twijfelen werkw. Uitspraak: [ ˈtwɛifələ(n) ] Afbreekpatroon: twij·fe·len Vervoegingen: twijfelde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft getwijfeld (volt.deelw.) niet weten wat je moet doen of denken Voorbeelden: 'Dat bracht mij aan het twijfelen.' , 'Ik twijfel nog of ik mee zal gaan.' Synoniemen: aarzelen betwijfelen onzeker zijn we...
1) Aarzelen 2) Ambigeren 3) Balanceren 4) Betwijfelen 5) Diffideren 6) Dubben 7) Ruggelen 8) Weifelen 1) Aarzelen 2) Besluiteloos zijn 3) Betwijfelen 4) Dubben 5) Dubiëren 6) Eromheen draaien 7) In onzekerheid zijn 8) Ongestadig zijn 9) Onzeker zijn 10) Ruggelen 11) Weifelen 
je bent onzeker en je wacht nog even voordat je iets doet vb: hij twijfelt of hij weer naar school gaat Synoniemen: aarzelen weifelen Tegenstellingen: durven wagen aandurven
•"~ tussen": op twee gedachten hinken •"~ aan": het vermoeden hebben dat iets niet waar is.
aarzelen