پیمان عَلُو

“مرا بگو!
من این سوی جهان
آروزمندِ آن باشم که بخواهم
برای کودکان ِ عریان و گرسنه سومالی
استکانی شیر شوم و ... بنوشَدم
تکه ای نان شوم و قورتم دهد
پیراهنی شوم و بپوشَدم

... مرا بگو ... باید برای کودکان بینوای و بی کس ِ سرزمین ام
_ از " کرکوک " تا " وان " _
چه شوم
مرا بگو
مرا بگو !؟”
― Sherko Bekas

“چگونه برسم به تو؟
،اگر بهشتی
به من بگو
.تا به درگاه تمام خدایان دعا کنم

،اگر دوزخی
به من بگو
.تا دنیا را از گناهان پُر کنم

چگونه برسم به تو؟
،اگر سرزمینی اشغال شده ای
به من بگو
تا برایت پرچمی
.از پوست خود بدوزم

،اگر مانند من مهاجری
مرزی به دورم بکش
.و من را سرزمین خود کن
حالا بگو: چگونه می توانم برسم به تو؟”
― (Ebdulla peşêw)عه‌بدوڵا په‌شێو

“در سرزمین من
روزنامه لال از مادر زاده میشود
در سرزمین من
رادیو ناشنوا از مادر زاده میشود
در سرزمین من تلویزیون نابینا از مادر زاده میشود
آنهایی که در سرزمین من بخواهند
اینها سالم به دنیا بیایند
لالشان میکنند و آنها را می کشند
ناشنوایشان می کنند و آنها را می کشند
کورشان می کنند و آنها را می کشند
در سرزمین من!”
― شیرکو بیکس

“در این جهان
چیزهای بسیاری هست
که زنگ می‌زند
می‌پوسند، می‌میرند
و از یاد می‌روند
مثل تاج، عصا و سریر پادشاهان

در این جهان
چیزهای بسیاری هست
که هرگز نمی‌پوسند، نمی‌میرند
و از یاد نمی‌روند
مثل کلاه، عصا و کفش‌های چارلی چاپلین”
― Sherko Bekas