opzitten werkw. Uitspraak: [ 'ɔpsɪtə(n) ] Afbreekpatroon: op·zit·ten Vervoegingen: zat op (volt.deelw.) Vervoegingen: heeft opgezeten (volt.deelw.) 1) (van honden) op de achterpoten zitten Voorbeeld: 'Als ik met mijn vingers knip, dan weet mijn hond dat hij moet opzitten.' opzitten en pootjes geven (met een bepaalde bedoeling z...
met de voorpoten voor de borst zitten vb: onze hond kan mooi opzitten
overeind zitten; in gezelschap van een vrijer opblijven