap ang isa pang power u
ser na kailangan ng Wonderland.

FRIDAY

XYRA's POV
Hanggang ngayon hindi ko pa rin alam ang power ko. Ang tanga tanga ko talaga. Du
mating na sa training room si Clauss. Mukhang bagong gising nga siya eh. Ang kyu
t niya. Ano ba itong ginagawa ko? Wala dapat akong panahon para purihin siya sa
sitwasyon ko ngayon dahil mamaya alam kong tutustahin na niya ako.
"Okay ka na ba?" - Clauss
Guni-guni ko lang ba na tinatanong niya kung okay na ako? Ano kayang nakain ng t
aong ito? Bumait bigla? Tumango na lang ako.
"Lumapit ka sa akin. Mukhang hindi madadaan sa dahas ang power mo. Tsk.. Bilisan
mo madali akong mainip!"
Kinabahan ako sa sinabi niya kaya nagmadali akong lumapit sa kanya. Noong malapi
t na akong makalapit sa kanya, I tripped with my foot kaya natakid ako papunta k
ay Clauss kaya parehas kaming bumagsak sa sahig. Nakatuon ang dalawang kamay ni
Clauss sa sahig. Napaupo ito. Samantalang ako ay natumba sa harapan nito at pare
has nanlalaki ang mata sa isa't isa at gulat na gulat. Nahalikan ko si Clauss sa
labi. Shit! Nagulat ako ng biglang umapoy ang katawan ni Clauss. Nagpanic ako k
aya biglang may malakas na force na nagpalipad kay Clauss palayo sa akin. Tumama
ang likod ni Clauss sa dingding. Hindi naman ito nawalan ng malay pero nasaktan
ito. Napasimangot si Clauss at napahawak sa bandang likod. Napailing ito saka t
umayo.
Ano ang force na nagpalipad kay Clauss? Bakit ngayon ko lang napansin ang force
na iyon? Ito ang force na nagpatalsik sa mga nambubully sa akin sa dating univer
sity na pinasukan ko at ito rin ang force na nagligtas sa akin sa pagkakahulog s
a loob ng room namin dahil sa kagagawan ni Jake. Ito rin ang dahilan ng panlalam
ig ko sa loob ng examination room. At ito rin ang nagpatalsik kay Selene sa basu
rahan. It's the wind. It's air. I'm an air element controller.
"So that's it? That's your power?" -Clauss
Natakot ako na baka masunog ako ni Clauss kanina kaya bigla na lang akong nagpan
ic. May paso ako ng konti sa magkabilang braso. Lumapit si Clauss sa akin tapos
iniabot niya ang kamay niya sa akin. Tinulungan niya akong makatayo tapos tining
nan niya ang braso ko na napaso. Napailing na lang ito.
"Come"
Saan niya ako dadalhin? Baka balak na niya akong patayin dahil sa ginawa ko sa k
anya? Hala!
Napatingin ako sa room na tinigilan namin. Section 2, Third year. May tinawag sa

loob si Clauss. Isang babae. Nakita naman ako ng babae kaya lumapit agad sa aki
n. Tiningnan niya ang paso ko. Tapos itinapat niya ang kamay niya sa paso ko tap
os ginamot ako. Healing pala ang power niya. Tinanong niya ang pangalan ko kaya
sinabi ko. Siya naman daw si Cyril. Nagpasalamat ako sa kanya. Hinanap ko si Cla
uss pero wala na siya. Saan naman kaya nagpunta yun? Tsk. Bumalik ako sa trainin
g room pero wala rin siya doon.
Umupo na lang ako sa loob at pumikit. Siguro, mas okay na muna na hindi ko siya
makita ngayon. Napahawak ako sa labi ko. Si Clauss ang first kiss ko. Pakiramdam
ko namula ang mukha ko. Pinilit kong burahin iyon sa isipan ko at itinuon ko an
g pag-iisip sa power ko. Meaning isa ako sa hinahanap ng Academy? The air elemen
t power user. Nahulog na lang ako sa malalim na pag-iisip.
"Xyra.."
Narito na naman ako sa malaparaisong lugar sa panaginip ko. This time, hindi na
ako natatakot kaya nagtuloy-tuloy na ako sa loob ng kweba. Nakita ko na naman an
g babae na nakakadena ang mga paa. Nakangiti siya sa akin tapos inilahad na nama
n niya ang kamay niya. Siya ba ang god of air? Tinanggap ko iyon. This time naab
ot ko na tapos biglang nawala ang tornado na pumapalibot sa kanya. Nasira na rin
ang kadena sa paa niya.
"Buti naman.. Dumating ka na.."
Hindi ko napansin na nasa labas na pala kami ng kweba at gumuho iyon. Nakalutang
kami. Hawak niya ang kamay ko. Tumingin ako sa paligid. Ang ganda talaga ng lug
ar na iyon. Mukhang paraiso. Banayad ang ihip ng hangin at namumukadkad ang mga
bulaklak.
"Parte ito ng puso mo. Matagal na akong nakakulong dito buti naman at napakingga
n mo na ang pagtawag ko sa iyo."
Napatingin ako sa kanya at ngumiti kahit hindi ko siya naiintidihan. Hinaplos la
ng niya ang mukha ko at hinipan ang mukha ko.
"Accept my power. Gamitin mo ito sa kabutihan. Tutulungan kita."
Iminulat ko ang mata ko. Ngayon ko lang naalala na hindi ko naitanong ang pangal
an niya. Siguro sa susunod na pagkikita na lang namin. Handa na akong gamitin an
g power ko. Kailangan ko na sigurong ayusin ang training ko bukas. Mukhang hindi
rin kasi ako tuturuan ni Clauss ngayon eh. Humihip ang banayad na hangin sa muk
ha ko. Napangiti na lang ako.
-------------------------------------Chapter 4: True Training Starts Today

Ano sa tingin niyo? Waha.. OA na ba ang kwento? Wala akong magagawa.. Fantasy ka

si XD Palawakin niyo na lang imagination niyo..

Hindi ko na alam kung kelan ako makakapag-update ulit.. May gagawin kasi ako nga
yon april.. Research/Thesis.. Haha! Sana maintindihan niyo :) Saka na lang ulit
pag may time :)

************************************************************************
Grabe.. hatching ako ng hatching habang ginagawa ko ito XD Thanks sa comments an
d votes sa previous chapters. Naappreciate ko kahit hindi ako makareply dahil hi
ndi ko alam kung anong sasabihin ko XD Sana okay lang sa inyo ang chapter na ito
kahit hindi okay sa akin XD Wala talaga kasi akong balak gumawa ng fantasy pero
bigla ko lang talagang natripan kasi may hinahanap akong fantasy story sa wattp
ad kaso hindi ko makita kaya kung may alam kayo na magandang fantasy story, sabi
hin niyo sa akin. Babasahin ko kapag may time. Thanks..

PAALALA:
Ang mga isinulat ko dito ay kathang isip lamang pero yung iba ay may scientific
basis din. Sa istoryang ito lamang pwedeng totohanin ang mga nakasulat dito XD
Enjoy reading :))

--------------------------------------------------------BRYAN's POV
Dahil nabuo na ang four elemental power user, ang kailangan na lamang naming mah
anap ay ang Heaven power user or Nullification power user. Napagdesisyunan namin
ng ama ko na ang apat na nagtataglay ng elemental powers ang maghahanap sa taon
g ito. Ibibigay namin sa kanila ang misyon kapag handa na si Xyra.
Alam namin na matagal ng hinahanap ng mga Dark Wizard ang taong nagtataglay nito
. Nagpapasalamat na lang kami dahil hanggang ngayon ay hindi pa nila ito nahahan
ap.
Sabado ngayon kaya walang pasok. Ang ibang mga estudyante ay nagsisiuwian na sa
kani-kanilang mga bahay at sa Linggo o Lunes na lamang babalik. Nasabi na rin sa
akin ni Clauss na alam na ni Xyra ang power niya. Natuwa ako sa balitang iyon.

Kailangan na lang siyang hasain para maging handa upang harapin ang Dark Wizards
.
Dahil naglalakad ako sa hallway, nakita ko si Xyra na tumatakbo. Mukhang nagmama
dali siya. Hindi ba siya uuwi sa kanila? Kinausap ko siya kaya napatigil siya sa
pagtakbo. Hinihingal siya.
"Saan ka pupunta? Hindi ka ba uuwi sa inyo?"
Umiling lang siya sa akin.
"Sa training room. Late na kasi ako sa training namin. Baka gawin akong roasted
chicken ni Clauss kaya nagmamadali ako. Pasensiya na Bryan dahil hindi kita maka
kausap ngayon."
Napailing na lang ako dahil nagsimula na siyang tumakbo papunta sa training room
. Mukhang hindi pa niya kayang kontrolin ang kapangyarihan niya dahil nararamdam
an ko ang malakas na ihip ng hangin. Napapansin kaya niya na kumakawala sa kanya
ang power niya? Mukhang matatagalan pa bago siya maging handa.
Lumabas muna ako ng Wonderland. Kailangang makakuha ako ng impormasyon tungkol s
a heaven power user. May inassign na rin ako na magmamanman sa mga Dark Wizards
kung sakaling mahanap nila ang taong iyon. Hindi dapat kami maunahan kung hindi
tapos na ang lahat sa amin. Hindi dapat magtagumpay ang mga Dark Wizards.

XYRA's POV
Tinanghali ako ng gising. Magna-9 oclock na. Sana wala pa sa training room si Cl
auss kung hindi patay ako sa kanya. Tinakbo ko na ang training room. The true tr
aining starts today kaya kailangan kong maging handa. Gusto ko ring maging malak
as katulad ng iba. Pagbukas ko ng pinto, naroon na si Clauss at mukhang inip na
inip. Naglalaro na nga siya ng apoy eh. Napalunok ako tapos nagulat nang bigla n
iya akong binato ng fireball. Buti na lang nailagan ko. Nakaupo lang siya sa sta
ge tapos nakasimangot.
"Tatayo ka na lang ba diyan? Tsk." - Clauss
"Sorry. Nalate ako."
Nagpeace sign ako sa kanya pero nakasimangot pa rin siya. Lumakad na ako papunta
sa stage.

"Kontrolin mo nga ang power mo. Hindi mo ba napapansin ang hangin na nanggagalin
g sa iyo? Don't let your power run loose. Hindi pwedeng ganyan kapag may kasama
kang ordinaryong tao."
"Sorry. Hindi ko kasi alam kung paano. Paano ko ba gagawin yun?"
"Makinig ka nga. Concentrate and slowly seal it. Saka mo lang dapat inilalabas y
an kapag kailangan. Yan muna ang kailangan mong matutunan"
Halatang naiirita siya sa akin. Ang sama ata ng gising niya o baka naman dahil n
alate ako kaya ganyan ang aura niya? Nakarating na ako sa stage. Tumayo na rin s
iya at lumapit sa akin. Napalunok na lang ako. Hindi ko alam kung bakit pero big
la akong kinabahan. Bakit ba parang gusto kong magpanic bigla? Hindi naman ako n
atatakot sa kanya ngayon ah? Lalong lumakas ang hangin na nanggagaling sa akin.
Napailing na lang siya.
"Calm down. Lalong magwawala ang power mo kung kakabahan ka ng ganyan. Tsk."
Paanong hindi ako kakabahan kung alam kong malapit lang siya sa akin? Ano ba kas
ing nangyayari sa sarili ko? Tuluyan na siyang nakalapit sa akin. Nakatingin lan
g siya sa akin at nakasimangot pa rin.
"Kung magwawala ng ganyan ang power mo, madali kang mauubusan ng lakas. Masasaya
ng lang yan ng hindi mo napapakinabangan. Try to seal it first. How? Pakalmahin
mo ang sarili mo at pilitin mong pigilin ang paglabas ng kapangyarihan mo. Saka
mo lang dapat iyan mapalabas kung gagamitin mo na."
Napatango naman ako sa sinabi niya. Sinunod ko siya. Kumalma ako at sinubukang p
igilan ang paglabas ng power ko. Hindi ko nga alam kung bakit kagabi pa ito luma
labas kahit hindi ko naman gusto. Nagrereklamo na nga sina Wanda. Sobrang lakas
daw ng instant electric fan.
Nararamdaman ko na unti-unting humihina ang malakas na hangin. Pinapakalma ko an
g sarili ko. Nagagawa ko na ba? Hindi na siya ganoon kalakas katulad kanina. Nag
ing banayad na siya. Nararamdaman kong umiikot ang hangin sa buo kong katawan. N
apatingin ako kay Clauss. Napansin kong naghissed siya.
"Kailangang makontrol mo ang power mo ng tuluyan. Hindi pwedeng ganyan kahit mah
ina pa yan."
Sinubukan kong gawin ulit ang pagsiseal sa power ko kaso biglang hinawakan ni Cl
auss ang pulsuhan ng kamay ko. Bigla ulit lumakas ang hangin. Takte. Bakit ba ak
o kinakabahan sa lalaking ito? Napailing lang siya tapos binitawan na ako. Buma
lik siya sa kinauupuan niya kanina.
"Kung hindi mo kayang kontrolin ang emosyon mo, mahihirapan kang kontrolin ang k
apangyarihan mo. Yan ang dahilan kung bakit nagwawala ang power mo."

Pumikit siya at mukhang natutulog na. Hindi ko na lang siya pinansin. Sinubukan
ko na lang ulit gawin ang ginagawa ko kanina. Unti-unti kong pinakalma ang saril
i ko. Nagtagumpay naman ako dahil unti-unti ng nawawala ang hangin. Tama siya na
hindi dapat ako nagpapadala sa emosyon ko. Masaya kasi ako kagabi kaya siguro n
agwawala ang kapangyarihan ko at kinakabahan naman ako kanina kaya siguro ganoon
ang response ng power ko.

CLAUSS' POV
Iminulat ko na ang mata ko. Wala na ang malakas na hangin na nagmumula kay Xyra.
Buti naman at nakontrol niya iyon kung hindi mauubusan siya ng lakas. Tumingin
siya sa akin na mukhang tuwang tuwa. Napailing na lang ako. Hindi ko alam kung
dapat ba akong maging masaya na siya ang air element power user o hindi. Alam ko
ng mapapahamak lang siya. Mabigat ang responsibilidad na nakaatang sa elemental
power users. Hindi ko alam kung kakayanin niya yun.
"Alam mo ba ang kayang gawin ng isang air element power user?" -ako
Nag-isip si Xyra tapos napailing. Umupo na rin siya sa tapat ko pero medyo malay
o sa akin. Mukhang kailangan ko pa talagang idiscuss sa kanya kung ano ang power
niya ah.
"Siguro, whirlwind, hurricane at tornado?" -Xyra
Hindi naman iyon ang tinutukoy ko. Ano ba naman ang babaeng ito? Utak manok.
"That's not what I meant. It's more than that"
"Eh, ano pala? Hmmm. floating or flying?"
Simpleton. Masyado namang mababaw mag-isip ang babaeng ito. Nakakaasar. Bakit ba
ako nagtitiyagang turuan siya?
"Air is the element of freedom. It represents the mind, intellect, the ability t
o reason and the power to know. You need to be flexible to control this. Kailang
ang matalino ang gagamit nito kaya hindi ko alam kung bakit ikaw ang nagpoposses
s nito."
Napansin ko na bigla siyang nagpout. At parang may ibinubulong pa kaso bigla siy
ang tumingin sa akin na parang nagsparkle ang mga mata.
"How about the fire element?" - Xyra

Kailangan pa ba niyang malaman yun?

XYRA's POV
Nakucurious ako kaya ko tinanong kung para saan ang fire element. Nakakaasar. Mu
kha ba akong bobo? O sige na, aaminin ko na, bobo nga ako *pout* Napansin ko na
parang ayaw niyang sabihin sa akin ang tungkol sa element niya pero nagsalita ri
n naman siya.
"Fire represents passion, energy, and the powers of fierce change and will."
"Weeehh?? Di nga?"
Tiningnan ko siya na parang hindi ako makapaniwala sa sinabi niya. Inaasar ko si
ya. Parang namula ata siya kaya natawa naman ako ng malakas. Kaso tumigil din ak
o sa pagtawa dahil baka paulanan ako ng fireball o kaya bumuga siya ng apoy.
"Tsk. Let's go back to the topic."
"Teka, sabihin mo muna sa akin kung ano naman ang sa water at earth. Please."
Napasimangot na naman siya.
"Water represents the Deep self, emotions, intuition, and the power to Dare. Ear
th represents the powers of stability, birth, death, and the power to keep Silen
t."
Ah.. okay.. Ganoon pala yun? Power to dare? Bagay kay Selene. Power to keep sile
nt? Naalala ko ata si Akira dito bigla. Ewan ko. Para kasing may gusto siyang sa
bihin sa akin pero mukhang hindi niya masabi.
"Bakit mo pala alam ang mga yan?"
"Itinuturo yan sa highschool ng Wonderland"
"Bakit hindi sa elementary?"

"Noong high school lang ako pumasok dito. Saka hindi pa yan naiintindihan sa ele
mentary. Ang dami mong tanong."
Nagpeace sign na lang ako sa kanya.
"May mga abilities na nag-emerge from the four elemental power na naacquire ng i
bang power users. Ang lightning ay galing sa charged air. Sound is also manifest
ed by air. Floating abilities, Teleportation using Air,Predicting and Controllin
g weather is also connected in air. Nakuha mo? Pero hindi mo kayang gawin yan la
hat. Hindi kaya ng katawan mo. Kung nagtataka ka naman kung saan pa nanggaling a
ng ibang powers like smoke, magma and ice. Nanggaling naman yun sa pinagsamang e
lemental powers. Smoke is from fire and air. Magma is from fire and earth. Ice i
s from air and water. Marami pang ability na galing sa pinagsama-samang elements
. Hindi ko na alam kung may iba pang power na nanggaling sa heaven power. Siguro
meron. Ang iba namang powers na hindi galing sa four elements ay hindi matukoy
kung saan nanggaling. They believe na Lost Magic ito or from Dark Magics."
Napatango na lang ako.
"So anong magagawa ko?"
"The fundamental techniques of the air element. Pwede kang gumawa ng kahit anong
bagay na gusto mo gamit ang hangin as long as it follows the principles related
to air. Like what you've said before, whirlwind, tornados, hurricane and the li
kes. Ang floating ability ay pwede mo ring maacquire. Pwede mong gamitin ang air
for defenses and ofenses. Bahala ka na kung anong gusto mong gawin. But first y
ou must link yourself to your elemental power para mas madali mong makontrol ito
at hindi ito kumawala sa'yo katulad kanina."
"Ano ang gagawin ko?"
"Air meditation. Imagine yourself in the air and watch the air as a type of liqu
id around you. You must understand how it flows. You must feel and link it throu
ghout your body. Kapag nagawa mong mapalutang ang sarili mo, ibig sabihin noon k
aya mo ng ilink ang sarili mo sa air power mo. Kapag hindi na kumakawala ang pow
er mo sa iyo, ibig sabihin nakokontrol mo na siya ng tuluyan."
Tumayo na si Clauss. Inilagay niya ang kamay niya sa magkabilang bulsa. Akmang a
alis na.
"Mukhang matatagalan pa bago mo ito magawa. Bahala ka na dito. Babalikan na lang
kita mamayang hapon."
"Hindi ka ba uuwi sa inyo?"
"Wala na akong uuwian."

Lumabas na siya sa room. Wala na ba siyang magulang o kamag-anak? Nalungkot nama

n ako para sa kanya. Siguro kailangan kong galingan para hindi naman masayang an
g effort niya para sa akin.

SELENE's POV
Nakita ko na lumabas sa room si Clauss. Tapos na ba ang training nila?
"Hey, Clauss. Hindi ka ba uuwi?"
Napatingin siya sa akin. Nakakunot ang noo.
"Tsk. Saan naman ako uuwi?"
"Edi "doon"."
"Tsk. Hindi na. Hindi ko naman makikita ang kapatid ko doon. I don't want to be
careless. Mahirap na. Kung gusto mo, ikaw na lang."
Napasandal na lang ako sa pader at napahalukipkip.
"Hindi na lang din siguro ako uuwi. Like what you've said, I don't want to be ca
reless, too."
Hindi na lang niya ako pinansin at nagtuloy-tuloy na siya palabas ng academy. Ka
musta na kaya ang training ng Xyra na iyon? Balita ko air element ang power niya
. Hindi bagay sa kanya. Akala ko matatagalan pa bago mahanap ang air element pow
er user. Ibig sabihin, isa na lang tao ang hinahanap ng academy. Mukhang nalalap
it na ang laban sa pagitan ng Dark Wizards at Wonderland ah. Bumalik na lang ako
sa dorm para magpahinga. Kamusta na kaya sina Mom and Dad? Matagal ko na silang
hindi nakikita. Miss ko na sila. Ayos lang kaya sila?

XYRA's POV
Linggo na ngayon pero hindi ko pa rin nalilink ang sarili ko sa air element. Hin
di ko akalaing mahirap pala yun. Nagagawa kong lumutang kahapon pero hindi stabl

e. Ilang segundo lang ang itinatagal ko sa ere tapos nahuhulog na ako. Mababalia
n ata ako sa ginagawa ko. Ang sakit na nga ng balakang ko. Si Clauss naman, nagp
apractice na rin dahil naiinip daw siya. Slow learner daw kasi ako. Siya na ang
genius. Hindi siya nagpapractice dito kasama ko. Hindi ko alam kung saan. 5 days
na lang. I mean, 4 days na lang pala akong makakapagpractice dahil sa friday na
ang examination. Malapit na kaya kinakabahan na ako.
Sinubukan ko ulit palutangin ang sarili ko. Pumikit ako. Naramdaman ko ang hangi
n na pumapalibot sa akin. Naramdaman ko na unti-unti akong lumulutang. Nakita ko
ang air goddess. Sa kanya ko natutunan na para mailink ko ang air sa katawan ko
, ang pinakabasic na dapat kong gawin ay ang ilink muna ang air sa dalawa kong p
alm. Kahapon nagawa ko na ito, naramdaman ko na nagsicirculate ang air sa palm k
o. Pagkatapos noon, naramdaman ko na nagmemerge ang air sa buo kong katawan. It
feels strange but it made me feel lighter. Sinabi ng air goddess na kailangan ng
matinding concentration para manatiling nakalutang sa ere. Sinusuportahan kasi
ako ng hangin. Kapag nasanay na daw ako magiging madali na sa akin ang paglutang
at paglipad kung sakali man.
Iminulat ko ang mata ko. Pakiramdam ko kasi ang tagal ko ng lumulutang sa ere. H
indi katulad kahapon na isang minuto lang ang pinakamatagal. Sinubukan kong magm
ove sa ibang part ng training room. Hindi masyadong mataas ang nilulutangan ko d
ahil takot akong mahulog. Ang saya! Nagagawa ko ng kontrolin ang hangin kaso big
lang bumukas ang pinto kaya bigla akong bumagsak sa sahig. Nagulat kasi ako. But
i hindi mataas ang pagkakalutang ko. Pero ang sakit pa rin ng pagkakabagsak ko.
Nakita ko na si Clauss ang pumasok. Napailing lang si Clauss. Seryoso lang siya
ng nakatingin sa akin.
"Nagawa mo na?"
Tumango na ako sa kanya.
"Good. Hanggang diyan na lang ang maituturo ko sa iyo."
"Ha? Bakit? May four days pa, di ba? Saka floating pa lang ang nagagawa ko."
"Tsk. Dahil nagagawa mo na, kahit papaano kaya mo ng kontrolin ang power mo, ika
w na ang bahalang bumuo ng sarili mong techniques. Hindi kita matutulungan dahil
magkaiba naman tayo ng element. Help yourself."
"Kaya ko bang makaabot sa mataas na level gamit ang floating?"
"No. Level 3 lang yan. If you want a higher level dapat
niques or kahit isang technique lang basta malakas like
15 siguro yun. But I recommend na magsimula ka muna sa
yanin ng katawan mo ang isang hurricane. Baka mapahamak
beginner *smirk*. Don't dream high."
Parang minamaliit niya ako ah.

marami kang alam na tech

maybe a hurricane. Level
airball dahil hindi kaka
ka lamang. You're just a

"Don't dream high? Tsk. I'll show you that I can reach level 10 to prove that no
dreams are higher than a determined person."
"You have the guts to say that, huh? Tsk. Hindi mo kakayanin. Konti na lang ang
oras mo para magpractice. Just do an airball. Maybe you could store a high air p
ressure inside a ball-sized air to create an impact to your oppenent, if you eve
r encountered one. Level 6 siguro yun. Start with the basics and don't abuse you
r body too much just because you want a higher level. Your life might be at risk
if you don't listen to me."
"Tsk. Whatever. But if ever I've made it to level 10, can you consider me as you
r friend?"
Parang nagulat siya sa sinabi ko. Nagshrug lang siya tapos nagsmirk.
"That's too much for you to asked. If you don't made it to level 10 then you mus
t leave this Academy, immediately. But if you made it for atleast level 10, then
I'll consider you as a friend. Deal?"
"Deal."
I didn't show him how afraid I were to agree with what he had said. Mukhang mapa
palayas ako sa Academy na ito ng wala sa oras. Bakit yun ang nasabi ko sa kaniya
? Well, hindi kasi siya iyong type ng tao na palakaibigan. I could see that he d
on't trust anyone. Hindi ko alam kung bakit but there's something wrong with his
eyes. I could see anger and sadness. He seemed so far. By being his friend, I w
anted to show him how beautiful the world is and I wanted to take away all the r
easons for him to be angry and lonely. I wanted him to smile and laugh with all
his heart.
Iniwan na niya akong mag-isa sa loob ng training room. I think kailangan ko ng s
imulan ang training ko. I have 4 days left.
Please help and guide me, air goddess. I can't do this all alone.

DARK WIZARD ACADEMY

SOMEONE's POV
Naramdaman ko na may lumapit sa akin. Mukhang may ihahatid na balita. Lumingon a
ko sa kanya.
"Napag-alaman namin na nasa kamay na ng Wonderland ang air element power user. A

no ang gagawin natin?"

Napailing na lang ako. Kung ganoon nabuo na pala ang apat na elemental power use
r. This is interesting. Kung ganoon talagang balak nilang gamitin ang apat na iy
on laban sa Dark Wizards. Too bad for them dahil malapit na naming matunton ang
heaven power user. Nakakuha kami ng impormasyon tungkol sa kanya.
"No need to worry. They're not a threat at all. Anyway, I heard something about
someone who could steal special power abilities? Totoo ba ito?"
Umiling ang kausap ko.
"Hindi totoo. Actually, sa tingin ko ay gawa-gawa lamang ito ng maraming power u
sers. They're actually imagining na maaaring may nagtataglay ng ganitong ability
pero hindi pa ito napapatunayan ng kahit na sino."
Hmmm.. Magiging masaya sana kung may nagtataglay ng ganitong ability dahil tiyak
na mapapakinabangan ko siya. Anyway, patuloy pa rin naman kami sa pagreresearch
kung paano makukuha ng tuluyan ang mga kapangyarihan ng mga power users. I want
to extract the God's powers out of that four elemental power user. Mas madali s
ana kung may power user with stealing power ability na nag-eexist sa mundong ito
. Anyway, kailangan naming mahanap ang heaven power user dahil siya ang sagabal
upang magtagumpay kami.
"Anyway, sa tingin ko kailangan nating pumunta sa North Mountain dahil may nakap
agsabi na nanggaling daw doon ang heaven power user. Makakaalis ka na. Anyway, p
apuntahin mo ang mga alaga natin dito para makakuha pa ako ng impormasyon sa kil
os ng Wonderland at sa air element power user. May ibibigay din akong misyon sa
kanila. *evil grin*"
Tumingin ako sa bundok na nasa pagitan ng Dark Wizard Academy at Woderland Magic
al Academy. Mukhang nalalapit na ang araw ng pagtutuos.

WONDERLAND MAGICAL ACADEMY

XYRA's POV
Wednesday. Natutunan ko na ang paggawa ng airball noong Monday. Hindi naman ako
nahirapan sa paggawa noon but that's not enough to reach level 10. I tried somet
hing new yesterday na mas malakas doon pero ang hirap kontrolin. Everytime na ir
erelease ito ng kamay ko, hindi ko ito makontrol. Bumabangga ito kung saan saan.
Buti na lang hindi ako masyadong nagtamo ng sugat sa katawan ko dahil naiilagan
ko ito. Every night ako nagpapractice dahil may pasok sa umaga.
I tried that technique again this time. Nasaktan ako dahil pakiramdam ko mabubut

as nito ang kamay ko. Bigla ko na lang itong nairelease. Matatalim ang gust of a
ir na inirirelease nito. Nararamdaman ko na nagkaroon ng maliit na hiwa ang pisn
gi ko. The air I released went rampaging around the room. Hindi ko na ito nagawa
ng iwasan dahil sa sobrang bilis nito. I can feel na nagkakaroon na rin ng malil
iit na hiwa sa iba't ibang parte ng katawan ko. The air gust released by this te
chnique is like a knife that could tear you apart. Hindi ko ito magawang makontr
ol kahit anong gawin ko. May body is full of blood now dahil sa mga hiwang natam
o ko. I'm screaming everytime this technique hits me. Napuruhan ang legs ko at a
ng tiyan ko. Hindi basta bastang sugat yun dahil malalim ang pagkakahiwa noon. B
igla na lang nawala ang nagwawalang air technique pero naramdaman ko na unti-unt
i na rin akong nawawalan ng malay. Naramdaman ko na bumagsak ang katawan ko sa s
ahig. I can't die right now. Pinilit ko pang gumapang pero tuluyan na akong nawa
lan ng malay.

CLAUSS' POV
Hanga ako sa determinasyon ni Xyra. Mukhang hindi niya alam kung kailan dapat su
muko. I knew she could never reach level 10 in a short period of time. Kaya hin
di ko maintindihan kung bakit siya pumayag sa deal namin. I'm not even deserving
to be her friend. I can never trust anyone and they can never trust me.
I heard screams and loud noise inside the training room. Napadaan ako doon dahil
hindi ako makatulog. Lumapit ako sa pinto pero wala na akong marinig na kahit a
no. Dahan-dahan kong binuksan ang pinto para silipin kung ano bang nangyayari sa
loob.
I saw Xyra lying on the floor, full of blood. Shit! What happened to her? Tumakb
o na ako papunta sa kanya. Shit! Mukhang unti-unti ng bumabagal ang tibok ng pus
o niya. I need to do something! Naalala ko si Cyril. Wala na akong panahon para
dalhin siya sa clinic dahil hindi siya mapapagaling agad doon. Binuhat ko siya p
apunta sa dorm nina Cyril. Hindi ko alam kung bakit kinakabahan ako. I hate this
feeling. Nakita ako ni Akira kaya nagmamadali siyang lumapit sa akin.
"What happened to her?"
"Here. Take her to Cyril. Hindi ko alam ang nangyari sa kanya"
Ibinigay ko si Xyra kay Akira. Tsk. Hindi ko gusto ang nararamdaman ko kaya ibin
igay ko si Xyra kay Akira. Dinala na siya ni Akira sa dorm nina Cyril. That girl
! I said not to abuse her body. Hindi siya marunong makinig. Bumalik na ako sa d
orm ko at humiga sa kama. Nakatingin lang ako sa kisame. Ayos na kaya siya?
Please be safe..

AKIRA's POV
Hindi ko maintindihan kung bakit kailangan pang ibigay sa akin ni Clauss si Xyra
. Pwede namang siya na ang magdala, di ba? Hindi ko na lang siya kinuwestiyon da
hil nag-aalala ako sa kalagayan ni Xyra. Dinala ko na lang si Xyra sa dorm ni Cy
ril. She's full of blood. Ano bang training ang ginawa niya? Kumatok ako sa dorm
nila Cyril. Halos sirain ko na nga ang pinto. Pagbukas ng pinto, akmang sisigaw
an ako ng babaeng nagbukas noon pero napatigil siya ng makita ang buhat buhat ko
.
"Where's Cyril?"
"Wait lang. Gigisingin ko. Pumasok ka muna."
Nagtatakbo ang babae papunta sa room ni Cyril. Pumasok na ako. Lumabas naman si
Cyril sa room niya. Sinabi niya na ipasok ko na muna si Xyra sa kwarto niya. Dah
an-dahan ko siyang inihiga sa kama ni Cyril.
"Anong nangyari sa kanya?" -Cyril
"Hindi ko alam."
Sinimulan nang gamutin ni Cyril si Xyra. Napapailing ito.
"Ang ibang sugat niya ay hindi malalim kaya hindi magiging problema. But with th
is big cut in her legs and stomach, I can't guarantee that it will heal fast but
I will do my best. Masyadong madaming nawalang dugo sa kanya. Bumalik ka na sa
dorm mo. Bawal ang lalaki dito"
Tumango na lang ako. Bago ako umalis, sinulyapan ko muna ang mukha ni Xyra. May
tiwala ako sa kakayahan ni Cyril pero nag-aalala pa rin ako sa kanya. Sana gumal
ing na siya. Bumalik na ako sa dorm at pinilit matulog.

WANDA's POV
THURSDAY

Hindi umuwi kagabi si Xyra. I'm wondering where she is. Dumaan kami sa training
room pero wala siya. All we can see are blood stains on the floor and some on th
e wall. What happened here? Kinabahan ako sa nakita ko. May nangyari bang masama
sa kanya?
"Don't worry. I think she's alright." - Frances
Tiningnan ko lang si Frances at nagpatuloy na kami sa paglalakad. Dumiretso na k
ami sa room namin. Bukas na ang examination. Nagawa kaya ni Xyra ang technique n
a pinag-aaralan niya? Sana nagawa niya para hindi siya mapilitang umalis sa Wond
erland. Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa isip niya at nakipagdeal siya kay
Clauss ng ganoon.
Hindi kaya ng isang beginner na umabot agad sa level 10 lalo na at ngayon lamang
siya pumasok dito.
"Sa tingin mo magagawa kaya niyang mareach ang level 10 bukas?"
Hindi umiimik si Frances. Seryoso lang siya. She just shrugged her shoulder as h
er answer. Napabuntong-hininga na lang ako.
Hindi nagpakita si Xyra sa buong klase sa maghapon. Nakakapagtaka naman. Nag-aal
ala na ako sa kanya. Hindi naman siguro masamang magpakita kahit isang segundo m
an lang, di ba?

-----------------------------------------------------Bitin? XD Saka na ulit.. Hmmm.. I think I'll just take a break. Aayusin muna ang
Research/Thesis XD waha.. Sa katapusan ng april ang submit noon XD Kailangang a
yusin para hindi maging octoberian XD 4th year pa lang ako. 5 years ang course k
o kaya ayaw ko ng dagdagan pa ng isang sem XD Bear with me.
Promise, Simula sa MAY mag-aupdate na ako ng bongga XD OJT naman sa first sem ka
ya okay lang kahit gumawa ako ng story XD
Thanks everyone.

Chapter 5: Examination Day

Paano makakapasa si xyra kung hindi niya kayang makontrol ang technique na ginag
awa niya? XD
Makakapasa ba siya o Hindi? (Parehas kasi akong may naisip diyan.. Iniisip ko pa
kung anong pipiliin ko XD Ibang klaseng mag-isip si Ms. Author. Pangkontrabida

*evil laugh* Ako talaga ang totoong antagonist sa story na ito XD)

************************************************************************
Hindi ko alam kung bakit hindi ako makatulog tuwing gabi. Iniisip niyo ako, ano?
haha joke. May insomnia na ba ako? grrr. Nakagawa tuloy ako ng update habang na
gpapaantok. Ayts. Pagpasensiyahan niyo na ang update na dulot ng insomnia XD Hin
di lang talaga ako makatulog kahit gusto kong matulog :( Kailangan lang ng pampa
lipas oras. Ganito siguro ang nangyayari kapag nasanay sa mga overnights dahil s
a past projects XD

--------------------------------------------FRIDAY, EXAMINATION DAY

WANDA's POV
Ginigising ko si Xyra na tulog na tulog sa kama niya. Nagtataka ba kayo kung bak
it siya napunta dito? Binuhat siya ni Clauss papunta dito sa dorm kagabi. Hindi
ko alam kung bakit pero mukhang pagod na pagod siya. Ano kayang ginawa niya kaga
bi? Nagtraining ba siya ulit? Nag-aalala na nga ako sa kanya kasi akala ko hindi
na naman siya uuwi katulad noong miyerkules.
Tinatapik ko na ngayon ang mukha niya. Mukhang ayaw pa rin niyang gumising. Tina
big lang niya ang kamay ko tapos tumagilid ng higa, nakatalikod na siya sa akin.
Napailing na lang ako. Wala na talagang pag-asa ang babaeng ito. Ayaw magpagamb
ala sa pagtulog. Tumingin ako kay Frances na bihis na. Pinapatuyo na lang niya a
ng buhok niya.
"Gigisingin pa ba natin ang isang ito?"
"Oo, bawal malate sa examination. Last chance na niya ito kaya kailangang gising
in siya."
"Anong gagawin ko? Ayaw magpagising eh."
Kumuha si Frances ng isang basong tubig. Lumapit ito kay Xyra. Binuhasan niya it
o ng tubig sa mukha. Napabalikwas naman ng bangon si Xyra at napasigaw. Halatang
gulat na gulat. Hindi ko alam kung matatawa ba ako sa itsura niya o hindi. Bali
w talaga si Frances.
"Magbihis ka na Xyra kung ayaw mong bumalik sa elementary." -Frances
Ipinagpatuloy na ni Frances ang pagpapatuyo niya sa buhok samantalang si Xyra mu
khang ngayon lang nagsink in sa utak niya na examination day na. Dali dali siyan
g pumasok ng banyo dala ang towel niya. Napailing na lang ako. Kanina pa akong b
ihis. Si Xyra na lang talaga ang hinihintay namin.

"Makakaabot kaya siya sa Level 10?"

Frances shrugged her shoulder.
"Maybe yes and Maybe not."
Naguluhan ako sa sinabi niya. Ang mysterious talaga kapag nagsasabi siya ng isan
g statement. Hindi ko tuloy alam kung maganda ba ang mangyayari ngayon o hindi.
Ang hirap hulaan. Si Frances lang kasi ang manghuhula sa amin *pout*.

XYRA's POV
Nagmadali na ako sa panliligo. Baka malate ako sa examination. Hindi pwede yun.
Paano ba ako nakarating dito sa dorm ko? Hindi ko matandaan na nakapaglakad pa a
ko dito dahil sobrang pagod na pagod na ako kagabi. Ang natatandaan ko na lang k
asi ay bumagsak ako sa sahig at nakatulog na. Teka nga pala, hindi pa nga pala a
ko nakakapagpasalamat sa lalaking tumulong sa akin kagabi para makapagpractice a
ko. May tumulong kasi sa akin, Xander ang pangalan. Siguro siya ang nagdala sa a
kin dito pauwi? Magpapasalamat na lang ako sa kanya mamaya kapag nagkita kami.
Nagbihis na ako tapos niyaya ko na sina Wanda at Frances papunta sa examination
room.
"Tapusin mo muna ang pagsusuklay mo." -Wanda
Napapout na lang ako. Sinunod ko na lang siya. Pagkatapos kong maayos ang buhok
ko, naglakad na kami papunta sa examination room. Marami akong naririnig na naguusap. Puro 3rd year ang nandito. Tapos na kasi ang examination ng 1st year at 2
nd year kahapon. Bukas naman ang sa higher year.
Halata sa mga estudyante na excited na sila sa exam pero ang nakaagaw sa aking p
ansin ay ang pinag-uusapan ng dalawang babae.
"Malapit ng maglevel 25 si Clauss. Ang alam ko may surprise daw na lumalabas kap
ag nakaabot sa level 25. Ano kaya ang sa kanya? Excited na ako sa makikita ko ma
maya." -girl1
"Oo nga eh. Hindi kasi natin pwedeng panoorin ang examination ng higher year kay
a hindi natin alam ang surprise na sinasabi nila. Excited na rin ako.. Kyaaahh!!
!" -girl2
Kinulbit ko sina Wanda tapos tinanong ko kung anong pinag-uusapan ng dalawang ba

bae kanina.
"Ngayon pa rin lang namin makikita kung ano ang surprise na sinasabi ni Bryan ka
pag nakaabot sa level 25. Excited na rin nga kami kung ano yun eh. Ang sabi nila
nakakatuwa daw yung surprise. Galing daw yun sa magical power mo tapos nirerepr
esent daw noon kung ano ang user. Kung ano daw ang lalabas sa surprise, mana ito
sa ugali ng user. Siguro nakakatakot ang surprise kung kaugali ni Clauss ang la
labas. Peace!" -Wanda
"Isusumbong kita kay Clauss" -Ako
"Bakit? Close kayo?"
"Hmmm... malapit na"
Bumelat pa ako kay Wanda. Natawa na lang kaming pareho.
"Sabagay. Siya nga ang nag-uwi sa iyo sa dorm kagabi eh."
Nanlaki bigla ang mata ko at nagtatanong na napatingin kay Wanda. Si Clauss ang
nag-uwi sa akin sa dorm kagabi? Hala! Ang dami ko ng utang na loob sa kanya.
"Siya talaga ang nag-uwi sa akin sa dorm? Hindi si Xander?"
"Si Clauss nga. Ang kulit. Teka, paano mo nakilala si Xander? Di ba galing yun s
a section 2?" - Wanda
Nakapasok na kami sa examination room.
"Mamaya ka na magpaliwanag kay Wanda, tingnan na muna natin kung pang-ilan tayo
sa mag-eexam." - Frances
Tumango na lang ako tapos sumunod sa kanila. Kasama namin ang section 2 sa mag-e
exam ngayon. Nakita ko na ako ang pinakahuli sa mag-eexam. Nasa huli rin sina Se
lene, Clauss at Akira. Medyo kinakabahan na ako sa exam mamaya. Sana magawa ko n
g tama.
Ang examination room ay mukhang isang coliseum. Nasa gitna ang stage na mukhang
battlefield. Malaki ang stage. Parang smooth concrete floor nga lang na medyo ma
taas ng konti. Nagsiupuan na ang mga estudyante. Ang mag-eexam lamang ang nasa s
tage. Nakakakaba pala talaga kapag maraming nanonood. Sana hindi ako pumalya mam
aya. Crossed-fingers. Ako pa naman ang huli. Ako ang pinakatatatak sa utak ng ma
nonood. I'm dead. Baka pagtawanan nila ako.
Napansin ko na may biglang lumabas na clear glass protective wall. Pinalibutan n
ito ang buong stage. Ang taas ng protective wall dahil abot iyon hanggang ceilin

g. Siguro para hindi masaktan ang mga manonood kung may mga violent techniques m
an na gagawin ang examinee. May isang pinto doon para makapasok sa loob ng stage
. May lumabas na screen sa bawat gilid ng coliseum. Para saan naman kaya yun?
Naramdaman ko na may tumabi sa akin. Napalingon ako sa kanya. Si Akira yun kaya
ngumiti ako sa kanya.

AKIRA's POV
Ngumiti siya sa akin kaya bigla akong napaiwas ng tingin. Ang torpe lang! Nagaga
ndahan kasi ako sa ngiti niya pero natatakot ako na baka mahalata niya kaya hind
i ako makatingin sa kanya.
"Salamat pala sa pagtulong sa akin kahapon" -Xyra
"Kay Xander ka dapat magpasalamat, hindi sa akin."
Nakikita ko sa peripheral view ko na nakangiti pa rin siya sa akin tapos umiling
.
"Ano ka ba! Kung hindi dahil sa iyo, hindi ko mapipilit si Xander na tulungan ak
o."
"No problem. Anyway, nagawa mo na ba ang pinapractice mo?"
Tumingin na ako sa kanya this time. Baka kasi sabihin niya na para akong timang
na hindi tumitingin sa kausap.
"Hindi pa ako sigurado kung nagawa ko nga ba. Mamaya ko pa talaga malalaman. I h
ope luck will be on my side this time."
"Then, goodluck"
Tumingin na siya sa unahan. Mukhang manghang mangha siya sa nakikita niya na gin
agawa ng mga power user. Si Troy na ang nasa stage. Gumawa siya ng isang malakin
g ice wall na nag-eemit ng ice spikes kaya napaadvance siya sa level 20 na nagfl
ash sa screen. Matibay ang protective wall kaya hindi ito nasira ng mga ice spik
es na tumama doon. Mukhang disappointed siya sa nakuhang level. Sumunod na sa ka
nya si Selene. Mukhang ako na ang susunod kaya tumayo na ako.

"Galingan mo, Akira"

Napatingin ako kay Xyra at napatango. Nagwave na lang ako sa kanya. Hindi ko ala
m kung bakit lagi na lang akong natotorpe sa kanya.

XYRA's POv
Umalis na si Akira. Mukhang malapit na rin ako at nanginginig na talaga ako sa k
aba. Tinapik lamang nina Wanda ang balikat ko. Napabuntong hininga na lang ako a
t napatingin sa stage. Nasa unahan na si Selene. Nakapikit siya at tila nagkocon
centrate. Her power is driven with emotions, right? A large amount of water came
out from Selene's hands. That water moves like a drill. You'll notice the high
pressured, fast rotating water that is intented to damage the protective wall. P
arang gusto niya talagang sirain iyon. Nagsimula na siyang atakihin ang protecti
ve wall. Kung gagamitin niya sa tao ang technique na iyon, siguradong butas na a
ng katawan ng tatamaan noon. Napapansin ko na unti-unting nagkakacrack ang prote
ctive wall pero halatang pinagpapawisan na rin si Selene. Bigla na lang nawala a
ng water technique niya. Hinihingal siyang napahawak sa tuhod niya. Daig pa niya
ang tumakbo.
"Bakit nila tinatarget ang protective wall?"
Tinanong ko iyan kay Wanda na nakalevel 12 pati si Frances. Kanina ko pa kasi na
papansin na laging ang protective wall ang pinapatamaan nila kapag offensive ang
technique na ginagawa ng mga power user. Nag-advance si Selene sa level 21. Dis
appointed din siyang umalis sa stage katulad ni Troy.
"Wala kasing ibang mapagtetestingan sa loob kundi yun saka kapag nadamage mo ang
protective wall na iyan ibig sabihin malakas ang technique na ginawa mo. Last y
ear kasi wala talagang nakadamage diyan kundi si Clauss lang. Although konting c
racks lang yun. Mukhang lumakas na rin talaga si Selene kasi nadamage niya iyon.
Pero ang pinakanasisira talaga ay ang stage ground." -Frances
Nagtataka akong napatingin kay Frances pero lumingon agad ako sa stage dahil pum
unta na si Akira doon. Hindi ko na natanong si Frances kung bakit pinakanasisira
ang stage ground. Tumingin muna sa akin si Akira na nakangiti tapos kumaway, sy
empre kumaway rin ako. Ngayon ko lang napansin na tumigil sa pagchicheer sa kany
a ang mga babae tapos masama ang mga tingin na ipinukol sa akin. Hala! May nagaw
a ba akong masama? Nakakatakot sila dahil parang gusto na nila akong patayin gam
it ang tingin nila. Hindi ko na lang pinansin.
Nagsimula na si Akira. He used a strong force from his hands and targeted the st
age ground. Nagulat ako sa ginawa niya dahil gumawa siya ng isang aftershock sa
stage. Lumindol sa loob ng examination room. Nasira ang stage at kalahati na lan
g ang natira. Nagkabitak-bitak na iyon. Lumipad kung saan saan ang concrete floo

r na nagkahati-hati. Halos makabuo siya ng isang malaking hole sa ground. Makiki

ta na talaga ang lupa sa ilalim nito. Nasa ground floor kasi ang examination roo
m. Hindi naapektuhan ang nasa labas ng protective wall. Tiningnan niya ang ID ni
ya. Nag-advance siya sa level 23 na nakita ko sa monitor. Napapalakpak ako. Napa
buntong hininga lang siya tapos lumabas na ng stage. Hindi ba siya masaya? Bakit
parang lahat sila nadidisappoint sa mga nakukuha nilang level? Ang taas na nga
nun, di ba? So, ito pala ang ibig sabihin ni Wanda?
Napatingin ako sa sunod na pumasok. Si Clauss yun. Mas malakas ang pagchicheer n
g mga babae ngayon kaysa kanina. Mukhang excited na excited talaga sila. Hindi n
gumingiti si Clauss. Napakaseryoso talaga ng taong ito. Ipinaglihi siguro siya s
a sama ng loob kaya ganyan siya.
"Kyaaahhhh.. Excited na ako sa surprise!" -girl1
"Galingan mo, Clauss! I love you!" -girl2
"Ano kaya ang surprise? Kyaaahhh! Akin ka na lang Clauss!" -girl3
Ang aadik lang nila. Tumahimik naman silang lahat ng biglang nilamon ng apoy ang
buong stage. Halos hindi na nga namin makita si Clauss. Ang taas kasi ng apoy t
apos biglang may lumabas na fire phoenix mula sa apoy na iyon. Tumigil ito sa it
aas tapos biglang bumulusok pababa sa stage. May narinig kaming pagsabog sa loob
. Hindi namin alam kung anong nangyayari dahil sa apoy na lumalamon sa buong sta
ge. Hindi pa rin namin makita si Clauss. Napanganga na lang kaming lahat nang un
ti-unti ng humupa ang apoy. Wala ng bakas ng stage doon kundi abo na lang. Nakat
ayo lang si Clauss at nakadapo sa balikat niya ang phoenix. Bigla na lang sinugo
d ng phoenix ang protective wall. Hindi ito nasira pero sobrang laking crack ang
nagawang damage dito. Ganito ba siya kalakas? Nakakatakot siya. Nawala bigla an
g phoenix. Nag-advance siya sa level 26. Halatang hindi natuwa si Clauss. Paalis
na sana siya pero biglang may sumulpot na red egg sa harapan niya. Umaapoy rin
iyon. Ito na ba ang surprise na sinasabi nila? Unti-unting nahatch ang red egg n
a iyon. Ano kayang lalabas doon?
Teka! Wala ng stage sa loob ng examination room. Ang adik. Paano ako mag-eexam?
Ayaw ba akong pakuhanin ng exam ni Clauss? Asar. What insane power? Napailing na
lang ako. Hindi ko pa masyadong nakokontrol kagabi ang technique na ginagawa ko
. Nagtataka ba kayo kung anong nangyari pagkagising ko sa room ni Cyril?

--FLASHBACK-THURSDAY
Pagmulat ng mata ko, hindi ko marecognize kung nasaang lugar ako. Ang naaalala k
o lamang ay nahimatay ako kagabi dahil sa mga hiwang natamo ko mula sa tornado n
a ginagawa ko na sinamahan ko pa ng air blades. Hindi ko makontrol iyon dahil na
hihirapan akong pagsamahin silang dalawa kaya biglang nagwala ang technique na i
yon. Napatingin ako sa biglang nagsalita. Si Cyril yun.

"Gising ka na pala? Kamusta ang pakiramdam mo?"

Sinubukan kong gumalaw pero sumakit ang katawan ko kaya napadaing ako ng mahina.
Napailing naman si Cyril.
"Hindi pa ako tapos sa pagpapagaling sa sugat mo. Masyado kasing malalim ang nat
amo mong sugat sa tiyan kaya nahihirapan akong pagalingin ka kagabi. Humiga ka l
ang diyan at ipagpapatuloy ko na ang panggagamot sa iyo."
Sinunod ko na lang siya. Kailangan ko kasing gumaling agad kaya hindi pwedeng ma
ging matigas ang ulo. Sinimulan na niya ang panggagamot sa akin.
"Pasensiya ka na ha? Naabala pa tuloy kita. Paano pala ako napunta dito?"
"Binuhat ka ni Akira papunta dito, full of blood. Ano ba kasing nangyari sa iyo?
"
"Sinubukan ko kasing pagsamahin ang tornado at ang air blades tapos hindi ko mag
awang makontrol kaya nagtamo ako ng mga hiwa sa katawan."
"Your insane, you're just a beginner and then your trying insane things? Hindi k
aya ng isang beginner na pagsamahin agad ang dalawang techniques. That's suicide
. Magpasalamat ka at buhay ka pa ngayon. Kung hindi dahil kay Akira baka pinagla
lamayan na ang bangkay mo. Tsk."
Napapailing na lang siya sa akin. Napatungo na lang ako. Mukhang hindi ko talaga
kayang makaabot sa level 10. Parang gusto kong umiyak.
"Bakit ba gusto mo agad ng mataas na level? Okay lang naman kahit mababa muna sa
una. At least, hindi mo ipinapahamak ang buhay mo."
"I have a deal with Clauss. Kapag hindi ako nakaabot sa level 10 then I will lea
ve the Academy."
"And if you win?"
"We'll be friends."
"Tsk. Ang babaw naman ng deal na iyan para masaktan ang katawan mo ng ganyan."
"Hindi yun mababaw! It's just that he seems so aloof to others. As you can see,
hindi siya nakikipagkaibigan kahit kanino. He don't know how to trust the people
around him. Gusto ko lang mabago yun."
"Ibang klase ka ring mag-isip. Tsk. Anyway, wala ka ng oras para magpractice. Hi

ndi mo na kakayanin yun."

Napabuntong hininga na lamang ako. Ganoon din ang iniisip ko ngayon kaya nalulun
gkot ako. Mukhang mapapalayas na ako sa Wonderland. Biglang bumukas ang pinto. P
umasok si Akira sa loob ng room ni Cyril.
"Why here? Bawal ang lalaki rito." -Cyril
"Wala namang nakakita sa pagpasok ko rito kasi may klase ang mga estudyante. Any
way, mukhang malungkot ka ata Xyra? May masakit pa ba sa iyo?"
Mukhang nag-aalala siya sa akin. Umiling lang ako.
"She have this insane deal with Clauss. Tsk. Kailangan niyang makaabot sa level
10 para hindi mapaalis dito." -Cyril
"What? I'll talk to Clauss to stop that nonsense."
Akmang tatalikod na siya pero pinigilan ko siya.
"Akira, it's okay. Ako ang may gusto nito. You don't have to worry."
Napailing na lang siya sa akin.
"Hindi mo kayang makaabot sa Level 10. You don't have time to practice. Bukas na
iyon."
"Yeah, I think so. Kung may oras pa sana ako baka magawa kong makaabot sa level
10."
Mukhang napaisip sina Cyril at Akira sa sinabi ko.
"I think, alam ko na ang makakatulong sa iyo. Si Xander. Pero walang kasiguraduh
an na makakaabot ka ng Level 10. He'll just give you time." - Cyril
Nagtataka akong napatingin kay Cyril. Sino naman yun? Parang ngayon ko lang nari
nig ang pangalan niya. Hindi ko naman siguro kaklase yun, di ba?
"He's from the second section. He's a time controller power user. I think, matut
ulungan ka niya. I'll talk to him." - Akira
Nagmamadaling umalis si Akira. Time controller? Meaning kaya pa niya akong bigya
n ng mahaba-haba pang oras para makapagpractice? Nagkaroon ulit ako ng pag-asa.
Sana mapapayag ni Akira na tulungan ako ni Xander kahit hindi kami magkakilala.

Tumayo na rin si Cyril.

"You're all healed. Remember this, huwag mong masyadong abusuhin ang katawan mo.
Makakasama yan sa iyo. Dapat sa basics ka muna magsimula. Pero dahil may deal k
ayo ni clauss, I can't stop you, right? Pupunta na lang ako mamaya sa training r
oom para gamutin ang sugat mo. May utang ka sa akin."
Natuwa ako sa sinabi niya kaya bigla akong napatayo para yakapin siya.
"Waah! Salamat! Ang bait mo talaga. Hayaan mo, tatanawin ko itong malaking utang
na loob."
Napailing na lang siya sa akin na parang natatawa. Inalis niya ang mga kamay ko
na nakayakap sa kanya.
"Yuck. Huwag mo kong yakapin. Hindi tayo talo."
Natawa na lang ako sa sinabi niya. Nagpasalamat ulit ako sa kanya bago umalis.
umunta muna ako sa dorm ko para magpalit ng damit. Walang katao-tao doon dahil
ay klase ngayon. Bumalik na ako sa training room. Hindi ako pwedeng mag-aksaya
g oras. Naghabilin na lang ako kay Cyril na sabihin kay Akira na nasa training
oom ako kaya kung mapapapayag man niya si Xander ay dito na agad sila pupunta.

P
m
n
r

Nag-isip ako ng mabuti bago nagpractice ulit. Iniisip ko kung paano ko ba mapags
asama ang air blades at tornado. Bakit ba nagwawala ang technique? Hindi ba maga
ndang combination ang pinagsama kong technique? Kailangan ko bang magpalit ng ba
gong technique? Tsk. Kailangan kong mag-isip ng mabuti.
--FLASHBACK ENDS--

NORTH MOUNTAIN
HEAVEN POWER USER's POV
Kanina pang may sumusunod sa akin. Hindi ko sila pinapansin, patuloy lamang ako
sa paglalakad. Ano naman kayang kailangan ng mga ito sa akin? Marami sila. They'
re hiding behind those big trees inside the North Mountain forest. Wala pa naman
silang ginagawang masamang hakbang kaya hindi ko sila pinapansin. Hahayaan ko m
una sila. Sa totoo lang, malapit na akong umalis dito sa North Mountain. Kailang
an ko kasing hanapin ang kapatid ko. Hindi ko alam kung nasaan na siya ngayon da
hil nagkahiwalay kami, matagal na panahon na.

Alam kong maraming naghahanap sa akin at hindi ko alam ang dahilan o motibo nila
. Wala pang nakakaalam ng power ko. Itinatago ko iyon dahil sa bilin sa akin ng
god of nothingness. Nagagawa ko kasing makipagcommunicate sa kanya. Hindi ko ala
m kung anong ipinunta ng mga taong ito ngayon. Siguro gusto nilang makakuha ng i
mpormasyon kung nasaan ang heaven power user o maaaring alam na nila na ako yun.
Pero hindi ako pwedeng maging careless. Kailangan ko pa ring mag-ingat. Kung lal
abanan nila ako, hindi ko pwedeng gamitin ang power ability ko dahil tiyak na ma
kukumpirma nila ang hinala nila. Dahil sanay naman ako sa mano-manong laban iyon
muna ang pinakasafe na magagawa ko. Palabas na ako sa North Mountain forest per
o bigla na lang naglabasan ang mga lalaking sumusunod sa akin. Nakaharang sila s
a exit ng forest. Napapalibutan ako ngayon. Mukhang wala akong choice kundi ang
lumaban. Napailing na lang ako. Natatakluban ang mga mukha nila. Mukha silang ni
nja. Sa tingin ko, mga power user din sila.
"Ikaw ba ang heaven power user?"
Itinanong iyan sa akin ng lalaki na sa tingin ko ay leader ng grupo. I have to p
lay innocent dahil mukhang hindi pa sila sigurado na ako nga ang heaven power us
er.
"Anong sinasabi mo? Heaven power user? What's that?"
Mukhang hindi naniniwala ang lalaki na wala akong alam ang sinasabi niya. Bigla
na lang siyang nagbato ng laser bolts sa direction ko. Tumalon ako paalis sa kin
atatayuan ko at napagulong sa damuhan. I think that laser is made up of electrom
agnetic radiation that can burn its target. Tumama kasi iyon sa isang puno at um
aapoy na ito ngayon.
"That's enough. He's not the heaven power user"
Napatingin ako sa babaeng nagsalita na lumabas sa likod ng puno. Napatingin nama
n sa kanya ang lalaking may laser bolts na mukhang hindi naniniwala sa sinabi ng
babae. Napansin ko na maganda ang babaeng iyon. Paano naman niya nasabing hindi
ako ang heaven power user?
"Hindi ako naniniwala sa iyo! Siya ang heaven power user. Kapag nalaman kong nag
sisinungaling ka, mananagot ka kay..."
"I'm telling the truth. I'm a mind reader power user, right? Meaning, nababasa k
o ang nilalaman ng isip niya kung hindi mo alam yun. At bakit naman ako magsisin
ungaling kung alam kong hawak niyo ang buhay ko at ng kapatid ko? Tsk."
Napasmirk na lang ang lalaki sa sinabi niya. Tumingin ito sa mga kasama niya. Mi
nd reader pala siya pero bakit niya ako tinutulungan?
"Patayin niyo na ang lalaking iyan kung hindi siya ang heaven power user."

Nag-aalalang napatingin sa akin ang babae.

"Itigil mo na iyan. Mauubusan lang tayo ng oras kung pag-aaksayahan mo pa ng pan
ahon ang lalaking iyan. Malapit ng makaalis ang heaven power user sa North Mount
ain." -girl
Nagsmirk lang ang lalaki at umalis ng walang sinasabi. Sumunod naman ang mga kas
ama niya sa kanya. Naiwan na lang ang babae. Nakatingin siya sa akin. Nagsalita
ako.
"Salamat."
Ngumiti sa akin ang babae.
"Mag-iingat ka." -girl
Umalis na rin ito para sumunod sa mga kasamahan niya.
--------------------------------------------------Haha.. May part 2 ang examination day XD Hindi ko itinuloy ang flashback ni Xyra
. Sa part 2 ko itutuloy. Yung surprise? Sa part 2 rin XD Hindi ko itinuloy dahil
iniisip ko pa kung ipapasa ko ba siya o hindi... Seryoso talaga ako haha! Gusto
kong ipasa kaso parang ayaw ko XD Ang bad ko! Haha.
Hint sa Next Update:
"BABY CLAUSS" ang itatawag ni Xyra sa surprise na lumabas.
Chapter 6: Examination Day Part 2
Till then Everyone. Last Update ko na ito ngayong April :) Binibitin ko ba kayo?
Sorry, may pagkasadista si Ms. Author. Echos! Haha. Malay niyo maisipan ko ulit
mag-update ngayong April XD Pero hindi talaga ako sure kaya hindi ko na lang sa
sabihin kung mag-aupdate ba ako o hindi. Basta kapag nakagawa ng UD edi mag-aupd
ate XD
Thanks sa nagbabasa nitong mga kalokohan ko XD Magsama-sama tayo sa kabaliwan na
ito XD lol. Echos lang.. Ingat lahat :)

************************************************************************
Ito na ang update ko. Sana ayos lang sa inyo. Nagawa ko na ito noong sunday nigh
t pero nakakatakot ilabas XD haha! Natatakot ako.. Pagtiyagaan niyo na.. Bukas k
o sana iaupdate pero ngayon na nga.. Mukhang naiinip na kayo eh XD Xenxa na kung
matagal ang update :))

-----------------------------------------XYRA's POV
Hindi ko inaalis ang paningin ko sa stage. Curious din ako kung anong lalabas sa
burning red egg na nasa harapan ni Clauss. Napansin ko na marami ring naghihint
ay. Unti-unting napisa ang itlog. Tiningnan kong mabuti ang lumalabas doon. Bigl
ang may lumabas na ulo roon na may sobrang cute na pares ng mga mata. Bilog na b
ilog ang mga mata nito na kulay itim. Parang bagong gising dahil kumukurap-kurap
pa iyon. Tuluyan ng napisa ang itlog. Ang lumabas doon ay isang maliit na... Re
d Dragon? Red Dragon na may maliliit na pakpak. Para ngang nag-uunat-unat pa ang
maliit na dragon habang lumilipad.
Humarap ito kay Clauss na parang natutuwa samantalang si Clauss ay wala man lang
reaction habang nakatingin sa maliit na dragon. Tinititigan lang niya iyon. Ini
kutan ng dragon si Clauss tapos dumapo ito sa ulo niya at doon natulog. Halatang
maraming natuwa sa dragon.
"Ang cute naman! Sana makakuha rin ako ng ganoon." -girl1
"Mukhang mana nga kay Clauss, parehas silang mahilig matulog. Ang cute!" -girl2
"Siguro suplado rin yung baby dragon sa iba? Ano sa tingin niyo?" -girl3
Maraming nag-agree sa tanong ni girl3. Parang gusto ko ring mag-agree sa sinabi
niya. Baka kasi kay Clauss lang yun mabait. Napansin kong napabuntong hininga na
lang si Clauss. Nagsimula na siyang maglakad palabas sa stage. Ngayon ko lang n
aalala na ako na pala ang susunod na mag-eexam! Shit!
Tumakbo na ako papunta sa entrance ng stage. Nakasalubong ko pa si Clauss. Kaya
binati ko siya. Nagmulat naman ng mata yung baby dragon na nasa ulo niya. Ang sa
ma ng tingin sa akin. Mana nga sa amo niya.
"Congrats!"
Nakangiti ako kay Clauss samantalang siya ay natingin lang sa akin. Tumango lang
siya tapos nilampasan na ako. Hindi man lang ako sinabihan ng goodluck *pout*.
Siguro ipinagdadasal niya na sana hindi ako makaabot sa level 10. Hindi dapat ak
o magpaapekto. Kailangan kong galingan. Nakita ko sa entrance si Akira.
"Galingan mo Xyra."
"Salamat, Akira. Kinakabahan nga ako. Sana magawa ko. Congrats pala."
"Thanks. Sige na pumasok ka na sa loob. Kaya mo yan. Just believe in yourself."

Napangiti ako kay Akira. Buti na lang, nariyan siya para palakasin ang loob ko.
Tumango na lang ako sa kanya tapos pumasok na sa loob. Pagpunta ko sa gitna, abo
na talaga ang stage tapos ang kalhati pang part noon ay may malaking hole. Hind
i man lang sila nagtira kahit one-fourth ng stage para sa akin. Napabuntong hini
nga na lang ako. Napatingin ako sa mga nanonood na tahimik na tahimik. Mukhang n
aghihintay sila kung anong gagawin ko. Bigla akong kinabahan dahil sobrang dami
nila. Nakita ko sina Wanda na sumesenyas sa akin at naggugoodluck. Napangiti na
lang ako sa kanila. Nagsimula na akong magconcentrate para makontrol ko ng maayo
s ang technique na gagawin ko.

XANDER's POV
Nasa stage na si Xyra. Mukhang magsisimula na siya. Naramdaman ko na tumabi sa a
kin si Akira. Tahimik lang siyang nakatingin sa stage. Hindi ko alam kung magaga
wa ba ni Xyra ng maayos ang technique dahil hindi pa niya ito lubusang nakokontr
ol kahapon. Napangiti ako dahil sobrang determinado talaga siyang manalo sa deal
nila ni Clauss.
--FLASHBACK-THURSDAY
Papalapit sa akin si Akira kaya napakunot ang noo ko. Mukha kasing may kailangan
siya sa akin. Nang makalapit na sa akin si Akira, tumingin muna siya sa akin na
parang nag-aalinlangan tapos napabuntong hininga.
"I have a favor to ask you"
Lalong napakunot ang noo ko. Ngayon lang kasi siya hihingi sa akin ng pabor. Sig
uro masyadong importante kaya lumapit siya sa akin? Nakucurious tuloy ako kung b
akit.
"Ano yun?"
"Can you help Xyra? Kailangan kasi niya ng oras para makapagpractice pa. Hindi k
asi sapat ang knowledge and skills niya para makaabot sa level 10. Kung pwede sa
na."
Nakikiusap si Akira para sa ibang tao? At saka sino yung Xyra? Yung transferee b
a yun? Iyon kasi ang naririnig ko sa ibang estudyante.
"Bakit kailangan pa niyang makalevel 10? Pwede naman kahit mababa na level muna.
Makontento na lang siya sa maaabot niya."

"Kung pwede lang sana pero may deal kasi sila ni Clauss."
Ipinaliwanag sa akin ni Akira ang deal na sinasabi niya pati kung anong nangyari
sa training ni Xyra. Insane girl. Napailing na lang ako. Tutulungan ko ba siya?
Napabuntong hininga ako. Mukhang wala akong choice ngayon. Sinabi ko na lang ka
y Akira na tutulungan ko na si Xyra dahil baka kulitin pa niya ako. Pumasok nama
n sa room si Cyril. Sinabi niya sa amin na nasa training room na si Xyra. Tumang
o na lang kaming dalawa sa kanya.
"Mamaya na lang 6-11pm ko siya tutulungan. Kailangan niyang mag-ipon ng pagkain
for five days. Yun lang ang maibibigay kong oras sa kanya."
"I think, matagal na ang five days. Thanks"
Lumabas na ng room si Akira. Tama ba ang nakikita ko na mukhang may
ra kay Xyra? Napailing na lang ako. Natulog lang ako buong maghapon
il alam kong mapapagod ako sa gagawin ko. Before 6pm naroon na sina
a. Mukhang nakapaghanda na sila. Ipinakilala ako ni Akira kay Xyra.
al sa loob si Akira. Pagkalabas ni Akira, kinausap ko na si Xyra.

gusto si Aki
sa klase dah
Xyra at Akir
Hindi nagtag

"Hey, kung ano man ang mangyayari sa iyo sa loob ng training room na ito, wala a
kong pananagutan, okay? Hindi ko kasalanan kung bigla kang mamatay sa training.
Wala akong kasalanan dahil ginusto mo naman ito."
"Sure. Salamat nga pala dahil tutulungan mo ako."
Nakangiti siya sa akin kaya napabuntong hininga na lang ako. Mukhang handa nga s
iyang mamatay just for that nonsense deal.
"I'll hold the time inside this training room. Hindi ko patitigilin ang oras sa
labas nito. Ang isang oras sa labas ay katumbas ng isang araw dito sa loob. Tutu
long lang ako sa iyo ng limang oras. That means, you have five days to train you
rself. Siguro naman matagal na iyon?"
Tumango sa akin si Xyra. Mukhang natuwa siya sa sinabi ko.
"Pwede kang magpahinga para hindi mapagod ang katawan mo. Huwag mong abusuhin an
g katawan mo dahil mahaba-haba naman ang oras. Pupunta daw dito si Cyril every h
our para gamutin ang mga sugat na matatamo mo. Your lucky dahil willing silang t
umulong sa iyo. Ready ka na ba?"
"I think so."
"Good. Hindi kita pakikialaman sa training mo. Wala akong gagawin kundi ang umup
o dito at gawin ang dapat kong gawin. Naiintindihan mo ba?"

Tumango siya sa akin at nagpasalamat. Simulan ko na ang pagpapabagal sa oras sa

loob ng training room samantalang nagsimula na si Xyra sa training. Malayo ako s
a kanya dahil halatang hindi pa niya kayang kontrolin ang technique na ginagawa
niya. Baka pati ako madamay kapag malapit ako sa kanya. Halatang nahihirapan siy
a dahil sa mga butil ng pawis sa mukha niya. Marami na rin siyang natamong sugat
dahil nagwawala talaga ang air technique niya. Suicide ang ginagawa niya. Napap
ailing na lang ako sa nakikita ko. Natapos ang isang araw na hindi niya nagawa n
g maayos ang technique. Ginamot siya ni Cyril habang natutulog siya. Pumikit na
rin ako pero may biglang pumasok sa loob ng room. Umupo siya sa dark side ng tra
ining room kung saan hindi siya masyadong makikita.
Nag-aalala ba siya kay Xyra kaya siya narito? Hindi ko na lang siya pinansin. Na
katingin lang siya sa unahan kung nasaan si Xyra. Lumabas na si Cyril sa loob pa
gkatapos niyang magamot si Xyra.
"Tell her na kung gusto niyang pagsamahin ang technique na tornado at air blades
dapat pareho ang direksyon na dinadaluyan ng dalawang technique para magmerge y
un. Dapat pareho ang speed and pressure sa pagrerelease para walang magwala sa k
anila at hindi kumawala ang matatalim na air gust."
Napatingin ako kay Clauss. Narealize ko na mukhang tama ang sinabi niya. Hindi k
asi nagagawa yun ni Xyra kaya nagwawala ang technique. Pero, tinutulungan niya s
i Xyra? Akala ko ba gusto niyang umalis si Xyra sa Wonderland? Nagtataka tuloy a
kong napatingin kay Clauss. Hindi naman siya nagrereact sa tingin ko, he just sh
rugged his shoulder then closed his eyes.
Mukhang wala talagang balak si Clauss na ipaalam kay Xyra na narito siya. Wala n
a akong nagawa kundi sabihin kay Xyra ang mga sinabi ni Clauss kanina tungkol sa
technique na ginagawa niya. Sinunod naman ni Xyra ang mga sinabi ko sa kanya ta
pos nagpasalamat pa sa akin at mukhang tuwang tuwa siya. Binigyan ko daw kasi si
ya ng hint. Napailing na lang ako. Hindi naman kasi sakin galing ang idea na iyo
n.
Hindi napapansin ni Xyra si Clauss dahil nagkoconcentrate talaga siya sa ginagaw
a niya. Mukhang nahihirapan siyang tantyahin ang power ng inirerelease niyang te
chnique. Hindi niya magawang pagparehasin ang speed and pressure ng dalawang tec
hnique. Nagwawala pa rin iyon at siya ang napupuruhan dahil sa matatalim na air
gust na kumakawala sa tornado. Ang kumakawalang air gust na iyon ay ang air blad
es na pinipilit niyang imerge sa tornado. Alam ko na kung magagawa niyang makont
rol ang technique na iyon masasabing malakas iyon. Everything will be cut by tha
t tornado into pieces. Masyadong malaking damage ang magagawa noon sa opponent,
kung mapapalaban man siya. Isang tornado na may mga air blades sa bawat gilid? H
mmm.. Parang astig tingnan pero hindi ako sigurado kung magagawa nga niya yun. S
iya pa lang kasi ang nakita kong power user na sinusubukang magmerge ng dalawang
technique. And that's too much for a beginner like her.
Natapos ang second day na punong-puno siya ng sugat. Bumagsak siya sa sahig at n
awalan ng malay. Buti na lang nariyan si Cyril para pagalingin siya. Lumabas mun
a si Clauss sa room pero bumalik din agad bago magising si Xyra. May sinabi pa n
ga siya sa akin. Hindi ko alam na mabait din pala si Clauss. O kay Xyra lang siy
a mabait? Hindi ko matukoy. Nang magising si Xyra ng third day, kinausap ko agad
siya.

"Para makapagrelease ka ng parehong speed and pressure dapat alam mo muna kung g
aano kabilis ang tornado na ginagawa mo then saka ka gumawa ng air blades at ire
lease ito na kasing bilis ng tornado. Kailangang makuha mo ang tamang timing ng
pagmemerge ng technique na iyon habang umiikot ang tornado. Dapat makasabay ang
air blades sa tornado. Remember, kailangan ng parehong pressure ang air ng dalaw
ang technique para maging compatible sila sa isa't isa. Concentrate. Kung hindi
man kakawala ang air blades sa tornado maaaring lamunin lang ito ng tornado kung
magkakamali ka sa pressure nilang dalawa." -Ako
Tumango naman sa akin si Xyra. Hindi ba siya napapagod sa ginagawa niya? Talagan
g determinado siya. This time, napansin ko na unti-unti ng nagiging stabilized a
ng tornado at air blades na pinagsasama niya. Mukhang nagiging compatible na ang
dalawang techniques. Konti na lang ang kumakawalang air blades at hindi na gano
on kalakas ang impact nito. Bumangga sa pader ang tornado kaya nagkaroon ng mala
king scratch sa dingding. Halos mabutas na nga ang pader kaso biglang nagwala an
g tornado at tumama sa iba't ibang direksiyon. Hindi pa niya kayang kontrolin an
g tornado although nagagawa na niyang maimerge ang air blades dito. Napailing na
lang ako.
Napaupo sa sahig si Xyra na hinihingal. Nagpaalam siya sa akin na pupunta daw mu
na siya sa dorm niya at magpapalit ng damit. Tumango na lang ako. Sinabi ko na l
ang na bilisan niya dahil mabilis ang oras sa labas.
"Hey, Clauss. Why don't you just stop that nonsense deal?"
"I can't do that. A deal is a deal."
Napailing na lang ako. Pumasok na ulit si Xyra. Pumunta na ulit siya sa puwesto
niya kanina tapos nagsimula na ulit siya sa training niya. Nakukuha na niya ang
pagmemerge ng air blades at tornado pero hindi niya makontrol ang direksiyon noo
n. Muntik pa nga akong tamaan eh.
"Sorry."
Nagpeace pa siya sa akin. Napailing na lang ako. Kung tinamaan ako noon baka pat
ay na ako ngayon. Napakacareless naman ng babaeng ito. Gumagawa ng dangerous tec
hniques pero hindi naman kayang kontrolin. Kapag siya ang natamaan noon baka hiw
a-hiwa na ang katawan niya. Unti-unti ng bumabagal ang pag-ikot ng tornado dahil
mukhang nauubusan na rin ng lakas si Xyra. Napaupo siya sa sahig at halatang pa
god na pagod. Magtraining ba naman kasi ng tatlong sunod-sunod na araw tapos nap
akahirap pa ng ginagawa niya? Nakakapagod talaga yun. Humiga siya sa sahig at pu
mikit. At least ngayon hindi na masyadong matindi ang mga natamo niyang sugat.
Pumasok si Cyril.
"Kamusta ang training ni Xyra?"
"May progress naman kahit papaano."

"Buti naman kung ganoon."

Pumunta na si Cyril kay Xyra. Hindi siya nagtagal sa panggagamot kay Xyra dahil
konti lang naman ang sugat nito. Si Clauss naman natutulog na rin. Pumikit na ri
n muna ako dahil mukhang nauubusan na rin ako ng lakas. Lumapit sa akin si Cyril
.
"Here, pwede kong ibalik ang iba mong lakas. Mukhang nahihirapan ka na rin."
"Mukhang hindi na kailangan. Makita ka lang, parang bumabalik na ang lakas ko *w
ink*"
Namula ang mukha ni Cyril. Ang cute niya talaga. Hindi na lang siya umimik. Bina
tukan niya ako bago siya lumabas sa training room. Napahimas tuloy ako sa ulo ko
pero napapangiti ako. Natulog na rin muna ako dahil parehong tulog ang mga kasa
ma ko.
Sa fourth day at fifth day ng training, ang ginagawa na lamang ni Xyra ay ang ko
ntrolin ang direksiyon ng tornado. Hindi kasi magawa ni Xyra na papuntahin sa ib
ang direksiyon ang tornado. Basta kapag bumangga na kasi iyon sa pader nagwawala
na iyon na parang trumpo sa loob ng training room. Napailing na lang ako nang m
akita ko ang kabuuan ng training room. Halos masira na ang mga pader pero dahil
makapal ang concrete wall hindi umabot ang damage sa katabing room. Mukhang pata
y kami kay Bryan kapag nakita niya ang nangyari sa training room. Bumagsak sa sa
hig si Xyra na wala ng malay. Pagod na pagod kasi siya. Hindi pa rin niya nagawa
ng maayos ang pagkontrol sa tornado. Siguro swerte na lang talaga siya kapag na
gawa niya iyon bukas. Ginamot ulit siya ni Cyril. Itinigil ko na ang paghold sa
oras. Lumabas na rin si Clauss sa pinagtataguan niya.
Matapos magamot si Xyra, binuhat na siya ni Clauss.
"Thanks for helping her." -Clauss
Nagulat kami ni Cyril dahil nagpasalamat si Clauss. Nagkatinginan na lang kami n
i Cyril. There's something wrong with him. Ngayon lang kasi siya nagpasalamat at
nakipag-usap sa amin?
"No worries. Mukhang determinado talaga siya kaya wala na akong nagawa kung hind
i ang pumayag na tulungan siya." -Ako
Nakatingin lang si Clauss kay Xyra. Napailing na lang ako kay Clauss. Medyo nagu
lat ako ng mapansin ko na nakangiti si Clauss kay Xyra. Is he unconciously smili
ng? Ngayon ko lang siyang nakitang ngumiti.
"Your not worried na mahuhulog siya, right?" - Cyril
"No. I know, she'll make it." - Clauss

Nagsimula ng maglakad palabas ng training room si Clauss. Nagkatinginan na lang

ulit kami ni Cyril. Actually hindi na talaga panglevel 10 ang ginagawang techniq
ue ni Xyra kaya alam kong siya ang mananalo sa deal nila. I think, Clauss is not
against the idea of being friends with Xyra. Mukhang lumalambot na ang puso niy
a. Napangiti na lamang kami ni Cyril sa isa't isa. Inihatid ko na muna sa dorm n
iya si Cyril bago ako pumunta sa dorm ko para magpahinga. Sobrang napagod kasi a
ko sa ginawa ko ngayong araw.
--FLASHBACK ENDS-Pinanood ko na lang si Xyra sa stage. Sinusubukan na niya ang pagmemerge sa dala
wang technique. Mukhang maraming interesado sa gagawin ni Xyra ngayon.

XYRA's POV
Nagconcentrate na ako. Gumawa ako ng isang malaking tornado at dahan-dahan ko it
ong isinama sa air blades. Nagagawa ko na ito ng maayos dahil ito ang namaster k
o sa practice ko. Ang problema ko na lamang ay ang pagkontrol sa direksiyon nito
. Ang sabi sa akin ni Xander, gamitin ko daw ang intellect ko para makontrol ko
ng maayos ang direksiyon ng tornado. Nang tumama ito sa protective wall, nagdulo
t ito ng malaking crack doon pero pagkatapos nitong bumangga sa protective wall
hindi ko na ulit makontrol ang tornado.
Kung saan-saan na iyon bumabangga na parang trumpo. Iniilagan ko na lang iyon da
hil tiyak na patay ako kapag natamaan ako noon. Nagconcentrate na lang ako sa pa
g-ilag dahil sobrang bilis ng pagwawala nito sa loob ng stage. Dahil malakas ang
impact ng pagkakabangga nito, lalong lumalaki ang cracks ng protective wall. Na
gulat ako dahil biglang nabasag ng tuluyan ang protective wall at ang air tornad
o ay nakalabas at tatama na sa mga audience. Dahil sa pag-aalala ko sa mga matat
amaan noon nagawa kong mapatigil ang tornado. Mukhang kinabahan ang mga manonood
sa muntik ng mangyari. Kinabahan din ako dahil baka makapatay ang technique ko.
Dahan dahan na lang ang pag-ikot ng tornado. Unti-unti itong naglaho. Nakahinga
ako ng maluwag at napaupo sa sahig. Hinihingal ako.
Biglang may lumabas na ID sa harapan ko kaya natuwa ako. Kulay blue iyon. Pagtin
gin ko sa ID ko, nakita ko ang personal information ko roon at ang level ko. Nap
atalon ako sa tuwa. Natuwa rin ako dahil may dragon doon at may mga feathers sa
background. Tumakbo agad ako palabas sa stage para hanapin si Clauss. Nanalo ako
sa deal namin! Kahit mukhang sinuwerte lang.
Nakita ko na naghihintay sina Wanda sa akin. Nakangiti sila kaya napangiti na ri
n ako.

"Congrats Xyra!" -Wanda/Frances

"Salamat ^_^"
Nag-appear pa kami pagkatapos. Nagpaalam agad ako sa kanila dahil kailangan kong
mahanap si Clauss. Nakita ko si Selene na nakasandal sa pader.
"Mukhang sinuwerte ka sa pagsira ng protective wall. But you're still weak. *smi
rk*"
Napabuntong hininga na lang ako. Wala akong balak makipag-away sa kanya ngayon.
Nagpatuloy na lang ako sa paglalakad at nilampasan siya.
"Hey, kung inaakala mong magiging mabait na sa iyo si Clauss after nito, you're
wrong. Ako lang ang nakakakilala at nakakaintindi sa kanya, so better back off i
f you're interested with him dahil ako mismo ang makakalaban mo."
Napatigil ako sa paglalakad. Nagsimula ng maglakad si Selene palayo sa akin kaya
humarap ako sa kanya.
"Selene, I think, from now on, hindi na lang ikaw ang makakakilala at makakainti
ndi kay Clauss. I'll make sure na isa na rin ako sa makakakilala at iintindi sa
kanya."
Tumigil sa paglalakad si Selene pero hindi siya lumingon sa akin.
"So, you're going against me, huh? Let's see what you got then. See you around i
n hell, Xyra."
Iwinave pa ni Selene ang kamay niya bago nagpatuloy sa paglalakad. Mukhang malak
ing problema ito. Napabuntong hininga na lang ako at nagsimula na ring maglakad.

CLAUSS' POV
Maraming nagulat dahil nasira ni Xyra ang protective wall. Hindi kasi nila matuk
oy kung luck lang ba iyon o kung malakas ba talaga ang technique. Halata namang
nagwala lang yung technique kaya nadamage ang protective wall. Nakalevel 17 lang
siya dahil hindi masyadong mastered ang technique niya kahit nasira pa niya ang
protective wall. Mukhang maswerte siya.

Hindi na ako nagtaka nang makita kong nasira niya ang protective wall. Although
it's just luck. Medyo malaki na kasi ang damage ng protective wall kanina dahil
sa impact ng fire phoenix na ginawa ko tapos dumagdag pa ang impact ng tornado n
a may air blades kaya nadamage noon ang protective wall. Tumayo na ako. Nanalo s
iya sa deal. Napabuntong hininga na lang ako. Hindi ko alam kung bakit pero masa
ya ako sa naging resulta ng exam. Although, I have to endure being friends with
her. Napailing na lang ako.
Nagsimula na akong maglakad palabas sa examination room. Umalis sa ulo ko ang ba
by dragon at lumipad habang sumasabay sa paglalakad ko. Umikot pa ito sa akin ta
pos dumapo sa balikat ko. Teka, ano bang ipapangalan ko rito?
Pumunta ako sa puno kung saan ako madalas tumatambay. Nagtititigan lang kami ng
dragon na nakadapo na sa index finger ko. Naghikab pa ito kaya napangiti ako. Bu
muga ito ng apoy pero masyadong mahina para umabot sa akin. Parang inubo pa nga
ito kaya lalo akong napangiti. Bata pa talaga ang dragon na ito. Nagulat ako dah
il biglang may nagsalita sa baba ng puno. Tumingin ako sa baba. Si Xyra iyon. Ku
makaway pa sa akin at abot tainga ang ngiti. Napakunot tuloy ang noo ko sa kanya
.

XYRA's POV
"Clauss"
Tinawag ko si Clauss na nasa itaas ng puno. Napansin ko kanina na nakangiti siya
sa dragon. Ngayon ko lang siya nakitang ngumiti kaya nakyutan ako sa kanya. Kas
ing cute na niya tuloy ang baby dragon. Nang tumingin siya sa akin, kumaway ako
sa kanya at sobrang lapad ng pagkakangiti ko. Napansin kong kumunot ang noo niya
sa akin.
"I won!"
"I know."
"Icongratulate mo naman ako. *pout*"
Halatang naaasar siya pero nagsalita rin naman.
"Tsk. Congrats"

Lalo akong napangiti ng malapad. Bumaba na si Clauss sa puno kaya katapat ko na

siya ngayon pero medyo malayo kami sa isa't isa. Iyong baby dragon naman lumipad
papunta sa akin at binugahan ako ng apoy pero sobrang hina naman ng apoy na nai
buga nito kaya natawa ako. Hinipan ko ang dragon pero mukhang napalakas dahil na
dala ito ng hangin at tumama sa mukha ni Clauss. Napasimangot tuloy si Clauss. N
atawa na lang ako sa itsura nilang dalawa dahil parehas silang naaasar ng baby d
ragon. Nagtago sa likod ni Clauss ang baby dragon tapos sumisilip sa akin tapos
bumubuga pa rin ng mahinang apoy. Ang cute nilang dalawa. Napangiti na lang tulo
y ako sa mga itsura nila.
"Mukhang close na close na kayo ng baby dragon, ah. Anong pangalan niya?"
"Wala pa."
"Tsk. Ganun? Baby Clauss na lang ang itatawag ko sa kanya dahil mana naman siya
sa amo niya."
Mukhang nagulat si Clauss sa ibinigay kong pangalan. Mukhang ayaw nga niya eh at
nakasimangot pa rin siya pero parang namumula siya. Hala! Hindi kaya sumabog si
ya na parang bulkan?
"Anyway, Clauss. Friends na tayo, di ba? Ako ang nanalo!"
"Oo na. Tsk"
Inilahad ko ang kamay ko sa kanya. Kailangang may shake hands for formality. Nak
atingin lang si Clauss na mukhang nagtataka sa kamay ko.
"Ano yan?"
"Ano ba naman! Wala ba sa vocabulary mo ang salitang shake hands?"
"Para saan?"
"Bilang formality na magkaibigan na tayo at dahil magkaibigan na tayo dapat maba
it ka sa akin."
Sobrang lapad ng pagkakangiti ko. Tinanggap naman niya ang kamay ko tapos nakipa
gshake hands. Hindi siya makatingin sa akin kaya parang gusto kong matawa.
"Balik na ako sa dorm ko. Uuwi ako bukas sa amin. Saturday kasi. See you, Clauss
and Baby Clauss this Monday."
Kumaway pa ako sa kanila. Nakasimangot pa rin si Clauss pero hindi ko na lang pi

nansin. Sa Lunes na ako magsisimulang mangulit dahil napagod ako sa exam. Masaya
ako dahil kahit papaano nakaabot ako sa level 17. Ano naman kaya ang sunod na m
angyayari sa akin dito sa Wonderland? Hindi ko pa masyadong nakokontrol ang air
power ko kaya kailangan ko pa siguro ng practice. Nahihirapan ako pero mukhang k
akayanin ko namang makasurvive dito.

----------------------------------------Hindi na siguro bitin ito.. Matagal ang next update ko kaya wala na akong isinin
git na scenes na nakakabitin XD haha.. Bear with me :)) Ingat lahat.. Hindi ko n
a muna ilalagay dito ang pamagat ng next chapter para wala kayong isipin XD

************************************************************************
Hindi ko alam kung paano kayo nakakatagal sa story na ito.. haha.. Napapansin ni
yo naman siguro na walang cast ang story ko? Haha.. For sure iba-iba ang mukha n
g mga characters sa mga utak ninyo. Anyway, okay lang naman siguro na walang cas
t.? Tinatamad akong maglagay at saka wala akong maisip XD Nahihirapan akong magd
ecide >.<

Enjoy reading :)) Ayaw ko ng Chapter na ito -___- Maglalaslas na ako mamaya haha
!
-------------------------------------------------------------------------SATURDAY

XYRA's POV
Naglalakad na ako palabas ng Academy. Marami na ring mga estudyante ang nagsisiu
wian sa kani-kanilang bahay. Hinahanap ko si Clauss pero hindi ko siya makita. P
umunta na rin ako sa puno na tinatambayan niya pero wala siya. Gusto ko sanang m
agpaalam sa kanya bago umalis. Nakasalubong ko si Bryan.
"Uuwi ka ba, Xyra? Congrats pala sa exam." -Bryan
Nakangiti si Bryan kaya napangiti na rin ako.
"Uuwi na ako. Miss ko na rin kasi ang bahay pati parents ko. Anyway, nakita mo b
a si Clauss?"
"Ah. Uuwi rin yata siya ngayon. Kanina pa nakaalis."
Napakunot ang noo ko. Akala ko ba wala ng uuwian si Clauss? Ah.. Siguro may baha
y naman siya? Naguluhan tuloy ako.

"Saan pala nakatira si Clauss?"

"Hindi ko alam pero nasa student profile niya ang address niya but when we check
ed the place, hindi siya nakatira roon. Wala akong masyadong alam tungkol kay Cl
auss dahil hindi naman siya palakwentong tao. Iniwan nga niya sa akin ang baby d
ragon niya."
Si Baby Clauss? Bakit hindi niya isinama? Kawawa naman ang baby dragon. Tumango
na lang ako kay Bryan at nagpaalam. Saan kaya nakatira si Clauss? Hmmm. Bakit ba
napakamisteryoso niyang tao? Siguro itatanong ko na lang sa kanya sa Lunes? Any
way, friends na naman kami, 'di ba? Napangiti ako. Feel na feel ko talaga na fri
ends na kami. Tsk.
Sinundo ako ng driver namin. Medyo mabilis ang pagpapatakbo ng driver kaya nagul
at ako ng biglang may tumawid sa kalsada. Nanlaki ang mata ko dahil malapit na k
ami sa kanya. Sinubukang magpreno ng driver namin pero nabangga na niya ang lala
ki at gumulong pa ito sa unahan ng kotse bago tumalsik sa kalsada. Shit! Napahaw
ak ako sa inuupuan ko. Nanginginig ang driver namin nang mapatingin ako sa side
nito. Damn! Tumingin ako sa nabangga namin. Nakatalikod siya sa amin na nakahiga
sa kalsada. Kinakabahan ako pero wala na akong nagawa kundi ang bumaba dahil mu
khang hindi pa rin maabsorb ng driver namin ang nangyari.
Natatakot akong lumapit sa lalaki. Patay na ba ito? Anong gagawin ko kung sakali
ng patay na ito? Makukulong ba kami? Hindi ko alam ang gagawin ko ngayon dahil g
ulong-gulo ang isip ko. Nagulat ako dahil bigla itong umupo na parang walang nan
gyari at nagkakamot pa ng ulo. Nakatalikod siya sa akin kaya hindi ko alam kung
duguan na ba ito dahil wala naman akong nakikitang patak ng dugo sa kalsada. Nag
pasya na akong magsalita.
"A-ayos k-ka l-lang b-ba?"
Ano ba naman ang tanong ko? Tsk. Stupid question. Malamang na hindi siya ayos da
hil nabangga nga. Tapos ang lakas pa ng impact noon dahil mabilis ang pagpapatak
bo ni Manong. Ang tanga ko talaga. Humarap ang lalaki na nagkakamot pa rin at na
gtatakang tumingin sa akin. Nakakapagtaka na wala man lang itong galos sa katawa
n.
"Oh, sorry. I think, I hit your car." - guy
What? He hit our car? I think, we're the one who hit him. What the hell? Tumayo
na ito at pinagpag pa ang dumi sa pants at damit nito na parang hindi ito nabang
ga. Natulala ako. Ano ba ang lalaking ito?
"Hindi ka ba nasaktan? I mean, kami ang nakabangga sa iyo?"
Nagtataka pa ring tumingin ang lalaki sa akin pero bigla siyang napangiti at umi
ling.

"I'm okay. Don't worry about me. Just worry about your car. I really did hit it"
He pointed to the car kaya napatingin na lang ako sa direksyon noon. Nanlaki an
g mata ko dahil halos masira na ang unahan ng car namin at unti-unti ng nagkakar
oon ng crack sa unahang salamin hanggang sa mabasag ito. This is insane. Sino an
g lalaking ito? Napatingin ulit ako sa kanya na gulat na gulat. Speechless ako.
Napakamot na naman siya sa ulo niya tapos tumalikod na sa akin at naglakad na pa
layo.
"Hey, wait! Are you sure that you're fine? Dadalhin kita sa ospital!"
"No need. Ayos na ayos lang ako. Saka ko na babayaran ang damages sa car mo kapa
g nagkita ulit tayo nagmamadali kasi ako ngayon."
Natahimik ako. Hindi naman niya kailangang bayaran ang car ko. I think ako pa da
pat ang magbayad sa kanya.
"Wait! Anong pangalan mo? I'm Xyra Buenaferte. Kapag may naramdaman kang masakit
sa'yo, you could look for me. Ipapagamot talaga kita!"
"Thanks but no need. I'm Xavier."
Hindi siya humarap sa akin pero nagwave siya ng kamay. Napabuntong hininga na la
ng ako. Hindi talaga siya nagalusan? Napalingon na lang ako sa car. Sirang sira
talaga ang unahan noon. Mukhang pati ang engine nadamage din at wala na ang sala
min ng kotse sa unahan. Napatingin ako sa driver. Mukhang nawalan ito ng malay.
Tsk. I think I have to fly pauwi pero nakakatakot dahil baka may makakita sa aki
n kaya hindi pwede. Tinawagan ko na lang sina dad para sunduin kami. Walang masy
adong dumadaan na sasakyan dito kasi paalis pa lang kami sa Wonderland. Medyo gu
bat kasi. Saan ba nanggaling ang lalaking iyon at bigla na lang sumulpot kung sa
an? I think galing siya sa forest? Tsk. Strange. Power user din kaya siya kaya h
indi siya nasaktan? Napabuntong hininga na lang ako.
After 30 minutes, dumating na sina dad at nag-aalalang napatingin sa akin. Tsk.
Mukhang nagtataka sila kung anong nangyari sa kotse. Tinanong pa nila ako kung n
asaktan ba ako. Ipinaliwanag ko naman sa kanila ang nangyari. Hinahanap nila ang
nabangga namin kaya sinabi ko na lang na ayos na ito at nakaalis na. Ang hirap
kasing magpaliwanag. We headed home, pagkatapos maisakay si manong sa car ni dad
. Tahimik lang ako dahil iniisip ko pa rin ang strange guy na nabangga namin kan
ina. Xavier? He's really weird and strange.

XAVIER's POV
Hindi ko napansin ang sasakyan na padaan kaya hindi ko namalayan na malapit na p
ala akong mabangga. Dahil mabilis ang pagpapatakbo ng kotse hindi na ako nakaiwa
s. Wala akong nagawa kundi ang gamitin ang power na naacquire ko sa baliw na mat
andang hukluban na iyon. Tsk. Napabuntong hininga na lang ako. Anyway, I'm the h

eaven power user and the so called "untouchable". Why untouchable? Dahil hindi a
ko natatablan ng kahit anong magic power. But, I think, being called as the "unt
ouchable" is wrong dahil hindi nakakaligtas ang heaven power user sa physical at
tacks. So paano ako nakaligtas sa kotseng bumangga sa akin at nasira ko pa ito?

--FLASHBACK-I had a temporary amnesia back when I was nine years old. Maybe because of traum
a? I recovered my memory when I was thirteen that's why I remembered some of my
past. I was nine years old that time when I got separated with my parents and li
ttle sister.
It was raining hard when I decided to go into the river to play paper boats. Mal
akas ang agos ng tubig sa ilog na connected sa dagat. Habang naglalakad sa gilid
ng ilog, nadulas ako papunta sa ilog kaya natangay ako ng malakas na alon. Hind
i ko na alam ang nangyari pagkatapos noon. Basta paggising ko, nasa isang maliit
na kubo na ako kasama ang isang medyo matanda ng lalaki. Tinatanong niya kung s
aan ako nakatira pero hindi ko siya nasagot dahil sa temporary amnesia.
Wala siyang nagawa kundi ang kupkupin ako. At dahil madalas kaming hindi magkasu
ndo, tinatawag ko siyang matandang hukluban pero tinatawanan lang niya ako. But
I really admire that old man. Kapag hindi kami nag-aaway, lolo ang tawag ko sa k
anya. Tinuturuan niya ako ng self defense pero lagi akong nagkakabukol sa kanya.
He's strong kahit medyo matanda na. Pinag-aral niya rin ako. How? He hired some
tutor dahil masyadong malayo daw ang paaralan sa North Mountain. Hindi raw ako
pwedeng pumasok sa dalawang academy na nasa magkabilang gilid ng bundok dahil pa
ra sa mga espesyal na tao lang daw iyon.
When I was ten, I discovered my power. Galing kami sa forest ng North Mountain n
i lolo para maghanap ng kahoy nang may nakita kaming lalaki na sa tingin ko ay k
asing age ko lang na naglalaro ng apoy sa kamay niya. Gulat na gulat ako noon da
hil hindi ko alam na may tao palang pwedeng humawak sa apoy. Nakatingin lang siy
a sa amin. Napabuntong hininga naman ang kasama ko.
"Umuwi ka na, Clauss. Baka hanapin ka nila."
Napatingin na lang ako kay lolo. Magkakilala sila? Hindi naman nakikinig ang bat
a kay lolo. Nakatingin pa rin siya sa akin.
"Sino siya?" Tinanong iyan ng bata na tinawag ni lolo na Clauss daw.
"Jiro ang pangalan niya." That's the name given to me because I can't remember m
y name back then.
Tumango lang si Clauss. Tapos tumingin sa akin.
"You want to play?" - Clauss

Napailing si lolo tapos tumawa ng malakas.

"Kung gusto mong makipaglaro kay Jiro gamit ang apoy na hawak mo. Hindi niya kay
a yan."
Inosenteng napatingin si Clauss kay lolo.
"Why? I think, he can do this too. I can easily hold this fire with my own hands
because I'm a man. He's a man so I think he can do this too."
Lalong lumakas ang tawa ni lolo.
"I'm a man too, but I can't hold that fire." -lolo
"You're old, that's why." -Clauss
Natawa ako sa sinabi niya. Nabatukan ito ni lolo at dahil hindi pa ako tumitigil
sa pagtawa binatukan din niya ako. Parehas tuloy kaming nakahawak ni Clauss sa
ulo namin at nakasimangot. Nagsimula ng maglakad si lolo at sinabing sumunod na
kami sa kanya at magluluto raw siya para sa amin. Natuwa naman kami parehas ni C
lauss at nag-appear pa kami.
Habang naghihintay sa niluluto ni lolo, naglalaro kami. Naglabas si Clauss ng fi
reball. Gusto niya lang sanang ipakita sa akin pero hindi niya nakontrol iyon ka
ya bigla akong hinabol ng fireball. I'm panicking dahil baka masunog ako. Natara
nta na rin si lolo at Clauss. Nang lumapat sa akin ang fireball, bigla na lang i
tong nawala. Nagtatakang napatingin si lolo sa akin at nag-isip ng malalim. Si C
lauss naman lumapit sa akin at hinawakan ang braso ko. Kumukunot ang noo niya ta
pos binitawan ako bigla. Tumingin siya sa kamay niya at pinaapoy iyon.
"Bakit ayaw kanina?" -Clauss
"Anong ayaw?" -Ako
"Hindi lumalabas ang apoy kapag hawak kita?"
Balak ba niya akong sunugin? Ginulo ni lolo ang buhok namin ni Clauss at sinabin
g nagkataon lang daw yun tapos pinakain na kami. Hindi na namin masyadong inisip
kung ano ba talaga ang nangyari. Pagkatapos kumain ni Clauss, umalis na rin siy
a. Hindi ko na nakita si Clauss pagkatapos noon.
Ipinaliwanag sa akin lahat ni lolo kung ano ang power ko. Sinabi niyang huwag ko
ng ipagsasabi kahit kanino ang power ko, kahit kay Clauss. Ipinakita rin sa akin
ni lolo ang power niya which is he can make his body as hard as steel and boost
his strength. He taught me on how to wake the spirit residing inside my soul ka
ya nagawa kong makipagcommunicate sa god of nothingness. Sinabi rin niya na hind
i ako makakaligtas sa physical attacks dahil magic powers lang ang kaya kong ivo

id. Tinuruan niya akong makipaglaban at namaster ko rin ang power ko.
Sinabi rin niya sa akin na marami pang power user na kagaya ko at naging profess
or siya sa Dark Wizard Academy pero hindi siya nagtagal doon at tumira na lang s
a North Mountain. He said that evil users ang nasa Dark Wizard Academy pero hind
i lahat. Ang ibang users na nasa Dark Wizard Academy ay may iba't ibang mabibiga
t na dahilan kung bakit sila naroroon. On the other hand, kalaban naman ng Dark
Wizards Academy ang Wonderland Magical Academy. Good power users daw ang pumapas
ok dito. Hindi niya ako ipinasok sa kahit anong Academy dahil tiyak na magkakagu
lo daw ang dalawang Academy kapag nalaman nila na ako ang heaven power user. Kai
langan ko raw mag-ingat.
After 3 years of training my power, I recovered my memory. Naalala ko na ang lug
ar kung saan ako nakatira, sinubukan naming puntahan ang lugar na iyon pero wala
ng nakatira doon. Hindi ko na matandaan ang mga mukha ng magulang at kapatid ko
but I knew their names. The neighborhood told us na patay na ang mag-asawa na n
akatira roon at hindi nila alam kung nasaan ang anak na babae ng mga ito. Nanlum
o ako sa nalaman. The old man tapped my shoulder, comforting me because I'm so d
own. He told me that there's still a reason for me to live and it is my sister.
Hindi ko alam kung saan siya hahanapin dahil wala talagang makapagsabi kung nasa
an ito pero ginagawa ko ang lahat para makita siya.
I'm 18 years old now, hindi ko pa rin alam kung nasaan ang kapatid ko. Pero last
month, pauwi na ako galing sa forest, I saw old man lying on the ground, full o
f blood. Tumakbo ako papunta sa kanya. Nang makalapit ako sa kanya, ngumiti pa s
a akin si lolo and said not to worry. Paano ko gagawin na hindi mag-alala kung n
akikita kong nakahandusay siya sa lupa at naliligo sa sarili niyang dugo?
"M-mukhang hanggang dito na lang ang b-buhay ko."
Habang umuubo siya, may lumalabas na dugo sa bibig niya. Naiiyak ako pero pinipi
gilan kong tumulo ang luha ko. Hindi ko alam ang gagawin ko kapag nawala sa akin
si lolo.
"Dadalhin kita sa ospital, lolo. Hindi ka pa mamamatay."
Pero sa totoo lang, malayo ang ospital dito pero wala akong pakialam. Sinubukan
ko siyang buhatin pero pinigilan niya ako.
"A-alam nilang narito ang heaven power user. M-mag-iingat ka sa Dark Wizards. Uumalis ka na sa North Mountain. H-hindi ko sinabi sa kanila na ikaw ang hinahana
p nila."
"No! Hindi ko kayo iiwan dito!"
Hindi ko na napigilan ang luha ko. Kahit sabihing hindi dapat umiiyak ang lalaki
, I just can't help it. Ni minsan kasi hindi sumagi sa isip ko na mamamatay ang
taong kumupkop sa akin. He holded my wrist.

"I-ibibigay ko sa iyo ang power ko. S-sana makatulong sa iyo, J-jiro. U-umalis k
a na rito at h-hanapin ang k-kapatid mo. M-may pera akong i-iniwan para sa iyo n
a nasa loob ng k-kubo. M-makakatulong ito sa iyo"
Hindi ko na napigilan si lolo sa balak niyang gawin. I can feel a strange energy
flowing inside my body. He's transferring his power into me. Noon ko lang nalam
an na pwede pa lang itransfer ang ability mo sa ibang tao. Hindi ko alam kung pa
ano niya nagawa iyon pero naacquire ko ang power niya. Nararamdaman ko na ang pa
nlalamig ng kamay ni lolo. Damn! Napasigaw na lang ako dahil wala na si lolo. I
stayed in that position for two hours. Iyak lang ako ng iyak. Shit! Hindi ko tal
aga mapigil ang pagtulo ng luha ko kahit anong gawin ko. Tumayo na ako para magh
ukay. Katabi lang ng kubo ang libingan na ginawa ko para kay lolo. I stayed ther
e for weeks before I decided to leave North Mountain.
--FLASHBACK ENDS-Ginamit ko ang power na ibinigay sa akin ni lolo kaya ang nadamage ay ang car. I
boost my strength and make my body as hard as steel. Wala akong nagawa. Hindi a
ko pwedeng mamatay dahil lang sa isang kotse. Tsk. Hindi ko alam kung saan ako p
upunta ngayon. Napabuntong hininga na lang ako.

DARK WIZARD ACADEMY

SELENE's POV
Naglalakad akong mag-isa sa hallway ng Dark Wizard Academy. Wala kaming nagawa k
undi ang umuwi muna dito sa Academy dahil may ipagagawa daw sa amin ang head mas
ter. I'm still pissed with Xyra. Tsk. She'll be dead this Monday. Huwag lang niy
ang tangkaing agawin sa akin si Clauss dahil hindi ko siya mapapatawad.
"Who's Xyra?"
Napatingin ako sa nagsalita. Nagulat ako nang makilala siya. Nakangiti siya sa a
kin. She's Claudette. Clauss' younger sister and she's a mind reader. I hate her
power ability. Wala akong maitatago sa kanya dahil sa ability niya. That sucks.
Wala man lang privacy.
"It's none of your business. Anyway, paano ka nakalabas sa tower?"
"Secret. Anyway, where's my brother? I wanna ask him who's Xyra at bakit galit n
a galit ang isang kagaya ni Selene sa kanya *grin*"
I hate her guts although mabait naman siya. Hindi na niya hinintay ang sagot ko
dahil nabasa na niya ang isip ko. Tumakbo na siya papunta kung nasaan si Clauss.
Nagtataka ako kung paanong nakalabas si Claudette sa tower. She's been held the

re when she was still nine. It's been eight years at ngayon ko lang siya ulit na
kita, face to face. Walang nagawa si Clauss kundi sumunod sa Dark Wizards dahil
hawak ng mga ito ang kapatid niya.
Bakit ako narito? My parents were held as a prisoner in the underground cell of
this Academy for almost 10 years. Hindi kami makalaban sa pinakahead ng Academy
na ito dahil sobrang lakas nito. He has the power to kill someone by just touchi
ng or draining their life force. That's the scariest power I ever encountered an
d witnessed. Tanging ang heaven power user lang ang hindi matatablan ng power na
ito. Hindi ko alam kung makakatakas pa kami sa impyernong academy na ito.

CLAUDETTE's POV
It's been 8 years. Ngayon ko lang makikita ulit si Kuya Clauss. I ran dahil nata
takot akong ibalik nila ako agad sa tower. Gusto kong makita ang kuya ko. Ano na
kayang itsura niya? Napansin ko na gumanda lalo si Selene. Siguro sobrang gwapo
na ng kuya ko ngayon? Excited na talaga ako.
Napatigil ako sa pagtakbo dahil makakasalubong ko na siya ngayon. Napatigil siya
sa paglalakad nang makita ako. Mukhang gulat na gulat siya. Hindi siya makapani
wala sa nakikita niya. I'm reading his mind right now and he's asking how at kun
g ako na nga ba si Claudette. Tumakbo ako papunta sa kanya at niyakap siya ng ma
higpit. He's stunned. Mukhang hindi niya alam kung paano magrereact.
"Kuya..."
Naiiyak ako. Mukhang nakabawi na siya sa pagkagulat dahil niyakap na rin niya ak
o.
"H-how? Paano ka nakalabas?"
"Isinama kasi nila ako sa paghahanap sa heaven power user. I can read his mind d
ahil hindi naman niya alam ang ability ko kaya hindi siya makakapagcounterattack
doon. I missed you so much.. Kuya.. ang gwapo mo na *sob*"
Napatingin ako sa kanya. He's angry. Not at me but at the Dark Wizards. I can re
ad his mind. Galit siya dahil ginamit nila ako sa paghahanap sa heaven power use
r. Mukhang nag-aalala siya para sa akin.
"Sinaktan ka ba nila? Pinilit ka ba? Damn! Sinabi ko ng huwag kang idadamay dito
pero ginawa pa rin nila!"
"Calm down, Kuya. Ginusto ko rin naman iyon. Hindi nila ako pinilit. First time
ko kasing lalabas sa tower, after 8 years kaya pumayag agad ako sa sinabi nila.
Hindi naman ako nasaktan. And I'm glad na nakita na rin ulit kita sa wakas."

I'm held in a tower because the head of this Academy thought of me as a threat.
Why? Dahil tiyak na malalaman ko ang masasama nilang plano by reading their mind
s. Iniiwasan nilang mangyari iyon dahil baka ipagsabi ko ang mga nalalaman ko. A
t dahil mapapakinabangan nila si Kuya, hindi nila ako ikinulong sa underground c
ell at may private tutor din na pumupunta sa tower para turuan ako. Hiniling iyo
n ni Kuya kaya hindi sila nakatanggi.
"Anyway kuya, Who's Xyra?"
I caught him off-guard sa tanong ko. Halatang hindi niya inaasahan iyon. Natawa
ako sa iniisip niya.
Hindi ko naman iniisip si Xyra. How come na nalaman niya ang pangalang iyon?
"It's because of Selene. Magkwento ka naman sa akin. Ngayon na nga lang ulit tay
o nagkita. Marami ka na bang kaibigan, kuya?"
"I don't have any f-friends"
Really? Wala siyang kaibigan? He was confused. Hindi niya kasi alam kung ituturi
ng na nga ba niyang kaibigan si Xyra o hindi. Tsk. Iyon ang nabasa ko sa isip ni
ya. Napangiti ako. Parang gusto kong mameet ang Xyra na ito. Kaso mukhang imposi
ble iyon dahil sa sitwasyon ko. Ang alam ko pa lang kasi na itinuring na kaibiga
n ni Kuya ay si Jiro na nakilala raw niya sa forest. Bata pa si kuya noon at hin
di ko pa namimeet ang Jiro na ito.
"Anyway, I got a baby dragon. Nakita niyo ba ang heaven power user?"
Iniiba niya ang usapan. Pero baby dragon? Nasaan? Gusto kong makita. Sasabihin k
o ba na nakita ko ang heaven power user? Hindi pwede. Baka may makarinig sa akin
. Mapapahamak kami ni kuya dahil pinatakas ko ang heaven power user. Hindi ko al
am kung bakit ko ito pinatakas. Ang gwapo kasi niya. Iyon ang kauna-unahang pagk
akataon na nakakita ako ng kasing gwapo ni kuya at saka mukha siyang mabait. 8 y
ears akong nakakulong sa tower kaya hindi ko naranasang makisalamuha sa ibang ta
o kaya nalulungkot ako. Ayaw ko na sa tower na iyon at ayaw ko ng mag-isa.
"Hindi namin nakita. Nasaan na pala ang baby dragon?"
"Nasa Wonderland pero bawal nating pag-usapan ito dito. Huwag kang maingay, okay
?"
Napatango na lang ako sa kanya at napangiti. Tinawag niyang Baby Clauss ang baby
dragon sa isip niya. Gusto kong matawa. That's a weird name pero ang cute dahil
parang junior niya. Nagulat kami sa nagsalita mula sa likod ni Kuya.
"So, how's your reunion after 8 years?"

Napahigpit ang pagkakahawak sa akin ni Kuya. Alam kong galit siya. Ang nagsalita
ay ang kasama ko noong naghahanap kami sa heaven power user. The electromagneti
c radiation power controller. He's Jigger Valencia. Hinawakan ni kuya ang kamay
ko bago humarap kay Jigger. Nakakuyom ang kamao ni Kuya.

CLAUSS' POV
Hindi ako makapaniwala na nakikita ko sa harapan ko si Claudette. Hindi kasi ako
hinahayaang pumasok sa tower. Isa iyon sa mga rules na ibinigay sa akin. Masaya
ako ngayon dahil nakita ko na ulit siya after 8 years.
"So, how's your reunion after 8 years?"
Nakaramdam ako ng matinding galit sa nagsalita mula sa likuran ko. He's mocking
us. Hinawakan ko ng mahigpit ang kamay ni Claudette bago humarap kay Jigger. Nak
angisi siya sa amin kaya naikuyom ko ang kamao ko. I wanted to smash his face un
til it is completely ruined. Hanggang sa hindi na siya makilala.
"Get out of here kung gusto mo pang mabuhay"
"You're trying to scare me, Clauss? *evil laugh* Anyway, I'm here to bring back
Claudette to the tower. So if you'll excuse me, I'll take her now. Hindi siya pw
edeng magtagal dito. Hinahanap ka na rin ng head master kaya kailangan mo ng pum
unta sa office niya."
Napatingin ako kay Claudette. Tumango naman siya sa akin. She's reading my mind
right now kaya hindi ko na kailangang magsalita pa.
Don't worry Claudette. Everything's gonna be okay. I'll take you back kapag kaya
ko ng lumaban sa Dark Wizards. Take care of yourself and I'm glad to see you he
re. You'd already grown into a beautiful lady.
Naiiyak ang kapatid ko. Well, I don't want to cry. I don't want to show any weak
ness that's why I'm holding back my tears. Niyakap ko siya ng mahigpit and kisse
d her in the forehead bago siya kinuha ni Jigger.
"Dumiretso ka na sa office. May mahalaga siyang ipagagawa sa inyo." - Jigger
Wala na akong nagawa kundi ang dumiretso na sa office ng head master. Pagpasok k
o naroon na rin si Selene. The head master is only 22 years old and a real demon
. His name is Enzo Lazarro. He even killed his father when he was 16 to take his
father's place. He's greedy. Hindi ko alam kung anong binabalak niyang gawin. K
ailangan ko muna siyang sundin hangga't hindi ko pa siya kayang labanan. From wh

at I've heard, they're saying that this man is controlled by the King of Evil Sp
irits who wants to be the most powerful spirit in the entire world kaya kinalaba
n nito ang five gods sa pamamagitan ng pagkontrol sa mga tao. Dahil dito kaya na
glabasan ang mga evil power user.
Nakatalikod ang head master sa amin na nakaupo sa swivel chair. Nagsalita ito.
"Kamusta na ang mga mahal kong alaga?"
Humarap na ito sa amin. He's grinning at us. A demon-like grin, I must say. Nags
alita na ako.
"What do you want?"
Natawa ito ng malakas.
"Hindi ka pa rin pala nagbabago, Clauss."
Napailing ito. I don't intend to have a chit-chat with him that's why I'm asking
him directly. And I can't stand to see his face even for an hour.

XYRA's POV
Nakarating na kami sa bahay. Nagpatawag na lang ng doctor si Dad para kay manong
driver. Nagpalit na muna ako ng damit bago bumaba ulit sa sala. Naroon si Dad t
apos si Mom naman ay nasa kusina para magluto.
"How's your stay in Wonderland?" -Dad
"Medyo nakakaadopt na po ako. Mahirap pero masaya naman."
"Good to hear that. Naipalam na rin sa akin ni Mr. Williams kung ano ang power a
bility mo."
Talaga? Hindi naman sila close sa lagay na iyan?
"Teka pala, Dad. Bakit parang kilalang kilala niyo si Mr. Williams?"
"We're bestfriends. And co-founder ako ng Wonderland."

What?! Really? Co-founder si Dad sa Wonderland? How?

"Eh bakit hindi ko kayo nakikita roon?"
Natawa si Dad sa akin.
"Don't get me wrong Xyra. Co-founder ako pero matagal na akong umalis sa Wonderl
and simula nang mag-asawa ako. I'm afraid na madamay pa kayo sa magulong mundo n
g mga power user kaya ko ginawa iyon. Hindi ko akalaing may maaacquire ka ring p
ower ability and that makes me sad. Mabigat ang responsibilidad na nakaatang sa
iyo lalo na at ikaw pala ang air power user. Natatakot akong mapahamak ka."
Naiintindihan ko si Dad. Pero ang hindi ko lang maintindihan ay kung bakit magka
karoon ako ng mabigat na responsibilidad?
"Anyway, bago ako umalis sa Wonderland, may ipinadala sa akin si Robin (Mr. Will
iams) na mahalagang bagay. Hinahanap din ito ng mga Dark Wizards kaya mas safe d
aw kung ako ang magtatago."
May inilabas itong blue box. Hindi masyadong kalakihan. Binuksan niya ang box ta
pos ipinakita sa akin ang laman. 5 rings with different stone and colors. Red, B
lue, White, Green and Brown.
"The five magical rings. Para ito sa limang power user na kumokontrol sa god's p
owers. Ito lang ang makakatulong upang lumabas ang tunay na kapangyarihan ng mga
god na naacquire niyo. Makakatulong ito para matalo ang Dark Wizards lalo na an
g pinakapinuno ng mga ito. Ibibigay ko na ito sa iyo ngayon. I have this bad fee
ling na alam na ng mga Dark Wizards na nasa akin ito. Itago mo ito at gamitin ku
ng sa tingin mo ay kailangan na talaga. Huwag mong ipapaalam kahit kanino ang tu
ngkol sa bagay na ito."
Ibinigay sa akin ni Dad
a nanganganib ang buhay
is ko iyon sa isipan ko
ami ni Mom para kumain.
aba na para kumain.

ang box. Hindi ko maintindihan pero may pakiramdam ako n

ni Dad base sa sinasabi niya. Kutob ko lang ba ito? Inal
dahil hindi ko ata kayang mapahamak si Dad. Tinawag na k
Bumalik muna ako sa room ko para itago ang box tapos bum

TO BE CONTINUED...

--------------------------------------------------------------------------------Hanggang dito na muna XD

Chapter 8: Friends?

Matagal ulit ang update :)) Salamat sa mga nagbabasa nito. Ayaw ko talaga ng par
t na ito -___- haha tinamad na akong palitan kaya ipinost ko na XD Pagpasensiyah
an niyo na..

Overview sa chapters ng Wonderland XD Spoiler talaga yan XD Hindi ko naman nilah

at XD 40 or less chapters lang po ang balak kong gawin :)) Nakablurred ang iba d
ahil masyadong obvious ang pamagat XD haha! May isisingit pa ako diyan o kaya ay
babaguhin XD --->>>

************************************************************************
Bwahahahahahahaha.. Baliw si Ms. Author.. Bwahahahaha.. Sa totoo lang hindi ko a
lam kung paano sisimulan ito. Tsk. Basta sinulat ko na lang kung anong laman ng
utak ko XD

Please slowly read this insane update of mine XD Bwahahahaha.. Enjoy reading :))
Lie low muna tayo sa mysteries ng Wonderland XD

---------------------------------------------------WONDERLAND MAGICAL ACADEMY

MONDAY

XYRA's POV

Breaktime. Hindi umattend si Clauss sa unang klase namin. Pasaway talaga. Lagi n
a lang nagkacutting. Buti hindi siya nakikick-out dito kahit hindi siya umaatten
d ng klase. Sabagay, genius naman siya, pero kahit na! Dapat umaattend pa rin si
ya. Teka, bakit ba gustong-gusto ko siyang umattend ng klase? Asar naman, ayaw k
o sa dahilang naiisip ko ngayon. Erase! Erase! Ipinilig ko pa ang ulo ko. Umilin
g-iling ako.

"Anong ginagawa mo? Nababaliw ka na ba?"

Napatingin ako sa nagsalita. Si Frances ang nagtanong sa akin noon. Mukhang taka
ng-taka siya sa inaasal ko. Nahiya tuloy ako. Siguro mukha akong tanga sa ginaga
wa ko.

"Uhmm.. Wala.. hehe.."

Nagkibit balikat na lang si Frances sa sagot ko. Sinabi niya na bibili lang daw
sila ni Wanda ng pagkain. Hindi na lang ako sumama. Napatingin ako sa puno na ka
tapat ng room namin. Doon kasi madalas tumatambay si Clauss. Natuwa ako dahil na
roon na siya ngayon. Kanina kasi wala eh *pout*.

Ngayon ko lang kasi siya ulit nakita. Ang cool ng pagkakahiga niya sa sanga ng m
alaking puno. Yung dalawang kamay niya ang inuunan niya. Tapos si Baby Clauss na
man, napansin ko na natutulog sa tiyan ni Clauss. Meaning "ABS" ang hinihigaan n
i Baby Clauss. Nagsparkle bigla ang mata ko. Tsk. Nagiging manyak na ata ako? Ba
kit ba napunta ang isip ko sa abs? Pero infairness, nakakainggit si Baby Clauss
*pout*. Teka, bakit ba ako naiinggit? Baliw na nga ata ako.

Nagdecide akong lumabas ng room at pumunta sa puno kung nasaan si Clauss. Malapi
t na sana akong makalapit sa puno kaso biglang nagsalita si Clauss.

"Bakit ka narito?"

Napapitlag ako. Ang lakas naman ng pakiramdam nito. Napatingin ako sa itaas ng p
uno. Dahil hindi ko makita ang mukha ni Clauss, pinalutang ko ang sarili ko hang
gang sa makita ko na ang mukha niya. Nakapikit pa rin siya. Si Baby Clauss naman
nagmulat ng isang mata na nakatingin sa akin tapos pumikit ulit na parang walan
g nakita. Ang cute.

Makalipas ang ilang segundo, bigla na lang nagmulat si Baby Clauss na parang nag
ulat at lumipad papunta sa mukha ni Clauss at doon dumapo. Mukhang takot na tako
t na napatingin sa akin. Ngayon lang nagsink-in sa isip niya na ako pala ang tin
ingnan niya kanina. Natawa tuloy ako. Wala na tuloy nagawa si Clauss kundi ang m
agmulat ng mata. Mukhang naiinis siya. Inalis ni Clauss ang baby dragon gamit an
g index finger at thumb niya. Para tuloy kuting si Baby Clauss. Bumangon na si C
lauss. Binitawan na rin niya ang baby dragon.

Nakangiti naman ako sa kanilang dalawa. Parehas silang nakasimangot at masama an

g tingin sa akin.

"What do you want?"

"Wala naman. Bakit? Masama bang pumunta rito para makita ang isang kaibigan?"

Nang-aasar ako habang sinasabi ko iyon. Napasmirk na lang si Clauss.

"We're not friends!"

Napatingin ako ng seryoso kay Clauss. So, hindi niya susundin ang deal namin? In
ilapit ko ang mukha ko kay Clauss at seryoso pa ring nakatingin sa kanya. Nakiki
pagtitigan lang siya sa akin. Wala kaming kurapan.

"I won the deal. Remember?"

Biglang tinakpan ni Clauss ang mukha ko. As in buong mukha ko, dahan-dahan niya
iyong inilayo iyon sa mukha niya. Tsk.

"Don't come any closer or else I'll burn you to ashes."

Napapout tuloy ako. Iniiwas ko ang mukha ko sa kamay ni Clauss kaya napatingin a
ko kay Baby Clauss. Ang cute niya talagang tingnan. Nag-iisparkle ang mata ko. M
ukhang natakot naman sa akin si Baby Clauss. Pinisil-pisil ko bigla ang mukha ni
Baby Clauss.

"Hello, Baby Clauss! Ang cute mo talaga. Friends na kami ng master mo kaya frien
ds na rin tayo!"

Biglang bumuga ng apoy si Baby Clauss at as usual, mahina lang ang naibuga niya.
Natawa na naman ako.

"Baliw. Can't you just change his name? Huwag mong isunod sa pangalan ko."

Napatingin ako sa
ang ito? Galit ba
as siyang mamula?
junior lang niya.

kanya mukhang namumula si Clauss ah. Ano kayang problema ng is

siya? Siguro masyadong mainit ang fire ability niya kaya madal
Cute naman ng name ng baby dragon, di ba? Baby Clauss? Parang
Saka mana naman sa kanya ang baby dragon ah.

CLAUSS' POV
"Hello, Baby Clauss! Ang cute mo talaga. Friends na kami ng master mo kaya frien

ds na rin tayo!"

Naaasar ako. Pakiramdam ko kasi ako ang tinatawag niya kapag sinasabi niya ang p
angalan ng baby dragon. Nakakaasar. This girl is pissing me off. Why do I find i
t sweet when she's saying that name? Dammit!

"Baliw. Can't you just change his name? Huwag mong isunod sa pangalan ko."

Napatingin siya sa akin. Mukha nga siyang nagtataka. Makalipas ang ilang minuto,
binelatan niya ako tapos umupo sa sanga. Tumabi siya sa akin. Nakaupo na kasi a
ko dahil inistorbo niya ang pagtulog ko. Si Baby Clauss naman, I mean, ang baby
dragon ay lumipad at dumapo sa ulo ko. Napabuntong hininga na lang ako.

"Bakit ba ang suplado mo? Ang cute naman ng name na iyon ah. Baby Clauss. Bagay
sa baby dragon mo."

Nakangiti siya sa akin habang sinasabi iyon. Nag-iwas na lang ako ng tingin sa k
anya. Tsk. Ang kulit talaga ng babaeng ito.

"Anyway, about the deal. Dapat sundin mo iyon dahil ako ang nanalo. We're friend
s already, kaya dapat maging mabait ka sa akin."

Nakikita ko sa peripheral view ko na sobrang lapad ng pagkakangiti niya. She's r

eally into it. Mukhang no choice ako. Kung alam lang niya na mapapahamak siya sa
pakikipaglapit sa akin. Mapapadali ang misyon ko kapag naging kaibigan siya per
o bakit may pakiramdam ako na ayaw ko siyang mapahamak? Fuck! Gusto ko siyang lu
mayo sa akin para hindi siya madamay pero kahit naman layuan niya ako, mapapaham
ak pa rin siya.

What will I do? May pagkatanga pa naman ang babaeng ito. Tsk. She's so gullible.
Hindi ko alam kung bakit napakadali niyang magtiwala sa ibang tao.

XYRA's POV

Napansin ko ang matagal na pananahimik ni Clauss. Mukhang malalim ang iniisip ni

ya. Ayaw ba talaga niya akong maging kaibigan? Mukha kasing nagdadalawang-isip s
iya. Napabuntong hininga na lang ako. Siguro hindi ko siya dapat pilitin?

"If you really don't want to be friends with me, it's fine. Hindi naman kita gus
tong pilitin. Naiintindihan ko naman na napipilitan ka lang dahil sa deal natin.
Just say so."

Malungkot ako habang sinasabi iyon sa kanya. Well, gusto ko talagang maging frie
nds kami ni Clauss pero mukhang ayaw naman niya. Napatingin siya sa akin. Ngumit
i na lang ako sa kanya ng pilit. Bababa na sana ako sa puno pero pinigilan niya
ako sa pamamagitan ng paghawak sa wrist ko.

Napatingin ako sa kanya na nagtatanong ang mga mata. Bakit kaya?

"Stay. It's not that I don't want to be friends with you... but..."

But? Mukhang nag-iisip siya ng magandang sabihin. Kahit naman pagandahin pa niya
ang paraan ng pagsasabi niya noon, tiyak na masasaktan din naman ako. Sa tingin
ko kasi, namimili siya ng salita na hindi ako masyadong masasaktan. Pampalubag
loob kumbaga. Nagsalita ako.

"Naah.. It's okay. You don't have to say those excuses. That will just be pathet
ic on my part and will just hurt me more. Sige, alis na ako."

Mukhang ayaw niyang bitawan ang wrist ko kaya sinubukan ko ng tanggalin ang kama
y niya pero lalong humigpit ang pagkakahawak niya roon, halos masaktan na ako.

"Clauss, it hurts."

Nakatingin ako sa wrist ko. Niluwagan naman niya ang pagkakahawak doon. Mukhang
naawa naman siya sa akin.

"Damn! Okay! Let's be friends."

Napatingin ako kay Clauss. Seryoso ba siya? Tsk, mukhang napilitan lang siya eh.

"You don't have to say that. Sinabi ko naman na okay lang. Hindi naman kita pini
pilit eh."

"I mean it. Hindi ako napipilitan lang."

Based on his expression, I can say that he's really serious. Nakatingin lang siy
a sa akin. Ako naman, hindi ko alam kung matutuwa ba sa sinabi niya. Hindi ko ka
si alam kung ano ba talaga ang iniisip niya. Baka naawa lang siya sa akin kaya n
iya sinabi yun, di ba?

"You really mean it?"

"Listen when people are talking. I don't want to repeat myself."

Nakasimangot na siya ngayon. Mukhang ayaw niya akong sagutin.

"Say that we are friends already."

I'm commanding him while smiling big. Lalo siyang napasimangot pero nagsalita ri
n naman.

"We are friends... a-already"

Hindi siya makatingin sa akin pero sapat na ang sinabi niya. May narinig kaming
bulungan mula sa likuran. Napatingin ako sa room namin. Maraming nakikiusyoso.

"Friends na sila?"

"Waaah.. nakakainggit naman si Xyra!"

"Hawak ni Clauss ang kamay ni Xyra!!! Kyaaahh!!! Sila na ba?"

Napatingin ako sa wrist ko, kamay ba ang tawag dito? Grabe, sobrang exaggerated

naman. Binitawan ni Clauss iyon at napasmirk siya. Bigla siyang nagsalita at pin
apaalis ako. Ang bipolar talaga ng isang ito.

"Hindi ka ba aattend ng klase? Malapit ng matapos ang breaktime."

"Para saan?"

"Estudyante ka kaya. Ang estudyante ay pumapasok hindi para magcutting kundi par
a umattend ng klase. Akala ko ba matalino ka?"

Inaasar ko na naman siya. Napabuntong hininga naman siya.

"Mauna ka na. Susunod na lang ako."

Natuwa naman ako sa sagot niya. Tumango na lang ako. Tiningnan ko si Baby Clauss
na nasa ulo ni Clauss. I patted Baby Clauss' head by my index finger. Mukhang n
atutuwa naman siya sa ginagawa ko. Napapapikit pa siya.

"Bye, Baby Clauss."

Bumaba na ako tapos kumaway muna kay Clauss bago umalis. Naglakad na ako papasok
sa Academy.

FRaNCES' POV

Nagkakagulo ang mga babae rito sa loob ng room. Mukhang mga brokenhearted dahil
kay Clauss. Iyong iba sinasabi na inagaw daw ni Xyra si Clauss sa kanila. Baliw.
Hindi ko akalaing magiging magkaibigan talaga sina Clauss at Xyra. Napatingin a
ko sa pumasok sa room. Natahimik lahat.

Si Xyra ang pumasok. May ilan na masama ang tingin kay Xyra, ang iba naman ay na
glapitan kay Xyra at gustong makipagkaibigan. Hindi naman alam ni Xyra, ang gaga

win dahil dinumog siya. Biglang nagsalita ang class president.

"Get back to your seats. Malapit ng magklase, masyado kayong maingay."

Lalaki ang class president namin. Electricity ang power niya. He's Kyle Tyler. D
ahil takot sa kanya ang mga kaklase namin, sinunod nila si Kyle. Nakahinga naman
ng maluwag si Xyra, pero naalarma ako sa biglang pumasok sa room namin. Lahat k
ami nagtataka dahil taga-kabilang section siya. Anong kailangan niya? Masaya siy
ang lumapit kay Xyra. Mukhang may binabalak siyang masama. Magbibigay sana ako n
g warning kay Xyra pero huli na ang lahat. She's Sandra Cortez. She uses the bod
y insertion power. Ibig sabihin nagkapalit sila ng katawan ni Xyra. Nagkapalit a
ng mga kaluluwa nila.

Napahampas na lang ako ng mahina sa ulo ko. Mukhang malaking gulo ito. Ano naman
kaya ang binabalak ni Sandra sa katawan ni Xyra?

XYRA's POV

Dinumog ako ng mga kaklase ko. Tsk. Bakit? Anong meron? Bigla na lang silang nak
ikipagkaibigan sa akin? Napansin ko naman na ang iba kong kaklaseng babae ay mas
ama ang tingin sa akin. Bakit? Anong ginawa kong masama? Narinig kong may nagsal
ita.

"Get back to your seats. Malapit ng magklase, masyado kayong maingay."

Sinunod naman nila ang nagsalitang iyon. Nakahinga ako ng maluwag. Buti naman. U
upo na sana ako kaso may biglang pumasok na babae sa room namin. Bigla itong lum
apit sa akin at hinawakan ako sa dalawang kamay. Tuwang tuwa siya. Ang weird lan
g.

"Totoo bang friends na kayo ni Clauss?"

Napatango na lang ako sa tanong niya. Friends na naman kami talaga ni Clauss nga
yon. Si Clauss naman ang nagsabi, di ba? The girl in front of me, evilly smile a

t me. Bigla ko na lang naramdaman na parang humihiwalay ang kaluluwa ko sa kataw

an ko. What's happening? Pagkalipas ng ilang minuto, nakikita ko na ang repleksy
on ng sarili ko sa harapan ko. Nakahawak ito sa akin. Shit! Paanong nangyari na
nakikita ko ang sarili sa harapan ko? Hindi naman iyon salamin, ah? My reflectio
n is grinning back at me. Evil grin. I mean it's not just a reflection, it's rea
lly me. Waahh.. Nakakatakot ang itsura ko.

"Pahiram muna ng katawan mo *evil grin*"

What the hell? Ano bang sinasabi ng sarili ko sa akin? Napatingin ako sa katawan
ko. Parang kakaiba. Pakiramdam ko hindi ito ang katawan ko.

"Alagaan mo muna ang katawan ko for now. Kung hindi mo pa alam, we switched plac
es. Nagkapalit tayo ng kaluluwa *evil grin*"

Nagkapalit kami ng kaluluwa? That means, katawan niya ang gamit ko ngayon? Napal
akas ang boses ko nang maintindihan ko lahat.

"WHAAAAT?"

Hindi ito ang katawan ko? Hala! Ayaw ko! Anong gagawin niya sa katawan ko? Nanlu
lumo ako. Paano ako makakabalik sa dati kong katawan. Binitawan na ako ng sarili
ko. Biglang may pumasok sa pinto. Tahimik lang ang mga kaklase ko. Napalingon a
ko, that's Clauss. Nagulat ako nang biglang tumakbo ang sarili ko papalapit kay
Clauss at niyakap si Clauss.

What the hell? Kung gulat na gulat ang mga kaklase ko, mas lalo ako. Nagulat si
Clauss pero napasimangot bigla. Pilit niyang inaalis ang pagkakayakap ng "sarili
ko" sa kanya. This is embarassing. Ano bang binabalak ng babaeng ito sa katawan
ko? Dahil nahihirapan si Clauss na alisin ang pagkakayakap sa kanya, naout-of-b
alance sila kaya bumagsak sila sa sahig.

"Ano bang problema mo?" -Clauss.

Ang babaeng kumuha ng katawan ko ang may problema, hindi ako. Waaah.. Nakakahiya
ito. Parang gusto kong umiyak sa nakikita ko. Nagulat ako dahil bigla na lang h
inalikan ng "sarili ko" si Clauss. Nanlaki ang mata ko. Naalala ko kasi na bigla
ng umapoy si Clauss when we accidentally kissed. Baka masunog ang katawan ko dah
il hinalikan niya si Clauss! She's aggressively kissing Clauss. Damn! Hindi ko a
kalaing makikita ko ang sarili ko na hinahalikan si Clauss. Namula ata bigla ang
mukha ko. Napapikit ako. This is embarrasing!

Sobrang tahimik lang sa room kaya iminulat ko na ang mga mata ko. Siguro tapos n
a ang embarassing scene na iyon. But I'm wrong, I saw Clauss responding to "my"
kisses. Nanlaki tuloy ang mata ko. They're kissing passionately and aggressively
. What the hell?! In front of the class? In front of me? Gusto ko atang maglahon
g parang bula ngayon. Nag-iinit ang mukha ko sa kahihiyan. Nanghihinang napaupo
na lang ako sa sahig. Pinagsasamantalahan nila ang katawan ko at pakiramdam ko g
usto ko ng mabaliw ngayon. Bigla akong napasigaw.

"Clauss, stop it! Or else I'll kill you! That's my body! Damn it!"

Napatingin sa akin ang mga kaklase ko. Mukhang alam naman nilang nagkapalit kami
ng katawan ng babae kanina, pero wala silang ginagawa. Nakakaasar. Napatigil si
Clauss sa paghalik sa "sarili ko". Napatingin siya sa akin. Mukhang nagets nama
n niya ang nangyayari kaya bigla niyang naitulak ang "sarili ko" palayo sa kanya
. Siguro, alam niya ang ability ng babae kaya nagets niya? Pero mukhang nasaktan
ang "sarili ko" sa ginawa niyang pagtulak.

"Shit!" -Clauss

Buti naman tumigil sila. Biglang may pumasok sa room namin. Isang babae at isang
lalaki. Mukhang namutla ang "sarili ko" sa nakita. Mukhang kilala niya ang mga
bagong dating.

"Tsk, mukhang nanggugulo na naman ang kakambal natin na si Sandra ahh."

Napapailing ang lalaking nagsalita. Kakambal nila? Triplets ba sila? Tatakbo san
a ang "sarili ko" palabas ng room kaso pinigilan siya ng babae.

"Not that fast, Sandra. Mukhang may kailangan kang ibalik. Ang mga bagay na hini
hiram dapat ibinabalik, remember? GMRC yun."

Hindi siya nakapalag sa babae. Hinila siya ng babae papalapit sa akin.

"Pagpasensiyahan mo na ang kapatid ko. Masyado kasing obsess kay Clauss."

Pinatayo kami pareho. Magkatabi. Anong gagawin nila? Gusto ko sanang sabunutan a
ng babaeng kumuha sa katawan ko kaso katawan ko naman ang masasaktan. Hindi ko n
aman pwedeng sabunutan ang katawan ng babaeng ito. Magmumukha akong baliw.

"June, ikaw na ang bahala sa kanila. I'll take care of the rest."

Tumango naman ang lalaking kasama niya. Lumapit ito sa amin. Pinatunog pa nito a
ng kamao niya. Nagulat ako dahil sa pagtagos ng kamay nito sa loob ng katawan k
o. Unti-unti niyang hinila palabas ang mga kaluluwa namin. Ang sama sa pakiramda
m kapag humihiwalay ang kaluluwa sa katawan mo. Binitiwan naman niya ang kaluluw
a namin. Nasa labas na iyon ng mga katawan namin kaya nakita kong natumba ang ka
tawan namin sa sahig.

Iwinave naman ng babae na nasa harapan namin ang kamay niya. Nagulat ako dahil u
nti-unting nagmemerge ang kaluluwa ko sa katawan ko. Bigla akong napabalikwas ng
bangon. Tiningnan ko ang katawan ko. Tsinek ko kung katawan ko na nga ba ito. B
iglang tumayo ang babae na katabi ko at masamang tumingin sa akin.

"Babalikan kita."

Nanindig ang balahibo ko. Nagsimula na siyang maglakad papunta sa kasama niya. B
inatukan ito noong lalaki at babae.

"Don't worry, we'll punish this brat. Sorry for our troublesome twin."

Umalis na sila. Shit! Ganoon na lang iyon? Pero ano bang gagawin ko? Sasampalin
ko ba siya? Tsk. Naalala ko ang nangyari kanina. Napahawak tuloy ako sa labi ko.
Namumula ang mukha ko. Napatingin ako kay Clauss hindi siya makatingin sa akin.
Nag-init ang ulo ko. Bigla akong tumayo at kinuwelyuhan siya.

"Nakakaasar ka! Pinagsamantalahan mo ang labi ko!"

Hindi ko masabing katawan dahil hindi naman katawan ko ang napagsamantalahan.

"I don't know, okay? Isipin mo na lang na hindi ikaw ang hinalikan ko"

Tsk. Ganoon na lang iyon? Grabe, paano ko iisipin iyon? Kitang kita ng dalawang
mata ko kung paano sila nagkiss ng sarili ko. Namumula pa rin ako kapag naaalala
ko.

"Kahit na! Dapat hindi mo pa rin hinalikan!"

"Hindi naman ako ang nauna! Tsk. I'm just a man. Natetempt din ako."

Bigla ko siyang sinampal ng malakas. Hindi siya nagreact. Hindi siya makatingin
sa akin. Wala siyang sinabi na kahit ano. Umiyak na lang ako. Sabagay, may kasal
anan ba rito si Clauss? Hindi naman nga niya alam. Tsk. Kakalimutan ko na lang b
a ang nangyari? Pero paano? Nagulat ako ng bumulong siya sa akin.

"Those lips are sweet. I can't help myself but to respond. Sorry"

Inalis niya ang kamay ko sa kwelyo niya tapos umalis na. Sumunod sa kanya si Bab
y Clauss na natataranta kanina. Naiwan akong nakatulala. Nabingi ata ako sa sina
bi niya? Napaupo na lang ako sa sahig. Embarassing. Nahawakan ko na naman ang la
bi ko. Wala akong maramdaman na kakaiba sa labi ko. Hindi ko alam kung bakit par
ang nanghinayang ako bigla. Damn! Ano bang iniisip ko.

May tumapik sa balikat ko. Si Frances. She's comforting me.

"Hayaan mo na. Si Clauss naman ang humalik sa iyo. Masarap ba?"

Natawa ito ng malakas. Damn! Ang adik niya. Akala ko dadamayan niya ako.

"Paano ko masasabi na masarap, kung hindi ko naman naramdaman?"

Ha? Anong sinabi ko. Napangisi si Frances.

"Uy, gusto niya talagang tikman!"

Namula ang mukha ko tapos binatukan ko si Frances. Ano ba naman ang mga lumabas
sa bibig ko. Nakakahiya. Tumayo na ako tapos umupo katabi nina Frances. Hindi ko
alam kung paano magrereact sa mga nangyari.

"Sino ang tatlong iyon?"

"Ahh.. Sa second section sila galing. Triplets sila. We called them the soul man
ipulators. Nakita mo naman siguro kung ano ang mga nagagawa nila."

Napatango na lang ako kay Frances. Hindi ko maialis ang halik kanina sa isip ko
kahit hindi ko naman naramdaman. Parang nakakita lang ako ng liveshow. At sarili
ko pa ang pinapanood ko. Nakakahiya talaga.

-----------------------------------------------------------Gusto niyo ng POV ni Clauss? Ayaw ko >.< haha.. Kung bibigyan ko kasi siya ng PO
V, magpofocus siya sa KISS eh XD Bahala na kung anong matripan ko :))

May nag-aadd ba sa akin sa totoo kong account sa facebook? Naku, hindi po ako na
g-aaccept sa account na iyon XD Suplada si ms. Author, di ba? haha Hindi ko kasi
alam kung sino ang readers pati kung sino ang trip lang akong iadd kaya hindi
ako nag-aaccept.. Ang iadd niyo na lang ay Missmaple Wattpad (fb account). Salam
at :)

Chapter 9: The Last Shooting Star

About pala kung magkapatid si Xavier at Xyra? No comment ako wahaha. Actually, n
agbigay na ako ng clue simula pa lang ng story XD Love you all. mwah. <3

************************************************************************
READ FIRST
Okay. Itinype ko na ang POV ni Clauss para hindi kayo masyadong mag-isip XD
WARNING : THIS PART IS NOT WHOLESOME XD SO, HUWAG NIYO NA RING BASAHIN DAHIL BIN
ALAAN KO KAYO SA CONTENT XD PERO KUNG ITUTULOY NIYO PA RIN THEN ENJOY READING :)
) ITO NA ANG SIKRETONG MALUPIT NATIN XD HUWAG NIYONG SASABIHIN KAY XYRA HAHAHA.
SA MULTIMEDIA.. ITO ANG NAPILI KONG CAST XD OKAY LANG BA? ---->>>
LOVE YOU ALL
-Missmaple
----------------------------------------CLAUSS' POV

Nagulat ako dahil pagpasok ko sa room, bigla na lang tumakbo si Xyra papunta sa
akin at yumakap. Bigla akong napasimangot. Ano na namang problema ng babaeng ito
? Sinubukan kong alisin ang kamay niya na nakayakap sa akin pero dahil mahigpit
iyon, hindi ko matanggal. Nagsalita na ako.

"Ano bang problema mo?"

Naout-of-balance ako kaya bumagsak kami sa sahig. Napaupo kami. Nakayakap pa rin
siya sa akin. Ano bang nangyayari sa kanya? Nagulat ako nang bigla na lang niya
akong halikan. Pinigilan kong umapoy ang katawan ko dahil natakot akong baka ma
sunog o mapaso siya.

She aggressively kissed me. It's as if, she wants me to answer her back. She's t
easing my lips. Biting it seductively. I was drown by those unfamiliar sensation
s she's sending me that's why I gave in. I started to move my lips and closed my
eyes like she did. I started to respond by tasting her soft lips. She seems to
like it.

I know there's something wrong with her, but I just can't stop. I continued tast
ing and savoring her lips. It's so sweet that I just can't resist her. I felt he
r arms wrapped around my nape. Her hands were playing with my hair and head.

Damn! I never thought that she's this hot. She's hotter than those fire of mine.
I felt her tounge slipped inside my mouth. I moaned softly. I responded. My tou
nge played with hers. I also entered her mouth, exploring inside. After that, I
teasingly bited her lips. A moan came out from her mouth. I can say that she's m
ore aggressive than before. She's pressing my head to make our kiss deeper.

"Clauss, stop it! Or else I'll kill you! That's my body! Damn it!"

Natauhan ako bigla dahil sa babaeng sumigaw. I'm out of breath when our lips par
ted. Napatingin ako sa sumigaw. It's one of the triplets. One of the soul manipu

lators, Sandra. Nag-echo bigla sa isip ko ang sinabi niya.

Clauss, stop it! Or else I'll kill you! That's my body! Damn it!

Shit! Biglang nagsink in sa utak ko ang lahat. Ibig sabihin, kinuha ni Sandra an
g katawan ni Xyra? What have I done? Bigla kong naitulak si Xyra, I mean it's Sa
ndra.

"Shit!"

Napatayo ako. Hindi ko alam kung paano haharapin si Xyra ngayon. Biglang may pum
asok sa loob ng room. Ang dalawang kapatid ni Sandra ang dumating. Ibinalik nila
sa dati nilang katawan sina Xyra.

Biglang napabalikwas ng bangon si Xyra. Napahawak siya sa labi niya. What is she
thinking? Tsk. I'm ashamed. I kissed her. Tsk. Tumingin siya sa akin kaya nag-i
was agad ako ng tingin. Nagulat ako dahil bigla na lang siyang tumayo at sumugod
sa akin. Kinuwelyuhan niya ako.

"Nakakaasar ka! Pinagsamantalahan mo ang labi ko!"

Hindi ko naman alam. Akala ko talaga siya ang humahalik sa akin.

"I don't know, okay? Isipin mo na lang na hindi ikaw ang hinalikan ko"

Shit! Napakawalang kwenta kong lalaki. Ganoon na lang iyon? Pero ano bang dapat
kong gawin? Hindi naman siya mabubuntis sa halik lang kaya pwede naman sigurong
kalimutan na lang iyon?

"Kahit na! Dapat hindi mo pa rin hinalikan!"

"Hindi naman ako ang nauna! Tsk. I'm just a man. Natetempt din ako."

Iyon ang lumabas na salita sa labi ko. Yes, natempt naman talaga ako. Damn! I wa
s stunned. She slapped me but I didn't complain. I deserved it because I'm such
a jerk. I felt more guilty and responsible because she helplessly cried. I sighe
d and whispered in her ears.

"Those lips are sweet. I can't help myself but to respond. Sorry"

I feel sorry about her but I don't regret kissing her at all. Inalis ko ang kama
y niya na nakahawak sa kwelyo ko. Naglakad na ako paalis. Sumunod sa akin si Bab
y Clauss na hindi alam kung anong gagawin. Napabuntong hininga na lang ulit ako.
Tsk.

----------------------------------------------------------------AYAN XD NAPAENGLISH AKO NG BONGGA SA KISS NILA XD HIRAP KASING MAGTAGALOG KAPAG
GANON ANG INANARRATE *blush*. HAHA. NOSEBLEED. TAKTE
MAGLALASLAS NA MUNA AKO XD HAHAHAHA.. BABYE *blush*
Clauss my loves, why so hot? *O*

************************************************************************
Thanks sa readers, silent readers, sa comments and votes, sa nagmemessage sa aki
n, sa nagpopost sa MB ko. haha. Everyone meet Selene Go. Nasa multimedia XD haha
.. Anyways, hindi pa nagpapakita sa akin si Akira at Xavier. Nagtataguan pa kami
XD

Tell me kung nagiging bakla na ang POV ng mga lalaki XD Especially Clauss XD Gag
awin ko silang lalaki :3 hahaha..

Enjoy Reading :))

--------------------------------------

MONDAY NIGHT

FRANCES' POV

Kanina pa kaming gising ni Xyra. Hindi pa kasi bumabalik si Wanda simula kanina
nang iniwan niya ako sa canteen bago nangyari ang insidente sa pagitan nina Xyra
at Clauss.

--FLASHBACK--

Nagpaalam kami kay Xyra na bibili muna sa canteen ng pagkain pero hindi siya sum
ama. Habang bumibili kami, napansin ko na may tinitingnan si Wanda at mukhang hi
ndi siya mapakali. Pasimple kong tiningnan ang tinitingnan niya. It's Selene. Su
mesenyas si Selene kay Wanda. Hindi ko naman maintindihan kung ano ang ibig sabi
hin ng mga senyas niya.

Nagulat ako nang magpaalam muna sa akin si Wanda. May mahalaga lang daw siyang g
agawin. Napalingon ako kay Selene at napakunot ang noo. Ano naman kayang ipapaga
wa ni Selene kay Wanda? Ginamit ko ang power ko para hulaan ang maaaring mangyar
i. Bigla akong napahawak sa braso ni Wanda para pigilan ito.

"Don't come. It's dangerous."

Konti lang ang nakita ko sa future pero alam kong mapapahamak siya. Hindi ko ala
m kung bakit ginagawa iyon ni Wanda pero siguro naman may mabigat siyang dahilan
. Ang nakita ko lang ay mahuhuli siya ni Bryan at makakabasag siya ng vase. Nagt
atakang napatingin siya sa akin na naguguluhan. Base sa expression ng mukha niya
, parang itinatanong niya kung may alam na ba ako sa mga ginagawa niya. Pero hin
di ko naman talaga alam. I ddn't have the power to see people's past, only their
future.

"Sorry, Frances. I need to go."

Medyo kinabahan ako para sa kanya. Wala akong nagawa kundi ang bumalik sa room n
g mag-isa. Pagkatapos noon saka nangyari ang intimate kiss nina Clauss at Xyra.
Kinilig ako sa kanila kaya medyo nawala sa utak ko si Wanda.

--FLASHBACK ENDS--

Nasaan na kaya si Wanda ngayon? Baka may masama ng nangyari sa kanya?

"Frances, bakit hindi pa rin dumadating si Wanda? Hanapin na kaya natin siya?" Xyra

Napatingin ako sa kanya. Kanina pa kasi napapraning si Xyra. Parang si Wanda lan
g din. Napapraning din kasi si Wanda kapag hindi umuuwi sa dorm si Xyra. Parehas
silang maingay at lagi akong ang kinukulit. Napabuntong hininga na lang ako.

"Huwag kang mag-alala kay Wanda kaya niya ang sarili niya."

Humiga ako patalikod kay Xyra at nagpanggap na natutulog. Hindi na naman ako kin
ulit ni Xyra. Sa totoo lang hindi ko madalas ginagamit ang power ko. I didn't fi
nd it cool. Why? Dahil wala ng thrill ang buhay kung alam mo na ang sunod na man
gyayari. Para ka lang nanonood ng isang boring na movie kapag ganoon. If you kno
w what will happen next then you'll miss the fun of being ignorant. Less Knowled
ge, less responsibility, right?

Pakiramdam ko kasi, dahil sa power ko, kailangan ko laging magbigay ng warning s

a mga taong maaaring mapahamak sa hinaharap. Pero kung lagi ko naman silang bibi
gyan ng warning, paano pa sila matututo sa pagkakamali nila? Baka umasa na lang
sila lagi sa hula ko.

At saka nagkatrauma ako dati noong una kong gamitin ang power ko. Bata pa ako no
on. Hindi kasi maganda ang nakita ko. It's a tragedy. Hindi ko alam kung kelan i
yon mangyayari dahil ayaw ko na ulit subukang hulaan iyon. I saw dead people eve
rywhere, drown by their own blood. Isang malaking apoy ang lumalamon sa mga wala
ng buhay nilang katawan. It's scary as hell.

Past 12 na nang dumating si Wanda. Parehas kaming napabalikwas ng bangon ni Xyra

at agad na lumapit sa kanya. Namumutla siya. Itinanong namin kung ayos lang siy
a. Sabi niya ayos lang daw siya at wala naman daw problema. Marami lang daw siya
ng inasikaso. Hindi na kami nagtanong ni Xyra dahil halata naman na may itinatag
o siya. Kung ayaw niyang sabihin, wala naman kaming magagawa.

TUESDAY

SELENE's POV

What did I miss yesterday? Everyone's talking about the kiss Clauss and Xyra sha
red. What the hell? Sabi nila nahalikan daw ni Sandra si Clauss through Xyra's b
ody? That obssessed soul manipulator! And what surprised me is that Clauss kisse
d Xyra backed? They're lucky that I'm not there dahil baka nilunod ko sila 'pag
nagkataong nakita ko. I'm pissed. Dumagdag pa ang nanyari kahapon.

--FLASHBACK--

I saw Frances and Wanda together at the canteen. Ang alam ko wala ang ama ni Bry
an ngayong araw kaya magiging madali kung isasagawa na namin ang plano. Katulad
namin ni Clauss, isa rin si Wanda sa mga spies ng mga Dark Wizards dito sa Wonde
rland. What's her role? To find informations about the five magical rings and it
s whereabouts. Ang alam ko nalibot na ni Wanda ang buong library ng Wonderland p
ero hindi pa rin siya nakakakuha ng impormasyon tungkol dito.

Sinubukan na rin naming maghanap ng mga hidden switches which leads to some secr
et passages pero wala rin kaming nakita. Wala rin kaming nakita na available blu
eprint ng Wonderland kaya nahihirapan kami. Masyadong malaki ang wonderland at m
asasabi kong masyadong matalino ang gumawa ng architectural design ng buong Acad
emy.

Iniutos sa kanya ni Enzo na pasukin na ang office ng head master dahil maaaring
naroon ang hinahanap naming impormasyon. Nautusan akong tulungan si Wanda. Damn!
This sucks because we both don't get along well with each other. Hindi namin gu
sto ang ugali ng isa't isa pero wala kaming magagawa kundi ang sundin si Enzo. D
amn!

Napalingon si Wanda sa direksiyon ko. Sumenyas ako sa kanya na nagsasabing sumun

od siya sa akin. Napabuntong hininga siya at nagpaalam kay Frances. Nagtataka na
man si Frances at napatingin sa akin. Nakakunot ang noo niya.

Pinigilan niya si Wanda at mukhang may sinabi rito. Hindi ko narinig dahil nagsi
mula na akong maglakad palayo. Sumunod sa akin si Wanda na mukhang natatakot. Hi
ndi ko alam kung anong bumabagabag sa isipan niya. Anyway, I don't care. Matagal
na akong nakakuha ng spare key ng office ni Mr. Williams kaya hindi kami mahihi
rapan na pasukin iyon.

"Papasukin natin ang office ng head master. Wala siya ngayon kaya ito na ang pag
kakataon natin. I mean, ikaw lang pala ang papasok tapos magbabantay lang ako sa

labas. Kung sakaling may darating, I'll give you a warning. Get it? Hanapin mo
na ang dapat mong hanapin."

Tumango lang si Wanda habang nag-iisip pa rin ng malalim. Pumasok na siya sa loo
b ng office ni Mr. Williams. Ako naman nagbantay sa labas. Nakasandal lang ako s
a pader at nakahalukipkip.

Walang dumadaan dito dahil nasa gawing dulo ito at medyo tago. Ang madalas lang
na pumupunta rito ay si Bryan at ilang academy staffs. Pero dahil wala si Mr. Wi
lliams, siguro naman walang makakaisip na pumunta rito. Thirty minutes na ang na
kakalipas pero hindi pa rin lumalabas si Wanda. Mukhang nahihirapan siyang magha
nap, ah. Naalerto ako nang may marinig akong kalabog mula sa loob ng office.

What happened? Mukhang may nabasag siya? Dahan dahan akong sumilip sa loob ng of
fice. Kailangan kong mag-ingat. Malay ko ba kung may ibang tao pala sa office. I
niawang ko ng konti ang pintuan at sumilip ako. What the hell? Nakita ko ang lik
od ng isang lalaki. I think it's Bryan. Shit! Paano siya nakapasok dito ng hindi
ko namamalayan? Damn! Nakita ko si Wanda na nakahawak sa table at napapaurong.
Mukhang natabig niya ang vase na nasa sahig na ngayon dahil sa takot.

Damn! Kailangan ko ng umalis dito ngayon. Hindi dapat ako makita ni Bryan dahil
baka magtaka siya. Dahan dahan kong isinara ang pinto at nagsimula ng maglakad p
aalis doon. Kaya na ni Wanda na lusutan iyon. Huwag lang siyang magkakamali na i
buko kami dahil pare-parehas kaming mapaparusahan. Hindi lang dito sa Wonderland
kundi pati na rin ng mga Dark Wizards.

Huwag sana siyang umamin! Pumunta na muna ako sa dorm ko. Kinakabahan kasi ako.
Ang mahirap pa nito, hindi ko alam ang ability ni Bryan dahil hindi naman siya a
ng professor namin about sa magics. At hindi niya talaga ipinapakita sa amin ang
power niya.

--FLASHBACK ENDS--

Hindi pa ako nakakakuha ng tiyempo upang kausapin si Wanda. Sana lang wala siyan
g inamin kay Bryan. Mukhang hindi naman siya naparusahan at mukhang wala pa ring
alam si Bryan. Kasama ngayon ni Wanda sina Frances. Medyo nakahinga na rin ako
ng maluwag.

XYRA's POV

Hindi ko pa nakikita at nakakausap hanggang ngayon si Clauss. Ayaw ko siyang mak

ita dahil naaalala ko pa rin ang nangyari kahapon. Nakakahiya talaga. Hindi ko a
lam kung paano siya pakikiharapan na parang walang nangyari. Hindi ko kasi mapig
ilan ang sarili ko na magblush kapag nakikita siya.

"Hey, nakalimutan ko palang sabihin sa inyo na magkakaroon ng meteor shower mama

yang 12 midnight hanggang 2am," sabi ni Frances

Nagningning ang mga mata ko sa narinig. First time ko lang kasing makakakita ng
maraming shooting star! Ang saya siguro noon? Nakakatuwa naman! Hihiling ako ng
maraming marami. Natatawa ako sa naiisip ko.

"Manonood kayo?"

Tumango lang si Wanda sa akin. Si Frances lang ang nagsalita. Nakakapagtaka ang
ikinikilos ni Wanda ngayon. Sobra akong nag-alala sa kanya kagabi buti naman ayo
s lang siya.

"Oo pero hindi ko panonoorin hanggang 2am" - Frances

"Basta ako papanoorin ko hanggang 2am para masaya!" -ako

Para talaga akong baliw na tuwang tuwa. Nagi-sparkle din ang mga mata ko. Excite
d na ako. Mukhang kailangan ko ng isang mahabang listahan ng mga wish ko. Biglan
g nawala ang pagningning ng mga mata ko dahil pumasok na si Clauss sa room. Nata
himik, as usual, ang buong klase. Nanigas ako sa kinauupuan ko. Bakit ba ang lak
as ng impact sa akin ng napanood kong kissing scene kahit hindi ko naman naramda
man? Siguro nahihiya ako dahil maraming nakapanood sa ginawa "naming" show. Naka
kahiya.

Bumulong sa akin si Frances.

"Ayan na si Papa Clauss. Ayieeehhh."

Natakpan ko ang bibig niya. Inalis naman niya at natawa lang. Inaasar niya talag
a ako. Natahimik kami ng lumampas si Clauss sa kinauupuan namin. Umupo siya sa d
ulo. Kasama niya si Baby Clauss na tuwang tuwang lumilipad. Hindi ako makatingin
sa likuran dahil baka sabihin naman niya na humahabol ako ng tingin sa kanya. N
akakahiya kaya iyon. Napabuntong hininga na lang ako.

"Nag-usap na ba kayo ni Clauss?" -Frances

Napatingin ako kay Frances habang nakakunot ang noo.

"Ano namang pag-uusapan namin?"

"About sa kiss. Mukha kasing hanggang ngayon big deal pa rin sa iyo iyon. Tapos
ang tingin ko naman kay Clauss, parang wala naman siyang pakialam. Parang nakali
mutan na niya. Siguro kalimutan mo na lang din iyon."

Natahimik ako. Mukha bang big deal sa akin ang kiss? At sa akin lang big deal iy
on? Nakakainis ang Clauss na iyan! Sasakalin ko siya hanggang sa mamatay. Kailan
gan ko na ba siyang kausapin para hindi niya isipin na big deal sa akin ang nang
yari?

Sabagay, lalaki si Clauss. Ano bang aasahan ko sa kanya? Malamang kakalimutan na

lang niya kaagad iyon. Baka nga marami na siyang nahalikang babae kaya hindi na
niya masyadong iniisip iyon. Akala niya, siya lang! Hindi ko na rin iisipin ang
kiss na iyon dahil hindi ako papayag na magpaapekto sa kanya. Go Xyra! Aja! Kay
a mo yan!

Napabuntong-hininga ako. Parang akong baliw sa mga naiisip ko. Bigla na lang ako
ng binatukan ni Frances. Napaaray tuloy ako at nagtatakang napatingin sa kanya.

"Bakit mo ako binatukan? *pout*"

Nagkibit balikat ito.

"Mukha kasing kailangan mo ng batok ngayon."

Medyo natawa pa ito. Hindi ko naman siya nagets pero napangiti ako. Siguro nga k
ailangan ko talaga ng batok. Wala akong panahon para magmukmok dahil sa isang ha
lik lang. Hindi ko naman naramdaman, napanood ko nga lang *pout*. Siguro kausapi
n ko na nga siya? Mamaya na lang siguro. Manonood kaya siya ng meteor shower mam
aya?

*****************************

EXACTLY 12 MIDNIGHT. Different people with diffrent stories from different place
s had been connected and linked through the same sky they're looking at.They are
all amazed with the beauty scattered throughout the dark night and enjoying the
meteors raining down the sky. Those meteors are bright and are leaving their tr
ails behind. Everyone has their own wishes and thoughts playing in their minds.

*****************************

AT THE TOWER (DARK WIZARDS ACADEMY)

CLAUDETTE's POV

Hindi ako makatulog. Hindi ko alam kung bakit. Napatingin ako sa bintana ng towe
r. Sobrang taas ng tower na ito. Pakiramdam ko nga ako si Rapunzel na naghihinta
y lang sa isang prince charming na maaaring maligaw rito at maisipan na lang big
la na iligtas ako at sabihing gusto akong maging katuwang ng buhay niya. Ang OA
ng naiisip ko, 'di ba?

Ganoon talaga. Ang hirap kaya ng mag-isa lang. Sana naman kasi nagbigay sila ng
kasama ko rito kahit isang daga man lang at susubukan kong basahin ang isip niya
. Ang adik kong mag-isip. Sobrang nalulungkot lang kasi ako.

Kamusta na kaya si Kuya Clauss? Miss na miss na miss ko na siya. Ang lungkot dit
o. Napabuntong hininga na lang ako.

Naglakad ako papunta sa bintana. Mag-aalas dose na ng gabi pero hindi pa rin ako
makatulog. Hindi maulap ngayong gabi kaya kitang kita ang mga bituin sa langit.
Nagulat ako sa biglang pagdaan ng isang shooting star sa langit. Nanghinayang a
ko dahil hindi ako nakapagwish agad. Pero pagkalipas ng ilang minuto, biglang na
gdagsaan ang shooting stars sa kalangitan. Bigla akong natuwa.

Ito ang unang pagkakataon na nakakita ako ng maraming shooting stars. Akala ko n
ag-iisa lang talaga yung nakita kong shooting star kanina. Yun pala marami siyan
g kasama. Siguro malungkot ang shooting star na iyon dahil nauna siya? It's alon
e wandering and trailing across the sky. Just like me. Alone. Ang drama ko. Dapa
t kasi hinintay niya ang maraming shooting stars na ito para marami siyang kasam
a. Hindi naman kasi siya nag-iisa eh.

Pero napapangiti na ako. Pinapanood din kaya ito ni Kuya Clauss? Sana pinapanood
din niya para kahit hindi kami magkasama, parehas naman naming nakikita ang mal
iliwanag na shooting star sa kalangitan ngayong gabing ito. Pakiramdam ko kasi,
magkasama na rin kami dahil nakikita niya ang mga nakikita ko.

Dahil natatakot akong maubos na ang mga shooting stars na nakikita ko ngayon. Na
gsimula na akong humiling. Ipinikit ko ang mga mata ko.

Ang unang-una kong hiling, sana masaya na sa langit ang parents namin. Pangalawa
, sana matapos na ang kasamaan ng mga Dark Wizards at magkasama na kami ni Kuya
Clauss. Pangatlo, sana makilala ko na ang prince charming ko at iligtas ako mula
sa mga witches ng Academy na ito. I'm kidding with this part but I'm really ser
ious. At panghuli, sana maranasan ko na ang ibig sabihin ng "and they lived happ
ily ever after" na nababasa ko mula sa mga fairytales.

Iminulat ko na ang mga mata ko at masayang tumingin sa kalangitan. Buti pa ang l

angit hindi nalulungkot dahil palagi siyang may kasama. Sa umaga, kasama niya an
g Araw. Sa gabi naman, kasama niya ang mga bituin at buwan. At may bonus pa dahi
l dumadaan dito ang maraming shooting stars na nakikita ko ngayon na lalong nagb
ibigay liwanag sa buong kalangitan. Pakiramdam ko ang saya saya ng langit.

Naalala
ang daw
na iyon
heaven.

ko tuloy ang sinabi ni kuya Clauss. Kung nalulungkot daw ako, tumingin l
ako sa langit at hanapin ang pinakamaningning na bituin. Ang bituin daw
ang nagrerepresent sa mga magulang namin. They're looking after us from
They were our guardians. Angel kumbaga.

XAVIER'S OLD HOME

XAVIER's POV

Bumalik ako sa dating bahay namin. Wala ng matinong gamit dito dahil abandonado
na talaga ang bahay. Dahil wala akong magawa, umakyat ako sa bubong ng bahay at
doon humiga. Nakatingin lang ako sa langit. Hindi ko inaasahan na makakakita ako
ng maraming shooting star ngayong gabi. Napangiti ako. Siguro naman kung ganito
kadami ang shooting star na makikita ko, matutupad na ang hiling ko na makita a
ng kapatid ko, 'di ba?

Kamusta na kaya ang kapatid ko? Ano na kayang itsura niya ngayon? Ang alam ko ma
lapit na siyang mag-18. Dalagang dalaga na siguro siya?

Sana makita ko na siya at maging maayos na lahat. Sana maayos ang kalagayan niya
ngayon. Mahirap mabuhay mag-isa kaya sana may tumutulong sa kanya para makasurv
ive. Kung totoo nga na patay na ang mga magulang namin, sana buhay pa siya ngayo
n at hindi nahihirapan.

At sana may dumating na tao na makakatulong sa akin para mahanap ang kapatid ko.
Sana isang senyales ang mga shooting stars na ito na matutupad ang mga hinihili
ng ko.

Patuloy lang ang pagmamasid ko sa maliwanag na kalangitan. Medyo bumibigat na ri

n ang talukap ng mga mata ko kaya pumikit na ako.

Sana paggising ko, maayos na lahat...

Lead and guide me from where she is...

WONDERLAND MAGICAL ACADEMY

AKIRA's POV

Maraming mga estudyante ang nagsilabasan para masaksihan ang meteor shower. Hind
i na kami nag-abalang lumabas para mapanood ang mga shooting star. May maliit na
man kasing veranda sa dorm namin. Hindi nga lang nila kami masiksik kaya wala si
lang choice kundi ang lumabas ng academy.

Napansin ko na lahat nag-eenjoy sa napapanood. Iyong iba nga sinasabi pa ng mala

kas ang mga wish nila. Mapapansin na lahat sila nakangiti sa nakikita. Hindi ko
na rin napigilan na mapangiti.

Pero nalungkot ako nang maalala ko ulit ang kumalat na balita na nagkiss daw sin
a Xyra at Clauss. Naikuyom ko ang kamao ko. Hindi ko alam kung bakit nakakaramda
m ako ng selos kahit na alam kong wala naman akong karapatan kay Xyra. Mukhang n
agugustuhan ko na talaga siya. Naiinggit ako kay Clauss dahil kaklase niya si Xy
ra at malaya siyang nakikita ito.

Hindi naman siguro masamang humiling din ako sa mga shooting star na ito, 'di ba
? Kahit na hindi ako naniniwala na nagkakatotoo ang wish dahil lang sa paghiling
sa isang shooting star. I believe that if you don't do something to pursue your
wish or dream, then it's useless wishing for that. Hindi naman masamang subukan
, 'di ba?

I wish na sana mapansin ako ni Xyra. Not just her friend, but as her lover.

Tahimik lang akong tumingin sa kalangitan. Malapit ng mag-alas dos ng madaling a

raw kaya naglakad na ako papunta sa room ko. It's time to sleep and to think on
how to make Xyra notice me. Starting tomorrow.

Hindi na ako pwedeng magpatalo kay Clauss. Lagi na lang kasi niya akong natatalo
sa academics at sa level ng power simula nang pumasok siya rito. Since then iti
nuring ko na siyang karibal pero hindi ko akalaing pagdating din pala sa babae,
magiging kaagaw ko rin siya.

SELENE's POV

Nasa dorm lang ako. Bakit ba nagkakagulo ang mga tao na lumabas sa dorm? Ang iba
ng natutulog nagising na sa ingay pero sumama rin naman palabas. Daig pa nito an
g may sunog. Tsk. Pagkalipas ng ilang minuto, tahimik na tahimik na ang buong do
rmitory. Napapailing na lang ako. Sumilip ako sa labas ng bintana at napatingin
sa langit.

Dahil hindi ako makapaniwala sa nakikita, bigla ko na lang nabuksan ang bintana.
Meteor shower? Ito siguro ang dahilan kung bakit nagkakagulo sila. Humalumbaba
ako sa bintana. I don't believe at shooting stars anymore. They're just giving y
ou false hopes that your wish will come true.

Dati kasi nang nakakita ako ng shooting star nagwish ako. Back then, I was just
a child when I first saw a shooting star. I'm with my mother and father holding
their both hands. My mom told me that if you wish upon that shooting star your w
ish will be granted. Natuwa ako sa sinabi ni mom kaya nagwish agad ako. At ano a
ng hiniling ko?

I just wished to have a complete and happy family. I'm so happy back then. Tinan
ong nila kung ano ang wish ko kaya sinabi ko naman sa kanila. Lahat kami masaya
nang mga oras na iyon pero nagbago lahat ng dumating ang mga Dark Wizards. They
took away my family.

Isa lang ang condition na ibinigay nila sa akin. Ang umanib ako sa kanila kapali
t ng buhay ng mga parents ko. Wala akong nagawa kundi ang sumunod sa kanila. Bin
uhay naman nila ang mga parents ko pero nakakulong sila sa underground cell ng D
ark Wizards Academy. As hostages, of course.

Simula noon hindi na ako naniwala sa shooting stars. Ang simple simple na nga ng
wish ko hindi pa naibigay. Hindi ko namalayan na may mga luha na palang tumulo
mula sa mga mata ko. Buti na lang, walang tao rito. Pinunasan ko na ang luha ko.
I don't have the time to cry now. Isinara ko na lang ang bintana at humiga na s
a kama ko.

Pero kung hihiling ulit ako ngayon, I will still ask the same thing. A happy and
complete family. Kontento na ako roon.

CLAUSS POV

Nandito lang ako sa puno. Kasama ko si Baby Clauss na mukhang tuwang tuwa sa nak
ikita. Kanina pa siya palipad-lipad. Maraming tao rito sa labas ng Academy na na

nonood ng meteor shower pero unti-unti na rin silang nababawasan dahil mukhang i
naantok na sila. Konti na lang ang nasa labas dahil 1:30 am na.

Nakatingin din ako sa kalangitan. Sana nakikita ito ni Claudette ngayon. Alam ko
ng matutuwa siya. Sigurado akong marami siyang hihilingin kung makikita niya ito
. Napangiti na lang ako sa maaaring maging itsura niya.

Naramdaman kong dinilaan ni Baby Clauss ang mukha ako. Lalo tuloy akong napangit
i. Para kasing itinatanong niya sa akin kung anong iniisip ko. Ano nga ba ang hi
ling ko? Ang alam ko kasi ang lagi ko lang hiling dati ay ang magkasama na kami
ni Claudette at maging maayos na lahat.

Hindi ko akalaing madadagdagan ang hiling na iyon. Napailing na lang ako sa naii
sip ko na gusto kong hilingin. Alam kong hindi ko pwedeng hilingin iyon. Masyado
ng kumplikado. Siguro sasarilinin ko na lang at hindi na ipapaabot sa mga shooti
ng stars. Baka kasi makarating pa sa kanya.

Unti-unti ng nababawasan ang mga shooting stars na dumadaan sa kalangitan. Mukha

ng malapit ng matapos ang meteor shower. Wala na ring katao tao sa labas ng Acad
emy. Bumaba na ako at magsisimula na sanang maglakad pero may napansin akong bab
ae na nakatingin pa rin sa langit at nakaupo sa damuhan. Mukhang manghang-mangha
siya sa nakikita. It's Xyra. May pagkatanga talaga ang babaeng ito. Nagpaiwan m
ag-isa. Napailing na lang ako. Bigla akong napahakbang papalapit sa kanya, uncon
ciously, kaya bigla akong napatigil. Ngayon ko lang narealize ang gagawin ko san
a.

Lalapit ba ako sa kanya? Baka galit pa rin siya sa akin? Dahil sa kiss? Naglakad
na lang ako papunta sa Academy pero napatigil na naman ako. Nagdadalawang-isip
ako kung iiwanan ko na nga bang mag-isa rito si Xyra? Ang tanga talaga ng babaen
g iyon at hindi ko alam kung bakit kailangan ko pa siyang alalahanin.

SOMEWHERE

SOMEONE's POV

Nalungkot ako dahil patapos na ang meteor shower. Kanina pa ako narito sa bubung
an ng bahay. Sa Auntie ko ako nakatira. Umakyat ako sa bubong dahil hindi ako ma
katulog. Nakaugalian ko na kasing manood ng stars tuwing gabi at saka ito lang a
ng nakakapagpasaya sa akin. Ito rin ang pang-alis pagod ko. Sa attic lang ang kw
arto ko kaya hindi ako nahihirapang pumunta sa bubong ng bahay. Dahan-dahan nga
lang ang pag-akyat ko para hindi mahuli ng tiyahin kong bruha.

Noong una kasi akong mapapunta rito sa bahay nila. Ang bait bait nila sa akin. B
akit? Dahil sa namana kong negosyo sa parents ko noong mamatay sila. Elementary
pa lang ako noon at ayaw ko ng maalala ang nakakatakot na pagkamatay nila. Sinab
i nila na sila na raw muna ang magmamanage sa negosyo ng parents ko dahil hindi
ko pa naman daw kaya. Ano ba naman kasi ang magagawa ng isang elementary student
?

Noong una, ang sarap-sarap ng buhay ko sa bahay na ito. Ang ganda ganda ng room
ko. Kaso nang matapos na ako sa highschool saka ko lang nalaman na nalipat na pa
la sa pangalan nila ang negosyo na iniwan sa akin ng mga magulang ko. Shit lang!
Napakaignorante ko. Nang malaman ko iyon, nagsimula na silang alilain ako. Dito
na rin nila ako pinatulog sa attic habang nagpapakasarap sila.

Pinag-aaral naman nila ako ng college pero natatakot ako na bigla na lang nila a
kong patigilin. Halos lahat ng gawaing bahay ginagawa ko na rin kahit may katulo
ng sila. Shit! Nakakaasar na buhay! Lahat na lang nawala sa akin. Una ang kuya k
o, sunod ang mga magulang ko! Ngayon naman, pati ang negosyo na pinaghirapan ng
mga magulang ko nakuha rin sa akin! Shit lang!

Pero pangako ko, kukunin ko iyon sa kanila balang araw. Hindi ako papayag na bas
ta basta na lang nila kunin iyon. Sinusubukan ko ring magbasa-basa ng constituti
onal laws para malaman kung legal ba ang ginagawa nila. Pinag-aaralan ko iyon ng
patago dahil patay ako kapag nalaman nila.

Mangilan-ngilan na lang ang mga shooting stars sa langit. Medyo marami rin akong
nahiling. Una, kung buhay pa si Kuya sana hinahanap niya ako. Wala kasi kaming

nakuhang bangkay dati noong ipahanap siya nina mama at papa. Sana magkita na kam
i kung buhay pa siya. Pangalawa, kahit masamang hilingin ang mga bagay na ikasas
ama ng iba, gusto kong karmahin ang pumatay sa mga magulang ko. Although nakatit
iyak ako na hindi iyon palalagpasin ni God. Pwede ko silang mapatawad pero hindi
ako pwedeng makalimot. Pangatlo, sana mabawi ko na ang negosyo ng mga magulang
ko.

XYRA's POV

Nalulungkot ako ngayon dahil malapit ng mawala ang mga shooting stars. Tuwang tu
wa pa naman ako kanina nang nagdagsaan sila sa kalangitan. Ang ganda nilang pagm
asdan. Ang dami ko na ngang nahiling.

Sana huwag papabayaan sina Dad at Mom.

Sana makontrol ko na ng maayos ang power ko at lumakas pa ako.
Sana maging mabait na si Selene.
Sana maging maayos na si Wanda dahil pakiramdam ko ang laki ng problema niya nga
yon.
Sana makalimutan ko na ang tungkol sa kiss. (Hinihiling ko na magkaamnesia ako b
igla).
Sana bumait na rin si Clauss at huwag na akong sungitan.
Sana makayanan ko lahat ng pagsubok na haharapin ko sa hinaharap.
Sana ayos lang ang lalaking nabangga ko at maipagawa na ang kotseng nasira.
Sana maging masaya na lahat ng taong may problema. At huwag na sanang problemahi
n ang kanilang problema.
Sana makausap ko na si Clauss kahit nahihiya pa rin ako.
Sana maalagaan ko ang mga magical rings na ipinagkatiwala sa akin.

Ayan. Ang dami 'di ba? Natatawa na nga ako sa mga wish ko eh. Hhhhmmm.. Wala ng
mga shooting stars. Maghihintay na lang ako ng isa pang dadaan saka ako aalis. L

imang minuto na ang nakakalipas pero wala pa ring dumadaan.

"Ano pang hinihintay mo diyan? Bumalik ka na sa dorm mo."

Napapitlag ako dahil sa nagsalita. Pakiramdam ko tumalon ang puso ko dahil sa gu

lat. Lumingon ako sa likod. Nakita ko si Clauss sa di kalayuan. Kaya pala parang
pamilyar sa akin ang boses.

"Isa na lang na shooting star, saka ako aalis?"

Napasimangot si Clauss. "Hindi ka pa ba nagsawa sa nakita mo kanina? Wala ng dad

aan ngayon," sabi niya.

Napalabi ako sa kanya. Basta maghihintay ako! Pakialam ba niya? Bakit ba parang
concern siya? Pero parang natuwa ako. Dahil at least siya ang unang kumausap sa
akin. Bakit ang saya-saya ko ata bigla?

Napatingin ako sa kalangitan. Wala pa rin talagang dumadaan.

"Malay mo, may dumaan. Nahuli lang."

Narinig kong napasmirk siya. Mukhang naaasar na siya.

"Hindi ka talaga aalis dito hangga't walang dumadaan?"

"Hindi."

Iyan ang sagot ko sa kanya pero balak ko na talagang umalis kapag sampung minuto
na ay wala pa ring shooting star na dumadating. Mukhang wala na naman kasi tala
gang dadaan pa. Pero kapag may dumaan isang sign iyon na magkakagusto sa akin si
Clauss. Natatawa ako sa naiisip ko. Ang lakas ng loob ko na sabihin iyon dahil
alam ko naman na wala na talagang darating. Magsasampung minuto na kaya tatayo n
a sana ako sa damuhan pero nagulat ako sa nakita sa langit.

May dumaan. Pero hindi siya shooting star. Napatingin ako kay Clauss na nakatali
kod na at naglalakad na pabalik sa Academy. Ano ang dumaan? It's fire. Para nga
siyang shooting star pero hindi naman siya kasing taas ng langit dahil imposible
na iyon.

That fire was cute 'cause it looks like a burning shooting star. Napangiti na la
ng ako. Pero about sa condition ko, hindi naman iyon shooting star kaya hindi ma
gkakatotoo iyon, 'di ba? Pero ano kayang ibig sabihin noon?

Humabol ako kay Clauss hanggang makasabay ako sa paglalakad niya.

"Thanks."

Iyan ang sinabi ko pero hindi siya umiimik. Pero ayos lang naman sa akin. Hindi
pa rin maalis ang ngiti sa mukha ko habang naglalakad kami papasok sa academy.

"Hey, hindi kaya makasunog ka?"

Naisip ko lang itanong iyon. Nagkibit balikat naman siya.

"No, naextinguish na iyon bago pa lumapat sa kung saan."

Napatango na lang ako. Ang lapad pa rin ng ngiti ko. Ang bait niya bigla. Siguro
tinablan siya ng libo-libong shooting stars kanina. Effective ang wish.

"Don't smile like that. You look... uhmmm.. stupid."

Napapout ako. Ay hindi pala. Hindi pala siya naaapektuhan ng mga shooting stars
dahil masungit pa rin siya. Tsk. Pero masaya pa rin ako kahit ganoon. Shooting f
ire? Natawa naman ako sa naiisip ko.

THIRD PERSON'S POV

Naglalakad na pabalik sina Clauss at Xyra sa loob ng Academy. Hindi nila napansi
n ang pagdaan ng isang shooting star mula sa kalangitan. The last shooting star
raining down is the brightest among all the shooting stars rained down from the
sky a while ago.

Does this shooting star means that Clauss will fall in love with Xyra? The trail
s left by this last shooting star slowly vanished across the sky.
-----------------------------------------------------------------------------ayan.. ang pinakagusto kong POV ay kina Selene at Claudette. Ang pangit ng kay X
yra pero tinamad na kasi akong baguhin haha.. Puro kabaliwan ang naisulat ko kas
i huli na kasi siya, drained na utak ko sa shooting stars XD
MUST READ!

Everyone XD Pinabongga ko ang update ko dahil may mabigat na dahilan haha.. Hind
i ako makakapag UD hanggang May 20 :( Sobrang bigat 'di ba? Nag-iwan muna ako ng
konting pasabog para sa inyo. XD Hindi ko sana ilalabas si Wanda pati ang Predi
ction ni Frances at ang SOMEONE kaso nga lang mawawala ako ng matagal.
Bakit walang UD? May defense kasi si Miss Author hanggang sa araw na iyon. Kaila
ngang ayusin dahil idadrop daw ni ma'am ang hindi makakapagdefense. Haha. Syempr
e kailangan munang ayusin ang idedefend kaya kailangan kong magfocus.
Hanggang sa muli XD Goodbye for now. Magpakabait muna tayong lahat. :)) Mwaah..
Chapter 10: Training (The four elemental power user)

KEEP CALM :)

************************************************************************
This chapter is dedicated to mafemarfzy05.. Hello there! Thanks for the wonderfu
l book cover of the mysterious girl is a nerd? Xenxa na kung dito ako nakapagde
dicate dahil hindi ko pa gagawin ang story ng ginawan mo ng book cover. Thanks a
lot, talented and creative girl. Mwaah..

Readers,
Hello!!!! XD Kamusta naman kayo? Haha.. sorry kung hindi masyadong nakakareply s
a comments.. Napapakwento kasi ako minsan kapag nagrereply sa comments ih :3 hah
a.. Thanks sa mga nagcomment at naggoodluck sa defense ko.. Lovelots.. Actually
hindi pa tapos eh XD Pero dahil mabait ako sa mga panahong ito.. Nag-update ako
ng medyo maaga kaysa sa sinabi ko XD Kaso bitin ito. Patikim muna XD haha!
One more thing XD Alam kong mahuhulaan niyo na kung sino ang kapatid ni Xavier d
ahil sa POV ni Someone kaya ayaw ko sanang ilabas XD Haha. Anyway, silent na lan
g muna ako kung tama nga ang hula niyo. Abangan niyo na lang.. hoho.. Lovelots.
Meet Xavier sa Multimedia
--Missmaple

------------------------------------------------

XYRA's POV

WEDNESDAY

Nagulat ako nang makita ko kung anong oras na pagkagising ko, 10 o'clock na. Tsk
. Napansin ko na wala na sina Wanda at Frances sa room. Pinabayaan nila akong ma
tulog at hindi na ginising para pumasok. Tinanghali ako ng gising dahil sa panon

ood ng shooting star kaninang madaling araw. Patay ako dahil absent ako sa first
subject ko.

Nagmadali na ako sa pag-aayos ng sarili at patakbong tumungo sa classroom namin.

Medyo malapit na ako sa room kaya naglakad na lang ako at inayos ng konti ang u
niform ko. Nang bumukas ang room, lumabas doon si Bryan at kasunod niya sina Sel
ene at Clauss. Hindi nila ako napapansin dahil dire-diretso lang sila sa paglala
kad at hindi naman nila ako madadaanan. Napansin ko na parang namumutla yata si
Selene. May sakit ba siya?

Nagkibit balikat na lang ako at tumuloy na sa loob ng classroom. Uupo na sana ak

o sa puwesto ko pero nilapitan ako ni Kyle Tyler, ang class president namin.

"Hey, pinapapunta ka ni Bryan sa office ng Head master. Hindi mo ba sila nakasal

ubong kanina?"

Napakunot ang noo ko sa sinabi niya. Nakita ko lang sila pero hindi nakasalubong
. Pero ang tanong bakit kailangan ko pang pumunta sa Head Master's office? Isang
subject lang naman ang hindi ko naattendan, 'di ba? Hindi ba dapat guidance mun
a o 'di kaya warning muna? Natuliro tuloy ako sa sinabi ni Kyle.

"Nakita ko lang sila pero hindi naman nila ako napansin. Bakit daw? Major offens
e na ba ang pag-absent sa isang subject?"

Natawa naman si Kyle sa tanong ko tapos napailing. Halatang naaamuse siya sa exp
ression ng mukha ko dahil medyo napapraning na kasi ako.

"Walang pinapupunta sa Head Master's office dahil lamang sa hindi nakaattend ng

isang klase. Maybe you've done something terrible." He's grinning at me. Parang
inaasar ako.

Dahil sa sinabi niya inalala ko lahat ng mga bagay na ginawa kong masama at medy
o nataranta na rin ako dahil ang tanging naaalala ko lang na masama kong nagawa
ay nakabangga ako ng isang abnormal na tao. Hindi kaya yun na ang dahilan?

"Hala! Paparusahan ba nila ako?" Natawa lang si Kyle sa reaksiyon ko. Tapos ginu
lo ang buhok ko. Ang hirap kayang magsuklay at bakit ba feeling close ang isang
ito? Inalis ko ang kamay niya sa ulo ko.

"May mahalaga kayong pag-uusapan kaya ka pinapupunta roon. Bilisan mo na. Excuse
ka na raw sa klase."

Napakunot ang noo ko pero sinunod ko naman siya. Umalis na ako sa room at iniwan
na lamang doon ang bag ko. Napansin ko naman si Akira na naglalakad sa unahan k
o. Mukhang pareho lang kami ng direksiyon na tinatahak kaya tumakbo ako para maa
butan siya. Sumabay ako sa paglalakad niya kaya napatingin siya sa akin at napan
giti. Ngumiti na rin ako sa kanya.

"Saan ka pupunta?" -Akira

"Head Master's office. Ikaw?"

"Same. May importante raw kasing sasabihin sa akin."

Napatango na lamang
na sa head master's
g nagbukas ng pinto
pati na rin si Mr.

ako sa sinabi niya. Nakakapagtaka naman. Bakit kailangan pa

office pumunta? Nakarating na kami sa office. Si Akira na an
para sa akin. Naroon na sa loob sina Bryan, Selene at Clauss
Williams. Mukhang kami na lang ang hinihintay.

Umupo na kami sa bakanteng upuan. Katabi ko si Clauss na mukhang bagong gising l

ang. Pinagmamasdan ko kasi siya mula sa peripheral view ko. Siguro natulog lang
ito sa klase kanina? Napatingin naman ako kay Mr. Williams dahil nagsimula na si
yang magsalita.

"Siguro nagtataka kayo kung bakit ko kayong ipinatawag na apat. The truth is the
four of you need to train together. Why? Dahil may mahalaga akong misyon na ipa
gagawa sa inyo kapag handa na kayo."

Okay. Hindi ko siya nagegets. Ano naman kayang mission ang ibibigay niya sa amin
at kailangan pa naming maging malakas? Tahimik lang ang mga kasama ko sa loob.
Parang ang lalalim ng mga iniisip nila. Walang nagsasalita sa amin kaya nagpatul
oy lang si Mr. Williams sa pagsasalita.

"Aatasan ko kayong hanapin ang Heaven power user pagkatapos ng training niyo sa
loob ng isang buwan. Mabigat ang misyon na ito dahil hindi lamang kayo ang magha
hanap sa kanya. Tiyak na hinahanap na rin siya ng mga Dark Wizards na hindi dapa
t balewalain dahil sa taglay nilang lakas. You need to train to be stronger and
to be able to face them without fear."

Dark Wizards? Ang mga evil power users na nabanggit na sa akin ni Clauss. Dahil
curious talaga ako, hindi ko na napigilan na magtanong.

"Excuse me, anong mangyayari kapag natagpuan na namin ang heaven power user?"

Naalala ko ang sinabi sa akin dati ni Clauss. Dahil buo na kaming apat kailangan
na rin nilang mahanap ang heaven power user. Ibig sabihin ba nito kapag nabuo n
a kaming lima, kami ang haharap sa mga Dark Wizards? Parang hindi na ako makapan
iwala sa mga nangyayari. Parang hindi na makatotohan. Nakakabaliw.

"Ang totoong layunin natin ay ang matagpuan siya at ilayo sa mga Dark Wizards. H
angga't maaari madala siya rito at maipaalam sa kanya kung ano ba talaga ang tot
oong nangyayari at pumanig sa atin. Mahihirapan tayo kung sa Dark Wizards siya p
apanig dahil walang laban sa kanya ang mga elemental power users na kagaya niyo.
"

So useless lang pala kami pagdating sa heaven power user kaya natatakot ang head
master na mapunta sa Dark Wizards ito? Pero sabagay, kung evil power users sila
at pumapatay ng tao, kailangan talaga naming gumawa ng paraan para mapigil ang
kasamaan nila at hanapin ang heaven power user.

SELENE's POv

Tahimik lang akong nakikinig sa pag-uusap nila. Akala ko talaga alam na ni Bryan
na spies lang kami rito sa Wonderland. Akala ko sinabi na ni Wanda sa kanya kay
a medyo kinakabahan ako kanina. At habang nakikinig ako sa gustong mangyari ng h
ead master, naaasar ako dahil tumatama ang mga plano ni Enzo.

--FLASHBACK--

DARK WIZARDS ACADEMY, SUNDAY

Bumukas ang pinto at pumasok mula roon si Clauss. Nauna na ako sa kanya pagkatap
os kong makasalubong si Claudette. Hindi ko alam kung nagkita na ba sina Clauss
at ang makulit niyang kapatid. Siguro. I envied him because he's able to see his
sister while I didn't have the chance to visit my parents in the underground ce
ll. Naibalita ko na sa head master ang tungkol sa air power user bago pa man dum
ating si Clauss.

Nakatalikod ang headmaster sa amin na nakaupo sa swivel chair. Nagsalita ito. He

's a real demon at parang gusto kong manginig kapag nakakaharap siya. Nagsalita
na ito.

"Kamusta na ang mga mahal kong alaga?"

Humarap na ito sa amin. He's grinning at us. A demon-like grin. Nagsalita na si

Clauss na parang hindi natatakot sa kaharap.

"What do you want?"

Malakas na natawa si Enzo kay Clauss.

"Hindi ka pa rin pala nagbabago, Clauss."

Napailing si Enzo habang nakangisi pero si Clauss naman halatang bagot na bagot
sa kausap. Bumukas na muli ang pinto at pumasok mula roon si Wanda. Siya ang naa
tasan na maghanap sa five magical rings dahil na rin sa ability niya. Enzo was e
xpecting that some information about the rings would be written on a book. Pero
hanggang ngayon wala pa ring nakukuhang impormasiyon si Wanda. Hindi siya napagh
ihinalaan sa Academy dahil sino ba naman ang mag-aakala na ang isang nerd na kat
ulad niya ay spy ng Dark Wizards at may pinaplanong masama?

"Buti dumating ka na Wanda. Kamusta ang pinapagawa ko sa iyo? May impormasyon ka

bang nakalap?"

Umiling lang si Wanda bilang sagot at dahil sa ginawa niya, bigla na lang nagbag
o ang ekspresiyon ng mukha ni Enzo at nagdilim iyon. Tumayo ito at lumapit kay W

anda. Masyadong mabilis ang pangyayari at nagulat na lang ako dahil nakaangat na
ang paa ni Wanda sa sahig habang sinasakal siya ni Enzo. Halatang nahihirapan n
a sa paghinga si Wanda at halos wala ng kumawala na boses mula sa bibig niya. Na
pahawak na lang si Wanda sa kamay ni Enzo at nagmamakaawang tumitig dito. Nalulu
ha na rin ito.

"Niloloko mo ba ako? Sobrang tagal na ng pagtigil mo sa lintik na Academy na yun

, wala ka pa ring nakukuhang impormasyon! Sumusunod ka ba talaga sa akin o gusto
mo ng tapusin ko ngayon ang buhay mo!"

Tahimik lang ako. Natatakot akong makialam dahil nga kaya akong patayin ni Enzo
sa isang iglap lang. Pinipilit ni Wanda na magsalita pero walang lumalabas mula
sa bibig niya. Napalingon ako kay Clauss na halatang hindi nagugustuhan ang naki
kita.

"Hindi siya makakapagpaliwanag sa iyo kung gagawin mo sa kanya iyan." - Clauss.

Napalingon naman si Enzo kay Clauss na halatang naasar pero binitawan na rin nam
an si Wanda. Napaupo na lang ito sa sahig na halatang nawalan ng lakas at tahimi
k na umiyak. Bumalik naman sa upuan niya si Enzo at kinalma ang sarili. Nagsalit
a si Wanda na halatang nanginginig ang boses.

"N-nalibot ko na ang buong Library ng Wonderland pero wala talaga roon ang hinah
anap mong impormasyon. W-wala rin akong nakitang hidden passages or vaults na pw
edeng pagtaguan noon"

Napahampas naman si Enzo sa mesa. Nagsalita ito. Nakakatakot ang boses nito dahi
l may halong pagbabanta sa bawat salitang binibitiwan nito.

"Gamitin mo nga iyang utak mo! Sa tingin mo ba sa library lang nila itatago ang
napakahalagang impormasyon tungkol doon! Tanga! Magtulungan kayo ni Selene para
mahanap iyon sa lalong madaling panahon! Kailangan kong malaman kung paano masis

ira ang mga iyon! Hindi na ninyo kailangang hanapin ang singsing sa academy dahi
l wala yun doon. May nakuha na kaming impormasyon kung nasaan ito pero kinukumpi
rma pa namin."

Medyo nagulat ako dahil alam na nila kung nasaan hahanapin ang singsing. Hindi a
ko masaya sa nalaman. Kung magtatagumpay kasi ang mga ito, malamang katapusan na
naming lahat. Nagpatuloy lang ito sa pagsasalita.

"Selene tulungan mo si Wanda sa paghahanap ng impormasyon at kung paano gumagana

ang mga singsing na iyon. At dahil buo na ang four elemental power user, tiyak
na kayo ang gagamitin nila sa paghahanap ng heaven power user. Isa pang misyon n
inyong dalawa ni Clauss ay ang dalhin dito ang heaven power user sa oras na maki
ta niyo na siya."

Walang mababasang
ni Enzo. Sanay na
cademy. Alam kong
li na lang niyang

ekspresiyon sa mukha ni Clauss nang lumabas na kami sa office

akong makita siyang ganyan kapag narito kami sa Dark Wizards A
pinipigilan niya lang kanina ang galit niya kay Enzo kaya pini
manahimik.

Napabuntong hininga na lang ako. Umalis din agad si Clauss sa Academy pati si Wa
nda. Pumunta ako sa underground cell pero hindi ako pinapasok ng mga nagbabantay
roon kaya wala akong nagawa kundi umalis na rin.

--FLASHBACK ENDS--

Umaayon lahat sa plano ni Enzo. Mukhang wala kaming magagawa kundi ang sumunod s
a utos niya kapag nakita na namin ang heaven power user. Pinalabas na kami sa of
fice ng head master at sinabing dumiretso na sa training room at hindi na muna k
ailangang umattend ng klase. Ang nakakapagtaka lamang, hindi muna pinaalis ng he
admaster si Xyra at kakausapin pa raw. Tatlo lang kaming lumabas sa office at si
nunod na lang ang utos ng headmaster na dumiretso na sa training room.

XYRA's POV

Medyo kinabahan ako sa seryosong mukha ni Mr. Williams habang nakatingin sa akin
. Nakalabas na sina Selene na hindi ko alam kung nakikinig ba sa sinasabi ng hea
d master kanina dahil sobrang lalim ng iniisip niya. Narito rin si Bryan na tahi
mik lang na nakaupo sa isang tabi.

"Hindi ko na patatagalin. Gusto kong malaman kung nasa pag-iingat mo na ba ang m

agical rings?"

Hindi ko inaasahan ang tanong nito. Naalala ko ang sinabi ni Dad na huwag ipapaa
lam kahit kanino ang tungkol sa magical rings kaya hindi ko alam kung sasabihin
ko ba sa kanya na nasa akin na nga iyon.

"Alam kong nagdadalawang-isip ka na sumagot pero magtiwala ka sa amin. Magbestfr

iend kami ng Dad mo at alam ko na ibibigay niya iyon sa iyo dahil alam niyang ma
y hindi magandang mangyayari sa kanya."

Nagulat ako sa sinabi nito. May hindi magandang mangyayari kay Dad? But the way
he said that statement parang ipinararating nito sa akin na may hindi na maganda
ng nangyari sa Dad ko.

"Anong nangyari sa Dad ko?"

Puno ng pag-aalala ang boses ko at lalo akong kinabahan dahil sa pagbuntong hini
nga nito. Napatingin ako kay Bryan dahil siya ang sumagot sa tanong ko.

"Pumunta ako sa bahay niyo kahapon. Ang natagpuan ko na lang doon ay ang Mom mo
na umiiyak. She said that the Dark Wizards took away your father because he didn
't tell them the whereabouts of the magical ring. Your house is a big mess actua
lly. Halatang hinalughog ang lugar. Ang magandang nangyari lang ay ligtas ang mo
m mo at dinala na lang namin sa mansion namin for her safety."

Hindi ko alam kung paano ako magrereact sa mga nangyari. Sobrang bilis naman ata
? Nasa bahay lang ako noong linggo, 'di ba? And to think na humiling pa ako sa m
araming shooting stars? Nahuli na ba ako sa paghiling? Unti-unting naglandas ang
luha sa mga mata ko. Hindi ko na napigilan ang hikbing kumawala sa lalamunan ko
. Napahagulgol na ako. Sobrang bilis naman yata?

Naramdaman ko na lang ang paglapit ni Bryan at ang pagtapik niya sa balikat ko.

"Don't worry. Kaya ng Dad mo ang sarili niya. Ang kailangan lang naming malaman
ay kung nasaan ang magical rings?"

"Dala-dala ko rito sa Academy at nasa room ko. Itinago ko sa mga gamit ko dahil
wala naman akong maisip na paglagyan pa niyon."

Naramdaman kong binatukan ako ni Bryan. Mukhang naaasar siya nang mapatingin ako
sa kanya.

"You're so reckless! Hindi mo ba alam na napakahalaga noon? And to think na may

mga spies na nagkalat dito sa Academy, kung saan saan mo lang itinatago iyon?"

"Spies?"

Anong sinasabi niya? Anong spies?

"Well, noong lunes ko lang nalaman na may spies pala rito sa Academy. Anyway, hi
ndi mo na muna kailangang malaman. Pero hahayaan pa rin namin na ikaw ang mag-in
gat sa mga magical rings pero siguraduhin mo lang na hindi mo hahayaang makuha i
yon mula sa iyo. And I'll give you some piece of advice, be careful with the per
sons you trust dahil hindi mo alam kung kailan sila magiging ahas. Ikaw na ang b
ahala sa mga magical rings dahil hindi rin iyon safe sa mga kamay namin. At kung
gusto mong mailigtas ang Dad mo mula sa mga Dark Wizards, iyon lang ang makatut
ulong para matalo sila kaya alam mo na ang gagawin mo."

Hinayaan na nila akong makalabas sa office. Nanghihina naman ako dahil sa mga si
nabi nila sa akin at dumiretso muna sa dorm ko. Gusto kong malaman kung ano ba t
alaga ang nangayari sa bahay namin. Gusto kong makausap si mom kung ano ba talag
a ang nangyari. Hindi ko lubos maisip na nasa kamay ng Dark Wizards ang Dad ko.
Naikuyom ko na lang ang palad ko. Gusto kong magalit at magwala pero useless lan
g ang mga iyon.

Ang tanging matinong magagawa ko na lang ngayon ay ingatan ang mga magical rings
para mailigtas si Dad. I need to secure those magical rings and become stronger
. Pero saan ko naman ito itatago? Walang tao sa dorm dahil may klase kaya mag-is
a lang akong nag-iisip. At isa lang ang naiisip ko na pagtaguan ng magical rings
na iyon.

Matapos kong maitago ang mga iyon nagtungo na ako agad sa training room. Pumasok
ako roon na parang walang nangyari. Same Xyra na nakikita nila pero deep inside
I want to cry out loud. Halo-halo ang nararamdaman ko. Pero dahil wala akong ma
gagawa sa sitwasyon, all I can do is to be stronger to defeat the Dark Wizards.

Napansin kong magkakahiwalay ang tatlo. Nasa isang sulok si Clauss na nakapikit
pero halatang seryoso katabi si Baby Clauss na natutulog. Si Akira naman nakaupo
lang sa isang tabi na nag-iisip ng malaim. Samantalang si Selene naman ay nasa
isang sulok din pero masama ang tinging ipinukol sa akin nang pumasok ako. Hindi
ko gustong maintimidate sa presence nila pero pakiramdam ko may namumuong tensi
yon sa pagitan nila. At kung magtatagal kami sa loob ng training room na ito, pa
kiramdam ko sasabog anumang oras ang training room dahil sa pressure na namumuo
sa loob.

Damn! Hindi ko akalaing sobrang nakakabaliw ang mga presensiya nila. Pakiramdam
ko tatakasan ako ng katinuan dahil makakasama ko sila sa training. And to think
na ako lamang ang mahina rito, parang anytime malulusaw ako. Wala akong panama s
a kanila.

"Tatayo ka na lang ba diyan?"

Si Clauss ang nagsalita. Damn. Bakit parang kinabahan yata ako? Hindi ko maimagi
ne ang training na ito. Pwede bang lumipat na lang ng ibang training room at mag
sosolo na lang ako? Napalunok ako habang humahakbang papasok sa loob.

"I think ikaw ang nangangailangan ng matinding practice dahil ikaw ang pinakawea
k sa ating apat," Selene said then grinned.

Hindi ko nagustuhan ang sinabi niya pero totoo naman iyon kaya hindi na lang ako
nagkomento. Napansin kong tumayo si Akira at nagsalita siya.

"If you need help, I'm willing to lend a hand."

I sighed in relief. Buti na lang may mababait na nilalang na kagaya niya. Hindi
katulad nina Clauss at Selene na pakiramdam ko kakain ng buhay anumang oras. At
least narito si Akira, hindi na ako masyadong natatakot. Ngumiti na lang ako sa
kanya at nagpasalamat. Hindi naman nakalampas sa pandinig ko ang smirk ni Clauss
. Ano bang problema ng lalaking iyon? Mukhang sumungit na naman.

Pero napansin ko na lang na nagtititigan na pala ng masama sina Akira at Clauss.

Waaah.. Nakakatakot sila dahil mukhang magpapatayan na sila. Ano bang problema
ng mga ito? Hindi dapat sila magsama sa training room na ito dahil mukhang sasab
og sila. Naisipan ko na lang magjoke para naman hindi ako matensiyon sa kanila.

"Hoy, huwag nga kayong magtitigan ng ganyan. Bahala kayo baka bigla na lang kayo
ng magkatuluyan dahil diyan hehe.."

Pero mukhang hindi magandang biro iyon dahil sila naman ang tumitig sa akin ng m
asama. Waah.. I'm dead. Sinabi ko na kasing huwag na lang magsalita. Titig pa la
ng nila nakakamatay na. Hindi yata ako makakasurvive sa room na ito. Iniisip ko
pa lang na one month kaming magsasama-sama rito, parang mabubura na sa blue prin
t ng Architectural design ng Academy ang room na ito.

Tumalikod na lang ako sa kanila dahil nakakatakot talaga ang mga tingin nila. Um
upo na lang ako sa isang sulok at nag-isip ng gagawin. Iniisip ko kung paano ako
makakasurvive dito sa loob ng isang buwan? Waaah! Mababaliw yata ako.

------------------------------------------------------------------------Hintayin niyo na lang ang part 2 nito. Hindi kasi makapag-isip ng matino si Ms.
Author and that sucks.
Chapter 11: Four Elemental Power User Together (Training) Part 2
Marami akong isisingit na Chapters kaya maaadjust ang chapters na nakalagay sa m
ultimedia. Naisip ko kasi na bigyan ng lovelife ang mga characters kahit papaano
bago ko sila pahirapan XD haha!
Take care everyone. Update will be on or before May 25. hoho. Hindi pa tapos ang
defense ko eh XD

************************************************************************
Bakit iba ang chapter title? Waha.. Pangit kasi kapag kinuwento ko agad ang buon
g training :3 Matagal ang one month, hindi ko keri XD Anyway, patatagalin ko mun
a.. haha.. Don't expect too much with this Update XD Hindi siya maganda :3
Anyway, Enjoy Reading :))

Meet Akira Kouji.. Photo in courtesy of NeptuneJupiter1. Thank you so much! :*

---------------------------

XYRA's POV
THURSDAY
Naglalakad na ako papunta sa training room. I'm wondering if Clauss and Selene w
ill be on the training room this day? Well, hindi kasi sila nagtraining kahapon.
Clauss and Selene left the room without even giving off a sweat for the trainin
g. Maybe they're not interested at all and they seemed like they're pissed off.

Clauss with that serious and fierce look upon his face that makes him look even
more dangerous. And Selene with the irritated expression, maybe because she's no
t used of seeing me around. Pareho silang wala sa mood kahapon at hindi ko matuk
oy kung bakit. Napabuntong hininga na lamang ako habang tinatahak ko ang direksi
yon ng training room.

Well I'm praying that they won't show their faces in the training room this day.
Am I bad? Nakakatakot lang kasi kapag nagsama-sama kami sa loob ng training roo
m. Pakiramdam ko talaga sasabog ang training room at pati ako ay kasamang sasabo
g. Nakakaintimidate kasi ang presence ng tatlong iyon.

They look like dragons that don't intend to show any mercy to their prey. Parang
lahat sila nagpapalakasan at ayaw magpatalo sa isa't isa. Scary and creepy. Par
ang gustong tumaas ng mga balahibo ko sa katawan. Kapag naiisip ko ang mga insan
e powers nila.

Anyway, I don't have the time to be intimidated now. Kailangan kong gawin ang da
pat kong gawin. Hindi dapat maapektuhan ang training ko ng mga nakakatakot na pr
esensiya nila. My father was waiting for me and all I could do now to help him w
as to become more powerful and stronger. Halos hindi na nga ako makatulog kagabi
dahil sa kaiisip sa kanya.

Maybe I'm a little paranoid because I'm thinking some insane things. Naiisip ko
kasi na baka tinotorture na ng mga Dark Wizards ang Dad ko at hindi ko na maatim
iyon. Parang gusto kong umiyak pero pinipigilan ko lamang dahil baka magtaka si
na Wanda at Frances.

Nasa tapat na ako ng training room. Huminga muna ako ng malalim bago ko pinihit
ang door knob. Sana wala pang tao sa loob ng training room. At iniisip ko kung a
nong technique ang pag-aaralan ko ngayon. Kailangan ko bang ituloy ang pagkontro
l ng maayos sa hurricane with air blades o magsisimula muna ako sa basics?

Kapag kasi nagtraining ako ng hurricane na may kahalong air blades, baka magwala
ulit iyon sa loob ng room. Patay ako kina Clauss kapag nagkataon. Maaapektuhan
ang training nila at malaking riot ang mangyayari kapag naasar sila sa akin. Muk

hang kailangan ko ng separate room.

Pagpasok ko sa loob ng training room, wala pang katao-tao roon. Ako ang naunang
dumating. 8 am pa lang naman kaya hindi na kataka-taka iyon. Saka hindi na naman
nila kailangang pumunta ng maaga rito dahil malalakas na sila. Kailan ko kaya s
ila mapapantayan? Matagal pa siguro. Dahil wala pa naman sila, napagdesisyunan k
ong subukan ulit na kontrolin ang hurricane blades. Hurricane blades ang naisip
kong itawag sa technique.

I concentrated on merging the hurricane with the air blades. Ngayon mas madali k
o na itong nagagawa. Hindi na ako nahihirapan na maglabas ng parehong pressure n
g air para sa dalawang technique. But when I released it inside the room, the hu
rricane blades went rampaging and run amok inside the room. I had no choice but
to stop it and made the technique vanish all of a sudden. It would only cause to
o much damage inside if I let it run loose.

"Easy. You have to be careful when releasing such dangerous techniques like that
."

Napatingin ako sa nagsalita. Si Akira iyon. Mukhang kapapasok lang niya sa pintu
an dahil nakabukas pa iyon at ngayon lamang niya isinasara. Napatingin din ako s
a isang sulok ng training room. Naroon na si Clauss at nakaupo. Glaring at me, i
ntently.

Why did I have this feeling that I've done something wrong because of the way he
looks at me? Ibinaling ko na lamang ang paningin ko kay Akira na naglalakad na
papalapit sa akin dahil hindi ako sanay sa ganoong tingin ni Clauss. It's as if
his eyes could see through my soul.

"Hindi ko napansin na nakapasok na pala kayo?"

Bakit nga ba hindi ko man lamang sila napapansin? Napabuntong-hininga ako. Manhi
d ba ako o mahina lang talaga?

"You're too occupied by your thoughts. Maybe you're thinking something other tha
n mastering the technique?"

Napatungo na lamang ako. Yes, he's right. I'm thinking that if I mastered the hu

rricane blades, it might be able to help me rescue my father. At ngayon ko laman

g napansin na sa tuwing iniisip ko pala iyon, unconciously ay nagagalit ako. Dah
il ayaw kong aminin na tama ang sinabi ni Akira, I looked at him and faked a smi
le. Ayaw ko lamang kasi ng maraming tanong dahil mahirap magpaliwanag. At ayaw k
o namang idamay sila sa mga problema ko.

"Magtetraining na ba kayo?" Iyon na lamang ang sinabi ko para maiba na ang usapa
n. Nagkibit balikat lamang si Akira tapos lumapit sa akin. As in malapit na mala
pit. Bakit kaya? Napakunot ang noo ko habang nakatingin sa kanya. He just smiled
at me. I don't always read people's expression but I got his message. His smile
is saying that everything will be alright or is it just my illusion? Marahan ni
yang ginulo ang buhok ko at bumulong sa akin.

"Kung may problema ka, pwede mo namang sabihin sa akin. I'm always here for you.
"

What a nice guy? Gusto kong matouch sa mga sinasabi niya ngayon. I felt like cry
ing but I hold my tears back. I don't want to be a crybaby. That will only show
how weak I am. Ngumiti na lamang ako sa kanya at tumango. Still, I don't feel li
ke sharing my personal problems to him but I really appreciate his kindness.

Nagulat ako dahil sa loud explosion sa isang part ng training room. Napatingin k
ami parehas ni Akira sa direksiyon ng pagsabog. It's fire na tumama sa wall ng t
raining room. Napansin ko si Clauss na papalabas ng training room at ngayon ko l
ang napansin si Baby Clauss na kasunod ng amo niya at mukhang natatakot yata? Hi
ndi ko nakikita ang mukha ni Clauss dahil nakatalikod siya sa amin. Ano kaya'ng
problema ng lalaking iyon? What's that explosion for? Tuluyan ng nakalabas si Cl
auss sa training room.

Napatingin ako sa wall at umaapoy pa rin iyon. Sobrang nadamage ang wall dahil s
a ginawa ni Clauss pero hindi naman tumagos ang damage sa kabilang room. Ngayon
ko lamang napansin na sobrang kapal pala ng wall ng training room. Pero ano kaya
'ng problema ni Clauss? He seems strange today or is it just my imagination? Lag
i naman yatang ganoon si Clauss, 'di ba? Siguro trip lang niya.

"Hey, you're too occupied again. Care to share your thoughts?"

Napatingin ako kay Akira na nakangiti sa akin. Parang hindi na siya nabigla sa i
nasal ni Clauss. Siguro sanay na siya kaya ganun? Umiling na lang ako sa kanya a
t nagsalita.

"I think kailangan na nating magtraining?"

Tumango na lang sa akin si Akira at sinabing tutulungan na lang muna niya ako sa
training ko. At dahil makakatulong sa akin kung tutulungan niya ako, hindi na a
ko tumanggi at tinanggap ang alok niya. I really want to be strong.

Hindi na bumalik si Clauss sa training room buong maghapon. Si Selene naman sumi
lip lamang sa training room at umalis na rin. Samantalang si Akira, tinuruan na
muna niya ako ng basics dahil mas magiging madali raw ang pagkontrol sa mga mahi
hirap na techniques kapag alam ko na ang basics. This time I did the training ri
ght. Hindi nagmamadali at hindi reckless.

Buong maghapon na puro basics lamang ang ipinagawa ni Akira sa akin dahil hindi
raw niya ako hahayaang gumawa ng dangerous techniques na maaaring ikapahamak ko.
Hindi rin niya ako hinayaang magmerge ng kahit anong technique hangga't hindi k
o pa nagagawa ng maayos ang bawat isang technique. Well, I can say that it helpe
d me a lot. Mas nagiging madali na para sa akin ang pag-intindi sa kapangyarihan
g taglay ko.

The day ended up peacefully. Walang sumabog na training room dahil wala ang taon
g pwedeng magpasabog nito.

Hindi ko alam kung bakit pero kapag nakikita ko sina Akira at Clauss na magkasam
a sa loob ng training room, pakiramdam ko may tensiyong namamagitan sa kanilang
dalawa. Anytime, I felt like they will collide and explode.

"Hey, hihintayin na lamang kita sa canteen. It's already time for dinner. Mauna
na ako sa iyo. Okay?"

Hindi ko na namalayan ang oras. Tumango na lang ako sa kanya. I'm medidating rig
ht now kaya hindi na muna ako sasabay paalis sa kanya. I'm trying to establish a
stronger connection with the air element that's why I needed to concentrate a l
ittle more and meditate. Tahimik na lumabas si Akira samantalang ipinagpatuloy k
o naman ang pagmemeditate ko.

Nang matapos na ako, tumayo na ako at maglalakad na sana palabas sa training roo
m pero napatigil ako. Nakita ko kasi si Clauss na nakasandal sa pader sa isang s
ulok ng training room. How come that I didn't notice him entering the room again
? He didn't even make a sound while entering the room. He's looking at me intent
ly and started to walk towards my direction.

It feels strange. Parang galit siya sa akin na ewan? Hindi ko maipaliwanag pero
nakaramdam ako ng kaba sa unti-unting paglapit niya. Nagulat na lamang ako nang
bigla na lamang niyang hapitin ang baywang ko at hinila papalapit sa kanya.

"Hoy! Ano bang problema mo Clauss?" sigaw ko sa kanya.

"Nothing. But I think you do have one," walang emosyong wika niya.

What? Ano bang sinasabi niya? He's looking at me seriously and dangerously.

"Ano bang sinasabi mo? Bitiwan mo na ako, hindi na nakakatuwa," naiinis na wika
ko sa kanya.

"Yeah right hindi ka dapat matuwa. You see, there's always a room for sadness an
d anger that's why you don't need to be happy always. There's always a time to c
ry, a separate time to be happy and to feel anger. Hindi pwedeng lagi ka na lang
magpanggap na masaya. You're not being yourself right now, you know," makahulug
ang wika ni Clauss.

Napaawang ng kaunti ang mga labi ko. What's his point? Did he really see through
my soul that's why he's saying these things? I faked a laugh.

"Ano bang sinasabi mo? Look who's talking!" I said then faked a laugh.

Medyo itinulak ko siya palayo sa akin. It's awkward to be this close to him. Nag
ing matalim ang tingin niya sa akin na parang hindi niya nagustuhan ang sinabi k
o. Nagulat ako nang isinubsob niya ang mukha ko sa dibdib niya.

"If you want to cry then cry. You're not a good actress to hold those tears back
, you know. I'm giving you all the privilege to cry on me just for this day. It
's for free today. I just remembered you called me your friend, right? Tsk. You
can cry on my chest because I don't want to see your ugly face *smirk*"

Damn! What's wrong with this man? Parang lagi na lang niya akong nakikitang umii
yak? First day of school with those big rats who happened to be power users and
now, this time? And I can't help but cry now in his chest. Hindi ko akalaing sen
sitive din pala ang taong ito sa feelings ng iba. O baka naman hindi lang talaga
ako magaling magtago ng nararamdaman? I silently cried on him while he's gently
touching my hair, comforting me.

"And because you're ruining my clothes now, you have to replace it."

Was he making me laugh? Tsk. Dahil sa gusto kong matawa sa mga oras na ito hindi
ko na napigilan na hampasin ang dibdib niya. I heard him chuckled.

"You're pitiful."

"Yeah right. *sob* Even though you're comforting me, you're still insulting me.*
sob* What a shame."

"Who said I'm comforting you? I just said that you could cry just this once. Eve
n though I'm doing this, I never said that you'll be free from some bloody insul
ts, weak and ugly crybaby. *smirk*"

At dahil sa sinabi niya, hinampas ko na naman ang dibdib niya habang patuloy lan
g sa pag-iyak. Mas lalo naman niya akong hinapit papalapit sa kanya. I heard him
sighed. Mga ilang minuto rin kaming nanatili sa puwesto namin hanggang sa untiunti na akong tumigil sa pag-iyak.

AKIRA's POV
Nagtataka ako dahil parang ang tagal naman yatang pumunta ni Xyra sa canteen. Da
hil nainip na ako sa paghihintay, naglakad na ako patungo sa training room.

Dahan-dahan kong binuksan ang pinto pero napatigil ako dahil sa nakita. I saw Cl
auss comforting Xyra and that made me realized something that I don't want to fe
el. Envy. I suddenly envied him. Damn! Naririnig ko rin ang hikbi ni Xyra. I eve
n heard Clauss chuckled. Dahan-dahan ko na lamang na isinara muli ang pinto.

I hate to see things like that. Napansin ko na kanina, simula pa kaninang umaga,
na parang may kakaiba sa ikinikilos ni Xyra. Lalo na noong sinusubukan niya ang
hurricane with air blades, may nakikita akong galit sa mga mata niya kahit alam
kong hindi siya aware na nagagalit pala siya.

Since yesterday, she's acting strange. And I can't even asked her about that. No
w, I can't accept the fact that Xyra was able to be herself because of Clauss al
one. I want to change things the way it goes. Gusto ko na ako ang nagpapatahan k
ay Xyra. I want to be the only man who can comfort her but I think I don't have
the power to do that. And that sucks because I envied Clauss right now.

Nagsimula na akong maglakad palayo sa training room. It just hurts so bad. Nagtu
loy na lamang ako sa boys dormitory at humiga sa kama ko. I'm wondering kung paa
no ba ako mapapansin ni Xyra. I still don't intend to give up just because of wh
at I saw and witnessed.

Maybe this time the point goes to Clauss but next time I'll make sure that the n
ext points will be mine.

FRIDAY

XYRA's POV
Maayos akong nakatulog kagabi at hindi ko akalaing kay Clauss pa ako iiyak. Nagi
ging mabait na ba si Clauss? Naglalakad na ako papunta sa training room.

Nagulat ako dahil may kung anong dumapo sa ulo ko. What's that? Pinilit kong kap
ain kung ano ang nasa ulo ko pero may biglang kumagat sa daliri ko. Napasigaw tu
loy ako sa gulat. Unconciously ay hinipan ko ang daliri ko na nakagat.

Nakita ko si Baby Clauss na lumipad sa harap ng mukha ko at mukhang tuwang tuwa

sa nangyayari sa akin. Mukhang siya ang kumagat sa akin. Naku, patay ang dragon
na ito sa akin. Tinangka ko siyang hulihin pero lumilipad lamang ito at umiiwas
sa akin. Parang tinatawanan pa nga ako. Tsk. Naku patay ang baby dragon na ito s
a akin dahil kapag nahuli ko siya ay lilitsunin ko siya ng tustado. Ulam ka sa a
kin mamaya na dragon ka.

Hinabol ko ito kung saan-saan. Kung saan-saang pasilyo kami napadpad dahil sa pa
ghabol ko sa kanya. Anyway, saan kaya iniwan ni Clauss si Baby Clauss kahapon? H
indi kasi niya kasama ito, 'di ba?

At dahil nahihirapan na ako na habulin siya bigla na lamang akong nakaisip ng pa

raan para mahuli si Baby Clauss. I released an air ball and trapped Baby Clauss
inside it. Pumapalag pa nga ito sa loob ng air ball kaya parang gusto kong mataw
a. Ang cute kasi niya.

Kinuha ko ang air ball at pinagmasdan ko si Baby Clauss. Binelatan ko siya at ha

latang naaasar siya sa akin. Hindi na siya pumalag sa loob pero parang nakasiman
got siya. Nagbuga pa nga siya ng apoy pero mahina pa rin. Pero ang ibinuga niya
ngayon ay mas malakas na kaysa sa dating naibubuga niya. Improving na siya.

"Nasaan ang pangit mong amo?"

Napangiti ako sa sinabi ko dahil nagawa ko na ring insultuhin si Clauss kahit ma

n lang sa harap ni Baby Clauss. Hindi naman nagrerespond si Baby Clauss pero muk
hang nakasimangot pa rin ito. Siguro hindi niya ako naiintindihan? Bigla na lang
itong humiga at pumikit sa loob ng air ball. Tulugan ba raw ako? Napailing na l
amang ako. Kung hindi lang cute ang Baby Clauss na ito, nalitson ko na siya.

Naglakad na ako muli patungo sa training room habang hawak sa dalawang kamay ang
air ball kung saan natutulog si Baby Clauss.

Tumigil ako sa tapat ng training room because I heard some weird sounds inside t
he trining room. Parang may naririnig akong pagsabog mula sa loob noon.

When I opened the door, I felt some strange strong force blowing me away from th
e training room that's why I held tight to the concrete wall with the use of my
right hand while my left hand was holding Baby Clauss. What's happening? Halos m
apapikit na ako dahil sa lakas ng force na iyon pero pinilit kong aninagin kung
ano ba ang nangyayari sa loob ng training room. Who's causing this wild force to
occur?

I was shocked when I realized what's happening inside. Two strong forces were co
lliding. The force from Akira's shockwave earth fox and Clauss' fire phoenix wer
e battling with each other.

Bakit sila nag-aaway? Ito ba ang training para sa kanila? I can see cracks occur
red on the walls due to the strong forces coming from their powers. Kung ikukump
ara sa power nila ang power ko, wala pa sa kalingkingan ng mga ito ang kapangyar
ihang taglay ko. They're insanely strong.

And now, the problem is paano ako makakapasok sa loob? Anong oras ba nila balak
tumigil? Mukha kasing wala silang balak magpaawat sa ginagawa nila. Okay! Sila n
a ang malakas!

CLAUSS' POV
I really didn't intend to fight Akira right now but I had no choice, he challeng
ed me as a man. I couldn't turn that down.

Nagulat ako nang maglabas siya ng earth fox that could produce strong shockwaves

. Hindi ko natatandaan na nailabas na niya iyon kahit sa examinations. So he's g

otten stronger now, huh?

I was thrilled when I saw that technique. I released my fire phoenix because so
far, this is still my strongest technique. I still haven't mastered the other te
chnique I'm working on yet that's why I still need to hide it.

He'll be a good warm up for today's training. My fire phoenix and his earth fox
clashed with each other that produced some insane force. Kahit ako parang guston
g tumalsik sa lakas ng force na nagmula sa banggaan ng power namin.

Nararamdaman ko na may iba pang dahilan kung bakit niya ako hinamon. Hindi lang
para masubukan ang technique niya kundi may iba pang dahilan. I could feel his i
ntentions through the brute force he's emitting.

There's something behind those glaring eyes. A message that he wanted me to real
ize and get.

-----------------------Saka na muna ang bloody training at ang bloody fate ng training room XD wahaha..
Matagal pa naman kasi silang magsasama-sama sa training room eh. At meron pa ak
ong isisingit na chapters bago ang nasa multimedia. Singitan muna natin ng blood
y lovelife ang mga characters na magmumula sa bloody brain ni Ms. Author XD waha
ha..
Kinokondisyon ko pa kasi ang utak ko dahil medyo nawala sa linya XD haha! Pinapa
balik ko lamang ang inspiration ko sa pagsusulat -__- Nawala kasi bigla eh haha!
Infairness XD napaenglish ako haha! Improving :3

Disappointed sa update ko? Xenxa na XD haha..

Chapter 11: Powers Clashed

************************************************************************
READERS, DON'T FORGET TO VOTE FOR EACH CHAPTERS :)) THANKS

This chapter is dedicated to sadistaKO. Thanks for the wonderful bookcover that
you made! Mwaah... Nawala na rin ang boring na bookcover ko XD At last! wahaha!
Readers,
Hello! :) How to say this? Medyo nalungkot ako sa comments sa chapter 11 XD lol.
No offense meant here. Puro kasi "Update na po" haha! Napipressure kasi ako XD
Pero naiintindihan ko naman kayo kaya intindihin niyo rin ako.. Sorry sa matagal
na UD haha.. Anyways, tatapusin ko na naman ang story na ito, on or before Octo
ber. Pero base sa estimation ko hanggang August na lamang ito kung twice a week
ako mag-aupdate kaya huwag na kayong mainip. :) Hindi ako nakakapagrespond sa co
mments dahil ngayon lamang ulit ako nag-online. I appreciate your comments thoug
h, don't worry :)
Lovelots. Enjoy reading.. Meet Claudette Park sa multimedia :)

-<3 Missmaple

-------------------XYRA's POV
Medyo humina ang force na nagmumula sa dalawa nang maghiwalay ang mga kapangyari
han nilang nagbabanggaan. Napansin ko na natutulog pa rin si Baby Clauss at mukh
ang walang pakialam sa kung anuman ang nangyayari sa loob ng air ball na ginawa
ko. Nagawa ko namang makapasok sa loob ng training room pero napasandal agad ako
sa pader nang muling magbanggaan ang power nina Akira at Clauss.

Sobrang lakas ng force na nagmumula sa dalawang ito at sa tingin ko kung hindi m

akapal ang concrete wall ng training room na ito malamang ay nagcollapse na ito.
The wall inside is cracking because of their forces.

Naisip ko na lamang na gumawa ng air shield para protektahan ang sarili ko at na

upo sa isang tabi habang nanonood sa kanila. Hindi na ako masyadong naaapektuhan
ng force nila dahil sa air shield na ginawa ko. Pinaputok ko na rin ang air bal
l na pinagkulungan ko kay Baby Clauss kaya medyo nagulat ito at ang sama ng ting
in sa akin ngayon habang lumilipad.

Napangiti na lamang ako sa itsura niya. Ibinaling ko na muli ang pansin ko sa da

lawang lalaking naglalaban at mukhang walang pakialam sa kung ano man ang nangya
yari sa paligid nila. Gusto ko ring maging malakas katulad nila. Astig tingnan a
ng phoenix at ang earth fox nila. Naramdaman ko na dumapo sa ulo ko si Baby Clau
ss at mukhang nanonood din sa nangyayaring laban.

I noticed that the earth fox emitted some earth spears through waving its tail a
nd directed those attacks to Clauss. Mabilis ang reflexes ni Clauss kaya naiwasa
n niya agad ito at nakagawa agad ng counterattack. Clauss deflected the earth sp
ears by a big fire and it headed towards the door. Biglang bumukas ang pinto at
sa tingin ko ay si Selene ang nagbukas niyon dahil natrap sa loob ng tubig ang m
ga spear na patungo sa pintuan. Patuloy pa rin sina Clauss at Akira sa paglalaba
n.

Napansin ko na lamang na bumagsak ang mga earth spear sa sahig at pumasok naman
si Selene na nababalutan ng tubig at napapailing. It seems that the water surrou
nding her can withstand the pressure coming from the two forces clashing. Parang
wala lang na naglakad siya papasok sa training room at umupo sa isang tabi. Mal
ayo siya sa akin. Nanonood lamang ito at halatang walang balak pigilan ang nagla
laban.

The phoenix started to shoot fire on Akira's direction. Akira made an earth shie
ld to protect himself in response. Sanay na sanay ang dalawa sa pakikipaglaban k
aya namamangha na lamang ako sa nasasaksihan. I suddenly felt the urge to surpas
s them but that's impossible. Walang wala ako kung ikukumpara sa kanila.

The earth fox released a strong shockwave that even the floor is shaking in resp
onse. The shockwave is directed to clauss. Clauss made a huge wall of fire that
separated and divided the room into two. Nasa side ako kung saan si Akira lamang
ang nakikita ko. It seems that Akira's shockwave was having a hard time to pene
trate through the big wall of fire.

Naramdaman ko na umiinit na sa loob ng room dahil sa malaking apoy sa loob ng tr

aining room. Is there no limit to their powers? Lalong pinalakas ni Akira ang sh
ockwave kaya pakiramdam ko ay lumilindol na sa loob. Halatang gusto niyang tibag
in ang matibay depensa ni Clauss.

CLAUSS' POV

I can feel the power from Akira's shockwave. The ground is shaking even more. It
seems like he really wants to damage me with that force. Dahil sa ginawa niya l
alo ko lamang pinakapal ang fire wall defense ko. I managed to release a double
fire dragon across those fire walls to obliterate Akira. Weak fire dragons laman
g iyon dahil wala akong balak sunugin si Akira.

Inalis ko na ang fire wall defense ko dahil humina na ang shockwave nito at naki
ta ko na nakikipaglaban si Akira sa double fire dragon ko. He's shielding himsel
f at the same time he's using an earth dragon. Hindi ko akalaing marunong na siy
ang maglabas noon.

Naramdaman ko ang biglang pagbukas ng pinto ng training room pero hindi ko pinan
sin iyon. I released more power to support my double fire dragon and defeat Akir
a's earth dragon but the defenses of earth is really strong.

"So this was the reason why the whole Academy was shaking?"

Napatigil kami ni Akira sa ginagawa namin. It's Bryan's voice. Napalingon kami s
a direksiyon niya. Napapailing ito sa aming dalawa.

"We're practicing. Why are you here?"

Balik kong tanong kay Bryan. Mahina lamang itong natawa na mukhang hindi naniniw
ala sa sinabi ko.

"I don't think you can call this a practice anymore. Anyway, huwag kayong mainip
dahil magkakaharap din naman kayo sa last week ng training niyo," wika ni Bryan
.

Napakunot ang noo naming lahat sa sinabi niya kaya lamang natawa ulit ito. Itini
gil na namin ni Akira ang paglalaban namin.

"I plan to give you a chance to fight with each other in the last week of your t
raining para malaman kung hanggang saan na ang kaya niyong gawin. One-on-one fig
ht between the four of you. But the fight will not be held inside this Academy.
You'll just destroy the Academy by your destructive power. Sa secret battlegroun
d ng Academy iyon magaganap, outside Wonderland," paliwanag ni Bryan.

"What? Makakalaban ko sila?" natatakot na tanong ni Xyra.

Narinig ko ang terrified na boses ni Xyra. Napailing na lamang ako. Mukhang tako
t na takot siya sa ideya ni Bryan.

"Yes, you heard it right. Makakalaban mo ang bawat isa sa kanila," wika ni Bryan
.

Halatang nanlumo siya sa narinig. Parang binagsakan siya ng langit at lupa sa it

sura niya kaya parang gusto kong matawa. Pero pinigilan ko na lamang. Nagsalita
na muli si Bryan.

"Anyway, I'll be taking you out of here, Xyra. I'll be giving each one of you a
separate training room. I noticed that you can't train yourself properly when yo
u're together. Second day pa lamang nagkakagulo na kayo."

Napapailing si Bryan habang nagsasalita. Pero sa tingin ko mas maganda ngang ide
ya kung may kanya-kanya kaming training room. Mas malaya kong magagawa ang gusto
ko kung mag-isa lamang ako.

"I'll be your trainor, Xyra. Pumunta ka na lamang mamaya sa office ko. And the o
ther three can use the remaining training rooms of this Academy. Here's the keys
"

Inihagis ni Bryan ang mga susi sa direksiyon ko na nagawa ko namang sambutin. Tu

malikod na si Bryan at lumabas na ng training room. Tahimik lamang kami. Inihagi
s ko naman kina Akira at Selene ang dalawa pang susi.

Napatingin ako kay Xyra. Ngayon ko lamang napansin si Baby Clauss na pirming nak
ahilata sa ulo ni Xyra. I noticed the terrified look upon Xyra's face. Mukhang i
niisip na niya ang mangyayaring laban. Mukhang nagsisimula na siyang mag-imagine
ng kahihinatnan niya sa one-on-one fight. Napailing na lamang ako.

Lumapit ako sa kanya.

"Hey, ugly weakling. I'll be taking my dragon."

Tiningnan lamang niya ako na parang walang pakialam. She's still occupied by wha
t Bryan told us. Lumipad muna si Baby Clauss sa harap ng mukha ni Xyra at parang
inaasar si Xyra pero hindi naman niya ito pinapansin. Nakasimangot na lumipad s
i Baby clauss patungo sa balikat ko.

Mukhang tatakasan na ng katinuan si Xyra kaya bigla ko na lamang itong nabatukan

sa ulo. Napahawak naman siya bigla sa ulo niya at nagtatakang napatingin sa aki
n. Mukhang wala nga siya kanina sa katinuan dahil mukhang ngayon lamang niya ako
napansin.

"Bakit ka ba nambabatok? Kainis ka naman! Ikaw kaya ang batukan ko?"

Halatang asar na asar siya sa ginawa ko. At least nagising na siya.

"Mukha ka kasing tanga. Ang sarap mo tuloy batukan."

Inirapan niya ako. Ngayon ko lamang napansin na maganda pala siya kapag naaasar.
Pinigilan kong mapangiti sa itsura niya. Nagsimula na akong maglakad palabas ng
training room.

"Be ready for the fight, Xyra. Hindi ako magiging mabait sa weak na kagaya mo."

Sinabi ko iyon para mamotivate naman siya upang maging mas malakas. Although, ma
ikli lamang ang 20 days para lumakas siya, she still needs to improve. Kahit kon
ti man lamang. Narinig ko siyang nagsalita bago ko buksan ang pinto.

"Ikaw yata ang kailangang maghanda Clauss. Your fire will never be able to touch
me. I'll be stronger to beat you."

Napangiti na lamang ako bago tuluyang lumabas. Let's see. My fire will never be
able to touch her? That's good to hear but it's impossible. My fire was able to
touch everything even the weak her. I won't show any mercy for her to realize th
at.

XYRA's POV
Hindi ko alam kung saan ko nahugot ang lakas ng loob para sabihin iyon kay Claus
s. Pakiramdam ko kasi kailangan kong sabihin iyon para mawala ang takot na narar
amdaman ko.

Napansin ko si Selene na tumayo na sa kinauupuan. She looked at me like she's mo

cking me.

"His fire will never touch you? You're making me laugh hard. Let's see what you
got on the one-on-one fight. I'll drown you to death"

She's threatening me. I felt goosebumps all over my body. Tumayo na rin ako at h
indi siya pinansin. Si Akira naman, palabas na rin sa training room. Ngumiti mun
a si Akira sa akin at naggoodluck pa bago lumabas.

Goodluck talaga sa akin. Napailing na lamang ako. Nakalabas na ang dalawa at mag
-isa na lamang akong naiwan sa training room. Pinagmasdan ko muna iyon bago umal
is. Malaki rin ang natamo nitong damage mula sa laban nina Clauss at Akira. They
're insanely strong. Paano ko sila ngayon tatalunin?

Parang lumalapit lamang ako kay kamatayan sa tuwing naiisip ko na makakaharap ko

na sila. Siguro kailangan ko talagang magpakahirap sa pagtetraining para mapant
ayan sila. If that's what it takes to be stronger then I'll gladly take all the
hardships of the training.

Lumabas na ako sa training room at nagtungo na agad sa office ni Bryan.

"You'll be training outside the Academy. Marami kang dapat matutunan. Ihanda mo
na ang gamit mo dahil ngayon na tayo pupunta sa training ground mo. Babalik nama
n tayo every Sunday dito kaya hindi ka dapat mag-alala."

Matapos sabihin sa akin iyon ni Bryan, hindi na ako nagtanong at pumunta na agad
sa dormitory para ihanda ang mga gamit ko. Matapos iyon ay umalis na kami at na
gtungo na sa training ground na sinasabi nito. Malayo ang lugar na pinuntahan na
min. Nakarating kami sa isang may kalakihang isla. It's a wide field but a diffe
rent one. Hindi ko aakalaing makakakita ako ng ganito.

A huge fire forest on the southern side that seems like it's ready to burn anyon
e who'll try to enter it. On the western side, I can see a large water surface w
ith different phenomena happening on it like whirlpools and water tornados. Nasa
eastern side ako ng field kung saan may iba't ibang movements ng air. Some gust
s of wind are mild but most are harsh air gusts. May mga hurricane din akong nak
ikita na nabubuo sa field at nagwawala ang mga iyon.

Sa hilagang banda naman, napansin ko ang mga naggagalawang earth fault lines at
sa tingin ko lumilindol sa part na iyon. May volcanic eruption din na nangyayari
. Pero ang pinakakapansin-pansin sa lahat ay ang lugar na nasa gitna ng training
ground na ito. It seems calm. Sobrang peaceful ng lugar na iyon. At halatang hi
ndi naaapektuhan ng apat na elemento na nasa training ground. Sobrang hindi na k
apani-paniwala ang nakikita ko. Hindi nagcocollide ang mga ito sa isa't isa.

"Bakit ganito ang training ground?"

Napansin ko na sa bawat lugar na iyon ay may tig-iisang bahay. Magaganda ang mga
iyon at kakaiba ang disenyo kaysa sa isang normal na bahay lamang. Pakiramdam k
o ay nirerepresent noon ang bawat elemento na bumubuo sa bawat lugar.

"This is the place where the god's used to reside decades ago. Dito sila nakatir
a at hindi sana ito madaling mapapasok ng kahit na sinuman kung naririto sila. P
ero dahil nawala sila matagal na panahon na, nagkakagulo sa bawat parte ng islan
g ito at ang natitira lamang na kalmado ay ang lugar kung saan nakatira ang god
of nothingness. The one in the middle."

Namangha ako sa narinig ko mula kay Bryan. Kung ganoon totoo talaga ang kwento n
i Clauss dati tungkol sa mga gods. Naexcite tuloy ako sa magiging training ko ka
hit na nakakatakot sa lugar na ito.

"Anyway, hindi naman talaga ako ang magtetraining sa iyo at hindi rin ako magtat
agal dito. Susunduin lamang kita tuwing Linggo. I will just bring your foods her
e for a week. Anyway, sa lugar ding ito nagmula ang mga magical rings na hawak m
o."

Nagtataka akong napatingin kay Bryan. Sinabi kasi niyang hindi siya ang magtetra
ining sa'kin at hindi siya magtatagal dito. Natakot ako bigla.

"Hey! Hindi mo ako sasamahan dito?"

Natawa ito sa paghehisterikal ko.

"Don't worry. There's a god residing in the depths of your soul. Dinala kita rit
o dahil madali mong makakausap ang goddess of air kapag nanatili ka rito. Siya a
ng tutulong sa iyo sa training mo. This is the best training ground for you. Maa
ari mong mapalabas ang goddess of air sa lugar na ito dahil ito ang tahanan niya
."

Nakuha ko naman ang mga sinabi niya. Meaning, ang goddess

magtetraining sa akin. Mukhang mas mabuti nga iyon dahil
am si Bryan tungkol sa air element. Tumango na lamang ako
o ni Bryan pati ang mga dala nitong pagkain para sa isang
ang laki ng bag na bitbit niya.

of air pala talaga ang

mukhang wala namang al
sa kanya. Iniwan na ak
linggo. Kaya pala sobr

Mag-isa na lamang ako sa isla at sinimulan ko na'ng palabasin at kausapin ang go

ddess of air. Hindi ako nahirapang mapalabas siya sa lugar na tahanan nito at mu
khang natuwa pa ito dahil nakabalik na siya sa isla niya. Unti-unting kumalma an
g hangin na nasa eastern side ng isla. Pinagmasdan pa muna ito ang buong isla at
halatang nalulungkot ito. Nagwawala pa rin kasi ang mga elemento sa ibang parte
ng isla.

Ngayon kailangan ko na talagang lumakas sa loob ng 20 days. Sinabi ko sa air god

dess ang dahilan kung bakit ako narito. Nakuha naman ng air goddess ang gusto ko
ng mangyari kaya hindi ito nagdalawang-isip na turuan ako sa loob ng 20 days. Ma
dali akong natuto sa training kasama ang air goddess. Marami akong natutunan sa
kanya lalo na ang mga bagay na may kaugnayan sa hangin.

Natapos ang 20 days at pakiramdam ko medyo malakas na ako. Sinundo na ako ni Bry
an at bumalik na kami sa Wonderland Magical Academy. Bukas na raw magsisimula an
g one-one-one fight kaya kailangan ko ng bumalik doon. Bumalik na rin sa akin an
g air goddess at madali ko na siyang nakakausap dahil sa training na ginawa nami
n.

I have to show what I've got tomorrow. Hindi na ako makapaghintay na subukan ang
mga bagong technique na natutunan ko. Napangiti na lamang ako.

------------------------------Ayan XD Ang training nila ay ikukwento ko na lamang sa flashbacks XD wahaha.. Na

kagawa ako ng UD kahit nalulungkot ako wahaha.. Sana bukas pa ako mag-aupdate eh
.. Anyway, thanks for reading this story :) Hindi naman mabubuhay ang story na i
to kung wala kayo so thanks again readers :)
Chapter 13: The Clash: Air vs. Water
Chapter 14: The Clash: Air vs. Earth
Chapter 15: The Clash: Air vs. Fire
Till then guys :) Next Update will be on May 31.

************************************************************************
AUTHOR'S ANNOUNCEMENT
Napapansin niyo ba na konti na lang ang POV sa mga sunod na Chapters? There's a
reason behind that. Minimize na lang ang POV kina Xyra at Clauss dahil sila ang

main character. Kaya mula ngayon sa kanila na lamang iikot lahat XD

MAG-O-ON-LEAVE AKO SA WATTPAD FOR ONE YEAR AFTER THIS STORY pero magsisimula ako
ng mag-edit ng mga sumusunod:
***************
Wonderland Magical Academy: Touch of Fire
This is all about Clauss Park and Xyra Buenafuerte's love story na naidetalye sa
story dito sa wattpad.
Synopsis:
Xyra Buenafuete has been transferred into Wonderland Magical Academy because
of some weird ability she possessed. Being shocked by discovering what's waitin
g for her in this Academy, she met this guy, Clauss Park, who doesn't trust and
befriended anyone. Nakaramdam siya ng pagnanais na maging kaibigan ang lalaking
ito at hindi naisip na maaari siyang umibig dito.
His blazing fire touched her heart and she trusted him with all her heart. S
a biglang pag-alis nito sa Wonderland Magical Academy ay nakaramdam siya ng sobr
ang kalungkutan. Months later, she met him in the season where power users are b
eing hunted by the Dark Wizards and then discovered that Clauss was one of these
power user hunters.
Anong gagawin niya kung ang lalaking mahal niya ang magiging dahilan upang m
apahamak siya?
***************
Wonderland Magical Academy: Dare of Death
Love story of Selene Go and Akira Kouji.
Synopsis:
Selene Go was a girl who used to hide in the dark. Being alone by herself, s
he learned to be strong. She never depended on anyone and never believed in shoo
ting stars. Getting her first heartbreak made her hate the world even more. At t
he same time, Akira Kouji accepted the fact that he could never have the woman h
e loves and tried to let go and move on. He noticed this girl hiding in the dark
and tried to pull her out before the darkness totally engulfed her.
Hindi nagustuhan ni Selene ang pagtulong ni Akira sa kanya. She never wished
for that so she made some dare of death with him. Akira accepted the dare witho
ut thinking that they would realize that love is more important than that dare.
***************
Wonderland Magical Academy: My Untouchable Prince

Love Story of Xavier Montaverde and Claudette Park.

Synopsis:
Being held in the tower for almost eight years, Claudette Park wished for a
prince to drop by and save him from the cruel Dark Wizards. She accidentally met
Xavier Montaverde that couldn't even touched by her power. She's a mind reader
and she could never tell what's he thinking.
Dahil nahuli ng mga Dark Wizards ang kapatid ni Xavier,
ndi ang sumugod sa Dark Wizards Academy at hindi inaasahang
isang tower. Nakita niya muli ang babaeng tumulong sa kanya
g buwan na ang nakaraan. He promised the girl that he would
t. He never thought that he could save her heart as well.

wala itong nagawa ku

napadpad sa loob ng
sa North Forest ilan
saver her at all cos

***************
Wonderland Magical Academy: Melting Ice
Love Story of Troy Kazuoko and Felicity Montaverde.
Synopsis:
Felicity Montaverde's parents were killed mercilessly by the Dark Wizards. D
ahil sa pangyayaring iyon ay nagsimula na siyang magtanim ng galit sa lahat ng p
ower users. Inilayo at iniligtas siya ni Troy Kazuoko mula sa mga Dark wizards p
ero nagalit pa rin siya rito dahil isa itong ice power user.
Watching and guarding Felicity from a far, Troy's feelings for her just grow
n stronger. He wanted to melt the ice surrounding Felicity's heart but he's a co
ward who's afraid of rejection. Nang mahuli si Felicity ng mga Dark Wizards, gin
awa niya ang lahat upang mailigtas ito. He sneaked inside the Dark Wizards Acade
my even though he knew he would be facing his own death.
**************

Ibig sabihin ang maikukwento ko na lamang ngayon ay ang story nina Xyra at Claus
s. TOUCH OF FIRE.
ANG MAKIKITA NIYO SA SUNOD NA CHAPTERS AY TUNGKOL NA LAMANG KINA CLAUSS. Kahit g
usto ko silang pagsama-samahin dito sa story, hindi pwede. Pangit kasing tingnan
.. I mean, basahin. Unformal din. Huwag kayong magagalit kung hindi niyo na maki
ta sina Selene, Akira at Xavier dito. Makikita niyo naman pero in a different pe
rspective nga lamang.
Ngayon lamang ako natutong magsulat kaya ngayon ko lamang narealize XD wahaha. M
arami akong natutunan kaya next time, I will try to write a story in a better fo
rmat. Marami kasi akong napansing mali lalo na ang multiple POVs. Dapat isa lama
ng POV sa isang chapter pero pagsasamahin ko pa rin ang POV ni Xyra at Clauss sa
isang Chapter. Isasalin ko kasi iyon sa Third person's POV kapag inedit ko para
formal. Sa ngayon, sa wattpad lamang siya informal.

FROM NOW ON WALA NA KAYONG MABABASANG POV NG IBANG CHARACTER. AT HABANG ON-LEAVE
AKO MAG-EEDIT AKO NG MGA SIDE STORIES :)
THANKS AND I LOVE YOU ALL :)
--

P.S. MALAKING SPOILER ITONG PINOST KO! TAKTE XD BYE :)

************************************************************************
XYRA's POV

Dalawampung araw ang nakalipas, muli kaming magkikita-kita. Inalis ko ang kaba s
a dibdib ko. Lumabas na ako sa dorm ko dala ang mga gamit na sapat para sa loob
ng tatlong araw. Sa secret battlefield na malayo sa Wonderland kami magtutungo.
Patungo na ako sa entrance ng Woderland dahil doon kami magkikita-kita.

Napansin ko na may nauna na sa akin. Hindi ko alam kung bakit pero bigla akong k
inabahan. Lumingon sa akin ang lalaki. Si Clauss iyon. Pakiramdam ko maraming na
gbago sa kanya. Mas lalong lumakas ang dating niya kaysa dati at lalo yatang nag
ing gwapo. Masyado bang matagal ang dalawampung araw kaya hindi na ako sanay sa
presensiya niya?

Nahihiya akong ngumiti sa kanya. Mukhang kakaiba na ang epekto niya sa akin ngay
on. Naninibago ba ako dahil ngayon ko lamang siya ulit nakita? Hindi ko inaasaha
ng ngingiti rin siya sa akin. Muntik na akong mapanganga. Seriously? Ngumiti siy
a? Hallucination ko lang ba iyon?

Tuluyan na akong nakalapit sa kanya. Hindi ko alam kung anong sasabihin dahil an
g bilis ng tibok ng puso ko dahil sa pagngiti niya.

"H-Hi."

I'm stammering and it sucks. Lumipad patungo sa akin si Baby Clauss. Napaurong a
ko dahil muntik na akong maabot ng apoy na ibinuga nito. Medyo malaki na rin si
Baby Clauss. Parang natuwa pa ito sa reaksiyon ko. Dumapo ito sa ulo ko. Namiss
ko si Baby Clauss.

"Kamusta?"

Napatingin ako kay Clauss nang magsalita siya. Ang laki talaga ng ipinagbago niy
a. Bigla namang may tumawag sa likuran ko kaya hindi ko na siya nasagot. It's Ak
ira. Napakaway ako sa kanya nang makita ko siya. Marami ring nagbago sa kanya. H
e's more handsome than before. Dumating na rin sina Selene at Bryan. Selene look
ed tougher now.

Nagtungo na kami sa battlefield na sinasabi ni Bryan. Napansin ko na seryoso na

naman ang mukha ni Clauss sa biyahe. Si Baby Clauss naman ay natutulog lamang sa
ulo niya. Nasa isang isla ang battlefield na tinutukoy ni Bryan. Medyo may magu
bat na parte.

"Here's the rule, bawal makialam sa laban ng bawat isa. Ako ang magdedesisyon ku
ng tapos na ba ang laban o hindi. Pwede rin kayong magtaas ng white flag na ibib
igay ko sa inyo kung sumusuko na kayo. Ang magkalaban ngayon ay si Selene at Xyr
a. Anyway, sina Clauss at Akira ay maglalaban na rin kasabay niyo. Walang matiti
ra na manonood kundi ako lamang. Hahayaan ko kayong gamitin ang buong isla sa pa
glalaban niyo."

Tumango kami sa sinabi ni Bryan. Si Selene ang makakalaban ko ngayon.

"You can hunt down your opponent now." Bigla kaming

dahil sa sinabi ni Bryan. Napansin ko si Clauss na
sang puno at mukhang sinenyasan si Akira na sumunod
alis. Wala namang nagawa si Akira kundi ang sumunod

napalayong apat sa isa't isa

nakatuntong na sa sanga ng i
sa kanya. Nauna na siyang um
na lamang kahit mukhang naaa

sar siya. Naiwan si Baby Clauss kay Bryan.

Napatingin ako kay Selene. She's grinning. She never changed. Pero halatang mas
lumakas siya. "Hey weakling, mukhang madali akong makakapagpahinga ah."

Natawa ako sa sinabi niya. Nagsalita ako na may halong pang-aasar. "You bet. Mad
ali kang makakapagpahinga dahil madali kong tatapusin ang paghihirap mo."

Halatang hindi niya nagustuhan ang sinabi ko at nagsalita siya. "Follow me. I'll
kick your ass elsewhere, stupid."

Wala na akong nagawa kundi ang sumunod sa kanya. Pumasok kami sa loob ng gubat a
t lumabas sa isang open field at doon kami tumigil. Mas magandang maglaban doon
para walang sagabal. Mas malaya kong magagawa ang gusto ko. We begin to guard ou
rselves with our own power. Naglalabas na si Selene ng tubig sa mga kamay. Saman
talang hinayaan kong magpa-ikot-ikot ang hangin sa aking katawan. Naghanda na ka
ming sumugod sa isa't isa.

CLAUSS' POV

Tumigil kami sa dulong bahagi ng isla kung saan walang mga puno na maapektuhan.
Tuyong-tuyo ang lupa doon at halatang walang nabubuhay na halaman. Nagsalita ako
.

"Pwede na siguro nating ipagpatuloy ang naudlot na laban dito."

"This place would do. But I have a question to ask you." Napakunot-noo ako sa si
nabi niya. Ano naman kaya ang gusto niyang itanong? "What is it?" Seryoso siyang
nakatingin sa akin.

"Do you, by any chance, like Xyra?"

Hindi ko inaasahan ang tanong niya. Bakit kailangan pa niyang itanong iyon bago
kami maglaban?

"Does it matter? Wala siyang kinalaman sa laban na ito."

Nagkibit-balikat si Akira. "Well, I like her. Mukhang wala ka namang pakialam sa

kanya kaya mukhang walang magiging problema kung liligawan ko siya."

Napaseryoso ako. Hindi ko inaasahan na aaminin si Akira sa nararamdaman niya par

a kay Xyra. Do I like Xyra? No, I wouldn't like a crying baby like her. Wala ako
ng pakialam kung ligawan man ito ni Akira. Pero bakit parang hindi ko yata kayan
g makita silang dalawa na magkasama?

"You look confused." Akira smirked.

I grinned. "Am I? I don't care on what you're planning to do. Let's just finish
this fight."

Sumeryoso na kaming dalawa. Pareho kaming walang balak na ilabas ang lahat sa la
bang ito. Kailangan muna naming tantiyahan ang kakayahan ng bawat isa. I release

d my double fire dragon while he released his earth fox. Nagsusukatan kami ng ti
ngin.

XYRA's POV

Selene formed her both fist into a gun. I think she planned to play water gun.

"Hindi ko kailangang gamitin ang malakas na kapangyarihan ko sa iyo. Baka umiyak

ka pa habang tumatakbo." She grinned.

"Really? Then try me." I said sarcastically. Minamaliit talaga niya ako. Selene
started to shoot water bullets on my direction. I made wings through the use of
air and fly while avoiding her attacks. Mukhang naaasar siya sa ginagawa ko. Dah
il wala akong balak umiwas lamang sa ginagawa niya, naglabas ako ng air spear mu
la sa itaas at pinatama sa braso nito. Hindi naiwasan ni Selene iyon dahil hindi
niya napansin ang pagpapakawala ko ng ganoong technique. I released an invisibl
e air spear and not a solid one that can be seen by the naked eye. Pakiramdam ko
nagdadaya ako sa ginagawa ko kaya iiwasan ko na ang paggawa ng invisible air sp
ear siguro solid air spear na lamang ang gagamitin ko.

Nakita ko ang dugo sa braso ni Selene. Medyo naawa ako. Halatang galit na talaga
ito sa akin. Nagsimula siyang mag-ipon ng water energy na pumapalibot sa kanya
at nagrelease ito ng malaking tidal wave na nakadirekta kung nasaan ako. Lumipad
ako pataas para hindi maabot ng technique ni Selene pero nagulat ako nang makit
a na sumusunod pa rin ito sa akin. Mukhang kinokotrol ni Selene ang direksiyon n
ito.

Wala na akong nagawa kundi humarap dito at gumawa ng couterattack dahil tiyak na
lalamunin ako ng tidal wave at lulunurin. I released a cool air that could free
ze water until its freezing point. I could control the air temperature.

Bago pa makaabot sa akin ang tidal wave ay naging yelo na ang kabuuan nito. Buma
ba na rin ako sa lupa. Naglabas na si Selene ng isang water dragon dahil sa sobr
ang inis sa ginawa ko. Hindi ba niya nakuha na kaya ko ring gawing yelo iyon? Pe
ro dahil gusto kong subukan ang bagong technique, inilabas ko na ang air dragon
ko. Hindi kasi iyon sumusunod sa akin noong nagsasanay ako. Sa last day lamang n
iya ito nagawang mapasunod. This air dragon could produce hot air or cold air wh
en breathing out. It could also produce explosive air bombs. Hindi ko pa masyado
ng mastered ang ibang techniques ng air dragon na ito kaya hanggang doon muna an
g kaya nitong gawin. Gusto kong makita kung ano'ng kayang gawin ng dragon ni Sel
ene kahit pwede ko namang gawing yelo iyon.

Selene's water dragon roared so loud that a tsunami occured behind it. Hindi na
siya natuto. The tsunami was directed in me. My air dragon breath a large amount
of cool air and freezed the tsunami and then produced many explosive air bombs
that tore the tsunami apart. This time, I directed the explosive air bombs to Se
lene's direction. She released a large water shield to dodge my attack but the a
ir pressure trapped inside those explosive air bombs are too high for her to wit
hstand it. Sa tuwing sumasabog ang explosive air bombs ay may lumabas ding air b
lades mula roon. Tumalsik pa rin siya palayo kahit gumamit siya ng water shield
at bumagsak sa lupa. Mukhang napuruhan siya dahil sa mga sugat na natamo. Marami
siyang natamong hiwa sa katawan.

"Please raise your white flag para matapos na ito." wika ko.

Pinilit niyang makatayo. "Y-you bet. Kaya ko pang lumaban." Halatang nahihirapan
siyang makatayo. Gusto kong mapailing. Kailangan ko na talagang pilitin siya na
itaas ang white flag niya. Gamit ang hanging nakapalibot kay Selene, unti-unti
ko siyang sinakal at unti-unting binawasan ang oxygen na nakapalibot sa kanya. W
ala sana akong balak gawin iyon pero wala akong magagawa.

Halata sa mukha ni Selene ang paghihirap na makahinga. Hindi ko kayang makita iy

on dahil halatang lumalaban pa rin si Selene. Napabuntong-hininga ako. Unti-unti
kong inalis ang hanging sumasakal kay Selene at ibinalik ang oxygen. I raised m
y white flag. Hindi ko kayang lumaban pa sa kanya. Tumalikod na ako at naglakad
na palayo rito.

"D-damn you, Xyra!" Alam kong umiiyak siya. Hindi ko na lamang siya pinansin. Al

am kong malaking kahihiyan para sa kanya na ako pa ang nagtaas ng white flag kah
it alam niyang natalo siya. Ginawa ko lamang iyon para matapos na ang laban dahi
l hindi ko kayang saktan ang isang taong determinadong hindi sumuko at mas gusto
pang mamatay para lamang sa isang walang kwentang laban na ito. Nabasa ko kasi
sa mga mata niya na hindi siya susuko kahit mamatay pa siya. Hanga ako sa kanya.
Bumalik na ako sa kinaroroonan ni Bryan.

"You've already grown stronger," ani Bryan. Kimi akong napangiti sa kanya. Hindi
pa ako ganoong kalakas. Marami pa akong dapat matutunan. Naramdaman ko si Baby
Clauss na dumapo sa ulo ko.

CLAUSS' POV

Una na akong sumugod kay Akira. I striked him with my double fire dragon but his
earth fox dodge my attack by producing a strong shockwave. Mas malakas na iyon
kasya rati kaya napaurong ang double fire dragon niya. Inilabas ko rin ang fire
phoenix ko at sabay kong pinasugod ang mga iyon kay Akira. Malaking earth shield
ang inilabas nito para pigilan ang fire phoenix ko samantalang ang earth fox na
man nito ay nakikipaglaban sa double fire dragon ko.

Sinanay ko ang sarili ko na maglabas ng dalawang technique ng sabay sa nakalipas

na dalawampung araw. Matibay talaga ang depensa ni Akira dahil napapantayan niy
a ang puwersa ng dalawa kong technique. Pinili ko munang iurong ang dalawa kong
technique palayo kay Akira dahil nahihirapan na rin akong sirain ang depensa niy
a. Hinayaan ko munang mawala ang double fire dragon ko at fire phoenix. I summon
ed a new technique. A fire dragon with seven heads.

Mukhang nagulat si Akira sa nakita niya. Hindi naman siya nagpatalo sa akin dahi
l nawala ang earth fox niya at naglabas ng isang giant earth golem. Medyo nagula
t din ako pero napangiti. I think that golem will be a good match to test my sev
en head fire dragon.

Sumugod na kami sa isa't isa. My seven head fire dragon produced a fiery breath
of fire directed to Akira but the giant golem dodge it for him. It used a brute
force and produced a large and strong aftershock that erased the fire. Muntik na
rin akong mapatalsik sa sobrang lakas ng aftershock na ito.

Now the golem is running to my direction but the seven head fire dragon directed
explosive fire missiles on its direction that stopped it from getting near me.
The golem faced my seven head fire dragon and fought it. I used that chance to f
ire a storm of flame across Akira's direction. Nagulat siya pero nasalag naman n
iya ang atake ko. Inutusan ko ang seven head fire dragon ko na gamitin nito ang
fire inferno sa giant golem.

Dahil malakas ang fire inferno at may kakayahang sumunog kahit kaluluwa ng mga t
ao, unti-unting nasunog ang giant golem sa sobrang init ng apoy na mula sa fire
inferno. Sinugod ko naman si Akira gamit ang fire phoenix at nadaplisan siya dah
il huli na nang mailigan niya ito. Nasunog ang kaliwang braso niya. Wala akong b
alak kaawaan siya dahil tiyak na hindi niya matatanggap ito. Lalaki kami kaya ti
yak na malaking kahihiyan para sa parte namin kung kaaawaan kami ng kalaban. Mas
gugustuhin pa naming mamatay kaysa kaawaan.

Balak ko na siyang sugurin at sunugin gamit ang fire phoenix ko pero bigla na la
mang naglaho ang fire phoenix ko sa hindi ko malamang dahilan. Napansin ko si Xy
ra na nakatayo na sa 'di kalayuan.

"Patigilin ko na raw kayo sabi ni Bryan," nakangiting wika ni Xyra. Napakunot-no

o ako pero tumigil na rin. Hindi ko pa rin matukoy kung bakit bigla na lamang na
wala ang fire phoenix ko. Naglakad na ako palayo sa kanya.

"Clauss may sugat ka ba? Pinabibigay kasi ni Bryan ang healing candy na ginawa n
i Cyril para sa atin."

"Wala." Hindi na ako humarap sa kanya. Papalayo na sana ako pero tumakbo siya pa
palapit sa akin. "Clauss, pwedeng pakibigay naman ng healing candy na ito kay Se
lene? Nasa tabing dagat siya. Please?" Inilagay niya agad ang healing candy sa k
amay ko. Tatanggi sana ako pero tumakbo na siya papunta kay Akira. Mukhang nag-a
alala talaga siya kay Akira. Parang gusto kong makaramdam ng inggit. Ipinilig ko

na lamang ang ulo ko dahil hindi ko dapat maramdaman iyon.

"Ayos ka lamang ba Akira?" Narinig ko pang sabi ni Xyra. Pinakain agad niya si A
kira ng healing candy. Dahil hindi ko nagugustuhan ang nakikita ko, tahimik na l
amang akong umalis at dumiretso na sa tabing dagat kung nasaan si Selene.

Napansin ko ang pagmumukmok niya. Mukhang natalo siya. Lumapit ako sa kanya. Muk
hang alam ko na kung bakit hindi maibigay ni Xyra ang healing candy kay Selene.

"Here. Eat this." Iniabot ko sa kanya ang candy kaya nagtatakang napatingin siya
sa akin. Halatang umiyak siya.

"Ano yan?"

"Candy."

Medyo napangiti siya. "Hindi na ako bata."

Napangiti na rin ako sa sinabi niya. Naalala ko kasi noong mga bata pa kami na i
naalok ko siya ng candy tuwing umiiyak siya. Pinipilit naman niyang tumahan sa t
uwing kumakain ng candy kaya nakakatawa ang itsura niya noon.

"Don't worry. Healing candy ito. Hindi ito pambata." Tinanggap naman ni Selene a
ng candy at kinain. Parang gusto niyang mapaiyak na ewan kaya iniwan ko na laman
g siya. Pangit pa rin pala siyang umiyak. Napapailing na lamang ako.

XYRA's POV

Gabi na. Gumawa kami ng camp fire pagkatapos kumain. Hindi na kami nahirapang gu
mawa ng apoy dahil ni Clauss. May kanya-kanya kaming tent na matutulugan.

"Magpahinga na kayo dahil tiyak na mapapagod kayo bukas," ani Bryan.

Nagsimula ng pumasok sa tent nila sina Akira at Selene. Mukhang pareho silang wa
la sa mood. Nanatili lamang akong nakatingin sa apoy. Si Akira raw ang makakahar
ap ko sabi ni Bryan kanina. Mukhang mahihirapan akong kalabanin siya dahil matib
ay talaga ang depensa ng earth element. Bahala na nga lamang bukas.

Tatayo na sana ako sa kinauupuan ko para pumasok na sa tent ko pero napansin ko

naman si Clauss na nasa isang puno at nakatingin sa akin. Bumaba siya at lumapit
sa akin. Hindi ko alam kung bakit ako kinabahan bigla.

Tumayo na ako kahit parang nanginginig ako. Nang tuluyang makalapit siya, nagula
t ako nang bigla na lamang niya akong hinapit at hinalikan sa labi na ikinalaki
ng mata ko. Mabilis lamang iyon.

"Goodnight." Bulong niya. Pumasok na siya sa tent niya at iniwan akong natitigil
an. Hindi man lamang ako nakapagreact. Nanginginig ang tuhod ko na napaupo sa lu
pa. Ang lakas ng tibok ng puso ko na pakiramdam ko ay aatakehin ako sa puso. Nap
ahawak na lamang ako sa dibdib ko at nahihirapang huminga. Ano ba naman ang lala
king iyon? Bigla na lamang nanghahalik? Nag-iinit ang mukha ko at alam kong namu
mula na iyon.

-----------------------------Ang flashback ng training ni Xyra ay pagkatapos ng lahat ng laban XD Babye. *blu

sh* Lintik na Clauss yan XD pasaway na bata.. haha.. ingat kayong lahat.. lovelo
ts

Chapter 14: Air vs. Earth

NEXT UPDATE JUNE 3 or 4

************************************************************************
Pasukan na sa highschool level? Gift ko ito sa inyo para igoodluck lahat ng may
pasok. May Wishlist ako sa inyo XD

Sana hindi kayo mabully sa first day of school katulad ni Xyra.

Sana hindi kayo mambully katulad ni Jake at Selene.
Sana magsipag kayong magbasa ng libro katulad ni Wanda.
Sana hindi kayo maging torpe katulad ni Akira kapag nakita niyo si Crush.
Sana hindi kayo mang-agaw ng halik na hindi para sa inyo katulad ni Sandra.
At higit sa lahat... Huwag kayong basta-basta na lamang manghahalik katulad ni C
lauss dahil tiyak magaguidance kayo XD bwahaha.

Isa pa, reality check muna, walang magic sa papasukan niyo kaya study first muna
, okay? :) Ingat sa inyo XD wala akong pasok sa skul ngayong semester dahil OJT
na ako.. Ang saya! Belat sa may pasok XD haha.

GOODLUCK SA FIRST DAY OF SCHOOL. Enjoy and behave! XD

Isang matinong advice mula sa inyong lingkod,

<3 Missmaple
--------------------------------------------------------

XYRA's POV

3 a.m. Madaling araw akong nagising. Wala akong matinong tulog kagabi dahil hind
i mawaglit sa isip ko ang pagnanakaw ng halik sa akin ni Clauss. Pakiramdam ko a
ng laki ng eyebags ko ngayon. Nagpasya na akong lumabas sa tent ko kahit madilim
pa sa labas. Balak ko kasing maligo sa malapit na waterfalls sa loob ng isla.

Nagdala ako ng towel at damit na pampalit. Inaantok pa ako pero hindi na ako mak
atulog. Si clauss naman kasi! Naramdaman ko na naman ang pagwawala ng puso ko. N
akakaasar.

Nakarating na ako sa waterfalls. Namangha pa ako sa ganda ng lugar dahil sa mga

alitaptap na makikita sa paligid na nagbibigay liwanag doon. Hinubad ko na ang d
amit ko. Nakabra at cotton shorts lamang ako bago nagdive sa tubig. Malamig ang
tubig kaya medyo nanginig pa ako. Pero makalipas ang ilang minuto ay nasanay rin
ako sa temperatura noon.

Tuwang-tuwa ako sa paglangoy nang mapansin ko ang isang pigura ng tao. Inaanig k
o ang taong iyon. Dahil sa liwanag na nagmumula sa mga alitaptap nakilala ko na
si Selene iyon.

Aanyayahan ko pa sana siyang maligo kasama ko pero naramdaman ko na lamang ang b

iglang pagbabago ng galaw ng tubig sa waterfalls. Naalerto ako. Huli na nang mar
amdaman ko ang humihilang puwersa sa akin pailalim sa tubig. Shit! A large whirl
pool occured and drown me to the bottom of the waterbed. Pinigilan ko ang paghin
ga ko. Hindi ko magagamit ang kapangyarihan ko sa ilalim ng tubig at pakiramdam
ko hindi ko na mapipigilang hindi huminga.

Pinilit kong lumangoy paitaas pero may humihila talaga sa akin pailalim. Naramda
man ko ang pamamanhid ng kaliwang paa ko kaya hindi na ako makalangoy ng maayos.
Hindi ko na rin napigilan ang pagbuka ng bibig ko dahil hindi na talaga ako mak
ahinga. Naramdaman ko na bumibigat na ang pakiramdam ko at unti-unti na akong na
walan ng malay.

Someone save me please...

CLAUSS' POV

Hindi naging maayos ang tulog ko. Bakit ko ba biglang naisipan na halikan si Xyr
a? Shit! Hindi ko alam kung ano ang pumasok na katangahan sa utak ko. Hindi ko r
in alam kung bakit masaya akong makita siya pagkatapos ng dalawampung araw. Masy
ado ba akong natuwa kaya bigla ko na lamang siyang nahalikan?

Narinig ko ang kaluskos mula sa kabilang tent na katabi ng akin. Alam kong tent
iyon ni Xyra. Napakunot-noo ako nang marinig ang tunog ng zipper ng tent niya. M
ukhang lumabas siya dahil narinig ko ang mga yabag niya palayo. Gusto ko sana si
yang sundan pero bakit parang nahihiya ako? Tinakpan ko na lamang ng unan ang ul
o ko at pinilit bumalik sa pagtulog. Saan ba pupunta ang babaeng iyon? Ang aga-a
ga pa! Bakit ba parang nag-aalala ako? Ipinikit ko ng mariin ang mga mata ko.

Hindi ko alam kung bakit hindi ako mapakali sa higaan ko. Napilitan na rin akong
lumabas sa tent ko. Nakita ko na naglalakad palayo si Selene kaya sinundan ko s
iya ng tahimik.

Tumigil siya malapit sa waterfalls. Mukhang balak niyang maligo pero naagaw ang
pansin ko ng taong naliligo na roon. Si Xyra iyon. Tuwang-tuwa siyang lumalangoy
. Daig pa niya ang bata. Aalis na sana ako sa lugar na iyon dahil baka mapagkama
lan pa akong namboboso pero napansin ko ang pagbabago ng daloy ng tubig. Kinutub
an ako ng masama.

Nakita ko ang paglubog pailalim ni Xyra at ang whirlpool na lumamon sa kanya. Sh

it! Mukhang kagagawan iyon ni Selene. Napatakbo ako sa kinaroroonan ni Selene pa
ra patigilin siya sa ginagawa.

"What do you think you're doing! Shit! Stop the whirlpool!"

Halatang nagulat si Selene sa pagsigaw ko. Napansin ko naman si Akira na tumakbo

papalapit sa kinaroroonan namin. Hindi pa rin pinapatigil ni Selene ang whirlpo
ol kaya naaasar na ako. Matagal ng nakalubog sa tubig si Xyra.

"Akira, stop Selene. I'll try to save Xyra."

Tumakbo na ako papunta sa waterfalls at nagdive doon. Hindi ko akalaing malalim

pala iyon. Pinilit kong hanapin si Xyra pero hindi ko siya makita. Shit! Tiyak n
a kakapusin din ako ng hininga kapag lumangoy pa ako sa ilalim. Medyo madilim ka
ya nahihirapan akong hanapin siya. Lumangoy muna ako paitaas upang mag-ipon ng h
angin sa baga at saka sumisid muli pailalim.

Malalim na ang nalalangoy ko nang makita ko si Xyra. Wala na itong malay pero an
g nakakapagtaka hindi man lamang ito lumulutang paitaas. It's as if there's a fo
rce holding her in the bottom. Napansin ko na nawala na ang whirpool at nagsimul
a ng lumutang si Xyra. Lumangoy ako patungo sa kanya at hinila siya paitaas. Shi
t! Sana ayos lamang siya. Mukha kasing maraming tubig ang nainom niya.

Nang makaahon kami inihiga ko siya sa lupa. Mabagal ang paghinga niya. Napansin
ko na may pinagtatalunan sina Selene at Akira sa 'di kalayuan. Papalapit na sa a
min si Bryan na pupungas-pungas at walang kamalay-malay sa nangyari.

Kailangan ng mabigyan ng CPR

aman ako papayag na si Akira
ng ay ako pero nagdadalawang
na ako na gawin iyon. Akmang

si Xyra pero mukhang hindi pwede si Selene. Hindi n

at Bryan ang mag-CPR sa kanya. Ang natitira na lama
isip ako. Dahil ayaw kong mamatay si Xyra nagpasya
isi-CPR ko na si Xyra pero bigla na lamang akong pi

nigilan ni Bryan.

"Anong balak mo kay Xyra? Bakit ganyan itsura niya? Nire-rape mo ba siya?"

Ang adik mag-isip ni Bryan. Kung anu-ano ang sinasabi. Gusto ko sana siyang batu
kan pero wala na akong oras.

"Nalunod siya. Kailangan niya ng CPR."

"Shit! Ganun ba? Tumabi ka na diyan ako na ang gagawa."

"Ano ba! Umalis ka na nga rito. Kaya ko na." Naaasar ako sa kanya.

"Asus! Gusto mo lamang makahalik kay Xyra."

"Mukhang ikaw ang may gusto!" Bigla akong namula sa sinabi niya. Buti medyo madi
lim.

"CPR ang gagawin ko, walang halong malisya." ani Bryan.

"A-Ako rin naman!" Tinabig ko na si Bryan. Natawa na lamang ito na medyo ikinaas
ar ko pero umalis din naman agad. I started to pumped Xyra's chest then gave her
mouth-to-mouth resuscitation. Pinipilit kong alisin sa isip ko ang malisya. Tsk
. Mamamatay na nga ang tao kung anu-ano pa ang naiisip ko. Paulit-ulit lamang ak

o sa ginagawa. May lumalabas ng tubig sa bibig niya.

Again, I pumped Xyra's chest then gave her air through her mouth. Nanlaki ang ma
ta ko nang bigla itong nagmulat at napaubo. Inilayo ko agad ang mukha ko sa kany
a. Nanlalaki din kasi ang mga mata niya. Bakit ba naman kasi kung kelan ko siya
binibigyan ng hangin saka siya magmumulat?

"W-what are you doing?" Halata sa mukha niya na nag-iisip siya ng masama.

XYRA's POV

I woke up and my eyes widened when I realized Clauss' mouth was touching mine. N
apaubo ako dahil doon. Bigla naman siyang napalayo. Anong ginagawa niya sa akin?

"W-what are you doing?" Nag-aakusa ang tono ko. Ano bang nangyari sa akin kanina
? 'Di ba nalunod ako at nawalan ng malay? Bigla kong naramdaman ang panlalamig n
g katawan. Napatingin ako sa sarili. Damn! I'm indecently wearing nothing but my
brassiere and cotton shorts. It's embarrasing! I covered my upper body with my
both hands. What the hell! Gusto ko ng maglahong parang bula ngayon din!

"Nalunod ka. Binigyan lamang kita ng CPR."

"What? CPR? Meaning you touched my chest!" Naghehisterikal na sabi ko. Hindi lam
ang iyon! Pati labi ko pa! Pero bakit iyon agad ang pinoproblema ko?

"Don't shout as if I did something wrong! You don't have to be ashamed, you're f
lat-chested anyway. Tomboy ka yata eh." He grinned. What the hell! Hindi kaya ak
o flat-chested! Bulag ba siya? Tsk. Asar! Hindi dapat niya iyon sinasabi sa isan
g babae.

Sisigawan ko sana si Clauss pero tumayo na siya at lumayo sa akin. Babangon na s

ana ako pero bumalik siya dala ang towel ko. He wrapped my upper body with that
towel and started to carry me like a newly wed bride. Nanlaki ang mga mata ko. N
agwala ako sa pagkakabuhat niya.

"Ano bang ginagawa mo!"

"Huwag ka ngang maingay kung ayaw mong ibagsak kita. Nakakabingi ka na." He smir
ked.

Hindi na ako nakaangal dahil halatang galit na siya. Ramdam ko pa rin ang pamama
nhid ng kaliwang paa ko. Napansin ko sa 'di kalayuan si Akira na hawak-hawak si
Selene. Nag-away ba sila? Ipinasok ako ni Clauss sa tent ko at pinaupo roon. Min
asahe ko ang kaliwa kong paa na pinulikat pero nagulat ako nang tinabig ni Claus
s ang kamay ko at siya ang nagmasahe noon.

"Masakit ba?" Guni-guni ko lamang ba na may halong pag-aalala ang boses niya? Pa
kiramdam ko may bumara sa lalamunan ko kaya tumango na lamang ako sa kanya. Bumi
bilis na naman ang tibok ng puso ko. Ayaw ko sa nararamdaman ko.

Buti na lamang involuntary muscle ang puso kundi kanina pa akong namatay sa pagp
ipigil na patibukin iyon.

******

10 a.m. Katatapos lamang naming kumain at nagpahinga lamang ng isang oras bago n
agsimula sa one-on-one fight. Kasama ko na ngayon si Akira. Parang hindi ko kaya
ng kalabanin si Akira dahil mabait siya sa akin.

Tinanong niya kung ayos na ako kaya tumango naman ako. Napapakamot ito sa ulo. K
anina pa kaming nag-uusap. Wala ba kaming balak maglaban?

"Magsisimula na ba tayo?" wika ko.

"Kung ready ka na edi magsimula na tayo." Nakangiti niyang wika. Sa tingin ko hi

ndi niya ako seseryosohin. Naghagis ako ng solid air spear sa kanya pero iniilag
an lamang niya. Gumagamit siya ng earth shield para pigilan iyon. Gusto ko tuloy
mapakamot sa ulo.

Akira released earth spikes towards my direction but it is weaker than the earth
spikes when he fought Clauss in the training room. Kayang-kaya itong pigilan ga
mit ang air shield lamang.

"I think we need to get serious. Don't worry about me Akira. May healing candies
naman tayo."

Napakamot ulit siya sa ulo at nag-isip saka tumango. "Then be ready I won't hold
back." Seryoso siya sa pagsasabi noon. Napangiti ako. Magsisimula na talaga kam
i.

CLAUSS' POV

Magkasama kami ni Selene sa open field. Gusto kong mapailing sa ginawa niya kay
Xyra.

"Why did you do that?" Seryoso akong nakatingin sa kanya.

"Do what?" Maang na tanong niya.

Gusto kong mainis sa inasal niya. Napabuntong-hininga ako. Matagal ko ng kasama

si Selene simula noong napadpad siya sa Dark Wizards Academy. Ako rin ang nagpap
atahan sa kanya sa tuwing umiiyak siya dahil namimiss niya ang mga magulang niya
. Nakakaawa siya at naaalala ko sa kanya ang kapatid ko na si Claudette na nakak
ulong sa tower. Kapatid lamang ang nararamdaman ko para sa kanya pero dumistansi
ya ako nang magtapat siya ng nararamdaman para sa akin.

Ayaw ko siyang paasahin. Hindi ko alam kung paano ko siya pagsasabihan ngayon ng
hindi siya nasasaktan. "You just drown Xyra to death. Buti nasagip siya. Tsk."

"Why do you care about her? Alam mo namang isa siya sa mga didispatsiyahin natin
kapag nagsimula ng gumalaw ang mga Dark Wizards. Pinapaaga ko lamang!"

"Watch your mouth, Selene! Baka may makarinig sa'yo! Damn! Huwag mo akong galiti
n!" mahinang asik ko sa kanya. Masyado siyang pabaya. Tumahimik naman siya at na
pasimangot.

"Tapusin na natin ang laban dahil baka hindi na ako makapagtimpi sa'yo." Galit n

a wika ko. Ayaw ko sanang kalabanin ngayon si Selene pero naaasar ako sa kanya.
Siguro kailangan ko siyang turuan ng leksyon para matauhan siya. Halatang nasakt
an siya sa sinabi ko.

Damn! Gusto ko yatang mabaliw. I don't want to hurt her but she left me no choic
e. Mas malakas ako sa kanya ngayon kaya walang magagawa ang tubig niya sa akin.
I will just dry her water up. Kung mas malakas sana kaysa sa'kin si Selene baka
mapatay niya ang apoy ko.

"Get ready, Selene." Mapait siyang napangiti sa sinabi ko at inihanda na ang sar
ili.

I surrounded Selene with my blazing fire. A burst of water came out from Selene
that extinguished that fire. I released my fire phoenix then she released her wa
ter snake. I directed the fire phoenix towards her direction but the water snake
tried to engulf it. Wala na akong balak pang patagalin ang laban kaya habang na
glalaban ang water snake at fire phoenix, inilabas ko naman ang seven head fire
dragon ko. It attacked selene with the fire inferno technique.

Selene tried to dodge the attack by her tsunami but it was no used. The fire inf
erno was so hot as hell that could burn anything into ashes. It's a hell fire. H
er tsunami was all sucked up by my technique. At dahil wala ng pumipigil dito, d
ire-diretso ang apoy na nilamon ang kanang braso niya. Nawala ang water snake ni
ya dahil sa sakit na naramdaman niya. Itigil ko na ang pag-atake sa kanya dahil
nakita ko kung gaano kalaking paso ang natamo niya sa buong kanang braso niya.

Agad akong napalapit sa kanya. I went too far.

"H-Hey, I'm sorry." Halatang hinang-hina siya. Damn! Wala pa naman sa akin ang h
ealing candy. Nasa pag-iingat iyon ni Xyra.

"Hang on. Dadalhin kita kay Xyra." Sinalo ko siya nang mawalan siya ng malay. I

carried her to where Xyra was.

XYRA's POv

I released my air eagle that could produce many air techniques when flapping its
wings like air blades, whirlwinds, tornado and hurricanes. Inilabas naman ni Ak
ira ang earth fox niya. I didn't know how to stop the shockwaves. Ang magagawa k
o na lamang muna ay dumepensa habang nag-iisip.

The earth fox produced a strong shockwave but I released a large wall of air to
dodge it. I directed my air eagle towards Akira and it released a big hurricane
to damage him. He dodged it by his earth shield. Akira produced a large earthqua
ke that caused the ground to shaked and to cracked. Nahati rin ang lupa na kinat
atayuan ko kaya wala akong nagawa kundi lumipad.

Nakita ko ang mga malalaking tipak ng lupa na lumulutang sa hangin at doon tumat
alon at tumatapak si Akira para maaabutan ako sa ere. A larged mass of soil was
directed to my direction and I tore it to pieces through my wind tornado. Dahil
nakaisip ako ng kapilyahan, sinira ko ang lupa na tinatapakan ni Akira sa ere. N
ahulog ito pababa. Tutulungan ko sana siya pero nakatalon ito sa isa pang tipak
ng lupa. He went down to the ground. Napapailing siya.

Napapangiti akong bumaba sa lupa. Nang-aasar akong nagtanong sa kanya. "Suko ka

na?"

"No. Alam mong mas malaki ang advantage ko kaysa sa'yo." Binelatan ko lamang siy
a sa sinabi niya. Natatawang napailing ito pero tumigil din at lumapit sa akin.
Napakunot-noo ako.

"May dumi ka sa pisngi." sabi niya. Napahawak naman ako sa pisngi ko. Napailing
ito. "Not there. Here." Pinunasan niya ang mukha ko gamit ang kamay niya. Napati
gil ito bigla sa ginagawa kaya nagtatakang napatingin ako sa kanya.

Matiim siyang nakatingin sa akin na ikinailang ko. Pakiramdam ko unti-unting lum

alapit ang mukha niya sa akin kaya nahigit ko ang paghinga. Pipigilan ko sana si
ya pero biglang may nagsalita sa likod namin. Nakahinga ako ng maluwag. Napaling
on kami sa likod namin. It's Clauss and he's carrying Selene. Napatingin ako kay
Clauss. He's dangerously looking at me that took away my breath. Why was he loo
king at me like that?

"Where's the healing candy? Selene needs it now."

Agad akong lumapit sa kanila at ibinigay ang candy sa kanya. Isinubo ni Clauss a
ng healing candy sa walang malay na si Selene. Mukhang nag-aalala siya kay Selen
e. Unti-unti namang gumaling ang paso ni Selene. Daig pa ang third degree burn s
a itsura ng braso niya.

Bigla akong tinabig ni Clauss.

. Lumayo na siya at tinahak na
ginawa niya. Parang gusto kong
ako ni Akira at niyaya na rin

"Tabi." I shivered from the coldness of his voice

ang daan pabalik sa tent. Parang nasaktan ako sa
maiyak sa hindi malamang dahilan. Nilapitan naman
pabalik sa tent namin. sumama na lamang ako.

*******

Hindi ko alam kung bakit gusto kong mainggit kay Selene. Maghapong nasa tabi niy
a si Clauss at binabantayan siya. I sighed. I went to the waterfalls and sat on
the big flat stone. Yakap-yakap ko ang mga tuhod ko na pinapatungan ng baba ko.

"You seem so far." Narinig kong wika ng taong nasa likod ko. Si Akira iyon. Tuma
bi siya sa akin. Napatingin ako sa kanya na nakakunot-noo.

"What do you mean?"

"I mean your thoughts are so far." Nakangiting wika niya.

"Ah Akala ko ako."

"Pwede rin. Hindi kasi kita maabot." May halong pagbibiro sa boses nito. Gusto k
o sanang tumawa pero hindi ko magawa. Nalulungkot ako sa 'di malamang dahilan. I
think I need a hug.

"Akira, sorry but can I hug you?" Nagulat siya sa tanong ko pero hindi nagsalita
. Hinala na lamang niya ako palapit sa kanya at niyakap ako. I hugged him back.
I just felt lonely because I missed my Dad. I missed my mom and everything. And
the most funny thing was that I also missed Clauss. For what reason? I couldn't
tell also.

Akira's hug was comforting but it doesn't feel like home. It's different backed
then when Clauss hugged me in the training room. Napahigpit ang pagkakayakap ko
kay Akira nang maalala iyon.

-----------------------------

Bwahaha.. Ang moody ng story na ito. sasaya tapos lulungkot tapos sasaya ulit ta
pos lulungkot na naman. In short, baliw XD

Salamat sa comments, the truth was gusto ko kayong replayan lahat pero hindi ko
magawa. Kapag kasi nag-ool ako marami ng comment kaya hindi ko alam kung paano k
ayo rereplyan lahat :3 Hindi na lamang tuloy ako nagrereply pero thank you so mu
ch!

Sa nagpapadedicate, nililista ko kayo, kung hindi ko kayo nareplyan, nabasa ko n

aman ang request niyo :) Thanks.

Next Update June 6 :)

Chapter 15: Air vs. Fire (not included ang laban ni Selene at Akira)

************************************************************************
Musta naman kayo? Ayts.. Bahala na kayo sa UD ko ngayon.. haha.. Ewan ko ba :3
Enjoy Reading :))
<3 Missmaple
-------------------------XYRA's POV
10 a.m. I'm standing in front of my tent, waiting for Clauss. Naligo ako kaninan
g madaling araw at nagpapasalamat na walang nangyaring aberya katulad kahapon. I
wore a simple white dress, above knee and I also wore a cycling. Maliligo laman
g daw muna kasi si Clauss kaya hintayin ko na lamang daw siya rito. Malamig pa r
in ang pakikitungo niya sa akin. Hindi ko alam kung bakit pero kahapon pagbalik
namin ni Akira ay naramdaman ko agad ang masamang aura mula kay Clauss.

Blanko lamang ang ekspresiyon niya sa tuwing mapapatingin ako sa kanya. Nakakata
kot siya kapag ganoon ang ikinikilos niya. I'm not used to it. Halata sa aura ni
ya na handa siyang pumatay anumang oras. It's scary as hell. Hindi man lamang ni
ya ako iniimikan o pinapansin kahit simpleng "hi" o "hello" man lamang. Pero sab
agay, dati na naman siyang ganun.

Kanina pa umalis sina Akira at Selene para maglaban. Gusto na kasing tapusin aga
d ni Akira dahil halata ang pag-aalala niya sa magiging laban ko ngayon. si Brya
n naman, nanonood sa dalawa dahil mukha raw magpapatayan si Selene at Akira. Nar
amdaman ko ang malamig na simoy ng hangin na tumama sa buo kong katawan. Nayakap
ko na lamang ang sarili at napabuntong-hininga.

Napatingin ako sa mga taong naglalakad patungo sa tent namin. It's Clauss and wh
en I saw him I wanted to drop my jaws but I resisted to. Damn! He's walking sexi
ly and gorgeously across my direction. I had such a wild imagination to even thi
nk of those words to describe how he's walking. Gusto kong batukan ang sarili da
hil doon.

Nakatungo lamang siya habang pinupunasan ng towel ang buhok niya. And the most b
reath taking part was that he's just wearing his black pants and nothing more to
cover his upper body. I got the chance to have a quick glance on his six-packed
abs before I looked away from him. Ramdam ko ang pamumula ng buong mukha ko.

I never thought that he was that hot. Or maybe I had the idea already but I neve
r thought to witness it in front of my eyes. Oh my so innocent eyes. At dahil na
tutukso talaga akong lingunin siya, hindi ko na napigilan ang sarili ko.

I'm mesmerized by his coolness at the same time his hotness. Ano raw? Naguguluha
n na ako sa mga iniisip ko. Bigla siyang napatingin sa akin. Napangisi siya na l
along ikinapula ng mukha ko. Nakalapit na siya sa tent niya at kinuha na ang pol
o na nakapatong lamang sa ibabaw ng tent.

I heard him smirked afterwards. Hindi ko pa rin maalis ang paningin ko sa kanya.
Damn! He slowly wore his polo. Sinimulan na niyang ibutones ang polo niya. Sa b
aba pa siya nagsimula pataas. Damn! Bigla akong napaiwas ng tingin sa kanya at r
amdam ko na bumibilis ang tibok ng puso ko. I could feel that he's teasing me wh
ile buttoning his polo. Nakakahiya ang ginawa kong pagtitig sa ginagawa niya.

Mula sa gilid ng mga mata ko, napansin ko na tumigil na siya sa ginagawa. Hinaya
an niyang nakabukas ang natitirang butones sa bandang itaas ng polo niya at isin
ampay na lamang ang towel sa kung saan. Napabuntong-hininga ako. Tumingin na ako
sa kanya na medyo naiilang pa rin. Tatanungin ko sana kung saan kami maglalaban
pero nagulat ako sa tanong niya.

"Did you find me attractive?" He playfully asked but I heard him smirked.

"W-what do y-you mean?" I stammered. It sucks! I'm really affected by his presen
ce. Matiim siyang tumitig sa akin. Humakbang siya papalapit sa akin pero napatig
il din bigla na parang natauhan. Tumalikod siya sa akin.

"A-about you and A-akira..." He whispered that but stopped to continue what he's
talking about.

"Me and Akira?" Napakunot ang noo ko. Nanahimik siya sandali.

"Uhmmm... Nevermind. Follow me." Napansin ko ang pag-aalinlangan sa boses niya.

Hindi ko na lamang pinansin at sumunod na lamang sa kanya. I saw fire below his
feet. He didn't bother to walk because he's levitating with the used of those fi
re. He speeded up himself and ran away. Si Baby Clauss naman ay lumipad at sumun
od kay Clauss. Kanina pa kasing may hinahabol na insekto si Baby Clauss sa isang
puno. Mukhang naglalaro siya.

Medyo kinakabahan din ako sa magiging laban namin ngayon. I flew fast to follow
him. Mukhang wala siyang balak hintayin ako. Tahimik lamang akong sumunod mula s
a likuran niya. Natatakot akong sumabay sa kanya dahil hindi pa rin maganda ang
mood niya. Gusto kong mapailing sa nakakailang na sitwasyon namin. We ended up i
nto a dry land. Humarap na siya sa akin at seryoso ang mukha niya.

CLAUSS' POV
Kahapon pa akong naaasar dahil sa mga bagay na hindi ko gustong masaksihan. I sa
w Akira kissed Xyra. Or were they really kissing each other? Hindi ko alam dahil
nakatalikod sa akin si Xyra. Hindi ko gusto ang biglang naramdaman ko kahapon.
Kung hindi ko lamang inaalala si Selene baka nasugod ko na si Akira. But why the
hell would I do that? Naguguluhan na ako.

Dahil hindi ko na matagalan ang naiisip ko, nagsalita na ako na nagpalingon sa k

anila. I couldn't tell what Xyra's thinking. Normal lamang kasi siyang tumingin
sa akin na parang wala siyang pakialam kung makita ko mang nakikipaghalikan siya
. Nakakaasar kaya wala sa loob na natabig ko siya matapos maisubo kay Selene ang
healing candy. Binuhat ko si Selene sa tent niya at hindi na muna umalis sa tab
i niya.

Sobrang naaasar ako at mas makakabuti na lumayo na lamang muna kay Xyra. How cou
ld she act normally and innocently?

Nang matapos ng makapagluto si Bryan, inutusan niya akong tawagan sina Akira at
Xyra para maghapunan pero nakita ko lamang silang magkayakap. Sobrang diin ng pa
gkakakuyom ko sa kamao ko pero pinigilan ko ang sarili na lapitan sila. Alam kon
g hindi ako gagawa ng maganda sa mga oras na iyon. Sila na ba? Sinagot na ba niy
a si Akira? Ang bilis naman yata?

Gusto kong mapamura nang mga oras na iyon pero hindi ko magawa. Bumalik na laman
g ako sa tent at sinabi kay Bryan na hindi ko nakita sina Xyra. Sobrang sama ng
aura ko nang makita kong bumalik na sina Xyra at Akira. Hindi na nga ako nag-aba
lang kumain dahil nawalan na ako ng gana.

Gusto kong manuntok pero may karapatan ba ako? Damn. At bakit ko ba gagawin iyon
? Nagseselos ba ako? No! I'm not. Bakit naman ako magseselos? Wala naman kaming
relasyon ni Xyra. Ipinilig ko ang ulo ko. Bakit ba ganito ang mga naiisip ko nga
yon?

Gusto ko sanang tanungin si Xyra kung sila na ba ni Akira pero nag-alinlangan ak

o. Hindi ako handa sa maririnig ko. Nakarating na kami sa isang dry land at tumi
gil na ako roon. Humarap ako sa kanya. Seryoso lamang akong nakatingin sa kanya
habang bumababa siya sa lupa.

Halatang maayos na niyang nakokontrol ang kapangyarihan niya.

"Shall we start?" I asked her coldly. Halatang kinakabahan siya pero tumango nam
an sa akin.

XYRA's POV
Bakit ba ganito ang ikinikilos ni Clauss? Galit ba siya sa akin? Napansin ko si
Baby Clauss na pumunta sa isang sanga ng puno at doon dumapo. Mukhang balak niya
ng manood sa laban namin.

"Wait, Clauss. Galit ka ba sa'kin?" Naglakas-loob na akong magtanong. Halatang h

indi niya inaasahan ang tanong ko at biglang nag-iwas ng tingin. Nakumpirma ko n
a galit nga siya dahil sa reaksiyon niya. Pero ano'ng dahilan?

"Wala akong karapatang magalit sa'yo." Matigas ang ekspresiyon ng mukha niya. Wa
la raw karapatan pero halatang galit. Gusto kong mapailing. Napabuntong-hininga
na lamang ako.

I directed invisible air spear in his direction. Nagkaroon ng maliit na hiwa sa

braso niya. Nakita ko ang dugo na lumabas mula roon.

"You're cheating." He smirked. He looks annoyed. I smiled at him innocently.

"Did I? Akala ko kasi magsisimula na tayo. Let's have a deal. Kapag natalo kita
dapat sabihin mo sa'kin kung bakit ka galit sa'kin. Kapag natalo mo ko... uhmm..
ano bang gusto mong kondisyon?"

He smiled devilishly. "Be my... slave." Slave? Agad-agad? Sobra naman yata ang k
ondisyon niya?

"Masyadong mabigat iyan. Ang dali na nga ng kondisyon ko. Okay! Pero for one day
lamang ang slavery ko ha." Tumango ito na nakangiti pa rin. O mas tamang sabihi
n na nakangisi? Halatang gusto akong pahirapan sa loob ng isang araw.

"Then let's start. I remembered you told me that my fire couldn't touch you, rig
ht? I'm hoping that you're not just blabbering some nonsense talk."

Napangisi ako sa kanya. "I'm glad you still remembered my words because I'm dead
serious about that." I'm provoking him now. I heard him smirked. Inihanda ko an
g sarili ko.

He released his fire phoenix. I released my

air. I shot a hurricane with blades towards
id it by a big wall of fire. I used the air
ing its wings and produce a large amount of
nix dodge it by producing explosive fires.

air eagle and they

Clauss' direction.
eagle to penetrate
high pressured air

both flew in the

He managed to avo
the wall by flapp
but the fire phoe

Nawala na ang fire wall. I used the air behind Clauss and formed an air spikes a
nd targeted Clauss' back. Hindi naman siguro iyon pagdadaya, 'di ba? At saka hin
di ko kailangang mag-alala kay Clauss dahil sa healing candies.

Pero dahil mabilis ang reflexes ni Clauss at malakas ang pakiramdam niya. Naiwas
an niya iyon at tumalon sa likod ng fire phoenix niya. Nakasakay siya ngayon sa
fire phoenix at paikot-ikot na lumilipad sa ere.

Pinaulanan niya ako ng fireball sa kinatatayuan ko at lumipad ako para umiwas pe

ro may isang dumaplis sa braso ko. Umuulan kasi ng apoy kaya nahihirapan akong u
miwas. Ramdam ko ang mahapding braso ko. Tumigil na si Clauss sa pagpapaulan ng
apoy kaya bumaba muna ako sa lupa. Binalot ko ng cool air ang brasong napaso par
a maging manhid ito pansamantala.

Naramdaman ko bigla ang wall of fire na nakapalibot sa akin at gusto akong lamun
in ng buhay. Napangiti ako dahil siguro oras na para gamitin ang mga nalaman ko.
Naglahong parang bula ang wall of fire na tutupok sana sa akin.

I told him. His fire couldn't touch me. Puno ng pagtataka ang mukha ni Clauss ha
bang nakatingin sa akin. Nakasakay pa rin siya sa fire phoenix niya. At dahil ma
y kapilyahan din akong taglay, pinaglaho ko rin ang fire phoenix niya kaya nahul
og siya. He released fire below his feet to slowly land on the ground. He's dumb
-founded and he couldn't figure out what's happening. He's confused.

Tumatalino na talaga ako. I silently laughed evilly. Dumapo naman ang air eagle
sa balikat ko. I directed a big tornado towards his diection. Napigilan naman iy
on ng doulbe fire dragon niya. Hindi ko na siya hinayaang makapag-isip pa kaya i
nilabas ko na rin ang air dragon ko. I targeted his double fire dragon. Halatang
gustong lamunin ng double fire dragon ang air dragon ko pero hindi nito magawa.

Why? Dahil tinanggal ko ang oxygen content ng air dragon ko para hindi malamon n
g apoy. The primary content of fire was oxygen, heat and fuel. Naglaho ang fire
phoenix niya kanina dahil inalis ko ang oxygen content noon. I could manipulate

air even in a fixed area. Even the air or oxygen engulfed by his fire.

Nahihirapang kalabanin ng double fire dragon ang air dragon ko. Naramdaman ko an
g apoy sa lupang kinatatayuan ko kaya napatalon ako palayo roon. I directed an
invisible air spear towards his direction. Hindi ko inaasahan tatama iyon sa pis
ngi ni Clauss. Hindi ko sinasadya, buti na lamang mapapagaling iyon ng healing c
andy. May hiwa tuloy ngayon sa mukha ni Clauss. Naaasar na pinahidan niya ang du
gong tumulo mula roon.

Naramdaman ko naman na may paso pala ang kaliwang binti ko. Binalutan ko ulit iy
on ng cool air. Sabay na naglaho ang double fire dragon at air dragon.

"How did you do that?" Salubong ang kilay ni Clauss habang nagtatanong.

"Do what?" Painosenteng tanong ko sa kanya. I still wanted to play.

He smirked. "Don't play innocent." Unti-unti siyang lumapit patungo sa kinatatay

uan ko. Napalunok ako. Bakit ba parang bumibilis na naman ang tibok ng puso ko.
Wala namang ginagawa si Clauss.

"I manipulated the oxygen content of your fire. I reduced its oxygen content so
that I could extinguish it." Halatang nakukuha na niya ang sinasabi ko. Patuloy
pa rin siya sa paglapit sa akin. Bigla niyang inilabas ang isang seven head fire
dragon na ikinalaki ng mata ko. May technique pala siyang ganoon!

Hindi naman ako natinag dahil may oxygen content pa rin naman lahat ng apoy niya
kaya magagawa kong dumepensa. Pero hindi ako sa apoy ni Clauss kinakabahan kund
i sa kanya mismo.

CLAUSS' POV

Gusto kong mapakamot sa ulo. Noong una nagulat talaga ako kung bakit biglang naw
ala ang apoy ko pero dahil sa paliwanag niya saka ko nakuha ang lahat. Hindi ko
naisip na pwede nga pala niyang gawin iyon. Nakalimutan kong may oxygen content
nga pala ang apoy.

Mukhang walang magagawa ang apoy ko sa kanya pero gusto kong subukan ang fire in
ferno kaya inilabas ko ang seven head fire dragon ko. Mukhang kinakabahan siya s
a paglapit ko. Her air eagle went infront of her to protect her.

My seven head fire dragon directed the fire inferno towards Xyra but the air eag
le dodge it for her. And as expected the air eagle vanished and was engulfed by
the fire inferno. Now the fire was targeting Xyra. Nahagip ang kanang kamay ni X
yra bago tuluyang nawala ang fire inferno. Napangiwi si Xyra sa sakit pero may g
inawa sa kamay niya. Halatang hindi na siya masyadong nasasaktan pero kita pa ri
n ang paso niya. Hindi naman masyadong malaki iyon.

Ilang dangkal na lamang ang layo ko sa kanya. I let my seven head fire dragon va
nished in the air. Nagtatakang napatingin na lamang sa akin si Xyra at nagsalita
siya.

"Tapos na ba ang laban?" Umiling ako sa sinabi niya.

"Maybe you're right that I couldn't touch you by my fire. But you're quite wrong
, too. Want me to prove it? Then let my fire touch you."

I pulled her closer to me. And kissed her lips without warning. I made a huge ig
loo of fire but there's no way out. Mahirap ng makita kami ni Bryan. Halata ang
pagkabigla sa reaksiyon ni Xyra. Nanigas ang buo niyang katawan at hindi makagal
aw.

I smiled while my lips was on her. I started to move my lips to get some free ac
cess inside. I didn't bother to close my eyes because I'm entertained by her wid
e opened brown eyes. I wanted to see her priceless and cute reaction.

XYRA's POV
Nagulat ako sa ginawa niya. Hindi ako makagalaw. Naipit ang mga kamay ko sa pagi
tan ng mga dibdib namin. Gusto ko siyang itulak pero hindi ko magawa. Sobrang gu
lat na gulat ako. Nahigit ko ang paghinga ng maramdaman ko ang paggalaw ng mga l
abi niya. It's as if his asking me to open my mouth. Nakatingin siya sa mga mata
ko at pakiramdam ko nakangiti ang mga mata niya sa'kin. He looks amused by my r
eaction.

Naramdaman ko ang pagkabog ng dibdib ko. Sobrang lakas. Nang nakabawi ako saka k
o lamang naisipan itulak siya pero malakas siya kaya hindi ako nagtagumpay na ma
itulak siya. Dahil sa ginawa ko mas lalo niyang diniinan ang paghalik sa akin. M
aybe I did the wrong move because he's aggressively kissing me now.

Pinilit ko pa rin siyang itulak pero naramdaman ko ang panglalambot ng tuhod ko.
Napakapit tuloy ako ng mahigpit sa polo niya. Mas lalo niya akong hinapit papal
apit sa kanya. He teasingly bited my lips and that made me open my mouth. I coul
d feel that his smiling. Napapikit na lamang ako dahil wala na akong lakas para
tumutol pa.

He slowly kissed me like his asking me to respond. And I did. He gave me gentle
and tender kisses at first. I slowly moved my lips, responding on his every move
. A soft moan slipped on my throat. Nagflashback sa utak ko ang nangyaring halik
sa pagitan ni Clauss at Sandra. Ganito rin ba ang ginawa nila? I'm curious.

I felt his tongue playfully teased my lips before it entered my mouth. I didn't
know how to respond that's why another moan slipped my mouth. His tounge played
inside as if it's searching for something. I felt his tounge played with mine. T
he sensation was new to me and it sended shivers down to my spine. Unconciously,
I wrapped my arms around his nape and pulled him even closer. I responded just
like what he wanted. I heard him moaned.

But he suddenly stopped and pulled away, looking at me intently. My face flushed
red. It's kinda embarrassing.

"Do you love Akira?"

Nagulat ako sa tanong niya. I answered. "Yes, of course, I love him." He suddenl

y changed his expression. It became darker and scary. Binitawan niya ako at tuma
likod, akmang aalis na pero pinigilan ko ang kamay niya.

"I love him because he's my friend. Why?" Nagulat ako sa biglang pagharap ni Cla
uss sa akin. Maaliwalas na ang mukha niya.

"Hindi kayo?"

"Anong hindi kami?" Nagtatakang tanong ko sa kanya. Napakamot si Clauss sa ulo.

Cute dahil parang nahihiya siya.

"I mean, hindi mo siya boyfriend?" Malakas akong natawa sa tanong niya. "No. Wha
t made you think that we're into a relationship?" I'm laughing hard. This guy wa
s insane. Gusto kong mapailing pero nagulat ako dahil hinapit na naman niya ako
palapit sa kanya. Hinalikan niya ako bigla sa leeg kaya nanlambot ako. What was
he trying to do?

"Good. Then let's continue." He said while smiling. Hindi na ako nakatutol nang
halikan niya ako muli sa labi. What the hell! At dahil pinagpapawisan na ako sa
loob dahil sa fire igloo ni Clauss, pinalibutan ko kaming dalawa ng cool air bal
l para hindi masyadong mainit. I responded to his kisses willingly. Now I'm unex
pectedly confused about my feelings for Clauss. Kaibigan pa rin ba ang turing ko
sa kanya?

*******

Wala na ang mga sugat namin ni Clauss dahil sa healing candies. Bago kami bumali
k ni Clauss sa tent, nagulat ako sa paglabas ng isang blue egg sa harap ko. What
's the meaning of this? Magkakaroon na rin ba ako ng baby dragon?

Nang mapisa ang itlog, may lumabas na isang maliit na baby blue dragon doon. Nak
aabot na ba ako sa level 25? Hindi ko macheck ang ID ko dahil nasa tent ko iyon.
Kumurap-kurap itong napatingin sa akin at napangiti. Sobrang cute niya.

"Waaah.. Ang cute mo!" Bigla ko siyang kinuha at inilapit sa mukha ko para titig
ang maigi. Napansin ko naman si Baby Clauss na lumapit sa amin at titig na titig
sa baby dragon ko. Napatingin din ang baby dragon ko kay Baby Clauss at ngumiti
pa. Nagulat ako dahil biglang napabuga ng apoy si Baby Clauss at muntik ng mata
maan ang baby dragon ko. At dahil doon, napansin kong naiiyak na ang baby dragon
ko. Gusto ko tuloy matawa sa itsura niya. Narinig ko namang napatawa si Clauss.

"Mana sa amo. Iyakin din." Masamang tingin ang ipinukol ko kay Clauss pero napas
ipol lamang siya na napapangiti. Nakakaasar.

"Shhh... Tahan na." Pinapatahan ko ang baby dragon pero lalo lamang lumakas ang
pag-iyak nito habang nakadapo sa kamay ko.

"Akin na nga yan. Ako lamang naman ang

ay Clauss nang kinuha niya sa kamay ko
ad of the baby dragon. Parang nilalaro
ng napatingin sa kanya ang baby dragon
anya.

makakapagpatahan diyan." Napatingin ako k

ang baby dragon. He started to pat the he
pa nga niya at kinikiliti. Nagtataka nama
ko. Tumahan ito at biglang napangiti sa k

"See? Hindi ka kasi marunong." He smirked. Pinigilan kong mapangiti. Nagsalita m

uli si Clauss. "Now it's my turn to name your dragon." Clauss was grinning at me
. Napalunok ako. Mukhang alam ko na ang ipapangalan ni Clauss sa baby dragon ko.
Halatang may balak siyang gumanti.

"Her name, from now on, would be... "Baby Xyra"." Shit! Sabi ko na nga ba! I blu
shed. I found it sweet. Damn! Kahit hindi naman ako ang tinutukoy niya. Kinuha k
o na sa kanya ang baby dragon ko. Nagpatiuna na akong maglakad. Natatawang sumun
od na lamang si Clauss. Si Baby Clauss naman dumapo sa balikat ko at nakatingin
sa baby dragon ko. Halatang tinatakot niya si.. uhmmm.. Baby Xyra. Umismid laman
g sa kanya si Baby Xyra pero halata namang natatakot. Napapangiti tuloy ako.

Nang makarating na kami sa tent namin. Nakita ko sina Selene at Akira kasama ang
mga baby dragon nila. Brown ang kay Akira at green naman kay Selene. Sobrang cu
te nilang lahat. Halatang suplada ang dragon ni Selene.

"Checked your IDs. Parte na rin ito ng examination niyo kaya tumaas na ang level
niyo." ani Bryan.

Nakalevel 25 ako pati si Selene. Si Akira ay Level 27 at Level 28 naman si Claus

s. Natuwa ako dahil lumakas na talaga ako. At ngayon kailangan na naming bumalik
sa Wonderland Magical Academy. Hindi pa rin namin napapag-usapan ni Clauss ang
tungkol sa halik na nangyari kanina. Hindi ko yata kayang iopen sa kanya iyon. N
akakahiya.

Pero dahil sa deal namin tinanong ko kung bakit siya galit sa akin kanina. Hindi
niya ako sinagot at sinabing nakalimutan na raw niya kung bakit. Pwede ba naman
iyon? Kinulit ko siya pero sinabi niya na pagdating na lamang daw sa Academy sa
ka niya sasabihin. Ang daya talaga. Halatang ayaw niya akong sagutin.

----------------------Sorry kung ngayon ko lang naiupdate. Ang dami ko kasing face-palm sa tinatype ko
tapos bigla na lamang akong titigil sa pagtatype haha. *blush* Bye.
Chapter 16: Island of Gods (training ni Xyra)

June 10 Next Update. No exact time :)

************************************************************************
Walang kilig moments dito :) Mukhang nag-expect talaga kayo dahil sa last UD. So
rry. I know you'll be disappointed. To the extent na naghintay kayo :) Sorry aga
in.
Anyway, Lovelots. I really appreciate your comments and votes. You're so cool gu
ys. Galing niyong mag-imagine kahit hindi ako magaling magdescribe :) Enjoy read
ing :)
<3 Missmaple
---------------XYRA's POV

Nakarating na kami sa Academy. Kanina pa naghahabulan sina Baby Clauss at Baby X

yra. I mean, tinatakot ni Baby Clauss si Baby Xyra. Paiyak na nga ang baby drago

n ko. Napapailing na lamang ako. Pagbigyan na lamang si Baby Clauss at ngayon la

mang nakakita ng kauri.

"Hoy, Clauss! Hindi mo pa ako sinasagot kung bakit ka nagalit." I pouted.

"Tsk. Hindi mo pa rin nakakalimutan?" Napapailing na wika niya. Tumango ako sa k

anya. "Bakit nga kasi?"

"Ang kulit. Kaya ako nagalit kasi... uhmm... Pangit ka kasi!" Nang-aasar na wika
niya. Ngali-ngali ko na siyang mabatukan. Napasimangot ako. Matapos niya akong
halikan sasabihin lang niyang nagalit siya dahil pangit ako? Kaasar siya! I hear
d him chuckled. Tiningnan ko siya ng masama. Huwag niyang subukan na halikan ako
ulit dahil masusuntok ko siya. Tingnan natin ngayon kung sino'ng pangit!

Pero bakit nga ba niya ako hinalikan? Pinagtitripan lang ba niya ako? Nahihiya a
kong magtanong. Baka mapahiya lamang kasi ako. Baka sabihin niya napaka-assuming
ko.

"Ewan ko sa'yo! Mabuti pa si Akira, mabait! Ikaw, ang sama ng ugali mo!" Inirapa
n ko siya. Tinawag ko na si Baby Xyra na sumunod naman agad sa akin at nagmamart
sang tinungo ang dorm ko. Nakakaasar talaga ang Clauss na iyan! Akala mo kung si
nong gwapo! Pangit din siya, ano! Kaasar!

Noong una sinabihan niya ako ng flat-chested, ngayon naman pangit! Naku! Ibibili
ko siya ng malinaw na malinaw na salamin. Isang dosena pa!

CLAUSS' POV
Hindi na nakita ni Xyra ang pagbabago ng ekspresiyon ng mukha ko nang tumalikod
siya at nagmartsa patungo sa dorm niya. Edi doon na siya kay Akira! Pakialam ko
ba? Mabait pala ha! Mas gwapo naman ako doon.

Asar na pumunta na lamang ako sa dorm ko. Sumunod naman sa akin si Baby Clauss.
Halatang tuwang-tuwa siya dahil may mga kasama na siya. Humiga na lamang ako sa

kama. Naalala ko na naman ang sinabi ni Xyra tungkol kay Akira. Gusto ba niya ng
mabait? Napasabunot na lamang ako sa ulo ko. Bakit ko ba iniisip iyon? Damn!

Pinilit ko na lamang matulog. Tutal pagod naman ako sa nangyaring one-on-one fig
ht. Pagod nga ba? Napailing na lamang ako habang nakapikit. Naalala ko na naman
ang labi ni Xyra. Nakakaasar! Mukhang hindi ako makakatulog ngayon.

XYRA's POV
Dire-diretso akong humiga sa kama. Asar pa rin ako hanggang ngayon. Napaka-insen
sitive ni Clauss! Nagtataka namang nakatingin sa akin si Baby Xyra. Dumapo siya
sa unan ko at humiga roon. Napangiti ako. Ang saya dahil may baby dragon na rin
ako. Naalala ko tuloy ang training na pinagdaanan ko.

--FLASHBACK--

Lumabas ang air goddess mula sa'kin. May pagtataka sa mga mata niya habang nakat
ingin sa buong isla. Mapapansin din ang pangungulila at tuwa mula roon. Napansin
ko na unti-unting kumalma ang silangang bahagi ng isla kung nasaan ang teritory
o ng air goddess. Nawala ang mga hurricane at tornado na nagwawala sa paligid. N
aging banayad ang pag-ihip ng hangin.

Sinabi ko sa air goddess ang pakay ko. Gusto ko'ng maging malakas para sa Dad ko
. At para wala na ring mapahamak sa kahit sino na mahal ko at malapit sa'kin. Si
nabi ko rin sa kanya ang tungkol sa magiging laban namin nina Clauss. Marahan si
yang napailing at ginulo ang buhok ko.

"Masyado ka pa talagang bata. Hindi mo naman sila kailangang talunin para mapatu
nayan lamang na malakas ka na. Being strong is not all about your skills, it's a
bout how strong your heart is. Hangga't alam at ginagawa mo pa rin kung ano'ng t
ama, ibig sabihin malakas ka na." Napatango ako. Naglakad naman ang air goddess
at tumingin sa iba't ibang parte ng isla. Hindi siya natutuwa sa pagwawala ng ba
wat elemento. Lumingon muli sa akin ang air goddess.

"Pero tuturuan pa rin kita dahil nararamdaman ko ang nalalapit na laban na kahah
arapin mo. Not just the one-on-one fight between the elemental power user but th

e fight between the evil power users. Nararamdaman ko na ang bawat galaw nila. S
ound could travel through air. I could hear every voices. I could smell the bloo
dlust war they're plotting through the air I breathed."

Halata ang pag-aalala sa mukha ng air goddess habang nakatingin sa akin. Pero ka
pagkuwan ay ngumiti rin siya. Kinakabahan ako sa sinasabi niya. "But you don't h
ave to worry, I'm on your side. Hangga't nanatiling malakas ang puso mo, hindi k
a nila matatalo. Don't ever think of giving up or else I'll leave your side."

Napatango ako. Nagsimula na kami sa training. Nalaman ko rin na konektado pala a

ng hangin sa tatlong elemento.

"Without air there's no life on earth. Without hydrogen and oxygen there is no w
ater. Without oxygen there's no fire."

Ang galing, 'di ba? Daig ko pa ang nag-aaral ng science. Physics, Chemistry at B
iology. Halo-halo na. All-in-one.

"Kaya ko ba'ng gawing hangin ang tubig?" Curious na tanong ko sa air goddess. Ma
hinang natawa lamang ito sa tanong ko.

"No. There's a strong force binding them together. Liquidized na iyon kaya hindi
na maaari. Unless you'll use fire, then you can turn water back to air."

Napakamot na lamang ako sa ulo ko. Akala ko pwede. Bobo lang. Nagsimula muna ako
sa pagkontrol ng temperatura ng hangin. Madali lamang iyon. Sinabi sa akin ng a
ir goddess na ang buong isla ang magsisilbing training ground ko. Ibig sabihin,
lahat ng elemento na nasa isla ay gagamitin ko sa training.

Kinakabahan ako dahil nakakatakot ang pagwawala ng bawat elemento sa bawat dako.
Una naming tinungo ang lugar kung nasaan ang elemento ng tubig. Kailangang subu
kan ko ang pagkontrol ng temperatura ng hangin.

And because the air could freeze the water to it's freezing point, the place wil
l be a good training ground for controlling air temperature. Lumipad ako patungo
sa kanlurang bahagi ng isla. Iniwasan ko'ng mapadako sa ibang teritoryo dahil b
ilin iyon ng air goddess. Sobrang taas ng lipad ko. Nang marating ko ang water e
lement teritory, dahan-dahan akong bumaba sa ere. Napansin ko na konti lamang an
g lupang nakapalibot dito. At nagwawala talaga ang bawat parte ng tubig.

Nasa itaas na ako ng tubig nang maramdaman ko ang water tornado na patungo sa di
reksiyon ko. Twin water tornado iyon na nasa likod at harap ko. Lumipad ako pait
aas pero nakakagulat dahil sumusunod ang mga ito sa akin. Sinubukan ko'ng gamiti
n ang cool air pero masyado silang mabilis. Nakailag ako pero nadaplisan naman a
ng kaliwang braso ko. Umagos ang dugo mula roon. Ang nakakagulat pa, hindi pa ri
n sila tumitigil sa pagsunod sa akin.

Lumipad ako ng mabilis at nakalabas sa teritoryo ng elemento ng tubig. Sa pagkag

ulat ko, biglang may malalaking tipak ng lupa ang nagliparan sa direksiyon ko. D
amn! Tila ba may buhay ang bawat bagay sa isla at sinusugod ako. Napadako na pal
a ako sa earth element teritory nang hindi ko napapansin.

Even though I'm flying in air, I could still feel the shaking ground beneath me.
Umiwas lamang ako sa mga bagay na lumilipad sa direksiyon ko. Pinilit kong maka
balik sa teritoryo ng air goddess. Ramdam ko pa rin ang kirot sa kaliwang braso
ko kaya napahawak ako rito.

"I forgot to tell you, as long as the elements sensed unfamiliar form of life in
their teritory, they will continue attacking it until it become lifeless. Wala
ang mga gods para kontrolin sila kaya nagwawala sila ng ganyan. You need to be c
areful. Avoid the middle part of this island. Hindi lamang halata pero nagwawala
rin ang heaven power sa lugar na iyon. Tiyak na uubusin noon ang lahat ng lakas
mo kapag napadako ka roon."

Shit! All part of this island was dangerous! I need to be more careful. Akala ko
safe ang middle part, hindi pala. Ang tahimik kasi ng lugar na iyon.

"May makikita kang bukal sa pinakadulo ng isla. That could heal all your wounds
in an instant. Don't worry, you're safe there."

Napatango na lamang ako. Kailangan ko'ng harapin ang water element para matutuna
n ko na agad ang sunod na technique. I flew high again then went back to the wes

tern side of the island. Habang pababa ako sa water element teritory, naramdaman
ko agad ang tsunami mula sa likod ko. Damn! I flew fast to avoid the tsunami. P
ero bigla kong naisip na bakit ba kanina pa ako iwas ng iwas? I turned to the ts
unami's direction and started to release a large amount of cool air towards its
direction. Konting parte lamang ang naging yelo sa tsunami. Hindi na ako nakaiwa
s nang tuluyan akong lamunin ng tubig.

Nadala ako hanggang sa whirpool. Damn! I went in circle and suddenly felt that I
couldn't breathe. Napatakip na lamang ako sa bibig ko. Pakiramdam ko ay bibigay
na ako. Nagulat na lamang ako nang biglang may humila sa akin paitaas. Napaubo
na lamang ako. Iniligtas ako ng air goddess.

Napabuntong-hininga siya. "Let me teach you more."

Itinuro niya sa akin kung paano ako makapaglalabas ng mas pulidong cool air. Mad
ali ko naman iyong nakuha. Itinuro na rin niya sa akin ang paggawa ng hot air. P
umunta ako sa bukal para maligo. Pwede raw kasi. Naghilom agad ang sugat. The wa
ter was relaxing, too. Nakakatanggal pagod. Parang pakiramdam ko kahit anong ora
s pwede na akong magtraining.

The next three days, I already learned to make a powerful cool air that could fr
eeze a tsunami. Tinuruan din ako ng air goddess kung paano gumawa ng air dragon
na pwedeng maglabas ng cool air. I followed her instructions but when I released
the air dragon, it didn't want to follow me. Ako ang inaatake nito. Nagulat pa
nga ako nang maglabas pa ito ng explosive air bombs na may air blades kapag suma
sabog. Napuruhan ako sa binti at braso. Nagwawala ito pero napigilan agad ng air
goddess.

Nabatukan naman ako ng air goddess. Sinabi niya na gamitin ko ang utak ko. Naku.
Naalala ko tuloy si Clauss. Nakakaasar. Bakit ko ba biglang naisip si Clauss? N
aramdaman ko ang pagkirot ng mga braso at binti ko.

I stood up and didn't mind the pain. Saka ko na lamang daw kontrolin ang air dra
gon sabi ng air goddess dahil talagang mahirap daw kontrolin iyon. Nagulat ako n
ang maramdaman ko na hindi ako makahinga. Parang nauubusan ako ng hangin sa baga
. Napahawak na lamang ako sa leeg ko sa sobrang sakit. Napapangiwi ako.

Napabuntong-hininga ang air goddess. Unti-unti kong naramdaman ang pagbalik ng h

angin sa paligid ko. Nagtatakang napatingin ako sa air goddess. Nagtatanong ang

mga mata ko. Bakit niya ginawa iyon? Pagod na ba siya na turuan ako? Ngumiti siy
a sa'kin.

"That's your next lesson. You can't defeat the defenses of earth. That's the onl
y way. Although, for me, it's not a fair one but we got no choice. Reduce the ox
ygen content of air to defeat your opponent."

Napakamot naman ako sa ulo. Kung anu-ano ang pumapasok sa utak ko. Napangiti na
rin ako sa air goddess at tumango.

Days passed, I managed to control the oxygen content on a fixed area. At dahil d
oon hindi na rin ako nahirapang gamitin iyon sa fire element. Noong una nahirapa
n ako dahil sobrang laki ng apoy pero unti-unti rin naman akong nagtagumpay na p
atayin iyon. Hindi naman ang buong apoy sa forest ang napatay ko kundi ang mga a
poy lamang na sumusugod sa direksiyon ko kapag napapadako ako roon.

Nagawa ko rin maglabas ng air eagle. Nakokontrol ko siya pero nahirapan talaga a
ko sa air dragon. Nakakaasar ang sobrang pagkapasaway niya. Minsan natutulog lam
ang at hindi ako sinusunod. Minsan naman nagwawala at ako ang inaatake. Ang dami
ko ring sugat na natamo sa pasaway na air dragon na iyon. Buti na lamang may bu
kal kung saan napapagaling lahat ng sugat ko. Halos ligawan ko na nga ang air dr
agon para lamang sumunod sa akin. Pero bago ko siya napasunod ay nakalaban ko mu
na siya.

Sa huling araw, ayaw pa rin niyang sumunod. Napilitan na akong gamitin ang air e
agle ko para kalabanin siya. The next thing I knew, the air dragon released expl
osive air bombs to eliminate me but the air eagle act as a shield. Nanonood lama
ng ang air goddess sa laban. I directed my hurricane blades to the air dragon's
direction but it's no use. Naglabas din ito ng hurricane pero mas malaki para ma
talo ang hurricane blades ko.

Damn! The air eagle produced a whirlwind that could cut everything like a knife.
The air dragon just ate the whirlwind to my surprise. The air dragon produced a
ir spikes that sliced my arm's skin. I screamed in pain. I threw invisible air s
pear towards its direction but it's no use. Damn! Paano ba lumaban ng hangin sa
hangin? Nagulat ako dahil bigla na lamang ako nagkaroon ng mga hiwa sa iba't iba
ng parte ng katawan ko. Napaluhod ako. Maraming dugo ang dumadaloy mula sa mga s
ugat ko. Mukhang ibinalik ng air dragon ang invisible air spears ko pero mas mar
ami.

Pinilit kong tumayo. Hindi ako dapat sumuko. I heard the air goddess chuckled. N
agtatakang napatingin ako sa kanya.

"You can have your air dragon now. Inutusan ko lamang siya na huwag kang sundin
para malaman ko kung madali ka bang sumuko. At mukhang tama naman ang pagpili ko
sa'yo." The air goddess smiled sweetly at me. I lost conciousness afterwards. P
agod na pagod ako.

--FLASHBACK ENDS--

Natigil ang pag-alala ko sa training dahil sa biglang pagpasok nina Frances. Lum
apit kasi sila sa kama ko at dali-daling lumapit sa natutulog na baby dragon ko.
Ginising talaga nila. Ang cute pa naman ni Baby Xyra habang nagmumulat ng mata.
Parang walang kamalay-malay sa nangyayari na tumingin kina Frances. Tuwang-tuwa
ang mga ka-roommate ko kay Baby Xyra.

Nilaro nila si Baby Xyra na halatang walang magawa. Napailing na lamang ako haba
ng napapangiti.

--------------------------------------------Lame Update XD haha.. minadali ko na eh.. Anyways, salamat sa naghintay ng UD. S

orry kung matagal.. Nag-enrol kasi ako kanina >.<

Chapter 17: Who's Jealous, Me?

Next Update on June 13 :)

************************************************************************
Hello XD hahaha! Salamat sa readers :) Sige magbasa na kayo XD
Enjoy reading. :) Happy independence Day!

<3 Missmaple
------------------------------------XYRA's POV
Naglalakad na ako papunta sa room nang makakita ko sina Akira at Troy. Nakakapag
taka naman dahil mukhang patungo sila sa room namin. Tumakbo ako patungo sa kani
la para sumabay. Sumunod naman sa akin si Baby xyra na nagmamadali sa paglipad.
Nakakatuwa ang itsura niya.

"Akira, saan kayo?" Tanong ko na nagtataka.

"Hello, Xyra." nakangiting bati sa akin ni Troy. Ngumiti naman ako sa kanya at b
umati rin.

"Pinalipat kami ni Bryan ng section kaya magkaklase na tayo simula ngayon." Sabi
ni Akira na nakangiti sa akin. Nagulat ako pero napapalakpak din agad. Ang saya
naman! Magiging kaklase na namin sina Akira at Troy.

Napansin ko ang baby dragon ni Akira na nakadapo sa balikat niya. Tahimik lamang
na nakatingin kay Baby Xyra. Samantalang nakangiti naman dito si Baby Xyra.

"Ano pala pangalan ng dragon mo?" Masiglang tanong ko kay Akira. Nag-isip siya s
andali. Mukhang hindi pa niya pinapangalanan ang baby dragon niya.

"Ano ba ang pangalan ng sa'yo?" Tanong ni Akira sa akin. Parang nahiya ako na sa
bihin sa kanya ang pangalan ng baby dragon ko. Si Clauss naman kasi! Gumanti pa
sa akin.

"Baby X-Xyra..." I said while pouting. Malakas naman na natawa sina Troy at Akir
a sa sinabi ko. Nakakainis sila.

"Ano pala ang pangalan ng dragon ni Clauss?" Natatawang tanong ni Troy.

"Baby Clauss." Sagot ko habang nakangiti. Ako kaya ang nagpangalan. Proud lang.
Parang hindi inaasahan ni Troy ang sagot ko kaya medyo natigilan siya pero makal
ipas ang ilang segundo, napatawa na naman siya.

Napansin ko naman na seryoso lamang si Akira. Parang nag-iisip siya.

"Baby Akira na lamang siguro ang ipapangalan ko sa kanya." Sabi ni Akira na nagiisip pa rin. Napatawa naman ako. Ngayon ko lamang napagtanto na ang weird pala
ng mga pangalang ibinigay namin sa baby dragon namin.

Napansin ko na kinukulit na pala ni Baby Xyra si Baby Akira. Tinabihan kasi niya
si Baby Akira na mukhang mahiyain. Natatawa ako dahil sinisiksik ni Baby Xyra s
i Baby Akira. Kapag naurong si Baby Akira, nasunod naman si Baby Xyra rito. Ang
kulit lang.

Nagtawanan na lamang kaming tatlo dahil sa pangungulit ni Baby Xyra kay Baby Aki
ra. Ang cute nila.

Pagpasok namin sa room namin, napatingin sa amin ang mga kaklase namin. Halatang
natuwa sila sa baby dragon namin. Pero nagtataka rin naman sila dahil sa pagpun
ta nina Akira sa room namin.

Maawtoridad na nagsalita si Kyle, ang class president namin. "Simula ngayon, mag
iging kaklase na natin sina Akira at Troy. Pinalipat sila rito ni Bryan." Bigla
namang nagkagulo sa loob ng room. Nagkagulo ang mga babae sa sobrang tuwa. Hinik
ayat pa nilang tumabi sina Akira sa kanila.

"Akira, tabi ka sa akin. May vacant pa! kyaaah!" -girl1

"Troy, baby! Dito ka sa akin tumabi!" -girl2

Tiningnan ko naman ang reaksiyon ng dalawa. Deadma lamang sila. Sila na ang gwap
o. Bigla naman ako'ng napalingon sa direksiyon ni Clauss. Nakahalukipkip siya ha
bang masama ang tingin sa'kin. Ano na naman ang problema niya? Nakaramdam ako ng
panlalamig ng katawan kaya bigla akong napahawak sa braso ni Akira.

"Saan ka nakaupo?" Bulong sa'kin ni Akira. Nawala ang atensiyon ko kay Clauss ka
ya itinuro ko sa kanya kung saan. Kami lamang nina Frances ang nakaupo roon at m
ay dalawa pang bakante.

"Doon na lamang kami uupo. Ayos lamang ba?" Bulong ulit ni Akira. Napatango nama
n ako. Nang maalala ko na nakahawak pala ako kay Akira, napabitaw ako bigla. Umu
po na kami. Katabi ko si Akira samantalang nasa dulo naman si Troy. Nagbubulunga
n ang mga kaklase ko. Pero wala akong pakialam sa kung anuman ang pinag-uusapan
nila. Pakiramdam ko kasi matutunaw ako sa kinauupuan ko. Ramdam ko kasi ang mga
titig mula sa likuran ko. Sa tingin ko, masama pa rin ang tingin sa'kin ni Claus
s. Hindi tuloy ako mapakali sa buong klase.

"May problema ba?" Bulong ni Akira sa'kin. Umiling lamang ako sa kanya at pilit
na ngumiti. Nagtataka naman siya sa inaasal ko. Natapos ang klase sa umaga na wa
la akong naintindihan. Agad akong lumabas sa room at sinabing pupunta muna sa CR
. Iniwan ko muna si Baby Xyra kina Frances. I need to breathe.

Nang makarating ako sa CR, ilang beses akong huminga ng malalim. Bakit ba ang sa
ma ng tingin sa'kin ni clauss? May nagawa ba akong masama? Lumabas na ako sa CR
at dire-diretsong naglakad pabalik sa classroom namin. Pero nagulat ako nang may
biglang humila sa akin papasok sa isang empty room. Mabilis niyang isinara ang
pinto. Napasigaw ako pero tinakpan niya ang bibig ko at isinandal ako sa pader.

Kidnap ba ito? Papatayin ba ako? Nilingon ko ang humila sa akin papunta rito. Si
Clauss. Nakahinga ako ng maluwag. Wala naman siguro siyang balak na patayin ako
. Pero nakakatakot ang tingin niya sa akin. Inalis din naman ni Clauss ang kamay
na nakatakip sa bibig ko.

"ANO BA ANG---!" Sinigawan ko siya pero muli niyang tinakpan ang bibig ko kaya h
indi ko na naituloy ang sasabihin.

"You're too loud." He whispered with irritation in his voice. Kumalma naman ako.
Inalis ko ang kamay niya na nakatakip sa bibig ko. Hindi naman siya nagreklamo.
"Bakit ba kasi?" I whispered softly. An evil grin formed on his lips. Kinabahan
ako bigla. Pero bigla din namang nagbago ang ekspresiyon ng mukha niya at matal
im akong tinitigan.

"Bakit kailangang katabi mo pa si Akira?" Iritableng wika niya. Napakunot-noo ak

o. Ano naman kung katabi ko si Akira? Ano naman sa kanya? Kasalanan na ba agad a
ng tumabi kay Akira na parang gusto na niya akong patayin?

"Masama ba'ng tabihan si Akira?" Naiinis na ring wika ko. Para kaming tanga na n
agbubulungan sa loob ng isang medyo madilim na kwarto. Nakasandal pa rin ako sa
pader at ang lapit-lapit sa'kin ni Clauss. Ngayon ko lang na-realized kaya bigla
ng nag-init ang mukha ko. Ramdam ko pa ang mainit na hininga ni Clauss na dumada
mpi sa mukha ko habang bumubulong sa akin. Parang gusto kong manghina bigla. Nan
lambot ang tuhod ko pero nagulat ako nang hapitin ni Clauss ang baywang ko. Napa
hinga ako ng malalim. Nahalata ba niyang nanghihina ako?

"Yeah. It's bad. Sa susunod huwag ka ng tumabi kay Akira." Iritable pa ring bulo
ng ni Clauss sa akin.

"B-Bakit naman? S-Saan naman ako uupo? N-Nakakahiya namang paalisin sila sa tabi
ko. Bakit ba hindi ako pwedeng tumabi kay Akira?" Kinakabahan ako habang nagsas
alita. Pero kung hindi lamang imposible baka isipin ko na nagseselos si Clauss k
ay Akira dahil sa ginagawa niya ngayon. Napaka-feelingera ko naman.

"Tsk, you're irritating. Sundin mo na lamang ang sinasabi ko. Huwag ka ng magtan
ong." Ang bossy naman niya. Naaasar tuloy ako.

"Paano kung ayaw ko?" Naghahamon na bulong ko. Tinitigan niya ako ng masama at n
gumisi ng nakakaloko. Napalunok ako.

Wrong move, Xyra.

CLAUSS' POV
Pagpasok pa lamang ni Xyra kasama sina Akira, naasar na agad ako. Bakit ba kasi
naisipan ko pa'ng pumasok? Nakakaasar na makitang magkatabi pa sina Xyra at Akir
a sa upuan. Pakiramdam ko gusto ko silang sunugin sa tingin.

Bakit ba kailangang ganito ang maramdaman ko? Damn! Nagseselos ba talaga ako? Pe
ro bakit naman ako magseselos? Nang makita ko na lumabas si Xyra, sumunod agad a
ko. Iniwan ko muna si Baby Clauss sa room dahil gusto niyang makipaglaro sa iban
g baby dragon.

Nang makita ko si Xyra, hinila ko agad siya papunta sa isang empty room. Gusto k
o'ng matawa sa itsura niya. Halatang kinakabahan siya. Bumubulong lamang ako dah
il hindi kami pwedeng magsigawan sa loob. Tiyak na mapaparusahan kami ng student
council kapag nahuli kami. Naramdaman ko rin ang panghihina niya kaya hinapit k
o siya. Lihim akong napangiti. My presence could affect her.

I could smell her scent because we're too close. Damn! Mukhang hindi ko yata map
ipigilan ang sarili ko pero naaasar pa rin ako. Naaasar ako sa kanilang dalawa n
i Akira.

"Paano kung ayaw ko?" Naghahamon na bulong niya. Masama ko siyang tiningnan. Ang
lapit-lapit lamang ng mga mukha namin sa isa't isa kaya bigla akong napangisi.
Kung anu-ano ang pumapasok ngayon sa utak ko. My index finger touched her lips.
Napapitlag siya. Napangiti naman ako.

"Then you'll regret it." Seryosong tiningnan ko siya sa mata. Halatang kinakabah
an siya. Hindi ko talaga mapigilan ang pagngiti ko. She looked scared and innoce
nt.

XYRA's POV
Napapitlag ako sa ginawa ni Clauss. Nagsimula ng bumilis ang tibok ng puso ko. A
no ba'ng masamang demonyo ang sumanib kay Clauss ngayon? Kinakabahan talaga ako
sa banta niya. Pero hindi dapat ako magpatalo. Nakakaasar siya.

"Bakit ka ba nagkakaganyan? Siguro nagseselos ka kay Akira, ano?" Ang assuming l

ang ng nasabi ko. Nagulat ako sa biglang pagtaas ng boses niya. "Who's jealous?
Me? No way!"

"YES WAY! You're jealous! Absolutely jealous!" Napataas na rin ang boses ko. Bak
it ba napakadefensive niya? Binibiro ko lamang naman siya. Siguro nagseselos nga
siya. Napangiti ako ng nakakaloko sa kanya. Halatang naiirita siya sa ngiti ko.

"Don't smile like that. I'm not jealous."

"You
asar
aman
isip
ya.

are!" Patuloy ko lamang siyang inaasar. Natatawa na ako sa kanya. Halatang

na asar na siya. Nakasimangot kasi siya. Nagseselos ba talaga siya? Bakit n
siya magseselos? May gusto siguro siya kay Akira? Natatawa naman ako sa nai
ko. Nanahimik siya pero dahil trip ko pa siyang asarin, bibiruin ko muna si

"Siguro may lihim kang pagtingin... kay Akira." Ang lakas ng tawa ko dahil sa ka
lokohang sinabi ko. Noong una, napansin ko na namutla siya pero naasar nang bina
nggit ko si Akira.

"Ano naman sa'yo kung magselos man ako?" Naghahamong tanong ni Clauss na ikinabi
gla ko. "At wala ako--" Naputol ang sasabihin niya dahil sa pagsigaw ko.

"WHAT? M-May gusto ka nga kay Akira?" Nanlalaki ang mata ko habang nakatingin sa
kanya. Napasimangot naman si Clauss.

"You're weird. Sit beside me next time. Huwag ka ng tatabi kay Akira." asar na w
ika ni Clauss.

"Hindi ba dapat si Akira ang niyayaya mong tumabi sa'yo?" Malakas na naman akong
natawa. Binatukan niya ako bigla. Napahimas naman ako sa ulo ko. I pouted.

"If you didn't sit beside me then I'll kiss you in the middle of the class." He
said with a dangerous warning tone. Nagulat ako sa sinabi niya pero nagtapang-ta
pangan ako.

"No! You can't. Hindi mo kaya iyon." Hindi iyon gagawin ni Clauss, 'di ba?

"Of course, I can. Let me give you a demonstration first." Before I knew it, he'
s already kissing me. Nanigas na naman ang katawan ko. Hindi ako makagalaw. Nara
mdaman ko ang paggalaw ng labi niya. Hindi ko na rin napigilan na tumugon sa hal
ik niya. Pero teka! Bakit ba niya ako hinahalikan? 'Di ba sabi niya pangit ako?
Dahil sa naisip ko, hinawakan ko ang mukha niya palayo sa akin. Tinakpan ko ang
bibig niya ng kamay ko. Nakakunot-noo siya sa akin.

"Bakit mo ako hinahalikan? 'Di ba sabi mo nga na pangit ako? Huwag mo akong hali
kan! Naku! Pangit pala ha!" Inis na wika ko sa kanya. Nagsalubong ang mga kilay
ko nang mapansin ko na parang ngumiti ang mga mata ni Clauss. I felt that he's s
miling even though I'm covering his mouth. Inalis niya ang kamay ko sa bibig niy
a. He's really smiling. Parang gusto kong matunaw. Nadagdagan ang kagwapuhan ng
mokong. Nakakaasar!

"Binibiro lamang kita." Inilapit niya ang bibig sa tainga ko at bumulong. "You'r
e beautiful. And I don't like Akira. I actually like... you. And I'm jealous. Pl
ease, don't make me feel jealous again."

Napaawang ang labi ko. Napakapit ako ng mahigpit sa polo niya. Naghahallucinate
ba ako? I wanted to melt like an ice cream in his sweet soft voice. Si Clauss ba
talaga ang kausap ko? Ang bilis ng tibok ng puso ko sa sobrang kaba. Sinabi niy
a talaga na gusto niya ako? Bakit parang gusto kong kiligin? Seriously?

"W-What?" The thought that he likes me refused to sink thoroughly in my mind. I

heard him smirked. "Stupid, I don't want to repeat myself." Nawala ang kilig na
nararamdaman ko sa biglang pagbabago ng mood ni Clauss. Napaka-bipolar. Asar!

"Aisshh! Nakakainis ka Clauss! Binibiro mo na naman ako!" Muntik na akong maniwa

la sa sinabi niya. Pinaghahampas ko ang dibdib niya sa sobrang frustration na na
raramdaman ko. Parang totoo kasi. Nakakaasar talaga! Pinigilan naman niya ang da
lawa kong kamay na humampas sa dibdib niya.

"Hey, I just said that I don't want to repeat myself. Pero hindi ko sinabi na hi
ndi totoo ang sinabi ko." Naaasar na wika ni Clauss. Napatingin naman ako sa kan
ya na nagtataka at hindi makapaniwala. Imposible! Nananaginip lamang ako!

"Nananaginip ba ako? Bakit ang manyak mo Clauss sa panaginip ko? Wait ha! Gigisi
ng lang ako." Kinurot-kurot ko ang mukha ko at nasasaktan talaga ako pero hindi
pa rin ako magising. O totoo talagang nangyayari 'to? Baka hindi! Tama, panagini
p lamang ito. Imposible namang maging kaklase ko sina Akira at Troy. Nananaginip
lang talaga ako. Pagtingin ko kay Clauss, napansin ko na nakasimangot siya.

"Ano'ng manyak ang pinagsasabi mo? Hindi ako manyak, gwapo lang." Then he grinne
d. "Pero pwede rin pala."

Nanlaki ang mata ko dahil sinakop na niya ang labi ko. Seriously? Totoo ba talag
a ito?

------------------------------Bahaha.. Hindi naman talaga dapat kasama ang chapter na ito sa story pero dahil
kailangan ng special chapter para sa isang reader na may birthday sa june 14. Si
ge na nga XD lol.
TO BE CONTINUED... June 14.. NO EXACT TIME
Chapter 18: Caught in Action
After these chapters let's get back to the real score of the story XD I won't en
tertain any request anymore. Echos! Haha. Naliligaw kasi ang story eh.
Chapter 19: The Dare
Chapter 20: Enter and You'll Die
Happy birthday pala kay Hazeberry bukas (June 13).. :) At sa lahat ng may birthd
ay XD bahahaha..

************************************************************************

Happy birthday kay Jonica XD waha :) Pasensiya na sa mga nadamay na pangalan XD

hahaha.. Special Chapter kasi ito pati iyong last Chapter XD
<3 Missmaple
---------------------------------------XYRA's POV

Sobrang lakas ng tibok ng puso ko. Hindi lamang dahil sa hinahalikan ako ni Clau
ss ngayon kundi dahil din sa sinabi niyang gusto niya ako. He cupped my face to
deepen the kiss while his other hand was wrapped around my waist. He's kissing m
e passionately and I couldn't help but respond.

Lalo niya akong hinapit palapit sa kanya. I moaned. Damn! This man was driving m
e crazy. His tounge was asking for entry so I let him invade inside my mouth. He
groaned while playing with my tounge. Napahawak ako sa magkabilang balikat niya
. Although he's supporting me with his arms, I still felt weak.

Bigla kaming nakarinig ng malakas na ingay kaya napapitlag at napatigil kami sa

ginagawa. Naitulak ko bigla si Clauss. Naasar siya pero hindi naman nagreklamo.
Shit! Halatang ibinalibag ang pinto dahil sa lakas ng pagkakatama nito sa pader.
Halos mabingi nga ako sa lakas. Napalingon kami sa direksiyon ng pintuan.

A sexy beautiful girl was intently staring at us with her arms crossed. I didn't
know her. Ngayon ko lamang siya nakita. At hiyang-hiya ako dahil nahuli niya ka
mi ni Clauss. What the hell! Biglang nag-init ang magkabilang pisngi ko. Parang
gusto ko ng matunaw sa kahihiyan. Kung pwede lamang na mawalang parang bula naga
wa ko na.

"What are you doing?" Seryosong tanong ng magandang babae.

"Nakita mo na tapos nagtatanong ka pa." Asar na wika ni Clauss sa babae. Kahit k

ailan hindi talaga siya matinong sumagot. Halatang naasar naman ang babae sa pag
iging pilosopo ni Clauss. I'm speechless. Hindi ko alam kung paano ako magsasali
ta at magdadahilan. Nakakahiya talaga.

"Follow me. You need to be punished because of malicious acts you've committed i
nside the Academy. Those moans are irritating in the ears. Tsk." Malicious acts?
Moans? Embarrassing! Ang lakas naman ng pandinig niya? Mapaparasuhan pa tuloy k

ami. Si Clauss naman kasi! Kasalanan niya 'to. Naglakad na palabas ng room ang m
agandang babae.

Napatakip na lamang ako sa mukha ko. "Clauss! This is all your fault." Gusto ko'
ng maiyak sa oras na ito. Baka kumalat ito sa loob ng Academy. Mai-issue pa tulo
y ako!

"Huwag ka na ngang magmukmok diyan." Nagulat ako dahil hinawakan niya ako sa wri
st at hinila na palabas sa room para sumunod sa babae. Nakakaasar talaga siya. W
ala man lamang pakialam sa nararamdaman ng iba. Hindi pa nga ako nakakahuma sa k
ahihiyang naganap, hinila na agad ako. Can't he be more gentle? At ang sakit ng
pagkakahila niya sa akin.

"C-Clauss..." He's really hurting me. Ang higpit kasi ng pagkakahawak niya sa'ki
n.

"What?" Iritableng wika ni Clauss. Napatigil siya sa paglalakad at tumingin sa'k

in. Ang sama na naman niyang makatingin. Napaka-bipolar talaga.

"M-masakit." Mangiyak-ngiyak na sabi ko. Bigla namang lumambot ang ekspresiyon n

g mukha niya. "Sorry." Binitawan naman niya ang wrist ko pero nagulat ako nang k
amay ko na mismo ang hinawakan niya. Napatitig tuloy ako sa kamay namin. Holding
hands? Bakit ba minsan ang sweet niya tapos minsan naman nakakainis siya. Mabab
aliw yata ako sa lalaking ito. He's so unpredictable.

"Hey. Tara na." Hinila na naman niya ang kamay ko. Pabago-bago siya. Ang hirap n
iyang intindihin. Sumabay na ako sa paglalakad niya. Kailangan ba talaga'ng magk
ahawak-kamay kami? Sinubukan ko'ng alisin ang kamay ko pero lalo lamang hinigpit
an ni Clauss ang paghawak sa kamay ko.

"C-Clauss, baka may makakita sa'tin? Baka kung ano'ng isipin nila. Bitiwan mo na
kaya ang kamay ko?"

I heard him smirked but he followed me. Binitiwan niya ang kamay ko. Hindi ko al
am kung bakit bigla ako'ng nalungkot. Napabuntong-hininga ako.

"Sino pala ang babaeng iyon?"

"She's Noryka. Public Information Officer ng Student Council. She got the power
of sound. Ang student council ang nagpaparusa sa mga estudyante ng Academy. Pero
kapag naulit muli ang kasalanan sa guidance na nila dinadala." Walang emosyong
wika ni Clauss. Ayan na naman siya. Hindi ko na talaga siya maintindihan.

Pero sound? Kaya siguro narinig niya ang mga moans? Aish! Nakakahiya talaga. Si
Clauss kasi. Pero bakit ba si Clauss ang sinisisi ko? Kasalanan ko rin naman. Pe
ro basta si Clauss talaga ang dapat sisihin! Tinukso niya ako! Ginulo pa niya an
g puso ko.

Gusto ko sana'ng itanong kung ano na ba ang lagay namin ngayon pero nakakahiya.
Sinabi lang naman niya na gusto niya ako pero hindi naman niya sinabing mahal ni
ya ako. Saka mukhang hindi naman siya interesado sa nararamdaman ko para sa kany
a. Parang wala nga lamang sa kanya. Edi sana tinanong rin niya ako, di ba?

Natigil ang pag-iisip ko nang tumigil kami sa harap ng isang pinto. Student Coun
cil Office ang nakita ko na nakapaskil doon. Napalunok ako. Mukhang mapaparusaha
n na kami.

Napansin ko naman sina Selene at Akira na parehong nakasimangot na naglalakad pa

tungo sa direksiyon namin. May dalawang magagandang babae na nakabantay sa kanil
a sa magkabilang gilid. Ano kaya ang nangyari sa kanila at sino ang mga kasama n
ila? Nasaan ang mga baby dragons namin?

"Clauss sino ang dalawang 'yon?"

He smirked first before he answered. Halatang napipilitang sumagot. "They're the

Peace Officers of the Student Council. The girl on the right was Lara. She coul
d temporarily seal someone's power ability. Kapag ginamit niya ang kapangyarihan
niya sa'yo, hindi mo magagamit ang power mo sa loob ng isang oras. The one on t
he left was Karleen. She has the ability to turn anyone or anything into stone."
Napatango na lamang ako.

"Bakit dala mo ang dalawang 'yan?" Nagtatakang tanong ni Noryka.

"They're fighting destructively inside the Academy. They need to be punished." S

agot ni Lara.

"Bakit narito sina Clauss?" Nagtatakang tanong ni Karleen pero halata namang nat
utuwa. Crush siguro si Clauss?

"Because of malicious acts they committed." sagot ni Noryka.

Nanlaki naman ang mga mata nila. Maging sina Akira at Selene ay nagulat. Ako nam
an namula ang mukha ko. Napansin ko si Clauss na parang walang narinig dahil wal
a man lamang siyang naging reaksiyon. Nakakainis siya. Ako lamang ang apektado r
ito.

"What do you mean by malicious acts?" Seryosong tanong ni Selene. Ang sama ng ti
nging ipinukol niya sa akin.

"They're ki--"

Bigla ko na lamang tinakpan ang bibig ni Noryka. Hindi ko yata makakaya kapag si
nabi niya ang ginawa namin ni Clauss. Bumulong ako sa kanya na huwag na lang sab
ihin kina Selene. Tiyak na magkakaroon ng World War III kapag nagkataon. Baka lu
nurin na naman niya ako.

Masama kong tinitigan si Clauss. Halatang wala siyang pakialam sa nangyayari. Ku

munot lamang ang noo niya sa akin. Binitawan ko na si Noryka dahil napatingin na
man kami sa bagong dating. Si Troy na pinipingot sa tainga ng isa pang magandang
babae.

"Aray naman, Neptune! Patakasin mo na kasi ako." wika ni Troy habang nakasimango

t.

"Anong patakasin? Pinagbigyan na nga kita noong una. Sabi mo hindi na mauulit pe
ro ginawa mo pa rin." Iritableng wika ng babae na Neptune yata ang pangalan.

"Anong nangyari diyan?" Nagtatakang tanong ni Karleen.

"Tumatakas na naman palabas sa Academy." sagot ni Neptune na hindi pa rin tiniti

gilan si Troy.

"Sino naman siya?" Bulong ko kay Clauss.

"Bakit ba kanina ka pang tanong ng tanong?" Asar na bulong naman ni Clauss.

"Sagutin mo na lamang kasi." Naaasar na rin ako.

He smirked. "She's Neptune. Vice president of the student council. She has the a
bility to control sand."

Nauna ng ipasok ni Neptune si Troy sa office kaya sumunod na lamang kami. Napans
in ko ang isang sexy at magandang babae na nagtatakang nakatingin sa amin habang
pumapasok kami.

"Sino siya?" Bulong ko na naman kay Clauss. Napasimangot si Clauss. Halatang asa
r na asar na sa pagtatanong ko. "Ang kulit mo. She's Jonica. The president of th
e Student Council. The Illusionist. She has the power to create illusions."

Ang cute naman ng mga power ng student council officers. Puro babae yata sila?

"Puro babae ba sila?"

"Hindi. May lalaki rin." Walang ganang tugon ni Clauss. Nakakaasar na siya. Inir
apan ko na lamang siya.

"Any problem?" Tanong ni Jonica.

"They violated some rules and committed unforgivable acts." sagot ni Noryka.

Nakahinga ako ng maluwag. Buti hindi malicious acts ang ginamit na salita ni Nor
yka.

"Ano ba'ng ginawa nila?" nakakunot-noong tanong ni Jonica. Naman! Bakit kailanga
n pang itanong? Pwede ba'ng parusahan na lamang kami agad para tapos na? Malalam
an nila ang ginawa namin ni Clauss. Damn!

"selene and Akira we're fighting and caused damages inside the Academy." sabi ni
Lara.

"Tumatakas si Troy palabas ng Academy." inis na wika ni Neptune.

"Clauss and Xyra we're kissing inside a dark empty room." walang gatol na wika n
i Noryka. Nice! I'm doomed. Napayuko na lamang ako. Nanliliit ako. Grabe lang! P
akiramdam ko kasing pula na ng hinog na kamatis ang mukha ko. Gusto ko'ng umiyak
dahil sa kahihiyan.

"Yeah, she's my girlfriend. There's nothing wrong with kissing her, right?"

Nanlalaki ang mata kong napatingin kay Clauss. What was he talking about? Ano'ng
girlfriend ang sinasabi niya? Mas lalo lamang niyang pinalaki ang problema. Nap
atingin ako sa reaksiyon ng mga nasa loob. Gulat na gulat sila. Napansin ko si S
elene na masamang nakatitig sa akin. Ayan. Hindi na niya ako tatantanan simula n
gayon. Kailangan kong magreact sa sinabi ni Clauss.

"Ano bang sinasabi mo?" Naaasar na wika ko kay Clauss. Nagkibit-balikat lamang s
iya at biglang inilapit ang mukha sa mukha ko. Napaatras naman ako. Nakangiti si
ya sa akin. Bigla niya akong dinampian ng mabilis na halik sa labi kaya namula a
ko at hindi nakaimik. Hindi ba siya natatakot maintriga?

Buti pa siya walang problema pero ako malaki ang problema ko. Tiyak na dudumugin
ako ng mga kababaihang may gusto kay Clauss. Baka balian nila ako ng buto at ib
ully. Tiyak na makakalaban ko na naman si Selene.

Napatingin ako kay Clauss dahil ginulo niya ang buhok ko. Bigla niya akong hinil
a palapit sa kanya. Inakbayan niya ako at bumulong.

"It will be alright. Ako'ng bahala."

Natatakot ako pero pakiramdam ko secured ako sa sinabi niya. Napabuntong-hininga

na lamang ako at hindi na muna pumalag. Mamaya ko na lamang siya kakausapin tun
gkol dito.

CLAUSS' POV

Alam kong naiiyak na kanina si

g nagawa namin. Alam ko namang
n kong bumawi kay Xyra. Sinabi
g mahiya. Iyon lamang kasi ang
ang paghalik ko sa kanya.

Xyra nang sabihin ni Noryka kung ano'ng kasalanan

kasalanan ko kung bakit kami narito kaya kailanga
ko na girlfriend ko siya para hindi siya masyadon
nakikita kong magandang dahilan para maging valid

Napansin kong napabuntong-hininga si Jonica bago magsalita. "I have no choice bu

t to punish you now. Ikukulong muna namin kayo sa punishment room sa loob ng isa
ng oras. It's not an ordinary room. It could torture you and drain your strength

."

Walang nagsasalita sa amin. Hindi na ako mahihirapan sa sinasabi niyang room dah
il sanay na ako roon dahil sa parusang natatanggap ko sa Dark Wizards. Madalas k
o kasing sinasalo dati ang parusa para kay Selene. She's a stubborn brat when sh
e's a kid. Naaawa ako sa kanya kaya ako na lamang ang pumapalit sa pwesto niya k
apag pinaparusahan siya.

Now I'm worrying about Xyra.

"Hindi ba pwedeng ako na lamang ang parusahan?" Seryosong tanong ko kay Jonica.

Umiling ito. "No. Lahat kayo mapaparusahan." Napabuntong-hininga ako. Binuksan n

a ni Jonica ang room at pinapasok na kaming lahat. Wala pa naman kaming kakaiban
g nararamdaman sa loob. Inalis ko na rin ang pagkakaakbay ko kay Xyra.

"Hindi ko pa binubuksan ang switch na nasa labas ng room kaya wala pa kayong nar
aramdaman. Anyway, one hour lamang naman kayo rito. Don't use your powers. Lalo
lamang kayong masasaktan at mahihirapan dito sa loob." Seryosong wika ni Jonica
bago tuluyang isinara ang pinto.

Ilang segundo ang nakalipas nang maramdaman ko na ang puwersa na pilit nagpapahi
na sa amin. Umupo na lamang ako sa isang tabi at isinandal ang likod sa pader. M
ahina pa ito kumpara sa parusa ng mga Dark Wizards. They're also draining force
and strength but it's a lot stronger. Mas masakit.

Hindi ako masyadong naaapektuhan dahil sanay na ako. Nakita ko ang pagbagsak sa
sahig ni Xyra. Halatang nahihirapan siyang huminga. Pinagpapawisan na rin siya.
Maging sina Selene, Akira at Troy ay nahihirapan na rin. They're resisting to th
e force that's why they're in much pain. I sighed.

"Don't resist. It's futile. Mas lalo lamang kayong mahihirapan." I said calmly.
Mas maraming lakas ang mawawala sa kanila dahil sa ginagawa nila. Lumapit ako ka
y Xyra at niyakap siya.

"I'm sorry." I whispered softly in her ears. Hawak-hawak pa rin niya ang dibdib
niya at naghahabol sa paghinga. I kissed her forehead. Kung pwede lamang saluhin
lahat ng sakit na nararamdaman niya ngayon ay nagawa ko na. It's my fault in th
e first place.

"C-Clauss..." Mapapansin ang panghihina sa boses niya. Bigla na lamang siyang na

walan ng malay. Napansin ko na wala na ring malay lahat ng kasama ko sa loob. Ha
latang hindi sila sanay sa ganitong parusa. Ipinikit ko na lamang ang mga mata k
o habang nakayakap pa rin kay Xyra.

**********
Nagising ako. Wala na ang puwersa na nagpapahina sa amin. Tulog na tulog pa rin
si Xyra kaya napangiti ako. Ang inosente niyang tingnan. Napalingon ako sa direk
siyon ni Akira dahil pakiramdam ko nakatingin siya sa akin. At tama ako. Gising
na pala siya. Sina Troy at Selene, tulog pa rin.

"I thought you don't like her." Seryosong sabi ni Akira sa akin.

"People change." I said plainly. I saw pain in his eyes while he's looking at us
. Wala akong magagawa. Minsan kailangan talagang may masaktan. Hindi naman sa la
hat ng oras magiging masaya ang isang tao.

"Are you serious with her?" Seryoso pa rin siya. "If not then just let her go. M
asasaktan lamang siya sa ginagawa mo."

Nanatili akong tahimik. Am I serious with her? Hindi naman totoong girlfriend ko
siya. At kahit naman maging seryoso ako sa kanya, alam kong masasaktan ko pa ri
n siya. Hindi ako katulad ng iniisip ni Xyra. Hindi ko masasabing kaibigan niya
ako dahil hindi naman din niya ako kakampi. Alam ko na darating din ang panahon
na kailangan naming maglaban, sa ayaw at sa gusto ko.

"Take Xyra to her room. Ako na ang bahala kay Selene." Sabi ko na lamang kay Aki
ra. Alam kong nagulat siya sa sinabi ko. Inalis ko na lamang ang pagkakayakap ko
kay Xyra at isinandal siya sa dingding. Lumapit ako kay Selene at binuhat siya.

"But why? Pwede namang ako na ang maghatid kay Selene." Nagtatakang tanong ni Ak
ira.

"I'm not serious with her. She's not my girlfriend, anyway." Seryoso kong sabi.
Mabibigat ang hakbang na lumabas ako sa student council office. I must not be se
lfish. Ayaw kong masaktan si Xyra dahil sa'kin. Dahil sarili ko lamang ang iniis
ip ko kapag hinayaan ko lang nararamdaman ko para sa kanya. She doesn't deserve
me. She needed someone better, someone that could protect her.

XYRA's POV
Nagising ako habang buhat-buhat ni Akira. Noong una, akala ko si Clauss iyon, hi
ndi pala. Hindi ko alam kung bakit bigla akong nasaktan. Masakit din palang umas
a.

"A-Akira..." Napatingin siya sa akin. Nawala ang kaninang seryosong mukha niya h
abang naglalakad at ngumiti sa'kin.

"Buti naman gising ka na." Tumigil siya sa paglalakad at nakita ko na nasa tapat
na pala kami ng dorm ko. Ibinaba na niya ako at ginulo pa ang buhok ko kaya nap
alabi ako.

"Magpahinga ka na sa loob." Nakangiting wika sa akin ni Akira. Tumango ako pero

naalala ko ang baby dragon ko.

"Si Baby Xyra?"

"Kasama nina Frances. Mamaya naman babalik na sila rito kaya hindi ka dapat magalala." Tumango na lamang ako sa kanya at nagpasalamat bago pumasok sa loob. Dir
e-diretso akong nagtungo sa kama ko at ibinagsak ang sarili roon.

Paano pala kung kumalat ang sinabi ni Clauss na girlfriend niya ako? Sana hindi.
Nakakaasar siya! Wala man lamang siyang pakialam sa akin. Ni hindi nga niya ako
nagawang ihatid dito. Ano na ba'ng status namin ni Clauss? Damn! Maybe it's com
plicated? I sighed in frustration before I closed my eyes and drifted to sleep a
gain.

----------------------------Bahahaha.. Bye guys XD may seminar ako mamaya XD pasaway kasi XD

Chapter 19: The Dare
Chapter 20: Enter and You'll Die
Updat will be on June 17, No exact Time :))

************************************************************************
AUTHOR'S NOTE

Sorry kung ngayon lamang nakapag-UD. Tatlong chapter kasi ang isinulat ko XD wa
ha.. Ipopost ko na lamang mamaya. Aayusin ko pa kasi. Thank you sa readers XD

Happy birthday kina littlegalaxias at hannahacara (June 17) More Birthdays to c

ome. Take Care Always. Mwaah

--------------------------------------------------

XYRA's POV

FRIDAY.
iniisip
anta na
Clauss.

Nakadapo sa balikat ko si Baby Xyra. Habang naglalakad papunta sa room,

ko kung tatabi ba ako kay Clauss o hindi. Baka totohanin kasi niya ang b
hahalikan ako sa loob ng klase. Napabuntong-hinga ako. Ang gulo kasi ni
Baka kung ano pa ang maisipan niyang gawin.

Pagpasok ko sa classroom, naasar lamang ako. Mabaliw-baliw ako sa pag-iisip kung

tatabi ba ako sa kanya pero 'yon pala hindi siya pumasok. Si Baby Clauss lamang
ang nakita ko na natutulog sa upuan niya katabi ang baby dragon ni Selene. Baki
t bigla yata akong na-disappoint? Dapat nga masaya ako na wala siya, 'di ba?

Napatingin lahat ng kaklase ko sa akin. Bigla akong kinabahan. Parang kakaiba ka

si ang tingin nila. Mali ba ang naisuot kong uniform? Sa tingin ko, hindi naman.
Tsinek ko rin ang zipper ng palda ko baka kasi bukas pero hindi rin. Ano'ng pro
blema nila? Nagmadali ako sa pagtabi kina Frances. Naroon na rin sina Akira at T
roy.

"Ano'ng meron?" Bulong ko kay Frances.

"Balita namin, boyfriend mo na raw si Clauss. Hindi man lamang nagsasabi." she p
outed.

"What? Hindi ko siya boyfriend." I nervously laughed. Ang bilis namang kumalat n
g tsismis.

"Si Clauss daw mismo ang nagsabi kaya imposibleng hindi totoo 'yon." Nagtatakang
sabi ni Frances.

"Joke lang 'yon. Ni hindi nga niya ako nililigawan. Paano namang mangyayari 'yon
?"

"Grabe naman, Xyra. Sa gwapong 'yon magpapaligaw ka pa? Kung ako sa'yo hindi na
ako magpapaligaw. Susunggaban ko na agad." Sabi ni Frances habang kumikinang ang
mga mata. Mukhang nagsisimula na siyang mag-daydream. Napailing na lamang ako.
Baliw na talaga siya.

Paano ako ngayon nito? Alam na yata sa buong Academy na boyfriend ko si Clauss.
Mukhang malaking problema yata. Ihinabilin ko muna kay Akira si Baby Xyra dahil
lumabas ako ng room. Nakikipaglaro rin kasi si Baby Xyra kay Baby Akira. Kinukul
it na naman niya ito. Nagtungo ako sa ladies room pero pagpasok ko pa lamang pin
agtitinginan na ako.

I could saw mockery, envy and even anger in their eyes.

ob ng cubicle. Balak ko sanang tingnan ang sarili ko sa
sila kaya dito ako dumiretso. Umupo ako sa toilet bowl
Kasalanan ito ni Clauss. May narinig akong nagsalitang
nig talaga sa akin ang sinasabi.

Agad akong pumasok sa lo

salamin pero nakakatakot
at napahilamos sa mukha.
babae. Tila ba ipinapari

"Sa tingin ko hindi totoong boyfriend niya si Clauss. Siguro gawa-gawa lamang ni
ya 'yon." Pinigilan kong maasar.

"Siguro nga. Nakita ko lamang si Selene at Clauss na magkayakap kanina. Baka si

Selene talaga ang girlfriend ni Clauss?" Hindi ko inaasahan ang sinabi ng babae.
Totoo ba na magkayakap sina Clauss at Selene? Bakit bigla yata akong nasaktan?

Kung totoo man 'yon, bakit gusto ko yatang mainggit kay Selene?

"Talaga? Tara na. Mahuhuli na tayo sa klase. Sa daan na lamang tayo magkwentuhan
." Maarteng wika ng kung sinumang babae 'yon. Narinig ko na umalis na sila. Luma
bas na rin ako dahil wala ng tao sa loob. Tiningnan ko ang mukha ko sa salamin.
I could see bitterness in my eyes. Why? Pinilit kong ngumiti sa harap ng salamin
pero mahahalata pa rin na hindi ako masaya. I sighed and started to walk toward
s the room but I suddenly stopped.

Napalingon
ao na nasa
nga dahil
iyak ba si

ako sa isang room. Medyo nakaawang ang pinto at parang pamilyar ang t
loob. Dahan-dahan akong lumakad patungo sa pinto at sumilip. Pamilyar
si Clauss 'yon at nakayakap kay Selene. Nakakarinig ako ng hikbi. Umi
Selene? Halatang pinapatahan siya ni Clauss.

Nakaramdam ako ng inggit at selos na hindi ko naman dapat maramdaman. Aalis na s

ana ako pero nagulat ako nang biglang hinalikan ni Selene si Clauss sa labi. Nap
ako ako sa kinatatayuan ko. It hurts. Napapitlag ako nang may tumapik sa balikat
ko.

"Masama 'yang ginagawa mo. That's bad for your heart, you know." Napapailing na
wika ni Troy sa akin.

"Bakit ka narito?" Ngumiti ako ng pilit sa kanya. Bulong lamang ang pag-uusap na
min.

"Tatakas sana ako pero nagtaka ako kung ano'ng sinisilip mo kaya pumunta ako rit
o. Bumalik ka na sa room. Hindi ka naman siguro masukista para saktan ang sarili
mo rito."

Napakunot-noo ako sa kanya. Halata bang nasasaktan ako?

"Madali kang basahin." Napapitlag ako nang may pinahid siyang kung ano sa gilid
ng mata ko. Luha? Ngayon ko lamang napansin na nangingilid na pala ang luha sa m
ga mata ko. Hinila agad ako ni Troy patungo sa room kaya hindi na ako nakaangal.

"Pasok na. Nagmamadali ako. Bye." Agad na umalis si Troy at iniwan ako sa harap
ng room. Nanatili lamang ako sa tapat ng pinto pero napatingin ako sa lalaking p
apalapit sa kinaroroonan ko. Si Clauss. Parang hindi niya ako nakikita at dire-d
iretso lamang na pumasok sa room. Ang sakit lang. Nangingilid na naman ang luha
sa mga mata ko. Pero nakakapagtaka dahil hindi niya kasama si Selene?

Hindi na lamang ako pumasok sa room at naglakad na lamang sa kung saan. Cutting
classes na ang ginagawa ko. Hindi ko rin alam kung saan ba ako pupunta. Basta la

kad lamang ako ng lakad sa loob ng building. Nakatungo ako habang naglalakad. Ba
kit ba ako nasasaktan? Ano ngayon kung hindi niya ako pansinin? Simula pa lamang
naman ganu'n na siya, 'di ba?

Ano ba'ng inaasahan ko sa kanya? Na babatiin niya ako kapag nakikita niya ako? P
umasok ako sa isang empty classroom at umupo sa arm chair sa gilid ng bintana. N
akahalumbabang tumingin ako sa labas. Maganda ang tanawin pero hindi sapat 'yon
para maibsan ang sakit na nararamdaman ko ngayon.

May gusto na ba ako kay Clauss? Naalala ko tuloy ang sinabi ni Clauss na gusto n
iya ako. Totoo ba 'yon? Siguro hindi. Dahil kung gusto niya talaga ako, ipaparam
dam niya sa'kin. Hindi katulad ng ginagawa niya ngayon.

CLAUSS' POV

"Clauss, pwede ba tayong mag-usap?" Nag-aalangang tanong ni Selene sa akin. Kumu

not lamang ang noo ko sa kanya. Naglalakad na kasi ako papunta sa room at kasaba
y ko siya.

"Tungkol saan?"

"Can we talk about this privately?" Mahinang sambit ni Selene. Kinakabahan ba si

ya?

"Sige."

Tahimik akong sumunod sa kanya. Sinabi ko na lamang kay Baby Clauss na pumunta n
a sa room. Sumunod din sa kanya ang baby dragon ni Selene. Pumasok kami sa isang
room na walang katao-tao. Nagulat na lamang ako nang bigla niya akong niyakap.

"Selene." I said with a warning tone.

"Clauss, alam mo namang mahal kita, 'di ba? Girlfriend mo ba talaga si Xyra? Bak
it kailangang siya pa? Hindi ba pwedeng ako na lamang?" Nagmamakaawang sabi niya
. Napabuntong-hininga ako. Ang higpit ng yakap niya sa akin kahit pilit kong ina
alis. Nanatili akong tahimik. Hinayaan ko na lamang muna siya dahil umiiyak na s
iya.

"Clauss, mahal mo ba si Xyra?" Naririnig ko na ang mahinang hikbi niya. Wala na

akong nagawa kundi yakapin siya para aluin. Mahal ko ba si Xyra? Ang alam ko gus
to ko siya pero hindi ako sigurado kung mahal ko na ba siya.

"Selene, ito na ba ang pag-uusapan natin? Alam mo namang ayaw ko sa mga babaeng
iyakin kaya tumahan ka na." Naaasar na wika ko sa kanya kahit inaalo ko siya.

"Iyon na nga, Clauss. Ayaw mo sa mga babaeng iyakin pero bakit si Xyra, nagustuh
an mo? Pinilit ko namang maging malakas para mapansin mo lang. Pero bakit si Xyr
a pa ang napansin mo? Di ba ayaw mo sa mga ganu'ng babae? 'Di ba? Sinabi mo sa'k
in dati, 'di ba?"

Napabuntong-hininga ako. Sinabi ko sa kanya 'yon dati para piliin niyang maging
malakas pero hindi ko naman akalaing gagawin niya 'yon para sa'kin.

"Selene, alam mo namang kapatid lamang ang tingin ko sa'yo simula pa lang." Lalo
ng lumakas ang paghikbi niya. Ayaw kong sabihin pero kailangan.

"Please, Clauss." Patuloy lamang siya sa pag-iyak. I patted her back. Wala naman
akong magagawa. Hindi ko kayang ibigay sa kanya ang hinihingi niya.

"Maraming lalaki na mas bagay sa'yo, Selene. You're a beautiful girl and you des
erve someone better."

"I want you." Ang tigas talaga ng ulo niya. Hindi marunong makinig. Pagtingin ko
sa kanya nagulat na lamang ako nang bigla niya akong halikan. Aggressive kiss b
ut I didn't respond. Siya na rin ang kusang tumigil nang mapansin na hindi ako g
umagalaw. Umiyak lang siya.

"I'm pathetic, right?" Tanong niya sa pagitan ng mga hikbi.

"Yes, you are." walang gatol na sabi ko. She needed to realize that. Kailangan n
iyang matauhan. I didn't want her to look like this. She's really pathetic.

"Don't close your heart, Selene. You'll find someone better than me. Someone who
could love you back." I kissed her in the forehead before I left. Lalo lamang s
iyang masasaktan kung kaaawaan ko pa siya.

Habang papunta sa classroom, napansin ko si Xyra na nakatayo lamang sa tapat ng

pinto ng classroom. Bakit hindi pa siya pumapasok? Mukha siyang malungkot. Nang
akmang titingin na siya sa direksiyon ko ay nag-iwas na agad ako ng tingin sa ka
nya. Hindi ko na muna siya pinansin at dire-diretso na lamang pumasok sa classro
om.

Kailangan ko munang itanong sa sarili ko kung mahal ko na ba si Xyra. Kailangan

ko ring magdesisyon habang maaga pa. At sana tama ang maging desisyon ko. Sana h
indi ko pagsisihan.

XYRA's POV

Nakatulala lamang ako habang nakatingin sa labas ng bintana pero nagulat nang bi
gla akong makulong sa loob ng tubig. Sa loob ng isang malaking water ball. Lumat
ang ang water ball hanggang sa gitna ng classroom. Natakluban ko ang bibig ko da
hil kakawala ang natitirang hangin sa baga ko. Nakita ko si Selene na nasa loob
na pala ng room. Madilim ang mukha niya. Parang hindi na nga siya si Selene kung
titingnan. Parang ibang tao na siya. Matalim ang matang ipinukol niya sa akin.
Mukhang wala siya sa katinuan. Ano na naman ang kasalanan ko sa kanya?

Pilit akong lumabas sa loob ng water ball pero hindi ko magawa. Parang nasa loob
ako ng kulungan. Halos maubusan na ako ng hininga pero nagpapasalamat ako dahil
biglang nawala ang water ball at bumagsak ako sa sahig. Mukhang sinadya 'yon ni
Selene. Tumingin siya sa akin na parang gusto na niya akong patayin.

Naramdaman ko ang tubig na unti-unting sumasakal sa akin. Hindi ko pwedeng gawin

g yelo iyon dahil ako lamang ang mahihirapan. Napahawak ako sa tubig na nasa lee
g ko na kasing tigas na ng bakal.

"A-ano bang kailangan mo?" Sabi ko na tila kinakapos ng hininga. Napapangiwi na

ako sa sakit.

"I want you dead." Madiin na wika niya sa'kin. Ano ba ang nangyayari kay Selene?

"W-Why? Wala naman akong kasalanan sa'yo?" Halos wala ng boses na lumalabas sa b
ibig ko. Sobrang higpit ng pagkakasakal sa akin. Pinilit kong magpakawala ng inv
isible air spear at tinamaan naman siya. Medyo lumuwag ang pagkakasakal sa akin
kaya medyo nakahinga ako pero masama ang tinging ibinigay niya sa akin dahil sa
natamong sugat sa tagiliran. Mukhang manhid na siya sa sakit dahil hindi man lam
ang siya nag-react.

Parang kakaiba siya ngayon. "Inagaw mo sa akin si Clauss kaya pagbabayaran mo it

o." Nakakatakot ang boses niya. Naramdaman ko na lamang ang pag-ikot ng tubig sa
loob ng katawan ko. Huwag niyang sabihin na gusto niyang pasabugin ang buong ka
tawan ko? Nakaramdam ako ng kirot sa loob ng katawan ko.

Kaya ko rin sanang gawin kay Selene ang ginagawa niya sa akin ngayon dahil may o
xygen content ang dugo ng tao pero hindi ko siya magagawang patayin. Masyadong b
rutal kung gagawin ko iyon. Alam kong may water content ang katawan ng tao pero
hindi ko akalaing gagamitin niya iyon laban sa akin. Humahapdi na ang buong kata
wan ko. Tila ba nauubusan ako ng tubig sa katawan.

"A-Ano ba'ng gusto mong g-gawin ko para t-tigilan mo na ako?" Nahihirapan kong t
anong sa kanya. Nakita ko ang pagngisi niya sa'kin. Malademonyo. Para siyang nas
apian sa itsura niya.

"I wanted to kill you pero hindi pwede. Mapapasama ako kay Clauss. Nakita mo na
ba ang forest na may signboard na "Enter and You'll Die?" Pumasok ka roon at kap
ag nakalabas ka pa ng buhay saka kita titigilan. Pero kung hindi mo ako susundin
, ako na mismo ang tatapos sa'yo ngayon."

Lalo sumakit ang buong katawan ko. Parang hinahalukay at binubutas ang loob kaya
napayakap na ako sa katawan ko pero nakasakal pa rin ang tubig ni Selene sa lee
g ko. Nahihirapan na ako at hindi na makapag-isip ng matino.

"O-Oo na. G-Gagawin ko na. P-Pupunta ako sa loob ng f-forest." Sobrang sakit na
talaga ng buo kong katawan. Nakita ko pa ang pagngisi niya bago niya itinigil an
g ginagawa niya sa akin. Napahiga ako sa sahig at ramdam na ramdam ko pa rin ang
sakit.

"Tomorrow night. Be sure to enter the forest or else I'll come for your life."

Nanghihinang tumango na lamang ako. Pakiramdam ko dumudugo ang loob ng katawan k

o. May na-damage ba akong organs? Tuloy-tuloy siyang lumabas sa classroom at ini
wan ako. Hindi ako makagalaw. Pakiramdam ko, mamamatay na ako rito kung hindi pa
ako magagamot. Pero paano ako makakaalis? Ipinikit ko na lamang ang mata ko dah
il nanghihina na talaga ako. Sana may dumating na tao rito para matulungan ako.

******

Naalimpungatan ako dahil pakiramdam ko nanunumbalik ang lakas ko. Nang imulat ko
ang mga mata, nakita ko si Cyril na nakatapat ang mga kamay sa katawan ko. Napa
tingin siya sa akin at ngumiti. Pilit naman akong ngumiti kahit ramdam ko pa rin
ang panghihina ko.

"P-Paano?" Iyan lamang ang lumabas sa bibig ko. Hindi ako masyadong makapagsalit
a. Mukha namang nakuha ni Cyril ang tanong ko sa kanya.

"Nakita ka kasi ni Xander tapos pumunta agad siya sa akin dahil hindi raw siya m
arunong tumingin kung patay ka na raw. Kadarating lang namin." Napapailing na wi
ka ni Cyril. Gusto kong matawa sa sinabi niya pero hindi ko kaya. Medyo masakit
pa rin kasi ang loob ng katawan ko.

Napatingin ako kay Xander na nakatayo sa tabi ni Cyril. Sumaludo lamang siya sa
akin. Ngumiti ako ng pilit sa kanya. Pinikit ko na lamang muli ang mata ko. Ramd
am ko rin ang panunumbalik ng lakas ko. Isang oras din akong nanatiling nakahiga
bago ako nagamot ng tuluyan.

"Ano ba'ng nangyari sa'yo? Basang-basa ka? At bakit nadamage ang lamang loob mo?
" Nagtatakang tanong ni Cyril. Umiling lamang ako sa kanya.

"Hindi ko na maalala eh." Ako na lamang ang bahala sa problema ko. Ayaw kong mag
-alala pa sila sa akin. Napailing naman sila.

"Bahala ka nga." ani Cyril. Tinulungan nila akong tumayo. Sinamahan pa nila ako
papunta sa dorm ko at pinagtitinginan kami ng mga estudyante dahil mukha akong b
asang sisiw. Sinabi ko sa kanila na huwag na lamang ipaalam kahit kanino ang nan
gyari sa akin. Pumayag naman sila at nagpasalamat ako.

Pagpasok ko sa dorm, nagtatakang tingin ang ipinukol sa akin nina Wanda at Franc
es habang nilalaro nila si Baby Xyra. Tuloy-tuloy lamang ako sa banyo para malig
o. Nagtagal ako sa loob. Iniisip ko kung paano papasukin ang forest bukas. Naala
la ko ang sinabi ni Clauss na maraming masasamang elemento sa loob ng gubat na i
yon. Totoo kaya 'yon? Makakalabas kaya ako ng buhay?

Napabuntong-hininga ako. Ano ba kasi ang problema sa akin ni Selene? Sa kanya na

nga si Clauss, 'di ba? Naramdaman ko na lamang ang paglandas ng luha sa mga mat
a ko. Itinapat ko na lamang ang mukha ko sa shower habang patuloy sa pag-iyak. S
a tingin ko mahal ko na si Clauss at kahit gusto ko mang pigilan ngayon ang nara
ramdaman ko, hindi ko magagawa.

Paano ba utusan ang puso kung involuntary muscle nga ito? Tiyak na hindi ako sus
undin ng puso ko na huwag ibigin si Clauss kahit ano'ng pilit ko.

--------------------------------------------------------------Just wait a little longer for the next updates :) Mamaya-maya ng konti :))
Chapter 20: Enter and You'll Die

************************************************************************
Natawa ako sa nakakatakot na comment niyo kay Selene at Clauss XD katakot kayo h
aha... Anyways, this was my UD again XD

------------------------------------------------------XYRA's POV

Saturday Night.

Wala ng masyadong estudyante sa Academy dahil nagsi-uwian na sila. Konti lamang

ang nanatili rito. Naka-white dress lamang ako na hanggang tuhod at doll shoes.
Habang naglalakad ako sa hallway, kinakabahan na ako. Kanina pang nakasunod sa a
kin si Baby Xyra kahit sinabi ko na sa kanya na bumalik na siya sa Dorm. Naaasar
na ako sa kakulitan niya. Hindi siya pwedeng sumama dahil mapapahamak lamang si
ya.

Halatang natatakot siya. Alam ba niya kung ano ang balak kong gawin ngayong gabi
?

"Bumalik ka na sa dorm." Medyo naging matigas na ang tono ng boses ko. Halatang
kinabahan naman siya sa itsura ko. Natatakot na tumingin siya sa akin. Nagtitiga
n lamang kami. Malungkot na lumipad siya patungo sa dorm. Gusto kong mag-sorry s
a kanya pero saka na lamang kapag nakalabas ako ng buhay sa forest.

Nakasalubong ko si Selene. Nakahalukipkip na tumingin siya sa akin.

"Buti marunong kang tumupad sa usapan. Huwag kang mag-alala kapag nakalabas ka n
g buhay roon ay titigilan na kita." She smirked.

I sighed. Bahala na kung ano ang mangyayari sa akin. "Siguraduhin mo lang na tit
igilan mo na ako pagkatapos nito." Seryoso kong sabi sa kanya.

"Iyon ay kung makakalabas ka pa ng buhay roon." She gave me a devil grin. Sisigu
raduhin ko na hindi pa iyon ang magiging libingan ko. Kailangan ko pang iligtas
ang Dad ko kaya hindi pa ako mamamatay sa forest na 'yon.

"I gotta go. Excuse me." Nilampasan ko na siya at hindi naman niya ako pinigilan
.

"Goodluck. And by the way, stay there within five hours. Saka ka lang pwedeng lu
mabas kapag nakatagal ka ng limang oras sa loob." She smirked. Napailing na lama
ng ako. Ano ba kasi ang problema niya sa akin? Naramdaman kong sumunod siya sa a
kin. Talagang sinisigurado niya na papasok talaga ako? Hinayaan ko na lamang siy
a.

********

Napapalunok ako habang nakatingin sa entrance ng forest. Nagdasal muna ako. Sana
walang multo sa loob. Ano ba kasing masasamang elemento ang tinutukoy ni Clauss
? Baka naman nagbibiro lamang siya. Pero hindi eh. Si Clauss? Magbibiro? Pwede p
a siguro kung nananakot siya. Baka nga nananakot lamang.

Pagpasok ko pa lamang sa entrance ay may naramdaman na akong kakaiba. Parang iba

ng dimensiyon ang pinasukan ko. May naririnig na akong alulong hindi pa man ako
tuluyang nakakapasok sa gubat. Sinubukan kong humakbang palabas. May naramdaman

na naman akong kakaiba. Ngayon ko lamang nalaman na may invisible barrier pala n
a bumabakod sa buong forest. At wala na akong naririnig na alulong mula sa labas
ng barrier.

Pero bakit hindi yata ako naaapektuhan? Para saan ang barrier? Para ikulong ang
masasamang elemento? Sa iniisip ko pa lamang ay kinikilabutan na ako. Itutuloy k
o pa ba?

"Scared already?" Selene smirked. Hindi ko na lamang siya pinansin. Medyo malayo
siya sa kinaroroonan ko at nakaupo lamang sa isang tabi.

Napapalunok na ako habang dahan-dahang nilampasan ang barrier. Pagpasok ko muli

ay isang nakakatakot na alulong na naman ang narinig ko. Iba't ibang huni ng ibo
n ang naglipana sa paligid. Pagtingin ko mula sa itaas ay isang grupo ng uwak an
g nakatingin sa direksiyon ko. Kung nasa labas ako ng barrier ay tiyak na hindi
ko sila makikita. Nanlilisik ang mga matang bumulusok sila sa direksiyon ko. Tum
akbo ako para umiwas.

May ilang tumama sa barrier at tila ba nasaktan sila nang lumapat doon. 'yon sig
uro ang dahilan kung bakit naglagay ng barrier. Tumigil ako sa pagtakbo. Gumawa
ako ng pana at sibat gamit ang hangin. I striked each of them through the use of
that. Medyo marami sila kaya nagpakawala na ako ng maraming air spikes hanggang
maubos sila at bumagsak sa lupa.

Hindi ko sila gustong saktan pero kailangan kong mabuhay. Pumasok na ako ng tulu
yan sa gubat. Medyo madilim at ang tanging nagbibigay liwanag lamang sa buong ka
gubatan ay ang bilog na bilog na buwan. Parang nakakatakot tingnan ang mga puno.

Kakaiba ang itsura nila mula sa labas. Parang normal lamang sila mula roon. Paki
ramdam ko ngayon ay may buhay na sila at nakatingin sa bawat galaw ko. Naramdama
n ko ang biglang pagtaas ng mga balahibo ko sa katawan dahil tila nag-uusap-usap
sila.

Parang nagbubulungan sila pero ihip ng hangin lang ang tanging naririnig ko. Big
la na lamang akong natakid kaya napasubsob ako sa lupa. Napansin ko na gumalaw a
ng ugat ng puno para takidin ako. Totoo ba ang nakikita ko? O namamalikmata lama
ng ako? Umupo ako at kinusot-kusot ang mga mata ko. Pagtingin ko muli sa mga uga
t. Gumagalaw talaga sila.

Napairit ako nang biglang may humila sa paa ko paitaas. Nabitin akong patiwarik
ngayon. Nakapalibot sa dalawang paa ko ang sanga ng isang puno. Damn! Kita na an
g panloob ko dahil halos mahubaran na ako dahil nalilis ang suot ko. Bakit ba na
kalimutan ko'ng magcycling? Ngayon ko lamang napansin na parang tumatawa na pala
ang puno. Mas manyak pa siya kay Clauss. Pero tumatawang puno? Daig ko pa ang n
akadrugs ngayon.

Dahil sa inis ay nagpakawala ako ng invisible air spear para putulin ang sanga.
Naputol iyon at nahulog ako pababa pero napigilan ko ang tuluyang pagbagsak sa l
upa. Lumipad ako. Halatang nasaktan ang puno sa ginawa ko. Halatang nagwawala ri
n ito sa galit.

Sinugod niya ako gamit ang mga sanga niya pero naiwasan ko naman lahat. Kaso hin
di ko napansin ang sanga na umatake mula sa likod ko kaya nadaplisan niya ang la
ylayan ng suot kong dress. Mukhang lalabas ako sa gubat na ito na sira-sira ang
suot.

Patuloy lamang sa pag-atake ang mga sanga ng

bang lumilipad para pagbuhul-buhulin ang mga
halos hindi na niya maigalaw ang bawat sanga
g puno na nakapaligid sa akin ay sinugod ako
awang pahabain ang mga sanga nila?

puno sa akin. Umikot ako sa puno ha

sanga. Nagtagumpay naman ako dahil
niya. Pero nagulat ako nang lahat n
ng mga sanga nila. Paano nila nagag

Lumipad ako sa ibang mga puno at sadyang nagpapahabol para na rin magkabuhol-buh
ol ang mga sanga nila sa isa't isa. Patuloy lamang ako sa paglipad at pagbubuhol
ng mga sanga hangga't may humahabol sa'kin. Nang wala ng sanga na humahabol ay
natawa na lamang ako sa mga itsura ng mga puno. Magkakabuhol sila at hindi mabaw
i ang sariling sanga na nakabuhol sa ibang puno.

Umupo ako sa isang sanga at umaalon iyon. Halatang pinapaalis ako ng puno pero h
indi siya makagalaw dahil nakabuhol ang sanga niya sa katabing puno. Nagulat na
lamang ako nang magsalita ito.

"Umalis ka sa sanga ko." Inis na wika ng puno. Nanlalaki ang mga mata ko na napa
tingin sa puno. Nagsasalitang puno?

"Paano ka nakapagsalita?"

"Ano bang pakialam mo? May isang power user na gumawa nito sa amin at hindi ko a
lam kung paano'ng nangyari."

Ano raw ang pakialam ko pero sinagot rin naman niya ang tanong ko. Napangiti na
lamang ako.

"Ano'ng nginingiti mo diyan? Alisin mo na ang pagkakabuhol-buhol namin." Inis na

wika muli ng puno.

"Okay lamang 'yan. Group hug muna kayo." Natatawang wika ko sa kanila.

Muling umalon-alon ang sanga na kinauupuan ko. Natatawa na lamang ako dahil hala
tang pinapaalis ako.

"Sige aalisin ko ang pagkakabuhol niyo pero mangako muna kayo na hindi niyo na a
ko susugurin?"

Hindi nagsalita ang puno. Napailing na lamang ako. Bakit ba kailangang labanan p
a nila ako? Wala naman silang mapapala. Nagsalita ako muli.

"I'm an air element controller. Kapag sinugod niyo ako muli, aalisin ko na ang c
arbon dioxide sa hangin para mamatay kayo. Ano? Pakakawalan ko ba kayo?"

"S-sige. Hindi ka na namin susugurin."

"Good. Ikalat niyo sa buong kagubatan na hindi dapat ako sugurin ng kagaya niyo
kung hindi lahat kayo ay patay sa akin." Nagbabantang sabi ko pero tinatakot ko
lamang sila.

"S-sige." At dahil pumayag sila wala na akong nagawa kundi tanggalin ang pagkaka
buhol-buhol nila. Medyo nahirapan ako. Buti na lamang tumulong ang ibang puno na
natanggal na sa pagkakabuhol kaya hindi na ako masyadong nahirapan.

"Saan ka ba pupunta? Delikado sa gubat na ito. Bumalik ka na sa pinanggalingan m

o." Sabi ng isang puno. Mabait naman pala sila.

"Wala akong pupuntahan. Kapag nakatagal ako ng limang oras dito saka lamang ako
pwedeng bumalik sa pinanggalingan ko." Nakaisang-oras at kalhati pa lamang ako.

"Ikaw ang bahala. Pero tiyak kong hindi ka na makakalabas dito ng buhay dahil mu
khang naamoy ka na nila simula pa lamang ng pumasok ka rito." Nag-aalalang sabi
ng isa pang puno.

"Anong tinutukoy mo?"

Bigla akong may narinig na alulong. Marami sila. Nakakatakot at nakakapanindig-b

alahibo ang alulong na iyon.

"Umalis ka na rito habang may oras pa." Taboy sa akin ng punong kinauupuan ko. W
ala na akong nagawa kundi ang bumaba. Ang problema lamang ay hindi ko alam kung
saan ako pupunta. Nararamdaman ko na papalapit na sa'kin ang mga alulong kaya bi
nilisan ko ang pagtakbo. Pero dinig ko rin ang iba't-ibang huni ng mga ibon na t
ila ba ipinapaalam sa mga umaalulong kung nasaan ako.

Then I heard a growl. Napatigil ako sa pagtakbo dahil may sumulpot na isang wolf
sa harap ko at naglalaway. Halatang gusto akong kainin. Umalulong ito. Siguro s
a kanya nagmula ang mga alulong na narinig ko.

Napansin ko pa na parang ngumisi ito sa akin. Parang kakaiba rin siya katulad ng
mga puno. Nagsasalita rin kaya ito? Nagulat ako nang bigla niya akong sinunggab
an. Nakaiwas agad ako at gumulong sa lupa. Halatang gutom na gutom ang wolf na k
aharap ko.

Tumalon siya muli patungo sa'kin pero nagawa kong umiwas. Ang nahagip lamang niy
a ay ang laylayan ng dress ko. Napunit iyon. Nagpakawala ako ng whirlwind sa dir
ection niya pero tila naramdaman niya iyon at agad na nakaiwas. Malakas ang paki
ramdam ng wolf. The wolf growled. At muli akong sinunggaban pero nakapagpakawala
agad ako ng explosive air bomb kaya dumistansiya siya sa akin.

Galit na galit na umalulong ang wolf. Parang nagtatawag ito ng kasama.

Nagpakawala ako ng hurricane blades nang sumugod uli ito. Hindi na niya naiwasan
iyon at halatang nasaktan ang wolf dahil sa mga ungol nito. May mga hiwa ito sa
katawan at lumalabas ang dugo mula roon. Gumugulong na ito sa lupa dahil sa sak
it. Nakaramdam ako ng awa. Sinubukan kong lumapit sa kanya dahil ramdam ko ang s

akit sa mga ungol niya.

Tuluyan na akong nakalapit sa kanya pero nagulat ako nang bigla niya akong tinal
on at kinagat sa braso. Sobrang sakit ng pagkakabaon ng mga matutulis na ngipin
niya sa akin. Magpapakawala sana ako ng invisible air spears pero nagulat ako ng
maraming wolf ang nagsilabasan at sumunggab sa akin. Napasigaw ako sa sobrang s
akit. May kumakagat sa hita ko, sa kamay, braso at tiyan.

Bakit ba ako nagpauto sa isang wolf? I almost forgot that wolves are liars. They
would trick me until they could eat me. Napapasigaw ako ng malakas sa sobrang s
akit ng mga kagat nila. Nararamdaman ko na naliligo na rin ako sa dugo.

I released my air eagle. The air eagle released air blades on the wolves directi
on. Lumayo sila sa'kin. Ngayon ko lamang napansin na sobrang dami pa palang wolv
es na nakaabang para lapain ako. Napapalibutan nila ako. Hindi ko alam kung maga
gawa ko ba silang labanan lahat. Nanghihina na ako pero pinilit kong makatayo. M
y air eagle released a big hurricane and attacked the wolves.

Konti lamang ang nasaktan sa atake. Sinunggaban na naman nila ako. Naiwasan ko a
ng nasa harapan pero hindi ang nasa likuran. Nakagat ako ng tatlong wolves kaya
napasigaw na naman ako.

I released my air dragon and attacked the wolves that were biting me. Agad silan
g lumayo sa akin. Sira-sira na ang dress ko at halos undergarments na lamang ang
makikita. Tuloy-tuloy lamang ang pag-agos ng dugo sa mga sugat ko. Pinilit ko'n
g lumipad hanggang sa hindi na nila ako maabot. Pero dahil nanghihina na ako, pa
kiramdam ko ay hindi ko na kakayanin. Alam kong anumang oras at babagsak na ako
sa lupa. Nahalata ko na 'yon din ang hinihintay ng mga wolves habang nakatingala
sa akin. Parang naghihintay lamang sila ng isang hinog na prutas na pumatak sa
lupa.

Gamit ang natitirang lakas ko pinilit kong alisin ang oxygen content ng hangin k
ung nasaan sila pero nahirapan ako. Hindi ko na kaya dahil nanlalabo na ang pani
ngin ko. Naramdaman ko na lamang na ako unti-unting pagbagsak ko sa lupa. Mukhan
g dito na ako mamamatay.

CLAUSS' POV

Naglalakad ako sa hallway nang makasalubong ko si Selene. Ngiting-ngiti siyang b

umati sa akin kaya nagtaka naman ako. Mukhang ayos na siya. Tinanguan ko na lama
ng siya at didiretso na sa dorm ko. Hindi ko alam kung bakit hindi ako mapakali
ngayon. Madaling araw na kaya dapat matulog na ako.

May napansin akong isang maliit na bagay na palipad-lipad sa isang bahagi ng hal
lway. Medyo madilim kaya hindi ko maaninag. Mukhang hindi mapakali. Nagtaka ako
nang lumipad patungo roon si Baby Clauss. Sumunod ako sa kanya. Nakita ko si Bab
y Xyra na parang takot na takot at hindi mapakali.

Parang nahihirapan din siyang lumipad at parang nasasaktan. Bigla na lamang iton
g bumagsak sa sahig. Ano'ng nangyari sa kanya? Tuluyan na kaming nakalapit kay B
aby Xyra. Inilagay ko siya sa kamay ko. Parang nahihirapan siyang huminga. Napan
sin ko na tila kinakausap ni Baby Clauss si Baby Xyra.

Nasaan ba si Xyra? Bakit pinapabayaan niya ang baby dragon niya? Dadalhin ko na
sana sa dorm ni Xyra ang baby dragon pero pinigilan ako ni Baby Clauss. Napakuno
t ang noo ko dahil parang natatakot rin siya. Lumipad siya na parang nagsasabi n
a sundan ko siya.

Sumunod naman ako sa kanya. Nagtaka ako nang dinala niya ako sa harap ng forest.
Nagtatakang napatingin ako kay Baby Clauss na parang may itinuturo. Bakit? Napa
tingin ako kay Baby Xyra na halatang hirap na hirap na. Bakit ba siya nagkakagan
ito? Wala naman akong nakikitang sugat sa kanya?

Biglang may pumasok sa utak ko. Hindi kaya konektado ang nararamdaman ng mga bab

y dragon sa mga master nila? Napatingin ako sa forest.

"Pumasok ba si Xyra sa forest?" Nagtatakang tanong ko kay Baby Clauss. Tumango-t

ango naman siya sa akin. Napamura ako. Ano namang katangahan ang pumasok sa utak
niya? Base sa nakikita ko sa baby dragon niya, halatang nahihirapan si Xyra nga
yon.

Inilapag ko sa isang tabi si Baby Xyra at pinabantayan kay Baby Clauss. Nagmamad
aling pumasok ako sa loob ng kagubatan. Sana maabutan ko pa siyang buhay. Bakit
ba lagi na lamang niya akong pinag-aalala? Nakakaasar na siya.

Bakit ba kailangan kong mag-alala sa kanya? Damn! Mahal ko na ba talaga siya siy
a?

---------------------------------------------Ayan.. Tomorrow ang UD sa Chapter 21. Anyways, may dahilan kung bakit sunod-suno
d ang UD ko ngayon wahahaha.. Goodnyt XD

************************************************************************
Bahahah.. Ewan ko sa chapter na 'to :3 Ang abnoy hahahaha
Enjoy Reading na lamang :3
READERS, DON'T FORGET TO VOTE FOR EACH CHAPTERS :))
<3 Missmaple

-------------------------------------------------------

CLAUSS' POV

Hindi ko alam kung paano siya hahanapin kaya sinundan ko na lamang ang mga alulo
ng ng mga wolves. Matagal na akong nakapasok sa kagubatang ito dahil nagtataka a
ko kung bakit ipinagbabawal ang pagpasok dito. Nakaengkwentro ko na rin ang mga
kakaibang nilalang na narito pero ang tanging nalaman ko lamang ay teritoryo ito

ng mga lobo.

Bakit kasi hindi nag-iisip si Xyra? Bakit ba napakatanga niya? Naaasar ako sa ka
nya. Buti na lamang sa akin niya ibinigay ang mga healing candies na accidentall
y ay nadala ko naman ngayon.

Nagtanong ako sa isang puno. Natatandaan niya ako at takot siya sa akin dahil bi
nalak kong sunugin dati ang buong kagubatan nang makalaban ko ang mga lobo. Mula
noon hindi na nila ako ginagalaw kapag pumupunta ako rito para magsanay.

Itinuro naman niya sa akin kung saan nagtungo si Xyra. Tumakbo na ako. I even us
ed my fire to speed up. Nakakainis si Xyra. Bakit ba lagi na lang niya akong pin
ag-aalala? Lalong lumalakas ang mga alulong. Tila ba nagpipiyesta sila. Lalo ako
ng nagmadali.

Nang makarating ako sa kinaroroonan nila ay napalingon ang mga lobo sa akin. Nap
ansin ko naman na halatang natakot ang mga wolves sa pagdating ko at nagsilayuan
. Nakita ko si Xyra na nakapikit sa ere at dahan-dahang bumabagsak. Damn! I jump
with the help of my fire below my feet for support and caught her in my arms. D
ahan-dahan akong bumaba sa lupa. Punong-puno ng dugo at sugat ang katawan niya.
Halatang nakalaban niya ang mga wolves. Tinitigan ko ng matalim ang mga wolves n
a nagsitakbuhan sila palayo. Umupo ako sa lupa habang hawak-hawak pa rin siya sa
mga braso ko.

Halos kulay dugo na rin ang damit niya na sira-sira. Hindi na nga matatawag na d
amit iyon. Dalawang healing candies lamang ang nasa akin. Isinubo ko ang isa sa
bibig niya. Napapansin ko na naghihilom ang mga sugat niya. May ilang malalalim
na sugat pa na hindi gumagaling. Mukhang kailangan pa niya ang isang healing can
dy.

Napatingin ako sa mukha niya nang unti-unti siyang magkamalay. Nagtataka ang tin
ging ibinigay niya sa akin. Halatang hindi inaasahan na makikita ako. Nakakatuwa
ang mga mata niya kapag nagugulat. Hindi ko naiwasang mapangiti.

"C-Clauss?"

"What? You're really stupid. Minsan hindi masamang gamitin ang utak." Naiinis na
wika ko sa kanya. Nakakaasar kasi ang katangahan niya. Pero bakit ba sa kanya p
a ako nagkagusto? Iyakin na ang tanga-tanga pa.

Napansin ko ang pagngiti niya sa akin. Napamura ako sa isip ko. Bakit may pakira
mdam ako na gusto ko siyang halikan? Bigla akong napangisi. May naiisip na naman
akong kalokohan. Gusto kong mapailing sa iniisip ko pero pwede namang subukan,
'di ba?

XYRA's POV

Nagmulat ako ng mata at si Clauss agad ang nakita ko. Mukhang nag-aalala siya. N
aramdaman ko na naghihilom ang mga sugat ko. Nalasahan ko pa ang candy sa bibig
ko. Mukhang binigyan niya ako ng healing candy. Buti na lamang dumating siya par
a iligtas ako. Pero paano niya nalaman na narito ako?

"C-Clauss?" Nag-aalangang tanong ko sa kanya. Baka kasi namamalikmata lamang pal

a ako.

"What? You're really stupid. Minsan hindi masamang gamitin ang utak." Naiinis na
wika niya sa akin. Napangiti na lamang ako. Si Clauss talaga ang kausap ko. He
never changed. The same arrogant guy who always calls me "stupid". Kailan kaya s
iya magiging mabait?

Napansin ko ang pagngisi niya sa akin. Ayan na naman siya. Mukhang may binabalak
siyang hindi maganda. Napalunok ako at kasabay noon nalunok ko rin ang healing
candy. Buti na lamang maliit lamang ito kung hindi ay nabulunan na ako. Pinapaka
ba kasi ako ng Clauss na ito. Ano ba'ng iniisip niya?

"Pa--" Magsasalita pa sana ako pero nanlaki ang mata ko dahil sinakop na niya an
g labi ko. At dahil hinang-hina pa ako, hindi ako makagalaw. I felt his lips tas
ting mine. Mabilis niyang naipasok ang dila niya sa loob ng bibig ko at hinanap
agad ang dila ko. Napapikit na lamang ako at napakapit sa kanya. May naramdaman
akong bilog na bagay na inilagay niya sa dila ko. Hindi ko alam kung ano pero ma
tamis.

Bigla siyang tumigil sa paghalik sa akin na ipinagtaka ko naman. Natatawang tumi

ngin siya sa akin.

"Masarap ba?" Tanong niya na ikinalaki ng mga mata ko. He even winked. Tinatanon
g ba niya kung masarap ang halik niya? Namula yata ang mukha ko sa hiya. Malakas
naman siyang natawa. He pinched my nose.

"I mean, masarap ba ang healing candy with kiss?" Bakit ang landi yata bigla ng
boses niya? Ibig sabihin, healing candy pala ang bilog na bagay na inilagay niya
sa dila ko? Kailangan pa talaga niyang padaanin sa bibig niya? Shit! Kinikilig
yata ako. Tiyak na mapulang mapula na ng mukha ko ngayon.

Nalunok ko na naman tuloy ang healing candy. Nakakaasar ka Clauss! Ramdam ko na

wala na rin akong sugat sa katawan at tanging dugo na lamang ang nakikita ko.

Napatingin ako sa kanya. Bakit parang ang landi yata ng gusto kong isagot sa kan
ya ngayon? "Hindi ko nalasahan. Pwedeng isa pa?" He chuckled. Dahil sa ginawa ni
yang pagtawa ako na mismo ang humila sa kanya at humalik na ikinagulat naman niy
a. He moaned while I'm kissing him.

Wala na akong pakialam kung ano'ng isipin niya sa akin. I love him. Iyon na muna
ang iisipin ko ngayon. Naramdaman ko na humigpit ang yakap niya sa akin. He res
ponded and deepened our kiss. My hands played with his hair. A moan slipped on m
y throat when he slid his tounge inside my mouth. Damn! This guy was really driv
ing me crazy. I love everything about him. Kahit ang pagiging suplado niya ay gu
sto ko rin. Kahit hindi ko siya maintindihan minsan. Kahit magulo siyang kausap,
mamahalin ko pa rin siya.

Baliw na ba ako? Wala na ba ako sa katinuan? I responded to his kisses passionat

ely. Humiwalay siya sa akin dahil parehas na kaming kinakapos ng hininga. Ngumit
i siya sa akin at binigyan ako ng tatlong magkakasunod na smack kiss sa labi.

"X-Xyra." paos na wika niya. Medyo nagulat ako. Ngayon lang niya ako tinawag sa
pangalan ko. Napanganga tuloy ako. Bakit ang sweet yata sa pandinig ko nang bigk
asin niya ang pangalan ko? Natawa naman siya sa reaksiyon ko.

"What?" He asked with amusement in his eyes.

"Ngayon mo lang kasi ako tinawag sa pangalan ko." I said while pouting.

"Talaga?" Nagtatakang tanong niya sa akin na tila ba nag-iisip. "No, you're wron
g. I already called your name. You're not paying attention." Napapailing na wika
niya.

Napakunot ang noo ko. Hindi naman talaga niya ako tinatawag sa pangalan ko. Naka
limutan ko na ba o hindi ko lang talaga narinig? "When?"

"When I said "Baby Xyra"" Then he winked. Mahihimatay na yata ako. Nakakaasar ta
laga itong lalaking ito. Hindi ko maintindihan kung seryoso ba o nagbibiro laman
g. Asar!

"But seriously, Xyra... uhmm..." Nag-aalalangan siyang magsalita kaya natawa ako
. First time! Si Clauss? Hindi makapagsalita?

"Ano?" Naiinip na tanong ko. Nabaliktad yata ang sitwasyon ngayon. Ako na ang na
iinip. Napangiti siya sa akin.

"Be... Be my girl."

Bigla yatang tumigil sa pagpa-process at pag-absorb ng mga data ang utak ko. Kum
unot ang noo ko sa kanya. "A-ano?"

He smirked. "Are you deaf?" I could see disappointment and embarrassment in his
eyes. Bumalik na naman siya sa pagiging bipolar niya.

"Ulitin mo kasi." Pilit ko sa kanya.

He irritatedly looked at me. "Once is enough for a wise man." Nakakaasar talaga
siya.

"Ulitin mo. Bobo ako eh." I pouted but I noticed that he smiled.

"O-Okay.. B-be my g-girl." Sabi niya na nauutal at hindi makatingin sa akin. Lih
im akong napangiti. I cupped his face and turned it to face mine.

"Ano? Hindi ko maintindihan?" Nang-aasar na wika ko. Halata naman sa mukha niya
na naaasar na siya sa akin kaya napatodo tuloy ang ngiti ko. Kumunot naman ang n
oo niya at nahalata na pinagtitripan ko na siya.

"Siguro naman maiintindihan mo na 'to." Sabi niya at bigla akong binigyan ng hal
ik sa labi. Torrid kiss. Humiwalay ang labi niya sa akin at nakangiti.

"Ano? Naintindihan mo na ba?" Tanong niya na nang-aasar. Napatango na lamang ako

. I pouted. Madaya siya.

"Ano na ang sagot mo?" Naiinip na tanong niya. Kailangan pa ba ng sagot? Ilang b
eses na kaming naghahalikan dito eh. Ako naman ang nagbigay sa kanya ng evil gri
n.

"Ito ang sagot ko." Hinila ko ang mukha niya palapit sa akin at binigyan siya ng
mabilis na halik sa labi.

"Naintindihan mo ba?" Tanong ko sa kanya habang nakangiti. He pouted. Damn! Ang

cute niya.

"Hindi eh. Pwedeng isa pa?" He answered while grinning at me. Bakit ang kulit ya
ta niya ngayon? Bigla akong may naalala.

"I thought once is enough for a wise man." Nang-aasar na wika ko sa kanya. He ch
uckled. Grabe, hindi na talaga ako nagpaligaw ha? Inalalayan niya akong makatayo
dahil malapit na palang mag-umaga.

Bigla ko siyang nabatukan dahil nakangisi siya habang nakatingin sa katawan ko.
Ang manyak. Sira-sira na kasi ang dress ko at makikita na talaga ang undergarmen
ts. Tapos puro dugo pa ako sa katawan. Nice. Panghorror lamang itsura ko.

"Wala ng kwenta ang damit mo. Hindi na nga rin maituturing na basahan 'yan." Nan
g-aasar na wika ni Clauss. I just pouted and covered my body using my hands. Nat
awa lamang siya. Ang manyak talaga.

Nagulat ako nang lumapit siya sa akin. He totally ripped my clothes and now I'm
just wearing my undergarments. Nanlalaki ang mata ko na napatingin sa kanya. Nap
ayakap ako sa katawan ko. Don't tell me that he wanted to do that "thing", right
now? Hindi pa kaya kami kasal! Boyfriend ko pa lang siya, 'di ba?

"Wait C-Clauss ano'ng balak mo?" Kinakabahang tanong ko dahil nagsimula na siyan
g maghubad ng polo. He just grinned at me and bit his lower lip sexily. Namula a
ko. Inaakit niya ba ako? What the hell?

Bigla akong tumalikod sa kanya. Ang bilis ng tibok ng puso ko. He chuckled. I wa
s stunned when he back-hugged me. Mas lalo yata akong kinabahan. Mauubusan na ya
ta ako ng hininga sa ginagawa niya. Nanghina ako nang lumapat ang labi niya sa b
alikat ko. Damn!

"C-Clauss! Huwag kang ganyan!"

Kabadong-kabado na talaga ako. Narinig ko siyang tumawa ng mahina. Ihinarap niya

ako sa kanya. Hindi na ako nakaangal. Nakita ko na nakahubad na siya at hawak n
a sa isang kamay ang polo niya. Nakangisi siya sa akin. Napatingin ako sa six pa
cked abs niya. Shit! Nagiging makasalanan na yata ako.

"Bakit ano ba ang iniisip mong gagawin natin?" He said with his sexy teasing voi

ce. Namula lamang ang mukha ko at tawa lamang siya ng tawa. Napatakip ako sa muk
ha ko. Nakakahiya. Naramdaman ko na isinuot niya sa akin ang polo niya. Napakuno
t-noo tuloy akong tumingin sa kanya.

Ito ba ang binabalak niya kanina? Shit! Nakakahiya dahil pinag-isipan ko siya ng
masama. Siya mismo ang nagsuot sa akin ng polo niya. Para akong batang binibihi
san. Ako na sana ang magbobutones pero tinabig niya ang kamay ko at ginawa niya
'yon para sa akin.

Medyo mahaba ang polo pero halos makita pa rin ang undies ko.

"Okay na?" Tanong niya sa akin na nakangiti. Tumango na lamang ako. Naalala ko s
i Selene.

"Clauss, gusto mo rin ba si Selene?" Mahinang tanong ko sa kanya. Mahal ba ako n

i Clauss? Ang alam ko gusto lang niya ako. 'Yon lang naman ang sinabi niya, 'di
ba?

"Yeah, I like her. Why?" Nakakunot-noong tanong sa akin ni Clauss. Nasaktan ako
sa sinabi niya.

"Gusto mo pala siya? Eh bakit mo pa ako gustong maging girlfriend?" Naaasar na w

ika ko sa kanya. Nawala ang pagkakakunot ng noo niya at nang-aasar na ngumiti sa
akin.

"Ano ngayon kung gusto ko siya? Bakit? Nagseselos ka?"

Nakakaasar talaga ang Clauss na 'to! Napaka-insensitive! Naaasar na nag-walk-out

ako. Pero pinigilan niya ako kaagad at hinila para yakapin. Nakakainis siya! Pi
lit akong lumalayo sa kanya pero mas hinihigpitan pa niya ang yakap niya. Gusto
ko na namang mapaiyak.

"Ang bobo mo talaga. I said I like her but I didn't say that I love her. She's l
ike a sister to me. Funny. How could I love two women at the same time? Anong ti
ngin mo sa akin? Dalawa ang puso?" Natatawang wika ni Clauss. Napatigil ako at n
agtatakang tumingin sa kanya. Was he trying to tell me that he loves me? Na ako
lamang ang mahal niya?

I tried to joke. "Hindi. Pwede rin naman na salawahan ka lang." Napailing na lam
ang siya sa sinabi ko at kinurot ang pisngi ko.

He whispered softly in my ears. "I love you even though you're stupid." Hindi ko
alam kung kikiligin ba ako sa sinabi niya. Pati ba naman sa pagsasabi ng "I lov
e you", bipolar pa rin siya? Nilalait niya ako pero natawa na lamang ako. Hindi
na yata siya magbabago.

Makaganti nga. "I love you too even though you're arrogant and insensitive." I l
aughed. He knotted his forehead but smiled afterwards. Napansin ko na madalas ya
ta siyang ngumiti ngayon. Sayang walang camera. He gave me a fast kissed on the
lips. And before I knew it, he's already carrying me like a bride.

"Hey, Clauss! Kaya kong maglakad!"

Tiningnan lang niya ako ng masama. Problema niya? "Better shut up or I'll rape y
ou here." Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. Ano na namang kalokohan ang pumapa
sok sa utak niya? Tumahimik na lang ako. Hindi pa ako pwedeng magparape. Natawa
ako sa kalandiang naiisip ko. Nagtatakang tumingin siya sa akin habang naglalaka
d palabas sa kagubatan.

"What?" Inis na tanong niya. Umiling lang ako habang nakangiti sa kanya. Napatin

gin naman ako sa abs na. Parang ang sarap yatang hawakan? Napailing ako sa naiis
ip. Puro kalaswaan yata ang naiisip ko ngayon.

"Para kang tanga diyan." Nakasimangot na sabi ni Clauss. Ang sweet niya talaga,
'di ba? Nakaisip tuloy ako ng kalokohan. Hinawakan ko ang abs niya habang nang-a
asar na nakatingin sa kanya. He groaned. Galit siyang tumingin sa akin. Nakakata
kot siya kaya itinigil ko ang ginagawa ko. Problema niya? Nagtatakang tiningnan
ko siya kaya napailing na lamang siya.

"Don't do that again or else you'll regret it." He said with a warning tone. Tum
ango na lamang ako na parang bata. Bipolar talaga. Pumikit na lamang ako. Hindi
pa rin ako makapaniwala na boyfriend ko na ang isang Clauss Park. Baka panaginip
lang pala ito?

Kinurot-kurot ko ang pisngi ko. Narinig ko ang mahinang tawa niya. Napangiti na
lamang ako habang nakapikit. I knew this was not a dream. It's real.

-----------------------------------------------------Bahahaha.. Party party muna tayo dahil sila na. Bye guys.

Chapter 22: The Mission

Update will be on June 22 :)

No complaints please. Take Care Everyone.

************************************************************************
MUST READ!
Author's Note

Hello readers, matagal ba ang update? Wahaha.. Nasira kasi battery ng laptop ko.
Hindi nagcha-charge -_- Pero hindi naman sira ang laptop kaso kailangang direct
ed na sa outlet kapag bubuksan. I'm upset because of that. Kaya every sunday na
lamang ang UD ko. I'll have shotgun updates every sunday. Meaning multiple updat
es.
I hope walang magreklamo sa inyo dahil sa tagal ng UD. Masamang magalit si Ms. A
uthor. Wahahah. Although once in a blue moon lang naman ako magalit.
So enjoy reading, everyone. Take care always and I love you all.
Tatapusin ko na rin ng mabilis ang story :3 Hindi pa ako nakakabili ng bagong ba
ttery. Mahal un :3 Ayaw na yata akong pagsulatin ni Bf Laptop at hindi ko rin si
ya ipagpapalit kay Clauss my loves. wahaha. Mas mahal ko laptop ko XD
happy birthday kay dessy_claire19 (June 22)

<3 Missmaple
---------------------------------------XYRA's POV

SUNDAY.

Hapon na akong nagising at ang ganda ng gising ko. Iba pala ang pakiramdam kapag
may boyfriend. Hindi ko pa rin mapigilan ang kiligin. Medyo masakit pa ng konti
ang katawan ko pero ayos lang. Naligo agad ako at nagbihis. Gutom na kasi ako.
T-shirt at pedal lamang ang isinuot ko dahil wala namang masyadong makakakita sa
akin. Kasama ko si Baby Xyra na masigla ring lumilipad.

Naglalakad na ako sa hallway para pumunta sa canteen nang makasalubong ko si Sel

ene. Halatang nagulat siya. Napansin ko na nakangiti siya kanina pero biglang na
glaho ang ngiting iyon. Halatang hindi niya inaasahang makikita ako.

Bigla niya akong hinila papasok sa isang room. Medyo kinabahan ako. Palipad-lipa
d lamang si Baby Xyra at halatang umiiwas sa baby dragon ni Selene.

"Selene, akala ko ba hindi mo na ako guguluhin kapag nakalabas ako ng buhay sa f

orest?" matapang kong tanong sa kanya.

"Paano ka nakalabas ng buhay? Did you cheat?" Galit na tanong ni Selene. Gusto b
a talaga niya akong mamatay? I didn't think that I cheated. She didn't give any
rules, just the five-hour rule. Right?

"Clauss saved me." Sinabi ko habang nakatingin sa mata niya. I didn't have to li
e. I saw a glint of pain in her eyes. Mukhang gustong-gusto talaga niya si Claus
s.

"Sinabi mo ba sa kanya ang tungkol sa usapan natin?" mahina pero may diing tanon
g ni Selene sa'kin.

"No, wala akong sinabi sa kanya." Ano kaya'ng magiging reaksiyon niya kapag nala
man niyang boyfriend ko na si Clauss? Magagalit kaya siya? Malamang.

She smirked. "Then you're lucky." I sensed disappointment in her voice.

"Selene, boyfriend ko na si Clauss." Hindi na ako nagdalawang-isip na sabihin sa

kanya. She needed to know. I didn't want to hide it, too. I could feel that she
's hurt. Matalim na tingin ang ibinigay niya sa akin. Pero biglang may nagsalita
mula sa pintuan.

"What's up?" Napalingon kami ni Selene sa bukana ng pintuan. Nakatayo roon si Ak

ira at nagtatakang nakatingin sa amin. Nahalata ko ang pamumutla ni Selene nang
makita si Akira. Bakit kaya? Dali-dali siyang lumabas ng room at tinabig pa si A
kira.

Napakunot-noo tuloy ako kay Akira. Ano kaya ang ginawa niya kay Selene? Bakit ga
nu'n ang reaksiyon ni Selene nang makita si Akira?

"May ginawa ka ba sa kanya?" Nagtatakang tanong ko kay Akira. He just smiled shy
ly. Ang cute niya. Napakamot pa siya sa ulo.

"Wala naman. Isang bagay lang na hindi niya madaling makakalimutan." He said the
n winked at me. Natawa na lamang ako. Ngayon ko lang napansin na bagay pala sila
ni Selene.

"Narinig ko na ka'yo na raw ni Clauss? Totoo?" Seryosong tanong sa'kin ni Akira.

Lumapit na ako sa kanya. Tumango ako bilang sagot sa tanong niya. Napansin ko s
a mga mata niya na parang nasaktan siya pero bigla rin namang nawala. He just sm
iled and hugged me. Hindi ako nakagalaw dahil sa pagkagulat. Bakit kaya siya gan
ito?

"Kapag pinaiyak ka niya, sabihin mo lang sa'kin. Babangasan ko talaga ang pagmum
ukha niya." Seryosong bulong niya sa'kin. Natawa na lamang ako sa narinig. He's
really a good friend.

"Yeah, sure." Sagot ko habang natatawa. Pero napatigil ako sa pagtawa dahil sa b
iglang nagsalita. Umalis ako sa pagkakayakap kay Akira. Seryosong boses kasi ni
Clauss ang narinig ko. Pagtingin ko sa kanya, nakasimangot siya.

"Ipinapatawag tayo ni Bryan sa headmaster's office. Nasabi ko na rin kay Selene

dahil nakasalubong ko siya." Matalim ang titig na ibinigay niya sa akin. Nakakat
akot talaga siya. Parang hindi ko siya boyfriend. Napairap tuloy ako sa kanya na
ng hindi sinasadya.

Bigla na lamang siyang tumalikod at nagsimula ng maglakad palayo. Nakakainis siy

a.

"Habulin mo na." wika ni Akira sa akin. Tumango na lamang ako sa kanya at tumakb
o para sabayan si Clauss. Humabol din si Baby Xyra pero sa ulo ni Clauss pumaton
g. Si Baby Clauss naman, naaasar na pinapaalis si Baby Xyra. Nang makasabay ako
sa kanya, napansin ko na nakasimangot pa rin siya. Pero nakakaasar lang dahil an
g gwapo pa rin niya sa paningin ko.

"Clauss." Kinalabit ko siya pero hindi niya ako pinapansin. At naaasar na ako. A
ng hirap naman niyang maging boyfriend. Hinawakan ko na lamang siya sa kamay hab
ang naglalakad kami kaya nilingon na niya ako. Gusto lang pala ng holding hands.

"Bakit kailangan mo pa'ng magpayakap kay Akira? Tsk." Naaasar na sabi niya sa ak
in. Kaya naman pala hindi ako pinapansin, nagseselos pala siya. Napangiti na ako
. Ang sarap niyang asarin.

"Yakap lang naman. Saka friendly hug lang naman 'yon." Painosenteng wika ko. Lal
o siyang naasar sa sinabi ko. I heard him smirked and whispered. "You're really
stupid. Siguro sa'yo friendly hug lang 'yon, pero sa kanya ba friendly hug pa ri
n 'yon?" Nagtatakang tumingin ako sa kanya. Ano'ng ibig niyang sabihin?

Nagulat ako nang bigla niya akong hilahin at yakapin. Napansin ko na lumipad sin
a Baby Xyra at Baby Clauss. Mukhang naglalaro ng habulan.

"Ako lang ang yayakap sa'yo ng ganito, okay? Bawal kang yakapin ng kahit na sino
ng lalaki." Bulong niya sa'kin. Kahit boyfriend ko na siya, bumibilis pa rin ang
tibok ng puso ko. Gusto kong matuwa sa sinasabi niya at gusto ko ring kiligin.
Kahit na masungit siya, bakit kinikilig pa rin ako sa kasungitan niya? Baliw na
siguro talaga ako.

"Kahit si Dad, hindi pwede?" Natatawang tanong ko sa kanya.

"That's a different story. My girl was really stupid. Pero sa tingin ko, mas tan
ga ako dahil na-inlove ako sa isang tangang katulad mo." He smirked. Hindi ba ni
ya kaya'ng maging sweet na lang at tanggalin na ang panglalait? Bigla namang nag
-ingay ang tiyan ko. Natatawa siyang kumalas sa akin kaya namula naman ako. Ngay
on ko lang naramdaman ang gutom. Ginulo niya ang buhok ko at hinila papunta sa c
anteen. Bukas ang canteen kahit linggo dahil may mga estudyanteng hindi umuuwi s
a bahay. Sumunod lamang sa amin ang mga baby dragon namin.

Ngayon ko lamang napansin na may mangilan-ngilang estudyante ang nakatingin sa a

min. Magyakapan ba naman kasi sa gitna ng hallway?

"Teka, akala ko ba pupunta tayo sa office ng headmaster?" Naalala kong itanong.

"Eat first." He commanded. Ang bossy niya talaga. Napailing na lang ako. Sinamah
an niya ako sa pagbili ng pagkain. Siya pa nga ang nagbayad ng binili ko pero hi
ndi siya bumili ng pagkain niya dahil nakakain na raw siya. Masaya pala kapag ma
y boyfriend, libre sa pagkain. Napangiti tuloy ako.

"Ano'ng nginingiti-ngiti mo diyan?" Supladong wika ni Clauss. Nakasimangot na na

man siya. Umiling lang ako pero nakangiti pa rin. Umupo na kami sa isang table.
Magkaharapan kami ni Clauss. Medyo nailang ako dahil sa tingin niya sa akin. May
balak ba siyang tunawin ako?

Tumungo ako. Susubo na ako pero ramdam ko pa rin na nakatingin siya sa'kin. Hind
i ko tuloy magawang sumubo at tumingin ako sa kanya. Ano ba'ng problema niya? Ku
munot ang noo ko sa kanya pero kinunutan lang din niya ako ng noo.

"Kumain ka na." Utos sa'kin ni Clauss.

"Pa'no ako kakain? Nanonood ka." I pouted. Natawa lang siya.

"Masama ba'ng panoorin ka?" Nang-aasar na wika ni Clauss. Nakakailang kaya ang g
inagawa niya.

"Nakakailang. Huwag mo na akong tingnan. Hindi ako matatapos sa pagkain kapag pi

nanood mo ako." Sabi ko na lamang sa kanya. Nagkibit-balikat siya. Humalumbaba s
iya gamit ang isang kamay at nilaro na lamang si Baby Clauss. Kumakain din kasi
si Baby Xyra. Itinuloy ko na ang pagkain ko. Buti naman hindi na niya ako pinano
od.

Pagkatapos kumain ay dumiretso na kami sa headmaster's office. Halatang kami na

lamang ang hinihintay. Nakita namin na nasa labas lang ang mga baby dragon nina
Akira at Selene kaya iniwan na rin muna namin sa labas sina Baby Clauss at Baby
Xyra.

Hindi naman kami pinagalitan ng headmaster. Pinaupo na lang kami kaagad.

"Dahil natapos niyo na ang training niyo at lumakas na kayo, ibibigay ko na sa i

nyo ang misyon na hanapin ang heaven power user." seryosong wika ng headmaster.

"May clue na po ba kayo kung sino ang heaven power user?" tanong ni Akira. Tahim
ik lamang kaming nakikinig. Napansin ko na seryoso si Clauss. Ano kaya ang iniis
ip niya?

"We got the list of persons who have potentials to acquire the god of nothingnes
s' power." seryoso namang sagot ni Bryan. Iniabot niya ang list kay Akira. Binas
a niya iyon ng tahimik at napakunot ang noo niya.

"Any problem?" Nagtatakang tanong ni Bryan.

"Felicity Montaverde? Pamilyar sa akin ang pangalan." Sabi ni Akira na tila nagiisip. He snapped his fingers in the air like he remembered something important.

"She's a childhood friend of Troy. Right. Nabanggit siya ni Troy sa akin pero hi
ndi naman niya sinabing may kapangyarihan si Felicity. Ang alam ko ordinaryong t
ao lamang siya sabi ni Troy at galit siya sa mga power users." seryosong sabi ni
Akira.

Galit sa mga power users? Bakit naman?

"Really? Pero tinatarget siya ng mga Dark Wizards at hindi naman talaga madaling
mahalata ang heaven's power kaya hindi pa rin natin masasabi kung ordinaryong t
ao nga talaga siya. Where's Troy?"

Napakamot na lamang sa ulo si Akira. "He's not here in the Academy but I can cal
l him."

"You can do that later. Isama niyo na rin siya dahil tiyak matutulungan niya kay
o." Napatango na lamang si Akira.

Nagsalita muli ang headmaster. "Beware of the Dark Wizards and don't let your gu
ards down while on mission. Natitiyak ko na may magmamanman sa inyo kapag nagsim
ula na kayo sa misyon. You need to bring the heaven power user here. Kailangan n
amin siyang makausap."

Tumango na lamang kami sa sinabi ng Headmaster. Nagtanong ako dahil naalala ko s

i Dad.

"Kapag nagawa ba namin ang misyon, may pagkakataon na bang matalo namin ang mga
Dark Wizards?"

Si Bryan ang sumagot sa tanong ko. "Kung magagawa niyo ang misyon, tiyak gagawa
ng paraan ang mga Dark Wizards para bawiin ang heaven power user at tiyak na mag
sisimula na rin ang war sa pagitan ng dalawang academy. There's a chance that we
can win this war but there's also the possibility of losing. Hindi natin hawak
ang tadhana."

I sighed. Maybe he's right. Napansin ko ang nagtatakang tingin sa akin ni Clauss
. Ngumiti na lamang ako sa kanya ng pilit. Hindi nga pala niya alam ang problema
ko.

"Bukas niyo na sisimulan ang misyon. Isama niyo na si Troy. He'll be a big help.
Iwanan niyo na muna sa pangangalaga ni Bryan ang mga baby dragons niyo dahil hi
ndi niyo sila pwedeng dalhin. Hindi sila pwedeng makita ng mga ordinaryong tao.
Inihanda na namin ang mga pwede niyong magamit para sa misyon." sabi ni Mr. Will
iams.

"You may all go and pack your things. Xyra maiwan ka muna rito. May mahalaga ako
ng sasabihin sa'yo." Tumango na lamang ako. Nagtataka si Clauss pero tahimik lam
ang siyang lumabas.

Napatingin ako kay Bryan nang magsalita ito. "Xyra, bring the magical rings with
you but don't let them know that you're the one keeping it. Kung hindi man kayo
magtagumpay sa mission na ito, at least kailangan mong maibigay sa heaven power
user ang white ring. Ikaw na ang magpaliwanag sa kanya ng kahalagahan nu'n"

"How about the other rings? Hindi ba dapat ibigay ko na kina Clauss ang ibang ri
ngs?"

"No. Hindi ako sigurado kina Clauss. Just keep it. Narinig ko na boyfriend mo na
raw si Clauss? Totoo ba?" Medyo namula ang mukha ko sa tanong niya pero tumango
ako. Narinig ko na napabuntong-hininga si Bryan.

"Sana mabago mo siya. I'll give you some piece of advice. Don't trust him too mu
ch. You don't know the real him." Kinabahan ako sa sinabi niya. Parang may laman
ang mga salitang binitawan niya. Ano ba'ng alam niya tungkol kay Clauss?

"What do you mean?" Nagtataka kong tanong sa kanya.

"You'll know soon. I still need to know if he's on our side." Mas lalo akong nag
taka sa sinabi niya. Bakit ganito ang mga sinasabi niya? Tahimik lang ang headma
ster at malalim na nag-iisip.

"He won't betray us even though he's like that. Even though he's unpredictable a
nd arrogant." Kahit minsan masama ang ugali niya. Kahit na hindi ko talaga siya
maintindihan minsan, alam kong hindi siya traydor.

"Sana nga." He said bitterly. "Pwede ka ng umalis. Huwag mong kakalimutan ang mg
a habilin ko sa'yo." Tumango na lamang ako at naguguluhang lumabas sa headmaster
's office. Ano ba ang ibig sabihin ni Bryan?

Napansin ko sa 'di kalayuan si Clauss na nakasandal sa dingding at nakapamulsa.

Palipad-lipad lamang sa harap niya sina Baby Xyra at Baby Clauss. Mukhang hinihi
ntay niya ako. Tinitigan ko muna siya bago lumapit. Pilit kong inalis sa isip ko
ang sinabi ni Bryan. Alam kong hindi 'yon magagawa ni Clauss. Alam kong sa'min
siya nakapanig. Lumingon siya sa akin at ngumiti.

"Let's go?" tanong ni Clauss. Tumango ako sa kanya at magkasabay kaming naglakad
. Pero naguguluhan pa rin talaga ako. Napabuntong-hininga ako na napansin naman
niya.

"May problema ba?" Nagtatakang tanong niya.

"Clauss, kung
ight for me?"
's capable of
at seryosong

mapahamak ako sa mga Dark Wizards, ililigtas mo ba ako? Will you f

Hindi sana iyon ang itatanong ko. I really wanted to ask him if he
betraying me. Umurong lang ang dila ko. Tumigil siya sa paglalakad
tumingin sa akin.

"I will fight for you, of course. Pero kapag dumating ang oras na hindi ko 'yon
nagawa, tiyak na may mabigat akong dahilan. But whatever might happen, always re
member that I love you." He answered while looking directly in my eyes. I could
feel his sincerity and seriousness.

"Thanks." Tanging nasabi ko at ngumiti sa kanya. Naglakad na kami at ihinatid ni

ya ako sa dorm ko. Kahit sinabi niya 'yon sakin, hindi naman niya ako binigyan n
g kasiguraduhan na lagi niya akong ililigtas. Parang sinabi niya na darating ang
oras na hindi niya 'yon magagawa. Ngayon ko lamang naalala na wala pala akong a
lam na kahit ano tungkol sa kanya.

Ang tanging alam ko lang talaga ay ang pangalan niya. Wala akong alam na kahit a
no tungkol sa buhay niya.

CLAUSS' POV

Nakapasok na siya sa dorm niya. Pumatong naman sa ulo ko si Baby Clauss. Naglaka
d na ako patungo sa dorm ko habang iniisip pa rin ang tanong ni Xyra. Hindi ko '
yon inaasahan. Ano nga ba ang gagawin ko kapag dumating ang oras na mapahamak si
ya sa mga Dark Wizards? And what will I do if my sister's also in danger, at the
same? Sino ang uunahin ko sa kanila?

Kung sana lang pwede ko silang iligtas ng sabay, gagawin ko pero napakaimposible
yata. Hawak ng mga Dark Wizards ang buhay ng kapatid ko. Wala akong magagawa ku
ndi ang sumunod sa kanila para hindi mapahamak ang kapatid ko. Pero paano si Xyr
a? Hindi ko siya kayang pabayaan. Hindi ko kayang mapahamak siya.

Naguguluhan na tuloy ako. Ano ba ang dapat kong gawin?

XYRA's POV

MONDAY.

Kinuha ko na ang magical rings sa pinagtaguan ko at ilalagay na sana sa loob ng

bag ko nang mapansin ako ni Wanda.

"What's that box?" Nagtatakang tanong niya.

"Ah... Wala naman." Agad kong isinilid ang box sa loob ng bag ko at isinukbit iy
on. Napansin ko pa rin na nakatingin siya sa akin na nagtataka pero ngumiti nama
n siya pagkatapos. Ngumiti na rin ako at nagpaalam. Naramdaman ko pa rin na naka
sunod ang tingin niya sa akin hanggang sa makalabas ako ng pintuan. Bakit kaya?

Napansin ko ang mga masasayang estudyante na

mang naalala na school festival pala ngayong
n kami na dapat tapusin. Gusto ko rin sanang
nderland. Masaya kaya? Sana matapos namin ng
i sa festival.

naglalakad sa hallway. Ngayon ko la

week. Sayang naman dahil may missio
maranasan ang school festival ng wo
maaga ang mission para makaabot kam

Naghihintay na sina Clauss sa entrance ng Academy. Ako na lamang pala ang hinihi
ntay nila. Kasama rin namin si Troy. Kay Felicity raw muna kami pupunta. Kailang
an pa rin daw naming makasigurado na siya nga ang heaven power user.

Iniwan na namin lahat ng baby dragons kay Bryan. Mukhang gusto nilang sumama per
o hindi naman pwede. Mukha lang kaming magkacamping sa itsura namin. Sana mahana
p na namin kaagad ang heaven power user para mailigtas ko na agad si Dad. Kamust
a na kaya siya? Sana ayos lang siya. Sana hindi siya pinahihirapan.

-----------------------------TO BE CONTINUED... SUNDAY... ^___^

Xyra Buenafuerte - https://www.facebook.com/xyrawma825

Clauss Park - https://www.facebook.com/ClaussPark
Felicity Montaverde - https://www.facebook.com/FelicityMontaverde
Xavier Monteverde - https://www.facebook.com/XavierMonteverde9
Claudette Park : https://www.facebook.com/ClaudettePark7
Troy Kazuoko: http://www.facebook.com/troy.kazuoko
Facebook group: http://www.facebook.com/groups/missmaple

************************************************************************

XYRA's POV

Sinabi ni Troy na sa isang baryo nakatira si Felicity. May kalayuan sa city. Ini
ligtas ni Troy si Felicity sa mga Dark Wizards at dinala sa kamag-anak nito, ayo
n sa kanya. May dadaanan pa kaming kagubatan bago makapunta sa baryong tinutukoy
niya. Para tuloy kaming magha-hiking sa gagawin namin. May dala pa nga kaming t
ent kung sakaling walang matulugan. Camping talaga ang dating.

"Matagal na akong hindi nakakalapit sa kanya kaya binabantayan ko na lamang siya

sa malayo. Galit siya sa mga power users dahil sa pagpatay ng mga Dark Wizards
sa mga magulang niya." malungkot na sabi ni Troy. Naawa ako kay Felicity at bigl
a akong nag-alala para sa Dad ko. Sana hindi nila maisipang patayin si Dad. Sana

hindi pa ako huli para iligtas siya.

Nagsalita muli si Troy na tila ba may naalala. "Yesterday, I met someone who cla
imed to be Felicity's brother when I went to our old house. Nakita ko kasi siyan
g pumasok sa lumang bahay nina Felicity at inakala kong magnanakaw kaya nakausap
ko siya. Gusto niyang malaman kung nasaan si Felicity pero nagdalawang-isip ako
na sabihin sa kanya dahil alam kong matagal ng patay ang kapatid ni Felicity. B
aka patibong lang 'yon ng mga Dark Wizards kaya hindi ko sinabi sa kanya."

"Paano kung totoo pala ang sinasabi niya?" tanong ko kay Troy. Umiling lamang si
Troy at nagsalita. "Imposible dahil sabi sa'kin ni Felicity noong bata pa kami,
patay na ang kuya niya."

"Maybe we should meet him before we go to our destination. Sa tingin ko, hindi g
agamit ng ganoong taktika ang mga Dark Wizards. Baka totoo nga na kapatid niya s
i Felicity." seryosong sabi ni Clauss. Halatang nagdadalawang-isip si Troy.

"You don't have to worry, Troy. Marami kang kasama. Let's hear his story, first.
Kung kapatid nga siya ni Felicity at kung si Felicity talaga ang heaven power u
ser, matutulungan niya tayo." Tinapik ni Akira sa balikat si Troy. Tahimik laman
g si Selene na tila ba malalim ang iniisip. Nakakapanibago siya dahil hindi na s
iya masyadong nagtataray sa akin pero napapansin ko na madalas silang mag-away n
i Akira habang naglalakad. Ano kaya ang meron sa kanila?

"Sige, pumunta muna tayo sa lumang bahay nina Felicity. Sinabi niyang hihintayin
niya ako roon hanggang sa magbago ang isip ko." sagot ni Troy. Tinahak namin an
g daan patungo sa lumang bahay nina Felicity. Sana si Felicity na talaga ang hin
ahanap namin para hindi na kami mahirapan pa. At para maabutan ko ang school fes
tival.

Magkasabay kaming naglalakad ni Clauss. Medyo nahuhuli kami sa mga kasamahan nam
in. Napansin ko na kanina pa malalim ang iniisip niya. May problema ba siya? Nap
alingon siya sa akin nang mapansin na nakatingin ako sa kanya. Kumunot ang noo n
iya sa akin. Napangiti ako. Mukhang nasasanay na ako sa ganoong reaksiyon ni Cla
uss. Mukhang hindi na talaga siya magbabago.

"Why?" Nagtatakang tanong niya sa'kin. Umiling lang ako. Marami akong gustong it
anong tungkol sa kanya pero hindi ko alam kung paano ko sisimulan. Parang masyad
o ng huli para kilalanin pa siya. Kung kailan boyfriend ko na siya saka ko laman

g naisip magtanong ng tungkol sa kanya.

He grinned at me. "Alam kong gwapo ako kaya hindi mo na kailangang gawing obviou
s pa." Ang hangin niya.

I pouted. Iniiwas ko ang tingin sa kanya at bumulong. "Yabang. Akala ko ako lama
ng ang may kapangyarihan na maglabas ng malakas na hangin. Siya rin pala."

Halatang narinig niya ang sinabi ko dahil mahina siyang tumawa at inakbayan ako.
Pasimple pa ang mokong pero hindi ko naman inalis ang pagkakaakbay niya sa akin
. Naglakas loob na akong magtanong sa kanya.

"Clauss ang parents mo? Nasaan sila?" Nag-aalangang tanong ko sa kanya.

"They're gone." Walang emosyong sagot niya sa akin. Sumeryoso rin ang mukha niya
. Nakaramdam ako ng awa sa kanya.

"I'm sorry about that. May kapatid ka?" Kailangan ko ng lubos-lubusin ang mga ta
nong ko.

"Yeah. I have a younger sister." seryosong sagot ni Clauss. Medyo natatakot na a

kong tanungin siya. Bakit ba napakaseryoso niya?

"Nasaan siya? May powers din ba siya? Pumapasok ba siya sa Academy?" sunud-sunod
kong tanong. Naparami yata ang tanong ko? Baka maasar siya sa'kin. Bipolar pa n
aman siya.

"She's a mind reader. Pero hindi siya pumapasok sa Academy." seryoso pa ring sag
ot niya. Mind reader? Nakakailang naman 'yon. Walang privacy dahil alam agad kun
g ano ang iniisip mo. Hindi makakapaglihim. Pero parang nakakatuwa 'yon. Masayan
g gamitin kay Clauss para malaman ko ang iniisip niya. Napangiti na lamang ako.

"Para ka na namang baliw diyan." Nakasimangot na sabi ni Clauss.

"Madalas niyang basahin ang iniisip mo?" tanong ko sa kanya.

"Yes and that sucks." Napapangiting sagot ni Clauss pero halatang malungkot ang
ngiting 'yon. Bakit kaya?

"Nasaan pala siya?"

"Inside a tower guarded by some evil witches." Natatawang sagot ni Clauss. Nagbi
biro ba siya? Pero parang ang lungkot yata ng tawa niya?

"Si Rapunzel ba ang kapatid mo?" Pagbibiro ko sa kanya. Nagkibit-balikat na lama

ng si Clauss at natawa na lamang. Inalis niya ang pagkakaakbay sa'kin at hinila
na ako. Napansin ko na sobrang nahuhuli na pala kami sa paglalakad.

CLAUSS' POV

Kanina ko pa nararamdaman na parang may sumusunod sa'min kaya hinila ko na si Xy

ra para sumabay kina Akira. Mukhang kumikilos na agad ang mga Dark Wizards. Akal
a ko ba kami ang magdadala sa heaven power user sa Dark Wizards Academy? May iba
pa palang inutusan si Enzo para gawin 'yon. Talagang naninigurado siya.

Napag-usapan na namin ni Selene ang plano pero hindi ako sigurado sa gagawin nam
in. Inaalala ko si Xyra. Sumakay na kami sa isang bus patungo sa lugar nina Troy
. Napansin ko na magkatabi pala sina Selene at Akira sa bus kahit mukhang may pi
nagtatalunan sila. Si Xyra naman halatang inaantok. Inihilig ko na lamang ang ul
o niya sa balikat ko. I kissed her in the forehead when she closed her eyes to s
leep.

"Sleep well." I whispered. Hindi ko alam kung ano'ng mangyayari pagkatapos nito.
Pinanood ko na lamang siyang matulog. Gusto ko rin sanang matulog pero hindi pw
ede. Alam kong may nakasunod pa rin sa'min kahit nasa bus na kami. Hindi ko alam
kung ano'ng motibo nila. Ang alam ko talaga kasi ay sa'min iniutos ni Enzo ang
pagkuha sa heaven power user kaya nakapagtataka na may sumusunod sa amin.

I sighed. Pero sa tingin ko makakatulong sila para mas mapadali ang misyon namin
ni Selene at para hindi rin makahalata sina Xyra at Akira sa gagawin namin. Kah
it ayaw kong gawin ay kailangan. Buhay ng kapatid ko ang nakasalalay rito pero p
ipilitin kong hindi mapahamak si Xyra sa gagawin ko.

XYRA's POV

Nagising ako dahil sa mahihinang tapik sa pisngi ko. Pagmulat ko ng mga mata, an
g nakasimangot na mukha agad ni Clauss ang nakita ko.

"Kanina pa kita ginigising." Naiinis na sabi ni Clauss. Napakamot na lamang ako

sa ulo ko. Inayos ko ang sarili at inalalayan naman niya akong bumaba sa bus. Hi
ndi ko talaga maintindihan ang ugali niya. Sweet na ewan.

Naglakad kami ng ilang metro bago tumigil sa isang abandonadong bahay. Pumasok k
aming lahat sa loob ng walang paalam. May lumabas na lalaki mula sa isang kwarto
at nagtatakang tumingin sa amin. Medyo nagulat ako dahil natatandaan ko siya. S
iya ang nabangga ng sasakyan namin. Si Xavier. Buti naman at ayos lamang siya. S
iya na ba ang kapatid ni Felicity?

Napatingin din siya sa akin na tila inaalala kung saan ako nakita. Nakakunot-noo
kasi siya pero kapagkuwan ay ngumiti na siya sa'kin.

"Hey, ikaw 'yong babaeng nasiraan ng sasakyan, 'di ba?" Ang astig niyang magtano
ng. Hindi ba dapat ang itanong niya sa'kin ay kung ako ang babaeng nakabangga sa
kanya? Tumango na lamang ako sa tanong niya. Nagtataka namang tumingin sa akin
lahat ng kasama ko.

"Kilala mo siya?" Nakakunot-noong tanong ni Clauss.

"Oo. Nabangga ko kasi siya pero nasira naman ang sasakyan ko. Ni wala nga siyang
galos." I pouted. Napatango na lamang si Clauss sa sagot ko. Tumingin siya kay
Xavier na nakakunot-noo.

"Power user ka?" Tanong ni Akira kay Xavier.

"Yes. I'm Xavier Montaverde. Bakit kayo nagpunta rito?" Pakilala at tanong niya
pero napalingon siya kay Troy at tila naalala niya ito. Kapatid nga kaya siya ni
Felicity? Kung kapatid nga siya ni Felicity, tiyak makakatulong siya sa'min. Ga
lit kasi si Felicity sa power users kaya maaaring hindi siya magalit sa'min kung
dadalhin namin sa kanya ang kapatid niya.

"Paano mo magiging kapatid si Felicity? Ang sabi niya sa'kin patay na raw ang ka
patid niya." sambit ni Troy. Napabuntong-hininga si Xavier bago magsalita. "Umup
o muna tayo." Medyo sira-sira na ang gamit sa loob pero pwede pa namang upuan an
g sofa kaya umupo muna kami.

"Nalunod ako sa ilog at hindi na nila nakita. May nagligtas sa'kin at nagkaroon
ako ng temporary amnesia. Nang maalala ko na lahat, bumalik ako rito pero wala n
a sila. Patay na ang parents ko pero walang nakakaalam kung nasaan ang kapatid k
o na si Felicity. Hinahanap ko siya ngayon pero hindi ko alam kung saan magsisim
ula. Hanggang sa malaman ko na alam ni Troy kung nasaan siya pero ayaw naman niy
ang ipaalam sa akin dahil hindi siya sigurado kung totoo ang sinasabi ko na kapa
tid ko nga si Felicity." pagkukwento ni Xavier. Tahimik lamang kaming nakikinig.
Parang totoo naman ang sinasabi niya. Medyo malungkot din ang tono ng boses niy
a. Nagkatinginan kaming lahat. Hindi kami sigurado kung totoo ba ang sinasabi ni
ya. Lahat kami nag-isip. Maniniwala ba kami?

CLAUSS' POV

Nakakunot-noo ako habang nakatingin kay Xavier. Pamilyar sa'kin ang mukha niya p
ero hindi ko alam kung saan ko siya nakita. Natitiyak ko na hindi ko siya nakiki

ta sa Dark Wizards Academy kaya imposible na kasabwat siya ng Dark Wizards. Saan
ko nga ba siya nakita? Pilit kong inaalala. Narinig ko rin ang kwento niya.

Kung titingnang mabuti ay parang hindi naman siya nagsisinungaling.

"Saan ka ba nanggaling?" tanong ko sa kanya.

"North Mountain." maikling sagot sa'kin ni Xavier. North Mountain? Ang alam ko s
ina lolo at Jiro lamang ang nakatira roon. Bigla akong may naalala. Hindi kaya s
iya si Jiro? Ngayon ko lamang napansin ang pagkakahawig nila.

"By any chance, are you Jiro?" Nagtatakang napatingin ang mga kasama ko sa'kin d
ahil sa tanong ko. Mukhang nagulat naman si Xavier. Tumango siya habang nagugulu
han kung paano ko nalaman.

"I'm Clauss. Where's the old man?" I smirked. Medyo nagulat siya at mukhang naal
ala na ako pero malungkot siyang ngumiti pagkatapos. "He already passed away. He
was killed." Medyo nagulat ako sa sinabi niya. Hindi na sana ako magtataka kung
namatay siya dahil sa katandaan pero napatay siya na nakakagulat. Sino ang papa
tay sa kanya? Kahit matanda na siya alam kong malakas pa siya. His power was to
boost strength.

"Who killed him?" seryosong tanong ko sa kanya. Napansin ko na tahimik lamang an

g mga kasama ko pero halatang gusto na nilang magtanong tungkol sa pinag-uusapan
namin.

"Hindi ako sigurado pero sa tingin ko ay mga Dark Wizards. He even transferred h
is own power ability to me before he died." Malungkot na wika ni Xavier. 'yon pa
la ang dahilan kung bakit siya nagkaroon ng power ability. Naikuyom ko ang kamao
ko. Talagang walang awa ang mga Dark Wizards. Kahit na ang dating professor ng
kanilang academy ay pinatay nila. I gritted my teeth. Kailan ba matitigil ang ka
samaan nila?

Naramdaman ko ang paghawak ni Xyra sa kamay ko. Ramdam ko na pinapakalma niya ak

o. I took a deep breath and sighed.

"Kung ganu'n kapatid mo talaga si Felicity?" tanong ko kay Xavier. Tumango siya
sa'kin. Alam kong hindi siya magsisinungaling. Kahit isang araw ko lamang siyang
nakalaro sa North Mountain, alam kong hindi siya magsisinungaling. After all, h
e's teacher was the good old man.

At ito na ngayon ang dilemma ko. Could I really betray my friend? May balak akon
g masama sa kapatid niya. Things were getting complicated now. Sana hindi kapati
d ni Xavier ang hinahanap namin. Sana hindi si Felicity ang heaven power user.

XYRA's POV

Sa tingin ko kapatid nga niya si Felicity. Kung hindi totoo ang sinabi niya, san
a nagsalita na agad si Clauss, 'di ba?

"Balak naming pumunta kay Felicity. Sasama ka ba?" I said to Xavier.

Napakunot-noo siya sa akin. "Bakit niyo siya pupuntahan?"

Nagkatinginan kami. Sasabihin ba namin sa kanya? Ayos lang naman siguro na sabih
in sa kanya dahil power user din naman siya at kapatid niya si Felicity.

"We're from Wonderland Magical Academy. We suspected her as the heaven power use
r. We need to bring her to the Academy. Maraming dapat ipaliwanag sa kanya." I s
traightly said. He needed to know it. Medyo nagulat siya sa sinabi ko. He looked
like he's thinking about something.

"Ano'ng ipapaliwanag niyo sa kanya?" nagtatakang tanong ni Xavier sa'kin.

"Na kailangan siya para matalo ang mga Dark Wizards. Na hindi dapat siya mapunta
sa mga ito." sagot ko na lang. Ang hirap kasing magpaliwanag. Nag-isip siya sag
lit.

"I think we need to go now to where Felicity is." sabi naman ni Akira at tumayo
na. Tumayo na rin kaming lahat. Si Xavier ay tila nag-iisip pa rin.

"Are you going with us?" tanong ni Akira kay Xavier. Tumango na lamang si Xavier
at tumayo na rin. Hinayaan na muna namin siyang ayusin ang mga gamit na dadalhi
n niya bago umalis. Hindi ko alam kung ano ang gumugulo sa isip niya ngayon. Tah
imik lang siya. Ipinakilala namin ang mga sarili namin sa kanya. May ilan siyang
katanungan kaya sinasagot naman namin.

Napansin ko na tila ang lalim yata ng iniisip ni Clauss. Mukhang may gumugulo ri
n sa isipan niya. Sana may kakayahan akong basahin ang laman ng isip niya para h
indi ako nanghuhula.

---------------------------------

Napaaga ang UD but no multiple updates this time. Although nakagawa na ako ng ha
nggang chapter 25.. Wahaha.. Hindi kasi ako makakapagsulat next week kaya reserv
ed for next week ang chapters na yun.

I'll have my research presentation this Friday with the faculties. Defense as we
called it. So I'll be busy for academic purposes and preparations.

First, I needed to hear your views about what's happening with the characters. I
also got my own dilemma with them. It's giving me a hard time :)) hahaha.. Baka
sakaling maisipan kong magbago ng plot kapag narinig ko na reaction niyo :)) Ta
ke care everyone.. Lovelots.

Chapter 24: Targeted

Update on TUESDAY (June 25)

Watch the unofficial trailer of Wonderland Magical Academy on the multimedia. Wa

la kasi si Akira. Mahiyain kasi siya sa camera XD hahahaha! May hints akong iniw
an diyan kung anong mangyayari sa kanila :) Hidden meanings with their statement
s.
Sadista si Ms. Author >.< Bye guys :))

************************************************************************

Hindi ko kayo natiis >.< Why o Why? After nito magtatago na talaga ako sa loob n
g isang linggo :P This update was inspired by the song Just a Kiss by Lady Anteb
ellum
Xyra's side
Lyin' here with you so close to me
It's hard to fight this feelings when it feels so hard to breath
Caught up in this moment, caught up in your smile
Clauss' side
I've never opened up to anyone
So hard to hold back when I'm holding you in my arms
We don't need to rush this, let's just take this slow
Let's do this right with just a kiss goodnight.
Enjoy reading XD

------------------

XYRA's POV

Alas-diyes na ng gabi nang makapasok kami sa kagubatan bago sumapit ang baryo ni
na Felicity. Sinabi ni Troy na wala kaming matutulugan sa baryo kaya kailangan n
a muna naming matulog sa loob ng gubat. Naghanap kami ng mapagtatayuan ng tent.

May napansin akong mga kaluskos sa 'di kalayuan pero hindi ko na lamang pinansin
. Baka mga hayop lamang 'yon na pakalat-kalat sa loob ng kagubatan. Pero nakakat
akot pa rin dahil baka mababangis na hayop 'yon. Tinulungan ako ni Clauss sa pag
tatayo ng tent ko.

At ang baliw na si Clauss, ipinahiram ang tent niya kay Xavier at sa tent ko raw
siya matutulog. What the hell? Kinakabahan tuloy akong matulog. Hindi naman ako
makaangal. Bakit hindi na lang sila magtabi ni Xavier? Tutal, long lost friends
naman sila. Makakatulog kaya ako ngayong gabi? Kung anu-anong kalokohan ang pum
apasok sa utak ko. Nakakaasar.

"You seemed nervous. Don't worry, I'll be gentle tonight." He teasingly whispere
d on my ears. Nagtayuan ang mga balahibo ko. Nanigas ako sa kinatatayuan. Hindi
ko namalayan na nasa likod ko na pala siya. I heard him chuckled. Nakakainis siy
a. He really liked teasing me.

"B-Bakit hindi ka na lamang t-tumabi kay X-Xavier? F-Friends naman kayo, 'di ba?
" nauutal na tanong ko sa kanya.

"I think a lover is better than a friend." nang-aasar na sabi niya. Naramdaman k
o ang pagyakap niya mula sa likod ko. Ipinatong pa niya ang baba niya sa balikat
ko. He's smiling when I turned to him. Biglang nagsalita si Troy.

"Hey, lovebirds tama na 'yan. Baka langgamin na kayo. Wala namang inggitan mga '
dre." Natawa na lamang kami pareho ni Clauss. Kumalas na siya sa akin at hinila
ako para kumain. Nagluto kasi sina Akira at Selene. Hindi ko akalain na maglulut
o silang dalawa. Hindi naman siguro lalagyan ng lason ni Selene ang pagkain ko?
Mukhang hindi na naman niya ako gagalawin pero hindi rin naman niya ako pinapans
in.

Tahimik kaming kumain pero napapansin ko na parang may nakatingin sa'min. Guni-g
uni ko lamang ba 'yon? Lumingon ako sa paligid pero hindi ako nagpahalata sa mga
kasama ko. Wala naman akong napapansing kakaiba sa kagubatan. Parang normal nam
an. Pero bakit ganito ang nararamdaman ko?

"May problema ba?" Nag-aalalang tanong ni Clauss. Ngumiti na lamang ako sa kanya
at umiling. Itinuloy ko na lamang ang pagkain. Matapos kumain, kami na ni Selen

e ang naghugas ng pinggan sa malapit na ilog. Tahimik lamang siya.

Ang nakakapagtaka, pwede naman niyang gamitin ang power niya para hugasan ang mg
a pinggan. Bakit kailangan pang lumayo kami sa tent? May binabalak ba siyang mas
ama? Pero wala naman akong nararamdamang kakaiba.

"Selene?" Nagtangka na akong kausapin siya. Hindi kasi ako sanay ng may kaaway.
Hindi siya umimik nang tawagin ko siya. Napabuntong-hininga na lang ako.

Bigla kaming may narinig na pagsabog sa 'di kalayuan. Napatayo ako. Akmang tatak
bo ako patungo sa pagsabog dahil kinakabahan ako pero pinigilan ako sa kamay ni
Selene.

"Stay here." Mariing wika ni Selene. Nagtatakang napatingin ako sa kanya.

"Why? Baka kung ano na ang nangyari sa mga kasama natin." Nag-aalalang sambit ko
sa kanya.

"I really don't want to stop you. Gusto na nga kitang pabayaan kung hindi lamang
hiniling ni Clauss na samahan kita rito. Siya na raw ang bahala kung anuman ang
mangyari ngayon at huwag daw kitang paaalisin dito." She smirked. Halatang hind
i niya gusto ang ginagawa niya. Pero bakit siya uutusan ni Clauss? Ano ba ang na
ngyayari? Bakit may sumabog?

"Ano ba'ng nangyayari?" Hindi na ako nagpumilit umalis. Hindi ko alam kung bakit
nagtitiwala ako kay Selene matapos ang mga nangyari sa amin. Hindi niya ako sin
agot at itinuloy na lamang ang paghuhugas ng pinggan. Umupo rin ako para tulunga
n siya. Pero nag-aalala ako sa nangyayari kina Clauss ngayon.

"Don't worry. Clauss knew what to do." mahinang sabi ni Selene. Gusto kong mapan
giti sa kanya. She's different now. Nagbabago na ba siya?

CLAUSS' POV

I calculated that there were three of them who were following us. Mukhang nahala
ta rin nina Akira kaya wala na akong nagawa kundi ang tumulong sa kanila nang su
bukan nilang hulihin ang mga ito. Inutusan ko si Selene na ilayo muna si Xyra.

I targeted the furthest spy. I needed to gather information from them. I needed
to know why were they here. Naka-black cloak ito at nakasuot ang hood. Miyembro
nga sila ng Dark Wizards. May narinig akong pagsabog mula sa direksiyon nina Aki
ra. Mukhang napapalaban na talaga sila.

I surrounded my target with fire. Bigla siyang nawala at naramdaman ko na nasa l

ikod ko na siya kaya agad akong nakalayo sa kanya. Muntik na akong matamaan ng h
unter knife na hawak niya. Teleportation ba ang kaya niyang gawin? Bigla siyang
nawala. Lumingon ako sa paligid pero hindi ko siya makita at maramdaman.

Pero bigla akong may naramdaman na humawak sa mga paa ko. Napatingin ako sa baba
. May kamay na humihigit sa akin pailalim. Mukhang hindi teleportation ang power
ability niya. I think he has the ability to manipulate space and dimension.

Unti-unti akong lumubog sa lupa. I released fire balls and threw it to his hands
. Binitiwan naman niya ang mga paa ko at nakatalon ako palayo. Tiyak na napaso s
iya. Bigla na lamang may naglabasan na mga hunter knife mula sa iba't ibang dire
ksiyon at pinapatamaan ako. Tumalon ako para umiwas sa mga ito pero napansin ko
na sa babagsakan ko ay may nakausling mga patalim. I released fire beneath my fe
et and leaped high to avoid it. I landed safely on the other side of the ground.
I silently smirked. Mahirap maging kalaban ang mga taong hindi nakikita.

I needed to concentrate. Lahat ng dimension na nakapaligid sa akin ay teritoryo

niya. Kahit ang hangin ay pwede niyang pagtaguan. I closed my eyes and concentra
ted to feel his presence. I needed to know where his hiding place was.

I noticed that the air pressure above me was different from where I'm standing.
Because he's manipulating space and dimension, it's also affecting the place whe
re he's hiding. At dahil nasa mid-air siya, nagbago ang air pressure and movemen
ts ng hangin sa ibabaw ko. Tiyak na sa itaas ko lang siya nagtatago at naghihint
ay para sugudin ako. I opened my eyes and grinned.

Naramdaman ko na malapit na siyang sumugod kaya inilabas ko agad ang seven head
fire dragon ko. It released the fire inferno upward, towards the spy's direction
. Napasigaw sa sobrang init at sakit ang spy at bumagsak sa lupa. I let the fire
vanish. Hindi ko pa siya pwedeng patayin dahil kailangan ko pa ng impormasyon m
ula sa kanya. Second-degree burn pa lang naman ang natamo niya sa buong katawan
kaya makakapagsalita pa siya.

I sat to face his scared face.

"H-Hindi mapapalampas ni Enzo ang ginawa mo." nahihirapang wika ng lalaki. Napan
gisi ako. As if I would still let him leave after this.

"Anong kailangan niyo? Bakit niyo kami sinusundan?" Seryosong tanong ko sa kanya
. Lumingon ako sa paligid. Buti na lamang malayo ako sa iba. Pagak na natawa ang
lalaki sa tanong ko, halatang walang balak na sagutin ako. I released my double
fire dragon.

"Will you tell me now or you'll die?" Pero wala na naman talaga akong balak buha
yin siya. I grinned because I could see fear in his eyes.

"T-Target namin ang may hawak ng mga magical rings." mahinang sagot ng lalaki na
halatang natakot. Napakunot-noo ako sa sinabi niya.

"Sino?" Naiinip na tanong ko sa kanya. Sino ang may hawak ng magical rings sa'mi
n?

"A-Ang babaeng madalas mong kasama at katabi." Napamura ako sa sinabi niya. Na k
ay Xyra ang magical rings? Damn! Mapapahamak siya dahil doon.

"Saan mo nakuha ang impormasyon?"

"K-kay Wanda." Napakunot-noo ako. Kay Wanda? Damn! Akala ko ba magkaibigan sila?
Bakit hindi man lamang siya nagdalawang-isip na magsumbong? What the hell?

"Alam na ba ni Enzo?" Naiinis na tanong ko sa lalaki. Nahihirapang tumango ito.

I stood up. I released a large amount of fire to eat his whole body. I heard his
loud scream but it didn't stop me. It's safer this way. I didn't want to kill b
ut I need to. Umalis ako nang maging abo na siya at tiniyak ko rin na walang nak
akita sa ginawa ko. Hindi pwedeng makarating kay Enzo ang nangyaring ito.

Nasa panganib na ang buhay ni Xyra. Bakit siya pa ang kailangang mag-ingat ng mg
a magical rings? Naglakad na ako pabalik sa pinagtayuan ng tent namin. Naroon na
sina Selene at Xyra. Kababalik lamang din nina Troy, Akira at Xavier.

"Ano'ng nangyari?" Nag-aalalang tanong ni Xyra. Ngumiti lamang ako sa kanya at u

miling. She's in danger and I needed to protect her. Lumapit ako sa kanya at tin
akpan ang magkabilang tainga niya na ipinagtataka naman niya. Sinigurado ko tala
ga na wala siyang maririnig.

Lumingon ako kina Akira at nagtanong. "Kamusta?" Kailangan kong makasigurado na

wala ng mga spies. Ang problema na lamang ay kapag may nakatakas sa kanila. Tiya
k na makararating kay Enzo.

"I took care of him already. He accidentally died." Pagkikibit-balikat ni Akira

at pumasok na agad sa tent niya. Napatingin naman ako kay Troy at nagtatanong an
g mga matang tiningnan siya.

"Same but we killed him on purpose. He's from the Dark Wizards. Baka target niya
si Felicity." seryosong sabi ni Troy. Tumango na lamang ako sa kanya. Nang mapa
tingin ako kay Xyra, halatang nagtataka siya sa pinag-uusapan namin kaya natawa
na lamang ako sa itsura niya.

"Matulog na tayo?" I whispered. Naramdaman ko na kinakabahan siya. Ang sarap tal

aga niyang asarin. Pumasok na sa kanya-kanyang tent ang mga kasama namin. Kami n
a lamang ang naiwan sa labas.

Hindi siya makagalaw sa kinatatayuan kaya hindi ko na napigilan ang pagngiti. I

pinched her nose.

Hindi ko alam kung bakit kailangang siya pa ang magtago ng mga magical rings. Ti
yak na hindi siya titigilan ni Enzo. Hindi ko alam kung dapat ko bang hayaan na
siya ang magtago noon o kukunin ko sa kanya. Mapapahamak siya kapag nanatiling n
asa kanya ang mga magical rings.

I sighed. Hindi ko alam ang gagawin ko. Hinila ko na siya papasok sa tent. She g
ot no choice. Magkatabi kaming matutulog ngayong gabi. I secretly smiled. Gusto
ko siyang asarin ngayong gabi.

XYRA's POV

Hindi ko alam kung bakit kailangan pang takpan ni Clauss ang mga tainga ko. Hala
tang ayaw niyang iparinig ang pinag-uusapan nila. Bakit hindi niya ipaalam sa ak
in ang mga nangyayari? Naguguluhan na tuloy ako.

Pero bigla akong kinabahan dahil sa ibinulong niya. Talagang seryoso siya na mak
atabi ako ngayong gabi. Nakakainis siya! Hindi ko na naman mapigilan ang pagbili
s ng tibok ng puso ko. Aatakihin na yata ako. Pakiramdam ko malapit na akong mag
hingalo sa sobrang lakas ng tibok ng puso ko.

Sana hindi ako makaisip ng kalaswaan ngayong gabi. Napailing na lamang ako sa na
iisip. Nagulat ako nang hilahin na niya ako papasok sa loob ng tent. Nang makapa
sok na ako sa loob, siya pa talaga ang nagzipper ng tent. He lit a small fire in
side. Nakalutang ito sa bandang gitna at itaas ng tent. Maliit lang 'yon kaya mu
khang ligtas naman. Hindi makakasunog.

He looked at me then grinned. Ayan na naman siya, nagsisimula na naman siyang ma

nakot at mang-asar. Hindi ako makagalaw at nakaupo lamang ako. Inayos ni Clauss
ang hihigaan namin at siya pa talaga ang naunang humiga. Feel na feel niya ang p
agkakahiga sa loob ng tent ko. Tapos siya pa ang gumamit ng kumot. Nag-iisa lang
'yon. Asar!

Hindi man lamang ako inayang humiga sa tabi niya. Napilitan na rin tuloy akong h
umiga. Wala ng arte. Inaantok na rin naman ako. Tuwid na tuwid ang pagkakahiga k
o dahil sa sobrang kaba. Ni hindi ko siya nililingon. Daig ko pa ang nakahiga sa
kabaong.

I heard him smirked. "Baka maistroke ka diyan." Then he chuckled. Nakakaasar siy
a. Napakainsensitive niya. Nakakakaba kaya'ng katabi siya sa pagtulog. First tim
e kong may makatabing lalaki sa higaan.

Napapitlag ako nang niyakap niya ako at hinila papalapit sa kanya. Nagtatakang n
apatingin ako sa kanya. Wala naman siguro siyang gagawing masama, 'di ba?

"What?" Natatawang tanong ni Clauss. Umiling na lang ako kahit kinakabahan at um

iwas agad ng tingin. Naramdaman ko na iniunan niya ang braso niya sa ulo ko at k
inumutan ako. Gentleman naman pala siya kahit hindi halata pero ramdam ko na ang
lapit-lapit na talaga namin sa isa't isa.

I could feel his breath on my face. Alam ko na matiim siyang nakatingin sa'kin.
Nakakailang. Nakakakaba. Then I felt that he gave me a fast kiss on my cheeks.

"Really nervous?" He whispered teasingly. He even bited my earlobes. Bigla tuloy

akong napalingon sa kanya at inirapan siya. Tinawanan lamang niya ako.

"Clauss naman." I pouted. Kailangan talaga akong biruin ng ganito?

"What? I said I'll be gentle." Then he smiled and winked. Ang baliw niya. Hindi
yata ako makakatulog ngayong gabi dahil sa kaba. Kinurot ko ang magkabilang pisn
gi niya. Nasaktan siya at napasimangot. Pero ang cute niya, nakakainis.

"Huwag mo nga akong biruin." I whispered. Kumunot lang ang noo niya at mas lalon
g hinigpitan ang pagkakayakap sa'kin.

"Mukha ba akong nagbibiro?" Matiim siyang nakatingin sa'kin. Napalunok tuloy ako

dahil bigla siyang ngumiti ng pilyo. Naramdaman ko ang unti-unting paglapit ng

mukha niya sa mukha ko. Pinigilan ko ang mukha niya gamit ang kamay ko. Hinarang
an ko ang mukha niya.

"Clauss!"

Naaasar na tumingin siya sa'kin. He smirked. "Huwag ka ngang maingay. Baka marin
ig nila tayo. Baka isipin nila may ginagawa tayong masama." nakasimangot na bulo
ng niya. Tumahimik tuloy ako at napasimangot na rin. Ngumiti na naman siya sa'ki
n at inalis na ang kamay ko na nakaharang sa mukha niya.

Inilapit na naman niya ang mukha niya sa'kin habang matiim na nakatingin sa mga
mata ko. Hindi na ako nakagalaw at napalunok na lamang. Bakit may pakiramdam ako
na ngumingiti ang mga mata niya? He's really enjoying this.

Naramdaman ko na lamang ang marahang paglapat ng labi niya sa labi ko. Nakatingi
n pa rin siya sa mga mata ko. He moved his lips slowly like he's teasing me. Nap
apikit na lamang ako at sinundan ang galaw ng labi niya. But suddenly he stopped
. Nagmulat ako ng mga mata at nagtatakang tumingin sa kanya. Binitin ako. Nakaka
inis, inaasar lang yata niya ako tapos nagpadala naman ako.

His eyes were smiling at me. I swore, I could kill him. He's playing with me and
i hated it. Tinaasan ko siya ng kilay at inirapan. I could see amusement in his
eyes. Nakakaasar talaga siya.

He cupped my face and turned to face him. "Xyra, ayaw kong mapahamak ka. I'll do
anything to protect you as long as I still could. Sana hindi ka magalit sa mga
magiging desisyon ko." He said while seriously and intently looking at me. I did
n't get what he's talking about. Hindi ko alam kung ano ang tinutukoy niya kaya
napakunot-noo ako sa kanya.

"What do you mean?"

"I mean, I love you. That's the only simplest word hidden in my words that a stu
pid person like you could understand. I couldn't explain further." He smirked. A
ng sungit talaga. Ang hirap niyang intindihin.

"But, what do you mean by decisions?" Nagtataka pa rin ako. Ano ba kasi ang sina
sabi niya?

Umiling lang siya at sinakop na muli ang labi ko. He gave me a kiss full of love
that made me respond. He savored my lips with burning passion. I softly moaned.
After some seconds, our lips parted for air. He hugged me tight.

"Goodnight." he whispered. I hugged him back. He's acting strange. Why? Ang hira
p niya talagang basahin.

"I love you and I will always believe in you." I whispered to him. Napansin ko a
ng stable na paghinga niya. Tulog na agad siya? Narinig kaya niya ang sinabi ko?
Sana narinig niya. Ipinikit ko na ang mga mata ko. I needed some sleep and gain
some strength for tomorrow's mission.

------------------------------------------------Tataguan ko muna kayo XD wahahaha :> I'm busy, really with academic affairs.

JUNE 30 next UD

Hindi ko muna ilalagay ang pamagat ng next chapter. I'm having my own dilemma. N
agdadalawang-isip pa ako XD Lovelots

************************************************************************
Miss me or not? Lol Busy kasi ako eh.. wahaha.. Musta naman kayo? Enjoy Reading
everyone :))

Belated happy birthday kay yelhsa26 (June 26)

Advance Happy Birthday kay mgirls34 (June 30)

--------------------------------

XYRA's POV

Nagising ako pero wala na si Clauss sa tabi ko. Pagtingin ko sa relo, alas-sais
pa lang ng umaga. Ang aga naman niyang magising? Inayos ko muna ang sarili bago
lumabas sa tent. Busy sa pagluluto sina Akira at Selene. Si Clauss naman nakaupo
lamang sa isang troso at halatang malalim ang iniisip. Si Xavier at Troy naman,
tahimik lamang sa isang tabi.

Nakakabaliw ang mga itsura nila. Bakit ba napakaseryoso ng mga mukha nila? Ano k
aya ang iniisip nila? Ganyan ba talaga ang mga lalaki? I sighed. Napansin naman
ako ni Akira at bumati siya sa'kin. Ngumiti ako sa kanya.

Lumapit ako kay Clauss at umupo sa tabi niya. "Good morning." Nakangiting wika k
o sa kanya. Ngumiti siya sa'kin at hinalikan ako sa pisngi. "Morning." Napakunot
-noo ako pero saglit lang. Para kasing kakaiba siya. Hindi ko alam kung ano pero
may kakaiba talaga sa kanya.

"Ano'ng iniisip mo?" sinubukan ko'ng magtanong. Kumunot lang ang noo niya sa'kin
at umiling. "Wala naman." mahinang sagot niya. I sighed. Wala ba talaga? Bakit
pakiramdam ko may itinatago siya sa'kin?

"Saan ka pala nakatira? May kamag-anak ka pa?" naisip kong itanong.

"Malayo rito. Anyway, may lola't lolo pa ako pero hindi ko alam kung ano na ang
nangyari sa kanila." Sagot niya. Napatango na lamang ako. Hindi ko alam kung ano
pa ang dapat kong itanong sa kanya. Gusto kong malaman lahat ng tungkol sa kany
a pero hindi ko alam kung paano ko gagawin 'yon.

Narinig namin ang pagtawag nina Akira dahil kakain na. Napilitan na kaming tumay
o para kumain. Sana si Felicity na talaga ang hinahanap namin para maging maayos
na lahat.

CLAUSS' POV

Nagbago ang isip ko na kunin kay Xyra ang mga magical rings dahil sa huli niyang
sinabi sa akin kagabi. Nagkunwari lang akong tulog noon dahil ayaw ko siyang sa
gutin. She said that she would always believe in me. I'm happy but at the same t
ime it's making me sad. She must not trust me. Hindi ko alam kung tama ba ang gi
nawa ko na maging kami ni Xyra. Alam ko naman na masasaktan ko lamang siya pero
bakit itinuloy ko pa rin? What the hell was wrong with me? Lalo siyang mapapaham
ak sa ginagawa ko.

At problema pa dahil nasa kanya ang mga magical rings. Hindi ko magawang kunin s
a kanya 'yon. Ayaw ko'ng umiyak siya dahil sa pagkawala nu'n. Ayaw ko'ng saktan
pa siya lalo. Pero tama ba ang desisyon ko?

Kailangan ko na ba'ng itigil ang relasyon namin? Maaari siyang masaktan ngayon p
ero tiyak na mas masasaktan siya kung bigla na lamang akong aalis. Napabuntong-h
ininga ako. Ano ba talaga ang gagawin ko? Ayaw ko siyang pakawalan dahil pakiram
dam ko hindi ko kaya. 'Tangna lang! Para akong bakla!

"May problema ba, Clauss?" narinig ko ang nag-aalalang boses ni Xyra at ngayon k
o lang napansin na hindi ko pala ginagalaw ang pagkain ko. Kanina pa pala ako na
katitig sa pagkain na nasa harap ko. Tumingin ako sa kanya at umiling. Pinilit k
o'ng ngumiti sa kanya at saka sinimulan na ang pagkain.

Hindi ba pwedeng bumalik na lang ako sa dati? 'Yong walang itinuturing na kaibig
an? At walang pakialam sa iba kahit may masaktan pa? The hell with me! Bakit ba
kailangan ko pa siyang makilala? Bakit ngayon pa? Niloloko ko lang siya sa ginag

awa ko.

XYRA's POV

Ano kaya'ng problema niya? Bakit ayaw niyang sabihin? Nakakaasar na siya. Hindi
ba niya alam na may nag-aalala sa kanya? Napabuntong-hininga na lang ako at napa
iling.

Natapos na kaming kumain at inayos na ang mga gamit para tumuloy na sa baryo kun
g saan nakatira si Felicity.

Si Troy ang nagturo sa'min ng daan. Kasabay niya si Xavier dahil mukhang gusto n
a talaga niyang makita si Felicity. Kasabay ko naman si Clauss. Kanina muntik na
akong magselos dahil napansin ko na magkausap sila ni Selene bago kami tuluyang
umalis sa kagubatan. Mukha kasing seryoso ang pinag-uusapan nila.

Sina Akira at Selene naman, mahinang nagtatalo. Hindi ko pa natatanong si Akira

kung bakit madalas silang nag-aaway ni Selene. Naiintriga ako sa kanila. Pagkala
bas namin sa kagubatan, tumigil muna kami sa isang lugar kung saan tanaw na tana
w ang bahay ni Felicity at ang buong baryo. May kalakihan at may attic ang bahay
.

"That's her house." Turo ni Troy sa bahay ni Felicity.

"Nariyan ba siya? Hindi kaya may pasok siya?" tanong ko kay Troy. Martes ngayon
kaya baka may pasok siya. Napakamot sa ulo si Troy na tila may naalala.

"May pasok nga pala siya pero sa ikatlong baryo pa ang paaralan niya."

"Mabuti pa siguro maghintay na lang tayo sa pagbalik niya." sabi naman ni Xavier
. Sumang-ayon kami at naghintay. Mukhang matatagalan pa ang pagbalik ni Felicity
dahil nasa paaralan siya. Makikita mula sa kinatatayuan namin ang mga galaw sa
buong baryo. Ang mga tao na masasayang nagkukwentuhan at naglalakad sa kalye.

"Paano pala natin malalaman na siya nga ang heaven power user?" I asked out-of-t
he-blue.

Nag-isip ang mga kasama ko. Si Xavier naman parang may gustong sabihin na hindi
niya masabi. Natatae ba siya? Gusto kong matawa sa naisip ko. Baka naman excited
lang siya na makita si Felicity?

"We will force her to release her power to confirm it." seryosong sabi ni Clauss
. Nahampas ko siya habang nanlalaki ang mata. Huwag niyang sabihin na gagawin ni
ya kay Felicity ang ginawa niya sa'kin dati sa training room? Papanain ba niya n
g apoy si Felicity? Natawa siya sa ekspresiyon ng mukha ko at sinabing nagbibiro
lang siya. Napailing na lang ako sa kanya.

"Maglilibot muna ako sa baryo." seryosong sabi ni Clauss.

"Pwedeng sumama ako?" nag-aalangang paalam ko sa kanya. Umiling siya at sinabing

huwag na. Nagpaawa na ako sa kanya pero hindi ko pa rin siya napilit na isama a
ko. Humingi pa nga siya ng litrato ni Felicity kay Troy dahil baka makasalubong
niya. Astig si Troy dahil meron nga siyang itinatagong larawan ni Felicity. Sumu
lyap din ako sa larawan. Ang ganda niya.

Makalipas ang ilang minuto, umalis na si Clauss at iniwan niya ang mga gamit sa'
min. Ang daya niya, hindi niya ako sinama! Mga ilang oras ang nakalipas nang mag
paalam na rin si Selene dahil may pupuntahan daw siya. Hindi nga sana siya papay
agan ni Akira kung hindi lamang sinabi ni Selene na maghahanap siya ng restroom.
Pumayag si Akira pero kasama siya. Walang nagawa si Selene kundi magpasama kay
Akira. Halatang naiinis si Selene kay Akira.

Naiwan kaming tatlo nina Troy. Tanghali na at nakaramdam ako ng gutom. Nasaan ba
si Clauss? Ang tagal naman niya. Inabutan ako ng tinapay ni Troy. Nahalata niya
yatang gutom na ako.

"Hindi ako marunong magluto kaya pagtiyagaan mo na yan. Siguro makakabuti kung b
umaba na tayo sa baryo. May karinderya naman doon." Pumayag ako. Iniwan muna nam
in ang mga gamit pero dinala ko ang backpack ko. Itinago na lamang ni Troy ang m
ga gamit sa loob ng isang maliit na igloo. Ice power user nga pala siya. Pumunta
kami sa isang karinderya at doon kumain.

CLAUSS' POV

I scanned Felicity's house. Medyo malayo ako sa bahay niya pero napalingon ako s
a isang pamilyar na bulto ng tao. Pilit kong inaanig ang mukha niya dahil baka n
agkakamali lang ako ng tingin. Pero hindi talaga. It's Jigger at may kasama pang
dalawang lalaki. Nasa gitna siya ng mga ito. Hindi sila nakasuot ng cloak ng mg
a Dark Wizards at ordinaryong kasuotan lang ang suot nila. Ano ang ginagawa niya
rito? Nagtago ako para hindi nila ako mapansin.

Alam ba niya na pupunta kami rito? Sino ang target niya? Si Felicity o si Xyra?
Pero hula ko si Felicity ang ipinunta niya dahil sa bahay ni Felicity siya nakat
ingin. Alam ba niya na nasa pangangalaga ni Xyra ang mga magical rings? Sana hin
di.

Hindi ko alam kung matutuwa ako dahil narito siya. Kung si Felicity kasi ang pak
ay niya, hindi na ako mahihirapan na kunin ang heaven power user at hindi ko mun
a kailangang umalis ng biglaan sa Academy. Si Jigger na ang bahalang magdala ng
heaven power user sa Dark Wizards Academy. Pero magiging problema kung target di
n niya si Xyra. Damn! Sana talaga hindi.

Halos alas-tres na ng hapon. Hindi ko na naramdaman ang gutom dahil sa pagmamanm

an sa lugar. Gusto kong malaman kung ano ang ginagawa ni Jigger dito kaya tahimi
k ko siyang sinusundan. Naglalakad sa kanto sina Jigger at nakatago lamang ako s
a isang poste pero kinabahan ako dahil makakasalubong nila sina Xavier, Troy at
Xyra na halatang naglilibot na sa buong baryo! The fuck! Sana hindi niya kilala
si Xyra. At napansin ko rin sa malayo na naglalakad na si Felicity patungo sa di
reksiyon nina Jigger.

Napamura ako dahil hindi pa nakikita ni Xavier si Felicity tapos makukuha na aga
d ni Jigger. Pero kung ako ba ang kukuha kay Felicity, may balak pa ba akong ipa
kita siya kay Xavier? Damn! Alam ko rin ang pakiramdam ng malayo sa kapatid. Nap
asabunot na lang ako sa buhok ko. Ano ba talaga ang dapat kong gawin?

XYRA's POV

Wala na kaming nagawa nina Troy at Xavier kundi maglibot muna sa buong baryo. Ma
y makakasalubong kaming tatlong matatangkad na lalaki. Kakaiba ang aura nila. Hi
ndi ko maiwasang matakot sa kanila at hindi ko alam kung ano'ng dahilan. Nasa gi
tna lamang ako nina Troy at Xavier.

Napalingon ako sa lalaking nasa gitna ng mga makakasalubong namin. He's looking
at me, straight to the eyes. Gusto kong kilabutan sa tingin na 'yon. Hindi ko al
am kung kilala niya ako dahil sa nakakailang na tingin niya sa akin. Iniiwas ko
na lamang ang tingin ko sa lalaki. Bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa takot n
a bumalot sa akin at naramdaman ko rin ang pangangatog ng tuhod ko.

Bakit ganito ang nararamdaman ko? Praning na ba ako? Kulang ba ako sa tulog? Ipi
nilig ko ang ulo para alisin ang takot na nararamdaman ko. Napansin ko rin ang s
eryosong mukha nina Xavier at Troy pero hindi nila nililingon ang mga makakasalu
bong namin. Mas lalo lamang silang dumikit sa akin. Natatakot din ba sila katula
d ko?

"I felt that something was wrong with them. Be alert." Mahinang sambit ni Troy.
Marahang tumango sa kanya si Xavier bilang pagsang-ayon. Nahigit ko naman ang pa
ghinga dahil malapit na namin silang malampasan. Ang bilis pa rin ng tibok ng pu
so ko kahit pinipilit ko'ng kumalma.

Nang malapit na namin silang malampasan, naramdaman ko pa ang pagsulyap sa akin

ng lalaking nasa gitna. Nakahinga ako ng maluwag nang tuluyan na namin silang ma
lampasan. Pero parang gusto pa ring tumakbo para tuluyang makalayo sa kanila.

"Ayos ka lang ba?" Nag-aalalang tanong ni Troy sa'kin at tinapik ako sa balikat.
Tumango ako ng marahan pero hindi ako sigurado sa nararamdaman ko. Ayos lang ba
ako? Tumigil ako sa paglalakad kaya napakunot-noo naman ang mga kasama ko sa ak
in.

"Why?" nagtatakang tanong ni Xavier sa akin. Hindi ko siya sinagot. Dahan-dahan

akong lumingon sa likod namin kaya napalingon din sila. Bakit pakiramdam ko ay m
ay hindi magandang mangyayari ngayon? Normal lamang naman na naglalakad ang tatl
ong lalaki pero ang pinakanakaagaw ng pansin ko ay ang babaeng makakasalubong ni
la. Nakaschool uniform siya at may yakap-yakap na mga libro at nakatungo habang
naglalakad. Parang pamilyar pero hindi ko masyadong makita ang mukha niya.

"Si Felicity." mahinang sambit ni Troy. Nabigla ako. Kaya pala mukhang pamilyar
siya sa'kin. Siya pala ang babaeng nasa larawan. Napatingin ako sa reaksiyon ni
Xavier. Hindi siya makagalaw sa kinatatayuan at nakatingin lamang kay Felicity.
Halo-halong emosyon ang makikita sa mga mata niya. Halatang hindi niya alam ang
gagawin sa oras na ito.

"Let's go." Sabi ko sa kanila. Kahit natatakot ako sa tatlong lalaki ay gusto ko
ng lapitan si Felicity para matapos na ang misyon. Hinila ko na sila para magla
kad dahil pakiramdam ko ay ayaw nilang gumalaw sa kinatatayuan. Halatang nag-aal

inlangan silang pareho. Napailing na lang ako pero napatigil sa paglalakad nang
humarap sa'min ang dalawang lalaki na nasa gilid, samantalang ang lalaking nasa
gitna naman ay patuloy lamang na naglalakad patungo sa direksiyon ni Felicity.

Napakunot-noo ako. Ano'ng nangyayari? Maging sina Xavier at Troy ay naalerto rin
. Nakita ko ang isang lalaki na naglabas ng sketch pad at nagsimulang magsulat d
oon. Mabilis na gumagalaw ang kamay niya. Samantala, halatang nakahanda naman an
g isa pang lalaki na nakatingin sa'min. Sinubukan ko'ng humakbang pero agad na p
inunit ng lalaking nagdo-drawing ang isang pahina ng sketch pad niya at ihinagis
sa ere.

Nagulat kami sa lumabas mula roon na agad sumunggab patungo sa kinaroroonan nami
n. Lumabas sa drawing niya ang isang malaking halimaw na may mapupula at nanlili
sik na mata. May mahahaba at matutulis itong mga kuko at mabalahibo rin ito. Nak
akatakot ang itsura na parang gusto kaming kainin ng buhay. Tumalon sina Xavier
at Troy para umilag samantalang ako ay lumipad pero agad din naman akong bumaba
at tumuntong sa sementadong bakod. Hindi pwedeng makita ako ng mga ordinaryong
tao sa ganoong sitwasyon.

Napalingon ako sa direksiyon ni Felicity nang marinig ko ang pagbagsak ng mga li

bro niya. Nakita ko na gulat at takot na takot siya. Nakatutop sa nakaawang na b
ibig niya ang nanginginig na mga kamay habang nagpapalipat-lipat ang tingin niya
sa amin nina Troy at sa malaking halimaw. Hindi siya makagalaw sa kinatatayuan
at halatang hindi alam ang gagawin. Malapit na sa kinatatayuan niya ang isang la
laki. Sino ba siya? Ano'ng kailangan niya kay Felicity? Sino ba ang mga lalaking
kaharap namin? Kalaban ba sila? Kasamahan ba sila ng mga Dark Wizards?

CLAUSS' POV

Nagulat ako sa paglabas ng isang malaki at nakakapangilabot na halimaw mula sa i

sang papel. Hindi pa rin ako lumalabas sa pinagtataguan ko dahil hindi naman gin
alaw nina Jigger sina Xyra kanina. Pero ngayon, hindi ako makapagdesisyon kung m
akikialam ba ako sa laban nila. Magagalit si Jigger kung makikialam ako at tiyak
na makakarating 'yon kay Enzo. Nasaan ba si Akira?

Nakita ko rin si Felicity na takot na takot. Narinig ko pa siyang sumigaw kay Ji

gger.

"Huwag kang lalapit!" Halatang nanginginig din ang boses ni Felicity habang sina
sabi ang mga kataga. Sinubukan niyang umatras kahit nanginginig ang mga tuhod. N
apaupo na nga siya sa takot pero pinilit pa ring umatras.

Napansin ko naman na sumugod sa direksiyon ni Xyra ang halimaw at sinunggaban si

ya. Isang ice wall ang lumabas sa pagitan ng halimaw at ni Xyra. Si Xavier naman
ay tatakbo sana patungo sa kinaroroonan ni Felicity pero hinarap siya ng lalaki
ng may hawak na sketch pad at muling nagdrawing.

Tatakbo rin sana si Troy kay Felicity pero bigla na lamang sumulpot sa harapan n
iya ang isa pang lalaki at sinuntok siya ng malakas kaya natumba siya sa kalye.
Napahawak pa siya sa panga at sa labi na dumugo. Pinahid niya iyon.

Pinilit namang tumayo ni Felicity at nakatakbo siya pero hindi pa rin maiwasang
manginig sa takot. Biglang sumulpot si Akira sa isang kanto at hinila palayo si
Felicity. Naglabas siya ng isang earth wall para hindi makahabol si Jigger sa ka
nila. Pero binutas lamang 'yon ng electromagnetic laser ni Jigger kaya walang hi
rap na nakalampas siya roon.

Pinili ko'ng lumabas na at humabol sa kanila. Nasira naman ng halimaw ang ice sh
ield na ginawa ni Troy para kay Xyra. Sinugod agad nito si Xyra pero hindi ko na
lamang pinansin. Alam kong kaya niya ang sarili niya. Mas kailangan ko'ng sunda
n si Jigger. Mas mabuti na rin na malayo si Xyra kay Jigger. Hindi siya masyadon
g mapapahamak.

I used my fire to speed up. Gusto kong malaman kung si Felicity nga ba ang heave
n power user. Kung hindi man siya ang hinahanap namin, kailangan ko siyang iligt
as para kay Xavier.

---------------------------------------Bitin? wahaha.. pasensiya na XD lol.. Hindi niyo nga pala pwedeng malaman ang pa
magat ng next UD. Spoiler masyado hahaha..

Update on Wednesday :))

Thanks readers

************************************************************************
Inspired by the song Eyes Open by Taylor Swift. Wahaha..
Napapadalas ang pakikinig ko ng music. Nahihirapan kasi ako minsan magnarrate ha
haha :p Take Care Everyone and Godbless.
Enjoy Reading..

<3 Missmaple

----------------------------------------------XYRA's POV

Aatakihin sana ako ng halimaw pero pinigilan ito ng ice shield ni Troy. Pero kah
it ganu'n ay pilit pa ring tinitibag ng halimaw ang shield. Halatang-halata na a
ko ang gusto nitong atakihin. Masyadong malakas ang halimaw at nagkakaroon na ng
lamat at crack ang ice shield ni Troy. Ilang segundo pa ay may mga tipak na ng
yelo na tumatalsik sa direksiyon ko dahil sa sunud-sunod na malalakas na paghamp
as at pagsuntok nito sa ice shield. Lumilipad na lamang ako para mabilis na umiw
as at wala ng pakialam kung may makakita mang ibang tao sa ginagawa ko.

Inihanda ko rin ang sarili ko kung sakaling magtagumpay ang halimaw na sirain an
g ice shield. Nang tuluyan ng matibag ang ice shield, napansin ko si Clauss na l
umampas sa kinaroroonan namin. Gusto ko sana siyang tawagin pero parang nagmamad
ali siya at patungo sa direksiyon na tinakbuhan nina Akira at Felicity. Naisip k
o na mas mabuti nga siguro na sumunod siya kina Akira. Kailangan niyang tulungan
ang mga ito.

Nagulat ako sa malakas na paghampas ng halimaw sa aking tagiliran kaya malakas n

a tumama at bumagsak ang katawan ko sa lupa. Hindi ako nakaiwas sa atake. Bakit
ba nawala ang atensiyon ko sa halimaw? Masakit ang katawan ko dahil sa lakas ng
pagkakabagsak ko sa lupa. May natamo rin akong mga hiwa sa kaliwang braso na nat
amaan ng matutulis at mahahabang kuko ng halimaw na ngayon ay dinadaluyan na ng
masaganang dugo.

Ang tanga ko naman kasi. Dahan-dahan akong tumayo habang hawak-hawak ang brasong
dumudugo pero agad akong dinamba ng halimaw at sinugod. Agad naman akong nakali
pad palayo para umiwas.

Habang nasa itaas ako ng ere, tinalian ko ang sugat ko ng panyo na dala ko para
mapigilan ang pagdudugo. Mahigpit ang pagkakatali ko roon. Buti na lang dala ko
ang backpack kung nasaan ang healing candies na ibinigay ni Cyril bago kami umal
is. Limang piraso lamang iyon kaya kailangang hindi ito masayang. Kailangang pag
-isipan kung kailan dapat iyon gagamitin.

Napansin ko sina Troy na kalaban ang isang lalaki na bigla-bigla na lamang nawaw
ala at lumilipat sa iba't ibang posisyon. Teleportation ba ang power niya? Halat
ang inuubos niya ang oras ni Troy at madali niyang naiiwasan ang mga atake ni Tr
oy.

Samantala si Xavier naman ay nakikipaglaban sa lalaking nagdodrawing. Mula sa is

ang pahina ng sketch pad ay may muling lumabas na halimaw. May isa itong malakin
g mata sa pinakagitna ng ulo nito, may mahabang dila at matutulis na ngipin. Mah
ahaba rin ang mga kuko nito at mabalahibo rin katulad ng nauna. Mas nakakatakot
ito kaysa sa kaharap ko ngayon.

Nagulat na lamang ako nang mag-iba ang kulay ang kapaligiran. Unti-unting nilamo
n ng itim na puwersa ang buong paligid. Nawala ang mga bahay at nilamon ito ng k
adiliman. Pero kahit madilim ay kapansin-pansin na nakikita pa rin namin ang baw
at isa. Pero kami na lamang ang makikitang tao kasama ang mga kalaban namin. Nas
a ibang dimensiyon na ba kami? O darkness ang power ng isa sa mga kalaban namin?
Pero mukhang hindi naman galing ang puwersa sa lalaking nagteteleport o nagdodr
owing. Imposible rin naman na galing ito kay Xavier.

I heard the monster, who was targetting me, growled at my direction. Nalipat ang
atensiyon ko sa kanya. Humanda ako upang sumugod, pero napansin ko sa isang tab
i ang isang magandang babae na nakaupo lamang at pinagmamasdan kami. Sa tingin k
o ay kasing edad lamang namin siya. Napansin ko rin ang itim na puwersa na nagmu
mula sa kanya. Kung ganu'n ay siya ang nagpadilim sa buong paligid. Kakampi ba s
iya o kaaway? Pero mukhang wala naman siyang balak na lumaban. Napakainosente ng
mukha niya.

Inalis ko muna ang atensiyon sa kanya at inihanda ang sarili dahil akmang susugo
d na naman ang halimaw na aktong tatalon para maabot ako. I released my hurrican
e blades towards his direction but he avoided it fast. Hindi ko akalaing mabilis
din pala itong kumilos.

Tumalon na ito sa direksiyon ko kaya agad kong inilabas ang air eagle ko. The ai
r eagle flapped its wings to release air blades and hit the monster. Nagtamo ito
ng mga sugat sa iba't ibang parte ng katawan. Halatang nasaktan ito dahil sa pa
gsigaw nito. Pakiramdam ko nga ay may halong galit ang sigaw nito. Lalong nanlis
ik at namula ang mga mata ng halimaw. The monster gritted its teeth and growled
loud. Mas humaba at tumulis ang mga kuko nito. Nakakatakot talaga.

Bumaba na muna ako mula sa pagkakalipad pero agad naman akong sinugod ng halimaw
. Nagulat ako dahil mas maliksi na itong kumilos kaysa dati. Pinagsalikop nito a
ng mga kamay at itinaas iyon para ihampas sa akin. Halatang gusto akong durugin
gamit ang malakas na puwersa nito. Nang hahampasin na ako ng malakas, agad kong
itinaas ang dalawang kamay ko at inilabas ang air shield para pigilan ito.

Napangiwi ako sa sobrang lakas ng puwersa ng halimaw. Pakiramdam ko ay matitibag

na nito ang air shield kaya lalo akong naglabas ng puwersa na makakapagpatibay
sa depensa ko. Naglabas din ako ng malakas na hangin na may kasamang air blades
para paliparin at pahinain ang halimaw.

Hindi ko ito nagawang mapalipad. Ngunit malakas na sumigaw ito dahil nasasaktan
sa mga hiwang natatamo galing sa air blades pero lalo lamang nitong hinahampas n
g malakas ang aking air shield. Pakiramdam ko ay hihina ang depensa ko anumang o
ras. Lalo akong napangiwi at pinagpawisan. Maraming tumatalsik na dugo mula sa h
alimaw pero lalo lamang itong nagagalit dahil doon. Napansin ko na ang mga dugon
g tumatalsik mula sa halimaw ay nagiging punit-punit na papel pagkatapos.

Parang baliw na tuloy-tuloy sa pagsuntok at paghampas ang halimaw sa air shield

ko na patuloy ko lang pinatitibay. Napapagod na rin ako dahil sa dugong pilit na
dumadaloy mula sa sugat ko. Nakadagdag pa sa panghihina ko ang air power na ini
lalabas ko ngayon. Sa tingin ko ay wala na sa katinuan ang halimaw na nasa harap
ko.

Nagpasya na ako na ilabas ang air dragon ko. I directed explosive air bombs in i
ts direction. Dahil sa ginawa ko ay nagawa kong pasabugin ang katawan ng halimaw
. Dinig na dinig ko pa ang napakalakas na sigaw nito dahil sa sakit. Nagtagumpay
ako na pasabugin ito na bigla na lang naglaho. Sumabog sa ere ang mga punit na
punit na papel. Napahinga ako ng malalim at ibinaba na ang mga kamay ko.

Iginala ko ang paningin sa paligid upang malaman kung ano na ba ang nangyari sa
mga kasama ko. Halos patapos na rin sila sa sariling laban nila pero nang tatapu
sin na sana nila ang kalaban ay biglang nawala ang mga ito sa tulong na rin ng l
alaking nagteteleport.

Nabaling naman ang atensiyon ko

ito at pinagpag pa ang suot na
awala ang dilim na bumabalot sa
t naglakad paalis. Nagpasalamat

sa babaeng nakaupo at nakatingin sa amin. Tumayo

simple black dress. Napansin ko na unti-unting n
paligid. Tinitigan ako ng babae bago tumalikod a
ako na wala naman pala siyang balak na lumaban.

Naalala ko sina Felicity. Lumipad ako ng mataas para makita kung nasaan na sila.
Nakita ko sila sa pinakadulong bahagi ng baryo na malapit na sa gubat. Napansin
ko na nasa isang tabi lamang si Felicity, sina Akira at ang lalaking nagtangkan
g lumapit kay Felicity ay naglalaban. Samantalang sina Selene at Clauss ay hindi
gumagalaw sa kinatatayuan. Bumaba ako para sabihin kina Xavier at Troy. Hindi n
a ako nag-aksaya ng oras at pinalutang ko na sila para mabilis kaming makarating
sa dulo ng baryo. Lumipad kami patungo kina Clauss.

Bakit hindi tinutulungan nina Clauss at Selene si Akira? Nakakunot-noo ako haban
g lumilipad. Napahawak ako sa braso ko dahil kumikirot iyon. Lalo yatang bumubuk
a ang mga hiwa sa braso ko? Puno na rin ng dugo ang panyo. At napamura na lamang
ako nang mapansin na panyo pala ni Clauss ang nagamit ko. Mamamantiyahan pa tul
oy. Napabuntong-hininga na lang ako.

CLAUSS' POV

Sinundan ko sila hanggang sa dulo ng baryo. Tumigil sa pagtakbo si Akira at huma

rap kay Jigger pero nagulat siya nang may electromagnetic laser na tatama sa dir
eksiyon nila. Itinulak ni Akira si Felicity sa isang tabi bago siya umiwas sa la
ser. Natumba pa nga si Felicity at napaupo sa lupa. Nanginginig siya sa takot. N
akita ko rin ang mga luha na tumulo sa kanyang mga mata. Napasabunot pa siya sa
ulo niya.

Now what will I do? Tutulungan ko ba si Akira? Pero kailangan ko munang makasigu
ro na hindi si Felicity ang heaven power user. Dahil kung si Felicity nga ang he
aven power user ay hindi dapat ako makialam kay Jigger. Mapapasama ako kay Enzo.

Nakita ko si Selene na tumatakbo sa direksiyon namin. Nakatingin siya sa akin at

nagtatanong ang mga mata. Halatang walang alam sa nangyayari. Halatang nagugulu
han din siya kung bakit narito si Jigger.

Samantala, nahihirapan naman si Akira sa laban nila. Nabubutas kasi ng laser ni

Jigger ang depensa ni Akira. Nagulat ako nang makarinig ng mga sigawan ng mga ta
o mula sa baryo. Napatingin ako sa likod ko. Napansin ko na isang bahagi ng bary
o ang nababalot ng kadiliman. Nag-alala ako dahil alam ko na 'yon ang parte kung
nasaan sina Xyra. Ano'ng nangyayari sa kanila? Damn! I'm here and I couldn't do
anything.

Napansin ko ang mga bagay na gawa sa metal na nagliliparan sa iba't ibang parte
ng baryo. Lumulutang ang mga ito sa ere. Ito siguro ang dahilan kung bakit nagsi
sigawan ang mga tao sa baryo. Tiyak na kagagawan ito ni Jigger. Electromagnetism
ang power ni Jigger dahilan upang pati bagay na gawa sa metal ay magamit din ni
ya. Lahat ng mga bagay na ito ay lumipad sa direksiyon ni Jigger. Nagpatong-pato
ng ang mga metal hanggang sa maging hugis robot ito. Malaking robot gawa sa pato
ng-patong na metal.

Inilabas naman ni Akira ang kanyang earth golem. "Ano'ng tinatayo-tayo mo diyan,
Clauss?" Galit na sigaw sa akin ni Akira. Lumingon sa akin si Jigger at ngumisi
. Nagsalita pa siya. "Ano nga ba ang itinatayo-tayo mo diyan?" Nang-aasar ang to
no ng boses niya. Halatang ipinapahiwatig ni Jigger na siya dapat ang tulungan k
o. Tiningnan ko lamang siya ng masama.

Napalingon ako kay Selene. May pag-aalinlangan akong nakita sa mukha niya. Hindi
rin niya alam ang gagawin. I sighed. Nanatili akong nakatayo. Napatingin ako ka
y Felicity. Ano ba talaga ang gagawin ko? Babalik na ba ako sa mga Dark Wizards?
Hindi ako makagalaw. Hindi ako makapagdesisyon.

Napansin ko ang paglabas ng electromagnetic laser mula sa ulo ng robot ni Jigger

at pinatamaan si Akira pero nasanggahan ng earth golem ang laser at naibaling s
a ibang direksiyon. Pero sa direksiyon ni Felicity tatama ang laser. Damn! Napat
ingin sa papalapit na laser si Felicity at nakaramdam ng matinding takot. Tatakb
o sana ako para iligtas siya pero napasigaw si Felicity ng malakas. "NO!"

Napako ako sa kinatatayuan dahil sa biglang pagkawala ng laser na tatama dapat s

a kanya. Bigla na lamang nahimatay si Felicity at bumagsak sa lupa. Napakunot-no
o ako. Siya ba talaga ang heaven power user? Napalingon naman ako sa likod ko da
hil naramdaman ko ang presensiya nina Xyra.

Napansin ko ang gulat na ekspresiyon sa mukha nina Troy at Xyra. Si Xavier naman
ay halatang hindi makapaniwala sa nangyari. Si Felicity na ba talaga ang heaven
power user? Napalingon ako kay Felicity na walang malay. Mukhang wala na akong
magagawa kundi gawin ang misyon ko, ang totoong pakay ko rito.

Naalerto ako nang biglang may sumulpot na lalaki sa tabi ni Felicity at agad na
binuhat si Felicity. Iyon ang lalaking kasama ni Jigger. Mabilis itong nawala at
nagteleport patungo sa tabi ni Jigger pero hindi na niya buhat si Felicity na i
kinakunot ng noo ko. Humawak sa balikat ng lalaki si Jigger. "We're done here."
Sabi ni Jigger na nakangisi. Nagkawatak-watak ang robot at nawalan ng buhay na b
umagsak sa sahig.

"Ano'ng kailangan niyo sa kapatid ko!" Galit na sigaw ni Xavier. Pinalibutan ko

sila ng apoy. Akmang susugudin na rin ito ng earth golem ni Akira pero nawala na
sila agad. Sa pagkagulat ko ay nasa harap ko na sila. "What was that for?" Naka
ngising bulong ni Jigger bago sila muling naghalo. Napamura na lamang ako.

Napalingon ako sa likod ko. Nakita ko si Jigger na nasa harap na ni Xyra. Nakara
mdam ako ng galit nang biglang halikan ni Jigger sa labi si Xyra. Naikuyom ko an
g kamao. I released my seven head fire dragon. I swore I could kill him. Right h
ere, right now. I released my fire inferno towards his direction.

XYRA's POV

Hindi ako makapag-react sa mga nangyayari. Si Felicity talaga ang heaven power u
ser? Siya talaga ang hinahanap namin? Hindi rin makapaniwala ang mga kasama ko s
a nakita nila. Walang makapagsalita sa'min hanggang sa tuluyan na siyang mabuhat
ng sumulpot na lalaki. 'Yon lalaking kalaban ni Troy kanina. Tumakbo ako patung
o sa lalaki para pigilan ito pero bigla itong nawala at sumulpot tabi ng lalakin
g kalaban ni Akira. Napatigil ako. Hindi na buhat ng lalaki si Felicity. Nasaan
na si Felicity? Ang bilis naman yata nilang mailayo si Felicity?

Nagtaka pa ako nang bigla silang sumulpot sa harap ni Clauss. Inihanda ko ang sa
rili ko para sugudin sila pero bigla rin silang nawala agad.

Hindi ako kaagad nakagalaw dahil nagulat ako sa biglang pagsulpot nila sa aking
harapan. Nagulat pa ako dahil hinalikan ako sa labi ng lalaking nakalaban ni Aki
ra. Naramdaman ko pa ang pagngiti nito habang nakalapat ang labi niya sa labi ko
. Itutulak ko sana siya pero bigla na lamang silang nawala. I was stunned and sh
ocked. What was that?

Naramdaman ko pa ang paglampas ng mga ice spikes sa magkabilang gilid ko. Napako
ako sa kinatatayuan dahil sa apoy na papunta sa direksiyon ko at handa na akong

lamunin. Sobrang lapit na nito. Pinilit kong bawasan ang oxygen content nito pe
ro hindi ako nagtagumpay. Napapikit na lamang ako ng mariin at naghintay na lamu
nin ng apoy.

Ilang minuto na ang nakalipas pero wala akong naramdaman na kahit ano. Nagmulat
ako ng mata. Nakita ko ang galit na mukha ni Clauss. Nakakuyom ang mga palad niy
a at sa tingin ko ay gusto na niyang pumatay. Nakakatakot ang itsura niya. Napan
sin ko ang pagbuntong-hininga niya. Halatang pilit na kinakalma ang sarili. Inil
agay niya ang mga kamay sa loob ng magkabilang bulsa ng pantalon niya. Tinalikur
an ako at naglakad palayo. Galit ba siya sa akin?

Napalingon ako nang marinig ko ang malakas na sigaw ni Xavier. "Shit! What the h
ell!" Nakita ko pa na sinasabunutan niya ang ulo niya. Halo-halong emosyon ang m
akikita sa mukha niya. Halatang hindi alam ang gagawin. Maging si Troy ay ganun
din. Frustration was registered all over his face.

"X-Xavier." Mahinang wika ko. Hindi ko alam ang sasabihin sa kanya. Wala na sila
. Nagtagumpay silang kunin si Felicity.

"Dapat kasi inamin ko na lamang na ako ang heaven power user! Ang tanga-tanga ko
!" Halos mabaliw-baliw na sigaw ni Xavier na ikinagulat naman naming lahat. Nagt
atanong ang mga mata na napatingin kami sa kanya. Nakita ko pa ang mga luhang tu
mulo sa mga mata niya.

"A-Anong s-sinabi mo?" Naguguluhang tanong ko sa kanya.

"Ako ang heaven power user! Hell! Hindi si Felicity! Kung sinabi ko sana ng maag
a, hindi na sana napahamak pa ang kapatid ko! Ang gago ko! Ang tanga!" paninisi
ni Xavier sa sarili. Naalala ko ang nangyaring pagkawala ng laser kanina.

"Ikaw ang dahilan ng pagkawala ng laser?" tanong ko sa kanya. Malungkot siyang u

miling bago sumagot. "I planned to project a nullification shield for her but be

fore I can do that, the laser already vanished. Hindi ko rin maintindihan kung p
aano nangyari iyon."

Napakunot ang noo ko. May kapangyarihan si Felicity? Bigla akong may napansin. I
ginala ko ang paningin sa paligid. Where's Troy? Kanina narito lamang siya, 'di
ba?

"Si Troy?" Lumingon ako sa likod ko para itanong kina Selene at Akira. Wala na k
asi si Clauss at hindi ko alam kung saan siya nagpunta.

"He ran away." Walang ganang sagot ni Selene.

"What the fuck! Where did he go?" nag-aalalang tanong ko. Saan siya pupunta sa o
ras na ito?

"As if I know." naaasar na sagot ni Selene. I sighed. Ano ba naman?

"I think, he's planning to save Felicity all by himself. Kilala ko siya." Seryos
ong sagot ni Akira.

"Bakit hindi mo siya pinigilan?" Mababaliw na yata ako sa sitwasyon. Susugod siy
ang mag-isa sa Dark Wizards Academy? Hindi niya kaya. Mapapahamak lang siya.

"Kahit gawin ko 'yon, hindi siya magpapapigil." pagkikibit-balikat ni Akira. Mab

abaliw na talaga ako. Napahimas na lang ako sa ulo ko na sumasakit na.

"I'll go there, too." Determinadong sabi ni Xavier kaya napalingon ako sa kanya.

"Hindi ka pwedeng sumugod doon basta-basta. Kailangan ka pa naming dalhin sa Aca

demy. Marami kang dapat malaman kung ikaw talaga ang heaven power user." natatar
antang wika ko sa kanya.

"No! Kailangan na ako ng kapatid ko. I'm sorry." Tumakbo na siya palayo pero hin
abol ko siya. Dapat maibigay ko ang white magical ring sa kanya kung desidido na
talaga siya. Medyo malayo na kami nang maabutan ko siya. Ang bilis niyang tumak
bo kaya kinailangan ko pa'ng lumipad. Nahawakan ko siya sa braso kaya napatigil
siya.

"Wait. May ibibigay na muna ako sa iyo. Please." Nakakunot-noo siya sa akin pero
naghintay siya. Kinuha ko sa bag ang box at ang white magical ring. Iniabot ko
ito sa kanya "Keep or wear this. This is a magical ring and that's the only way
to win against the Dark Wizards." Seryosong sabi ko sa kanya. Kahit halatang nag
uguluhan siya ay tinanggap pa rin niya iyon.

"Thanks." Iyon lamang ang sinabi niya at nagmamadali ng tumakbo paalis. I sighed
. Hindi ko alam kung tama ba'ng hayaan ko lamang siya sa gagawin niya. Alam kong
mapapahamak siya pero bahala na nga. Problema na nga si Troy, dumagdag pa si Xa
vier. Ibinalik ko sa bag ko ang magical rings at bumalik na kina Selene at Akira
. Nasaan kaya si Clauss?

Napabuntong-hininga ako. Babalik kami sa academy na may dalang bad news. Mission
unaccomplished. To top it all, it's a total failure and disaster. Napahawak na
naman ako sa ulo ko. Malapit na yata akong mabaliw. Agad na kaming umalis nina A
kira sa baryo at bumalik muna sa kagubatan para makapag-isip at makapagpahinga.

--------------------------

Yan na muna XD

Update on Saturday XD Papasayahin ko muna kayo XD wahaha.. bago ang real score X
D malapit-lapit na rin kasi matapos XD

Chapter 27: School Festival

************************************************************************
Happy 18th birthday kay jadie05 :)) (July 05)
Enjoy Reading

<3 Missmaple
---------------XYRA's POV

HUWEBES.

Halos hatinggabi na kaming nakabalik sa Academy kaya ipinagpabukas na lamang ni

Bryan ang dahilan kung bakit hindi namin nagawa ng maayos ang aming misyon. At n
akakainis si Clauss dahil habang pauwi na kami rito ay hindi man lamang niya ako
pinapansin o iniimikan. Hindi ko alam kung ano'ng problema.

May masama ba akong nagawa? O galit lang talaga siya dahil hindi kami nagtagumpa
y sa misyon? Natatakot naman akong magtanong sa kanya dahil baka sigawan niya ak
o. Hindi ako masyadong nakatulog kagabi dahil ang daming gumugulo sa utak ko. An
g daming problema. Hindi ko nga alam kung masusolusyunan pa ang mga 'yon.

At ngayong alas-otso ng umaga, nasa loob na kami ng opisina ng headmaster upang

magpaliwanag. Nasa labas ang mga baby dragon namin na tuwang-tuwa sa pagbabalik
namin.

"Now, tell me. What happened to your mission?" Seryosong tanong ni Mr. Williams.
Nagkatinginan kaming apat. Hindi namin alam kung sino ang magsasalita at magpap
aliwanag sa mga nangyari sa misyon.

"We just failed." Walang ganang sagot ni Clauss kasabay pa ng pagkikibit-balikat

niya. Napabuntong-hininga ako. Halatang ayaw niyang magpaliwanag. Natatakot nam
an akong sabihin na sumugod sina Troy at Xavier sa Dark Wizards Academy. Tiyak n
a mapapagalitan kami.

"And then? Why did you fail?" Seryosong tanong naman ni Bryan. Hindi na nagsalit
a pa si Clauss. Tumahimik na lamang siya.

"Because of the Dark Wizards. Bigla silang dumating at kinuha si Felicity. Sigur
o akala nila si Felicity ang heaven power user pero hindi pala. Si Xavier ang tu
nay na heaven power user na kapatid ni Felicity." Sagot naman ni Akira.

"Bakit kayo lamang ang bumalik? Nasaan si Troy at si Xavier? Hindi naman siguro
nakuha ang totoong heaven power user? Si Felicity lamang, 'di ba?" Nagtatakang t
anong ni Bryan sa amin.

Nag-iwas kami ng tingin sa kanya. Paano ba namin sasabihin na pinabayaan namin s

ilang pumunta sa Dark Wizards Academy? Pero mas mabuti na sigurong malaman ni Br
yan kung nasaan sina Troy at Xavier, baka sakaling matulungan niya ang mga ito.
Tumingin ako kay Bryan at napalunok.

"Sumugod silang dalawa sa Dark Wizards Academy para iligtas si Felicity." Mahina
ng wika ko sa kanya. Wala naman akong nakuhang reaksiyon mula kina Clauss. Si Br
yan naman ay napatayo sa sinabi ko na halatang nagulat pero makalipas ang ilang
segundo ay hindi na maipinta ang mukha niya. Halatang galit siya.

"Bakit niyo sila hinayaan? Damn! Mapapahamak sila!" Malakas na wika ni Bryan sa
amin. Nagpalakad-lakad siya sa loob ng opisina. Hindi mapakali. Napatungo na lam
ang ako. Alam kong mapapahamak sila pero magagawa ko ba silang pigilan? Kung ako
kasi ang nasa kalagayan nila baka sumugod na rin ako kaagad nang hindi nag-iisi
p.

"Shit! Kapag nalaman nila na si Xavier ang heaven power user, katapusan na natin
. Kung magpapadala naman ako ng tutulong para sa kanila ay tiyak na iisipin ng m
ga Dark Wizards na nagdideklara ang Wonderland Magical Academy ng war laban sa k
anila. Shit! Bakit kasi hindi niyo sila pinigilan!" Mabaliw-baliw na sabi ni Bry
an. He looked confused.

"Naibigay mo ba sa heaven power user ang ipinabibigay namin?" kalmadong tanong n

aman ni Mr. Williams pero halatang malalim ang iniisip niya. Tumango ako sa kany
a dahil nagawa ko namang ibigay ang white magical ring kay Xavier. Napatango lam
ang si Mr. Williams at hindi na nagsalita muli at tila nag-iisip.

"I think wala na tayong magagawa dahil sumugod na sila doon. Ipagdasal na lamang
muna natin na huwag silang mahuli at mapahamak. Mag-iisip muna kami ng mabuting
hakbang ngayon para matulungan sila. Hindi tayo pwedeng magpadalos-dalos." sery
osong wika ni Bryan. Hindi naman kami nagsalita at tahimik lamang na nakinig. Gu
sto ko sana silang tulungan pero mas makabubuti siguro kung susundin muna namin
si Bryan.

"You can go now. Thanks for the hardwork." sabi ni Mr. Williams. Tumayo na kamin
g apat para umalis pero nagsalita si Bryan. "Clauss, you stay. I need to talk to
you." Nagtaka ako. Ano naman kaya ang pag-uusapan nila? Papagalitan ba siya? Gu
sto ko sanang kausapin ngayon si Clauss pero mamaya na lamang siguro. Muling umu
po si Clauss samantalang lumabas na kaming tatlo nina Akira.

Pagkalabas naman namin, agad na lumipad palapit sa amin ang mga baby dragon. Hal
atang nagtataka si Baby Clauss dahil hindi lumabas ang master niya. Napangiti ak
o. Namiss ko ang mga makukulit na baby dragons.

Tumigil na muna ako sa hallway na napansin naman ni Akira. "Hindi ka ba sasabay

sa'min?" Umiling lamang ako. Hihintayin ko kasi ang paglabas ni Clauss. "Mauna n
a kayo." Nakangiting sabi ko sa kanya.

"Sige, pero lumabas ka sa Academy. School festival natin at tiyak na masisiyahan

ka sa mga games." Kumaway pa si Akira para magpaalam. Gumanti ako ng kaway sa k
anya. Dumapo sa balikat ko si Baby Xyra. Si Baby Clauss naman ay sa ulo ko pumwe
sto. Naglakad lamang ako ng konti palayo sa office ng headmaster at umupo sa gil
id ng hallway para maghintay.

Ano kaya ang pinag-uusapan nila sa loob? Ipinatong ko ang baba ko sa tuhod ko at
niyakap ang mga binti ko. Mukha tuloy akong nagmumukmok sa itsura ko. Lumipad n
aman si Baby Xyra sa tapat ng mukha ko. Nagtataka siyang nakatingin sa akin. Si
Baby Clauss naman ay sa sahig na humiga.

Sana kausapin na ako ngayon ni Clauss. Ipinikit ko ang mga mata ko dahil napuyat
ako kagabi. Pakiramdam ko inaantok pa ako. Balak ko lang sanang ipikit ang mga
mata ko pero hindi ko na namalayan na tuluyan na pala akong nakatulog.

CLAUSS' POV

Halos isang oras ang nakalipas bago ako nakalabas sa opisina ng headmaster. Hind
i ko inasahan ang sinabi nila sa akin. May alam sila pero ang nakapagtataka ay n

anahimik lamang sila. Napapailing na naglakad ako sa hallway nang mapansin ko si

Xyra na nakaupo sa isang tabi.

Ayaw ko siyang kausapin kahapon dahil hinalikan siya ni Jigger. Hindi ko alam ku
ng bakit ako nagagalit sa kanya. Hindi ko lang talaga matanggap. Naaasar ako at
nadadamay lang siya sa pagkaasar ko. Alam ko naman na hindi ginusto ni Xyra ang
nangyari pero nakakaramdam pa rin ako ng selos.

Hindi ko mapapalampas ang ginawa ni Jigger. He'll be dead when we meet again. Ng
ayon ko lang napansin na nakakuyom na pala ang kamao ko. Napabuntong-hininga ako
at kinalma ang sarili.

Lumapit na ako kay Xyra at napansing natutulog siya. I silently smirked. Nagisin
g si Baby Clauss at masayang lumipad sa ulo ko. Katabi niyang natutulog si Baby
Xyra na ngayon ay nagising na rin. Umupo ako para tingnan ang mukha ni Xyra. Hal
atang puyat siya. Napakainosente niyang matulog kaya hindi ko napigilang mapangi
ti. I touched her face using the back of my hand. Dahil sa ginawa ko ay nagising
siya. Iminulat niya ang mga mata niya at nagtatakang napatingin sa akin.

Ngumiti ako sa kanya kaya napangiti rin siya. "Hindi ka na galit sa akin?" She i
nnocently asked. Umiling ako sa kanya at ginulo ang buhok niya kaya napasimangot
siya. Tumayo na ako at inilahad ang kamay sa kanya. "Tara na." yaya ko sa kanya
.

"Saan?" Nagtatakang tanong niya pero tinanggap din naman ang kamay ko.

"School Festival ngayong linggo at maraming booths sa labas. May mga games din.
Hindi mo ba gustong maranasan ang school festival ng academy?" Nakasimangot na t
anong ko sa kanya. Napangiti siya ng maluwang at excited na tumayo.

"Gustong-gusto. Dalian na natin!" At hinila na niya ako palabas sa academy. Napa

pailing na napapangiti na lamang ako. Para siyang bata. Sumunod naman sa amin an
g mga baby dragon namin. Sa tingin ko kailangan ko ng sulitin ang araw na ito da
hil baka hindi na kami magkasama ulit ni Xyra ng matagal. Malapit na akong bumal
ik sa Dark Wizards Academy.

Pagkalabas namin ay manghang-mangha siya sa mga nakikita. Marami kasing booths n

a ginagamitan ng mga magic powers kaya ang gaganda ng itsura ng mga booths na gi
nawa ng bawat sections. May haunted house, wedding booth, cafe, tindahan ng mga
stuffed toys, may mga rides at kung anu-ano pa. May nakita rin akong jail booth.
Tiyak na may mga nakakalat na magical runes sa paligid at kung nalabag mo ang a
linman sa mga kondisyon na nakalagay doon ay makukulong ka. Ang baduy nga pero k
ailangang mag-ingat, mahirap ng makulong.

"Wow! Ang saya naman dito!" Tuwang-tuwang sabi ni Xyra. Nakakatawa ang itsura ni
ya. Parang bata na nakapunta sa isang amusement park. Nagkalat ang mga estudyant
e at halatang nasisiyahan din sa school festival.

"Anong masaya diyan? Ang baduy nga." Nang-aasar na wika ko sa kanya. Tinitigan n
iya ako ng masama at inirapan. Napailing na lang ako. Ang baduy naman talaga.

"Ewan ko sayo." Nagmartsa siya palayo at iniwan ako. Napakamot na lamang ako sa
ulo at walang nagawa kundi sumunod sa kanya. Ang sarap talaga niyang asarin. Nap
apangiti ako habang nakasunod sa likod niya. Sina Baby Clauss at Baby Xyra naman
ay lumipad sa kung saan at naglilibot na rin.

XYRA's POV

Ang saya naman ng school festival ng Wonderland. Nakita ko nga ang isang haunted
house. Mukha siyang mansion na nakakatakot. Paano nila nagawa 'yon? May nakita
pa nga akong kaluluwa na paikot-ikot sa mansiyon. Nakakatakot sigurong pumasok d
oon. Tumigil ako sa paglalakad at lumingon kay Clauss na alam kong sumusunod sa
akin.

"Clauss paano nila nagawa 'yan?" Turo ko sa haunted house, or should I say haunt
ed mansion? Hindi naman kasi sila agad makakapagtayo ng mansion sa harap ng acad
emy. Ang bilis naman yata? Effort na effort.

"Ah... Si Jonica ang may gawa niyan. She's the illusionist, right? Huwag ka ng m
agtaka kung bakit may mansion dito. About the ghost and scary creatures inside t
hat, maaaring siya rin ang may gawa pero ang alam ko ay may isang power user na
kumokontrol sa mga ghost kaya yung ibang ghost na makikita mo ay maaaring ilusyo
n lang o totoo na pala. You can't tell. Mahirap tukuyin kung alin ang ilusyon at
kung alin ang hindi." nananakot na paliwanag niya sa akin.

Nagtayuan lahat ng balahibo ko, narinig ko rin ang malakas na sigawan mula sa lo
ob ng haunted mansion. Napayakap ako sa sarili ko. Hinawakan naman ni Clauss ang
kamay ko kaya nagtatakang napatingin ako sa kanya. He's evilly grinning at me.
Huwag niyang sabihin na balak niyang pasukin ang haunted mansion.

"Tara." Nang-aasar na yaya sa'kin ni Clauss.

"S-Saan?" Natatakot na tanong ko.

"Sa haunted mansion." He grinned. What the heck? Papatayin ba niya ako sa takot?
Hinila niya ako sa kamay pero pilit kong binabawi iyon. Napailing ako sa kanya
at nagmakaawa. "C-Clauss, ayaw ko diyan." Baka atakihin ako sa puso kapag pumaso
k ako diyan.

"Ako'ng bahala sayo. Trust me." He said then winked. Nakakaasar naman siya. Wala
na akong nagawa dahil hinila na niya ako. Ang bilis ng tibok ng puso ko. Paano
kung totoong multo na pala ang nakikita ko at hindi na ilusyon? Sobrang natatako
t ako. Hinigpitan naman ni Clauss ang pagkakahawak sa kamay ko. As if he's assur
ing me that everything will be fine. And I didn't need to be scared because he's
by my side.

Bumili siya ng ticket at may sinabi sa'min ang nagbabantay bago kami pumasok sa
loob ng mansion. "Bawal gumamit ng magical powers sa loob. May mga magical runes
sa loob kaya kapag nilabag niyo ang rule, makukulong kayo sa jail booth. Nasa l
ikod ng mansion ang exit. Hanapin niyo na lang. Bawal din ang bumalik dito sa en
trance, kasama sa rule 'yan." Tinanguan lamang siya ni Clauss. Ako naman lalong
natakot. Paano kung kumakain pala ng buhay ang mga multo diyan?

Hinila na ulit ako ni Clauss papasok sa loob ng nakakatakot na mansion. Pagpasok

namin, medyo madilim sa loob. Napahigpit ang hawak ko kay Clauss. "C-Clauss, aalis na tayo rito." Nanginginig na sabi ko sa kanya. Tinawanan lamang niya ako a
t ipinagpatuloy pa rin ang paglalakad. Napansin ko na maraming painting ng mga t
ao sa dingding pero ang pinakakapansin-pansin ay ang mga umiikot na mga mata nil
a na nagiging pula.

Napasigaw ako nang bigla silang naglabasan sa painting at lumipad papunta sa'min
. Napayakap ako kay Clauss samantalang siya ay tawa lang ng tawa. Nakakainis siy
a! Gusto ko na tuloy umiyak.

"Nasa entrance pa lang tayo." sabi niya sa'kin. 'Yon na nga! Nasa entrance pa la
ng kami tapos nakakatakot na ang nakikita ko. Bago siguro ako makalabas dito, na
istroke na ako. Hinampas ko siya sa dibdib.

"Halika na. Bawal bumalik. Makukulong tayo." Napansin ko na bumalik na sa painti

ngs ang mga multo. May kumindat pa nga sa akin. Kinilabutan tuloy ako. Nakita na
min na tanging hagdan lamang ang makikitang daan kaya umakyat na kami. Sa second
floor nakakalat ang magugulong gamit. Maagiw pa sa lugar. Nagulat ako nang may
narinig akong nahulog at kumakalampag. May nakita akong white lady. May kabaong
pa kung saan may natutulog na mummy. Natatakot na nagsisigaw ako. Hinila ko para
tumakbo si Clauss dahil biglang bumangon ang mummy. Naaasar ako kay Clauss dahi
l tawa lang siya ng tawa. Ang lakas ng trip. Nakapikit na nga ako habang tumatak
bo dahil pakiramdam ko may sumusunod at nakatingin sa akin.

"Easy. Hindi ka naman kakainin ng mga 'yan. Mananakot lamang sila." Natatawang s
abi ni Clauss. Hindi ko siya pinansin pero bigla akong nabangga at nauntog. Kasi
naman, tumatakbo ba naman habang nakapikit? Pero nang magmulat ako, isang zombi
e ang kaharap ko. Nagsisigaw na naman ako. Mahihimatay na yata ako. Naiyak na ak
o at hindi makagalaw sa kinatatayuan pero ang nakakapagtaka ay biglang umalis an
g zombie na parang natakot. Nagtatakang napatingin ako kay Clauss. "Anong ginawa
mo?"

"Tinitigan ko lang siya ng masama." Pagkikibit-balikat niya. Kaya naman pala hin
di siya natatakot, siya pala ang kinatatakutan. Tuloy-tuloy pa rin ako sa pag-iy
ak. "Tahan na. Lalo kang pumapangit." Pinunasan niya ang luha ko sa mata. Inirap
an ko siya pero natawa lang siya. Nakakaasar siya. Hinapit niya ako sa baywang a
t biglang hinalikan sa labi ng mabilis. "Ako lang dapat ang hahalik sayo, kuha m
o?" Bulong niya sa akin at niyakap ako ng mahigpit. Problema niya? Hindi ako mak
agalaw pero panira sa moment ang mga multo na nasa likuran namin.

"Clauss, alis na tayo. Natatakot na ako." Mahinang sabi ko sa kanya. Ang adik ng
mga multo sa loob. Parang nang-aasar. Hinila na ako ni Clauss. Ang nakakapagtak
a, alam niya kung nasaan ang exit. Pinagtripan lang yata ako ni Clauss. Nakakaas
ar talaga. Buti na lang nakalabas ako ng buhay sa haunted mansion na 'yon. Hindi
na talaga ako babalik doon.

Nakasalubong namin si Kyle sa daan na mukhang problemado pero nagliwanag ang muk
ha niya nang makita kami. Lumapit siya sa amin. "Buti na lang nakita ko kayo. Ka
ilangan ko ang tulong niyo. Kulang kasi tayo sa members sa calvary battle. Maded
efault ang section natin kapag kulang."

"Anong laro ba 'yon?" nagtatakang tanong ko.

"Actually, hindi siya totally calvary battle pero parang ganun na rin. Kailangan
mong sumakay sa balikat ng isang kateam mo, tapos may nakataling red na tela sa
ulo mo dahil red team tayo. Pati ang kalaban mo may tela rin sa ulo pero ibang
kulay naman. Kailangan mo lang makuha 'yon para manalo." paliwanag sa'min ni Kyl
e.

Parang madali naman ang sinabi niya. "Sino ba ang gusto mong isali sa'min? Si Cl
auss ba?"

"Pareho kayo." Nakangiting sambit ni Kyle. Pareho kami? "Sinong bubuhat sa akin?
" Nanlalaki ang matang tanong ko sa kanya. Itinuro niya si Clauss na wala man la
mang reaksiyon. Ayaw ko ngang sumali. Nakakahiya.

"Please?" nagmamakaawang pakiusap ni Kyle. Nagdadalawang-isip ako. Hindi naman s

iguro papayag si Clauss. "Si Clauss ang tanungin mo." Nag-aalangang sabi ko kay
Kyle.

"Bakit ako?" Nakasimangot na tanong niya. Napansin ko na red ang damit ni Kyle.
Hindi naman kami nakasuot ng red. "Ah Kyle, kailangan bang red ang suot namin da
hil red team tayo? Hindi kami nakared ni Clauss, eh."

"Madali na lang 'yan. Sali na kayo please. Para sa section natin." nagmamakaawa
na talaga siya. Nagulat ako sa biglang pagsang-ayon ni Clauss. Ano ba ang nakain
niya ngayon? Hindi ko na ipapakain sa kanya ulit. Wala na akong nagawa kundi su
munod pero ang nakakapagtaka ay tumigil kami nina Kyle sa isang wedding booth at
may kinausap siya. Lumapit sa amin ang babaeng kausap niya.

"Okay, I'll change their clothing into red. Pero kailangang bumalik sila rito sa
wedding booth ko para magpakasal. Deal?" Nakangiting wika ng isang magandang ba
bae. Ano'ng sinabi niya? Magpakasal?

"Ayos lang ba sa inyo?" Napapakamot sa ulo na tanong ni Kyle sa amin. Hindi ko a

lam kung ano ang sasabihin ko. Nakakahiya naman 'yon. Ang daming estudyante rito
.

"Yeah sure." sagot ni Clauss na parang wala lang. Ngumiti ang babae at may tinaw
ag na isa pang magandang babae. "Put some magical runes on them. Kapag hindi sil
a sumunod sa deal, makukulong sila." Tumango sa kanya ang babae at pumikit na pa
rang nagcha-chant ng isang spell. May napansin akong wristband na namuo sa wrist
ko at hindi ko maintindihan ang mga nakasulat. Ganoon din ang nangyari sa wrist
ni Clauss. Mukhang wala kaming lusot.

In one snap of finger of the wedding booth girl, our clothing changed into red.
Hindi na kami nakamaong. Nakashorts na kami na red at may rubber shoes pa talaga
. Hinila na agad kami ni Kyle patungo sa field para sa game. May napansin akong
isang malaking bilog sa ground na may nakasulat ding mga runes katulad ng nasa w
rist ko.

"Sa loob ng bilog na 'yan ang laban. Kapag lumabas kayo diyan ay magkakaroon ng
puntos ang kalaban. Bawal ding gumamit ng magical powers sa loob niyan." Paliwan
ag ni Kyle.

Nag-announce ang referee na kailangan ng maghanda ng bawat team. Nagdadalawang-i

sip ako. Nakakahiyang sumakay sa balikat ni Clauss. Baka sabihin niya ang bigatbigat ko. Napakamot tuloy ako sa ulo. Awkward.

--------------Hanggang dito muna.. Tinatamad pa ako magtype eh XD May OJT pa ako ngayong sabad
o kaya maya ko na lang itutuloy ang pagsusulat XD

TO BE CONTINUED... TOMORROW

Chapter 28: School Festival Part 2

************************************************************************
READERS, DON'T FORGET TO VOTE FOR EACH CHAPTERS :)) THANKS

XYRA's POV

Napalingon ako dahil sa isang pamilyar na boses.

"Ano ba! Akala mo ba gusto kong sumali rito? Huwag ka na ngang maarte." Sabi ni
Akira kay Selene na hindi maipinta ang mukha. Kasali rin sila? Tinawag ko sila.
"Kasali kayo?"

Tumango si Akira. "Nahila kami rito." Naiinis na wika niya. Pati si Selene halat
ang naiinis din. Apat na partners kasi ang bumubuo sa team ng bawat section ayon
kay Kyle. Ang bawat partners ay may kasama pang tatlong tao para magbantay sa p
aligid nila para hindi mahulog ang rider o para hindi makuha ang headband. Pwede
rin na sila ang kumuha ng headband ng kalaban. Ang iba naming kaklase ay sa iba
ng game sumali kaya naubusan ng participants sa calvary battle.

"Be ready participants. The game will start after 10 minutes. Pumunta na kayo sa
mga pwesto niyo." Sabi ng referee sabay pito. Wala na kaming nagawa kundi pumas
ok sa circle na napapalibutan ng magical runes na nakamarka sa lupa. Malaki ang
circle dahil maraming participants. Lahat ng year ay kasali na may tig-dadalawan
g section pa. Ibig sabihin, tatlumpu't dalawang partners ang nasa loob. Ang bila
ng ng tao sa loob ng circle ay lampas ng isang daan kung isasamang bilangin ang
tatlong tao na nagbabantay sa bawat partners.

"Remember, no magics are allowed in this calvary battle." Sabi pa ng referee. Na

pansin ko na tila nag-aaway sina Selene at Akira sa isang tabi. Meron kasing par
tner sa pagitan namin kaya hindi ko marinig ang pinag-uusapan nila. Si Clauss na
man hindi nagsasalita sa tabi ko. Kinalabit ko siya. Nakakunot-noong tumingin si
ya sa'kin. Nahihiya talaga ako.

"A-ano... Huwag na lang kaya tayong sumali?" Nag-aalinlangang sabi ko sa kanya.

"Ngayon ka pa uurong?" He smirked. Napakamot ako sa ulo ko at napabuntong-hining

a. Umupo siya sa harap ko ng patalikod kaya nagtaka ako. Hindi ako gumagalaw sa
kinatatayuan ko kaya nagsalita siya. "Ano ba? Hindi ka pa ba sasakay? Malapit ng
magsimula ang game." Napakagat-labi ako. Pinasasampa na niya ako sa balikat niy
a. Ang bigat ko pa naman. Nahihiya ako kaya naramdaman ko ang pag-iinit ng pisng
i ko. Napahawak ako sa mukha ko. Ang pula-pula ko na siguro.

"Bilisan mo na." Naiinis na wika ni Clauss sa'kin. Siguradong nakasimangot na na

man siya. Hindi ko kasi nakikita ang mukha niya dahil nakapwesto ako sa likod ni
ya.

"Suplado." Naibulong ko na lang. Itinali ko na ang pulang tela sa ulo ko na ibin

igay ni Kyle. Iba't ibang kulay ng mga headband ang nakikita ko sa paligid. Sama
ntalang may ibang team na malalaki ang pangangatawan kaya nakakatakot. Tiyak na
isang suntok lang tulog na kami.

"May sinasabi ka?" Inis na tanong niya. Napailing na lang ako.

"Sabi ko, ang bait-bait mo. Lalo akong naiin-love sayo." Nang-aasar na sabi ko s
a kanya. I heard him hissed. Wala na akong nagawa kundi ang sumampa sa balikat n
iya. Nakahawak ako ng mahigpit sa ulo niya habang tumatayo siya. Ang tatlo pa na
ming kaklase ay nagsimula ng magbantay sa paligid namin ni Clauss. Ang isa ay na
sa unahan at ang dalawa ay nasa magkabilang gilid. Hawak nila ang mga paa ko par
a hindi ako mahulog. Kasama si Kyle sa tagabantay namin. Ayaw niya sanang sumali
pero wala siyang magagawa dahil magkukulang kami.

"Huwag mo nga akong sabunutan." Naaasar na sabi ni Clauss. Ngayon ko lang napans
in na nasasabunutan ko na pala siya. Niluwagan ko ang pagkakahawak ko sa ulo niy
a.

"Sorry." Mahinang sabi ko, hindi naman siya umimik. "Clauss, hindi pala ako maru
nong. Anong gagawin ko?"

"Pwede ko naman silang takutin na lang para ibigay sayo ang headband nila." Wala
ng ganang sagot ni Clauss. Binatukan ko siya. Mananakot siya para manalo kami? A
ng baliw niya. Buti na lang hindi pwedeng gumamit ng power sa game na 'to.

"Bawal gumamit ng power." Sabi ko sa kanya.

"Alam ko. At bakit mo ba ako binabatukan? Pwede ko naman silang balikan kapag na
tapos na ang game." narinig kong sabi ni Clauss. Seryoso ba siya? Ang daya naman
niya.

"Umayos ka. Huwag kang madaya." Binatukan ko ulit siya. Ayos. Hindi siya makakag
anti sa akin. Susulitin ko na ang pagbatok sa kanya. Napapangiti ako sa naiisip.
Siguradong hindi na maipinta ang mukha niya ngayon. Sinubukan kong pisilin ang
mukha niya. Narinig ko ang pagrereklamo niya. "Ano ba--!" Hindi na niya naituloy
ang sasabihin dahil narinig namin ang pagpito ng referee. Luminya na kami at it
inigil ko na ang pagpisil sa mukha niya.

"Ang bigat mo." Narinig ko pa ang pahabol niyang sabi. Ang sarap niyang sabunuta
n.

"If the rider falls then you're out of the game. Kailangan niyo lang makuha ang
headband na nasa ulo ng rider at mapapapunta sa inyo ang puntos. Ang team na mak
akakuha ng pinakamaraming headband ang panalo. You can do anything but no magics
are allowed. Ang magical runes ang nakakaalam kung gumagamit kayo ng kapangyari
han ng palihim. Bawal lumabas sa circle dahil madidisqualify kayo at pati ang mg
a headbands na nakuha niyo ay hindi iko-consider. Kung babalakin niyo namang pum
asok sa magic circle ay hindi na kayo makakapasok dahil nakalagay 'yon sa kondis
yon ng magical runes. And no changing of riders." Mahabang paliwanag ng referee.

Nakuha ko naman ang rules na sinasabi niya pero natakot ako sa sinabi niyang pwe
deng gawin ang kahit ano basta walang power na kasali. Ibig sabihin, pwedeng mag
suntukan, magsipaan at pwedeng gumawa ng kung anu-ano pang karahasan? Ang brutal
naman pala ng larong ito. Nakakatakot dahil ang dami pang participants. Mukhang

hindi ako makakaalis dito na hindi nababangasan.

Pumito muli ang referee bago lumabas sa circle. Naging alerto kami dahil napapal
ibutan din kami ng ibang grupo. Simula na ng calvary battle.

"Stay still. Ingatan mo ang headband mo." seryosong utos sa akin ni Clauss. Napa
nsin ko na nagkakagulo na ang ibang grupo. Iniiwasan nilang mahulog ang rider ni
la dahil sa biglaang pagsugod ng mga kaharap nila. Ang iba nga ay tinatalon pa a
ng rider para lang makuha ang headband. May ilan na nawalan ng balanse kaya nahu
log at awtomatikong napalabas sa circle. Umiilaw kasi ang magical runes kapag na
lalabag ang rules at ito na mismo ang nagteteleport sa participants palabas ng c
ircle. Maging ang mga nakukuhanan ng headband ay awtomatiko ring napapalabas sa
circle kaya nababawasan ang mga taong nasa loob.

Napansin ko ang isang grupo na nasa harap namin na puro lalaki at malalaki pa an
g pangangatawan. Lalaki rin ang rider. Naging alerto ang mga kaklase namin na na
gbabantay sa amin. Dapat kasi si Clauss na lang ang tagabantay para masuntok niy
a ang mga kaharap namin. Taga-cheer naman ako. Hindi kasi siya masyadong makagal
aw dahil buhat niya ako. Nakangisi sila sa amin. Halatang may masamang binabalak
.

"Ibigay niyo na lang ang headband niyo para walang gulo." Nakangising sabi ng ri
der ng grupo na kaharap namin. Napansin ko rin na may mga headband na rin silang
nakolekta dahil sa hawak ng rider nila. Sa bilang ko ay may tatlo na iyon.

I heard Clauss smirked. "I never thought that this game would be easy. Thanks fo
r bringing the headbands for us. Hand it over to our rider."

"A-Ano'ng sinabi mo? Kami ang kukuha ng headbands niyo! Akala mo ba matatakot ka
mi sayo? Bawal gumamit ng power dito, gago!" Namumulang sigaw ng rider nila. Per
o parang kinakabahan siya.

"Yeah right, I can't use my power here. But I can hunt you down after this game.
I will try to recognize your ugly face even though it's just a waste of time."
Walang ganang sabi ni Clauss. Tinakot niya talaga. Nagalit yata ang kaharap nami
n dahil inutusan niya ang mga nagbabantay sa kanya na sugudin kami.

Nasa unahan si Kyle kaya pinagsusuntok at pinagsisipa niya ang mga malalaking la
laki. Tinulungan din siya ng dalawa pa naming kaklase. Nasuntok pa nga si Kyle s
a panga pero hindi niya ininda. Sa halip ay tumalon siya papunta sa rider at sin
untok ito ng malakas bago mabilis na kinuha ang headband sa ulo at kamay nito. B
iglang naglahong parang bula ang mga lalaki sa harap namin nang makuha namin ang
mga headbands na nasa kanila.

Iniabot ni Kyle sakin ang mga headbands. "Keep it." Wala na akong nagawa kundi h
awakan ang mga headbands. Nagsimula kaming umusad. Nagmamanman din sa likod nami
n ang mga tagabantay kung sakali mang may sumulpot sa likod namin.

"Can you run, Clauss?" Tanong ni Kyle kay Clauss.

"I think so." sagot naman ni Clauss. Napatango si Kyle na parang may binabalak.
Napalingon ako sa tinitingnan niya. May dalawa kasing grupo na naglalaban. Pareh
ong may hawak na headbands ang mga rider nila. Gusto ba niyang manggulo kami sa
laban ng dalawang 'yon?

"We will interfere in the middle of the fight of those groups." Itinuro niya ang
mga tagabantay na nasa gilid namin. "The two of you, get the headbands on their
hands. Then, I'll try to get the headband of the rider on the right. Then Xyra,
you need to get the rider's headband who's on the left." Utos samin ni Kyle. Na
patango kami. Ang galing niyang gumawa ng plano. Napahawak ako ng mahigpit sa ul
o ni Clauss. Pumuwesto na kasi sila para tumakbo pero inaalalayan pa rin nila ak
o. We started to rush towards the two groups who's busy fighting and executed th
e plan.

Ang dalawang lalaki na nagbabantay sa gilid namin ay tumalon patungo sa rider ng

magkabilang grupo. Pagkakababa nila ay agad nilang pinagsusuntok ang mga nagbab
antay para may madaanan kami. Halatang nagulat ang dalawang grupo sa bigla namin
g pagsulpot at pagsugod dahil hindi agad sila nakapag-react. Nang may madadaanan
na si Clauss ay mabilis siyang tumakbo patungo sa rider na nasa kaliwang banda
habang mabilis ko namang kinuha ang headband ng lalaki sa ulo niya. Naglaho ang
dalawang grupo dahil nakuha rin ni Kyle ang headband ng rider sa kabilang grupo.
Nag-appear pa kami dahil sa tuwa. Ibinigay nila sa akin ang headbands at nang b
inilang ko ito ay labing-isa na 'yon, kasama ang nasa ulo ko.

"Hey, we got seven here!" Sigaw ng isang kaklase namin. Nakita ko sina Akira na
papalapit sa amin. Si Selene ang buhat niya. Hinanap ko ang dalawa pa naming kag
rupo pero wala na sila. Nakita ko sila sa labas ng circle. They're cheering for
us. Napalabas na pala sila.

Napalingon ako sa paligid. Apat na grupo na lang pala ang natitira, kabilang ang
grupo namin nina Akira. Ibig sabihin, dalawang grupo na lang ang kakalabanin na
min para manalo kami.

"Naku, seniors pa pala ang makakalaban natin at galing pa sa magkaibang section.

" Napahampas sa noo si Kyle. Ano naman ang problema kung seniors ang kalaban nam
in?

"Oo nga, ano? Dapat siguro magpatalo na tayo. Last year na nga pala nila rito."
Sabi naman ni Akira. Hindi naman umiimik si Clauss.

"Okay lang ba sa inyong magpatalo? Sa tingin ko may award na naman tayo kahit 3r
d lang." sabi sa'min ni Kyle. Nagsitanguan lang kami. Ibabalato na lang namin sa
mga senior ang laban. Ayos lang namang matalo. Nag-enjoy naman kami.

"So alam niyo na ang gagawin?" tanong ni Kyle. Nagtanguan lang kami at nagsimula
ng lumapit sa mga senior. Tig-isa kami ng kalaban. Sina Akira ay sa mga senior
na galing sa section 2 napatapat samantalang kami ay sa section 1. Hindi naman k
ami nagpatalo agad, lumaban kami kahit papaano para hindi halata na nagpapatalo
kami. Nagawang makuha sa akin ang mga headbands na hawak ko maging ang nasa ulo
ko. Naramdaman ko ang unti-unting paglalaho ng katawan ko.

Tuluyan kaming napalabas mula sa circle. Ibinaba na ako ni Clauss mula sa balika
t niya. Nakita ko sa loob na naglalaban ang mga senior. Naglakad ako patungo sa
isang bench para umupo. Sumunod naman sa akin si Clauss. Pinagpawisan ako dahil
sa laro. I used my power to fan some air in our direction. Napatingin ako kay Cl
auss at halatang pagod din. Napatingin din siya sa'kin at inakbayan ako.

"Ang bigat mo. Magdiet ka nga minsan." Nakangiting sabi niya sa akin. Inirapan k
o siya pero natawa lang siya. "May kasalanan ka pa nga pala sa akin." Sabi ni Cl
auss kaya napakunot-noo ako sa kanya. Ano naman ang kasalanan ko?

Bigla niyang pinisil ang magkabilang pisngi ko. Napadaing naman ako sa sakit ng
pagkakapisil niya. Tumawa siya sa akin. Ang adik niya. Gumanti ang mokong. Nanat
ili kaming nakaupo sa bench para magpahinga. Napatingin ako sa wristband ko na m

ay magical runes.

"Ano'ng gagawin natin dito?" Itinaas ko ang wrist ko para makita niya ang magica
l runes na nakasulat doon. Nagkibit-balikat lang siya at hindi sumagot. Nakakaas
ar siya, parang walang pakialam. Bahala na nga siya. Hindi ko napansin na nakasi
mangot na pala ako. Bigla niyang pinisil ang ilong ko at hinila na ako sa kamay
upang tumayo. "Tara na."

"Saan?" Nagtatakang tanong ko sa kanya.

"Basta." Wala na akong nagawa kundi sumunod na lang ng tahimik sa kanya. Feel na
feel ko ang makipagholding hands sa kanya pero ramdam ko rin na pinagtitinginan
kami. At tama ako! Dahil nang lumingon ako sa paligid, maraming babae ang halos
patayin na ako sa tingin. Nakakatakot sila kaya iniiwas ko na lang ang paningin
sa kanila. Naramdaman ko naman na hinigpitan ni Clauss ang hawak sa kamay ko. I
felt secured.

Nagtaka ako nang tumigil kami sa harap ng wedding booth. Nagtatakang napatingin
ako kay Clauss. Magpapakasal talaga kami? Nanlalaki tuloy ang mata ko sa kanya.

"Mukha kang tanga." Naiinis na wika ni Clauss. Bumalik na naman ang kasungitan n
iya. I frowned. Malapit na akong kiligin pero nawawala dahil sa kasungitan niya.
Pero seryoso? Magpapakasal kami? Parang ang baduy naman yata? Kasal-kasalan kas
i. Parang pambata naman yata 'to.

Hinila na ako ni Clauss papasok at sinalubong kami ng wedding booth girl. "Hello
! Buti naman narito na kayo. Ako nga pala si Ciara, ang magiging wedding organiz
er niyo." Masiglang wika ng magandang babae. Iginala ko ang paningin sa loob. Pa
kiramdam ko ay nasa loob kami ng isang simbahan. Illusions din ba ito?

"Illusions ba ang settings sa loob nito?" Curious na tanong ko kay Ciara. Tumang
o siya sa akin. "Pero ang mga couple rings ay hindi ilusyon. Bibilhin niyo sa am
in 'yon. Doon talaga kami kumikita." Lumapit kami sa isang glass cabinet. At may
inilabas siyang set ng mga couple rings. May silver at gold.

"Pili na kayo." Nakangiting wika ni Ciara.

"Magkano ba ang singsing?" tanong ko kay Ciara. Wala kasi akong dalang malaking
pera ngayon.

"Mura lang. Ang pinakamahal lang dito ay itong gold ring na may infinity na desi
gn sa taas at may maliit na ruby stone sa pinakagitna. Three thousand lang, dala
wa na. Saka ito palang gold ring na may maliit na diamond sa gitna." Magkano kay
a ang tubo nila rito? Makapagnegosyo nga rin. Parang mura lang kasi kung bibilhi
n sa labas pero mukhang may value naman siya kahit papaano. Saka hindi pang wedd
ing ring ang mga nakikita kong design pero cute silang lahat. Pero wala pa rin a
kong pera.

Tumingin ako kay Clauss at bumulong ako sa kanya. "Wala akong pera." Natawa lang
siya sa akin. "Don't worry, I'll pay." Tinitigan ko siya. Seryoso siya?

"Ano ba'ng gusto mo?" Tanong niya sa'kin at tiningnan ang mga couple rings. Napa
nsin ko ang isang plain gold ring na walang disenyo. Sa tingin ko bagay 'yon kay
Clauss. Itinuro ko sa kanya ang plain gold ring. Hindi naman siya umangal kaya
'yon na lang ang pinili namin. Naisip kong magtanong kay Ciara.

"Pwede ba 'tong lagyan ng pangalan sa loob?" Tumango si Ciara at may tinawag na

kasama. Pangalan ni Clauss ang nakaukit sa singsing ko tapos ang sa kanya naman
ay may nakaukit na pangalan ko. Pero kapag hinubad ang singsing saka lang makiki
ta ang pangalan dahil sa loob nakaukit 'yon. Ang cute kahit simple lang ang sing
sing.

"Anong flower ang gusto mo?" Tanong ulit ni Ciara.

"May bayad ba ulit 'yan?" tanong ko sa kanya. Two thousand na kasi 'yong singsin
g na nabili namin. Umiling si Ciara at sinabing may power user na floral ang pow
er. Napatango ako at sinabing tulips ang gusto ko. Sosyal naman ng wedding na it
o. Nakita ko ang isang babae na pumikit. Sa gilid ng dadaanan namin ay may tumub
o na mga tulips. Ang dami. Dinaig pa ang garden wedding. Tapos binigyan niya ako
ng isang bouquet ng tulips.

"Sinong gusto niyong abay sa kasal? Pero 'yong narito lang sa campus, ha?" Tanon

g ulit ni Ciara. Seryoso ba? Pwede bang kami-kami na lang? Siniko ko si Clauss.
Tinanong ko siya kung sino ang sasabihin.

"Bahala ka na." Walang pakialam na sagot ni Clauss. Wala na akong nagawa, sinabi
ko na lang na si Wanda, Frances, Akira, Selene at lahat ng baby dragons namin.
Ang cute siguro nilang coin bearer, ring bearer at flower girl, o flower dragon
dapat? May tinawag ulit si Ciara na babae at isang kumpas lang ng babae ay nasa
harap na namin sina Akira na nagtataka. Pati lahat ng baby dragons narito. Ipina
liwanag sa kanila ang nangyayari.

Best man si Akira at maid of honor tuloy si Selene. Abay sina Wanda at Frances.
Gusto ko ngang matawa sa settings namin.

"Ayos na. Ang isusuot niyo na lang ang kulang." excited

apped her fingers and boom! Nakaputing wedding dress na
cana na sina Clauss at Akira. Nakakatuwa nga ang itsura
may necktie si Baby Clauss at Baby Akira. Si Baby Xyra
lene ay nakasuot ng maliit na dress na mabulaklak. Sina
rin ng pang-abay. Ang adik naman ng nangyayari.

na sabi ni Ciara. She sn

ako at nakaitim na ameri
ng mga baby dragon dahil
at ang baby dragon ni Se
Selene naman nakasuot na

Pinapunta na sina Clauss at Akira sa kanang bahagi na malapit sa altar para magh
intay. Mabilis akong inayusan nina Ciara. Itinaas niya ang buhok ko at nilagyan
ng light make up. Saka nilagyan ng mahabang belo ang ulo ko na sayad sa sahig at
tinakpan na rin ang mukha ko. Pumwesto na kami. Ako ang nasa pinakadulo. Pinatu
gtog nila ang wedding march. Hindi ko alam kung bakit kinakabahan ako kahit hind
i naman dapat. Kasal-kasalan lang naman ito. May nakita pa nga ako na "pari" sa
unahan ng altar pero syempre ka age lang namin 'yon.

Nauna na sina Wanda at Frances sa paglalakad at kasunod si Selene. Buti hindi si

ya tumutol. Sumunod si Baby clauss bilang ring bearer. At si Baby Xyra bilang fl
ower dragon. Naging coin bearer naman ang baby dragon ni Selene at bible bearer
naman si Baby Akira.

At ako na ang huling naglakad habang hawak-hawak ang bouquet ng tulips. Nakakaka
ba. Sana may naghatid man lang sa'kin papunta sa altar, 'di ba? Nangangatog na y
ata ang tuhod ko pero buti na lang hindi ako natutumba. Nakakahiya 'yon kapag na
gkataon.

Nakarating naman ako sa altar ng hindi natutumba at inabot ni Clauss ang kamay k

o saka ikinawit sa braso niya. Hindi ko alam kung natatawa ba siya o hindi dahil
sa itsura niya. Nakakaasar talaga siya. Nakakaloko kasi ang ngiti niya.

Umupo kami sa upuan na nakalaan para sa amin. Bumulong siya sa'kin. "Nervous?" T
umango lang ako dahil pakiramdam ko hindi ako makakapagsalita. Mahina siyang tum
awa at hinawakan ng mahigpit ang kamay ko. I heaved a deep breathe.

Tinanong muna ng "pari" kung sino ang tututol, narinig ko na maraming nagbubulun
gan pero wala namang nagsalita. May konting introduction pa siya tapos iniabot s
a'min ang isang microphone para sagutin ang mga tanong niya.

"Clauss Park, will you take this woman to be your wedded wife, to live together
in the estate of matrimony? Will you love, honor and keep her; In sickness and i
n health, and forsaking all others, keep yourself only unto her, as long as you
both shall live?"

"I will." Seryosong sago niya.

"Xyra Buenafuerte, will you take this man to be your wedded husband, to live tog
ether in the estate of matrimony? Will you love, honor and keep him; In sickness
and in health, and forsaking all others, keep yourself only unto him, as long a
s you both shall live?"

"I will." Sagot ko naman. Kinakabahan pa rin ako at hindi ko alam kung bakit.

"Clauss Park, take Xyra by the hand and repeat after me." Sabi ng "pari" sa kany
a. Hinawakan naman ni Clauss kamay ko. Okay, ako na ang kinikilig dahil nakating
in siya sa mga mata ko at mukhang seryoso siya sa sinasabi. "I, Clauss Park, tak
e you, Xyra Buenafuerte, to be my wedded wife, to have and to hold from this day
forward, for better or worse, for richer or poorer, in sickness and in health,
to love and to cherish until death do us part."

Now it's my turn. "I, Xyra Buenafuerte, take you, Clauss Park, to be my wedded h
usband, to have and to hold from this day forward, for better or worse, for rich
er or poorer, in sickness and in health, to love and to cherish until death do u
s part."

Pinakuha ng "pari" ang mga rings at nagsalita siya. "These rings shall forevermo
re be a symbol of the love that you have declared and the vows that you have exc
hanged. The unbroken circles of these rings represent the special faithfullness
that you have pledged to each other."

Pinakuha sakin ang singsing ni Clauss at kinuha ko ang kaliwang kamay niya. "Cla
uss Park, I give you this ring as a symbol of my vow, and with all that I am, an
d all that I have, I honor you." At sinuot ko na sa palasingsingan niya ang sing
sing na may pangalan ko.

Kinuha naman ni Clauss ang kaliwang kamay ko at nagsalita. "Xyra Buenafuerte, I

give you this ring as a symbol of my vow, and with all that I am, and all that I
have, I honor you." Isinuot niya ang singsing sa daliri ko. Ang adik ng kasal-k
asalang ito.

Nagsalita ang "pari". "I declare that you are now, husband and wife. You may kis
s the bride."

Kailangan talagang may kiss? Tumayo kami. Pagtingin ko sa likod ay madami palang
nanonood. Nakakahiya. Nagsisigawan pa sila. Hindi ko nga alam kung positibo ba
ang mga isinisigaw nila.

"C-Clauss, ang daming nanonood. Pwedeng wala na lang kiss? Joke lang naman ito,
'di ba?" Bulong ko sa kanya.

"I don't think so." He's grinning evilly at me. Napalunok tuloy ako. Sinimulan n
a niyang itaas ang belo na nakatakip sa mukha ko. Hindi na ako tumutol. I could
see amusement in his admiring eyes. Narinig ko pa ang sigawan at... iyakan sa mg
a witnesses? May umiiyak ba?

"Kanina ko pa iniisip kung ano'ng itsura mo kapag wala ang belo na 'to." Nakangi
ting sabi ni Clauss. Bakit kaya? Pangit ba ako? Pangit ba ang pagkakamake up sa'
kin? Baka kinulayan lang ang mukha ko?

"Pangit ba?"

"No, You look beautiful." He cupped my face and hold it dearly. Ramdam ko ang pa
mumula ng mukha ko. Lalong lumakas ang mga sigaw. At ngayon sinabayan pa 'yon ng
pagbilis ng tibok ng puso ko. Mahihimatay na yata ako sa nangyayari.

"Clauss, huwag na kasi rito." Natawa lang siya.

"So you prefer to do this privately? Sabagay may honeymoon pa naman tayo." He wi
nked and smiled teasingly. Lalong namula ang mukha ko.

"Walang honeymoon! Ang adik mo!" He just laughed and then gave me a long kiss on
the lips without warning. It's not torrid. Nakalapat lang talaga ang labi niya
sa labi ko ng matagal kaya napapikit ako. Pakiramdam ko gusto kong manghina. But
i na lang hinapit niya ako sa baywang.

Nang matapos 'yon, humarap kami sa mga nanood ng kasal-kasalan namin at sa totoo
lang ang daming umiiyak na daig pa ang may burol sa harapan nila. Para silang n
amatayan at pinagbagsakan ng langit at lupa. Lalo na ang mga babae. Gusto ko tul
oy mapakamot sa ulo ko. Napansin ko na nawala na rin ang magical runes sa mga wr
ist namin. Naperahan tuloy si Clauss dahil sa kasal-kasalan na ito.

-------------------------------------------

Dito na muna XD hahaha.. alam kong nabibitin kayo pero pasensiya naman XD Tamad
kasi ako XD

Chapter 29: Surprise Visit

Update on Wednesday

************************************************************************

Bahahah.. Sorry sa late UD. Natawa ako sa reaksiyon niyo sa last chapter. Actual
ly, bumwelo lang ako para sa mga susunod na mangyayari. Pampalubag loob lang kum
baga. Wahaha. Thanks nga pala sa lahat ng comments, votes and reads.

Enjoy Reading everyone :)) (Kahit alam kong hindi kayo mag-eenjoy wahaha)

<3 Missmaple

------------------------

XYRA's POV

FRIDAY.

Huling araw na ng school festival. Naka-blue dress ako na above knee at naka-blu
e doll shoes. Wala naman kaming sasalihang game ngayon at maglilibot lang talaga
kami sa mga booths. Kalalabas ko lamang sa girls dormitory at nakita ko na agad
si Clauss na nakasandal sa dingding habang nakahalukipkip. Mukhang hinihintay t
alaga niya ako. Ngumiti ako sa kanya at lumapit.

"Kanina ka pa?" Umiling siya at ngumiti lang sa'kin. Mukha siyang bagong gising
dahil medyo gulo-gulo pa ang buhok niya pero bakit ang gwapo pa rin niya? Nakabu
kas pa ang unang dalawang butones ng polo niya na parang nang-aakit lang ang dat
ing. He's wearing white polo, black pants and shoes.

"Satisfied?" Nang-iinis na tanong niya sa'kin. Iniiwas ko ang paningin sa kanya.

Ngayon ko lang napansin na sinusuri ko na pala siya ng tingin mula ulo hanggang
paa. Namula tuloy ang mukha ko at dahil sa kahihiyan ay mabilis akong naglakad
palayo sa kanya. Mahina siyang natawa sa reaksiyon ko pero humabol siya para sum
abay sa'kin at saka hinawakan ako sa kamay.

"Siguro kailangan ko'ng magbigay ng picture ko sa'yo." Natatawang sabi niya sa'k
in. Inirapan ko lamang siya. Sobra na ba akong obssess sa kanya para bigyan pa n
iya ng picture?

"Ewan ko sa'yo. Inaasar mo na naman ako." Naka-pout na sabi ko sa kanya pero tum
awa lang siya. Kailan kaya siya magbabago? Wala na yata siyang pag-asa. Napapail
ing na lang ako. Hindi ko nga pala kasama si Baby Xyra dahil nauna na siyang uma
lis kasama sina Frances. Tuwang-tuwa rin kasi siya sa nakikita sa school festiva
l.

"Si Baby Clauss?" Nagtatakang tanong ko kay Clauss. Nagkibit-balikat siya sa'kin
. "Sumunod kay Baby Xyra nang makasalubong namin kanina." Napatango na lang ako.
Kaya naman pala hindi niya kasamang naghihintay.

Nakalabas na kami sa building ng academy. Katulad kahapon ay nagkakasiyahan ang

mga estudyante dahil sa mga booths na kanilang pinupuntahan. Halatang nag-eenjoy
sila sa school festival.

"Saan tayo?" Tanong ko kay Clauss.

"Ikaw ang bahala. Saan mo ba gustong pumunta?" Napakamot ako sa ulo. Hindi talag
a siya maaasahan sa mga bagay na katulad nito. Hindi ko naman alam ang mga booth
s na narito. Wala na akong nagawa kundi maglakad-lakad na lang muna. Baka sakali
ng may makita akong booth na makakaagaw ng pansin ko.

May nakita akong mga food stalls na may mga tindang fishball at iba pang street
foods. May siomai at siopao rin. Namiss ko ang mga ganoong pagkain. Hinila ko si
ya sa isang food stall na may mga fishball. "Gusto mo niyan?" Nakasimangot na ta
nong ni Clauss sa'kin. Nakangiting tumango ako sa kanya.

"Huwag ka ng bumili niyan. Hindi yata masarap." sabi niya na nakasimangot pa rin
. Nahawa tuloy ako sa nakasimangot niyang mukha. Ano'ng hindi masarap? Halatang
hindi pa siya nakakatikim kaya niya nasabing hindi masarap. "Masarap kaya 'to. T
ikman mo."

Kumuha ako ng stick at tumuhog ng fishball. Isinawsaw ko pa sa maanghang na saws

awan saka ko itinapat sa bibig niya. Gusto ko sanang isubo sa kanya pero hindi n
aman bumubuka ang bibig niya at tinitigan lang ang fishball. "Tikman mo, hindi k
a naman mamamatay dahil diyan." Natatawang sabi ko sa kanya.

I heard him smirked. Halatang nagdadalawang-isip siya pero dahan-dahan naman niy
ang ibinuka ang bibig niya. Isusubo na sana niya pero iniiwas ko sa kanya ang fi
shball at sa bibig ko isinubo. Ako ang kumain at nag-thumbs up pa ako sa kanya d
ahil sa sarap. Naiinis na tumingin siya sa'kin na parang gusto akong patayin sa
tingin. Natawa na lang ako sa itsura niya at nag-peace sign pa.

Tumuhog ulit ako ng fishball at itinapat muli sa bibig niya para isubo pero hind
i na niya tinatanggap. Masama pa rin ang tingin niya sa akin na parang hindi na
nagtitiwala. "Seryoso na 'to. Isubo mo na." Natatawang sabi ko sa kanya pero hin
di pa rin niya ibinubuka ang bibig. Napakamot ako sa ulo ko. "Joke lang talaga '
yong kanina. Hindi ko na uulitin 'yon. Sorry." muling sabi ko. Makalipas ang ila
ng segundo ay isinubo rin naman niya ang fishball. Nakakunot-noo pa nga siya hab
ang ngumunguya.

"Masarap, 'di ba?" masiglang tanong ko sa kanya. Ngumiti siya sa'kin bago nagsal
ita. "Pwede na." Inirapan ko siya. Pwede na? Ayaw pang aminin na masarap talaga?
Kumuha pa nga siya ng sariling stick para tumuhog ng fishball tapos ay itinapat
pa sa bibig ko para subuan ako. Nang akmang isusubo ko na, binawi niya at siya
ang nagsubo at kumain. Natatawa siyang tumingin sa'kin. Gumanti ang mokong at na
isahan ako. Nakakainis! Nauto ako roon.

Ilang minuto kaming nagtagal doon bago muling naglibot. May nakita pa akong stal
l ng cotton candy kaya nagpabili ako kay Clauss. Buti na lang hindi siya kumontr
a at ibinili ako. Para lang akong bata na tuwang-tuwa. Nasabihan pa nga niya ako
na mukhang tanga na naman. Grabe talaga siya. Napapailing na lang ako. Kung hin
di ko lang siya mahal, nasuntok ko na siya sa mukha.

May nadaanan pa kaming booth na nagbibigay ng libreng stuff toy kapag naasinta a
ng limang red dots na umiikot sa ere gamit ang mga laruang baril. Napansin ko na
may kalakihan ang mga bala kahit mukhang laruan lang 'yon. Ang cute pa naman ng
stuff toy dahil may angry birds, teddy bear na may iba't ibang size, hello kitt
y at kung anu-ano pa. Sa tingin ko, kanina pa maraming sumusubok pero wala pa ri
ng nananalo. May daya siguro kaya hindi nila matamaan?

"Gusto mo ba noon?" Tanong sa'kin ni Clauss habang nakatingin din sa mga stuff t
oys. Umiling lang ako sa kanya. Mapeperahan lang siya. Tiyak na hindi madaling m
aaasinta 'yon.

"Sigurado ka?" Ngumiti ako sa kanya at tumango. Wala naman akong gagawin sa stuf
f toy. Hindi ko naman makakain 'yon. Hinila ko siya sa tapat ng isang ferris whe
el. Para kasing ang sayang sumakay dahil sobrang taas nito. Tiyak na kitang-kita
ang magandang view mula sa itaas.

"Dito na lang tayo sa ferris wheel. Mukha kasing madaya ang game na 'yon." Nataw
a lang siya sa sinabi ko at bumili na lang ng ticket.

"Hindi madaya 'yon. Bawal magdaya dahil may mga magical runes para sa mga ganoon
g booth. Kung gaano kasi kamahal o kalaki ang gusto mong kunin na stuff toy, gan
oon din kahirap at kabilis ang pag-ikot ng mga red dots. Automatic na 'yon. Pero
hindi pwedeng makialam ang nagpapalaro dahil hindi na sila papayagang magtayo n
g ganoong booth sa susunod na school festival." paliwanag niya sa'kin. Astig nam
an pala noon. Pero mahirap pa rin. Hindi kasi ako asintado. Saka limang red dots
ang kailangang matamaan. Ang dami kaya.

Tumigil na ang ferris wheel at isa-isa kaming pinasakay. Habang tumataas na ang
ferris wheel, namamangha ako sa nakikita ko. Ang kulay pala ng buong academy dah

il sa iba't ibang booths na nakapalibot dito. Kitang-kita rin ang mataas na bund
ok sa likod ng academy. Napalingon ako kay Clauss dahil naramdaman ko na nakatit
ig siya sa'kin.

"Bakit?" nagtatakang tanong ko sa kanya.

"Wala lang. Mukha ka lang kasing ewan sa itsura mo." He said then chuckled. Naii
nis na binatukan ko siya kaya napahimas siya sa ulo niya pero nakangiti pa rin.
Ang cute niya. Magkatabi kami sa upuan kaya inakbayan niya ako at niyakap. Nagul
at pa nga ako kaya hindi ako nakapag-react agad.

"Problema mo?" mahinang tanong ko sa kanya.

"Wala lang. Gusto lang kitang yakapin. Masama ba?" nang-aasar na tanong niya sa'
kin. Hindi na lang ako umiimik. Feel na feel ko kasi. Hinayaan ko na lang muna s
iya. Naramdaman ko na dinampian niya ng halik ang ulo ko. Kakaiba talaga ang iki
nikilos niya kaya napakunot-noo ako.

"Sigurado ka bang wala kang problema?" nag-aalinlangang tanong ko sa kanya pero

hindi siya nagsalita. Nanatili lang siyang tahimik habang nakayakap sa'kin hangg
ang sa bumaba na kami. Hindi ko tuloy na enjoy ang view mula sa itaas. Ang adik
lang, 'di ba? Wala kaming ginawa sa ferris wheel kundi ang magyakapan.

Hawak niya ang kamay ko habang naglalakad kami. Alam kong hindi mahilig magsalit
a si Clauss pero may kakaiba talaga sa kanya ngayon. Hindi ko lang matukoy kung
ano. Sabagay, hindi ko naman talaga siya madalas naiintindihan. Bigla siyang nap
atigil sa paglalakad kaya nagtatakang napatingin ako sa kanya. Pagkagulat ang ma
kikitang ekspresiyon sa mukha niya. Sa tingin ko nga ay bigla siyang namutla dah
il sa hindi malamang dahilan.

Nagtatakang nilingon ko ang kanyang tinitingnan. Tatlong lalaki na ngayon ko lan

g nakita ang tinitingnan niya. Mapapansin na gwapo ang lalaking nasa gitna at ma

lakas ang dating pero nakakatakot ang aura nito. Naglakad sila papalapit sa kina
roroonan namin at dahil doon ay nagsimulang magtaasan ang mga balahibo ko sa kat
awan. Bakit may pakiramdam ako na lumalapit na sa'kin si kamatayan? Parang gusto
kong manginig sa takot. Sino ba ang lalaking ito?

Tuluyan na silang nakalapit sa kinaroroonan namin. Hindi ako makagalaw maging si

Clauss. The guy in the middle grinned at us evilly. I could really see death by
just looking at him. His dark and evil eyes was looking at me intently then he
smirked. Napahigpit ang pagkakahawak ko kay Clauss.

"May girlfriend ka na pala?" nakangising tanong niya kay Clauss. Clauss didn't r
espond for a minute. He looked confused. Halatang hindi niya alam ang sasabihin
at isasagot.

"What are you doing here?" mahina pero may diing tanong niya sa lalaki. Natawa l
amang sa tanong niya ang lalaki.

"Having a surprise visit. Balita ko kasi nagkakasiyahan kayo rito." I could sens
e mockery in his deep baritone voice. Pakiramdam ko ay gusto kong manlamig dahil
sa naramdaman kong takot. Napansin ko ang buong paligid na naging kulay abo. Tu
migil din sa paggalaw ang lahat ng mga estudyante. Parang tumigil ang oras para
sa kanila. Napansin ko sa isang tabi sina Akira at Selene na halatang nagulat di
n. But they didn't freeze like the others. Para tuloy kaming may sariling mundo
dahil kami lang ang nakagagalaw at hindi ko alam kung paano nangyari 'yon.

Mula sa likod ay narinig ko ang mga yabag ng isang taong tumatakbo. Lumingon ako
at nakita ko si Bryan na nag-aalala. Halata rin ang galit sa mga mata niya.

"What do you think you're doing here?" Malakas na sigaw ni Bryan sa lalaki. The
guy just gave him an evil smile.

"Nothing important. I just want to confirm something with my own eyes." Then he

looked at me and winked. What was that for? "Ikaw ba ang girlfriend ni Clauss?"
He's asking me directly. I couldn't open my mouth to speak. I'm dumbfounded and
trembling unconciously.

Naramdaman ko na unti-unting binitawan ni Clauss ang kamay ko. "N-No. She's not.
Nagkakamali ka. She's not my girlfriend." Seryosong wika ni Clauss na ikinagula
t ko naman. I felt like my heart was shattered into pieces. It hurts so bad. I'm
not prepared to hear those words from him.

"What do you think you're saying, Clauss?" Narinig ko pang sigaw ni Akira pero i
kinulong siya ni Selene sa loob ng isang malaking waterball pero pilit siyang ku
makawala. "I'll take care of him." Sabi ni Selene bago naglakad na palayo sa'min
at nakasunod sa kanya ang waterball kung saan nakakulong si Akira. Pilit niyang
hinahampas ang waterball para makalabas pero halatang nauubusan na rin siya ng
hininga hanggang sa tuluyan na silang makalayo.

Hindi ako makagalaw at makapagreact. Somehow, I managed to gather all my strengt

h left and turned my back from them then ran away. Tumakbo ako ng mabilis patung
o sa likod ng academy hanggang sa maramdaman ko'ng tumutulo na pala ang luha ko.
Pilit ko'ng pinupunasan ang mata ko habang tumatakbo pero patuloy lamang sa pag
-agos ang masaganang luha mula roon.

I hate it. Again, I'm being such a crybaby. I hate myself for being this weak. I
couldn't even ask him the reason why he said that. Napatigil ako sa pagtakbo da
hil sa isang babae na nakasandal sa isang puno at nakahalukipkip. Patuloy lang s
a pagtulo ang mga luha ko pero kahit nanlalabo na ang paningin ko ay nagawa ko p
a rin siyang makilala. She's wearing the same black dress back then when I first
saw her in Felicity's village. Sobrang itim ng buhok niya, maging ang mga mata
niya. She's staring blankly at me but even so, she's still beautiful and eye cat
ching. Dito rin ba siya pumapasok? Bakit ngayon ko lang siya nakita?

"Crying?" She asked blankly. Lumapit siya sa'kin pero napaurong ako ng ilang hak
bang. Dire-diretso lang siya at ang nakakapagtaka ay lumulutang siya at hindi na
glalakad. Was she a ghost or something? Tuluyan na siyang nakalapit sa'kin at na
gulat ako nang punasan niya ang mga luha sa mata ko gamit ang mga kamay niya. Bu
t her blank and lifeless eyes were still registered in her beautiful face. And t
hen she suddenly disappeared before my eyes. Lumingon ako sa paligid pero hindi
ko na siya maramdaman. She's nowhere to be found.

Naisipan ko na lang pumunta sa loob ng training room at doon magmukmok. Nagugulu

han pa rin ako sa mga nangyayari. Sa likod ng academy ako dumaan at dumiretso na
sa training room. Umupo ako sa isang tabi habang yakap-yakap ang mga binti ko.
Isinubsob ko ang ulo ko sa mga tuhod ko. I cried hard. Lahat ng sinabi ni Clauss
kanina ay paulit-ulit na nag-eecho sa utak ko. Hindi ko matanggap ang mga narin
ig ko mula sa kanya. Sobrang nasasaktan ako.

CLAUSS' POV

Hindi ko pinigilan si Xyra nang tumakbo siya palayo. It's better this way. Ayaw
kong mapahamak siya kay Enzo. Nagulat ako dahil sa biglaan niyang pagpunta sa wo
nderland magical academy. Ngayon lang niya ginawa ito. At mukhang alam ko na kun
g bakit. He's here to confirm that Xyra was really my girlfriend. Alam kong ayaw
niyang magkaroon ng dahilan para hindi matuloy ang mga masasama niyang binabala
k. Tiyak na kapag nakumpirma niya na girlfriend ko nga si Xyra ay babalakin niya
ng patayin ito. Katulad ng mga ginawa niya sa mga magulang namin ni Claudette.

He's here to destroy everything important to us, to me. At pwede rin niyang gami
tin si Xyra para tiyakin na susunod talaga ako sa lahat ng ipag-uutos niya. Maaa
ri niyang magawa kay Xyra ang ginagawa niya ngayon kay Claudette at ayaw kong ma
ngyari 'yon. I heard him smirked to what I said. He smiled wickedly.

Napansin ko na biglang sinugod ni Bryan si Enzo gamit ang isang itim na bagay mu
la sa lupa. Ngayon ko lang napagtanto na isa pala siyang shadow controller power
user. Nakatalon si Enzo para iwasan ang biglaang pag-atake ni Bryan. He looked
at my direction while on mid-air. He mouthed something at me, without a sound co
ming from him but I clearly understood it. Bago siya tumuntong sa lupa ay naglah
o na siya pati ang mga lalaking kasama niya.

Bumalik na rin sa dati ang kulay ng paligid. Nagsimula ng gumalaw ang mga estudy
ante at nagpatuloy ang kasiyahan nila na halatang hindi alam kung ano ang nangya
ri kani-kanina lang. Alam kong wala na si Enzo sa paligid kaya nakahinga ako ng
maluwag. Nanatili akong nakatayo at naramdaman ko'ng pagtapik ni Bryan sa balika
t ko.

"Find her." sabi niya bago nagsimula ng maglakad palayo. Sinunod ko siya. Pumaso
k ako sa loob ng academy at sinubukang hanapin si Xyra. Pumunta ako sa girls dor
mitory, empty classrooms, library, garden at canteen pero wala siya. I wanted to
panic but I suddenly remembered that I havent check the training rooms yet.

Nagmamadali akong tumungo sa mga training room. Napansin ko ang isang training r
oom na nakaawang ng kaunti ang pintuan. Sinilip ko ang loob at nakita ko si Xyra
na nakasubsob ang mukha sa mga tuhod at halatang humihikbi. Nanatili lang akong
nakatayo roon dahil nasasaktan akong makita siya sa ganoong ayos. I sighed deep
ly.

Naalala ko kung ano ang sinabi sa'kin ni Enzo kanina. "Return now or she'll die.
" I have no choice but to leave the academy now. Hindi ko alam kung sino'ng tinu
tukoy ni Enzo na mamamatay. Si Xyra ba o si Claudette? Pinababalik na ako ni Enz
o sa Dark Wizards Academy at wala akong lakas para tumutol. Gusto ko sanang magp
aalam ng maayos kay Xyra pero alam kong hindi niya ako maiintindihan.

Lumakad ako palapit sa kanya at tumabi sa kinauupuan niya. Naramdaman niya ang p
resensiya ko kaya napalingon siya sa'kin. Luhaan pa ang mga mata niya kaya napai
ling ako. Nagtataka siyang nakatingin sa akin pero halata sa mga mata niya ang h
inanakit na nararamdaman. I hugged her but she tried to push me away.

"I'm sorry." I whispered. Hindi ko alam ang gagawin at sasabihin ko sa kanya nga
yon. I knew she'll be hurt but this will also hurt me as well.

"I hate you!" Hinampas-hampas pa niya ako sa dibdib ko habang patuloy lang siya
sa pag-iyak. Hinayaan ko lang siya hanggang sa mapagod siya.

"I love you. I just need to do that. Please understand." Mahinang bulong ko sa k
anya habang mahigpit ko pa rin siyang niyayakap. Alam kong darating ang oras na
maghihiwalay rin kami pero hindi ko akalaing ganito pala kasakit ang mararamdama
n ko. She looked at me with confused eyes. Pinunasan ko ang mga luha na tumulo m

ula sa mga mata niya. I kissed her wet cheeks.

"H-Hindi kita maintindihan..." Naguguluhang sabi ni Xyra sa akin. Napangiti ako.

I gave her a fast kiss on her lips. Magulo kaya hindi na niya kailangan pang ma
intindihan.

"I have a favor to ask you." seryosong sabi ko sa kanya.

"Ano 'yon?" Nakakunot-noong tanong niya.

"Take care of Baby Clauss for me. I'll be out for a while." seryosong sabi ko sa
kanya. Lalo siyang naguluhan sa sinabi ko.

"Saan ka pupunta?"

"I'll be out to save another special princess." I chuckled but there's no humor
on it. Naaasar na tumingin siya sa'kin.

"Kaya pala hindi mo inamin na tayo dahil may iba kang babae! Niloloko mo lang pa
la ako!" Malakas na naman niya akong pinaghahampas sa dibdib at umiyak na naman
siya. Natawa lang ako sa itsura niya at lalo siyang nainis at naiyak sa pagtawa
ko.

"Come on. I'm referring to my sister. Hindi ko inamin na girlfriend kita dahil g
usto kong protektahan ka." seryoso pero natatawa kong sabi sa kanya. Tumigil siy
a sa paghampas sa akin at naguguluhang tumingin sa akin. Hindi niya makuha ang s
inasabi ko. She's so slow, really.

I kissed her all of a sudden. This time I kissed her torridly and hungrily becau
se I'm afraid to miss her while I'm on the Dark Wizards Academy. I closed my eye
s. I'm afraid that I'll run for where she is because I'm longing for her presenc
e. I'm afraid that I'll choose to be selfish and be with her forever without thi
nking the consequences of my action. I never thought that I'm such a coward. I'v
e never been like this until I met her. Dati ang tangi ko lang kinatatakutan ay
ang mawala ang kapatid ko sa'kin pero ngayon nadagdagan na ang mga bagay na kina
tatakutan ko.

Now, I'm also afraid to lose her but I thought it would be better this way. For
both of us and for other's sake.

Naramdaman ko ang pagtugon niya sa halik ko. She wrapped her arms around my nape
and responded with the same intensity. I didn't want to let her go but I have t
o. Kung maaari lang talaga na nasa tabi lang niya ako palagi, nagawa ko na. I hu
gged her tigthly and deepened the kiss. I didn't want to miss this moment so I w
ant to make this final kiss memorable for both of us. My tounge slipped and wand
ered inside her mouth. I suddenly felt her tounge found mine and played with it.
I moaned because of her sudden playful action. And I'm sure that this would be
the last time that I could kiss and hug her.

Naramdaman ko ang paglandas ng luha ko mula sa kaliwang mata ko. Hindi ko namala
yan na tumulo na pala iyon. Titigil sana siya sa paghalik sa'kin dahil tila nara
mdaman niya na nabasa ang pisngi niya pero pinigilan ko siya. I cupped her face
and lightly brushed the tears away using my thumb. I didn't want her to notice m
e crying, even for a second. Not here and now.

-----------------------

bahaha.. yan na muna.. bawi na lang ako next time :))

Chapter 30: Parting Ways

Update on Saturday :))

************************************************************************

XYRA's POV

Naramdaman ko na nabasa ang pisngi ko. What was that? Sigurado ako na hindi ako
umiiyak ngayon. Sigurado ako na walang tumulong luha mula sa mga mata ko. Mula b
a 'yon kay Clauss? Pero imposible naman. Ititigil ko sana ang pagtugon sa halik
niya pero naramdaman ko ang kamay niya sa pisngi ko para pigilan ako. He lightly
brushed my cheeks. I wanted to ask him what really the problem was but I'm alre
ady drown to his kisses. He suddenly stopped and pulled me closer to hug me. I c
ouldn't see his face and expression. Napakunot-noo ako dahil sa malalim niyang p
agbuntong-hininga.

"Bakit hindi mo sabihin sa'kin ang problema?" mahinang tanong ko sa kanya.

"You'll know sooner or later. But first, I think we need to get out of here." pa
os na wika niya sa'kin. Mas lalo akong nagtaka. Bakit pa namin kailangang umalis
dito? Ayos nga rito dahil tahimik at makakapag-usap kami ng maayos.

"Why?" I almost whispered. I heard him smirked. He didn't bother to answer me an

d just pulled me to get up. Nagtatanong ang mga mata na tumingin ako sa kanya. N
gayon ay nakikita ko na ng maayos ang mukha niya. Tiningnan ko siya sa mga mata
pero mukhang hindi naman siya umiyak dahil hindi naman namumula ang mga mata niy
a. Imahinasyon ko lang ba 'yong kanina?

"Dito na lang tayo. Bakit pa tayo aalis?" tanong ko muli sa kanya. Napabuntong-h
ininga siya at ginulo ang buhok ko. Tumingin siya ng diretso sa mga mata ko. Hal
atang seryoso siya.

"What do you think might actually happen after that kiss?" Mas lalong napakunot
ang noo ko. Hindi ko maintindihan ang tinutukoy niya. Natawa lang siya sa itsura
ko. He leaned closer to me and whispered something in my ears. "I'm afraid that
I might lose my self-control and take you here. That's very improper, young lad
y." My face flushed red when I finally realized what he's talking about.

I heard him chuckled but after a second he became serious again. "Take care of b
aby Clauss. He's connected to me. He's connected to my feelings and emotions. If
ever you already missed me then always remember that I'm always with you becaus
e of him." He gave me a fast kiss on my lips then pulled my hand to get out of t
he training room.

Naguguluhan ako sa mga sinabi niya at naaasar ako kung bakit ayaw niyang linawin
lahat sa akin. Boyfriend ko nga siya pero hindi ko naman alam lahat ng tungkol
sa kanya.

Lumabas ulit kami sa loob ng academy at wala namang mga pagbabago na naganap. Na
gkakasiyahan pa rin sila. Hapon na rin at nakaramdam na ako ng gutom. Hawak lang
ni Clauss ng mahigpit ang kamay ko na pakiramdam ko ay ayaw niyang bitawan 'yon
.

"Matagal ka bang mawawala? Kailan?" Nag-aalangang tanong ko sa kanya. Tumingin s

iya sa'kin at malungkot na ngumiti. Parang gusto ko ring malungkot dahil doon. "
Siguro. Hindi ko alam. Baka?" Pero hindi niya sinagot kung kailan. Siguro hindi
pa ngayon.

Gusto kong matawa sa sagot niya pero pinigil ko. Ngayon ko lang kasi nakita si C
lauss na hindi naging sigurado sa sagot niya. This was the first time. Kung hind
i siya sigurado, tiyak na matatagalan nga siya. Nakaramdam ako ng kalungkutan at
napatungo. Gusto ko'ng umiyak dahil tiyak na mamimiss ko siya.

Napapitlag ako nang hawakan niya ako sa baba at saka iginiya ang mukha ko para i
harap sa kanya.

"Don't worry. I promise that I'll be back... for you. Just don't look on other g
uys because If you do, I'll make sure to burn them down into ashes." Nakangiting
sabi niya sa akin. Napangiti na rin ako sa sinabi niya at masayang tumango sa k
anya.

"Hihintayin kita." I said sincerely.

"Kain na muna tayo." Hinila niya ako sa isang food stall at doon kumain. Sinabi
niya na manonood daw kami ng fireworks display mamayang alas-sais kaya naman nat
uwa ako. Huling araw na kasi ng school festival kaya may fireworks daw mamayang
gabi. Niyaya ko ulit siyang sumakay sa ferris wheel para panoorin doon ang firew
orks. Tiyak na mas maganda ang view doon. Hindi naman siya tumutol sa suhestiyon
ko.

Pagkatapos kumain ay naglibot-libot muna kami sa mga booths. Dumaan pa nga kami
sa booth na may mga stuff toys at ako ang unang sumubok ng laro. Pinili kong kun
in ang isang pinkish bunny na may kalakihan. Ang limang red dots sa ere ay medyo
mabilis din sa pag-ikot. Hinawakan ko ang toy gun at sinubukang asintahin ang m
ga red dots. Pero sa kasamaang palad ay dalawa lang ang natamaan ko. Natawa lang
sa'kin si Clauss kaya napalabi ako.

Susubukan sana niya ang laro pero napansin ko na malapit ng mag-alas sais kaya h
inila ko na agad si Clauss sa ferris wheel. Gusto ko kasing makita ang mga firew
orks mula sa taas kaya excited ako. Ayos lang naman sa'kin kahit walang stuff to
y. Napakamot na lamang sa ulo si Clauss at wala ng nagawa kundi bumili ng ticket
.

Hiniling pa nga niya sa operator na kapag nasa pinakagitna na kami sa itaas ay s

aka patigilin ang ferris wheel. Ang lakas niya sa operator dahil tinakot niya it
o. Napapailing tuloy ako sa kalokohan niya pero parang gusto ko'ng matawa. Nagpa
habol pa nga siya na saka lang kami ibababa kapag tapos na ang fireworks display
. Ang baliw lang niya.

Tumigil nga sa pag-ikot ang ferris wheel nang nasa gitna na kami. Magkatabi kami
sa upuan at nakaakbay siya sa'kin. Malapit ng magdilim ang buong paligid. May n
aglalabasan na ngang mga bituin sa langit. Bilog na bilog din ang malaking buwan
. Napalingon ako kay Clauss, napansin ko na seryoso siyang nakatingin sa kalangi
tan. Halatang malalim ang iniisip.

Naramdaman yata niya na nakatitig ako sa kanya kaya lumingon siya sa'kin at ngum
iti. Hinaplos pa nga niya ang mahaba kong buhok. Ngumiti rin ako sa kanya. Hindi
pa naman siguro siya aalis ngayon, 'di ba? Matagal-tagal pa naman siguro? Hindi
pa naman niya sinasabing ngayon na siya aalis. Siguro naman magpapaalam siya ba
go umalis, 'di ba? Kailangan ko na sigurong sulitin ang bawat araw na makakasama
ko siya.

Pagkalipas ng ilang minuto ay nakarinig ako ng malalakas na pagsabog mula sa kal

angitan. Napangiti ako dahil sa mga naggagandahan at makukulay na fireworks na a
king nakikita. Manghang-mangha talaga ako. Natutuwang itinuturo ko kay Clauss an
g mga fireworks. Daig ko pa ang taong bundok sa ginagawa ko. Napapa 'wow' pa nga
ako samantalang tinatawanan lamang ako ni Clauss. Patuloy lang siya sa paghaplo
s sa buhok ko.

Nagtatakang napalingon ako sa kanya nang mapansin ko na hindi naman siya nanonoo
d sa mga fireworks dahil sa'kin lamang siya nakatingin. Halos tatlumpong minuto
na rin ang nakalipas. Nagtanong ako sa kanya habang nakakunot-noo. "Bakit hindi
ka yata nanonood?"

"You've mistaken. I'm already watching." He said and chuckled.

"Paanong nanonood? Sa'kin ka lang naman nakatingin?" mas lalo ko siyang kinunota
n ng noo. Ang adik kasi niya.

"Right. I'm watching over you 'cause I've found you more brighter and beautiful
than those fireworks." The he smiled and winked. Ramdam ko na naman ang pamumula
ng mukha ko. Buti na lamang madilim na at hindi na mahahalata. Napako ang panin
gin ko sa mga mata niya. Nanatili akong nakatitig doon hanggang sa maramdaman ko

na unti-unti ng lumalapit ang mukha niya sa mukha ko. He's about to kiss me so
by instinct, I closed my eyes and waited for his lips to meet mine.

Naramdaman ko ang paglapat ng labi niya sa noo ko. I was disappointed and was ab
out to open my eyes when I felt that he kissed me on the tip of my nose. "I miss
ed you already." He whispered softly. I couldn't react because our lips already
met before I could talk. Hindi na ako makapagsalita at tinanggap na lamang ang h
alik niya. His lips moved slowly at first, teasing me. I moaned in protest becau
se I wanted more. I felt that he smiled.

Bigla kaming napatigil dahil sa biglang paggalaw ng ferris wheel. Muntik pa nga
kaming mahulog sa kinauupuan. Natatawang nagkatinginan tuloy kami. Tapos na pala
ang fireworks display. Napakamot si Clauss sa ulo niya at mahigpit akong niyaka
p habang umaandar na pababa ang ferris wheel.

"I love you. Babalik ako. Pangako." bulong niya bago kami bumaba sa ferris wheel
. Napansin ko na maraming tao sa gitna ng daan habang naglalakad kami. Hawak ko
ang kamay ni Clauss pero naramdaman ko ang unti-unti niyang pagbitaw. Pagtingin
ko sa tabi ko ay wala na siya. Nagtatakang lumingon ako sa paligid pero wala tal
aga akong makita 'ni anino niya. Ang dami pa ring tao dahil nanood sila ng firew
ork display kaya nahihirapan akong sumiksik sa kanila para maghanap sa kanya.

Tumingin ako sa ibang booths pero wala talaga akong makita. Tumatakbo na nga ako
kung saan-saan para lang mahanap siya pero wala pa rin. Gusto ko na tuloy maiya
k dahil pakiramdam ko wala na siya. Pero imposible 'yon, 'di ba? Magpapaalam nam
an siguro siya ng maayos, 'di ba? Gusto kong isipin na mali ang iniisip ko ngayo
n kaya patuloy lamang ako sa paghahanap sa kanya pero ramdam ko ang pamumuo ng m
ga luha sa gilid ng mga mata ko. Nasasaktan ako.

Napatigil ako sa pagtakbo dahil nakita ko si Baby Clauss na lumilipad papunta sa

direksiyon ko at kasama si Baby Xyra. Napansin ko ang pinkish bunny na bitbit n
ila at tig-isa pa sila ng hawak na tainga. Iyon ang pinkish bunny na gusto ko sa
nang kunin kanina sa stuff toy booth. Paano nila nakuha 'yon?

Tuluyan na silang nakalapit sa'kin at iniabot sa'kin ang bunny. Nagtatakang kinu
ha ko 'yon sa kanila. Parang ang sama ng kutob ko rito pero gusto kong mag-isip

ng positibo. Baka mali lang kasi ang hinala ko. Baka gusto lamang akong sorpresa
hin ni Clauss kaya siya nawala bigla. Baka itong bunny na ito ang sorpresa niya.

"Bigay ni Clauss?" umaasang tanong ko. Baka mamaya lang ay magpakita na siya sa'
kin. Baka nagtatago lang siya. Malungkot na tumango ang dalawang baby dragons. K
inabahan ako sa mga itsura nila.

"Nasaan
to, 'di
sumagot
yak din

siya? Nagtatago ba siya? Nandito lang siya, 'di ba? Sorpresa lang niya '
ba?" pinipigil ko na ang mga luha ko na kanina pa gustong tumulo. Hindi
si Baby Xyra pero umiling naman ng malungkot si Baby Clauss, parang naii
siya.

Tumingala ako sa langit para pigilin ang pag-agos ng luha ko pero hindi ako nagt
agumpay. Tumulo pa rin ang mga pasaway na luha mula sa mga mata ko. Bakit hindi
man lang siya nagpaalam sa'kin? Nakakainis siya! Nakakaasar! Sana man lang napag
handaan ko, 'di ba? Sana hindi ako umiiyak katulad ngayon. Paano na ako?

Isinubsob ang mukha ko sa bunny na hawak ko at mas lalong lumakas ang pag-iyak k
o. Wala na akong pakialam sa mga matang nagtataka na nakatingin sa akin. Basta a
ng alam ko lang ay ang sakit-sakit ng nararamdaman ko. Sobrang sakit na pakiramd
am ko ay naninikip na ang dibdib ko.

Narinig ko bigla na may tumawag sa akin pero hindi ko nililingon. Alam ko kasi n
a hindi si Clauss 'yon. Umiyak lang ako ng umiyak. Alam ko kasi na si Akira ang
tumatawag sa akin. Narinig ko ang mga yabag niya na malapit na sa'kin.

"Bakit ka umiiyak?" Nag-aalalang tanong niya pero hindi ko naman siya sinagot. P
atuloy lang ako sa pag-iyak.

"Hey, what happened? Tsk! I'm looking for Selene but she's nowhere to be found.
Nakita ko pa nga sa isang tabi ang baby dragon niya na umiiyak. Bakit ka ba kasi
umiiyak? Mukhang kailangan pa kitang patahanin bago ko siya hanapin." Napalingo

n ako sa kanya pero umiiyak pa rin. Nawawala si Selene? Napapakamot pa nga si Ak

ira sa ulo niya habang napapailing.

"Ano'ng nangyari kay Selene?" nag-aalalang tanong ko sa kanya.

"I don't know and I'm confused. She suddenly disappeared. She even told me that
she'll get out of my life forever." napapakagat-labing sabi ni Akira. Halatang h
indi niya gusto ang sinabi ni Selene sa kanya. Hindi kaya magkasama sila ni Clau
ss? Iisa lang ba ang pupuntahan nila?

Tama ba ako? Nakaramdam ako ng sobrang kalungkutan at selos na hindi ko naman da

pat maramdaman. Paano nga kung magkasama sila? Paano kung magustuhan ni Clauss s
i Selene? Ano'ng gagawin ko? I suddenly felt unsecured. Mas lalong umagos ang lu
ha sa mga mata ko. Naaawang tumingin sa'kin si Akira at niyakap ako. Nasa pagita
n namin ang bunny na ibinigay ni Clauss.

"I-I think they're already gone. W-Wala na sila sa Wonderland." sinabi ko sa pag
itan ng mga hikbi. Hinaplos ni Akira ang likod ko. He's trying to comfort me. Wa
la na akong magagawa kundi maghintay sa pagbabalik ni Clauss. Kailangan ko'ng ma
gtiwala sa kanya. Alam kong mahal niya ako kaya maghihintay ako.

***

Saturday Morning.

Nakahiga lamang ako sa kama. Namumugto ang mga mata ko dahil sa walang tigil na
pag-iyak kagabi. Awang-awa nga sa'kin si Frances kaya hindi na niya ako pinagali
tan. Ang nakakapagtaka pa ay wala si Wanda at hindi rito natulog kagabi. Sabi ni
Frances ay huwag ko na raw hanapin si Wanda dahil wala na siya sa academy. Baki
t ang dami yatang umaalis? Ano ba ang nangyayari?

"Kumain ka na, Xyra. Dapat inaalagaan mo ang sarili mo." seryosong sabi ni Franc
es. Kapapasok lamang niya sa kwarto namin. Sina Baby Clauss at Baby XYra ay sa k
ama ni Wanda nakahiga. Tama naman siya, kailangan ko'ng alagaan ang sarili ko. W
ala na akong nagawa kundi tumayo sa kama at mag-ayos ng sarili. Pero halata pa r
in ang pamumugto ng mga mata ko. Baka gutom na rin kasi ang mga baby dragons. Hi
ndi ko sila pwedeng pabayaan.

May bigla akong naisip na hilingin kay Frances. "Pwede mo ba'ng hulaan ang mga m
angyayari sa'min?" Umaasang tanong ko sa kanya pero natawa lang siya.

"And what will you do if you already know the future? Babaguhin mo?" Napapailing
na sabi niya sakin. Determinadong tumango ako sa kanya. Kung hindi magiging mag
anda ang future namin ay pipilitin kong baguhin. Gagawin ko ang lahat para mabag
o ang hinaharap.

Tila nag-isip si Frances sa sinabi ko. Pumikit siya at tila nag-concentrate. Ila
ng minuto siyang nakatayo at nakapikit. Nakikita ko ang pagkunot ng noo niya at
pagngiwi kaya kinabahan ako. May tumulo ring luha mula sa mga mata niya. Hindi k
o alam kung narito pa ba ang kaluluwa niya sa kwartong ito o nasa hinaharap na.
Bigla siyang natumba sa sahig kaya nataranta ako. Nawalan siya ng malay. Agad ak
ong lumapit sa kanya. "Frances?" nag-aalalang tinatapik ko ang mukha niya pero h
indi pa rin siya nagigising.

Mali yata ang hiniling ko sa kanya. Sana hindi ko na lamang hiniling na malaman
ang mangyayari. Nag-aalala at natataranta ako. Hindi ko alam ang gagawin. Pero b
igla akong napatigil sa pagkataranta nang makita ko na gumalaw ang mga kamay niy
a. Unti-unti niyang iminulat ang mga mata. Nagsalita siya ng mahina.

"I couldn't tell if it's a disaster or a happy ending for you. The future will d
epend on your own decision. Ang hirap ipaliwanag ng mga nakita ko. Medyo blurred
pero maraming iiyak at mamamatay. Hindi ko matukoy kung bakit." naguguluhang wi
ka ni Frances.

"It's okay. I'm sorry kung hiniling ko pa sa'yo ito." Inalalayan ko siya sa pagt
ayo at tinulungan ko siyang umupo sa kama niya. Napapagod na inihiga niya ang sa
rili sa kama niya.

"Madaming mangyayari sa hinaharap. Baka... Baka hindi ka rin niya maalala. Hindi
ako sigurado." Malungkot na sabi niya sa'kin. I was stunned. Hindi niya ako maa
alala? Imposible 'yon! Mahal niya ako, 'di ba? No! Hindi ako papayag!

"And I remembered something. Kailangan mo na sigurong malaman ito. Wanda tried t

o steal the magical rings from you but I stopped her. Buti na lamang nagpapigil
siya. Selene and Clauss, they're from the Dark Wizards Academy. They're just spy
ing here because of some reasons. But I knew that Clauss love you so please unde
rstand." mahinang sabi ni Frances. Nakatitig lamang siya sa kisame.

Ako naman, hindi ko alam ang sasabihin. Hindi ko alam ang gagawin. Muntik ko na
ngang hindi makuha ang sinasabi niya. He's from the Dark Wizards? Niloko lang ba
niya ako? Alam ba niya na kinuha ng mga Dark Wizards ang ama ko? Naramdaman ko
na naman ang mga luhang naglandas sa pisngi ko. Napaupo ako sa sahig. I cried ha
rd. Hindi ko alam kung magagalit ba ako sa kanya o hindi.

"Alam ba nina Mr. Williams?" Tanong ko kay Frances habang humihikbi.

"Sa tingin ko ay oo. Ask Bryan. Naalala mo

s confronted by Bryan and she admitted the
ailangan pa niyang kunin ang magical rings
i siya mapapahamak. Pero sabagay, hawak pa
a at ng mga mahal nila sa buhay."

ba noong gabi na umuwi si Wanda? She'

truth. Hindi ko nga alam kung bakit k
gayong sinigurado na ni Bryan na hind
rin ng mga Dark Wizards ang buhay nil

Nagtatakang napalingon ako kay Frances. Nagtatanong ang mga mata ko. Ano ang ibi
g niyang sabihin na hawak ng mga Dark Wizards ang buhay nila at ng mga mahal nil
a sa buhay? "What do you mean?"

"Ibig sabihin, may mga taong gumagawa ng kasamaan hindi lamang dahil makasarili
sila pero dahil may gusto silang protektahan at iligtas." makahulugang wika niya
. Parang nakukuha ko na ang ibig niyang iparating. Naalala ko ang sinabi ni Clau
ss kahapon. He's going to save another special princess and that was his sister.
Siguradong iyon ang dahilan kung bakit kailangan niyang umalis pero ang hindi k
o yata matatanggap ay ang makalimutan niya ako. Hindi ko alam ang gagawin ko. It
's like that I need to go back from the starting line when that time comes.

Tumayo na ako at pinunasan ko ang mga luha ko. I need to talk to Bryan. I need t
he whole truth. Sumunod sina Baby Xyra at Baby Clauss sa paglabas ko. Siguro kai
langan muna naming kumain dahil tiyak na gutom na rin sila. Sa canteen muna ako
dumiretso bago tumuloy sa office nina Bryan.

CLAUSS' POV

Naglalakad na ako sa hallway nang makasalubong ko si Selene. Halatang malalim an

g iniisip niya. Nagkanya-kanya kami sa pag-alis kagabi sa Wonderland kaya hindi
kami sabay-sabay na dumating dito. Napaangat ang tingin niya sa'kin nang maramda
man ako at pilit na ngumiti. Nagtaka tuloy ako.

"May problema?" tanong ko sa kanya. Umiling lamang siya ng malungkot pero hindi
na ako nagtanong pa. Baka ayaw lamang niyang sabihin sa'kin.

"Kumain ka na ba?" naisip ko na lamang itanong. Sinabi niya na hindi pa kaya niy
aya ko na lang siyang kumain. Hindi naman siya tumutol. Matapos kumain ay pumunt
a muna kami sa garden para mag-usap.

"Sigurado ka ba sa gagawin natin?" nag-aalangang tanong ni Selene sa'kin. Tumang

o lamang ako sa kanya. May ginawa kaming plano ni Bryan kapag bumalik na kami ri
to sa Dark Wizards Academy. Iyon ang dahilan kung bakit pinaiwan niya ako sa hea
dmaster office para kausapin. Sumang-ayon naman ako sa ideya niya. Nasabi ko na
rin kay Selene ang plano. Pero kailangang hindi makahalata si Enzo.

"Kamusta kayo ni Akira?" iniba ko ang usapan dahil baka may makarinig pa sa amin
. Natahimik siya at halatang namula.

"W-wala n-namang kakaiba sa'min." yumuko siya at nilaro-laro ang mga daliri na p
arang hindi mapakali. Natawa na lamang ako at hindi na nagtanong. Pero naramdama
n ko na may humawak sa braso ko. Paglingon ko it's Jigger.

Napakunot-noo ako sa kanya dahil nakangisi siya sa'kin. Gusto ko siyang suntukin
ngayon pero pinigilan ko. Baka mapasama pa kasi ako. "What do you want?"

Itinaas niya ang dalawang iron handcups na hawak niya. "I need to test your loya
lty. Utos ni Enzo." Ang iron handcup na iyon ay may kakayahang pigilan ang lahat
ng power abilities na meron ang isang power user. Kung isusuot sa'min 'yon ay h
indi kami makakalaban sa kanila. Nagsalita siya muli dahil nahalata niya na nagaalinlangan ako. "If you don't follow me then we will label you as traitors."

--------------------------------------------------------Ang sakit ng ulo ko >.< haha.. puyat kasi.. Gusto kong matulog.. Anyway, hanggan
g diyan na muna..

Lovelots <3 Hindi ko alam ang pamagat ng sunod kong Chapter Update.. Iisipin ko
muna :)

Update on Tuesday :))

************************************************************************
Late na ba UD ko? Lol.. May field work kasi kami kanina kaya hindi nakapag-UD ng
maaga.. Anyway, ito na.. Haha.. Ewan ko ba sa update ko.. Parang ewan lang haha

..

Enjoy Reading :> Lovelots

<3 Missmaple

---------------------------------CLAUSS' POV

Wala na kaming nagawa ni Selene kundi ang pumayag sa kagustuhan ni Jigger. Baka
mahalata pa niya na nakikipagtulungan na kami kina Bryan ngayon. Siguro naman ta
tanungin lamang kami. Nakangisi siya habang pinoposasan kami. Nakakaasar ang its
ura niya. Pakiramdam ko ay may masama siyang binabalak.

"Follow me." Nang-aasar na utos niya. Tahimik na lamang na sumunod kami sa kanya
. Nagtaka pa ako dahil tumigil kami sa tapat ng kwarto ni Selene. Binuksan niya
iyon at inutusan si Selene na pumasok sa loob. Hindi siya maaaring lumabas doon
hangga't hindi sinasabi sa kanya. Nagtatakang sumunod na lamang si Selene pero h
indi naman tinanggal ni Jigger ang posas niya. He even locked the door from the
outside.

"Ano'ng binabalak mo?" Naiinis na tanong ko sa kanya. Napangisi siya lalo bago n
agsalita. "We already knew that you form an alliance with them, with Bryan. We'r
e not going to test you, like I said earlier, because we're going to punish you.
"

Napatigil ako sa paglalakad dala ng pagkagulat. May alam sila? Paano? Naramdaman
ko ang pamumutla ng mukha ko. Ano'ng gagawin nila sa'kin? Hindi ko naisip na ma
lalaman nila agad. Damn! Baka mapahamak si Claudette. Ano'ng gagawin ko?

Narinig ko ang malakas na pagtawa ni Jigger. "We're not that naive, Clauss. Kung
nagtataka ka kung paano namin nalaman, malalaman mo rin kapag nakarating na tay
o sa underground cell."

I gritted my teeth. Hindi ako nagkomento sa sinabi niya. Mas makabubuti na manah
imik na muna sa ngayon. Kailangang malaman ko kung hanggang saan ang nalalaman n
ila. Itinulak ako ni Jigger para magpatuloy sa paglalakad. Tahimik lamang ako na
sumunod pero nag-iisip ng maaari kong gawin ngayon. Hindi ko magagamit ang spec
ial ability ko dahil sa iron handcup.

Sa dulo ng pasilyo ay tumigil si Jigger na ipinagtaka ko. Wala na kasing makikit

ang daan doon. Dead end na kumbaga. Napansin ko na may isang brick siyang itinul
ak mula sa pader. Halatang isang switch 'yon. Biglang bumukas ang pader. It was
a secret door. Nakita ko ang hagdan pababa. Ngayon lamang ako makakapasok dito s
a underground cell ng Dark Wizards Academy. May mga lampara na nakakapit sa ding
ding na nagbibigay liwanag sa buong pasilyo. Ikukulong din ba nila ako dahil sa
ginawa ko? Damn! Paano ko ililigtas si Claudette ngayon?

Dapat kasi naging maingat ako! Dito rin ba nila dinala si Felicity? Iginala ko a
ng paningin sa bawat selda. Napansin ko ang walang kabuhay-buhay na mukha ng mga
nakakakulong mula roon. Parang tinakasan na sila ng pag-asa. Maging ang kalusug
an nila ay hindi rin naaalagaan. Ang papayat nila. Ilang taon na ba silang nakak
ulong dito?

Ang daming selda sa underground cell. Hindi ko alam kung nakaligtaan ko lamang s
i Felicity dahil sa dami ng mga tao sa bawat selda. Hindi ko rin nakita sina Xav
ier at Troy. Pero mapapansin na lahat ng mga nakakulong ay nakaposas ang mga kam
ay. Tiyak na mga power users din sila. Malapit na kami sa pinakadulo ng undergro
und cell nang mapatigil ako. May nakilala akong isang pamilyar na mukha sa isang
selda.

Duguan ang mukha niya at halatang nagulat din nang makita ako. Nag-iisa lamang s
iya sa selda niya. Nakataas ang mga kamay na naposas sa magkabilang gilid ng pad
er habang nakatayo. Halatang pinahirapan siya base sa itsura niya. Si Mr. Robin
Williams ang taong 'yon. Paano siya nahuli ng mga Dark Wizards nang hindi namin
nalalaman? Nagtatanong ang mga matang napatingin ako kay Jigger. Napangisi laman
g siya.

Itinulak niya ako para pumasok sa katabing selda ni Mr. Williams. Pero sinubukan

ko siyang sipain pero nakailag siya. Mariin niya akong hinawakan sa balikat mul
a sa likod ko at malakas na itinulak sa dingding. Napangiwi ako sa lakas ng pagt
ama ko roon. "Don't try to resist. Tandaan mo nakasalalay sa'yo ang buhay ng kap
atid mo." Humarap ako sa kanya at masama siyang tiningnan. Pasalamat siya dahil
nakaposas ako.

Katulad ng posisyon ni Mr. Williams, ay ganoon din ang ginawa sa'kin ni Jigger.
Inalis niya ang posas sa kanang kamay ko at ikinabit naman ang posas na nakakapi
t sa pader. Ganoon din ang ginawa niya sa kaliwang kamay ko. Maging ang dalawang
paa ko ay pinosasan din niya.

"Paano niyo siya nahuli? Kelan pa?" seryoso at nagngangalit na tanong ko sa kany
a. Ang alam ko kasi nakausap pa namin siya nang magbalik kami sa academy galing
sa misyon. Ito ba ang dahilan kung bakit nalaman nila na nakipagtulungan ako kay
Bryan? Pero bakit naman ibubulgar ni Mr. Williams ang plano?

"We kidnapped him while you're on your mission and someone with cloning ability
took his place. Siguro naman alam mo na kung paano namin nalaman ang lahat?" He
said while grinning evilly. Napamura na lamang ako sa isip ko dahil sa sinabi ni
ya. Tiyak na alam na nila ang buong plano.

He suddenly punched me hard on the right side of my face. Nalasahan ko

mula sa gilid ng bibig ko. Hindi ko ipinakita sa kanya na nasaktan ako
niya. Walang ganang tiningnan ko lamang siya. Halatang nainis siya sa
kaya sinuntok niya ako muli sa kaliwang bahagi ng mukha naman. I just
lood on the floor and mockingly looked at him.

ang dugo
sa ginawa
ginawa ko
spitted b

"Is that your best shot? So gay and weak of you." nang-aasar na sabi ko. Nagalit
siya sa sinabi ko at akmang susuntukin akong muli nang may biglang pumigil sa
kamay niya. But I'm not thankful because it's Enzo. Masamang tingin ang ipinukol
ko sa kanya. He's really a devil.

"Jigger, tama na 'yan. Kailangan ko pa siya." seryosong sabi ni Enzo sa kanya. N

agpapigil naman si Jigger at tumayo na lamang sa isang tabi. Tiningnan niya ako
ng masama na parang nagsasabi na humanda ako sa susunod na makakuha siya ng pagk
akataon. I silently smirked.

"I'm sad that you're trying to go against me. Why not be one of us? I'll give yo
u the power." Nakangisi na sabi ni Enzo habang nakahalukipkip. I smirked. I didn
't want to be one of them. I wanted my freedom, our freedom.

"I don't want to be a devil like you." mariing wika ko sa kanya. Natawa lamang s
iya ng malakas sa sinabi ko.

"And now you're calling me a devil? Hindi ka ba nag-aalala sa maaaring mangyari

sa kapatid mo?" tanong niya sa naghahamon na tono. Natahimik ako pero tiningnan
ko siya ng masama. Gusto ko siyang sunugin sa oras na ito pero hindi ko magawa d
ahil sa iron handcups na pumipigil sa ability ko.

"Mukhang mahihirapan akong kontrolin ka ngayon." Napapailing na wika sakin ni En

zo pero bigla siyang napangisi. "But I know a way on how to control you better n
ow."

"Don't you dare touch my sister!" sigaw ko sa kanya. Natawa lamang siya ng nakak
aloko dahil sa sinabi ko. "Of course, I won't do that. She's still useful to me.
"

Nagpanting ang tainga ko sa sinabi niya. Damn him! I felt the urge to kill him r
ight now. I looked sharply at him. He's just laughing at me. Pinilit kong kumawa
la sa iron handcups pero ako lamang ang nasasaktan. "What are you planning to do
?" malakas at galit na tanong ko sa kanya.

"I'll alter your memory. Ihanda mo na ang sarili mo dahil tiyak na hindi mo na s
ila makikilala pa dahil titiyakin ko na ako na lamang ang kikilalanin mo. Sayang
naman ang kapangyarihan mo kung hindi ko mapapakinabangan." ngumisi siya sa'kin
ng malademonyo.

"Damn you devil! I'm gonna kill you!" sigaw ko sa kanya nang lubusan kong mainti
ndihan ang binabalak niya. Ano'ng gagawin ko ngayon? Paano ako makakatakas? Nags
imula na siyang lumabas ng selda habang tumatawa at kasunod niya si Jigger. Pini
lit kong kumawala pero nasasaktan ko lamang talaga ang sarili ko. Ini-lock ni Ji
gger ang selda.

"She'll be here after an hour. She's the memory manipulator. Just wait patiently
, Clauss." Natatawang pahabol pa ni Enzo.

"Damn you!" galit na sigaw ko sa kanya. Narinig ko ang pag-echo ng malakas na ta

wa niya sa buong pasilyo ng underground cell. Sobrang nanlulumo ako ngayon. Ano'
ng gagawin ko? Paano ko pa sila ililigtas kung hindi ko na sila kilala? Damn! I
suddenly felt like crying. Paano na si Claudette? Paano na si Xyra? I'm helpless
and useless right now. I screamed out of anger. I wanna kill him! I'm gonna kil
l him! Damn!

Namumuo na ang luha sa gilid ng mga mata ko nang may narinig akong nagsalita mul
a sa katapat na selda. "Young man, listen." Nalipat ang atensiyon ko sa lalaki n
a nakakadena ang buong katawan habang nakaposas ang mga kamay at paa. May bahid
ng dugo ang kanyang kasuotan. Maging ang mukha at braso niya ay may sugat at hiw
a pero mukhang malakas pa rin siya. Tumingin siya sa'kin na halatang nakikisimpa
tya.

"Sino ka?" mahinang tanong ko sa kanya.

"George Buenafuerte. But it's not the right time for this friendly introduction.
Makakalimutan mo rin naman ako." sabi niya na sinabayan pa niya ng mahinang pag
tawa at pag-iling. Napakunot-noo ako sa kanya. "Buenafuerte?" nagtatakang sambit
ko. 'Yon din ang apelyido ni Xyra, 'di ba? Magkakilala kaya sila?

"Yes, any problem?" nagtatakang tumingin siya sa'kin.

"By any chance, do you know Xyra Buenafuerte?" umaasang tanong ko sa kanya. Hala
ta ang pagkagulat niya sa tanong ko pero napalitan din ng kalungkutan 'yon.

"Yes, she's my daughter. How come you knew her?" malungkot na tanong niya. Nagul
at ako. Anak niya si Xyra? Alam ba ni Xyra na bihag ng mga Dark Wizards ang ama
niya? Hindi ko alam ang sasabihin sa ama ng babaeng mahal ko. I bited my lips.
Pakiramdam ko ay umurong bigla ang dila ko. Sasabihin ko ba na girlfriend ko ang
anak niya?

I kept quiet for a minute. I'm trying to find the right words to say. When I fin
ally found my voice, I spoke softly. "She's a special girl that I've met in Wond
erland Magical Academy. She's someone I didn't want to forget, someone I'm afrai
d to lose and hurt." Pagkatapos sabihin 'yon ay hindi ko na napigilan ang pagpat
ak ng luha sa mata ko. Nakatungo ako habang sinasabi 'yon kaya hindi ko alam kun
g ano ang reaksiyon ng ama ni Xyra. Hindi ko rin kasi alam kung paano ko siya ha
harapin. Tama ba ang ginawa ko? Tama ba ang sinabi ko?

Makalipas ang ilang minuto ay narinig ko ang mahinang pagtawa niya. "So to make
it short, you love my daughter?" Napaangat ang tingin ko para tingnan siya sa mg
a mata. Hindi ko alam kung bakit pero pakiramdam ko ay hindi siya nangangamba sa
sitwasyon niya. Sa tantiya ko kasi ay medyo matagal na siyang nakakulong dito p
ero bakit parang hindi siya natatakot o nag-aalala? Pinili ko na lamang na sagut
in ang katanungan niya kaysa ang tanungin siya. "Yes, I do love her. At natatako
t ako sa maaaring mangyari sa'kin ngayon." wika ko sa nanlulumong tinig.

He smiled at me and spoke assuringly. "You don't have to be afraid or even worry
, young man. Even if you lose your memory, you still have your heart. No one can
ever alter or change your heart's content. Kahit dumating pa sa puntong hindi m
o na makilala ang sarili mo, hindi pa rin nito mababago ang laman ng puso mo."

I bited my lower lip. I hope my heart would help me to survive like what he had
said. I really wanted to cry this time. I've never been this weak and helpless i
n my entire life. I still couldn't imagine life without my memories. It's too da
rk and too sad.

May narinig akong mga yabag na papalapit sa selda namin. Papunta na ba rito ang
tinutukoy ni Enzo na memory manipulator? Damn! Hindi pa ako handa! I wanna run a
nd hide. I'm too afraid but I coudn't do anything about it.

May isang babae na nakacloak ang tumigil sa harap ng selda ko at tumingin sa'kin
. Inalis niya ang hood na nakatakip sa ulo niya at saka binuksan ang selda. Naaa
wang tumingin siya sa'kin pero bigla ring nawala ang emosyon mula roon.

"I'm sorry. I'm gonna check first your memory before altering it. Hindi ko dapat
galawin ang mga techniques mo sa pakikipaglaban. 'Yon kasi ang kailangan ni Enz
o sa'yo. He needs your power." seryosong wika ng babae at itinaas ang kamay niya
na halos katapat ng ulo ko. Ipinikit niya ang mga mata niya. Hindi ko alam ang
gagawin ko. Gusto kong magwala pero makakatulong ba 'yon? Ipinikit ko na lamang
ng mariin ang mga mata ko. Naramdaman ko na rin ang pagkabasa ng pisngi ko dahil
sa paglandas ng mga luha mula roon. Wala na akong magagawa kundi tanggapin kung
ano ang mangyayari ngayon. Pero nagdadasal ako na sana ay magbalik agad ang ala
ala ko.

"Nakakapanghinayang. Those memories were like treasures to you, right?" mahinang

tanong sa'kin ng babaeng kaharap ko kaya nagtatakang nagmulat ako at tumingin s
a kanya. Malungkot siyang ngumiti sa'kin bago nagsalitang muli. "I'm sorry but I
still have to do this. You have to suffer but I assure you, you'll find your wa
y out."

Ipinikit niya muli ang mga mata niya at ilang segundo pa ay may naramdaman akong
kakaibang puwersa na tila humihigop ng mga ala-ala mula sa ulo ko. Sobrang saki
t ng nararamdaman ko kaya napangiwi ako at napasigaw. Pinagpawisan ako at pakira
mdam ko ay gusto ko ng magwala dahil sobrang sakit ng ulo ko. Unti-unting nawawa
la ang mga ala-ala ko. Unti-unting naglaho ang mukha ni Xyra habang sunod-sunod
pang naglaho ang iba't-ibang mukha mula sa memorya ko. Maging ang mukha ni Claud
ette ay naglaho rin.

Pakiramdam ko ay gusto kong iuntog ang ulo ko sa pader dahil sa sobrang sakit ng
nararamdaman ko. I screamed aloud then I heard that my screams were echoing ins
ide the underground cell. I suddenly felt that my brain was absorbing something.
Tila may pumapasok na bagong ala-ala sa utak ko. Pakiramdam ko ay pagod na pago
d ako at hindi ko na kaya. Unti-unting nawalan ako ng malay. It's totally dark.
I hope that I'll be brought back to light again.

XYRA's POV

Dumiretso ako sa opisina ni Bryan pagkatapos naming kumain nina Baby Clauss at B
aby Xyra. Hiwalay ang opisina niya kay Mr. Williams kaya hindi na ako nahiyang k
ausapin siya. Hinayaan ko na ring pumasok sina Baby Xyra at Baby Clauss sa loob
ng opisina dahil kawawa naman kung iiwanan ko pa sila sa labas.

"Bryan, I wanted to know something. About Clauss and Selene. They're from the Da
rk Wizards. Why didn't you tell me about that?" diretsong tanong ko sa kanya pag
pasok pa lamang. Halatang hindi niya inaasahan ang tanong ko. Itinuro niya ang u
puan na nasa harapan niya at sinabing umupo muna ako. Hindi na ako nagmatigas da
hil hindi ko rin naman kayang suportahan ang sarili ko kung sakaling hindi ko ka
yanin lahat ng maririnig mula sa kanya. Sina Baby Clauss at Baby Xyra naman ay p
alipad-lipad lamang.

"I'm sorry if I didn't tell you earlier. Ayaw ko lamang na magkaroon ng dahilan
upang magalit ka kay Clauss." sagot ni Bryan habang nakatingin sa'kin.

"Why? Ano ngayon kung magalit ako sa kanya?" nagtatakang tanong ko sa kanya.

"Well, I knew you have the potential to change him. Kung sakaling mapalapit siya
sa'yo, tiyak na pipiliin niya na makiisa sa atin. Kailangan natin ang kapangyar
ihan niya. Hindi siya maaaring mapunta sa Dark Wizards kaya hinayaan ko na muna
kayong dalawa." paliwanag niya.

"What? You're insane! I don't think that your plan worked because he's now back
on the Dark Wizard's side!" malakas na sigaw ko sa kanya.

"Calm down. He needed to go back there because of his sister but he's on our sid
e now, secretly. Inutusan ko siya na bantayan lahat ng kilos at plano ng mga Dar
k Wizards at ipaalam sa'kin para makapaghanda tayo sa mga masama nilang binabala
k kung sakali man." seryosong wika ni Bryan. Natahimik ako. Delikado ang gagawin
ni Clauss. Paano kung malaman ng mga Dark Wizards ang ginagawa niya? Mapapahama
k siya. Damn! Ano'ng gagawin ko? Sa tingin ko kailangan niya ng tulong.

"I need to go there!" Napatayo ako sa kinauupuan. Bigla ring napatayo si Bryan a
t pinigilan ako sa braso.

"Stop! Ipapahamak mo lang ang sarili mo! Ipaubaya na lamang natin kay Clauss ang
bagay na 'to. Kilala niya ang mga Dark Wizards. Hindi ka makatutulong. May tama
ng panahon para sa lahat. Huwag kang padalos-dalos." mariing utos ni Bryan sa'ki
n. Tiningnan ko lamang siya ng masama. Paano ako matatahimik kung narito lang ak
o? Paano ako magiging kalmado kung alam ko na maaaring mapahamak si Clauss magin
g ang ama ko? Pilit kong inalis ang pagkakahawak niya sa braso ko pero mas hinih
igpitan lamang niya. Nakikipagsukatan siya ng tingin sa'kin.

Makalipas ang ilang minuto ay napalingon kami kay Baby Clauss dahil sa bigla niy
ang pag-ungol ng malakas. Lumilipad siya ng mabilis at tumatama sa mga pader hab
ang nagwawala. Nataranta ako sa ginagawa niya. Agad akong binitawan ni Bryan par
a pigilan si Baby Clauss sa pagwawala. Bumubuga rin siya ng apoy kung saan-saan.
He's roaring aloud like he was hurting somewhere. Ibinabangga pa niya ang saril
i sa pader marahil ay dahil sa tindi ng sakit na nararamdaman niya.

Lumipad ako para pigilan siya at niyakap. Ano'ng nangyayari sa kanya? Habang yak
ap ko siya ay pilit pa rin siyang kumakawala at nagpupumiglas. "Ano'ng problema?
" natatarantang tanong ko sa kanya. Patuloy lamang siya sa pagbuga ng apoy at pa
gpupumiglas kaya lalo ko siyang niyakap ng mahigpit. Halatang natataranta na rin
si Baby Xyra na paikot-ikot sa'min. Napatingin ako kay Bryan nang magsalita siy
a. "Maybe something bad was happening to Clauss right now." nag-aalalang sambit
niya.

Bigla akong natauhan. Bryan was right. This baby dragon was connected to Clauss.
Inutusan ako ni Bryan na bitawan si Baby Clauss dahil masasaktan lamang niya ak
o. Ang dami ko na kasing paso na natamo mula sa mga apoy na ibinubuga niya.

Sinunod ko siya. Then suddenly, a shadow pinned Baby Clauss to the wall. Pero pi
nipilit pa rin niyang makawala. Nagwawala pa rin siya pero halatang hirap na hir
ap at pagod na pagod na. Maririnig mula sa kanya ang malalakas na sigaw na halat
ang nasasaktan. Napaiyak na lamang ako sa nakikita at napatutop sa bibig. Hindi
ko alam kung ano ang gagawin ko. Hindi ko alam kung paano ko siya matutulungan.

Ano'ng nangyayari sa'yo ngayon, Clauss? Please, hold on.

Biglang tumigil si Baby Clauss sa pagwawala. He looked at me with teary and life
less eyes. Ilang segundo pa ay pumikit na siya at nawalan ng malay. Kinabahan ak
o. Was he dead? No! He's not! Nagmamadaling lumapit ako sa kanya. Inalis na ni B
ryan ang anino na pumigil kay Baby Clauss kanina. Sinalo ko siya at niyakap. I c
hecked if he's still alive. He's barely breathing. Lalo akong napaiyak.

Lumingon ako kay Bryan. "Kaya ba siyang pagalingin ng mga healing candies? He's
out of breath!" natatarantang sabi ko kay Bryan pero malungkot lamang siyang na
pailing.

"His life force depends only to Clauss. I'm sorry. If he died then that means th
at Clauss is already gone."

Naramdaman ko ang pag-agos ng masaganang luha sa mga mata ko. Damn! Clauss! Pina
g-aalala mo talaga ako! Nakakainis ka talaga! Nakakaasar! Niyakap ko na lamang n
g mahigpit si Baby Clauss. Ano ba ang magagawa ko? Susugod na ba ako sa Dark Wiz
ards para malaman ang nangyayari? Hindi ako mapapalagay rito hangga't hindi ko n
akikita si Clauss. Gusto kong malaman kung ano na ba talaga ang nangyayari sa ka
nya!

--------------------------------------

Bahaha :> No comment ako kaya hindi muna ako mag-iingay XD haha..

Next Update on Friday...

Bye XD

************************************************************************
Sorry kung hindi ko nasabi na ngayon na ang UD ko.. Sa FB ko lamang kasi napost
haha.. nakalimutan kong iannounce dito.. Anyway, thanks for waiting..

Take Care Everyone.. Enjoy Reading.. Bitin 'to XD :P haha

<3 Missmaple

-------------------------

CLAUSS' POV

SUNDAY. Nagising ako na masakit ang ulo. Nakahiga ako sa kama ko at hindi ko ala
m kung paano ako nakarating dito. Nakatitig lamang ako sa puting kisame at pinap
akiramdaman ang sarili. Pakiramdam ko kasi ay may mali sa'kin. Napalingon ako na
ng biglang bumukas ang pinto. Isang babae ang nakita ko mula roon. Halata sa muk
ha ang pag-aalala pero hindi ko siya kilala.

Nagmamadali siyang lumapit sa kinahihigaan ko at nag-aalalang tumingin sa'kin at

nagtanong. "Clauss, ayos ka lamang ba? Ano'ng ginawa nila sa'yo?" Napakunot-noo
ako sa kanya. Hindi ko siya kilala pero bakit kilala niya ako? Hindi ako sumago
t pero pilit ko siyang kinikilala. Ang tanging natatandaan ko lamang ay si Enzo
at si Jigger. Wala ng iba. Sila lamang ang natatandaan kong kaibigan ko.

Suddenly, something hit my mind. Kaibigan ko sila? Bakit parang may mali yata? I
pinilig ko ang ulo ko. Imposible naman na may mali dahil base sa pagkakatanda ko

, kaibigan ko sila dahil iniligtas nila ako. Miyembro ako ng mga Dark Wizards at
kailangan ko silang tulungan para makabayad ako sa pagliligtas na ginawa nila s
a'kin. Utang ko sa kanila ang buhay ko kaya nangako ako na tutulong sa kanila. I
also remembered good memories with them.

Pero ang babae na nasa harapan ko ngayon ay hindi ko maalala. Nagtatakang tuming
in ako sa kanya.

"Clauss?" takang tanong niya sa'kin.

"Sino ka?" nakakunot-noong tanong ko naman sa kanya. Halatang nabigla siya sa ta

nong ko.

"Ano ba'ng sinasabi mo? It's me! Selene! Huwag ka ngang magbiro ng ganyan! Hindi
bagay sa'yo." natatawang sabi niya pero halatang kinakabahan. Pero seryoso nama
n ako sa tanong ko dahil hindi ko naman talaga siya kilala.

"Hindi kita kilala" sabi ko at saka bumangon na sa kama ko. Ramdam ko ang pagsak
it ng katawan ko. Ano ba ang nangyari sa'kin? Hinilot-hilot ko ang balikat ko. N
apalingon ako sa babaeng nasa gilid dahil sa biglang paghikbi niya. Nakatakip an
g mga kamay niya sa bibig niya at umiiyak. Selene daw ang pangalan niya, 'di ba?
Kinunotan ko siya ng noo at saka nagtanong. "Why are you crying?"

Wala naman akong ginawang masama sa kanya tapos umiiyak siya. Problema niya?

"Hindi mo talaga ako naaalala?" humihikbing tanong niya. Umiling lamang ako. Lal
ong lumakas ang iyak niya at napaupo pa sa sahig. Tumayo na ako at lalabas na la
mang sana sa kwarto ko nang bigla siyang sumigaw ng malakas. Napatigil ako sa pa
glalakad.

"Si Xyra, naaalala mo ba? Mahal mo siya, 'di ba? Si Claudette, kapatid mo siya k
aya imposibleng makalimutan mo siya! Tiyak naaalala mo sila! Tama ba ako?" patul
oy lamang siya sa pag-iyak. Hindi ko alam kung bakit pero parang may biglang kum
urot sa puso ko. Naramdaman ko rin na parang nabasa ang pisngi ko. Napahawak tul
oy ako sa nabasang pisngi ko. Saka ko lamang napagtanto na may tumulong luha pal
a mula sa mata ko. Bakit ba ako napaluha? Nadala lamang siguro ako sa pag-iyak n
iya.

The names she mentioned earlier somewhat rang a bell but I really couldn't remem
ber anything about them, even the girl crying behind me. Maybe she's just making
ironic stories. Pinunasan ko na lamang ang luha ko. Nagsalita ako. "I'm sorry b
ut I don't remember them. Kung gumagawa ka ng kwento, tigilan mo na. Kung may ka
patid man kasi ako dapat maaalala ko siya. Hindi ko alam kung paano ka napunta s
a Dark Wizards Academy pero pwede ba huwag mo na lang akong guluhin?" pagkatapos
sabihin 'yon ay lumabas na ako sa kwarto ko.

Pakiramdam ko ay may mali sa mga sinabi ko. Nasasaktan kasi ako sa hindi malaman
g dahilan. Nagtuloy-tuloy na lamang ako sa garden at umupo sa isang bench. Inili
bot ko ang paningin sa buong garden nang mapansin ko ang isang singsing sa kaliw
ang kamay ko. Hindi ko matandaan na nagsuot ako ng singsing. Saan ko nakuha 'to?
Nagtatakang pinagmasdan ko 'yon.

Napaigtad ako nang biglang may magsalita mula sa likuran. Nagtatakang lumingon a
ko sa likod ko. Si Jigger 'yon. "Kamusta na ang pakiramdam mo?" tanong niya sa'k
in.

"Maayos na." seryosong sagot ko sa kanya. I remembered him as a friend but I did
n't feel that way. Bakit pakiramdam ko mabigat ang loob ko sa kanya? Tumango lam
ang siya sa sinabi ko at ngumisi sa'kin.

"Pumunta ka sa office ni Enzo. May sasabihin siya sa'yo." sabi niya bago naglaka
d palayo. Napabuntong-hininga ako. Bakit ba ganito ang nararamdaman ko? Kakaiba
at hindi ko maintindihan. Parang may kulang. Did I miss something? Napatingin na
naman ako sa gold ring na nasa kamay ko. Hindi ko alam kung paano napunta sa ka
may ko ito. Parang may nakalimutan talaga ako.

Tumayo na lamang ako at dumiretso na sa opisina ni Enzo. Ano naman kaya ang sasa
bihin niya sa'kin?

XYRA's POV

Halos hindi ako nakatulog sa pagbabantay kay Baby Clauss. Iyak din ako ng iyak d
ahil kinakabahan ako kung ano na ba ang nangyari kay Clauss sa Dark Wizards Acad
emy. Siguro naman hindi siya pinahihirapan, 'di ba?

Kaninang umaga ay nagkamalay na si Baby Clauss pero halatang pagod na pagod siya
. Wala na ngang kabuhay-buhay ang mga mata niya kapag tumitingin sa'min. Hindi r
in siya nakikipaglaro kay Baby Xyra kahit ano'ng gawin nito. Parang malungkot si
ya. Siguro nag-aalala siya sa master niya. Pero masaya ako dahil nagkamalay na s
iya, sigurado kasi ako na buhay pa si Clauss. Pero kinakabahan ako sa ikinikilos
ni Baby Clauss.

Bumili ako sa canteen ng pwedeng ipakain sa mga baby dragon. Bumili na rin ako n
g pagkain ko. Ayaw akong payagan ni Bryan na umalis sa academy dahil delikado. H
indi pa rin kasi sila nakakakuha ng impormasyon tungkol kina Troy at Xavier. Hin
di siya sigurado kung nahuli na ba ang mga ito o hindi pa.

Napagkasunduan namin ni Bryan na ibigay kay Akira ang green at brown magical rin
gs. Para kung sakaling sumugod ang mga Dark Wizards ay maaari niyang maibigay an
g green magical ring kay Selene. Nasa pag-iingat ko naman ang magical ring ni Cl
auss. Kamusta na kaya siya? Mababaliw yata ako sa kaiisip sa kanya. Nakakaasar t
alaga siya!

Pagpasok ko sa kwarto namin ay natutulog na magkatabi sina Baby Xyra at Baby Cla

uss. Wala naman akong napansing kakaiba kay Baby Clauss kundi ang pagiging malun
gkutin lamang niya. Siguro namiss na niya si Clauss?

Napabuntong-hininga ako. Ginising ko na silang dalawa para pakainin. Buti na lam

ang hindi matigas ang ulo nila dahil kumain agad sila. Hindi ko alam kung ano an
g tamang oras na tinutukoy ni Bryan. Kailangan daw muna naming maghintay. Pero a
no ba ang hinihintay namin? Naguguluhan na talaga ako.

Siguro para hindi masayang ang paghihintay ko, kailangan ko'ng magtraining para
sa nalalapit na laban. Kumain muna ako saglit bago tumuloy sa training room. Hin
di ko dapat sayangin ang oras ko ng walang ginagawa. Kailangan ko'ng maging mala
kas para mailigtas ang mga mahal ko sa buhay.

CLAUSS' POV

Kumatok ako sa pinto bago 'yon binuksan. Nakita ko ang isang babae na kausap ni
Enzo. Nablack dress siya at mahaba ang itim na buhok. Napakunot-noo ako dahil ng
ayon ko lamang siya nakita. Napalingon sila sa'kin nang pumasok ako. Walang emos
yon na nakatingin sa'kin ang babaeng 'yon.

"Mauna na ako." paalam niya kay Enzo. Tumango lamang si Enzo sa kanya at bigla n
a lamang siyang nabalutan ng itim na usok at naglahong parang bula.

"Sino siya?" nagtatakang tanong ko sa kanya. Natawa lamang si Enzo sa tanong ko.
"You don't need to know. Hindi na mahalaga kung sino siya."

Napakunot-noo ako sa sinabi niya pero hindi na nagtanong. Bigla kong naalala ang
sinabi sa'kin kanina ni Selene. Kailangan ko'ng malaman kung ano ba talaga ang
sinasabi niya kaya naisipan ko'ng magtanong kay Enzo. "That girl named Selene sa
id something I didn't understand. Something I didn't remember."

"Really? Take a sit. Ano ba ang sinabi niya?"

Inisip ko kung sasabihin ko ba sa kanya pero bakit nagdadalawang-isip yata ako?

Umupo ako sa silya na nasa tapat ng table niya. The feeling seems weird. Parang
hindi ko ito ginagawa dati. Parang hindi ako kumportable.

"She said that I have a sister." 'yon lamang ang sinabi ko dahil pakiramdam ko t
alaga ay may mali. Natawa ng malakas si Enzo sa sinabi ko. "Don't mind her. Mahi
lig lamang siyang gumawa ng kwento. Anyway, we've got work to do."

Kumunot ang noo ko sa kanya. Anong trabaho ang gagawin namin?

"Susugod tayo sa Wonderland Magical Academy. We'll be preparing for the hunting
season, two weeks from now." nakangising wika niya. Hindi ko alam kung bakit per
o hindi ko nagugustuhan ang itsura niya ngayon. Pero naguluhan ako sa sinabi niy
ang Wonderland Magical Academy. Ngayon ko lamang narinig 'yon.

"Wonderland Magical Academy? Hunting season?" nagtatakang tanong ko sa kanya.

"Oh? Hindi ko pa ba nasasabi sa'yo? Ang Wonderland Magical Academy ang kalaban n
atin. Balak nilang ubusin ang mga Dark Wizards kaya balak ko sanang unahan na si
la. Ang sinasabi kong hunting season ay ang pagtugis at paghuli sa mga power use
rs ng Wonderland Magical Academy. Pero tatlong tao lamang naman ang kailangan ko
sa kanila ng buhay." nangingiting wika niya pero bakit hindi yata maganda ang n
araramdaman ko sa mga sinasabi niya.

"You need to bring the two elemental power user to me and also the shadow contro

ller power user. 'Yon ang gusto ko sanang ipagawa sayo. Huwag kang mag-alala, ma
y mga kasama ka na tutulong sa'yo. Isa na roon si Jigger." dagdag pa niya.

"Elemental power user? Ano'ng ability nila?" hindi ko alam kung bakit ako biglan
g kinabahan.

"The earth power user and the air power user. I need them to get the complete an
d great power that I wanted since then." nakangising wika ni Enzo. Hindi ko alam
kung bakit parang gusto kong mainis sa kanya. Bakit?

"Will you do it for me? For your savior?" nakangising tanong ni Enzo. Naguguluha
ng tumango ako sa kanya. Yes, he saved me from death so I need to follow him. Ha
latang natuwa siya sa pagsang-ayon ko. Pinakiramdaman ko ang sarili ko kung masa
ya ba ako sa ginagawa ko. Pero wala akong makapang kasiyahan sa puso ko. It's em
pty. Naguguluhang tumayo na ako at nagpaalam sa kanya.

Bumalik na lamang ako sa kwarto ko. Napansin ko na wala na si Selene sa loob. I

locked the door. Baka kasi bigla na naman siyang pumasok at kung anu-ano pa ang
sabihin sa'kin. Baka maguluhan lamang ako lalo.

Humiga ako sa kama ko at itinaas ang kaliwang kamay para makita ang singsing na
naroon. I could feel that something was special on this ring. Gusto kong alalaha
nin kung saan ko ito nakuha pero wala talagang pumasok sa utak ko. Nasapo ko na
lamang ang ulo ko nang maramdaman ko ang pagkirot noon.

I felt that something was really missing. Ano ba kasi ang nangyari sa'kin?

XYRA's POV

Narito lamang ako sa training room. Habang nagsasanay ay humahangos na tumakbo p

apasok si Akira sa training room.

"Xyra! May problema!" natatarantang sigaw niya sa'kin. Nagtatanong na mga mata a
ng ipinukol ko sa kanya.

"Ano'ng nangyari?" Parang gusto ko ring mataranta dahil sa itsura niya.

"Si Mr. Williams! Ibang tao!" sigaw na naman niya. Hindi ko nakuha ang sinasabi
niya. Ano'ng ibang tao?

"Huminahon ka nga!" naaasar na sigaw ko sa kanya. Lumapit ako sa kanya para paka
lmahin siya. "Huwag kang sumigaw, okay? Hindi ako bingi!" natatawang sabi ko sa
kanya habang hawak ang magkabilang pisngi niya. Nakita ko ang paglunok niya at p
arang natigilan siya. Bigla siyang nag-iwas ng tingin.

"A-ano k-kasi..." nabubulol na sabi niya. Natawa naman ako sa itsura niya. Bakit
parang nahihiya yata siya? Binitawan ko na ang mukha niya. Parang kumalma na si
ya pero hindi naman siya makapagsalita ng maayos.

"Ano ba kasi ang nangyari?" nagtatakang tanong ko sa kanya. Makalipas ang ilang
minuto, tumingin na siya sa'kin ng diretso bago malumanay na nagsalita. "May nag
papanggap na Mr. Williams. Nakita ko siya nang magpalit siya ng anyo bilang Mr.
Williams. Hindi ako sigurado. Naguguluhan din ako sa nakita ko."

Natawa ako sa sinabi niya. "Baka namamalikmata ka lamang. Nakadrugs ka ba?" Sunu
d-sunod ang pag-iling niya. "Nakita ko talaga! Maniwala ka!"

Bigla akong naguluhan. Alam ko naman na hindi mahilig gumawa ng kwento si Akira
pero kung hindi si Mr. Williams ang nakakasama namin sa Academy, nasaan ang toto
ong Mr. Williams?

"Sinabi mo na ba kay Bryan?" tanong ko kay Akira. Umiling siya sa'kin at sinabin
g ako pa lamang ang pinagsabihan niya dahil hindi siya sigurado sa mga nakita.

"Manmanan natin siya para makasiguro tayo." suhestiyon ko kay Akira. Pumayag nam
an siya na manmanan ng palihim si Mr. Williams o kung sino man 'yon. Mababaliw n
a yata ako sa mga nangyayari sa loob ng academy na ito! Ang hirap malaman kung s
ino ba talaga ang kalaban o kakampi.

-----------------------------------------------

TO BE CONTINUED...

Hindi nga pala nawalan ng memory si Baby Clauss.. Hindi naman kasi sila pareho n
g memory ni Clauss but they're connected on some other ways. lol.. lalim? haha..

Update on Monday :))

************************************************************************

XYRA's POV

Minanmanan namin ng palihim si Mr. Williams para kumpirmahin ang nakita ni Akira
. Inabot na nga kami ng isang linggo at mahigit sa kalokohan namin ni Akira. Noo
ng una, wala naman kaming napapansin na kakaiba sa kanya. Hindi ko nga matukoy k
ung nakakahalata na ba siya o hindi pa dahil lagi namin siyang sinusundan. Pwede
na nga kaming mapagkamalang baliw sa ginagawa namin pero kahapon lamang nakumpi

rma namin na totoo nga ang nakita ni Akira.

Aalis daw muna siya sa Academy dahil may kailangan siyang gawin, ayon na rin kay
Bryan. Nagtanong kasi kami sa kanya dahil nakita naming paalis na si Mr. Willia
ms. Nagmadali kami na sundan si Mr. Williams at hinila pa namin si Bryan na nagt
ataka sa ikinikilos namin.

"Hey! Ano'ng ginagawa niyo?" nagtatakang tanong ni Bryan. Sumenyas ako sa kanya
na tumahimik at sumunod na lamang sa'min. Buti na lamang sinunod niya ako. Hindi
nagdala ng kotse si Mr. Williams at ang nakakapagtaka ay papunta siya sa bundok
na nasa likod ng Academy. Nakatago lamang kami sa mga puno habang sinusundan si
ya. Nagtatanong ang mga mata na tumingin ako kay Bryan pero halatang nagtataka r
in siya.

"Bakit siya pupunta sa North Mountain?" mahinang tanong ni Bryan sa sarili na na

karating naman sa pandinig ko.

"I told you, he's an impostor! Totoo talaga ang nakita ko!" biglang sabi ni Akir
a. Nagtatanong na mga mata ang ipinukol sa'min ni Bryan. Halatang naguluhan siya
sa sinabi ni Akira. Nabatukan ko tuloy si Akira. Napahimas siya sa ulo niya hab
ang nakasimangot.

"Wala pa kaya! Sundan muna natin siya. Hindi pa naman siya nagpapalit ng anyo."
mahinang sambit ko sa kanila. Lumipat kami sa ibang puno para sumunod kay Mr. Wi
lliams. Iniwasan naming gumawa ng ingay dahil baka makahalata si Mr. Williams na
may mga sumusunod sa kanya.

"Ano ba ang ibig sabihin ni Akira na impostor si Dad?" nagtatakang tanong ni Bry
an.

"He's not your dad. She's a girl. The impostor was a beautiful girl." sambit nam
an agad ni Akira habang sinusundan ng tingin si Mr. Williams. Talagang kailangan

g purihin ang kagandahan ng babaeng impostor?

"I don't get you." naguguluhang sambit ni Bryan. Napailing na lamang ako. Hinila
ko na sila para magtago ulit sa ibang puno. Medyo nakakalayo na kasi si Mr. Wil
liams at nakapasok na siya sa North Mountain. Hindi ko inaalis ang tingin kay Mr
. Williams pero nakikinig ako sa pinag-uusapan ng dalawa kong kasama.

"She's transforming into your father. Nagpapanggap lamang siyang si Mr. Williams
. Impostor siya!" paliwanag muli ni Akira. Hinila ko na ulit sila para pumasok n
a sa North Mountain. Kailangan naming maabutan si Mr. Williams para malaman na r
in ang ginagawa niya rito.

"Cloning ang ability niya?" naguguluhang tanong ni Bryan habang sinusundan namin
si Mr. Williams. Tinanguan siya ni Akira. Napalingon ako sa kanya nang matigila
n siya. Nagtatakang tumitig ako sa kanya. Bakas ang pagkagulat at pagkalito sa m
ukha niya. Parang may naalala siya bigla pero hindi ko mawari kung ano.

"She's Ericka. The only girl who acquired the cloning ability. I thought she's a
lready dead." nalilitong sambit niya. Nagkatinginan kami ni Akira. Sino naman an
g Ericka na tinutukoy niya? Napalingon ako sa direksiyon ni Mr. Williams kaya na
taranta ako nang mapagtanto na malayo na pala siya sa'min.

"Bilisan niyo!" Nauna na akong sumunod kay Mr. Williams. Paakyat na kami sa bund
ok at nakatago lamang kami sa mga halaman. Pero bago pa man kami makaakyat sa ka
lagitnaan ng kabundukan ay bigla na lamang nag-iba ang anyo ni Mr. Williams. Unt
i-unting humaba ang maikli niyang buhok, nagkahugis at lumiit ang pangangatawan.
Alam kong unti-unti na siyang nagiging babae kahit hindi ko makita ang itsura n
iya dahil nasa likuran lamang kami at nagtatago. Magkakatabi kami nina Bryan at
Akira habang nakaupo sa likod ng halaman. Nasa gitna nila ako. Napansin ko na un
ti-unting naghuhubad ng damit ang babae kaya nataranta ako at tinakpan ang mga m
ata nina Bryan at Akira na umangal naman.

"Baliw ba kayo? Bawal mamboso! Babae pa rin yan kahit impostor!" mahinang sabi k
o sa kanila. Hindi na lamang sila umimik at hinayaan na lang na takpan ko ang mg
a mata nila. Nagbihis ang babae ng skirt at blouse. May dala pala siyang ekstran
g damit. Matapos siyang magbihis ay hinayaan ko ng makita nina Akira ang babae n

a nakatalikod pa rin sa'min.

"Ano na ang gagawin natin? Nakumpirma na natin na impostor nga siya." mahinang s
ambit ko sa kanila. Nagulat ako sa biglang pagtayo at paglabas ni Bryan sa halam
anan. "E-Ericka..." bigla niyang sabi. Napahampas na lamang ako sa ulo ko dahil
sa ginawa niya.

Gulat na lumingon sa kanya ang babae. Maganda siya kahit bakas ang takot at pagk
agulat sa mukha niya. Wala na kaming nagawa ni Akira kundi ang lumabas na rin sa
pinagtataguan.

"K-Kanina niyo p-pa ba ako s-sinusundan?" nauutal na tanong niya sa'min. Napauro
ng siya sa kinatatayuan.

"What happened to you? I thought you're already dead?" hindi makapaniwalang tano
ng naman ni Bryan. Napakunot-noo ako sa kanilang dalawa. Humarap ako kay Akira a
t natatawang bumulong. "LQ ba sila?" Bigla naman akong binatukan ni Akira.

"Ayos ka rin, 'no? May gana ka pang maging tsismosa sa sitwasyon na 'to." napapa
iling na wika niya sakin.

"Aba! Mas ayos kaya sila! Parang balak pa nilang magkwentuhan sa oras na 'to. Hi
ndi ba pwedeng umaksiyon na agad at hulihin ang impostor? Mukha kasing balak pa
nilang magkamustahan." natatawang sabi ko. Natawa na rin lamang si Akira sa sina
bi ko. Totoo naman kasi.

"Hindi mo na kailangang malaman pa kung ano'ng nangyari sa'kin! You cheater!" ga

lit na sigaw ni Ericka kay Bryan kaya napalingon kami sa kanila. Mukhang may LQ
nga sila.

"Sabi ko sa'yo, LQ sila." napapatangong sabi ko pa kay Akira. Natawa lamang siya
sa itsura ko at ginulo ang buhok ko. Napalingon ako kay Bryan nang magsimula na
siyang lumapit kay Ericka. Parang nanonood lang ako ng teleserye na live. Sigur
o ganito rin ang itsura namin ni Clauss kapag nagmo-moment? Biglang namula ang m
ukha ko. Nakakahiya pala itsura namin na nakakatawa.

Tumakbo palayo si Ericka pero nahuli ni Bryan ang anino niya kaya hindi na siya
makagalaw. Konektado sa isa't isa ang mga anino nila. Nakakatuwang tingnan.

"Ano'ng gagawin natin?" bulong sa'kin ni Akira.

"Manonood. Ano pa ba?" natatawa kong sagot sa kanya. Tuluyan ng nakalapit si Bry
an kay Ericka at pinakawalan na rin niya ang anino ni Ericka. Nagulat pa nga ako
nang bigla siyang yakapin ni Bryan pero itinutulak siya palayo ni Ericka at nag
wawala. "Ano ba! Layuan mo ko!"

"It's a misunderstanding! Dapat nakinig ka muna sa'kin!" mariing wika ni Bryan.

Hinila ko na si Akira para lumayo na sa dalawang 'yon. Bumalik kami sa academy a
t hinayaan na lamang sila upang makapag-usap ng masinsinan.

"Dapat pinanood muna natin sila." natatawang sambit ni Akira sa'kin.

"Ayaw ko. Maiinggit lamang ako." natatawang sagot ko naman. Halos hapon na silan
g nakabalik sa academy. Ang tagal naman yata ng pag-uusap nila? Mukhang maayos n
a sila agad. May lovelife na rin si Bryan. Nakakainggit.

Ngayong araw naman, matapos ang mga nangyari kahapon, ipinaliwanag sa'min ni Eri
cka kung ano ba talaga ang nangyari kay Mr. Williams. Kinidnap ng mga Dark Wizar
ds si Mr. Williams at siya ang pinagpanggap para hindi mataranta ang mga power u
sers ng Wonderland Magical Academy sa biglang pagkawala ni Mr. Williams. Bakas s

a mukha ni Bryan ang galit. Hindi siya mapakali kaya paikot-ikot siya sa loob ng
opisina niya.

Sinabi niya na kaya siya aalis kahapon sa Wonderland Magical Academy ay dahil sa
utos ni Enzo. Ipinaliwanag niya sa'kin na si Enzo ang pinuno ng mga Dark Wizard
s dahil nahalata niyang hindi ko kilala ang tinutukoy niya. Malapit na raw kasi
ang Hunting season na dahilan upang kumunot lalo ang mga noo namin.

"Hunting season?" Naguguluhang tanong ni Bryan at napatigil sa paglalakad.

Malungkot na tumango si Ericka. "Yes. It's the season when they are going to hun
t power users from this Academy and that season will start tomorrow."

Natigilan kami sa sinabi niya. Susugod ang mga Dark Wizards bukas? Hindi man lam
ang kami nakapaghanda? Damn! Ano ang gagawin namin?

"Teka, ano pala ang nangyari kay Clauss at Selene? Wala na kaming balita sa kani
la simula nang umalis sila rito. May kasunduan kami na magtutulungan upang matal
o si Enzo." wika ni Bryan kay Ericka. Napatungo si Ericka at napatutop sa bibig.
Parang umiiyak siya. "I'm sorry, it's my fault."

Lumapit si Bryan at umupo sa tabi ni Ericka. Niyakap niya si Ericka habang kami
ni Akira ay tahimik lamang. "Tell me, what happened on them?" tanong ni Bryan sa
mahinahong tinig.

"They're already under the Dark Wizard's control. Hindi na nila kayo pakikinggan
lalo na si Clauss. Hindi na kayo makikilala ni Clauss at kasalanan ko dahil sin
abi ko sa kanila na nakipagtulungan siya sa inyo. I'm sorry. I'm really sorry."
humihikbing wika ni Ericka.

Natigilan ako dahil sa mga narinig ko mula kay Ericka. Hindi na kami makikilala
ni Clauss? Kung ganoon, totoo nga ang sinabi sa'kin ni Frances na hindi na ako m
aaalala ni Clauss. Pero ano ang ginawa sa kanya ng mga Dark Wizards? Naramdaman
ko na naman ang paglandas ng mga luha sa mga mata ko. Hindi naman siguro siya pi
nahirapan ng sobra, 'di ba?

"A-Ano'ng ginawa nila kay Clauss?" nanginginig ang boses na tanong ko kay Ericka
. Tumingin siya sa'kin na halatang nakikisimpatiya. Kumalas na sa pagkakayakap s
i Bryan at muling tumayo. Halatang nag-iisip. Umiling lamang sa'kin si Ericka ba
go sumagot. "Ang sinabi lamang sa'kin ni Enzo ay wala ng maaalala si Clauss kund
i siya lamang at si Jigger. Siguro pinalitan nila ang memorya ni Clauss."

"What? Si Enzo lang ang makikilala niya? Sino naman si Jigger?" naguguluhang tan
ong ko kay Ericka.

"Si Jigger ang kanang kamay ni Enzo. Tiyak na ibang alaala ang itinanim nila sa
utak ni Clauss. Tiyak na makikita mo rin siya bukas sa hunting season pero bilan
g kaaway na." malungkot na wika ni Ericka.

"Wala na bang ibang paraan para maibalik ang mga alaala niya?" desperadang tanon
g ko sa kanya. Nag-isip saglit si Ericka. Saglit na nagliwanag ang mukha niya at
seryosong tumingin sa'kin. "Kilala ko ang memory manipulator. Kaibigan ko siya.
She's Claira. Pwede ko siyang tanungin kung saan niya itinago ang memorya ni Cl
auss. Kapag kasi ginagamit niya ang kapangyarihan niya, kailangan niyang itago s
a isang bagay ang mga memoryang nakukuha niya dahil hindi niya kayang i-absorb l
ahat ng 'yon."

Nagliwanag ang mukha sa sinabi niya. Parang nakakita ako ng pag-asa. Kailangan l
amang naming makita kung saan nakatago ang memorya ni Clauss para maibalik siya
sa dati. Sana lamang ay sabihin ni Claira kay Ericka kung saan nakatago ang memo
rya ni Clauss.

"We need to prepare for tomorrow first." seryosong wika ni Bryan. Napalingon kam
i kay Bryan. Tama. Kailangan muna naming paghandaan ang hunting season na magaga

nap bukas. Maraming mapapahamak na estudyante. Hindi ko alam kung ano'ng binabal
ak ni Bryan ngayon. Hahayaan ba niyang lumaban ang mga estudyante o patatakasin
na niya ang mga ito?

"What about the students?" nag-aalalang tanong ko.

"Kailangan na nilang umalis ngayon sa academy." desididong sambit ni Bryan. Tuma

ngo kami sa kanya. Lumabas na kami sa opisina niya. Inutusan ni Bryan ang isa sa
mga student council na si Noryka upang i-announce sa buong academy na kailangan
ng umalis ng mga estudyante ngayon din. I heard Noryka's voice all over the aca
demy because of her power ability, the power of sound.

Nagmadali ang mga estudyante nang marinig ang announcement ni Noryka kahit hindi
nila alam ang dahilan kung bakit sila pinapaalis. Ang ilan sa kanila ay hindi n
a nag-abala pang magdala ng mga gamit. Nagtatakang tumakbo sa kinaroroonan ko si
Frances. Si Akira naman ay tumutulong sa pagpapaalis ng mga estudyante.

"What happened?" nag-aalalang tanong ni Frances.

"The Dark Wizards are coming tomorrow." seryosong bulong ko sa kanya. Nagulat si
ya at nataranta.

"Should I go, too?" nag-aalangang tanong niya.

"That would be better." sagot ko sa kanya. Ayaw ko'ng mapahamak si Frances katul
ad ng iba.

"How about you?" tanong niya sa'kin na nag-aalala.

"I'll stay." determinadong wika ko sa kanya.

"Then I'll stay, too." sagot niya na ikinagulat ko naman.

"No! Listen! You can predict the future. Matutulungan mo kami kaya hindi ka nila
pwedeng mahuli. Please, makinig ka sa'kin. Kung lahat tayo ay mahuhuli, wala na
tayong matitirang pag-asa." paliwanag ko sa kanya.

"Then, what will I do?" naguguluhang tanong niya.

"Iligtas mo muna ang sarili mo ngayon. Alam mo ang mangyayari sa hinaharap. Kaya
mo kaming mailigtas. Kailangan ko lamang makalapit kay Clauss. May dapat akong
gawin para mailigtas siya kaya kailangan ko'ng manatili rito. Please, Frances sa
ve yourself." pakiusap ko sa kanya. Naintindihan naman niya ang sinabi ko kaya t
umango siya sa'kin at nagmadaling umalis. Nakahinga ako ng maluwag. Alam kong ma
tutulungan niya kami.

Hinawakan ko ang kwintas kung saan nakasabit ang dalawang magical rings namin ni
Clauss. Suhestiyon kasi ni Akira na isabit na lamang sa isang kwintas ang mga m
agical rings para madali naming madala at magamit kapag kinakailangan na. Itinag
o ko sa loob ng blouse ang kwintas para walang makapansin sa mga singsing.

Halos kalahati na ang nakaalis na mga estudyante sa academy nang may marinig kam
ing malakas na pagsabog. Lalong nataranta ang mga tao. Ako naman ay kinabahan. S
umugod na ba ang mga Dark Wizards? Akala ko ba ay bukas pa? Nalaman ba nila ang
ginagawa namin kaya nagdesisyon na silang sumugod ngayon? Damn!

Tumakbo ako palabas ng academy. Narinig ko rin ang malakas na sigawan mula sa la
bas kaya lumipad na ako para mas mabilis akong makalabas. Nang tuluyan na akong
makalabas ay napatigil ako sa paglipad. Nagulat ako sa mga nakahandusay na mga k
atawan sa lupa. Wala na silang buhay. Gusto ko'ng mangilabot sa nakita. Nagkalat
ang mga duguan nilang katawan sa harap ng academy. Nanigas ako sa kinatatayuan
nang makita ko si Clauss habang sinusunog ang mga katawan nila. No! Nakarinig pa
ako ng malakas pagsabog mula sa iba't ibang parte ng Academy. Nangyayari ba tal
aga ang lahat ng 'to?

CLAUSS' POV

Ipinatawag kami ngayon ni Enzo sa opisina niya na ipinagtaka ko naman. Nakapag-u

sap na kasi kami kahapon na bukas na kami susugod sa Wonderland Magical Academy.

Pumasok ako sa opisina niya at naghihintay na roon sina Selene at Jigger. Seryos
o naman na tumingin sa'min si Enzo.

"We have to change the plan. Ngayon na kayo susugod sa Wonderland Magical Academ
y. Ihanda niyo na lahat ng sasama sa inyo." utos niya.

Nagtatakang nagtanong ako sa kanya. "Bakit napaaga yata?" Hindi ko alam kung bak
it pero nakaramdam ako ng kaba.

"Kahapon dapat babalik si Ericka pero hindi siya bumalik dito. Nagpadala ako ng
tao upang alamin kung ano ang nangyari sa kanya pero nalaman ko na lamang na nak
ikipagtulungan na pala siya kina Bryan. Tiyak na sinabi na rin niya ang plano na
tin bukas kaya mas mabuti ng gawin natin ito ng mas maaga. Pagsisisihan niya kun
g sino ang tinraydor niya." mariing wika ni Enzo na halata ang galit sa mga mata
. Wala na kaming nagawa kundi ang sundin siya at maghanda.

Iniutos niya sa'min na dalhin sa kanya ang mga power users na maaari niyang mapa
kinabangan. Lahat kami ay nakasuot ng black cloak. Marami kaming kasamang power
users. Naramdaman ko ang pagtabi sa'kin ni Selene.

"Wala ka pa rin bang naaalala?" mahinang tanong niya sa'kin. Hanggang ngayon kin
ukulit pa rin niya ako sa bagay na 'yon. Umiling na lamang ako sa kanya bilang s
agot. Hapon na nang matanaw namin ang Wonderland Magical Academy mula sa North M
ountain. Napansin namin ang mga estudyante na nagmamadali sa pag-alis sa academy
.

Halatang nalaman na talaga nila ang plano namin dahil tumatakas na sila ngayon.
Hindi ko alam kung bakit biglang bumilis ang tibok ng puso ko habang papalapit n
a sa Academy. Bigla akong kinabahan sa hindi malamang dahilan.

Mabilis naming pinalibutan ang academy. Sa harap kami pumwesto nina Jigger at Se
lene. Ang iba naman ay nasa gilid at likuran. Halatang marami na ang nakatakas n
a power users. Nagbigay ng signal si Jigger upang simulan na namin ang pagsugod.

Nagulat pa ako dahil sa biglang pagpapaulan ng bomba ng isa naming kasama. Iyon
kasi ang special ability niya. Maraming estudyante ang napuruhan at nasugatan sa
ginawa niya. May ilan sa kanila na tumalsik kung saan-saan at sabay na binawian
ng buhay. Naawa ako sa mga nakahandusay na duguan at walang buhay na katawan ni
la na nakakalat kung saan-saan. Pakiramdam ko ay may mali sa ginagawa ko. Pakira
mdam ko ay kumirot ang dibdib ko. Parang sinasabi ng puso ko na hindi ko dapat i
to ginagawa.

Dahil sa awang naramdaman ko sa kanila ay sinunog ko na lamang ang mga walang bu

hay nilang katawan hanggang sa maging abo na lamang iyon. Tiyak na hindi rin nam
an sila mabibigyan ng maayos na libing dahil uubusin namin sila. Pero naramdaman
ko ang biglang pagtutol ng puso ko sa iniisip ko. Naguguluhan ako kung ano ba a
ng tama at dapat kong gawin habang nakatitig sa apoy na lumalamon sa mga duguang
katawan ng mga nabiktima namin. Napabuntong-hininga ako. Alam ko sa puso ko na
hindi ito ang gusto ko.

-----------------------

Bahaha.. ayan na XD bye XD Bitin na naman.. haha.. sensya... nakakatamad kayang

magtype. Ingat lahat.. lovelots..

Chapter 34: The Hunters and The Hunted

Update on Wednesday :))

7-8 chapters left. hoho. Malapit na siyang matapos. yey!

************************************************************************

Hinahanap niyo sina Troy at Xavier? waha... May separate story sila kaya hindi n
iyo pa sila makikita unless makita na sila ni Xyra at Clauss. May kanya-kanya si
lang agenda, busy daw sila kaya hindi raw muna sila magpapakita XD lol

Anyway, enjoy reading :))

<3 Missmaple

------------

XYRA's POV

Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan. Hindi ko alam ang dapat kong maramdaman sa
oras na ito. Galit? Awa? Lungkot? Hindi ko alam. Ang tanging iniisip ko lamang n
gayon ay kung paano maililigtas lahat ng mga inosenteng tao na narito pero hindi
ko alam kung kanino ko sila ililigtas. Masyadong marami ang kalaban na nakasuot
ng black cloak. Napapalibutan ang buong academy. Napansin ko na napilitan na ri
ng lumaban ang mga estudyante para sa kaligtasan nila. Pati ang mga guro ng Wond
erland Magical Academy ay nakikipaglaban na rin.

Malalakas na sigaw at iyak ang naririnig ko sa buong paligid na sinabayan pa ng

malalakas na pagsabog sa iba't ibang lugar. Narinig ko pa ang mga boses na nagma
makaawa kung saan-saan na humihiling na huwag silang saktan. Gusto ko silang tul
ungang lahat pero hindi ko kaya. Wala akong sapat na kapangyarihan. Naikuyom ko
ang kamao ko. Hindi ako dapat tumayo lamang at manood sa mga nangyayari. Pero ba
kit pakiramdam ko ay bigla na lamang akong naduwag? Parang gusto kong tumakbo at
magtago na lamang.

Napalingon ako kay Clauss. Hindi siya nakikipaglaban pero patuloy lamang siya sa
pagsunog ng mga bangkay. Halata sa itsura niya na naguguluhan siya habang nakat
itig sa malaking apoy na lumalamon sa mga walang buhay na katawan. Ngayon ko nap
atunayan na wala na nga talaga siyang maalala.

Lilipad sana ako patungo sa kanya nang biglang may isang laser ang dumaplis sa b
raso ko kaya napatigil ako at napangiwi. Naramdaman ko ang pagdaloy ng dugo mula
sa braso ko. Napalingon ako sa isang lalaki na nakangisi sa'kin. Natatandaan ko
siya. Siya ang lalaking humalik sa'kin noong ililigtas sana namin si Felicity.
Tinitigan ko siya ng masama pero lalo lamang siyang napangisi. Gusto ko'ng mairi
ta sa itsura niya. Ano ba ang kailangan niya sa'kin?

Biglang may humawak sa mga balikat ko na ikinagulat ko naman. Nilingon ko kung s

ino 'yon at nakahinga ako ng maluwag nang makilala siya. Si Akira 'yon na kasama
si Bryan. Hinihingal silang dalawa at halatang pagod na pagod.

"Ayos ka lamang ba?" nag-aalalang tanong ni Akira. Tumango ako sa kanya bilang s
agot. Napansin ko na nakikipaglaban na pala si Bryan sa lalaking nagpatama sa'ki
n ng laser.

"Pupuntahan ko si Clauss." desididong sambit ko kay Akira. Tumango siya sa'kin a

t sinabing nakita niya si Selene kaya ito ang haharapin niya. Lumipad na ako pat
ungo kay Clauss pero habang papalapit sa kanya ay may humarang sa'kin na kalaban
. Bigla na lamang niya akong pinaulanan ng mga puting bola sa direksiyon ko. Mat
itigas ang mga bolang 'yon at malakas ang pagkakatama nito sa iba't ibang parte
ng katawan ko. Tumalsik ako palayo at bumagsak sa lupa.

Pakiramdam ko ay magkakapasa ang mga parteng natamaan ng bola. Pinilit ko'ng tum
ayo habang napapangiwi dahil sa sakit na nararamdaman ko. Masamang tingin ang ip
inukol ko sa lalaking sumugod sa'kin. Kailangan ko ng malapitan si Clauss pero i
nuubos niya ang oras ko. Nagpakawala ako ng hurricane blades patungo sa direksiy
on niya dahil sa galit ko. Nadaplisan ko lamang siya sa kaliwang braso niya dahi
l nakailag agad siya at nakatalon palayo sa hurricane blades.

Naiinis na inilabas ko ang air eagle ko at sinugod siya. Inuubos niya ang pasens
iya ko kaya sinigurado ko na hindi na niya maiiwasan ang sunod kong atake. Lumip
ad ang air eagle ko patungo sa direksiyon niya at tinamaan siya sa tiyan. Dahil
sa bilis ng paglipad ng air eagle ay nadala siya nito at tumama ang likod sa isa
ng malaking puno na malapit lamang sa kinaroroonan ni Clauss. Lumabas ang dugo m
ula sa bibig niya at halata sa mukha na nasaktan siya.

Malakas ang pinakawalang hangin ng air eagle ko kaya halos liparin na rin si Cla
uss pero napigilan naman niya na napansin ko. Napapikit na lamang si Clauss dahi
l sa lakas ng hangin na tumatama sa mukha niya. Unti-unti kong pinaglaho ang air
eagle dahilan upang bumagsak sa lupa ang lalaking inatake ko. Halatang nawalan
siya ng malay. Naglaho na rin ang malakas na hangin kaya nagtatakang lumingon sa
'kin si Clauss.

"Ikaw ang air power user?" naniniguradong tanong niya sa'kin. Nasaktan ako dahil
hindi talaga mababakas sa mukha niya na naaalala niya ako kahit papaano. Naramd
aman ko na may parang bumara sa lalamunan ko kaya tumango na lang ako sa kanya.
Gusto ko na siyang lapitan at yakapin pero pinigilan ko ang sarili ko. Hindi na
niya ako kilala.

"I'm sorry but I need to bring you to Enzo." walang emosyong wika niya sa'kin. N
agulat pa ako nang may lumabas na apoy mula sa mga kamay niya. Balak niya talaga
akong kalabanin.

"Clauss? Wala na ba talagang pag-asa na maalala mo akong muli? Ginagamit ka lang

ni Enzo!" sigaw ko sa kanya.

Nagtatakang tingin ang ipinukol niya sa'kin. "Sino ka ba?" tanong niya. Nasaktan
ako dahil sa tanong na 'yon.

"I'm Xyra! Girlfriend mo ako! 'Di ba sabi mo babalikan mo ko? Nangako ka!" naiiy
ak na sigaw ko sa kanya. Gusto ko'ng maalala niya ako. Pagak siyang napatawa sa
sinabi ko at napailing. "I don't remember you."

Kung ganoon wala na akong magagawa kundi ang lumaban din. Hindi talaga niya ako
maalala pero hindi rin ba ako naaalala ng puso niya? Inilabas ko ang air eagle k
o. Nagpaulan siya ng fireball sa direksiyon ko. Iniwasan ko 'yon sa pamamagitan
ng mabilis na paglipad. Nasa ere ako nang ilabas niya ang fire phoenix niya at s
umakay roon para makalipad din.

Nagpakawala ako ng sunud-sunod na invisible air spear at pinatama sa kanya. Nagu

lat siya at napangiwi dahil sa mga hiwang natamo sa braso at tagiliran. Halatang
hindi niya inaasahan ang pag-atake ko. Naglabas siya ng apoy na pana at sibat.
Inasinta niya ako gamit 'yon pero bago pa tumama sa'kin ang mga apoy na sibat na
pinakawalan niya ay naglalaho na 'yon. Binawasan ko ang oxygen-content ng kanya
ng apoy upang mapaglaho ang mga sibat.

Nagtatakang napatingin siya sa'kin. Pati ang mga kaya kong gawin ay nakalimutan
din niya. Napailing na lamang ako. Pinaglaho ko rin ang fire phoenix na sinasaky
an niya dahilan upang mahulog niya. Napigilan niya ang pagkakahulog dahil sinalo
siya ng double fire dragon niya. Marahan siyang bumaba sa lupa kaya bumaba na r
in ako.

Napansin ko ang buong kapaligiran. Marami na ang namatay at sugatan. Maging ang
ilan sa mga miyembro ng Dark Wizards ay nagapi din. Nakahandusay ang mga duguang
katawan nila sa lupa. Napansin ko ang ilan na tumatakbo upang tumakas. Maingay
pa rin ang buong kapaligiran dahil sa mga sigaw, iyak at pagsabog. Naglalaban pa
rin sina Bryan at ang lalaking may laser pero parehas na silang pagod at sugata

n. Maging sa isang bahagi ay napansin ko sina Akira at Selene na naglalaban din.

Dahil sa pagmamasid sa paligid ay hindi ko nailagan ang double fire dragon ni C
lauss na kumagat sa kaliwang balikat ko. Napasigaw ako sa sakit. Nadala ako ng d
ouble fire dragon niya palayo hanggang sa tumama ang likod ko sa pader ng buildi
ng ng academy. Binawasan ko ang oxygen-content ng double fire dragon niya hangga
ng sa maglaho ito. Nalasahan ko ang dugo sa bibig ko. Napaso rin ang kaliwang ba
likat ko.

"Paano mo ginagawa 'yon?" nagtatakang tanong ni Clauss. Halos isang metro na lam
ang ang layo niya sa'kin ngayon. Hindi ko napansin na nakalapit na pala siya. An
o ang tinutukoy niya? Kung paano ko napapaglaho ang apoy niya? Naalala ko na may
isa pa akong healing candy sa bulsa ko na lagi kong dala kung sakaling magkapro
blema man. Nakalimutan ko kasing humingi kay Cyril kanina. Hindi ko rin kasi nai
sip na susugod na ang mga Dark Wizards ngayon.

Isinubo ko ang natitirang healing candy. HIndi ako makakalaban ng maayos dahil s
a natamo kong sugat. Unti-unting naghilom ang paso at mga sugat ko. Bumalik din
ang lakas ko. Huling pag-asa ko na ang healing candy na isinubo ko. Hapon na at
malapit ng dumilim. Masamang tingin ang ipinukol sa'kin ni Clauss.

"That's a secret." nang-aasar na wika ko sa kanya. Tumayo na ako ng maayos.

"You're making this harder for me. Sumama ka na lamang sa'kin para hindi ka na m
asaktan. I don't have to worry about the earth power user and the shadow control
ler. Jigger and Selene will take care of them." naiinis na wika sa'kin ni Clauss
.

"Naaalala mo si Selene?" nagtatakang tanong ko sa kanya. Kung ganoon, Jigger pal

a ang pangalan ng lalaking kalaban ni Bryan. Pero akala ko ba si Jigger at Enzo
lamang ang naaalala ni Clauss, ayon na rin kay Ericka.

"Nagpakilala siya sa'kin pero hindi ko siya natatandaan." walang ganang tugon ni
Clauss. Bigla na lamang niyang inilabas ang kanyang seven head fire dragon. Muk
hang hindi talaga niya ako titigilan kahit anong gawin ko.

"I hate you!" Sigaw ko sa kanya. Naaasar na ako sa kanya. Bakit hindi man lamang
siya makaramdam? Kapag ba nakalimutan ang isang tao, hindi na magiging pareho a
ng mararamdaman kapag nakita ulit ito?

"We'll, I don't remember loving you in the first place so I think the feeling is
mutual." nang-uuyam na wika niya sa'kin. Nasaktan ako at ang nakakaasar pa ay n
araramdaman ko na naman ang pasaway na luha ko na nagbabadya na namang tumulo. I
nilabas ko ang air dragon ko. Bahala na kung ano ang mangyari sa'min pagkatapos
ng araw na ito. Unti-unti ng lumulubog ang araw. Unti-unti na rin bang nawawala
ang pag-asa?

CLAUSS' POV

Naaasar ako sa sarili ko. Hindi ko alam kung bakit ganoon ang lumabas mula sa bi
big. Pakiramdam ko ay matagal ko na siyang kilala pero bakit hindi ko siya maala
la. Xyra? Iyon din ang pangalang sinabi sa'kin ni Selene dati na mahal ko raw. N
aguguluhan din ako kung bakit tanging sina Jigger at Enzo lamang ang nasa memory
a ko. Imposible naman na sila lamang ang nakasalamuha ko sa loob ng labingsiyam
na taon.

May mali talaga sa mga nangyayari. Pakiramdam ko ay marami akong nakaligtaan. Ma

rami akong nakalimutan. Nararamdaman ko na naman ang pagkirot ng ulo ko dahil pi
lit kong inaalala lahat. Naglabas siya ng isang air dragon. Pinagmasdan kong mai
gi ang mukha niya. Halata sa mga mata niya na malungkot siya at nasasaktan. Hind
i ko alam kung bakit bigla na lamang bumilis ang tibok ng puso ko. Parang ayaw k
o siyang makitang ganoon. Halata kasi sa mga mata niya na gusto na niyang umiyak
sa oras na ito. Mukha siyang mahina.

Pero inalis ko sa isipan ko ang nararamdaman at naiisip ko ngayon. Kailangan ko

ng gawin ang ipinapagawa sa'kin ni Enzo para makabalik na sa Dark Wizards Academ
y.

Inihanda ko ang seven head fire dragon ko para sumugod. Inihanda rin niya ang sa
rili niya. Hindi ko alam kung tama ba ang ginagawa ko pero sinusunod ko lamang a
ng idinidikta ng isip ko. Nagbuga ng apoy ang pitong ulo ng fire dragon ko patun
go sa direksiyon ni Xyra.

Sinalag naman niya ang atake ko sa pamamagitan ng paglalabas ng malaking air shi
eld. Napapangiwi siya dahil sa lakas ng pagkakatama ng mga apoy sa air shield ni
ya. Halatang pinipigilan niyang mabutas ang depensa niya.

Sinamantala ko ang pagkakataon at sunud-sunod na pinaulanan siya ng mga fireball

. Napapaurong siya dahil sa ginagawa kong pag-atake. Halatang nahihirapan na siy
a at pinagpapawisan dahil sa mainit na apoy. Pinalibutan ko siya ng fire wall pe
ro hindi ko alam kung bakit naglalaho ang mga apoy na pumapalibot sa kanya. Ano
ba ang ginagawa niya?

Nagtagumpay siyang mapaglaho ang apoy na ibinubuga ng seven head fire dragon ko.
Ngayon ay siya naman ang sumugod. Nagpakawala siya ng malaking hurricane patung
o sa direksiyon ko. Mabilis akong nakatalon para umilag pero sa pagkagulat ko ay
biglang bumalik ang hurricane at muli akong sinugod. Nagpakawala ako ng isang m
alaking fire wall para dumepensa pero napansin ko na lumakas ang hurricane. Hala
tang gustong basagin ang depensa ko.

Ginamit ko ang seven head fire dragon ko para pigilin ang pagbangga ng hurricane
sa fire wall ko. Malakas na apoy ang ibinuga ng seven head fire dragon ko para
lamunin ang hurricane ni Xyra. Nagtagumpay naman ako. Biglang naglaho ang hurric
ane niya.

Napapagod na tumingin ako sa kanya. Hinihingal na siya pero hindi pa rin siya su
musuko. Nagpaulan siya sakin ng mga air balls na inilagan ko naman. Nagtaka pa a
ko dahil lumutang lamang iyon sa ere at pinalibutan ako. Pero nagulat na lamang
ako ng isa-isa silang sumabog. Air bombs pala ang mga 'yon. Agad kong pinalibuta
n ang sarili ko ng fire wall para mabawasan ang impact ng pagsabog. Pero may mga
matatalim na air gust pa rin na nakalusot sa fire wall ko na tumama sa katawan
ko kaya napapangiwi ako. Inilabas ko ang fire phoenix ko at lumipad paitaas. Nar
amdaman ko ang pagdaloy ng dugo mula sa pisngi ko dahil sa pagdaplis ng air gust

doon. Mababaw lamang ang hiwa at hindi ko na lamang pinansin.

Nagpaulan ako sa direksiyon niya ng fire spears habang nasa ere. Lumipad siya pa
ra umiwas pero bago pa niya magawang makalayo ay agad akong lumipad patungo sa k
anya. Naglabas ako ng malaking fireball sa kanang kamay nang makalapit ako sa ka
nya. Nagulat pa nga siya dahil ako ay nasa harapan na niya. Ipinikit niya ng mar
iin ang mga mata at hindi gumalaw sa kinatatayuan. Akmang ibabato ko na sa kanya
ang malaking fireball nang bigla akong matigilan. Unti-unti kong pinaglaho ang
fireball na nasa kanang kamay ko.

Hindi ko alam pero natatawa ako sa itsura niya habang nakapikit. Parang naghihin
tay na lamang kasi siya ng kamatayan. Hindi pa rin siya nagmumulat kaya inilabas
ko na lamang ang iron handcup na dala ko at pinosasan siya. Iminulat niya ang m
ga mata na halatang nagtataka. At dahil nasa ere siya nang pinosasan ko siya ay
muntik na siyang mahulog pababa pero sinalo ko siya kaagad. Hindi na siya makaka
gamit ng kapangyarihan dahil sa iron handcups. Gulat na napatitig siya sa'kin. N
agtatanong ang mga mata. Hindi ko na napigilan ang sarili kaya mahina akong nata
wa. Mukha kasi siyang tanga sa itsura niya.

Bumaba na ako sa lupa pero hindi ko pa rin siya ibinababa mula sa pagkakabuhat k
o sa kanya.

"C-Clauss? Bakit hindi ko magamit ang kapangyarihan ko?" Natatarantang tanong ni

ya sa'kin.

"Your power is already sealed by the iron handcups. But anyway, come. I'll abduc
t you now." nagbibirong wika ko sa kanya. Hindi ko alam kung bakit pero magaan a
ng loob ko na magbiro sa kanya ngayon.

"A-abduct?" nauutal na tanong niya sa'kin. Parang namula pa nga ang mukha niya p
ero hindi ako sigurado dahil tanging ang bilog na buwan na lamang ang nagbibigay
liwanag sa buong paligid. Pero napansin ko na patuloy pa rin ang mga sigaw at p
ag-iyak, ang pagsabog at ang pakikipaglaban kahit madilim na ang buong paligid.
Dumadami na rin ang bilang ng mga nasawi. Hindi ko hiniling na mangyari ang mga
bagay na ito. Gusto ko ng umalis sa lugar na ito.

Seryosong tumitig ako sa kanya. "Yeah. I'll abduct you and bring you to Enzo." m
ahinang wika ko sa kanya. Natauhan siya bigla sa sinabi ko at nagwala mula sa pa
gkakabuhat ko.

"No! Please!" pagmamakaawa niya sa'kin pero hindi ko siya pinakinggan. Sumakay a
kong muli sa fire phoenix ko habang buhat-buhat siya. Patuloy lamang sa pagmamak
aawa sa'kin si Xyra pero hindi ko siya pinapansin habang lumilipad kami patungo
sa Dark Wizards Academy. Naririnig ko na rin ang malakas na pag-iyak niya kaya n
aaasar na napatingin ako sa kanya. Tumigil muna kami sa North Mountain at ibinab
a siya roon.

"Can you please stop crying? It's... I-It's irritating!" sigaw ko sa kanya pero
naaasar ako sa sarili ko dahil sa ginawa ko. Luhaang tumingin siya sa'kin at lal
o pang nilakasan ang pag-iyak. Napahawak na lamang ako sa sentido ko na sumasaki
t na dahil sa ginagawa niya. Nabibingi na ako sa kanya. Napaupo na nga siya sa l
upa at patuloy pa rin sa pag-iyak.

"Please, Clauss. Huwag mo na akong dalhin kay Enzo. Masama siya! Huwag mo na siy
ang sundin, please?" humihikbing sambit niya sa'kin. Napahilamos na lamang ako s
a mukha ko dahil hindi ko alam ang gagawin ko.

"Come on. Kayo ang masasama dahil balak niyo kaming ubusin! Balak niyong patayin
ang mga Dark Wizards." Naiinis na wika ko sa kanya. Nagtatakang napalingon siya
sa'kin dahil sa mga sinabi ko.

"Iyan ba ang kasinungalingang sinabi sa'yo ni Enzo? Hindi totoo yan! Maniwala ka
sa'kin. Ang mga Dark Wizards ang masasama! Nakita mo naman siguro kung ano'ng n
angyari ngayon? Pinatay ng mga Dark Wizards ang mga inosenteng power users! Inut
usan kayo ni Enzo para gawin 'yon! Tama ako, 'di ba?" sigaw niya sa'kin habang p
atuloy pa rin ang pagtulo ng mga luha niya. Natigilan ako pero sinasabi ng isip
ko na huwag maniwala sa mga sinasabi niya.

"I don't believe you." sabi ko bago tumalikod sa kanya. Ayaw kong makita na umii
yak siya. "Dadalhin pa rin kita kay Enzo kahit ano'ng mangyari." pinal na wika k
o sa kanya kahit alam kong hindi na ako sigurado. Narinig ko na naman ang malaka
s na hikbi niya kaya naaasar na lumingon ako sa kanya.

"Ano ba!" sigaw ko sa kanya. Napansin ko na nakasubsob na ang mukha niya sa tuho
d niya habang patuloy na umiiyak. Naawa ako sa itsura niya kaya umupo ako at tum
abi sa kanya.

"Come on. Huwag ka na ngang umiyak." mahinang wika ko sa kanya pero hindi niya a
ko pinansin. Parang hindi niya ako naririnig. Wala na akong nagawa kundi ang yak
apin siya. Hindi ko alam kung bakit bigla ko 'tong ginawa. Napatigil siya sa pag
-iyak. Tumingala siya para makita ang mukha ko.

"Clauss, pwede bang bumalik ka na lang sa dati?" nagmamakaawang tanong niya sa'k
in. Pilit na ngiti lamang ang ibinigay ko sa kanya. Hindi ko alam kung ano ang t
inutukoy niya na "dati". Ano ba ako dati?

Nagulat pa ako nang bigyan niya ako ng mabilis na halik sa labi. Nagtatakang tum
ingin ako sa kanya. Hindi ko alam kung bakit biglang bumilis ang tibok ng puso k
o. Napabuntong-hininga siya at nagsalita. "Sana parang fairytale na lamang ang b
uhay ko."

Napakunot noo ako sa sinabi niya at naguguluhang nagtanong. "Bakit?"

"Kasi sina Sleeping beauty at Snow White, nahalikan lamang ay nagigising na at n

awawala na agad ang bisa ng spell mula sa mga evil witches. Sana ganun ka rin ta
pos ako na lamang ang princess na magliligtas sa'yo. Pero noong hinalikan naman
kita, wala namang nagbago sa'yo, halatang hindi mo pa rin ako maalala. Alam mo b
a'ng masama na ang ugali mo dati pero mas sumama na ngayon?" inosenteng wika niy
a sa'kin. Hindi ko alam kung seryoso ba siya sa sinasabi niya. Gusto ko siyang b
atukan dahil wala naman siyang sinabing maganda pero hindi ko rin alam kung baki
t biglang gusto kong matawa.

"Alam mo tumahimik ka na lang kung wala kang matinong sasabihin." nang-aasar na

utos ko sa kanya. Napalabi siya sa sinabi ko pero isiniksik niya ang sarili sa k
atawan ko. Napabuntong-hininga ako sa ginawa niya. Niyakap ko na lamang siya. Hi
ndi ko alam kung bakit pero kumportable akong kasama siya. Kumportable ako haban
g yakap siya.

"Pero alam mo ba? Namiss kita kahit masama pa ang ugali mo." bulong niya sa'kin.
Hindi ko namalayan na napangiti na pala ako dahil sa narinig. Ipinikit ko na la
mang muna ang mata ko. Hahayaan ko na lang muna siyang makatulog.

---------------------------------------------------------

Bleh :P hahaha.. saka na ulit.. haha..

Chapter 35: Captured

Update on Friday :P

************************************************************************

Guys, sorry if I made you wait yesterday. Lol. Sinabi ko sa status ko sa fb at w

attpad na ngayon ang UD dahil pumunta kami sa field. Next time basahin niyo na l
ang status ko, kung hindi kayo follower, you're free to visit my wattpad profile
. Makikita naman ang status sa profile.

And for mobile readers, sorry, hindi kayo maa-update. I can't do anything about
that. That's beyond my power. lol

Anyway, Enjoy reading and thanks Everyone. Lovelots :))

<3 Missmaple

-------------------------------

XYRA's POV

Pagkagising ko ay namalayan ko na nakahiga na ako sa malamig na semento. Napansi

n ko ang nakaposas kong mga kamay. Nagtatakang iginala ko ang paningin sa buong
paligid. Wala na si Clauss at nasa loob na ako ng isang kulungan.

Halo-halo ang nararamdaman ko sa oras na ito. Dinala pa rin ako ni Clauss sa Dar
k Wizards Academy. Gusto ko'ng magalit at maasar sa kanya. Gusto ko'ng malungkot
at umiyak. Wala akong magawa dahil sa iron handcups na pumipigil sa kapangyarih
an ko.

Gusto ko'ng magwala pero tiyak na lalo lamang mauubos ang lakas ko. Nasaan ba ak
o? Napansin ko ang selda na katapat ng kulungan ko. Isang pamilyar na mukha ng l
alaki ang nakita ko. Duguan siya at walang malay. Hindi ko nga matukoy kung buha
y pa ba siya o humihinga pa. Naramdaman ko ang pagtulo ng luha ko. Nanginginig a
ng katawan na lumapit ako sa rehas ng kulungan.

"D-Dad!" naiiyak at nanginginig na sigaw ko sa lalaking nakagapos. Hindi siya gu

malaw na waring hindi narinig ang pagtawag ko. Hindi siya nagmulat ng mga mata k
aya lalong lumakas ang nararamdaman kong kaba sa dibdib. Hindi ko matatanggap ku
ng mamamatay ang ama ko. Hindi ko kaya!

"Dad! Gumising ka! Dad!" Muling sigaw ko sa kanya na umaasang maririnig niya ako

at magmumulat ng mga mata. Naaasar na kinalampag ko ang rehas ng selda ko haban

g patuloy pa rin sa pag-iyak. Hinampas-hampas ko 'yon gamit ang mga nakaposas ko
ng mga kamay pero hindi pa rin siya nagigising.

Nanghihinang napadausdos ako paupo sa sahig. Hindi ko na yata kaya. Pakiramdam k

o ay bibigay na ako. Pakiramdam ko ay tinatakasan na ako ng pag-asa. Patuloy lam
ang sa pagdaloy ang masaganang luha mula sa mga mata ko. Gusto kong sumigaw ng m
alakas! Napapagod na napasandal ako sa rehas ng selda ko. Kailan ba matatapos it
o? Napapagod na talaga ako. Hindi ko na napigil ang sarili na mapahagulgol ng ma
lakas.

Ilang minuto ang nakalipas, natigilan ako dahil sa biglang nagsalita.

"X-Xyra?" nahihirapang wika niya.

Agad akong napalingon sa ama ko at napatayo.

"Dad!" tawag ko sa kanya. Magkahalong saya at lungkot ang nararamdaman ko ngayon

. Saya dahil buhay siya at lungkot naman dahil sa kalagayan niya. Halatang pinah
irapan siya dahil sa mga pasa at sugat sa katawan. Maging ang damit na suot niya
ay halos magkulay dugo na rin.

Ngumiti siya sa'kin pero halatang malungkot ang ngiting 'yon at pilit. Sobrang n
aiiyak talaga ako sa sitwasyon namin ngayon. Sana may dumating para tulungan kam
i. Sana hindi mahuli sina Akira at Bryan.

"P-Pasensiya k-Ka na kung pati i-ikaw n-nadamay pa. K-kasalanan k-ko..." mahinan
g wika ni Dad na halatang nahihirapan. Napailing ako sa sinabi niya.

"Hindi niyo kasalanan. Huwag niyo ng piliting magsalita dahil baka makasama pa s
a inyo. Kaya ko ang sarili ko kaya magpahinga na muna kayo." sabi ko sa matatag
na tinig para hindi siya mag-alala. Ayaw ko ng dagdagan pa ang iniisip niya. Mas
aya na akong malaman na buhay siya. Ngayon, ang kailangan kong isipin ay kung pa
ano ako makakalabas dito at kung paano tatanggalin ang posas ko.

Ngumiti sa'kin si Dad at marahang ipinikit ang mga mata. Naupo ako sa isang tabi
at pinagmasdan siya. Nakakaawa ang itsura niya. Pinahid ko ang luha ko. Kailang
an ko'ng magpakatatag ngayon para sa kanya. Para mailigtas siya. Sana matapos na
ang kasamaan ng mga Dark Wizards. Sana matapos na ang walang kabuluhang laban n
a ito sa pagitan ng mga power users.

Tumayo akong muli at lumapit sa rehas. Pilit kong iginala ang paningin sa
na kinaroroonan namin. Nagbabaka-sakaling may maligaw na susi kung saan o
numang bagay na maaaring makatulong sa'min para makatakas. Pero bigo ako.
ko'ng nakitang kahit ano. Hindi ko rin masilip ng maayos ang kinaroroonan
Napabuntong-hininga ako.

lugar
kung a
Wala a
namin.

Nasaan na kaya sina Xavier at Troy? Narito rin kaya sila? Nahuli na kaya sila? S
ana hindi. Wala na akong nagawa kundi ang muling maupo. Wala akong maisip na maa
aring gawin sa oras na ito.

Sana dumating sina Akira. Sana bumalik na ang ala-ala ni Clauss para matulungan
din niya kami. Pero naaasar ako sa kanya! Patay siya sa'kin kapag bumalik na ang
ala-ala niya. Nakakainis talaga siya!

CLAUSS' POV

Dinala ko pa rin si Xyra kay Enzo habang natutulog siya. Hindi ko alam kung baki

t nagtatalo ang isip ko sa mga oras na 'yon. Nakaramdam ako ng kaba na hindi ko
maipaliwanag nang iharap ko siya kay Enzo. Kakaiba ang nararamdaman ko. Pakiramd
am ko ay may masamang mangyayari na hindi ko magugustuhan. Gusto ko'ng bawiin si
Xyra pero huli na dahil nadala na siya sa underground cell at hindi na ako hina
yaang pumasok pa sa loob.

Gusto ko siyang puntahan pero nagtatalo ang isip ko. Magagalit si Enzo kapag pum
asok ako sa underground cell ng walang paalam. Naglakad muna ako patungo sa gard
en na nasa likod ng Dark Wizards Academy habang nag-iisip.

Kauupo ko lamang sa isang bench nang may marinig ako na parang sumisitsit sa'kin
. Lumingon ako sa paligid pero wala naman akong makita. Inisip ko na baka guni-g
uni ko lamang iyon kaya ipinagwalang-bahala ko na lamang at tumitig sa singsing
na nasa kamay ko. Pakiramdam ko ay kumikinang iyon.

Narinig ko na naman ang malakas na pagsitsit mula sa isang malagong halamanan. N

agtatakang itinutok ko roon ang paningin. Narinig ko na parang may tumawag sa pa
ngalan ko pero mahina lamang.

Nagtatakang lumapit ako sa malagong halaman para kumpirmahin kung anuman ang nar
irinig ko nang biglang may humila sa'kin papasok sa loob noon. Nadala ako sa lik
od ng halamanan kaya napasubsob ako at nauntog sa isang babae.

"Kuya Clauss!" masayang bati ng babae sabay yakap sa'kin ng mahigpit at halatang
tuwang-tuwa. Hindi niya ininda ang sakit ng pagkakauntog ko sa kanya. Napakunot
-noo ako dahil sa pagtawag niya sa'kin ng "kuya" at hindi sinasadya na bigla ko
siyang naitulak. Hindi ko siya kilala. Nagtatakang napatingin sa'kin ang babae.
Ngayon ko lamang napansin na may isa pa siyang kasamang lalaki na nagtatakang na
katingin din sa'kin.

"May problema ba, Clauss?" nagtatakang tanong sa'kin ng lalaki.

"Sino kayo?" nalilitong tanong ko sa kanila.

"Nagbibiro ka ba?" natatawang tanong ng lalaki samantalang ang babae naman ay ma

tiim na nakatitig sa'kin. Hinawakan ng babae ang lalaki sa braso at napailing.

"Sa tingin ko hindi siya nagbibiro. Hindi nga niya tayo kilala. Nababasa ko sa i
sip niya." mahina at mangiyak-ngiyak na wika ng babae sa lalaking kasama niya. H
indi ko sila maintindihan.

"What? Paano'ng nangyari 'yon?" naguguluhang tanong ng lalaki. Pero ilang segund
o pa ay natigilan ang lalaki sa pagtatanong at sumilip sa mga siwang na nasa hal
amanan.

Narinig ko ang mga mabibigat at nagmamadaling mga yabag na papunta sa garden. Aa

lis sana ako para tingnan kung bakit parang may nagkakagulo pero pinigilan nila
ako samantalang tinakpan naman ng babae ang bibig ko gamit ang mga kamay.

"Huwag kang maingay, Kuya Clauss. Mamaya sasapakin kita para makaalala ka na." B
ulong sa'kin ng babae. Magwawala sana ako pero pinigilan naman ako ng lalaki na
kasama niya. Ano ba ang problema nila? Pinili ko na lamang na tumahimik habang n
akakunot-noo pa rin.

Mula sa likod ng halamanan ay may narinig akong nag-uusap. Nakasilip naman ang m
ga kasama ko sa mga nag-uusap na 'yon.

"Nasaan na? Hanapin niyo! Malilintikan tayo kay Master! Hanapin niyo kahit saan!
" malakas na sigaw ng isang lalaki. Dinig ko ang pagsang-ayon ng mga kasamahan n
iya. Makalipas ang ilang minuto ay narinig ko na ang mga yabag palayo na halatan
g nagmamadali.

Napansin ko ang malalim na paghinga ng dalawa. Inalis na ng babae ang pagkakatak

ip sa bibig ko at tumingin sa'kin.

"I'm Claudette Park your sister and this is Xavier. Ano ba naman Kuya Clauss! Al
alahanin mo nga! Patay talaga sa'kin ang Enzo na 'yan kapag nakita ko siya! Titi
risin ko siya ng pinong-pino! Pati ba naman alaala mo pinakialaman niya?" nanggi
gigil na saad niya sa'kin habang inaalog-alog ang balikat ko. Nakakatawa ang its
ura niya dahil sa pagkunot ng noo niya at nanggigigil na ekspresiyon na nakarehi
stro sa mukha niya.

"Hey! Dahan-dahan lamang sa pagsasalita. Baka may makarinig sa'tin. Mahuli pa ta

yo." saway naman ni Xavier kay Claudette. Napasimangot na lamang si Claudette at
biglang tinapik-tapik ang mukha ko na parang ginigising ako. Pinigilan ko na an
g mga kamay niya sa ginagawa. Hindi ko talaga siya maalala kahit pilitin ko. Sum
asakit lamang ang ulo ko. Pero ramdam ko na magaan ang loob ko sa kanya. Parang
matagal ko na siyang kilala pero tumututol pa rin ang utak ko sa nararamdaman ko
.

"Hindi ko talaga kayo kilala." sabi ko at akmang tatayo na para iwanan sila pero
pinigilan nila ako at hindi hinayaang makatayo.

"Alam mo gamitin mo kaya ang puso mo! Hindi palaging isip ang tama! May nararamd
aman ka bang masama kapag kasama mo kami? Ano ka ba! Nababasa ko ang isip mo kay
a hindi ka makakaligtas sa'kin!" naaasar na wika ni Claudette sa'kin pero kahit
ako ay gusto na ring maasar. Pinapahirapan lamang niya ako sa pag-iisip. Alam ko
ng may mali sa mga nangyayari sa'kin pero ang tanging pinanghahawakan ko lamang
na katotohanan ngayon ay ang mga ala-ala ko.

"Wala akong kapatid!" naaasar na sigaw ko sa kanya na saglit na ikinabigla ko. N

atigilan siya sa sinabi ko at napaiyak. Bigla akong nakaramdam ng galit sa saril
i na hindi ko maintindihan.

"Nakakainis ka!" sigaw niya sa'kin. Napamura na lamang ako ng mahina at napahila
mos sa mukha.

"Alam mo tumahan ka na nga!" naaasar na utos ko sa kanya. Hindi ko alam kung bak
it ayaw ko siyang makitang umiiyak. Kapatid ko ba talaga siya? Bakit hindi ko ta
laga maalala?

Tinitigan niya ako ng masama at inirapan habang umiiyak pa rin. "You're so mean,
Kuya Clauss. Ang sama ng ugali mo! Iuntog kaya natin ang ulo mo sa pader at bak
a sakaling makaalala ka na?" Bigla niya akong hinawakan sa ulo ko. Halatang hind
i siya nagbibiro kaya pinigilan ko siya agad dahil baka nga totohanin niya.

Naaasar pa rin na tumingin siya sa'kin habang hawak-hawak ko ang mga kamay niya.
Bumaling siya kay Xavier. "May magagawa ka ba para makaalala siya?" tanong niya
rito.

Umiling si Xavier. "Hindi ko na maibabalik ang memorya niya dahil wala na ito ng
ayon. At saka nullification kaya ang kapangyarihan ko. Hindi ko na mapipigilan a
ng isang bagay lalo na kung nangyari na." paliwanag niya.

Malungkot at naiinis na muling napalingon sa'kin si Claudette. "Pasalamat ka, wa

la kang maalala kung hindi sasapakin talaga kita!" naiiritang wika niya.

I smirked. Gusto ko ng umalis dito.

"Hindi ka pwedeng umalis." mariing wika ni Claudette. Nakakaasar dahil nababasa

niya ang iniisip ko.

"Hindi mo ako mapipigilan." saad ko. Bigla akong naglabas ng apoy mula sa kanang
kamay ko pero agad ding nawala iyon na ipinagtaka ko.

"I'm the heaven power user that's why your power is useless against me. As I sai
d before, my ability is nullification which means I could nullify any magic powe
r." paliwanag ni Xavier.

Naaasar na talaga ako sa kanila. "Ano ba ang binabalak niyo?" tanong ko sa kanil
a. Ngumiti sila ng nakakaloko sa'kin.

"Papasok kami sa underground cell para hanapin si Felicity na kapatid ni Xavier.

Nagbabaka-sakaling naroon siya. Alam ko na alam mo ang daan." sabi ni Claudette
. Napailing na lamang ako. Wala akong balak na tulungan sila.

"Hindi ka pwedeng tumanggi." sabi ni Claudette.

Muli silang tumingin sa siwang ng halamanan. May narinig akong mga yabag kaya su
milip din ako. Dalawang lalaki ang naglalakad sa garden na nakasuot ng black clo
ak.

"Ako na ang bahala sa kanila." wika ni Xavier sabay labas sa pinagtataguan. Nagt
aka pa ako sa ginawa niyang paglabas. Baliw ba siya? Ipinapahamak niya ang saril
i niya. Pinanood ko siya nang sugurin niya ang dalawang lalaki na nabigla sa pag
labas niya mula sa halamanan. Pinagsusuntok at pinatulog niya ang dalawang lalak
i. Hinila niya ang mga walang malay na katawan ng mga ito sa likod ng halamanan.
Kinuha niya ang mga black cloak na suot ng dalawa. Ibinigay niya ang black cloa
k kay Claudette. Isinuot nila iyon at tinakpan ng hood ang ulo nila.

"Tara na." sabi ni Claudette sabay hila sa'kin palabas sa halamanan. Nakayuko si
la para hindi makita ang mga mukha nila. "Dalhin mo kami sa underground cell."

"What? Hindi pwede!" wika ko sa kanila. Tinitigan ulit ako ng masama ni Claudett
e kaya napalunok ako. Nagtatalo ang isip ko kung dadalhin ko ba sila roon o hind
i.

"Huwag ka ng mag-isip!" naiinis na wika niya sa'kin. Napabuntong-hininga ako. Wa

la na akong nagawa kundi ang samahan na lamang sila. Bigla kong naalala si Xyra.
Kamusta na kaya siya sa underground cell?

"Huwag mong sabihin na naroon din si Xyra?" gulat na tanong sa'kin ni Claudette.
Napakunot-noo sa kanya si Xavier. Binasa na naman niya ang isip ko. Napabuntong
-hininga ako at hindi siya pinansin. Mababasa pa rin naman niya ang isip ko kahi
t hindi ko siya sagutin.

"Ano'ng naroon si Xyra?" nagtatakang tanong ni Xavier.

"Hindi ko rin alam basta naroon siya. Hindi ko pa siya nakikita pero parang siya
ang someone special ni Kuya Clauss. Inis na inis kasi sa kanya dati si Selene k
asi nga gusto niya si Kuya Clauss. Ewan ko na lang ngayon." paliwanag ni Claudet
te kay Xavier. Samantalang ako ay napapakunot-noo lamang. Bakit ba kasi hindi ko
maalala ang mga sinasabi niya?

Napansin ko na naman ang singsing na nasa kaliwang kamay ko. Bigla kasi itong ku
mislap kaya pinagmasdan ko itong maigi. Namamalikmata ba ako? Hindi na kasi kumi
slap pa ang singsing nang pagmasdan ko ito. Nagtatakang tingin ang ipinukol sa'k
in ni Claudette. Napatigil na pala ako sa paglalakad nang hindi ko namamalayan.
Tinitigan din ni Claudette ang singsing ko ng matagal. Kinuha pa nga niya ang ka
may ko at akmang huhubarin ang singsing mula roon pero pinigilan ko siya. Iniiwa
s ko ang mga kamay ko sa kanya.

"Patingin!" utos niya sa'kin. Napasimangot lang ako. Pati ba naman ang singsing
ko papakialaman niya?

"Kung gusto niyong pumunta sa underground cell sasamahan ko kayo pero huwag mo n
g pakialaman ang singsing na nasa kamay ko." sabi ko sa kanya na may halong inis
. Napalabi siya.

"Titingnan lang! Ang cute kasi. Saka, bakit ka may ganyan? Sino'ng nagbigay? Ay!
Oo nga pala! Wala ka nga palang maalala. Sayang naman! Ang drama ng kwento mo,
Kuya Clauss. Tsk. Akala ko madrama na 'yong sa'kin pero mas matindi pala ang say
o." napapailing na wika ni Claudette sa'kin. Hindi ko na lamang siya pinansin. I
pinagpatuloy na namin ang paglalakad. Walang nakakapansin sa kanila dahil sa bla
ck cloak na suot nila. Kasama rin nila ako kaya hindi sila pinaghihinalaan.

Nakarating na kami sa dulo ng pasilyo. Nagtatakang napatingin sila sa'kin.

"Nasaan na ang underground cell? Wala ng madadaanan dito! Dead end na 'to!" naaa
sar na sigaw sa'kin ni Xavier. Napailing na lamang ako. Pinag-iisipan ko rin kun
g tama ba ang gagawin ko.

------------------------------------------

Not sure kung kelan ang next UD. I'll be busy revising our thesis so I'll be gon
e for a while. Maybe August 1 na ang UD. Tentative date :))

Take care everyone and thank you so much. :))

************************************************************************

Miss me? Bahaha :p Xenxa na sa late update. May pinagkaabalahan kasi akong basah
in >.< Hindi pa rin ako makaget-over wahaha. First time ko kasing magbasa ng man
ga na romance at humor ang genre. Madalas kasi ay fantasy. Saka tungkol sa sport
s (basketball, football, swimming) lol. Hindi tuloy ako makapagsulat hangga't hi
ndi ko natatapos basahin >.<

Hindi ako sigurado sa update ko ngayon, bahala na kayo XD haha. Enjoy reading na
lamang :))

<3 Missmaple

-----------------

CLAUSS' POV

Wala na akong nagawa kundi ang itulak ang brick na nagsisilbing switch ng secret
passage papunta sa underground cell. Ang kulit kasi ni Claudette dahil paulit-u
lit niyang sinasabing huwag na akong mag-isip dahil hindi makakatulong sa'kin, l
alo na sa kalagayan ko ngayon.

Huwag ko na raw gamitin ang utak ko dahil walang silbi na 'yon ngayon. Wala na r
aw ako sa katinuan ko. Napapailing na lang ako sa kakulitan niya.

Naglalakad na kami pababa sa hagdan. Napansin ko na may dalawang guwardiya na na

gbabantay sa pinakaibaba ng hagdan. Bumulong sa'kin si Claudette na hiramin sa m
ga 'yon ang susi. Sabihin ko na lamang daw na iniutos ni Enzo.

"Siguro patulugin na lamang natin sila. It's better that way. Hindi na sila maka
kapagsumbong kung anumang kalokohan ang gagawin natin dito," mahinang suhestiyon
naman ni Xavier.

Tahimik lamang ako. Bakit ba isinasali nila ako sa plano nila? Akala ko ba kaila
ngan lang nilang malaman kung nasaan ang underground cell? Lagot ako kay Enzo ka
pag nagkataon. Napapailing na lamang ako habang naglalakad nang biglang umakbay
sa'kin si Claudette.

"It's okay. Sundin mo lang kami para hindi ka magsisi sa huli." seryosong wika n
i Claudette sa'kin. Inalis na rin niya ang pagkakaakbay sa'kin at tinapik niya a
ko sa balikat. "Ako na muna ang sundin mo ngayon. Huwag ka na munang gumamit ng
utak dahil lalo ka lamang malalason at maguguluhan. Gagawa tayo ng paraan para m
aibalik ang alaala mo." nakangiting dagdag pa niya. Napabuntong-hininga na laman
g ako.

Bakit hindi yata ako makatanggi sa mga sinasabi niya? Malapit na kaming makarati
ng sa pinakababa ng hagdan at nakaharang na sa dadaanan namin ang dalawang guwar
diya.

"Ako na ang bahala sa kanila." wika ni Xavier. Tumango sa kanya si Claudette. Pa

rehas silang tumungo at kalmadong naglakad.

"Ano'ng ginagawa niyo dito?" tanong sa'kin ng isang guwardiya na halatang seryos
o. May hawak silang espada at halatang handang lumaban anumang oras. Ano kaya an
g kapangyarihan nila?

"May bibisitahin lang." wika ko naman. Hindi ko alam kung ano ang binabalak nina
Claudette ngayon. Lalabanan ba nila ang mga guwardiyang nasa harapan namin? Nap
ansin ko ang dalawang set ng susi na nakasabit sa kanang bahagi ng baywang ng la
laki. Siguro 'yon ang susi sa mga selda.

Nagkatinginan ang dalawang guwardiya na tila nag-iisip kung papapasukin ba kami

o hindi. Halata ang pagdadalawang-isip nila.

"Sino ang bibisitahin niyo? Ang alam namin hindi pinapayagan ni Enzo ang pagbisi
ta ng kahit na sino sa underground cell." naghihinalang wika ng isang guwardiya.
Lalong humigpit ang pagkakahawak nila sa hawak na espada. Napansin ko ang bigla
ng pagsugod ni Xavier sa dalawang guwardiya na ikinagulat ko.

Hindi ba siya nag-iisip? Si Claudette naman, halatang hindi nag-aalala nang mapa
tingin ako sa kanya. Kalmadong nanonood lamang siya sa bawat kilos ni Xavier. Na
palingon siya sa'kin at napangiti.

"You don't have to worry, Kuya Clauss. He can boost his strength and body as har
d as steel. Hindi siya matatablan ng espada lamang. And he's the heaven power us
er. No power can touch him." kalmadong wika niya sa'kin. Napailing na naman ako.
Nabasa na naman niya ang iniisip ko.

Paglingon ko muli kina Xavier, natutulog

inukuha na niya ang mga susi sa mga ito.
papunta sa hagdan para walang makapansin
akaupo at nakasandal sa dingding ang mga

na sa sahig ang dalawang guwardiya at k

Hinila niya ang mga katawan ng mga ito
na wala silang malay. Iniwan namin na n
ito.

'That was fast.' naisip ko na lamang. Lumapit na kami kay Xavier.

"Sila lamang ba ang nagbabantay rito?" tanong ni Xavier. Napakibit-balikat ako.

Hindi ako sigurado kung meron pa dahil hindi naman ako hinayaan ni Enzo na pumas
ok sa loob nito noong dalhin dito si Xyra.

"Siguro madami pa." sagot ko. Itinago ni Xavier ang mga susi sa ilalim ng cloak
niya.

"Sana narito ang hinahanap ko." mahinang sambit ni Xavier. Inayos na niya ang ho
od niya bago nagsimula na muling lumakad. Tahimik na lamang na sumunod kami sa k
anya. Siguro marami pa kaming makikitang guwardiya. Imposibleng dalawa lamang an
g guwardiyang nagbabantay sa underground cell.

Lumiko na kami sa isang daan na sa tingin namin ay patungo sa mga kulungan. May
kadiliman ang lugar. Ilaw lamang mula sa mga lampara na nadikit sa pader ang nag
bibigay liwanag sa daan.

Sa kalagitnaan ng daan ay may nakita kaming nag-uusap na guwardiya. Nagtatakang

napatingin sila sa'min habang naglalakad kami palapit sa kanila.

"Just ignore them. Hindi sila naghihinala dahil nakalampas tayo sa mga guwardiya
kanina." mahinang wika ni Claudette na nakatungo ngayon. Sinunod namin siya. Ma
tiwasay kaming nakalampas sa mga guwardiya at hindi kami tinanong ng kahit ano.

Nang makarating kami sa mga kulungan ay napansin ko na lahat ng selda ay may guw
ardiyang nagbabantay. Nakatayo sila sa gilid ng bawat selda. Lahat sila ay may h
awak na armas. Nagkatinginan kaming tatlo.

"It's okay. Kailangan muna nating hanapin ang dapat nating hanapin bago kumilos.
" sabi ni Claudette. Naglakad na lamang kami habang pasimpleng tumitingin si Xav
ier sa bawat kulungan na aming madadaanan. Hindi ko kilala ang hinahanap niya ka
ya hindi ko siya matutulungan.

"Bakit hindi ka naghahanap?" bulong ko kay Claudette. Napatingin siya sa'kin at

napailing bago nagsalita. "Hindi ko rin siya kilala."

Napakunot-noo ako sa kanya. Kung hindi niya kilala ang hinahanap nila, bakit pa
siya tumutulong kay Xavier? Natawa lamang si Claudette sa reaksiyon ko. Mabagal
lamang kaming naglalakad.

"I want to help him." bulong sakin ni Claudette. "He promised to save me, too an
d I'm thankful to him. And I knew, if only you didn't lose your memory, you'll a
lso save me. It's very cool to have an untouchable prince and a fire prince besi
de you. I feel like a princess." she said dreamily with sparkling eyes.

Napangiti na lamang ako. I patted her head, unconciously. I responded by instinc

t. It felt right, though. Napansin ko na malapit na pala kami sa dulo ng undergr
ound cell. Napalingon ako kay Xavier na nahuhuling maglakad kaysa sa'min. Halata
ng hindi pa rin niya nakikita ang hinahanap. Mapapansin rin ang pagkainip at pag
-aalala na nakarehistro sa mukha niya.

Iniiwas
asimple
an kaya
o ko'ng

ko na lamang ang tingin sa kanya at nagpatuloy na sa paglalakad. Kahit p

kong tinitingnan ang mga selda ay hindi ko pa rin nakikita si Xyra. Nasa
siya? Hindi ko alam kung bakit gusto ko siyang makita at kung bakit gust
masigurado na ligtas siya.

"You want to see, Xyra?" tanong ni Claudette. "I want to see her, too. Will you
save her?" umaasang tanong pa niya. Iniiwas ko ang paningin sa kanya. Hindi ko a
lam kung ano ang gagawin ko kapag nakita ko si Xyra.

"Tsk, coward." mahinang bulong ni Claudette pero halata namang nagpaparinig siya
. Tinitigan ko siya ng masama. Hindi naman niya ako pinansin. Umismid lamang siy
a sa'kin. "Coward." sambit niyang muli.

Gusto ko siyang batukan pero pinigilan ko ang sarili ko. Nakarating na kami sa d
ulo ng underground cell. Napatigil ako nang makita ko si Xyra na gulat ding naka
tingin sa'kin.

Napatingin ako sa guwardiya na nagbabantay sa gilid. May susi rin na nakasabit s

a baywang niya pero isa lamang 'yon. Sa tingin ko para 'yon sa selda. Naalala ko
na nasa akin pala ang susi para sa handcup niya pero iniwanan ko sa kwarto ko.

"Siya na ba si Xyra?" masayang tanong sa'kin ni Claudette habang nakatingin din

kay Xyra. Lumapit sa'min si Xavier na halatang hindi nakita ang hinahanap. Nagul
at siya nang makita si Xyra. Magsasalita sana si Xyra pero sinenyasan namin siya
na manahimik muna.

"Hiramin mo sa guwardiya ang susi. Sabihin mo dadalhin natin siya kay Enzo." bul
ong ni Claudette. Napalunok ako. Ano na naman ang binabalak ni Claudette? Itatak
as namin si Xyra?

"Hindi ko nakita si Felicity. Saan kaya siya itinago ni Enzo? Shit!" mahina pero
mariing wika ni Xavier. Halatang galit siya. "Patatakasin ba natin ang mga naka
kulong dito?" mahinang bulong niya sa'min.

"Not yet. Malalaman ni Enzo kung susugudin natin ang mga guwardiya. Tiyak na may
magsusumbong agad sa kanya. Nasa atin naman ang mga susi kaya balikan na lamang
siguro natin. Unahin na muna nating iligtas si Xyra." seryosong sagot ni Claude
tte. "Bilisan mo na, kuya! Gumalaw ka na diyan." tulak sa'kin ni Claudette.

Wala na akong nagawa kundi ang lapitan ang bantay at sabihing dadalhin si Xyra k
ay Enzo. Hindi naman naghinala ang nagbabantay at ibinigay ang susi sa'kin. Binu
ksan ko ang selda at nilapitan si Xyra.

"Ano'ng ginagawa mo?" nagtatakang tanong niya sa'kin. Nakaupo siya sa isang sulo
k. Umupo na rin ako para magkatapat ang mga mukha namin.

"Huwag kang maingay. Sumunod ka na lamang sa'kin ng tahimik." bulong ko sa kanya

.

"Pero, hindi ko pwedeng iwanan ang Dad ko." tutol niya pero halata pa rin na nag
uguluhan siya.

"Come on. Babalikan natin sila." hinila ko na siya patayo. Sapilitan ko siyang h
inigit palabas para hindi maghinala ang mga guwardiya. Iniabot ko ang susi sa na
gbabantay at hinayaang ito ang magsara sa selda.

"Wait saan mo ba ako dadalhin?" tutol naman ni Xyra. Mas mabuti na'ng ganito ang
reaksiyon niya para hindi kami paghinalaan ng mga guwardiya.

"Dadalhin kita kay Enzo." seryosong wika ko. Nagulat siya maging si Xavier. Pipi
gilan sana ako ni Xavier pero pinigilan naman siya ni Claudette. Mukhang binabas
a na naman niya ang iniisip ko. I was just acting.

Ngumiti siya kay Xavier. "It will be alright. After all, it's my brother." wika
niya. Naglakad na kami pero nagwawala pa rin si Xyra. "Clauss, please! Huwag mo
akong dalhin kay Enzo. Bakit pati si Xavi--" naputol ang sasabihin niya dahil ti
nakpan ko ang bibig niya. Ang ingay kasi niya.

"Manahimik ka na lang para walang mapahamak." mariing wika ko sa kanya. Dahan-da

han kong inalis ang kamay ko sa bibig niya nang kumalma siya. Nagtatanong ang mg
a mata na tumingin siya sa'kin kaya nginitian ko siya. Magkasabay kaming naglaka
d habang nasa likod naman sina Xavier at Claudette.

"Xavier? May problema ba?" narinig kong tanong ni Claudette. Hindi nga pala niya
nakita si Felicity sa underground cell. Malapit na kaming makalabas kaya hindi
ko alam kung paano itatago si Xyra. Wala siyang black cloak kaya magiging proble
ma kung makikita siya sa labas.

Napansin ko na hindi pa rin nagigising ang mga guwardiyang pinatulog ni Xavier.

Tiyak na kapag nagising sila ay agad silang magsusumbong kay Enzo. Malaking prob
lema.

"I think we need to do something about them." turo ko sa dalawang guwardiya na n

atutulog.

"Burn them, then." walang emosyong wika ni Xavier. I was caught off guard. Magin
g sina Claudette at Xyra ay nagulat din sa sinabi ni Xavier. "If you can't do it
then let's just leave. Hayaan mo na lamang na malaman ni Enzo ang lahat."

Naikuyom ko ang kamao ko. Napahawak sa'kin si Claudette. "Kuya..." Iniisip ko ku

ng susunugin ko nga ba ang mga katawan nila o hindi. "Mauna na kayo." wika ko sa
kanila. Tinapik ni Xavier ang balikat ko at hinila na paakyat sa hagdan sina Xy
ra at Claudette. Hindi niya hinayaang lumingon sina Xyra sa'kin. In an instant,
I burned the two unconcious body into ashes. I knew that Enzo will discover ever
ything in no time but this could help me buy some time to think. Umakyat na rin
ako sa hagdan pagkatapos gawin ang dapat kong gawin.

Bukas na ang secret door nang makalapit ako sa kanila. Napansin ko na hinubad ni
Xavier ang black cloak niya at isinuot kay Xyra. "I need to go. May gagawin pa
ako. Ikaw na ang bahala sa kanila." sabi ni Xavier sa'kin. Ibinigay din niya sa'
kin ang dalawang set ng susi na itinago ko naman sa bulsa ko. Hindi ko alam kung
bakit tinanggap ko 'yon. Nagmadali siyang tumakbo palabas sa underground cell p
ero sumunod si Claudette.

"Xavier! Wait! Sasama ako!" sigaw ni Claudette kaya napilitang tumigil si Xavier
. Halatang ayaw niyang isama si Claudette. Maging ako ay ganoon din ang nararamd
aman. Bigla kasi akong kinabahan sa hindi malamang dahilan. Pero kinulit siya ni
Claudette kaya nag-aalangang tumingin sa'kin si Xavier.

Bigla na lamang akong napatango at nagsalita. "Take care of her." Nagulat ako sa
biglang lumabas sa bibig ko. Nagmadali silang umalis. Hindi ko alam kung tama b
a ang ginawa ko na hayaang sumama si Claudette kay Xavier. Isinara ko na ang sec
ret door at hinila ko na si Xyra. Nagmamadaling dinala ko siya sa kwarto ko. Kin
uha ko ang susi na nasa drawer at inalis ang handcup na nasa kamay niya. Napabun
tong-hininga ako. Hindi ko dapat ito ginagawa.

"Why?" umaasang tanong ni Xyra. "Naalala mo na ba?"

Umiling ako sa kanya at umupo sa kama ko. Nasapo ko ang ulo ko. Kahit ano'ng pil
it ko na alalahanin ang lahat ay wala talaga akong maalala. Umupo siya sa tabi k
o at nag-aalalang tumingin sa'kin dahil sa biglang pagsigaw ko. Bigla kasing sum
akit ang ulo ko dahil sa pag-iisip. Napapasabunot na rin ako sa buhok ko.

XYRA's POV

"A-ayos ka lang ba, Clauss?" tanong ko na hindi malaman ang gagawin. Nagdadalawa
ng-isip ako kung hahawakan ko ba siya o hindi. Masaya ako dahil hindi niya ako d
inala kay Enzo at inalis din niya ang handcup ko. Akala ko nakaalala na siya per
o hindi pa rin pala.

Nakaupo ako sa kaliwang bahagi niya kaya napansin ko ang singsing na nasa kamay
niya. Napapasabunot kasi siya sa ulo niya at halatang nasasaktan. Pakiramdam ko
ay kumikinang ang gold ring na 'yon kaya tinitigan ko itong maigi.

May kung anong puting bagay na umiikot sa loob ng singsing. Parang nagwawala 'yo
n at gustong kumawala sa loob. Napatingin ako sa gold ring na nasa kamay ko pero
wala namang kakaiba roon. Noong binili naman namin ang mga singsing ay normal l
amang 'yon.

Bigla akong napatayo nang may maalala ako. Hindi kaya sa loob ng singsing ni Cla
uss nakatago ang alaala niya? Nag-aalangang tumingin ako sa kanya. Mukhang kaila
ngan naming sirain ang singsing niya para makaalala siya. Napasigaw si Clauss da
hil sa sakit na nararamdaman. Bigla ko na lamang siyang niyakap.

"Sshhh... Huwag ka na munang mag-isip. Maaalala mo rin lahat." Bulong ko sa kany

a. Ramdam ko na bigla siyang natigilan dahil sa ginawa ko pero naramdaman ko na
gumanti siya ng yakap. Marahan kong hinaplos ang buhok niya. Nag-iisip ako kung

paano ko sisirain ang singsing. Inilibot ko ang paningin sa loob ng kwarto niya
pero wala akong makitang kahit ano na maaaring sumira sa singsing.

Ramdam ko na kalmado na siya ngayon. Saka ko lamang napagtanto na nakasubsob pal

a ang mukha ni Clauss sa dibdib ko. Bigla tuloy namula ang mukha ko at nagmamada
ling kumalas sa pagkakayakap sa kanya. Nagtatakang tingin ang ibinigay sa'kin ni
Clauss kaya napilitan akong ngumiti. Umupo ako sa tabi niya.

"Pwede ko bang makita ang singsing mo?" tanong ko sa kanya. Kinunotan niya ako n
g noo pero itinaas niya ang kaliwang kamay at ipinakita sa'kin ang singsing.

"Why?" tanong niya. Hinawakan ko ang kamay niya at hinaplos ang singsing damit a
ng isang daliri. Nasa singsing na suot niya ang sagot sa lahat. Ipinakita ko sa
kanya ang singsing na nasa kaliwang kamay ko. Halatang naguluhan siya sa nakita.
Binitawan ko ang kamay niya at tinanggal ang singsing na nasa kamay ko.

"May pangalan na nakaukit sa bawat singsing natin." nakangiting wika ko sa kanya

. Napakunot-noo siya kaya ipinabasa ko sa kanya ang pangalan na nasa singsing ko
.

"Clauss?" nagtatakang tanong niya. Napatango ako sa kanya at nagsalita. "Take of

f your ring, too. You'll see my name imprinted there."

Naguguluhan man ay sinunod niya ang sinabi ko. Inalis niya ang singsing na nasa
kamay niya at binasa 'yon. Nagtatakang napalingon siya sa'kin. "What's the meani
ng of this? Is this some sort of magic? A trick?" naiinis na tanong niya.

Medyo nasaktan ako sa sinabi niya. "A trick, maybe." sagot ko at nagkibit-balika
t. Hindi ko man lamang naramdaman na natuwa siya kahit papaano. Gusto ko siyang
irapan pero pinigilan ko ang sarili ko. Pasalamat siya dahil wala siyang maalala
.

"Let's destroy the rings, then." determinadong wika ko. Kung masisira ang singsi
ng niya, wala na ring silbi ang singsing ko kaya mabuti na ring isama 'yon sa pa
gkasira. Nagulat siya sa sinabi ko at halatang nag-alinlangan.

"It's bounded by some tricks and magic, as you said before, so it's better to be
destroyed." nakangiting wika ko. Ipinatong ko sa kaliwang kamay niya ang singsi
ng ko. "Destroy it with your fire. Melt it with your power." naghahamong wika ko
sa kanya. Dahil wala akong makitang bagay na maaaring sumira sa mga singsing, i
to na lamang ang naisip ko.

"What do you think? Can you do it?" nang-aasar na tanong ko sa kanya. Hindi siya
umimik pero tiningnan niya ako ng masama. Umupo siya sa sahig at ipinatong sa s
ahig ang mga singsing na magkatabi.

"I'll do it. Anyway, these rings were not important to me." seryosong wika niya.
Napangiti ako ng mapait. Sana pagkatapos nito ay wala na akong marinig na masas
akit na salita mula sa kanya. Kung alam lang niya, mahalaga sa'kin ang mga sings
ing na kailangan naming sirain.

"Do it now, then." sabi ko na lamang.

"Yeah, right." naiinis na wika niya. Biglang nilamon ng apoy ang mga singsing. M
alalim akong napabuntong-hininga. Pinanood ko lamang ang mga singsing habang nil
alamon ng apoy na unti-unting natutunaw pero napansin ko na may mga puting enerh
iya ang lumalabas mula sa singsing ni Clauss. Mukhang iyon na ang mga alaala niy
a.

Biglang inatake ng puting enerhiya na lumabas sa singsing si Clauss o mas tamang

sabihin na pilit itong na pumapasok sa utak ni Clauss. Bigla na lamang napasiga
w si Clauss at napasabunot sa kanyang ulo. Hindi siya mapakali at kung saan-saan
ibinabaling ang ulo na parang ayaw tanggapin ang mga alaalang pumapasok sa ulo
niya. Nag-aalalang napalapit ako sa kanya dahil halatang nahihirapan na siya.

Mahahalata sa mukha niya ang sakit na nararamdaman. Napapangiwi siya at napapasi

gaw. Napansin ko na halos wala pang kalhati ng bahagi ng singsing ang natutunaw
pero unti-unti ng nawawala ang apoy. Natitiyak ko na hindi na kaya ni Clauss ang
sakit na nararamdaman niya ngayon kaya hindi na niya magawang makontrol ang kap
angyarihan niya. Nagulat na lamang ako nang biglang lumiyab ang buong katawan ni
Clauss habang napapasabunot sa ulo at napapasigaw.

Hindi ko alam ang gagawin ko. Kailangang masira ng tuluyan ang singsing pero big
la na lamang nawala ang apoy na lumalamon dito. Tumigil na rin ang paglabas ng m
ga puting enerhiya mula sa singsing pero nakatitiyak ako na may natitira pang al
aala doon dahil hindi pa tuluyang nasisira ang singsing. Patuloy naman sa pagwaw
ala si Clauss hanggang sa tuluyan ng pumasok sa utak niya ang lahat ng mga nakal
abas na puting enerhiya kanina.

Hinihingal na napatingin siya sa'kin. Masamang tingin ang ipinukol niya. Patuloy
pa rin sa pagliliyab ang buo niyang katawan. Nakaramdam ako ng kaba. Mukhang hi
ndi pa rin niya ako naaalala kaya napaurong ako.

"What are you doing? Tricking me to destroy the rings that could harm me?" galit
at mariing tanong niya sa'kin.

"Wala ka pa ring naaalala?" kinakabahang tanong ko sa kanya habang patuloy laman

g sa pag-urong. Nakakatakot ang mga tingin niya. Parang gusto niya akong patayin
. Bakit hindi pa rin niya ako maalala? Mali ba ako? Wala ba sa singsing ang alaa
la niya?

CLAUSS' POV

Sobrang sakit ng ulo ko habang pumapasok ang halo-halong alaala sa utak ko. Hind
i ko na napigilan ang pagkawala ng kapangyarihan ko sa buo kong katawan. Nagugul
uhan ako sa mga pumapasok na alaala. Mga alaalang nangyari noong bata pa ako. An
g pagkamatay ng mga magulang ko, ang kapatid ko na si Claudette, ang pagkikita n
amin ng batang si Selene. Maging ang matanda na nakatira sa north mountain at an
g pagkakakilala namin ni Jiro.

Hinihingal na napalingon ako kay Xyra. Halatang sinadya niya'ng ipasira sa'kin
ng mga singsing. Lahat ng mga alaalang 'yon ay kabaligtaran ng mga naaalala ko
gayon. Lalo akong naguluhan dahil itinuturing kong tagapagligtas si Enzo. Pero
yon sa mga pumasok na alaala sa utak ko ay ang mga Dark Wizards ang pumatay sa
ga magulang ko. Naguguluhan ako.

a
n
a
m

Masamang tingin ang ipinukol ko kay Xyra. Sinasadya niyang guluhin ang utak ko.

"Wala ka pa ring naaalala?" kinakabahang tanong niya.

Patuloy pa rin sa pagliliyab ang katawan ko kaya pinilit kong pakalmahin ang sar
ili hanggang sa unti-unti ng maglaho ang apoy na bumabalot sa buo kong katawan.
Halatang natatakot sa'kin si Xyra. Tumayo ako at galit na humakbang palapit sa k
anya. Was she tricking me?

"Ano ang kailangan kong maalala?" nakangising tanong ko habang masama pa rin ang
tingin sa kanya.

"Lahat! Kailangang maalala mo lahat!" nanginginig na sigaw niya at patuloy pa ri

n sa pag-urong. Napangisi ako lalo dahil napasandal na siya sa dingding at wala
ng maurungan. Dahan-dahan akong lumapit sa kanya hanggang sa ilang dangkal na la
mang ang layo namin sa isa't isa. Itinuon ko ang dalawang kamay sa magkabilang g
ilid ng ulo niya.

Takot na takot siyang nakatingin sa'kin. "C-Clauss..."

"Hhmmm?" nakangisi pa rin ako sa kanya. Napapitlag siya nang haplusin ko gamit a
ng likod ng kanang kamay ko ang pisngi niya. Ramdam ko ang panginginig ng katawa
n niya. Nakaramdam ako ng awa sa kanya. Marahan ko siyang hinapit sa baywang gam
it ang kaliwang kamay. Nagulat siya sa ginawa ko kaya napakapit siya sa balikat
ko.

Inilapit ko ang bibig sa tainga niya at bumulong. "Destroy the ring for me. It's
my true memory, right? But for the meantime, let me hold unto you while I'm reg
aining them back." Pagkasabi noon ay niyakap ko siya ng mahigpit. Hindi ko rin a
lam kung bakit 'yon ang lumabas mula sa bibig ko. Hindi ko alam kung bakit naram
daman ko na ayaw ko siyang nakikitang natatakot. Pero sa tingin ko naman ay tama
ang desisyon ko ngayon.

XYRA's POV

Nagulat ako sa sinabi ni Clauss. Napalingon ako sa singsing na nasa sahig. Ang h
igpit ng yakap ni Clauss sa'kin kaya niyakap ko na rin siya. Parang inihahanda n
a niya ang sarili sa sakit na mararamdaman niya. Nag-isip ako. Makakaya ba ng ai
r blades ko na sirain ang singsing? Kailangan ko'ng subukan para malaman.

Gumawa ako ng air blades na mas matalim kasya dati. Determinado ako na sirain an
g singsing. Nang magawa ko na ay pinatama ko 'yon sa singsing ni Clauss. Nagkaro
on ng crack ang singsing at muling lumabas mula roon ang mga puting enerhiya na
papalapit na ngayon kay Clauss. Paulit-ulit ko namang pinaulanan ng air blades a
ng singsing hanggang sa tuluyang masira 'yon at mahati sa gitna.

Naramdaman ko na lalong humigpit ang pagkakayakap sa'kin ni Clauss dahil nagsisi

mula na namang pumasok sa ulo niya ang mga puting enerhiya. Napasigaw na naman s

iya. Niyakap ko na lamang siya dahil hindi ko alam kung paano mababawasan ang sa
kit na nararamdaman niya.

"It's alright. Everything will be fine after this." bulong ko. I could feel that
he could crush my body anytime. Lalong humihigpit ang yakap niya at nahihirapan
na rin akong huminga. Naaawa ako sa kalagayan niya kaya tiniis ko na lamang ang
mahigpit na yakap niya.

Ilang minuto pa, matapos ang ilang beses niyang pagsigaw dahil sa sakit ay bigla
na lamang lumuwag ang pagkakayakap niya sa'kin. Napansin ko na wala na ang mga
puting enerhiya kaya nag-aalalang napalingon ako sa kanya pero napagtanto ko na
wala na siyang malay.

Pinalutang ko siya at dahan-dahang inihiga sa kama. Napangiti ako nang mapansin

ang inosenteng mukha niya habang natutulog. Humiga ako sa tabi niya at niyakap s
iya ng mahigpit. Sana maging maayos na lahat paggising niya.

------------------

update on august 7 :))

************************************************************************
Happy Birthday ANNEtipatika07 at hvrlrm (aug. 07) ^___^ More birthdays to come :
))

ANNEtipatika07, Blowout :3 hahaha.. anyway, tumanda ka na naman >.< hahaha. Ito

na lang gift ko :3 hindi nakapunta sa skul eh. Sayang naman. Wala akong creampuf
f :3

-------------------

XYRA's POV

Naalimpungatan ako nang maramdaman ko ang mararahang dampi ng kung ano sa mukha
ko. Namula ako nang mapagtanto ko na binibigyan pala ako ni Clauss ng magagaang
halik sa iba't ibang parte ng mukha ko.

"C-Clauss..." mahinang tawag ko sa kanya. Napatigil siya sa ginagawa at tumingin

ng diretso sa mga mata ko. Kinabahan ako dahil seryoso siyang nakatingin sa'kin
. There's no hint of recognition written on his face. He's looking at me blankly
.

"So, you're awake?" he asked casually. Lalo akong kinabahan. Wala pa rin ba siya
ng naaalala?

"Hindi mo pa rin ba naaalala lahat?" nag-aalinlangan na tanong ko sa kanya. Napa

kunot-noo siya sa'kin na tila ba hindi nakukuha ang sinasabi ko pero bigla siyan
g napangisi ng malisyoso.

"Well, I'm also wondering. What are you doing on my bed? Did something happened?
" he asked teasingly.

Nagulat ako sa tanong niya. What the hell? Parang mas lumala yata siya ngayon? M
ukhang wala pa rin siyang maalala. At sinusuri niya ako gamit ang isang malisyos
ong tingin at ngiti. Nakaramdam ako ng kaba. Ano'ng gagawin ko kung hindi pa rin
niya maalala?

"Ano ba'ng sinasabi mo? I mean, naaalala mo na ba ako?" tanong ko muli sa kanya.
Hindi ko na lamang pinansin ang nakakaasar na ngiti niya sa labi. Parang nang-a
akit kasi ang dating.

"Huh? Well, I don't. Did you seduce me to get here on my bed? How could I miss t

hat part?" he said. He seemed disappointed. At ako naman naaasar at namumula na

sa mga sinasabi niya. Hindi ko matukoy kung seryoso ba siya o hindi.

"Nakakaasar ka!" galit na sigaw ko sabay hampas sa dibdib niya pero pinigilan ni
ya ang mga kamay ko. Bigla na lamang siyang pumatong sa ibabaw ko. As I looked i
n his eyes, he seemed like he's enjoying toying with me. His eyes were smiling a
lthough his expression was serious. What was that? I couldn't tell.

"Sorry. Would you mind helping me to remember everything?" he asked teasingly. N

atulala ako bigla. Wala pa rin ba talaga siyang maalala? Using his index finger
, he started to trace my chin up to my lips then slowly caressed my face, afterw
ards. Itinuon niya ang isang kamay sa gilid ng kama, malapit sa ulo ko. Bigla ak
ong kinabahan nang unti-unting lumapit ang mukha niya sa mukha ko. Mariin kong i
pinikit ang mga mata ko. I assumed that he's about to kiss me. Pero bigla naman
akong napamulat agad nang tumawa siya ng malakas. Nagtatakang napatingin ako sa
kanya? Bakit siya tumatawa?

Gumulong siya sa gilid ko habang hawak-hawak ang tiyan niya at tumatawa ng malak
as. Bigla akong naasar nang maintindihan ko kung bakit. Binibiro niya ako at ako
namang si tanga nagpadala sa kalokohan niya. Nakakaasar! Gusto ko siyang sigawa
n at sakalin! Takot na takot ako kanina sa pag-iisip na baka hindi pa niya ako n
aaalala tapos pagtitripan lang niya ako? Asar!

Bigla ko siyang hinampas ng malakas at sunud-sunod sa braso. Natigilan naman siy

a. Namumula na kasi ang mukha ko sa sobrang pagkaasar sa kanya. Pakiramdam ko sa
sabog ako. Sobra-sobra ang pag-aalala ko sa kanya tapos pagtitripan lang niya ak
o? Gusto ko'ng maiyak. Pinigilan naman niya ako sa ginagawa kong paghampas sa ka
nya.

"Hey, stop! I'm just kidding. Naaalala na naman kita ngayon," natatawa pa ring w
ika niya.

"Kiddingin mo ang mukha mo! Nakakaasar ka! Pakiramdam mo nakakatawa 'yon? Ikaw k
aya ang pagtripan ko? I hate you!" sigaw ko sa kanya pero pakiramdam ko gusto ko
na talagang maiyak. Masaya ako na naiinis ngayon.

"Sorry, binibiro lang naman kita," sabi ni Clauss na halatang nagpipigil ng tawa
na lalo ko namang ikinainis. Humiga ako patalikod sa kanya. Naramdaman ko na la
mang na biglang tumulo ang luha ko. Naiinis na pinahid ko ang mga luha na naglan
das sa pisngi ko. Naramdaman ko na niyakap ako ni Clauss mula sa likod kaya mas
lalo tuloy akong naiyak.

"Nakakaasar ka!" sigaw ko sa pagitan ng mga hikbi. Mas lalo lamang niyang hinigp
itan ang yakap niya sa'kin pero hindi siya nagsalita. Pakiramdam ko tuloy wala s
iyang pakialam sa'kin dahil sa ginagawa niya kaya naman pilit kong inalis ang br
aso niya na nakayakap sa'kin. Gusto ko'ng mag-walkout bigla pero hindi naman ako
makawala sa pagkakayakap niya.

"Sorry." seryosong bulong niya sa'kin. "I'm really serious about kissing you a w
hile ago but when I saw your clumsy and cute face, I couldn't help but to laugh.
It's priceless." he said and chuckled. Ayos na sana. Patatawarin ko na sana siy
a pero bigla na lamang niya akong nilait. Ako na nga ang mukhang tanga.

"I missed it though, really. I missed you," he continued. "And I'm sorry for giv
ing you so much trouble this days. Thank you for saving me. I'm glad that you di
dn't give up on me. That's why, I promised that I'll be the one to protect you f
rom now on." he said softly.

Natigilan ako sa mga narinig ko. Naramdaman ko rin ang mainit na hininga niya sa
batok ko kaya napapikit ako. I really missed this guy's warmth. Naramdaman ko n
a marahan niya akong iniharap sa kanya. Nagmulat ako ng mata nang tuluyan na ako
ng makaharap sa kanya. Nakangiti siya sa'kin.

"So, don't hate me, okay?" he chuckled. His attitude was frustrating. Hindi ko t
alaga matukoy kung kailan siya seryoso at kung kailan naman hindi. Balik na nama
n siya sa pagiging bipolar. Ang sarap niyang kutusan at sapakin pero kahit ganit
o siya hindi ko napigilan ang mapangiti. Siguro sanay na talaga ako sa ugali niy
a? Pero bigla na lamang nawala ang ngiti ko dahil may bigla akong naalala.

"Maybe I should really hate you. Naaalala ko pa lahat ng mga sinabi mo sa'kin no
ong wala ka ng maalala. Ang sakit kaya ng mga sinabi mo! Ang sarap mong itorture
at patayin!" naaasar na sigaw ko. Natawa lamang siya sa sinabi ko. Marahan niya
ng pinahid ang luha na nasa pisngi ko.

"I'm sorry. Don't yell like that. You look stupidly cute." natatawang wika niya.
Kanina ko pa napapansin na tawa siya ng tawa. Nagkaroon siguro ng side effect s
a kanya ang pagkawala ng ala-ala niya. Mas lumala yata siya ngayon.

"Tsk. Mukhang nagka-side effect ang pagkawala ng ala-ala mo," naiinis na wika ko
sa kanya. Halatang naguluhan naman siya sa sinabi ko at nagtatanong ang mga mat
a na tumingin sa'kin.

"Ang kulit mo kasi ngayon tapos madalas ka pang natatawa. Nabaliw ka na ba?" nan
g-aasar na tanong ko sa kanya. Nang maintindihan niya kung ano ang tinutukoy ko,
binigyan lamang niya ako ng isang simpatiko at mapang-akit na ngiti kaya natigi
lan ako. Hala! Ang lakas ng tama niya na dulot ng side effect. Gustong tumindig
ng balahibo ko dahil hindi maganda ang kutob ko rito.

"You think so? Maybe because I'm still not taking a dose of my medicine. Mind gi
ving my medicine now?" he teasingly asked then winked at me. What the! Biglang b
umilis ang tibok ng puso ko nang makuha ko ang sinasabi niya. Ngayon ko lamang n
apansin ang magulo niyang buhok na medyo tumatabing sa kanyang mukha pero kahit
ganun bakit ang gwapo pa rin niya sa paningin ko?

I didn't notice that I unconciously wrapped my arms around his nape. Oh no! Gina
gayuma ba niya ako? Bakit parang gusto ko siyang landiin ngayon? Naman! Naaakit
ako sa ngiti niya. It's contagious.

"Sure but you should take your medicine little by little para hindi ka ma-overdo
se." I said. Damn! I'm really flirting now. My hands played with his hair like t
hey have a mind on their own.

He grinned. "Ano ba ang side effect kapag na-overdose ako?" Mababaliw yata ako.
Hinila niya ako palapit sa kanya kaya sobrang lapit na ng mga mukha namin sa isa
't isa. Grabe, ang landi rin niya. Naaakit talaga ako.

"Side effect? You'll want more and more until you can't live without it." nang-a
asar na sagot ko sa kanya pero lalo lang siyang napangiti. Naramdaman ko na bumi
gat din ang paghinga niya.

"Then, It's like that I'll turn into a vampire?" he asked amusedly.

"Huh?" naguguluhang tanong ko sa kanya. Bakit napasali ang mga bampira sa landia
n mode namin?

"Well, as you can see when vampires already taste the sweetness of someone's blo
od, they will be craving for more and more and they can't live without it." nama
manghang sagot niya habang nakatingin sa mga mata ko.

"Eh? Gusto mo ba ang dugo ko?" naguguluhan pa rin na tanong ko. Ako na talaga an
g slow. Narinig ko ang mahinang pagtawa niya.

"Silly. I don't suck blood but I want this. And for sure, I'll be craving for mo
re like a vampire." he said while tracing my lips by his index finger. Napalunok
ako at bahagyang napaawang ang labi ko. Kailangan ba talaga akong diretsuhin?

Inilapit niya ang mga labi niya sa mga labi ko pero tumigil din siya nang isang
pulgada na lamang ang layo namin sa isa't isa. Hindi ako makagalaw. I stiffened
on my position. "I'll be taking my medicine, now." sabi niya bago tuluyang sinak
op ang mga labi ko. Napahigpit na lamang ang kapit ko sa balikat niya. Sa tingin
ko, mas matindi pa siya sa isang bampira na nauuhaw sa dugo. Because now he's k
issing me hungrily and possessively. And because I'm anticipating for his kiss,

too, I welcomed his sweet kisses and played with his tongue inside my mouth. Not
minding on what could possibly happen next.

***

"Hey, you're going somewhere?" I asked Clauss while he's fastening the button of
his clothes. He looked at me and smirked. Bi-polar talaga. Nagbibihis na siya n
gayon matapos niyang maligo at ako naman nakahiga pa rin sa kama niya.

"Yes. I need to go back to Wonderland Magical Academy to talk with Bryan. Hindi
pa nahuhuli ni Jigger si Bryan dahil kababalik lamang niya sa Dark Wizards Acade
my at malaki ang natamo niyang sugat. I need to find him for our escape plan and
for our counterattack. Hindi na tayo maaaring magsayang ng oras. And remember,
I need to pretend that I'm still under Enzo's control. Hangga't hindi pa niya na
lalaman na nawawala ka na sa underground cell." he said. Kailangan ko ba'ng suma
ma sa kanya?

Tumingin siya sa pagkain na nasa side table. Lumabas kasi siya kanina para ikuha
ako ng pagkain at namumula pa rin ang mukha ko sa tuwing naaalala ko ang nangya
ri kanina.

"Bakit hindi ka pa kumakain?" tanong niya habang nakakunot-noo sa'kin.

Napalabi ako sa tanong niya. Nakakahiya talaga kanina. Konti na lamang mahuhubar
an na ako ni Clauss kung hindi lamang kumalam ang sikmura ko. Saka ko lamang nai
sip na gutom pala ako. It's frustrating. Tinawanan pa niya ako at kinurot sa pis
ngi bago nagmamadaling lumabas. Pagbalik niya may dala na siyang isang tray ng p
agkain na inilapag niya sa side table at sinabing kumain na ako. Pagkatapos sabi
hin 'yon ay nagtuloy na siya sa banyo para maligo. Hindi ko tuloy matukoy kung a
no ang iniisip niya ngayon.

"Should I go with you?" tanong ko na lamang.

"No. Stay here until I came back. And eat your food." sagot niya. Wala na akong
nagawa kundi sumang-ayon pero hindi pa rin ako bumabangon. Mamaya na lamang sigu
ro pagkaalis niya. Lumapit siya sa closet at may kinuha na t-shirt doon at iniha
gis niya sa direksiyon ko. Tumama pa nga 'yon sa mukha ko kaya naaasar na kinuha
ko ang t-shirt na 'yon.

"You can take a bath. Wear my shirt for the meantime. Ikukuha na lamang kita ng
damit sa Wonderland Magical Academy." wika niya na hindi na nag-abalang tumingin
sa'kin. Palabas na sana siya sa kwarto niya nang bigla siyang matigilan at tumi
ngin sa'kin. Napabuntong-hininga siya, napapailing na lumapit siya sa'kin. He le
aned and kiss me on the forehead. Ibinigay rin niya sa'kin ang susi ng undergrou
nd cell.

"I'll lock the door from the inside. Kung may kumatok man, huwag kang magbubukas
ng pinto. I have the room's key so I don't need to knock." sabi niya kaya tuman
go ako.

"Take care and please be safe." mahinang wika ko sa kanya. Nag-aalala ako sa kan
ya. Gusto ko sana siyang samahan pero mabuti na rin siguro na dumito na muna ako
.

Ngumiti siya sa'kin bago tuluyang lumabas. Napabuntong-hininga na lamang ako nan
g makaalis na siya. Napatakip ako sa mukha ko. Hindi ko pa rin makalimutan ang n
akakahiyang pangyayari kanina.

Alas diyes na ng gabi kaya hindi nakakapagtaka na gutom na ako. Lalong lalo na't
hindi pa ako kumakain ng kahit ano simula pa kaninang umaga. Wala na akong naga
wa kundi bumangon para kainin ang dalang pagkain ni Clauss. Matapos 'yon ay nali
go na rin ako at isinuot ang may kalakihang t-shirt niya. Napapagod na napaupo n
a lamang ako sa kama niya at napatingala sa kisame.

Sana makita niya agad si Bryan. Sana maging maayos na ang lahat at matalo na nam
in ang mga Dark Wizards lalong lalo na ang puno't dulo ng lahat, si Enzo.

"Be safe, everyone."

CLAUSS' POV

Bago umalis sa Dark Wizard's Academy ay tiniyak ko na walang kahit na sino ang n
akapansin sa'kin. Sumakay ako sa fire phoenix ko at nagmamadaling lumipad patung
o sa Wonderland Magical Academy.

Medyo nagulat pa ako sa aking nadatnan. Maraming bangkay ang nakakalat kung saan
-saan. The building's walls were tainted with blood. Medyo tuyo na nga ang mga d
ugong makikita roon. Kalhati ng building ng academy ang nasira. Butas at sira na
ang mga pader. Napabuntong-hininga ako. Hindi ko akalain na ito ang kahahantung
an ng lahat.

Inilibot ko ang paningin sa buong paligid at nagbabaka-sakaling makita si Bryan

o kahit si Akira man lamang. Naalala ko na hindi pa rin bumabalik si Selene sa D
ark Wizard's Academy kaya may posibilidad na narito pa rin siya. Nang hindi ko s
ila makita sa labas ng academy ay napagpasyahan ko na'ng pumasok sa loob ng buil
ding ng academy.

Madilim sa buong paligid kaya naglabas ako ng fireball para magsilbing liwanag s
a daan ko. Wala akong nakita na kahit sino sa bawat pasilyo. Halos maikot ko na
ang buong lugar pero wala pa ring bakas na may natitira pang buhay sa buong luga
r. Nagtungo ako sa office ni Bryan at ni Mr. Williams pero wala talagang katao-t
ao roon. Maging sa loob ng academy ay magulo ang paligid. Maraming sirang gamit
at mga basag na bubog ang nakakalat sa sahig.

Wala bang nakaligtas? Maging ang mga kwarto ng dormitory ay pinasok ko na pero w
ala talaga akong nakitang tao. Naisipan kong pumunta sa examination room. Hindi
ito gaanong nasira pero kahit dito ay walang makikitang bakas ng kahit na sino n
a maaaring nakaligtas sa pagsalakay ng mga Dark Wizards. Napapagod na napaupo na
lamang ako sa sahig. Hindi ko na alam kung saan sila hahanapin nang biglang may
narinig akong nabasag mula sa labas ng examination room.

Agad akong tumayo at lumabas para tingnan kung ano ang narinig ko. Isang anino n
a tumakbo sa kung saan ang nakita ko. Agad ko itong sinundan pero agad din naman
itong nawala. Lumingon ako sa paligid para hanapin kung saan nagpunta ito pero
hindi ko talaga makita. Hahakbang sana ako upang lumakad pero ayaw gumalaw ng mg
a paa ko. Pakiramdam ko ay may puwersang pumipigil sa'kin upang makagalaw.

"What are you doing here?" narinig kong tanong ng kung sino. Umalingawngaw ang t
inig niya sa buong pasilyo pero hindi ko matukoy kung nasaan siya. Ngunit mula s
a harapan ko ay isang anino ang lumabas at biglang nag-anyong tao. Nakilala ko n
a si Bryan 'yon at halatang malaki ang sugat na natamo niya dahil sa benda na na
kabalot sa katawan niya.

"Naaalala ko na ang lahat. Narito ako para bumuo ng isang bagong plano. Plano na
makakapagpatumba sa mga Dar Wizards at kay Enzo. Alam kong ikaw ang magaling sa
bagay na ito kaya pinuntahan kita. Siguro naman hindi pa huli ang lahat, 'di ba
?" seryosong tanong ko sa kanya.

He gave me a smirk. "Not at all. You came just in time. Follow me." 'yon lamang
ang sinabi niya bago tumalikod sa'kin at nagsimula ng maglakad. Nawala na ang pu
wersa na pumipigil sa'kin kanina kaya malaya na akong nakagalaw. Tahimik na sumu
nod ako sa kanya. Sa isang training room kami pumasok. Tumigil kami sa tapat ng
isang dingding at may itinulak siya na isang brick mula roon. It's a switch. Na
palingon ako sa isang sulok nang biglang umangat ang isang malaking tile ng sahi
g. Makikita mula sa ilalim noon ang isang hagdan. It's an underground passage.

"It's an underground hiding place. Dito rin namin dinala ang ilang mga estudyant
e na hindi tuluyang nakalabas sa academy nang biglang sumalakay ang mga Dark Wiz
ards," paliwanag niya habang naglalakad na kami pababa sa hagdan. Maliwanag ang
buong paligid at maganda rin ang pagkakagawa sa bawat pasilyo. Mapapansin na mar

aming kwarto sa lugar na ito.

"Gusto ko sanang paalisin ng mas maaga ang mga estudyante bago dumating ang mga
Dark Wizards dahil tiyak na mas ligtas sila habang malayo sa Academy pero hindi
ko inaasahan na mapapaaga ang dating niyo." malungkot na wika niya. "Madami tulo
y ang nadamay at namatay. Hindi ko kayang ipagtanggol lahat ng mga estudyante ka
ya inutusan ko na ang student council na dalhin dito ang mga estudyante. Buti na
man at hindi ito natunton ng mga Dark Wizards."

"Malaking tulong din na narito si Cyril para tulungan ang ilan sa mga nasugatan.
" dagdag pa niya. Tahimik lamang ako na nakikinig. "Pero mabuti naman at bumalik
na ang ala-ala mo. Maybe it's now the time to give back the favor to Enzo." he
gritted his teeth. Mapapansin ang galit sa mga binitawan niyang salita. I sighed
. Really, it's payback time.

Pumasok kami sa isang kwarto. Doon ay nakita ko sina Akira, Selene, Xander at Cy
ril na nakaupo sa isang sofa. May ilan rin silang kasama. The Student Council an
d teachers were present too. May ilan na hindi ko kilala na naroroon din. Seryos
o silang lahat na nakatingin sa'kin. Napatayo naman si Selene at nag-aalalang tu
mingin sa'kin.

"C-Clauss?" nag-aalangang tanong niya. Binigyan ko siya ng isang tipid na ngiti

para lamang iparating sa kanya na naaalala ko na ang lahat at wala siyang dapat
na ipag-alala. Ngumiti naman siya sa'kin at mukhang nakuha ang gusto kong iparat
ing.

"Sa tingin ko kumpleto na ang lahat. Let's start and discuss the plan. Clauss wa
s back and we don't have the time to sit back and relax." maawtoridad na wika ni
Bryan.

"Wait! Sa tingin ko hindi pa tayo kumpleto." naaasar na tutol ni Akira. "Wala pa

si Xyra! Ano ang nangyari sa kanya?" galit na sigaw niya sa'kin.

"She's fine. I assure you. You'll see her soon." seryosong sagot ko sa kanya. Ma
samang tingin ang ipinukol niya sa'kin pero agad din naman siyang nagbawi ng tin
gin at tumahimik. Napabuntong-hininga na lamang ako.

"Did you see Troy and the heaven power user?" tanong ni Bryan sa'kin.

"I didn't see Troy but I saw the heaven power user, she's with my sister. I thin
k they're fine. I hope they are." nakaramdam ako ng kaba nang maalala ko silang
dalawa. I hope they won't do anything suicidal and reckless.

"Okay then, let's discuss the plan. And I will let Clauss, to inform Xyra and th
e others about this." seryosong wika ni Bryan kaya napatango na lamang ako.

Matapos naming pag-usapan at pag-isipan ang gagawin ay agad din akong bumalik sa
Dark Wizards Academy. Pero bago 'yon ay nakita ko sina Baby Clauss at Baby Xyra
na halatang natuwa nang makita ako. Mabuti naman at hindi sila napahamak. May n
agbabantay sa kanila pansamantala habang wala kami ni Xyra. Kumuha rin ako ng mg
a damit na nasa kwarto ni Xyra bago umalis.

Mag-uumaga na nang makabalik ako sa Dark Wizards Academy. Pagpasok ko ay mahimbi

ng na natutulog si Xyra sa kama ko kaya napangiti ako. Inilapag ko sa side table
ang pagkain na dala ko para sa kanya pati ang mga damit niya na nakalagay sa pa
perbag. Umupo ako sa kama at marahang hinaplos ang mukha niya.

Ngayong araw, tiyak na malalaman na ni Enzo ang pagkawala ni Xyra sa underground

cell. Sa tingin ko malalaman din niya na ako ang may dahilan ng pagkawala niya
kaya kailangan ko na siyang unahan. Kailangan ko na'ng makita si Troy sa loob ng
academy para maipaalam sa kanya ang binabalak namin nina Bryan. Maging sina Xav
ier ay kailangan ko ring masabihan kaagad.

Marahan akong humalik sa pisngi ni Xyra. Mamaya ko na lamang siguro siya kakausa

pin. Kailangan ko na munang gawin ang dapat kong gawin ngayon. Tumayo na ako at
muling lumabas sa kwarto ko. Sinigurado ko na nakalock ang pinto mula sa loob ba
go ako umalis.

-----------------------------------------------------

TO BE CONTINUED...

Next Update Saturday :)))

************************************************************************
READERS, DON'T FORGET TO VOTE FOR EACH CHAPTERS :)) THANKS

XYRA's POV

Wala pa rin si Clauss nang magising ako. Napakunot-noo ako nang mapansin ko ang
isang paperbag at ang pagkain na nasa side table. Mukhang dumating na siya pero
bakit hindi niya ako ginising? Bukas ang banyo kaya natitiyak ko na wala siya ro
on. Umupo ako sa kama at kinuha ang paperbag. Napangiti ako nang makita ang dami
t ko.

Naligo na muna ako bago kumain. Matapos 'yon ay nagdadalawang-isip ako kung lala
bas ba o hindi. Tiyak na magagalit sa'kin si Clauss kapag lumabas ako. Saan kaya
siya nagpunta? Alas nuwebe na ng umaga nang mapatingin ako sa orasan.

Wala na akong nagawa kundi ang maghintay kahit nag-aalala na ako. Ano kaya ang n
apag-usapan nila nina Bryan?

CLAUSS' POV

Napansin ko, pagbalik ko rito, ang mabibilis na kilos ng mga tao. Para bang may
hinahabol sila. Natataranta sila at hindi ko matukoy ang dahilan. Bigla akong na
g-alala para kina Claudette. Sila ba ang hinahanap ng mga ito?

Hindi ko alam kung saan hahanapin sina Xavier, Claudette at Troy. Iniisip ko rin
kung saan dinala ni Enzo si Felicity. Naisip ko'ng dumaan muna sa opisina ni En
zo. Sa tingin ko naman ay hindi pa niya nalalaman ang ginawa ko kaya magpapangga
p muna ako na walang naaalala.

Kumatok muna ako sa pinto bago pumasok. Nakakunot-noo si Enzo habang nakatingin
sa kausap niyang babae nang pumasok ako sa loob ng opisina niya. Tila ba hindi a
ko napapansin. Napatingin naman sa'kin ang babae at katulad ng dati ay nagpaalam
siya kay Enzo. Binalutan niya ang sarili ng itim na usok at biglang naglaho.

"Any problem?" tanong ko kay Enzo. Mukha kasing problemado siya. Tumingin siya s
a'kin bago sumandal sa swivel chair. Ipinagdadasal ko na sana wala pa siyang ala
m sa mga nangyayari.

"May sumalakay sa laboratory kaninang madaling araw." kaswal na wika niya sa'kin
. Laboratory? Bakit wala yata akong alam sa tinutukoy niya? Kumunot sandali ang
noo ko.

"Anong nangyari? Bakit? Ano ba ang meron sa laboratory?" tanong ko. Normal laman
g ang kilos ko para hindi siya makahalata. Tiyak na sina Xavier o Troy ang sumal
akay sa laboratory na sinasabi ni Enzo. Wala na naman kasing ibang tao na magtat
angka pa na sumalakay doon.

"May ilang aparato ang sumabog dahil sa kagagawan ng ice power controller. He's
such a pain in the ass. I think I need to take care of him by myself." halata an
g pagkairita sa boses ni Enzo habang sinasabi 'yon.

Kung ganoon ay si Troy ang sumalakay sa laboratory. Bakit kaya? Naroon ba si Fel
icity? Ibig sabihin ay pinag-eeksperimentuhan siya. May kapangyarihan din ba siy
ang taglay kaya nagkainteres sa kanya si Enzo? Pero kinabahan ako nang sinabi ni
Enzo na siya mismo ang tatapos kay Troy.

"Why don't you pass the work to me? I'll take care of him for you." suhestiyon k
o na lamang para makausap ko na rin si Troy. Saglit na nag-isip si Enzo halatang
nagdadalawang-isip.

"No, I don't think you can handle this. He was with the heaven power user and th
ey took away the precious girl for my research." he said while gritting his teet
h. Kung ganoon ay nagtagumpay silang maitakas si Felicity. Lihim akong napangiti
. Kailangan ko na talaga silang makita para malaman na nila ang plano.

"Siguro naman hindi pa sila nakakalayo? Ano'ng balak mo ngayon?" tanong ko sa ka

nya. Kung hindi niya ako papayagang hanapin sina Troy mas mabuti na siguro na ma
laman ko ang plano niya. Malademonyong napangisi si Enzo habang nakatingin sa'ki
n. Naramdaman ko ang biglang pagtindig ng balahibo ko sa buong katawan.

"Hindi mo na kailangang malaman. Ako na ang bahala sa kanya." wika niya. Hindi n
a talaga maganda ang kutob ko rito. Hindi na lamang ako umimik dahil baka makaha
lata pa siya kung ipipilit ko ang gusto ko.

"Then, I'll go now. I don't think you need me." sabi ko na lamang bago tumalikod
sa kanya. Nagsimula na akong maglakad patungo sa pintuan nang bigla siyang nags
alita.

"I hate tricky bastards." makahulugang wika ni Enzo. Nakaramdam ako ng kaba pero
tumigil ako sa paglalakad at tumingin sa kanya. Hindi ko ipinahalata na kinakab
ahan ako. Maaari kasing sinusubukan lamang niya ako. Sa tingin ko naman ay hindi
pa niya nalalaman ang nangyari sa underground cell dahil sa mga nangyari sa lab
oratory na sinasabi niya.

"I hate them, too." seryosong wika ko sa kanya bago tuluyang lumabas sa opisina
niya. Hindi ko na napansin ang reaksiyon ni Enzo dahil mahalagang makita ko na s
ina Troy.

Nagkakagulo pa rin ang mga tao sa loob ng Academy kaya naisipan ko'ng magtanong
kung nasaan ang laboratory. Siguro naman ay may alam sila. Isang babae ang napag
tanungan ko na nagturo naman sa'kin ng daan. Nasa ikalimang palapag ang laborato
ry kaya hindi nakapagtataka na hindi ko alam ang tungkol doon. Buong palapag ang
sakop ng laboratoryo.

Napansin ko ang isang malaking pintuan na nakabukas. The door was thick and was
made of iron. Mula sa loob ay makikita ang mga magagandang aparato pero ang ilan
sa mga ito ay wasak na. Maririnig pa ang malakas na warning alarm sa buong pali
gid at ang pagkislap ng kulay pulang liwanag. May mga malalaking capsules na may
lamang tubig at kinalalagyan ng mga walang malay na tao. May nakalagay na apara
to sa bibig nila para matulungan sila sa paghinga.

Ano ba talaga ang binabalak ni Enzo? Isang babae ang tinanong ko tungkol dito. N
akaputi siyang damit at natitiyak ko na isa siya sa mga researcher.

"Para saan ang mga capsule na 'yan?" nagtatakang tanong ko sa kanya. Hindi siya
nagsalita at halatang nagdadalawang-isip kung sasabihin ang mga nalalaman. Nagla
bas ako ng apoy sa kanang kamay ko. "Will you speak now?"

Halatang natakot ang babae. Sa tingin ko ay isa lamang siyang ordinaryong tao da
hil bigla siyang nataranta. Kung ganoon pala ay mga ordinaryong tao lamang ang m
ga researcher na kinuha ni Enzo. Malamang tinakot din niya ang mga ito. "Ang mga
capsules na 'yon ay may kakayahang humigop ng kapangyarihan ng bawat power user

s at lahat ng mahihigop na kapangyarihan mula sa mga power users ay masasalin sa

isang tablet o capsule na mukhang gamot lamang." natatarantang paliwanag sa'kin
ng babae.

"Gaano na katagal ito? Ganyan din ba ang ginagawa niyo sa babaeng itinakas kanin
ang madaling araw?" naaasar na tanong ko.

Tumango ang babae. "Matagal na 'to. Ang ilan sa mga estudyante ng Dark Wizards A
cademy ay nagamit na sa eksperimentong ito. Ganoon din sana ang gagawin namin sa
babaeng itinakas kanina dahil gusto ni Enzo na makuha agad ang kapangyarihan ni
ya."

"Ano ba ang kapangyarihan niya?" nagtatakang tanong ko sa babae. Kung ganoon ay

balak din siguro niyang gawin kay Xavier ito dahil kung hindi matatablan ng magi
cal power si Xavier ay tiyak na magagawa sa loob ng laboratoryong ito na mahigop
ang kapangyarihan niya.

"She has the ability to steal magical powers. She can imitate any power abilitie
s through that." paliwanag ng babae. Dahil sa sinabi niya, nakuha ko na kung bak
it kailangan ni Enzo ang kapangyarihan ni Felicity.

"Kung ganoon saan nagpunta ang mga sumalakay rito? Ilan sila?" desperadong tanon
g ko sa babae. Kailangan ko na talagang magmadali.

"Tatlo. Ang narinig ko ay wala na sila sa Academy pero may humuhuli na sa kanila
ngayon." mahinang sabi ng babae. Mabilis akong umalis para balikan si Xyra sa k
warto ko. Hindi ko na siya pwedeng iwanan pa rito. Tiyak na pabalik na sina Troy
sa Wonderland Magical Academy. Kailangan na muna naming pakawalan lahat ng naka
kulong sa underground cell. Isa na 'yon sa mga plano namin. Kung makakarating si
na Xavier sa Wonderland Magical Academy ay maipapaliwanag ni Bryan sa kanila ang
lahat.

Pagpasok ko sa loob ay nakaupo sa kama ko si Xyra. Ngumiti siya sa'kin kaya napa
ngiti na rin ako. "Buti naman nakabalik ka na." Lumapit siya sa'kin at niyakap a
ko.

"Pinag-alala ba kita?" tanong ko sa kanya at gumanti na rin ng yakap sa kanya.

"Medyo. Kamusta pala ang pagpunta mo sa Wonderland Magical Academy?" tanong niya
sa'kin habang nakatingala sa mukha ko.

"You must give me my magical ring. Nasa pag-iingat mo raw 'yon sabi ni Akira. Ng
ayon kailangan na muna nating pakawalan ang mga tao na nasa underground cell. Yo
u have the key, right?" wika ko sa kanya. Tumango siya sa'kin. Kumalas siya sa p
agkakayakap at kinuha ang dalawang bungkos ng susi na nakapatong sa kama.

"Here. Tara na?" tanong sa'kin ni Xyra. Tumango ako sa kanya. Kinuha ko ang blac
k cloak na para sa mga Dark Wizards at isinuot sa kanya. Itinakip ko ang hood sa
ulo niya. Inalis naman niya ang kwintas na suot niya at kinuha roon ang red mag
ical ring saka ibinigay sa'kin. Isinuot ko 'yon kaya isinuot na rin niya ang kan
ya.

"Maraming guwardiya sa underground cell. Hindi natin sila dapat hayaang makataka
s para hindi sila makapagsumbong kay Enzo. I knew you can't kill them so I'll do
it for you." seryosong wika ko sa kanya. Halatang nagulat siya sa sinabi ko.

"Hindi ba pwedeng patulugin na lamang sila?" nag-aalangang tanong niya. Umiling

lamang ako at hinila na siya palabas sa kwarto ko. Mas makakabuti na mapatay sil
a para hindi agad malaman ni Enzo. Dahil kung malalaman niya tiyak na hindi na k
ami makakalabas ng buhay sa Academy na ito.

XYRA's POV

Kinakabahan ako sa gagawin namin ni Clauss ngayon. Hindi ko kayang pumatay. Tulu
yan na kaming nakapasok sa underground cell at walang guwardiya sa pinakababa ng
hagdan. Hindi pa napapalitan. Mukhang hindi pa rin nalalaman ni Enzo ang mga na
ngyari rito.

"Be careful." bulong sa'kin ni Clauss kaya napatango ako.

Sa pagliko namin ay may nakita akong dalawang guwardiya. Tumingin sila sa'min.

"Don't hold back." sabi ni Clauss bago naglabas ng fireball sa mga kamay niya. N
aalerto ang mga guwardiya sa ginawa niya at napahigpit ang hawak sa kanilang mga
espada. Ibinato ni Clauss sa direksiyon ng dalawang guwardiya ang dalawang fire
ball. Dahil may kaliitan ang daan ay hindi nila nagawang ilagan kaagad ang mga f
ireball na tumama sa mga tiyan nila kaya napasigaw sila sa sakit. Inilabas ko na
man ang air eagle ko. Nagpakawala ito ng mga air blades na tumama sa iba't ibang
parte ng katawan nila. Natumba sila sa sahig. Hindi na sila makatayo at duguan
na ang katawan. Bigla akong nakonsensiya. Hindi ko gusto na masaktan sila pero w
ala akong magagawa.

"Mauna ka na. Ako na ang bahala sa kanila." utos ni Clauss. Nag-aalangang tuming
in ako sa kanya. Parang alam ko na kasi ang gagawin niya at halatang ayaw niyang
ipakita sa'kin. He patted my head. "It's alright."

Tumango na lamang ako sa kanya at nauna ng maglakad. Kahit malayo na ako ay nari
nig ko pa rin ang pag-alingawngaw ng malakas na sigaw sa buong pasilyo. Napapiki
t na lamang ako. Narinig ko ang malalakas at mabibilis na yabag na patungo sa di
reksiyon ko. Tiyak na naalerto ang mga guwardiya sa loob ng underground cell dah
il sa malakas na sigaw na umalingawngaw kanina.

Napansin ko na nakalapit na pala sa'kin si Clauss. "Be ready. Maraming parating.

" Tumango ako sa kanya. Nakita ko ang mga guwardiya na tumatakbo sa direksiyon n
amin. Napatigil sila sa pagtakbo dahil sa apoy na biglang lumabas sa harapan nil
a. Masamang tingin ang ipinukol nila sa'min.

Bigla na lamang tinakpan ni Clauss ang mga mata ko gamit ang isang kamay niya. "
What are you doing?" naaasar na tanong ko sa kanya. "I'll take care of them. Jus
t don't watch." bulong niya sa'kin.

"Pero hindi pwede! Tutulungan kita!" pilit kong inaalis ang kamay niya na nakata
kip sa mga mata ko pero hindi ko magawa. Malakas siya.

"Huwag ka ng makulit. O gusto mo'ng patulugin kita?" He smirked. Naaasar ako sa

kanya pero pinili ko na lamang ang manahimik. Malalakas na sigaw ang narinig ko
sa paligid. Halata sa mga sigaw nila ang sakit na kanilang nararamdaman.

CLAUSS' POV

I released my seven head fire dragon. Inatake ko ang mga guwardiya gamit ang fir
e inferno. Sinunog ko silang lahat. Maririnig ang malalakas na sigaw nila sa buo
ng pasilyo. Nag-eecho pa ang mga sigaw nila sa buong paligid. Napabuntong-hining
a ako. Hinila ko na lamang palapit si Xyra at niyakap ng mahigpit. Ayaw kong mak
ita niya ang mga taong ito habang unti-unting nasusunog ang mga katawan nila at
nagiging abo.

"I'm sorry. It's the only safest way." bulong ko sa kanya. Naramdaman ko ang pag
buntong-hininga niya bago nagsalita. "Pasensiya na kung mahina ako."

Napailing ako. Hindi naman siya mahina, masyado lamang siyang mabait. Wala ng ma
ririnig na ingay sa paligid dahil lahat ng mga guwardiya ay naging abo na. Hinil
a ko na siya at naglakad na patungo sa mga selda. Mabibilang na lamang ang mga n
atirang guwardiya kaya ako na ang humarap sa kanila habang binubuksan naman ni X
yra ang mga selda. Dahil marami ang susi na nasa kanya ay nahihirapan siyang buk
san ang mga 'yon. Kailangan pa niya'ng manghula.

Nang matapos ko na lahat ng mga guwardiya ay lumapit ako sa kanya at kinuha ang
isang set ng susi. Sa tingin ko, ang isa sa mga set na 'yon ay para sa mga handc
ups. Halos lahat ay nasubukan na ni Xyra gamit ang isang set ng susi pero wala n
i isa ang nakapagbukas sa seldang binubuksan niya.

"Sa tingin ko para 'yan sa mga handcups. Itabi mo na muna." Hinati ko ang set ng
susi na kinuha ko. "Here. Para madali nating mabuksan lahat." Ibinigay ko sa ka
nya ang kalhati ng set. Nagsimula na kaming magbukas ng mga selda. Halatang natu
wa ang mga nakakulong nang pakawalan namin sila. Halos inabot kami ng dalawang o
ras para lamang mapakawalan silang lahat pero hindi pa namin sila pinalabas sa u
nderground cell. Tiyak na mapapahamak sila kina Enzo. Si Mr. Williams ay napakaw
alan din namin na akay ko samantalang kausap naman ni Xyra ang kanyang ama.

XYRA's POV

"Dad? Kaya niyo po ba'ng maglakad?" tanong ko habang pilit na inaakay patayo si
Dad. Ngumiti siya sa'kin at sinubukang tumayo.

"Hindi na muna natin sila mailalabas ngayon, Xyra. Iwanan na muna natin sila rit
o." sabi ni Clauss sa'kin kaya nagtaka ako sa mga sinabi niya.

"Bakit? 'Di ba kaya nga natin sila iniligtas para makatakas dito?" naguguluhang
tanong ko sa kanya.

"No. We're here to persuade them to fight with us. That's the plan. Susugod dito
sina Bryan para lumaban. Kailangan natin sila upang tumulong sa'tin sa laban na
ito." paliwanag ni Clauss. Tumingin kami sa paligid. Lahat ng mga nakakulong ay
nakalabas na sa mga selda nila. Masaya silang lahat at parang handa ng umalis d
ito.

"Will you fight with us? If you will then please, stay here." malakas na sabi ni
Clauss. Nagkatinginan sila. Halatang nagulat sa sinabi ni Clauss. Makikita ang
pagdadalawang-isip nila at ang takot na nakarehistro sa mga mukha nila. Para nga
ng gusto na nilang tumakbo palayo.

Muling nagsalita si Clauss. "Kung aalis kayo ngayon sa underground cell, tiyak n
a papatayin kayong lahat ni Enzo. Siguro naman hindi niyo gugustuhing mamatay ng
hindi lumalaban? Maraming darating dito para lumaban kaya sana naman ay hindi n
iyo sayangin ang buhay niyo para lamang sa walang kasiguruhang pagtakas."

"Pero paano natin gagawin 'yon? Masyadong malakas si Enzo." wika ng isang lalaki
.

"We have
a kanya.
s mabuti
ryan ang

our way. Hindi niyo naman kailangang harapin si Enzo. Kami ang bahala s
Ang kailangan niyong harapin ay ang mga Dark Wizards na alagad niya. Ma
na dumito na muna kayo habang naghihintay sa pagdating nina Bryan. Si B
magbibigay ng hudyat sa'tin para lumaban." paliwanag ni Clauss.

Natahimik ang mga tao. Nakatingin lamang ako kay Clauss kaya napalingon siya sa'
kin. I smiled at him and he smiled back. Natuwa kami dahil sa biglang pagsang-ay
on ng lahat ng mga tao na narito sa underground cell. Pinaupo ko ng maayos si Da
d sa isang tabi at pati si Mr. Williams. Dalawa lamang ang healing candy na nada
la ni Clauss kaya si Dad at Mr. Williams lamang ang nabigyan namin.

Nagpaalam kami sa kanila para bumalik sa Wonderland Magical Academy. Sinabi sa'k
in ni Clauss na naghanda sina Cyril ng mga healing candy para maibalik ang lakas
ng mga tao na nasa underground cell. Kailangan naming makuha 'yon agad.

"Kailangan din nating matiyak na nakarating sina Xavier sa Wonderland Magical Ac

ademy. Naitakas na nila si Felicity kaya wala na tayong dapat ipag-alala pa." da
gdag pa ni Clauss. Nakalabas kami sa Dark Wizards Academy ng walang kahirap-hira
p. Lumipad ako samantalang si Clauss ay sumakay sa fire phoenix niya at nagmadal
i kaming bumalik sa Wonderland Magical Academy. Sana makita namin sina Xavier sa
Academy para wala na kaming problemahin pa.

-------------------------------------

update on tuesday :))

************************************************************************
XYRA's POV

Mabilis akong hinila ni Clauss papasok sa loob nang makarating kami sa Wonderlan
d Magical Academy. Wala akong napapansing tao sa paligid kaya nagtaka ako. Hindi
ko man gusto ang mga nakikita ay tiniis ko na lang. Makikita kasi ang mga bangk
ay na nakakalat kung saan-saan, ang mga sira-sirang kagamitan, wasak na pader at
ang magulong paligid na may bahid ng dugo saanman tumingin.

Pumasok kami sa loob ng training room at mula roon ay may itinulak na brick si C
lauss. Umangat ang sahig paitaas at makikita ang isang hagdan pababa. Ngayon ko
lamang nalaman na may itinatago rin palang ganitong lugar ang Wonderland Magical
Academy. Pinauna akong maglakad ni Clauss pababa habang inaalalayan ako.

Nang makarating kami sa pinakaibaba ng hagdan ay napansin ko ang mga tao na nagl
alakad sa pasilyo. Nakaramdam ako ng tuwa dahil marami rin ang nakaligtas sa pag
salakay ng mga Dark Wizards. Kung ganoon sa underground ng Academy pala sila pan
samantalang nagtatago.

Pumasok kami sa kwarto na nasa pinakadulo ng pasilyo. Napahinto ako sa paglalaka

d nang makita ang mga Baby dragons na masayang naglalaro sa loob. Nasa loob din
sina Akira, Selene at Bryan. Napansin ko sa isang sulok sina Troy, Xavier at ang
babae na kasama nito na nakalimutan kong alamin ang pangalan samantalang si Fel
icity naman ay nakahiga sa isang kama na wala pang malay.

Nagulat na lamang ako sa biglang pagbangga ni Baby Xyra sa dibdib ko. Hindi ko n
apansin ang paglipad niya palapit sa'kin. Napangiti na lamang ako habang binubuh
at siya dahil nadagdagan ang bigat niya. Mahina akong napatawa nang dilaan niya
ang mukha ko. Halatang natutuwa siyang makita ako. Buti na lamang hindi napahama
k ang mga baby dragons sa labanan. Napansin ko si Baby Clauss na umiikot kay Cla
uss at tuwang-tuwa rin. Natawa ako sa reaksiyon ni Clauss nang dumapo si Baby Cl
auss sa ulo niya. Napangiwi siya dahil tiyak na mabigat na si Baby Clauss ngayon
.

Kinuha na lamang niya sa ulo niya si Baby Clauss at binuhat. Naramdaman ko ang p
aglapit sa'min nina Selene at Akira. Halata sa mga mukha nila ang tuwang nararam
daman. Ngumiti ako sa kanila.

"Buti naman nakabalik kayo ng ligtas." nakangiting wika ni Akira sa'min. "Salama
t at walang masamang nangyari sa'yo, Xyra," dagdag ni Akira na sa'kin na ngayon
nakatingin.

"Tinulungan akong makatakas nina Clauss at Xavier sa underground cell." sagot ko

sa kanya. "Kamusta pala rito? Natutuwa ako dahil hindi kayo napahamak." nakangi
ting dagdag ko.

"Maayos naman. Buti na lamang may hideout ang Wonderland Magical Academy." sagot
ni Akira.

Naglakad na kami papasok habang nagkukwentuhan. Napansin ko si Clauss na mukhang

walang pakialam sa mga pinag-uusapan namin ni Akira. He seemed bored from the l
ooks on his face. Hindi nga siya nagsasalita. Samantala, napansin ko naman na se

ryoso lang si Selene.

"Kuya Clauss, ipakilala mo naman ako sa soon-to-be sister-in-law ko!" sigaw ng i

sang magandang babae sa direksiyon namin habang kumakaway-kaway pa. Siya ang bab
ae na kasama ni Xavier noong isang araw.

Nang tuluyan kong maintindihan ang mga sinabi niya, saka ko lamang naisip na mag
kapatid sila ni Clauss. Naramdaman ko ang paghawak ni Clauss sa kamay ko. Lumipa
d naman palayo ang mga baby dragons na mukhang ipinagpatuloy na ang paglalaro. N
aghahabulan na sila ngayon. Hinila ako ni Clauss palapit sa kapatid niya kahit n
ag-uusap pa kami ni Akira. Napailing na lamang ako sa ginawa niya. Wala ba siyan
g manners? Lumingon ako kay Akira at humingi ng paumanhin. Ngumiti lamang siya s
a'kin. Napansin ko na hawak pala niya ang kamay ni Selene kaya napangiti na lama
ng din ako.

Nang makalapit kina Xavier ay agad na nagtanong si Clauss. "Kamusta ang kalagaya
n ni Felicity? Paano kayo nakatakas?" Lumingon siya sa kapatid niya ng may pag-a
alala at nagtanong muli. "Nasaktan ka ba, Claudette?"

Napangiti ako dahil halatang mahal na mahal niya ang kapatid niya. Tumango sa ka
nya ang babaeng tinawag na Claudette habang nakangiti.

"Nasundan kami ng mga Dark Wizards na humahabol sa'min habang papunta kami sa Ac
ademy pero natalo naman sila kaagad nina Xavier at Troy. Hindi mo na kailangang
mag-alala kaya ipakilala mo na ako sa girlfriend mo, Kuya Clauss." wika ng kapat
id ni Clauss. Lumingon siya sa'kin at malapad na ngumiti. Naramdaman ko ang pamu
mula ng mukha ko. Napansin ko na napakamot na lamang sa batok niya si Clauss.

"Hindi ako makulit, Kuya Clauss." sabi ng kapatid ni Clauss habang nakalabi. Nap
akunot-noo ako sa kanya. Hindi ko nakuha ang biglang sinabi niya. Wala pa naman
kasing sinasabi si Clauss para mag-react siya.

"About that. Sabi kasi ni Kuya Clauss ang kulit ko raw. Nababasa ko ang iniisip
niya dahil 'yon ang power ability ko. I'm Claudette, his sister and a mind reade
r," nakangiting saad ni Claudette sa'kin. Napatango na lamang ako sa sinabi niya
. Kaya naman pala. Bigla tuloy akong nainggit sa power ability niya. Parang gust
o ko rin ng ganoong power.

"I'm Xyra Buenafuerte, air power controller. Nice to meet you, Claudette," nakan
giting pakilala ko sa kanya sabay lahad ng kamay. Natutuwang tinanggap naman ni
Claudette ang kamay ko. Sa tingin ko, hindi magkapareho ang ugali nila ni Clauss
.

"Tama ka diyan! Masama kasi ang ugali ng kapatid ko kaya hindi talaga kami magka
ugali," natatawang wika ni Claudette sa'kin nang bitawan niya ang kamay ko. Napa
ngiti ako dahil wala talagang ligtas ang mga iniisip ko sa kanya.

Napansin ko ang masamang tingin na ipinukol sa'min ni Clauss. Natawa na lamang k

aming pareho ni Claudette sa kanya.

"Tsk. Two irritating women." He smirked.

"Mahal mo naman!" sabay na wika namin ni Claudette kaya lalo kaming natawa. Nagappear pa kaming dalawa. Napansin ko ang matipid na ngiti ni Clauss sa labi niya
bago kami tinalikuran. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Ang gwapo talaga n
iya kapag ngumingiti.

Naramdaman ko ang pag-akbay sa'kin ni Claudette. "Ang gwapo ng kapatid ko, sis,
'di ba?" nang-aasar na tanong niya sa'kin. Namula bigla ang mukha ko. Alam ko na
man na nabasa na niya ang iniisip ko kaya bakit kailangan pa niyang itanong? Tum
ango na lamang ako sa kanya.

"Take care of him. Mahal na mahal ka niya kaya huwag mo ng pakakawalan." bulong
sa'kin ni Claudette bago inalis ang pagkakaakbay sa'kin. May pumasok sa loob ng

kwarto at sinabing handa na ang pagkain. Sinabi ni Bryan na pagkatapos na lamang

kumain saka kami mag-uusap tungkol sa plano para matalo si Enzo.

***

Matapos ang pagpupulong tungkol sa plano ay wala na kaming nagawa kundi ang isam
a si Claudette dahil gusto rin niyang makatulong sa laban. Ayaw man ni Clauss ay
napapayag na rin siya. Lahat ng mga elemental power users, kasama na ang heaven
power user, ang lalaban kay Enzo. Samantalang sina Bryan, Troy, ang Student Cou
ncil at ang mga guro ang bahala sa mga Dark Wizards, kasama na ang mga bihag sa
underground cell. Napagpasyahan na sina Cyril at Xander ang pupunta sa undergrou
nd cell para magdala ng mga healing candies at ilang pagkain sa mga tao na naror
oon.

Si Felicity naman ay nagising na at hindi makapagpasya kung sasama. Nagdadalawan

g-isip siya dahil mukhang natatakot siya sa mga power users. Nagwawala nga siya
kanina pero natigil naman nang magpakilala si Xavier bilang kapatid niya. Hindi
ko na tinangkang itanong kung ano ang ginawa sa kanya ng mga Dark Wizards dahil
natitiyak ko na kapag inalala pa niya ang mga nangyari ay lalo lamang siyang mat
atakot.

Naiwan si Ericka upang magbantay kay Felicity at sa mga baby dragons. Gusto rin
sana niyang tumulong pero hindi siya pinayagan ni Bryan kaya wala siyang nagawa
kundi ang magpaiwan.

Madaling araw na nang umalis kami sa academy. Pinalibutan namin ang Dark Wizards
Academy samantalang sina Cyril at Xander naman ay maingat na nagtungo sa underg
round cell kasama si Claudette. Silang tatlo ay nakasuot ng black cloak na para
sa mga Dark Wizards. Tahimik lamang kaming nagmamasid sa paligid habang naghihin
tay ng hudyat mula kay Bryan.

Makalipas ang tatlumpong minuto, napansin ko si Bryan nang senyasan niya si Troy
na pumasok na sa loob ng Dark Wizards Academy kasunod ang mga student council o
fficers at mga professors. Mabilis nilang natalo ang mga Dark Wizards na nagbaba

ntay sa paligid ng academy.

Samantala, kaming lima naman ay agad tumakbo at sumunod sa kanila papasok sa Dar
k Wizards Academy. Si Bryan ang nagbabantay sa likuran naming lima. Iniiwasan na
ming mapalaban dahil ang pakay namin ay si Enzo. Suot na naming lima ang magical
rings na para sa'min. Hindi ko alam kung paano gagamitin ang singsing at kung a
no ang kayang gawin nito kaya kinakabahan ako. Natatakot ako na baka hindi ko ma
gamit ng maayos ang magical ring.

Tinulungan kami nina Troy para maiwasan ang mga kalaban. Sila ang humaharap sa b
awat Dark Wizards na humaharang sa daan namin. Mula sa likod ko ay nakarinig ako
ng mga pagsabog kaya naalerto ako. Narinig ko ang malalakas na pagsigaw at ang
mga nagmamadaling yabag ng mga tao.

Dahil sa dami ng mga Dark Wizards na nakaharang sa daraanan namin ay wala na rin
kaming nagawang lima kundi ang lumaban. Hindi kami magawang maprotektahan nina
Troy at ng mga kasama niya dahil may nakaengkwentro na silang mga kalaban na hin
di agad nila malampasan. Inilabas ko ang air eagle ko at kasabay noon ang paglab
as ng earth fox, fire phoenix at water snake nina Akira, Clauss at Selene.

Si Xavier naman ang bahala sa depensa namin laban sa mga magical powers ng kalab
an. Pinahina muna ni Xavier ang mga kalaban gamit ang kanyang nullification powe
r bago kami sunud-sunod na sumugod sa mga Dark Wizards na nakaharang sa daraanan
namin. Lumipad sila palayo sa'min nang umatake na kami habang nilalamon ng apoy
at tinatamaan ng mga earth spikes mula sa earth fox ni Akira. Matatalim na air
blades naman ang pinakawalan ng air eagle ko sa mga kalaban samantalang nilunod
naman ng water snake ni Selene ang mga kaharap. Dahil sa lakas ng impact ng pagl
alabas namin ng kapangyarihan ay naramdaman ko ang pagyanig ng lupa. Maging ang
mga pader ay nabutas at nasira. May ilang mga pasilyo rin ang nilamon ng apoy.

Matapos maubos ang mga nakaharang na kalaban ay nagmadali na kaming tumakbo patu
ngo sa kinaroroonan ni Enzo. Si Clauss ang nangunguna dahil siya lamang ang may
alam kung nasaan si Enzo. Nang makita namin ang pinto na nasa pinakadulo ng pasi
lyo ay napatigil sa pagtakbo si Clauss kaya tumigil din kami.

"May problema ba?" nagtatakang tanong ni Akira kay Clauss. Napailing si Clauss a

t seryosong nagsalita. "Nasa kwarto na 'yon si Enzo." turo niya sa pinto na nasa
dulo ng pasilyo. "Hindi basta-basta ang kapangyarihan niya. He could kill you i
n an instant if you let your guard down. His power is death. Don't let him touch
anyone of you." dagdag pa niya.

Nakaramdam ako ng kakaibang takot at kaba. Napalunok ako. Sana kayanin namin ang
laban na ito.

"Handa na ba kayo?" seryosong tanong ni Clauss nang lumingon siya sa'min. Determ
inadong tumango kami sa kanya. Napansin ko na huminga siya ng malalim nang humar
ap na sa pintuan. Muli niyang pinakawalan ang fire phoenix niya at sinugod ang p
into ng opisina ni Enzo. Nilamon ng apoy ang pinto hanggang sa tuluyang masira.
Nagmadali kami sa pagpasok sa loob pero lahat kami ay nagtaka nang mapansin nami
n na wala si Enzo sa opisina niya.

"Shit! Wala siya rito!" naaasar na wika ni Akira. Lumapit ako sa bintana. Tuming
in ako sa labas at nagbaka-sakaling makita si Enzo pero wala akong nakita.

"Saan natin siya hahanapin ngayon?" tanong ko. Kahit papaano ay nakahinga ako ng
maluwag nang malaman na wala si Enzo sa opisina niya. Hindi dapat ako natatakot
ngayon pero hindi ko maiwasan na maramdaman 'yon.

"Baka tumakas na siya?" nakakunot-noong hula naman ni Xavier.

"That's impossible." seryosong sagot naman ni Selene. "Maybe he's just playing h
ide-and-seek with us."

"Then let's play with him. Mas makabubuti siguro na maghiwa-hiwalay tayo sa pagh
ahanap." suhestiyon ko naman.

"That can't be. Hindi tayo pwedeng maghiwa-hiwalay. Masyadong mapanganib." tutol
naman ni Clauss.

"Ano'ng gagawin natin ngayon?" tanong ni Selene.

Napatigil kami sa pag-uusap at pag-iisip nang makarinig kami ng sunud-sunod na p

agsabog.

"Follow me." sabi ni Clauss at tumakbo na palabas na ipinagtaka namin. Sumunod k

ami sa kanya kahit hindi namin alam kung saan niya balak pumunta. Namalayan ko n
a lamang na lumabas na pala kami sa Dark Wizards Academy at patungo na sa gubat
na nasa likod ng Dark Wizards Academy.

"Bakit tayo pumunta rito?" nagtatakang tanong ko sa kanya nang mahabol ko siya h
abang lumilipad.

"I saw him outside. Sumenyas siya sa'kin na pumunta rito." nakakunot-noong sagot
ni Clauss habang patuloy pa rin sa pagtakbo. "He's really waiting for us to com
e."

Napatigil kaming lahat nang makita namin si Enzo sa gitna ng isang patag at mala
wak na lupain nang makalabas kami sa kagubatan. Marahan akong bumaba sa lupa at
tumabi kay Clauss. Nakangiti siya sa'min ng nakakaloko. Nakaramdam ako ng kaba.
Pakiramdam ko ay may hindi maganda'ng mangyayari ngayon.

----------------------------------------

Chapter 39.2 Deceived

************************************************************************
CLAUSS' POV

Nakatayo lamang si Enzo sa gitna ng malawak na lupain habang napapasuklay sa buh

ok gamit ang mga daliri. Base sa ekspresiyon ng mukha niya ay natitiyak ko na ma
y binabalak siyang hindi maganda. Naaasar akong makita ang nakakaloko at maladem
onyong ngiti niya sa labi. Mukhang hindi na siya nagulat na makita ako kasama si
na Xyra. Parang alam na niya noon pa na bumalik na ang ala-ala ko. Ang nakakapag
taka lamang ay kung bakit hindi niya ako pinarusahan agad. Bakit hinayaan pa niy
ang umabot sa ganito? Alam ko naman na alam niya na balakid ako sa mga plano niy
a.

"I'm glad you all came," sabi ni Enzo sa'min na halatang aliw na aliw na makita
kami. Umihip ang malakas na hangin sa lugar na nakapagpadagdag ng tensiyon sa si
twasyon namin. Pakiramdam ko ay gustong magtaasan ng mga balahibo ko sa katawan
dahil sa lamig na dulot ng hangin na 'yon. Pakiramdam ko ay naaamoy ko si Kamata
yan sa simoy nito dahil sa panlalamig ng katawan ko.

Naramdaman ko ang pagkapit ni Xyra sa braso ko. Alam kong natatakot siya pero hi
ndi ko alam ang gagawin para mawala ang takot na nararamdaman niya. Hindi ako si
gurado sa mangyayari ngayon kaya maging ako ay nakakaramdam din ng kaba. Alam ko
na matalino si Enzo kaya natitiyak ko na may plano siya lalo na't hinayaan niya
akong makawala sa kontrol niya.

"Shall we start our little game?" tanong niya sa nang-uuyam na tono at lalong lu
mapad ang pagkakangisi niya sa'min. Mariing naikuyom ko ang palad ko sa sinabi n
iya. He always pissed me off. I wanted to punch him hard in the face until no on
e could recognize him. Humanda kaming lumaban nang bigla niyang ikumpas ang kana
ng kamay sa hangin na parang may tinatawag.

Mula sa kabilang dulo ng malawak na lupain ay naglabasan ang hindi namin inaasah
ang pangkat. Nagulat kaming lahat sa nakita. Papalapit na kay Enzo ang apat na t
aong 'yon. Si Jigger, si Vin na nakilala ko lang noong wala pa akong maalala at
nagtataglay ng animation power ability, si Barbie na kaklase namin, ang puppet c
ontroller at ang presidente ng student council na si Jonica na may kapangyarihan
g gumawa ng ilusyon.

Naguguluhang tingin ang ipinukol ko kay Enzo. Bakit hindi ko alam na isa rin pal
a sa mga spy sina Jonica at Barbie? O baka naman may ginawa rin siya sa kanila p
ara mapasunod niya ang mga ito? Kasama pa namin si Jonica sa mga meeting at magi
ng sa pagsugod kanina sa Dark Wizards Academy kaya paanong nakontrol ni Enzo si
Jonica ng sobrang bilis?

"I like the confused look on your faces. I'm thrilled. Mas ginaganahan akong pah
irapan kayo," sarkastikong wika ni Enzo sa'min. I gritted my teeth and shouted a
t him angrily. "Anong ginawa mo sa kanila?"

"You're referring to these two beautiful girls beside me?" nakangising tanong ni
ya sa'kin. "To tell you the truth, they're hypnotized and turned to be my puppet
. They're awesome, right?" nakangising tanong niya sa'kin habang hinahaplos niya
ang mukha ng dalawang babae. Aliw na aliw siya sa ginagawa.

"Damn you, demon!" galit na sigaw ko sa kanya. Tinawanan lamang ako ng malakas n
i Enzo.

"Matapos sugudin ng mga Dark Wizards ang Wonderland Magical Academy ay nagawa si
lang mahipnotismo ng isa kong tapat na alagad. Inutusan ko muna sila na manatili
sa Wonderland Magical Academy para malaman ang plano niyo kaya nalaman ko rin n
a bumalik na ang ala-ala mo. Akala mo ba maloloko mo ako kaagad?" nang-uuyam na
wika niya sa'kin sabay halakhak ng malakas.

Gusto ko na talaga siyang sugudin at patayin pero kailangan ko pa ring mag-ingat

at mag-isip ng paraan kung paano siya matatalo lalo na't may inosenteng madadam
ay rito. Halatang nagpipigil din na sumugod ang mga kasama ko.

"Anyway, you don't need to worry about them. Dapat mag-alala kayo sa mga naiwan
niyo sa Wonderland Magical Academy." makahulugang wika ni Enzo sa'min. Napalingo
n ako kay Xavier nang galit siyang sumigaw.

"Damn! Kapag may ginawa kang masama kay Felicity, pinapangako kong papatayin kit
a! Tandaan mo 'yan! Don't dare touch my sister!"

Halata sa mukha niya ang magkahalong galit at kaba samantalang si Enzo ay halata
ng mas lalong naaliw sa inasal ni Xavier. Tumingin si Enzo sa orasan niya bago n
agsalita ng nakakaloko. "Right now, I'm sure the power of your sister was alread
y awaken. She'll soon fall to my hands like this two girls beside me. She'll be
hypnotized, as well."

Dahil hindi na nakayanan ni Xavier ang nararamdamang galit ay gumalaw na siya at

akmang susugod na kay Enzo nang biglang humarang sa harapan niya si Jigger.

"I'll be your opponent," narinig kong wika ni Jigger kay Xavier. Galit na tingin
ang ipinukol ni Xavier kay Jigger na nakangisi lamang sa kanya.

"Fuck off!" sigaw ni Xavier. Gagalaw na sana siya para lampasan si Jigger nang m
ay mga matutulis na metal ang lumipad sa magkabilang gilid niya na nagpatigil sa
kanya.

"No one could touch you by their power but you can be defeated physically so I'l
l take care of you," nang-aasar na saad ni Jigger. Xavier gritted his teeth. Nap
alingon kami kay Enzo nang magsalita siyang muli.

"Sa tingin ko, hindi na natin kailangang patagalin pa ang larong ito. Kung matat
alo kayo ay tiyak na makukuha ko lahat ng mga kapangyarihan niyo." naaaliw na wi
ka ni Enzo. Sumenyas si Enzo sa mga babae kaya mabilis silang gumalaw palapit sa
'min. "Hindi magiging patas kung lima laban sa isa kaya tinawag ko sila." natata
wang dagdag pa niya.

"Kailan mo pa naisip kung ano ang patas sa hindi? Nakatitiyak naman ako'ng wala
'yon sa bokabularyo mo dahil simula pa lang, hindi na naman talaga patas ang lab
an!" Naaasar na sigaw ko sa kanya na tinawanan lamang niya ng malakas.

Nakita ko ang paglabas ng isang halimaw mula sa sketch pad ni Vin na agad namang
sumugod sa'min. Mabilis kaming nakaiwas sa atake niya dahilan upang magkahiwa-h
iwalay kami. Napansin ko na hinarap ni Barbie si Selene, samantalang si Xyra nam
an ay kay Jonica. Napansin ko si Vin nang umatake siya kay Akira kaya kung ganoo
n ay ang makakaharap ko pala ay si Enzo.

Napalunok na lamang ako. Tiyak na hindi magiging madali ang laban na ito lalo na
't hindi na namin matutulungan ang isa't isa. Naikuyom ko na lamang ang palad ko
habang nakatingin kay Enzo na kasalukuyang nakangisi sa'kin.

Wala na akong magagawa kundi ang labanan siya. Kailangan ko'ng mag-ingat sa bawa
t atake ni Enzo. Kailangan ko'ng iwasan na mahawakan niya para hindi niya makuha
ang buhay ko.

XYRA's POV

Nakaramdam ako ng galit sa ginawa ni Enzo. Masyado siyang tuso! Napaurong ako na
ng bigla akong sugudin ni Jonica gamit ang kanyang hunter knife. Naiwasan ko ang
atake niya at lumipad palayo sa kanya. Hindi ko pa nasusubukan ang kaya niyang
gawin kaya kinakabahan ako. Alam ko na kaya niyang gumawa ng mga ilusyon kaya hi
ndi ako kampante sa laban na ito.

Habang pinagmamasdan ko siya ay napansin ko ang walang kabuhay-buhay niyang mga

mata. Blanko ang ekspresiyon ng mukha niya kaya natitiyak ko na nasa ilalim nga
siya ng kontrol ni Enzo. Kailangan ko'ng isipin kung paano siya ililigtas. Gusto
ko mang iwasan na saktan siya ay tiyak na hindi maaari 'yon. Kailangan ko talag
a siyang labanan lalo na't wala siya sa sarili niya. Kailangan ko ring magmadali

para matulungan si Clauss na talunin si Enzo.

Muling sumugod sa'kin si Jonica na handa na naman akong saksakin gamit ang hunte
r knife niya. Hindi ko maintindihan kung bakit hindi niya ginagamit ang kapangya
rihan niya. Nadaplisan ang gilid ng damit na suot ko nang umiwas ako palayo sa k
anya.

"I need to kill you." wala sa sariling wika niya. Saka ko lamang napagtanto na a
ng tanging iniisip lang pala niya sa oras na ito ay ang patayin ako. I think she
would randomly attack me without thinking just to kill me.

Ikinumpas ni Jonica ang kamay niya at dahil doon ay biglang nagbago ang buong pa
ligid. Napunta ako sa loob ng isang madilim at abandonadong building pero hindi
ko makita si Jonica habang iginagala ko ang paningin ko. Alam ko na ilusyon lama
ng ang lahat ng ito kaya tinibayan ko ang pag-iisip ko. Hindi dapat ako magpalok
o. Lumapit ako sa pader at hinawakan ko 'yon. Hindi tumagos ang kamay ko kaya na
titiyak ko na hindi basta-basta ang level ng kapangyarihan ni Jonica. Because ev
en it's an illusion, it could deceive the five senses of my body like it was the
real thing.

Maging ang kakaiba at malansang amoy na nanggagaling sa isang kwarto ay naaamoy

ko rin. Nakakunot-noo ako habang tinatahak ang kwarto sa dulo kung saan ako naka
kaamoy ng kakaiba. Inihanda ko ang sarili dahil baka nag-aabang doon si Jonica.
Nang tuluyan ko ng buksan ang pinto na bahagyang nakaawang ay napatutop na laman
g ang dalawang kamay ko sa bibig dahil sa matinding gulat. Halos masuka ako sa n
akikita ko dahil sa mga bangkay na nakakalat sa buong paligid. Amoy ng dugo at m
ga patay na katawan ang naaamoy ko kanina. Pero napaluha na lamang ako nang maki
ta ang aking ama na nakasandal sa pader habang nakatarak sa puso niya ang isang
punyal na kasalukuyang nilalabasan ng masaganang dugo. Kahit isipin ko pa na ilu
syon lamang ang lahat ay hindi ko pa rin maiwasang maiyak.

Lalapitan ko sana ang aking ama nang may marinig akong ingay sa gilid ng kwarto
kaya napalingon ako. Mula roon ay isang pamilyar na mukha ang malademonyong naka
ngisi habang nakatingin sa'kin. May hawak siyang punyal na puno ng dugo, maging
ang mukha niya ay may bahid din ng dugo. Si Clauss ang taong 'yon habang nakaupo
sa mga bangkay. Nagulat pa ako nang dilaan niya ang dugo sa punyal habang aliw
na aliw na nakatingin sa'kin. Aaminin ko na nakakatakot siya. Hindi ako sanay na
makita siyang ganito kahit alam ko na ilusyon lamang ito.

Napaurong ako nang tumayo siya. "So, you're the last to be killed." nakangising
wika niya sa'kin. Bigla akong nakaramdam ng takot dahil sa malisyosong tingin ni
ya sa'kin. Gusto ko ng makawala sa ilusyon na ito pero hindi ko magagawa hangga'
t hindi ko pa natatalo si Jonica. Dahil sa naisip ay agad akong tumakbo palabas
sa kwartong 'yon para hanapin si Jonica at talunin. Pero kahit saang pasilyo ako
magpunta ay hindi ko siya makita. Nakapunta na ako sa rooftop ng building pero
wala rin siya. Ang tanging nakita ko lamang sa rooftop ng building ay si Clauss
na nakangisi sa'kin pero napansin ko ang walang kabuhay-buhay na mata niya.

"You can't run anymore. Do you want to make your death fast or do you prefer to
be killed slowly?" tanong niya sa'kin habang pinaglalaruan ang madugong punyal s
a kanyang kamay. Pinag-aralan ko ang itsura niya. May mali sa kanya. Parang naki
ta ko na ang mga walang buhay na mga matang 'yon. Parang katulad ng mga mata ni
Jonica. Alam kong si Jonica ang nasa harap ko ngayon at ginamit lamang niya ang
kapangyarihan niya para magpanggap na si Clauss. Pero bakit kahit nalaman ko na
na si Jonica ang kaharap ko ay hindi pa rin nawawala ang mukha ni Clauss? I'm st
ill deceived by her illusions. Why?

Nagulat na lamang ako nang biglang lumabas ang seven head fire dragon ni Clauss.
Mukhang hindi talaga biro ang labanan na ito. Akala ko itsura lamang ang nagaya
niya. Inilabas ko ang air eagle ko at inihanda ang sarili para lumaban. Hindi d
apat ako magpaloko sa nakikita ko.

Biglang sumugod sa'kin ang seven head fire dragon kaya agad akong naglabas ng ma
laking air shield. Pero sa pagkagulat ko ay agad lamang itong nilamon ng seven h
ead fire dragon niya. Agad akong lumipad para iwasan ang apoy na tumagos sa air
shield ko. Nag-concentrate ako para alisin ang oxygen sa apoy niya pero nagulat
na lamang ako nang biglang magbago ang lokasyon namin. Bumalik kami sa kwarto na
puno ng mga patay na tao. Muli akong nagulat nang bigla silang gumalaw at buman
gong lahat. Maging ang ama ko na may nakatarak pa ring punyal sa dibdib ay tumay
o rin. Nakakaloko silang tumingin sa'kin na parang gusto akong patayin. Pinigila
n ko ang sarili na masuka dahil sa mga itsura nila. Punung-puno ng dugo ang kata
wan nila. Maging ang ilan sa kanila ay makikita na ang mga lamang loob habang ma
y hawak na punyal.

Hindi ko maiwasang manginig sa takot. Tumayo ang balahibo ko sa nakita. Nakating

in lamang sa'kin si Clauss habang nilalaro ang punyal. Inutasan niya ang mga tao
para sugudin ako kaya ginamit ko ang air eagle ko para atakihin silang lahat sa
pamamagitan ng air blades. Pero kahit napatumba ko na sila ay pilit pa rin sila
ng tumatayo para labanan ako. Parang walang katapusan ang mga buhay nila. They l
ooked like zombies now. Ngayon ay napapaligiran na nila ako. Gumawa ako ng malak

ing air shield para hindi sila makalapit sa'kin.

Inilabas ko ang air dragon ko at nagpakawala ito ng mga air bombs na umatake sa
mga kalaban na nakapaligid sa'kin. Malalakas na pagsabog ang maririnig sa loob h
anggang sa maramdaman ko na yumayanig na ang lupa. Maging ang mga pader ng kwart
o ay nawasak din dulot ng pagsabog. Pero kahit na sugatan at wasak na ang katawa
n ng mga kalaban dahil sa lakas ng mga air pressure na pinakawalan ng mga air bo
mbs ay pilit pa rin silang tumatayo.

Bigla akong natulala dahil sa mga itsura nila. Nagulat ako nang maramdaman si Cl
auss sa likod ko habang nakatutok sa leeg ko ang punyal na hawak niya. Nanigas a
ko sa kinatatayuan at hindi makagalaw.

"Game over." nakangising bulong sa'kin ni Clauss. Akmang sasaksakin na niya ako
sa leeg pero pinigilan ko ang mga kamay niya at humarap sa kanya. Dumaplis ang p
unyal sa gilid ng pisngi ko kaya naramdaman ko ang pagtulo ng dugo mula roon. Na
pangiwi ako sa hapdi ng pagkakahiwa sa pisngi ko. Naglabas ako ng mga air spears
para atakihin siya at nagtagumpay naman ako na matamaan siya sa tagiliran. Umur
ong ako palayo sa kanya. Blanko pa rin ang ekspresyon sa mga mata niya na parang
hindi siya nasaktan sa mga hiwang natamo. Napasigaw ako dahil sa punyal na tuma
rak mula sa likod ko.

Lumingon ako at nakita ko ang ama ko habang hawak niya ang punyal na nakasaksak
pa rin sa likod ko. Mas lalo akong napasigaw nang bunutin niya ang punyal na 'yo
n. Sobrang sakit ng nararamdaman ko kahit isipin ko na ilusyon lamang ang lahat.
Akmang sasaksakin niya akong muli pero nagawa ko siyang iwasan. Lumipad ako pal
ayo kina Clauss at sa ama ko. Naramdaman ko ang pag-agos ng masaganang dulo sa l
ikod ko kaya napapangiwi at napapaluha na lamang ako.

Hindi ko na napansin ang double fire dragon ni Clauss na biglang umatake sa'kin.
Tumama ito sa tiyan ko na tila ba gustong hukayin ang lamang loob ko kaya malak
as akong napasigaw. Tumalsik ako at napahampas ang likod sa mga dingding ng mga
sunud-sunod na kwarto. Nabutas at nasira ang mga pader na tinalsikan ko. Naramda
man ko ang pagtulo ng dugo mula sa noo ko nang malakas na napahampas at napasand
al ang likod ko sa isang pader. Naglaho ang double fire dragon ni Clauss na umat
ake sa'kin. Nalasahan ko ang dugo sa bibig ko. Naramdaman ko ang unti-unting pan
lalabo ng mga mata ko pero naaninag ko pa ang paglapit ni Clauss patungo sa kina
roroonan ko hanggang sa tuluyan na akong mawalan ng malay.

CLAUSS' POV

Nanatiling nakatayo si Enzo. Pakiramdam ko ay hinihintay lamang niya akong mauna

ng kumilos. Bigla akong nag-alala kay Xyra. Hindi ko siya makita dahil sa itim n
a aura na humahati sa paligid. Sina Xavier at Akira naman ay malayo sa kinaroroo
nan ko. Samantalang si Selene ay nakita kong pumasok sa kagubatan at sumunod kay
Barbie.

Nagulat ako nang makita ang mga damo na unti-unting natutuyo palapit sa'kin. Ini
labas ko ang fire phoenix ko para sumakay roon at lumipad sa ere.

"Scared already?" nang-aasar na saad ni Enzo. Nagpaulan ako ng fireball sa kinar

oroonan niya pero mabilis niyang nailagan ang mga 'yon. He's moving fast that my
eyes couldn't follow his every move. He got a superhuman speed. Siguro nakuha n
iya ang kapangyarihan sa isa sa mga nabiktima niya. Nagulat na lamang ako nang m
apagtanto na nasa harapan ko na siya habang nasa ere ako. Dahil marahil sa bilis
ng mga paa niya ay nagagawa na niyang tumakbo sa hangin. Isang malakas na sunto
k sa tiyan ang natamo ko kaya napangiwi ako. Agad akong lumayo sa kanya dahil ma
hirap na kung gagamitin niya sa'kin ang kapangyarihan niya.

Agad siyang bumaba sa lupa at tumingala sa'kin. Naiinis na tumingin ako sa kanya
.

"You will never defeat me with that power." nang-uuyam na sabi niya sa'kin. Naik
uyom ko ang kamao ko. Hindi ko talaga siya matatalo kung matatakot akong lapitan
siya.

Bumaba ako
ko si Enzo
. Lumingon
apan ko na

sa lupa. Inilabas ko ang seven head fire dragon ko. Gigil na inatake
gamit ang fire inferno pero mabilis din siyang nawala sa kinatatayuan
ako sa paligid para hanapin siya. Nagulat na lamang ako nang nasa har
siya at hawak-hawak na ako sa leeg habang dahan-dahang sinasakal. Nap

angiwi ako at napakapit na lamang sa mga kamay niya. Naramdaman ko na unti-unti

akong napaangat sa lupa habang unti-unti ring nawawala ang enerhiya sa katawan k
o. Unti-unti niyang hinihigop ang life force ko. Napapangiwi ako sa sakit. Wala
kumawalang salita mula sa bibig ko dahil unti-unti ng nauubos ang hangin sa baga
ko. Nahihirapan akong huminga. Pakiramdam ko ay nawawala ang dugo ko sa katawan
at unti-unting nagiging buto't balat.

Malademonyong ngisi ang ibinigay sa'kin ni Enzo bago nagsalita. "Sayang naman. H
indi ko na makukuha ang kapangyarihan mo dahil dito na magtatapos ang buhay mo."

Naramdaman ko na malapit na akong panawan ng ulirat nang biglang nagliwanag ang

magical ring sa daliri ko. Dahil sa liwanag na nagmumula sa singsing ay tila ba
nasilaw si Enzo at napabitaw sa pagkakasakal sa'kin. Napasigaw siya habang nakat
akip ang mga kamay sa kanyang mga mata. Naramdaman ko rin ang enerhiya na biglan
g gumapang sa katawan ko dahilan upang bumalik ang aking lakas.

XYRA's POV

"Xyra... Xyra..."

Unti-unti akong napamulat dahil sa

alan ko. Nakita ko ang Air Goddess
g iginala ko ang paningin sa buong
o. Napagtanto ko na nasa Island of
higa. Patay na ba ako?

mahina at mabining boses na tumatawag sa pang

na nag-aalalang nakatingin sa'kin. Nagtatakan
paligid. Pamilyar ang lugar na kinaroroonan k
Gods ako. Nagtatakang bumangon ako sa pagkaka

"Ano po'ng nangyari sa'kin? Bakit ako narito? Patay na po ba ako?" sunud-sunod n
a tanong ko sa Air Goddess.

Nakangiting umiling siya sa'kin. "You're not dead yet but you're mentally hurt.
Your mind could slowly kill you if you don't do anything about it."

Nagtatanong na mata ang ipinukol ko sa Air Goddess. "What do you mean?"

"You fought with an illusionist. She took over your mind that's why you're menta
lly hurt. Natatakot ka kaya tumalab sa isip mo ang mga ilusyon na ginawa niya ka
ya kahit ilusyon lamang lahat ng nakita mo ay nakaramdam ka pa rin ng matinding
sakit. You must overcome your fear. You're scared to see blood that's why she us
ed your own weakness against you. I knew also that you're afraid to witness deat
h in front of your eyes but that's life. You must overcome your fear about death
. Death is a natural phenomenom and no one could escape it so you must accept th
at truth. Until you're able to do it, you'll be able escape your own death." mah
abang paliwanag ng Air Goddess. "Don't worry. I'll give you the strength." dagda
g pa niya.

Naramdaman ko ang marahang paghaplos ng Air Goddess sa mukha ko. "The ring will
protect you from evil." bulong niya bago ako hinalikan sa noo dahilan upang ipik
it ko ang mga mata ko. I felt secured all of a sudden. Pakiramdam ko ay wala ako
ng dapat katakutan na kahit ano.

***

Nang imulat ko ang mga mata ko ay nakita ko ang liwanag na nagmumula sa magical
ring na suot ko. Wala na ang sakit at dugo sa katawan ko. Ang tanging natira na
lamang ay ang dugo mula sa nahiwang pisngi ko.

Napaangat ako ng tingin nang marinig ang sigaw ng isang babae. Si Jonica na ang
nasa harapan ko ngayon at hindi na si Clauss. Parang nasisilaw siya sa liwanag n
a nagmumula sa singsing. Tumayo ako at unti-unting lumapit sa kanya.

Nakita ko ang paglabas ng itim na enerhiya mula sa bibig niya. Sinalo ko siya da
hil matutumba siya. Unti-unting nabasag at naglaho ang ilusyon na nakikita ng mg
a mata ko. Napalingon ako kay Clauss dahil sa liwanag na nagmumula sa singsing n
iya. Mukhang iniligtas din siya ng singsing na suot niya. Pinalutang ko muna si
Jonica gamit ang kapangyarihan ko at marahang isinandal sa isang puno na malayo
sa labanan bago nagmamadaling lumapit kay Clauss. Oras na para talunin si Enzo.

--------------------------------

Ang laban nina Akira, Xavier at Selene ay sa mga side stories na lamang ilalahad
. Lol. Ingat kayong lahat ^___^

May nagrequest na gusto raw niyang makitang lumaban ang Student Council Presiden
t at si Barbie kaya yan ang nakikita kong sulosyon para lumaban sila wahaha..

Update on Saturday or Sunday ^__^ Not sure.

Chapter 40: Final Counterattack

************************************************************************

Bahaha tinatamad pa akong magsulat kaya kaninang hapon ko lang ginawa ang UD.. N
anonood kasi ako ng Gu Family Book tapos hanggang episode 12 lang nasa laptop ko
. Tsk. Akala ko kumpleto ang nahingi ko sa kaklase ko :3 Nabitin ako kaya naisip
an ko na lamang magsulat ng UD para hindi mag-isip tungkol sa Gu Family Book. ha
ha

Enjoy Reading! ^_^ Nahirapan ako sa pagsusulat ng last chapter :3 ang bigat sa p
akiramdam, wahaha. Bakit ganun?

<3 Missmaple

---------------

XYRA's POV

Mula sa di kalayuan ay nakita ko na papalapit na sa'min sina Xavier at Akira sam

antalang si Selene naman ay tumatakbong lumabas mula sa kagubatan. Duguan at sir
a-sira ang mga kasuotan nila pero nang pagmasdan kong mabuti ang mga katawan nil
a ay wala na silang mga sugat. Sa tingin ko ay kumain sila ng healing candy.

Napansin ko ang mga singsing nila na nagliliwanag din katulad ng sa'min ni Claus
s. Ang mga kulay ng liwanag na inilalabas ay base sa kulay ng singsing na suot n
amin. Kahit ako ay hindi maiwasang masilaw.

Nagmamadali naming pinalibutan si Enzo na ngayon ay nagwawala dahil sa mga liwan

ag na nakikita saan man siya humarap. Napansin ko ang mga itim na enerhiya na bi
glang pumalibot sa kanya. Malakas siyang napasigaw at nagulat na lamang ako nang
mula sa likod niya ay may lumabas na isang kakaibang nilalang.

Napakunot-noo ako nang bigla na lamang humalakhak ng malakas si Enzo na parang n

ababaliw. Lumipad sa tabi niya ang kakaibang nilalang na lumabas mula sa kanya.
When I look at it intently, I discovered that it's a reaper with a golden crown
on its head, carrying a large scythe and wearing a black cloak.

Nakalutang ito sa lupa at napatakip na lamang kami sa mga tainga namin nang magp
akawala ito ng nakaririnding tunog na pilit na sumisira sa mga pandinig namin. I
lang segundo ang nakalipas nang bigla ring nawala ang tunog na 'yon. Lahat kami
ay nalito nang lumabas ang lahat ng mga gods and godesses mula sa singsing na su
ot namin.

Napalingon ako sa god of fire na lumabas mula kay Clauss. Naghikab ito at nag-un
at pa. "Akala ko hindi na ako makakalabas." narinig kong wika niya. Tumingin ito
ay Clauss at biglang umakbay sa kanya. Napansin ko na biglang nagusot ng mukha
ni Clauss.

"Paano ka nakalabas?" naiinis na tanong ni Clauss sa kanya.

"Ayan ka na naman! Bakit ba ikaw ang napili ko? You're still cold like before. M
atapos kitang turuan ng tungkol sa paggamit ng kapangyarihan ko, hindi ka na nak
ipag-usap sa'kin. What a brat! Pasalamat ka hindi ko binawi ang kapangyarihang i
binigay ko sa'yo. Sabagay, wala akong magagawa dahil ikaw lamang ang may kakayah
ang kumontrol ng apoy ko," napapailing na wika nito. Napansin ko rin na sinasaka
l na ng braso ng god of fire ang leeg ni Clauss pero parang naglalaro lang naman
. Pilit na inaalis naman ni Clauss ang braso nito at halatang naiinis na dahil t
inatawanan lamang siya ng god of fire.

Parang gusto ko'ng mawirduhan sa ikinikilos ng god of fire. Hindi ba niya napapa
nsin ang kalaban na nasa harapan niya? May panahon pa talaga siyang maglaro?

Lumingon sa paligid ang god of fire nang mapansin na lahat kami ay nakatitig sa
kanya. Maging ang ibang gods and goddesses ay nakatingin din sa kanya.

"Yow! Nandito pala kayo!" bati ng god of fire sabay kaway ng isang kamay.

Napalingon siya kay Enzo at sa reaper na kasama nito. "May laban ba?" nagtatakan
g tanong pa niya. Tumayo na siya ng tuwid at itinigil na ang pangungulit kay Cla
uss. Narinig ko ang pagbuntong-hininga ng air goddess na nasa tabi ko. Samantala
ng ang god of nothingness ay seryosong nakatingin lamang sa god of fire. Napansi
n ko naman ang pag-irap ng water goddess samantalang pinipigil naman ng god of e
arth ang pagtawa.

"What are you doing all this time? Aren't you aware of what's happening?" kalmad

ong tanong ng air goddess sa kanya. Napakamot naman sa ulo ang god of fire. Napa
nsin ko ang itim na enerhiya na lumabas sa reaper at biglang umatake patungo sa
god of fire.

Ilang pulgada na lamang ang layo ng itim na enerhiya sa god of fire nang bigla i
tong lamunin ng malaking apoy. Parang wala lamang sa god of fire ang ginawa niya
samantalang ang reaper ay galit na sumigaw. Nakakarindi pero napansin ko ang wa
ter shield na biglang lumabas sa harap naming lahat. The sound couldn't penetrat
e the water shield because it was converted into water vibrations and could not
travel in the air anymore.

"Hindi kasi kami nagkasundo ni Clauss kaya nagtalo kami. Dahil matigas ang ulo n
iya, sinabi ko na hindi ko siya tutulungan pero hahayaan ko na magamit niya ang
apoy ko. Sinabi ko rin na hindi ko na siya pakikialaman kaya hindi ko na tinangk
ang alamin ang mga nangyayari sa kanya. Nagulat na nga lamang ako sa puwersang b
iglang humila sa'kin palabas kanina." natatawang sagot ng god of fire na halatan
g walang pakialam sa galit na sigaw ng reaper. Si Clauss naman nakasimangot lama
ng.

"What nonsense? Let's finish this now. Let's face the King of Death and end this
war." seryosong sabi naman ng god of nothingness. He's glowing white. Seryosong
tumango ang mga gods and goddesses sa sinabi ng god of nothingness.

"Hindi niyo ako matatalo!" dumadagundong at galit na sigaw ng reaper.

Naramdaman ko ang pagpatong ng kamay ng air goddess sa ulo ko kaya napalingon ak

o sa kanya. Nakangiti siya sa'kin kaya napangiti rin ako.

"We will back you up." mahinang wika niya. Masayang tumango ako sa kanya saka lu
mingon kina Enzo pero bigla kaming napalingon sa likod nang may sumigaw.

Nakita ko ang naglalakad na si Felicity patungo sa direksiyon namin. Parang wala

siya sa sarili niya. Napansin ko sina Frances at Troy na tumatakbo at malakas n

a tumatawag kay Felicity. Pakiramdama ko ay may kakaibang enerhiya na bumabalot
sa buong katawan ni Felicity na dahilan rin upang marahang lipadin ang mga buhok
niya. Nababalutan din ng itim na aura ang mga mata niya na ikinabahala ko. Mukh
ang hindi nga nagbibiro si Enzo nang sinabi niya sa'min ang masama niyang balak
kay Felicity.

Naramdaman ko ang biglang paghawak ng air goddess sa baywang ko at ang paglipad

namin sa ere. Maging sina Clauss ay nakalutang din sa ere. Nagtatakang napalingo
n ako sa air goddess. Magtatanong sana ako pero tumingin siya sa baba kaya sinun
dan ko ng mga mata ko ang tinitingnan niya.

Nakita ko ang pagkakabitak-bitak ng lupa. Natutuyo ito na parang may El Nio. Patul
oy ang pagkatuyo ng lupa palayo sa kinaroroonan nina Enzo. Malapit ng maabot si
Felicity ng kapangyarihan ng reaper pero isang pabilog na nullification wall ang
pumigil sa pagkalat nito. Naabutan naman ni Troy si Felicity at hinawakan upang
pigilan.

Sumigaw si Frances sa direksyon namin. "Huwag niyo kaming intindihin! Ang mahala
ga ay matalo niyo si Enzo para maging maayos na rin si Felicity!"

Binitiwan na ng air goddess ang baywang ko dahil kaya ko namang lumipad. Tumango
ako kay Frances at tumingin sa air goddess. "Tapusin na po natin 'to." Nginitia
n ako ng air goddess at tumango. Lumingon kami sa baba kung nasaan ang reaper at
si Enzo. Ikinumpas ni Enzo ang kamay at mula roon ay may itim na enerhiyang sum
ugod sa'min paitaas. Muling nilamon 'yon ng malaking apoy mula kina Clauss hangg
ang sa maglaho.

Samantala sunud-sunod at gigil na gigil na ikumpas ng reaper ang kanyang hawak n

a scythe sa hangin at mula roon ay may lumabas na sunud-sunod na itim at matatal
im na enerhiya na umatake sa direksiyon namin. Mabilis akong nakapaglabas ng mga
air bombs katulong ang air goddess para maiwasan ang mga atakeng 'yon. May luma
bas din na mga water bombs at earth spikes mula kina Selene at Akira na pumigil
sa pag-atake ng reaper.

Mula sa kinatatayuan namin ay may iba't ibang kulay ng liwanag ang lumabas mula

sa lupa ang pumalibot sa'ming lahat.

"Ibuhos niyo ang lahat ng natitira niyong lakas sa mga magical rings pagkatapos
ay itapat niyo ang magical rings sa langit. Kapag naitapat niyo na sa langit ang
mga singsing, pakawalan niyo ng sabay-sabay ang naipon niyong enerhiya sa kalan
gitan. That would be our final counterattack to defeat them. Kakalabanin muna na
min ang king of death habang ginagawa niyo 'yan." utos ng god of nothingness sa'
min. Tumango kaming lahat. Bumaba ang mga gods at goddesses para kalaban ang kin
g of death.

Tiningnan ko ang blue magical ring na suot ko. Pinagsalikop ko ang mga palad na
parang nagdadasal bago pumikit. Unti-unti kong inilipat lahat ng kapangyarihan n
a taglay ko sa singsing. Naramdaman ko ang pagdaloy ng enerhiya sa buo kong kata
wan patungo sa singsing na suot ko. Ilang minuto rin ang lumipas bago ako nagmul
at ng mata. Napatingin ako sa mga kasama ko. Tapos na sila kaya napatango na lam
ang kami sa isa't isa.

Sabay-sabay naming itinaas ang mga suot naming singsing at pinakawalan sa langit
lahat ng kapangyarihan na naipon sa mga singsing. Lumabas mula sa singsing ko a
ng asul na liwanag na humawi sa mga ulap at tumuloy sa kalangitan. Red, Blue, Wh
ite, Green and Golden Brown were the colors running through the sky.

Lahat kami ay nagtaka nang maubos ang liwanag na nagmumula sa mga singsing. Tumi
ngin kami sa kalangitan pero nawala na ang mga liwanag na pinakawalan namin. Tum
ingin ako sa baba pero hindi pa rin namamatay ang King of Death at si Enzo na ka
salukuyan pa ring nakikipaglaban sa gods and goddesses.

Napakunot-noo ako. "May mali ba sa ginawa natin? Bakit wala yatang nangyari?" ta
nong ko sa kanila.

"Pero hindi na natin mauulit lahat ng ginawa natin dahil naibigay na natin lahat
ng natitira nating kapangyarihan." naguguluhang saad naman ni Xavier.

"No. We did it right. Look up." sabi naman ni Clauss habang nakatingala sa langi
t. Sinunod namin siya at tumingala. Mula sa kalangitan ay isang matingkad na dil
aw na liwanag ang bumubulusok pababa. Lumipad kami palayo sa takot na baka matam
aan kami pero tila may isip ang liwanag na 'yon dahil tanging sa direksiyon ni E
nzo at ng King of Death lamang ito patungo.

Nang mapatingala ang dalawa ay tila sila nasilaw sa liwanag at hindi makagalaw s
a kinatatayuan. Mabilis silang tinamaan ng liwanag at napasigaw ng malakas. Buma
ba na kami sa lupa nang masigurong maayos na lahat. Napansin ko ang unti-unting
paglalaho ng kanilang mga katawan na para bang nasusunog sa liwanag. Halata sa m
alalakas na sigaw nila ang sakit na nararamdaman sa mga oras na 'yon. Nawala ang
liwanag nang tuluyang maglaho ang mga katawan nina Enzo at ng King of Death.

Lumapit sa'kin ang air goddess. "You did well." nakangiting sabi nito. Masayang
napayakap ako sa air goddess. "Salamat po sa tulong niyo."

Naramdaman ko ang paghaplos niya sa buhok ko pero bigla siyang naglaho. Paglingo
n ko sa paligid wala na rin ang ibang mga Gods. Nanghihinang napaupo naman si Ak
ira sa lupa. Si Xavier naman ay lumapit kina Felicity. Sa tingin ko bumalik na s
a loob namin ang mga Gods.

Mula sa isang puno ay may nakita akong isang babae na bumaba mula roon. Siya ang
babaeng nakita ko sa baryo nina Felicity noon. She's the mysterious girl with t
he power of darkness. Misteryosang ngiti ang ibinigay niya sa'kin bago unti-unti
ng naglaho mula sa itim na usok. Ipinilig ko na lamang ang ulo ko para alisin si
ya sa isip ko. Sa tingin ko naman ay hindi siya kalaban.

Lalapit sana ako sa kinaroroonan ni Clauss nang mapatigil ako dahil may isang ma
laking laser na malapit na sa harapan ko. Biglang nanlamig ang katawan ko at nat
ulos ako sa kinatatayuan. Pakiramdam ko ay tumigil ang pag-ikot ng mundo at ang
pagtibok ng puso ko. Bigla akong natulala.

"Xyra!" narinig ko pa'ng malakas na sigaw nila. Nagising na lamang ako nang may
biglang tumulak sa'kin palayo. Natumba ako paupo sa lupa pero kitang-kita ko kun
g paano natamaan si Selene ng malaking laser na 'yon sa dibdib niya. Nakita ko r

in ang paglabas ng dugo sa mga bibig niya at kung paano siya natumba sa lupa.

"Selene!" gulat at malakas na sigaw ni Akira.

Naramdaman ko ang paglandas ng masaganang luha sa mata ko. Nanginginig na dahandahan akong gumapang palapit sa kanya. Napatutop na lamang ako sa bibig ko nang
makita ang malaking butas sa dibdib niya na inaagusan ng masaganang dugo.

"S-Selene..." nangangatal na tawag ko sa kanya. Ngumiti muna siya sa'kin bago tu

luyang ipinikit ang mga mata. Malakas akong napasigaw nang mapagtanto ko na bina
wian na siya ng buhay. Napaupo ako sa lupa at napaiyak ng malakas. Nanginginig n
a lumapit sa kanya si Akira na napaluhod sa tabi ni Selene. Nanginginig ang kama
y na hinaplos niya ang mukha ni Selene kaya lalo akong napaiyak.

"S-selene? Selene! Gumising ka nga! Hindi magandang biro 'to! 'Di ba nangako ka
sa'kin? Akala ko ba ang mga masamang damo, hindi madaling namamatay? 'Di ba sina
bi mo 'yon? Gumising ka na... Gumising ka!" narinig ko'ng histerikal na wika ni
Akira.

May narinig akong sigaw at ingay sa di kalayuan kaya napalingon ako. Nakita ko s
i Clauss na sunud-sunod na pinagsusuntok sa mukha si Jigger habang hawak niya an
g kwelyuhan nito. Halata ang galit sa mga suntok na pinakakawalan niya. Pakiramd
am ko nga ay gusto niyang suntukin ng suntukin si Jigger hanggang sa mapatay niy
a ito.

Malungkot na lumapit sa'min sina Xavier. Samantalang pilit na inalo naman ni Fra
nces si Akira. Narinig ko ang malakas at galit na pagsigaw ni Akira na hindi mat
anggap ang nangyari. Kasalanan ko.

Napansin ko si Clauss nang lumapit siya sa'min. Nilingon ko si Jigger na nilalam

on na ngayon ng apoy. Tumingin ako kay Clauss. "C-Clauss... K-Kasalanan ko... Aako d-dapat ang n-namatay! A-ako dapat!" histerikal na wika ko sa kanya.

"Stop it! Hindi na siya babalik kahit sisihin mo pa ang sarili mo!" galit na sig
aw sa'kin ni Clauss na ikinatigil ko. Hindi ako nagsalita pero patuloy pa rin sa
pag-agos ang luha ko.

Tumabi sa'kin si Clauss at niyakap ako. "I was about to do the same thing pero i
nunahan lamang ako ni Selene."

Ibinaon ni Clauss ang mukha niya sa balikat ko. Natigilan na lamang ako nang mar
inig ko ang mahina niyang paghikbi. Sobrang higpit ng pagkakayakap niya sa'kin n
a parang ayaw niya akong mawala. Niyakap ko siya. Napakagat-labi na lamang ako p
ara pigilin ang pag-iyak ko.

Nagulat kaming lahat nang biglang lumabas muli ang mga gods pero hindi na nila k
asama ang water goddess. Kumalas ako sa pagkakayakap kay Clauss. Napalingon kami
ng lahat sa kanila. Malungkot silang tumingin sa'min.

"I'm sorry. We're here to take her body and leave you all." sabi ng god of earth
.

"Bakit? Bubuhayin niyo ba siya?" umaasang tanong ni Akira pero patuloy pa rin sa
pag-agos ang mga luha sa kanyang mata.

Malungkot na umiling ang mga gods. "Hindi kami sigurado kung mabubuhay pa namin
siya. But we need her because the water goddess was trapped in her soul."

"B-But--" tutol ni Akira pero napatigil siya sa pagsasalita nang magsalita ang g
od of nothingness. "Just give her body to us and we will take care of it."

Lumapit ang god of earth kay Selene. Kahit tutol si Akira ay hinayaan niyang kun
in ng god of earth ang katawan ni Selene pero bago 'yon ay napansin kong may ibi
nulong ito kay Akira.

Malungkot silang ngumiti sa'min. "You'll live as normal humans from now on. Than
k you for your help. We will repay you when the time comes." saad ng air goddess
. May napansin akong mga liwanag na parang alitaptap na papalapit sa kanila bago
sila naglaho sa isang iglap.

Lahat kami ay naiwang tulala. Mula sa likuran namin ay may narinig kaming pagtaw
ag. Sina Bryan na kumakaway sa'min. Nakita ko rin si Dad at ang iba pa. Nanghihi
nang tumayo kami at tumingin sa kanila.

Maraming naghanap kay Selene nang mapansin na kulang kami. Napayuko na lamang ka
mi. Sa tingin ko naman ay nakuha nila ang ibig naming iparating sa pananahimik n
amin. Lahat sila ay nalungkot. Napagpasyahan naming lahat na mag-alay ng panal
angin para kay Selene at sa iba pang namatay. May itinusok din kaming krus kung
saan binawian ng buhay si Selene.

Bumalik kami sa Dark Wizards Academy pero gumuho na 'yon. Lahat ng mga bangkay a
y pinagtulung-tulungan naming mailibing ng maayos. Maging ang mga bangkay na nas
a Wonderland Magical Academy ay sa Dark Wizards Academy na rin inilagak. Pinabas
basan nina Bryan ang mga bangkay sa paring kakilala nila. Tahimik kaming umalis
nang matapos ang pag-aalay ng dasal at pagbabasbas sa mga bangkay.

Lahat kami ay nawalan ng kapangyarihan kaya simula sa araw na ito, mamumuhay na

kami ng normal. Nalulungkot ako sa nangyari kay Selene pero nagpapasalamat ako s
a pagliligtas niya sa'kin kaya ipinangako ko na hindi ko sasayangin ang pangalaw
ang buhay na ibinigay niya sa'kin.

-----------------------------------------------------

Epilogue will be posted on Tuesday

************************************************************************
XYRA's POV

Isang taon na ang nakalipas at ngayon ay unang araw na muli ng pasukan. Wonderla
nd Magical Academy was converted and renovated into a normal college school. Wal
a na ang malalaking silid-aralan, training rooms at ang mga matataas na kisame n
ito.

Lahat ng mga pumapasok sa academy na ito ay mga normal na tao na lamang. Nag-ib
a na rin ang pangalan nito at naging Wonderland Academy na. Hindi na rin mapanga
nib pumunta sa gubat kung saan dating may nakalagay na karatulang "enter and you
'll die". May sampung palapag ang academy at hindi na ito mukhang kastilyo katul
ad ng dati. May rooftop na rin ito ngayon. At dahil malayo sa kabihasnan, may do
rmitory pa rin ito.

Ayon kay Bryan ay matagal na nilang napaghandaan ang bagay na ito. They altered
the data written on the files of the Education Commission and the academy was al
ready considered as an accredited school. And because the academy was a normal c
ollege now, they're offering different courses unlike before.

Magkaklase kami ni Clauss sa course na Business Administration at fourth year co

llege na. Dahil 'yon na ang course ko bago pa ako magtransfer noon sa Academy na
ito ay wala akong problema sa mga dagdag na subjects dahil ang ilan sa mga 'yon
ay matagal ko ng naipasa. Samantalang si Clauss ay kailangan pang kumuha ng mga
extra subjects para makahabol.

Sina Claudette at Xavier naman ay kumuha ng exam para hindi na dumaan sa element
ary at high school. Naipasa naman nila ang exam kaya first year college na sila
ngayon. HRM ang kinuha nilang dalawa. Si Akira naman ay kumuha ng course na Arch
itecture. Hindi ko na kinuwestiyon ang course na pinili niya dahil pakiramdam ko
ay gusto lang niyang libangin ang sarili para tuluyang makalimutan si Selene. K
ahit ngumingiti siya sa'min ay mababakas pa rin doon ang kalungkutan.

Si Felicity ay nag-transfer na rin sa academy. Third year college na siya at kum

ukuha rin ng course na Business Administration. Samantala, Si Troy naman ay hini
ling kay Bryan na maging third year college pa rin para maging kaklase si Felici
ty. Idinahilan niya na tinatamad siyang kumuha ng maraming extra subjects. At da
hil makulit siya ay wala ng nagawa si Bryan kundi ang pumayag na lang.

Nandito ako ngayon sa silid-aralan namin na nasa ikatlong palapag. Katulad ng da

ti ay nakatambay na naman si Clauss sa puno na madalas niyang tambayan noon. Sak
to naman na katapat lamang 'yon ng room namin. Binuksan ko ang sliding window pa
ra tawagin si Clauss dahil malapit ng dumating ang professor namin.

Napangiti ako nang mapansin ko na nagbabasa siya ng libro. Ipinahiram ko kasi sa

kanya ang dati kong libro na tungkol sa Business Management dahil kailangan niy
ang makapasa sa exam na ibibigay ni Bryan. Isa kasi 'yon sa kondisyon para hindi
na niya kailangan pang kumuha ng mga subjects na para sa first year at second y
ear. May ilang subject na siyang naipasa kaya hanga na talaga ako sa katalinuhan
niya.

"Clauss, malapit ng magsimula ang klase. Pumunta ka na sa room!" sigaw ko sa kan

ya. Napalingon siya sa'kin sabay sara ng libro na binabasa niya.

"Yeah, sure." sagot niya. Nagulat na lamang ako nang tumayo siya sa sanga at big
lang tumalon sa bintana. Napailing na lamang ako sa ginawa niya. Napakunot-noo a
ko sa kanya nang umupo pa siya sa may bintana.

"Baliw ka ba? Paano kung nahulog ka kanina? Don't recklessly jump like that next
time." naaasar na sermon ko sa kanya. Ngumiti siya sa'kin at nabigla na lang ak
o nang bigyan niya ako ng mabilis na halik sa labi. Naramdaman ko ang pag-iinit
ng pisngi ko. Nakakahiya dahil pakiramdam ko ay maraming nakakita na mga kaklase
namin.

"B-Bakit ka n-nanghahalik b-bigla?" nauutal na tanong ko sa kanya.

"I'm just marking my territory." He smirked. Nagtatakang tingin ang ipinukol ko

sa kanya. Hindi ko kasi siya naintindihan.

"You still don't notice but there are guys who's looking at you admiringly. It's
irritating. They must know that you're mine. Only mine." seryosong wika niya sa
'kin.

Nagulat ako nang nagbabanta siyang sumigaw sa buong klase. "Sa mga lalaking nagb
abalak na lapitan ang girlfriend ko, huwag niyo ng subukan pa dahil ako ang maka
kalaban niyo. Naiintindihan niyo ba?"

Napalingon ako sa mga kaklase ko pero natatakot silang nag-iwas ng tingin sa'kin
. Napakamot na lamang ako sa ulo at naiinis na binatukan si Clauss. Napalabi nam
an siya at napahimas na lamang sa ulo. Hindi bagay sa kanya ang magpaawa.

"Huwag ka ngang manakot. Bawiin mo ang sinabi mo para hindi sila matakot sa'yo,"
naaasar na utos ko sa kanya. Umalis siya sa pagkakaupo sa bintana.

"Hayaan mo sila. Umupo na lamang tayo," sabi niya sabay hila sa'kin patungo upua
n. Nauna siyang umupo pero nagulat ako nang hilahin niya ako palapit sa kanya ka
ya bigla akong napaupo sa kandungan niya. Namula ang mukha ko at akmang tatayo n
a nang biglang may narinig akong malakas na sigaw mula sa unahan kaya napalingon
ako.

"Unang araw pa lamang ng pasukan ay gumagawa na agad kayo ng kalokohan! Ang mga
kabataan nga naman, wala ng mga disiplina!" sigaw ng matandang babaeng professor
namin. "The two of you, come here! I need to punish you!"

Kinakabahang napatayo ako samantalang kampante lamang si Clauss. Lumapit kami sa

professor namin. Hiyang-hiya ako kaya nakayuko ako habang naglalakad papunta sa
unahan. May isinusulat sa papel ang professor namin.

"Here's your detention slip. Hindi kayo pwedeng magsama kaya ang babae ay sa Stu
dent Council Office mananatili. Hindi ko muna kayo ipapadala sa guidance office.
This will serve as a warning. Ipakita niyo na lamang ang slip sa Student counci
l President. Sa susunod na ulitin niyo pa ang ginawa niyo kanina, mas mabigat na
parusa ang ibibigay ko sa inyo. You'll stay there for three hours." wika ng pro
fessor namin. Tinanong niya ang pangalan namin kaya wala na kaming nagawa kundi
ang magpakilala. Tahimik naming kinuha ang detention slip sa kanya bago lumabas
ng room.

"Just as planned," narinig kong bulong ni Clauss nang makalayo na kami sa room h
abang binabasa ang detention slip.

"What? You planned it? Nakakaasar ka talaga! Baliw ka na ba?" naiinis na tanong
ko sa kanya. Unang araw ng pasukan tapos mapaparusahan kami ng detention?

"It's okay. Wala pa namang ituturo sa first day of school. Tiyak magpapakilala l
ang tayo dahil maraming bagong estudyante. Pati ang professor bago rin. Let me s
ee your slip," walang ganang sagot ni Clauss.

Tahimik na ibinigay ko ang detention slip ko sa kanya. Binasa niya 'yon kaya tin
ingnan ko na rin. Nakalagay roon na sa student council office ako dapat manatili
. Nabigla ako nang biglang may hinarang na lalaking nerd si Clauss.

"May ballpen ka ba?" seryosong tanong ni Clauss sa lalaki. Natatarantang tumango

ito sa kanya. "Pahiram saglit." sabi niya pero masamang tingin ang ipinukol niy
a sa lalaki. Natatarantang hinanap ng lalaki ang ballpen niya at ibinigay kay Cl
auss.

Napalingon ako sa babaeng dumaan sa gilid ko. Pakiramdam ko pamilyar ang itsura
niya. Parang kamukha ni Selene kapag naka-side view. Hinabol ko ng tingin ang ba
bae pero likod na lamang niya ang nakikita ko. Napabuntong-hininga ako dahil imp
osible na si Selene 'yon. Siguro hindi pa rin ako nakakalimot sa pagkamatay niya
kaya namamalikmata ako. Matapos kasi ang pagkamatay niya, ilang linggo ko rin s
iyang napapanaginipan. Buti na lang, hindi ako pinabayaan ni Clauss dahil tiyak
na habang buhay kong dadalhin sa konsensiya ko ang pagkamatay niya.

Napansin ko na pinalitan pala ni Clauss ng detention room ang student council of

fice na nakalagay sa detention slip ko. Napailing na lamang ako. Ibinalik niya a
ng ballpen sa nerd na nagmamadali namang tumakbo palayo.

Hinawakan ni Clauss ang kamay ko at hinila na sa student council office para ibi
gay ang detention slip. Halatang nagtaka ang bagong Student Council Officer sa d
etention slip ko pero tinitigan siya ng masama ni Clauss. Bakit parang ang hilig
yata niyang manakot sa unang araw ng pasukan? Siga lang?

Napalunok na lamang ang Student Council President saka nanginginig na itinuro an

g detention room na nasa loob lang ng office nila. Wala imik na pumasok kami sa
loob. Napabuntong-hininga na lamang ako sabay batok kay Clauss nang isara na niy
a ang pinto.

"Ano ba kasing kalokohan ang iniisip mo?" naaasar na tanong ko sa kanya.

"Wala naman. Gusto ko lang matulog." pagkikibit-balikat niya.

"At idinamay mo pa talaga ako?" inis na wika ko sabay upo sa mahabang sofa.

"Doon ka umupo sa dulo ng sofa." utos ni Clauss sa'kin. Napakunot-noo ako sa kan
ya. Mukhang balak pa niyang i-occupy ang buong sofa para matulog. Wala na akong
nagawa kundi sundin siya. Kawawa naman dahil baka napuyat siya.

Nagulat na lamang ako nang iunan niya ang lap ko nang humiga siya sa sofa. "Hoy!
B-Bakit diyan ka humiga?" nauutal na tanong ko sa kanya.

"Huwag ka ngang maingay. Natutulog ang tao." sabi niya sabay pikit ng mata at pa
tong ng likod ng kamay sa noo niya. Nakakaasar siya. Gagawin lang pala akong una
n kaya ako isinama sa detention room. Napatitig ako bigla sa mukha niya. Ang cut
e niyang tingnan. Mukha siyang inosente kaya napangiti ako. Bumaba ang tingin ko
sa mapulang labi niya. Napalunok ako bigla at muntik ng atakihin sa puso ng big
la siyang magmulat ng mata.

"If you want to kiss me, just do, okay? Stop staring." nang-aasar na wika ni Cla
uss sa'kin. I could see amusement in his eyes. Naramdaman ko ang pag-iinit ng pi
sngi ko. Agad akong nag-iwas ng tingin sa kanya.

"H-Hindi ah. A-asa ka naman! Masyado kang a-assuming." natatarantang wika ko sa

kanya. Sana hindi niya mapansin ang pamumula ng mukha ko.

"Guni-guni ko lang ba 'yon? I thought you're looking at my lips like it's the mo
st tempting and sweetest thing in the world." nang-aasar pang dagdag niya.

Mahina kong hinampas ang dibdib niya pero natawa lamang siya.

"Hindi nga sabi! Ang assuming mo talaga!" naaasar na wika ko sa kanya.

"Oo na. Binibiro lang kita. Masyado ka namang pikon," he smirked. Hindi ko na la
mang siya pinansin. Ipinikit niya muli ang mata pero hindi ko talaga maiwasang m
apatingin sa labi niya. Malalim akong napabuntong-hininga. Pinipigilan kong matu

kso sa labi niya pero hindi ko yata kaya. Tumungo ako at unti-unti kong inilapit
ang mukha ko sa kanya.

Tumigil ako nang halos isang dangkal na lamang ang agwat ng mga mukha namin at n
apapangiting nagsalita. "I love you, Clauss. Can I mark my territory now?"

Nakita ko ang pagguhit ng isang simpatikong ngiti sa labi niya. Mas lalo tuloy a
kong natukso na halikan siya. Hindi ko na siya hinayaang magsalita at tuluyan ng
sinakop ang labi niya. Halatang nagulat siya pero makalipas ang ilang segundo a
y tinugon na niya ang halik ko.

Habol namin ang hininga nang maghiwalay ang mga labi namin.

"You're right. It's sweet." nang-aasar na wika ko sa kanya habang nakangiti. Nap
ansin ko ang pamumula ng mukha ni Clauss na ikinatawa ko ng malakas. Naiinis na
ipinikit niya ang mga mata. Umayos na ako ng upo.

"Ewan ko sa'yo. Matutulog na ako." nakasimangot na wika niya.

Napailing na lamang ako. Ang bipolar talaga niya. Kanina ako lang ang inaasar ni
ya, ngayon naman siya na ang naaasar. Hinaplos ko na lamang ang buhok niya. Ipin
ikit ko na rin ng marahan ang mga mata ko. Naramdaman ko ang paghawak niya sa ka
may ko kaya tumingin ako sa kanya.

"Let's get married after graduation." seryosong wika ni Clauss habang nakatingin
sa'kin. I was caught off guard. Hindi ko kasi naisip na sasabihin niya agad 'yo
n sa'kin.

"Agad-agad?" nang-aasar na tanong ko sa kanya. He smirked. I saw a glint of pain

in his eyes but he immediately closed it.

"Kung ayaw mo edi huwag." naiinis na wika niya at binitawan pa ang kamay ko kaya
natawa ako ng malakas. His stubbornness never changed. Wala naman akong problem
a kung magpapakasal kami dahil gusto naman siya ng mga parents ko.

"Come on. Wala akong sinabi na ayaw ko." natatawang sabi ko.

"Then it's a yes?" tanong ni Clauss nang magmulat siya. Nakangiting tumango ako
sa kanya. Bigla siyang bumangon sa pagkakahiga at tumabi sa'kin kaya natawa ako.
Halata sa mukha niya na masayang masaya siya.

Hinapit niya ako sa baywang, dahan-dahan niyang inilapit ang mukha niya sa'kin k
aya napapikit na lamang ako. "I love you, Xyra." Narinig kong bulong niya bago s
inakop ang labi ko.

Parehas kaming may narinig na malakas na lagabog nang bumukas ang pinto. Awtomat
ikong napahiwalay kami sa isa't isa. Nakita namin ang professor na nagbigay sa'm
in ng detention na nanggagalaiti sa galit sa harap ng pinto.

"Ang mga kabataan nga naman! Hala! Pumunta kayo ngayon sa guidance office ng kay
o ay maparusahan!" sigaw ng matandang professor. Napakamot na lamang kami sa ulo
bago sumunod sa kanya.

"Hindi naman pala boring maging isang normal na tao." nakangiting wika ni Clauss
kaya napangiti na rin ako. Hindi naman talaga boring lalo na kung isang pasaway
na katulad niya ang makakasama ko.

************************************************************************

AUTHOR's NOTE

Ito ang Special Chapter.. Sa mga nagrerequest ng kasal nina Clauss at Xyra, xenx
a na hindi ko maisusulat ^__^ May iba pa kasi akong binabalak na kwento na relat
ed sa kanila. Next year niyo siguro malalaman kung ano, kung sakaling makagradua
te na ako. bwaha

Bibigyan ko ng BOOK 2 ang story nina Clauss at Xyra... Pasaway kasi ang imaginat
ion ko >.< Gusto ko munang guluhin ang utak niyo haha..

--------------------------------------------------

XYRA's POV

Bumalik kami sa Wonderland Magical Academy para hanapin ang mga baby dragons mat
apos mag-alay ng panalangin para sa mga nasawi sa laban. Nagpasalamat ako nang m
akita namin ang mga baby dragons kasama si Ericka pero nagtaka rin ako. Akala ko
hindi na namin sila makikita ulit dahil nawala na ang mga kapangyarihan namin.

Masaya nila kaming sinalubong pero napansin ko na wala na ang baby dragon ni Sel
ene. Lumapit sa'min si Ericka.

"Ano'ng nangyari sa baby dragon ni Selene?" malungkot na tanong ni Akira. Napabu

ntong-hininga si Ericka bago nagsalita. "Hindi ko alam kung ano ang nangyari per
o bigla na lamang itong naglaho sa hangin habang napapaligiran ng kulay berdeng
liwanag."

Malungkot na napatango na lamang si Akira kay Ericka. Dumapo sa balikat ni Akira

ang baby dragon niya samantalang buhat-buhat ko naman si Baby Xyra. Si Baby Cla
uss naman ay kinukulit lamang si Clauss.

Napalingon kami kay Ericka nang bigla siyang magsalita. "Ahmm, dumaan pala rito
ang air goddess para kunin sana ang mga baby dragons. Hindi lamang sila sumama d
ahil magpapaalam daw muna sila sa inyo. Baka mamaya lamang ay narito na ulit ang
air goddess."

Malungkot na tumingin kami sa mga baby dragons namin. Napansin ko si Baby Xyra n
a parang maiiyak na habang nakatingin sa mga mata ko. Niyakap ko siya ng mahigpi
t. Hindi ko na rin napigilan ang luha ko sa pagtulo. Mamimiss ko ang kakulitan n
g mga baby dragons. Sayang naman dahil hindi ko na sila pwede pang makasama dahi
l normal na lamang kami. Naramdaman ko na dinilaan ni Baby Xyra ang mukha ko.

Mula sa harap namin ay biglang nagpakita ang air goddess. Nakangiti sa'min. "I h
ope you already bid your farewells. I need to get them now. Don't worry. Sa isla
nd of gods na sila titira simula ngayon."

Malungkot na humiwalay sa amin ang mga baby dragons at lumapit sa air goddess.

"Wait! Ano pala'ng nangyari kay Selene? Hindi ba pwedeng ibalik niyo na lang siy
a?" tanong ni Akira. Malungkot na ngumiti ang air goddess sa kanya. "Maniwala ka
na lamang muna sa sinabi ng god of earth sa'yo. He whispered something to assur
e you, right?"

Natahimik bigla si Akira. Napayuko siya saka nagsalita. "Pero hindi malinaw sa'k
in ang gusto niyang iparating. It was like a riddle that I still need to solve t
o discover the correct answer." Napansin ko ang pagkuyom ng mga kamao niya.

Mabining ngiti ang ibinigay sa kanya ng air goddess. Tahimik lamang kaming nakik
inig sa pinag-uusapan nila.

"I'm sorry but there's nothing I could do. We'll go now. Anyway, I'll give you t
hese dragon pendants as a remembrance. Matutulungan din kayo ng mga 'yan kung sa

kaling mapahamak kayo." sabi ng air goddess. May tatlong dragon pendants na lumi
pad patungo sa kinaroroonan namin. Bawat dragon pendants ay may bato sa gitna. B
lue ang kulay ng sa'kin, Red naman kay Clauss samantalang golden brown ang kay A
kira.

Napalingon na lamang kami sa mga baby dragons na nakangiti na sa'min ngayon. Nap
angiti na lamang din kami sa kanila. Sa tingin ko, mas makabubuti na rin kung sa
island of gods sila maninirahan.

"Ingat kayo." nasabi ko na lamang habang unti-unti silang naglalahong lahat sa h

angin. Napansin ko rin ang pag-ilaw ng mga bato na nasa dragon pendant na natang
gap namin. Pakiramdam ko, hindi sila tuluyang nawala sa'min dahil sa dragon pend
ant na ibinigay sa'min. Naramdaman ko ang pag-akbay sa'kin ni Clauss kaya nakang
iting lumingon ako sa kanya.

Si Akira naman ay tahimik na umalis sa lugar. Mukhang gusto niyang mapag-isa kay
a hindi na namin siya pinigilan. Hindi ko alam kung ano ang sinabi sa kanya ng g
od of earth. Gusto ko sanang itanong pero natatakot ako at nagdadalawang-isip. D
apat kasi ako ang nawala at hindi si Selene.

Nagulat na lamang ako nang mapansin na nasa harap ko na pala si Clauss. Pinitik
kasi niya ang noo ko kaya napatakip na lamang ako sa noo. "Don't think too much.
It's bad for the health, you know." Napilitan akong tumango sa kanya para hindi
na siya mag-alala. Malalim na napabuntong-hininga na lang ako.

Muli akong napatingin sa dragon pendant na hawak ko. May kakaiba akong nararamda
man sa pendant na hindi ko maipaliwanag. I could feel a strong power flowing thr
ough it or maybe it's just my imagination?

Niyaya na ako ni Clauss upang umalis kaya sumunod ako sa kanya. Sana wala kaming
maging problema sa hinaharap.

************************************************************************

Anong meron dito?

Pwede kayong maglabas dito ng saloobin tungkol sa TOUCH OF FIRE... Lahat ng hina
ing niyo sa story na ito, lahat ng criticisms. Sabihin niyo sa akin dahil hindi
naman ako magagalit XD Kahit ako, maraming nakitang flaws ng story at hindi ko a
lam kung ieedit ko pa ito dahil tinatamad ako, haha!! Sabihin niyo kung ayaw niy
o ng ending pero wala kayong magagawa doon. haha! I want you guys to go back to
reality. Huwag niyong masyadong isipin ang story na ito. Move on at magsimula na
ulit kayong maghalungkat ng story sa wattpad.. haha

Pwede niyong sabihin na wrong grammar ako. Ang pangit ng plot. Hindi kapani-pani
wala ang story kahit FANTASY ang genre nito. May masabi lang. Basta siguraduhin
niyo na magbibigay kayo ng tips to improve my writing after ng criticisms. Get i
t?

Suplada mode si Author ngayon. Hindi muna ako magrereply sa comments pero magbab
asa naman ako. Makikita kasi sa home ng followers ang reply ko. Dyahe. haha..

Pwede niyo akong murahin pero humanda kayo kapag ako na ang nagmura XD hahaha! C
USS/CURSE AT YOUR OWN RISK!

GAME? Kung may tanong naman kayo, sasagutin ko sa abot ng aking makakaya XD

I LOVE YOU ALL. TSUP.. TSUP.. MWAAH.. MWAAH..

Take care everyone, Hanggang sa muli :)) Salamat sa lahat ng sumuporta at nagbas
a sa story nina Clauss at Xyra.

Signed by:
Missmaple <3

P.S.
Gagawa ako ng Part II pero tapusin ko muna ang SIDESTORIES.. Ang part two ay tun
gkol sa pagbabalik ni Selene

I'M ON-LEAVE WITHIN A YEAR. Busy si Author dahil graduating na. Ipapasa ko muna
ang board exam bago bumalik haha.. Ingat ^_^ SALAMAT!

P.P.S.
Kaparehong-kapareho ba ng Alice Academy ang Story? Lol. Anyway, inspired talaga
sa Alice Academy ang story haha..

For .jar application of the story you can join the group.
http://www.facebook.com/groups/missmaple

Facebook page of Wonderland Magical Academy:

http://www.facebook.com/MissMapleWMA

CHARACTERS OFFICIAL FACEBOOK ACCOUNTS:

Xyra Buenafuerte: https://www.facebook.com/xyrawma825

Clauss Park: http://www.facebook.com/clauss.park
Claudette Park: http://www.facebook.com/claudette.park.7
Xavier Montaverde: http://www.facebook.com/xavier.monteverde.9

************************************************************************
IMPORTANT NOTE:

WALANG CONNECTION ANG SPECIAL CHAPTER NA ITO SA BOOK 2 NG WONDERLAND MAGICAL ACA
DEMY: TOUCH OF FIRE.

Readers,

Maligayang Pasko sa lahat! Salamat sa pagbabasa at pagsuporta sa storyang ito. H

aha! Tagalog na tagalog! Okay, seryoso na. Sa Summer ko sisimulan ang book 2 ng
Touch of Fire, hangga't may time. Pero baka i-onhold ko rin kapag nagrereview na
ako para sa board exam. Kailangang maging engineer, hoho. Please bear with me :
)

Again, salamat sa pagbabasa. I really can't describe it in words, but I'm happy
for all your efforts, for the reads, votes and comments. I appreciate it kahit h
indi ako masyadong nakakapagreply. Sorry about that. Busy pa kasi pero natutuwa
talaga ako sa inyong lahat ^^

I hope you'll receive all the love, happiness and contentment this Christmas Day
! I know, God will always wrap you with His loving embrace! It's Jesus' day! Smi
le :)

Take care always. I love you all! God Bless <3

~Missmaple
----------------

XYRA's POV

December 23

Nanatiling nakapikit ang mga mata ko habang nakahiga sa kama kahit alas otso na
ng umaga. Napuyat ako kagabi. Ang kulit kasi ni Clauss. Ayaw niya akong patulugi
n. Gusto yata, magdamag kaming mag-usap sa phone. Ang nakakainis, ako lang naman
ang nagsasalita. 'Yon pala, tulog na siya! Ginawa pang pampatulog ang boses ko!
Tapos umattend pa kami nina Mom sa misa kaninang madaling araw.

Bakasyon na ngayon kaya hindi kami masyadong nagkikita ni Clauss. Natagpuan na s

ina Clauss at Claudette ng lola't lola nila sa tulong na rin ni Bryan. Malayo an
g bahay ng grandparents nila sa'min kaya hindi pa kami nagkikita ulit. Halatang
sabik na sabik ang lola't lolo nila nang makita sila kaya mas mabuti kung hindi
muna sila aalis sa bahay.

Narinig ko ang pagbukas ng pinto. Hindi na ako nag-aabalang tingnan kung sino 'y
on dahil tiyak na si Mom lang 'yon. Siguro, gigisingin ako. Naramdaman kong may
umupo sa gilid ng kama ko. I knotted my forehead when I smelled the unfamiliar s
cent spreading across the room. Very masculine. Ang sarap amuyin. Hindi masakit
sa ilong. Hindi ko matandaan na may ganoong pabango si Dad.

Imumulat ko sana ang mga mata ko pero naramdaman ko ang marahang paggalaw ng kut
son ng kama. Nanigas ako sa pagkakahiga nang maramdaman ang marahang pagdampi ng
malambot na bagay sa labi ko. Hindi ako maaaring magkamali. I know, it's Clauss
! Ano'ng ginagawa niya rito?

"I know, you're not sleeping. Better wake up or else..." he whispered when he pu
lled away.

I opened my eyes and saw his handsome, arrogant face. I frowned when I noticed t
he playful smile curving his lips. Tiyak na kalokohan na naman ang pumapasok sa
isip niya.

"Or else?" magkasalubong ang kilay na tanong ko sa kanya.

"Or else... mauuna ang 'baby' bago ang kasal," he grinned. Nakakainis! Nagwawala
ang puso ko sa mga sinasabi niya. Pinapakaba talaga ako ng lalaking ito. Bumang
on na ako kaya tumayo na rin siya habang nakapamulsang nakatingin sa'kin. He's w
earing a white polo. He didn't bother to fasten the first two buttons and he loo
ks hot. Hindi rin maayos ang pagkakasuklay ng buhok niya pero hindi nabawasan an
g kagwapuhan ng mokong.

"Bakit ka ba narito? 'Di ba, dapat nasa bahay ka ng lola mo?" takang tanong ko h
abang nakaupo sa kama at sinusuklay ng kamay ang magulo kong buhok. He frowned a
nd I found it cute! Ang sarap niyang kurutin sa pisngi!

"Masama? Magbihis ka na, may pupuntahan tayo," sabi niya pero hindi nakatingin s
a'kin.Inililibot niya ang paningin sa loob ng kwarto ko. Lumapit siya sa pinkish
bunny na nasa study table ko. Iyon ang ibinigay niya sa'kin noon nang umalis si
ya sa Wonderland Magical Academy.

"Itapon mo na 'to," walang emosyong wika niya.

"What? No way! Bakit ko itatapon?" inis na tanong ko sa kanya. Sayang naman ang
pinkish bunny! Maraming memories sa stuff toy na 'yon. Pumasok ako sa banyo para
maghilamos at magmumog. Agad din akong lumabas dahil baka maisipan niyang itapo
n 'yon. Kinabahan ako nang makitang hawak na niya ang stuff toy na gusto niyang
itapon.

"Hoy! Huwag mo nga 'yang pakialaman! Akin 'yan!" frustrated na sabi ko sa kanya.
Sinubukan kong agawin sa kanya ang stuff toy pero hindi niya ako hinahayaang ma
agaw 'yon.

"Clauss naman! Huwag mo nga akong pagtripan!" inis na wika ko sa kanya. Napabunt
ong-hininga siya habang nakatingin sa'kin.

"Come on! Itapon na natin 'to," he said, plainly.

"Bakit ba kasi?" nakasimangot na tanong ko pero pilit pa ring inaagaw sa kanya a

ng stuff toy. He leaned closer so I stopped. Nagtatakang tumitig ako sa kanya. M
asyado na kaming malapit sa isa't isa. Pakiramdam ko, titigil ang paghinga ko an
umang oras. Naramdaman kong hinapit ng isa niyang kamay ang baywang papalapit sa
kanya. Napasinghap ako dahil sa mainit na hininga niya na dumadampi sa pisngi k
o.

"I gave this to say goodbye. And I will never do that again. I'll replace this w
ith that promise. Hanap na lang tayo ng kapalit," he said under his breathe.

Hindi ako makapagsalita. Pinigilan ko ang sarili na mapangiti. Baka asarin na na

man niya ako. Baka mahalata niya na kinikilig ako. Marahan ko siyang itinulak.

"Labas na! Magbibihis lang ako!" pigil ang ngiting sabi ko.

"Wait!" he smiled. Kumunot ang noo ko sa kanya. Binitawan niya ang stuff toy na
hawak. Hinawakan niya ang likod ng ulo ko at hinila ako palapit sa kanya. Nanlak
i ang mga mata ko nang walang babalang halikan niya ako sa labi. Napahawak ako n
g mahigpit sa balikat niya at napapikit. Parang ilang araw lang kaming hindi nag
kita, pero pakiramdam ko, masyado ng matagal.

He gave me a passionate kiss. After a minute, he pulled away and looked at me. H
is eyes were smiling at me. "Are you seducing me?" he asked, huskily. Hindi ko n
akuha ang tinutukoy niya kaya naguguluhang tiningnan ko siya. Napasinghap ako na
ng hawakan niya ang dibdib ko habang nakatingin doon. Awtomatikong itinulak ko s
iya.

"Pervert!" gigil na sighal ko sa kanya habang tinatakpan ang dibdib ko. Tumawa l
ang siya ng malakas. Nakalimutan ko na hindi pala ako nakasuot ng bra.

"It's fine. Makikita ko rin naman 'yan," natatawang wika niya.

"Tse! Lumabas ka na nga!" namumula sa inis na sigaw ko sa kanya. Kinuha ko sa sa

hig ang stuff toy at malakas na ibinato sa kanya pero sinalo lang niya 'yon haba
ng natatawa.

Tinalikuran ko na siya. "Hintayin na kita sa sala," natatawang wika niya. Narini

g ko ang pagsara ng pinto kaya napabuntong-hininga ako. Baliw talaga ang Clauss
na 'yon! Puro kalokohan. Naligo na ako at nagbihis. Baka naiinip na ang lalaking
'yon sa paghihintay. I wore a simple blue blouse and shorts. Naka-blue doll sho
es lang ako para madaling maglakad at hindi masakit sa paa.

Pagbaba ko sa sala, nakita ko si Clauss na nakikipaglaro ng computer games kay D

ad. Pareho nilang hawak ang joystick. Naglalaro sila ng basketball. Mukhang clos
e na close sila. Sabagay, walang anak na lalaki si Dad kaya halatang tuwang-tuwa
siya. Lumapit ako kay Mom na naghahanda ng pagkain sa mesa.

"Kumain muna kayo bago umalis," nakangiting wika niya. Tumango ako sa kanya. Tin
awag ko na si Clauss upang kumain. Iniwan na kami ni Mom sa mesa at lumapit kay
Dad. Sila naman ang naglalaro ngayon pero pambabaeng laro ang nilalaro nila. Nak
asimangot si Dad kaya napangiti na ako at napailing.

"Close na close kayo, ah!" nang-aasar na bulong ko kay Clauss. Napangisi lang sa
'kin si Clauss.

***

"Mom, Dad, alis lang kami ni Clauss," paalam ko nang paalis na kami ni Clauss.

"Clauss, ikaw na ang bahala sa anak ko," seryosong wika ni Dad. Ako ang nagpapaa
lam, pero iba ang kinakausap niya.

Ngumiti si Clauss at tumango. "Yes, Dad."

Nanlaki ang mata ko nang marinig ang itinawag niya sa Dad ko. Mahina ko siyang s
iniko kaya napahimas siya sa tiyan niya habang nakangiti. Kinakarir niya talaga
ang pagiging boyfriend niya? Napansin ko na parehong nakangiti sina Mom at Dad.
Mukhang nakuha na agad niya ang loob ng mga ito. Ano kayang gayuma ang ipinakain
niya sa mga magulang ko.

"Bye, Mom and Dad!" paalam ko bago hinila na si Clauss palabas sa bahay. Mukhang
ayos lang sa kanila na kasama ko si Clauss. Ni hindi nga ako pinagbibilinan.

"Alis na po kami!" paalam ni Clauss. Grabe lang ang pagiging magalang niya. Naka
kapangilabot! Ngayon ko lang napansin na bitbit pala niya ang pinkish bunny na b
alak niyang itapon kanina. Nakalagay 'yon sa isang malaking paper bag.

"Kala ko itatapon na 'yan?" takang tanong ko sa kanya.

"Donate na lang natin," he said plainly. Kahit mukhang walang pakialam ang pagka
kasabi niya nun, napangiti pa rin ako. Minsan, bumabait din naman pala ang mokon
g na ito.

"Ano'ng nginingiti-ngiti mo diyan?" inis na tanong ni Clauss sa'kin. Napailing a

ko. Kahit kailan talaga, pabago-bago ang mood niya. Kaya madalas, hindi ko siya
maintindihan.

"Wala. Naisip ko lang, saan ba tayo pupunta?" tanong ko nang makalabas kami sa g
ate. Napakunot-noo ako nang makita ang motorsiklo na nakaparada sa isang tabi.

"Sa'yo yan?" takang tanong ko. Kailan pa siya natutong magmotor? Parang ang bili
s naman. May lisensya na ba siya?

"Hindi, baka sa kapitbahay niyo," sagot niya ng pabalang. Tinungo niya ang motor
at isinabit doon ang paperbag. Kinuha niya ang pink na helmet. Sinenyasan niya
ako na lumapit na sa kanya. Inirapan ko siya pero lumapit na rin ako. Hindi nama
n ako maaaring mag-inarte. Sayang ang oras.

"May lisensya ka ba? Marunong ka ba?" sunud-sunod na tanong ko sa kanya nang mal
apitan ko siya. Hindi kaya maaksidente kami?

"Yes. Huwag kang mag-alala, ako'ng bahala sa'yo," he winked. Siya na mismo ang n
aglagay ng helmet sa ulo ko. Isinuot na rin niya ang helmet niya. Sumakay na siy
a sa motor kaya sumunod na lang ako. Kinuha niya ang mga kamay ko at iniyakap sa
kanya.

"Hold on tight," he commanded. Wala na akong nagawa kundi ang yakapin siya ng ma
higpit nang patakbuhin niya ng mabilis ang motor. Hindi niya sinagot ang tanong
ko kaya wala akong ideya kung saan kami pupunta. Isinandal ko ang ulo ko sa liko
d niya. Nakakainis! Ang bango niya! Pumikit ako habang nakangiti. Feel na feel k
o ang pagyakap sa kanya. Ang swerte ko naman kahit hindi pa Pasko!

***

"Xyra?" mahinang tawag ni Clauss sa pangalan ko kaya iminulat ko na ang mga mata
ko. Saka ko lang na-realize na nakatigil na pala ang motor.

"Nandito na tayo. Pero kung gusto mo pa rin akong yakapin, wala namang problema
sa'kin," he smirked. Awtomatikong napabitiw ako sa pagkakayakap sa kanya. Namumu
la ang mukha ko sa hiya. Agad akong bumaba sa motor pero narinig ko ang mahinan
g tawa ni Clauss.

"Nasaan ba tayo?" tanong ko para matabunan ang kahihiyan. Inalis ko na ang helme
t at ibinigay sa kanya. Wala na rin pala ang helmet niya pero kapansin-pansin an
g ngiting nakapaskil sa mukha niya. Nakakaloko kaya nag-iwas na lang ako ng ting
in. Inaasar na naman niya ako!

Napansin ko nasa beach pala kami nang ilibot ko ang paningin sa paligid. Namangh
a pa ako sa ganda ng lugar. White sand beach? Nagtatakang nilingon ko si Clauss
pero ngumiti lang siya sa'kin at hinawakan ang kamay ko. Bakit ang sweet niya ng
ayon kahit pa wala siyang sinasabing kahit ano? Napansin ko na hawak niya sa kab
ilang kamay ang paperbag habang naglalakad kami sa dalampasigan.

"May pagbibigyan ka na ba niyan?" tanong ko sa kanya.

"Yeah. She's a little cute girl but unfortunately she's blind. Nalaman ko na may
charity for children pa lang itinayo sina Lolo at Lola nang mawala kami. Then I
met her when we visited the charity. Dumadalaw siya doon para makipaglaro sa ib
ang mga bata. Although, may pamilya siya, sinusuportahan siya nina Lola. They're
still looking for an eye donor," paliwanag niya.

Hindi ako makapaniwala na si Clauss ang naririnig kong nagsasalita ngayon. Sigur
o dahil magpa-Pasko na? Hindi ako nagkomento sa sinasabi niya pero masaya ako. B
aka kapag inasar ko siya, biglang magbago ang mood niya.

Tumigil kami sa harap ng isang maliit na cottage. Napansin ko agad ang isang cut
e na babae na nakaupo sa kawayang upuan habang nakapikit. Sa palagay ko, nilalas
ap niya ang masarap at malinis na simoy ng hangin na tumatama sa mukha niya.

"Siya ba?" bulong ko kay Clauss. Tumango siya sa'kin. Hinila niya ako upang lapi
tan ang batang babae na sinasabi niya. Napakunot-noo ang bata. Tila naramdaman a
ng presensiya namin.

"Kuya Clauss? May kasama ka?" nag-aalangang tanong ng bata. Ang galing naman niy

a! Nalaman agad niya kung sino ang lalapit sa kanya.

Ginulo ni Clauss ang buhok ng bata nang makalapit kami. "Nice! Paano mo nalaman
na ako 'to?" nakangiting tanong ni Clauss sa bata.

"Dahil po sa pabango niyo," nakangiting sagot ng bata. Napangiti na rin ako sa s

agot niya. Napakamot naman sa ulo si Clauss.

"She's Nicole," baling sa'kin ni Clauss habang nakangiti. "Nicole, the girl with
me is you're Ate Xyra, my future wife," he said while looking at me, intently t
hat made my heart beat fast. "She brought something for you."

Iniabot niya sa'kin ang paperbag at sinenyasan na ako na ang magbigay. Pinanlaki
han ko siya ng mata. Ang adik talaga niya! Nahihiya pa siyang ibigay ang stuff t
oy! Gusto kong matawa sa itsura niya.

"Hello, Nicole! Alam mo namang mahiyain si Santa Claus, 'di ba? Saka lang siya s
umusulpot kapag tulog na ang mga tao. Nag-eeffort pa talaga siyang dumaan sa chi
mney para lang magbigay ng regalo. Pwede namang iwanan na lang niya sa harap ng
pinto," nag-iisip na wika ko. Bakit nga ba kailangang isikreto pa niya ang ident
ity niya? Dahil dudumugin siya ng mga tao?

"Simple-minded talaga," bulong ni Clauss na narinig ko naman.

"Ah, baka complicated lang talagang mag-isip si Santa "Clauss" kaya trip niyang
dumaan sa chimney! Grabe! Ang lakas ng trip niya, ano? Tapos ayaw pa niyang iabo
t ng personal ang gift dahil mahiyain siya," nang-aasar na wika ko habang kay Cl
auss nakatingin na nakasimangot na ngayon. Narinig ko naman ang mahinang tawa ni
Nicole. Ang cute ng tawa niya kaya napalingon ako sa kanya. Nakakatuwa na kahit
bulag siya nakakatawa pa rin siya ng mula sa puso. Buti hindi siya natatakot sa
dilim.

"Hindi ka ba natatakot sa dilim?' Out-of-nowhere ay naitanong ko na pinagsisisih

an kong nasabi ko. Seryosong tingin ang ipinukol sa'kin ni Clauss. Alam kong hi
ndi rin niya nagustuhan ang tanong ko. Napansin kong nawala ang ngiti ni Nicole
sa labi. Magsasalita sana ako upang bawiin ang sinabi ko pero sumagot na siya.

"At first, I was. Mahirap dahil hindi ko alam kung kailan ko makikita ang liwana
g. Pakiramdam ko mag-isa lang ako sa kadiliman. But when I realized that there a
re people who's trying their best to reach out for me, I knew already that I'm a
lready brought to see the light," she smiled. Tumabi sa'kin si Clauss at inakbay
an ako. We know, she can find her way out in this darkness that seems to be endl
ess.

Matapos naming ibigay ang stuff toy kay Nicole na tuwang-tuwa, umalis din kami a
gad dahil may pupuntahan pa raw kami ni Clauss. Tumigil kami sa isang mall. Hind
i pa kasi nakakapamili si Clauss ng gift kaya kailangan niya akong isama. Ako an
g pinapipili niya sa mga ipanreregalo niya. Napailing na lang ako habang naglili
bot kami sa loob ng mall.

"Ano bang gusto nila?" tanong ko sa kanya. Nagkibit-balikat lang si Clauss. Hind
i siya nagsasalita na tila may hinahanap.

"Oy! Wala ka man lang idea?" kunot-noong sabi ko sa kanya nang lapitan ko siya.

"Wala, ikaw na ang bahala. Teka, alis muna ako. Tawagan mo ko kapag tapos ka ng
mamili. Ako ang magbabayad," sabi niya at nagmamadaling umalis. Tatawagin ko san
a siya pero nakalayo na siya. Napabuntong-hininga ako. Saan ba pupunta 'yon? CR?

Ako na ang bumili ng mga pangregalo niya. Pagbalik niya, wala naman siyang dalan
g kahit ano, tapos binayaran na namin lahat. Ipinabalot na rin niya sa gift wrap
ping section dahil hindi siya marunong magbalot ng regalo.

"Thanks," nakangiting wika niya pero ako naman, nakasimangot. Buti na lang, hind
i niya ako pinagbibitbit ng mga pinamili namin. Mababatukan ko na talaga siya. K
umain muna kami bago umuwi.

"This Christmas, 8 in the morning, susunduin kita," sabi ni Clauss bago ako puma
sok sa loob ng bahay. Tumango na lang ako. Napasimangot ako nang umalis na siya
pero hindi man lang nag-abalang bigyan ako ng goodnight kiss. Pinahirapan na nga
ako!

***

Christmas Day!

Wala akong natanggap na kahit anong text, mula kay Clauss kahapon. Nahihiya nama
n akong magtext sa kanya. Baka asarin lang niya ako. Baka sabihin niya namimiss
ko na siya! Ready na akong umalis. Nakasuot ako ng simple white dress.

Dumating na si Clauss at ipinagpaalam pa ako sa mga magulang ko. Hindi ko siya i

niimikan. Napakunot-noo ako nang makita ang itim na kotse na nakaparada sa harap
an ng bahay. Marunong na rin siyang mag-drive ng kotse?

Nagsalita si Clauss dahil tila nabasa niya ang iniisip ko. "Don't worry, may dri
ver," he smirked. "Pero kumukuha ako ng driving lessons," dagdag niya. Napatango
ako.

"Saan tayo?" tanong ko sa kanya nang makaupo kami sa loob ng kotse.

"Sa Charity house nina Lola. May Christmas Party. Okay lang ba?" tanong niya hab

ang nakatingin sa'kin. Medyo naiilang ako dahil ilang minuto na yata niya akong
tinititigan.

"Oo naman, nandoon ba sina Claudette?" balik tanong ko.

"Nandoon sila, kasama sina Xavier, Akira, Troy at Felicity. Nasabi kasi sa kanil
a ni Claudette," sagot niya. Ipinatong niya ang ulo sa balikat ko at ipinikit an
g mga mata. Napangiti ako. Mamaya ko na lang siguro ibibigay ang regalo ko sa ka
nya. Hindi ko alam kung magugustuhan niya.

------------------------

TO BE CONTINUED... Sa 28 na ang kasunod :P hahaha.. Merry Christmas ^_^

************************************************************************
XYRA's POV

Nakarating na kami sa Charity Foundation na sinasabi ni Clauss. Naunang lumabas

si Clauss at sinabihan niya akong maghintay muna sa loob. Napangiti ako nang pag
buksan niya ako ng pinto. Gentleman ang drama niya ngayon. Tinanggap ko ang naka
lahad niyang kamay.

Naririnig ko mula sa labas ang malakas na ingay ng mga bata at ang Christmas car
oling songs na nagmumula sa loob habang naglalakad na kami papasok. Sobrang laki
ng Charity House at malawak din ang lupain. May fountain pa sa gitna.

"Nandiyan na ba sina Claudette?" tanong ko sa kanya habang papasok na kami sa lo

ob ng malaking bahay. Agad kong napansin ang mga batang masayang naghahabulan sa
hallway at nag-uunahang pumasok sa isang kwarto.

"Kanina pa sila. Malapit na rin magsimula ang Christmas Party ng mga bata," kasw
al na sabi ni Clauss. Iginiya na niya ako papasok sa loob ng kwartong pinasukan
ng mga bata kanina. Malaki ang loob at marami talagang bata sa loob. Nang makita
ng mga bata si Clauss, agad silang naglapitan sa kanya.

"Sabi po ni Ate Claudette, ikaw si Santa Claus. Bakit wala kang balbas? Saka nas
aan ang reindeer mo?" inosenteng tanong ng batang babae. Natawa ako dahil napasi
mangot si Clauss. Pinagtripan siya ni Claudette..

"May regalo ka ba sa'min?" pangungulit ng isang bata sa kanya.

Nakita ko sa di-kalayuan sina Claudette na nakangiti sa'min at kumakaway. May in

aaus sila sa isang malaking mesa. Puno iyong ng regalo. Kumaway ako sa kanila.

"Kids, may regalo kayo mamaya. Bumalik na kayo sa upuan niyo dahil magsisimula n
a ang Christmas program," sabi ni Clauss. Nagsitanguan ang mga bata at nagsiupo
na sa kanya-kanyang upuan. Natatawang lumapit naman si Claudette sa'min.

"Sorry, Kuya. Naghahanap kasi sila ng Santa Claus. Nakalimutan ko'ng mag-prepare
para doon kaya ikaw agad ang pumasok sa isip ko. Huwag kang mag-alala, nagpakuh
a agad ako ng costume para sa'yo," paliwanag ni Claudette na halatang nagpipigil
sa pagtawa.

"Hell! Huwag mo nga akong idamay sa kalokohan mo, Claudette. Humanap ka na lang
ng iba," inis na wika ni Clauss habang naglalakad kami patungo sa mesa na puno n
g mga regalo. Nandoon din sina Felicity na nag-aayos ng mga regalo. Mahina akong
natawa sa pagrereklamo ni Clauss. Masamang tingin ang ipinukol sa'kin ni Clauss
kaya nag-peace sign ako sa kanya. Ini-imagine ko pa lang na magsusuot si Clauss
ng costume ni Santa Claus, natatawa na ako. Ang sexy niyang Santa Claus! Unusua
l. 'Di ba malaki ang tiyan ni Santa Claus? Napatakip ako sa bibig sa naiisip kay
a binatukan ako ni Clauss. Napahimas tuloy ako sa ulo ko pero maluwang ang pagka
kangiti.

"Pagbigyan mo na pare. Pasko naman!" natatawang singit ni Troy nang makalapit ka

mi sa kanila.

"Oo nga, Kuya Clauss. Tapos si Troy ay magiging si Rudolph, ang dakila mong rein
deer," pang-aasar ni Felicity sabay irap kay Troy. Napahimas naman sa batok niya
si Troy. Natawa na lang kami sa sinabi niya. Tumitiklop talaga si Troy kay Feli
city.

Inabutan ako ni Akira ng Santa hat kaya napangiti ako sa kanya. Binati ko siya n
g Merry Christmas kaya nakangiting bumati rin siya. Isinuot ko na ang hat na ibi
nigay niya.

"Tss. Hindi mo man lang ako binati kanina tapos si Akira, binabati mo," naiinis
na bulong ni Clauss. Gusto kong mapangiti sa inaasal ni Clauss. Nagseselos siya.

Umakbay kay Clauss si Xavier. "Pare, kailangan mo ng magbihis. Kaming bahala sa'
yo," nakangising wika nito. Inis na inalis ni Clauss ang kamay nitong nakaakbay
sa kanya.

"Not me! Ikaw na lang Xavier," nakasimangot na wika ni Clauss. Napailing ako. Pa
ano kaya siya mapipilit?

"Clauss, pumayag ka na. Ayos lang yan, para naman ito sa mga bata," I smiled at
him. Mas lalo siyang napasimangot. Mukhang hindi talaga siya papayag na maging S
anta Claus. I grabbed his hands and pulled him out of the room.

"I told you, I won't do it! That's so gay!" inis na wika niya. Napalingon ako sa

kanya habang hinihila pa rin siya. Napansin ko na namumula ang mukha niya na ik
inangiti ko. Ang cute niyang tingnan. Nahihiya ba siya?

Pumasok kami sa loob ng isang room na walang katao-tao.

"Ngayon mo lang naman ito gagawin. Saka mukhang sabik na sabik ang mga batang ma
kita si Santa Claus. Although, hindi mo siya kasing katawan, at least, napasaya
mo sila, 'di ba?" sabi ko habang pinipigilan ko ang sarili na matawa. Really. I
can't imagine him being Santa Claus.

"No!" he said and he's dead serious. No choice but to make a deal with him. Luma
pit ako sa kanya at ikinawit ang kamay ko sa batok niya. I have to do this. This
guy was really hard-headed. Hindi siya makikinig sa pakiusap lang. I reached fo
r his lips. I could feel that his muscles tensed because of shock. But, he gladl
y accept my kiss. When he's already responding, I pulled away and he protested a
s expected.

"What?" inis na sabi ni Clauss. He tried to kiss me again but I didn't allow him
. Iniiwas ko ang mukha sa kanya.

"Will you do it, now?" bulong ko sa kanya.

"Ah! You're so unfair!" frustrated na sigaw niya. Napangiti ako. Mapapapayag ko

rin siya. Konting push pa!

"Fine! You can't kiss me until the end of this year," I said. Lumayo na ako sa k
anya at naglakad na patungo sa pinto pero pinigilan niya ako sa braso. Lihim ako
ng napangiti. Mukhang kakagat na siya.

"Damn, naughty girl! Fine! I'll do it! Mukhang alam mo na kung paano ako mapapas
unod sa'yo, ha?" he smirked. Mahina akong natawa sa sinabi niya. Halatang napipi
litan siya. Nabigla ako nang hilahin niya ako palapit sa kanya at walang babalan
g hinalikan sa labi. He even used his tongue to invade inside my mouth. Napapiki
t na lang ako habang tinutugon ang halik niya. He pulled away when we were alrea
dy out of breathe.

"Don't play games with me, it's dangerous. As punishment, I can kiss you, whenev
er and wherever I want," he whispered. Kinabahan ako sa sinabi niya. Mukhang wro
ng move ako. Daig ko pa ang na-check mate sa maling ginawa ko. I sighed when he
held my hand. Bumalik na kami sa room na pagdarausan ng party. Siya na rin ang n
agkusang magsuot ng costume at iniwan ako kina Claudette. Nagsisimula na ang par
ty nang pumasok kami.

"Ano'ng ginawa mo kay Kuya? Paano mo siya napapayag?" takang tanong ni Claudette
habang inilalagay niya sa isang malaking pulang bag ang mga regalo na ipamimiga
y ni Clauss mamaya. Napansin kong may mga pangalan na ang mga regalong iyon.

"Wala naman," kinakabahang sagot ko na sinabayan pa ng mahinang pagtawa. Makahul

ugang ngumiti si Claudette sa'kin. Sina Troy at Felicity ang host sa Christmas p
rogram. Sina Xavier at Akira naman ang nag-aassist sa mga batang nagpe-perform.
Sila rin ang bahala sa sound system. May mga kumakanta at sumasayaw.

"Nasaan pala ang lola't lolo niyo?" pag-iiba ko sa usapan.

"May inaasikaso pa. Mamaya darating din sila," nakangiting sagot ni Claudette. P
agkatapos ng mga performance ng mga bata ay nagpalaro naman sina Troy at Felicit
y. Nakakatuwa dahil halatang masayang-masaya ang mga bata habang naglalaro. Tuwa
ng-tuwa sila kapag nananalo sa game. Napansin ko si Nicole na nakangiti sa isang
tabi kahit hindi naman siya nakakapaglaro. Nakaramdam ako ng awa pero natutuwa
ako dahil nakakangiti siya ngayon.

"That girl. She's adorable," nakangiting wika ko habang nakatingin kay Nicole. N

apalingon din si Claudette sa tinitingnan ko at napangiti rin.

"Right. Siguradong matutuwa siya sa regalong matatanggap niya ngayong pasko," ex

cited na wika ni Claudette. Takang napalingon ako sa kanya. Na-curious ako sa re
galong tinutukoy niya kaya tinanong ko siya.

"An eye donor. May nakita na kami. Maooperahan na siya," naluluhang wika ni Clau
dette. Kahit ako gusto ko ring maluha sa tuwa. I know, it will be the most wonde
rful gift that she'll receive. She'll be able to escape darkness now and see the
light. Natapos na ang game kaya oras na para kay Santa Claus. Nahihiyang lumapi
t si Clauss sa'min ni Claudette. Nakasimangot siya habang nakayuko at napapahima
s sa ulo. Walang malaking tiyan pero nakakatuwa ang balbas niya. Nang-aasar na h
inawakan ko ang balbas niya na ikinainis niya. Tawa naman ng tawa si Claudette m
aging sina Akira na nakakita sa kanya.

"Bilisan niyo na! Gusto ko nang matapos 'to!" iritableng wika nito. Tinulungan n
a namin siyang mamigay ng regalo sa mga bata na tuwang-tuwa sa kanya. I even too
k a picture of him, secretly and made it my wallpaper.

"Bakit po hindi malaki ang tiyan niyo?" inosenteng tanong ng isang bata.

"Nagdiet kasi si Santa Claus, kids," natatawang sabi ni Claudette. Nakasimangot

lang si Clauss na sinisiko ko naman kaya napipilitan siyang ngumiti. Natatawa na
lang ako sa mga inosenteng bata na naghahanap sa reindeer at karwahe ni Santa C
lauss. Tinatanong pa nila kung lumilipad talaga ito. If only we still got our po
wer abilities, we can show them something magical this Christmas. Matapos naming
maipamigay ang regalo, nagbihis agad si Clauss. Dumating na rin ang lolo't lola
nina Clauss habang kumakain ang mga bata na halatang nagutom dahil sa activitie
s. Halos hapon na rin kaming natapos.

Binabati sila ng mga bata kapag nakikita sila. Mukha silang mababait. Napalingon
ako kay Clauss nang umakbay siya sa'kin at nakapagpalit na ng damit. Lumapit sa
'min ang mga lolo't lola nina Clauss. Nakaramdam ako ng kaunting kaba nang ipaki
lala kami nina Clauss at Claudette sa lola't lolo nila.

"Si Xyra nga po pala, girlfriend ko," pakilala sa'kin ni Clauss. Hindi ko alam a
ng gagawin ko nang titigan nila ako. Parang sinusuri nila ako pero nakahinga ako
ng maluwag nang ngumiti sila sa'kin.

"Ang ganda naman pala ng girlfriend mo!" natutuwang sabi ng lola niya at niyakap
ako. Kinantiyawan lang kami nina Claudette.

"Huwag niyo nga siyang purihin. Baka lumaki ang ulo niya. Gullible pa naman 'yan
. Huwag niyong paasahin," nang-iinis na wika ni Clauss. Natawa lang ang lolo niy
a at tinapik siya sa balikat. Napasimangot naman ako.

"Mukhang hindi ka pa rin nagbabago, Clauss. Still not showy," natatawang wika ng
Lolo niya. Kumalas sa pagkakayakap si Lola sa'kin at bumaling kay Clauss.

"'Di ba, may surprise ka sa kanya? Naibigay mo na ba sa kanya?" tanong ni lola k

ay Clauss. Nakangising umiling lang si Clauss. Naibigay na niya ang mga regalo n
iya kina Xavier kanina pero wala pa akong natatanggap mula sa kanya. Hindi ko pa
rin naibibigay ang regalo ko. Gusto ko kaming dalawa lang. Nakakahiya kasi baka
hindi niya magustuhan. Maarte pa naman siya.

Ngumiti sa'kin ang lola ni Clauss. Nagpaalam na rin silang aalis dahil may ilan
pa silang lugar na binibisita.

"Ano ba ang surprise mo?" takang tanong ko kay Clauss.

"Tss. Hindi na surprise kapag sinabi ko," he smirked. Natapos na kumain ang mga
bata. Tinawag silang lahat ni Claudette. Ibinigay ni Claudette kay Clauss ang mi
crophone na ipinagtaka ko.

"Kids, hinahanap kasi ni Ate Xyra ang gift ko sa kanya. Will you help her to fin
d the gift inside this room? You know what to do, right?" he smiled. Excited ang
mga bata sa sinabi ni Clauss. Ang iba nagtatawanan pa na tila may alam sila sa
pakana ni Clauss.

"If you didn't find it in an hour, I have to punish you," he whispered in my ear
. Lumayo na siya sa'kin at hindi na nakapagprotesta. Dinumog kasi ako ng mga bat
a na may kanya-kanyang suggestion kung nasaan ang gift ni Clauss. Sumandal si Cl
auss sa dingding habang nakahalukipkip at naaaliw na nakatingin sa'kin.

Napansin ko naman na nagpaalam sina Claudette kay Clauss at lumabas na sa room,

kasama sina Akira. Kaming dalawa lang ni Clauss ang nandito sa room kasama ang m
ga bata. Hindi na ako nag-aksaya pa ng panahon at nagtanong na sa mga bata. Tini
ngnan ko ang relo ko, it's already 5 p.m. Kailangang mahanap ko na ang gift befo
re six.

Inilibot ko ang paningin. Wala man lang ibinigay na clue sa'kin si Clauss kung a
nong itsura ng regalo niya. Nakakainis! May humihila sa laylayan ng dress ko kay
a napilitan akong umupo dahil tila may gustong sabihin sa'kin ang batang lalaki.

"Ate Xyra, sabi ni Kuya Clauss, I love you raw po," he giggled and ran away. Sye
mpre, nagulat naman ako. Ano namang pakulo ito ni Clauss? Bibigyan ba talaga ako
ng clue ng mga batang ito? Pero ang nakakainis, kinikilig ako at hindi ko maiwa
sang mapangiti!

"Nasa gitna po ang gift mo Ate Xyra," sabi ng isang batang babae. Napalingon ako
sa gitna ng room. Christmas Tree ang nasa gitna pero nang tumingin ako sa kisam
e. May malaking parol doon. Hindi ko naman abot 'yon.

Lumapit ako sa Christmas tree. May kumalabit sa'king bata. "He said, you'll be g
uided by shining stars and lights," sabi ng nakangiting babae. Ang nakikita ko l
ang sa christmas tree ay ang christmas lights na patungo sa malaking tala na nas

a tuktok. Don't tell me nasa itaas ang gift? Hindi ko kayang abutin 'yon.

"Ate may hagdan," sabi ng batang lalaki na nakaturo sa ladder na nakasandal sa g

ilid ng pader. Seryoso? Ipapaakyat niya sa'kin ito? Asar! Tinulungan ako ng mga
bata na kunin ang ladder. Wala na akong nagawa kundi ang akyatin ito. Napansin k
o na nagpipigil ng tawa si Clauss habang nakatingin sa'kin. Sinamaan ko siya ng
tingin at inirapan. Buti na lang may short akong suot.

Napansin ko na lumabas si Clauss sa kwarto habang nakapamulsa. Iiwan niya ako? P

atay siya sa'kin kapag nakita ko siya mamaya! Nang makuha ko na ang malaking sta
r, wala naman akong nakitang gift na nakalagay doon kundi isang note lang sa ila
lim nito.

You can find it where your heart belongs. Sorry to trick you, babe. I love you.
Find me as soon as possible. Time is running. Be ready for your punishment. ;)

"Clauss!" inis na sigaw ko sa kanya. Natawa lang ang mga bata sa ginawa kong pag
sigaw. Bumaba na ako ng hagdan. Lalabas na sana ako pero may batang pumigil sa'k
in. Si Nicole.

"He said, he's in the middle of a maze. You'll be guided by shining stars and li
ghts. And you'll find your gift where your heart belongs," she said smiling. "Ju
st follow the lights."

I smiled. "Thanks!" I
Paglabas ko ng room.
naiilawan. Nasa kanya
ilaw na daan. It lead

ran as fast as I could. I got 20 minutes left to find him.

Madilim sa hallway pero kapansin-pansin ang isang daan na
lang pala ang gift, pinahirapan pa ako! Sinundan ko ang ma
me outside the Charity house, in the back side.

I saw a big maze with a single entrance. May tatlong daan akong pagpipilian pagp
asok ko pero isang daan lang ang naiilawan ng mga Christmas lights. Napangiti ak
o. Buti naman hindi na niya ako pahihirapan. I ran but I saw Felicity in the end

of the way so I stopped. She smiled and gave me a white rose.

"Pinabibigay ni Kuya Clauss. This white rose symbolizes his real and pure love.
He just wants to say that 'I am worthy of you'. Sabi niya bilisan mo. Unfortunat
ely, this is the longest way to reach him," natatawang sabi ni Felicity. "Inuubo
s niya ang oras mo. Actually, iikot ka pa."

"What?" inis na tanong ko. Patay talaga sa'kin si Clauss!

"Follow the lights, para hindi ka maligaw. Goodluck," nakangiting paalam ni Feli
city. Nagpasalamat ako sa kanya at nagmamadaling tumakbo palayo. Sunod ko namang
nakita si Akira sa sunod kong pagliko. He gave me an orange rose.

"I never thought that Clauss will be this sweet. I'm happy for you. This symboli
zes fascination and he's fascinated to meet you," nakangiting sabi niya. Nagpasa
lamat akong muli at nagmadali na naman sa pagtakbo. Grabe si Clauss! Pinahihirap
an talaga ako. Gusto kong kiligin sa pakana niya pero nakakapagod kaya! Sunod ko
ng nakita si Xavier. He gave me a peach rose.

"This peach rose means sincerity. I hope you know what it means, right? Mabuti p
a maglakad ka na lang dahil mapapagod ka lang, hindi ka rin makakaabot sa oras.
Hayaan mong parusahan ka na lang ni Clauss. Merry Christmas," natatawang sabi ni
ya. Tiningnan ko ang relo ko at 10 minutes na lang ang natitira. Dahil pagod na
ako sa pagtakbo, sinunod ko siya. Pinagpapawisan na ako kaya pinunasan ko ng pan
yo ang mukha ko. Pinaypayan ko rin ang sarili ko gamit ang panyo. Sigurista tala
ga si Clauss! Ilang minuto rin akong naglakad nang makita ko si Troy. He's holdi
ng a yellow rose.

"Hello, Xyra! Here's your yellow rose. Ang corny ni Clauss! This means a promise
of a new beginning and jealousy. In short, he wants to say 'I care'..." nakangi
ting sabi ni Troy. Natawa ako sa kanya.

"Thanks!" sabi ko nang magpaalam na sa kanya. Nakita ko sa dulo ang nakangiting

si Claudette na may hawak na pink rose.

"Pinapahirapan ka ba ni Kuya? Late ka na!" sabi niya habang nakatingin sa relo n

iya. Iniabot niya sa'kin ang pink rose. "Malapit na si Kuya. He said, he's givin
g you this. A pink rose for admiration and gentleness. He means 'Thank you and P
lease believe me'. Goodluck, sis!" paalam ni sa'kin. Kumaway pa siya kaya napang
iti ako. Naglakad na ako patungo sa pinakagitna ng maze. Nang makita ko ito, nam
angha ako dahil sa gitna ng maze ay isang magandang garden. I saw Clauss, standi
ng there, checking the time. He's holding a red rose in his hands. Mukhang inip
na inip na siya sa pagdating ko. Napalingon siya sa'kin.

"You're late. Ready?" he grinned.

Napasimangot ako. "Dinaya mo ko." Nakalapit na ako sa kanya at ibinigay niya sa'
kin ang red rose na hawak niya kaya napangiti na rin ako. "Thanks. So what does
this mean?" nang-aasar na tanong ko sa kanya.

"You know it very well. I love you," he frowned. He leaned closer and gave me a
fast kiss on the lips. Hinawakan niya ang kamay ko at iginiya sa table na nasa g
itna. Pinaupo niya ako. Ngayon ko lang napansin ang musika na pumapailanglang sa
paligid. Madilim na kaya nakakatuwang pagmasdan ang mga ilaw na nagbibigay liwa
nag sa paligid. May pagkain din sa mesa pero may takip pa.

"Ano'ng punishment ko?" takang tanong ko sa kanya. Mabuti na ang handa kaya tina
tanong ko agad. He gave me a dangerous smile. Halatang may binabalak siyang masa
ma.

"Excited ka na agad sa punishment mo?" nang-aasar na tanong ni Clauss. Inirapan

ko siya.

"Sabihin mo na para mapaghandaan ko," inis na wika ko sa kanya.

"Paano kapag sinabi ko na isang gabing kasama mo ako ang parusa? Maghahanda ka p
a?" nakangising sabi niya. Pinanlakihan ko siya ng mata. Ang bata pa namin para
gawin ang bagay na 'yon! Namula ako at napatakip sa mukha dahil sa pumapasok sa
isip ko. Narinig ko ang mahinang pagtawa ni Clauss.

"I think, mas maganda kung ibibigay ko na ang punishment ko sa'yo," he said then
stood up. Lumapit siya sa'kin at hinila ako patayo. Lumayo kami sa table. Medyo
kinakabahan ako. He put my hands on his shoulder and wrapped his hands around m
y waist. He pulled me closer.

"But before that, I want you to dance with me, first," bulong niya. Saka ko lang
napansin ang musika at ang mabagal na paggalaw namin upang sabayan ang kanta. N
gayon lang yata kami sumayaw? Ang corny ng kanta. Suddenly it's magic na duet ng
babae at lalaki. Gusto kong matawa sa ginagawa namin ni Clauss pero kinikilig d
in ako sa drama niya.

After a few minutes, he cupped my face and turned me to face him. Unti-unting lu
mapit ang mukha niya sa mukha ko. I know, he'll kiss me so I closed my eyes and
wait. He kissed me on the tip of my nose before he claimed my lips. I wrapped my
arms on his nape. He pulled me more closer. Sinusundan ko lang ang bawat galaw
ng labi niya. Naramdaman ko ang paggapang ng isang kamay niya sa katawan ko kaya
pinigilan ko siya gamit ng isa kong kamay, without breaking the kiss. Hindi nam
an siya tumutol. Hinawakan na lang niya ang kamay ko.

He stopped kissing me. At may dinukot sa bulsa niya. "Here's my punishment," he

said. May inilabas siyang isang box na ikinakunot ng noo ko. Medyo lumayo ako sa
kanya. May inilabas siyang gold bracelet. It's like a chastity belt lined with
small diamonds though it still looks simple.

"It's a Love Bracelet. And this will be your punishment," he grinned.

Paanong magiging punishment ang bracelet na 'yon? Napansin niyang naguguluhan ak

o sa mga sinasabi niya kaya natawa siya.

"You can't take this off, once you wear this," he said. He put it in my right ha
nd. May napansin akong gold screw na ikinabit niya roon. He got something in his
pocket. A tiny gold screwdriver. Ngayon alam ko nang hindi ko na matatanggal an
g bracelet sa kamay ko. Binitawan na niya ang kamay ko nang maayos na niyang mai
kabit ang bracelet.

"Sorry babe, I'm possessive so I need to bind us together. This bracelet will le
t you remember my promise that I will never leave you again, like it will never
be taken off on your wrists. This may seem like a handcup but that's my way to m
ark my property. Do you think you can bear with this punishment?" he asked me, s
eriously. I'm touched. Nakakainis dahil hindi ko talaga siya magawang basahin. N
akakatuwa na marunong din naman pala siyang mag-effort.

"I don't mind at all. As long as you promise that you will never leave me again,
it's fine to be binded by you. But I forgot my present in my bag. Nasa loob ng
room kanina," napapakamot sa ulo na wika ko.

"What is it?" he said with an amuse look on his face.

"Just a plain silver necklace. I can't decide on what to give to you that will m
atch your personality," nahihiyang wika ko.

"Good timing. I'm planning to buy a necklace, too, because this gold screwdriver
can be worn as a pendant. Merry Christmas and advance Happy Birthday tomorrow,"
he said smiling. "I want to give this present when midnight strikes, but I have
to bring you home, early. Baka akalain ng mga parents mo, itinanan na kita. But
, I can abduct you, if you wish me to," he laughed.

Natatawang hinampas ko siya sa dibdib. Puro talaga siya kalokohan. Napapikit ako

nang maramdaman ko ang pagdampi ng labi niya sa leeg ko. I never thought that t
his guy will really surprise me today. Natawa siya nang marinig ang pagkalam ng
sikmura ko. Panira ng moment!

"Let's eat!" nakangiting sabi niya. Nahihiyang ngumiti ako sa kanya at sinunod n
a lang siya. Mukhang hindi na talaga mawawala sa sistema ko si Clauss dahil ang
bracelet na suot ko ngayon ang laging magpapaalala sa'kin sa kanya at sa pangako
niya.

-----------------------------------------

Not sure kung magagawa ko ang New Year's Special.. Hirap kasi mag-type.. I hope
I can find time... Thanks sa inyo <3

Pero seriously Clauss? Sa tingin mo ba happy ending na talaga? lols.. I'm being
the antagonist now. Evil grin... May masama yata akong naiisip talaga >.< hahaha

ADVANCE HAPPY NEW YEAR!!! <3

************************************************************************
Book2: Wonderland Magical Academy: Escaping Darkness. Click the external Link ^_
^

XYRA's POV

December 31, 2013

Sobrang busy ang mga magulang ko sa paghahanda ng bagong taon. Kasama ni Dad sin
a Akira sa pagbili ng mga firecrackers para mamayang alas-dose. Dito sila magbab
agong taon dahil inimbitahan sila nina Mom and Dad. Mas marami, mas masaya, ayon
na rin sa mga ito. Wala rin naman ang magulang ni Akira dahil nasa Japan. Saman
tala, wala na'ng mga magulang ni Troy.

Inimbitahan din ni Dad sina Clauss pero hindi sila pwede dahil first New Year ni
la kasama ang mga lola't lolo nila. Kaya nakakalungkot dahil hindi kami magkikit
a ngayong New Year. Sina Felicity at Xavier naman ay sa bahay na nina Clauss mag
babagong taon. Tinutulungan ko naman si Ma'am sa pagluluto at paghahanda ng mga
pagkain. Walang mga kasambahay dahil binigyan sila ng day off nina Dad at Mom pa
ra naman makasama nila ang mga pamilya nila.

Excited na ako para

ni Clauss. Nainis
y. Hanggang ngayon,
'yon! Bahala na nga
mag-aaway.

mamaya pero naiinis ako dahil hindi man lang ako tinatawagan
yata nang malaman na dito magbabagong taon sina Akira at Tro
nagseselos pa rin siya kay Akira. Baliw talaga ang lalaking
siya! Kung kailan naman matatapos na ang taon, saka pa kami

"O? Bakit ka nakasimangot?" tanong ni Mom. Napilitang ngumiti ako. Napailing nam
an si Mom sa inasal ko. Gumagawa kami ng fruit salad. Pero sa totoo lang, pinapa
nood ko lang naman siya. Inaabot ko lang lahat ng mga ingredients na kailangan n
iya.

"Si Clauss ba ang iniisip mo?" nang-aasar na tanong ni Mom.

At dahil masyado akong defensive... "Hindi po! Bakit ko naman iisipin ang mokong
na 'yon? Naku! Hindi po talaga! Kahit hindi niya ako pansinin sa buong 2014, ay
os lang! Akala niya! Naku! Hinding-hindi ko siya maiisip!" iritableng sabi ko.

"Ah, LQ?" natatawang usisa ni Mom. Mas lalo naman akong napasimangot.

"Hindi po," nakasimangot na sagot ko. Magtatanong pa sana si Mom pero pumasok na
sa kusina sina Dad dala ang mga pinamili nila. Bumati sa'kin sina Troy at Akira
. Buti naman, hindi na ako matatanong ni Mom. Nagpresinta sina Troy at Akira na
tutulong din sila sa pagluluto. Si Dad kasi ang magluluto ng mga pang-ulam kaya
tumulong sila rito.

Nakakatuwa silang tingnan dahil mukhang close na close sila. Bakit ba hindi ako
nagkaroon kahit isang kapatid man lang? Masyado naman kasi nilang kinarir ang fa
mily planning. Nagtatawanan pa sila. Hindi ko naman ma-gets ang pinag-uusapan ni
la. Ganito lang ang ginawa namin buong araw.

Malapit ng mag-alas dose pero nakatitig pa rin ako sa cellphone ko. Wala pa rin
kasing text si Clauss sa'kin. Kamusta kaya ang pagsalubong nila sa Bagong Taon?
Masaya kaya? Hindi ako nagtatangkang magtext sa kanya. Bakit ako ang unang magte
text? Wala naman akong ginawang masama sa kanya. May kumatok sa pinto kaya napap
itlag ako.

"Tuloy!" sigaw ko.

Pumasok si Akira na kakaligo lang. Nakasuot siya ng pulang polo samantalang ako
ay nakapulang dress naman na puro polka dots. Kailangang ganun ang isuot para ma
ging maganda ang pasok ng pera. Natatawa na lang ako sa mga pamahiin pero wala n
amang mawawala kung gagawin namin. Sabay sa uso. Nakangiti siyang pumasok pero n
apakunot-noo rin pagkatapos makita ang mukha ko.

"Problema?" tanong niya. Nakakainis! Halata ba talaga kapag may problema ako? Ma
syado naman yata akong madaling basahin.

"Bakit pala?" balik-tanong ko upang iwasan ang pagsagot sa tanong niya.

"10 minutes na lang bago mag-12 midnight. Ready na nga sila sa baba. Hinihintay
ka rin nila kaya inutusan na nila akong tawagin ka," sagot ni Akira.

"Ah, sige, susunod na ako sa baba," sabi ko na lang. Tumayo na ako at inayos ang
suot ko.

"Hmmm... Si Clauss ba ang pinoproblema mo?" tanong kapagkuwan ni Akira. Napilita

ng ngumiti ako kay Akira. Bakit ba kapag nakasimangot ako, si Clauss lagi ang bi
nabanggit nila? Siya lang pa ang pwede kong problemahin?

"Hindi talaga bagay sa'yo ang umarte. Halatang-halata ka," natatawang sabi ni Ak
ira kaya inirapan ko siya. "Hayaan mo na, hindi ka naman matitiis ni Clauss. Mah
al na mahal ka nun!" dagdag pa niya habang nakangiti.

"Sus! Anong hindi matitiis? Hindi nga siya makapagtext kahit 'a e i o u' man lan
g," inis na wika ko.

"So, lumabas na ang totoo. Siya talaga ang problema mo," nang-aasar na sabi ni A
kira. Lalo akong napasimangot.

"Huwag ka ngang sumimangot, baka malasin ka sa buong taon ng 2014. Hala ka!" nat
atawang sabi ni Akira. Lumapit siya sa'kin at ginulo ang buhok ko. "Tara na! Huw
ag mo munang isipin si Clauss. Alam mo naman ang ugali niya pero tiyak ko naman
na hindi rin 'yon makakatiis. Baka nga mamaya, magpakita na 'yon dito," nakangit
ing sabi ni Akira. Napangiti na rin ako. Pero parang imposibleng magpakita siya
rito. Hindi niya pwedeng iwan ang lolo't lola niya. Pero kahit papa'no, napagaan
niya ang loob ko. Sumunod na ako sa kanya, palabas sa room ko.

Limang minuto na lang, bagong taon na. Pumunta kami sa terrace ng bahay. Nakita
ko sina Dad at Troy na inaaus ang mga firecrackers. Halatang excited na silang m
agpaputok. May hawak pa kaming mga torotot. Kinakarir talaga namin ang pagsalubo
ng sa Bagong Taon.

CLAUDETTE's POV

Sa totoo lang, excited na ako sa Bagong Taon! Kanina pa kami nagkukuwentuhan ni

Felicity at inaasar lang niya ako sa Kuya Xavier niya. Sinabi ko nga na huwag si
yang maingay dahil baka marinig nina Lola't Lolo. Tumutulong din kami sa mga pag
hahanda. Sina Kuya Clauss at Xavier naman ay kasama si Lolo. May inaasikaso yata
sila.

Hindi ko nga masyadong matingnan ang mukha ni Xavier dahil baka makahalata sila.
Mahirap na. Pero kanina ko pa napapansin na hawak ni Kuya Clauss ang cellphone
niya. May itina-type siya pero maya-maya lang maiinis tapos itatago na sa bulsa
ang cellphone tapos ilalabas ulit. Problema niya? Para siyang praning.

Ngayon napansin ko siya sa terrace habang nakaupo sa isang silya at nakatitig sa

cellphone. Hindi pa siya naliligo. 30 minutes na lang Bagong taon na. Dahil pas
away ako, naisipan ko na gulatin siya. Dahan-dahan akong naglakad patungo sa lik
od niya pero napatalon ako sa gulat nang magsalita siya.

"Huwag mo ng ituloy ang gagawin mo, Claudette," inis na wika niya. Ang init nama
n ng ulo niya! Napailing ako dahil ang lakas ng pakiramdam niya. Hindi pa nga ak
o nakakalapit ng lubusan. Sumandal siya sa upuan at tumingala sa kisame kasabay
ng pagbuntong-hininga.

Lumapit ako sa likod niya. At tiningnan ang mukha niyang nakatingala. Hindi na t
uloy ang kisame ang kaharap niya kundi ang mukha ko na. Tumaas ang kilay niya at
pinaalis ako dahil naiinis siya.

"Ano ba'ng problema mo? Maligo ka na nga! Malapit na ang bagong taon na Kuya Cla
uss kaya magbagong buhay ka na rin," nang-aasar na sabi ko sa kanya. "At saka, a
no ba ang problema mo sa cellphone mo? Konti na lang, itapon mo sa inis eh! Wala
lang dito si Ate Xyra, nagkakaganyan ka na," kunot-noong dagdag ko. Speaking of
Ate Xyra, mukhang siya ang pinoproblema ng magaling kong kapatid. Ano kaya ang
nangyari? Napangisi ako bigla. Malamang na dahil nga kay Ate Xyra kaya siya nagk
akaganito.

"Umalis ka na nga!" iritableng taboy sa'kin ni Kuya Clauss.

"Asus! Kung gusto mong i-text, gawin mo na! Kung gusto mong tawagan, edi tawagan
mo! Ibaba mo nga 'yang pride mo! Bahala ka, ang balita ko pa naman, nandoon sin
a Troy at Akira sa kanila, baka mabaling sa iba ang pagtingin niya dahil sa pagiinarte mo!" nang-aasar na sabi ko sa kanya.

Tiningnan niya ako ng masama. "Alam kong nandoon sila. At huwag ka ngang makiala
m sa desisyon ko!" sabi niya at inis na tumayo.

"Fine. Ako na lang ang tatawag sa kanya mamaya. Sasabihin ko kung gaano mo na si
ya nami-miss na halos mamatay ka na sa kaiisip kung ano'ng ginagawa nila ni Akir
a. O baka naman naka-iskor na si Akira? Ang bagal talaga ng kapatid ko," naiilin
g na wika ko pero inaasar ko lang naman siya. Ang sarap kasi niyang inisin. Ngay
on lang ako makakaganti sa pang-iinis niya sa'kin kaya lulubus-lubusin ko na.

"Really? Sige, punta na muna ako kina Lolo't Lola. Sasabihin ko kung bakit hindi
kita kasamang umuwi noong Pasko, dahil nakipagdate ka kay--" nang-aasar na wika
niya pero pinutol ko agad dahil baka may makarinig sa kanya. Natawa lang siya s
a pagsigaw ko! Badtrip! Buti pa sila ni Ate Xyra, legal na. Samantalang ako, pin
agbabawalan pa rin nila dahil daw babae ako. Iniingatan lang daw nila ako.

"Ewan ko sa'yo, Kuya Clauss!" sigaw ko at nagwalk-out na. Napansin ko pa na napa

iling siya pero muli siyang sumulyap sa phone niya bago pumunta sa kwarto niya.

Nagdadabog ako papasok pero napatigil dahil biglang nagsalita sa likod ko si Xav
ier. "May problema?" Boses pa lang niya kinikilig na ako! Hindi ko siya malingon
dahil tiyak na mapapansin niya ang pamumula ng mukha ko.

"A-ah.. Wala!" sagot ko sabay takbo palayo. Agad akong pumasok sa kwarto ko. Nah
ihiya ako sa kanya dahil sa date namin nung Christmas. Hindi ko pa siya kayang h

arapin. Andami ko rin kasing nagawang katangahan that day. Hindi kasi ako mapaka
li sa presensiya niya. Nakakakaba ang mga titig niya kaya kinakabahan ako sa tuw
ing kikilos ako. Kahit ngayon ang bilis ng tibok ng puso ko. Siguro naman, kahit
hindi pa niya sinasabi ang totoong nararamdaman niya sa'kin, kahit papa'no gust
o na rin niya ako.

Tumingin ako sa salamin at hinawakan ang namumula kong mukha. Sinuklay ko ang bu
hok ko at nag-ayos. Dapat maganda ako mamaya! Buti pa si Kuya Clauss, legal ang
lovelife! Napairap ako sa salamin nang maalala ko siya.

12 midnight.

Maingay sa paligid. Mapapansin ang malalakas na ingay ng mga paputok at ng mga t

ao. Masaya rin dito dahil nakakatuwang panoorin sina Lolo, Kuya Clauss at Xavier
na nagsisindi ng mga firecrackers. Kami naman nina Lola, nagtatawanan dahil ang
epic ng pagpapaputok nila ng kwitis. Hinahabol sila. Tumabingi kasi ung pinagla
lagyan nila nun. Buti na lang nailagan nila. Samantalang kami naman hawak namin
ang lusis upang magpaputok.

Hinahanap ko ang ibang mga firecrackers na binili namin pero hindi ko makita. Pa
gkatapos naming maubos lahat ng firecrackers, naghugas kami ng kamay upang kumai
n. Napansin ko ang seryosong mukha ni Kuya Clauss. Hindi ko mabasa ang iniisip n
iya ngayon. Na-miss ko tuloy ang kapangyarihan ko. Nagkukwentuhan lang kami nina
Felicity. Nawala ang ngiti ko sa labi nang mapalingon ako kay Xavier na nakatin
gin sa'kin. Ngumiti siya pero nahihiyang nag-iwas ako ng tingin. Ano ba itong na
ngyayari sa'kin?

XYRA's POV

Nang alas dose na ng gabi. Nagsimula na kaming mag-ingay. Syempre, tumalon kami
ni Mom dahil sa paniniwalang baka tumangkad pa kami. Nakakatawa lang dahil para
kaming mga bata na nag-iingay. Kailangan daw kasing mag-ingay para lumayo ang ba
d luck. Inalis ko muna sa isip si Clauss pero sadya kong in-adjust sa maximum vo
lume ang ringtone, para marinig ko agad ang tawag niya.

Sina Troy at Akira naman ang nagsisindi sa fountain. Ang ganda lang ng iba't iba
ng kulay na liwanag na lumalabas mula roon. Nagsisigawan lang naman kami at nagt
atawanan. May mga fireworks din akong nakikita sa kalangitan mula sa iba't ibang
lugar. Makukulay ang mga ito. Nakakatuwang pagmasdan pero hindi ko pa rin maiwa
sang malungkot. Kasi naman, hindi pa rin ako kinokontak ni Clauss. Ako na kaya a
ng bumati sa kanya? Maging balita kina Claudette, wala akong naririnig.

Niyaya na kami ni Mom na kumain nang maubos ang mga firecrackers. Tahimik lang a
ko sa pagkain habang nagkukwentuhan ang mga kasama ko.

"Uy," tawag sa'kin ni Akira. Napakunot-noo ako sa kanya pero umiling siya ng nak
angiti. Ang weird. Nang matapos kumain, nagkwentuhan lang kami. Sina Mom at Dad
naman, nauna na para matulog. Si Troy naman, biglang tumakas. Hindi ko alam kung
saan siya pupunta. Si Akira na lang ang kasama ko sa terrace habang hawak ko sa
kamay ang cellphone. Alas dos na ng madaling araw. Tulog na kaya sina Clauss.

"Tawagan mo na kaya?" suhestiyon ni Akira habang matiim na nakatitig sa'kin. Med

yo nailang ako pero kiming ngumiti ako sa kanya.

"Huwag na. Baka tulog na 'yon," nakangusong wika ko. Buti na lang, wala siyang k
asamang babae na pagseselosan ko kundi baka kung anu-ano na ang pumapasok sa isi
p ko ngayon. Natawa naman si Akira.

Mangilan-ngilan na lang ang mga fireworks na nakikita namin habang nakatingala s

a langit.

"Hindi ka ba nalulungkot, Akira?" bigla kong naitanong.

"Ha? Bakit naman?" nagtatakang tanong niya.

"Ah, kasi wala ang parents mo ngayong New Year," sabi ko. Tapos wala na rin si S
elene.

"Sanay na akong mag-isa," nakangiting wika niya pero halata ang lungkot na narar
amdaman niya dahil sa mga mata niya. Nalungkot ako para sa kanya. Tumingin ako s
a kanya. I patted his head that made him close his eyes.

"Tss. Xyra, I'm fine. You don't have to do this like I'm a child," reklamo niya
na ikinatawa ko. Naputol ang pag-uusap namin nang biglang tumunog ang cellphone
ko. Si Clauss ang tumatawag kaya agad kong sinagot.

"Hello?" kinakabahang sabi ko.

"What was that?" iritableng wika ni Clauss sa kabilang linya. Napakunot-noo ako
dahil sa bungad niya. Ano naman ang problema niya? Tumawag nga siya pero ganito
naman siya.

"Bakit na naman?" inis na tanong ko sa kanya.

"Wala. Alis na ako," sabi niya tapos naputol ang linya. Narinig ko ang ugong ng
isang motor sa 'di kalayuan kaya napalingon ako sa labas ng gate dahil nakabukas
'yon. Nakita ko si Clauss at paalis na! Narito siya? Nakaramdam ako ng saya per
o hindi ito ang tamang oras para sa kilig dahil paalis na siya.

"Clauss!" sigaw ko sabay takbo palabas ng gate pero ang mokong, umalis talaga. A

s in pinaandar na niya ang motor! Hindi ko na siya naabutan pero pinipilit ko pa

rin siyang habulin kahit imposibleng mahabol siya! Hinihingal na napahawak ako
sa mga tuhod ko. Kahit anong sigaw ko, hindi siya bumalik. Mag-isa lang ako sa k
alsada at malayo na ang tinakbo ko.

Naiiyak ako dahil kay Clauss! Nakakainis siya! Pinahid ko ang luha ko at naglaka
d na pabalik sa bahay. Naiinis ako dahil kahit ano'ng pahid ko sa luha ko, tumut
ulo pa rin 'yon. Napansin ko si Akira na lumabas na rin sa gate ng bahay. Nag-aa
lalang tumingin siya sa'kin kaya napakagat-labi ako. Pinipigilan ko ang paghikbi
.

Napatigil ako sa pag-iyak nang marinig ang ugong ng motor kaya kahit imposible l
umingon ako sa likod ko. Natuwa ako dahil bumalik si Clauss at tumigil sa harap
ko. Pero napaiyak ako lalo, hindi dahil sa lungkot pero dahil natutuwa ako.

"Tss. Such a crying baby. Sakay na," he irritably said.

"Bakit ka bumalik? Galit ka pa ba?" tanong ko sa kanya habang naluluha pa rin.

"Nakalimutan mo na agad ang pangako ko sa'yo? I said, I will never leave you, ag
ain. Ano? Sasakay ka ba o hindi?" masungit na wika niya. Napangiti ako sa sinabi
niya. Pinahid ko ang luha ko at sumakay na sa motor niya kahit hindi ko naman a
lam kung saan niya ako dadalhin.

"Hey, Akira, ikaw na ang bahalang magpaliwanag sa mga magulang niya kapag hinana
p siya. I'll bring her back before morning," seryosong wika ni Clauss kay Akira.
Iniabot niya sa'kin ang helmet kaya isinuot ko 'yon. Nakangiting tumango si Aki
ra. Yumakap ako kay Clauss nang paandarin na niya ang motor. Buti na lang bumali
k siya! Pero nakakainis, bagong taon tapos pinapaiyak niya ako! Hindi kaya buong
2014 akong iiyak sa kanya? Kainis talaga!

Dinala ako ni Clauss sa isang burol. Bumaba ako sa motor at pinagmasdan ang buon

g paligid. Mula roon, makikita ang mga ilaw mula sa bawat bahay kaya ang gandang
pagmasdan ng buong lugar. Napansin ko na may kinukuhang kung ano si Clauss sa c
ompartment ng motor niya kaya tinanong ko siya kung ano 'yon.

"Firecrackers," maikling sagot niya.

"Clauss, tungkol kanina.. ano..." nag-aalangang wika ko. Hindi ko alam kung paan
o magpapaliwanag sa kanya. Tiyak na nakita niya ang ginawa ko kay Akira kaya nag
alit siya. Nagalit nga ba o nagselos lang? Blanko lang ang titig niya sa'kin hab
ang nakikinig.

"Ano.. kasi ganito 'yon..." sabi ko. Hindi ko talaga masimulan ang pagpapaliwana
g sa kanya. Makikinig kaya siya?

"It's fine. No need to explain," sabi ni Clauss. Nabigla ako nang hilahin niya a
ng kamay ko. Eh? Hindi na niya kailangan ng paliwanag?

"Sigurado ka ba? Hindi ka na galit?" tanong ko pa.

"Alam mo, ang kulit mo! I said it's fine. As long as I see you, I'm gonna be fin
e," sabi niya. Napangiti naman ako sa sinabi niya pero sinamaan naman niya ako n
g tingin. Mood swings. Binitiwan niya ang kamay ko at inayos ang firecrackers sa
isang patag na lugar. Sinindihan niya ang ilan sa mga iyon kaya sumabog ang nag
gagandahang liwanag sa kalangitan.

Nakaupo lang ako sa isang tabi habang manghang-mangha sa pinapanood. Sinindihan

din niya ang tatlong fountain na dala niya ng magkakalapit kaya napatakbo kami p
alayo dahil muntik na kaming maabot nito. Nahampas ko ang balikat ni Clauss dahi
l pinakaba niya ako. Napaupo kami sa damuhan pero magandang pagmasdan ang liwana
g mula sa fountain. Natawa lang siya at hinuli ang kamay ko.

"Sa susunod, huwag mo akong pagselosin," seryosong wika ni habang nakatingin sa

mga mata ko. Kinabahan ako pero kinikilig.

"Sorry," sabi ko.

Napangisi siya ng nakakaloko. "You don't have to say sorry because I will not ac
cept it. Dahil isang bagay lang ang tatanggapin ko mula sa'yo as an apology," na
kakalokong wika niya kasabay ng paghawak niya sa mga labi ko. Napalunok ako. Umi
was ako ng tingin sa kanya. Hindi ko alam ang isasagot ko sa kanya. Hinila niya
ako palapit sa kanya at niyakap.

"Naghihintay ako," bulong niya. Ibig sabihin gusto niyang ako mismo ang maunang
humalik sa kanya?

"Baliw ka talaga! Sorry na nga, 'di ba?" sabi ko. Gusto ko lang siyang inisin.

"Tss... Hindi kita papansinin kung hindi mo gagawin," sabi niya.

"'Di ba, sabi mo, hindi mo ako iiwan?" nang-aasar na sabi ko.

"Bakit? Sinabi ko bang iiwanan kita? Stupid," natatawang sabi niya. Napasimangot
ako nang tumingin siya sa'kin habang nakangisi. "Bilisan mo, naghihintay ako,"
sabi niya. Napailing ako. Para siyang bata.

"Sige, pikit ka," sabi ko. Tinaasan niya ako ng kilay bago niya ako sinunod. Aka

la ko, magrereklamo pa siya. I never thought that he will let his guard down, ju
st for a kiss, just for my kiss. Napangiti ako nang mapagmasdan ang inosenteng m
ukha niya.

Unti-unti na ring nagkakalinya sa noo niya dahil kumukunot 'yon. Tiyak na naiini
p na siya. I formed my fingers like it was a kiss. Inilapat ko 'yon sa mga labi
niya at nagsabi pa ako ng 'mwaah'. Nagmulat siya ng mga mata at masamang tingin
ang ipinukol sa'kin kaya natawa ako.

"I demand a real kiss from this one," he said and touched my lips. This time, hi
ndi na ako makakapagbiro sa kanya dahil halata sa mga mata niya ang kaseryosohan
. Napabuntong-hininga ako. Inalis ko ang kamay niya sa labi ko at inilapit ang m
ukha sa kanya. Napansin ko ang ngiti ni Clauss sa labi habang dahan-dahang pumip
ikit. Nang tuluyan na siyang pumikit, ang kamay ko na naman ang pinahalik ko sa
kanya. I laughed then stood up to run. Ubos na ang liwanag sa fountain. Tumakbo
ako palayo sa kanya habang tumatawa.

"Xyra!" inis na tawag sa'kin ni Clauss. Inis na tumayo siya at hinabol ako. "Pat
ay ka sa'kin kapag nahuli kita!" sigaw niya.

Paikot-ikot lang kami sa pagtakbo habang inaasar ko siya. Muntik na akong madapa
pero buti na lang nasalo ako ni Clauss. Kapag nagkataon, mukha ko ang tatama sa
lupa.

"Got you!" naiiling na wika ni Clauss nang hinarap niya ako sa kanya. Tagilid an
g ngiti ko dahil nahuli na niya ako. Wala na akong kawala. Nakangisi siya sa'kin
. Hinila niya ako paupo sa damuhan pero diretso akong napaupo sa lap niya.

"Better," he whispered and kissed my neck. Nagulat ako nang bigla niya akong ihi
ga sa damuhan. He pinned my hands on the ground and laid on top of me. Nanlaki a
ng mga mata ko sa ginawa niya.

"Clauss, don't tell me..." kabadong wika ko. Natawa siya sa reaksiyon ko.

"What?" naaaliw na tanong niya sa'kin habang hinahalikan ang pisngi ko.

"Hey! Bata pa ako!" sabi ko sabay palag pero malakas siya kaya hindi ako makawal
a sa kanya. Tinawanan lang niya ako.

"Wala akong gagawin more than kissing pero kung gusto mo, sabihin mo lang. I'll
gladly grant your wish. Sinusigurado ko lang na hindi ka na makakatakas," he sai
d, huskily then bit my neck. Nahihirapan akong huminga sa ginagawa niya. Well, n
aniniwala naman ako sa sinasabi niya pero kaya ko ba siyang i-resist katulad ng
ginagawa niya ngayon sa'kin?

I closed my eyes when he kissed me slowly on my lips. It's a gentle kiss at firs
t but after a minute, he slowly seek for entrance. Gumaan din ang hawak niya sa
kamay ko. His both hands cupped my face and he deepened the kiss. Napahawak ako
sa likod ng ulo niya. I can't describe the feeling building inside my stomach. I
t was something like guilty pleasure. His tongue freely entered my mouth and I c
an't do anything but to just accept it and respond. Naramdaman ko ang mga kamay
niyang humawak sa balikat ko.

Bigla siyang tumigil sa paghalik sa'kin na ipinagtaka ko. May problema ba?

"Uwi na tayo," he said. Biglaan naman yata ang desisyon niya? He looked at me wi
th guilty eyes and I don't know why. Hindi ako makatutol sa sinabi niya dahil na
hihiya naman akong aminin na nagugustuhan ko ang ginagawa namin. Inalalayan niya
ako patayo. Tinulungan pa niya akong pagpagan ang dumi na dumikit sa likod ng d
amit ko.

"I'm sorry," wika niya mula sa likod. Haharap sana ako sa kanya pero pinigilan n
iya ako. Iginiya na niya ako sa motor niya pero hindi niya pa rin ako tinitingna
n. Nasa likod ko lang siya. Agad niyang kinuha ang helmet at isinuot sa'kin. Hin

di ko na siya nakausap dahil sumakay na agad siya sa motor niya. Sumakay na rin
ako at yumakap sa kanya. Ramdam ko ang bigat ng paghinga niya na ipinagtaka ko.
Ilang minuto kaming nanatili sa ganoong posisyon, bago niya pinaandar ang motor
niya.

4:30 a.m. nang maihatid niya ako sa bahay. Nakababa na ako sa motor niya at inaa
lis na ang helmet kaya tinulungan niya ako. Kinuha niya ang helmet at isinabit s
a motor. Hinila niya ako palapit sa kanya at biglaang hinalikan sa labi. Magkala
pat lang ang mga labi namin pero wala siyang ginagawa. Hindi siya gumagalaw pero
diretso siyang nakatingin sa mga mata ko.

And I don't know if what I'm seeing was right but I saw a glimpse of lust on it.
Humiwalay din siya agad at mabilis na umalis nang hindi ako hinahayaang magsali
ta. Asar! Hindi man lang naging maayos ang pagpapaalam namin sa isa't isa.

Pagpasok ko sa kwarto ko, agad akong humiga sa kama. Narinig ko ang malakas na p
agtunog ng phone ko dahil naka-maximum volume ito kaya nagulat ako. Napangiti ak
o nang malaman na si Clauss ang tumatawag kaya sinagot ko agad.

"I'm sorry if I left like that," paos na wika niya.

"Bakit pala bigla ka na lang nagyaya pauwi? May mali ba akong nagawa?" nag-aalan
gang tanong ko. Baka hindi niya nagustuhan ang pagtugon ko sa halik niya? Loussy
kisser? Ang saklap naman. Narinig ko na may pinipihit siya at lumagaslas ang tu
nog ng tubig sa background.

"Nothing. I just got this funny feeling that slowly made me lose control. I'm af
raid, I will not be able to take you home before morning," he chuckled. Patuloy
lang ang ingay ng tubig sa background.

"Naliligo ka?" I finally concluded. Namula ang mukha ko nang maimagine si Clauss
. I can't believe this! I'm such a pervert! Narinig ko ang mahinang tawa niya sa

kabilang linya.

"Yes, Want to join me?" he teased. Sosyal naman ang phone niya! Water-proof! Siy
a na! Pero naramdaman ko ang pagbilis ng tibok ng puso ko.

"No, thanks! Bye na! Good mornight!" sabi ko na lang. Papatayin ko na sana ang c
ellphone pero nagsalita siya.

"I love you," he whispered that made me smile.

"I love you, too," I said then cut the line. Hindi maalis ang ngiti ko sa mga la
bi hanggang sa makatulog ako. But still, I can't believe myself that I tried to
imagine Clauss with his naked body in the shower, just a while ago. Embarassing

--------------------------------------

AUTHOR's MESSAGE

HAPPY NEW YEAR! Sana nagustuhan niyo ang UD. Lols.. Anyway, Mawawala ako ng Thre
e Months. No Updates sa WMA at maging sa ibang story. Will you miss me? Lols. Ma
g-aaral na muna ako. Hanggang sa muli! Sa April na ulit ako magsusulat :))

Don't worry. I shall return. Bwahahaha.. Lovelots and thanks for taking time to
read this story <3 Be patient and bear with me :))

************************************************************************