Για εμένα

Λίγα λόγια για εμένα:

Γεννήθηκα στην Αθήνα. Μεγάλωσα στον Πειραιά. Κοντά στη θάλασσα που τόσο αγαπώ.

Η καλλιτεχνική φύση μου με οδήγησε να σπουδάσω φωτογραφία στη Σχολή Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών στο ΤΕΙ Αθηνών, αφού πρώτα είχα διδαχθεί Διακόσμηση, Γραμμικό και Ελεύθερο Σχέδιο, Υαλογραφία και Ψηφιδογραφία.

Λατρεύω τις χειροτεχνίες και οτιδήποτε έχει σχέση με την Tέχνη. Αυτή είναι η βάση μου και ο μεγάλος μου έρωτας. Και την συναντάω παντού τριγύρω. Όπως και όλοι εσείς.

Παρακολουθώ θέατρο από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Διαβάζω λογοτεχνικά βιβλία από τα χρόνια του Γυμνασίου. Ανελλιπώς και ακάματα. Βέβαια, όπου υπάρχει αγάπη δεν λογίζεται κούραση.

Με αυτά τα στοιχεία, που αποτέλεσαν κινητήρια δύναμη, οδηγήθηκα να φτιάξω τη δική μου σελίδα και να μαζέψω σε ένα μέρος όλες εκείνες τις εκφράσεις, σχόλια, κριτικές, αναμνήσεις, εντυπώσεις που μοίραζα σε διάφορα σημεία του απέραντου διαδικτύου. Εξάλλου, ένας αεικίνητος άνθρωπος σαν εμένα δε μπορεί να χαλαρώνει και να αδρανεί.

Γι' αυτό μου αρέσει τόσο πολύ η θάλασσα. Γιατί μου μοιάζει. Κι εκείνη, όπως κι εγώ, δε μένει ποτέ ακίνητη.

Συχνά, μου αρέσει να εκφράζομαι δημόσια γράφοντας στο προφίλ μου στο facebook, στη σελίδα μου στο facebοok, στο twitter, στο Instagram... Ένα φεγγάρι, ο έρωτάς μου για το θέατρο, με έκανε να εργαστώ πάνω στο κείμενο του Ερωτόκριτου, του Βιτσέντζου Κορνάρου, το οποίο προσάρμοσα για παράσταση με 6 ηθοποιούς, επικεντρωμένο στην ερωτική ιστορία και όχι στα επικά στοιχεία. Χρησιμοποιώντας τους στίχους του ίδιου δημιούργησα θεατρικούς διαλόγους ανάμεσα στα πρόσωπα επιδιώκοντας πάντα να μην αλλάξει τίποτα από την πλοκή και την εξέλιξη της ιστορίας. Δείτε περισσότερα εδώ ή διαβάστε το κείμενο εδώ.
Ένα άλλο φεγγάρι, ήμουν υπεύθυνη της Λέσχης Ανάγνωσης που συνδημιουργήσαμε με το Open Theater (Σκύρου 78, Κυψέλη) η οποία μάλιστα γνώρισε μεγάλη επιτυχία ώσπου να «κλείσει» –κόντρα στη δική μου θέληση.
Θα με δείτε να κάνω καλλιτεχνική φωτογραφία στην παράσταση του Χρήστου Λιακόπουλου, Αυτοκράτωρ Αδριανός, και ηλεκτρονική επεξεργασία εικόνας (φωτογραφία, βίντεο, αφίσα).

Σήμερα, θα με βρείτε κάθε Σάββατο στο θέατρο Αλκμήνη καθώς είμαι βοηθός σκηνοθέτη στην παράσταση Προμηθέας Εσταυρωμένος του Χρήστου Λιακόπουλου –φωτογραφίζω κιόλας κ.ο.κ.– ενώ εξακολουθώ να διαχειρίζομαι και να κριτικογραφώ ή αρθρογραφώ στο koukidaki μου, να έχω τη γενική επιμέλεια και να δημιουργώ ξεχωριστά κολάζ φωτογραφιών που συνοδεύουν τις αναρτήσεις και όλα τα άλλα, όμως παράλληλα, κάνω και επιμέλεια λογοτεχνικών έργων σε συγγραφείς (παλαιότερα και στις Βιβλιοεκδόσεις Αναζητήσεις).

Για αυτό το τελευταίο κατέχω πιστοποίηση ΕΚΠΑ στην Επιμέλεια - διόρθωση κειμένων (με γενικό βαθμό πτυχίου 9.5) και στο Web development (HTML και Javascript).

Σε αυτό το ταξίδι δε θέλω να είμαι μόνη.

Μισώ τη μοναξιά ακόμη και ως λέξη. Θέλω, λοιπόν, να σε καλωσορίσω στην παρέα –έτσι το βλέπω, ακόμα και τώρα, πάνω από 13 χρόνια μετά– και να σου πω ότι είσαι ελεύθερος να εκφραστείς κι εσύ μέσα από αυτές τις σελίδες, να πεις ό,τι αισθάνεσαι, να αφήσεις τις εντυπώσεις και την κριτική σου, να συμφωνήσεις ή να διαφωνήσεις...

Η Τέχνη είναι πολύ ελαστική σε αυτό. Επιτρέπει μεγάλες διαφωνίες και χάσματα απόψεων.

Με την ευχή να είναι πάντα καλοτάξιδο και με την θετική αύρα που με διακρίνει, λέω να μην σας κουράσω φιλοσοφώντας.

Αποφάσισα να ρίξω το δικό μου μπουκάλι με μήνυμα στον ωκεανό που ονομάζουμε διαδίκτυο, με την ελπίδα να φτάσει και στο δικό σας λιμάνι και να το πάρετε στα χέρια σας, να το ανοίξετε, να το διαβάσετε, κι αν θέλετε, να αφήσετε κι εσείς το σημάδι σας μέσα πριν το ξαναρήξετε στο απέραντο να βρει τον επόμενο φίλο.

Και, σημαδάκι σημαδάκι, θα μεγαλώνει. Θα ταξιδεύει και θα μεγαλώνει. Θα γεμίζει με εμπειρίες, χρώματα, αισθήματα και πολλούς πολλούς φίλους.

Δε πρόκειται ποτέ να γίνει κάτι μεγάλο. Ας μην ξεγελιόμαστε. Τι είναι μια τόση δα σελίδα μέσα στους τρισεκατομμύρια τόμους; Ε, τίποτα δεν είναι. Στην καλύτερη περίπτωση, θα είναι ένα κουκιδάκι στο περιθώριο μιας υποσημείωσης.

Αλλά, θα είναι μια μεγάλη παρέα από φίλους, από όλα τα λιμάνια του κόσμου.

🍃

Γιατί εδώ;

Γιατί να διαβάσει κανείς το koukidaki; Ή, γιατί να γράφει κανείς στο koukidaki;

To koukidaki είναι ιστότοπος πολιτισμού και όλα τα θέματά του αφορούν ανθρώπους και έργα πολιτισμού, δημιουργούς, καλλιτέχνες, λογοτέχνες, συγγραφείς, μουσικούς, κ.ο.κ. Για τους ανθρώπους αυτούς και τα έργα τους γίνονται συνεντεύξεις, προβολές, κριτικογραφίες, αρθρογραφίες, ειδικά αφιερώματα, δωροθεσίες, και διάφορα άλλα.

Κινητήριος δύναμη, αφορμή και σκοπός, τόσο δική μου όσο και όλων των άλλων συντακτών, η αγάπη για τον Πολιτισμό, τη Λογοτεχνία, την Τέχνη.

Πέρα από τα παραπάνω, οι αναγνώστες του koukidaki κερδίζουν δώρα πολιτισμού, είτε λαμβάνοντας μέρος στις κληρώσεις που διοργανώνονται από τον ιστότοπο, είτε ως επιβραβεύσεις τακτικών επισκεπτών. 

Πώς όμως συμβαίνει αυτό;

Καθένας μπορεί να προσφέρει δώρα προς τους αναγνώστες της σελίδας ή να καταθέσει μία δωρεά. Με τα χρήματα που συλλέγονται από τις δωρεές, όπως και αυτά που συγκεντρώνονται από τις διαφημίσεις που φιλοξενούνται στη σελίδα (ή και άλλους πόρους) εξασφαλίζονται λογοτεχνικά βιβλία, εισιτήρια σε παραστάσεις, μουσικά άλμπουμ κ.ά τα οποία διατίθενται στους αναγνώστες-μέλη, κυρίως στους πιο σταθερούς και μόνιμους (αλλά και γενικότερα). Έτσι, κάθε προσφορά (σε είδος ή χρηματική) επιστρέφει στους αναγνώστες με τη μορφή δώρου.

Το koukidaki όλα αυτά τα χρόνια -και τα πολλά άλλα που θα ακολουθήσουν- διαδίδει τον ελληνικό πολιτισμό, γίνεται κοινωνός, εμπλουτίζει και διευρύνει τους ορίζοντες, συστήνει νέους δημιουργούς και θυμάται παλαιότερους, προσφέρει έμπρακτα και ανιδιοτελώς προς όφελος του πολιτισμού, με σεβασμό προς κάθε δημιουργό και έργο.


Τζένη Κουκίδου